Zniekształcenia zasobów informacyjnych jako zagrożenie

Beata Iwasieczko
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
ZNIEKSZTAŁCENIA ZASOBÓW
INFORMACYJNYCH JAKO ZAGROŻENIE
EFEKTYWNOŚCI SYSTEMU INFORMACYJNEGO
RACHUNKOWOŚCI
1. Wprowadzenie
Różnorodność i ogromna ilość informacji we współczesnej gospodarce
stanowi istotne wyzwanie dla dynamicznego rozwoju każdej organizacji gospodarczej, bowiem kadra zarządzająca ze względu na nadmiar informacji
ma problemy z identyfikacją istotnych informacji (Mazurek, 2011, s. 187).
Bez względu na przyjęty podział cech jakościowych informacji oraz stosowane synonimy za podstawowy atrybut informacji większość autorów
z literatury przedmiotu uznaje ich istotność (relewantność), oznaczającą
dostosowanie informacji do rozwiązywania konkretnych problemów decyzyjnych. Atrybut ten wskazuje, że informacje powinny być użytecznie
powiązane z działaniem, co oznacza, że na istotność informacji w procesie
decyzyjnym ma wpływ relacja: potrzeba informacyjna – decyzja – skutek
decyzji (Nadolna, 2013, s. 453).
Współcześnie kadra zarządzająca w organizacjach bywa źle poinformowana nie ze względu na brak informacji, lecz ich nadmiar. Dodatkowo
informacje te pochodzą z różnych źródeł, co zwiększa ryzyko ich niespójności, a w konsekwencji może prowadzić do podejmowania niewłaściwych
decyzji (Materska, 2004, s. 110).
Tak więc – na gruncie praktyki gospodarczej – występują różne zniekształcenia zasobów informacyjnych, np. informacji (świadome lub nieświadome), których charakter i cel jest bardzo różnorodny, a ich efektem są
zakłócenia w procesie racjonalnego podejmowania decyzji oraz negatywne
konsekwencje dla organizacji gospodarczych, będące implikacjami podjętych decyzji (Materska, Januszko, 2006, s. 462).
196
Beata Iwasieczko
Na tym tle powstaje pytanie: za pomocą jakich metod można ograniczyć
wpływ zniekształceń zasobów informacyjnych na efektywność systemu informacyjnego rachunkowości?
2. Zasoby informacyjne i ich zniekształcenia
Zarządzanie zasobami informacyjnymi jest pojęciem, które ma różne
znaczenia i interpretacje i często jest utożsamiane z zarządzaniem informacjami, gospodarką technologii informacyjnej lub zarządzaniem polityką
informacyjną itp. (Wojciechowska-Filipek, 2013, s. 200). Według jednej
z definicji zarządzanie zasobami informacyjnymi można określić jako zbiór
zasad, technik, systemów oraz urządzeń, które określają informacyjno-komunikacyjną strukturę organizacji, będącą podstawą procesów podejmowania decyzji.
O użyteczności podstawowego składnika zasobów informacyjnych,
tzn. informacji, decyduje przypisanie jej znaczenia, czyli informacja, która
tworzy wartość, to informacja użyteczna, adekwatna do decyzji, problemu,
kompletna, wiarygodna, dostarczona we właściwym czasie i przez odpowiedni kanał komunikacyjny (Wojciechowska-Filipek, 2013, s. 200).
Współczesnie obok braku informacji w organizacji gospodarczej mogą
wystapić bariery informacyjne takie jak (Galewski, 2012, s. 465–468):
– niedoskonałości generowania informacji – problem zależny od rodzaju
źródła informacji (np. źródła pierwotne – selekcja obiektów do obserwacji, źródła wtórne – możliwość manipulacji generowaną informacją),
– niska jakość informacji – jakość rozumiana jako stopień użyteczności
informacji dla odbiorcy,
– „klatka wiedzy” (pojęcie wprowadzone przez J. Oleńskiego), która
oznacza (Oleński, 2001, s. 43) ograniczenia w procesie generowania
informacji z punktu widzenia wiedzy posiadanej przez odbiorcę informacji,
– subiektywizm interpretacji informacji – która zależy od: ilości otrzymywanych informacji, poziomu redundancji, posiadnej przez odbiorcę
wiedzy itp.,
– nadmiar informacji, czyli otrzymywanie ilości informacji, których odbiorca nie jest w stanie przyswoić, przetworzyć, zinterpretować itp.,
– szumy informacyjne w kanałach informacyjnych, gdzie może dojść do
zniekształcania informacji (np. szumy informacyjne: techniczne, organizacyjne, osobowościowe itp.).
