Pomidory bez chorób i plam

Strona www.wrp.pl
Ewa Grabowska
Wiadomości Rolnicze Polska
[email protected]
Nr 08/2009 (60)
Nierównomierne wybarwianie owoców pomidorów, zielony miąższ lub biały rdzeń na przekroju, pojawienie się
tzw. „zielonej piętki” są objawami niedostatecznego odżywienia roślin. Główną przyczyną jest niedobór potasu
oraz nieodpowiednia temperatura w okresie dojrzewania. Pomidory są wrażliwe na niedobór wody w okresie
wiązania i dorastania owoców, tj. od końca czerwca do około połowy sierpnia.
Pomidory bez chorób i plam
O
woce pomidorów w
przypadku niedostatecznego zaopatrzenia w potas dojrzewają niejednocześnie, łatwo pękają, są
mniejsze i gorzej znoszą transport. Rosną też straty przechowalnicze takich warzyw.
Liście pomidora przybierają
ciemnozielone zabarwienie,
pojawiać się też mogą brunatne plamki. Krzaki stają się
wiotkie, łodygi nie dorastają
do prawidłowej wysokości i
pod ciężarem owoców mogą
się zginać lub łamać. Niedostateczne odżywienie potasem prowadzić może do zaburzeń w gospodarce wodnej, transport i synteza asymilatów w roślinach są spowolnione, zwłaszcza w odniesieniu do aminokwasów i białek. W efekcie maleje zawartość suchej masy w owocach
oraz stężenie kwasów organicznych, cukrów, karotenów
i witaminy C.
Czynnikiem odpowiedzialnym za prawidłowe wybarwienie jest likopen, główny
karotenoid w owocach po-
Prawidłowo wybarwione, równomiernie dojrzałe i zdrowe
owoce pomidorów wymagają odpowiednich warunków w
okresie wegetacji, optymalnego dokarmiania, stosowania zabiegów ochronnych oraz sprzyjających warunków
temperaturowo-wilgotnościowych.
midorów. Nieodpowiednia
temperatura w okresie dojrzewania, zwłaszcza zbyt wysoka, hamuje wytwarzanie likopenu, a owoce mogą ulegać
oparzeniom.
Choroby, infekcje wirusowe oraz bakteryjne mogą
również wpływać na nieprawidłowe dojrzewanie owoców.
Najczęstszą i najgroźniejszą
chorobą upraw gruntowych
jest zaraza ziemniaka wywo-
ływana przez grzyb Phytophthora infestans. Początkowo
występuje na ziemniakach, a
następnie, poprzez zarodniki
zostaje przeniesiona na pomidory. Porażone owoce pokrywają się brunatnymi, wodnistymi plamami, które szybko
powiększają się obejmując
nawet całe owoce. Zainfekowane owoce nie dojrzewają
lecz w krótkim czasie gniją.
Objawy można zaobserwo-
wać już w połowie lipca. Rozwojowi choroby sprzyja niska
temperatura – do 18°C oraz
wilgotna i deszczowa pogoda.
W takich warunkach patogen
może zniszczyć cały plon. Należy unikać sadzenia pomidorów w pobliżu plantacji ziemniaków, stosować odmiany tolerancyjne, a warzywa sadzić
w rzędach usytuowanych w
kierunku wiatrów, by usunąć
nadmiar wilgoci. Przy podlewaniu unikać zraszania liści. Powinno się uprawy zapobiegawczo chronić przed
przed wystąpieniem choroby
na ziemniakach, a interwencyjnie w momencie wystąpienia pierwszych objawów chorobowych (zgodnie z Programem Ochrony Warzyw).
Jednocześnie ze zwalczaniem zarazy ziemniaka można
chronić plantacje przed alternariozą (Alternaria solani, A.
alternata), septoriozą (Septoria
lycopersici Speg) oraz czarną
zgnilizną owoców pomidora
(Didymella lycopersici Kleb).
W przypadku wystąpienia alternariozy pierwsze ob-
jawy widoczne są w połowie
czerwca na dolnych liściach ciemnobrunatne plamy z wyraźnie zaznaczonymi brzegami, średnicy około 1 cm.
Owoce porażane są zazwyczaj w drugiej połowie lata.
W okolicy szypułki tworzą się
rozległe plamy, także z wyraźnie zaznaczonymi brzegami.
Powstaje sucha zgnilizna owoców z czarnym nalotem zarodników i trzonków konidialnych. Należy stosować
przynajmniej 3-letnią przerwę w uprawie pomidora i
ziemniaka na tym samym
polu. Nasiona powinny być
zaprawiane zaprawami nasiennymi. Po zbiorach owoców z pola należy usuwać i
niszczyć resztki roślinne.
Wyższe temperatury (2025°C) i wilgotna pogoda (85–
90%) sprzyjają rozwojowi septoriozy. Również duże zagęszczenie roślin i uprawa bez palików w mało przewiewnym
terenie może wpływać na wystąpienie choroby. Na liściach
tworzą się drobne, żółtawe,
potem brunatno szare plamy
z ciemniejszymi brzegami. Liście wraz z ogonkami przedwcześnie zamierają i usychają
i całe rośliny wcześniej kończą
wegetację. Zaleca się stosowanie 3-4-letniego płodozmianu,
staranne niszczenie resztek roślinnych. Do uprawy należy
dobierać pola przewiewne a
rośliny sadzić w rzędy usytuowane w kierunki wiatru.
Czarna zgnilizna owoców
największe szkody wyrządza
pod koniec lata i na początku
jesieni. Zaczyna się u podstawy
owocu, stopniowo powiększa
tworząc kręgi gnijących plam
i obejmuje cały owoc. Zainfekowane owoce opadają, często jeszcze zielone. Porażeniu
ulegają także nasiona. Grzyb
zimuje na resztkach porażonych roślin w stadium konidialnym, a także w glebie, na
narzędziach, sznurkach, palikach, nasionach. Profilaktycznie powinno się przestrzegać
przynajmniej 3-letniego następstwa uprawy pomidora na
tym samym miejscu, a do wysiewu stosować nasiona zaprawiane. n