Tytuł artykułu Tytuł artykułu po angielsku

stopień/tytuł Imię i nazwisko autora
afiliacja
Tytuł artykułu
Tytuł artykułu po angielsku
Streszczenie (w języku polskim):
450-500 znaków ze spacjami
Słowa kluczowe (w języku polskim):
4-5 słów kluczowych
Abstract (w języku angielskim)
450-500 znaków ze spacjami
Keywords (w języku angielskim)
4-5 słów kluczowych
UWAGA: tekst zostanie opatrzony przez Redakcję streszczeniem i słowami kluczowymi
w języku rosyjskim
Wytyczne ogólne:
1) tekst artykułu powinien liczyć od 20 000 do 35 000 znaków ze spacjami, razem
z przypisami; w szczególnych przypadkach Redakcja może dopuścić do publikacji teksty nie
spełniające tego wymogu;
2) czcionka: Times New Roman 12, interlinia 1,5, pierwszy wiersz wcięty na 0,7
centymetra, tekst wyjustowany;
3) prosimy nie usuwać sierotek;
4) tekst powinien być podzielony na części, wyróżniane śródtytułami. Pierwszy
śródtytuł (np. „1. Wstęp”) prosimy zamieścić bezpośrednio pod tytułem, tzn. nie powinno być
fragmentów tekstu wyjętych spod śródtytułowania. Wszystkie śródtytuły muszą być
ponumerowane i wytłuszczone;
5) numeracja nie powinna być wprowadzana za pomocą automatycznego numerowania
– wszystkie numery powinny być wprowadzone ręcznie;
6) należy stosować wyłącznie przypisy dolne (Times New Roman 10, interlinia 1,0).
Zasady konstrukcji przypisów:
a) książki – Z. Ofiarski, Prawo finansowe, Warszawa 2010, s. 27;
b) książki pisane we współautorstwie – B. Rakoczy (w:) B. Rakoczy, R. Stec, A.
Woźniak, Prawo łowieckie. Komentarz, Warszawa 2014, s. 484. Jeżeli określenie, kto napisał
daną część pracy, jest niemożliwe, prosimy o zastosowanie wzoru jak dla książki pisanej
przez jednego autora.
c) artykuły w pracy zbiorowej – G. Radecki, Odpowiednie stosowanie przepisów
o dzierżawie do użytkowania górniczego (w:) G. Dobrowolski, G. Radecki (red.), Prawna
regulacja geologii i górnictwa w Polsce, Czechach i na Słowacji. Wybrane zagadnienia,
Katowice 2014, s. 201.
d) artykuły z czasopism – J. Pokrzywniak, Obrót paliwem gazowym w punkcie
wirtualnym – analiza cywilnoprawna, „Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego” 2014, nr 3,
s. 11.
e) akty prawne – Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz. U.
z 2013 r., poz. 1136 ze zm.) 1, ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania
‑
wyrobów zawierających azbest (Dz. U. z 2004 r. Nr 3, poz. 20 ze zm.) 2 ustawa z dnia 3
‑
lutego 2001 roku o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina (Dz. U. Nr 16, poz. 168)3.
‑
f) akty prawa wtórnego – Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE
z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz. Urz.
UE L 312 z 22.11.2008).
g) orzeczenia – uchwała SN z dnia 18 grudnia 2014 r., III SZP 3/14, Baza Orzeczeń
Sądu Najwyższego.
h) źródła internetowe – A. Ogniewska, Energetyka obywatelska do piachu?, http://
csr.forbes.pl/zmiany-w-ustawie-o-oze,artykuly,194592,1,1.html (dostęp na dzień: 20 maja
2015 r.).
7) w przypisach zawsze korzystamy ze skrótu „s.”, nie zaś „str.”;
8) każdy przypis należy zakończyć kropką;
1) Przypis do aktu prawnego z tekstem jednolitym opublikowanym nie wcześniej niż w 2012 roku.
2) Przypis do aktu prawnego z tekstem jednolitym opublikowanym nie później niż w 2011 roku.
3) Przypis do aktu prawnego z publikatorem tekstu pierwotnego ustawy.
9) nazwy czasopism zawsze należy zapisywać w całości i unikać stosowania nawet
powszechnie znanych skrótów;
10) publikatory – aktów prawnych i orzeczeń – zawsze wprowadzamy w przypisie,
nigdy w samym tekście. Jeśli w tekście pojawia się pełna nazwa ustawy (razem z datą
uchwalenia), to w przypisie już jej nie powtarzamy, a jedynie podajemy publikator;
11) zawsze odsyłamy do najnowszych tekstów jednolitych ustaw;
12) do każdego z orzeczeń należy podać stosowny publikator. Jeśli orzeczenie pochodzi
z bazy, w której wprowadzono numerację orzeczeń (np. Lex), konieczne jest podanie tego
numeru;
13) w przypadku orzeczeń posługujemy się skrótami TK, SN, NSA, WSA (tu
z dopiskiem „w Gliwicach” itp.). Nazwy sądów powszechnych zapisujemy w pełnej formie,
np. „wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach”;
14) należy wprowadzać skróty nazw ustaw i konsekwentnie posługiwać się nimi
w tekście. Skróty należy wprowadzić w przypisie w sposób następujący: Ustawa z dnia
10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1136 ze zm.), dalej:
u.od.w. Skróty powinny mieć właśnie taki format – małe litery przedzielone kropkami, bez
spacji;
15) jeśli autor artykułu ze źródła internetowego jest nieznany, należy opuścić tę
informację i rozpocząć przypis od podania tytułu źródła. Jeśli nie da się określić również
tytułu, wystarczy podanie samego adresu z dniem dostępu;
16) w przypadku odwoływania się po raz kolejny do tego samego źródła prosimy
o korzystanie ze zwrotu „Ibidem” lub – gdy nie jest to możliwe – z odwołania w skróconej
postaci, np. G. Radecki, Odpowiednie stosowanie przepisów…, s. 204;
17) format pliku: DOC, DOCX.
Prace powinny zawierać również bibliografię, gromadzącą informacje o wszystkich
wykorzystanych źródłach (z wyjątkiem aktów prawnych), z podziałem na:
1) literaturę (książki, artykuły),
2) źródła elektroniczne,
3) czasopisma.
Prosimy o alfabetyczne uporządkowanie źródeł w każdej z kategorii. Adresy
bibliograficzne powinny mieć strukturę taką, jak przypisy, z tym, że w przypadku adresów
zawierających imiona i nazwiska, należy rozpoczynać od nazwisk – np. Radecki G.,
Odpowiednie stosowanie przepisów o dzierżawie do użytkowania górniczego (w:) G.
Dobrowolski, G. Radecki, Prawna regulacja geologii i górnictwa w Polsce, Czechach i na
Słowacji. Wybrane zagadnienia, Katowice 2014.