Informacja jako produkt może podlegać dolegliwościom takim jak:
nadmiar, dwuznaczność, „anemia”, niespójność itp. W odniesieniu do informacji jako procesu wyróżniamy takie dolegliwości informacji jak: nie-
Zniekształcenia zasobów informacyjnych jako zagrożenie…
197
wiarygodność, dystorsja, brak sprzężenia zwrotnego i „zawał informacyjny”
(Włodarski, 2011, s. 44).
Zniekształcenia pojawiające się w zasobach informacyjnych organizacji
są spowodowane celowymi lub nieświadomymi zachowaniami nadawców,
dostawców informacji (Materska, Januszko, 2006, s. 463).
Na przykład do najczęstszych zniekształceń nieświadomych należą:
dezaktualizacja informacji, przeładowanie informacjami, pomyłki, wypowiedzi wieloznaczne, informacja nieustrukturalizowana oraz pseudoinformacja (Materska, Januszko, 2006, s. 463–470).
Wśród sposobów manipulowania informacją można wymienić między
innymi (Materska, Januszko, 2006, s. 468–470): „przekazywanie danych
nieprawdziwych, preparowanie i przesyłanie danych nieważnych lub mało
ważnych z pominięciem najważniejszych; przekazywanie danych o dużym
znaczeniu jako marginalnych, udostępnianie danych preparowanych w celu
wywołania określonych reakcji, przesyłanie danych wieloznacznych, utrudniających zrozumienie; generowanie nadmiaru informacji itp.”. Często stosowaną techniką manipulacji informacją jest dezinformacja, która polega
na celowym przekazywaniu fałszywej informacji, wprowadzającej w błąd
odbiorcę (Materska, Januszko, 2006, s. 463–470; Januszko-Szakiel, 2010,
s. 212).
W manipulowaniu i dezinformowaniu celem jest tworzenie fałszywego
obrazu otoczenia gospodarczego organizacji przez: pozorowanie mające na
celu wprowadzenie odbiorcy w błąd, ograniczenie wpływu informacj prawdziwych, działania prowadzące do zaniku informacji pożądanej, jej deformacji lub wprowadzanie odbiorcy w błąd poprzez podawanie informacji
mylących itp.
Najbardziej dotkliwym skutkiem rozwoju technologii informacyjnych
i komunikacyjnych jest nadmiar informacji, określany inaczej jako: przeciążenie informacyjne, wykładniczy wzrost informacji, eksplozja informacyjna, bomba informacyjna, nadprodukcja informacji, natłok informacji,
zalew czy potop informacyjny oraz smog informacyjny (Materska, 2005).
Zjawisko to występuje, gdy ilość informacji dostarczonej odbiorcy w jednostce czasu jest większa niż zdolność jej przetworzenia lub gdy powstaje
niemożność wyodrębnienia potrzebnej informacji z dużej ilości informacji
(Wojciechowska-Filipek, 2013, s. 200).
198
Beata Iwasieczko
3. Zniekształcenia zasobów informacyjnych a system
informacyjny rachunkowości
W związku ze zniekształceniem zasobów informacyjnych powstają pytania: jak bronić się przed zbyt dużą ilością informacji, szumem informacyjnym, informacją niewiarygodną itp.?
Nadmiar informacji, tak jak ich niedobór, może negatywnie wpływać na
proces komunikacji. A. Karmańska uświadamia nam poważne zagrożenie,
które wynika z rozrastania się sprawozdawczości organizacji (Karmańska,
2013, s. 179). „Wielowątkowość sprawozdawczości, alternatywność stosowanych rozwiązań może zaciemniać w oczach interesariusza porównywalność raportowanych z okresu na okres dokonań organizacji” (Karmańska,
2013, s. 179). Dlatego istnieje konieczność określenia ram koncepcyjnych
i kompetencyjnych dla tworzenia rocznego sprawozdania organizacji gospodarczej, przy założeniu dokonania ustaleń: czyje potrzeby informacyjne
powinny być wyznacznikiem dla zmian? jakie instrumenty należy stosować, aby zapewnić wysoką jakość (np. wiarygodność, wystarczalność) raportowania (Karmańska, 2013, s. 180)?
