Pobierz gazetkę - Szkoła Podstawowa nr 1

Szkoła Podstawowa nr 1
im. ppłk. pil. Mariana Pisarka w Radzyminie
20 kwietnia 2012 r. numer 5
Wydanie specjalne!
Szanowni Państwo,
W numerze:
drodzy Uczniowie!
* Nasza uroczystość
* Historia szkoły
*Historia Mariana Pisarka
* Kalendarium
*Hymn Szkoły
*Nagrodzeni w konkursach
literackich
Z tej niezwykłej okazji,
jaką jest święto szkoły,
oddajemy w Wasze ręce
okolicznościowe wydanie naszej
gazetki. Będziecie mogli zgłębić
życiorys szkolnego patrona,
zapoznać się z twórczością
naszych uczniów, a także
dowiedzieć się, kto przyczynił
się do godnego świętowania 100.
rocznicy urodzin i 70. rocznicy
śmierci Mariana Pisarka.
Życzymy miłej lektury
Nasza uroczystość!
Dyrektor, p. Elżbieta Jeleń, grono
pedagogiczne oraz uczniowie Szkoły
Podstawowej nr 1 im. ppłk. pil. Mariana
Pisarka w Radzyminie, dzięki licznym
Darczyńcom wspierającym działania
edukacyjne, zorganizowali uroczystości
mające na celu upamiętnienie setnej
rocznicy urodzin oraz siedemdziesiątej
rocznicy śmierci patrona szkoły oraz
ukazanie wielkiej roli polskich lotników,
którzy walczyli w Polskich Siłach
Zbrojnych na zachodzie.
Obchody
mają
na
celu
spopularyzowanie
w
środowisku
lokalnym postaci Mariana Pisarka –
patrona szkoły. Jest on godnym
naśladowania wzorem dla młodzieży,
która widząc w nim zwykłego chłopaka
dostrzega jednocześnie jego drogę do
realizacji planów i marzeń. Bliski
naszemu sercu, bo urodzony w łosiu
niedaleko Radzymina, jest symbolem
godności, poświęcenia, odpowiedzialności
i patriotyzmu. Te właśnie wartości
chcielibyśmy przekazać dziś naszej
młodzieży.
Rok 2012 został ogłoszony
„Rokiem bohatera ppłk. pil. Mariana
Pisarka”.
Zgromadzone środki finansowe
zostały przeznaczone przede wszystkim
na pokrycie kosztów wykonania wystawy
oraz wydania publikacji dotyczącej ppłk.
pil. Mariana Pisarka.
Współudział
w
uroczystościach
absolwentów, obecnych uczniów i ich
rodziców oraz przedstawicieli lokalnego
środowiska nadaje tym wydarzeniom
szczególną rangę, wyrażoną wieloletnią
tradycją szkoły i podkreśla obowiązek jej
godnej kontynuacji przez obecne i
przyszłe pokolenia, obowiązek pamięci o
tych, którzy walczyli i ginęli za Polskę…
Specjalnie z okazji tegorocznego
Święta Szkoły w murach „Jedynki” po raz
pierwszy usłyszymy dźwięki szkolnego
hymnu. Zasługi naszego patronaMariana Pisarka od tego czasu będą
opiewane nie tylko słowem, ale także
pieśnią. Hymn szkolny będzie wizytówką,
która od tej pory będzie rozpoczynała i
kończyła każdą ważną uroczystość.
Hymn szkoły
Ref.
Nasz Marian Pisarek to lotnik,
Przestworza przemierzał na wskroś.
Nie straszne mu burze i bitwy
podniebne,
On naszym patronem i wzorem dziś
jest,
Dlatego oddajmy mu cześć.
I. On Asem przestworzy jest zwany,
Choć piekło przeżywał nie raz,
Więc pójdźmy dziś jego śladami,
Marzenia spełnić już czas.
W obronie wolnego to nieba,
On walczył przez długi już czas,
Dywizjon mu wiele zawdzięcza,
Spadł nad kanałem La Manche.
Ref.
Nasz Marian Pisarek to lotnik,
Przestworza przemierzał na wskroś.
Nie straszne mu burze i bitwy
podniebne,
On naszym patronem i wzorem dziś
jest,
Dlatego oddajmy mu cześć.
