docKatalog przedmiotów II stopnia - Wydział Mechaniczny
download 
Reklamacja Transkrypt
Katalog przedmiotów II stopnia - Wydział Mechaniczny
UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ MECHANICZNY PAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK MECHANIKA I BUDOWA MASZYN STUDIA II STOPNIA OD ROKU AKADEMICKIEGO 2012 EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW Część IIA. INFORMACJE O STUDIACH 1.1. Ogólna charakterystyka studiów Nazwa kierunku studiów: Mechanika i Budowa Maszyn Poziom kształcenia: drugi stopień kształcenia. Profil kształcenia: ogólnoakademicki. Forma studiów: – stacjonarne (1,5 roku), – niestacjonarne (1,5 roku). Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: magister inŜynier. Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: obszar nauk technicznych. Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do których odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku: Dziedzina – nauki techniczne; dyscyplina naukowa – budowa i eksploatacja maszyn. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju: Misja i strategia rozwoju Uniwersytetu Zielonogórskiego polegają na: zapewnieniu wysokiej jakości kształcenia i badań naukowych, poszerzaniu zakresu swych usług edukacyjnych i badań naukowych, poprawie jakości bazy dydaktycznej, pełnieniu roli centrum Ŝycia kulturalnego w środowisku regionu województwa lubuskiego, pełnieniu roli propagatora idei społeczeństwa informacyjnego w środowisku społecznym województwa lubuskiego. Uniwersytet Zielonogórski podejmuje działania na rzecz stałego wzrostu jego autorytetu w środowisku zewnętrznym, m.in. poprzez: • zatrudnienie wybitnych profesorów o uznanym autorytecie osobistym wynikającym z ich dorobku naukowego i wyróŜniającej się postawy obywatelskiej, • troskę o wysoki poziom etyczny kadry i prawidłowe relacje międzyludzkie, • kształtowanie sprawnych mechanizmów przeciwdziałania zjawiskom patologicznym, • prowadzenie badań zmierzających do rozwiązywania róŜnych problemów naukowych społecznie uŜytecznych, • troskę o wysoki poziom dyplomów ukończenia studiów, • efektywną współpracę z krajowymi i zagranicznymi uczelniami oraz instytucjami naukowymi i gospodarczymi, • popularyzację wyróŜniających się karier zawodowych własnych absolwentów. Uniwersytet Zielonogórski w najbliŜszych latach będzie kontynuować realizację postulatów określonych w Deklaracji Bolońskiej i późniejszych Komunikatach sygnowanych przez ministra odpowiedzialnego za szkolnictwo wyŜsze w Polsce. Działalność dydaktyczna realizuje się zgodnie z poszanowaniem zasad zawartych w podpisanej przez Uczelnię w 2007 r. Magna Charta Universitatum. Przyjęta strategia tworzy sprzyjające warunki realizacji głównych celów Procesu Bolońskiego, którymi są: • przygotowanie absolwentów do potrzeb rynku pracy, • rozwój i podtrzymanie podstaw wiedzy zaawansowanej, • kształtowanie aktywnych postaw obywatelskich, • rozwój osobowy osób kształconych. Zasadniczymi czynnikami zapewniającymi realizację załoŜonych celów są: • wysoki poziom badań naukowych oraz ich bezpośrednia korelacja z prowadzonymi kierunkami studiów, • kształcenie studentów w oparciu o programy studiów ukierunkowane na uzyskanie określonych efektów kształcenia, • wysoka jakość kształcenia, • dostosowanie przyjętego systemu ECTS do standardu opartego na rzeczywistym nakładzie pracy studenta, • internacjonalizacja kształcenia, • stałe rozszerzanie oferty edukacyjnej i badawczej, dostosowanej do potrzeb oraz oczekiwań krajowego i europejskiego rynku pracy, • stwarzanie warunków do zwiększenia mobilności studentów i pracowników, • wzmocnienie pozycji Uniwersytetu Zielonogórskiego jako ośrodka kształcenia ustawicznego. Kształcenie jest realizowane wg trójstopniowego modelu bolońskiego: studia I stopnia, studia II stopnia oraz studia III stopnia – studia doktoranckie. Podstawowymi cechami tego modelu są: • programy studiów ukierunkowane na określone efekty kształcenia, • wykorzystanie Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS) jako standardu przenoszenia i osiągnięć studenta. Programy studiów I i II stopnia są przygotowane zgodnie ze standardami kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia. Studia I stopnia mają zapewnić uzyskanie podstawowych kompetencji w zakresie kierunku studiów oraz kompetencji o charakterze ogólnym: uniwersalnych i niezaleŜnych od profilu kształcenia. Kończą się uzyskaniem dyplomu inŜyniera. Absolwent ma być przygotowany zarówno do pracy zawodowej, jak i do podjęcia studiów II stopnia, w tym na kierunkach innych niŜ ukończony. Podstawowym efektem procesu kształcenia musi być umiejętność samodzielnego uczenia się i rozwijania własnych kompetencji. Proces kształcenia musi zapewnić uzyskanie kompetencji poŜądanych przez rynek pracy i ułatwiać „zatrudnialność” absolwentów przez cały okres ich aktywności zawodowej. Studia II stopnia – studia magisterskie, mają umoŜliwić uzyskanie specjalistycznej wiedzy w określonym zakresie kształcenia, jak równieŜ przygotowujące do twórczej pracy w określonym zawodzie, kończące się uzyskaniem tytułu magistra albo tytułu równorzędnego. Na niektórych kierunkach studia magisterskie są prowadzone w formie studiów jednolitych na zasadach określonych w obowiązujących standardach kształcenia. Absolwent ma być przygotowany zarówno do pracy zawodowej, jak i do podjęcia studiów III stopnia. Misją Instytutu Budowy i Eksploatacji Maszyn Wydziału Mechanicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego, prowadzącego studia I i II stopnia na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn jest dąŜenie do rozwijania kształcenia i umiejętności prowadzenia badań naukowych oraz wdraŜania innowacji technicznych. Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn wpisuję się w strategię rozwoju Uniwersytetu Zielonogórskiego poprzez ciągłą nowelizację programów nauczania, rozwój badań naukowych, w tym realizację przez studentów badawczych prac dyplomowych, szeroką współpracę dydaktyczną i naukową z instytucjami krajowymi i zagranicznymi oraz uczestnictwo w akcjach Uniwersytetu na rzecz promocji Uczelni. Ogólne cele kształcenia oraz moŜliwości zatrudnienia i kontynuacji kształcenia przez absolwentów studiów: Kierunek Budowa i Eksploatacja Maszyn jest kierunkiem bazowym dla kadry naukowotechnicznej działającej w branŜach gospodarki związanych z produkcją i eksploatacją maszyn i urządzeń. Jest to działalność wielokierunkowa, bazująca się na poszerzonej i pogłębionej wiedzy w zakresie nauk technicznych, ekonomicznych i społecznych, potrzebująca znajomości zagadnień komputeryzacji, programowania, optymalizacji zadań i in. Absolwent studiów II stopnia uzyskujący tytuł magistra inŜyniera posiada: • umiejętności posługiwania się zaawansowaną wiedzę z zakresu mechaniki, projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn i systemów produkcyjnych, • rozszerzoną wiedzę w zakresie technologii procesów wytwarzania maszyn i produktów, • wiedzę w zakresie metod informatycznych wspomagających prace inŜynierskie – projektowanie, wytwarzanie, eksploatację maszyn i dobór materiałów inŜynierskich, • wiedzę z zakresu technologii proekologicznych i systemów zintegrowanego zarządzania środowiskiem, bezpieczeństwem i jakością w procesach wytwarzania. Absolwent jest przygotowany do: • twórczej działalności w zakresie projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn i systemów produkcyjnych, • pracy w przedsiębiorstwach przemysłu maszynowego i przemysłów pokrewnych, jednostkach naukowo-badawczych i badawczo-rozwojowych, jednostkach zajmujących się doradztwem i upowszechnianiem wiedzy z zakresu budowy i eksploatacji maszyn oraz inŜynierii wytwarzania, • kierowania produkcją w przedsiębiorstwach przemysłowych oraz zarządzania procesami technologicznymi, jednostkami przemysłowymi i naukowo-badawczymi, • samodzielnego prowadzenia badań w jednostkach naukowo-badawczych, • zarządzania jednostkami projektowymi z zakresu konstrukcji, eksploatacji maszyn i procesów technologicznych, • samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich). Wymagania wstępne: ukończona szkoła średnia, świadectwo dojrzałości (maturalne). Zasady rekrutacji Kandydaci na pierwszy rok studiów przyjmowani są w ramach limitów przyjęć, ustalonych przez Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego po zasięgnięciu opinii dziekanów. Postępowanie rekrutacyjne przeprowadza się w oparciu o konkurs świadectw dojrzałości/maturalnych. Zasady rekrutacji są określane przez coroczną Uchwalę Senatu Uniwersytetu Zielonogórskiego. RóŜnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni: brak programów o podobnych celach i efektach 1.2. Efekty kształcenia Kierunek studiów Mechanika i Budowa Maszyn naleŜy do obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów jak Zarządzanie i InŜynieria Produkcji oraz InŜynieria Materiałowa. Odniesienie efektów kierunkowych do efektów obszarowych Kolumna 1 Symbole kierunkowych efektów kształcenia są numeracją kierunkowych efektów kształcenia w trzech kategoriach. Symbol (numer) efektu tworzą: • litera K (przed podkreślnikiem)- dla wyróŜnienia, Ŝe chodzi o efekty kierunkowe, a nie obszarowe • jedna z liter W, U lub K (po podkreślniku)- dla oznaczenia kategorii efektów: W-wiedza, U-umiejętności, K-kompetencje społeczne • numer efektu w obrębie danej kategorii, zapisany w postaci dwóch cyfr. Kolumna 2 Opis słowny efektów kształcenia : Stosowane są dwa podejścia do formułowania wyraŜeń opisujących efekty kształcenia. 1. Pierwsze to sposób opisowy - sformułowania typu: „student ma wiedzę w zakresie ...”, „student zna i rozumie „student posiada umiejętności..” - pozwala określić treści programowe odpowiadające efektom kształcenia, nie wskazuje jednak poziomu zgłębienia wiedzy, opanowania danej umiejętności. 2. Drugi sposób - uŜywanie tzw. czasowników opisujących działania (czynności), realizowane przez studenta w procesie kształcenia - wskazuje, w jaki sposób student powinien zademonstrować osiągnięcie danego efektu kształcenia: „student potrafi wymienić ...”, „student potrafi wyjaśnić ...”. Kolumna 3 Odniesienia do obszarowych efektów kształcenia dla profilu ogólnoakademickiego w zakresie nauk technicznych zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji. NaleŜy wskazać symbole efektów kształcenia z opisu efektów kształcenia dla obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych. Występujące w tym opisie symbole składają się z następujących elementów: • litera T - określająca obszar kształcenia odpowiadający naukom technicznym, • cyfra 2 - studia/kwalifikacje drugiego stopnia, • litera A - profil ogólnoakademicki, • jedna z liter W, U lub K (po podkreślniku) - dla oznaczenia kategorii efektów: W wiedza, U - umiejętności, K - kompetencje społeczne • numer efektu w obrębie danej kategorii, zapisany w postaci dwóch cyfr. Kierunek studiów: Mechanika i Budowa Maszyn Poziom kształcenia: studia II stopnia Profil kształcenia: ogólnoakademicki Symbole kierunkowy Kierunkowe efekty ch efektów kształcenia kształcenia 1 2 Wiedza (W) K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08 K_W09 K_W10 K_W11 ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złoŜonych zadań z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechaniki i Budowy Maszyn i pokrewnych dyscyplin naukowych ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń, obiektów i systemów technicznych zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inŜynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inŜynierskiej ma podstawową wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym zarządzania jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Symbole obszarowyc h efektów kształcenia 3 T2A_W01 T2A_W02 T2A_W03 T2A_W04 T2A_W05 T2A_W06 T2A_W07 T2A_W08 T2A_W09 T2A_W10 T2A_W11 Umiejętności (U) K_U01 K_U02 K_U03 K_U04 K_U05 K_U06 K_U07 K_U08 K_U09 1) umiejętności ogólne (niezwiązane z obszarem kształcenia inŜynierskiego) potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie potrafi porozumiewać się przy uŜyciu róŜnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn potrafi przygotować opracowanie naukowe w języku polskim i krótkie doniesienie naukowe w języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, przedstawiające wyniki własnych badań naukowych potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu kierunku Mechanika i Budowa Maszyn potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia ma umiejętności językowe w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego 2) podstawowe umiejętności inŜynierskie potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inŜynierskiej potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inŜynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne T2A_U01 T2A_U02 T2A_U03 T1A_U04 T2A_U05 T2A_U06 T2A_U07 T2A_U08 T2A_U09 K_U10 K_U11 K_U12 K_U13 K_U14 K_U15 K_U16 K_U17 K_U18 K_U19 potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inŜynierskich — integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające takŜe aspekty pozatechniczne potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inŜynierskimi i prostymi problemami badawczymi potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inŜynierskich 3) umiejętności bezpośrednio związane z rozwiązywaniem zadań inŜynierskich potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — zwłaszcza w powiązaniu z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złoŜonych zadań inŜynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi słuŜących do rozwiązania zadania inŜynierskiego, charakterystycznego dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując takŜe koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złoŜone zadania inŜynierskie, charakterystyczne dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy potrafi — zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne — zaprojektować złoŜone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, oraz zrealizować ten projekt — co najmniej w części — uŜywając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia T2A_U10 T2A_U11 T2A_U12 T2A_U13 T2A_U14 T2A_U15 T2A_U16 T2A_U17 T2A_U18 T2A_U19 KOMPETENCJE SPOŁECZNE (K) K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 rozumie potrzebę uczenia się przez całe Ŝycie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role potrafi odpowiednio określić priorytety słuŜące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inŜynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem róŜnych punktów widzenia T2A_K01 T2A_K02 T2A_K03 T2A_K04 T2A_K05 T2A_K06 T2A_K07 1.3. Program studiów Liczba semestrów i liczbę punktów ECTS koniecznych dla uzyskania kwalifikacji odpowiadających poziomowi studiów: stacjonarne – 3 semestry i 90 punktów ECTS, niestacjonarne 3 semestry i 90 punktów ECTS. Moduły kształcenia: brak Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: Zgodnie z obowiązującym na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn programem studiów student zobowiązany jest odbyć praktykę kierunkową, trwającą nie krócej niŜ 4 tygodnie, po II semestrze studiów. Celem praktyk jest zapoznanie studenta z specyfiką działania zakładów przemysłowych, współpracą poszczególnych wydziałów oraz ich organizacją a w szczególności: • ugruntowanie wiadomości teoretycznych zdobytych na studiach przez zastosowanie ich w praktyce zawodowej; • zaznajomienie się z procesem produkcji i pracą działów technicznych, poznanie metod organizacji pracy i postępu technicznego; • zaznajomienie z podstawowymi przepisami dyscypliny pracy oraz warunkami bezpieczeństwa i higieny pracy; • wzbudzanie i umacnianie zainteresowań studentów pracą w przedsiębiorstwie oraz zapoznanie z wymaganiami zakładu stawianymi pracownikom; • stworzenie warunków do samooceny własnych działań, rozpoznanie swoich predyspozycji i ujawnienie własnych braków; • zgromadzenie materiału obserwacyjnego i doświadczalnego związanego z pracą dyplomową; • zwiększenie moŜliwości zatrudnienia po ukończeniu studiów. Podczas praktyki studenci powinni poznać nie tylko przebieg produkcji, lecz takŜe towarzyszące mu czynniki natury ekonomicznej lub teŜ socjologicznej, z którymi na ogół nie spotykają się w czasie nauki w szkole wyŜszej. Realizacja praktyk studenckich odbywać się moŜe poprzez: zajęcia laboratoryjne, wyjazdy dydaktyczne i szkoleniowe, obozy naukowe lub naukowo-techniczne a takŜe staŜe lub zatrudnienia. Praktyki studenckie mogą być realizowane w ośrodkach krajowych lub zagranicznych, których obszar działania związany jest z kierunkiem studiów. Nadzór nad organizacją i przebiegiem praktyk sprawują odpowiednio: • na poziomie Wydziału: Dziekan, • na poziomie Instytutu: Opiekun Praktyk Studenckich. Kontrola praktyk odbywa się poprzez: • losowe odwiedzanie zakładów przyjmujących studentów na praktyki, • analizowanie zapisów w dzienniku praktyk, • analizowanie opinii studentów dotyczących przebiegu praktyk, • analizowanie opinii zakładów pracy odnośnie przebiegu praktyk studenckich. Dzienniki praktyk są archiwizowane w aktach studenta. Warunkiem zaliczenia praktyk jest: • odbycie praktyki w ustalonym terminie, • przedłoŜenie sprawozdania z przebiegu praktyki w formie Dziennika Praktyk. Dziennik praktyk winien być opatrzony pieczęcią zakładu pracy i podpisany przez przedstawiciela zakładu. W dzienniku praktyk student odnotowuje czynności wykonywane w czasie trwania praktyki. Czynności te potwierdza przedstawiciel zakładu, • akceptacja sprawozdania przez Instytutowego Opiekuna Praktyk. Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia: przedstawiono w części IIB. Katalog przedmiotów Plany studiów: dostępne na stronie internetowej wydziału: - studia stacjonarne II-go stopnia: http://www.wm.uz.zgora.pl/wm/images/doc/ects/ibem/2012/Plany_Studiow_06.1-WM-MiBMS2_CALOSC__2012_2013__2012_06_11.pdf - studia niestacjonarne II-go stopnia: http://www.wm.uz.zgora.pl/wm/images/doc/ects/ibem/2012/Plany_Studiow_06.1-WM-MiBMN2_CALOSC__2012_2013__2012_06_11.pdf CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW DLA KIERUNKU MECHANIKA I BUDOWA MASZYN STUDIA I STOPNIA UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ MECHANICZNY Instytut Budowy i Eksploatacji Maszyn KATALOG PRZEDMIOTÓW Rok akademicki 2012/2013 Kierunek: MECHANIKA I BUDOWA MASZYN Studia II-go stopnia (stacjonarne i niestacjonarne) - 13 - - 14 - SPIS TREŚCI 1. PRZEDMIOTY OBSZARU PODSTAWOWEGO ......................................................... 20 MECHANIKA Analityczna................................................................................................. 22 06.1-WM-MiBM-S2-EP-01_12................................................................................................................................................................... 22 06.1-WM-MiBM-N2-EP-01_12................................................................................................................................................................... 22 Wspólczesne materiały inŜynierskie............................................................................... 26 06.1-WM-MiBM-S2-EP-02_12................................................................................................................................................................... 26 06.1-WM-MiBM-N2-EP-02_12................................................................................................................................................................... 26 KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA .......................................... 29 06.1-WM-MiBM-S2-EP-03_12................................................................................................................................................................... 29 06.1-WM-MiBM-N2-EP-03_12................................................................................................................................................................... 29 Komputerowe Wspomaganie Obliczeń InŜynierskicH ................................................. 32 06.1-WM-MiBM-S2-EP-04_12................................................................................................................................................................... 32 06.1-WM-MiBM-N2-EP-04_12................................................................................................................................................................... 32 Komputerowe wspomaganie wytwarzania .................................................................... 35 06.1-WM-MiBM-N2-EP-05_12................................................................................................................................................................... 35 06.1-WM-MiBM-2S-EP-05_12................................................................................................................................................................... 35 Techniki wytwarzania – obróbka ubytkowa ................................................................... 37 06.1-WM-MiBM-S2-EP-06_12................................................................................................................................................................... 37 06.1-WM-MiBM-N2-EP-06_12................................................................................................................................................................... 37 Techniki Wytwarzania-obróbka bezubytkowa............................................................... 40 06.1-WM-MiBM-S2-EP-07_12................................................................................................................................................................... 40 06.1-WM-MiBM-N2-EP-07_12................................................................................................................................................................... 40 AUTOMATYZACJA WYTWARZANIA............................................................................ 43 06.1-WM-MiBM-S2-EP-08_12................................................................................................................................................................... 43 06.1-WM-MiBM-N2-EP-08_12................................................................................................................................................................... 43 ekonometria........................................................................................................................ 46 06.1-WM-MiBM-S2-EP-10_12................................................................................................................................................................... 46 06.1-WM-MiBM-N2-EP-10_12................................................................................................................................................................... 46 Marketing ............................................................................................................................ 49 06.1-WM-MiBM-S2-EP-11_12................................................................................................................................................................... 49 06.1-WM-MiBM-N2-EP-11_12................................................................................................................................................................... 49 praktyka............................................................................................................................... 51 06.1-WM-MiBM-S2-EP-15_12................................................................................................................................................................... 51 06.1-WM-MiBM-N2-EP-15_12................................................................................................................................................................... 51 2. PRZEDMIOTY OBSZARU DYPLOMOWANIA ........................................................... 54 Automatyzacja i Organizacja Procesów Produkcyjnych (AiOPP).......................... 56 WYBRANE UKŁADY STEROWANIA............................................................................. 58 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-01_12............................................................................................................................................................ 58 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-01_12............................................................................................................................................................ 58 ELEMENTY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI.................................................................... 61 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-02.1_12 ........................................................................................................................................................ 61 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-02.1_12 ........................................................................................................................................................ 61 sztuczne SIECI NEURONOWE....................................................................................... 64 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-02.2_12 ........................................................................................................................................................ 64 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-02.2_12 ........................................................................................................................................................ 64 Metody optymalizacji ii...................................................................................................... 67 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-03_12............................................................................................................................................................ 67 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-03_12............................................................................................................................................................ 67 Systemy ekspertowe w budowie maszyn ...................................................................... 70 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-04_12............................................................................................................................................................ 70 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-04_12............................................................................................................................................................ 70 Elementy Mechatroniki ..................................................................................................... 73 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-05_12............................................................................................................................................................ 73 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-05_12............................................................................................................................................................ 73 METODY ORGANIZACJI ROCESÓW PRODUKCYJNYCH ..................................... 76 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-06_12............................................................................................................................................................ 76 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-06_12............................................................................................................................................................ 76 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 15 współczesne MeTODY pomiarowe................................................................................. 79 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-07.1_12 ........................................................................................................................................................ 79 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-07.1_12 ........................................................................................................................................................ 79 Nowe technologie w automatyce .................................................................................... 82 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-07.2_12 ........................................................................................................................................................ 82 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-07.2_12 ........................................................................................................................................................ 82 ELEMENTY ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ....................................................................... 85 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-08.1_12 ........................................................................................................................................................ 85 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-08.1_12 ........................................................................................................................................................ 85 INNOWACYJNE ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW INśYNIERSKICH ................. 88 praca przejściowa .............................................................................................................. 91 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-09_12............................................................................................................................................................ 91 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-09_12............................................................................................................................................................ 91 seminarium dyplomowe.................................................................................................... 94 06.1-WM-MiBM-S2- AiOPP-10_12........................................................................................................................................................... 94 06.1-WM-MiBM-N2- AiOPP-10_12 .......................................................................................................................................................... 94 praca dyplomowA .............................................................................................................. 97 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-11_12............................................................................................................................................................ 97 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-11_12............................................................................................................................................................ 97 Eksploatacja Maszyn (EM) .............................................................................................. 100 WYBRANE PROBLEMY TRIBOLOGII ........................................................................ 102 06.1-WM-MiBM-S2-EM-01.1_12............................................................................................................................................................. 102 06.1-WM-MiBM-N2-EM-01.1_12 ............................................................................................................................................................ 102 Elementy inŜynierii powierzchni .................................................................................... 106 06.1-WM-MiBM-S2-EM-01.2_12............................................................................................................................................................. 106 06.1-WM-MiBM-N2-EM-01.2_12 ............................................................................................................................................................ 106 Projektowanie procesów technologicznych................................................................. 109 06.1-WM-MiBM-S2-EM-02_12 ................................................................................................................................................................ 109 06.1-WM-MiBM-N2-EM-02_12 ................................................................................................................................................................ 109 pŁYNY TECHNOLOGICZNE I EKSPLOATACYJNE................................................. 112 06.1-WM-MiBM-S2-EM-03_12 ................................................................................................................................................................ 112 06.1-WM-MiBM-N2-EM-03_12 ................................................................................................................................................................ 112 Metody statystyczne w praktyce inŜynierskiej............................................................. 115 06.1-WM-MiBM-S2-EM-04.1_12............................................................................................................................................................. 115 06.1-WM-MiBM-N2-EM-04.1_12 ............................................................................................................................................................ 115 Planowanie badań inŜynierskich ................................................................................... 118 06.1-WM-MiBM-S2-EM-04.2_12............................................................................................................................................................. 118 06.1-WM-MiBM-N2-EM-04.2_12 ............................................................................................................................................................ 118 Zastosowanie MES w analizach inŜynierskich ........................................................... 121 06.1-WM-MiBM-S2-EM-05_12 ................................................................................................................................................................ 121 06.1-WM-MiBM-N2-EM-05_12 ................................................................................................................................................................ 121 wYBRANE ZAGADNIENIA Z EKSPLOATACJI MASZYN ........................................ 124 06.1-WM-MiBM-S2-EM-06_12 ................................................................................................................................................................ 124 06.1-WM-MiBM-N2-EM-06_12 ................................................................................................................................................................ 124 EKSPLOATACJA I PROGRAMOWANIE OBRABIAREK CNC ............................... 127 06.1-WM-MiBM-S2-EM-07_12 ................................................................................................................................................................ 127 06.1-WM-MiBM-N2-EM-07_12 ................................................................................................................................................................ 127 UTRZYMANIE MASZYN I URZĄDZEŃ W RUCHU................................................... 130 06.1-WM-MiBM-S2-EM-08.1_12............................................................................................................................................................. 130 06.1-WM-MiBM-N2-EM-08.1_12 ............................................................................................................................................................ 130 STEROWANIE WŁAŚCIWOŚCIAMI EKSPLOATACYJNYMI ................................. 133 06.1-WM-MiBM-S2-EM-08.2_12............................................................................................................................................................. 133 06.1-WM-MiBM-N2-EM-08.2_12 ............................................................................................................................................................ 133 Niezawodność maszyn ................................................................................................... 136 06.1-WM-MiBM-S2-EM-09_12 ................................................................................................................................................................ 136 06.1-WM-MiBM-N2-EM-09_12 ................................................................................................................................................................ 136 Praca przejściowa ........................................................................................................... 138 Seminarium dyplomowe ................................................................................................. 141 06.1-WM-MiBM-S2-EM-11_12 ................................................................................................................................................................ 141 06.1-WM-MiBM-N2-EM-11_12 ................................................................................................................................................................ 141 Praca dyplomowa ............................................................................................................ 144 06.1-WM-MiBM-S2-EM-12_12 ................................................................................................................................................................ 144 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 16 06.1-WM-MiBM-N2-EM-12_12 ................................................................................................................................................................ 144 Konstrukcja i Eksploatacja Pojazdów (KiEP) ............................................................ 147 PojazdY samochodowE.................................................................................................. 149 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-01_12 ............................................................................................................................................................. 149 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-01_12............................................................................................................................................................. 149 Układy mechatroniczne w pojazdach ........................................................................... 152 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-02.1_12.......................................................................................................................................................... 152 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-02.1_12 ......................................................................................................................................................... 152 Sterowanie podzespołów pojazdów samochodowych............................................... 155 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-02.2_12.......................................................................................................................................................... 155 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-02.2_12 ......................................................................................................................................................... 155 Projektowanie procesów naprawy podzespołów pojazdów...................................... 157 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-03_12 ............................................................................................................................................................. 157 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-03_12............................................................................................................................................................. 157 MECHANIKA RUCHU POJAZDÓW............................................................................. 160 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-04_12 ............................................................................................................................................................. 160 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-04_12............................................................................................................................................................. 160 Współczesne materiały konstrukcyjne w motoryzacji................................................ 162 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-05.1_12.......................................................................................................................................................... 162 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-05.1_12 ......................................................................................................................................................... 162 Tworzywa sztuczne w motoryzacji................................................................................ 165 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-5.2_12............................................................................................................................................................ 165 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-5.2_12............................................................................................................................................................ 165 silniki WSPÓŁCZESNYCH POJAZDÓW..................................................................... 168 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-06_12 ............................................................................................................................................................. 168 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-06_12............................................................................................................................................................. 168 BADANIA KONTROLNE Pojazdów SAMOCHODOWYCH...................................... 171 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-07_12 ............................................................................................................................................................. 171 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-07_12............................................................................................................................................................. 171 Eksploatacja techniczna SAMOCHODU ..................................................................... 174 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-08_12 ............................................................................................................................................................. 174 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-08_12............................................................................................................................................................. 174 Elementy zarządzania transportem .............................................................................. 177 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-09_12 ............................................................................................................................................................. 177 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-09_12............................................................................................................................................................. 177 Bezpieczeństwo ruchu Pojazdów samochodowych................................................... 180 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-10_12 ............................................................................................................................................................. 180 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-10_12............................................................................................................................................................. 180 NARZĘDZIA INFORMATYCZNE W MOTORYZACJI ............................................... 182 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-11.1_12.......................................................................................................................................................... 182 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-11.1_12 ......................................................................................................................................................... 182 KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA PODZESPOŁÓW SAMOCHOdów................................................................................................................ 184 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-11.2_12.......................................................................................................................................................... 184 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-11.2_12 ......................................................................................................................................................... 184 ELEKTRYCZNE URZĄDZENIA SAMOCHODOWE.................................................. 186 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-12_12 ............................................................................................................................................................. 186 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-12_12............................................................................................................................................................. 186 Organizacja przedsiębiorstw transportowych ............................................................. 188 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-13.1_12.......................................................................................................................................................... 188 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-13.1_12 ......................................................................................................................................................... 188 Praca przejściowa ........................................................................................................... 190 06. 1-WM-MiBM-S2-KiEP-14_12............................................................................................................................................................ 190 06. 1-WM-MiBM-N2-KiEP-14_12............................................................................................................................................................ 190 Seminarium dyplomowe ................................................................................................. 192 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-15_12 ............................................................................................................................................................. 192 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-15_12............................................................................................................................................................. 192 Praca dyplomowa ............................................................................................................ 195 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-16_12 ............................................................................................................................................................. 195 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-16_12............................................................................................................................................................. 195 Konstrukcyjno-MenedŜerska (KM) ............................................................................... 198 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 17 Systemy techniczne ........................................................................................................ 200 06.1-WM-MiBM-S2-KM-01.1_12............................................................................................................................................................. 200 06.1-WM-MiBM-N2-KM-09-1_12 ............................................................................................................................................................ 200 InŜynieria współbieŜna.................................................................................................... 203 06.1-WM-MiMBM-S2-KM-01.2._12 ........................................................................................................................................................ 203 06.1-WM-MiMBM-N2-KM-09.2._12........................................................................................................................................................ 203 PROJEKTOWANIE POŁĄCZEŃ ELEMENTÓW KONSTRUKCJI .......................... 205 06.1-WM-MiBM-S2-KM-02.1_12............................................................................................................................................................. 205 06.1-WM-MiBM-N2-KM-02.1_12 ............................................................................................................................................................ 205 Projektowanie wyrobów z tworzyw sztucznych .......................................................... 208 06.1-WM-MiBM-S2-KM-02.2_12............................................................................................................................................................. 208 06.1-WM-MiBM-N2-KM-02.2_12 ............................................................................................................................................................ 208 METODY PLANOWANIA EKSPERYMENTU............................................................. 211 06.1-WM-MiBM-S2-KM-03.1_12............................................................................................................................................................. 211 06.1-WM-MiBM-N2-KM-03.1_12 ............................................................................................................................................................ 211 METODY STATYSTYCZNE W PROJEKTOWANIU ................................................. 214 06.1-WM-MiBM-S2-KM-03.2_12............................................................................................................................................................. 214 06.1-WM-MiBM-N2-KM-03.2_12 ............................................................................................................................................................ 214 Zagadnienia cieplne i przepływowe w systemach technicznych ............................. 216 06.1-WM-MiBM-S2-KM-04_12 ................................................................................................................................................................ 216 06.1-WM-MiBM-N2-KM-04_12 ................................................................................................................................................................ 216 OPTYMALIZACJA W PROJEKTOWANIU .................................................................. 219 06.1-WM-MiBM-S2-KM-05_12 ................................................................................................................................................................ 219 06.1-WM-MiBM-N2-KM-05_12 ................................................................................................................................................................ 219 WYBRANE ZAGADNIENIA ZASTOSOWAŃ MES .................................................... 222 06.1-WM-MiBM-S2-KM-06_12 ................................................................................................................................................................ 222 06.1-WM-MiBM-N2-KM-06_12 ................................................................................................................................................................ 222 Wybrane problemy projektowania układów mechatronicznych ............................... 225 06.1-WM-MiBM-S2-KM-07.1_12............................................................................................................................................................. 225 06.1-WM-MiBM-N2-KM-07.1_12 ............................................................................................................................................................ 225 PROJEKTOWANIE URZĄDZEŃ TRANSPORTU WEWNĘTRZNEGO ................. 228 06.1-WM-MiBM-S2-KM-07.2_12............................................................................................................................................................. 228 06.1-WM-MiBM-N2-KM-07.2_12 ............................................................................................................................................................ 228 Metody twórczości inŜynierskiej .................................................................................... 231 06.1-WM-MiBM-S2-KM-08_12 ................................................................................................................................................................ 231 06.1-WM-MiBM-N2-KM-08_12 ................................................................................................................................................................ 231 Zagadnienia ekonomiczne w projektowaniu ............................................................... 234 06.1-WM-MiBM-S2-KM-09_12 ................................................................................................................................................................ 234 06.1-WM-MiBM-N2-KM-09_12 ................................................................................................................................................................ 234 praca przejściowa ............................................................................................................ 237 06.1-WM-MiBM-S2-KM-10_12 ................................................................................................................................................................ 237 06.1-WM-MiBM-N2-KM-10_12 ................................................................................................................................................................ 237 Seminarium dyplomowe ................................................................................................. 240 06.1-WM-MiBM-S2-KM-11_12 ................................................................................................................................................................ 240 06.1-WM-MiBM-N2-KM-11_12 ................................................................................................................................................................ 240 Praca dyplomowa ............................................................................................................ 243 06.1-WM-MiBM-S2-KM-12_12 ................................................................................................................................................................ 243 06.1-WM-MiBM-N2-KM-12_12 ................................................................................................................................................................ 243 Mechatronika (MTR).......................................................................................................... 246 InŜynieria procesów przemysłowych ............................................................................ 248 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-01_12 ............................................................................................................................................................. 248 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-01_12 ............................................................................................................................................................. 248 Projektowanie układów i systemÓw automatyki......................................................... 251 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-02.1_12.......................................................................................................................................................... 251 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-02.1_12.......................................................................................................................................................... 251 Automatyka w nowych technologiach .......................................................................... 254 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-02.2_12.......................................................................................................................................................... 254 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-02.2_12.......................................................................................................................................................... 254 Systemy mikromechaniczne .......................................................................................... 258 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-03_12 ............................................................................................................................................................. 258 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-03_12 ............................................................................................................................................................. 258 kompatybilność systemów mechatroniki...................................................................... 261 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 18 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-04.1_12.......................................................................................................................................................... 261 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-04.1_12.......................................................................................................................................................... 261 projektowanie maszyn inteligentnych........................................................................... 264 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-04.1_12.......................................................................................................................................................... 264 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-04.1_12.......................................................................................................................................................... 264 Elektryczne elementy wykonawcze .............................................................................. 267 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-05_12 ............................................................................................................................................................. 267 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-05_12 ............................................................................................................................................................. 267 narzędzia informatyczne w projektowaniu maszyn inteligentnych .......................... 270 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-06_12 ............................................................................................................................................................. 270 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-06_12 ............................................................................................................................................................. 270 INNOWACYJNE ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW INśYNIERSKICH ............... 273 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-07_12 ............................................................................................................................................................. 273 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-07_12 ............................................................................................................................................................. 273 Teoria eksperymentu i komputerowe przetwarzanie wyników badań..................... 276 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-08_12 ............................................................................................................................................................. 276 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-08_12 ............................................................................................................................................................. 276 pRZEMYSŁOWE SYSTEMY POMIAROWE I PRZETWORNIKI POMIAROWE W MECHATRONICE ........................................................................................................... 279 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-09_12 ............................................................................................................................................................. 279 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-09_12 ............................................................................................................................................................. 279 SYSTEMY ZAPEWNIENIA I KONTROLI JAKOŚCI .................................................. 283 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-10_12 ............................................................................................................................................................. 283 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-10_12 ............................................................................................................................................................. 283 praca przejściowa ............................................................................................................ 286 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-11_12 ............................................................................................................................................................. 286 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-11_12 ............................................................................................................................................................. 286 seminarium dyplomowe.................................................................................................. 289 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-12_12 ............................................................................................................................................................. 289 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-12_12 ............................................................................................................................................................. 289 praca dyplomowA ............................................................................................................ 292 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-13_12 ............................................................................................................................................................. 292 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-13_12 ............................................................................................................................................................. 292 Technologia Maszyn (TM) ............................................................................................... 295 wybrane odlewnicze procesy technologiczne ............................................................. 297 06.1-WM-MiBM-S2-TM-01_12 ................................................................................................................................................................ 297 06.1-WM-MiBM-N2-TM-01_12 ................................................................................................................................................................ 297 Wybrane zagadnienia z obróbki ubytkowej ................................................................. 300 06.1-WM-MiBM-S2-TM-02_12 ................................................................................................................................................................ 300 06.1-WM-MiBM-N2-TM-02_12 ................................................................................................................................................................ 300 technologie obróbki plastycznej .................................................................................... 303 06.1-WM-MiBM-S2-TM-03_12 ................................................................................................................................................................ 303 06.1-WM-MiBM-N2-TM-03_12 ................................................................................................................................................................ 303 Technologie spajania ...................................................................................................... 306 06.1-WM-MiBM-S2-TM-04_12 ................................................................................................................................................................ 306 06.1-WM-MiBM-N2-TM-04_12 ................................................................................................................................................................ 306 wybrane technologie obróki cieplnej i Powierzchniowej........................................... 309 06.1-WM-MiBM-S2-TM-05_12 ................................................................................................................................................................ 309 06.1-WM-MiBM-N2-TM-05_12 ................................................................................................................................................................ 309 dObór materiałów konstrukcyjnych............................................................................... 312 06.1-WM-MiBM-S2-TM-06_12 ................................................................................................................................................................ 