Zdrowotne trio – synergiczne działanie witamin D3, K2 oraz soli

Zdrowotne trio – synergiczne działanie
witamin D3, K2 oraz soli magnezowej
Dzięki witaminie D3 magnez łatwiej wchłania się w organizmie, D3 z kolei nie powinna
być przyjmowana bez witaminy K2. Razem tworzą trio, nie tylko do zadań specjalnych.
Witamina D to grupa rozpuszczalnych w tłuszczach steroidów, koniecznych do utrzymania właściwej gospodarki
wapniowo-fosforowej w organizmie, a także prawidłowej
struktury i funkcji kośćca. Jest ona prohormonem, czyli
może przekształcać się na właściwą substancję aktywną hormonalnie, i tak z witaminy D3 po jej
przekształceniu przez enzymy powstaje hormon – kalcytriol. Witamina D, zwłaszcza jej forma jaką jest witamina
D3, powstaje pod wpływem energii słonecznej w głębszej
warstwie komórek skóry – keranocytach, tworząc się
z tzw. prewitamin. Proces ten zajmuje kilka godzin.
Plaga niedoboru witaminy D
Według badań brytyjskich naukowców około 1 mld
ludzi na świecie cierpi z powodu zbyt niskiego poziomu witaminy D we krwi. Zwykle jest to związane
z brakiem właściwego nasłonecznienia, bowiem
wytworzenie witaminy D w 80% zawdzięczamy
słońcu. Jednak to nie wszystko – niedostatki tej
witaminy odkryto m.in. u ciężarnych Meksykanek,
a przecież w tym kraju słońca nie brakuje.
Mniej witaminy D, więcej zapaleń
Jak dowiodły badania uczonych z University of Ulster,
niedostatki witaminy D wywołują problemy z funkcjonowaniem systemu immunologicznego, zwłaszcza u osób
powyżej 35. roku życia. Naukowcy poddali badaniu 957
Irlandczyków w różnym wieku – od 35. do 60. roku życia.
Zbadali u nich poziom witaminy D i tzw. wskaźniki (markery) prozapalne, których wysoki poziom świadczy o tym,
iż w organizmie toczy się jakiegoś typu infekcja. Odkryto
interesującą zależność – niemal 40% badanych miało
zaniżony poziom witaminy D i wysoki poziom markerów
prozapalnych. Część z nich uważała się przy tym za zdrowych, a swoje dolegliwości – za przejściowe. Dokładne
badania pozwoliły stwierdzić, że w ich organizmach rozwijają się dolegliwości reumatyczne, choroby krążenia,
a nawet stwardnienie rozsiane. Jak zauważyła prowadząca badania dr Mary Ward, wyniki wskazały jednoznacznie,
iż witamina D działa stymulująco na układ immunologiczny, który zwalcza dolegliwości zapalne. Jej niedostatek
oznacza bowiem niską jego sprawność i rozwój choroby,
początkowo nieujawniającej objawów.
Witamina D i choroby tarczycy
Badania wykazały także związek niedoboru witaminy D
z rozwojem jednej z najtrudniejszych w leczeniu chorób
tarczycy – choroby Hashimoto. Choroba ta jest jedną
z najpowszechniejszych chorób kobiecych i najczęściej
spotykanym schorzeniem tarczycy w USA i Europie.