II. Bo Syn radzymińskiej to ziemi,
Patronem jest naszym od lat,
My wszyscy w szkole go znamy,
On dla nas jest jak brat.
Nasza szkoła
Szkoła
Nasza mała, szara szkoła
Już od rana jest wesoła.
Za jej progiem tłum dzieciaków
Wiedzę zgłębia – brak tępaków.
To koleżanki i koledzy
To nauczyciele
To miejsce, gdzie się dzieje wiele
To dzwonek i przerwy
To radość i nerwy
To moja ciężka praca,
Która w przyszłości się opłaca,
To historia Polski
To tajemnice przyrody
To matematyka
Oraz części mowy
Zagadki świata i poznanie jego
Są niczym innym,
Jak kształtowaniem człowieka młodego
To moje miejsce pracy
Moje dążenie do celu,
By krzewić patriotyzm,
Jak to zrobiło wielu,
By kochać kraj swój
I aby mu służyć
Wiedzą, nauką
W przyszłości się zasłużyć.
Nauczyciele zawsze są uśmiechnięci
I nie dostrzegam u nich niechęci.
Wzbudzają nasze zaciekawienie,
Czują się przy tym jak lwy na arenie.
Wszyscy z podziwem na nich zerkamy
I zakuwanie uskuteczniamy.
Aby nie sprawić im sobą zawodu
Wiedzą nasiąkamy niczym skorupka za
młodu.
Zuzanna Klos, kl. IVa
Szkoła
Weronika Rosa, kl. IVa
Już o ósmej pierwszy dzwonek,
Wszystkie klasy zapełnione,
Pierwsza lekcja język polski,
Nauczyciel stawia szóstki.
I już dzwonek, czas na przerwę,
Czas na piłkę i skakankę,
A kto głodny kęs kanapki,
A na deser baton krzepki.
Czas do domu, koniec
lekcji,
Do widzenia nasza szkoło,
Jutro wrócę skoro świt,
By naukę czerpać w mig!
Julia Krasuska , kl.IVa
Nasza szkoła
Nasza szkoła jest wspaniała,
Tu uśmiechy są od rana.
No i każdy ci to powie,
Że nauka jest ciekawa,
Kiedy mili są uczniowie.
A na przerwach, na boiskach,
Każdy wciąż energią tryska.
Nasza pani jest przemiła,
Uczy wciąż i przypomina.
Co masz umieć na przyrodę
I co trzeba na plastykę,
Taka szkoła to jest szczęście, to jest
życie…
Paulina Wrona, klasa VI d
Historia naszej szkoły
Szkoła Podstawowa nr 1 im. ppłka
pil. Mariana Pisarka nawiązuje do chlubnej
tradycji szkolnictwa powszechnego w
naszym mieście, którego początki sięgają
drugiej połowy XVIII wieku. Jest
najstarszą tego typu placówką oświatową
w Radzyminie, kontynuującą dorobek założonej jeszcze przez księżną Eleonorę
Czartoryską - dawnej szkoły elementarnej.
Dzieje zasłużonej placówki
oświatowej przy ul. 11 Listopada sięgają
dwudziestolecia międzywojennego. Jej
powstanie stało się koniecznością, gdyż już
od chwili odzyskania w 1918 r.
niepodległości
nowy
samorząd,
z
burmistrzem Stanisławem Marszałem na
czele, borykał się z problemem organizacji
szkolnictwa na terenie miasta. Najwięcej
trudności nastręczał brak odpowiedniej
bazy lokalowej, która mogłaby zaspokoić
potrzeby
w
dziedzinie
oświaty.
Początkowo dzieci z Radzymina oraz
okolicznych wsi uczyły się w różnych
punktach miasta. Zdawano sobie jednak
sprawę, że taki stan rzeczy nie może trwać
wiecznie. Rozproszenie izb lekcyjnych po
całym
mieście
oraz
nadmierne
zagęszczenie
uczniów
w
klasach
wymagały
radykalnego
rozwiązania.
Dlatego w 1927 r. władze samorządowe
wystąpiły z inicjatywą powołania do życia
Społecznego Komitetu Budowy Szkoły w
Radzyminie.
Uroczyste rozpoczęcie nauki w
nowym gmachu szkoły nastąpiło 1
września 1933 roku. Jest to data bardzo
ważna w dziejach radzymińskiego
szkolnictwa. Skończył się okres, gdy
zajęcia lekcyjne odbywały się w różnych
częściach
miasta.