312 06.1-WM-MiBM-N2-TM-06_12 ................................................................................................................................................................ 312 AUTOMATYZACJA PROCESÓW PRODUKCYJNYCH ........................................... 315 06.1-WM-MiBM-S2-TM-07.1_12............................................................................................................................................................. 315 06.1-WM-MiBM-N2-TM-07.1_12............................................................................................................................................................. 315 organizacja PROCESÓW produkcyjnych.................................................................... 318 06.1-WM-MiBM-S2-TM-07.2_12............................................................................................................................................................. 318 06.1-WM-MiBM-N2-TM-07.2_12............................................................................................................................................................. 318 OBRABIArki sterowane numerycznie........................................................................... 321 06.1-WM-MiBM-S2-TM-08.1_12............................................................................................................................................................. 321 06.1-WM-MiBM-N2-TM-08.1_12............................................................................................................................................................. 321 Zastosowanie Tworzyw sztucznych w budowie maszyn........................................... 324 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 19 06.1-WM-MiBM-S2-TM-08.2_12............................................................................................................................................................. 324 06.1-WM-MiBM-N2-TM-08.2_12............................................................................................................................................................. 324 Komputerowe wspomaganie projektowania AlphaCAM ........................................... 327 06.1-WM-MiBM-S2-TM-09.1_12............................................................................................................................................................. 327 06.1-WM-MiBM-N2-TM-09.1_12............................................................................................................................................................. 327 Komputerowe wspomaganie PROJEKOWANIA SprutCAM ................................... 330 06.1-WM-MiBM-S2-TM-09.2_12............................................................................................................................................................. 330 06.1-WM-MiBM-N2-TM-09.2_12............................................................................................................................................................. 330 Komputerowe wspomaganie PROJEKOWANIA Catia............................................. 333 06.1-WM-MiBM-S2-TM-09.3_12............................................................................................................................................................. 333 06.1-WM-MiBM-N2-TM-09.3_12............................................................................................................................................................. 333 modelowania i symulacji procesów technologicznych............................................... 336 06.1-WM-MiBM-S2-TM-10_12 ................................................................................................................................................................ 336 06.1-WM-MiBM-N2-TM-10_12 ................................................................................................................................................................ 336 Wybrane zagadnienia z technologii budowy maszyn ................................................ 339 06.1-WM-MiBM-S2-TM-11_12 ................................................................................................................................................................ 339 06.1-WM-MiBM-N2-TM-11_12 ................................................................................................................................................................ 339 Praca przejściowa ........................................................................................................... 342 06.1-WM-MiBM-S2-TM-12_12 ................................................................................................................................................................ 342 06.1-WM-MiBM-N2-TM-12_12 ................................................................................................................................................................ 342 Seminarium dyplomowe ................................................................................................. 345 06.1-WM-MiBM-S2-TM-13_12 ................................................................................................................................................................ 345 06.1-WM-MiBM-N2-TM-13_12 ................................................................................................................................................................ 345 Praca dyplomowa ............................................................................................................ 348 06.1-WM-MiBM-S2-TM-14_12 ................................................................................................................................................................ 348 06.1-WM-MiBM-N2-TM-14_12 ................................................................................................................................................................ 348 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 20 - 1. PRZEDMIOTY OBSZARU PODSTAWOWEGO Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 21 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 22 M ME EC CH HA AN NIIK KA A A AN NA ALLIITTY YC CZZN NA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EP-01_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-01_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. Anna Walicka, prof. UZ Prof. dr hab. inŜ. Edward Walicki; Dr inŜ. Jarosław Falicki Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Dariusz Michalski; Dr inŜ. Małgorzata Ratajczak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Egzamin Ć wi c z e n i a 15 1 Zaliczenie z oceną Laboratorium 15 1 I Zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Egzamin Ć wi c z e n i a 9 1 Zaliczenie z oceną Laboratorium 9 1 I 5 Zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie i opanowanie przez studentów metodyki rozwiązywania problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki oraz znajomość i umiejętność rozwiązywania złoŜonych zagadnień występujących w budowie maszyn. WYMAGANIA WSTĘPNE: Mechanika techniczna, matematyka Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 23 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: WYKŁAD Elementy teorii tensorów. Tensor momentów bezwładności. Składanie wektorów obrotów, skrętnik. Kinematyka i dynamika ruchu ogólnego i ruchu kulistego. Teoria Ŝyroskopu. Ruchy wielokrotnie złoŜone. Klasyfikacja więzów; współrzędne uogólnione, siły uogólnione. Zasada prac przygotowanych. Podstawowe równania dynamiki analitycznej, równania Lagrange’a. Teoria małych drgań układów zachowawczych. Małe drgania układów niezachowawczych. Zasady wariacyjne mechaniki. Teoria uderzenia. Ruch ciał o zmiennej masie. ĆWICZENIA Ćwiczenia rachunkowe na bazie wykładu i materiałów źródłowych. LABORATORIUM Ćwiczenia laboratoryjne z mechaniki stanowią uzupełnienie i praktyczną ilustrację wykładów i ćwiczeń rachunkowych. Są one formą zapoznania studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych, sposobami opracowywania danych uzyskanych na drodze eksperymentu oraz metodyką sporządzania dokumentacji technicznej badań. Ponadto wyniki uzyskane w trakcie wykonywanych ćwiczeń pozwalają na sprawdzenie słuszności praw i załoŜeń teoretycznych mechaniki ciała stałego. Przewidziane ćwiczenia: • Wyznaczanie wartości momentu bezwładności z wykorzystaniem wzoru Steinera, • Wyznaczanie masowego momentu bezwładności układu ciał sztywnych, • Wyznaczanie kinetycznego współczynnika tarcia ślizgowego za pomocą drgań samowzbudnych, • Wyznaczanie charakterystyki i sztywności układu spręŜyn, • WywaŜanie dynamiczne elementów maszyn za pomocą wywaŜarki AM 100 W, • Drgania wymuszone belki z masą skupioną i o jednym stopniu swobody, • Ćwiczenia poprawkowe, kolokwia. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Ćwiczenia rachunkowe. Praca z ksiąŜką. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych; prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_U01 K_U09 K_K01 K_K03 Wiedza, umiejętności, kompetencje ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złoŜonych zadań z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn, a w szczególności szczegółową wiedzę z zakresu mechaniki potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie potrafi wykorzystywać do formułowania i rozwiązywania zadań inŜynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne rozumie potrzebę uczenia się przez całe Ŝycie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 24 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01, K_W02 Egzamin pisemny, zaliczenie pisemne kolokwium i obrona sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych. K_U01 Dyskusja podczas prezentacji opracowanych sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych. K_U09 Praca w zespołach badawczych oraz kierowanie zespołem podczas wykonywania badań; dyskusja podczas zajęć audytoryjnych; ćwiczeniowych i laboratoryjnych. K_K01 Praca w zespołach badawczych oraz kierowanie zespołem podczas wykonywania badań; tworzenie planów eksperymentu; dyskusja podczas zajęć audytoryjnych; ćwiczeniowych i laboratoryjnych. K_K03 Podział na zespoły badawcze oraz ustalenie róŜnych ról członków zespołu; przydzielenie zadań poszczególnym osobom; sprawdzenie i ocena wyników z przeprowadzonych badań; dyskusja z zespołem nt. pracy w zespole: pozycja, rola, efekt. Wykład otrzymanie oceny pozytywnej z egzaminu Ćwiczenia otrzymanie oceny pozytywnej z kolokwium Laboratorium otrzymanie ocen pozytywnych z kolokwium i raportów z przeprowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form, przy czym student przed przystąpieniem do egzaminu musi uzyskać pozytywną ocenę z ćwiczeń i zajęć laboratoryjnych. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 125 godzin, w tym praca w godzinach kontaktowych z nauczycielem 56 (40) godzin, praca samodzielna 69 (85) godzin, przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 30 (35) godzin, przygotowanie do egzaminu (kolokwium zaliczeniowego) z części wykładowej, ćwiczeniowej i laboratoryjnej 25 (35) godzin. Zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 14 (15). Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 71 (66) co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 56 (40) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1 2 3 4 5 6 Gutowski R., Mechanika analityczna. – PWN, Warszawa, 1971, Leyko J., Mechanika ogólna. t. I, PWN wydanie VII, 1980, Leyko J., Mechanika ogólna. t. II, PWN wydanie VII, 1980 Wojewoda H., Mechanika analityczna dla wyŜszych uczelni technicznych. –, Politechnika Wrocławska, Wrocław, 1999 Walicki E., Smak T., Falicki J., Mechanika. Wprowadzenie teoretyczne do laboratorium. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, 2005, Walicki E., Smak T., Falicki J., Mechanika. Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, 2005, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 7 Leyko J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej. t. I, PWN wydanie IV,1978 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 25 UWAGI: Wykaz ćwiczeń laboratoryjnych dla studiów zaocznych dobiera się z powyŜszej listy w zaleŜności od ilości studentów w grupie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 26 W WS SP PÓ ÓLLC CZZE ES SN NE E M MA ATTE ER RIIA AŁŁY Y IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EP-02_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-02_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy W ym agan i a ws tę p ne : Nauka o materiałach. J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Ferdynand Romankiewicz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. Ferdynand Romankiewicz, Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Mariusz Michalski, mgr inŜ. Remigiusz Romankiewicz Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 30 2 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium I Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 18 2 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium I Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest pogłębienie przez studenta teoretycznej wiedzy w zakresie mechanizmów kształtowania struktury i właściwości nowoczesnych materiałów inŜynierskich w aspektach współczesnych kierunków rozwoju, doboru i zastosowania materiałów. WYMAGANIA WSTĘPNE: Nauka o materiałach. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 27 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Podstawy kształtowania struktury i właściwości materiałów inŜynierskich. Umocnienie materiałów. Przemiany fazowe i układy równowagi fazowej. Nowoczesne materiały inŜynierskie i ich zastosowanie jako elementy maszyn i narzędzi. Zasady doboru materiałów inŜynierskich. Komputerowe wspomaganie projektowania (CAMD) i doboru materiałów (CAMS). Tematy ćwiczeń laboratoryjnych (studia stacjonarne). 1. Układy równowagi fazowej 2. Struktury brązów po modyfikacji 3. Struktury mosiądzów po modyfikacji 4. Struktury siluminów po modyfikacji 5. Struktury materiałów stosowanych na łoŜyska ślizgowe 6. Ceramika konstrukcyjna i materiały supertwarde 7. Szkła metaliczne 8. Termin odróbczy 9. Materiały kompozytowe 10. Struktury stopów utwardzanych wydzieleniowo 11. Przemiany fazowe zachodzące w warstwie nawęglonej stali 12. Cechy uŜytkowe stali stopowych stosowanych na narzędzia 13. Hartowność jako kryterium doboru stali na części maszyn ulepszane cieplnie 14. Projektowanie właściwości wyrobów z proszków metali 15. Termin odróbczy. ZALICZENIE Tematy ćwiczeń laboratoryjnych (studia niestacjonarne). 1. Wpływ modyfikowania na struktury stopów aluminium 2. Wpływ modyfikowania na struktury stopów miedzi 3. Szkła metaliczne 4. Materiały kompozytowe 5. Ceramika konstrukcyjna i materiały supertwarde 6. Cechy uŜytkowe stali stopowych stosowanych na narzędzia 7. Dobór stali według kryterium hartowności 8. Materiały spiekane – dobór 9. Termin odróbczy. Zaliczenie METODY KSZTAŁCENIA: Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z literaturą fachową. Indywidualna oraz zespołowa realizacja ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W04 K_W07 K_U08 K_U19 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę w zakresie przemian fazowych i układów równowagi fazowej. Potrafi scharakteryzować nowoczesne materiały inŜynierskie i ich zastosowanie jako narzędzia i elementy maszyn. Zna podstawowe mechanizmy kształtowania struktury i właściwości nowoczesnych materiałów inŜynierskich. Potrafi przeprowadzać eksperymenty oraz interpretować uzyskane w nich wyniki. Potrafi dobrać odpowiednie materiały inŜynierskie, dla zapewnienia poprawnego działania narzędzi i elementów maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 28 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 K_W07 K_U19 Egzamin pisemny, Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 5-ciu pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu. K_W04 K_W07 K_U08 K_U19 Zaliczenie na ocenę zajęć laboratoryjnych Ocena z laboratorium jest określona na podstawie przygotowania się studenta do ćwiczeń i ich realizacji oraz sprawozdań/raportów będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75(69) godzin, w tym praca w audytorium 45 (27) godzin, udział w egzaminie 2 (2) godziny, praca samodzielna 28 (40) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 13(10) godzin, przygotowanie do egzaminu 15(30) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 43 (28) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 47(29) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Dobrzański L.A.: Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT, Warszawa 2001. Rudnik S.: Metaloznawstwo, PWN, Warszawa 1994. Przybyłowicz K.: Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 2001. Blicharski M.: Wstęp do inŜynierii materiałowej, WNT, Warszawa 2001. WoŜnica A: Podstawy nauki o materiałach, Wyd. politechniki Śląskiej, Gliwice 1996. Romankiewicz F.,Skocovsky P., Gorockiewicz R.: Niekonwencjonalne materiały konstrukcyjne, Wyd. PZ. Zielona Góra 1996 Wojtkun F.,Sołncev P.: Materiały specjalnego przeznaczenia, Wyd. Politechniki Radomskiej, Monografia nr 36, Radom 1999. Ashby M.F., Jones D.R.A.: Materiały InŜynierskie I i II, WNT, Warszawa 1996. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Ciszewski B., Przetakiewicz W. : Nowoczesne materiały w technice, Wyd. Bellona, Warszawa 1993. Pampuch R. : Współczesne materiały ceramiczne. Wyd. Nauk. Dyd. AGH, Kraków 2005. UWAGI: W wykazie obciąŜenia pracą studenta w nawiasach podano liczby dla studiów niestacjonarnych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 29 K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E W WS SP PO OM MA AG GA AN NIIE E P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIA A 06.1-WM-MiBM-S2-EP-03_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-03_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy Zapis Konstrukcji, Podstawy Konstrukcji W ym agan i a ws tę p ne : Maszyn, Komputerowe wspomagania projektowania AutoCAD I. J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Tomasz Belica dr inŜ. Tomasz Belica, dr inŜ. Marek Malinowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 30 2 zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium I zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 18 2 zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium I zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Systemy CAD stanowią podstawowe narzędzie pracy współczesnego konstruktora. Celem przedmiotu jest przekazanie studentowi podstawowej wiedzy na temat komputerowo wspomaganego projektowania. Wskazanie moŜliwości wynikających ze stosowania określonych systemów CAD, zapoznanie z technikami modelowania obiektów 3D w wybranym systemie CAD. WYMAGANIA WSTĘPNE: Zapis konstrukcji, Podstawy konstrukcji maszyn Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 30 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa Elementy teorii projektowania, akronimy stosowane w technikach CAx, wprowadzenie do systemów CAD, podział systemów CAD, miejsce systemów CAD w procesie projektowym, problematyka wdraŜania CAD, podstawy modelowania bryłowego i powierzchniowego, modele 2D, 2,5D i 3D, więzy i parametryzacja, przegląd i charakterystyka wybranych systemów CAD, projektowanie współbieŜne CE, kernele, zastosowanie baz danych w projektowaniu, integracja technik CAx, neutralne i standardowe formaty zapisu i wymiany danych, podstawy renderingu, techniki rapid prototyping i rapid tooling, projektowanie elementów blaszanych, analizy kinematyczne i dynamiczne – moŜliwość symulacji w systemach CAD, MES w systemach CAD. Część laboratoryjna Wprowadzenie do systemów typu CAD. Omówienie moŜliwości uzyskania wersji studenckich poszczególnych programów. Modelowanie powierzchniowe i bryłowe w systemie AutoCAD – układy współrzędnych, bryły i edycja brył, materiały, rendering, eksport i import danych. Wprowadzenie do parametrycznego modelowania obiektów 3D w wybranym systemie CAD, np.: T-Flex, SolidWorks. Modelowanie i edycja obiektów. Tworzenie elementów bibliotecznych. Konstrukcje blaszane, profilowe. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Wykłady z wykorzystaniem środków multimedialnych. Praca samodzielna studenta z wykorzystaniem Internetu oraz dostępnej literatury. Laboratorium Zajęcia realizowane w laboratorium komputerowym. W trakcie zajęć prowadzący omawia poszczególne zagadnienia z wykorzystaniem wideoprojektora, natomiast student realizuje samodzielnie ćwiczenia. W ramach danego przedmiotu przewiduje się równieŜ indywidualną pracę studenta w domu (z wykorzystaniem wersji studenckiej wybranego systemu CAD) lub laboratorium komputerowym (poza godzinami zajęć dydaktycznych), w celu utrwalenia materiału. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 ma podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą zagadnień obejmujących ogólnie rozumiane komputerowo wspomagane projektowanie K_W05 ma wiedzę o trendach rozwojowych oraz nowych osiągnięciach w zakresie projektowania – koncepcja, konstrukcja, analiza wytrzymałościowa, prototyp K_W07 zna podstawowe metody oraz techniki stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich dotyczących konstrukcji mechanicznych, wykorzystywanych we współczesnym biurze projektowym K_U01 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł oraz integrować uzyskane informacje w zakresie systemów CAD K_U12 potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie komputerowo wspomaganego projektowania K_U18 potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi oraz dostrzec ich ograniczenia w zakresie komputerowo wspomaganego projektowania oraz rozwiązywać proste zadania inŜynierskie z wykorzystaniem wybranego systemu CAD K_K01 rozumie potrzebę uczenia się przez całe Ŝycie Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 31 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 K_W05 K_W07 K_U01 K_U12 K_K01 Wykład Ocena z wykładu na studiach stacjonarnych jest określana na podstawie końcowego kolokwium. Ocena z wykładu na studiach niestacjonarnych jest określana na podstawie egzaminu (forma pisemna lub ustna). K_W07 K_U01 K_U12 K_U18 K_K01 Laboratorium Ocena z laboratorium jest określana na podstawie pracy semestralnej przygotowanej przez studenta w wybranym systemie CAD, realizacji poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych oraz aktywności studenta na zajęciach. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 85 (85) godzin, w tym: udział na zajęciach 46 (30) godzin, udział w konsultacjach 1 (3); praca samodzielna 39 (55) godzin, w tym: przygotowanie do zajęć 15 (18), przygotowanie do kolokwium 5 (10), przygotowanie pracy semestralnej 14 (22), zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5 (5). Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 60 (61) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 46 (30) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. Edward Chlebus, Techniki komputerowe CAx w inŜynierii produkcji, WNT, Warszawa, 2000. Sydor Maciej, Wprowadzenie do CAD, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2009. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Bis Jan, Markiewicz Ryszard, Komputerowe wspomaganie projektowania CAD podstawy, REA, 2008. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 32 K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E W WS SP PO OM MA AG GA AN NIIE E O OB BLLIIC CZZE EŃ Ń IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-EP-04_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-04_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy W ym agan i a ws tę p ne : brak J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Marek Malinowski dr inŜ. Marek Malinowski, dr inŜ. Daniel Dębowski, dr inŜ. Tomasz Belica Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 30 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium I Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 18 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium I Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z matematycznymi podstawami metod numerycznych np. MES (metodą elementów skończonych), metodami numerycznymi rozwiązywania równań, układów równań, równań róŜniczkowych. Zapoznanie studenta z metodyką obliczeń numerycznych w zagadnieniach inŜynierskich: statyka, spręŜystość, plastyczność, drgania, dynamika. Prezentacja współczesnych metod i narzędzi słuŜących do obliczeń inŜynierskich. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 33 - WYMAGNIA WSTĘPNE: - Matematyka, Języki programowania, ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład: Komputerowe wspomaganie obliczeń inŜynierskich (CAE): geneza i stan aktualny, systemy CAE. Obliczenia inŜynierskie w arkuszach kalkulacyjnych. Zarys podstaw teoretycznych MES. Zastosowanie MES: pręty, układy prętowe, ramy, płyty, tarcze, obiekty 3D. Podstawy teoretyczne MES. Metody rozwiązywania równań: przybliŜone i Obliczenia numeryczne prostych elementów maszyn i urządzeń z zakresu statyki, stateczności, dynamiki, zagadnienia termiczne w programie ABAQUS. Laboratorium: Zastosowanie programów: pręt, belka, krat, rama, tarcza, płyta, dla obiektów osiowosymetrycznych do analiz układów 1D oraz 2D. Program ABAQUS: analiza kratownicy, obiektu osiowosymetrycznego (zbiornik ciśnieniowy), wspornika obciąŜonego termicznie. Wykorzystanie baz danych o własnościach fizycznych i mechanicznych materiałów ( w tym internetowe np. www.matweb.com), baza Elsevier. METODY KSZTAŁCENIA: Wykorzystanie środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami. Sprawdziany z przygotowania do zajęć. Indywidualna praca studenta podczas realizacji kaŜdego laboratorium. Druga część semestru: Student rozwiązuje samodzielnie zadania inŜynierskie w programie ABAQUS: rama, obiekt osiowosymetryczny, wspornik. Koniec semestru: prezentacja otrzymanych wyników i dyskusja w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn K_W07 zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn K_U01 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie K_U04 potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn związaną z - 34 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 K_W07 K_U01 K_U04 K_U08 Metoda sprawdzania efektu kształcenia Zaliczenie z oceną, Kolokwium z treści wykładowych. Zaliczenie z oceną, liczona jest średnia waŜona z oceny za samodzielnie zrealizowany projekt/budowę modelu MES i sposób jego rozwiązania, wykorzystane bazy o materiałach, podstawy teoretyczne, literatura fachowa: baza Elsevier, przyjętą metodykę rozwiązania, rozwiązanie modelu oraz krytyczne uwagi co do rozwiązania (w=0,4), prezentacja i dyskusja nad projektem, w tym omówienie trudniejszych aspektów powstałych przy projekcie (w=0,3). Waga=0,3 jest za wiedzę. Laboratorium – warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnych ocen z odpowiedzi, sprawdzianów sprawdzających oraz projektu i prezentacji. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 80 godzin, w tym audytorium 45 (27) godzin, konsultacje 1 (1) godzin. Praca samodzielna, w tym takŜe: zapoznanie się ze źródłami literaturowymi, opracowanie i rozwiązanie modelu w ramach 1 projektu, przygotowanie do zajęć 34 (52) godzin, w tym: przygotowanie do zajęć 15 (27), opracowanie projektu/model/rozwiązanie 14 (20) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi/prezentacja 5 (5). Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 60 (66) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 46 (28) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Kłosowski P., Ambroziak A., Metody numeryczne w mechanice konstrukcji z przykładami w programie Matlab, Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2011. Kamińska A., Pańczyk B., Matlab - przykłady i zadania, wyd. Mikom, 2002. http://www.design-simulation.com/wm2d/index.php , luty 2012 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Brzózka J., Dorobczyński L., Programowanie w Matlab, wyd. Mikom 1998. Mrozek B.,. Mrozek Z., MATLAB i Simulink, Poradnik uŜytkownika, Wyd. HELION 2004. Regel W., Wykresy i obiekty graficzne w MATLAB, Wyd. MIKOM 2003. Stachurski M., Metody numeryczne w programie Matlab, wyd. Mikom, 2003. Bielińska E.: Identyfikacja procesów, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1997. Mańczak K.: Komputerowa identyfikacja obiektów dynamicznych, Warszawa, PWN 1983. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 35 K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E W WS SP PO OM MA AG GA AN NIIE E W WY YTTW WA AR RZZA AN NIIA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-N2-EP-05_12 06.1-WM-MiBM-2S-EP-05_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY W ym agan i a ws tę p ne : Techniki wytwarzania J ę z yk n auc za n i a : POLSKI dr inŜ. M. Jenek, Forma zajęć Semestr Pr o wa d ząc y: Liczba godzin w tygodniu dr inŜ. M. Jenek Liczba godzin w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 30 2 Ć wi c z e n i a Laboratorium I Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 18 2 Ć wi c z e n i a Laboratorium I Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z projektowaniem procesów technologicznych obróbki skrawaniem z wykorzystaniem oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 36 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Ramowe procesy technologiczne typowych elementów maszyn. Metody obróbkowe, a sterowanie numeryczne obrabiarek. Osie sterowań. Wielkości charakterystyczne. Kody uŜywane podczas programowania. Funkcje pomocnicze i przygotowawcze. Interpolacja liniowa i interpolacja kołowa. Korekcja narzędzia, punkty referencyjne obrabiarki. Zasady tworzenia oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. Definiowanie narzędzi. Strategie obróbki. Parametry operacji. Definiowanie posuwów. Dojścia i wycofanie narzędzi. Obróbki z ograniczeniami. Kontury definiowane równaniami. Obróbka spiralna. Obróbka otworów. Obróbka z kontrolą chropowatości. Wierszowanie optymalne. Obróbka złoŜona. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca indywidualna z ksiąŜkami i katalogami podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W07 Student zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł, interpretować i integrować uzyskane informacje. Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi przy opracowaniu projektu. Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera – mechanika, ich waŜność i skutki, w tym na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. K_U01 K_U07 K_K02 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W07 K_U01 K_U07 K_K02 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium Opracowany projekt Wykład – warunkiem zaliczenia wykładu jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolokwiów przeprowadzonych co najmniej raz w semestrze. Laboratorium – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich projektów procesów technologicznych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 60 (59) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 50 (35) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: [1] AlphaCAM – podręcznik uŜytkownika [2] AlphaCAM – materiały dydaktyczne do ćwiczeń LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: [1] M.Feld – Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT. Warszawa 2000. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 37 TTE EC CH HN NIIK KII W WY YTTW WA AR RZZA AN NII A A –– O OB BR RÓ ÓB BK KA A U UB BY YTTK KO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EP-06_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-06_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy W ym agan i a ws tę p ne : InŜynieria wytwarzania J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Eugene FELDSHTEIN Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. Eugene FELDSHTEIN, dr inŜ. Albert Lewandowski, dr inŜ. Mariusz Pr o wa d ząc y: Jenek, dr inŜ. Radosław Maruda, mgr inŜ. K.Adamczuk Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - I Studia niestacjonarne 18 1 Ćwiczenia - - Laboratorium - - Seminarium - - Warsztaty - - Projekt - - Wykład 4 I CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z konstrukcjami współczesnych narzędzi skrawających i uchwytów obróbkowych, zasadami decyzyjnymi w trakcie ich doboru i projektowania, wysokowydajnymi metodami obróbki wiórowej i ściernej, niekonwencjonalnymi metodami obróbki, moŜliwościami i tendencjami rozwoju zautomatyzowanych maszyn produkcyjnych do wykorzystania w dalszym procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 38 WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Konstrukcje współczesnych narzędzi skrawających (noŜe, frezy, wiertła i in.). Schematy kształtowania powierzchni obrobionej. Zasady usuwania naddatku cienkimi i grubymi warstwami. śywotność narzędzi skrawających. Wysokowydajne technologie obróbki skrawaniem (HSC, z podgrzewaniem, wibracyjna itp.). Metody i zastosowanie obróbki ściernej. Zasady monitoringu narzędzi skrawających. Współczesne konstrukcje obrabiarek CNC. Współczesne konstrukcje oprzyrządowania technologicznego. Technologie obróbki elektrycznej (EDM, WEDM, elektrochemiczna i in.). Technologie i moŜliwości obróbki strumieniem energii. Technologie powlekania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜką i w Internecie. Burza mózgów w kwestii wybranych zagadnień. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych W zakresie nauk technicznych K_W06, K_W08 K_W07 K_U01 K_U15 K_K06 Wiedza, umiejętności, kompetencje Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę w zakresie technik wytwarzania, trendach ich rozwoju w tym dotyczących niekonwencjonalnych metod obróbki – elektrycznych, plazmowych, laserowych, powlekania i in. Student ma poszerzoną wiedzę w zakresie konstrukcji współczesnych narzędzi skrawających, wie o podejściach decydujących o skutecznym usunięciu naddatku, zasadach doboru okresów trwałości narzędzi. Zna zasady monitoringu procesu obróbki. Posiada wiedzę w zakresie rozwoju konstrukcji obrabiarek CNC i ich wyposaŜenia. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie studiowanego przedmiotu umie interpretować te informacje, formułować i uzasadniać opinie. Potrafi scharakteryzować moŜliwości nowoczesnych metod obróbki, dokonać krytycznej analizy i ocenić przydatność i efektywność współczesnych konstrukcji maszyn technologicznych i technologii obróbki, zaproponować ulepszenia podstawowych technologii ubytkowych. Umie wszechstronnie analizować i realizować przydzielone zadania WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W06 Egzamin pisemny K_W07 K_W08 K_U15 K_U01 Opracowanie pracy kontrolnej K_K06 Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny opracowanej pracy kontrolnej oraz z pisemnych odpowiedzi na 3 pytania egzaminacyjne dotyczące zagadnień przedmiotu. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie egzaminu. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest oceną z egzaminu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100 godzin, w tym praca w audytorium 37 (22) godzin, praca samodzielna 30 (40) godzin, przygotowanie do zajęć 15 (18) godzin, opracowanie pracy kontrolnej 12 (12) godzin, przygotowanie do egzaminu 8 (8) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 5+27=32 (2+30=32) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 37 co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 39 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Cichosz P. Narzędzia skrawające. Warszawa, WNT, 2006; 2. Burakowski T., Wierzchoń T. InŜynieria powierzchni metali. Warszawa WNT 1995; 3. Honczarenko J. Elastyczna automatyzacja wytwarzania. Obrabiarki i systemy obróbkowe. Warszawa, WNT, 2000; 4. Honczarenko J. Obrabiarki sterowane numerycznie. Warszawa, WNT, 2008; 5. Wybrane zagadnienia z inŜynierii wytwarzania: obróbka ubytkowa/ red. A. Laber.- Zielona Góra Oficyna Wydaw. Uniwersytetu Zielonogórskiego, 2008. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Oczoś K.E. Kształtowanie materiałów skoncentrowanymi strumieniami energii. Rzeszów: Politechnika Rzeszowska, 1988; 2. Kosmol J. Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. Warszawa, WNT, 2000; 3. Monitorowanie ostrza skrawającego : metody konwencjonalne i sieci neuronowe : automatyzacja wytwarzania / red. Jan Kosmol. - Warszawa : Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1996; 4. Przybylski W. Technologia obróbki nagniataniem. Warszawa WNT 1987; 5. Czasopisma naukowe i naukowo-techniczne: Archiwum technologii maszyn i automatyzacji; Mechanik; Obróbka metalu; Annals of CIRP i in. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 40 TTE EC CH HN NIIK KII W WY YTTW WA AR RZZA AN NII A A--O OB BR RÓ ÓB BK KA A B BE EZZU UB BY YTTK KO OW WA A 06.1-WM-MiBM-S2-EP-07_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-07_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz, dr inŜ. Pr o wa d ząc y: Tadeusz Szmigielski, dr inŜ. Janusz Walkowiak, mgr inŜ. Paweł Schlafka Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Egzamin pisemny Ć wi c z e n i a Laboratorium I Seminarium W ar s z t a t y Projekt 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Egzamin pisemny Ć wi c z e n i a Laboratorium I Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poszerzenie wiedzy dotyczącej stosowania bezubytkowych technologii wytwarzania w celu kształtowania postaci, struktury i właściwości produktów. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania- obróbka bezubytkowa Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 41 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Procesy technologiczne kształtowania struktury i własności tworzyw inŜynierskich: obróbka cieplna, metalurgia proszków, wytwarzanie i kształtowanie materiałów ceramicznych, szkieł, kompozytów, odlewanie, obróbka plastyczna metali i stopów, obróbka cieplno – chemiczna. Powłoki. Trendy rozwojowe dotyczące kształtowania struktury i własności tworzyw inŜynierskich. Struktura procesu technologicznego kształtowania struktury i własności tworzyw inŜynierskich i jego projektowanie. Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z literaturą fachową. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K-W03 K_W05 K_U12 K_U15 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą procesów technologicznych (obróbka cieplna, metalurgia proszków, wytwarzanie i kształtowanie materiałów ceramicznych, szkieł i kompozytów, odlewanie, obróbka plastyczna metali i stopów, obróbka cieplno – chemiczna, wytwarzania powłok) kształtowania struktury i własności tworzyw inŜynierskich, ich struktury i projektowania. Ma wiedzę o trendach rozwojowych procesów technologicznych dotyczących kształtowania struktury i własności tworzyw inŜynierskich Potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania nowych technologii kształtowana struktury i własności tworzyw konstrukcyjnych Potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić istniejące rozwiązania techniczne związane z kształtowaniem struktury i własności tworzyw konstrukcyjnych K_K02 Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki stosowania procesów kształtowania struktury i własności tworzyw inŜynierskich, w tym ich wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03, KW_05, KU_12 KU_15, K_K02 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Egzamin Wykład – Ocena końcowa uzaleŜniona jest od oceny z egzaminu pisemnego. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100 (100) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, udział w konsultacjach 6 (5) godzin, egzamin 2 (2) godziny, praca samodzielna 62 (75) godzin, w tym zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 30 (30) godzin, przygotowanie do egzaminu 32 (45) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 6 (5) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 38 (25) co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 42 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Materiały wykładowe Dobrzański L.A.: Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT, Warszawa 2001. Dobrzański L.A., Metalowe materiały inŜynierskie, WNT, Warszawa 2004 Hryniewicz T., Technologia powierzchni i powłok, wyd. Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2004 Ashby M., Shercliff H.,Cebon D., InŜynieria materiałowa, tom 1, wyd. Galaktyka 2011 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: - UWAGI: W wykazie obciąŜenia pracą studenta w nawiasach podano liczby dla studiów niestacjonarnych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 43 A AU UTTO OM MA ATTY YZZA AC CJJA A W WY YTTW WA AR RZZA AN NIIA A Kod przedmiotu: 06.1-WM-MiBM-S2-EP-08_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-08_12 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: dr inŜ. A. Brukszta dr inŜ. A. Brukszta dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prowadzący: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium 15 I Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium 8 I Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z teoretycznymi i praktycznymi zagadnieniami z zakresu automatyzacji wytwarzania maszyn i urządzeń. Nabycie umiejętności modelowania i praktycznej realizacji zautomatyzowanych układów z wykorzystaniem Komputerowych systemów klasy MRP i ERP. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy z zakresu matematyki, Podstawy automatyki, Napędy i sterowanie Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 44 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Klasyfikacja procesów wytwarzani. Wybrane metody procesu automatyzacji operacji wytwarzania. Techniczne środki słuŜące procesowi automatyzacji wytwarzania (układy pneumatyczne, hydrauliczne, elektryczne). Elementy konfiguracji elastycznych systemów obróbkowych. Nowoczesne koncepcje wspomagające procesy planowania i sterowania. Komputerowe systemy klasy MRP i ERP. Podsystem obróbkowy (maszynowy). Podsystem przepływu materiałów. Podsystem transportu. Podsystem składowania. Podsystem manipulowania. System obróbkowy. System przepływu informacji. Standaryzacja i modułowość w budowie systemów dla realizacji procesów produkcyjnych. TREŚĆ LABORATORYJNA Przykłady stanowisk zautomatyzowanych. Budowa, zasada działania i programowanie robota IRb6. Badanie funkcji sterowania PLC. Zasada działania i planowania trajektorii robota mobilnego. Analiza cykli pracy podajnika do blach. Realizacja zautomatyzowanego procesu technologicznego na tokarce CNC. Realizacja zautomatyzowanego procesu technologicznego na frezarce CNC. Automatyzacja montaŜu. Symulacja przepływu produkcji zautomatyzowanych systemów wytwórczych: gniazda, potoku, linii. Opracowanie procesu produkcyjnego dla zadanego wyrobu i przepływu produkcji z wykorzystaniem obliczeń symulacyjnych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. Laboratoria z wykorzystaniem technik multimedialnych, stanowisk laboratoryjnych Festo Didactic – metody: problemowe, analiza przypadku. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W07 K_W10 K_U10 K_U08 K_U09 K_K03 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma rozszerzoną wiedzę z zakresu automatyzacji procesów wytwarzania Rozpoznaje szczegółowe aspekty automatyzacji w procesach wytwórczych Zna budowę i zasadę działania nowoczesnych systemów wytwórczych Potrafi dobierać systemy automatyzacji i robotyzacji wybranych procesów technologicznych w procesach produkcyjnych Potrafi wykonywać obliczenia i symulację złoŜonych systemów obróbkowych, Student potrafi zaprojektować, zamodelować wybrane układy manipulowania Student potrafi w grupie analizować, modelować wybrane zautomatyzowane procesy wytwórcze Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 45 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 Kolokwia zaliczeniowe wykładu i/lub ocena z pracy kontrolnej lub/i laboratoriów K_W07 K_W10 K_U10 K_U08 K_U09 K_K03 Ocena z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/opracowań będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: .dla wykładu (0.6), dla laboratorium (0.4). OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 50(53) godzin, w tym praca w audytorium 30(18) godzin, praca samodzielna 25(25) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 5(5) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 15 (15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 20 (24), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 30(28), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Makarow A.: Systemowe zasady tworzenia zautomatyzowanej produkcji. Seria „Robotyka i elastycznie zautomatyzowana produkcja”, t. 1, WNT, Warszawa 1991. 2. Łunarski J. Szabajkowski W.: Automatyzacja procesów technologicznych montaŜu maszyn. Podstawy teoretyczne, wyposaŜenie, perspektywy. WNT, Warszawa 1993. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. Kowalowski H.: Automatyzacja dyskretnych procesów przemysłowych. WNT, Warszawa 1981. Puff T., W. Sołtys, Podstawy technologii montaŜu maszyn i urządzeń, Wydawnictwo WNT, Warszawa 1980, Richter E, W. Schilling, M. Weise, MontaŜ w budowie maszyn, Wydawnictwo WNT, Warszawa 1980 UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 46 E EK KO ON NO OM ME ETTR RIIA A Kod przedmiotu: 06.1-WM-MiBM-S2-EP-10_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-10_12 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: Polski Odpowiedzialny za przedmiot: Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prowadzący: Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - I Zaliczenie na ocenę 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - I Zaliczenie na ocenę 4 CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi modelami i metodami ekonometrycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem kształcenia umiejętności samodzielnego tworzenia przez słuchacza prostych modeli procesów dotyczących makro i mikroekonomii oraz estymacji tych modeli w oparciu od dane empiryczne. WYMAGANIA WSTĘPNE: Rachunek prawdopodobieństwa ze statystyką matematyczną, umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi w szczególności dobra znajomość arkusza kalkulacyjnego: Excel. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 47 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Cel i zadania ekonometrii. Klasyfikacja zmiennych i relacji ekonometrycznych. Metoda największej wiarygodności dla estymacji parametrów modelu liniowego. Klasyczny model regresji liniowej dla wielu zmiennych objaśniających. Postać macierzowa rozwiązania zagadnienia. Własności estymatorów KMNK i miary zgodności. Autokorelacja składników losowych. Proces auto-regresji pierwszego rzędu i średniej ruchomej. Klasyfikacja modeli szeregów czasowych. Modele liniowe: AR, MA, ARMA i ich identyfikacja przy pomocy metody najmniejszych kwadratów. Modelowanie procesu produkcyjnego: funkcje produkcji, modelowanie zatrudnienia, modele majątku trwałego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W08 K_W09 K_W08 K_W09 K_W08 K_U08 K_U08 K_K01 K_K05 K_K03 Wiedza, umiejętności, kompetencje Znajomość specyfiki modelu ekonometrycznego i jego struktury, zasad i etapów budowy modeli ekonometrycznych dynamiki oraz współzaleŜności. Zrozumienie podstaw teoretycznych estymacji i weryfikacji liniowego modelu ekonometrycznego. Opanowanie podstawowych zagadnień teoretycznych z prognozowania ekonometrycznego na podstawie modeli dynamiki i związku w czasie. Budowa, interpretacja i zastosowanie modeli ekonometrycznych analizie, diagnozie i prognozowaniu wybranych zjawisk ekonomicznych Wyznaczanie prognoz zjawisk gospodarczych z wykorzystaniem modeli dynamiki i związku w czasie Rozpoznawanie problemów występujących w modelowaniu ekonometrycznym, w tym przypadków niezgodności uzyskanych wyników z teorią ekonomii i ich samodzielne rozwiązywanie opanowanie zasad pracy zespołowej oraz indywidualnej WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W08 K_W09 Kolokwium zaliczeniowe wykładu i zajęć laboratoryjnych, Praca kontrolna K_U08 Ocena z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych K_K01 K_K05 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100(100) godzin, w tym praca w audytorium 15(9) godzin, praca samodzielna 50(56) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 45(52) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i laboratoryjnej 25(12) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 55(75), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 50(44), co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 48 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Hozera J., (red) Ekonometria stosowana z zadaniami, Katedra Ekonometrii i Statystyki US, Stowarzyszenie Pomoc i Rozwój, Szczecin 2007 Borkowski B., (red) Ekonometria. Wybrane zagadnienia. Wyd. PWN, Warszawa 2003. Welfe A., Ekonometria. Metody i ich zastosowanie. PWE, Warszawa 2003. Welfe W., Welfe A., Ekonometria stosowana. PWE, Warszawa 1996. Jajuga K., Ekonometria. Analiza problemów ekonomicznych. Wyd. AE, Wrocław 2002. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1 2 3 Box G.E., Jenkins G.M., Analiza szeregów czasowych. PWN, Warszawa 1983. Chow G. C., Ekonometria. PWN, Warszawa 1995. Dziechniarz J. (red) Ekonometria. Metody, przykłady zadania. Wyd. AE, Wrocław 2003. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 49 M MA AR RK KE ETTIIN NG G K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EP-11_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-11_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Roman Sobczak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium I Seminarium W ar s z t a t y Projekt 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium I Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy rynków. o elementarnych pojęciach marketingu oraz zasad działania WYMAGANIA WSTĘPNE: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Podstawowe pojęcia marketingu, historia nauki o marketingu. Systematyka potrzeb wg A. Masłowa, Systemowy opis zjawisk rynkowych. Rodzaje rynków, w tym rynek dóbr przemysłowych, uczestnicy rynku, zjawisko konkurencji. Strategie zachowań rynkowych, metody wyznaczania celów i sposobów ich osiągania, analiza strategiczna, diagnoza strategiczna, prognozowanie. Analiza Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 50 zachowań klientów. Struktura planu strategicznego – wizja , misja, cele strategiczne. Strategie produktu, cen, dystrybucji i komunikowania. Marketing w Internecie. Budowanie marki. Benchmarking. Badania marketingowe. CRM, budowa i rozwijanie więzi z klientem. Zasady wprowadzania nowych produktów na rynek. Strategie przyszłości. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład problemowy EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W08 ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inŜynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inŜynierskiej K_W11 zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inŜynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem róŜnych punktów widzenia K_U13 K_K02 K_K07 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu pisemne w postaci testu z 5 losowo wybranych zagadnień. Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 55 (54) godzin, w tym: - udział na zajęciach 15 (9) godzin, - praca samodzielna 40 (45) godzin, Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym 15 co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela 15 co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. Philip Kotler, - Marketing, wyd Rebis, 2003 M. Hutt i inni – Zarządzanie marketing LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. www.mit.edu OCW – otwarte zasoby internetu UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 51 P PR RA AK KTTY YK KA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EP-15_12 06.1-WM-MiBM-N2-EP-15_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Władysław Papacz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Władysław Papacz Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium II-VI Seminarium W ar s z t a t y 160 Zaliczenie Projekt 5 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium II-VI Seminarium W ar s z t a t y 160 Zaliczenie Projekt CEL PRZEDMIOTU: Podstawowym celem praktyk jest zapoznanie studenta z specyfiką działania zakładów przemysłowych, współpracą poszczególnych wydziałów ich organizacją oraz zarządzaniem zasobami ludzkimi w praktycznej działalności przedsiębiorstw. WYMAGANIA WSTĘPNE: Brak wymogów wstępnych Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 52 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: • ugruntowanie wiadomości teoretycznych zdobytych na studiach przez zastosowanie ich w praktyce zawodowej; • zaznajomienie się z procesem produkcji i pracą działów technicznych, poznanie metod organizacji pracy i postępu technicznego; • zaznajomienie z podstawowymi przepisami dyscypliny pracy oraz warunkami bezpieczeństwa i higieny pracy; • wzbudzanie i umacnianie zainteresowań studentów pracą w przedsiębiorstwie oraz zapoznanie z wymaganiami zakładu stawianymi pracownikom; • stworzenie warunków do samooceny własnych działań, rozpoznanie swoich predyspozycji i ujawnienie własnych braków; • zgromadzenie materiału obserwacyjnego i doświadczalnego związanego z pracą dyplomową; • zwiększenie moŜliwości zatrudnienia po ukończeniu studiów. Podczas praktyki studenci powinni poznać nie tylko przebieg produkcji, lecz takŜe towarzyszące mu czynniki natury ekonomicznej, socjologicznej z którymi na ogół nie spotykają się w czasie nauki w szkole wyŜszej. METODY KSZTAŁCENIA: Doświadczenia związane z codzienną obecnością i pracą w zakładzie pracy. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 Wiedza, umiejętności, kompetencje rozumie waŜność i potrzeby uczenia się przez całe Ŝycie oraz potrafi organizować proces uczenia innych osób rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje potrafi współpracować i działać w grupie, przyjmując w niej róŜne role potrafi odpowiednio określić priorytety słuŜące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu potrafi wykazywać się przedsiębiorczością i pomysłowością w działaniu związanym z realizacją zadań zawodowych rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Odbycie i zaliczenie praktyki Warunkiem zaliczenia praktyk jest: • Odbycie praktyki w ustalonym terminie • PrzedłoŜenie sprawozdania z przebiegu praktyki w formie Dziennika Praktyk. Dziennik praktyk winien być opatrzony pieczęcią zakładu pracy i podpisany przez przedstawiciela zakładu. W dzienniku praktyk student odnotowuje czynności wykonywane w czasie trwania praktyki. Czynności te potwierdza przedstawiciel zakładu. • Akceptacja sprawozdania przez Instytutowego Opiekuna Praktyk O zwolnienie z praktyk mogą ubiegać się studenci którzy po ukończeniu szkoły średniej udokumentują: • prowadzenie działalności gospodarczej odpowiadającej programowi praktyk, • odbycie staŜu, zatrudnienia lub praktyki spełniającej wymogi programu praktyk, Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 53 - OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 160 godzin (praca w zakładzie pracy). Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 160 (160) co odpowiada 7 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 0(0) co odpowiada 0 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 54 - 2. PRZEDMIOTY OBSZARU DYPLOMOWANIA Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 55 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 56 - Automatyzacja i Organizacja Procesów Produkcyjnych (AiOPP) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 57 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 58 W WY YB BR RA AN NE E U UK KŁŁA AD DY Y S STTE ER RO OW WA AN NIIA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-01_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-01_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Joanna Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Joanna Cyganiuk Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 30 2 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 5 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 1 18 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z rodzajami układów sterowania, z sygnałami sterującymi, oraz z metodami realizacji układów sterowania z zastosowaniem pneumatyki, hydrauliki, elektroniki i sterowników PLC, jak równieŜ z budową i projektowaniem układów sterowania przeznaczonych do napędu elementów wykonawczych maszyn i urządzeń. WYMAGANIA WSTĘPNE: Automatyzacja Wytwarzania, umiejętność posługiwania się podstawowymi narzędziami informatycznymi, Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 59 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcia podstawowe: sterowanie, regulacja, układ, wielkości sterujące i zakłócające, stan układu. Układy liniowe, układy nieliniowe, układy logiczne, regulatory. Układy sterowania elektrycznego – napędy elektryczne. Układy sterowania pneumatycznego. Układy sterowania elektropneumatycznego. Układy sterowania hydraulicznego. Układy sterowania elektrohydraulicznego. Układy sterowania pneumohydraulicznego. Sterowniki programowalne - budowa, zasada działania i zastosowanie. Zastosowania układów sterowania - przykłady praktyczne. Projektowanie układów elektrycznych, pneumatycznych, hydraulicznych, elektropneumatycznych, elektrohydraulicznych, pneumohydraulicznych oraz elektronicznych. Sterownie układami - zastosowanie sterowników PLC. Treść laboratoryjna: Budowa logicznych układów sterowania, minimalizacja funkcji – symulacja pracy układów logicznych. Budowa i symulacja działania wirtualnych układów pneumatycznych i elektropneumatycznych dla zadanych warunków pracy, wykonanie rzeczywistych układów i testowanie ich pracy. Budowa i symulacja działania wirtualnych układów hydraulicznych i elektrohydraulicznych dla zadanych warunków pracy, wykonanie rzeczywistych układów i testowanie ich pracy. Programowanie sterowników PLC. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady prowadzone są z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową - podręczniki, czasopisma. Laboratoria prowadzone są z wykorzystaniem programów komputerowych - metody: zadania problemowe, analiza rozwiązań. Praca indywidualna oraz zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 K_W07 K_U08 K_U09 K_U13 K_U15 K_U16 K_K03 K_K04 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma uporządkowaną i podublowaną teoretycznie wiedzę z zakresu rodzajów i budowy układów sterowania, w tym układów napędowych. Student zna podstawowe techniki, urządzenia i metody stosowane przy budowie układów sterowania. Student potrafi planować, budować, modernizować i wykonywać komputerową symulację układów sterowania. Potrafi dla zadanych parametrów pracy projektować układy sterowania. Student ma przygotowanie niezbędne w środowisku przemysłowym i zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą. Student potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania zaprojektowanych przez siebie układów sterowania, wie jak i jakie urządzenia i elementy dobierać. Potrafi zaproponować usprawnienia i ulepszenia dla analizowanych rozwiązań. Student potrafi współdziałać i pracować samodzielnie jak i w grupie, potrafi pracować jako lider lub jako członek większej grupy. Student potrafi odpowiednio określić priorytety słuŜące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 60 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 K_W07 K_U08 K_U09 K_U13 K_U15 K_U16 K_K03 K_K04 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z Egzaminu. Ocena z wykładu jest określana na podstawie egzaminu końcowego w formie pisemnej. Ocena jest średnią arytmetyczną z ocen za odpowiedzi z pytań egzaminacyjnych. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych dla studiów stacjonarnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań / raportów / uzyskanych wyników modelowania i symulacji, będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne ćwiczenia laboratoryjne. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 125(130) godzin, w tym praca w audytorium 60(36) godzin, udział w konsultacjach 15(36) godzin, praca samodzielna 50(56) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 20(27) godzin, przygotowanie do egzaminu 30(45) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 65(81), co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 75(75), co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Dębowski A., Automatyka - podstawy, WNT, Warszawa 2008r Garbaciak A. Szewczyk K., Napęd i sterowanie hydrauliczne – podstawy projektowania układów, Politechnika Krakowska, Kraków 1988, Olszewski M., Urządzenia i systemy mechatroniczne, REA, Warszawa 2009, Pizon A., Hydrauliczne i elektrohydrauliczne układy sterowania i regulacji, WNT, Warszawa 1987r, Szenajch W., Napęd i sterowanie pneumatyczne, WNT, Warszawa 2003, Sidorowicz J., Napęd elektryczny i jego sterowanie, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. Automatyka – czasopismo, Jabłoński W., Automatyka i sterowanie, Wydawnictwo Uczelniane ATR w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1998r, Garbacik A., Studium projektowania układów hydraulicznych, Ossolineum Wrocław 1997, Napęd i sterowanie – czasopismo, Węsierski Ł., Podstawy pneumatyki, Wydawnictwo AGH, Kraków 1990, Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 61 E ELLE EM ME EN NTTY Y S SZZTTU UC CZZN NE EJJ IIN NTTE ELLIIG GE EN NC CJJII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-02.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-02.1_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : POLSKI O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. P. Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin / studenta w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 30 2 OCENA Z EGZAMINU Ć wi c z e n i a Laboratorium III ZALICZENIE Z OCENĄ Seminarium W ar s z t a t y Projekt 7 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 OCENA Z EGZAMINU Ć wi c z e n i a Laboratorium 18 III ZALICZENIE Z OCENĄ Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i definicjami z zakresu sztucznej inteligencji i systemów ekspertowych. Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z istotą sztucznej inteligencji, podstawami matematycznymi elementów sztucznej inteligencji. Przedstawienie metod i narzędzi rozwiązywania zagadnień sztucznej inteligencji ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w mechanice i budowie maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 62 WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka z elementami logiki matematycznej, Podstawy informatyki, podstawy projektowania systemów informatycznych umiejętności posługiwania narzędziami informatycznymi Matlab/Scilab. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Rachunek zdań. Rachunek predykatów I-rzędu. Tablice decyzyjne. Stwierdzenia. Zbiory rozmyte. Reguły. Sieci neuronowe. Ramy. Metody wnioskowania: modus ponens, modus tollens oraz reguła rezolucji. Strategie przeszukiwania stosowane w sztucznej inteligencji. Strategie wnioskowania: w głąb, w szerz, strategia backtracking oraz heurystyczna metoda przeszukiwania A*. Akwizycja wiedzy. Systemy ekspertowe. Zasada projektowania szkieletowych systemów ekspertowych. Zastosowanie systemów ekspertowych w budowie maszyn. Elementy sieci neuronowych. Wykorzystanie sieci neuronowych w budowie maszyn. Zastosowanie aplikacji Matlab/Scilab w projektowaniu systemów ekspertowych i sieciach neuronowych. Tematy ćwiczeń laboratoryjnych: 1. Matlab – środowisko do modelowania sieci neuronowych, podstawowe reguły uŜytkowania. 2. Scilab – środowisko do modelowania sieci neuronowych, podstawowe reguły uŜytkowania. 3. Podstawowe funkcje aktywacji neuronów- tworzenie funkcji Matlaba/Scilaba. 4. Perceptron prosty – modelowanie w środowisku Matlab/Scilab. Perceptron prosty jako dyskryminator liniowy, graficzna prezentacja działania perceptronu o dwóch wejściach. 5. Uczenie perceptronu o dwóch wejściach z graficzną prezentacją kroków uczenia. 6. Uczenie perceptronu o dwóch wejściach z graficzną prezentacją kroków uczenia II. 7. Realizacja funkcji logicznych AND, OR, NOR, NAND z uŜyciem perceptronu. 8. Neuron z liniową funkcją aktywacji – modelowanie w środowisku Matlab/Scilab. 9. Sieć perceptronowa MLP – realizacja funkcji XOR. 10. Sieć perceptronowa MLP – realizacja funkcji XOR II. 11. Modelowanie sieci neuronowych z wykorzystaniem ANN Toolbox Matlab/Scilab oraz gotowych programów: sieci perceptronowe. 12. Modelowanie sieci neuronowych z wykorzystaniem ANN Toolbox Matlab/Scilab oraz gotowych programów: sieci ADALINE. 13. Modelowanie sieci neuronowych z wykorzystaniem ANN Toolbox Matlab/Scilab oraz gotowych programów: sieci rekurencyjne. 14. Modelowanie sieci neuronowych z wykorzystaniem ANN Toolbox Matlab/Scilab oraz gotowych programów: sieci samoorganizujące. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_W02 K_W01 K_W02 K_U08 K_U09 K_U18 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia sztucznej inteligencji oraz krótko scharakteryzować rodzaje zagadnień sztucznej inteligencji. Potrafi wyrazić problem z mechaniki i budowy maszyn w kategoriach języka metod sztucznej inteligencji. Potrafi wyrazić problem w języku sztucznej inteligencji i zastosować odpowiednią metodę do jego rozwiązania. Potrafi krytycznie ocenić uzyskane wyniki sztucznej inteligencji i ocenić moŜliwości ich zastosowania w praktyce inŜynierskiej. Jest otwarty na stosowanie róŜnych narzędzi informatycznych do rozwiązywania zadań sztucznej inteligencji Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 63 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01 K_W02 Kolokwium zaliczeniowe wykładu i/lub ocena z pracy kontrolne K_U08 K_U09 K_U18 K_K01 Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych i ocena z projektu Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium (waga=0.6) oraz oceny za semestralną pracę kontrolną (waga=0.4). Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 132(137) godzin, w tym praca w audytorium 60(27) godzin, praca samodzielna 60 (81) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 25(36) godzin, przygotowanie do kolokwium i egzaminu zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 30 (36) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 65 (79), co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 72 (56), co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Nilsson N. Principles of artificial intelligence, Tioga Publishing, 1980r. 2. Flasiński M. Wstęp do sztucznej inteligencji, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011 3. Rutkowski L. Metody i techniki sztucznej inteligencji, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011r. 4. Chromiec J. Strzemieczna E.: Sztuczna inteligencja: Metody konstrukcji i analizy systemów eksperckich, Warszawa, AOW, 1994r. 5. Osowski S: Sieci neuronowe do przetwarzania informacji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Chwałkowska E. Sztuczna inteligencja w systemach eksperckich, Warszawa, MIKOM, 1991r. 2. Wojciechowska A. Elementy logiki i teorii mnogości, Warszawa, PWN, 1979. 3. Kaczorek T, A. Dzielinski, W. Dabrowski, R. Łopatka „Podstawy teorii sterowania” 2006. 4. Piegat A „Modelowanie i sterowanie rozmyte” 2003. 5. Mrozek B, Z. Mrozek „MATLAB i Simulink. Poradnik uŜytkownika” 2004. 6. Jardzioch A. Sterowanie elastycznych systemów obróbkowych z zastosowaniem metod sztucznej inteligencji UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 64 S SZZTTU UC CZZN NE E S SIIE EC CII N NE EU UR RO ON NO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-02.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-02.2_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : POLSKI O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. P. Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 - - 30 2 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Egzamin II Zaliczenie z oceną 7 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 - - 18 2 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Egzamin III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z tematyką sztucznych sieci neuronowych - podstawowe definicje, zakres tematyczny. Omówienie aktualnych trendów w sztucznej inteligencji. Zapoznanie z rodzajami struktur sieci neuronowych. Zapoznanie z podstawowymi narzędziami z zakresu oprogramowania komputerowego umoŜliwiającego symulację sieci neuronowych (Matlab, Scilab). WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka z elementami logiki matematycznej, umiejętności posługiwania narzędziami informatycznymi Matlab/Scilab. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 65 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Wprowadzenie do przedmiotu - podstawowe definicje, zakres tematyczny. Aktualnych trendy w sztucznej inteligencji. Sieci neuronowe: biologiczny pierwowzór, sztuczny neuron, struktury sieci, typy architektur sztucznych sieci neuronowych, Schematyczna budowa wielowarstwowej sieci neuronowej. Podstawy oprogramowania komputerowego umoŜliwiającego symulację sici neronowych (Matlab, Scicos). Treść laboratoryjna: Matlab/ Scilab – środowiska do modelowania sieci neuronowych, podstawowe reguły uŜytkowania. Podstawowe funkcje aktywacji neuronów- tworzenie funkcji Matlaba/Scilaba. Modelowanie w środowiskach Matlab/Scilab wybranych struktur sieci neuronowych. Uczenie sieci neuronowych - realizacja wybranych algorytmów. Realizacja prostych zadań z wykorzystaniem sieci neuronowych (funkcje logiczne). Modelowanie sieci neuronowych z wykorzystaniem ANN Toolbox Matlab/Scilab oraz gotowych programów, analiza działania, porównanie algorytmów uczenia. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_W02 K_U18 K_U08 K_U09 K_U12 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia sztucznej inteligencji, w szczególności z zakresu sztucznych sieci neuronowych. Potrafi wymienić i krótko scharakteryzować podstawowe struktury sztucznych sieci neuronowych. Potrafi wytłumaczyć sposób przetwarzania informacji w sztucznych sieciach neuronowych oraz podstawowe zasady uczenia SSN. Potrafi wymienić typowe obszary zastosowań sztucznych sieci neuronowych. Student potrafi modelować podstawowe struktury sztucznych sieci neuronowych z wykorzystaniem narzędzi informatycznych Matlab/Scilab. Potrafi zweryfikować przydatność określonej struktury sztucznej sieci neuronowej do zastosowania w zadaniu inŜynierskim. Jest świadomy rozwoju tematyki sztucznych sieci neuronowych i konieczności ciągłego uczenia się WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01 K_W0 K_U18 Egzamin, Ocena z końcowego egzaminu jest brana z wagą=0.6 do końcowej oceny z wykładu. K_U18 K_U08 K_U09 K_U12 K_K01 K_U08 K_U09 K_U12 K_K01 Praca kontrolna Ocena za pracę kontrolną jest brana z wagą=0.4 do końcowej oceny z wykładu. Ocena z zajęć laboratoryjnych, Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 66 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 127 (130) godzin, w tym praca w audytorium 60 (36) godzin, oraz praca samodzielna 50(74) godzin, w tym przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 15(18) godzin, przygotowanie pracy kontrolnej 15(18) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej 15 (15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 75(72), co odpowiada 5 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 77(56), co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Adamczyk W.: InŜynieria procesów przemysłowych. Wydaw. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, 2002 2. Brzeziński M. (red.): Organizacja i sterowanie produkcją. Projektowanie systemów produkcyjnych i procesów sterowania produkcją. Agencja Wyd. Placet. Warszawa 2002. 3. Durlik I.: InŜynieria zarządzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Cz. 1. Strategie organizacji i zarządzania produkcją. Agencja Wydawnicza Placet. Warszawa 2004 4. Durlik I.: InŜynieria zarządzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Cz. 2. Strategia wytwarzania, projektowanie procesów i systemów produkcyjnych. Agencja Wydawnicza Placet. Warszawa 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Pająk E.: Zaawansowane technologie współczesnych systemów produkcyjnych. Wyd. Politechniki Poznańskiej. Poznań 2000. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 67 M ME ETTO OD DY Y O OP PTTY YM MA ALLIIZZA AC CJJII IIII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-03_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-03_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : POLSKI Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki dr inŜ. E.Tertel Forma zajęć Semestr Pr o wa d ząc y: Liczba godzin w tygodniu Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Liczba godzin / studenta w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 ZALICZENIE Z OCENĄ Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 30 2 ZALICZENIE Z OCENĄ 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 ZALICZENIE Z OCENĄ Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 18 2 ZALICZENIE Z OCENĄ CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i definicjami z zakresu optymalizacji dynamicznej, istota optymalizacji dynamicznej, podstawy matematyczne optymalizacji dynamicznej. Przedstawienie metod i narzędzi rozwiązywania zagadnień optymalizacji dynamicznej ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w mechanice i budowie maszyn. WYMAGANIA WSTĘPNE: Analiza matematyczna z elementami ruchu prawdopodobieństwa, umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi: arkusze kalkulacyjne, Matlab/Scilab. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 68 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcia podstawowe i sformułowanie optymalizacji dynamicznej. Podstawy rachunku wariacyjnego. Równanie Eulera-Lagrang`a. Ekstrema warunkowe funkcjonałów. Programowanie dynamiczne. Zasada optymalności. Zasada maksimum Pontriagina. Sterowanie czasowo optymalne. Sterowanie optymalne układów liniowych przy kwadratowych wskaźnikach jakości. Synteza układów optymalnych. Tematyka projektów: Indywidualna realizacja projektów z wykorzystaniem metod optymalizacji dynamicznej: optymalizacja procesowa, sterowanie optymalne, sterowanie predykcyjne. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne, oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna nad zadaniem projektowym. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_U09 K_U09 K_U19 K_U16 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wymienić i krótko scharakteryzować rodzaje zadań optymalizacji dynamicznej. Potrafi sformułować opis matematyczny zadań optymalizacji dynamicznej. Potrafi przeanalizować zadanie optymalizacji dynamicznej i zastosować odpowiednią metodę do jego rozwiązania. Potrafi posługiwać się narzędziami informatycznymi przy rozwiązywaniu zadań optymalizacji dynamicznej Potrafi krytycznie ocenić uzyskane wyniki optymalizacji dynamicznej. Jest otwarty na stosowanie róŜnych narzędzi informatycznych do rozwiązywania zadań optymalizacji dynamicznej WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_U09 K_U09 K_U16 K_U19 K_K01 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium zaliczeniowe wykładu Ocena za realizację projektu. Ocena z projektu jest określana na podstawie zrealizowanego projektu oraz dyskusji nad nim. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100 (106) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, oraz praca samodzielna 50 (70) godzin, w tym wykonanie projektu 15 (35) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 10 (10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 60(77), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 50(36), co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 69 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Metody optymalizacji w zadaniach, Mieczysław Brdyś, Andrzej Ruszczyński, Warszawa, WNT, 1985, Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji, Władysław Findeisen, Jacek Szymanowski, Andrzej Wierzbicki, Warszawa, PWN, 1980, Metody rozwiązywania zadań optymalizacji, Jerzy Seidler, Anatol Badach, Włodzimierz Molisz, Warszawa, Podręczniki Akademickie, 1990. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Aproksymacja stochastyczna: metody optymalizacji w warunkach losowych, Jacek Koronacki, Warszawa, WNT, 1989 UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 70 S SY YS STTE EM MY Y E EK KS SP PE ER RTTO OW WE E W W B BU UD DO OW WIIE E M MA AS SZZY YN N K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-04_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-04_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Piotr Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 4 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem realizacji przedmiotu jest zdobycie teoretycznej i praktycznej wiedzy pozwalającej projektować i budować systemy ekspertowe. Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy o podstawowych sposobach reprezentacji wiedzy, o realizacji algorytmów wnioskowania realizacji projektów z zakresu inŜynierii wiedzy. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 71 WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy informatyki, Podstawy projektowania systemów informatycznych, Podstawy logiki rozmytej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Ogólna charakterystyka systemów ekspertowych. Reprezentacja wiedzy i baza wiedzy. Składniki wiedzy. Przegląd metod reprezentacji wiedzy. Metody symbolicznej reprezentacji wiedzy-rachunek zdań, reguły, ramy, sieci semantyczne, stwierdzenia. Wnioskowanie w warunkach niepewności i niepełnej wiedzy. Pozyskiwanie wiedzy do bazy wiedzy. Wydobywanie i agregacja wiedzy ekspertów. Systemy uczące się. Szkieletowe systemy eksperckie. Projektowanie dialogu z systemem ekspertowym. Poznanie budowy i zasad uruchamiania systemów ekspertowych dedykowanych i szkieletowych. Budowa prototypu systemu ekspertowego. Systemy ekspertowe w przemyśle – system doradczy, ekspertowy system wspomagania sterowania produkcją. Treść ćwiczeniowa Metodologiczna analiza moŜliwości zastosowania systemów ekspertowych w projektowania procesów technologicznych elementów cz. Maszyn. Badania złoŜoności obliczeniowej wybranych algorytmów sztucznej inteligencji. Metody sztucznej inteligencji w wybranych dziedzinach – zastosowania. Clips i inne języki sztucznej inteligencji (wprowadzenie do programowania, podstawy, wzory i działania, zewnętrzne pozyskiwanie danych (od uŜytkowników). Symulacja wybranych algorytmów sztucznej inteligencji. Badania symulacyjne wybranego praktycznego systemu ekspertowego. Treść projektowa Tworzenie baz wiedzy z wykorzystaniem wielu róŜnych form jej reprezentacji. Realizacja zadań umoŜliwiające porównanie róŜnych sposobów reprezentacji wiedzy z rzeczywistą przydatnością w rozwiązywaniu zróŜnicowanych typów zadań eksperckich. Budowa kwestionariuszy do wydobywania wiedzy od eksperta. Budowa drzewa decyzyjnego. Budowa szkieletowych systemów ekspertowych. Budowa systemu ekspertowego dla postawionego zadania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Burza mózgów (w niektórych tematach wykładowych). Praca z literaturą fachową. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W04 K_W03 K_U09 K_U07 K_U09 K_U16 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna i potrafi opisywać podstawowe składniki wiedzy. Student zna cel i zakres stosowania systemów szkieletowych systemów ekspertowych Student zna formy reprezentacji wiedzy Student potrafi uruchamiać systemy ekspertowe dedykowane i szkieletowe. Student potrafi stosować i weryfikować poznane metody wydobywania wiedzy od eksperta (z danych) Student potrafi tworzyć proste systemy ekspertowe w zakresie wybranych procesów technologicznych Jest otwarty na stosowanie róŜnych narzędzi informatycznych do projektowania, symulacji i analizy systemów ekspertowych Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 72 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W04 Kolokwium zaliczeniowe z wykłady i/lub ćwiczeń i/lub projektu i/lub praca kontrolna K_W03 K_U07 K_U09 K_U16 Ocena ze sprawozdań i/lub projektu K_U17 K_K01 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z ćwiczeń jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń oraz sprawozdań/raportów/opracowań będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena z projektu określana jest na podstawie opracowanego projektu i jego prezentacji. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla wykładu (0.4), dla laboratorium (0.3), dla projektu (0.3) OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100(108) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, praca samodzielna 45 (63) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 25 (27) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 10 (9) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 55 (72), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 55 (45), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Bubnicki Z., Wstęp do systemów ekspertowych, PWN, Warszawa, 1990r. Mulawka Jan J.: Systemy Ekspertowe, WNT, Warszawa, 1996r,. Jagielski Jan., InŜynieria wiedzy w systemach ekspertowych. LTN, Zielona Góra 2001r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. Bubnicki Z., Podstawy informatycznych systemów zarządzania, WPWR, Wrocław, 1993r. Cichosz Paweł, Systemy uczące się. WNT, Warszawa, 2000r. Medsker L.R., Hybrid Intelligent Systems, Kluwer Akademic Publishers, Boston, 1995r. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 73 E ELLE EM ME EN NTTY Y M ME EC CH HA ATTR RO ON NIIK KII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-05_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-05_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : POLSKI Prof. dr hab. inŜ. M Galicki dr inŜ. A Brukszta Forma zajęć Semestr Pr o wa d ząc y: Liczba godzin w tygodniu Prof. dr hab. inŜ. M Galicki Liczba godzin w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 - - 15 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - 15 1 Ć wi c z e n i a Laboratorium Projekt Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną Zaliczenie z oceną 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt 9 1 Zaliczenie z oceną IV Zaliczenie z oceną Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami mechatroniki, w szczególności sterowaniem i regulacja w układach mechatronicznych Omówienie zasad tworzenie róŜnych układów sterowania odpowiednio do zadania sterowania w układzie mechatronicznymi. Zapoznanie wybranymi rodzajami sensorów i moŜliwościami ich wykorzystania. WYMAGANIA WSTĘPNE: Automatyka i robotyka, podstawy mechatroniki, podstawy elektrotechniki, umiejętność korzystania z narzędzi informatycznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 74 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treści wykładu: Regulator układ regulacji. Regulatory nieciągłe. Regulatory ciągłe i cyfrowe. Regulacja liczby obrotów z wykorzystaniem regulatora PI. Regulacja obiektów statycznych i obiektów astatycznych. Sensory binarne. Sensory cyfrowe. Inkrementalne sensory połoŜenia. Sterowanie numeryczne. Zasada bazowej transformacji współrzędnych. Punkty zerowe. Punkty odniesienia. Sterowanie ruchem i planowanie trajektorii. Ciągły i cyfrowy układ regulacji prędkości obrotowej. Programowanie sterowania sekwencyjnego w oparciu o metodę GRAFCET. Treści laboratorium: Budowa i badanie układów regulacji dla obiektów statycznych i astatycznych z wykorzystaniem narzędzi Matlab/Scilab. Dobór metody regulacji oraz nastaw regulatorów dla określonego zadania regulacji. Badanie właściwości sensorów. Sterowanie trajektoria robota przegubowego oraz manipulatora równoległego. Sterowanie sekwencyjne w układach elektropneumatycznych. Treści projektu: Indywidualna realizacja projektu zgodnie z podana specyfikacją z zakresu budowy i/lub sterowania układem mechatronicznymi (manipulator równoległy, sterowanie elementami wykonawczymi pneumatycznymi i/lub elektrycznymi itp.) METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Indywidualna realizacja zadania projektowego. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W02 K_W04 K_W04 K_U18 K_U09 K_U19 K_U07 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wymienić i krotko opisać metody sterowania w układach mechatronicznych. Potrafi wymienić rodzaje, oraz opisać zasady doboru regulatorów i ich parametrów dla określonego zadania regulacji. Potrafi wymienić rodzaje sensorów, omówić ich działanie oraz przedstawić moŜliwości zastosowania. Potrafi zaprojektować, zbudować i przetestować sekwencyjne układy sterowania. Potrafi wykorzystywać róŜne narzędzia informatyczne przy projektowaniu, modelowaniu i testowaniu układów sterowania i regulacji obiektów mechatronicznych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W04 K_U18 K_U09 K_U19 K_U07 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium zaliczeniowe wykładu Ocena zaliczeniowa ćwiczeń Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena zaliczeniowa projektu Ocena z projektu jest określana na podstawie zrealizowanego projektu oraz dyskusji nad nim. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć (wykład : waga=0.5, laboratorium : waga=0.25, projekt : waga=0.25). Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 75 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90 (84) godzin, w tym praca w audytorium 60 (36) godzin, praca samodzielna 30 (48) godzin, w tym przygotowanie do zajęć laboratoryjnych10 (12) godzin, opracowanie projektu 15 (26) godzin, przygotowanie do kolokwium z części wykładowej 5 (10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 55 (56), co odpowiada 2 ECTS. Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 60 (36), co odpowiada 2 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. D.Szmid, Mechatronika, Wydawictwo REA, Warszawa 2002. M. Olszewski, Manipulatory i roboty przemysłowe – automatyczne maszyny manipulacyjne, Wydawnictwo WNT, Warszawa 1985, J. Honczarenko,. Roboty przemysłowe : budowa i zastosowanie, Wydawnictwa WNT, , Warszawa 2004, M. Turkowski, Przemysłowe sensory i przetworniki pomiarowe, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000, W. Nawrocki, Sensory i systemy pomiarowe, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2001. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: brak UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 76 M ME ETTO OD DY Y O OR RG GA AN NIIZZA AC CJJII R RO OC CE ES SÓ ÓW W P PR RO OD DU UK KC CY YJJN NY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-06_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-06_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Joanna Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Joanna Cyganiuk Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 30 2 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Egzamin Ć wi c z e n i a 18 2 Zaliczenie na ocenę Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z systemami produkcyjnymi, parametrami i wskaźnikami procesów produkcyjnych, z ich sterowaniem, zarządzaniem oraz z produktywnością. WYMAGANIA WSTĘPNE Przedmiot Ekonomiczny Do Wyboru ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcia podstawowe, systemy i procesy produkcyjne oraz wytwórcze. Parametry procesu produkcyjnego. Typy formy i odmiany organizacji produkcji. Przebieg produkcji, moŜliwości i zapasy produkcyjne. Planowanie i sterowanie produkcją. Zasady sterowania przepływem produkcji. Metody międzykomórkowego i wewnątrzkomórkowego sterowania przepływem Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 77 produkcji. Nowoczesne metody sterowania produkcją. Zarządzanie produkcją. Metody oraz techniki organizacji i zarządzania. Style kierowania. Informacje w zarządzaniu. Ocena produktywności – pojęcia i wskaźniki. Czynniki poprawy produktywności. Treść laboratoryjna: Sieci czynności – obliczenia. Sieci PERT. Koszty produkcji. Określenie wielkości partii produkcyjnej. Parametry środka pracy i parametry pracy: maszyna i robotnik. Parametry stanowiska roboczego: wyjściowe proste i złoŜone, Parametry wyjściowe rodzajowe: cykl produkcyjny - szeregowy, szeregowo-równoległy i równoległy przebieg wykonania detali. Zapas produkcji w toku - wyznaczanie. Określanie typów produkcji. Obliczenia parametrów dla poszczególnych detali i detalooperacji. Harmonogramowanie prac w przedsiębiorstwie produkcyjnym. Przygotowanie parametrów do harmonogramowania przebiegu produkcji – obliczenia. Opracowanie harmonogramów pracy maszyn i robotników. Programowanie liniowe. Treść ćwiczeniowa: Porządkowanie wierzchołów sieci czynności. Obliczenia w sieci czynności. Sieci PERT – obliczenia. Koszty produkcji. Parametry środka pracy i stanowiska roboczego. Parametry wyjściowe. Zapasy. Typy produckji. Detale i detalooperacje – parametry. Harmonogramowanie prac. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady prowadzone z wykorzystaniem technik multimedialnych. Laboratoria prowadzone są z wykorzystaniem programów komputerowych oraz pisemnie. Praca indywidualna oraz zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Ćwiczenia prowadzone są w sposób pisemny. Praca grupowa oraz indywidualna w trakcie realizacji ćwiczeń. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W08 K_W09 K_U09 K_U08 K_U16 K_U10 K_U14 K_K03 K_K04 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma wiedzę niezbędną do rozumienia organizacyjnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inŜynierskiej związanej z procesami produkcyjnymi oraz wiedzę, jak uwzględniać uwarunkowania w praktyce inŜynierskiej. Student ma podstawową wiedzę dotyczącą metod organizacji procesów produkcyjnych, określania wskaźników produkcyjnych i ekonomicznych związanych z prowadzeniem działalności produkcyjnej. Student potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania problemów z zakresu organizacji procesów produkcyjnych metody analityczne i komputerowe. Student potrafi wyznaczać i dobierać odpowiednie wskaźniki opisujące proces produkcyjny z zakresu organizacji produkcji, potrafi interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski. Potrafi równieŜ zaproponować poprawy i ulepszenia dla istniejących rozwiązań organizacyjnych w zakładzie produkcyjnym. Student potrafi integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn oraz uwzględniać aspekty pozatechniczne. Student potrafi określić czynniki wpływające na ekonomiczny aspekt podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie produkcyjnym. Student potrafi pracować samodzielnie jak i w grupie, potrafi pracować jako lider lub jako członek większej grupy. Student potrafi odpowiednio określić priorytety słuŜące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 78 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W08 K_W09 K_U09 K_U08 K_U16 K_U10 K_U14 K_K03 K_K04 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z Egzaminu. Ocena z wykładu jest określana na podstawie egzaminu końcowego w formie pisemnej. Ocena jest średnią arytmetyczną z ocen za odpowiedzi z pytań egzaminacyjnych. Ocena z ćwiczeń oraz z laboratorium. Ocena z ćwiczeń dla studentów studiów niestacjonarnych jest określana na podstawie kolokwium końcowego. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych dla studiów stacjonarnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań / raportów / uzyskanych wyników modelowania i symulacji, będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne ćwiczenia laboratoryjne. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 89(96) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, udział w konsultacjach 7(30) godzin, praca samodzielna 35(37) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 8(12) godzin, przygotowanie do egzaminu 5(12) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 50(50), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 54(59), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. Brzeziński M., Organizacja i sterowanie produkcją: projektowanie systemów produkcyjnych i procesów sterowania produkcją, Agencja Wydawnicza Placet, Warszaw 2002, Rogowski A., Podstawy organizacji i zarządzania produkcją w przedsiębiorstwie, CEDEWU, Warszawa 2010, Pająk E., Zarządzanie produkcją –produkt, technologia, organizacja, WNT, Warszawa 2007, Pasternak K., Zarys zarządzania produkcją, PWE, Warszawa 2005, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. Durlik I., InŜynieria zarządzania, cz. II – Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych, Placet, Warszawa 2005, Karpiński T., InŜynieria produkcji, WNT, Warszawa 2004, Zarządzanie Przedsiębiorstwem – czasopismo. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 79 W WS SP PÓ ÓŁŁC CZZE ES SN NE E M ME ETTO OD DY Y P PO OM MIIA AR RO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-07.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-07.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Piotr Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 ZALICZENIE NA OCENĘ Ć wi c z e n i a 15 1 ZALICZENIE NA OCENĘ Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 2 ZALICZENIE NA OCENĘ 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 ZALICZENIE NA OCENĘ Ć wi c z e n i a 9 1 ZALICZENIE NA OCENĘ Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 ZALICZENIE NA OCENĘ CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przedstawienie nowoczesnych systemów informacyjno-pomiarowych wykorzystywanych w zaawansowanej automatyce. Celem wykładu jest takŜe poszerzenie wiedzy o wirtualnych przyrządach pomiarowych słuŜących do kontroli przebiegu procesów i ich wizualizacji oraz modelowania.. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 80 WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy automatyki, Podstawy informatyki, Podstawy programowania w językach wyŜszego rzędu. Wiadomości teoretyczne z kursu fizyki, inŜynierii procesowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa Konfiguracja i struktura systemu pomiarowego, system interfejsu. Komputer do systemów pomiarowych. Systemy pomiarowe z interfejsem szeregowym. Interfejsy pomiarowe. System interfejsu szeregowego RS-232C. Transmisja w systemie interfejsu RS-232C. Interfejsy czujników inteligentnych. System interfejsu PROFIBUS, system interfejsu CAN, system interfejsu MicroLAN. Bezprzewodowe systemy pomiarowe. Komputerowe karty pomiarowe i przyrządy wirtualne. Treść laboratoryjna Wykorzystanie systemu TestPoint do oprogramowania systemów pomiarowych. Wykorzystanie LabVIEW do oprogramowania złoŜonych systemów pomiarowych. Układy akwizycji sygnałów pomiarowych. Modułowy system pomiarowy. Elementy sieci komputerowych w systemach pomiarowych. Przetwarzanie sygnałów w komputerowych systemach pomiarowych. Treść projektowa W zakres tematyczny zajęć projektowych wchodzą: zagadnienia związane z projektowaniem wirtualnych przyrządów pomiarowych. Tematyka zajęć związana jest z opracowaniem koncepcji budowy wirtualnych przyrządów pomiarowych do: pomiaru wskaźników jakości regulacji na przykładzie obiektu cieplnego, modelowania podstawowych układów logicznych, układów kombinacyjnych, sekwencyjnych. W zakres tematyczny wchodzi ponadto zagadnienia związane z projektowaniem wirtualnych przyrządów pomiarowych w złoŜonych systemach wizualizacyjnych wybranych procesów produkcyjnych (tematy ustalane indywidualnie ze studentami). METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. Laboratoria z wykorzystaniem technik multimedialnych, stanowisk laboratoryjnych Festo Didactic – metody: problemowe, analiza przypadku, Projekt – metoda problemowa, analiza przypadku, burza mózgu EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W04 K_W07 K_W04 K_U01 K_U07 K_U08 K_U15 K_K03 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna znaczenie złoŜonych systemów pomiarowych stosowanych w zaawansowanej automatyce przemysłowej Student zna współczesne metody pomiarowe o ich znaczenie w procesach produkcyjnych Student zna systemy informatyczne stosowane projektowaniu systemów pomiarowych Student zaprojektować złoŜone systemy pomiarowe w wybranych systemach pomiarowych (np. LabView, TestPoint) Student potrafi samodzielnie zaprojektować architekturę złoŜonego systemu pomiarowego z wykorzystaniem wirtualnych przyrządów pomiarowych Student powinien być otwarty na współpracę w grupie oraz być kreatywnym w poszukiwaniu alternatywnych rozwiązań. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 81 KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W04 Kolokwia zaliczeniowe wykładu i zajęć laboratoryjnych, Praca kontrolna K_W07 K_U01 K_U07 K_U08 K_U15 Ocena z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych K_K03 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/opracowań będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena z projektu określana jest na podstawie opracowanego projektu i jego prezentacji. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla wykładu (0.4), dla laboratorium (0.3), dla projektu (0,3) OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 65(57) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, praca samodzielna 20(30) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 10(10) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 5(10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 45 (38), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 45 (27), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Nawrocki W.: “Komputerowe systemy pomiarowe”, WKiŁ, Warszawa, 2002. Sayood K.: „Kompresja danych – wprowadzenie”, Wydawnictwo RM, Warszawa, 2002. Stabrowski M.M.: “Cyfrowe przyrządy pomiarowe”. PWN, Warszawa 2002 Winiecki W.: „Organizacja mikrokomputerowych systemów pomiarowych”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997. Winiecki W., Nowak J., Stanik S.: „Graficzne zintegrowane środowiska programowe- do projektowania systemów pomiarowo-kontrolnych”, MIKOM, Warszawa, 2001. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Dusza Jacek, Godtat GraŜyna, Leśniewski Antoni :Podstawy miernictwa”. Oficyna Wydawnicza Politechnkim Warszawskiej, Warszawa 1998. Świsulski Dariusz „Komputerowa technika pomiarowa”. Agenda Wydawnicza PAK-u , Warszawa 2005 r. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 82 N NO OW WE E TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIE E W W A AU UTTO OM MA ATTY YC CE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-07.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-07.2_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : POLSKI Dr inŜ. Piotr Kuryło Forma zajęć Semestr Pr o wa d ząc y: Liczba godzin w tygodniu Dr inŜ. Piotr Kuryło Liczba godzin / studenta w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 ZALICZENIE Z OCENĄ Ć wi c z e n i a 15 1 ZALICZENIE Z OCENĄ Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 ZALICZENIE Z OCENĄ 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a 9 1 Laboratorium ZALICZENIE Z OCENĄ IV ZALICZENIE Z OCENĄ Seminarium W ar s z t a t y Projekt 8 1 ZALICZENIE Z OCENĄ CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teoretycznymi i praktycznymi zagadnieniami z zakresu stosowania automatyki i robotyki w nowoczesnych technologiach wytwórczych. Celem przedmiotu zapoznanie studentów z współczesnymi metodami modelowania układów automatyki, układów sterowania. WYMAGANIA WSTĘPNE: Informatyka, Podstawy automatyki, Elektrotechnika Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 83 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Nowe przewodowe i bezprzewodowe metody transmisji danych w systemach automatyki, nowe techniki projektowania i symulacji układów sterowania. Najnowsze realizacje i implementacje algorytmów sterowania w układach sterowania rozproszonego. Integracją systemów automatyki,. Projektowanie węzłów pomiarowo-sterujących wykorzystujących nowoczesne mikrokontrolery oraz układy FPGA. Problem integracji systemów automatyki, środowisko SCADA. Metody projektowania układów sterowania cyfrowego: systemy CACSD, zintegrowane środowiska sterowania i projektowania. Nowe algorytmy w praktyce sterowania cyfrowego: regulatory rozmyte, przykładowe zastosowania regulatorów nieliniowych. Treść ćwiczeniowa. Komunikacja w rozproszonych układach sterowania cyfrowego. Wymiana danych i modele dostępu do medium komunikacyjnego. Modele rozproszonych układów regulacji cyfrowej. ZaleŜności czasowe w układach sterowania rozproszonego. Modelowanie i identyfikacja opóźnień transmisji. Stabilność układu sterowania przy opóźnieniach szybko i wolnozmiennych, Sterowanie z wykorzystaniem modelu procesu. Wykorzystanie środowisk programistyczno-sprzętowych (np. LabView, Matlab) do analizy UAR i projektowania układów i urządzeń sterujących. Treść projektowa Graficzne środowisko symulacyjne do wizualizacji i weryfikacji algorytmów sterowania. Dedykowane środowisko symulacyjne do testowania programów studenckich dla sterowników logicznych SIEMENS. Opracowanie architektury systemu sterowania wybranym procesem produkcyjnym. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Burza mózgów (w niektórych tematach wykładowych). Praca z literatura fachową. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W04 K_W07 K_U01 K_U07 K_U08 K_U15 K_K03 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna najnowsze technologie wykorzystywane w automatyce i potrafi wskazać ich zastosowania Student ma wiedzę o metodach komunikacji w rozproszonych układach sterowania cyfrowego Student potrafi zamodelować proste układy regulacji z wykorzystanie sygnału cyfrowego Student potrafi zaprojektować i przeprowadzić symulację algorytmów sterowania. Student powinien być otwarty na współpracę w grupie oraz być kreatywnym w poszukiwaniu alternatywnych rozwiązań. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 84 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W05 K_W07 K_U01 K_U07 K_U08 K_U15 K_K03 Kolokwium zaliczeniowe wykładu i/lub ocena z ćwiczeń Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych i ocena z projektu Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych i Ocena z projektu Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium. Ocena z ćwiczeń jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń oraz Sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena z projektu jest określana realizacja celu postawionego studentowi oraz oddanie kompletnego projektu. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 65(57) godzin, w tym praca w audytorium 45 (38) godzin, praca samodzielna 20 (30) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 10 (15) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 5 (10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 45 (38), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 45 (27), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Barker R., Longman C., Modelowanie funkcji i procesów, WNT W-wa 1996r. Korzeń Z., Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania Tom II Projektowanie, modelowanie, zarządzanie, IliM, Poznań 1998r.; Kukiełka L.: Podstawy badań inŜynierskich, Wyd. Politechnika Koszalińska, 2000r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Oniszczuk W.: Metody modelowania, Wyd. Politechnika Białostocka, 1995r. Czasopisma Control Engineering, Automatyka UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 85 E ELLE EM ME EN NTTY Y ZZA AR RZZĄ ĄD DZZA AN NIIA A JJA AK KO OŚ ŚC CIIĄ Ą K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-08.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-08.1_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : POLSKI O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Edward Tertel dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. P. Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 - - 15 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Zaliczenie z oceną IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi terminami z zakresu zarządzania jakością. Poznanie metod i procedur oceny jakościowej wyrobów, usług i działań. Poznanie podstawowych filozofii w zarządzaniu jakością. Zapoznanie z zapisami norm jakościowych ISO9OOO oraz wybranych norm branŜowych. Omówienie podstawowych procedur wdraŜania i utrzymywania systemów zarządzania jakością. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Metrologia, Elementy statystyki, umiejętności posługiwania się podstawowymi narzędziami informatycznymi. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 86 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcie jakości i jej definicje. Terminy ogólne związane z jakością. Systemy jakości według norm serii PN-EN ISO 9000. Dokumentowanie systemu zapewnienia jakości. Zarządzanie przez jakość, koncepcja i wdraŜanie. Zarządzanie jakością wg normy PN-EN-ISO 9001: 2009. Koncepcja klienta wewnętrznego i jej znaczenie dla zarządzania jakością. Programy poprawy jakości. Cykl poprawy PDCA. WdraŜanie i certyfikacja systemów zarządzania jakością. TQM – Zarządzanie przez jakość. Metody planowania jakości, diagram Ishikawy, schematy procesów, metoda funkcjonalnego rozpisania jakości (QFD). "Dom" jakości . Elementy sterowania jakością. Wykres Pareto-Lorentza . Karty kontrolne Shewharta. Treść laboratoryjna: Tworzenie elementów dokumentacji SZJ – zgodnej z PN-EN ISO 9001 – dyskusja, ocena porównawcza. Tworzenie mapy przepływu procesu dla zadanego zadania produkcyjnego. Zastosowanie wybranych narzędzi zarządzania jakością: 5s – gra edukacyjna, dyskusja nad wybranym stanowiskiem produkcyjnym, diagram przyczynowo-skutkowy, histogram, karty kontrole – analiza przydatności, dyskusja. Statystyczne miary jakości w Six Sigma, wyznaczanie zdolności krótkotrwałej i długotrwałej procesu. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne, oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową – czasopisma. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad uzyskanymi rozwiązaniami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W09 K_W09 K_W09 K_U15 K_U16 K_U18 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu jakości i zarządzania jakością Potrafi wymienić normy z rodziny norm ISO9000 oraz scharakteryzować ich tematykę. Potrafi scharakteryzować elementy dokumentacji SZJ zgodne z ISO9001. Potrafi zastosować wymagania norm ISO9000 do tworzenia dokumentacji systemu zarządzania jakością Potrafi scharakteryzować podstawowe zasady zarządzania jakością. Potrafi opisać podstawowe koncepcje zarządzania jakością, objaśnić podstawowe róŜnice oraz podobieństwa. Potrafi przeprowadzić ocenę jakościową wyrobu dobierając odpowiednie kryteria oceny. Właściwie interpretuje uzyskane wyniki. Potrafi stosować narzędzia zarządzania jakością. Potrafi zastosować metody statystyczne do oceny jakościowej wyrobów i procesów. Krytycznie analizuje uzyskane wyniki. Jest świadomy konsekwencji dobrej jak teŜ złej jakości wyrobów i procesów. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W09 K_U15 K_K02 K_W09 K_U15 K_U16 K_U18 K_K02 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium zaliczeniowe. Zaliczenie na ocenę zajęć laboratoryjnych Ocena z laboratorium jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 87 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 52 (52) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, oraz praca samodzielna 21 (32) godzin, w tym przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 16 (20) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 5 (12) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 32 (31), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 31(20), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Hamrol Adam, Mantura Władysław: Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006 Hamrol Adam: Zapewnianie jakości w procesach wytwarzania, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 1995 Praca zbiorowa, red. Tabor Adam, Zając Andrzej, Rączka Marek: Zarządzanie jakością Tom I – Jakość i systemy zapewnienia jakości, Tom II –Jakość w procesach wytwarzania – podręcznik dla studentów wyŜszych szkół technicznych. Kraków 2000 M. Urbaniak: Zarządzanie Jakością. Teoria i praktyka, Wyd. Difin, Warszawa 2004, M. Urbaniak: Systemy zarządzania w praktyce gospodarczej, Wyd. Difin, Warszawa 2006. Normy ISO serii 9000, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: a. Miesięczniki: Problemy Jakości, Normalizacja. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 88 IIN NN NO OW WA AC CY YJJN NE E R RO OZZW WIIĄ ĄZZY YW WA AN NIIE E P PR RO OB BLLE EM MÓ ÓW W IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIC CH H Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 89 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 90 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 91 P PR RA AC CA A P PR RZZE EJJŚ ŚC CIIO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-09_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-09_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : POLSKI Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. P. Kuryło dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. J. Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d - - Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 45 3 Projekt II Zaliczenie z oceną 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d - - Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 27 2 Projekt II CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia i redagowania opracowań charakterze poznawczym, popularyzatorskim i/lub naukowym. Omówienie zasad poszukiwania i pozyskiwania najnowszej wiedzy w określonym temacie. Przygotowanie studentów do realizacji pracy dyplomowej magisterskiej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe umiejętności wyszukiwania informacji o charakterze technicznym i naukowym. Ogólna wiedza i umiejętności inŜynierskie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 92 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Tematyka projektowa: Student w ramach pracy przejściowej realizuje zadanie o charakterze projektu technicznego integrującego tematykę z zakresu automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych, lub realizuje opracowanie tematu dotyczącego nowych/nowoczesnych rozwiązań technicznych lub organizacyjnych dotyczących wymienionej tematyki. Opracowanie tematu moŜe być równieŜ wynikiem przeprowadzonych i opisanych badań o charakterze naukowym. METODY KSZTAŁCENIA: Praca indywidualna nad zadaniem projektowym lub nad opracowaniem na zadany temat. Indywidualne konsultacje wsparte najnowsza literaturą fachową. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad uzyskanymi rozwiązaniami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 K_W09 K_U07 K_U08 K_U12 K_U18 K_U19 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wyszukiwać najnowsze informacje na określony temat, wykorzystując róŜne źródła. Potrafi sformułować zadanie o charakterze projektu technicznego lub problemu naukowego z zakresu automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych oraz określić priorytety w realizacji zadania. Potrafi rozwiązywać zagadnienia z zakresu automatyzacji i organizacji wybranego obszaru procesu technologicznego, w tym projektowania nowych i nadzorowania istniejących procesów i systemów produkcyjnych. Student potrafi samodzielnie zredagować i napisać opracowanie problemu lub wykonać pracę o charakterze projektu zgodnie z aktualnym stanem wiedzy w obszarze automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych. Potrafi przygotować i przedstawić prezentację opracowania lub projektu z wykorzystaniem technik multimedialnych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 Dyskusje podczas konsultacji zadania. Końcowa ocena K_W09 zrealizowanego zadania K_U07 K_U08 K_U12 K_U18 K_U19 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest przygotowanie planu i koncepcji realizacji oraz złoŜenie opracowania zadania w postaci projektu technicznego lub analizy określonego problemu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100(87) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, praca samodzielna 55(50) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 30(30) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 25(25) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 100(87), co odpowiada 4 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 55(37), co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 93 LITERATURA PODSTAWOWA: Literaturę naleŜy dobrać zgodnie z przyjętym tematem pracy. NaleŜy zwrócić uwagę na korzystanie z literatury najnowszej, z róŜnych źródeł, w szczególności czasopisma fachowe, artykuły naukowe. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: brak UWAGI: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 94 S SE EM MIIN NA AR RIIU UM M D DY YP PLLO OM MO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2- AiOPP-10_12 06.1-WM-MiBM-N2- AiOPP-10_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. P. Kuryło dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. J. Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 60 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium III 36 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom załoŜeń do opracowania pracy dyplomowej - pracy. Celem seminarium jest takŜe zapoznanie studenta z formalnymi zasadami i warunkami pisania i obrony pracy dyplomowej (w tym przebiegu egzaminu dyplomowego). Dodatkowym celem seminarium jest nabranie doświadczenia w publicznym występowaniu i bronieniu swoich osiągnięć. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wiedza z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 95 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zajęcia seminaryjne są związane ściśle z tematyką prac dyplomowych. W pierwszym referacie-prezentacji student opisuje swoje załoŜenia pracy dyplomowej. W wygłaszanych referatach dyplomanci przedstawiają zarówno swoje tematy i aktualne osiągnięcia jak i przedstawiają aktualne problemy związane z realizacją pracy; proponują ich rozwiązanie i uzasadniają swoje racje. Po prezentacji - odpowiadają na pytania prowadzącego i innych dyplomantów. Dzięki pobudzeniu aktywności studentów daje się im moŜliwość dokładnego i bardzo szerokiego poznania rozwiązywanych problemów oraz zmusza do poszukiwania efektywniejszych form podejścia do rozwiązywania problemów związanych z realizacją pracy dyplomowej oraz do szukania coraz ciekawszych formy przedstawienia wyników własnej pracy. Przedstawione zostają rodzaje i charakterystyka prac inŜynierskich. Zasady wyboru tematu i definiowanie problemu badawczego, projektowego, konstrukcyjnego, technologicznego, eksploatacyjnego. Główne składniki pracy inŜynierskiej. Literatura przedmiotu. Opisy bibliograficzne. Ogólne zasady pisania prac dyplomowych z uwzględnieniem znaczeń rysunków, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Na zajęciach seminaryjnych zwraca się szczególną uwagę na zagadnienia etyki w pisaniu prac inŜynierskich, na zasady ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego. W czasie zajęć studenci biorą udział w symulowanych obronach, przybierając róŜne role, od dyplomanta do przewodniczącego komisji egzaminacyjnej i zapoznają się z listą moŜliwych pytań egzaminacyjnych. METODY KSZTAŁCENIA: Metoda projektów, problemowa dyskusja dydaktyczna, autoprezentacja, instruktaŜ, symulacje. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W01 Student ma szczegółową i pogłębioną wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn K_W02 Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn K_W06 Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia maszyn K_W09 Zna metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn K_W08 K_U01 K_U06 K_U03 K_U05 K_U15 K_U17 Zna i rozumie pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu oraz umiejętnie prezentuje wyników własnych i cudzych opracowań, zadań Ocenia przydatność i prawidłowo wybiera optymalne metody do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn K_K01 Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie K_K02 Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. K_K03 Student potrafi współpracować w pracy zespołowej, WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionego opracowania seminaryjnego. Warunkiem zaliczenia jest przedstawienie zebranych materiałów i dokonanej ich analizy. Podstawą zaliczenia seminarium jest pozytywna ocena z dwu wygłoszonych referatów (prezentacji), stuprocentowa obecność oraz widoczna aktywność na zajęciach. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 96 - OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75(75) godzin, w tym praca w audytorium 60 (36) godzin, praca samodzielna 15 (25) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 5 (10) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 5 (5) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 70(70), co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 60(50), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia, Wrocław 2001. Cabarelli G., Łucki Z., Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską, Universitas, Kraków 1998. Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów, WP PWN, Warszawa 2000. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. 8. H. Dominiczak, Wstęp do badań historycznych, Częstochowa 1998 9. B. Ryszewski, Problemy i metody badawcze archiwistyki, Toruń 1985 10. P. Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2000 11. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 97 P PR RA AC CA A D DY YP PLLO OM MO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-AiOPP-11_12 06.1-WM-MiBM-N2-AiOPP-11_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. P. Kuryło dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. J. Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 90 6 Przyjęcie pracy przez promotora 20 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 54 5 Przyjęcie pracy przez promotora CEL PRZEDMIOTU: Omówienie głównych składników pracy dyplomowej inŜynierskiej. Sprawdzenie zasad pisania prac dyplomowych. Merytoryczna ocena zamieszczonych w pracy rysunków, oznaczeń, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Plagiat – wyjaśnienie kryteriów oceny pod względem przestrzegania praw autorskich. Referowanie przez uczestników seminariów dotychczasowego stanu zaawansowania pracy inŜynierskiej i dyskusje. Przygotowanie końcowej redakcji pracy oraz zasady opracowywania prezentacji multimedialnych na obronę pracy dyplomowej. Celem przedmiotu jest końcowe przygotowanie studenta do pracy w zawodzie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 98 WYMAGANIA WSTĘPNE: Seminarium dyplomowe ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Opracowanie pracy inŜynierskiej wg karty pracy dyplomowej. Praca składa się z zagadnień teoretycznych (przegląd literatury naukowej i technicznej) oraz pracy własnej (przedstawienie metodyki badań, wyników badań, opracowanie konstrukcji wyrobu, technologii produkcji wyrobu, zagadnień automatyzacji produkcji, technologii eksploatacji maszyny itp.). Do obrony powinna być opracowana prezentacja multimedialna. METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Samodzielna lub zespołowa praca w laboratoriach i pracowniach komputerowych. Dyskusje podczas spotkań z promotorem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W06 K_W16 K_W07 K_W10 K_U01 KU_06 K_U03 K_U05 K_U08 K_U09 K_U14 K_U15 K_U17 K_K01 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma szczegółową wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn Ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia maszyn Zna podstawowe metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Potrafi przygotować w języku polskim opracowanie w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski Potrafi wykorzystać do rozwiązywania zadania róŜne metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne Potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową i metodami oceny błędów pomiarów Potrafi dokonać krytycznej analizy stosowanego sposobu i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Potrafi ocenić przydatność metod słuŜących do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest przyjęcie pracy przez promotora. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 465(434) godzin, w tym praca w audytorium 90(54) godzin, praca samodzielna 335(340) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 85 (90) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 440 (404), co odpowiada 18 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 130 (94), co odpowiada 5 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. Kmita J., Szkice z teorii poznania naukowego, PWN Warszawa, 1976. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia, Wrocław 2001. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 99 7. 8. 9. 10. Cabarelli G., Łucki Z., Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską, Universitas, Kraków 1998. Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów, WP PWN, Warszawa 2000. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. 11. H. Dominiczak, Wstęp do badań historycznych, Częstochowa 1998 12. B. Ryszewski, Problemy i metody badawcze archiwistyki, Toruń 1985 13. P. Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2000r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia TechnicznoRolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 100 - Eksploatacja Maszyn (EM) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 101 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 102 W WY YB BR RA AN NE E P PR RO OB BLLE EM MY Y TTR RIIB BO OLLO OG GIIII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-01.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-01.1_12 T yp pr ze dm i ot u : Wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr hab. inŜ. Stanisław Laber prof. UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr hab. inŜ. Stanisław Laber prof. UZ Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a 30 E 2 - - 15 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Laboratorium II Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 E 6 2 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - II CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami warunkó pracy węzła tarcia, rodzajem zuŜycia i smarowaniem. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, Metrologia i systemy pomiarowe, PKM, Materiałoznawstwo. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 103 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść merytoryczna. Definicje wybranych pojęć procesów tarcia i zuŜycia. Podstawy budowy ciał stałych i płynów. Cechy charakterystyczne warstwy wierzchniej. Metody badania stanu warstwy wierzchniej. Tarcie ciał stałych. Zjawiska w strefie kontaktu dwóch ciał stałych. Smary stałe. Tarcie graniczne. Tarcie płynne. Tarcie mieszane. Sterowanie warunkami tarcia na powierzchni dwóch ciał stałych. Wpływ tarcia na przebieg procesów zuŜywania maszyn. Metody badania procesów tarcia i zuŜycia. Optymalizacja procesów tarcia i zuŜycia. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, aktualnymi normami, Czasopismami i katalogami środków smarowych; indywidualna praca studenta w opracowaniu sprawozdań laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W04 K_W09 K_W14 K_W16 K_U07 K_U13 K_K04 K_K07 Wiedza, umiejętności, kompetencje zna zasady grafiki inŜynierskiej oraz narzędzia stosowane w przygotowywaniu dokumentacji technicznej ma elementarną wiedzę w zakresie zasad projektowania części maszyn i konstrukcji mechanicznych. ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się współczesnymi technikami komputerowymi przy rozwiązywaniu zadań inŜynierskich z zakresu projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi odpowiednio określić priorytety słuŜące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 104 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Wiedza z zakresu grafiki inŜynierskiej oraz narzędzia stosowane w przygotowywaniu dokumentacji technicznej K_W04 Egzamin pisemny Wiedza w zakresie zasad projektowania części maszyn i konstrukcji mechanicznych K_W09 Egzamin pisemny Wiedza o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn Znajomość podstawowych metod i narzędzi wymaganych dla rozwiązywania prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn K_W14 Egzamin pisemny K_W16 Egzamin pisemny Umiejętność posługiwania się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn Umiejętność posługiwania się współczesnymi technikami komputerowymi przy rozwiązywaniu zadań inŜynierskich z zakresu projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn Zdolność do określania priorytetów słuŜących realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_U07 Wykonanie programu CNC i sprawozdań K_U13 Wykonanie programu CNC i sprawozdań K_K04 Wykonanie programu CNC i sprawozdań rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze K_K07 Wykonanie programu udział w przekazywaniu społeczeństwu CNC i sprawozdań wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn Wykład – warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z trzech pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne Laboratorium – warunkiem zaliczenia laboratorium jest wykonanie i zaliczenie wszystkich sprawozdań Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 180 godzin, w tym praca w audytorium 45 (27) godzin, praca samodzielna 90(121) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 118(130) Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 90(59) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 105 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Hebda M. Procesy tarcia, smarowania i zuŜywania maszyn. Warszawa – Radom, Wydawnictwo ITeE, 2007; 2. Lawrowski Z. Tribologia: tarcia, zuŜywanie i smarowanie. Warszawa, PWN, 1993; 3. Leszek W. Wybrane zagadnienia metodologii badań tribologicznych. Warszawa, PWN, 1990. 4. LABER. S. Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo:Bibloiteka Problemów Eksploatacji. Instytut Technologii Eksploatacji Maszyn, Radom 2011; 5. Laber S.: Preparaty eksploatacyjne o działaniu chemicznym. Wyd. Uniwersytet Zielonogórski 2001. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. Hebda M., Wachal A. Trybologia. Warszawa, WNT, 1980; Szczerek M., Wiśniewski M. Tribologia i tribotechnika. Radom, Wydawnictwo ITeE, 2002; Szczerek M. Metodyczne problemy systematyzacji eksperymentalnych badań tribologicznych. Radom, Wydawnictwo ITeE, 2002. Czasopisma naukowe i naukowo-techniczne: InŜynieria materiałowa, InŜynieria powierzchni, Kompozyty; Tribologia: Teoria i praktyka; Archiwum technologii maszyn i automatyzacji. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 106 E ELLE EM ME EN NTTY Y IIN NśśY YN NIIE ER RIIII P PO OW WIIE ER RZZC CH HN NII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-01.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-01.2_12 T yp pr ze dm i ot u : Wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. E. Feldshtein Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. E. Feldshtein, dr hab. inŜ. Pr o wa d ząc y: S.Laber, prof. ZU, dr inŜ. A.Laber, dr inŜ. A.Lewandowski, dr inŜ. M.Jenek Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium 30 2 - - 15 1 - - II W ar s z t a t y Projekt 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 0,5 III Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami inŜynierii powierzchni związanymi z warunkami produkcji i eksploatacji maszyn do wykorzystania w dalszym procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Inżynieria wytwarzania, PKM, Wybrane zagadnienia z eksploatacji maszyn, Fizyczne procesy starzenia elementów maszyn, Kształtowanie technologicznej i eksploatacyjnej warstwy wierzchniej, Procesy obróbki powierzchniowej, Wybrane zagadnienia z obróbki skrawaniem, Techniki wytwarzania. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 107 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Powierzchnia ciała stałego i jej cechy charakterystyczne. Struktura geometryczna powierzchni (SGP). Sterowanie parametrami SGP. Wady materiałowe (wakansy, dyslokacji, porowatość etc.). Rodzaje napręŜeń wewnętrznych i wpływ na ich wartość i znak czynników technologicznych. Zmiany strukturalne i fazowe w warstwie wierzchniej. Zmiany stanu powierzchni ciała stałego w trakcie obróbki wiórowej i ściernej. Kształtowanie warstw powierzchniowych przy obróbce elektroerozyjnej. Dobór parametrów obróbki elektroerozyjnej. Kształtowanie warstwy wierzchniej przy obróbce laserowej i plazmowej. PVD i CVD inŜynieria. Warstwa wierzchnia a wskaźniki eksploatacyjne części maszyn. Rola smarowania w tworzeniu warstwy wierzchniej. Aparatura naukowa do badań powierzchni ciała stałego. Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Wpływ parametrów toczenia na stan stereometryczny powierzchni oraz jej umocnienie. 2. Wpływ parametrów szlifowania płaskiego i walcowego na stan stereometryczny powierzchni oraz jej umocnienie. 3. Wpływ parametrów nagniatania na stan stereometryczny powierzchni obrobionej. 4. Wpływ powłok przeciwzuŜyciowych na zmiany chropowatości powierzchni obrobionej. 5. Wpływ warunków chłodzenia na stan stereometryczny powierzchni oraz jej umocnienie. 6. Zajęcia poprawkowe i kolokwia. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Opracowanie referatów w ramach zadań indywidualnych. Praca z literaturą i w Internecie. Praca zespołowa podczas wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W04 K_W07 K_W08 K_U01 K_U04 K_U05 K_U07 K_U08 K_U15, K_U16 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o sterowaniu właściwościami warstwy wierzchniej Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę z zakresu zastosowania róŜnych technologii budowy maszyn w celu sterowania właściwościami uŜytkowymi części maszyn Ma rozszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych współczesnych metod inŜynierii powierzchni Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie studiowanego przedmiotu umie interpretować te informacje, formułować i uzasadniać opinie. Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania dotyczącego szczegółowych zagadnień przedmiotu Ma umiejętność samokształcenia się Posługuje się technikami informacyjno-komunikacyjnymi przy opracowaniu wyników ćwiczeń. Potrafi przeprowadzać eksperymenty doświadczalne, krytycznie interpretować wyniki ćwiczeń laboratoryjnych i wyciągać wnioski. Umie ocenić i analizować róŜne metody technologiczne w inŜynierii powierzchni, opisuje problemy w zakresie zagadnień inŜynierii powierzchni Ma świadomość potrzeby uzupełnienia wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 108 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 K_W07 K_W08 K_U15 K_U16 K_U01 K_U04 K_U07 K_U08 K_U15 K_U16 K_K01 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Egzamin pisemny Zaliczenie na ocenę ćwiczeń laboratoryjnych Egzamin pisemny, zaliczenie na ocenę ćwiczeń laboratoryjnych Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu. Warunkiem zaliczenia części laboratoryjnej jest uzyskanie pozytywnych ocen sporządzonych sprawozdań ze wszystkich zajęć laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu z uwzględnieniem obecności i aktywności studenta na zajęciach. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100 godzin, w tym praca w audytorium 50 (31) godzin, praca samodzielna 20 (39) godzin, przygotowanie do zajęć 15 (15) godzin, przygotowanie sprawozdań i pracy kontrolnej 15 (15) godzin, przygotowanie do egzaminu, kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i laboratoryjnej 15 (15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 18+30=48 (11+30=41) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 50 co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Burakowski T., Wierzchoń T. InŜynieria powierzchni metali. Warszawa WNT 1995; Oczoś K.E., Liubimov V. Struktura geometryczna powierzchni : podstawy klasyfikacji z atlasem charakterystycznych powierzchni kształtowanych. Rzeszów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 2003; Oczoś K.E. Kształtowanie materiałów skoncentrowanymi strumieniami energii. Rzeszów Politechnika Rzeszowska, 1988. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 6. 7. 8. 9. Przybylski W. Technologia obróbki nagniataniem. Warszawa WNT 1987; Grzesik W. Podstawy skrawania materiałów metalowych. Warszawa WNT 1998; Szulc S., Stefko A. Obróbka powierzchniowa części maszyn. Warszawa WNT 1976; Feldshtein E., I. Barsaj I., Šeleg V. Upravlenie formirovaniem kacestva poverhnosti detalej pri mehaniceskoj obrabotke: monografiâ. Minsk Belorusskij Nacional'nyj Tehniceskij Universitet, 2006. 10. Czasopisma naukowe i naukowo-techniczne: InŜynieria materiałowa, InŜynieria powierzchni, Kompozyty; Tribologia: Teoria i praktyka; Archiwum technologii maszyn i automatyzacji; Mechanik; Annals of CIRP i in. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 109 P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIE E P PR RO OC CE ES SÓ ÓW W TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIC CZZN NY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-02_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-02_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. E.Feldshtein Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. E.Feldshtein, dr. inŜ. Pr o wa d ząc y: A.Lewandowski, dr inŜ. R.Maruda, dr inŜ. M.Jenek Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 15 1 Projekt II 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - W ar s z t a t y - - Projekt 9 0,5 II Seminarium CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z szczegółami projektowania procesów technologicznych obróbki części maszyn do wykorzystania w dalszym procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, Metrologia i systemy pomiarowe, Komputerowe wspomaganie wytwarzania, Podstawy programowania obrabiarek CNC, Podstawy projektowania procesów technologicznych obróbki skrawaniem, Podstawy TBM Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 110 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Rodzaje produkcji. Kolejność projektowania procesu technologicznego. Zasady i błędy bazowania wyrobów w uchwytach obróbkowych. Obliczenia wartości naddatków całkowitych i międzyoperacyjnych. Współczesne metody obróbki typowych kształtów powierzchni. Technologie usuwania zadziorów, znakowania, mycia etc. Kolejność zabiegów obróbkowych w produkcji wybranych części maszyn. Sterowanie przepływem przedmiotów i narzędzi. Obliczenia zasobów. Metoda CIM w współczesnym wytwarzaniu. Komputeryzowanie pracy technologa. Automatyzacja procesów obróbkowych. Automatyzacja montaŜu. Czasy obróbki. Analiza efektywności produkcji. Zasady określenia kosztów własnych produkcji. Projekt. Opracowanie technologii obróbki wybranych części maszyn (wał, korpus, koło zębate, zębnik, płyta itp.). METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜką, katalogami i w Internecie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. W zakresie nauk technicznych K_W07, K_W08, K_W10 K_U01 K_U03 K_U07 K_U15 K_U18, K_U22 K_K01 K_K06 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę z zakresu technologii budowy maszyn, m.in. metody analizy technologiczności konstrukcji, metody obliczeń naddatków, warunki zastosowania określonych maszyn technologicznych, współczesne trendy w rozwoju konstrukcji narzędzi skrawających i uchwytów. Potrafi skutecznie pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie technologii budowy maszyn. Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania projektu z zakresu technologii budowy maszyn Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi przy opracowaniu projektu. Jest w stanie krytycznie analizować i oceniać moŜliwości róŜnych procesów technologicznych, potrafi dobrać właściwe maszyny, narzędzia i zaproponować metody obróbki róŜnych części maszyn Potrafi prawidłowo opracować procesy technologiczne obróbki części maszyn, ocenić przydatność wykorzystania nowych technologii Ma świadomość uzupełnienia wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie, potrafi dobrać właściwe źródła wiedzy. Potrafi analizować i realizować przydzielone zadania WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W07 K_W08 K_W10 K_U01 K_U03 K_U07 K_U15 K_U18 K_U22 K_K01 K_K06 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Egzamin pisemny Opracowany projekt Egzamin pisemny, opracowany projekt Opracowany projekt Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące podstawowych zagadnień przedmiotu. Warunkiem zaliczenia projektu jest uzyskanie pozytywnej oceny z projektu opracowanego wg zadania. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 111 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100 godzin, w tym praca w audytorium 49 (31) godzin, praca samodzielna 13 (23) godzin, przygotowanie do zajęć 8 (8) godzin, opracowanie projektu 15 (25) godzin, przygotowanie do egzaminu i kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 15 (15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 17+23=40 (11+33=44) co odpowiada 4 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 49 co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. Feld M. Technologia budowy maszyn. Wyd. 3. Warszawa, PWN 2000; Tymowski J. Technologia budowy maszyn. Warszawa, WNT, 1989; Feld M. Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn. Warszawa: WNT, 1994; Feld M. Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. Wyd. 2 zm. Warszawa, PWN, 2003; LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Łunarski J., Szabajkowicz W. Automatyzacja procesów technologicznych montaŜu maszyn : podstawy teoretyczne, wyposaŜenie, perspektywy. Warszawa, WNT, 1993; 2. Poradnik inŜyniera. Obróbka skrawaniem. Tom 1 – 3. Warszawa, WNT, 1991; 3. Brodowicz W., Grzegórski Z. Technologia budowy maszyn. Warszawa WSiP, 1998; 4. Czasopisma naukowe i naukowo-techniczne: Archiwum technologii maszyn i automatyzacji; Mechanik; Obróbka metalu; Annals of CIRP i inn.UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 112 P PŁŁY YN NY Y TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIC CZZN NE E II E EK KS SP PLLO OA ATTA AC CY YJJN NE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-03_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-03_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Egzamin 1 III Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 9 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Zaliczenie na ocenę III CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze środkami smarowymi i płynami eksploatacyjnymi stosowanymi zarówno na etapie technologii wykonania elementów maszyn i eksploatacji maszyn. WYMAGANIA WSTĘPNE: Eksploatacja maszyn, Technologia budowy maszyn, Podstawy konstrukcji maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 113 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść merytoryczna. Rola i znaczenie płynów technologicznych i eksploatacyjnych wykorzystywanych w procesach produkcyjnych i eksploatacyjnych elementów maszyn. Podział płynów technologicznych i eksploatacyjnych. Własności płynów. Dobór płynów. Wpływ zanieczyszczeń płynów na procesy eksploatacyjne. Teoria filtracji płynów i ich budowa. Metody badań materiałów filtracyjnych. Metody badań niezawodności filtrów. Budowa oraz charakterystyki eksploatacyjne filtrów paliw, powietrza, oleju. Zasady eksploatacji systemów filtracji. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień seminaryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W03 K_W13 K_W14 K_W16 K_K02 K_K07 ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Opis efektu kształcenia student ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn Student ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania Student ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 Egzamin pisemny Zaliczenie na ocenę K_W13 Egzamin pisemny Zaliczenie na ocenę K_W14 Egzamin pisemny Zaliczenie na ocenę K_W16 Egzamin pisemny Zaliczenie na ocenę K_K02 Egzamin pisemny Zaliczenie na ocenę K_K07 Egzamin pisemny Zaliczenie na ocenę Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 114 Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne lub 2-ch odpowiedzi na pytania zaliczeniowe dotyczące podstawowych zagadnień przedmiotu. Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 30 godzin, w tym praca w audytorium 15 (16) godzin, praca samodzielna 13 (14) godzin, w tym przygotowanie do egzaminu/ zaliczenia z części wykładowej13 (14) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 0(0) Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 17(11) co odpowiada 1 punktowi ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Baczewski K, Hebda M. Filtracja płynów eksploatacyjnych; 2. Paliwa, oleje i smary w eksploatacji – miesięcznik; 3. LABER. S. Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo:Bibloiteka Problemów Eksploatacji. Instytut Technologii Eksploatacji Maszyn, Radom 2011; 4. Laber S.: Preparaty eksploatacyjne o działaniu chemicznym. Wyd. Uniwersytet Zielonogórski 2001. 5. Laber S.: Preparaty eksploatacyjne o działaniu chemicznym. Wyd. Uniwersytet Zielonogórski 2001; LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. Materiały pozyskane w Internecie dotyczące wskazanych problemów przez prowadzącego UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 115 M ME ETTO OD DY Y S STTA ATTY YS STTY YC CZZN NE E W W P PR RA AK KTTY YC CE E IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIE EJJ K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-04.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-04.1_12 T yp pr ze dm i ot u : Wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. E.Feldshtein Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. E.Feldshtein, dr. inŜ. Pr o wa d ząc y: A.Lewandowski, dr inŜ. R.Maruda, dr inŜ. M.Jenek Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ć wi c z e n i a 30 2 Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - III 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 1 Ć wi c z e n i a 18 1 Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - III CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami statystycznymi stosowanymi w praktyce inŜynierskiej w celu planowania badań i weryfikacji ich wyników do wykorzystania w dalszym procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Przedmioty specjalnościowe z zakresu eksploatacji maszyn, Elementy inŜynierii powierzchni, Niezawodność maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 116 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Podstawowe pojęcia w badaniach inŜynierskich. Metody pomiarów podstawowych wielkości wykorzystywane w badaniach inŜynierskich (długości, siły, ciśnienia, temperatury itp.). Wybrane zagadnienia statystyki matematycznej. Wyeliminowanie błędnych wartości losowych w trakcie analizy wyników pomiarów. Rozkłady prawdopodobieństwa w eksploatacji maszyn. Obliczenia podstawowych wartości rozkładów prawdopodobieństwa. Testowanie hipotez statystycznych. Metody określenia istotności wpływu czynników badanych. Zastosowanie analizy korelacyjnej w obliczeniach inŜynierskich. Zastosowanie analizy regresyjnej w obliczeniach inŜynierskich. Zastosowanie analizy dyspersyjnej w obliczeniach inŜynierskich. Metody planowania eksperymentu pozwalające na zmniejszenie ilości czynników wejściowych. Plany statyczne zdeterminowane dwupoziomowe i wielopoziomowe. Planowanie eksperymentu w badaniach wartości jakościowych. Jednokryterialne metody optymalizacji procesów technologicznych i eksploatacyjnych. Optymalizacja wielokryterialna. Tematy ćwiczeń. 1. Analiza wstępna wyników badań (analiza graficzna, analiza statystyczna za pomocą programu Excel, eliminowanie błędów grubych). 2. Sprawdzenie hipotez (testów statystycznych). 3. Opracowanie planu badań zdeterminowanych dwóch i wielopoziomowych. 4. Analiza statystyczna wyników badań zdeterminowanych. 5. Określenie równania regresji za pomocą programu Excel. 6. Analiza korelacyjna wyników badań za pomocą programu Excel. 7. Opracowanie planów badań eliminujących (Taguchi, Plackett-Burman i inne). 8. Opracowanie matrycy optymalizacji metodą simpleks. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Opracowanie referatów i prezentacji multimedialnych w ramach seminariów i zadań indywidualnych. Praca z ksiąŜkami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W10 K_U01 K_U03 K_U07 K_U08 K_U15 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę z wybranych zagadnień matematyki, umoŜliwiającą rozwiązywanie problemów w zakresie wytwarzania i eksploatacji Zna metody i techniki stosowane przy analizie badań inŜynierskich z zakresu eksploatacji maszyn Potrafi skutecznie pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł w zakresie planowania badań doświadczalnych. Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim referatu z zakresu planowania badań doświadczalnych Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi przy opracowaniu wyników ćwiczeń. Potrafi interpretować wyniki ćwiczeń i wyciągać wnioski. Jest w stanie krytycznie analizować i oceniać moŜliwości róŜnych metod obróbki statystycznej wyników badań WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01 Zaliczenie na ocenę z części wykładowej K_W10 K_U01 Zaliczenie na ocenę ćwiczeń K_U03 K_U07 K_U08 K_U15 Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu. Warunkiem zaliczenia części ćwiczeniowej jest uzyskanie pozytywnych ocen sporządzonych sprawozdań ze wszystkich zajęć, przewidzianych do realizacji w ramach programu z uwzględnieniem obecności i aktywności studenta na zajęciach. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 117 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75 godzin, w tym praca w audytorium 62 (38) godzin, praca samodzielna 0 (6) godzin, opracowanie samodzielnego referatu 5 (25) godzin, przygotowanie do egzaminu i kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i ćwiczeniowej 6 (6) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 30+5=35 (18+25=43) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 62 co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. Kukiełka L. Podstawy badań inŜynierskich. Warszawa, PWN, 2002; Korzyński M. Metodyka eksperymentu. Planowanie, realizacja i statystyczne opracowanie wyników eksperymentów technologicznych. Warszawa, PWN, 2006. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. Kacprzycki B.L. Planowanie eksperymentu. Podstawy matematyczne. Warszawa, WNT, 1974; Kurcyusz S. Matematyczne podstawy teorii optymalizacji. Warszawa, PWN, 1982; Pająk E., Wieczorkowski K. Podstawy optymalizacji operacji technologicznych w przykładach. Warszawa PWN 1982. Trajdos T. Matematyka dla inŜynierów. Warszawa, WNT, 1981. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 118 P PLLA AN NO OW WA AN NIIE E B BA AD DA AŃ Ń IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-04.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-04.2_12 T yp pr ze dm i ot u : Wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. E.Feldshtein Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. E.Feldshtein, dr. inŜ. Pr o wa d ząc y: A.Lewandowski, dr inŜ. R.Maruda, dr inŜ. M.Jenek Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ć wi c z e n i a 30 2 Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - III 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 1 Ć wi c z e n i a 18 1 Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - III CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami statystycznymi stosowanymi w praktyce inŜynierskiej w celu planowania badań i weryfikacji ich wyników do wykorzystania w dalszym procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Przedmioty specjalnościowe z zakresu eksploatacji maszyn, Elementy inŜynierii powierzchni, Niezawodność maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 119 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Wybrane zagadnienia statystyki matematycznej. Wyeliminowanie błędnych wartości losowych w trakcie analizy wyników pomiarów. Rozkłady prawdopodobieństwa w eksploatacji maszyn. Obliczenia podstawowych wartości rozkładów prawdopodobieństwa. Testowanie hipotez statystycznych. Metody określenia istotności wpływu czynników badanych. Zastosowanie analizy korelacyjnej w obliczeniach inŜynierskich. Zastosowanie analizy regresyjnej w obliczeniach inŜynierskich. Zastosowanie analizy dyspersyjnej w obliczeniach inŜynierskich. Metody planowania eksperymentu. Plany statyczne zdeterminowane o róŜnych poziomach. Kwadraty łacińskie. Jednokryterialne metody optymalizacji wyników badań. Optymalizacja wielokryterialna. Tematy ćwiczeń. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Analiza wstępna wyników badań (analiza graficzna, analiza statystyczna za pomocą programu Excel, eliminowanie błędów grubych). Sprawdzenie hipotez (testów statystycznych). Opracowanie planu badań zdeterminowanych dwóch i wielopoziomowych. Analiza statystyczna wyników badań zdeterminowanych. Określenie równania regresji za pomocą programu Excel. Analiza korelacyjna wyników badań za pomocą programu Excel. Opracowanie planów badań eliminujących (Taguchi, Plackett-Burman i inne). 8. Opracowanie matrycy optymalizacji metodą simpleks. Tematyka seminariów. 1. Praktyczne zastosowanie róŜnych rozkładów prawdopodobieństwa w eksploatacji maszyn i ich parametry – 2 h. 2. Metody eliminowania czynników słabo wpływających – 2 h. 3. Obliczenia parametrów statystycznych planów zdeterminowanych – 2 h. 4. Zastosowania wybranych metod optymizacji wyników badań – 2 h. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Opracowanie referatów i prezentacji multimedialnych w ramach seminarium i zadań indywidualnych. Praca z ksiąŜkami. Praca zespołowa podczas wykonania ćwiczeń laboratoryjnych i przygotowania referatów. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W10 K_U01 K_U03 K_U07 K_U08 K_U15 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę z wybranych zagadnień matematyki, umoŜliwiającą rozwiązywanie problemów w zakresie wytwarzania i eksploatacji Zna metody i techniki stosowane przy analizie badań inŜynierskich z zakresu eksploatacji maszyn Potrafi skutecznie pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł w zakresie planowania badań doświadczalnych. Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim referatu z zakresu planowania badań doświadczalnych Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi przy opracowaniu wyników ćwiczeń. Potrafi interpretować wyniki ćwiczeń i wyciągać wnioski. Jest w stanie krytycznie analizować i oceniać moŜliwości róŜnych metod obróbki statystycznej wyników badań WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_W10 K_U01 K_U03 K_U07 K_U08 K_U15 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Zaliczenie na ocenę z części wykładowej Zaliczenie na ocenę ćwiczeń, opracowanych referatów Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 120 Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu. Warunkiem zaliczenia części ćwiczeniowej lub seminaryjnej jest uzyskanie pozytywnych ocen sporządzonych sprawozdań ze wszystkich zajęć, przewidzianych do realizacji w ramach programu z uwzględnieniem obecności i aktywności studenta na zajęciach. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75 godzin, w tym praca w audytorium 62 (38) godzin, praca samodzielna 0 (6) godzin, opracowanie samodzielnego referatu 5 (25) godzin, przygotowanie do egzaminu i kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i ćwiczeniowej 6 (6) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 30+5=35 (18+25=43) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 62 co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. Kukiełka L. Podstawy badań inŜynierskich. Warszawa, PWN, 2002; Korzyński M. Metodyka eksperymentu. Planowanie, realizacja i statystyczne opracowanie wyników eksperymentów technologicznych. Warszawa, PWN, 2006. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. Kacprzycki B.L. Planowanie eksperymentu. Podstawy matematyczne. Warszawa, WNT, 1974; Kurcyusz S. Matematyczne podstawy teorii optymalizacji. Warszawa, PWN, 1982; Pająk E., Wieczorkowski K. Podstawy optymalizacji operacji technologicznych w przykładach. Warszawa PWN 1982. Trajdos T. Matematyka dla inŜynierów. Warszawa, WNT, 1981. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 121 ZZA AS STTO OS SO OW WA AN NIIE E M ME ES S W W A AN NA ALLIIZZA AC CH H IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-05_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-05_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Albert Lewandowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Albert Lewandowski Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 45 3 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 27 3 CEL PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest przedstawienie zasad tworzenia konstrukcji elementów maszyn i urządzeń za pomocą oprogramowania 3D, oraz dokonanie podstawowej analizy MES za pomocą programu COSMOSEXPRES. WYMAGANIA WSTĘPNE: Zapis konstrukcji, podstawy konstrukcji maszyn, podstawy projektowania inŜynierskiego, matematyka, wytrzymałość materiałów, mechanika techniczna, SolidWORKS. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść merytoryczna. Podstawy teoretyczne metody elementów skończonych. Sposoby zamodelowania geometrii, własności materiałowych. Typy elementów skończonych. Sposób zadania rodzaju analizy: statycznej, dynamicznej (analiza modalna, analiza harmoniczna, analiza stanów przejściowych), wyboczenia, przepływu Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 122 cieczy, przepływu ciepła, sprzęŜenia strukturalno-akustycznego i sprzęŜenia strukturalno-elektrycznego (materiały piezoelektryczne).Symulacja i sterowanie układów w MES. Wprowadzenie do programu COSMOS. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W11 K_W14 K_W16 K_U01 K_U12 K_U18 K_K02 Student ma wiedzę z zakresu komputerowo wspomaganego projektowani, wytwarzania i eksploatacji maszyn i urządzeń mechanicznych Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn Student zna zastosowanie typowych maszyn technologicznych do obróbki skrawaniem, technologie obróbki skrawaniem, konstrukcje i zastosowanie narzędzi skrawających i uchwytów. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł, interpretować i integrować uzyskane informacje. Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inŜynierskich w zakresie projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn Potrafi opracować technologię obróbki skrawaniem typowych części maszyn, jak równieŜ dokumentację techniczną Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera – mechanika, ich waŜność i skutki, w tym na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W11 Opracowany projekt K_W14 Opracowany projekt K_W16 K_U01 Opracowany projekt Opracowany projekt K_U12 Opracowany projekt K_U18 Opracowany projekt K_K02 Opracowany projekt Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach zajęć. Ocenie podlega równieŜ stopień samodzielności w rozwiązywaniu problemów inŜynierskich za pomocą MES oraz prezentacja wyników badań. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 80 (86) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 45 (32) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Materiały do wykładu – wersja elektroniczna, dr inŜ. Marek Malinowski. 2. Rusiński E., Metoda elementów skończonych System COSMOS/M, WKiŁ, Warszawa 1994. 3. Cz.Cichoń, W.Cecot, J.Krok, P.Pluciński: Metody komputerowe w liniowej mechanice konstrukcji, PK, Kraków 2002. 4. Cz.Cichoń: Wprowadzenie do metody elementów skończonych, PK, Kraków 1994. 5. M.Kleiber: Wprowadzenie do metody elementów skończonych, PWN. Warszawa 1989. 6. M.S.Kozień: Ćwiczenia laboratoryjne z miernictwa dynamicznego, Wydawnictwo PK, Kraków 2000. 7. K.Król: Metoda elementów skończonych w obliczeniach konstrukcji, PR, Radom 2006. 8. J.Kruszewski (red.): Metoda elementów skończonych w dynamice konstrukcji, Arkady, Warszawa 1984. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 123 9. S.Łaczek: Wprowadzenie do systemu elementów skończonych ANSYS (Ver.5.0 i 5 – ED), PK, Kraków 1999. 10. T.Łodygowski, W.Kąkol: Metoda elementów skończonych w wybranych zagadnieniach mechaniki konstrukcji inŜynierskich, PP, Poznań 1994. 11. G.Rakowski: Metoda elementów skończonych – wybrane problemy, PW, Warszawa 1996. 12. G.Rakowski, Z.Kacprzyk: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, PW, Warszawa 1993. 13. J.Szmelter, Z.Dacko, S.Dobrociński, M.Wieczorek: Metoda elementów skończonych w statyce konstrukcji, Arkady, Warszawa 1974. 14. Z.Waszczyszyn, Cz.Cichoń, M.Radwańska: Metoda elementów skończonych w stateczności konstrukcji, Arkady, Warszawa 1990. 15. O.C.Zienkiewicz: Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa 1972. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Zaawansowane modelowanie złoŜeń, CNS Solutions 2. M. Babiuch – SolidWorks 2006 w praktyce – Wyd. Helion, Gliwice 2007 3. Zienkiewicz O.C., Taylor R.L., The Finite Element Method Set, Sixth Edition, Butterworth-Heinemann, 2005. UWAGI: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 124 W WY YB BR RA AN NE E ZZA AG GA AD DN NIIE EN NIIA A ZZ E EK KS SP PLLO OA ATTA AC CJJII M MA AS SZZY YN N K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-06_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-06_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 - - 30 2 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Egzamin III Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 - - 18 2 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Egzamin III Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problemami uŜytkowania i eksploatacji maszyn i urządzeń. WYMAGANIA WSTĘPNE: Techniki wytwarzania, Teoria wytwarzania, Metrologia i systemy pomiarowe, Podstawy konstrukcji maszyn, materiały konstrukcyjne ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść merytoryczna. Problemy eksploatacji maszyn i urządzeń wybranych gałęzi przemysł: górnictwo, hutnictwo, budownictwo, transport i inne – problemy uŜytkowania, uszkodzeń, diagnostyki odnawiania. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 125 METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W03 K_W13 K_W14 K_W16 K_U07 K_U14 K_K02 K_K07 ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Opis efektu kształcenia student ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn Student ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania Student ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 Egzamin pisemny K_W13 Egzamin pisemny K_W14 Egzamin pisemny K_W16 Egzamin pisemny K_U07 Sprawozdania z ćwiczeń K_U14 Sprawozdania ćwiczeń z K_K02 Sprawozdania ćwiczeń z K_K07 Sprawozdania ćwiczeń z Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 126 Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące podstawowych zagadnień przedmiotu. laboratorium – warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnej oceny z opracowanych sprawozdań Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90 godzin, w tym praca w audytorium 60 (32) godzin, praca samodzielna 28 (58) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 18 (38) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej10(20) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 48(50) co odpowiada 2 punktom ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 62(38) co odpowiada 2 punktom ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Ratajczak A, Tomkowiak P, Wieczorowski K. Technologia remontów maszyn i urządzeń technologicznych. Warszawa PWN, 1982; Wronkowski J, Paszkowski B, Wojdak J. Remont maszyn: demontaŜ, naprawa elementów, montaŜ. Warszawa WNT. 1987; Laber. S. Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo: Bibloiteka Problemów Eksploatacji. Instytut Technologii Eksploatacji Maszyn, Radom 2011; Laber S.: Preparaty eksploatacyjne o działaniu chemicznym. Wyd. Uniwersytet Zielonogórski 2001; Badania własności eksploatacyjnych i smarnych uszlachetniacza oleju Motor Life. Uniwersytet Zielonogórski 2004. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Kazarcew W. Remont maszyn. Warszawa PWRiL, 1966; Adamiec P, Dziubiński J, Filipczak J. Technologia napraw pojazdów samochodowych. Gliwice. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. 2002 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 127 E EK KS SP PLLO OA ATTA AC CJJA A II P PR RO OG GR RA AM MO OW WA AN NIIE E O OB BR RA AB BIIA AR RE EK K C CN NC C K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-07_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-07_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Alicja Laber Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Alicja Laber Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 - - 30 2 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Zaliczenie na ocenę II Zaliczenie na ocenę 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 - - 18 2 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Zaliczenie na ocenę II Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z sposobem programowania obrabiarek sterowanych numerycznie oraz z zasadami ich eksploatacji. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, Metrologia i systemy pomiarowe, Nauka o materiałach, Podstawy konstrukcji maszyn. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść merytoryczna. Osie sterowań współczesnych obrabiarek. Struktura geometryczno – ruchowa. Określenie punktów zerowych obrabiarek sterowanych numerycznie. Rodzaje sterowań. Określenie przemieszczenia narzędzia. Elastyczne systemy obróbkowe. Trendy w budowie współczesnych obrabiarek Wpływ procesu produkcyjnego na wybór obrabiarek i kalkulacja kosztów Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 128 produkcji. Procesy wdraŜania i eksploatacji OSN. Zasady eksploatacji i diagnozowania obrabiarek. Zapoznanie z zasadą działania i budową frezarki EMCO F1 – CNC. Praca obrabiarki przy interpolacji kołowej. Praca obrabiarki przy interpolacji liniowej. Praca obrabiarki przy interpolacji krzywoliniowej. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W03 K_W13 K_W14 K_W16 K_U07 K_U14 K_K02 K_K07 ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Opis efektu kształcenia student ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn Student ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania Student ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 Zaliczenie pisemne K_W13 Zaliczenie pisemne K_W14 Zaliczenie pisemne K_W16 Zaliczenie pisemne K_U07 Sprawozdania z ćwiczeń K_U14 Sprawozdania ćwiczeń z K_K02 Sprawozdania ćwiczeń z Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 129 rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn K_K07 Sprawozdania ćwiczeń z Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne lub 2-ch odpowiedzi na pytania zaliczeniowe dotyczące podstawowych zagadnień przedmiotu. Laboratorium– warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnych ocen ze sprawozdań do poszczególnych ćwiczeń. Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 120 godzin, w tym praca w audytorium 60 (32) godzin, praca samodzielna 60 (86) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 40 (56) godzin, przygotowanie do egzaminu /zaliczenia z części wykładowej 20 (30) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 70(72) co odpowiada 3 punktom ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 60(38) co odpowiada 2 punktom ECTS . LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Boguś Z.: Numeryczne sterowanie obrabiarek. Skrypt Politechniki Gdańskiej. Gdańsk 1987; 2. Bednarek M i inni: Obrabiarki sterowane numerycznie – podstawy eksploatacji WNT Warszawa 1986; 3. Wrotny L. T.: Projektowanie obrabiarek – zagadnienia ogólne i przykłady obliczeń WNT Warszawa 1986; LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Honczarenko J.: Elastyczna automatyzacja wytwarzania. Obrabiarki i systemy obróbkowe. WNT Warszawa 2000; 2. 2 Pritschow G.: Technika sterowania obrabiarkami i robotami przemysłowymi. Oficyna wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1995; 3. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT 1995. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 130 U UTTR RZZY YM MA AN NIIE E M MA AS SZZY YN N II U UR RZZĄ ĄD DZZE EŃ Ń W W R RU UC CH HU U K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-08.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-08.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 - - 15 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Egzamin 4 II Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Egzamin IV Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z systemowym ujęciem węzłów tarcia wpływających na obniŜenie oporów ruchu i zuŜycia elementów trących jak równieŜ zwiększeniem trwałości i niezawodności pracy urządzeń. WYMAGANIA WSTĘPNE: Techniki wytwarzania, Teoria wytwarzania, Metrologia i systemy pomiarowe, Podstawy konstrukcji maszyn. Podstawy Eksploatacji Maszyn Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 131 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Systemowe ujęcie zjawisk tribologicznych występujących w węzłach tarcia. Wybrane problemy w zakresie kształtowania technologicznej i eksploatacyjnej warstwy wierzchniej. Preparaty eksploatacyjne i ich wykorzystanie w procesach tarcia, zuŜycia i smarowania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W03 K_W13 K_W14 K_W16 K_U07 K_U14 K_K02 K_K07 ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Opis efektu kształcenia student ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn Student ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania Student ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 Egzamin pisemny K_W13 Egzamin pisemny K_W14 Egzamin pisemny K_W16 Egzamin pisemny K_U07 Sprawozdania z ćwiczeń projekt K_U14 Sprawozdania ćwiczeń projekt Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn z - 132 rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn K_K02 Sprawozdania ćwiczeń projekt z K_K07 Sprawozdania ćwiczeń projekt z Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące podstawowych zagadnień przedmiotu. Projekt – warunkiem zaliczenia projektu jest uzyskanie pozytywnej oceny z opracowanego projektu Laboratorium– warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnej oceny z wykonanych sprawozdań Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 120 godzin, w tym praca w audytorium 32(32) godzin, praca samodzielna 60 (88) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 40 (58) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej 20 (30) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 84(87) co odpowiada 3 punktom ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 60(40) co odpowiada 2 punktom ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Laber. S. Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo: Bibloiteka Problemów Eksploatacji Instytut Technologii Eksploatacji Maszyn, Radom 2011; 2. Laber S.: Preparaty eksploatacyjne o działaniu chemicznym. Wyd. Uniwersytet Zielonogórski 2001; 3. Badania własności eksploatacyjnych i smarnych uszlachetniacza oleju Motor Life. Uniwersytet Zielonogórski 2004. 4. Lawrowski Z.: Tribologia – tarcie, zuŜycie i smarowanie. PWN, Warszawa 1993; LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Hebda M., Wachal A.: Tribologia. WNT, Warszawa 1980 2. Janecki J., Hebda M.: Tarcie, smarowanie i zuŜycie części maszyn. WNT, Warszawa 1972; UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 133 S STTE ER RO OW WA AN NIIE E W WŁŁA AŚ ŚC CIIW WO OŚ ŚC CIIA AM MII E EK KS SP PLLO OA ATTA AC CY YJJN NY YM MII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-08.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-08.2_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr hab. inŜ. Stanisław Laber, prof UZ Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 16 1 - - 16 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Egzamin 4 II Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne E W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Egzamin II Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z moŜliwościami polepszenia właściwości eksploatacyjnych węzłów tarcia łoŜyska ślizgowe, przekładnie zębate, układy hydrauliczne. Szczególną uwagę zwraca się na właściwości tribologiczne oraz wytrzymałość zmęczeniową. WYMAGANIA WSTĘPNE: Techniki wytwarzania, Teoria wytwarzania, Metrologia i systemy pomiarowe, Podstawy konstrukcji maszyn. Podstawy eksploatacji maszyn ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Systemowe ujęcie zjawisk tribologicznych występujących w węzłach tarcia. Wybrane problemy w zakresie kształtowania technologicznej i eksploatacyjnej warstwy wierzchniej. Tarcie zuŜycie i smarowanie Preparaty eksploatacyjne i ich wykorzystanie w procesach tarcia, zuŜycia i smarowania. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 134 METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień do zajęć laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W03 K_W13 K_W14 K_W16 K_U07 K_U14 K_K02 K_K07 ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Opis efektu kształcenia student ma podstawową wiedzę w zakresie chemii potrzebną do rozumienia i opisu zjawisk występujących przy wytwarzaniu i eksploatacji elementów maszyn Student ma wiedzę w zakresie materiałów inŜynierskich, ich badań oraz technologii kształtowania Student ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie projektowania, wytwarzania, budowy i eksploatacji maszyn zna podstawowe metody, techniki i narzędzia wymagane dla rozwiązywaniu prostych zadań inŜynierskich z zakresu budowy, technologii wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania wytwarzania i eksploatacji maszyn potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową stosowaną w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn oraz metodami szacowania błędów pomiaru rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje rozumie społeczną rolę inŜyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki w zakresie mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 Egzamin pisemny K_W13 Egzamin pisemny K_W14 Egzamin pisemny K_W16 Egzamin pisemny K_U07 Sprawozdania z ćwiczeń K_U14 Sprawozdania ćwiczeń z K_K02 Sprawozdania ćwiczeń z K_K07 Sprawozdania ćwiczeń z Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 135 Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące podstawowych zagadnień przedmiotu. Laboratorium – warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnej oceny z realizowanych ćwiczeń i sprawozdań. Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 120 godzin, w tym praca w audytorium 32 (32) godzin, praca samodzielna 86 (86) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 56 (56) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej30 (30) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 72(79) Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 34(34) LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Laber. S. Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo: Biblioteka Problemów Eksploatacji Instytut Technologii Eksploatacji Maszyn, Radom 2011; 2. Laber S.: Preparaty eksploatacyjne o działaniu chemicznym. Wyd. Uniwersytet Zielonogórski 2001; 3. Badania własności eksploatacyjnych i smarnych uszlachetniacza oleju Motor Life. Uniwersytet Zielonogórski 2004. 4. Lawrowski Z.: Tribologia – tarcie, zuŜycie i smarowanie. PWN, Warszawa 1993; LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Hebda M., Wachal A.: Tribologia. WNT, Warszawa 1980 2. Janecki J., Hebda M.: Tarcie, smarowanie i zuŜycie części maszyn. WNT, Warszawa 1972; UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. ; Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 136 N NIIE EZZA AW WO OD DN NO OŚ ŚĆ Ć M MA AS SZZY YN N K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-09_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-09_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Mariusz Jenek Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Mariusz Jenek Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a 15 1 Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a 9 1 Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przedstawienie podstawowych pojęć terminów związanych z określaniem niezawodności maszyn i urządzeń. WYMAGANIA WSTĘPNE: Brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Pojęcia i terminy podstawowe, definicje opisowe wielkości niezawodnościowych, Wymuszenia – obciąŜenia – naraŜenia. Repetytorium podstaw probabilistyki i statystyki. Funkcje niezawodnościowe. Przegląd wskaźników niezawodnościowych dla obiektów naprawialnych. Modele podstawowe identyfikacji typu obciąŜeń. Przegląd typowych rozkładów stosowanych do opisu własności niezawodnościowych. Metody Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 137 zdejmowania charakterystyk niezawodnościowych. Konserwacyjność i dyspozycyjność maszyn i urządzeń. Niezawodność układów złoŜonych. Organizacja badań niezawodnościowych. Zasady doboru strategii utrzymania maszyn i urządzeń w stanie zdatności. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W06 K_U16 Student ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia urządzenia, obiektów i systemów technicznych. Potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W06 kolokwium K_U16 Wykonanie ćwiczeń Wykład – warunkiem zaliczenia wykładu jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolokwiów przeprowadzonych co najmniej raz w semestrze. Ćwiczenia – warunkiem zaliczenia zajęć jest uzyskanie pozytywnych ocen z przewidzianych do realizacji ćwiczeń. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 35 (34) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 35 (23) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. J.Godziszewski – Badanie niezawodności maszyn i urządzeń. Skrypt WSI Zielona Góra 1993 2. J.Jaźwinski – Poradnik niezawodności. Część II. Wydawnictwo WEMA 1987 3. M.Woropay – Podstawy niezawodnej eksploatacji maszyn. Wydawnictwo Akademi Techniczno Rolniczej. Bydgoszcz 1996 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. L.Dwiliński – Wybrane zagadnienia jakości i niezawodności wyrobów. Politechnika Warszawska 1997. 2. J.śółtowski – Wybrane zagadnienia z podstaw konstrukcji i niezawodności maszyn. Politechnika Warszawska 2004. 3. J.Kaźmierczak – Eksploatacja systemów technicznych. Politechnika Śląska. Gliwice 2000 UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 138 P PR RA AC CA A P PR RZZE EJJŚ ŚC CIIO OW WA A Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 139 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 140 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 141 S SE EM MIIN NA AR RIIU UM M D DY YP PLLO OM MO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-11_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-11_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. S.Laber, prof. UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab.inŜ. E.Feldshtein, dr. inŜ. Pr o wa d ząc y: A.Laber, dr inŜ. A.Lewandowski, dr. inŜ. M.Jenek, dr inŜ. R.Maruda Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 3 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zbiór materiałów do opracowania pracy magisterskiej, opracowanie analizy literaturowej i podstawowych zagadnień pracy. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wiedza z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 142 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Rodzaje i charakterystyka prac magisterskich. Zasady wyboru tematu i definiowanie problemu badawczego, projektowego, konstrukcyjnego, technologicznego, eksploatacyjnego. Główne składniki pracy magisterskiej. Literatura przedmiotu. Opisy bibliograficzne. Ogólne zasady pisarstwa prac magisterskich. Oznaczenia rysunków, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Jednostki miar. Etyka w pisaniu pracy magisterskiej. Zasady analizy literatury. Przygotowania części teoretycznej przyszłej pracy magisterskiej. METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Dyskusje podczas spotkań z promotorem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W10 K_U01 K_U03 K_U05 K_U15 K_U17 K_K01 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń i maszyn Zna metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma ugruntowaną wiedzę z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Ocenia przydatność i prawidłowo wybiera metody najlepiej nadające się do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionego opracowania seminaryjnego. Warunkiem zaliczenia jest przedstawienie zebranych materiałów i dokonanej ich analizy. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90 godzin (praca samodzielna oraz konsultacje indywidualne u promotora). LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. Kmita J., Szkice z teorii poznania naukowego, PWN Warszawa, 1976. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Politechnika Zielonogórska Zielona Góra, 2001. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 143 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 144 P PR RA AC CA A D DY YP PLLO OM MO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-EM-12_12 06.1-WM-MiBM-N2-EM-12_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. S.Laber, prof. UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab.inŜ. E.Feldshtein, dr. inŜ. Pr o wa d ząc y: A.Laber, dr inŜ. A.Lewandowski, dr. inŜ. M.Jenek, dr inŜ. R.Maruda Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 6 Zaliczenie na ocenę 20 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 5 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest końcowe przygotowanie studenta do pracy w zawodzie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Seminarium dyplomowe ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Opracowanie pracy inŜynierskiej wg karty pracy dyplomowej. Praca składa się z zagadnień teoretycznych (przegląd literatury naukowej i technicznej) oraz pracy własnej (wyniki badań, opracowanie konstrukcji, technologii produkcji, technologii eksploatacji itp.). Do obrony powinna być opracowana prezentacja multimedialna. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 145 METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Samodzielna lub zespołowa praca w laboratoriach i pracowniach komputerowych. Dyskusje podczas spotkań z opiekunem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W10 K_U01 K_U03 K_U05 K_U08 K_U09 K_U15 K_U17 K_K01 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń i maszyn Zna metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma ugruntowaną wiedzę z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego Sprawnie pozyskuje informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integruje pozyskane informacje i wyciąga wnioski Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Sprawnie planuje i przeprowadza eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretuje uzyskane wyniki i wyciąga wnioski Wykorzystuje do rozwiązywania zadania róŜne metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Ocenia przydatność metod słuŜących do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest przyjęcie pracy przez promotora. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 600 godzin składa się z konsultacji indywidualnych z promotorem oraz pracy samodzielnej w laboratoriach, pracowniach, bibliotekach. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. Kmita J., Szkice z teorii poznania naukowego, PWN Warszawa, 1976. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Politechnika Zielonogórska Zielona Góra, 2001. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 146 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 147 - Konstrukcja i Eksploatacja Pojazdów (KiEP) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 148 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 149 P PO OJJA AZZD DY Y S SA AM MO OC CH HO OD DO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-01_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-01_12 T yp pr ze dm i ot u : specjalnościowy J ę z yk n auc za n i a : Język polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Władysław Papacz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Władysław Papacz Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Egzamin 15 1 zaliczenie Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 16 2 Egzamin 16 2 zaliczenie Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z budową i działaniem współczesnych pojazdów samochodowych w tym pojazdów uŜytkowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy konstrukcji maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 150 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Charakterystyka samochodów w tym uŜytkowych. Podstawowa klasyfikacja i przeznaczenie samochodów Pojazdy uŜytkowe i ich rodzaje. Inne kryteria podziału samochodów – główne kategorie i podkategorie według PN-89/S-02006. Podział samochodów według dopuszczalnej masy całkowitej, liczby osi jezdnych i ich konfiguracji, sposobu napędzania kół, warunków eksploatacji. Właściwości techniczne pojazdu. Ogólna budowa i przeznaczenie głównych zespołów samochodu. Charakterystyka techniczna i właściwości ruchowe pojazdów uŜytkowych. Ograniczenia techniczno-prawne dotyczące konstrukcji pojazdów uŜytkowych. Podstawowe wymagania. Masa i wymiary. Hałas. ZuŜycie paliwa, dopuszczalna emisja substancji szkodliwych w spalinach. Kryteria i parametry oceny samochodów uŜytkowych. Układ napędowy samochodu. Charakterystyka przepływu mocy powstającej w silniku samochodowym do kół napędzanych (moc, moment obrotowy, sprawność całkowita, siła napędowa). Podział i budowa układów napędowych. Sprzęgło. Skrzynia biegów. Wały napędowe. Mosty napędowe. Układy napędowe kilku osi jezdnych. Przystawki odbioru mocy. Układ jezdny i zawieszenie. Charakterystyka techniczna. Zawieszenia konwencjonalne i regulowane. Zadania zawieszenia i charakterystyki. Zawieszenia pneumatyczne. Amortyzatory. Stabilizatory. Regulacja połoŜenia nadwozia i sztywności zawieszenia. Budowa osi jezdnych. ObciąŜenie osi kół jezdnych. ŁoŜyskowanie piasty kół jezdnych. Układy o zmiennej liczbie osi jezdnych. Koła, ogumienie i obręcze. Układ kierowniczy. Działanie, budowa i charakterystyka techniczna układu kierowniczego. Mechanizm kierowniczy i zwrotniczy. Geometria kół kierowanych. Mechanizmy wspomagające. Skręt samochodów wieloosiowych i zespołu pojazdów. Hamowanie i układ hamulcowy. Charakterystyka procesu hamowania. Klasyfikacja układów hamulcowych. Wymagania techniczno-prawne. Budowa układów hamulcowych. Mechanizmy hamulcowe. Hamulce bębnowe. I tarczowe. Wytrzymałość nadwozi samonośnych i ram pojazdów. Zakres ćwiczeń laboratoryjnych: W takcie zajęć laboratoryjnych studenci praktycznie analizują budowę i działanie następujących podzespołów pojazdu: sprzęgieł głównych w tym sprzęgieł hydrokinetycznych, automatycznych skrzyń biegów, przegubów homokinetycznych i niehomokinetycznych, przekładni głównych i skrzyń rozdzielczych, zawieszeń pneumatycznych i hydropneumatycznych, pneumatycznych układów uruchamiania hamulców, wspomagania układów kierowniczych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem multimedialnych środków audiowizualnych, prezentujących aktualne rozwiązania z zakresu konstrukcji podzespołów pojazdów. Indywidualna praca z wykorzystaniem literatury podczas opracowania sprawozdań laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W02 K_U01 K_K03 ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Pojazdów potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Pojazdó; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 151 K_W02 egzamin K_U01 K_K03 Zaliczenie laboratorium Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne. Laboratorium – warunkiem zaliczenia jest zaliczenie wykonywanych ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie sporządzonego sprawozdania. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 125 godzin, w tym praca w audytorium 47 (18) godzin, praca samodzielna 78 (91) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 28 (35) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i laboratoryjnej 22 (26) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 43 (51) co odpowiada 2ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 47(34) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. H. Dajniak : Ciągniki, 2. K. Studziński : Samochód – teoria, konstrukcja i obliczanie. WKŁ Warszawa 1980, 3. J. Werner - Budowa samochodów, 4. J. Reimpell, Betzer J.: Podwozia samochodów – podstawy konstrukcji. WKŁ Warszawa 2004, 5. Z. Jaśkiewicz: Projektowanie układów napędowych pojazdów samochodowych, WKŁ, W-wa 1982 6. Z. Jaśkiewicz, A. Wąsiewski: – Układy napędowe pojazdów samochodowych. Obliczenia projektowe. PW. W-wa 2002, 7. Z. Jaśkiewicz – Poradnik inŜyniera samochodowego. Elementy i materiały. WKŁ W-wa 1990, 8. Z. Jaśkiewicz – Mechaniczne skrzynki przekładniowe. WKŁ Warszawa 1998. 9. Z. Jaśkiewicz: Mosty napędowe. WKŁ 1977. 10. E. Kamiński, J. Pomorski: Dynamika zawieszeń i układów napędowych pojazdów samochodowych. WKŁ W-wa 1983 11. T. Wrzesiński: Hamowanie pojazdów samochodowych. WKŁ W-wa 1973. 12. A. Reński: Budowa samochodów. Układy hamulcowe i kierownicze oraz zawieszenia. PW. W-wa 2004. 13. W. Miknass, R. Popiol, A. Sprenger: Sprzęgła, skrzynki biegów, wały i półosie napędowe. WKŁ. W-wa 2005 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Fr. Romanów - Wytrzymałość ram i nadwozi, 2. M. Mitschke - Dynamika samochodu, 3. J. Piechna - Podstawy aerodynamiki pojazdów, 4. Akopian R.: Budowa pojazdów samochodowych. Politechnika Rzeszowska, 1995. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 152 U UK KŁŁA AD DY Y M ME EC CH HA ATTR RO ON NIIC CZZN NE E W W P PO OJJA AZZD DA AC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-02.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-02.1_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : specjalnościowy J ę z yk n auc za n i a : Język polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Mirosław śygadło Dr inŜ. Władysław Papacz, dr inŜ. Mirosław śygadło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z budową i działaniem nowoczesnych układów mechatronicznych stosowanych we współczesnych pojazdach samochodowych . WYMAGANIA WSTĘPNE: Budowa pojazdów. Teoria ruchu pojazdów. Podstawy konstrukcji maszyn. Podstawy elektroniki i elektrotechniki. Podstawy informatyki. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 153 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Istota systemów mechatronicznych. Przetwarzanie sygnałów, sterowniki, algorytmy sterowania. Przetworniki sygnałów - sensory, elementy wykonawcze – silniki, siłowniki. Układy mechatroniczne w układzie napędowym, jezdnym, kierowniczym i hamulcowym pojazdu samochodowego. Układy mechatroniczne w systemach bezpieczeństwa czynnego pojazdów: układy ABS, EBS, BAS, ESP. Sterowanie silnikami z zapłonem iskrowym; Sterowanie silnikami z zapłonem samoczynnym -EDC; Algorytmy pracy urządzeń diagnostycznych;. Sterowanie automatycznych skrzyń biegów. Zakres ćwiczeń laboratoryjnych: Badanie przetworników wielkości fizycznych – przetworniki przemieszczeń, temperatury, ciśnienia. Badanie układów sterowania z silnikiem krokowym. Analiza budowy i badania elementów układu zasilania silników z zapłonem iskrowym i samoczynnym. Analiza budowy i kontrola działania układu przeciwblokującego ABS. Budowa układów wspomagania w układzie kierowniczym: hydraulicznego, elektrycznego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalny z wykorzystaniem multimedialnych środków audiowizualnych. Ćwiczenia na stanowiskach laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03 K_W05 K_U01 K_U12 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu mechatronicznych układów samochodowych Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu układów mechatronicznych w pojazdach. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie układów mechatronicznych; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie Potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie układów mechatronicznych w pojazdach WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 K_W05 Kolokwium K_U01 K_U12 Ocena z laboratorium jest określona na podstawie kolokwiów wstępnych oraz realizacji i sprawozdań z ćwiczeń. Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego. Laboratorium – warunkiem zaliczenia jest zaliczenie wykonywanych ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie sporządzonego sprawozdania. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 60 godzin, w tym udział w wykładach i ćwiczeniach laboratoryjnych 30 (8) godzin, przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 30 (52) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Gajek A., Juda Z. Mechatronika Samochodowa – Czujnik. WKŁ, Warszawa 2008. 2. Z. Kneba, S. Markowski: Zasilanie i sterowanie silników. WKŁ, W-wa 2004. 3. A. Herner, H. Riehl: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ. W-wa 2009. 4. M. Wendeker: Sterowanie zapłonem w silnikach benzynowych. LTN. Lublin, 1999. 5. Mazurek St., Merkisz J.: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych, WKŁ, Warszawa 2007. 6. Trzeciak K.: Diagnostyka samochodów osobowych. WKŁ, Warszawa 2008. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 154 7. Kuranowski A., Mirska-Świętek M.: Mechanizmy wspomagające w pojazdach samochodowych. Politechnika Krakowska, 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Kraków 2002. Zeszyt techniczne firmy BOSCH – Elektroniczne sterowanie skrzynią biegów EGS. Zeszyty techniczne firmy BOSCH – Sterowanie EDC Sieci wymiany danych w pojazdach samochodowych, informator techniczny firmy BOSCH, WKŁ,2008. Czujniki w pojazdach samochodowych, informator techniczny firmy BOSCH, WKŁ, W-wa 2002 Układy stabilizacji toru jazdy. informator techniczny firmy BOSCH, WKŁ, W-wa 2002 Konwencjonalne i elektroniczne układy hamulcowe. Informator techniczny Bosch. WKŁ, Warszawa 2006. Układy wtryskowe Common Rail. Informator techniczny Bosch. WKŁ, Warszawa 2000. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Heimann B., Gerth W., Popp K.: Mechatronika. Komponenty, metody, przykłady. PWN, Warszawa 2001. 2. Misala J., Missala T.: Elektryczne pomiary wielkości mechanicznych. PWN, Warszawa 1981. 3. Kasedorf J.: Układy wtryskowe i katalizatory. WKŁ, Warszawa 1996. 4 M. Konopiński - Elektronika w technice motoryzacyjnej. WkiŁ, W-wa, 1987 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 155 S STTE ER RO OW WA AN NIIE E P PO OD DZZE ES SP PO OŁŁÓ ÓW W P PO OJJA AZZD DÓ ÓW W S SA AM MO OC CH HO OD DO OW WY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-02.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-02.2_12 T yp pr ze dm i ot u : specjalnościowy J ę z yk n auc za n i a : Język polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Władysław Papacz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Władysław Papacz Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Zaliczenie na ocenę 8 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z budową i działaniem nowoczesnych układów sterowania podzespołów pojazdów samochodowych . WYMAGANIA WSTĘPNE: Budowa pojazdów. Teoria ruchu pojazdów. Podstawy konstrukcji maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 156 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Sterowanie automatycznymi skrzyniami biegów: przetworniki, przetwarzanie sygnałów, sterowniki, algorytmy sterowania. Sterowanie układami hamulcowymi: hamulce elektrohydrauliczne, elektromechaniczne i elektropneumatyczne. Układy antypoślizgowe ABS; Układy ASR; EBD, BAS, ASR, ESP. Sterowanie silnikami z zapłonem iskrowym; Sterowanie silnikami z zapłonem samoczynnym -EDC; Algorytmy pracy urządzeń diagnostycznych; Sterowanie zawieszeniem. Zajęcia projektowe: Posługując się danymi wybranego pojazdu student opracowuje projekt algorytmu sterowania zautomatyzowaną skrzynią biegów z analizą właściwości trakcyjnych pojazdu. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem multimedialnych środków audiowizualnych, prezentujących aktualne rozwiązania z zakresu konstrukcji układów sterowania podzespołów pojazdów. Indywidualna praca z wykorzystaniem literatury podczas opracowania zadania projektowego. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W03 K_W05 K_U01 ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu mechatronicznych układów samochodowych ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu układów mechatronicznych w pojazdach. potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie układów mechatronicznych; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03 K_W05 K_U01 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Zaliczenie wykładu Zaliczenie projektu Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego. Projekt – warunkiem zaliczenia jest zaliczenie zadania projektowego. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 55 godzin, w tym praca w audytorium 30 (16) godzin, praca samodzielna 25 (39) godzin, w tym Opracowanie projektu 15 (15) godzin, przygotowanie do pracy kontrolnej, sprawozdań, raportów itp. 5 (10) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5 (7) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 35 (33) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 30(16) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Z. Kneba, S. Markowski: Zasilanie i sterowanie silników. WKŁ, W-wa 2004. 2. J. Merkisz : Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych. WkiŁ, W-wa 2004. 3. A. Herner, H. Riehl: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ. W-wa 2009. 4. M. Wendeker: Sterowanie zapłonem w silnikach benzynowych. LTN. Lublin, 1999. 5. Krzysztof Danilecki: Elektroniczne systemy wtryskowo – zapłonowe 6. M. Konopiński - Elektronika w technice motoryzacyjnej. WkiŁ, W-wa, 1987 7. Zeszyt techniczne firmy BOSCH – Elektroniczne sterowanie skrzynią biegów EGS. 8. Zeszyty techniczne firmy BOSCH – Sterowanie EDC 9. Sieci wymiany danych w pojazdach samochodowych, informator techniczny firmy BOSCH, WKŁ,2008. 10. Czujniki w pojazdach samochodowych, informator techniczny firmy BOSCH, WKŁ, W-wa 2002 11. Układy stabilizacji toru jazdy. informator techniczny firmy BOSCH, WKŁ, W-wa 2002 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Studziński K.: Teoria, konstrukcja i obliczanie samochodu, WNT, W-wa 1973. 2. Akopian R.: Budowa pojazdów samochodowych. Politechnika Rzeszowska, 1995. 3. Dajniak H.: Ciągniki, WKŁ, W-wa 1974. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 157 P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIE E P PR RO OC CE ES SÓ ÓW W N NA AP PR RA AW WY Y P PO OD DZZE ES SP PO OŁŁÓ ÓW W P PO OJJA AZZD DÓ ÓW W K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-03_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-03_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Janusz Walkowiak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Janusz Walkowiak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 8 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami projektowania naprawy zespołów i podzespołów pojazdów. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 158 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład: Elementy organizacji napraw pojazdów. Zasady projektowania procesów technologicznych naprawy części pojazdów. Dokumentacja technologiczna. Analiza kosztów naprawy i jej opłacalności. Wybrane zagadnienia napraw samochodów. Projekt: Opracowanie technologii naprawy podzespołu lub elementu pojazdu według zadania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady - z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Projekt - praca z ksiąŜkami, standardami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W07 student wskazuje metody, techniki, narzędzia i materiały przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu napraw i regeneracji podzespołów pojazdów K_U01 student pozyskuje informacje z róŜnych źródeł, interpretuje i krytycznie ocenia oraz stosuje do opracowania procesu technologicznego naprawy podzespołów pojazdów K_U10 przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inŜynierskich student potrafi zintegrować właściwą wiedzę oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające nie tylko fizyczną naprawę układów pojazdów, ale takŜe aspekty bezpieczeństwa, ekologiczne, itp. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tablicy. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W07 wykład - zaliczenie z oceną Ocena z wykładu na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych jest określona na podstawie oceny z końcowego kolokwium. K_W07 K_U01 K_U10 projekt - zaliczenie z oceną Ocena z zajęć projektowych na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych jest określona na podstawie opracowanej technologii naprawy podzespołu lub elementu pojazdu. Wytyczne do oceny odpowiedzi na pytania z kolokwium są następujące: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów, itp. Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 159 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta wynosi 38 (26)* godzin; w tym: praca w audytorium 30 (16) godzin, praca samodzielna 8 (10) godzin, w tym opracowanie projektu 8 (10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 23 (18) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 30 (16) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Adamiec P. i inni – Technologia napraw pojazdów samochodowych. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002. Feld M.- Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Warszawa 2007. Poradnik InŜyniera. Spawalnictwo. Praca zb. pod red. J. Pilarczyka. WNT, Warszawa 2003. Trzeciak K. - Diagnostyka samochodów osobowych. WKiŁ, Warszawa 2008. Uzdowski M. i inni – Eksploatacja techniczna i naprawa samochodów. WKiŁ, Warszawa 2003. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: - UWAGI: * w nawiasach podano liczby godzin nakładu pracy studenta studiów niestacjonarnych Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 160 M ME EC CH HA AN NIIK KA A R RU UC CH HU U P PO OJJA AZZD DÓ ÓW W K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-04_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-04_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Jerzy Sobich Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Jerzy Sobich, Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 egzamin Ć wi c z e n i a 15 1 zaliczenie z oceną Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 egzamin Ć wi c z e n i a 8 1 zaliczenie z oceną Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Głównym skutkiem kształcenia będzie poznanie zasad doboru wartości podstawowych parametrów konstrukcyjnych wpływających na jego własności trakcyjne. WYMAGANIA WSTĘPNE: Mechanika ogólna. Podstawy teorii drgań. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów Mechanika toczenia się koła. Ruch prostoliniowy pojazdu – rozpędzanie i właściwości trakcyjne. Hamowanie samochodu. Energochłonność ruchu. Ruch Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 161 krzywoliniowy pojazdu. Stateczność ruchu pojazdu. Kinematyka zawieszeń i prowadzenie kół jezdnych. Proces hamowania, Modelowanie procesu zderzenia. Drgania i obciąŜenia dynamiczne w samochodzie. Treść ćwiczeń Dobór mocy silnika, dobór przełoŜeń w układzie napędowym, sporządzania wykresów trakcyjnych, dobór sztywności zawieszenia, analiza procesu hamowania pojazdu, budowy prostych modeli dyskretnych pojazdu i analiza obciąŜeń dynamicznych przy róŜnych wymuszeniach kinematycznych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład konwencjonalny. Ćwiczenia rachunkowe i projektowe. EFEKTY KSZTAŁCENIA Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 Posiada gruntowną wiedzę z zakresu kinematyki i dynamiki ruchu pojazdu. K_U15, K_U17 Posiada umiejętność szacowania wartości podstawowych parametrów układu napędowego, zawieszenia i kierowania pojazdu, sporządzania wykresów trakcyjnych, budowy i analizy prostych modeli dynamicznych pojazdu i ich analizy. K_U18 Potrafi integrować wiedzę z zakresu motoryzacji i dyscyplin naukowych właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn (mechanika ogólna, teoria drgań). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 Egzamin pisemny K_U15 K_U17 K_U18 Ocena z ćwiczeń jest określona na podstawie realizacji ćwiczeń rachunkowych i projektów. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń oraz pozytywna ocena z egzaminu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 80 (80) godzin, w tym udział w wykładach i ćwiczeniach 30 (16) godzin, przygotowanie do zajęć i opracowanie projektów 20 (24) godzin, przygotowanie do egzaminu 20 (20) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Prochowski L., Mechanika ruchu. Pojazdy samochodowe, WKiŁ 2008. 2. Siłka W., Teoria ruchu samochodu, WNT, Warszawa 2002. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Mischke M., Dynamika samochodu. T. 1, Napęd i hamowanie. WKiŁ. Warszawa 1987. 2. Mischke M., Dynamika samochodu. T. 2, Drgania. WKiŁ. Warszawa 1987. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 162 W WS SP PÓ ÓŁŁC CZZE ES SN NE E M MA ATTE ER RIIA AŁŁY Y K KO ON NS STTR RU UK KC CY YJJN NE E W W M MO OTTO OR RY YZZA AC CJJII 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-05.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-05.1_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. hab. K. Bielefeldt, prof. nadzw. UZ dr inŜ. hab. K.Bielefeldt, prof. nadzw. UZ, dr inŜ. J. Walkowiak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 15 1 Projekt Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Przekazanie aktualnego stanu wiedzy i techniki dotyczącej współczesnych materiałów konstrukcyjnych stosowanych w motoryzacji oraz wyrobienie umiejętności zasadnego doboru i eksploatacji tych materiałów wg kryteriów inŜynierskich i ekologicznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Metaloznawstwo – podstawowe wiadomości dot. metali Ŝelaznych i metali lekkich oraz ich stopów. Tworzywa sztuczne – rodzaje, klasyfikacja i właściwości poszczególnych grup materiałów polimerowych; dodatki modyfikujące właściwości. Podstawowe wiadomości z podstaw konstrukcji maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 163 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Współczesne materiały konstrukcyjne w motoryzacji – wymagania ogólne i specyficzne. Kształtowanie właściwości w procesach wytwórczych i przetwórczych. Monomateriały i systemy wielomateriałowe. Wzmocnienia strukturalne. Lekkie konstrukcje zintegrowane, hybrydowe i typu plaster miodu, blachy organiczne. Warstwy i powierzchnie wytworzone nanotechnologią. Stale w budowie pojazdów: stal mikrostopowa, HSLA, stal manganowo-borowa, stale wielofazowe (dwufazowe, kompleksowe i typu TRIP). Technologia „Tailored Blanks“, tłoczenie na gorąco. Powłoki na blachach stalowych. Aluminium i jego stopy – moŜliwości i ograniczenia. Magnez i tytan właściwości i zastosowania. Materiały polimerowe – zastosowania w elementach nieobciąŜonych i obciąŜonych. Materiały kompozytowe – zalety oraz wady. Nowoczesne materiały wzmacniające: niewłókniste i włókniste (szkło, carbon, aramid, nanorurki). Półprodukty kompozytowe: SMC, BMC. Tworzywa sztuczne przydatne do nowoczesnych procesów lakierniczych. Elastomery w technice motoryzacyjnej: ogumienie, uszczelnienia i uszczelniacze. Szkło samochodowe: laminowane, hartowane, specjalne. Ceramika w motoryzacji – zastosowania (np. tarcze ceramiczno-węglowe), moŜliwości i ograniczenia. Projekt: Opracowanie technologii wytwarzania podzespołu lub elementu samochodu według zadania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład (z prezentacją), burza mózgów; alternatywnie: praca indywidualna z dokumentem źródłowym. Projekt: praca z ksiąŜkami, standardami i praca indywidualna. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_U12 K_W05 student potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania osiągnięć technicznych w zakresie współczesnych materiałów konstrukcyjnych i jest w stanie dobrać stosowne materiały w celu ulepszenia istniejących rozwiązań oraz stosownie do stawianych mu nowych zadań konstrukcyjnych K_W07 potrafi rozpoznać i scharakteryzować współczesne materiały konstrukcyjne stosowane w technice motoryzacyjnej i jest w stanie dokonać krytycznej analizy tych zastosowań w aspekcie technicznym, ekonomicznym i ekologicznym K_K01 K_U01 potrafi korzystać z literatury i umie określić kierunki dalszego kształcenia się WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Wykład: Zaliczenie z oceną - realizowane w oparciu o test zaliczeniowy opracowany na podstawie materiału zrealizowanego na wykładzie i przyswojonego przez studenta w wyniku pracy własnej. K_W05 K_W07 K_U01 Progi: Ocena dostateczna: opanowanie 60% materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (60% moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). Ocena dobra: opanowanie 75 do 90% materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (75 - 90% moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). Ocena bardzo dobra: Ponad 90% materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (ponad 90% moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). K_U01 K_U12 Projekt Zaliczenie z oceną: warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z opracowanej technologii wytwarzania podzespołu lub elementu samochodu Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 164 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 50 godzin, w tym praca w audytorium 30 (8) godzin, praca samodzielna 20 (42) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i wykonanie projektu 12 (30) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 8 (12) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA: 2 3 4 1 Dobrzański L. A. – Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Warszawa 2003. Grabski M. W., Kozubowski J. A.: InŜynieria Materiałowa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003. Ozimina D., Madej M., Wdowin A.