Czyste Sumienie 3. Rodzaje Serc Serce może być

Czyste Sumienie
3. Rodzaje Serc
Serce może być opisane, jako zdrowe albo martwe, albo być rozpatrzone
w przynależności do trzech rodzajów; jako zdrowe serce, martwe serce i
chore serce.
Zdrowe Serce
W Dniu Zmartwychwstania tylko ci, którzy przyjdą do Allah (swt) ze
zdrowym sercem będą ocaleni. Allah (swt) mówi: „W Dniu, kiedy nie
przyniosą korzyści ani majątek, ani synowie, jedynie ten, który przyjdzie
do Allah z czystym sercem.” (26:88-89)
Definicja zdrowego serca: „Jest to serce oczyszczone z wszelkiej
trucizny, które przyjmuje to, co Allah (swt) rozkazał, albo rozprawia się z
tym, czego On zabronił. Jest ono wolne od jakichkolwiek impulsów
przeciwstawiających się Jego woli. W rezultacie jest ono chronione przed
czcią czegokolwiek innego niż On, i nie pragnie ono sądu od nikogo innego
oprócz od Jego Wysłannika (saw). Usługi tego serca są zarezerwowane
wyłącznie dla Allah (swt), oddawane dobrowolnie i z miłością, z
całkowitym oddaniem, które nawiązuje wszystkie kwestie do Niego, w
strachu, w nadziei i w szczerej dedykacji. Kiedy ono kocha, to jest to miłość na
drodze Allah (swt). Jeśli nienawidzi, to nienawidzi w świetle tego, czego On
nienawidzi. Kiedy daje, to daje dla Allah (swt). Jeśli zatrzymuje, to dla
Allah (swt). Niemniej jednak wszystko to nie jest wystarczające dla jego
zbawienia, dopóki nie uwolni się od śledzenia, albo brania za przewodnika,
kogokolwiek innego niż Jego Wysłannika (saw).”
Sługa z dobrym sercem dedykuje je końcowi swojej podroży, a za
podstawę swoich czynów i mowy bierze tylko Posłańca Allah (saw). Nie
daje on pierwszeństwa żadnemu innemu wyznaniu, słowom, ani czynom,
oprócz tych, które pochodzą od Allah (swt) i Jego Wysłannika (saw). Allah
mówi: „O wy, którzy wierzycie! Nie wysuwajcie się naprzód przed Allah i
Jego Posłańcem i bójcie się Allah! Zaprawdę, Allah jest Słyszący, Widzący!”
(49:1)
Martwe Serce
Jest ono przeciwieństwem zdrowego serca. Nie zna ono swego Pana, i nie
czci Go, tak jak On rozkazał, ani jak On lubi, ani jak sprawia Mu to
przyjemność. W zamian lgnie ono do swoich popędów i zachcianek, nawet,
jeśli sprowadzają one gniew i niezadowolenie Allah (swt). Czci ono inne
rzeczy poza Allah (swt), a jego miłość i nienawiść, jego darowizny i to, co on
zatrzymuje, wypływają z jego grymasów, które maja dla niego największą
wagę, i woli on to ponad zyskanie zadowolenia Allah (swt). Jego pożądania
są jego IMAMEM. Jego popęd jest jego przewodnikiem. Jego niewiedza jest
jego przywódcą. Jego nieokrzesane pragnienia są jego impetem. Jest ono
pogrążone w kwestiach tego świata. Jest ono pijane własnymi upodobaniami i
swą miłością do pośpiechu i ulotnych przyjemności. Jest wzywane do Allah
(swt) i do akhira z dystansu, ale nie odpowiada na poradę, a w zamian śledzi
knującego, podstępnego szatana.
Życie w złości zadowala je, a pasja sprawia, ze staje się ono głuche i
ślepe (Przekazano na autorytecie Abu ad-Darda (raa), że Wysłannik Allah
(saw) powiedział: "Wasza miłość do czegoś oślepia i ogłusza was" (Abu
Daw'ud, al-Adab, 14/38; Ahmad, al-Musnad, 5/194. Ta hadith sklasyfikowana
jest jako hasan)), na cokolwiek innego niż zło. Brać albo dotrzymywać
towarzystwa właścicielowi takiego serca jest kuszeniem choroby, życie z nim
jest jak zażywanie trucizny, a przyjaźń z nim oznacza całkowite zniszczenie.
Chore Serce
Jest to serce, które jest zarazem żywe jak i obumarłe. Jedno i drugie
podtrzymuje je na przemian, a idzie ono za tym, które w danym momencie
dominuje w zarządzaniu. Kocha ono Allah (swt), wierzy w Niego, jest wobec
Niego szczere i opiera się na Nim, i to daje mu życie. Ma ono także pragnienia,
pożądania i zachcianki i woli je, i dąży do doświadczania ich. Jest ono pełne
samo podziwu, które może doprowadzić do jego samo zniszczenia. Słucha ono
dwóch wezwań: pierwsze wzywa do Allah (swt) i Jego Posłańca (saw) i do
akhira, a drugie do ulotnych przyjemności tego świata. Odpowiada ono na
którekolwiek z nich, w zależności od większości wpływu na nie w danej
chwili.
Pierwsze serce jest żywe, poddane Allah (swt), pokorne, czułe i
świadome; drugie jest kruche i martwe; trzecie waha się pomiędzy
swoim bezpieczeństwem a swą ruiną.