W USA chorych jest 1-1,5 osoby na 1000. Dane dla Europy są podobne. Wśród objawów Hashimoto wymienia
się wahania wagi, depresję, manie, wrażliwość na chłód
i gorąco, łatwe męczenie się, migreny, osłabienie mięśni,
zaniki pamięci, oziębłość, niepłodność i wypadanie włosów. Naukowcy z Ankara University School of Medicine
pracujący pod kierownictwem dr Nujena Culaka Bozkurta
zbadali 180 pacjentów i pacjentek z niedoczynnością tarczycy i 180 osób z nowo zdiagnozowaną chorobą Hashimoto oraz 180 osób zdrowych. Zauważono, że u chorych
kobiet poziom witaminy D jest zbyt niski, wynosił średnio10
ng/ml (norma to 30ng/ml), podczas kiedy w przypadku
chorych mężczyzn było to 19 ng/ml. Poziom witaminy D
korelował także z wielkością tarczycy – im niższy tym była
ona większa – oraz z poziomem dwóch istotnych w chorobach tarczycy przeciwciał – antyperoksydazy i antytyreoglobuliny. Naukowcy twierdzą, iż jest jednoznaczne, że
spadek poziomu witaminy D, zwłaszcza jej formy D3, jest
powiązany z chorobą Hashimoto i ma wpływ na jej rozwój. Jak zauważają naukowcy z Turcji: "Suplementacja
witaminą D, tam gdzie wytwarzanie jej jest trudne, czyli
na obszarach o nikłym nasłonecznieniu jest konieczna
i chroni przed powstaniem chorób tarczycy"
Przyswajalność
Szczególnie polecane jest przyjmowanie witaminy
D3 w postaci kropli z uwagi na lepsze wchłanianie
do organizmu i mniejsze wydatkowanie energii na
trawienie w żołądku.
Witamina D a zdrowie psychiczne
Według badań uczonych z Isfahan University of Medical
Sciences w Iranie istnieje powiązanie pomiędzy poziomem witaminy D3 w organizmie a schizofrenią. Zespół,
pracujący pod kierunkiem dr Ahmada Esmaillzadeha
dokonał analizy 19 dużych projektów badawczych, w których usiłowano poznać przyczyny chorób psychicznych,
głównie schizofrenii, ale i także nerwicy lękowej (cierpi na
nią nawet 20% Polaków).
Irańscy badacze sprawdzili, jaki poziom witaminy D miały
we krwi osoby chore na te choroby oraz zdrowa grupa
kontrolna. Jak się okazało, różnica była znaczna – poziom
u chorych był niższy o 5,91 ng/ml i zawierał się między
10 a 15 ng/ml. Nieco mniejsza była różnica miedzy osobami zdrowymi i chorymi na zdiagnozowaną nerwicę
lękową – wynosiła ona ponad 4,2 ng/ml. Dodatkowo 65%
chorych na schizofrenię miało znaczące deficyty witaminy
D. Zespół dr Ahmada Esmaillzadeha razem z lekarzami
klinicystami z Iranu przygotowuje pierwszy eksperymentalny program suplementacji witaminą D chorych na schizofrenię. Badacze mają nadzieję, że dzięki długotrwałemu
podawaniu dużych dawek witaminy D i zmniejszeniu jej
deficytu uda się przynajmniej złagodzić objawy choroby
u pacjentów. Podobny program dotyczący pacjentów
23
z nerwicą lękową już ruszył. „Wykazano już bezpośredni
związek między niedostatkami witaminy D i depresją
i część lekarzy, jak choćby lekarze szwedzcy, leczy już
depresję podając duże dawki łatwo przyswajalnych form
witaminy D i – o ile wiadomo z literatury – zaczyna osiągać pozytywne wyniki. Jest więc możliwe, że taka sama
terapia da rezultat w przypadku chorych na nerwice lękowe i schizofrenię. Witamina D ma bowiem związki ze
zdrowiem całego organizmu, czego dotąd nie doceniano",
stwierdza dr Esmaillzadeh.
Ciekawostka
W książce Dr Zaidi “Witamina D kluczem do zdrowia” wykazuje, że witamina D3 wpływa na bóle
kostno-mięśniowe i zespół chronicznego zmęczenia, RZS, SM, nadciśnienie tętnicze a także
choroby serca.
Witamina D a inne choroby
W raporcie opublikowanym w Alternative Medicine Review zaprezentowano, że badania potwierdziły fakt znaczącego zmniejszania przez witaminę D (cholekalcyferol)
śmiertelności z powodu niemalże każdej przyczyny, w tym
szczególnie tzw. chorób cywilizacyjnych. Końcowym wynikiem metabolizmu witaminy D jest hormon o cechach
sekosteroidalnych, który to hormon posiada potężne
zdolności naprawczo-homeostatyczne oraz plejotropowe
(wpływające na więcej niż jedną cechę ustroju naraz).