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe, Kielce, Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, 2006. Stauber R., Vollrath L.: Plastics in Automotive Engineering: Exterior Applications Carl Hanser Verlag, 2007. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Saechtling H.: Tworzywa sztuczne Poradnik, WNT 2007 (wydanie piąte zmienione) Kunststoffe im Automobilbau, wyd. VDI Düsseldorf, kolejne edycje (2000 – 2011). UWAGI: - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 165 TTW WO OR RZZY YW WA A S SZZTTU UC CZZN NE E W W M MO OTTO OR RY YZZA AC CJJII 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-5.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-5.2_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr hab. inŜ. K. Bielefeldt, prof. nadzw. UZ dr hab. inŜ. K. Bielefeldt, prof. nadzw. UZ dr inŜ. Janusz Walkowiak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 15 1 Projekt Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Zaliczenie z oceną III CEL PRZEDMIOTU: Przekazanie aktualnego stanu wiedzy i techniki dotyczącej współczesnych materiałów polimerowych stosowanych w motoryzacji oraz wyrobienie umiejętności zasadnego doboru i eksploatacji tych materiałów wg kryteriów inŜynierskich i ekologicznych WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe zagadnienia z materiałoznawstwa i przetwórstwa tworzyw sztucznych ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Analiza podstawowych właściwości tworzyw sztucznych (TS) z punktu widzenia ich stosowania w technice motoryzacyjnej. Tworzywa sztuczne w porównaniu z metalami. Kryteria stosowalności tworzyw sztucznych – moŜliwości i granice. Zastosowania TS w budowie pojazdów: elementy konstrukcyjne zawieszenia, napędu i otoczenia Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 166 silnika; elementy karoserii, spoilery, osłony, pokrywy, zbiorniki; tworzywa sztuczne w przedziale osobowym. Uszczelnienia z gumy i materiałów polimerowych. Tworzywa sztuczne, a bezpieczeństwo bierne pojazdu. Ogólne zasady konstruowania części z materiałów polimerowych z uwzględnieniem wymagań recyklingu. Wytwarzanie części i zespołów z TS - wybrane zagadnienia technologiczne. Naprawy części z tworzyw sztucznych i naprawy z uŜyciem tworzyw sztucznych. Zagadnienia recyklingu pojazdów samochodowych; METODY KSZTAŁCENIA: Wykład problemowy - upoglądowiony EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W05 K_W07 Student potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania osiągnięć technicznych w zakresie nowoczesnych tworzyw sztucznych i jest w stanie dobrać stosowne materiały w celu ulepszenia istniejących rozwiązań oraz stosownie do stawianych mu nowych zadań konstrukcyjnych K_U01 K_U12 potrafi rozpoznać i scharakteryzować tworzywa sztuczne stosowane w technice motoryzacyjnej i jest w stanie dokonać krytycznej analizy tych zastosowań w aspekcie technicznym, ekonomicznym i ekologicznym K_U01 potrafi korzystać z literatury i umie określić kierunki dalszego kształcenia się WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Wykład: Zaliczenie z oceną - realizowane w oparciu o test zaliczeniowy opracowany na podstawie materiału zrealizowanego na wykładzie i przyswojonego przez studenta w wyniku pracy własnej. K_W05 K_W07 K_U12 Progi: Ocena dostateczna: opanowanie 60% materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (60% moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). Ocena dobra: opanowanie 75 do 90% materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (75 - 90% moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). Ocena bardzo dobra: Ponad 90% materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (ponad 90% moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). K_U01 K_U12 Projekt Zaliczenie z oceną: warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z opracowanej technologii wytwarzania podzespołu lub elementu samochodu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 50 godzin, w tym praca w audytorium 30 (8) godzin, praca samodzielna 20 (42) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i wykonanie projektu 12 (30) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 8 (12) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Dobrzański L. A. – Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Warszawa 2003. Grabski M. W., Kozubowski J. A.: InŜynieria Materiałowa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003. Ozimina D., Madej M., Wdowin A.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe, Kielce, Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, 2006. 4. Stauber R., Vollrath L.: Plastics in Automotive Engineering: Exterior Applications Carl Hanser Verlag, 2007 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 167 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Saechtling H.: Tworzywa sztuczne Poradnik, WNT 2007 (wydanie piąte zmienione) Kunststoffe im Automobilbau, wyd. VDI Düsseldorf, kolejne edycje (2000 – 2011). UWAGI: Alternatywnie chętni studenci mogą opracować i wygłosić 10 min. referat seminatryjny nt. aktualnego stanu wiedzy i techniki (np. referowanie najnowszych publikacji). Wystąpienia seminaryjne są oceniane i wpływają pozytywnie na ocenę zaliczeniową Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 168 S SIILLN NIIK KII W WS SP PÓ ÓŁŁC CZZE ES SN NY YC CH H P PO OJJA AZZD DÓ ÓW W 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-06_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-06_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Obowiązkowy J ęz yk na uc za ni a: Polski Od p o wi ed z ial n y za p r ze d mio t : dr inŜ. Robert BARSKI Semestr Liczba godzin w tygodniu F o r ma zajęć Liczba godzin w semestrze P r o wad zą c y: dr. inŜ. Robert BARSKI F o r ma z a l i c z e ni a P u n kt y ECTS S t u d i a s t a c j o n a r ne Wykład 45 3 - - 30 2 Seminarium - - Warsztaty - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium II 4 S t u d i a ni e s t a c j o n a r n e Wykład 8 0,5 8 0,5 Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium Warsztaty Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zagadnieniami związanymi z silnikami spalinowymi ich konstrukcją procesami zachodzącymi podczas spalania paliw silnikowych, wpływem motoryzacji na środowisko i człowieka. Ponadto studenci zapoznają się z budową nowoczesnych silników spalinowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Termodynamika, Metrologia i systemy pomiarowe, Chemia, Podstawy konstrukcji maszyn, Budowa pojazdów. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Wykład obejmuje zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi silników spalinowych jak równieŜ paliwa silnikowe, bilans mocy silnika, charakterystyki tłokowych silników spalinowych, kinematykę mechanizmu korbowo-tłokowego, zagadnienia wymiany ładunku w tłokowym, silniku spalinowym, teorię spalania paliw w silniku ZS i ZI, teorię zasilania silników spalinowych, teorię tworzenia się substancji toksycznych w silniku Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 169 ZS, teorię tworzenia się substancji toksycznych w silniku ZI, metody podnoszenia mocy silnika, teoria doładowania silników spalinowych, wpływ niektórych parametrów regulacyjnych na osiągi silnika, systemy wtrysku bezpośredniego paliwa w silnikach ZS i ZI, przebieg zapłonu iskrowego. Ponadto w ramach wykładu omówione zostaną materiały stosowane w budowie silników spalinowych oraz szczególne konstrukcje silników spalinowych stosowanych w pojazdach samochodowych, metody obniŜania toksyczności spalin, konwertery katalityczne stosowane w silnikach ZS i ZI. Część laboratoryjna: W ramach zajęć laboratoryjnych słuchacze poznają praktyczną stronę wykonywania pomiarów silnikowych. Pomiary te obejmują wykonywanie charakterystyk prędkościowych silnika, charakterystyk obciąŜeniowych, regulacyjnych, wykreślanie charakterystyki uniwersalnej silnika na podstawie zbioru charakterystyk obciąŜeniowych, Badania pomp wtryskowych, badania pomp zasilających silników ZS i ZI, pomiary wydajności dysz gaźnikowych, pomiary i regulację wtryskiwaczy oleju napędowego, pomiary wydajności wtryskiwaczy benzyny oraz poprawności wtryskiwaczy oleju napędowego systemów common-rail. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W02 K_W05 K_K03 K_K02 K_U01 Ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechaniki i Budowy Maszyn i pokrewnych dyscyplin naukowych związanych z silnikami spalinowymi Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł, interpretować i integrować uzyskane informacje. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W05 K_U01 K_K03 K_K02 K_U01 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Egzamin pisemny lub ustny Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych lub ustnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne Opracowane sprawozdania z realizacji tematów laboratoryjnych oraz stopień zaangaŜowania w realizację tematów realizację tematów Laboratorium – warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 120 godzin, w tym praca w audytorium 45 (8) godzin, praca w laboratorium 30 (8), praca samodzielna 25 (72) godzin, przygotowanie do zajęć laboratoryjnych i opracowanie sprawozdań 10 (30) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej 30 (34) godzin LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Luft, Sławomir, Podstawy budowy silników, Warszawa : Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2011 Mysłowski, Janusz Doładowanie silników, Warszawa : Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2006 Mysłowski, Jaromir. Zanieczyszczenie powietrza przez pojazdy samochodowe, Warszawa : Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2011 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 170 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Zając, Piotr. Silniki pojazdów samochodowych. [Cz. 1], Podstawy budowy oraz główne zespoły i układy mechaniczne, Warszawa : Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 2009. JeŜ, Marian Silniki spalinowe : zasady działania i zastosowania, Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Instytutu Lotnictwa, 2008. Rychter, Tadeusz Teoria silników tłokowych, Warszawa : Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2006. BrzeŜański, Marek, Emisja toksycznych składników spalin w fazie nagrzewania się silnika o zapłonie iskrowym z zastosowaniem akumulatora ciepła, Kraków : Wydawnictwo PK, 2006 Wajand, Jan Aleksander Tłokowe silniki spalinowe średnio- i szybkoobrotowe, Warszawa : Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2005 Świątek, Antoni. Studium pracy reaktora katalitycznego w aspekcie poprawy jakości jego parametrów ekologicznych, Poznań : Wydaw. Politechniki Poznańskiej, 2005 Kowalewicz, Andrzej Wybrane zagadnienia samochodowych silników spalinowych, Radom : Politechnika Radomska. Wydaw., cop. 2002 Wajand, Jan Aleksander Tłokowe silniki spalinowe średnio- i szybkoobrotowe, Warszawa : Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2000 Merkisz, Jerzy Ekologiczne problemy silników spalinowych., Poznań Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1999. Kowalewicz, Andrzej, Doładowanie silników spalinowych, Radom : Politechnika Radomska im. K. Pułaskiego, 1998 Merkisz, Jerzy, Emisja cząstek stałych przez silniki spalinowe o zapłonie samoczynnym : wybrane zagadnienia, Poznań Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1997 Merkisz, Jerzy Ekologiczne aspekty stosowania silników spalinowych, Poznań Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1996 Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 5. Ubysz, Aleksander.Ćwiczenia laboratoryjne z silników spalinowych i ochrony środowiska, Gliwice, Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2002 pod red. Wojciecha Serdeckiego Badania silników spalinowych : laboratorium, Poznań, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2000 Ubysz, Aleksander. Materiały do ćwiczeń laboratoryjnych z silników spalinowych, Gliwice : Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2001 Drozd Czesław, Sroka Zbigniew Silniki spalinowe : laboratorium, Wrocław : Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 1998 Pod red. Niewczasa Andrzeja: Laboratorium silników spalinowych Lublin : Politechnika Lubelska, 1996. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów niestacjonarnych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 171 B BA AD DA AN NII A A K KO ON NTTR RO OLLN NE E P PO OJJA AZZD DÓ ÓW W S SA AM MO OC CH HO OD DO OW WY YC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-07_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-07_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Robert BARSKI Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr. inŜ. Robert BARSKI Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 45 3 - - 30 - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium VI 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 0,5 8 0,5 Ć wi c z e n i a Laboratorium VIII Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zagadnieniami z diagnostyki i badań pojazdów samochodowych do wykorzystania w dalszym procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Metrologia i systemy pomiarowe, Chemia, Podstawy konstrukcji maszyn, Budowa pojazdów. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Podstawowe pojęcia, badanie, pomiar, tor pomiarowy, przetwornik, czujnik, estymacja sygnału techniką filtracji, Techniki cyfrowe dyskretyzacja sygnału, analiza DFT i FFT, Klasyfikacja diagnostycznych parametrów stanu technicznego maszyn, Proces diagnozowania, Diagnostyczne modele obiektów, Eksperymenty diagnostyczne, Budowa Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 172 testów diagnostycznych, Optymalizacja testów diagnostycznych, Podstawowy sprzęt diagnostyczny (testery, linie diagnostyczne, testery zespołów itp.), metody przeprowadzania pomiarów diagnostycznych niektórych podzespołów pojazdu. Diagnostyka pokładowa pojazdów, monitory diagnostyczne, Podstawowy sprzęt diagnostyczny. Część laboratoryjna: Diagnostyka silnika ZS, Diagnostyka silnika ZI, Pomiar zadymienia spalin, Pomiar toksyczności spalin, Pomiar szczelności cylindrów, Pomiar ciśnienia spręŜania, Pomiar skuteczności tłumienia amortyzatorów, Pomiar skuteczności hamulców, Pomiar drogi hamowania oraz pomiar opóźnienia hamowania. . METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W02 K_W05 K_K03 K_K02 K_K04 K_U01 K_U09 K_U11 Ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechaniki i Budowy Maszyn i pokrewnych dyscyplin naukowych związanych z diagnostyką pojazdów Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Rozumie waŜność i potrzeby uczenia się przez całe Ŝycie. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł, interpretować i integrować uzyskane informacje. Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inŜynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne Potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inŜynierskimi i prostymi problemami badawczymi WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W05 K_U01 Egzamin pisemny Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne. K_K03 K_K02 K_U09 K_U11 Opracowane sprawozdania z realizacji tematów laboratoryjnych oraz stopień zaangaŜowania w realizację tematów. Laboratorium – warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich tematów ćwiczeń . OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 150 godzin, w tym praca w audytorium 45 (8) godzin, praca w laboratorium 30 (8), praca samodzielna 30 (60) godzin, przygotowanie do zajęć laboratoryjnych i opracowanie sprawozdań 15 (30) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej 30 (44) godzin. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 173 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. Merkisz, Jerzy Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych, Warszawa, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2007 Madej, Henryk Diagnozowanie uszkodzeń mechanicznych w silnikach, spalinowych maskowanych przez elektroniczne urządzenia sterujące, Katowice ; Radom, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB, 2009 Kolanek, Czesław. Red. Diagnostyka współczesnych silników spalinowych., Wrocław, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 1996 Cempel Czesław. Diagnostyka maszyn. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005 Hebda M., Niziński S., Pelc H, Podstawy diagnostyki pojazdów. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1984 Orzełowski Seweryn, Badania pojazdów. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005 Bocheński Czesław, Badania kontrolne pojazdów. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2000 Kierdorf Bruno, Diagnostyka silników o zapłonie iskrowym. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989 Bocheński Czesław, Diagnostyka silników wysokopręŜnych., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1986 J. Merkisz, ST. Mazurek Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych,. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005 Wrzecionarz Badania techniczne pojazdów, Wrocław : Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2004, Trzeciak, Krzysztof Diagnostyka samochodów osobowych Warszawa, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2008 Gołębiowski, Sławomir BADANIA KONTROLNE SAMOCHODOW, WARSZAWA : WKL, 1982 Kozłowski, Andrzej Pomiary diagnostyczne zespołów układu zasilania paliwem silników o zapłonie samoczynnym, Warszawa : Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005 Leszek A. Stricker Diagnostyka samochodowa - bezpieczeństwo. Wrocław : Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 1996 Jurczyk Grzegorz Badania techniczne pojazdów . Kraków : Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakości Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki Ośrodek Kształcenia Kadr Kierowców "AutoTransbud", 2004 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Lotko Wincenty, Górski Krzysztof, Laboratorium Radom, Politechnika Radomska, Wydawnictwo, 2005 diagnostyki UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów niestacjonarnych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn pojazdów : - 174 E EK KS SP PLLO OA ATTA AC CJJA A TTE EC CH HN NIIC CZZN NA A S SA AM MO OC CH HO OD DU U 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-08_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-08_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Robert BARSKI Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr. inŜ. Robert BARSKI Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - III Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 2 0,5 Ć wi c z e n i a Laboratorium VI Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami eksploatacji pojazdów, systemami uŜytkowania pojazdów oraz materiałami eksploatacyjnymi stosowanymi w motoryzacji do wykorzystania w przyszłej pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Termodynamika, Metrologia i systemy pomiarowe, Chemia, Podstawy konstrukcji maszyn, . ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Klasyfikacja materiałów eksploatacyjnych. Płynne środki smarowe – oleje przekładniowe i silnikowe. Lepkość kinetyczna i dynamiczna. Klasyfikacje lepkościowe i jakościowe olejów. Materiały pędne – benzyny i oleje napędowe. Skład frakcyjny benzyn i olejów napędowych, Właściwości paliw: liczba oktanowa, liczba cetanowa, wartość opałowa, procesy starzenia pojazdów. Systemy obsługiwania, Wpływ warunków uŜytkowania pojazdu na jego trwałość, Zasady projektowania stacji obsługi pojazdów. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 175 - Metody kształcenia: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W02 K_W05 Ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechaniki i Budowy Maszyn i pokrewnych dyscyplin naukowych związanych z eksploatacją pojazdów K_W06 ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_K03 K_K02 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Rozumie waŜność i potrzeby uczenia się przez całe Ŝycie. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł, interpretować i integrować uzyskane informacje. K_K04 K_U01 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W05 K_U01 Egzamin pisemny Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne K_K02 Stopień zaangaŜowania w realizację tematów OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75 godzin, w tym praca w audytorium 30 (8) godzin, praca samodzielna 15 (20) godzin, przygotowanie do zajęć 10 (12) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej 20 (30) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA: LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Abramek F.K., Uzdowski M. Podstawy obsługiwania i napraw. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 2009 2. Hebda M, Mazur T. Podstawy eksploatacji pojazdów samochodowych, WKiŁ. Warszawa, 1980, 3. Hebda M. Eksploatacja samochodów, Instytut Technologii Eksploatacji - PIB/ 2006 4. Niziński S. Eksploatacja obiektów technicznych, WKiŁ, Warszawa, 1996 5. S. Orzełowski Naprawa i obsługa pojazdów samochodowych, WSiP, Warszawa, 6. Uzdowski M., Abramek K.F., Garczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. WKiŁ Warszawa, 2003, 7. Merkisz J. Ekologiczne aspekty stosowania silników spalinowych. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1994, 8. Niziński S.: Eksploatacja obiektów technicznych. Biblioteka problemów eksploatacji. ITE Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej, Bydgoszcz – Sulejówek 2002 9. Niziński S. Eksploatacja techniczna i utrzymanie samochodów,. WKiŁ, Warszawa 10. Postrzednik, St., Termodynamiczne oraz ekologiczne uwarunkowania eksploatacji tłokowych silników spalinowych, Gliwice Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2007 11. Tabor A., Franczyk J., Motoryzacyjne materiały eksploatacyjne, tachografy, badania techniczne pojazdów, odlewy i wyroby z proszków metali w motoryzacji, recykling zuŜytych pojazdów, korozja, medycyna pracy, Kraków, Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakości Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, 2006 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 176 UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów niestacjonarnych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 177 E ELLE EM ME EN NTTY Y ZZA AR RZZĄ ĄD DZZA AN NIIA A TTR RA AN NS SP PO OR RTTE EM M K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-09_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-09_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Janusz Walkowiak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Janusz Walkowiak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie z oceną Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Zaliczenie z oceną Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 8 1 Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z elementami zarządzania firmą transportową. WYMAGANIA WSTĘPNE: - ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład: Rynek transportowy i rynek usług. Centra obsługi transportu. Skutki automatycznej identyfikacji i elektronicznej wymiany informacji w transporcie. Opakowania a transport. Organizacja działalności firmy transportowej. Planowanie i decyzje na poziomie strategicznym, taktycznym i operacyjnym. Strategia firm i ich analiza. Zarządzanie i obsługa transportu. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 178 Projekt: Opracowanie projektu dostaw towarów lub przepływu materiałów według zadania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady - z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Projekt - praca z ksiąŜkami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W09 K_W11 student charakteryzuje najistotniejsze zagadnienia związane z działalnością firmy transportowej K_U01 student potrafi zinterpretować pozyskane z róŜnych źródeł informacje w zakresie działalności firmy transportowej, formułować i uzasadniać opinie oraz zastosować w praktyce K_K02 student świadomie postępuje w wyborze rozwiązań działalności firmy w ramach projektu WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tablicy. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W09 K_W11 wykład - zaliczenie z oceną Ocena z wykładu jest określona na podstawie oceny z końcowego kolokwium. K_W11 K_U01 K_K02 projekt - zaliczenie z oceną Ocena z zajęć projektowych jest określona na podstawie opracowanego projektu według zadania. Wytyczne do oceny odpowiedzi na pytania z kolokwium są następujące: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów, itp. Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta wynosi 60 (50)* godzin; w tym: praca w audytorium 30 (16) godzin, praca samodzielna 30 (34) godzin, w tym opracowanie projektu 22 (26) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego 8 (8) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 37 (34) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 30 (16) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Krawczyk S. – Zarządzanie procesami logistycznymi. PWE, Warszawa 2001. Rydzkowski W. (red.) – Transport. PWN, Warszawa 2002. Jakowski S. – Opakowania transportowe. WNT, Warszawa 2007. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 179 1. 2. Tarkowski J. – Transport. ILiM, Poznań 1995. Robbins S. P: Podstawy zarządzania. PWE, Warszawa 2007. UWAGI: * w nawiasach podano liczby godzin nakładu pracy studenta studiów niestacjonarnych Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 180 B BE EZZP PIIE EC CZZE EŃ ŃS STTW WO O R RU UC CH HU U P PO OJJA AZZD DÓ ÓW W S SA AM MO OC CH HO OD DO OW WY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-10_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-10_12 T yp pr ze dm i ot u : specjalnościowy J ę z yk n auc za n i a : Język polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Mirosław śygadło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Mirosław śygadło Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium V Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z bezpiecznym sposobem poruszania się w ruchu drogowym. Poznanie czynników i rozwiązań zapewniających oraz zwiększających bezpieczeństwo uŜytkowników ruchu drogowego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Budowa pojazdów. Teoria ruchu pojazdów. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 181 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Niebezpieczeństwa i zagroŜenia związane z uczestnictwem w ruchu drogowym. Analiza wyników badań stanu bezpieczeństwa, charakterystyka ogólna wypadków drogowych. Analiza wpływu stanu infrastruktury drogowej i jej otoczenia, cech pojazdów i zachowań kierowcy na stan bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Rozwiązania konstrukcyjne w pojazdach zwiększające bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalny z wykorzystaniem multimedialnych środków audiowizualnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn Ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inŜynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inŜynierskiej Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje K_W08 K_U01 K_K02 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 Kolokwium K_W08 K_U01 K_K02 Referat zaliczeniowy Wykład – warunkiem zaliczenia wykładu jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium i referatu zaliczeniowego. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 30, w tym wykład 15( 8), przygotowanie do zajęć 15(22) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Wicher J. :Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego. WKiŁ, Warszawa 2002. 2. Wierciński J.:Wypadki drogowe – elementy analizy technicznej i opiniowania. WKiŁ, Warszawa 1985. 3. Datka S., Suchorzewski W., Tracz M.: InŜynieria ruchu. WKiŁ Warszawa 1999. 4. Bachrach A.: Elementy ogólnej profilaktyki wypadków drogowych. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1978. 5. Krystek R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu. WKŁ, Warszawa 2009. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. Ustawa „Prawo o ruchu drogowym”. Gacek W.: Pierwsza pomoc. Warszawa, Centralny Instytut Ochrony Pracy, 1998. Prochowski L.: Pojazdy mechaniczne. Mechanika ruchu, WKiŁ, Warszawa, 2005. Bezpieczeństwo ruchu Samochodowego drogowego (kwartalnik), Wydawnictwo Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn Instytutu Transportu - 182 N NA AR RZZĘ ĘD DZZIIA A IIN NFFO OR RM MA ATTY YC CZZN NE E W W M MO OTTO OR RY YZZA AC CJJII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-11.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-11.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Jerzy Sobich Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Jerzy Sobich, dr inŜ. Robert Barski Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 30 2 II zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 16 2 IV zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU Głównym efektem kształcenia będzie umiejętność wykorzystywania nowoczesnych narzędzii informatycznych w motoryzacji. WYMAGANIA WSTĘPNE Informatyka Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 183 - ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU Arkusze kalkulacyjne, bazy danych, komputerowe wspomaganie projektowania części i podzespołów pojazdów. METODY KSZTAŁCENIA Ćwiczenia przy komputerze. EFEKTY KSZTAŁCENIA Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 Posiada podstawową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych wykorzystywanych w technice motoryzacyjnej K_U08 Posiada umiejętność korzystania z narzędzi informatycznych w technice motoryzacyjnej. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 K_U08 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z ćwiczeń jest określona na podstawie realizacji projektów. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z wykonanych projektów. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA Nakład pracy studenta 80 godzin, w tym udział w ćwiczeniach projektowych 30 (16) godzin, przygotowanie do zajęć i opracowanie projektów 50 (64) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA 1. WyleŜoł M., Modelowanie bryłowe w systemie CATIA. Przykłady i ćwiczenia. Wyd. Helion 2002. 2. Wełyczko A., CATIA v.5. Przykłady efektywnego zastosowania w projektowaniu mechanicznym. Wyd. Helion 2005. 3. Skarka w., Mazurek A., Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji. Wyd. Helion 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. WyleŜoł M., Modelowanie powierzchniowe i hybrydowe w systemie CATIA v.5. Wyd. Helion 2003. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 184 K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E W WS SP PO OM MA AG GA AN NIIE E P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIA A P PO OD DZZE ES SP PO OŁŁÓ ÓW W S SA AM MO OC CH HO OD DÓ ÓW W K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-11.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-11.2_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Jerzy Sobich Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Jerzy Sobich, dr inŜ. Robert Barski Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 30 2 II zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 16 2 IV zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU Głównym efektem kształcenia będzie umiejętność projektowania części i podzespołów pojazdu przy wykorzystaniu systemu CATIA. WYMAGANIA WSTĘPNE Grafika inŜynierska, informatyka, podstawy konstrukcji maszyn Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 185 - ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU Projekt elementu konstrukcyjnego pojazdu w systemie CATIA. Projekt podzespołu pojazdu w systemie CATIA. METODY KSZTAŁCENIA Ćwiczenia projektowe przy komputerze. EFEKTY KSZTAŁCENIA Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 Posiada podstawową wiedzę z zakresu komputerowo wspomaganego projektowania części i podzespołów pojazdu K_U08 Posiada umiejętność projektowania elementów konstrukcyjnych oraz prostych podzespołów pojazdu w systemie CATIA. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 K_U08 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z ćwiczeń projektowych jest określona na podstawie realizacji projektów. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z wykonanych projektów. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA Nakład pracy studenta 80 godzin, w tym udział w ćwiczeniach projektowych 30 (16) godzin, przygotowanie do zajęć i opracowanie projektów 50 (64) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA 1. WyleŜoł M., Modelowanie bryłowe w systemie CATIA. Przykłady i ćwiczenia. Wyd. Helion 2002. 2. Wełyczko A., CATIA v.5. Przykłady efektywnego zastosowania w projektowaniu mechanicznym. Wyd. Helion 2005. 3. Skarka w., Mazurek A., Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji. Wyd. Helion 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. WyleŜoł M., Modelowanie powierzchniowe i hybrydowe w systemie CATIA v.5. Wyd. Helion 2003. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 186 E ELLE EK KTTR RY YC CZZN NE E U UR RZZĄ ĄD DZZE EN NIIA A S SA AM MO OC CH HO OD DO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-12_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-12_12 T yp pr ze dm i ot u : specjalnościowy J ę z yk n auc za n i a : Język polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Mirosław śygadło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Mirosław śygadło Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 8 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium VIII Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z budową, zasadą działania i sposobem kontroli podstawowych układów wyposaŜenia elektrycznego stosowanych we współczesnych pojazdach samochodowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Budowa pojazdów. Podstawy elektroniki i elektrotechniki. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Rodzaje instalacji elektrycznych. Źródła energii elektrycznej (prądnice, alternatory, regulatory). Obwód zapłonowy (klasyczny, bezstykowy, elektroniczny). Obwód rozruchowy (rozruszniki, akumulatory rozruchowe, urządzenia ułatwiające rozruch). Układy oświetlenia i sygnalizacji (fotometria, reflektory, źródła światła). Układy wyposaŜenia dodatkowego. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 187 - METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalny z wykorzystaniem multimedialnych środków audiowizualnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03 K_W05 K_U01 K_U12 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu układów wyposaŜenia elektrycznego pojazdów samochodowych Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu układów wyposaŜenia elektrycznego pojazdów Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie układów wyposaŜenia elektrycznego pojazdów, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie Potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie układów wyposaŜenia elektrycznego pojazdów WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 Kolokwium K_W05 K_U01 K_U12 Referat zaliczeniowy Wykład – warunkiem zaliczenia wykładu jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium i referatu zaliczeniowego. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 50 (8) godzin, w tym wykłady 30(8) i przygotowanie do zajęć i opracowanie referatu 20 (42) godzin. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Herner A., Riehl H. J.: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WkiŁ Warszawa 2009 2. Ocioszyński J.: Elektrotechnika i elektronika pojazdów samochodowych. Wydawnictwa Szkolne i 3. Pedagogiczne,Warszawa 2008 4. Z. Kneba, S. Markowski: Zasilanie i sterowanie silników. WKŁ, W-wa 2004. 5. A. Herner, H. Riehl: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ. W-wa 2009. 6. M. Wendeker: Sterowanie zapłonem w silnikach benzynowych. LTN. Lublin, 1999. 7. Mazurek St., Merkisz J.: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych, WKŁ, Warszawa 8. 2007. 9. Trzeciak K.: Diagnostyka samochodów osobowych. WKŁ, Warszawa 2008. 10. Zeszyty techniczne firmy BOSCH – Sterowanie EDC 11. Czerwiński A.: „Akumulatory, baterie, ogniwa”, WKiŁ, W-wa, 2005 12. Czujniki w pojazdach samochodowych, informator techniczny firmy BOSCH, WKŁ, W-wa 2002 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. Kasedorf J.: Układy wtryskowe i katalizatory. WKŁ, Warszawa 1996. M. Konopiński - Elektronika w technice motoryzacyjnej. WkiŁ, W-wa, 1987. Układy wtryskowe Common Rail. Informator techniczny Bosch. WKŁ, Warszawa 2000. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 188 O OR RG GA AN NIIZZA AC CJJA A P PR RZZE ED DS SIIĘ ĘB BIIO OR RS STTW W TTR RA AN NS SP PO OR RTTO OW WY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-13.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-13.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Janusz Walkowiak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Janusz Walkowiak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 8 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z projektowaniem elementów firmy transportowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: - ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Projekt: Rodzaje środków transportu. Maszyny i urządzenia pomocnicze w systemach transportu. Zaopatrzenie w części zamienne, materiały eksploatacyjne, itp. Projekt elementów przedsiębiorstwa transportowego według zadania. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 189 METODY KSZTAŁCENIA: Projekt - praca z ksiąŜkami, standardami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W11 student wybiera i proponuje środki transportu, maszyny i urządzenia pomocnicze do projektowanej firmy transportowej wraz z planowaniem zaopatrzenia w części zamienne, materiały eksploatacyjne, itp. K_U01 student pozyskuje i ocenia informacje z róŜnych źródeł i w róŜnych językach, interpretuje i wykorzystuje do zaprojektowania poszczególnych elementów przedsiębiorstwa transportowego K_U10 K_U13 do realizacji załoŜonych w projekcie zadań student integruje właściwą wiedzę i uwzględnia równieŜ aspekty pozatechniczne, włącznie z zasadami bezpieczeństwa związanego z transportem K_U14 student potrafi dokonać wstępnego oszacowania kosztów działalności firmy K_K06 student świadomie określa zadania słuŜące właściwemu funkcjonowaniu firmy WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tablicy. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W11 K_U01 K_U10 K_U13 K_U14 K_K06 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia projekt - zaliczenie z oceną Ocena z zajęć projektowych na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych jest określona na podstawie opracowanego projektu przedsiębiorstwa transportowego. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie projektu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta wynosi 30 (30)* godzin; w tym: praca w audytorium 16 (10) godzin, w tym konsultacje 1 (2) godzin, praca samodzielna 14 (20) godzin, w tym opracowanie projektu 12 (16) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 2 (4) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 28 (26) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 11 (10) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: Uzdowski M. i inni: Eksploatacja techniczna i naprawa samochodów. WKiŁ, Warszawa 2003. Bocheński C.: Badania kontrolne samochodów. WKiŁ, Warszawa 2000. Chaciński J., Jędrzejewski Z.: Zaplecze techniczne transportu samochodowego. WKiŁ, Warszawa 1982. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: - UWAGI: * w nawiasach podano liczby godzin nakładu pracy studenta studiów niestacjonarnych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 190 P PR RA AC CA A P PR RZZE EJJŚ ŚC CIIO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06. 1-WM-MiBM-S2-KiEP-14_12 06. 1-WM-MiBM-N2-KiEP-14_12 T yp pr ze dm i ot u : specjalnościowy J ę z yk n auc za n i a : Język polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. Karol Bielefeldt, prof. UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Dr inŜ. Władysław Papacz, dr inŜ. R. Barski, Pr o wa d ząc y: dr inŜ. J. Sobich, dr inŜ. J. Walkowiak, dr inŜ. M. śygadło Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt 5 zaliczenie 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt 5 zaliczenie CEL PRZEDMIOTU: Samodzielne wykonania opracowania lub projektu na zadany temat związany z szeroko rozumianą motoryzacją. WYMAGANIA WSTĘPNE: Brak wymagań wstępnych ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Temat pracy jest wydawany indywidualnie. MoŜe być powiązany z pracą dyplomową tak aby ułatwić jej wykonanie. np. poprzez zgromadzenie materiałów, zbudowanie stanowiska pomiarowego itp. Praca moŜe mieć charakter: przeglądu literaturowego, projektu, opracowania technologicznego, badawczy, materialny w postaci wykonanego urządzenia lub algorytmu obliczeniowego, wykonanego modelu. Sposób wykonania i zaliczenia pracy ustala prowadzący temat. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 191 METODY KSZTAŁCENIA: Praca z prowadzącym nauczycielem oraz z wykorzystaniem literatury podczas opracowania zadania inŜynierskiego. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_U01 K_U03 K_U04 K_U05 K_U17 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie potrafi przygotować opracowanie naukowe w języku polskim i krótkie doniesienie naukowe w języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, przedstawiające wyniki własnych badań naukowych potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu kierunku Mechanika i Budowa Maszyn potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złoŜonych zadań inŜynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_U01 Zaliczenie projektu / zadania K_U03 Zaliczenie projektu / zadania K_U04 K_U17 Zaliczenie projektu / zadania Zaliczenie projektu / zadania Praca przejściowa – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z opracowanego zadania /projektu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 65 godzin, w tym praca z nauczycielem 5 (5) godzin, praca samodzielna 60 (60) godzin, w tym przygotowanie do zajęć 60(60) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 65 (65) co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 5(5) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Zaczyński D.: Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych I magisterskich, Wyd. śak, Warszawa, 1995. 2. Opoka E.: Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 192 S SE EM MIIN NA AR RIIU UM M D DY YP PLLO OM MO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-15_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-15_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. K. Bielefeldt, prof. UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze dr. inŜ.R. Barski, dr. inŜ. J. Walkowiak, dr Pr o wa d ząc y: inŜ. M. śygadło, dr. inŜ. W.Papacz, dr inŜ. J. Sobich Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium III 5 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zbiór materiałów do opracowania pracy magisterskiej, opracowanie analizy literaturowej i podstawowych zagadnień pracy. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wiedza z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 193 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Rodzaje i charakterystyka prac magisterskich. Zasady wyboru tematu i definiowanie problemu badawczego, projektowego, konstrukcyjnego, technologicznego, eksploatacyjnego. Główne składniki pracy magisterskiej. Literatura przedmiotu. Opisy bibliograficzne. Ogólne zasady pisarstwa prac magisterskich. Oznaczenia rysunków, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Jednostki miar. Etyka w pisaniu pracy magisterskiej. Zasady analizy literatury. Przygotowania części teoretycznej przyszłej pracy magisterskiej. METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Dyskusje podczas spotkań z promotorem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W07 K_W08 K_W09 K_W10 K_W14 K_U01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji pojazdów i maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji pojazdów Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń i pojazdów Zna metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji pojazdów Ma ugruntowaną wiedzę z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa patentowego Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski K_U02 potrafi porozumiewać się przy uŜyciu róŜnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn K_U03 Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Ocenia przydatność i prawidłowo wybiera metody najlepiej nadające się do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji pojazdów Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. K_U05 K_U15 K_U17 K_K01 K_K02 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionego opracowania seminaryjnego. Warunkiem zaliczenia jest przedstawienie zebranych materiałów i dokonanej ich analizy. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90 godzin (praca samodzielna oraz konsultacje indywidualne u promotora). LITERATURA PODSTAWOWA: 1.Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. 2. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. 3. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. 4. Kmita J., Szkice z teorii poznania naukowego, PWN Warszawa, 1976. 5. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. 2. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. 3. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. 4. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. 5. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. 6. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 194 7. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. 8. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia TechnicznoRolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 195 P PR RA AC CA A D DY YP PLLO OM MO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KiEP-16_12 06.1-WM-MiBM-N2-KiEP-16_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inŜ. K. Bielefeldt, prof. UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze dr. inŜ.R. Barski, dr. inŜ. J. Walkowiak, dr Pr o wa d ząc y: inŜ. M. śygadło, dr. inŜ. W.Papacz, dr inŜ. J. Sobich Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 6 Zaliczenie na ocenę 20 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 5 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest końcowe przygotowanie studenta do pracy w zawodzie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Seminarium dyplomowe ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Opracowanie pracy inŜynierskiej wg karty pracy dyplomowej. Praca składa się z zagadnień teoretycznych (przegląd literatury naukowej i technicznej) oraz pracy własnej (wyniki badań, opracowanie konstrukcji, technologii produkcji, technologii eksploatacji itp.). Do obrony powinna być opracowana prezentacja multimedialna. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 196 METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Samodzielna lub zespołowa praca w laboratoriach i pracowniach komputerowych. Dyskusje podczas spotkań z opiekunem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W07 K_W08 K_W09 K_W10 K_W14 K_U01 K_U03 K_U05 K_U06 K_U08 K_U09 K_U15 K_U17 K_K01 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma poszerzoną wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji pojazdów Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji pojazdów Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń i pojazdów Zna metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji pojazdów i maszyn Ma ugruntowaną wiedzę z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa patentowego Sprawnie pozyskuje informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integruje pozyskane informacje i wyciąga wnioski Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się ma umiejętności językowe w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Sprawnie planuje i przeprowadza eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretuje uzyskane wyniki i wyciąga wnioski Wykorzystuje do rozwiązywania zadania róŜne metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Ocenia przydatność metod słuŜących do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji pojazdów Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest przyjęcie pracy przez promotora. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 600 godzin składa się z konsultacji indywidualnych z promotorem oraz pracy samodzielnej w laboratoriach, pracowniach, bibliotekach. LITERATURA PODSTAWOWA: 1.Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. 2. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. 3. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. 4. Kmita J., Szkice z teorii poznania naukowego, PWN Warszawa, 1976. 5. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 197 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia TechnicznoRolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 198 - Konstrukcyjno-MenedŜerska (KM) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 199 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 200 S SY YS STTE EM MY Y TTE EC CH HN NIIC CZZN NE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KM-01.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-09-1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Roman Sobczak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inz Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie na ocenę 9 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie podstaw systemowego opisu złoŜonych układów socjotechnicznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: System i jego struktura, opis systemu, właściwości systemu, dynamika systemu, biologiczne, ekosystem, człowiek w systemie. Systemy socjotechniczne. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn systemy techniczne, systemy - 201 Modelowanie systemów technicznych. Architektura systemów – funkcje, cele formy. Dynamika systemów, sprzęŜenia dodatnie i ujemne, stabilność sytemów. Podejście systemowe w opisie zjawisk. Projektowanie systemów technicznych, ewaluacja i optymalizacja systemów technicznych. Zarządzanie systemami. Treść zajęć projektowych; Przedmiotem zajęć jest systemowy opis wybranego zjawiska problemowego oraz próba zbudowania modelu z 2 uwzględnieniem sprzęŜeń elementów systemu. Architektura systemu i jej zapis w formie macierzy N . Dynamika systemu, koncepcja sterowania systemem. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład problemowy. Ćwiczenia projektowe w formie dyskusji oraz zespołowej pracy nad budowa modelu systemu. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Kompetencje inŜynierskie K_W03 K_W06 K_W07 K_U10 K_U15 K_K02 K_K06 ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń, obiektów i systemów technicznych zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inŜynierskich — integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające takŜe aspekty pozatechniczne potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — zwłaszcza w powiązaniu z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu pisemne testu z 5 zagadnień. Ocena aktywności na zajęciach projektowych Na ocenę 2 Na ocenę 3 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 65 (63) godzin, w tym: - udział na zajęciach 30 (18) godzin, - praca samodzielna 35 (45) godzin, Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym 40 co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela 30 co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. W. Bojarski, InŜynieria systemów,PWN, Warszawa,1984 2. P. Senge, Piąta dyscyplina, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa,1998 3. C. Cempel, Teoria i InŜynieria Systemów , Radom 2008 Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu - 202 4. B. Blanchard, W. Fabrycki, Systems Engineering and analysis, Pearson Prentice Hall, New Jersey, 2006 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Zasoby www.mit.comhttp://www.hitchins.net/SysBooks.html Uwagi: Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 203 IIN NśśY YN NIIE ER RIIA A W WS SP PÓ ÓŁŁB BIIE EśśN NA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiMBM-S2-KM-01.2._12 06.1-WM-MiMBM-N2-KM-09.2._12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Roman Sobczak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inz Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie na ocenę 9 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest wytworzeniu u studentów umiejętności pracy w multidyscyplinarnym zespole, systemowym rozwiązywaniu problemów, świadomości ról w pracy zespołowej WYMAGANIA WSTĘPNE: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Wymagania współczesnego rynku od produktów i producentów. Innowatyka i szybkość adaptacji jako narzędzia konkurowania, znaczenie pracy zespołowej, budowa zespołu, rola przywódcy, sprawność komunikowania, projektowanie holistyczne cyklu Ŝycia produktu, optymalizacja wielokryterialna, zarządzanie konfliktem, Rapid Prototyping, zasady rozwoju zrównowaŜonego ( Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 204 sustain development), CAM. CIM, komputerowe platformy komunikacji w procesie projektowania, bazy wiedzy, zarządzanie wiedzą, zarządzanie konfliktem, zarządzanie ryzykiem, techniki komunikowania się w zespole METODY KSZTAŁCENIA: Wykład problemowy Zajęcia projektowe w grupie – zespołowe organizacyjnych na wybranym przykładzie rozwiązywanie problemów technicznych i EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W03 ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn K_W06 ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń, obiektów i systemów technicznych zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inŜynierskich — integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające takŜe aspekty pozatechniczne potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — zwłaszcza w powiązaniu z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy K_W07 K_U10 K_U15 K_K02 K_K06 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu pisemne testu z 5 zagadnień. Z projektu zaliczenie na podstawie prezentacji samodzielnie wykonanego opracowania na zadany temat. Na ocenę 2 Na ocenę 3 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 57 (54) godzin, w tym: - udział na zajęciach 32 (19) godzin, - praca samodzielna 25 (35) godzin, Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym 32 co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela 32 co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. www.mit.edu OCW – otwarte zasoby internetu 2. C. Cempel – Teoria i inŜynieria systemów – Politechnik Poznań, www – otwarte zasoby internetu LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. W. Fabrycki - Systems Engineering and Analysis, 2006 UWAGI: Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 205 P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIE E P PO OŁŁĄ ĄC CZZE EŃ Ń E ELLE EM ME EN NTTÓ ÓW W K KO ON NS STTR RU UK KC CJJII 06.1-WM-MiBM-S2-KM-02.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-02.1_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Tomasz Belica dr inŜ. Tomasz Belica, dr inŜ. Marek Malinowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie studentowi wiedzy dotyczącej projektowania połączeń elementów konstrukcyjnych, w szczególności połączeń śrubowych i spawanych. Przekazanie wiedzy dotyczącej współcześnie stosowanych algorytmów obliczeniowych, metod badawczych oraz projektowania połączeń z uwzględnieniem norm PN-EN (Eurokody). WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy konstrukcji maszyn, Wytrzymałość materiałów I, Nauka o materiałach I Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 206 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Rodzaje i zastosowanie połączeń. Technologiczne aspekty projektowania połączeń konstrukcji. Właściwości połączeń. Dobór materiałów, odkształcenia, pękanie, zmęczenie połączeń. Zalecenia ogólne do projektowania. Obliczanie połączeń. Połączenia śrubowe: kryteria oceny i doboru, połączenia śrubowe spręŜone i niesprzęŜone, zwykłe i pasowane, zakładkowe i doczołowe, nośność graniczna połączeń śrubowych, zasady rozmieszczania śrub, czynniki wpływające na nośność połączeń. Projektowanie połączeń śrubowych z uwzględnieniem norm PNEN. Połączenia spawane: klasyfikacja i certyfikacja, zapewnienie jakości w spawalnictwie. Połączenia spawane w konstrukcjach maszyn i urządzeń, zbiornikach, naczyniach ciśnieniowych i rurociągach. NapręŜenia i odkształcenia spawalnicze. Kontrola połączeń spawanych. Niezgodności w złączach spawanych według normy PN-EN. Projekt Ćwiczenia projektowe na bazie wykładu i materiałów źródłowych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Wykłady z wykorzystaniem środków multimedialnych. Praca samodzielna studenta z wykorzystaniem Internetu oraz dostępnej literatury. Projekt Omówienie i sprawdzenie ćwiczeń projektowych przewidzianych do realizacji w trakcie semestru. Prezentacja przez studentów opracowanych zadań. Analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. W zaleŜności od ćwiczenia samodzielna lub zespołowa realizacja poszczególnych zadań projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z projektowaniem połączeń elementów konstrukcji K_W07 zna podstawowe metody, techniki, materiały stosowane przy projektowaniu połączeń elementów konstrukcji K_U01 student potrafi pozyskiwać informacje z róŜnych źródeł, zinterpretować, krytycznie ocenić oraz zastosować do opracowania projektu części maszyn K_U09 potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań, związanych z projektowaniem połączeń elementów konstrukcji, metody analityczne oraz eksperymentalne K_U10 w czasie rozwiązywania zadań inŜynierskich student potrafi zintegrować właściwą wiedzę oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające takŜe aspekty bezpieczeństwa, itp. K_K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 207 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 K_W07 K_U09 K_U10 Wykład Ocena z wykładu jest określana na podstawie egzaminu końcowego (forma pisemna lub ustna). K_W04 K_W07 K_U01 K_U09 K_U10 K_K03 Projekt Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zadań projektowych przewidzianych do realizacji w trakcie semestru. Zaliczenie odbywa się na podstawie przygotowanych przez studenta sprawozdań lub prezentacji. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ze wszystkich ocen cząstkowych. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 80 (80) godzin, w tym: udział na zajęciach 30 (18) godzin, udział w konsultacjach 1 (2), egzamin 2 (2); praca samodzielna 47 (58) godzin, w tym: przygotowanie do zajęć 10 (13), przygotowanie do egzaminu 15 (20), opracowanie zadań projektowych 17 (20), zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5 (5). Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 43 (44) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 32 (22) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Ferenc K., Ferenc J., Konstrukcje spawane. Połączenia. Warszawa WNT, 2009. 2. Siwek B., Połączenia spawane, zgrzewane, lutowane i klejone. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, 2002. 3. Biegus A., Połączenia śrubowe. PWN, Warszawa-Wrocław, 1997. 4. Łaguna J., Łypacewicz K., Połączenia śrubowe i nitowe. Arkady, Warszawa, 1986. 5. Normy przedmiotowe LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Pr. zbiorowa pod red. M. Dietrycha, Podstawy Konstrukcji Maszyn, T. 1,2,3, Warszawa WNT, 1995. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 208 P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIE E W WY YR RO OB BÓ ÓW W ZZ TTW WO OR RZZY YW W S SZZTTU UC CZZN NY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KM-02.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-02.2_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Janusz Walkowiak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Janusz Walkowiak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami projektowania części maszyn z tworzyw sztucznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, Podstawy konstrukcji maszyn ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład: Tworzywa sztuczne jako materiał konstrukcyjny. Modyfikowanie właściwości tworzyw sztucznych. Technologiczność konstrukcji w związku ze stosowaną technologią wytwarzania. Połączenia tworzyw sztucznych z metalami. Projektowanie korpusów i zbiorników, dźwigni i wsporników, kół zębatych, pasowych, jezdnych, itp., elementów łoŜysk, sprzęgieł, zderzaków i tłumików. Elementy konstrukcyjne z tworzyw wzmocnionych, Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 209 konstrukcje hybrydowe, warstwowe i inne. Ograniczenia wynikające z przetwórstwa wyrobów z tworzyw sztucznych. Projekt: Opracowanie projektu podzespołu lub części maszyny z tworzyw sztucznych według zadania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady - z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Projekt - praca z ksiąŜkami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 ma podbudowaną teoretycznie szczegółową z projektowaniem elementów z tworzyw sztucznych wiedzę związaną K_W07 przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich student wybiera metody i materiały z zakresu projektowania części maszyn K_U01 student potrafi pozyskiwać informacje z róŜnych źródeł, zinterpretować, krytycznie ocenić oraz zastosować do opracowania projektu części maszyn K_U09 potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań, związanych z projektowaniem elementów z tworzyw sztucznych, metody analityczne oraz eksperymentalne K_U10 w czasie rozwiązywania zadań inŜynierskich student potrafi zintegrować właściwą wiedzę oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające takŜe aspekty bezpieczeństwa, ekologiczne, itp. K_K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tablicy. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 K_W07 K_U10 wykład - egzamin Ocena z wykładu na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych jest określona na podstawie oceny z egzaminu. K_W04 K_W07 K_U01 K_U09 K_U10 K_K03 projekt - zaliczenie z oceną Ocena z zajęć projektowych jest określona na podstawie opracowanego projektu podzespołu lub części maszyny z tworzyw sztucznych. Wytyczne do oceny odpowiedzi na pytania z egzaminu są następujące: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów, itp. Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 210 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta wynosi 80 (80) godzin; w tym: praca w audytorium 30 (18) godzin, konsultacje 1 (1) godzin, egzamin 2 (2) godzin; praca samodzielna 47 (59) godzin, w tym opracowanie projektu 22 (21) godzin, przygotowanie do zajęć 10 (18), przygotowanie do egzaminu 10 (15) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5 (5) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 48 (49) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 33 (21) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Saechtling H. – Tworzywa sztuczne. Poradnik. WNT, Warszawa 2000. 2. Szlezyngier W. – Tworzywa sztuczne, T. 2. OW Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 1996. 3. Łączyński B. – Niemetalowe elementy maszyn. WNT, Warszawa 1988. 4. Czub P. i in. - Chemia i technologia Ŝywic epoksydowych. WNT, Warszawa 2002. 5. Ozimina D., Madej M., Wdowin A.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe, Kielce, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, 2006. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Ziemiański K. – Zastosowanie tworzyw sztucznych w budowie maszyn. OWPW, Wrocław 1995.Dobrzański L. A. – Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Warszawa 2003. UWAGI: W nawiasach podano liczby godzin nakładu pracy studenta studiów niestacjonarnych- Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 211 M ME ETTO OD DY Y P PLLA AN NO OW WA AN NIIA A E EK KS SP PE ER RY YM ME EN NTTU U 06.1-WM-MiBM-S2-KM-03.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-03.1_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Jerzy Sobich dr inŜ. Jerzy Sobich, dr inŜ. Janusz Walkowiak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 zaliczenie z oceną Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 zaliczenie z oceną Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Głównym efektem kształcenia będzie poznanie podstaw teoretycznych i metod teorii planowania eksperymentu. WYMAGANIA WSTĘPNE: Analiza matematyczna, algebra, podstawy statystyki. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn 3 - 212 - ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów Regresja prostoliniowa i krzywoliniowa funkcji jednej zmiennej. Eksperyment czynnikowy całkowity i ułamkowy. Selekcja czynników metodą bilansu losowego. Analiza czynnikowa. Funkcje regresji wielu zmiennych. Plany eksperymentu. Ortogonalność i rotabilność planu. Kryteria optymalności planu. Plany złoŜone. Wyznaczanie ekstremum funkcji regresji. Treść ćwiczeń projektowych Utrwalanie umiejętności praktycznego wykorzystania metod teorii eksperymentu do selekcji czynników i układania planu eksperymentu. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład konwencjonalny. Ćwiczenia projektowe. EFEKTY KSZTAŁCENIA Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 Posiada podstawową wiedzę z metod planowania eksperymentu. K_U08 Posiada umiejętność identyfikacji i selekcji czynników istotnych, konstrukcji funkcji regresji oraz wspomaganego komputerowo doboru optymalnego planu eksperymentu. K_U12 Potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania metod teorii eksperymentu w planowaniu doświadczeń WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 Kolokwium zaliczeniowe. K_U08 K_U12 Ocena z ćwiczeń projektowych jest określona na podstawie realizacji projektów. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń projektowych z wykładu oraz pozytywna ocena z kolokwium zaliczeniowego. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 80 (80) godzin, w tym udział w wykładach i ćwiczeniach projektowych 30 (18) godzin, konsultacje 2 (3) godziny, przygotowanie do zajęć i opracowanie projektów 28 (34) godzin, przygotowanie do kolokwium 15 (20) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5 (5) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 45 (45) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 32 (21) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Polański Z., Metodyka badan doświadczalnych. Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków 1984. 2. Godziszewski J., Mania R., Pampuch R., Zasady planowania doświadczeń i opracowywania wyników. Wyd. AGH. Kraków 1982. 3. Korzyński M., Metodyka eksperymentu: planowanie, realizacja i statystyczne opracowanie wyników eksperymentów technologicznych. WNT, Warszawa 2006. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 213 1. Rafajłowicz E.. Optymalizacja eksperymentu z zastosowaniami w monitorowaniu jakości produkcji. 2005.UWAGI: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Wrocławskiej, Wrocław - 214 M ME ETTO OD DY Y S STTA ATTY YS STTY YC CZZN NE E W W P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIU U 06.1-WM-MiBM-S2-KM-03.