Październik 2016 - swietlicasp109.pl

Transkrypt

Październik 2016 - swietlicasp109.pl
PAŹDZIERNIK 2016
PISEMKO ŚWIETLICY SZKOLNEJ
SP 109 im. BATALIONÓW CHŁOPSKICH
W WARSZAWIE
Serdecznie witam Was w kolejnym numerze ŚWIETLIKA. Wszyscy z pewnością
z utęsknieniem czekaliście na kolejne wydanie fantastycznego pisemka. Mam
nadzieję, że jesteście w pełni sił i macie dużo chęci, aby zapoznać się z tym, o czym
pisze Świetlik w tym numerze. Zapraszam zatem do lektury!!!
Jesienny wiatr
Wiatr jesienią ma robotę
w nocy i za dnia.
Ciągle strąca liście złote
i przed siebie gna.
I nasiona drzew bez liku
nosi tu i tam.
Kiedy spoczniesz już, wietrzyku?
Powiedz, powiedz nam!
Po zielonym wielkim lesie
wiatr piosenki dzieci niesie.
Aż się dziwią stare drzewa:
Kto was tak nauczył śpiewać?
Hanna Ożogowska
Dziesiąty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego,
ma
31 dni.
Łacińska nazwa
October została
zapożyczona
przez
większość języków europejskich.
Październik jest na półkuli północnej miesiącem jesiennym, a na
południowej
wiosennym.
kalendarzowym,
ponieważ
Jest
najdłuższym
wypada
miesiącem
wtedy
zmiana
w
roku
czasu
z
letniego na zimowy (jest dłuższy o jedną godzinę od pozostałych 31dniowych miesięcy).
Nazwa miesiąca
(dawniej
również
paździerzec)
pochodzi
według Brücknera od słowa paździerze, oznaczającego „odpadki od
lnu lub konopi”.
Obok tego
paździerzeń,
funkcjonowały
pościernik, a także
również
winnik
nazwy:
paździerzec,
(starogermańska nazwa
miesiąca Weinmond)
KALENDARIUM
KALENDARIUM
1 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ WEGETERIANIZMU,
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ LUDZI STARSZYCH
2 PAŹDZIERNIKA – MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ BEZ PRZEMOCY
4 PAŻDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ DOBROCI DLA ZWIERZĄT
5 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ NAUCZYCIELA
9 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ POCZTY
10 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA PSYCHICZNEGO
14 PAŹDZIERNIKA – DZIEŃ NAUCZYCIELA
(DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ)
15 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ MYCIA RĄK
17 PAŹDZIERNIKA – MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ WALKI Z UBÓSTWEM
19 PAŹDZIERNIKA – DZIEŃ RATOWNIKA
24 PAŹDZIERNIKA – DZIEŃ ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH,
26 PAŹDZIERNIKA − PASOWANIE NA ŚWIETLICZAKA 2016
27 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ MODLITWY O POKÓJ
30 PAŹDZIERNIKA – ZMIANA CZASU Z LETNIEGO NA ZIMOWY
31 PAŹDZIERNIKA – ŚWIATOWY DZIEŃ OSZCZĘDNOŚCI
DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ –
polskie święto oświaty i szkolnictwa wyższego ustanowione 27 kwietnia 1972
roku określone ustawą – Karta praw i obowiązków nauczyciela
jako Dzień
Nauczyciela.
Od 1982, na mocy ustawy Karta Nauczyciela obchodzone jako Dzień Edukacji
Narodowej. Upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej, która
została
utworzona
z
inicjatywy
króla Stanisława
Augusta
Poniatowskiego
i zrealizowana przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 roku. Potocznie
dzień ten nadal nazywany jest Dniem Nauczyciela.
Dzień Edukacji Narodowej jest uroczyście
obchodzony w instytucjach związanych z oświatą.
Jest okazją do nagradzania wyróżniających się
nauczycieli i pracowników niepedagogicznych.