Hormon ten modyfikuje więcej niż 200 ludzkich genów
w wielu tkankach, co znaczy, że posiada tyle wariantów
aktywności ile genów modyfikuje. Jednym z najważniejszych genów regulowanych przez witaminę D jest gen
odpowiedzialny za produkcję katelicydyny, naturalnie
powstającego antybiotyku o szerokim spektrum działania.
Witamina K2 – nie tylko dla zdrowego mózgu
Witamina K2 to potężny składnik odżywczy, i może być
„brakującym ogniwem” w diecie, którego niedobór jest
przyczyną wielu śmiertelnych chorób.
Witamina K formalnie odkryta została w 1929 roku przez
duńskiego naukowca Henrika Dama jako składnik nie-
Zapobieganie osteoporozie i złamaniom
kości: wyższe dawki witaminy D mogą pomóc w zapobieganiu osteoporozy i złamań
kości u osób w podeszłym wieku
Wzrost odporności:
stymuluje układ immunologiczny
Zapobieganie cukrzycy typu 1: w jednym
z badań stwierdzono, że podawanie witaminy D u niemowląt zmniejsza ryzyko
wystąpienia cukrzycy typu 1 o 78%
24
zbędny do krzepliwości krwi i została nazwana "Koagulationsvitamin" z tej nazwy wywodzi się skrót "K". Wcześniej jednak zbieżność z obecnością witaminy K i dobrym
zdrowiem zauważył legendarny dentysta Weston Price,
który na początku XX wieku studiował stosunki między
dietą a chorobami w różnych populacjach. Odkrył on, że
diety z niektórymi nieprzetworzonymi przemysłowo produktami miały wysoką zawartość niezidentyfikowanego
składnika pokarmowego, który zdawał się zapewniać
ochronę przed próchnicą zębów i niektórymi chorobami
przewlekłymi. Nazwał ten tajemniczy składnik odżywczy
"Activator X", który obecnie został uznany za witaminę K2.
Ciekawostka
Istnieją dwie główne formy witaminy K: K1 (filochinon) znajduje się w produktach roślinnych, takich
jak zielone warzywa liściaste, natomiast witamina
K2 (menachinon) znajduje się w żywności pochodzenia zwierzęcego i w sfermentowanej żywności
roślinnej.
Działanie witaminy K2
Główną funkcją witaminy K jest modyfikacja białek, w taki
sposób, aby umożliwić im zdolność do wiązania wapnia.
Dzięki temu witamina K "włącza" właściwości wiążące
wapń u białek. Role witaminy K1 i K2 są zupełnie różne:
witamina K1 jest wykorzystywana głównie
w wątrobie do pobudzania białek wiążących
wapń zaangażowanych w krzepnięcie krwi,
a witamina K2 jest używana do aktywacji
białek regulujących umieszczenie wapnia
w miejsca, gdzie jest on potrzebny.
Witamina K2 a choroby sercowo-naczyniowe.
Witamina K2 zapobiegając osadzaniu się wapnia w naczyniach krwionośnych, może wspomagać profilaktykę
chorób sercowo-naczyniowych. Jak pokazują badania
(np. Badanie Rotterdamskie), pacjenci którzy spożywają
najwięcej witaminy K2, mają mniejsze ryzyko na rozwój
zwapnienia tętnic i mniejsze prawdopodobieństwo zgonu z powodu chorób sercowo-naczyniowych.
Profilaktyka raka: witamina D może pomóc
w zapobieganiu raka. W jednym badaniu
wykazano że witamina D3 wraz z wapniem,
zmniejszyła ryzyka wystąpienia raka o 60%
Pomocna przy chorobach psychicznych: badania wykazały że
witamina D powoduje łagodną redukcję nasilenia objawów u osób
z depresją
Zwiększenie siły: suplementacja witaminy D
może zwiększyć siłę fizyczną w kończynach
górnych i dolnych
Paradoks wapniowy
Pacjenci cierpiący na osteoporozę posiadają szerokie blaszki wapnia
w tętnicach, które zmniejszają przepływ krwi. Nadmiar wapnia w jednej
części ciała (tętnice) i brak w innej (kości) – co może wystąpić nawet
mimo uzupełniania wapnia. Głównym tego powodem jest niedobór witaminy K2, co prowadzi do znacznej utraty wartości biologicznej funkcji
białek MGP, które najlepiej powstrzymują wapnienie naczyń krwionośnych. Badania na zwierzętach wykazały, że zwapnieniu naczyń można
nie tylko zapobiegać, ale i przywrócić naczynia krwionośne do normalnego stanu, zwiększając dzienne spożycie witaminy K2.