Jak podkreśla D. Jędrzejka, współcześnie w rachunkowości uzupełnia
się sprawozdania finansowe o wszelkie dodatkowe informacje ilościowe
i jakościowe, podając kontekst dla interpretacji zawartych w sprawozdaniu
danych liczbowych, co pomoga w sposób prawidłowy ocenić sytuację organizacji i perspektywy jej rozwoju i determinuje dostęp do dodatkowych
obligatoryjnych i dobrowolnych ujawnień (Jędrzejka, 2011, s. 248).
Fundamentalnym problemem jest zapewnienie porównywalności narracyjnych części sprawozdań finansowych, co wiąże się z wypracowaniem
powszechnie stosowanych standardów oraz ustaleniem sposobu weryfikacji
sprawozdań narracyjnych. Dlatego np. raporty zintegrowane nie powinny
być zbyt skomplikowane, zbyt obszerne w swoim zakresie, natomiast powinny cechować się spójnością, porównywalnością (Szczepankiewicz,
2014, s. 141).
Według wytycznych GRI, prezentowane dane niefinansowe w raporcie
powinny być poparte wewnętrznymi mechanizmami kontrolnymi, dokumentacją, które mogą zostać zweryfikowane przez niezależne osoby. Jako
sposób podnoszenia wiarygodności wytyczne GRI proponują odpowiednią
organizację systemów kontroli wewnętrznej, audytu wewnętrznego, a także
korzystanie z zewnętrznych niezależnych usług poświadczania raportów
(Zysnarska-Dworczak, 2015, s. 192).
Innym przykładem jest sprawozdanie z działalności, które jak podkreśla
P. Mućko, znajduje się na granicy rachunkowości rozumianej jako system
pomiaru i komunikowania informacji o tworzeniu, przenoszeniu i podziale
Zniekształcenia zasobów informacyjnych jako zagrożenie…
199
wartości. Sprawozdanie z działalności uzupełnia sprawozdanie finansowe,
tworząc kontekst do oceny sytuacji majątkowo-finansowej i wyników organizacji. Należy pamiętać jednak o tym, że przygotowanie i prezentacja
informacji zawartych w sprawozdaniu z działalności wymaga dokonania
ocen i wydania opinii, które mają charakter subiektywny. Przedstawienie
oceny organizacji z prespektywy zarządu, w aspekcie asymetrii informacji
– z jednej strony jest przydatne dla odbiorców informacji sprawozdawczej,
ale z drugiej – ze względu na możliwość zniekształcenia informacji w organizacji – wymaga szczególnej uwagi (Mućko, 2012, s. 149).
Na zmniejszenie zniekształceń zasobów informacyjnych i wzrost wiarygodności danych niefinansowych ma wpływ dokonywanie audytu informacji, audytu komunikacji, audytu wewnętrznego systemu informacyjnego
rachunkowości, przy czym istnieje potrzeba wypracowania uniwersalnej
metodyki tego rodzaju audytów.
Audyt informacyjny może być rozumiany jako: „cykliczny, zaplanowany
proces, który ma na celu: uświadomienie wartości informacji; identyfikację potrzeb informacyjnych organizacji, identyfikację luk informacyjnych;
kompleksowe badanie obiegu informacji w przedsiębiorstwie; wizualizację
(map) przepływów informacji i barier w jej przepływie; określenie zasobów
informacyjnych organizacji itp.” (Materska, 2011).