Minister
Edukacji
Narodowej wręcza
nauczycielom złote, srebrne, brązowe Krzyże Zasługi, medale Komisji Edukacji
Narodowej oraz nagrody Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia dydaktyczno
-wychowawcze.
Odznaczenia
i
wyróżnienia
dla
nauczycieli
wręczane
są
przez kuratorów oświaty, władze samorządowe oraz dyrektorów szkół na uroczystych
galach.
Światowy
Dzień
Nauczyciela
(ang.
World
Teacher’s
Day)
pod patronatem UNESCO obchodzony jest 5 października. Dzień ten proklamowany
został w 1994 roku, na pamiątkę podpisania w 1966 roku „Rekomendacji w sprawie
statusu nauczyciela”, opracowanej przez UNESCO i Międzynarodową Organizację
Pracy. Jest okazją do podkreślenia wiodącej roli nauczycieli
w zapewnieniu najwyższej jakości edukacji na wszystkich
poziomach nauczania.
W Polsce od 1997 roku dzień − 5 października −
również
obchodzony
jest
jako
Światowy
Dzień
Nauczyciela, przez nauczycieli reprezentujących sektor
nauki i szkolnictwa wyższego.
Bajka „Fałszywe łzy”
Autor: Jerzy Afansajew
Żył sobie na świecie bardzo biedny człowiek, szewc. Był on tak biedny, że naprawdę nie było
go stać nawet na kupienie skórki chleba dla swojego małego synka. Przez kraj, w którym
mieszkał, przeszła bowiem groźna wojna i nie tylko on, ale i inni ludzie chodzili bez butów,
co jest zupełnie beznadziejne dla szewca.
I tak pewnego razu szewc siedział przed domem, myśląc, jak zarobić na chleb dla swego
synka. Oto pojawił się pięknie ubrany rycerz. Jechał na koniu w przepysznej złotej zbroi i
widać było, ze to jakiś bogaty przyjezdny z dalekich stron.
Szewc ukłonił się rycerzowi, a ten powiedział:
− Słyszę, że w domu płacze w głodu Twój syn. Czy chciałbyś być bogatym?
− Tak Panie – rzekł pokornie szewc. – Nie mamy co jeść.
− Dobrze – odparł piękny rycerz – od tej pory każda łza twego syna zamieni się w najdroższy
na świecie kamień. I rycerz znikł tak nagle, jak się pojawił.
Biedny szewc pobiegł do domu, spojrzał i oczom swoim nie wierzył:
na kolanach płaczącego synka zobaczył stos najdroższych na
świecie diamentów, a każda następna łza małego chłopca
zamieniała się momentalnie w drogocenny kamień……
Od tej pory szewc stał się najbogatszym człowiekiem w
całym kraju. Ile razy syn jego zapłakał – natychmiast łzy
zamieniały się w diamenty. Szewc wzniósł sobie wspaniały pałac w kształcie złotego buta i
zatrudniał wielu ludzi, którzy szyli mu wytworne buty. I stał się bardzo bogaty. Lecz
zachłanność jego była nienasycona. Bo choć syn jego stawał się coraz starszy, był syty i
szczęśliwy, szewc kazał mu dalej płakać, aby mieć jeszcze więcej drogich kamieni, które
gromadził w rozległych pałacowych podziemiach.
Pewnego razu przywiózł je na zamek króla, chcąc je królowi sprzedać. Król chciał z nich
bowiem wykuć sobie najwspanialszą koronę. Zebrało się więc na zamkowym podwórku stu
jubilerów i bogaty szewc wysypał z worka drogie kamienie. Nagle ….straciły one swój
blask.
− Te kamienie są fałszywe! – krzyknęło groźnie stu jubilerów, a król poczerwieniał ze złości.
− Jak łzy twojego syna – bogaty szewc usłyszał gdzieś koło siebie szept nieznajomego
rycerza, którego głos tak dobrze przecież pamiętał.
Ale już pochwyciła szewca królewska straż i jako oszusta, kazał mu się na zawsze wynosić
precz z kraju.
