Październik 2016 - swietlicasp109.pl
Transkrypt
Październik 2016 - swietlicasp109.pl
PAŹDZIERNIK 2016 PISEMKO ŚWIETLICY SZKOLNEJ SP 109 im. BATALIONÓW CHŁOPSKICH W WARSZAWIE Serdecznie witam Was w kolejnym numerze ŚWIETLIKA. Wszyscy z pewnością z utęsknieniem czekaliście na kolejne wydanie fantastycznego pisemka. Mam nadzieję, że jesteście w pełni sił i macie dużo chęci, aby zapoznać się z tym, o czym pisze Świetlik w tym numerze. Zapraszam zatem do lektury!!! Jesienny wiatr Wiatr jesienią ma robotę w nocy i za dnia. Ciągle strąca liście złote i przed siebie gna. I nasiona drzew bez liku nosi tu i tam. Kiedy spoczniesz już, wietrzyku? Powiedz, powiedz nam! Po zielonym wielkim lesie wiatr piosenki dzieci niesie. Aż się dziwią stare drzewa: Kto was tak nauczył śpiewać? Hanna Ożogowska Dziesiąty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego, ma 31 dni. Łacińska nazwa October została zapożyczona przez większość języków europejskich. Październik jest na półkuli północnej miesiącem jesiennym, a na południowej wiosennym. kalendarzowym, ponieważ Jest najdłuższym wypada miesiącem wtedy zmiana w roku czasu z letniego na zimowy (jest dłuższy o jedną godzinę od pozostałych 31dniowych miesięcy). Nazwa miesiąca (dawniej również paździerzec) pochodzi według Brücknera od słowa paździerze, oznaczającego „odpadki od lnu lub konopi”. Obok tego paździerzeń, funkcjonowały pościernik, a także również winnik nazwy: paździerzec, (starogermańska nazwa miesiąca Weinmond) KALENDARIUM KALENDARIUM 1 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ WEGETERIANIZMU, MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ LUDZI STARSZYCH 2 PAŹDZIERNIKA – MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ BEZ PRZEMOCY 4 PAŻDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ DOBROCI DLA ZWIERZĄT 5 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ NAUCZYCIELA 9 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ POCZTY 10 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA PSYCHICZNEGO 14 PAŹDZIERNIKA – DZIEŃ NAUCZYCIELA (DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ) 15 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ MYCIA RĄK 17 PAŹDZIERNIKA – MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ WALKI Z UBÓSTWEM 19 PAŹDZIERNIKA – DZIEŃ RATOWNIKA 24 PAŹDZIERNIKA – DZIEŃ ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH, 26 PAŹDZIERNIKA − PASOWANIE NA ŚWIETLICZAKA 2016 27 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ MODLITWY O POKÓJ 30 PAŹDZIERNIKA – ZMIANA CZASU Z LETNIEGO NA ZIMOWY 31 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ OSZCZĘDNOŚCI DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ – polskie święto oświaty i szkolnictwa wyższego ustanowione 27 kwietnia 1972 roku określone ustawą – Karta praw i obowiązków nauczyciela jako Dzień Nauczyciela. Od 1982, na mocy ustawy Karta Nauczyciela obchodzone jako Dzień Edukacji Narodowej. Upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej, która została utworzona z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i zrealizowana przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 roku. Potocznie dzień ten nadal nazywany jest Dniem Nauczyciela. Dzień Edukacji Narodowej jest uroczyście obchodzony w instytucjach związanych z oświatą. Jest okazją do nagradzania wyróżniających się nauczycieli i pracowników niepedagogicznych. Minister Edukacji Narodowej wręcza nauczycielom złote, srebrne, brązowe Krzyże Zasługi, medale Komisji Edukacji Narodowej oraz nagrody Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia dydaktyczno -wychowawcze. Odznaczenia i wyróżnienia dla nauczycieli wręczane są przez kuratorów oświaty, władze samorządowe oraz dyrektorów szkół na uroczystych galach. Światowy Dzień Nauczyciela (ang. World Teacher’s Day) pod patronatem UNESCO obchodzony jest 5 października. Dzień ten proklamowany został w 1994 roku, na pamiątkę podpisania w 1966 roku „Rekomendacji w sprawie statusu nauczyciela”, opracowanej przez UNESCO i Międzynarodową Organizację Pracy. Jest okazją do podkreślenia wiodącej roli nauczycieli w zapewnieniu najwyższej jakości edukacji na wszystkich poziomach nauczania. W Polsce od 1997 roku dzień − 5 października − również obchodzony jest jako Światowy Dzień Nauczyciela, przez nauczycieli reprezentujących sektor nauki i szkolnictwa wyższego. Bajka „Fałszywe łzy” Autor: Jerzy Afansajew Żył sobie na świecie bardzo biedny człowiek, szewc. Był on tak biedny, że naprawdę nie było go stać nawet na kupienie skórki chleba dla swojego małego synka. Przez kraj, w którym mieszkał, przeszła bowiem groźna wojna i nie tylko on, ale i inni ludzie chodzili bez butów, co jest zupełnie beznadziejne dla szewca. I tak pewnego razu szewc siedział przed domem, myśląc, jak zarobić na chleb dla swego synka. Oto pojawił się pięknie ubrany rycerz. Jechał na koniu w przepysznej złotej zbroi i widać było, ze to jakiś bogaty przyjezdny z dalekich stron. Szewc ukłonił się