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-03.2_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Jerzy Sobich Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Jerzy Sobich Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 zaliczenie z oceną Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 zaliczenie z oceną 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 zaliczenie z oceną Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Głównym efektem kształcenia będzie poznanie wybranych metod statystycznych wykorzystywanych w projektowaniu maszyn i urządzeń oraz procesów technologicznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Analiza matematyczna, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 215 - ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów Istota i przedmiot statystyki. Analiza korelacji i regresji. Rozkłady zmiennych losowych skokowych i ciągłych. Estymacja punktowa i przedziałowa parametrów rozkładu. Weryfikacja hipotez statystycznych. Niezawodność. Rozkłady niezawodnościowe. Parametry niezawodnościowe. Treść ćwiczeń projektowych Utrwalanie umiejętności praktycznego określania parametrów rozkładów statystycznych oraz formułowania i weryfikacji hipotez statystycznych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład konwencjonalny. Ćwiczenia projektowe. EFEKTY KSZTAŁCENIA Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 Posiada podstawową wiedzę z zakresu statystyki i teorii niezawodności. K_U08 Posiada umiejętność identyfikacji rozkładów zmiennych losowych, szacowania ich parametrów oraz formułowania i testowania hipotez statystycznych. K_U12 Potrafi ocenić przydatność i moŜliwość wykorzystania metod statystycznych w projektowaniu maszyn i urządzeń oraz procesów technologicznych WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 Kolokwium zaliczeniowe. K_U08 K_U12 Ocena z ćwiczeń projektowych jest określona na podstawie realizacji projektów. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń projektowych oraz pozytywna ocena z kolokwium zaliczeniowego z wykładu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 80 (80) godzin, w tym udział w wykładach i ćwiczeniach projektowych 30 (18) godzin, konsultacje 2 (3) godziny, przygotowanie do zajęć i opracowanie projektów 28 (34) godzin, przygotowanie do kolokwium 15 (20) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5 (5) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 45 (45) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 32 (21) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. Folk W., Statystyka stosowana dla inŜynierów. WNT. Warszawa 1973. Plucińska A., Pliciński E., Probabilistyka. Rachunek prawdopodobieństwa. Statystyka matematyczna. Procesy stochastyczne. WNT 2006. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Legutko S., Podstawy eksploatacji maszyn. Wyd. Politechniki Poznańskiej. Poznań 1999. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 216 ZZA AG GA AD DN NIIE EN NIIA A C CIIE EP PLLN NE E II P PR RZZE EP PŁŁY YW WO OW WE E W W S SY YS STTE EM MA AC CH H TTE EC CH HN NIIC CZZN NY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KM-04_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-04_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Roman Sobczak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inz Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 30 2 Zaliczenie na ocenę 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Egzamin 18 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie specjalistycznej wiedzy z fizyki technicznej termodynamiki oraz mechaniki płynów - oraz umiejętności obliczeń relacji pomiędzy wielkościami fizycznymi takimi jak temperatura, ciśnienie, objętość, ilość ciepła itp. w modelowanych procesach rzeczywistych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Zaliczone wykłady z Termodynamiki oraz z Mechaniki Płynów Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 217 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Modelowanie przepływów substancji oraz ciepła w urządzeniach technicznych, prawa zachowania energii, zachowania substancji, wzrostu entropii. Modele matematyczne - równania opisujące zjawiska w stanach ustalonych oraz w stanach nieustalonych. Przegląd jednowymiarowych modeli w hydraulice oraz przekazywaniu ciepła i substancji. Wielowymiarowe modele pól temperatur, prędkości, ciśnień, obliczanie strumieni ciepła i substancji. Metody numeryczne rozwiązywania równań przewodnictwa. Maszyny i urządzenia do przetwarzania energii. Podczas ćwiczeń projektowych student zdobędzie ; umiejętność matematycznego, modelowania i symulacji procesów fizycznych zachodzących w urządzeniach technicznych, w szczególności: - zastosować równanie zachowania energii D. Bernouliego w hydraulice, - umieć obliczyć wartości ciśnień i prędkości w wybranych fragmentach systemów przepływowych - umieć zastosować równania bilansu energii do wyznaczania strumieni energii metodami analitycznymi - umieć wykorzystać zasadę wzrostu entropii dla oceny kierunku przemian spontanicznych - umieć obliczyć strumień ciepła i wartości temperatur w przypadkach przewodzenia, konwekcji, przenikania i promieniowania - znać zasady wykorzystanie przemian fazowych w przekazywaniu energii METODY KSZTAŁCENIA: Wykład problemowy Audytoryjne Ćwiczenia projektowe, wykonanie samodzielnego opracowania. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W01 K_W04 K_U02 K_U15 K_K02 ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu, fizyki i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złoŜonych zadań z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn potrafi porozumiewać się przy uŜyciu róŜnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, takŜe w języku angielskim w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — zwłaszcza w powiązaniu z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu pisemne w postaci testu z 5 losowo wybranych zagadnień Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Odniesienie do efektów kształcenia Na ocenę 3 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Na ocenę 4 Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02, K_W07, K_W16 Egzamin końcowy K_U01, K_U09, K_U18 Zaliczenie prac kontrolnych i opracowania projektowego Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 218 Podstawa zaliczeń ćwiczeń projektowych są; - obecność i aktywny udział w zajęciach – 50% - wykonanie zalecanych zadań do kaŜdych z zajęć – 50% OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 130 godzin, w tym: udział na zajęciach 60 godzin, praca samodzielna 70 godzin, w tym: przygotowanie do egzaminu 15, LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Szargut J.– Termodynamika techniczna,PWN,1988 Staniszewski J.– Przekazywanie ciepła,.WNT,1984 Prosnak W. – Mechanika Płynów.PWN,1982 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Hobler T. Ruch ciepła i wymienniki, WNT 1978 UWAGI: Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 219 O OP PTTY YM MA ALLIIZZA AC CJJA A W W P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIU U 06.1-WM-MiBM-S2-KM-05_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-05_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : POLSKI Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki dr inŜ. E.Tertel Forma zajęć Semestr Pr o wa d ząc y: Liczba godzin w tygodniu Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Liczba godzin / studenta w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 ZALICZENIE Z OCENĄ Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 30 2 ZALICZENIE Z OCENĄ 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 ZALICZENIE Z OCENĄ Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 18 2 ZALICZENIE Z OCENĄ CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i definicjami z zakresu optymalizacji dynamicznej, istota optymalizacji dynamicznej, podstawy matematyczne optymalizacji dynamicznej. Przedstawienie metod i narzędzi rozwiązywania zagadnień optymalizacji dynamicznej ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w mechanice i budowie maszyn. WYMAGANIA WSTĘPNE: Analiza matematyczna z elementami ruchu prawdopodobieństwa, umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi: arkusze kalkulacyjne, Matlab/Scilab. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 220 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcia podstawowe i sformułowanie optymalizacji dynamicznej. Podstawy rachunku wariacyjnego. Równanie Eulera-Lagrang`a. Ekstrema warunkowe funkcjonałów. Programowanie dynamiczne. Zasada optymalności. Zasada maksimum Pontriagina. Sterowanie czasowo optymalne. Sterowanie optymalne układów liniowych przy kwadratowych wskaźnikach jakości. Synteza układów optymalnych. Tematyka projektów: Indywidualna realizacja projektów z wykorzystaniem metod optymalizacji dynamicznej: optymalizacja procesowa, sterowanie optymalne, sterowanie predykcyjne. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne, oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna nad zadaniem projektowym. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_U09 K_U09 K_U19 K_U16 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wymienić i krótko scharakteryzować rodzaje zadań optymalizacji dynamicznej. Potrafi sformułować opis matematyczny zadań optymalizacji dynamicznej. Potrafi przeanalizować zadanie optymalizacji dynamicznej i zastosować odpowiednią metodę do jego rozwiązania. Potrafi posługiwać się narzędziami informatycznymi przy rozwiązywaniu zadań optymalizacji dynamicznej Potrafi krytycznie ocenić uzyskane wyniki optymalizacji dynamicznej. Jest otwarty na stosowanie róŜnych narzędzi informatycznych do rozwiązywania zadań optymalizacji dynamicznej WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_U09 K_U09 K_U16 K_U19 K_K01 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium zaliczeniowe wykładu Ocena za realizację projektu. Ocena z projektu jest określana na podstawie zrealizowanego projektu oraz dyskusji nad nim. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 105 (105) godzin, w tym praca w audytorium 60 (36) godzin, oraz praca samodzielna 44 (61) godzin, w tym wykonanie projektu 34 (41) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 10 (20) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 65 (67) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 61 (44) co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 221 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Metody optymalizacji w zadaniach, Mieczysław Brdyś, Andrzej Ruszczyński, Warszawa, WNT, 1985, Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji, Władysław Findeisen, Jacek Szymanowski, Andrzej Wierzbicki, Warszawa, PWN, 1980, Metody rozwiązywania zadań optymalizacji, Jerzy Seidler, Anatol Badach, Włodzimierz Molisz, Warszawa, Podręczniki Akademickie, 1990. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Aproksymacja stochastyczna: metody optymalizacji w warunkach losowych, Jacek Koronacki, Warszawa, WNT, 1989 UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 222 W WY YB BR RA AN NE E ZZA AG GA AD DN NIIE EN NIIA A ZZA AS STTO OS SO OW WA AŃ Ń M ME ES S K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KM-06_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-06_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Marek Malinowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Marek Malinowski Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 30 2 II Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 18 2 II Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z numerycznymi metodami słuŜącymi do rozwiązywania zadań inŜynierskich. W szczególności główny nacisk połoŜony jest na praktyczne wykorzystanie Metody Elementów Skończonych. WYMAGNIA WSTĘPNE: - Matematyka Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 223 - ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść Laboratorium: Wprowadzenie do komputerowego wspomagania obliczeń inŜynierskich (CAE): geneza, a stan aktualny wiedzy, systemy CAE oparte na Metodzie Elementów Skończonych (MES). Zapoznanie studenta z podstawami teoretycznymi MES, zasadami doboru elementów, stopniami swobody, funkcjami kształtu, uwarunkowaniami macierzy sztywności, metodami rozwiązywania układów równań, zasadami generowania elementów skończonych, elementami typu h oraz p, zagęszczaniem siatki, zbieŜnością rozwiązania, zasadami łączenia ze sobą róŜnych elementów. Pre- i Postprocesory, Solvery, Analiza liniowych i nieliniowych układów. Laboratoria obejmują następujący zakres tematyczny: metodyczne podstawy przeprowadzania obliczeń inŜynierskich za pomocą MES, zadania ze statyki (układy prętowe, ramy, belki, powłoki, tarcze). Zastosowanie elementów skończonych 3D tetradycznych, heksadrycznych. Rozwiązanie praktycznego problemu inŜynierskiego przez studenta – projekt do samodzielnej realizacji. Zastosowanie podprogramów / programów: Pręt, Rama, Tarcza, AutoCAD Mechanical, ABAQUS. METODY KSZTAŁCENIA: Wprowadzenie do MES z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami i czasopismami. Na początku kaŜdego laboratorium jest weryfikacja wiedzy studenta (przygotowanie do zajęć) na podstawie odpowiedzi lub krótkiego sprawdzianu pisemnego. Indywidualna praca podczas opracowywania części obliczeniowej zadania. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 Student ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn K_W07 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn K_U01 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie K_U04 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu kierunku Mechanika i Budowa Maszyn K_K01 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe Ŝycie WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzania efektu kształcenia K_W04 K_W07 Zaliczenie z oceną, liczona jest średnia arytmetyczna ze sprawozdań z kaŜdego laboratorium oraz z kartkówki przed rozpoczęciem kaŜdego laboratorium (waga=0,7). Ocena za rozwiązanie jednego zadania problemowego (waga=0,3). W sprawozdaniu z kaŜdego laboratorium student przygotowuje część opisową dotycząca teoretycznych podstaw MES oraz część praktyczną laboratorium. Ocenie podlega rozwiązane zadanie inŜynierskie: wyniki, sposób rozwiązania, krytyczna analiza wyników, sposób i metody weryfikacji wyników, wykorzystana literatura oraz bazy danych własności materiałów np. ze strony www.matweb.com. K_U01 K_U04 Zaliczenie z oceną, liczona jest średnia arytmetyczna ze sprawozdań z kaŜdego laboratorium. Ocena ze sprawozdania z laboratorium jest określona na podstawie jego realizacji oraz sprawozdań/raportów będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 224 Laboratorium – warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnych ocen z opracowanych sprawozdań oraz wszystkich kartkówek. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 80 godzin, w tym audytorium 30 (18) godzin, konsultacje 1 (2) godzina, praca samodzielna, w tym takŜe zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 49 (60) godzin, w tym: przygotowanie do zajęć 15 (18), opracowanie sprawozdań 19 (24) godzin, analiza i rozwiązanie zadania problemowego projekt 10 (13). Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 75 (75) co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 31 (20) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. M. Malinowski, M. Sąsiadek, Materiały pomocnicze z podstaw systemu CAD/CAE AutoCAD 2000 Power Pack, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2002 (preskrypt oraz wersja elektroniczna). 2. Bąk R., Burczyński T., Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001. 3. Mika P., Materiały pomocnicze do zajęć pt. Analiza MES zagadnień spręŜysto-plastycznych – program ABAQUS, Politechnika Krakowska, 2011. 4. Skrzat A., Modelowanie liniowych i nieliniowych problemów mechaniki ciała stałego i przeplywu ciepła w programie ABAQUS, ksiąŜka.edu.pl, Politechnika Rzeszowska, Rzeszów 2011 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. G. Rakowski, Z. Kacprzyk, Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, wyd.2, 2005.Zienkiewicz O.C., Taylor R.L., The Finite Element Method Set, Sixth Edition, Butterworth-Heinemann, 2005. Rusiński E., Metoda elementów skończonych System COSMOS/M, WKiŁ, Warszawa 1994. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby godzina dla studiów zaocznych. . Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 225 W WY YB BR RA AN NE E P PR RO OB BLLE EM MY Y P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIA A U UK KŁŁA AD DÓ ÓW W M ME EC CH HA ATTR RO ON NIIC CZZN NY YC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-KM-07.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-07.1_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki dr inŜ. P. Kuryło, dr inŜ. E.Tertel Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 30 2 Ć wi c z e n i a Laboratorium Projekt Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 3 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 18 3 Projekt Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i definicjami wybranych metod sterowania układami mechanicznymi, istota sterowania, podstawy matematyczne sterowania układami mechanicznymi. Przedstawienie metod i narzędzi rozwiązywania zagadnień sterowania układami mechanicznymi ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w mechanice i budowie maszyn. WYMAGANIA WSTĘPNE: Analiza matematyczna wraz z elementami rachunku prawdopodobieństwa i matematycznej, umiejętność posługiwania narzędziami informatycznymi, Matlab/Scilab. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn statystyki - 226 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcia układów regulacji i sterowania. Przykłady obiektów dynamicznych z układem sterowania. Stabilność – określenia podstawowe. Pojecie zbiorów granicznych, punkty stacjonarne, atraktory. Stabilność układów liniowych i nieliniowych. Przykłady badania stabilności. Częstotliwościowe kryteria stabilności. Dynamika obiektów starowania (robotów manipulacyjnych). Klasyczne regulatory P, PD i PID. Układy sterowania oparte o odwrotny model dynamiki obiektu. Adaptacyjne układy sterowania. Odporne układy starowania obiektów o niepewnej dynamice. Treść projektowa Tematyka projektu realizowanego przez cały semestr obejmuje zagadnienia mające na celu zdobycie umiejętności prawidłowego doboru elementów układów mechatronicznych ze względu na realizowaną funkcję, umiejętności symulacji układu, opracowania algorytmu sterowania oraz symulacji układu sterowania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W08 Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu metod sterowania układami mechanicznymi K_W08 K_U18 Student potrafi prawidłowo zaprojektować układ sterowania obiektu mechanicznego Potrafi dokonać analizy stabilności układu sterowania obiektu mechanicznego K_W08 K_U17 Potrafi wykorzystywać metody sterowania w realizacji zadań inŜynierskich K_U01 K_U05 Jest zdeterminowany w poszukiwaniu rozwiązań z zakresu metod sterowania układów mechanicznych K_U13 K_K01 Jest otwarty na stosowanie róŜnych narzędzi informatycznych z zakresu metod sterowania obiektów mechanicznych Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 227 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W08 K_U18 K_U17 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Zaliczenie z oceną wykładu. Ocena z wykładu na studiach stacjonarnych jest określana na podstawie oceny z końcowego kolokwium. Ocena z wykładu na studiach niestacjonarnych jest określana na podstawie średniej waŜonej oceny z końcowego kolokwium (waga=0.6) oraz oceny za semestralną pracę kontrolną (waga=0.4). K_W08 K_U05 K_U09 K_U16 K_U17 K_U18 K_K01 Zaliczenie z oceną zajęć laboratoryjnych. Ocena z laboratorium jest określona na podstawie ich i realizacji oraz sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90 godzin, w tym praca w audytorium 60 (36) godzin, praca samodzielna 30 (50) godzin, w tym przygotowanie do zajęć laboratoryjnych i opracowanie sprawozdań 20 (35) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 10 (15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 50 (57), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 60 (40), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. M. Krstic, I. Kanellakopoulos and P. Kokotpvic, Nonlinear and Adaptive Control Design, Wiley, New York, 1995. T. Kaczorek, Teoria sterowania i systemów, WNT, Warszawa, 1999 H. Górecki, Algorytmy i programy sterowania, WNT, Warszawa, 1980 Z. Bubnicki, Teoria i algorytmy sterowania, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. K. Ogata, Metody przestrzeni stanów w teorii sterowania, WNT, Warszawa 1974 M.W. Spong i M. Vidyasagar, Dynamika i sterowanie robotów, WNT, 1997 UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 228 P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIE E U UR RZZĄ ĄD DZZE EŃ Ń TTR RA AN NS SP PO OR RTTU U W WE EW WN NĘ ĘTTR RZZN NE EG GO O 06.1-WM-MiBM-S2-KM-07.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-07.2_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Daniel Dębowski dr inŜ. Tomasz Belica, dr inŜ. Daniel Dębowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 30 2 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 18 2 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie studentowi wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z transportem wewnętrznym, projektowania pojedynczych urządzeń oraz systemów przeznaczonych do transportu wewnętrznego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy i robotyka konstrukcji maszyn, Wytrzymałość materiałów I, Eksploatacja Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn maszyn, Automatyka - 229 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Charakterystyka oraz klasyfikacja urządzeń transportowych. Transport intermodalny, kombinowany oraz bimodalny. Normalizacja i unifikacja w urządzeniach transportowych. Urządzenia przeznaczone do transportu cyklicznego (dźwignice, wózki, itp.) oraz do transportu ciągłego (przenośniki). Modelowanie systemów transportowych. Dobór urządzeń transportowych, budowa, eksploatacja, obliczanie podstawowych parametrów. Projektowanie urządzeń transportowych. Projekt Ćwiczenia projektowe na bazie wykładu i materiałów źródłowych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Wykłady z wykorzystaniem środków multimedialnych. Praca samodzielna studenta z wykorzystaniem Internetu oraz dostępnej literatury. Projekt Omówienie i sprawdzenie ćwiczeń projektowych przewidzianych do realizacji w trakcie semestru. Prezentacja przez studentów opracowanych zadań. Analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. W zaleŜności od ćwiczenia samodzielna lub zespołowa realizacja poszczególnych zadań projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W04 ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z zagadnieniami transportu wewnętrznego, modelowaniem systemów transportowych oraz projektowaniem podstawowych urządzeń transportu wewnętrznego K_W07 zna podstawowe techniki oraz metody stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich, dotyczących transportu wewnętrznego K_U01 dla określonego zadania projektowego potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł; integrować uzyskane dane K_U04 potrafi przygotować i przedstawić prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu transportu wewnętrznego K_U14 potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej zaprojektowanego systemu transportowego K_U15 potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania oraz ocenić istniejące rozwiązania techniczne stosowane w systemach transportu wewnętrznego K_U19 potrafi, zgodnie z zadaną specyfikacją, zaprojektować urządzenie transportowe lub z wykorzystaniem istniejących rozwiązań technicznych – złoŜony system transportu wewnętrznego K_K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej róŜne role Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 230 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W04 K_W07 K_U14 K_U15 Wykład Ocena z wykładu jest określana na podstawie zaliczenia z końcowego kolokwium. K_W04 K_W07 K_U01 K_U04 K_U14 K_U15 K_U19 K_K03 Projekt Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zadań projektowych przewidzianych do realizacji w trakcie semestru. Zaliczenie odbywa się na podstawie opracowanych przez studenta projektów oraz prezentacji. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90(90) godzin, w tym: udział na zajęciach 60(36) godzin, praca samodzielna 30(50) godzin, w tym: przygotowanie do kolokwium 15(30), opracowanie zadań projektowych 15(20), Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 50(57) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 60(40) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Furmanik K., Maszyny i urządzenia transportowe. Tom 1. Transport przenośnikowy. Wydawnictwo Akademii Górniczo-Hutniczej, 2008. 2. Jacyna M., Modelowanie i ocena systemów transportowych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2009. 3. Fijałkowski J., Transport wewnętrzny w systemach logistycznych. Wybrane zagadnienia. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2003. 4. Katalogi producentów elementów maszyn oraz urządzeń transportowych. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Pr. zbiorowa pod red. M. Dietrycha, Podstawy Konstrukcji Maszyn, T. 1,2,3, Warszawa WNT, 1995. Seria: Podstawy konstrukcji maszyn (ponad 20 tomów), PWN. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 231 M ME ETTO OD DY Y TTW WÓ ÓR RC CZZO OŚ ŚC CII IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIE EJJ K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KM-08_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-08_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Roman Sobczak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inz Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy róŜnorodnych metodach stymulacji procesu twórczego oraz przekazanie umiejętności stosowania wybranych metod w praktyce inŜynierskiej. WYMAGANIA WSTĘPNE: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Procesy twórcze w zintegrowanym rozwoju wyrobów. Pojęcie i cechy twórczości, kreatywności, inwentyki, wynalazczości. Trudności i błędy przy rozwiązywaniu problemów. Myślenie oceniające a myślenie projektujące, metody postrzegania, myślenie równoległe, myślenie lateralne. Filozofia kaizen – ciągłego udoskonalania, diagramy przyczynowo skutkowe, metody ilościowe Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 232 w formułowaniu problemu. Metody poszukiwania koncepcji rozwiązań problemów projektowych: metody tradycyjne, metody heurystyczne, metody systematyczne i mieszane. Techniki selekcji, oceny i wyboru rozwiązań, teoria decyzji, systemy eksperckie. Aspekty podejmowania decyzji, podejmowanie decyzji w warunkach niepewności, ocena rozwiązań alternatywnych w warunkach jednoczesnego stosowania wielu kryteriów. Treść ćwiczeń 1. - zasady prowadzenia „burzy mózgów”, 2. - zasady synektyki, 3. - zasady proponowane przez H. Altszulera – metodę TRIZ. 4. - metoda budowania macierzy alternatywnych rozwiązań 5. - zasada budowania „mapy myśli” METODY KSZTAŁCENIA: Wykład problemowy oraz ćwiczenia – warsztaty praktyczne EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W07 zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu Mechaniki i Budowy Maszyn zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy K_W10 K_U16 K_K06 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu pisemne w postaci testu z 5 zagadnień Przy ocenianiu pytań z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów itp. Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z nieznacznymi błędami Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie rozpatrywanego problemu Zaliczenie ćwiczeń na podstawie obecności oraz aktywność w zajęciach warsztatowych. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75 (68) godzin, w tym: - udział na zajęciach 30 (18) godzin, - praca samodzielna 45 (50) godzin, Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym 45 co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela 30 co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Branowski B., Metody twórczego rozwiązywania problemów inŜynierskich, Wielkopolska Korporacja Techniczna NOT, Poznań 1999. Pahl G., Beitz W., Nauka konstruowania, WNT, Warszawa 1984. Krick E., Wprowadzenie do techniki projektowania technicznego, WNT, Warszawa. Tarnowski W., Podstawy projektowania technicznego, WNT, Warszawa 1997 Sobczak R. – Materiały pomocnicze do przedmiotu Metodologia Projektowania technicznego, 2010 Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 233 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Edward de Bono – wszystkie dostępne pozycje literatury 2. www. mit.edu UWAGI: Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 234 ZZA AG GA AD DN NIIE EN NIIA A E EK KO ON NO OM MIIC CZZN NE E W W P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIU U K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KM-09_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-09_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Roman Sobczak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: DR inz Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium warsztaty Projekt 30 2 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratoria III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 18 2 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy o ekonomicznych i finansowych aspektach projektowania systemów technicznych oraz umiejętności samodzielnego szacowania wskaźników efektywności projektów. WYMAGANIA WSTĘPNE: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładów: Pojecie funkcji produkcji, zagadnienie optymalizacji warunkowej, analiza marginalna, optymalizacja wielokryterialna, wartość i uŜyteczność w czasie, wybór stopy dyskontowania, ocena ekonomiczna i ocena efektywności finansowej, szacowanie kosztów, koszty stałe, koszty zmienne, koszty bezpośrednie, koszty zarządu, amortyzacja, podatki, kapitał obrotowy, krzywa uczenia się, zagadnienie Pareto, Prognozowanie Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 235 przepływów finansowych, ocena efektywności inwestycji, efektywność finansowa i efektywność ekonomiczna, dynamiczny koszt jednostkowy efektu, analiza korzyści/ kosztów społecznych. Szacowanie wartości resztowej. Koszt cyklu Ŝycia projektu. Podstawowe metody wyceny majątku trwałego – metoda majątkowa , metoda dochodowa Podczas ćwiczeń projektowych student pozna; 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Metody przeliczania wartości w czasie ( rachunek dyskonta) Obliczanie NPV, IRR, dynamicznego kosztu jdnostkowego Analiza BEP (punktu krytycznego) Zastosowanie krzywej uczenia się do szacowania prognozy kosztów jednostkowych Metody obliczania wartości resztowej (rezydualnej) Metody obliczania odpisów amortyzacyjnych Szacowanie „tarczy podatkowej” Obliczanie wskaźników rentowności, obrotowości METODY KSZTAŁCENIA: Wykład problemowy. Zajęcia projektowe jako analizy studium przypadku oraz samodzielne mikroprojekty obliczeniowe. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W08 K_U10 K_U14 K_K07 ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inŜynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inŜynierskiej potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inŜynierskich — integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające takŜe aspekty pozatechniczne potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inŜynierskich ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inŜynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem róŜnych punktów widzenia WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: ; Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Opis efektu kształcenia Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Wiedza o podstawowych pojęciach z zakresu ekonomii K_W17, Test pisemny, dyskusje podczas zaliczenia oraz oceny sprawozdań z ćwiczeń potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inŜynierskich K_U12, K_K02 Ocena i dyskusja podczas prezentacji sprawozdania z ćwiczeń Umiejętności współdziałać w grupie K_K04 Ćwiczenia laboratoryjne Zaliczenie wykładu pisemne testu z 5 zagadnień Przy ocenianiu odpowiedzi na pytania z części wykładowej stosuje się następujące wytyczne: Na ocenę 2 Student nie rozumie pytania, nie potrafi w sposób prawidłowy udzielić odpowiedzi Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Odpowiedzi zawierają tylko informacje podstawowe bez wspomagających schematów, wykresów Odpowiedzi zawierają informacje przedstawiane podczas zajęć, lecz nie w pełni kompletne lub z Odpowiedzi zawierają pełne informacje przedstawiane podczas zajęć oraz własne spostrzeŜenie Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 236 itp. nieznacznymi błędami rozpatrywanego problemu OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 97 (94) godzin, w tym: - udział na zajęciach 62 (19) godzin, - praca samodzielna 35 (75) godzin, Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym 57 co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela . 62 co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. Mieczysław Dobija – Rachunkowość zarządcza, WN PWN, Warszawa, 1995 Chadwick – Rachunkowość zarządcza dla niewtajemniczonych, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa, 1997 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. Richard de Neufville – Applied Systems Analysis – Engineering Planning and Technology Management, - otwarte zasoby internetu W. Fabrycki - Systems Engineering and Analysis, 2006 J. English – Project Evaluation, 1987 UWAGI: Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 237 P PR RA AC CA A P PR RZZE EJJŚ ŚC CIIO OW WA A 06.1-WM-MiBM-S2-KM-10_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-10_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy W ym agan i a ws tę p ne : brak J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Edward Walicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. Edward Walicki, dr hab. inŜ. Anna Walicka, prof. UZ dr inŜ. Tomasz Belica; dr inŜ. Daniel Dębowski dr inŜ. Jarosław Falicki; dr inŜ. Paweł Jurczak Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Marek Malinowski; dr inŜ. Dariusz Michalski; dr inŜ. Małgorzata Ratajczak dr inŜ. Izabela Gabryelewicz dr inŜ. Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 45 3 Zaliczenie na ocenę 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 27 3 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia i redagowania opracowań charakterze poznawczym, popularyzatorskim i/lub naukowym. Omówienie zasad poszukiwania i pozyskiwania najnowszej wiedzy w określonym temacie. Przygotowanie studentów do realizacji pracy dyplomowej magisterskiej. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 238 WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe umiejętności wyszukiwania informacji o charakterze technicznym i naukowym. Ogólna wiedza i umiejętności inŜynierskie. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Tematyka projektowa: Student w ramach pracy przejściowej winien wykazać się umiejętnością przedstawienia analizy aktualnego stanu i rozwoju dziedziny wiedzy z zakresu automatyzacji procesów produkcyjnych. Student w ramach wykonywanej pracy, powinien wykazać się umiejętnością rozwiązywania zagadnień z zakresu prowadzenia projektów z zakresu automatyzacji i organizacji wybranego obszaru procesu technologicznego, w tym projektowania nowych i nadzorowania istniejących procesów i systemów produkcyjnych. Tematyka pracy przejściowej winna być związana z zagadnieniami zapewniającymi poszerzenie zakresu wiedzy studenta uzyskanej w toku studiów METODY KSZTAŁCENIA: Praca indywidualna nad zadaniem projektowym lub nad opracowaniem na zadany temat. Indywidualne konsultacje wsparte najnowsza literaturą fachową. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad uzyskanymi rozwiązaniami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 K_W09 K_U07 K_U08 K_U12 K_U18 K_U19 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wyszukiwać najnowsze informacje na określony temat, wykorzystując róŜne źródła. Potrafi sformułować zadanie o charakterze projektu technicznego lub problemu naukowego z zakresu automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych oraz określić priorytety w realizacji zadania. Potrafi rozwiązywać zagadnienia z zakresu automatyzacji i organizacji wybranego obszaru procesu technologicznego, w tym projektowania nowych i nadzorowania istniejących procesów i systemów produkcyjnych. Student potrafi samodzielnie zredagować i napisać opracowanie problemu lub wykonać pracę o charakterze projektu zgodnie z aktualnym stanem wiedzy w obszarze automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych. Potrafi przygotować i przedstawić prezentację opracowania lub projektu z wykorzystaniem technik multimedialnych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 Dyskusje podczas konsultacji zadania. Końcowa ocena zrealizowanego zadania K_W09 K_U07 K_U08 K_U12 K_U18 K_U19 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest przygotowanie planu i koncepcji realizacji oraz złoŜenie opracowania zadania w postaci projektu technicznego lub analizy określonego problemu. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 239 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100 (100) godzin, w tym praca w audytorium 45 (27) godzin, konsultacje 5 (13) godzin, praca samodzielna 50 (60) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 40 (50) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 10 (10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 90 (90), co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 50 (40), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: Literaturę naleŜy dobrać zgodnie z przyjętym tematem pracy. NaleŜy zwrócić uwagę na korzystanie z literatury najnowszej, z róŜnych źródeł, w szczególności czasopisma fachowe, artykuły naukowe. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: brak UWAGI: brak Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 240 S SE EM MIIN NA AR RIIU UM M D DY YP PLLO OM MO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-KM-11_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-11_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy W ym agan i a ws tę p ne : brak J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : prof. dr hab. inŜ. Edward Walicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze prof. dr hab. inŜ. Edward Walicki, dr hab. inŜ. Anna Walicka, prof. UZ dr inŜ. Tomasz Belica dr inŜ. Daniel Dębowski Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Izabela Gabryelewicz dr inŜ. Paweł Jurczak dr inŜ. Marek Malinowski dr inŜ. Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 60 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 36 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom załoŜeń do opracowania pracy dyplomowej - pracy. Celem seminarium jest takŜe zapoznanie studenta z formalnymi zasadami i warunkami pisania i obrony pracy dyplomowej (w tym przebiegu egzaminu dyplomowego). Dodatkowym celem seminarium jest nabranie doświadczenia w publicznym występowaniu i bronieniu swoich osiągnięć. Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 241 - WYMAGANIA WSTĘPNE: Wiedza z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zajęcia seminaryjne są związane ściśle z tematyką prac dyplomowych. W pierwszym referacie-prezentacji student opisuje swoje załoŜenia pracy dyplomowej. W wygłaszanych referatach dyplomanci przedstawiają zarówno swoje tematy i aktualne osiągnięcia jak i przedstawiają aktualne problemy związane z realizacją pracy; proponują ich rozwiązanie i uzasadniają swoje racje. Po prezentacji - odpowiadają na pytania prowadzącego i innych dyplomantów. Dzięki pobudzeniu aktywności studentów daje się im moŜliwość dokładnego i bardzo szerokiego poznania rozwiązywanych problemów oraz zmusza do poszukiwania efektywniejszych form podejścia do rozwiązywania problemów związanych z realizacją pracy dyplomowej oraz do szukania coraz ciekawszych formy przedstawienia wyników własnej pracy. Przedstawione zostają rodzaje i charakterystyka prac inŜynierskich. Zasady wyboru tematu i definiowanie problemu badawczego, projektowego, konstrukcyjnego, technologicznego, eksploatacyjnego. Główne składniki pracy inŜynierskiej. Literatura przedmiotu. Opisy bibliograficzne. Ogólne zasady pisania prac dyplomowych z uwzględnieniem znaczeń rysunków, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Na zajęciach seminaryjnych zwraca się szczególną uwagę na zagadnienia etyki w pisaniu prac inŜynierskich, na zasady ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego. W czasie zajęć studenci biorą udział w symulowanych obronach, przybierając róŜne role, od dyplomanta do przewodniczącego komisji egzaminacyjnej i zapoznają się z listą moŜliwych pytań egzaminacyjnych. METODY KSZTAŁCENIA: Metoda projektów, problemowa dyskusja dydaktyczna, autoprezentacja, instruktaŜ, symulacje. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W01 Student ma szczegółową i pogłębioną wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn K_W02 Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn K_W06 Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia maszyn K_W08 Zna i rozumie pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego K_W09 Zna metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn K_U01 K_U03 K_U05 K_U15 K_U17 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu oraz umiejętnie prezentuje wyników własnych i cudzych opracowań, zadań Ocenia przydatność i prawidłowo wybiera optymalne metody do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn K_K01 Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie K_K02 Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. K_K03 Student potrafi współpracować w pracy zespołowej, Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 242 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionego opracowania seminaryjnego. Warunkiem zaliczenia jest przedstawienie zebranych materiałów i dokonanej ich analizy. Podstawą zaliczenia seminarium jest pozytywna ocena z dwu wygłoszonych referatów (prezentacji), stuprocentowa obecność oraz widoczna aktywność na zajęciach. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 80 godzin, w tym praca w audytorium 60 (36) godzin, konsultacje 1 (4) godzina, praca samodzielna 19 (40) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 14 (30) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5 (10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 75 (70), co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 61 (40), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: a. b. c. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy, Wyd. 24 zm., Wydawnictwa NaukowoTechniczne, Warszawa, 2004. Bober A., Dudziak M.: Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999. Rydzanicz I.: Zapis konstrukcji - podstawy, PWR Wrocław, 2000. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1 2 3 4 5 6 7 Normy.: Punkt Informacji Normalizacyjnej (PIN), Uniwersytet Zielonogórski - Biblioteka Uniwersytecka, ul. Podgórna 50, 65-246 Zielona Góra, Kampus A, bud.A-6, pok. 103. Paprocki K.: Zasady Zapisu Konstrukcji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000. Lewandowski T. Zbiór zadań z rysunku technicznego dla mechaników, WSiP, Warszawa 1998. Rydzanicz I.: Rysunek Techniczny jako zapis konstrukcji - Zadania, WNT, Warszawa 2004 Giełdowski L.: Rzutowanie prostokątne. Widoki. Ćwiczenia i zadania rysunkowe z rozwiązaniami. WSiP, Warszawa 1999. Giełdowski L.: Przekroje. Ćwiczenia i zadania rysunkowe z rozwiązaniami. WSiP, Warszawa 1999. Giełdowski L.: Wymiarowanie. Ćwiczenia i zadania rysunkowe z rozwiązaniami. WSiP, Warszawa 1999. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 243 P PR RA AC CA A D DY YP PLLO OM MO OW WA A 06.1-WM-MiBM-S2-KM-12_12 06.1-WM-MiBM-N2-KM-12_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr hab. inŜ. Anna Walicka, prof. UZ Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. Edward Walicki, dr hab. inŜ. Anna Walicka, prof. UZ dr inŜ. Tomasz Belica dr inŜ. Daniel Dębowski Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Izabela Gabryelewicz dr inŜ. Paweł Jurczak dr inŜ. Marek Malinowski dr inŜ. Dariusz Michalski dr inŜ. Roman Sobczak Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 90 6 Przyjęcie pracy przez promotora 20 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 54 6 Przyjęcie pracy przez promotora CEL PRZEDMIOTU: Omówienie głównych składników pracy dyplomowej inŜynierskiej. Sprawdzenie zasad pisania prac dyplomowych. Merytoryczna ocena zamieszczonych w pracy rysunków, oznaczeń, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Plagiat – wyjaśnienie kryteriów oceny pod względem przestrzegania praw autorskich. Referowanie przez uczestników seminariów dotychczasowego stanu zaawansowania pracy inŜynierskiej i Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 244 dyskusje. Przygotowanie końcowej redakcji pracy oraz zasady opracowywania prezentacji multimedialnych na obronę pracy dyplomowej. Celem przedmiotu jest końcowe przygotowanie studenta do pracy w zawodzie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Seminarium dyplomowe ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Opracowanie pracy inŜynierskiej wg karty pracy dyplomowej. Praca składa się z zagadnień teoretycznych (przegląd literatury naukowej i technicznej) oraz pracy własnej (przedstawienie metodyki badań, wyników badań, opracowanie konstrukcji wyrobu, technologii produkcji wyrobu, zagadnień automatyzacji produkcji, technologii eksploatacji maszyny itp.). Do obrony powinna być opracowana prezentacja multimedialna. METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Samodzielna lub zespołowa praca w laboratoriach i pracowniach komputerowych. Dyskusje podczas spotkań z promotorem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W06 K_W07 K_W10 K_W16 K_U01 K_U03 K_U05 K_U08 K_U09 K_U14 K_U15 K_U17 K_K01 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma szczegółową wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn Ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia maszyn Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej Zna podstawowe metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Potrafi przygotować w języku polskim opracowanie w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski Potrafi wykorzystać do rozwiązywania zadania róŜne metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne Potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową i metodami oceny błędów pomiarów Potrafi dokonać krytycznej analizy stosowanego sposobu i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Potrafi ocenić przydatność metod słuŜących do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest przyjęcie pracy przez promotora. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 500 (500) godzin, w tym praca w audytorium 90 (54) godzin, konsultacje 35 (46) godzin, praca samodzielna 375 (400) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie pracy 300 (320) godzin, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 75 (80) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 425 (420), co odpowiada 17 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 125 (100), co odpowiada 5 ECTS Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 245 LITERATURA PODSTAWOWA: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia, Wrocław 2001. Cabarelli G., Łucki Z., Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską, Universitas, Kraków 1998. Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów, WP PWN, Warszawa 2000. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. 10 H. Dominiczak, Wstęp do badań historycznych, Częstochowa 1998 11 B. Ryszewski, Problemy i metody badawcze archiwistyki, Toruń 1985 12 P. Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2000r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia TechnicznoRolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny – Instytut Budowy I Eksploatacji Maszyn Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 246 - Mechatronika (MTR) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 247 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 248 IIN NśśY YN NIIE ER RIIA A P PR RO OC CE ES SÓ ÓW W P PR RZZE EM MY YS SŁŁO OW WY YC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-01_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-01_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 15 1 Projekt Zaliczenie z oceną II Zaliczenie z oceną 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt 9 1 Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z metodami analizy procesów przemysłowych pod kątem moŜliwości ich modelowania i projektowania. Omówienie metod organizacji procesów przemysłowych. Zapoznanie studentów z zasadami doboru technologii, wyposaŜenia technicznego oraz systemu nadzoru w zaleŜności od typu procesu przemysłowego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Fizyka, Mechanika techniczna, podstawowymi narzędziami informatycznymi. Elementy statystyki, Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn umiejętności posługiwania się - 249 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Klasyfikacja procesów. Podstawy opracowywania procesów przemysłowych i przenoszenia na skalę przemysłową. Procesy ciągłe i dyskretne. Istota tworzenia i usprawniania procesów produkcyjnych. Dobór technologii, organizacja gniazd produkcyjnych. Podstawy modelowania procesów. Podstawy automatyzacji procesów przemysłowych. Analiza i projektowanie procesu przepływu produkcji. Przepływ produkcji w róŜnych jej typach, formach i odmianach organizacyjnych. Projektowanie systemów produkcyjnych – produkcja seryjna, jednostkowa, technologia grupowa, elastyczne systemy produkcyjne. Pomiary i nadzór w procesach przemysłowych. Ewidencja i kontrolowanie oraz dokumentacja związana z przepływem produkcji. Tematyka zadań projektowych: Indywidualna realizacja projektu procesu produkcyjnego dla określonego produktu w zakresie: doboru technologii wykonania, struktury procesu produkcyjnego, zaplanowania infrastruktury lokalowej, doboru wyposaŜenia technologicznego, zaplanowania zasobów ludzkich, przestrzennego rozmieszczenia stanowisk pracy, struktury organizacyjnej systemu przemysłowego, harmonogramu realizacji projektu. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne, oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna nad zadaniem projektowym. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad projektami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03 K_W09 K_U12 K_U15 K_U19 K_K04 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu planowania, modelowania i projektowania procesów przemysłowych. Potrafi dokonać klasyfikacji procesów przemysłowych. Potrafi dobierać odpowiednią technologię wytwarzania oraz sposób zorganizowania procesu przemysłowego. Potrafi przeanalizować proces przemysłowy pod kątem moŜliwości wprowadzenia usprawnień oraz automatyzacji. Potrafi zaprojektować proces produkcyjny w zakresie technicznym, technologicznym, infrastrukturalnym i organizacyjnym oraz potrafi zaprojektować przepływy produkcyjne dla róŜnych typów produkcji. Potrafi określić cele i priorytety przy projektowaniu procesu produkcyjnego, jest kreatywny i zdeterminowany do ich osiągania. Jest świadomy intensywnego rozwoju metod inŜynierii procesów przemysłowych, rozumie konieczność ciągłego uczenia się, i sięgania po nowe techniki. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03 K_W09 K_U12 K_U15 K_U19 K_K01 K_U12 K_U19 K_K04 K_K01 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium zaliczeniowe Ocena z realizacji projektu Ocena z projektu jest określana na podstawie zrealizowanego zadania projektowego oraz dyskusji nad przedstawionym projektem. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 250 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 82 (80) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, konsultacje 2 (1) godzin, oraz praca samodzielna 50 (61) godzin, w tym opracowanie projektu 40 (45) godzin, przygotowanie do kolokwium z części wykładowej 10 (16) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 57(56) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 32 (19), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1 Adamczyk W.: InŜynieria procesów przemysłowych. Wydaw. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, 2002 2 Brzeziński M. (red.): Organizacja i sterowanie produkcją. Projektowanie systemów produkcyjnych i procesów sterowania produkcją. Agencja Wyd. Placet. Warszawa 2002. 3 Durlik I.: InŜynieria zarządzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Cz. 1. Strategie organizacji i zarządzania produkcją. Agencja Wydawnicza Placet. Warszawa 2004 4 Durlik I.: InŜynieria zarządzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Cz. 2. Strategia wytwarzania, projektowanie procesów i systemów produkcyjnych. Agencja Wydawnicza Placet. Warszawa 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1 Pająk E.: Zaawansowane technologie współczesnych systemów produkcyjnych. Wyd. Politechniki Poznańskiej. Poznań 2000. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 251 P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIE E U UK KŁŁA AD DÓ ÓW W II S SY YS STTE EM MÓ ÓW W A AU UTTO OM MA ATTY YK KII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-02.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-02.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny Podstawy automatyki, Podstawy informatyki, Podstawy programowania w językach W ym agan i a ws tę p ne : wyŜszego rzędu. Wiadomości teoretyczne z kursu fizyki, inŜynierii procesowej. J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Piotr Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 30 2 Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 5 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 18 2 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapinanie studentów z podstawowymi metodami projektowania układów i systemów automatycznego sterowania (analogowego i cyfrowego). Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 252 WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy automatyki, Podstawy informatyki, Podstawy programowania w językach wyŜszego rzędu. Wiadomości teoretyczne z kursu fizyki, inŜynierii procesowej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa Wprowadzenie do projektowania systemów i układów automatyki. Strategie projektowania. Komputerowe wspomaganie projektowania układów i systemów automatyki. Wybór struktury i konfiguracji systemów. Wymagania techniczne dla układów automatyki. (przetworniki, czujniki, układy przetwarzania danych). Metody projektowania programów sterujących dla układów oraz systemów automatyki. Sposób tworzenia dokumentacji projektowej. Przykładowe projekty układów i systemów automatyki – omówienie, analiza działania, moŜliwości rozbudowy i modernizacji. Wykorzystanie aplikacji LabWiu w projektowaniu prostych i złoŜonych systemów automatyki. Treść projektowa Metody projektowania struktur systemów i układów sterowania-analiza działania i omówienie moŜliwości ich rozbudowy. Analiza struktur i funkcji wybranych programów stworzonych w LabViu i TestPoint. Zadania projektowe uwzględniają indywidualny wybór systemu sterowania złoŜonych układów sterowania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Burza mózgów (w niektórych tematach wykładowych). Praca z literatura fachową. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W03 K_W07 K_U12 K_U18 K_U19 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna podstawowe strategie i zasady projektowania złoŜonych systemów automatyki Student zna typowe konfiguracje systemów sterowania oraz zna podstawowe ich znaczenie w układach automatyki. Potrafi dokonać wyboru struktury układu sterowania Potrafi projektować układy i systemy automatyki oraz potrafi dokonać ich adaptacji do warunków przemysłowych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W03 K_W07 K_U07 K_U12 Ocena z egzaminu + ocena z pracy kontrolnej K_U18 K_U19 Ocena z projektu uwzględniającego wszystkie wytyczne zawarte Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 253 w treści zadania projektowego Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego egzaminu pisemnego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z projektu określana jest na podstawie opracowanego projektu i jego prezentacji. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla egzaminu z wykładu (0.4), dla projektu (0.3), dla pracy kontrolnej (0.3) OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 125(127) godzin, w tym praca w audytorium 45 (27) godzin, praca samodzielna 50(64) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 15(23) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej i projektowej 15(18) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 60(86), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 75(63), co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Szymkat M.: Komputerowe wspomaganie w projektowaniu układów regulacji. WNT, Warszawa 1993, Niederliński A.: Systemy komputerowe automatyki przemysłowej. WNT, Warszawa 1985, Niederliński A.: Systemy komputerowe automatyki. Zastosowania. WNT, Warszawa 1985, Górski J., Brzózka K.: Regulatory i układy automatyki, Wydawnictwo Mikom, 2004, Kostro J.: Elementy, urządzenia u kłady automatyki, Wydawnictwo WSiP, 2000 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Dusza Jacek, Godtat GraŜyna, Leśniewski Antoni :Podstawy miernictwa”. Oficyna Wydawnicza Politechnkim Warszawskiej, Warszawa 1998. Świsulski Dariusz „Komputerowa technika pomiarowa”. Agenda Wydawnicza PAK-u , Warszawa 2005 r. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 254 A AU UTTO OM MA ATTY YK KA A W W N NO OW WY YC CH H TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIA AC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-02.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-02.2_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : wybieralny W ym agan i a ws tę p ne : Podstawy automatyki, Podstawy informatyki i inŜynierii procesowej. J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Piotr Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 30 2 Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 5 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 18 2 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem realizacji przedmiotu jest nabycie przez studenta wiedzy o przewodowych i bezprzewodowych systemach transmisji danych stosowanych w nowoczesnych systemach pomiarowych. Celem przedmiotu jest nabycie praktycznych umiejętności projektowania węzłów pomiarowo-strujacych w analogowych i cyfrowych układach automatyki przemysłowej. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 255 WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy automatyki, Podstawy informatyki i inŜynierii procesowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa Nowe przewodowe i bezprzewodowe metody transmisji danych w systemach automatyki. Nowe techniki projektowania i symulacji układów sterowania w automatyce. Metody projektowania węzłów pomiarowo sterujących wykorzystujących nowoczesne układy cyfrowe i analogowe. Omówienie wybranych technologii, narzędzi i metod integracji systemów, stosowanych w złoŜonych układach automatyki (np. integracja baz danych itp.). Nowe zaawansowane algorytmy sterowania i identyfikacji oraz metody ich implementacji na wybraną platformę sprzętową z mikrokontrolerem lub/i sterownikiem PLC. Nowoczesne metody diagnozowania procesów przemysłowych Przykłady zastosowań nowoczesnych rozwiązań w automatyce przemysłowej. Systemy SCADA. Treść projektowa Projektowania systemów transmisji danych w wirtualnych systemach pomiarowych. Tworzenie architektury zaawansowanych systemów pomiarowych z wykorzystaniem LabWiewu. Podstawowe funkcje systemów SCADA oraz zaawansowanych funkcji sterowników PLC. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Burza mózgów (w niektórych tematach wykładowych). Praca z literatura fachową. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W03 K_W04 K_W07 K_U07 K_U17 K_U18 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna przewodowe i bezprzewodowe metody transmisji danych Student potrafi identyfikować metody integracji systemów sterująco-pomiarowych w nowoczesnych systemach wytwórczych. Student zna i potrafi opracować algorytmy sterowania i identyfikacji danych pomiarowych K_U18 Zna i potrafi projektować nowoczesne systemy sterowania w praktyce K_U19 Potrafi samodzielnie projektować proste systemy sterowania z zastosowaniem nowoczesnych rozwiązań urządzeń automatyki i przesyłania danych K_U08 K_U10 K_U18 Student potrafi sporządzać złoŜone algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC i systemów SCADA. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 256 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W03 K_W04 K_W07 K_U07 K_U17 K_U18 K_U18 K_U19 K_U08 K_U10 K_U18 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z egzaminu (praca pisemna) i ocena z pracy semestralnej Ocena z projektu i sprawdzianów na zajęciach projektowych Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego egzaminu pisemnego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z projektu określana jest na podstawie opracowanego projektu i jego prezentacji. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla egzaminu z wykładu (0.4), dla projektu (0.3), dla pracy kontrolnej (0.3) OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 17(107) godzin, w tym praca w audytorium 60(36) godzin, praca samodzielna 50(54) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 20(18) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej i projektowej 15(18) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 80(69), co odpowiada 3 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 77(53), co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. Malinowski K., Rutkowski L.: Sterowanie i automatyzacja. Tom 1. Aktualne problemy i ich rozwiązania, wydawnictwo Exit, 2008, Pietrusewicz K., Dworak P,: Diagnostyka procesów i systemów. Tom 1, Exit 2007, Nawrocki W.: Rozproszone systemy pomiarowe, Wydawnictwa WKŁ, 2006, Jakuszewski R.: Programowanie systemów SCADA, Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego , 2006. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Świsulski Dariusz „Komputerowa technika pomiarowa”. Agenda Wydawnicza PAK-u , Warszawa 2005 r. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 257 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 258 S SY YS STTE EM MY Y M MIIK KR RO OM ME EC CH HA AN NIIC CZZN NE E 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-03_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-03_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Dr inŜ. Marek Malinowski Dr inŜ. Edward Tertel Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 2 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zagadnieniami mikromechaniki, metodami rozwiązywania zadań projektowych w konstrukcjach mikromechanicznych. Celem przedmiotu jest takŜe zapoznanie studentów z klasyfikacją podzespołów funkcjonalnych mikrorobotów, zespołów urządzeń mechanizacji, automatyzacji i robotyzacji wybranych procesów technologicznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Fizyka, Mechanika techniczna, Wytrzymałość materiałów, Elektrotechnika i Elektronika Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 259 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa Wprowadzenie: geneza, historia rozwoju mikromechaniki Rozwiązywania zagadnień projektowokonstrukcyjnych urządzeń precyzyjnych i mechatronicznych, takich jak: układy napędowe i zespoły urządzeń do precyzyjnego pozycjonowania, układy oraz wspomagana komputerowo aparatura pomiarowa do diagnostyki elektromechanicznych napędów sterowanych elektronicznie, przyrządy do pomiarów oraz rejestracji czasu i wielkości fizycznych związanych z czasem i sterujące w czasie, wyspecjalizowane urządzenia technologiczne i pomiarowe dla przemysłu precyzyjnego i elektronicznego, wybrane podzespoły funkcjonalne mikrorobotów, zespoły urządzeń mechanizacji, automatyzacji i robotyzacji wybranych procesów technologicznych oraz mechatroniczny i elektromechaniczny sprzęt powszechnego uŜytku. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Burza mózgów (w niektórych tematach wykładowych). Praca z literatura fachową. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W03 K_W05 K_W06 K_U02 K_U10 K_U16 K_U17 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma wiedzę z zakresu mikromechaniki i mikromechatroniki Student ma wiedzę z zakresu diagnostyki z zakresu elektromechanicznych napędów sterowanych elektronicznie Student zna ogólne zasady projektowania zespołów funkcjonalnych mikrorobotów i zespołów automatyzacji Student potrafi realizować zadania inŜynierskie obejmujące projektowanie urządzeń precyzyjnych i mechatronicznych zna metody oceny działania elementów i zespołów mikromechanicznych WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W03 K_W05 K_W06 K_U02 K_U10 K_U16 K_U17 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z egzaminu (praca pisemna) i ocena z pracy semestralnej Ocena z projektu i sprawdzianów na zajęciach projektowych Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium pisemnego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla kolokwium końcowego z wykładu (0.6), dla pracy kontrolnej (0.4) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 260 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 30(27) godzin, w tym praca w audytorium 15(9) godzin, praca samodzielna 15(15) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 5 (5) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i projektowej 10(10) godzin. Przygotowanie do kolokwium 10(10) Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 5(8), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 15(12), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dziuban J. A.: Technologia i zastosowanie mikromechanicznych struktur krzemowych i krzemowoszklanych w technice mikrosystemów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej 2004 wyd. II , 2. Praca zbiorowa: Mikroelektronika w pojazdach samochodowych. Informatory Techniczne Bosch, Wydawnictwo WKŁ, 2002 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 261 K KO OM MP PA ATTY YB BIILLN NO OŚ ŚĆ Ć S SY YS STTE EM MÓ ÓW W M ME EC CH HA ATTR RO ON NIIK KII K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-04.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-04.