Atrament, czyli czernidło pisarskie
Egipscy kapłani otrzymywali atrament z soku
rośliny zwanej indygowcem. Rzymianie i Grecy do
produkcji atramentu używali tych samych
substancji chemicznych, którymi garbowali skóry.
A w średniowiecznej Europie atrament, nazywany
inkaustem albo czernidłem pisarskim, gotowano z
soku kapusty, gałązek tarniny, octu i gumy
arabskiej. Produkcją atramentu zajmowali się
początkowo lekarze, aptekarze i mnisi. Później
powstał W
specjalny
piekarnizawód- atramentnik.
Ciasto na chleb powstaje z mąki, wody, soli oraz
takich środków spulchniających, jak zakwas,
drożdże albo proszek do pieczenia. Czasami dodaje
się też mak, pestki słonecznika lub dyni czy suszone
śliwki. Wypiekiem chleba zajmuje się piekarz, który
pracuje w piekarni. Najpierw w ciastowni przesiewa
mąkę, potem dodaje do niej pozostałe składniki i
zagniata ciasto. Następnie ciasto trafia do
fermentowni, gdzie rośnie tak długo, aż podwoi swą
objętość. Wtedy wędruje do obrabialni. Tutaj
specjalne maszyny dzielą ciasto na kawałki, z
których formuje się bochenki. Pieczenie chleba trwa
kilkadziesiąt minut i odbywa się w temperaturze 250
stopni Celsjusza.
Jak nie kochać jesieni...
Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewie usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.
Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych.
Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc,
Gdy koi w twoim sercu codzienne tęsknoty.
Jak nie kochać jesieni, smutnej, zatroskanej,
Pełnej tęsknoty za tym, co już nie powróci.
Co chryzmatem bieli, dla tych, co odeszli.
Szronem łąki maluje, ukoi, zasmuci.
Jak nie kochać jesieni, siostry listopada,
Tego co królowanie blaskiem świec rozpocznie.
Co w swoim majestacie uczy nas pokory.
Tego, co na cmentarzu wzywa nas corocznie.
Tadeusz Wywrocki
Jesień
Jesień mnie cieniem zwiędłych drzew dotyka,
Słońce rozpływa się gasnącym złotem.
Pierścień dni moich z wolna się zamyka,
Czas mnie otoczył zwartym żywopłotem.
Ledwo ponad mogę sięgnąć okiem
Na pola szarym cichnące milczeniem.
Serce uśmierza się tętnem głębokiem.
Czemu nachodzisz mnie, wiosno, wspomnieniem?
Tak wiele ważnych spraw mam do zachodu,
Zanim z mym cieniem zostaniemy sami.
Czemu mi rzucasz kamień do ogrodu
I mącisz moją rozmowę z ptakami?
Leopold Staff
Zagadka nr 1
Mają długie kity i rude kubraki.
Nocą po wsi buszują, na kokoszki polują.
Zagadka nr 2
Na gałązce złota kula do listeczków się przytula.
A ta kula pachnie ładnie, gdy dojrzeje to upadnie.
Zagadka nr 3
Choć kapelusz go zdobi, kłaniać się nie myśli.
Czeka, niech się pochylą Ci, co tutaj przyszli.
Pokoloruj obrazek
Zespół redakcyjny:
Nauczyciele wychowawcy świetlicy szkolnej
w Szkole Podstawowej nr 109 w Warszawie
Opracowanie graficzne:
Joanna StepaniukNauczyciel wychowawca świetlicy
Z okazji Dnia Nauczyciela wszystkim nauczycielom
dużo szczęścia i radości z wykonywanej pracy,
Sukcesów zawodowych i samych wzorowych
uczniów.
Niech Wam sprzyja los w tej niełatwej pracy.
Wszystkiego Najlepszego!!!
Zespół redakcyjny:
Nauczyciele wychowawcy świetlicy szkolnej
w Szkole Podstawowej nr 109 w Warszawie
Opracowanie graficzne:
Joanna StepaniukNauczyciel wychowawca świetlicy