Nowy, dwupiętrowy budynek szkoły
prezentował się niezwykle okazale.
Mieściły się w nim 24 sale lekcyjne, pokój
nauczycielski, kancelaria oraz sala
gimnastyczna. Przy szkole znajdowało się
boisko sportowe oraz mieszkania dla
nauczycieli. Jak na ówczesne warunki
szkoła była bardzo nowoczesna i stanowiła
chlubę szkolnictwa w całym powiecie
radzymińskim.
Wybuch drugiej wojny światowej
spowodował, że dzieci 1 września 1939 r.
zamiast dzwonka szkolnego usłyszały
złowrogi huk nadlatujących samolotów
niemieckich. W październiku 1939 r.
gmach szkoły przeznaczony został przez
niemieckie władze okupacyjne na siedzibę
Urzędu Pracy (Arbeitsamtu) oraz policji
kryminalnej. W późniejszym okresie
znajdowała się tu także kwatera
Wehrmachtu
i
magazyn zbożowy.
Ponieważ miasto zostało pozbawione
swojej podstawowej placówki oświatowej,
sytuacja radzymińskiego szkolnictwa stała
się tragiczna. Zajęcia lekcyjne na poziomie
szkoły powszechnej odbywały się m. in. w
budynku dawnej szkoły elementarnej,
gmachu Straży Pożarnej oraz w
wynajętych mieszkaniach prywatnych.
Okupacja niemiecka w Radzyminie
zakończyła się w sierpniu 1944 r.
Natychmiast po zakończeniu działań
wojennych przystąpiono energicznie do
odbudowy szkolnictwa w mieście.
Ponieważ w części gmachu szkolnego przy
ul. 11 Listopada dowództwo rosyjskie
urządziło szpital wojskowy, trzeba było
wiele wysiłku, aby usunąć zniszczenia i
przystosować budynek do normalnego
funkcjonowania. Do pracy przystąpili
nauczyciele, uczniowie oraz rodzice.
Porządkowano
zdewastowane
sale
lekcyjne oraz znoszono ocalały sprzęt. Po
krótkich przygotowaniach, pod koniec
października 1944 r. rozpoczęły się
wreszcie
zajęcia
szkolne.
Nowy rok szkolny 1945/46 przyniósł
pewną stabilizację. Ponieważ uczniów
ciągle przybywało, dlatego wprowadzono
niezbędne zmiany organizacyjne. W tym
czasie do samej tylko Szkoły Podstawowej
nr 2 uczęszczało ok. 700 uczniów.
Sytuacja
lokalowa
uległa
jeszcze
pogorszeniu, gdy w budynku ulokowano
także Gimnazjum Miejskie oraz Szkołę
Wieczorową dla Dorosłych. Nauka musiała
odbywać się na trzy zmiany od godz. 8.00
do 21.00.
Do roku 1949 w organizacji
poszczególnych szkół następowały częste
zmiany. Dopiero w tym roku ostatecznie
ustalił się podział na trzy szkoły
podstawowe (oficjalnie zaczęła wówczas
funkcjonować szkoła nr 3).
W 1964 r. nastąpiła wreszcie
długo oczekiwana chwila. Liceum
Ogólnokształcące i Szkoła Podstawowa nr
2 przeniosły się do nowej siedziby przy ul.
Konopnickiej. Tym samym w zasłużonym
gmachu szkolnym pozostały już tylko dwie
szkoły podstawowe: nr 1 - kierownik
Jadwiga Śliwa oraz nr 2, w której
obowiązki kierownika pełniła nadal pani
Józefa Andruszkiewicz. W długoletniej
historii placówki przy ul. 11 Listopada
kolejnym, ważnym etapem stał się rok
1969. Nastąpiła wówczas gruntowna
reorganizacja i zniesienie sztucznego
podziału na dwie szkoły podstawowe. Od
tego czasu zaczęła funkcjonować jednolita
Szkoła Podstawowa nr 1. Likwidacji
uległy oddzielne dyrekcje, budżet, baza
dydaktyczna
oraz
odrębne
rady
pedagogiczne. Kierownikiem szkoły został
Tadeusz
Szubiński.
W 1971 r. stanowisko dyrektora szkoły
objął Stanisław Pałaś.
Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły
była 50. rocznica jej powstania. Z tej
okazji w październiku 1983 odbyła się
uroczysta akademia, którą zaszczycili
swoją obecnością liczni wychowankowie
szkoły. Punktem kulminacyjnym stało się
otwarcie Izby Pamięci Narodowej, gdzie
zaprezentowano
wspaniałą
wystawę
zatytułowaną "Ocalić od zapomnienia".
Pod względem liczby oraz wartości
historycznej zgromadzonych pamiątek Izba
stanowi ewenement w skali całego
regionu. Inicjatorką utworzenia Izby
Pamięci i zarazem jej pierwszą opiekunką
była nauczycielka historii Elżbieta
Balińska. Po jej odejściu na emeryturę
opiekę nad Izbą objęła Weronika
Jabłońska, a od 1987 r. Zofia Siankowska.
Pasja zbieractwa pani Siankowskiej
zaowocowała m.in. bogatą kolekcją
pamiątek dotyczących dziejów szkoły.
W latach osiemdziesiątych w szkole
uczyło się ok. 1000 uczniów.
W 1986 r. nastąpiła zmiana na
stanowisku dyrektora szkoły. Przez krótki
okres czasu pracą placówki kierował Piotr
Drozdowski, którego w 1987 r. zastąpiła
dotychczasowa
wicedyrektor
Zofia
Iwanowska. W tym czasie nastąpiła istotna
zmiana organizacyjna, polegająca na
przekształceniu Zbiorczej Szkoły Gminnej
w Szkołę Podstawową nr 1. W ten sposób
powrócono do starej, tradycyjnej nazwy
szkoły.
Kolejnym etapem w życiu szkoły było
nadanie jej imienia. Przygotowania do
uroczystości nadania imienia szkoły trwały
cztery lata, a jej ostateczny termin
wyznaczono na dzień 3 maja 1991 r.
Nadanie imienia to niewątpliwie jedno z
najważniejszych wydarzeń w dziejach
szkoły.
Dzięki
olbrzymiemu
zaangażowaniu
dyrekcji,
kadry
pedagogicznej oraz uczniów szkoła
przybrała odświętny wygląd. Na ręce dyr.
Zofii Iwanowskiej przekazano wówczas
sztandar szkoły - ufundowany dzięki
ofiarności
uczniów,
mieszkańców
Radzymina, wojska oraz rodziny Mariana
Pisarka. Pamiątką po tym wydarzeniu jest
okolicznościowa tablica wmurowana w
holu szkoły, na której wyryto słowa:
"Synowi Ziemi Radzymińskiej - uczniowie
i
wychowawcy".
Doświadczona kadra pedagogiczna oraz
wszechstronna opieka wychowawcza
sprawiła, że popularna "jedynka" cieszy się
dobrą opinią w mieście.
W 2007 r. nastąpiła zmiana na
stanowisku dyrektora szkoły, funkcję tą
zaczęła pełnić p. Elżbieta Jeleń.
Wicedyrektorem mianowano p. Katarzynę
Marzec.
Historia Mariana Pisarka
Marian
Pisarek
to
postać
niezwykła, która zapisała się złotymi
literami w kartach zarówno polskiej, jak i
światowej historii. Urodził się we wsi
Łosie, niedaleko Radzymina, i to właśnie
tu od najmłodszych już lat marzył o
lataniu.
W 1991 roku Szkoła Podstawowa
nr 1 w Radzyminie otrzymała imię
podpułkownika pilota Mariana Pisarka.
Dla nas uczniów nie jest on jedynie
sławnym pilotem. To postać, którą warto
naśladować, z której należy brać przykład.
Doskonale
znamy
jego
biografię,
bohaterskie czyny. Wiemy, że ukończył
Szkołę Powszechną w Radzyminie,
następnie uczył się w Gimnazjum
Humanistycznym
Towarzystwa
Wychowawczo - Oświatowego Przyszłość
w Warszawie oraz w Państwowym
Gimnazjum przy Korpusie Kadetów nr 2 w
Chełmnie. Wiemy o jego przygodzie z
piechotą, tą szarą piechotą, gdyż został
mianowany na stopień podporucznika po
ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty
w Ostrowii Mazowieckiej w 1934 roku.