Efekt ochronnego działania witaminy K2 na zdrowie układu sercowo-naczyniowego potwierdzili, między innymi naukowcy z Department of Epidemiology & Biostatistics, Erasmus Medical Center z Rotterdamu w Holandii, którzy
w 2004 r. przeprowadzili badania na grupie 4807 osób. Wyniki ponad 10
lat obserwacji potwierdziły, że witaminy K2 w długim łańcuchu (od MK-7 do
MK-9) odgrywają fundamentalną rolę w zapobieganiu nadmiernemu gromadzeniu się wapnia w tętnicach.
Witamina K2 a osteoporoza
Witamina K2 uruchamia dwa białka zwane "białkami macierzy GLA" oraz osteokalcynę, które aktywnie wiążą wapń i przyczyniają się do budowy i utrzymania zdrowia kości. Jest także sporo dowodów opartych na kontrolowanych
badaniach, z których wynika, że K2 ma korzystne właściwości dla zdrowia
kości.
Suplementacja K2 w Japonii
W Japonii oficjalnie zaleca się suplementację witaminy K2 w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy. Długotrwałe badania na temat japońskich kobiet wykazały, że te przyjmujące suplementy z witaminą K2,
miały o wiele wolniejsze spadki gęstości mineralnej kości związanej
z wiekiem. Z 13 prób tylko jedna nie wykazała znacznej poprawy
zdrowia kości. Natomiast w siedmiu próbach klinicznych, w których
badano złamania kości stwierdzono, że witamina K2 zmniejsza częstotliwość złamań kręgosłupa o 60%, złamań szyjki kości udowej
o 77% i pozostałych kości o 81%.
Witamina K2 a cukrzyca
Jak pisze doktor J. Zięba drugim po kościach rezerwuarem witaminy K2 jest
trzustka, czyli organ produkujący insulinę i przez to zarządzający jej poziomem we krwi. Aktywowana przez witaminę K2 osteokalcyna ma wpływ na
poprawę tolerancji glukozy i zwiększoną wrażliwość komórek na działanie
insuliny. Witamina K2 pomaga więc insulinie w wykonaniu jej pracy. Im
szybciej obniży się poziom cukru tym lepiej. Nasz organizm broni się przed
nadmiarem insuliny, ponieważ sprzyja on wystąpieniu wielu chorób łącznie
z otyłością czy nowotworem.
Witamina K2 a reumatoidalne zapalenie stawów
Podobnie jak niedobory witaminy K2 powodują nadmierne działanie osteoklastów usuwających stare komórki z kości, tak samo dzieje się w przypadku
stawów. Jak wykazały badania kliniczne prowadzone przez 2 lata przez
japońskich naukowców z Nippon Medical School, zastosowanie witaminy
K2 wraz z innymi lekami przeciw osteoporozie zabezpiecza stawy przed ich
degeneracją.
Witamina K2 a Alzheimer
Najwięcej witaminy K2 jest zakumulowane nie tylko w trzustce, ślinie czy kości mostka, ale także w mózgu. Niestety z wiekiem ilość witaminy K2 ulega
zmniejszeniu. Jak dowodzą badania odpowiedni poziom witaminy K2 może
zapobiec wystąpieniu choroby Alzheimera. Chorzy na Alzheimera mają za-
wsze bardzo niski poziom witaminy K2. Wykazano, że ma
ona bardzo istotne znaczenie w sterowaniu zachowaniem
wapnia w mózgu. Chorzy na Alzheimera mają w poważny
sposób zaburzone procesy regulacyjne, którym podlega
wapń w mózgu. Jak podaje Zięba niektórzy naukowcy
uważają, że mózg osoby chorej na Alzheimera w pewnym
zakresie przypomina organizm osoby chorej na cukrzycę,
jako że jej mózg nie używa glukozy we właściwy sposób.