Narzędziami audytu informacji są np. koncepcje (Materska, 2011):
– InfoMap – metodologia, która prowadzi do identyfikowania i oceny
organizacyjnych zasobów informacyjnych oraz mapowania informacji, a etapami przy tej metodzie są: na podstawie identyfikacji zasobów
informacyjnych, analiza obiegu informacji w organizacji, charakterystyka wewnętrznych platform komunikacyjnych itp., pomiar zasobów
informacyjnych, synteza: mocne i słabe strony informacyjnych zasobów
organizacji konfrontowane są z celami organizacji;
– Information Flow Analysis – metoda, która oprócz identyfikowania zasobów informacyjnych organizacji służy do kontroli kanałów przepływu informacji, dlatego jej efektem końcowym może być opracowanie
polityki informacyjnej;
– Integrated Strategic Approach – czyli model audytu informacji, zgodnie
z którym kluczowym etapem procesu audytu jest badanie efektywności
przepływu informacji, jakość procesu produkcji informacji, nadawcy
i odbiorcy informacji, wskazanie słabych i mocnych stron form komunikacji w organizacji oraz badanie wartości informacji i kompetencji
informacyjnych pracowników;
– Information Audit – metoda analiozy danych, w której identyfikuje się
np.: luki informacyjne, dublowanie się informacji, nadmiar informacji,
informacje złej jakości oraz źródła nieodpowiednie dla potrzeb orga-
200
Beata Iwasieczko
nizacji i jej członków. Rezultatem audytu informacyjnego jest „mapa
informacji” (lub inna forma wizualnej reprezentacji), która powinna
stanowić podstawę formułowania korporacyjnej strategii informacyjnej.
Wizualna prezentacja przepływów informacji pozwala wychwycić „wąskie gardła” i nieefektywne miejsca komunikacji, nadmiarowe dostarczanie informacji, luki informacyjne itp. Taka mapa może przyczynić
się do eliminacji informacji nieistotnej oraz do redukcji tzw. przeładowania informacyjnego w organizacji, do lokalizacji luk zasobów informacji itp. (Materska, 2005).
Do oceny procesów przepływu informacji można wykorzystać także
analizę sieci (network analysis) (Zbieg, Żak, Zaręba, 2014), gdyż sieć organizacji budowana przy tym podejściu umożliwia monitorowanie i zarządzanie przepływem informacji. Warstwa sieci, która ilustruje relacje związane
z podejmowaniem decyzji w organizacji – pozwala ustalić stopień złożoności ścieżek decyzyjnych oraz analizować zaangażowanie poszczególnych
pracowników w procesy decyzyjne, a przede wszystkim ustalić przepływ
informacji.
Natomiast audyt komunikacyjny umożliwia złożoną, wieloaspektową
diagnozę komunikacji wewnętrznej, a dzięki kompleksowemu podejściu
pozwala na wychwycenie luk informacyjnych, problemów komunikacyjnych itp. Do najczęściej wykorzystywanych i najlepiej udokumentowanych
procedur przeprowadzania audytu komunikacyjnego należą (Rogala, 2013,
s. 138–140):
– standard ICA (raportowanie informacji na temat praktyk i relacji komunikacyjnych; profilu organizacyjnego i indywidualnych profili zachowań komunikacyjnych),
– standard LTT – który dotyczy badania takich obszarów jak np.: aktywność komunikacyjnaą, dostęp do informacji i jej jakość, doskonalenie
komunikacji itp.,
– standard OCD – który skupia uwagę na: dostępności informacji, zapotrzebowaniu na informację, efektywności kanałów komunikacyjnych,
doskonaleniu komunikacji itp.
Inne metody wspomagające audyt komunikacyjny to np.:
– ECCO – analiza: epizodycznych kanałów komunikacji w organizacji,
która polega na mapowaniu i badaniu sieci komunikacyjnych, ocenie
czasu przepływu informacji, wykorzystania mediów oraz stopnia powtarzalności przekazu i zniekształceń w trakcie procesu itp.,
– inwentaryzacja kompleksowa systemu informacyjnego (IKSI), której
celem jest rozpoznanie i ocena zbiorów informacji funkcjonujących
w organizacji, co umożliwia eliminację luk informacyjnych i racjonalizację kanałów komunikowania,
Zniekształcenia zasobów informacyjnych jako zagrożenie…
201
–
analiza funkcjonalna systemu informacyjnego FAOR, która jest oparta
na analizie i projektowaniu zintegrowanego systemu informacyjnego,
– analiza dróg przepływu informacji, która ma na celu racjonalizację relacji wewnątrzorganizacyjnych systemu komunikacji,
– analiza strumieni informacyjnych, która pozwala na wyznaczenie operacyjnego minimum informacyjnego,
– analiza struktury komunikacji KSA, która umożliwia projektowanie
techniczno-organizacyjnych zmian w systemie komunikowania,
– analiza systemu komunikacji KSS, która pozwala optymalizować powiązania i procesy informacyjne,
– metoda wartości informacji i komunikowania KIWA, która służy do
analizy oraz oceny struktury i niesprawności przebiegów informacyjno-komunikacyjnych,
– opis macierzowy powiązań informacyjnych, w ramach którego przeprowadza się analizę i ocenę celowości transformacji informacji i powiązań
informacyjnych, prowadzących do racjonalizacji powiązań i transformacji informacyjno-komunikacyjnych itp. (Rogala, 2013, s. 138–140).