Znane nam są jego zasługi z
czasów II wojny światowej. To właśnie w
tym czasie walczył w Kampanii
Wrześniowej 1939 roku w 141. Eskadrze
Myśliwskiej, a rok później w słynnym
Dywizjonie 303, do którego został
przydzielony 2 sierpnia 1940 roku. 7
września odniósł pierwsze zwycięstwo w
słynnej Bitwie o Anglię, ale sam
zmuszony
został
do
skoku
ze
spadochronem. Szczęśliwie udało mu się
wylądować, ale tylko w jednym bucie i w
dziurawej skarpetce. Doskonale znamy
jego zasługi jako pilota a później dowódcy
nie mniej słynnego polskiego 308.
Dywizjonu „Krakowskiego”. Był wzorem
sumienności i oddania naszej ojczyźnie,
choć przyszło mu, jak tysiącom naszych
rodaków, walczyć o jej wolność i honor z
dala od rodzinnej ziemi. Wiemy, że
przełożeni doceniali jego umiejętności
powierzając coraz to trudniejsze zadania i
obowiązki. W drugiej połowie kwietnia
został dowódcą I Polskiego Skrzydła
Myśliwskiego dowodząc nie jednym, ale
trzema dywizjonami (303, 315, 317).
29 kwietnia 1942 roku
jego
samolot został zestrzelony, a on sam zginął
w walce.
Jego życie było bardzo krótkie.
Było jednak na tyle długie, żeby pokazać
światu swoją obecność. Marian Pisarek jest
dla nas nie tylko mężnym pilotem, lecz
także zwykłym człowiekiem, który tak
samo jak my przeżywał rozterki, problemy
dnia codziennego. Oto zwykły chłopak
dzięki swoim umiejętnościom, uporowi w
dążeniu do celu i wierze w to, że wszystko
jest możliwe, osiągnął to, o czym marzył.
Zasłużył się dla ojczyzny, dla świata, dla
wielu ludzi. Jest nam bliski, bo urodzony
na naszej radzymińskiej ziemi. Jego
postawa uczy nas wiary w to, że nam także
może udać się realizacja nawet najbardziej
trudnych do osiągnięcia marzeń.
Dla uczczenia jego pamięci
każdego roku w rocznicę jego bohaterskiej
śmierci obchodzimy święto szkoły. Także
w tym roku chcielibyśmy godnie uczcić tę
wyjątkową
dla
naszej
szkolnej
społeczności datę.
Kalendarium z życia
Mariana Pisarka
3 I 1012 r. Marian Pisarek urodził się w
Łosiu niedaleko Radzymina.
1920/1 -1932 r. Uczęszczał do Szkoły
Powszechnej w Radzyminie, następnie do
Gimnazjum Humanistycznego w
Warszawie oraz do Korpusu Kadetów w
Chełmnie.
1934 r. Ukończył Szkołę Podchorążych
Piechoty w Komorowie koło Ostrowii
Mazowieckiej, uzyskując Patent Oficerski
podporucznika piechoty.
12 IX 1934 r. Zgłosił się do lotnictwa i
ukończył kurs pilotażu, po którym
otrzymał przydział do 6. Pułku Lotniczego
we Lwowie.
1936 r. Ukończył Lotniczą Szkołę
Strzelania i Bombardowania w
Grudziądzu, z przydziałem do 4. Pułku
Lotniczego w Toruniu.
3 IX 1939 r. Dowodził 141. Eskadrą
Myśliwską w Kampanii Wrześniowej. W
czasie walk strącił 2,5 samolotu
nieprzyjaciela.
7 IX 1940 r. Po trafieniu samolotu przez
nieprzyjaciela ratował się skokiem ze
spadochronem.
1940 r. Strącił pięć niemieckich
samolotów, uszkodził jeden.
I 1941 r. Walczył w składzie 315.
Dywizjonu Myśliwskiego –
Dęblińskiego.
30 III 1941 r.
kapitana.
Otrzymał awans na stopień
30 III – 22 VI 1941 r. Walczył w składzie
308. Dywizjonu Myśliwskiego –
Krakowskiego.
23 VI 1941 r.
zostaje dowódcą 308
Dywizjonu Myśliwskiego
4 XII 1941 r. Otrzymał awans na
stopień majora (drugi raz w ciągu jednego
roku).
10 XII 1941 r Został Oficerem
Łącznikowym w II Grupie Myśliwskiej.