Czasami nawet nazywają to cukrzycą typu 3. Podanie
insuliny choremu w znacznym stopniu poprawia jego stan
zdrowia, stąd też wnioskuje się, że zwiększenie wrażliwości komórek mózgu na działanie insuliny, poprzez
zwiększenie poziomu witaminy K2, pomaga zapobiegać,
opóźnić lub nawet doprowadzić do zaniku symptomów Alzheimera. Ponadto w mózgu występuje substancja, która
zabezpiecza jego komórki przed zniszczeniem, sprzyja
ich zdrowemu rozwojowi i prawidłowemu funkcjonowaniu,
które uzależnione jest od odpowiedniej ilości witaminy K2.
Witamina K2 to sprawnie funkcjonujący
mózg
Witamina K2 zapobiega powstawaniu w mózgu
wolnych rodników. W mózgu występuje substancja, która zabezpiecza jego komórki przed
zniszczeniem, sprzyja ich zdrowemu rozwojowi
i prawidłowemu funkcjonowaniu, które uzależnione jest od odpowiedniej ilości witaminy K2.
Ponadto, jak wykazują badania bostońskich
naukowców ze szpitala dziecięcego, może
zapobiegać powstaniu porażenia mózgowego
i opóźniać rozwój padaczki u niemowlaków, o ile
matka zapewniła sobie odpowiedni jej poziom.
wpływ na zdrowie zębów. Dotychczas nie przeprowadzono
badań bezpośrednio na ludziach, ale na podstawie badań
na zwierzętach i roli witaminy K2 w metabolizmie kostnym uzasadnione jest założenie, że wpływa ona także na
zdrowie zębów. Jednym z głównych białek regulujących
zdrowie jamy ustnej są osteokalcyny (te same białka, które
są kluczowe dla metabolizmu kostnego), które uruchamiają
mechanizm stymulujący wzrost nowej zębiny (zwapniałej
tkanki pod szkliwem na zębach).
Witaminy A i D również odgrywają ważną rolę i działają synergistycznie (wzmacniają swoje działanie, gdy są razem)
z witaminą K2 .
Witamina K2 a profilaktyka nowotworowa
Wyniki dwóch badań klinicznych sugerują, że witamina K2
może redukować nawroty raka wątroby. Z kolei badanie
obserwacyjne na 11.000 mężczyzn wykazało, że wysokie
spożycie witaminy K2 jest związane z obniżeniem o 63%
ryzyka zaawansowanego raka prostaty. Inne badanie przeprowadzone na grupie ponad 24.000 kobiet i mężczyzn
wykazało, że osoby z najwyższym spożyciem witaminy K2
miały prawie 30% mniejsze ryzyko zachorowania na chorobę nowotworową niż osoby z najmniejszą średnią ilością jej
spożycia. Zauważono, że działa ona hamująco na wszystkie typy nowotworów płuc oraz prostaty i krwi.
Pokarmy bogate w witaminy K2
Niestety średnie spożycie tego ważnego składnika odżywczego jest bardzo niskie w nowoczesnej diecie. Witamina
K2 występuje w niektórych środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (jak jajka, sery) i w sfermentowanej
żywności, jest ona rozpuszczalna w tłuszczach co oznacza
że niskotłuszczowe i „chude” produkty pochodzenia zwierzęcego nie mają jej prawie wcale.
Witamina K2 a stwardnienie rozsiane
Jak pokazują badania, witamina K2 wpływa na prawidłowe
tworzenie się warstwy izolującej nerwy – mieliny, która to
u chorych na SM zostaje przerwana, powodując niekontrolowane odruchy – przeskoki. Mielina zostaje niszczona,
jak sygnalizują naukowcy, przez zbyt dużą lilość wolnych
rodników.
Przyswajalność
Szczególnie polecane jest przyjmowanie witaminy
K2 w postaci kropli z uwagi na lepsze wchłanianie
do organizmu i mniejsze wydatkowanie energii na
trawienie w żołądku.