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Joanna Cyganiuk dr inŜ. Andrzej Brukszta Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z urządzeniami mechatronicznym jako elementami składowymi systemów produkcyjnych, z ich kompatybilnością mechaniczną, eklektyczną i elektroniczną, z moŜliwością zamiany i doboru odpowiednika, z moŜliwością wzajemnej współpracy systemów mechatronicznych i nadzoru ich działania. WYMAGANIA WSTĘPNE Mechanika Analityczna, Automatyzacja Wytwarzania Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 262 - Treść wykładowa: Praca z urządzeniami mechatronicznym – zasady, bezpieczeństwo, podejście techniczne. Dobór odpowiednich układów i urządzeń mechatronicznych. Ocena istniejących układów, moŜliwości modernizacji. Kompatybilność elementów składowych urządzeń mechatronicznych (układy elektryczne – elektroniczne – mechaniczne). MoŜliwości współpracy systemów i urządzeń mechatroniki. Kompatybilność sprzętowa i sygnałowa. Zamienność układów mechatronicznych. Sensory w układach mechatronicznych – kompatybilność elektromagnetyczna. Treść projektowa: W zakres tematyczny zajęć projektowych wchodzą zagadnienia związane z projektowaniem urządzeń i systemów mechatronicznych przeznaczonych do współpracy ze zautomatyzowanymi systemami wytwórczymi i transportowymi. Projekty uwzględniają zamienności układów i systemów nadzoru pracy projektowanych elementów mechatronicznych oraz kompatybilność sprzętową (mechanika – elektronika). METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady prowadzone są z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową - podręczniki, czasopisma. Projekt – metody: problemowa, analiza przypadku, burza mózgów. Praca indywidualna lub zespołowa w trakcie realizacji zadań projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W03 K_W07 K_U07 K_U10 K_U12 K_U16 K_K03 K_K06 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma wiedzę w zakresie kompatybilności systemów mechatroniki wiąŜących ze sobą układy elektroniczne, elektryczne i mechaniczne. Student ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólna obejmującą zagadnienia kompatybilności systemów mechatroniki. Student zna podstawowe techniki, narzędzia i urządzenia stosowane przy rozwiązywaniu zadań z zakresu współpracy systemów mechatronicznych. Student potrafi posługiwać się technikami informacyjno – komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania kompatybilnych układów mechatronicznych Student potrafi przy projektowaniu urządzeń mechatronicznych integrować wiedze z zakresu mechaniki, elektroniki, pneumatyki i hydrauliki oraz stosować podejście systemowe uwzględniające aspekty bezpieczeństwa. Student potrafi ocenić przydatność układów i urządzeń mechatronicznych w tym najnowszych rozwiązań, do pracy w zautomatyzowanych systemach produkcyjnych. Student potrafi zaproponować ulepszenia, bądź usprawnienia istniejących rozwiązań układów mechatronicznych. Student potrafi pracować i współdziałać w grupie przyjmując w niej róŜne role. Student potrafi myśleć w sposób kreatywny, dobierając współpracujące komponenty układów mechatronicznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 263 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W03 K_W07 K_U07 K_U10 K_U12 K_U16 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z wykładu Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego. Ocena z projektu dla studiów stacjonarnych. Ocena z projektu jest określana na podstawie wykonanego przez studentów projektu w formie pisemnej. K_K03 K_K06 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90(92) godzin, w tym praca w audytorium 30(18) godzin, udział w konsultacjach 5(9) godzin, praca samodzielna 55(65) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań/projektów 35(40) godzin, przygotowanie do kolokwium 15(20) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 55(58), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 35(27), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Gawrysiak M.: Mechatronika i projektowanie mechatroniczne, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 1997, 2. Gawrysiak M.: Mechatronika – komponenty, metody, przykłady, Wydawnictwo PWN, 2001, 3. Gawrysiak M.: Analiza systemowa urządzenia mechatronicznego, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2003. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Olszewski J., Barczyk M., i inni: Podstawy mechatroniki, Wydwanictwo Rea, Warszawa 2008. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 264 P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIE E M MA AS SZZY YN N IIN NTTE ELLIIG GE EN NTTN NY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-04.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-04.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki dr inŜ. Joanna Cyganiuk Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z maszynami inteligentnymi, ze sposobami i metodyką ich konstruowania, z rodzajami stosowanych układów inteligentnych, w tym z przesyłaniem danych i wspomaganiem decyzji oraz z przykładami gotowych konstrukcji. WYMAGANIA WSTĘPNE Mechanika Analityczna, Automatyzacja Wytwarzania, Komputerowe Wspomaganie Projektowania Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 265 - Treść wykładowa: Wstęp do zagadnienia projektowania. Metodyka konstruowania maszyn inteligentnych z uwzględnieniem bezpieczeństwa działania. Materiały w projektowaniu maszyn (materiały komponentów elektronicznych i mechanicznych). Rodzaje układów inteligentnych w maszynach mechatronicznych: systemy samodiagnozujące, inteligentne przesyłanie danych, inteligentne systemy wspomagania decyzji. Omówienie przykładowych struktur i zasady działania wybranych maszyn (aparatura monitorowania i sterowania w przemyśle, maszyny mobilne). Treść projektowa: W zakres tematyczny zajęć projektowych wchodzą zagadnienia związane z projektowaniem maszyn inteligentnych przeznaczonych do wybranych zadań i procesów, w tym projektowanie ich konstrukcji, układów sterowania, dobór sensoryki, ustalenie zasad i metod komunikacji oraz samodiagnozowania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady prowadzone są z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową - podręczniki, czasopisma. Projekt – metody: problemowa, analiza przypadku, burza mózgów. Praca indywidualna lub zespołowa w trakcie realizacji zadań projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W03 K_W07 K_U07 K_U10 K_U12 K_U16 K_K03 K_K06 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma wiedzę w zakresie projektowania maszyn inteligentnych wiąŜących ze sobą układy elektroniczne, elektryczne, mechaniczne, sensoryczne, informatyczne i komunikacyjne. Student ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą zagadnienia projektowania maszyn inteligentnych. Student zna podstawowe techniki, narzędzia i metody stosowane przy rozwiązywaniu zadań z zakresu projektowania maszyn inteligentnych. Student potrafi posługiwać się technikami informacyjno – komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania maszyn inteligentnych. Student potrafi przy projektowaniu maszyn inteligentnych integrować wiedze z zakresu mechaniki, elektroniki, pneumatyki, hydrauliki, sensoryki i informatyki oraz stosować podejście systemowe uwzględniające aspekty bezpieczeństwa. Student potrafi ocenić przydatność maszyn inteligentnych w tym najnowszych rozwiązań, do pracy w zautomatyzowanych systemach produkcyjnych. Student potrafi zaproponować ulepszenia, bądź usprawnienia istniejących rozwiązań maszyn inteligentnych. Student potrafi pracować i współdziałać w grupie przyjmując w niej róŜne role. Student potrafi myśleć w sposób kreatywny, dobierając elementy układów maszyn inteligentnych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W02 K_W03 K_W07 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z wykładu Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 266 - K_U07 K_U10 K_U12 K_U16 Ocena z projektu dla studiów stacjonarnych. Ocena z projektu jest określana na podstawie wykonanego przez studentów projektu w formie pisemnej. K_K03 K_K06 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90(92) godzin, w tym praca w audytorium 30(18) godzin, udział w konsultacjach 5(9) godzin, praca samodzielna 55(65) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań/projektów 35(40) godzin, przygotowanie do kolokwium 15(20) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 55(58) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 35(27), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Heimann B., Gerth W., Popp K.: Mechatronika – , wydawnictwo PWN 2001, 2. Gawrysiak M.: Mechatronika i projektowanie mechatroniczne, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 1997, 3. Turoski J., Podstawy mechatroniki, Wydawnictwo WyŜszej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź 2008, 4. Bradley D.A, Seward D., Dawson D., Burge S., Mechatronics and the Design of Intelligent Machines and Systems, Stanley Thornes (Publishers) Ltd, United Kingdom 2000. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Olszewski J., Barczyk M., i inni: Podstawy mechatroniki, Wydwanictwo Rea, Warszawa 2008, Pokojski J., Systemy doradcze w projektowaniu maszyn, WNT, Warszawa, 2005. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 267 E ELLE EK KTTR RY YC CZZN NE E E ELLE EM ME EN NTTY Y W WY YK KO ON NA AW WC CZZE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-05_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-05_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Tomasz Klekiel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 15 1 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium II Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 9 1 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów w zagadnienia elementów wykonawczych stosowanych w systemach automatyki i sterowania. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Fizyka, Elektrotechnika i Elektronika, Podstawy mechatroniki, Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn 6 - 268 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa Funkcje elektrycznych elementów wykonawczych w układach mechatroniki. Napędy elektryczne mechatronicznych urządzeń i robotów przemysłowych. Wykonawcze elementy precyzyjne - siłowniki elektryczne. Przekaźniki elektromagnetyczne i kontaktrony. Półprzewodnikowe przekaźniki prądu stałego i zmiennego. Sterowniki. Falowniki. Selsyny, łącza selsynowe. Treść laboratoryjna Badanie układów napędowych z silnikami prądu stałego z szeregową strukturą regulacji. Badanie układów napędowych ze sterowaniem dwustrefowym. Badanie stanów bramek logicznych. Badanie układu serwomechanizmowego prądu stałego. Badanie układów napędowych ze sterowaniem wektorowym i wymuszaniem prądu stojana. Badanie układu napędowego ze sterowaniem wektorowym we współrzędnych biegunowych. Badanie układów napędowych o sterowaniu typu DTC. Badanie podstawowych systemów obróbki sygnałów z sensorów ruchu, prędkości i przyspieszenia. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Burza mózgów (w niektórych tematach wykładowych). Praca z literatura fachową. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W05 K_W07 K_U08 K_U15 K_U08 K_U18 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student posiada wiedzę teoretyczną i praktyczną z zakresu elektrycznych elementów wykonawczych stosowanych w urządzeniach mechatroniki. Student ma wiedzę o funkcjonalności wykonawczych elementach precyzyjnych siłowniki elektryczne. Student potrafi przeprowadzić badania układów napędowych w tym układów napędowych o starowaniu DTC Student potrafi przeprowadzić badania podstawowych systemów obróbki sygnałów z sensorów ruchu, prędkości i przyspieszenia Potrafi dokonać adaptacji odpowiednich urządzeń elektrycznych do konkretnych rozwiązań technicznych w warunkach przemysłowych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_W02 K_W05 K_W07 K_U08 K_U15 K_U18 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z egzaminu (praca pisemna) i ocena z pracy kontrolnej Ocena z projektu laboratoryjnych i sprawdzianów Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn na zajęciach - 269 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego egzaminu pisemnego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z projektu określana jest na podstawie opracowanego raportu z ćwiczeń laboratoryjnych. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla kolokwium końcowego z wykładu (0.4), dla laboratorium (0.3), dla pracy kontrolnej (0.3) OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 102(104) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, praca samodzielna 50(66) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 30(33) godzin, przygotowanie do egzaminu końcowego z części wykładowej i projektowej 15(18) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 50(51), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 52(38), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Heimann O., Gerth W., Popp K.: Mechatronika, komponenty, metody, przykłady, PWN, 2001, 2. Afonin A., Szymczak P.: Mechatronika, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 2001, 3. Śliwińska D.: Laboratorium maszyn elektrycznych specjalnych, Politechnika Świętokrzyska, Kielce 2005, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Tunia H., Barlik R.: Teoria przekształtników, Politechnika Warszawska, 2003 UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 270 N NA AR RZZĘ ĘD DZZIIA A IIN NFFO OR RM MA ATTY YC CZZN NE E W W P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIU U M MA AS SZZY YN N IIN NTTE ELLIIG GE EN NTTN NY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-06_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-06_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. Mirosław Galicki Pr o wa d ząc y: dr inŜ. P. Kuryło dr inŜ. E.Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 - - 15 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Zaliczenie z oceną II Zaliczenie z oceną 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Zaliczenie z oceną III CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i definicjami wybranych metod projektowania maszyn, istota projektowania inteligentnego. Przedstawienie metod i narzędzi rozwiązywania zagadnień projektowania układów mechanicznych ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w mechatronice. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Fizyka, Elektrotechnika i Elektronika, Podstawy mechatroniki Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 271 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Narzędzia informatyczne wspomagające projektowanie maszyn inteligentnych. Nowoczesne metody programowania maszyn. Komputerowe wspomaganie projektowania maszyn CAD/CAE. Inteligentne projektowanie. Narzędzia programowe do symulacji działania maszyn. Tworzenie wirtualnego modelu maszyny. Narzędzia programowe do numerycznych metod obliczeniowych projektowych. Treść laboratoryjna Metody projektowania maszyn, analiza ich działania oraz omówienie moŜliwości ich rozbudowy. Analiza struktur i funkcji wybranych programów stworzonych w aplikacjach CAD-owskich. Zadania projektowe uwzględniają indywidualny wybór systemu sterowania złoŜonych układów sterowania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W02 Student zna podstawowe narzędzia informatyczne wspomagające procesy projektowe maszyn inteligentnych. K_W07 Student potrafi posługiwać się oprogramowaniem CAD/CAE do tworzenia i analizowania modeli projektowanych maszyn inteligentnych K_U07 K_U13 Zna i potrafi stosować w praktyce tzw. inteligentne projektowanie elektryczne. K_U15 Potrafi wykorzystać w praktyce narzędzia programowe do symulacji działania maszyn. K_U18 Student potrafi tworzyć wirtualny model maszyny. K_U19 Potrafi stosować narzędzia programowe w obliczeniach projektowych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W07 Zaliczenie z oceną wykładu. Ocena z wykładu na studiach stacjonarnych jest określana na podstawie oceny z końcowego kolokwium. Ocena z wykładu na studiach niestacjonarnych jest określana na podstawie średniej waŜonej oceny z końcowego kolokwium (waga=0.6) oraz oceny za semestralną pracę kontrolną (waga=0.4). K_U07 K_U13 K_U15 K_U18 K_U19 Zaliczenie z oceną zajęć laboratoryjnych. Ocena z laboratorium jest określona na podstawie ich i realizacji oraz sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 272 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 55(59) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, praca samodzielna 20(26) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 10(12) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i laboratoryjnej 5(9) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 30(36), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 35(33), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Szymkat M.: Komputerowe wspomaganie w projektowaniu układów regulacji. WNT, Warszawa 1993, Niederliński A.: Systemy komputerowe automatyki przemysłowej. WNT, Warszawa 1985, Niederliński A.: Systemy komputerowe automatyki. Zastosowania. WNT, Warszawa 1985, Górski J., Brzózka K.: Regulatory i układy automatyki, Wydawnictwo Mikom, 2004, Kostro J.: Elementy, urządzenia u kłady automatyki, Wydawnictwo WSiP, 2000 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Dusza Jacek, Godtat GraŜyna, Leśniewski Antoni :Podstawy miernictwa”. Oficyna Wydawnicza Politechnkim Warszawskiej, Warszawa 1998. Świsulski Dariusz „Komputerowa technika pomiarowa”. Agenda Wydawnicza PAK-u , Warszawa 2005 r. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 273 IIN NN NO OW WA AC CY YJJN NE E R RO OZZW WIIĄ ĄZZY YW WA AN NIIE E P PR RO OB BLLE EM MÓ ÓW W IIN NśśY YN NIIE ER RS SK KIIC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-07_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-07_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Edward Tertel dr inŜ. Edward Tertel dr inŜ. Piotr Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 15 1 Projekt Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt 9 1 Zaliczenie z oceną IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami twórczego podejścia do rozwiązywania problemów inŜynierskich. Przedstawienie metod efektywnego uczenia się oraz wykorzystywania zdobytej wiedzy w realizacji zadań inŜynierskich.. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Elementy logiki. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 274 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Działanie umysłu człowieka. Metody przyswajania wiedzy i umiejętności. Inteligencja -rodzaje, funkcje. Pozyskiwanie informacji, metody skutecznego uczenia się. Efektywne „magazynowanie” informacji. Proces twórczego myślenia jako droga do twórczego działania: myślenie równoległe, burza mózgów, synektyka, morfologia funkcjonalna. RóŜne podejścia w rozwiązywaniu problemów: mapy myśli, harmonogramy działań. Elementy inwentyki, inwentyka naturalna, stymulowana, analityczna. Podejścia do rozwiązywania problemów: ARIZ, TRIZ – elementy metody. Właściwe formułowanie zadań. Metody prowadzenia działań analitycznych, operacyjnych i syntetycznych. Tematyka zadań projektowych: Analiza wybranego obiektu/układu technicznego z wykorzystaniem metod twórczego projektowania. Praca zespołowa nad zadaniem projektowym z wykorzystaniem: burzy mózgów, analizy morfologicznej, synektyki, algorytmu ARIZ. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca. Praca zespołowa nad zadaniami projektowymi. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad uzyskanymi rozwiązaniami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_U12 K_U11 K_U12 K_K06 K_U02 K_K03 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wymienić i scharakteryzować metody/techniki przydatne w innowacyjnym rozwiązywaniu zadań inŜynierskich oraz potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia inwentyki. Potrafi właściwie formułować zadania inŜynierskie. Potrafi zastosować wybrane narzędzia twórczego projektowania do rozwiązywania zadań inŜynierskich. Potrafi stworzyć zespół projektowy, właściwie kierować praca zespołu wykorzystując wiedzę i kompetencje jego członków. Potrafi działać w zespole przyjmując róŜne role. Jest kreatywny, zdeterminowany w działaniach inŜynierskich, rozumie konieczność ciągłego pozyskiwania wiedzy do innowacyjnego rozwiązywania problemów inŜynierskich. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_U12 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium zaliczeniowe K_U02 Zaliczenie na ocenę zajęć projektowych. K_K03 Ocena z zajęć projektowych jest określana na podstawie ocen za realizację zadań K_U11 projektowych przewidzianych do wykonania, w szczególności aktywności i K_U12 współpracy podczas zespołowego rozwiązywania problemów. K_K01 K_K06 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 60(36) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, praca samodzielna 25 (33) godzin, przygotowanie do kolokwium z części wykładowej 5 (15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 40(36), co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 275 Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 35(27), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Stecewicz M., „InŜynieria twórczego myślenia”, „Akia” Gdańsk 1999r. Andrzej Góralski, Twórcze rozwiązywanie zadań, PWN, Warszawa 1980r. Z. Martyniak, Wstęp do inwentyki –, wyd. AE Kraków – 1997r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. Edward de Bono, Z nowym myśleniem w nowe tysiąclecie, REBIS Poznań 2001r. Ujwary-Gil A., Inwentyka czyli kreatywność w biznesie. Wybrane zagadnienia, WSB-NLU, Nowy Sącz 2004 http://inwentyka.org/ UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 276 TTE EO OR RIIA A E EK KS SP PE ER RY YM ME EN NTTU U II K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E P PR RZZE ETTW WA AR RZZA AN NIIE E W WY YN NIIK KÓ ÓW W B BA AD DA AŃ Ń 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-08_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-08_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze dr inŜ. Piotr Kuryło Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz dr inŜ. Edward Tertel Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a 15 1 Zaliczenie na ocenę Laboratorium 15 1 Zaliczenie na ocenę III Seminarium W ar s z t a t y Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 18 2 4 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium Zaliczenie na ocenę IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 18 2 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i definicjami z zakresu teorii eksperymentu i komputerowego przetwarzania wyników badań, istota teorii eksperymentu, formalne podstawy teorii eksperymentu i komputerowego przetwarzania wyników badań. Przedstawienie metod i narzędzi rozwiązywania zagadnień teorii eksperymentu i komputerowego przetwarzania wyników badań ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w mechanice i budowie maszyn. WYMAGANIA WSTĘPNE: Rachunek prawdopodobieństwa z elementami narzędziami informatycznymi, Excel/Matlab/Scilab. statystyki matematycznej, Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn umiejętność posługiwania - 277 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Podstawowe wiadomości z rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej. Metoda najmniejszej sumy kwadratów. Planowanie dwupoziomowe, trójpoziomowe i wielopoziomowe, planowanie sympleksowe. Podstawowe typy planowania optymalnego eksperymentu. Zagadnienie doboru struktury modelu matematycznego w postaci funkcji regresji. Podstawowe algorytmy dla maszyn cyfrowych stosowane w technice planowania eksperymentu. Treść laboratoryjna: ... Treść ćwiczeniowa: ... Treść projektowa: ... METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych i projektów. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W07 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu teorii eksperymentu i komputerowego przetwarzania wyników badań K_W07 Student potrafi prawidłowo zaplanować eksperyment K_W07 K_W04 Potrafi przetwarzać dane pomiarowe z wykorzystaniem technik pomiarowych K_W08 Potrafi wykorzystywać techniki planowania eksperymentu w realizacji zadań inŜynierskich K_U09 K_U16 Potrafi przedstawić problem w języku teorii eksperymentu i zastosować odpowiednią metodę do jego rozwiązania K_U01 K_U05 Jest zdeterminowany w poszukiwaniu rozwiązań z zakresu teorii eksperymentu i komputerowego przetwarzania wyników badań K_K01 Jest otwarty na stosowanie róŜnych narzędzi informatycznych z zakresu teorii eksperymentu i komputerowego przetwarzania wyników badań WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W04 K_W07 K_W08 K_U01 K_U05 K_U09 K_U16 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Kolokwium zaliczeniowe wykładu i zajęć laboratoryjnych, Praca kontrolna Ocena z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych K_K01 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 278 Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/opracowań będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena z projektu określana jest na podstawie opracowanego projektu i jego prezentacji. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla wykładu (0.4), dla laboratorium (0.3), dla projektu (0.3). OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 105(100) godzin, w tym praca w audytorium 60 (36) godzin, praca samodzielna 45(64) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 30 (36) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i laboratoryjnej 10 (18) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 60 (54), co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 60 (36), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Górecka R., Teoria i technika eksperymentu, Politechnika Krakowska, Kraków, 1995 Sobczyk M. Statystyka. Podstawy teoretyczne. Przykłady-zadania. Wydaw. UMCS, Lublin 2000. Sobczyk M. Statystyka. PWN 2000r. Korzyński M. Metodyka eksperymentu. Planowanie, realizacja i statystyczne opracowanie wyników eksperymentów technologicznych. WNT 2006r. Mańczak K. Technika planowania eksperymentu. WNT 1996r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Jaworski, J. Maorawski, R. Oledzki J., Wstęp do metrologii i techniki eksperymentu, WNT, 1992. Kukiełka L., Podstawy badań inŜynierskich, PWN, 2002. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 279 P PR RZZE EM MY YS SŁŁO OW WE E S SY YS STTE EM MY Y P PO OM MIIA AR RO OW WE E II P PR RZZE ETTW WO OR RN NIIK KII P PO OM MIIA AR RO OW WE E W W M ME EC CH HA ATTR RO ON NIIC CE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-09_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-09_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy Podstawy automatyki, Podstawy informatyki, Podstawy programowania w językach W ym agan i a ws tę p ne : wyŜszego rzędu. Wiadomości teoretyczne z kursu fizyki, inŜynierii procesowej. J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Piotr Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. Piotr Kuryło Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Edward Tertel dr inŜ. M. śygadło Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 2 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a Laboratorium IV Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przedstawienie systemów pomiarowych stosowanych w nowoczesnych systemach produkcyjnych. Celem jest takŜe prezentacja elementów wykonawczych systemów informacyjno-pomiarowych wykorzystywanych w automatycznych Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 280 systemach. Celem wykładu jest takŜe przedstawienie rozszerzonych funkcji wirtualnych przyrządów pomiarowych słuŜących kontroli przebiegu procesu jak i ich wizualizacji oraz modelowania. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy automatyki, Podstawy informatyki, Podstawy programowania w językach wyŜszego rzędu. Wiadomości teoretyczne z kursu fizyki, inŜynierii procesowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Tradycyjny system pomiarowy. Karty zbierania danych (DAQ). Wirtualne przyrządy pomiarowe. Podstawy programowania aplikacji w środowisku graficznym LabView. Podstawowe definicje związane z technikami pomiarowymi, podział metod pomiarowych i ogólne ich omówienie. Rola elektroniki i komputerów w rozwoju technik pomiarowych. Stosowalność i ograniczenia róŜnych metod. Wzorce i standardy. Techniki ultradźwiękowe i laserowe Treść projektowa W zakres tematyczny zajęć projektowych wchodzą: zagadnienia związane z projektowaniem wirtualnych przyrządów pomiarowych. Tematyka zajęć związana jest z opracowaniem koncepcji budowy wirtualnych przyrządów pomiarowych do: pomiaru wskaźników jakości regulacji na przykładzie obiektu cieplnego, modelowania podstawowych układów logicznych, układów kombinacyjnych, sekwencyjnych. W zakres tematyczny wchodzi ponadto zagadnienia związane z projektowaniem wirtualnych przyrządów pomiarowych w złoŜonych systemach wizualizacyjnych wybranych procesów produkcyjnych (tematy ustalane indywidualnie ze studentami). METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Burza mózgów (w niektórych tematach wykładowych). Praca z literatura fachową. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K-W04 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna rozszerzone funkcje nowoczesnych systemów pomiarowych K_U07 K_U08 Student potrafi określić rolę elektroniki i techniki komputerowej w rozwoju systemów pomiarowych oraz potrafi identyfikować system pomiarowy w przemysłowych systemach pomiarowych. Student potrafi stosować nowoczesne przetworniki pomiarowe w mechatronicznych systemach pomiarowych K_U10 Student potrafi zaprojektować system pomiarowy w środowisku LabView K_U17 K_U18 Student potrafi zastosować techniki ultradźwiękowe i laserowe w nowoczesnych systemach pomiarowych. K_W07 Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 281 - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K-W04 K_W07 Ocena z egzaminu pisemnego i ocena z pracy kontrolnej K_U07 K_U08 K_U10 K_U17 K_U18 Ocena z projektu Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego egzaminu pisemnego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z projektu określana jest na podstawie opracowanego projektu i jego prezentacji. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla egzaminu z wykładu (0.6), dla projektu (0.4), OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 50(52) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, praca samodzielna 25(25) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 10(10) godzin, przygotowanie do egzaminu z części wykładowej i projektowej 15(15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 20(14), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 45 (27), co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Czajewski J.: “Podstawy metrologii elektrycznej”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2003. Gajda J., Szyper M.: „Modelowanie i badania symulacyjne systemów pomiarowych”, Wydział EAIiE, Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków, Nawrocki W.: “Komputerowe systemy pomiarowe”, WKiŁ, Warszawa, 2002. Sayood K.: „Kompresja danych – wprowadzenie”, Wydawnictwo RM, Warszawa, 2002. Stabrowski M.M.: “Cyfrowe przyrządy pomiarowe”. PWN, Warszawa 2002 Winiecki W.: „Organizacja mikrokomputerowych systemów pomiarowych”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997. Winiecki W., Nowak J., Stanik S.: „Graficzne zintegrowane środowiska programowe- do projektowania systemów pomiarowo-kontrolnych”, MIKOM, Warszawa, 2001. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Dusza Jacek, Godtat Grazyna, Leśniewski Antoni :Podstawy miernictwa”. Oficyna Wydawnicza Politechnkim Warszawskiej, Warszawa 1998. Świsulski Dariusz „Komputerowa technika pomiarowa”. Agenda Wydawnicza PAK-u , Warszawa 2005 r. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 282 UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 283 S SY YS STTE EM MY Y ZZA AP PE EW WN NIIE EN NIIA A II K KO ON NTTR RO OLLII JJA AK KO OŚ ŚC CII 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-10_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-10_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Edward Tertel dr inŜ. Edward Tertel dr inŜ. Piotr Kuryło Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 - - 15 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Ć wi c z e n i a Laboratorium Zaliczenie z oceną III Zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - Zaliczenie z oceną IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi terminami z zakresu zarządzania jakością. Poznanie metod i procedur oceny jakościowej wyrobów, usług i działań. Poznanie podstawowych filozofii w zarządzaniu jakością. Zapoznanie z zapisami norm jakościowych ISO9OOO oraz wybranych norm branŜowych. Omówienie podstawowych procedur wdraŜania i utrzymywania systemów zarządzania jakością. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Metrologia, Elementy statystyki, umiejętności posługiwania się podstawowymi narzędziami informatycznymi. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 284 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcie jakości i jej definicje. Terminy ogólne związane z jakością. Systemy jakości według norm serii PN-EN ISO 9000. Dokumentowanie systemu zapewnienia jakości. Zarządzanie przez jakość, koncepcja i wdraŜanie. Zarządzanie jakością wg normy PN-EN-ISO 9001: 2009. Koncepcja klienta wewnętrznego i jej znaczenie dla zarządzania jakością. Programy poprawy jakości. Cykl poprawy PDCA. WdraŜanie i certyfikacja systemów zarządzania jakością. TQM – Zarządzanie przez jakość. Metody planowania jakości, diagram Ishikawy, schematy procesów, metoda funkcjonalnego rozpisania jakości (QFD). "Dom" jakości . Elementy sterowania jakością. Wykres Pareto-Lorentza . Karty kontrolne Shewharta. Treść laboratoryjna: Tworzenie elementów dokumentacji SZJ – zgodnej z PN-EN ISO 9001 – dyskusja, ocena porównawcza. Tworzenie mapy przepływu procesu dla zadanego zadania produkcyjnego. Zastosowanie wybranych narzędzi zarządzania jakością: 5s – gra edukacyjna, dyskusja nad wybranym stanowiskiem produkcyjnym, diagram przyczynowo-skutkowy, histogram, karty kontrole – analiza przydatności, dyskusja. Statystyczne miary jakości w Six Sigma, wyznaczanie zdolności krótkotrwałej i długotrwałej procesu METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne, oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową – czasopisma. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad uzyskanymi rozwiązaniami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W09 K_W09 K_W09 K_W09 K_U15 K_U16 K_U18 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu jakości i zarządzania jakością Potrafi wymienić normy z rodziny norm ISO9000 oraz scharakteryzować ich tematykę. Potrafi scharakteryzować podstawowe zasady zarządzania jakością. Potrafi opisać podstawowe koncepcje zarządzania jakością, objaśnić podstawowe róŜnice oraz podobieństwa. Potrafi scharakteryzować elementy dokumentacji SZJ zgodne z ISO9001. Potrafi zastosować wymagania norm ISO9000 do tworzenia dokumentacji systemu zarządzania jakością Potrafi przeprowadzić ocenę jakościową wyrobu/usługi/działania dobierając odpowiednie kryteria oceny. Właściwie interpretuje uzyskane wyniki. Potrafi zastosować i wdraŜać podstawowe narzędzia zarządzania jakością w tym równieŜ metody statystyczne. Jest świadomy konsekwencji dobrej jak teŜ złej jakości wyrobów i procesów. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W09 Kolokwium zaliczeniowe. K_U15 K_K02 K_W09 Zaliczenie na ocenę zajęć laboratoryjnych K_U15 Ocena z laboratorium jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych K_U16 oraz sprawozdań/raportów/programów/plików będących efektem wykonania K_U18 wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. K_K02 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 60 (54) godzin, w tym praca w audytorium 45 (27) godzin, oraz praca samodzielna 15 (28) godzin, w tym przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 10 (12) godzin, przygotowanie do kolokwium z części wykładowej 5 (16) godzin. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 285 Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym:25(21), co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 45 (27), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Hamrol Adam, Mantura Władysław: Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006 2. Hamrol Adam: Zapewnianie jakości w procesach wytwarzania, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 1995 3. Praca zbiorowa, red. Tabor Adam, Zając Andrzej, Rączka Marek: Zarządzanie jakością Tom I – Jakość i systemy zapewnienia jakości, Tom II –Jakość w procesach wytwarzania – podręcznik dla studentów wyŜszych szkół technicznych. Kraków 2000 4. M. Urbaniak: Zarządzanie Jakością. Teoria i praktyka, Wyd. Difin, Warszawa 2004, 5. M. Urbaniak: Systemy zarządzania w praktyce gospodarczej, Wyd. Difin, Warszawa 2006. 6. Normy ISO serii 9000, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Miesięczniki: Problemy Jakości, Normalizacja. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 286 P PR RA AC CA A P PR RZZE EJJŚ ŚC CIIO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-11_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-11_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : POLSKI Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. P. Kuryło dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. J. Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d - - Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 45 3 Projekt II Zaliczenie z oceną 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d - - Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 27 3 Projekt II CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia i redagowania opracowań charakterze poznawczym, popularyzatorskim i/lub naukowym. Omówienie zasad poszukiwania i pozyskiwania najnowszej wiedzy w określonym temacie. Przygotowanie studentów do realizacji pracy dyplomowej magisterskiej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe umiejętności wyszukiwania informacji o charakterze technicznym i naukowym. Ogólna wiedza i umiejętności inŜynierskie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 287 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Tematyka projektowa: Student w ramach pracy przejściowej winien wykazać się umiejętnością przedstawienia analizy aktualnego stanu i rozwoju dziedziny wiedzy z zakresu automatyzacji procesów produkcyjnych. Student w ramach wykonywanej pracy, powinien wykazać się umiejętnością rozwiązywania zagadnień z zakresu prowadzenia projektów z zakresu automatyzacji i organizacji wybranego obszaru procesu technologicznego, w tym projektowania nowych i nadzorowania istniejących procesów i systemów produkcyjnych. Tematyka pracy przejściowej winna być związana z zagadnieniami zapewniającymi poszerzenie zakresu wiedzy studenta uzyskanej w toku studiów METODY KSZTAŁCENIA: Praca indywidualna nad zadaniem projektowym lub nad opracowaniem na zadany temat. Indywidualne konsultacje wsparte najnowsza literaturą fachową. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad uzyskanymi rozwiązaniami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 K_W09 K_U07 K_U08 K_U12 K_U06 K_U18 K_U19 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wyszukiwać najnowsze informacje na określony temat, wykorzystując róŜne źródła. Potrafi sformułować zadanie o charakterze projektu technicznego lub problemu naukowego z zakresu automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych oraz określić priorytety w realizacji zadania. Potrafi rozwiązywać zagadnienia z zakresu automatyzacji i organizacji wybranego obszaru procesu technologicznego, w tym projektowania nowych i nadzorowania istniejących procesów i systemów produkcyjnych. Student potrafi samodzielnie zredagować i napisać opracowanie problemu lub wykonać pracę o charakterze projektu zgodnie z aktualnym stanem wiedzy w obszarze automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych. Potrafi przygotować i przedstawić prezentację opracowania lub projektu z wykorzystaniem technik multimedialnych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 Dyskusje podczas konsultacji zadania. Końcowa ocena K_W09 zrealizowanego zadania K_U07 K_U08 K_U12 K_U18 K_U19 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest przygotowanie planu i koncepcji realizacji oraz złoŜenie opracowania zadania w postaci projektu technicznego lub analizy określonego problemu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100(92) godzin, w tym praca w audytorium 45(27) godzin, praca samodzielna 45(50) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 35(35) godzin Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 90(77), co odpowiada 4 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 55(42), co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 288 LITERATURA PODSTAWOWA: Literaturę naleŜy dobrać zgodnie z przyjętym tematem pracy. NaleŜy zwrócić uwagę na korzystanie z literatury najnowszej, z róŜnych źródeł, w szczególności czasopisma fachowe, artykuły naukowe. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: brak UWAGI: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 289 S SE EM MIIN NA AR RIIU UM M D DY YP PLLO OM MO OW WE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-12_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-12_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. P. Kuryło dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. J. Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium VI 75 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt 7 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium VII 45 5 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom załoŜeń do opracowania pracy dyplomowej - pracy. Celem seminarium jest takŜe zapoznanie studenta z formalnymi zasadami i warunkami pisania i obrony pracy dyplomowej (w tym przebiegu egzaminu dyplomowego). Dodatkowym celem seminarium jest nabranie doświadczenia w publicznym występowaniu i bronieniu swoich osiągnięć. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wiedza z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 290 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zajęcia seminaryjne są związane ściśle z tematyką prac dyplomowych. W pierwszym referacie-prezentacji student opisuje swoje załoŜenia pracy dyplomowej. W wygłaszanych referatach dyplomanci przedstawiają zarówno swoje tematy i aktualne osiągnięcia jak i przedstawiają aktualne problemy związane z realizacją pracy; proponują ich rozwiązanie i uzasadniają swoje racje. Po prezentacji - odpowiadają na pytania prowadzącego i innych dyplomantów. Dzięki pobudzeniu aktywności studentów daje się im moŜliwość dokładnego i bardzo szerokiego poznania rozwiązywanych problemów oraz zmusza do poszukiwania efektywniejszych form podejścia do rozwiązywania problemów związanych z realizacją pracy dyplomowej oraz do szukania coraz ciekawszych formy przedstawienia wyników własnej pracy. Przedstawione zostają rodzaje i charakterystyka prac inŜynierskich. Zasady wyboru tematu i definiowanie problemu badawczego, projektowego, konstrukcyjnego, technologicznego, eksploatacyjnego. Główne składniki pracy inŜynierskiej. Literatura przedmiotu. Opisy bibliograficzne. Ogólne zasady pisania prac dyplomowych z uwzględnieniem znaczeń rysunków, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Na zajęciach seminaryjnych zwraca się szczególną uwagę na zagadnienia etyki w pisaniu prac inŜynierskich, na zasady ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego. W czasie zajęć studenci biorą udział w symulowanych obronach, przybierając róŜne role, od dyplomanta do przewodniczącego komisji egzaminacyjnej i zapoznają się z listą moŜliwych pytań egzaminacyjnych. METODY KSZTAŁCENIA: Metoda projektów, problemowa dyskusja dydaktyczna, autoprezentacja, instruktaŜ, symulacje. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W01 Student ma szczegółową wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn K_W02 Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn K_W03 Ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia maszyn K_W07 K_W06 Zna podstawowe metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego K_W05 Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej K_U01 K_U06 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu K_U03 K_U05 K_U15 K_U17 Ma umiejętność samokształcenia się Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu oraz umiejętnie prezentuje wyników własnych i cudzych opracowań, zadań Ocenia przydatność i prawidłowo wybiera metody najlepiej nadające się do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn K_K01 Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie K_K02 Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. K_K03 Student potrafi współpracować w pracy zespołowej, WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionego opracowania seminaryjnego. Warunkiem zaliczenia jest przedstawienie zebranych materiałów i dokonanej ich analizy. Podstawą zaliczenia seminarium jest pozytywna ocena z dwu wygłoszonych referatów (prezentacji), stuprocentowa obecność oraz widoczna aktywność na zajęciach. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 291 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 175(175) godzin, w tym praca w audytorium 75(45) godzin, praca samodzielna 75 (90) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 25 (50) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 160 (160), co odpowiada ECTS 6 Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 100(85), co odpowiada ECTS 4 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia, Wrocław 2001. Cabarelli G., Łucki Z., Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską, Universitas, Kraków 1998. Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów, WP PWN, Warszawa 2000. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. 8. H. Dominiczak, Wstęp do badań historycznych, Częstochowa 1998 9. B. Ryszewski, Problemy i metody badawcze archiwistyki, Toruń 1985 10. P. Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2000 11. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. 2. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. 3. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. 4. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. 5. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. 6. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. 7. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. 8. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. 9. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. 10. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. 11. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. 12. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. 13. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. 14. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. 15. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. 16. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. 17. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. 18. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia TechnicznoRolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 292 P PR RA AC CA A D DY YP PLLO OM MO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-MTR-13_12 06.1-WM-MiBM-N2-MTR-13_12 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. M. Galicki dr inŜ. P. Kuryło dr inŜ. E.Tertel dr inŜ. J. Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 90 6 Przyjęcie pracy przez promotora 20 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium VIII Seminarium W ar s z t a t y Projekt 54 5 Przyjęcie pracy przez promotora CEL PRZEDMIOTU: Omówienie głównych składników pracy dyplomowej inŜynierskiej. Sprawdzenie zasad pisania prac dyplomowych. Merytoryczna ocena zamieszczonych w pracy rysunków, oznaczeń, wzorów, tabel i stosowanych symboli. Plagiat – wyjaśnienie kryteriów oceny pod względem przestrzegania praw autorskich. Referowanie przez uczestników seminariów dotychczasowego stanu zaawansowania pracy inŜynierskiej i dyskusje. Przygotowanie końcowej redakcji pracy oraz zasady opracowywania prezentacji multimedialnych na obronę pracy dyplomowej. Celem przedmiotu jest końcowe przygotowanie studenta do pracy w zawodzie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Seminarium dyplomowe Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 293 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Opracowanie pracy inŜynierskiej wg karty pracy dyplomowej. Praca składa się z zagadnień teoretycznych (przegląd literatury naukowej i technicznej) oraz pracy własnej (przedstawienie metodyki badań, wyników badań, opracowanie konstrukcji wyrobu, technologii produkcji wyrobu, zagadnień automatyzacji produkcji, technologii eksploatacji maszyny itp.). Do obrony powinna być opracowana prezentacja multimedialna. METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Samodzielna lub zespołowa praca w laboratoriach i pracowniach komputerowych. Dyskusje podczas spotkań z promotorem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 K_W07 K_W06 K_U01 K_U06 K_U03 K_U05 K_U08 K_U09 K_U14 K_U15 K_U17 K_K01 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma szczegółową wiedzę związaną z zagadnieniami z zakresu obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i eksploatacji maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w eksploatacji maszyn Ma podstawową wiedzę o cyklu Ŝycia maszyn Zna podstawowe metody i techniki stosowane do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Potrafi przygotować w języku polskim opracowanie w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski Potrafi wykorzystać do rozwiązywania zadania róŜne metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne Potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową i metodami oceny błędów pomiarów Potrafi dokonać krytycznej analizy stosowanego sposobu i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Potrafi ocenić przydatność metod słuŜących do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest przyjęcie pracy przez promotora. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 480(444) godzin, w tym praca w audytorium 90 (54) godzin, praca samodzielna 365 (365) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 50 (50) godzin, przygotowanie części projektowej 175 (175) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 340 (304), co odpowiada 14 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 115 (79), co odpowiada 3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. Kmita J., Szkice z teorii poznania naukowego, PWN Warszawa, 1976. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia, Wrocław 2001. Cabarelli G., Łucki Z., Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską, Universitas, Kraków 1998. Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów, WP PWN, Warszawa 2000. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 294 10. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. 11. H. Dominiczak, Wstęp do badań historycznych, Częstochowa 1998 12. B. Ryszewski, Problemy i metody badawcze archiwistyki, Toruń 1985 13. P. Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2000r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia TechnicznoRolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 295 - Technologia Maszyn (TM) Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 296 - Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 297 W WY YB BR RA AN NE E O OD DLLE EW WN NIIC CZZE E P PR RO OC CE ES SY Y TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIC CZZN NE E 06.1-WM-MiBM-S2-TM-01_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-01_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Tadeusz Szmigielski Dr inŜ. Tadeusz Szmigielski, dr inŜ. Mariusz Michalski, mgr inŜ. Paweł Schlafka Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 15 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt Zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 9 1 4 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie słuchaczom podstawowej wiedzy związanej z procesami topienia i ulepszania w stanie ciekłym stopów metali i zwrócenie uwagi na potrzebę przewidywania skutków zamierzonych operacji w oparciu o analizę ubocznych oddziaływań na metal w stanie ciekłym jak i w trakcie roztapiania, krystalizacji i stygnięcia. Zaznajomienie studentów ze zjawiskami na granicy metal-forma wpływającymi na jakość otrzymywanych odlewów; procesami topienia i odlewania wybranych stopów odlewniczych oraz wybranymi zagadnieniami technologii odlewnia ciśnieniowego.. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 298 Treść wykładowa. Zasady racjonalnego stapiania metali. Wybrane zagadnienia związane z wypełnianiem form odlewniczych. Wybrane zagadnienia krzepnięcia i stygnięcia odlewów. Zjawiska skurczowe w odlewach. Mechanizm kształtowania się porowatości w odlewach. Wybrane zagadnienia związane z teorią segregacji w stopach odlewniczych. Modyfikacja i wpływ warunków technologicznych w procesie modyfikacji. Wytapianie Ŝeliw i staliw stopowych. Topienie i uszlachetnianie stopów miedzi, stopów aluminium. Technologia topienia i odlewania niklu i jego stopów. Technologia topienia i odlewania tytanu i jego stopów. Technologia topienia magnezu i jego stopów. Technologia topienia i odlewania stopów cynku. Wybrane zagadnienia technologii odlewania ciśnieniowego. Urządzenia peryferyjne automatyzujące procesy odlewania pod ciśnieniem. Tematy ćwiczeń laboratoryjnych : Ocena intensywności wymiany ciepła w układzie odlew-forma na przykładzie krzepnięcia i stygnięcia odlewu ze stopu Al.-Si w formie piaskowej i metalowej. Przemiany metalurgiczne w wyodrębnionych faza wytopu. Analiza termiczna ŜuŜli. Przemiany zachodzące w ŜuŜlach rafinacyjnych – badania derywatograficzne. Topienie i modyfikacja stopów aluminium z krzemem. Rafinacja i modyfikacja stopów miedzi. Wytop staliwa w piecu indukcyjnym. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład konwencjonalny – częściowo z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Laboratorium – praca zespołowa w trakcie wykonywania ćwiczeń. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W03 K_W04 K_W07 K_U08 K_U16 K_K03 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma wiedzę z zakresu uszlachetniania stopów odlewniczych zmierzających do zapewnienia w odlewach, tzw. „czystości struktury” przy wykorzystaniu stosownych technik intensyfikujących proces. Student ma wiedzę z zakresu oddziaływania róŜnych zjawisk termofizycznych zachodzących w zalanej formie na jakość odlewów ocenianych pod względem struktury, wadliwości i cech uŜytkowych gotowej części. Zna metody badań materiałowych oraz przemian fazowych w stopach odlewniczych. Potrafi dobrać parametry procesów uszlachetniających ciekłych stopów i ocenić jego efekty stosując odpowiednie badania materiałowe oraz interpretować uzyskiwane wyniki. Potrafi współpracować w grupie. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 K_W04 K_W07 Egzamin pisemny Ocena z wykładu na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych jest określana na podstawie oceny z 5-ciu pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu K_U08 K_U16 K_K03 Zaliczenie z oceną zajęć laboratoryjnych. Ocena z laboratorium jest określona na podstawie stopnia przygotowania się studenta do zajęć oraz sprawozdań będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 114 (111) godzin, w tym praca w audytorium 47 (29) godzin, praca samodzielna 65 (80) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 40 (30) godzin, zapoznanie się literaturą przedmiotu 5 ( 10), przygotowanie do egzaminu 20 (40) godzin. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 299 Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 57 (41) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 49(31) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Braszczyński J.: Teoria procesów odlewniczych, PWN, Warszawa 1989 Bydałek A.: Zasady rafinowania stopów odlewniczych”, Podręcznik, Wyd.. WSInŜ. w Zielonej Górze 1987 Sakwa W.: śeliwo, Wyd. „Sląsk”, Katowice 1974 Górny Z.: Odlewnicze stopy metali nieŜelaznych. Przygotowanie ciekłego metalu, struktura i właściwości odlewów, WNT, Warszawa 1992 Białobrzeski A.: Odlewnictwo ciśnieniowe, WNT, Warszawa 1992 Waszkiewicz S. I inni: Kokile i formy ciśnieniowe, WNT, Warszawa 1983 Jemielewicz J.: Odlewnictwo metali nieŜelaznych, WNT, Warszawa 1970 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Perzyk M. i inni: Odlewnictwo, Wyd. WNT, Warszawa 2003 Perzyk M. i inni: Materiały do projektowania procesów odlewniczych, PWN, Warszawa 1990 Podrzucki Cz.: śeliwo, struktura, właściwości, zastosowanie, Wyd. ZG STOP, Kraków 1991 Podrzucki Cz., Kalata Cz.: Metalurgia i odlewnictwo Ŝeliwa, Wyd. Śląsk, Katowice 1976 Mutwil J.::”Ocena zjawisk fizyko-chemicznych zachodzących podczas wypełniana metalem formy odlewniczej”, Wyd. WSInŜ., Zielona Góra 1992 Romankiewicz F.:”Modyfikacja miedzi i jej stopów”, Wydawn. PAN, Poznań-Zielona Góra 1999 UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 300 W WY YB BR RA AN NE E ZZA AG GA AD DN NIIE EN NIIA A ZZ O OB BR RÓ ÓB BK KII U UB BY YTTK KO OW WE EJJ 06.1-WM-MiBM-S2-TM-02_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-02_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. dr hab. inŜ. Eugene FELDSHTEIN Prof. dr hab. inŜ. E. FELDSHTEIN,dr inŜ. A.LEWANDOWSKI, dr inŜ. R. MARUDA Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 15 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Ć wi c z e n i a - - Laboratorium 9 1 Seminarium - - W ar s z t a t y - - Projekt - - II CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zjawiskami fizykochemicznymi zachodzącymi podczas procesów obróbki ubytkowej (tworzenie narostu, powstawanie drgań, rodzaje zuŜycia ostrzy skrawających, kształtowanie powierzchni obrobionej), metodami sterowania tymi procesami oraz z nowoczesnymi metodami obróbki ubytkowej (obróbką elektroerozyjną, plazmową, laserową i in.) do wykorzystania w dalszym procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, Techniki wytwarzania – obróbka ubytkowa, Współczesne materiały inŜynierskie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 301 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Kinematyczne i geometryczne charakterystyki procesu skrawania. Proces tworzenia wióra. Tarcie w strefie obróbki. Powstawanie narostu. Zjawiska dynamiczne podczas skrawania. Temperatura w strefie skrawania. Przyczyni zuŜycia ostrze skrawających. Skrawalność materiałów konstrukcyjnych i moŜliwości sterowania skrawalnością. Zjawiska fizyko-chemiczne podczas obróbki ściernej. Zagadnienie fizyko-chemiczne procesów obróbki elektroerozyjnej, plazmowej, laserowej i in. Zasady stosowania powłok ochronnych. Tematy ćwiczeń laboratoryjnych. 1. Analiza wpływu materiału obrabianego na parametry struktury geometrycznej powierzchni. 2. Wpływ parametrów szlifowania płaskiego na parametry struktury geometrycznej powierzchni. 3. Wpływ powłok ochronnych na skutki obróbki skrawaniem. 4. Dobór warunków obróbki na podstawie elektronicznych baz danych. 5. Ćwiczenia poprawkowe i kolokwium. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜką, czasopismem naukowym i w Internecie. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01, K_W06 K_W09 K_U07 K_U08 K_U15 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna wpływ warunków obróbki na zjawiska fizyko-chemiczne zachodzące podczas obróbki ubytkowej, wymienia moŜliwości sterowania tymi procesami, opisuje współczesne metody sterowania przebiegiem procesu obróbki ubytkowej. Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia narzędzi skrawających Posługuje się technikami informacyjno-komunikacyjnymi przy opracowaniu wyników ćwiczeń i referatów Potrafi przeprowadzać eksperymenty doświadczalne, krytycznie interpretować wyniki ćwiczeń laboratoryjnych i wyciągać wnioski. Umie dobrać warunki obróbki zapewniające określone wartości podstawowych wskaźników procesu skrawania. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W01 K_W06 K_W09 K_U07 K_U08 K_U15 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Egzamin pisemny, dyskusje podczas ćwiczeń laboratoryjnych Sprawozdania z ćwiczeń Ćwiczenia laboratoryjne Warunkiem zaliczenia egzaminu z części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 4-ch pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu. Warunkiem zaliczenia zajęć laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen sporządzonych sprawozdań ze wszystkich zajęć laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu z uwzględnieniem obecności i aktywności studenta na zajęciach. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 110 (117) godzin, w tym zajęcia audytoryjne 48 (30) godzin, udział w egzaminie 2 (2) godziny, praca samodzielna 60(85) godzin, przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 35 (35) godzin, zapoznanie się literaturą przedmiotu 5 (10), przygotowanie do egzaminu 20 (40) godzin, . Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 53 (47) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 50 (32) co odpowiada 2 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 302 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Grzesik W. Podstawy skrawania materiałów metalowych. Warszawa WNT 1998; Grzesik W. Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. Wyd. 2 zm. i rozsz. Warszawa, WNT, 2010; Jemielniak K. Obróbka skrawaniem. Warszawa Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2004; Bartoszewicz J. Obróbka skrawaniem i erozyjna. Cz. 1. Podstawy teoretyczne obróbki skrawaniem. Gdynia WyŜsza Szkoła Morska 1997; Olszak W. Obróbka skrawaniem. Warszawa WNT 2008. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Kaczmarek J. Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej. Warszawa WNT 1970; Feldshtein E., Kamiński W., Pijanowski M., Wieczorowski K. W. Podstawy teorii obróbki skrawaniem: tworzenie wióra w obróbce metali skrawaniem. Poznań Komisja Budowy Maszyn PAN Oddział w Poznaniu, 2000.Czasopisma naukowe i naukowo-techniczne: Mechanik; Obróbka metalu; Annals of CIRP i in. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 303 TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIE E O OB BR RÓ ÓB BK KII P PLLA AS STTY YC CZZN NE EJJ 06.1-WM-MiBM-S2-TM-03_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-03_12 K od p r ze dm io tu : T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Joanna Cyganiuk dr inŜ. Joanna Cyganiuk mgr inŜ. Paweł Schlafka Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 15 1 Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 9 1 Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami obróbki plastycznej w tym metodami innowacyjnymi, z metodyką ich projektowania oraz z podstawowymi obliczeniami, z konstruowaniem narzędzi niezbędnych w procesach kształtowania materiału, z urządzeniami przeznaczonymi do przeróbki plastycznej oraz z metodami automatyzacji i monitorowania tych procesów. WYMAGANIA WSTĘPNE: Techniki wytwarzania – obróbka bezubytkowa, Automatyzacja wytwarzania, Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 304 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Ogólna charakterystyka technologii obróbki plastycznej metali, zakres ich stosowania.. Rodzaje procesów przeróbki plastycznej - kucie, walcowanie na gorąco, walcowanie na zimno, ciągnienie, tłoczenie powierzchni rozwijalnych i nierozwijalnych. Obliczenia: siły, odkształcenia, napręŜenia. Metodyka projektowania procesów: struktura, liczba i kolejność operacji, obliczenia technologiczne. Dokumentacja technologiczna i konstrukcyjna. Konstrukcja oprzyrządowania. Budowa i rozwiązania konstrukcyjne maszyn i urządzeń przeróbki plastycznej. Techniczne aspekty zapewnienia jakości wyrobów w procesach przeróbki plastycznej. Rola i znaczenie automatyzacji w procesach obróbki plastycznej metali. Monitorowanie stanu przebiegu procesu obróbki plastycznej i konstrukcji urządzeń technologicznych. Innowacyjne metody przeróbki plastycznej metali. Treść laboratoryjna: NapręŜenia własne - wyznaczanie napręŜeń własnych w rurach cienkościennych. Anizotropia plastyczna metali - wyznaczanie wskaźników anizotropii normalnej i płaskiej. Krzywe umocnienia materiałów - wyznaczenie krzywej umocnienia w próbie jednoosiowego rozciągania. Gięcie. wyznaczenie krzywej czystego gięcia. Umocnienie i rekrystalizacja. Tarcie w obróbce plastycznej metali na zimno - wpływ tarcia na przebieg odkształcenia materiału w procesie spęczania. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady prowadzone z wykorzystaniem technik multimedialnych. Laboratoria prowadzone są z wykorzystaniem stanowisk dydaktycznych, urządzeń do obróbki plastycznej i maszyn wytrzymałościowych. Praca indywidualna oraz zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza, umiejętności, kompetencje W zakresie nauk technicznych K_W03 K_W05 K_W07 K_U13 K_U18 K_K03 Student ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia z technologii obróbki plastycznej metali. Student ma wiedzę dotyczącą najnowszych trendów i innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie technologii kształtowania plastycznego metali. Student zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane w metodach plastycznej obróbki metali. Student ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym głównie w obszarze obróbki plastycznej metali. Student potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi słuŜących do kształtowania metodami obróbki plastycznej oraz dostrzec ograniczenia tych narzędzi. Student potrafi współdziałać w grupie, przyjmując w niej róŜne role. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03,K_W05 K_W07 K_U13 K_U18 K_K03 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z wykładu. Ocena z wykładu jest określana na podstawie kolokwium końcowego. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów, będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne ćwiczenia laboratoryjne. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 305 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75(70) godzin, w tym praca w audytorium 38(23) godzin, praca samodzielna 37(47) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 17(12) godzin, zapoznanie z literaturą przedmiotu 5 (10), przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i laboratoryjnej 15(25) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 40 (26) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 38 (23) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Frączyk A., Mazur. P., Technologia metali i tworzyw sztucznych, Wydawnictwo Uniwersytetu WarmińskoMazurskiego, Olsztyn 2000, 2. Gabryszewski Z., Gronostajski J.: Mechanika procesów obróbki plastycznej. PWN Warszawa 1991, 3. Gorecki W., InŜynieria wytwarzania i przetwórstwa płaskich wyrobów metalowych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2006, 4. Kajzer S., Kozik R., Wusatowski R., Walcowanie wyrobów długich - Technologie walcownicze, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004, 5. Kajzer S., Kozik R., Wusatowski R., Wybrane zagadnienia z procesów obróbki plastycznej metali - Projektowanie technologii, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1994. 6. Okrajni J., Laboratorium z mechaniki materiałów, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003. 7. Richert J., Innowacyjne metody przeróbki plastycznej metali, Wydawnictwa AGH, Kraków 2010, 8. Sińczak J., Procesy przeróbki plastycznej, Wyd. Naukowe "Akapit", Kraków 2003, 9. Sińczak J., procesy przeróbki plastycznej. Podstawy teoretyczne i wykonawstwo ćwiczeń, WNT, Kraków 2001. 10. Świątoniowski A., Bar A.: Współczesne problemy wytwarzania blach i taśm. Wyd. Nauk. AGH 2005, 11. Wasiunyk K.: Kucie Matrycowe. WNT Warszawa 1988, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Ciupik L., Hejmej S., Mstowski J., Techniki Wytwarzania-Obróbka Plastyczna Laboratorium. Materiały pomocnicze WSI-Zielona Góra 1987, Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z., Obróbka plastyczna, PWN, Warszawa 1986, Erbel S., Kuczyński K., Olejnik L., Technologia obróbki plastycznej Laboratorium, Oficyna Wydawnicza P.W., Warszawa 2003, Erbel St., Kuczyński, Marciniak Z.: Techniki Wytwarzania-Obróbka Plastyczna. WNT Warszawa 1986, Marciniak H., Projektowanie procesów technologicznych - Obróbka plastyczna metali, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1983, Nonckiewicz-Steliga B., Mstowski J., Steliga M.; Teoria obróbki plastycznej Laboratorium. Materiały pomocnicze WSI-Zielona Góra 1987, Obróbka plastyczna metali – czasopismo, Weroński W., Obróbka plastyczna – Technologia, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 1991, UWAGI: W WYKAZIE OBCIĄśENIA STUDENTA W NAWIASACH PODANO LICZBY DLA STUDIÓW ZAOCZNYCH. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 306 TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIE E S SP PA AJJA AN NIIA A 06.1-WM-MiBM-S2-TM-04_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-04_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz Dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz, mgr inŜ Paweł Schlafka Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 15 1 Ocena z kolokwium zaliczeniowego Ć wi c z e n i a Laboratorium II Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 9 1 Ocena z kolokwium zaliczeniowego Ć wi c z e n i a Laboratorium II Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poszerzenie wiedzy dotyczącej teorii i technologii spajania, oceny jakości złącz, projektowania połączeń spajanych oraz mechanizacji i automatyzacji robót spawalniczych. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, Nauka o materiałach. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 307 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Budowa i własności złącz spajanych. Wady połączeń spawanych - niezgodności spawalnicze i ich ocena, klasyfikacja jakościowa złącz spawanych. Kontrola jakości połączeń. Technologie spawania łukowego i gazowego, zgrzewania, lutowania elektrycznego i gazowego. Klejenie. Projektowanie połączeń spajanych. Mechanizacja i automatyzacja w spawalnictwie. Bezpieczeństwo pracy, normy spawalnicze Tematy ćwiczeń laboratoryjnych. 1. Wpływ podgrzewania wstępnego na strukturę połączeń spawalnych stali węglowych i stopowych 2. Budowa makro i mikroskopowa połączenia spawanego 3. Ręczne spawanie łukowe 4. Półautomatyczne spawanie w osłonie gazów ochronnych 5. Kontrola i zasady klasyfikacji złączy spawanych 6. Zgrzewanie i lutowanie EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K-W03 K_W04 K_W-05 K_W07 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą budowy i własności złącz spajanych, wad w połączeniach spawanych - niezgodności spawalnicze i ich ocena, klasyfikacji jakościowej złącz spawanych oraz kontroli jakości połączeń. Ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę dotyczącą technologii spawania łukowego i gazowego, zgrzewania, lutowania elektrycznego i gazowego oraz klejenia Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu spajania Potrafi projektować połączenia spajane, zna podstawowe metody i techniki dotyczące mechanizacji i automatyzacji robót w spawalnictwie. K_U13 Zna zasady bezpieczeństwa i normy spawalnicze K_K01, K_U12 Potrafi przygotować i przedstawić opracowanie dotyczące technologii K_K02 Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki wynikające ze stosowania technologii spajania i ich wpływu na środowisko Potrafi integrować uzyskane informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł, dokonywać ich interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie. K_U01 spajania i jej wpływu na jakość złącz K_U19 Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski K_K03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując róŜne role oraz odpowiednio określić priorytety słuŜące do realizacji określonego przez siebie i innych zadania Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 308 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03, K_W04, K_W05, K_W07, K_K02 Ocena z kolokwium zaliczeniowego Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 5-ciu pisemnych odpowiedzi na pytania dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu K_U01, K_U12, K_U01, K_U07, K_U19, K_K01 K_K03 Zaliczanie ćwiczeń laboratoryjnych warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń. Ocena końcowa uzaleŜniona jest od cząstkowych ocen ze sprawozdań, odpowiedzi ustnej i aktywności na zajęciach oraz z przygotowania i prezentacji opracowania dotyczącego technologii spajania i jej wpływu na jakość złącz Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczna z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75(70) godzin, w tym praca w audytorium 38(23) godzin, praca samodzielna 37(47) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 17(12) godzin, zapoznanie z literaturą przedmiotu 5 (10), przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej i laboratoryjnej 15(25) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 40 (26) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 38 (23) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. Materiały wykładowe Poradnik InŜyniera „Spawalnictwo”, wyd. NT, Warszawa 1993 Z. Dobrowolski: Podręcznik spawalnictwa, wyd. NT, Warszawa 1975 A. Klimpel: Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali - Technologie, wyd. WNT, Warszawa 1997 5. N. Gawronik: Podstawy spawalnictwa, wyd. Stowarzyszenie Elektryków Polskich, Gdańsk 2004 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. L.A. Dobrzański: Podstawy nauki o materiałach i materiałoznawstwo. WNT, W-wa 2002 J. Barcik, M. Kupka, A. Wala: Technologia metali, Wyd. Uniw. Śląskiego, Katowice 2000 UWAGI: W ramach przedmiotu przewidziana jest wycieczka do zakładów branŜy metalowej stosujących technologie spajania: Gedia Poland w Nowej Soli, „Zastal” w Zielonej Górze, Seco/warwickThermal” i Seco/warwick w Świebodzinie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 309 W WY YB BR RA AN NE E TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIE E O OB BR RÓ ÓK KII C CIIE EP PLLN NE EJJ II P PO OW WIIE ER RZZC CH HN NIIO OW WE EJJ 06.1-WM-MiBM-S2-TM-05_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-05_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Podstawowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 15 1 egzamin pisemny Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 9 1 egzamin pisemny Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest dostarczenie studentom wiedzy na temat urządzeń i nowoczesnej technologii obróbki cieplnej, cieplno-chemicznej i powierzchniowej oraz nabycie umiejętności projektowania gniazd technologicznych obróbki cieplnej części maszyn i doboru odpowiednich urządzeń do obróbki cieplnej WYMAGANIA WSTĘPNE: Zaliczenie przedmiotów: Nauki o materiałach, Obróbka cieplna i powierzchniowa. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 310 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Piece i urządzenia do obróbki cieplnej. Technologia obróbki cieplnej narzędzi i części maszyn w piecach próŜniowych z chłodzeniem gazowym. Technologia węgloutwardzania stali w piecach atmosferycznych i próŜniowych. Azotowanie kontrolowane i ZeroFlow, technologia. Węgloazotowanie próŜniowe stali. Wytwarzanie złoŜonych powłok metodami PVD. Projekt gniazda technologicznego obróbki cieplnej wskazanej części maszyny. Tematy ćwiczeń laboratoryjnych 1. 2. 3. 4. 5. Obróbka cieplna w piecu próŜniowym wsadu złoŜonego z narzędzi wykonanych ze stali szybkotnącej (1.3343) – przygotowanie wsadu, dobór parametrów, ocena poprawności wykonania – pomiar twardości i obserwacje struktury. Obróbka cieplna w piecu próŜniowym wsadu złoŜonego z narzędzi wykonanych ze stali narzędziowej do racy na zimno (1.2379) – przygotowanie wsadu, dobór parametrów, ocena poprawności wykonania – pomiar twardości i obserwacje struktury. Projektowanie parametrów węgloutwardzania w piecu próŜniowym wsadu złoŜonego z kół zębatych talerzowych – symulacje komputerowe. Projektowanie parametrów węgloutwardzania w piecu atmosferycznym wsadu złoŜonego z wałków uzębionych – symulacje komputerowe. Ocena cech uŜytkowych (twardość powierzchniowa, grubość warstwy, mikrostruktura) powłok wykonanych na narzędziach metodą PVD METODY KSZTAŁCENIA: Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z literaturą fachową. Indywidualna oraz zespołowa realizacja ćwiczeń laboratoryjnych EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K-W03 K_W04 K_W05 K_W07 K_K02 K_U01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą pieców i urządzeń do obróbki cieplnej. Ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę dotyczącą technologii: obróbki cieplnej narzędzi i części maszyn w piecach próŜniowych z chłodzeniem gazowym, węgloutwardzania stali w piecach atmosferycznych i próŜniowych, azotowania kontrolowanego i ZeroFlow, a takŜe wytwarzanie złoŜonych powłok metodami PVD. Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu urządzeń do obróbki cieplnej i technologii Ma wiedzę na temat projektowania procesu technologicznego obróbki cieplnej części maszyn Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki wynikające ze stosowania technologii obróbki cieplnej stopów metali i jej wpływu na środowisko Potrafi integrować uzyskane informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł, dokonywać ich interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie. K_U19 Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski K_K03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując róŜne role oraz odpowiednio określić priorytety słuŜące do realizacji określonego przez siebie i innych zadania Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 311 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 K_W04 K_W05 K_W07 Egzamin pisemny Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 5-ciu pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu. K_U01 K_U19 K_K02 K_K03 Zaliczanie na ocenę zajęć laboratoryjnych Ocena z laboratorium jest określona na podstawie przygotowania się studenta do ćwiczeń i ich realizacji oraz sprawozdań/raportów będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczna z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75 (74) godzin, w tym praca w audytorium 45 (27) godzin, egzamin 2 (2), praca samodzielna 28 (45) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 10 (10) godzin, zapoznanie z literatura przedmiotu 3 (5), przygotowanie do egzaminu 15 (25) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 25 (19) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 47 (29) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Materiały wykładowe LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 3. 4. Poradnik InŜyniera - Obróbka Cieplna Stopów śelaza, wyd. NT, Warszawa 1977Moszczyński – Nawęglanie gazowe stali, wyd. WNT, Warszawa 1983 T. Hryniewicz – Technologia Powierzchni i Powłok, wyd. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin2004 Nowoczesne Trendy w Obróbce Cieplnej, Materiały Seminaryjne Grupy Seco/Warwick, numery I-XIII i bieŜąceUWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 312 D DO OB BÓ ÓR R M MA ATTE ER RIIA AŁŁÓ ÓW W K KO ON NS STTR RU UK KC CY YJJN NY YC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-TM-06_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-06_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie na ocenę Ć wi c z e n i a Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy i umiejętności doboru materiałów na części maszyn i wyroby z uwzględnieniem funkcjonalności, kształtu i metod wytwarzania. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy Nauki o Materiałach, Wytrzymałość Materiałów. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Proces projektowania a dobór materiałów. Materiały stosowane w praktyce inŜynierskiej i ich właściwości. Funkcjonalność wyrobu, wykresy doboru materiałów. Przykłady doboru materiałów bez uwzględnienia kształtu wyrobu. Przykłady doboru materiałów z Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 313 uwzględnieniem kształtu wyrobu. Wpływ metody wytwarzania na dobór materiałów. Dobór materiału dla wskazanego elementu (konstrukcji) – projekt. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z literaturą fachową. Indywidualna realizacja projektu z wykorzystaniem wspomagania komputerowego EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W07 K_U10 K_U15 K_U16 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Zna podstawowe metody i narzędzia wykorzystywane w procesie kryterialnego doboru materiałów przy projektowaniu części maszyn (konstrukcji) z uwzględnieniem funkcjonalności, kształtu i metod wytwarzania Potrafi dobrać materiały na części maszyny lub konstrukcję z uwzględnieniem funkcjonalności, kształtu i metod wytwarzania Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, ich waŜność i skutki, w tym na środowisko WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K-W07 Ocena z wykładu. Ocena z wykładu jest określana na podstawie kolokwium końcowego. K_U10 K_U15 K_U16 K_K02, Zaliczanie projektu Ocena końcowa uzaleŜniona jest od przygotowania i aktywności na zajęciach. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z projektu Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 55 (58) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, praca samodzielna 25 (40) godzin, w tym opracowanie projektu 15 (25) godzin, przygotowanie do kolokwium 10 (15) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 30 (34) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 30 (18) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Materiały wykładowe 2. Ashby M.F.: Dobór materiałów w projektowaniu inŜynierskim, WNT Warszawa 1998 3. Dobrzański L.: Materiałoznawstwo i Podstawy Nauki o Materiałach, WNT Warszawa 2001 4. Ashby M., i In. :Materiały InŜynierskie 1 i 2, WNT Warszawa 1997 5. Ashby M., Shercliff H., Cebon D.:InŜynieria materiałowa t.1, Galaktyka 2011 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 314 UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 315 A AU UTTO OM MA ATTY YZZA AC CJJA A P PR RO OC CE ES SÓ ÓW W P PR RO OD DU UK KC CY YJJN NY YC CH H Kod przedmiotu: 06.1-WM-MiBM-S2-TM-07.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-07.1_12 Typ przedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Piotr Kuryło dr inŜ. Edward Tertel Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Prowadzący: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 15 1 Ocena z kolokwium zaliczeniowego Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 9 1 Ocena z kolokwium zaliczeniowego Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z teoretycznymi i praktycznymi zagadnieniami z zakresu z metodami wspomaganego komputerowo projektowania procesów obróbki i montaŜu oraz metodami zautomatyzowanego wytwarzania maszyn i urządzeń. Nabycie umiejętności modelowania i praktycznej realizacji zautomatyzowanych układów z wykorzystaniem elementów automatyki przemysłowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy z zakresu matematyki, Podstawy automatyki, Napędy i sterowanie Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 316 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Pojęcia dotyczące zautomatyzowanych elastycznych środków produkcji. Budowa i działanie elastycznych systemów produkcyjnych. Techniczne i organizacyjne aspekty wdraŜania elastycznych systemów produkcyjnych. Ekonomiczne aspekty stosowania elastycznych systemów produkcyjnych. Konsekwencje zastosowania elastycznych systemów produkcyjnych. Ocena tendencji rozwoju zastosowania elastycznych systemów produkcyjnych. Elementy konfiguracji elastycznych systemów obróbkowych. Podsystem obróbkowy (maszynowy). Podsystem przepływu materiałów. Podsystem transportu. Podsystem składowania. Podsystem manipulowania. System obróbkowy. System przepływu informacji. Standaryzacja i modułowość w budowie systemów dla realizacji procesów produkcyjnych. Treść laboratoryjna Zajęcia wprowadzające. Zasady BHP. Czytanie symboli graficznych elementów pneumatycznych. Zasady rysowania schematów pneumatycznych układów sterowania. Analiza schematów układów pneumatycznych. Podstawowe pneumatyczne układy sterowania ręcznego. Układy sterowania umoŜliwiające zmianę parametrów ruchu tłoka. Realizacja pneumatycznych układów sterowania z zaworami realizującymi określone funkcje logiczne. Realizacja pneumatycznych układów sterowania sekwencyjnego. Realizacja pneumatycznych układów sterowania z licznikiem zdarzeń. Realizacja pneumatycznych układów sterowania z przekaźnikami czasowymi. Modelowanie logicznych układów sterowania środowisku Matlab METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową. Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami. Laboratoria z wykorzystaniem technik multimedialnych, stanowisk laboratoryjnych Festo Didactic – metody: problemowe, analiza przypadku, EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W05 K_U10 K_U12 K_U15 K_U16 K_U09 K_K03 K_K06 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student zna podstawowe pojęcia z zakresu automatyzacji i organizacji procesów produkcyjnych Potrafi ocenić efekty i skutki automatyzacji procesie produkcyjnym Potrafi dobierać systemy automatyzacji i robotyzacji wybranych procesów technologicznych w procesach produkcyjnych Potrafi wykonywać obliczenia i symulację złoŜonych układów automatyki w zautomatyzowanych procesach produkcyjnych, Student potrafi w sposób kreatywny w grupie analizować, modelować i realizować schematy układów sterowania, w szczególności pneumatycznych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W05 Kolokwium zaliczeniowe wykładu i praca kontrolna K_U09 K_U10 K_U12 Ocena z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych K_U15 K_U16 K_K03 K_K06 Ocena z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 317 - Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena z wykładu jest określana na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego (praca pisemna) oraz oceny za opracowanie/zaprezentowanie pracy kontrolnej. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawozdań/raportów/opracowań będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią waŜoną z ocen za poszczególne formy zajęć, przy czym wagi wynoszą odpowiednio: dla wykładu (0.6), dla laboratorium (0.4). OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 43 (43) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, praca samodzielna 13 (25) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 8 (10) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 5 (10) godzin, zapoznanie z literaturą przedmiotu 0 (5). Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 30 (34) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 30 (18) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Mikulczyński T. Automatyzacja procesów produkcyjnych : metody modelowania procesów dyskretnych i programowania sterowników PCL: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006 2. Kasprzyk J. Programowanie sterowników przemysłowych, Warszawa 2007, WNT 3. Kowalowski H.: Automatyzacja dyskretnych procesów przemysłowych. WNT, Warszawa 1981. 4. Makarow A.: Systemowe zasady tworzenia zautomatyzowanej produkcji. Seria „Robotyka i elastycznie zautomatyzowana produkcja”, t. 1, WNT, Warszawa 1991. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Kowalowski H.: Automatyzacja dyskretnych procesów przemysłowych. WNT, Warszawa 1981. Szenajch W. Napęd i sterownie pneumatyczne, Wyd. WNT, 2005r. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 318 O OR RG GA AN NIIZZA AC CJJA A P PR RO OC CE ES SÓ ÓW W P PR RO OD DU UK KC CY YJJN NY YC CH H 06.1-WM-MiBM-S2-TM-07.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-07.2_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Edward Tertel Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Edward Tertel Forma zajęć Liczb a godzi n w sem estrze Liczb a godzi Seme n str w t yg odniu Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 15 1 Ocena z kolokwium zaliczeniowego Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y 1 Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 9 1 Ocena z kolokwium zaliczeniowego Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami organizacji procesów produkcyjnych w zakresie przepływów materiałowych i informacyjnych, oraz z wybranymi metodami i narzędziami uzyskania i utrzymania wymaganej jakości realizowanych procesów WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka, Procesy technologiczne. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Identyfikacja procesów. Zasady tworzenia mapy procesów. Organizacja przepływów materiałowych i informacyjnych w procesie Planowanie zagospodarowania powierzchni wytwórczej i magazynowej. Standaryzacja pracy na stanowiskach technologicznych. Sterowanie zasobami ludzkimi, kryteria doboru liczby pracowników. Nowoczesne metody organizacji produkcji: szczupła organizacja produkcji, zasada Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 319 5S, TPM, poka-yoke. Doskonalenie produkcji – KAIZEN. Zapewnianie wymogów BHP na stanowiskach technologicznych. Treść laboratoryjna: Tworzenia mapy procesów dla wybranego procesu wytwórczego. Planowanie zagospodarowania powierzchni wytwórczej/magazynowej. Standaryzacja pracy na stanowiskach technologicznych. Obliczanie liczby pracowników dla wybranego gniazda. Zastosowanie technik 5s dla wybranego stanowiska -analiza przypadku. Zastosowanie technik poka-yoke dla wybranego problemu -praca zespołowa. Określenie wymagań BHP dla stanowisk roboczych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady konwencjonalne, oraz z wykorzystaniem technik multimedialnych. Praca z literaturą fachową. Indywidualna oraz zespołowa realizacja ćwiczeń laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W02 K_W05 K_U09 K_U10 K_U12 K_U15 K_U16 K_K03 K_K06 Wiedza, umiejętności, kompetencje Zna aktualne metody oraz elementy organizacji procesów produkcyjnych. Potrafi zaproponować i zaprezentować rozwiązanie wybranych problemów z zakresu organizacji produkcji, przewidując ich skutki. Potrafi dokonać analizy procesu produkcyjnego oraz inicjować i przeprowadzać odpowiednie działania doskonalące w procesie uwzględniając czynniki: jakości, produktywności, ekonomiczne i społeczne. Potrafi w sposób aktywny i kreatywny poszukiwać rozwiązania zadanego problemu, zarówno samodzielnie jak teŜ w zespole. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 K_W05 Kolokwium zaliczeniowe K_U09 K_U10 K_U12 K_U15 K_K16 Ocena zaliczeniowa zajęć laboratoryjnych Zajęcia laboratoryjne- sprawozdania z ćwiczeń w formie pisemnej lub elektronicznej, ocena aktywności - szczególnie podczas pracy w zespole, ocena umiejętności zaprezentowania opracowanego rozwiązania. K_K03 K_K06 Ocena z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 34 (35) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, oraz praca samodzielna 4 (17) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań (10) godzin, przygotowanie do kolokwium z części wykładowej 4 (7) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym 15 (19) co odpowiada 1 ECTS. Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 30 (18) co odpowiada 1 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 320 1. Womack J.P, Odchudzanie firm. Eliminacja marnotrawstwa kluczem do sukcesu, Centrum Informacji MenedŜera, Warszawa 2001 Wojtasik P., Systemy sterowania produkcją. Kanban., Warszawa 2000 Hamrol A. Matura W., Zarządzanie jakością, teoria i praktyka, PWN 2005 Pasternak K., Zarys zarządzania produkcją, PWE 2005 2. 3. 4. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Wróblewski K.J., Podstawy sterowania przepływem produkcji, WNT, Warszawa 1993 UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 321 O OB BR RA AB BIIA AR RK KII S STTE ER RO OW WA AN NE E N NU UM ME ER RY YC CZZN NIIE E K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-TM-08.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-08.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Alicja Laber Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Alicja Laber Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 15 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 9 1 3 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z współczesnymi obrabiarkami, z elementami budowy, zasadą funkcjonowania oraz ich eksploatacją. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy technologii budowy maszyn, Podstawy eksploatacji maszyn, CAM ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść merytoryczna. Osie sterowań współczesnych obrabiarek. Struktura geometryczno – ruchowa. Określenie punktów zerowych obrabiarek sterowanych numerycznie. Układy pomiarowe. Serwonapędy. Silniki i zespoły napędowe do bezstopniowej regulacji prędkości obrotowych. Napędy serwomechanizmowe przy realizacji ruchu. Tor ruchu zadany i realizowany przy liniowym i Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 322 kołowym torze ruchu. Rodzaje sterowań. Określenie przemieszczenia narzędzi. Transport przedmiotów. Magazyny narzędziowe. ŁoŜa, korpusy i stoły. Centra obróbcze. Elastyczne systemy obróbkowe. Trendy w budowie współczesnych obrabiarek. Przegląd przez współczesne tokarki, frezarki, wiertarki, wytaczarko-frezarki, szlifierki, obrabiarki do kół zębatych. Zadania grupy roboczej podczas uruchamiania nowej produkcji na obrabiarkach CNC. Wpływ procesu produkcyjnego na wybór obrabiarek i kalkulacja kosztów produkcji. Procesy wdraŜania i eksploatacji OSN. Zasady eksploatacji i diagnozowania obrabiarek. Zapoznanie z zasadą działania i budową frezarki EMCO F1 – CNC. Praca obrabiarki przy interpolacji kołowej. Praca obrabiarki przy interpolacji liniowej. Praca obrabiarki przy interpolacji krzywoliniowej. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień laboratoryjnych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W05 Student zna budowę współczesnych obrabiarek sterowanych numerycznie, ich moŜliwości obróbcze i wielkości charakterystyczne współczesnych centrów obróbkowych elastycznych systemów obróbczych. Zna sposoby smarowania węzłów tarcia obrabiarek CNC oraz sposoby zapobiegania drganiom obrabiarek CNC. Potrafi ocenić przydatność i moŜliwość zastosowania odpowiedniej techniki programowania obróbki z zastosowaniem interpolacji liniowej, kołowej i krzywoliniowej. Posiada umiejętność kodowania ruchów głównych i pomocniczych. Zna sposób wymiarowania absolutnego i przyrostowego. potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — zwłaszcza w powiązaniu z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi Potrafi zaproponować ulepszenia istniejących rozwiązań technicznych, praktycznie stosując umiejętność programowania na rzeczywistym obiekcie. K_W07 K_U12 K_U15 K_U16 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W05 K_W07 K_U15 Egzamin pisemny Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z trzech pisemnych odpowiedzi na pytania egzaminacyjne dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu. K_U12 K_U15 K_U16 Zaliczanie na ocenę zajęć laboratoryjnych Ocena z laboratorium jest określona na podstawie przygotowania się studenta do ćwiczeń i ich realizacji oraz sprawozdań/raportów będących efektem wykonania wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczna z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 75 (74) godzin, w tym praca w audytorium 45 (27) godzin, egzamin 2 (2), praca samodzielna 28 (45) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 10 (10) godzin, zapoznanie z literatura przedmiotu 3 (5), przygotowanie do egzaminu 15 (25) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 25 (19) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 47 (29) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. Boguś Z.: Numeryczne sterowanie obrabiarek. Skrypt Politechniki Gdańskiej. Gdańsk 1987; Bednarek M i inni: Obrabiarki sterowane numerycznie – podstawy eksploatacji WNT Warszawa 1986; Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 323 3. 4. Wrotny L. T.: Projektowanie obrabiarek – zagadnienia ogólne i przykłady obliczen. WNT Warszawa 1986; A.Laber, K. Adamczuk: „Podstawowe wiadomości z programowania numerycznego na frezarkę EMCO F1-CNC LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Honczarenko J.: Elastyczna automatyzacja wytwarzania. Obrabiarki i systemy obróbkowe. WNT Warszawa 2000; 2. Kosmol: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT 1995. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 324 ZZA AS STTO OS SO OW WA AN NIIE E TTW WO OR RZZY YW W S SZZTTU UC CZZN NY YC CH H W W B BU UD DO OW WIIE E M MA AS SZZY YN N 06.1-WM-MiBM-S2-TM-08.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-08.2_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: Wybieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski dr hab. inŜ. K. Bielefeldt, prof. UZ dr inŜ. Janusz Walkowiak Forma zajęć Semestr Pr o wa d ząc y: Liczba godzin w tygodniu dr hab. inŜ. K. Bielefeldt, prof. UZ Liczba godzin w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 15 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 9 1 Egzamin Ć wi c z e n i a Laboratorium III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z moŜliwościami i ograniczeniami stosowania tworzyw sztucznych w budowie maszyn, a zwłaszcza z ich cechami eksploatacyjnymi w róŜnych warunkach pracy. Ponadto student powinien poznać zasady substytucji i metody konstruowania z zachowaniem technologiczności konstrukcji. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, Podstawy Konstrukcji Maszyn. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 325 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład: Tworzywa sztuczne jako materiał konstrukcyjny - analiza podstawowych właściwości z punktu widzenia zastosowań w budowie maszyn (wytrzymałość doraźna, zmęczeniowa i dynamiczna, sztywność i twardość, odporność cieplna, pełzanie – właściwości w funkcji czasu, cechy tribologiczne, palność, odporność chemiczna, zdolność do tłumienia drgań). Tworzywa sztuczne (homopolimery, mieszaniny, tworzywa wzmocnione – w tym kompozyty polimerowe) w porównaniu z metalami. Kryteria stosowalności tworzyw sztucznych – moŜliwości i granice. Zasady substytucji. Systemy multimateriałowe i konstrukcje hybrydowe. Rozłączne i nierozłączne połączenia tworzyw. Zastosowania tworzyw w napędach, dźwigniach, wspornikach korpusach i częściach nośnych. Elementy łoŜyskowania i prowadnice z tworzyw sztucznych. Uszczelniacze i uszczelnienia z gumy i materiałów polimerowych. Powłoki z tworzyw sztucznych: adhezja – przygotowanie powierzchni, metoda fluidyzacyjna, powlekanie, inne metody nanoszenia. Zastosowania specjalne. Polimerowe materiały i półwyroby handlowe. Ogólne zasady konstruowania części z materiałów polimerowych z uwzględnieniem wymagań recyklingu. Wytwarzanie części i zespołów z tworzyw - wybrane zagadnienia technologiczne. Technologiczność konstrukcji. Jakość części z tworzyw i metody oceny jakości. Naprawy części z tworzyw sztucznych i naprawy metalowych części maszyn z uŜyciem materiałów polimerowych. Laboratorium: 1. 2. 3. 4. Budowa polimerów a odporność na promieniowanie UV w aspekcie zastosowań na elementy maszyn Wytworzenie i badanie wytrzymałości kompozytu hybrydowego Wykonanie i badanie wytrzymałości prostej konstrukcji warstwowej Usieciowanie kauczuków a właściwości lepkospręŜyste wyrobów gumowych METODY KSZTAŁCENIA: Upoglądowiony wykład problemowy Laboratorium - praca w grupach. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Wiedza, umiejętności, kompetencje K_W05 K_U12 K_U16 stosownie do stawianych mu zadań konstrukcyjnych student potrafi zasadnie dobrać tworzywo sztuczne w zaleŜności od warunków eksploatacji części, stosując zasady substytucji z zachowaniem technologiczności konstrukcji, w celu ulepszenia istniejących rozwiązań konstrukcyjnych K_W07 K_U15 jest w stanie dokonać krytycznej analizy zastosowań tworzyw sztucznych w aspekcie technicznym, ekonomicznym i ekologicznym Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 326 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W05 K_W07 K_U12 K_U15 K_U12 K_U15 K_U16 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Egzamin z tematycznego zakresu przedmiotu przeprowadzony pisemnie (test wyboru i uzupełnień) wg poniŜszych kryteriów: Ocena dostateczna: opanowanie 60 % materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (60% moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). Ocena dobra: opanowanie 75 – 90 % materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (75 – 90 % moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). Ocena bardzo dobra: ponad 90 % materiału z zakresu tematycznego przedmiotu (ponad 90 % moŜliwych punktów testu zaliczeniowego). zajęcia laboratoryjne - zaliczenie z oceną Ocena z zajęć laboratoryjnych jest określona na podstawie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych oraz aktywności studenta. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczna z ocen za poszczególne formy zajęć. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta wynosi 75 (76)* godzin; w tym: praca w audytorium 45 (27) godzin, konsultacje 3 godziny, egzamin 2 (2) godzin, praca samodzielna 25 (47) godzin, w tym przygotowanie do egzaminu 10 (15) godzin, przygotowanie do zajęć 9 (6) godzin, przygotowanie sprawozdań/ raportów (20), zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 6 (6) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 27 (35) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 50 (29) co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Saechtling H.: Tworzywa sztuczne – poradnik. WNT, Warszawa 2007. Ozimina D., Madej M., Wdowin A.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2006. Hyla I.: Tworzywa sztuczne: własności, przetwórstwo, zastosowanie. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Łączyński B.: Niemetalowe elementy maszyn, WNT, Warszawa 1988. UWAGI: * w nawiasach podano liczby godzin nakładu pracy studenta studiów niestacjonarnychbrak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 327 K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E W WS SP PO OM MA AG GA AN NIIE E P PR RO OJJE EK KTTO OW WA AN NIIA A A ALLP PH HA AC CA AM M K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-TM-09.1_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-09.1_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Albert Lewandowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Albert Lewandowski Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 30 2 III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 18 2 III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest przedstawienie zasad tworzenia oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. Opanowanie zasad tworzenia technologii obróbki ubytkowej na maszynach CNC. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania. Zapis konstrukcji, podstawy konstrukcji maszyn, mechanika techniczna, inŜynieria wytwarzania obróbka ubytkowa i bezubytkowa, obrabiarki CNC, proces technologiczny. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 328 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zasady tworzenia oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. Metody obróbkowe, a sterowanie numeryczne obrabiarek. Korekcja narzędzia, punkty referencyjne obrabiarki. Wprowadzenie do programu. Opracowanie procesów technologicznych z wykorzystaniem wybranego programu komputerowego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W02 K_W04 K_W10 K_U01 K_U09 K_U14 K_U18 K_K02 Ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn. Ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inŜynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne. Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inŜynierskich. Potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi słuŜących do rozwiązania zadania inŜynierskiego, charakterystycznego dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując takŜe koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złoŜone zadania inŜynierskie, charakterystyczne dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy. Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 Opracowany projekt K_W04 Opracowany projekt K_W10 K_U01 Opracowany projekt Opracowany projekt K_U09 Opracowany projekt K_U14 Opracowany projekt K_U18 Opracowany projekt K_K02 Opracowany projekt Laboratorium – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich projektów procesów technologicznych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 50 (28) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 30 (18) co odpowiada 1 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 329 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Podstawy SpurtCAM – materiały pomocnicze, GM System Samouczek SpurtCAM, NewTech Solutions Sp. z o.o. AlphaCAM – podręcznik uŜytkownika. AlphaCAM – materiały dydaktyczne do ćwiczeń Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT, Warszawa 2000. WyleŜoł M.: Catia, Modelowanie bryłowe w systemie. WyleŜoł M.: Catia v5.,Modelowanie i analiza układów kinematycznych Wełyczko A., CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w projektowaniu mechanicznym, Helion, Gliwice 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Mirosław Babiuch, AutoCAD 2000PL, Ćwiczenia praktyczne, Helion, 2000. AutoCAD 2000, User’s Guide, Autodesk, 1999. UWAGI: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 330 K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E W WS SP PO OM MA AG GA AN NIIE E P PR RO OJJE EK KO OW WA AN NIIA A S SP PR RU UTTC CA AM M K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-TM-09.2_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-09.2_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Albert Lewandowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Albert Lewandowski Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 30 2 III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 18 2 III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest przedstawienie zasad tworzenia oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. Opanowanie zasad tworzenia technologii obróbki ubytkowej na maszynach CNC. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania. Zapis konstrukcji, podstawy konstrukcji maszyn, mechanika techniczna, inŜynieria wytwarzania obróbka ubytkowa i bezubytkowa, obrabiarki CNC, proces technologiczny. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 331 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zasady tworzenia oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. Metody obróbkowe, a sterowanie numeryczne obrabiarek. Korekcja narzędzia, punkty referencyjne obrabiarki. Wprowadzenie do programu. Opracowanie procesów technologicznych z wykorzystaniem wybranego programu komputerowego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W02 K_W04 K_W10 K_U01 K_U09 K_U14 K_U18 K_K02 Ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn. Ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inŜynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne. Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inŜynierskich. Potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi słuŜących do rozwiązania zadania inŜynierskiego, charakterystycznego dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując takŜe koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złoŜone zadania inŜynierskie, charakterystyczne dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy. Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 Opracowany projekt K_W04 Opracowany projekt K_W10 K_U01 Opracowany projekt Opracowany projekt K_U09 Opracowany projekt K_U14 Opracowany projekt K_U18 Opracowany projekt K_K02 Opracowany projekt Laboratorium – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich projektów procesów technologicznych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 50 (28) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 30 (18) co odpowiada 1 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 332 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Podstawy SpurtCAM – materiały pomocnicze, GM System Samouczek SpurtCAM, NewTech Solutions Sp. z o.o. AlphaCAM – podręcznik uŜytkownika. AlphaCAM – materiały dydaktyczne do ćwiczeń Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT, Warszawa 2000. WyleŜoł M.: Catia, Modelowanie bryłowe w systemie. WyleŜoł M.: Catia v5.,Modelowanie i analiza układów kinematycznych Wełyczko A., CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w projektowaniu mechanicznym, Helion, Gliwice 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Mirosław Babiuch, AutoCAD 2000PL, Ćwiczenia praktyczne, Helion, 2000. AutoCAD 2000, User’s Guide, Autodesk, 1999. UWAGI: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 333 K KO OM MP PU UTTE ER RO OW WE E W WS SP PO OM MA AG GA AN NIIE E P PR RO OJJE EK KO OW WA AN NIIA A C CA ATTIIA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-TM-09.3_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-09.3_12 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr inŜ. Albert Lewandowski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Dr inŜ. Albert Lewandowski Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 30 2 III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium 18 2 III Zaliczenie na ocenę Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest przedstawienie zasad tworzenia oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. Opanowanie zasad tworzenia technologii obróbki ubytkowej na maszynach CNC. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania. Zapis konstrukcji, podstawy konstrukcji maszyn, mechanika techniczna, inŜynieria wytwarzania obróbka ubytkowa i bezubytkowa, obrabiarki CNC, proces technologiczny. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 334 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zasady tworzenia oprogramowania na maszyny sterowane numerycznie. Metody obróbkowe, a sterowanie numeryczne obrabiarek. Korekcja narzędzia, punkty referencyjne obrabiarki. Wprowadzenie do programu. Opracowanie procesów technologicznych z wykorzystaniem wybranego programu komputerowego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z ksiąŜkami, standardami i indywidualna praca podczas opracowania zagadnień projektowych. EFEKTY KSZTAŁCENIA: K_W02 K_W04 K_W10 K_U01 K_U09 K_U14 K_U18 K_K02 Ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn. Ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami Mechaniki i Budowy Maszyn. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inŜynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne. Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inŜynierskich. Potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi słuŜących do rozwiązania zadania inŜynierskiego, charakterystycznego dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując takŜe koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złoŜone zadania inŜynierskie, charakterystyczne dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy. Ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inŜynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W02 Opracowany projekt K_W04 Opracowany projekt K_W10 K_U01 Opracowany projekt Opracowany projekt K_U09 Opracowany projekt K_U14 Opracowany projekt K_U18 Opracowany projekt K_K02 Opracowany projekt Laboratorium – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich projektów procesów technologicznych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym : 50 (28) co odpowiada 2 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 30 (18) co odpowiada 1 ECTS Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 335 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Podstawy SpurtCAM – materiały pomocnicze, GM System Samouczek SpurtCAM, NewTech Solutions Sp. z o.o. AlphaCAM – podręcznik uŜytkownika. AlphaCAM – materiały dydaktyczne do ćwiczeń Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT, Warszawa 2000. WyleŜoł M.: Catia, Modelowanie bryłowe w systemie. WyleŜoł M.: Catia v5.,Modelowanie i analiza układów kinematycznych Wełyczko A., CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w projektowaniu mechanicznym, Helion, Gliwice 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Mirosław Babiuch, AutoCAD 2000PL, Ćwiczenia praktyczne, Helion, 2000. AutoCAD 2000, User’s Guide, Autodesk, 1999. UWAGI: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 336 M MO OD DE ELLO OW WA AN NIIA A II S SY YM MU ULLA AC CJJII P PR RO OC CE ES SÓ ÓW W TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIC CZZN NY YC CH H K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-TM-10_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-10_12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Joanna Cyganiuk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Joanna Cyganiuk Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ć wi c z e n i a 15 1 Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ć wi c z e n i a 9 1 Laboratorium III Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu modelowania i symulacji procesów oraz planowania, z wybranymi metodami modelowania, symulacji i planowania doświadczeń dla procesów technologicznych oraz dla narzędzi stosowanych w tych procesach. WYMAGANIA WSTĘPNE: Mechanika analityczna, Komputerowe wspomaganie obliczeń inŜynierskich Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 337 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa: Aparat matematyczny i metody modelowania. Definicja: model, symulacja. Dane wykorzystywane w modelowaniu i symulacji. Definiowanie problemu. Stawianie hipotez i ustalenie podstaw logicznych modelu. Definiowanie parametrów i zmiennych. Modele optymalizacyjne. Metoda analizy czynnikowej. Pojęcia stosowane w planowaniu doświadczeń. Metody planowania doświadczeń w modelowaniu empirycznym procesów: klasyfikacja, charakterystyka. Aproksymacja funkcji obiektu badań. Modelowanie w technice systemów. Proces formowania modelu symulacyjnego. Podstawowe warunki udanego projektu symulacyjnego. Zastosowanie MES w modelowaniu inŜynierskim. Praktyczne przykłady wykorzystania przedstawionych metod. Treść ćwiczeniowa: Aproksymacja obiektu badań: obliczenia analityczne i komputerowe z wizualizacją - porównanie wyników. Plany kompletne nk≠const, nk=const. Plany ortogonalne. Modelowanie optymalizacyjne - dobór parametrów gniazda produkcyjnego. Zastosowanie MES 3D w modelowaniu narzędzi do obróbki plastycznej oraz kształtu wyrobów giętych i wykrawanych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady prowadzone z wykorzystaniem technik multimedialnych. Ćwiczenia prowadzone są z zastosowaniem programów komputerowych oraz pisemnie. Praca grupowa oraz indywidualna w trakcie realizacji ćwiczeń. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza, umiejętności, kompetencje W zakresie nauk technicznych K_W03 K_W07 K_U08 K_U09 K_U11 K_U16 K_U18 K_K03 K_K06 Student ma uporządkowaną i pobudowaną teoretycznie wiedzę ogólną dotyczącą modelowania, symulacji i planowania eksperymentów z zakresu procesów technologicznych. Student zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane w modelowaniu i symulacji procesów technologicznych. Student potrafi planować eksperymenty i przeprowadzać symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski. Student potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inŜynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczce, symulacyjne oraz eksperymentalne. Student potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inŜynierskimi. Student potrafi dostrzec błędy i zaproponować ulepszenia rozwiązań konstrukcyjnych narzędzi technologicznych. Student potrafi dostrzec przydatność metod modelowania i symulacji w procesach technologicznych oraz dostrzec ich ograniczenia. Student potrafi myśleć w sposób kreatywny oraz współdziałać w grupie, przyjmując w niej róŜne role. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K_W03 K_W07 K_U08 Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Ocena z wykładu. Ocena z wykładu jest określana na podstawie kolokwium końcowego. Ocena jest średnią arytmetyczną z ocen za odpowiedzi z pytań dotyczących teoretycznych zagadnień przedmiotu. K_U09 Ocena z ćwiczeń. K_U11 Ocena z ćwiczeń jest określana na podstawie: realizacji ćwiczeń oraz K_U16 sprawozdań/raportów/wykonanych symulacji, będących efektem wykonania K_U18 wszystkich przewidzianych do realizacji ćwiczeń. Ocena końcowa z jest K_K03 średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne ćwiczenia. K_K06 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 338 OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 40(38) godzin, w tym praca w audytorium 30(18) godzin, konsultacje 2 (5) godziny, praca samodzielna 10 (15) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 5(5) godzin, przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z części wykładowej 5 (10) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 22 (19) co odpowiada 1 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 32 (23) co odpowiada 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Barker R., Longman C., Modelowanie funkcji i procesów, WNT, Warszawa 1996, Korzyński M., Doświadczalna optymalizacja technologii: planowanie i opracowanie wyników doświadczeń w technologii maszyn, Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 1991, Krupa Krzysztof, Modelowanie symulacja i prognozowanie, WNT, Warszawa 2008, Polański Z., Planowanie doświadczeń w technice, PWN, Warszawa 1984, Zdanowicz R., Modelowanie i symulacja procesów wytwarzania, Wydawnictwo Politechniki Śąskiej, Gliwice 2007, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. Kukiełka L.: Podstawy badań inŜynierskich, Wyd. Politechnika Koszalińska, 2000, Mikulczyński T., Automatyzacja procesów produkcyjnych. Metody modelowania procesów dyskretnych i programowania sterowników PLCWNT, Warszawa 2009, Modelowanie inŜynierskie – czasopismo, Oniszczuk W.: Metody modelowania, Wyd. Politechnika Białostocka, Białystok 1995, UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 339 W WY YB BR RA AN NE E ZZA AG GA AD DN NIIE EN NIIA A ZZ TTE EC CH HN NO OLLO OG GIIII B BU UD DO OW WY Y M MA AS SZZY YN N 06.1-WM-MiBM-S2-TM-11_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-11_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr inŜ. Andrzej Brukszta Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Andrzej Brukszta Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a 15 1 Zaliczenie z oceną Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Ocena z egzaminu Ć wi c z e n i a 9 1 Zaliczenie z oceną Laboratorium II Seminarium W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przekazanie informacji na temat metod i narzędzi słuŜących do projektowania i nadzoru wybranych procesów technologicznych, w szczególności procesu technologicznego montaŜu. WYMAGANIA WSTĘPNE: InŜynieria wytwarzania, PKM Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 340 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Treść wykładowa. Proces technologiczny montaŜu jako część procesu produkcyjnego. Struktura procesu technologicznego montaŜu. Operacie procesu technologicznego montaŜu. Technologie połączeń w procesach montaŜowych. Metody zapisu strukturalnego procesu technologicznego montaŜu. Analiza danych konstrukcyjnych i technologicznych. Zasady i metody doboru baz montaŜowych. Zasady wzajemnego ustalania części zespołów. Dokładność montaŜu i warunki jego osiągnięcia. Struktury systemów technologicznych montaŜu. Przebieg procesu technologicznego w systemie montaŜu. Mechanizacja i automatyzacja procesów montaŜowych. Treść ćwiczeniowa: Wyznaczanie struktury procesu technologicznego montaŜu dla wybranych wyrobów. Projektowanie i analiza połączeń realizowanych w procesach montaŜu. Projektowanie struktury procesu technologicznego montaŜu. Dobór baz montaŜowych. Planowanie przebiegu i kontroli w procesie technologicznym montaŜu. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład konwencjonalny oraz z wykorzystaniem środków multimedialnych. Ćwiczenia audytoryjne – analiza wybranych zagadnień z zakresu procesów technologicznych montaŜu. Rozwiązywanie zadań – samodzielne oraz „przy tablicy”. Analiza uzyskanych wyników – dyskusja. Praca z literatura fachową – czasopisma, dyskusja nad wybranymi artykułami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W03 K_W04 K_U19 K_U15 K_U15 K_U16 K_U01 K_U12 K_K01 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wymienić i scharakteryzować operacje realizowane w procesach technologicznych montaŜu. Potrafi zaprojektować strukturę procesu montaŜowego, oraz zaplanować operacje składowe procesu. Potrafi nadzorować proces technologiczny montaŜu, określa kryteria oceny przebiegu procesu oraz narzędzia i metody kontroli. Krytycznie ocenia istniejący proces technologiczny montaŜu, potrafi zaproponować i zaplanować działania doskonalące – w tym równieŜ z zakresu mechanizacji lub automatyzacji. Jest świadom postępu w TBM w szczególności w zakresie montaŜu, i rozumie konieczność ciągłego uczenia się. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W03 K_W04 K_U19 Ocena z wykładu Ocena z wykładu ustalana jest na podstawie końcowego egzaminu. K_U01 K_U12 K_U15 K_U16 K_K01 Ocena z ćwiczeń. Ocena z ćwiczeń ustalana jest na podstawie ocen z 2 kolokwiów, (w połowie i na koniec semestru), oraz oceny uzyskanej za zadania realizowane podczas ćwiczeń audytoryjnych. Końcowa ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczna ocen cząstkowych. Do zaliczenia przedmiotu konieczne jest zaliczenie wszystkich jego form. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczna ocen za poszczególne formy zajęć OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 64 (61) godzin, w tym praca w audytorium 30 (18) godzin, konsultacje 2 (1) godzin, egzamin 2 (2) godziny oraz praca samodzielna 30 (40) godzin, w tym przygotowanie do zajęć ćwiczeniowych 15 (10) godzin, przygotowanie do kolokwium z części ćwiczeniowej 5 (10) godzin, przygotowanie do egzaminu 10 (20) godzin. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 341 Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym :32 (20) co odpowiada 1 ECTS. Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela : 34 (21) co odpowiada 1 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1) 2) 3) 4) 5) Samek A. Projektowanie procesów technologicznych obróbki skrawaniem i montaŜu. Kraków, Wydawnictwa Politechniki Krakowskiej, 1986 r. Puff T., Sołtys W. Podstawy technologii montaŜu maszyn i urządzeń. Wydawnictwo WNT, Warszawa 1980 r. Czarny T. Modułowa organizacja procesów montaŜu: materiały konferencyjne. Simp, 1980 r. Bartosiewicz J. Obróbka i montaŜ części maszyn. Wydawnictwo WNT, Warszawa 1985 r. FELD M. TECHNOLOGIA BUDOWY MASZYN. PWN 1993. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1) 2) Feld M., śebrowski M. Technologia budowy maszyn. Materiały do projektowania procesów technologicznych. Bydgoszcz, Wdawnictwa Akademii Techniczno – Rolniczej, 1976 r. Tymowski J., Technologia budowy maszyn. Warszawa, WNT 1989 r. UWAGI: W wykazie obciąŜenia studenta w nawiasach podano liczby dla studiów zaocznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 342 P PR RA AC CA A P PR RZZE EJJŚ ŚC CIIO OW WA A K od p r ze dm io tu : 06.1-WM-MiBM-S2-TM-12_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-12_12 T yp pr ze dm i ot u : OBOWIĄZKOWY J ę z yk n auc za n i a : O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : POLSKI Prof. dr hab. inŜ. F.Romankiewicz dr inŜ. R. Gorockiewicz dr inŜ. M. Michalski dr inŜ. R. Romankiewicz Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium II Zaliczenie z oceną Seminarium W ar s z t a t y Projekt 45 3 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d - - Ć wi c z e n i a - - Laboratorium - - Seminarium - - W ar s z t a t y - - 27 3 Projekt II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia i redagowania opracowań charakterze poznawczym, popularyzatorskim i/lub naukowym. Omówienie zasad poszukiwania i pozyskiwania najnowszej wiedzy w określonym temacie. Przygotowanie studentów do realizacji pracy dyplomowej magisterskiej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe umiejętności wyszukiwania informacji o charakterze technicznym i naukowym. Ogólna wiedza i umiejętności inŜynierskie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 343 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Tematyka projektowa: Student w ramach pracy przejściowej winien wykazać się umiejętnością przedstawienia analizy aktualnego stanu i rozwoju dziedziny wiedzy z zakresu technologii maszyn. Student w ramach wykonywanej pracy, powinien wykazać się umiejętnością rozwiązywania zagadnień projektowych w zakresie technologii maszyn. Tematyka pracy przejściowej winna być związana z zagadnieniami zapewniającymi poszerzenie zakresu wiedzy studenta uzyskanej w toku studiów. METODY KSZTAŁCENIA: Praca indywidualna nad zadaniem projektowym lub nad opracowaniem na zadany temat. Indywidualne konsultacje wsparte najnowsza literaturą fachową. Prezentacja rozwiązań, dyskusja nad uzyskanymi rozwiązaniami. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W01 K_W02 K_W03 K_W05 K_W09 K_U07 K_U08 K_U12 K_U18 K_U19 Wiedza, umiejętności, kompetencje Potrafi wyszukiwać najnowsze informacje na określony temat, wykorzystując róŜne źródła. Potrafi sformułować zadanie o charakterze projektu technicznego lub problemu naukowego z zakresu technologii maszyn oraz określić priorytety w realizacji zadania. Potrafi rozwiązywać zagadnienia z zakresu technologii maszyn, z uwzględnieniem projektowania wybranego procesu technologicznego wytwarzania części maszyn. Student potrafi samodzielnie zredagować i napisać opracowanie problemu lub wykonać pracę o charakterze projektu zgodnie z aktualnym stanem wiedzy w obszarze technologii maszyn. Potrafi przygotować i przedstawić prezentację opracowania lub projektu z wykorzystaniem technik multimedialnych. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zasady weryfikacji efektów kształcenia przedstawiono w poniŜszej tabeli. Odniesienie do efektów dla kierunku studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia K_W01, K_W02 K_W03, K_W05 Dyskusje podczas konsultacji zadania. Końcowa ocena K_W09 zrealizowanego zadania K_U07, K_U08 K_U12, K_U18 K_U19 Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest przygotowanie planu i koncepcji realizacji oraz złoŜenie opracowania zadania w postaci projektu technicznego lub analizy określonego problemu. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 100 (96) godzin, w tym praca w audytorium 55 (31) godzin, praca samodzielna 45 (65) godzin, w tym przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 25 (35) godzin, opracowanie projektu 20 (30) godzin. Suma godzin zajęć o charakterze praktycznym: 90 (86), co odpowiada 4 ECTS Suma godzin zajęć z udziałem nauczyciela: 55 (31), co odpowiada 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: Literaturę naleŜy dobrać zgodnie z przyjętym tematem pracy. NaleŜy zwrócić uwagę na korzystanie z literatury najnowszej, z róŜnych źródeł, w szczególności czasopisma fachowe, artykuły naukowe. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 344 UWAGI: brak Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn - 345 S SE EM MIIN NA AR RIIU UM M D DY YP PLLO OM MO OW WE E 06.1-WM-MiBM-S2-TM-13_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-13_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : prof. dr hab. inŜ. Ferdynand Romankiewicz prof. dr hab. inŜ. Ferdynand Romankiewicz, dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz dr inŜ. Mariusz Michalski, Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Joanna Cyganiuk, dr inŜ. Piotr Kuryło, dr inŜ. Edward Tertel, dr inŜ. Tadeusz Szmigielski, Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 60 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt Studia niestacjonarne 3 W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium II 36 4 Zaliczenie na ocenę W ar s z t a t y Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zbiór materiałów do opracowania pracy magisterskiej i opracowanie analizy literaturowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wiedza z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 346 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wybór tematu pracy magisterskiej. Główne składniki pracy magisterskiej. Omówienie metodyki dokonywania przeglądu literatury. Etyka w pisaniu pracy. Zasady ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego. Podsumowanie przeglądu literatury. Zdefiniowanie problemu badawczego. Dobór metodyki badawczej. Podstawy statystycznej oceny wyników badań. Metodyka analizowania wyników badań i formułowania wniosków. Przygotowanie części teoretycznej przyszłej pracy magisterskiej. METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Dyskusje podczas spotkań z promotorem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W03 K_W05 K_W07 K_W10 K_U01 K_U02 K_U04 K_U05 K_U06 K_U15 K_U18 K_K01 K_K06 Wiedza, umiejętności, kompetencje Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu technologii maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w technologii maszyn Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu technologii maszyn Ma ugruntowaną wiedzę z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa patentowego; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integrować pozyskane informacje i wyciągać wnioski Potrafi porozumiewać się przy uŜyciu róŜnych technik w środowisku zawodowym, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim prezentację ustną w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Ma umiejętności językowe w zakresie specjalności technologia Maszyn, zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego. Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Ocenia przydatność i prawidłowo wybiera metody najlepiej nadające się do rozwiązywania zadań z zakresu technologii maszyn Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia dokonywana jest w trakcje konsultacji z promotorem. Warunkiem zaliczenia jest przygotowanie planu i zakresu pracy oraz przedstawienie w formie wystąpienia tematyki oraz stanu zaawansowania własnej pracy. OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Nakład pracy studenta 90 godzin (praca samodzielna oraz konsultacje indywidualne u promotora). LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Senczyk D.: Podstawy teorii pomiarów. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2003. Godziszewski J.: Analiza błędów pomiarowych. Uniwersytet Zielonogórski, 2010. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 3) 4) 5) Normy.: Punkt Informacji Normalizacyjnej (PIN), Uniwersytet Zielonogórski - Biblioteka Uniwersytecka, ul. Podgórna 50, 65-246 Zielona Góra, Kampus A, bud.A-6, pok. 103. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980 Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 347 - UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 348 P PR RA AC CA A D DY YP PLLO OM MO OW WA A 06.1-WM-MiBM-S2-TM-14_12 06.1-WM-MiBM-N2-TM-14_12 Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: obowiązkowy J ę z yk n a uc za n ia : Polski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze O d p o wi e d zi a l n y za p r z ed m iot : prof. dr hab. inŜ. Ferdynand Romankiewicz prof. dr hab. inŜ. Ferdynand Romankiewicz, dr inŜ. Ryszard Gorockiewicz dr inŜ. Mariusz Michalski, Pr o wa d ząc y: dr inŜ. Joanna Cyganiuk, dr inŜ. Piotr Kuryło, dr inŜ. Edward Tertel, dr inŜ. Tadeusz Szmigielski, Forma zaliczenia Punkt y ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium III 90 6 Zaliczenie na ocenę W arsztaty Projekt 20 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c z e n i a Laboratorium Seminarium III 54 6 Zaliczenie na ocenę W arsztaty Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest końcowe przygotowanie studenta do pracy w zawodzie. Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 349 WYMAGANIA WSTĘPNE: Seminarium dyplomowe ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Opracowanie pracy magisterskiej wg karty pracy dyplomowej. Praca składa się z zagadnień teoretycznych (przegląd literatury naukowej i technicznej) oraz pracy własnej (wyniki badań, opracowanie konstrukcji wyroby, technologii i automatyzacji produkcji wyrobu, zagadnień eksploatacji wyrobu itp.). Do obrony powinna być opracowana prezentacja pracy. METODY KSZTAŁCENIA: Praca z ksiąŜką, danymi źródłowymi, katalogami, standardami, w Internecie. Samodzielna lub zespołowa praca w laboratoriach i pracowniach komputerowych. Dyskusje podczas spotkań z opiekunem. EFEKTY KSZTAŁCENIA: W zakresie nauk technicznych K_W03 K_W05 K_W06 K_W07 K_W10 K_U01 K_U02 K_U03 K_U05 K_U06 K_U08 K_U09 K_U15 K_U18 K_K01 K_K02 Wiedza, umiejętności, kompetencje Student ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu technologii maszyn Ma poszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu technologii maszyn Ma poszerzoną wiedzę o cyklu Ŝycia urządzeń i maszyn Zna metody, techniki i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złoŜonych zadań inŜynierskich z zakresu technologii maszyn Ma ugruntowaną wiedzę z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa patentowego Sprawnie pozyskuje informacje z literatury, baz danych i innych źródeł w zakresie rozwiązywanego problemu, integruje pozyskane informacje i wyciąga wnioski Potrafi porozumiewać się przy uŜyciu róŜnych technik w środowisku zawodowym, takŜe w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Ma doświadczenie w przygotowaniu w języku polskim opracowania w zakresie rozwiązywanego problemu Ma umiejętność samokształcenia się Ma umiejętności językowe w zakresie specjalności technologia Maszyn, zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego. Sprawnie planuje i przeprowadza eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretuje uzyskane wyniki i wyciąga wnioski Wykorzystuje do rozwiązywania zadania róŜne metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne Krytycznie analizuje stosowane sposoby i rozwiązania z zakresu opracowywanego problemu Ocenia przydatność metod słuŜących do rozwiązywania zadań z zakresu eksploatacji maszyn Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe Ŝycie Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inŜyniera-mechanika, m.in. ich konsekwencje społeczne. WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się w trakcje konsultacji z promotorem i zaliczenia przedstawionej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest przyjęcie pracy przez promotora OBCIĄśENIE PRACĄ STUDENTA: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn - 350 Nakład pracy studenta 600 godzin składa się z konsultacji indywidualnych z promotorem oraz pracy samodzielnej w laboratoriach, pracowniach, bibliotekach LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. Literatura z obszarów przedmiotów ogólnotechnicznych i specjalistycznych. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych (wyd. 3), Wyd. PAN Warszawa, 2001. Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wyd. UWr. Wrocław, 1999. Kmita J., Szkice z teorii poznania naukowego, PWN Warszawa, 1976. Linsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław, 1995. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Affeltowicz J., Ogólne podstawy pisania technicznych prac dyplomowych : pomocnicze materiały dydaktyczne, Wyd. Politechnika Gdańska, Gdańsk, 1980. Boć J., Jak pisać pracę magisterską, wyd. 4 popr., Wyd. Kolonia Wrocław, 2003. Budzeń H., Przygotowanie pracy magisterskiej: przewodnik metodyczny, wyd. 2 popr. i uzup., Wyd. Politechnika Radomska, Radom, 2000. Burek J., Poradnik dyplomanta, Wyd. Politechnika Rzeszowska, Rzeszów, 2001. Godziszewski J., Ogólne zasady pisania, recenzowania i obrony prac dyplomowych, Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Zielona Góra, 1987. Knecht Z., Metody uczenia się i zasady pisania prac dyplomowych: poradnik jak się uczyć, jak pisać pracę dyplomową, Wyd. . WyŜsza Szkoła Zarządzania EDUKACJA" Wrocław, 1999. Koch M., Przewodnik do pisania pracy magisterskiej, Wyd. Prywatnej WyŜszej Szkoły Businessu i Administracji Warszawa, 1994. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji, wyd. 2 popr., Wyd. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań, 1996. Opoka E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych, wyd. 2, Wyd. Politechnika Śląska Gliwice, 2001. Pabian A., Gworys W., Pisanie i redagowanie prac dyplomowych: poradnik dla studentów, Wyd. Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 1997. Pioterek P., Zieleniecka B., Technika pisania prac dyplomowych, wyd. 2 zm. i uzup, Wyd. WyŜsza Szkoła Bankowa w Poznaniu, Poznań 2000. Rawa T., Metodyka wykonywania inŜynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia RolniczoTechniczna w Olsztynie, Olsztyn, 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wyd. 4 uzup., Wyd. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, Wrocław, 2001. Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską?, Oficyna wydawnicza "IMPULS" Kraków, 1997. Wojciechowski T., Doktór G., Jak pisać prace dyplomowe - licencjackie i magisterskie: poradnik, wyd. 2 uzup., Wyd. WyŜsza Szkoła Zarządzania i Marketingu w Warszawie, Warszawa, 1999. Wojcik K., Piszę pracę magisterską: poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych licencjackich, magisterskich, doktorskich, wyd. 5 zm., Wyd. Szkoła Główna Handlowa Warszawa, 2000. Zaczyński W.P., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Wyd. "śAK" Warszawa, 1995. śółtowski B., Seminarium dyplomowe: zasady pisania prac dyplomowych, Wyd. Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 1997. UWAGI: Wydział Mechaniczny Kierunek: Mechanika i budowa maszyn