Wymienione metody skupiają się na badaniu formalnych dróg komunikacji w organizacji. Ponieważ istotną rolę w wewnętrznym przepływie
informacji pełnią kanały pozaformalne, pomiar efektywności nieformalnej komunikacji umożliwia audyt z wykorzystaniem analizy sieci społecznych (SNA).
4. Podsumowanie
Mając świadomość zniekształceń zasobów informacyjnych w każdej
organizacji gospodarczej, a przede wszystkim ze względu na problem nadmiaru informacji, nie powinno się rozszerzać w dowolny sposób zakresu
podstawowego sprawozdania finansowego. Wynika to także z ograniczonych
możliwości percepcji odbiorcy, użytkownika informacji sprawozdawczej.
Wydaje się, że koniecznym rozwiązaniem powinno być przyjęcie zakresu
tzw. raportu minimalnego, którego dodatkowe rozszerzanie o dobrowolne
ujawnienia informacji, uzupełniające części sprawozdania finansowego powinno zakładać spójność z danymi, informacjami minimalnego raportu.
Na zmniejszenie zniekształceń zasobów informacyjnych i wzrost wiarygodności danych niefinansowych ma wpływ dokonywanie audytu informacji, audytu komunikacji, audytu wewnętrznego systemu informacyjnego
rachunkowości, przy czym istnieje potrzeba wypracowania uniwersalnej
metodyki tego rodzaju audytów.
Należy pamiętać, że zniekształcenia zasobów informacyjnych wpływają
na efektywność systemu informacyjnego rachunkowości w przypadku in-
202
Beata Iwasieczko
formacji niefinansowych, które nie podlegają poświadczeniu wiarygodności. Od strony zarządzania każdą organizacją gospodarczą jest to problem
narzędzi IT, audytu IT, nadzoru IT (IT Governance) – co nie jest przedmiotem tego artykułu.
Na podkreślenie zasługuje fakt, że konieczne jest stosowanie podejścia
lean w zarządzaniu informacjami, dla eliminacji marnotrawstwa informacyjnego związanego z nadmiarem informacji, ze zmianami właściwości informacji, jej nieistotnością itp.
Literatura
Frąś J. (2011), Zarządzanie informacją elementem budowy przewagi konkurencyjnej e-przedsiębiorstwa, „Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania”, nr 21.
Galewski T. (2012), Bariery informacyjne w przedsiębiorstwie, „Zarządzanie i Finanse”, „Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego”,
http://jmf.wzr.pl/pim/2012_1_1_41.pdf, dostęp: 1.05.2015.
Januszko-Szakiel A. (2010), Dezinformacja jako narzędzie medialnej manipulacji
świadomością, [w:] J. Aksman (red.), Manipulacja: pedagogiczno-społeczne
aspekty. Cz. 1: Interdyscyplinarne aspekty manipulacji, Kraków.
Jędrzejka D. (2011), Znaczenie rozszerzonej sprawozdawczości biznesowej spółki w czasie kryzysu gospodarczego, „Acta Universitatis Lodziensis, Folia
Oeconomica”, nr 249, Łódź, www://dispace.uni.lodz.pi:8080/xmbui/bitstream/1234567889/567/241-50.pdf?seguence=1.
Kamela-Sowińska A. (2014), Od rachunkowości do opisu gospodarczego, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, Stowarzyszenie Księgowych w Polsce,
Warszawa.
Karmańska A. (2013), Wiara w liczby 8-3-6-4-7 – kontekst sprawozdawczości
przedsiębiorstwa. Spojrzenie holistyczne, [w:] R. Bartkowiak, P. Wachowiak
(red.), Wiedza i bogactwo narodów. Kapitał ludzki, globalizacja i regulacja
w skali światowej, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa.
Materska K. (2004), Pozyskiwanie informacji gospodarczych, [w:] B. Sosińska-Kalata (red.), Społeczeństwo informacyjne i jego technologie, Miscellanea Informatologica Varsoviensia, Warszawa.