Witamina K2 a zdrowie zębów
Naukowcy podejrzewają, że witamina K2 może mieć duży
Żywność pochodzenia zwierzęcego zawiera podtyp K2 MK4, podczas gdy sfermentowanej żywność roślinna, taka jak
Powoduje właściwe rozmieszczenie wapnia w organizmie – przekierowuje go do zębów i kości
Zapobiega nowotworom
Pomaga przy cukrzycy typu 2 –
obniża poziom insuliny we krwi
Przeciwdziała akumulowaniu się
wapnia w tętnicach – zapobiega
chorobom serca
Pomaga zapobiegać, opóźnić
lub nawet doprowadzić do zaniku symptomów Alzheimera
Zapobiega wystąpieniu
stwardnienia rozsianego
Pomaga przy RZS
26
Zapobiega i pomaga w leczeniu osteoporozy
Istotnie wpływa na sprawność mózgu
Zapobiega próchnicy
natto i miso zawiera podtypy od MK-5 do MK-14, podtypy
które pochodzą z fermentowanych roślin mają znacznie
dłuższy czas aktywności biologicznej w organizmie, niż te
pochodzenia zwierzęcego, K2 MK-7 zawarta w natto jest
aktywna nawet do 72 godzin, gdy K2 MK-4 tylko od 2 do 3
godzin.
Doskonały duet witamina D3 i K2
Witamina D3 odpowiada za regulację gospodarki
wapniowej i fosforowej w organizmie, natomiast witamina K2 jest jej idealnym dopełnieniem – powoduje
przekierowanie wapnia w odpowiednie miejsce, czyli
do kości. Przy samodzielnej suplementacji w dużych
dawkach witaminą D3 istnieje niebezpieczeństwo odłożenia się wapnia w tkankach miękkich np. nerkach,
tętnicach (może prowadzić do zakrzepów i zawałów
serca) lub innych organach naszego ciała. Witamina
K2 przekierowuje wapń do kości, dodatkowo usuwając jego nadmiar np. z układu krwionośnego, zapobiegając w ten sposób jego zwapnieniu.
Sól magnezowa – nie tylko na nerwy
Magnez należy do najcenniejszych biopierwiastków, uznawany jest za cudowny minerał, a prof. Julian Aleksandrowicz nazywał go nawet „królem życia”, ponieważ pełni rolę
regulatora czynności komórek. Działa on stabilizująco na
układ nerwowy. Uspokaja i odpręża zwiększając jednocześnie kondycję i wydajność mózgu. Wpływa pozytywnie
na koncentrację i pamięć. Bierze udział w budowie błon
komórkowych i decyduje o wydolności m.in.: układu kostnego, nerwowego krążenia i trawiennego. Magnez zwalcza
miażdżycę, wzmacnia układ odpornościowy, zmniejsza podatność na nowotwory, wzmacnia kości, zęby i paznokcie.
Uelastycznia i zwiększa jędrność naszych tkanek miękkich.
Spowalnia procesy starzenia się. Pierwiastek ten działa
rozkurczowo, obniża ciśnienie krwi, jest pomocny przy
arytmii serca, przeciwdziała nadkrzepliwości krwi, tworzeniu kamieni nerkowych, złogów wapiennych i zmianom
zwyrodnieniowym kręgosłupa.
Przyswajanie magnezu
Jak pokazują wyniki badań, organizm najlepiej
przyswaja magnez w formie chlorku magnezu,
czyli soli magnezowej. W takiej postaci uczestniczy on w ważnych reakcjach enzymatycznych
i jest aktywatorem nawet 320 enzymów w organizmie człowieka.