18 – 29 IV 1942 r. Został Dowódcą I
Polskiego Skrzydła Myśliwskiego
(dywizjony 303, 316, 317).
29 IV 1942 r. Zginął w locie bojowym nad
Kanałem La Manche.
Pośmiertnie został awansowany na stopień
podpułkownika.
18 IX 1939 r Przekroczył granicę z
Rumunią, a następnie przedostał się do
Francji, gdzie pracował w Inspektoracie
Polskich Sił Powietrznych w Paryżu.
VI 1940 r. Po klęsce Francji przedostał się
do Anglii.
VII – X 1940 r. Uczestniczył w Bitwie o
Anglię, walcząc w składzie
Dywizjonu 303 – Kościuszkowskim.
1939 – 1942 r. Łącznie strącił dwanaście
samolotów nieprzyjacielskich, na pewno
jeden, a prawdopodobnie dwa, uszkodził.
W zorganizowanych z okazji
Święta Szkoły
konkursach literackich
zwyciężyli:
W kategorii: WIERSZ O PATRONIE
I miejsce
Natalia Skonieczna,
Zuzanna Klos,
kl. V a
kl. IV a
II miejsce
Monika Wiśniewska,
kl. VI c
Wiersz o patronie
Czy znacie Mariana Pisarka?
On zwany był Asem Przestworzy.
Za swoją kochaną ojczyznę,
był gotów kres życia położyć.
Jego domem był samolot
i w nim spędza większość życia,
lecz nie była to przyjemność,
ale walka o przeżycie.
III miejsce
Leszek Filipiak,
kl. V a
Wyróżnienia:
Leszek Filipiak,
Patrycja Traczyk,
Małgorzata Rasińska
Weronika Rosa,
Bartosz Potęga,
On wsławił nasze lotnictwo,
kunsztem i umiejętnością.
Jest patronem naszej szkoły,
do niej chodzę z przyjemnością.
kl. V a
kl. V d
kl. IV a
kl. V b
W niebie jesteś dziś wysoko,
z dywizjonem 303.
Patrzysz w naszą wolną Polskę,
o którą walczyłeś Ty.
W kategorii: WIERSZ O SZKOLE
I miejsce
Zuzanna Klos,
kl. IV a
Wiersz o patronie
II miejsce
Julia Krasuska,
kl. IV a
III miejsce
Paulina Wrona,
Weronika Rosa,
kl. VI d
kl. IV a
W kategorii: LIST DO PATRONA
Wyróżnienie
Adrian Mianowski,
Natalia Skonieczna, klasa V a
Marian Pisarek powietrzny As.
Marian Pisarek wybawił nas.
On bitew tysiące wygrać mógł,
Bo był z niego wielki zuch.
Podczas bitwy wróg zestrzelił go,
Choć on wrogów wybił sto.
Dziś patronem szkoły jest
A ta szkoła jest the Best.
kl. V b
Serdecznie gratulujemy zwycięzcom!
Leszek Filipiak, kl. Va
Wiersz o patronie
Wiersz o patronie
Sto lat temu w Łosiu nieopodal
Radzymina
Świat powitała niezwykła dziecina.
Osiągnąwszy wiek szkolny,
rozpoczął kształcenie
Kolejno w Radzyminie, Warszawie i
Chełmnie.
Marian Pisarek patronem mej szkoły
w moim wieku po Radzyminie
chodził wesoły.
Marzył, by latać, jak ptak po niebie
hasał po łąkach wierząc w siebie.
Po latach szkoły spełnił marzenia,
nie miał prawie nic do stracenia.
Latał różnymi samolotami,
w obronie ojczyzny walczył
miesiącami,
zestrzelił wiele maszyn wrogich,
lecz nadeszła kolej Niemców
srogich.
Kilka razy trafili w samolot Mariana,
zginął on u boku swego kompana,
moja szkoła pamiętać będzie nawet,
gdy świat zgaśnie,
dzielnego lotnika Mariana Pisarka
właśnie.
Gdy zdał maturę swe marzenia
spełnić postanowił,
Zafascynowany mundurem, wkrótce
ochotniczo do lotnictwa wstąpił.
Latanie kochał, więc swój kunszt
doskonalił,
A gdy nadeszła wojna niejednego
ocalił.
Heroicznie bronił nie tylko
polskiego nieba,
W bitwie o Wielką Brytanię walczył,
gdy było trzeba.