Materska K. (2005), Rynek informacji i rynek wiedzy, „Praktyka i Teoria Informacji
Naukowej i Technicznej”, nr 3.
Materska K. (2011), Audyt informacji – metodologiczne problemy, „E-mentor”,
nr 5(42).
Zniekształcenia zasobów informacyjnych jako zagrożenie…
203
Materska K., Januszko W. (2006), Zniekształcenia zasobów informacji w rozległych
systemach informacji gospodarczej, „Przegląd Biblioteczny”, z. 4.
Mazurek G. (2011), Informacja w wirtualnym środowisku a rozwój społeczeństwa
informacyjnego, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego – Ekonomiczne Problemy Usług”, nr 650, tom 1.
Mućko P. (2012), Atrybuty sprawozdania z działalności na tle sprawozdania finansowego, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, tom 66, SKwP, Warszawa.
Nadolna B. (2013), Jakość informacji na potrzeby analizy decyzyjnej z wykorzystaniem kosztów relewantnych, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 765, „Finanse. Rynki Finansowe. Ubezpieczenia”, nr 61.
Oleński J. (2000), Elementy ekonomiki informacji. Podstawy ekonomiczne informatyki gospodarczej, Katedra Informatyki Gospodarczej i Analiz Ekonomicznych
UW, Warszawa.
Remlein M. (2015), Doświadczenia polskich grup kapitałowych w zakresie zintegrowanej sprawozdawczości, „Studia Oeconomica Posnaniensis”, vol. 3, nr 1.
Rogala A. (2013), Determinanty skuteczności komunikacji wewnętrznej w przedsiębiorstwie, niepublikowana praca doktorska, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Poznań.
Samelak J. (2013), Zintegrowane sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa społecznie odpowiedzialnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań.
Szczepankiewicz E.I. (2014), Ewolucja sprawozdawczości przedsiębiorstw – problemy zapewnienia porównywalności zintegrowanych raportów z zakresu
zrównoważonego rozwoju i CSR, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 832, 71.
Włodarski A. (2011), Diagnozowanie niesprawności informacji w aspekcie jej przydatności w procesie decyzyjnym, „Zeszyty Naukowe SGSP”, nr 41, Warszawa.
Wojciechowska-Filipek S. (2013), Przeciążenie informacją – nowy problem zarzadzania, [w:] E. Gołebiowska (red.), Zarządzanie w XXI wieku. Menedżer innowacyjnej organizacji, Wyd. San, tom XIV, z. 12. cz. I.
Zbieg A., Żak B., Zaręba P. (2014), Analiza sieci w badaniach struktury organizacji, „Nauki o Zarządzaniu”, nr 2(19).
Zysnarska-Dworczak B. (2015), Wiarygodność raportowania zintegrowanego
w świetle strategiczno-informacyjnego paradygmatu rachunkowości, „Studia
Oeconomica Posnaniensis”, vol. 3, nr 1.
204
Beata Iwasieczko
Streszczenie
Różnorodność i ogromna ilość informacji we współczesnej gospodarce
stanowi istotne wyzwanie dla dynamicznego rozwoju każdej organizacji gospodarczej, bowiem kadra zarządzająca ze względu na nadmiar informacji
ma problemy z identyfikacją istotnych informacji, co może prowadzić do
paraliżu decyzyjnego. Równoczesnie występują zniekształcenia zasobów
infromacyjnych, których efektem są zakłócenia w procesie racjonalnego
podejmowania decyzji. Celem referatu jest na podstawie analizy literatury
przedmiotu wskazanie metod, które ograniczają wpływ tych zniekształceń
na efektywność systemu informacyjnego rachunkowości.
Słowa kluczowe: zasoby informacyjne, zniekształcenia informacji, audyt
informacji.
Distortion of information resources as a threat
of effectiveness of accounting information system
Abstract
The diversity and vast amount of information in today’s economy is
a major challenge for the dynamic growth of any business organization,
because senior management due to excess information has problems with
the identification of relevant information, which can lead to paralysis. At the
same time there are distortions infromation resources, which result in interference in the process of rational decision. The aim of this paper is based on
analysis of the literature indication of any techniques that limit the impact of
these distortions on the effectiveness of the accounting information system.
Keywords: information resources, distort information, audit information.