Działanie chlorku magnezu
Badania wykazały, że chlorek magnezowy jest nie tylko
doskonałym źródłem magnezu, ale posiada szerokie
spektrum w leczeniu wielu schorzeń. Chlorek magnezowy
przynosi bardzo dobre efekty w leczeniu chorób zakaźnych, stymulując białe ciałka, a tym samym cały system
immunologiczny. Prof. Pierre Delbet prowadzący liczne
i długotrwałe badania na temat wpływu i działania chlorku
magnezu, zauważył efekty poprawy ogólnego stanu zdrowia pacjentów, jak: wzrost energii, ustępowanie ogólnego
osłabienia, a także poprawę stanów emocjonalnych i psychicznej równowagi. Efekty działania chlorku magnezowego zmotywowały prof. Delbeta do dalszych wnikliwych
badań nad chlorkiem magnezu w leczeniu schorzeń: ga-
strologicznych, zapalenia jelita grubego, choroby woreczka
żółciowego, chorób skórnych (trądzik, egzema, wysypki),
hemoroidy, leczenie impotencji, przerostu gruczołu krokowego i profilaktyce nowotworowej.
Więcej magnezu – mniej raka
Profesor Delbet stwierdził jednoznacznie, że coraz mniejsza
zawartość magnezu w naszym pożywieniu jest powodem
wzrostu zapadalności na choroby nowotworowe. Delbet
wykazał zatem, że jest możliwe zmniejszenie częstotliwości występowania guzów poprzez regularne zażywanie
chlorku magnezu. Naukowiec utrzymywał, że sól ta mogła
być pomocna także i z terapeutycznego punktu widzenia,
ponieważ okazało się, że jest ona w stanie spowalniać
rozwój guzów u zwierząt laboratoryjnych. W zmniejszaniu
zawartości magnezu w żywności Delbet widział główną
przyczynę zwiększenia się przypadków raka i twierdził,
że powód tego niedostatku tkwi w naszej zbyt obfitującej
w mąkę diecie oraz w zaprzestaniu stosowania gruboziarnistej soli morskiej, a przede wszystkim w błędach popełnianych w rolnictwie, w szczególności poprzez stosowanie
nawozów, które zasadniczo i niebezpiecznie zmieniają
równowagę mineralną gleby (a zatem także i uprawianych
na niej roślin).
Magnez a inne schorzenia
Prof. Delbet wykazał, że chlorek magnezu poprawia stan
paznokci i włosów, zwiększa odporność na toksyczne
działania środków znieczulających i może poprawić stan
pacjentów cierpiących na różne schorzenia wywoływane
alergiami, takimi jak katar sienny, pokrzywka, różnego rodzaju świądy (także i hemoroidy), a nawet na opuchliznę
Quincke'a. Chlorek magnezu wydawał się także wywoływać dobry efekt „przeciwko starzeniu” ponieważ wykazano, że jest w stanie prowadzić do polepszenia (czy wręcz
zapobiegać) w różnego rodzaju zaburzeniach typowych dla
wieku starszego (przy przeroście prostaty, impotencji, zaburzeniach mózgowych i krążeniowych). Ponadto, stosując
go miejscowo w postaci kremu udało się uzyskać pociemnienie (chociaż niezupełnie) włosów i zarostu, które latami
posiwiały, tak jak i też udało się odbarwić brązowe plamy na
skórze, które często występują u osób starszych. Badania
prof. Delbeta kontynuował doktor Neveu, który z czasem
rozszerzył zakres stosowania chlorku magnezu. Zwiększał on podawanie dawki w ramach eksperymentalnego
leczenia dwóch straszliwych w owych latach chorobach
zakaźnych: w kokluszu i w polio, uzyskując w tym nadzwyczajne wyniki: praktycznie 100% wyleczeń (jeżeli leczenie
podejmowano bardzo wcześnie) oraz bardzo krótki czas
wyleczenia (w zaledwie 2-3 dni), które, co także ważne, nie
pozostawiały trwałych śladów.
Połączona moc magnezu i witamin
Stosowanie suplementów diety zawierających chlorek
magnezu, witaminę D3 i K2, sprzyja uzyskaniu optymalnego działania, niezbędnego dla utrzymania zdrowych
kości i stawów. Przy obecności witaminy D3 magnez łatwiej
wchłania się w organizmie, a D3 i K2 to nierozerwalny duet.
Razem tworzą więc zgrane trio.
Barbara Fołda
D3
SYNERGIA
K2
Mg
27