rycerzowi, a ten powiedział: − Słyszę, że w domu płacze w głodu Twój syn. Czy chciałbyś być bogatym? − Tak Panie – rzekł pokornie szewc. – Nie mamy co jeść. − Dobrze – odparł piękny rycerz – od tej pory każda łza twego syna zamieni się w najdroższy na świecie kamień. I rycerz znikł tak nagle, jak się pojawił. Biedny szewc pobiegł do domu, spojrzał i oczom swoim nie wierzył: na kolanach płaczącego synka zobaczył stos najdroższych na świecie diamentów, a każda następna łza małego chłopca zamieniała się momentalnie w drogocenny kamień…… Od tej pory szewc stał się najbogatszym człowiekiem w całym kraju. Ile razy syn jego zapłakał – natychmiast łzy zamieniały się w diamenty. Szewc wzniósł sobie wspaniały pałac w kształcie złotego buta i zatrudniał wielu ludzi, którzy szyli mu wytworne buty. I stał się bardzo bogaty. Lecz zachłanność jego była nienasycona. Bo choć syn jego stawał się coraz starszy, był syty i szczęśliwy, szewc kazał mu dalej płakać, aby mieć jeszcze więcej drogich kamieni, które gromadził w rozległych pałacowych podziemiach. Pewnego razu przywiózł je na zamek króla, chcąc je królowi sprzedać. Król chciał z nich bowiem wykuć sobie najwspanialszą koronę. Zebrało się więc na zamkowym podwórku stu jubilerów i bogaty szewc wysypał z worka drogie kamienie. Nagle ….straciły one swój blask. − Te kamienie są fałszywe! – krzyknęło groźnie stu jubilerów, a król poczerwieniał ze złości. − Jak łzy twojego syna – bogaty szewc usłyszał gdzieś koło siebie szept nieznajomego rycerza, którego głos tak dobrze przecież pamiętał. Ale już pochwyciła szewca królewska straż i jako oszusta, kazał mu się na zawsze wynosić precz z kraju. Atrament, czyli czernidło pisarskie Egipscy kapłani otrzymywali atrament z soku rośliny zwanej indygowcem. Rzymianie i Grecy do produkcji atramentu używali tych samych substancji chemicznych, którymi garbowali skóry. A w średniowiecznej Europie atrament, nazywany inkaustem albo czernidłem pisarskim, gotowano z soku kapusty, gałązek tarniny, octu i gumy arabskiej. Produkcją atramentu zajmowali się początkowo lekarze, aptekarze i mnisi. Później powstał W specjalny piekarnizawód- atramentnik. Ciasto na chleb powstaje z mąki, wody, soli oraz takich środków spulchniających, jak zakwas, drożdże albo proszek do pieczenia. Czasami dodaje się też mak, pestki słonecznika lub dyni czy suszone śliwki. Wypiekiem chleba zajmuje się piekarz, który pracuje w piekarni. Najpierw w ciastowni przesiewa mąkę, potem dodaje do niej pozostałe składniki i zagniata ciasto. Następnie ciasto trafia do fermentowni, gdzie rośnie tak długo, aż podwoi swą objętość. Wtedy wędruje do obrabialni. Tutaj specjalne maszyny dzielą ciasto na kawałki, z których formuje się bochenki. Pieczenie chleba trwa kilkadziesiąt minut i odbywa się w temperaturze 250 stopni Celsjusza. Jak nie kochać jesieni... Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata, Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących. Ptaków, co przed podróżą na drzewie usiadły, Czekając na swych braci, za morze lecących. Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych, Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych. Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc, Gdy koi w twoim sercu codzienne tęsknoty. Jak nie kochać jesieni, smutnej, zatroskanej, Pełnej tęsknoty za tym, co już nie powróci. Co chryzmatem bieli, dla tych, co odeszli. Szronem łąki maluje, ukoi, zasmuci. Jak nie kochać jesieni, siostry listopada, Tego co królowanie blaskiem świec rozpocznie. Co w swoim majestacie uczy nas pokory. Tego, co na cmentarzu wzywa nas corocznie. Tadeusz Wywrocki Jesień Jesień mnie cieniem zwiędłych drzew dotyka, Słońce rozpływa się gasnącym złotem. Pierścień dni moich z wolna się zamyka, Czas mnie otoczył zwartym żywopłotem. Ledwo ponad mogę sięgnąć okiem Na pola szarym cichnące milczeniem. Serce uśmierza się tętnem głębokiem. Czemu nachodzisz mnie, wiosno, wspomnieniem? Tak wiele ważnych spraw mam do zachodu, Zanim z mym cieniem zostaniemy sami. Czemu mi rzucasz kamień do ogrodu I mącisz moją rozmowę z ptakami? Leopold Staff Zagadka nr 1 Mają długie kity i rude kubraki. Nocą po wsi buszują, na kokoszki polują. Zagadka nr 2 Na gałązce złota kula do listeczków się przytula. A ta kula pachnie ładnie, gdy dojrzeje to upadnie. Zagadka nr 3 Choć kapelusz go zdobi, kłaniać się nie myśli. Czeka, niech się pochylą Ci, co tutaj przyszli. Pokoloruj obrazek Zespół redakcyjny: Nauczyciele wychowawcy świetlicy szkolnej w Szkole Podstawowej nr 109 w Warszawie Opracowanie graficzne: Joanna StepaniukNauczyciel wychowawca świetlicy Z okazji Dnia Nauczyciela wszystkim nauczycielom dużo szczęścia i radości z wykonywanej pracy, Sukcesów zawodowych i samych wzorowych uczniów. Niech Wam sprzyja los w tej niełatwej pracy. Wszystkiego Najlepszego!!! Zespół redakcyjny: Nauczyciele wychowawcy świetlicy szkolnej w Szkole Podstawowej nr 109 w Warszawie Opracowanie graficzne: Joanna StepaniukNauczyciel wychowawca świetlicy