Wiele nieprzyjacielskich samolotów
zestrzelił,
Jego brawura budziła podziw
pilotów brytyjskich spitfire'ów.
Żył, by latać i w powietrzu jego
gwiazda zgasła,
Bohaterską śmierć poniósł w chwały
blaskach.
Dziś jest patronem szkoły w
Radzyminie.
I dzięki temu pamięć o jego czynach
nie zginie.
Zuzanna Klos, kl. IVa
Monika Wiśniewska, kl. VI c
Do młodych - przesłanie
Bądź jak patron naszej szkoły,
w nauce biegły, wysiłku wytrwały.
Bądź, jak On Ojczyźnie wierny.
Dbaj o pamięć dni minionych,
W przyszłość patrz z nadzieją.
Bądź, jak stal w ojczyzny sprawach
Nigdy nie bądź bierny.
To dzięki Niemu i poległym
tysiącom,
żyjesz i uczysz się w wolnym kraju.
Joanna, lat 13
Portret
W mojej starej szkole wisi portret na
korytarzu.
Portret niezwykły i tajemniczy.
W angielskim mundurze z polskimi
znakami,
patrzy na młodzież – pilot bohater.
Marian Pisarek – chłopak z
sąsiedztwa,
wszystkim w Radzyminie znany.
Tam, hen, gdzieś daleko w
zamglonym kraju
bronił honoru ojczystej ziemi.
W kwiecie młodości zginął za
wolność
i trzy słowa – Bóg, Honor, Ojczyzna.
Po latach wrócił w ojczyste strony.
Mury Jedynki Go przytuliły,
dziecięca rączka znicz pamięci
zapala.
Szkolny poczet przed Nim sztandar
pochyla.
Wrócił z daleka, przykład nam
dawać ,
co w życiu Polaka trzy słowa znaczą
– Bóg , Honor i Ojczyzna…
Grzegorz, lat 14
Patronat medialny nad
redakcją „Lustra Jedynki” sprawuje
Kurier W... w ramach współpracy
artykuły naszej gazetki są
publikowane na łamach tej gazety.
SKŁAD REDAKCJI
Zuzia Cichy, Daria Gajda, Klaudia Gajda,
Mateusz Kosicki, Leszek Filipiak,
Arek Myśliwiec, Natalia Skonieczna,
Weronika Szymborska, Kinga Gniadek,
Mateusz Wojda, Przemek Wojtowicz,
Patrycja Traczyk, Ola Tkaczyk, Sandra
Kopyścińska, Julia Olszewska, Weronika
Jabłecka, Julia Masłowska, Natalia
Szczepanik, Adrian Rasiński, Rafał
Kosowski.
Opiekun redakcji:
p. Joanna Karłowicz-Budzik
Skład i opracowanie graficzne:
p. Anna Ciborowska
Współpraca:
p. Agnieszka Cichy
p. Grzegorz Jeleń
Spotkania redakcji:
poniedziałek, godz. 9.40 – 10.25, s. 18
poniedziałek, godz. 10.30 – 11.15, s. 18
Nasze artykuły są dostępne również na stronie
internetowej naszej szkoły:
http://s1p.edu.pl/lustro.html
p. Agnieszka Sobieszczuk
Sklep Ogrodniczy WITONA Tadeusz
Wardakowski
Sklep Spożywczy, ul. Traugutta Krystyna
Sokólska
Sklep wielobranżowy Artur Szymański
INOXTAL Jadwiga i Sylwester Pacikowie
Burmistrz Radzymina
Parafia Błogosławionego
Jana Pawła II
Parafia Przemienienia Pańskiego
w Radzyminie
Starostwo Powiatowe w Wołominie
ZAPRASZAJĄ NA
I Radzymińską Grę Miejską
„Z błogosławionym Janem Pawłem II
– ścieżkami wiary, ulicami
Radzymina”
dnia 28 kwietnia 2012 roku
(sobota)
START: godz. 11.00 Cmentarz
Poległych w Radzyminie
META: Sanktuarium bł. Jana Pawła II
Zabierz ze sobą: znicz i długopis.
Jeśli grasz, zabierz gitarę – gramy „Barkę”
dla Jana Pawła II.
Więcej: www.jp2.waw.pl
profil Nasz Papież na Facebooku
www.radzymin.pl