Mk 1,21-28 - Lectio Divina

Transkrypt

Mk 1,21-28 - Lectio Divina
Łk 9,42 Gdy on jeszcze się zbliŜał, zły duch porwał go i zaczął targać. Jezus rozkazał
IV Niedziela Zwykła w roku B:
Mk 1,21-28
surowo duchowi nieczystemu, uzdrowił chłopca i oddał go jego ojcu.
Łk 11,22 Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, zabierze całą broń jego, na
której polegał, i łupy jego rozda.
27. A wszyscy się zdumieli, tak Ŝe jeden drugiego pytał: Co to jest?
Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są
Mu posłuszne.
21.
22.
23.
Mk 7,37 I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch
przywraca i niemym mowę».
Mt 9,33 Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały:
«Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»
Mt 12,22-23 Wówczas przyprowadzono Mu opętanego, który był niewidomy i niemy.
Uzdrowił go, tak Ŝe niemy mógł mówić i widzieć. A wszystkie tłumy pełne były podziwu i
mówiły: «CzyŜ nie jest to Syn Dawida?»
Mt 15,31 Tłumy zdumiewały się widząc, Ŝe niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi
chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela.
Łk 4,36 Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: «CóŜ to za słowo? Z
władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».
Łk 9,1 Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i
władzę leczenia chorób.
Łk 10,17-20 Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: «Panie, przez wzgląd
na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają». Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana,
spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po węŜach i
skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się
cieszcie, Ŝe duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, Ŝe wasze imiona zapisane są w niebie».
28. I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej
krainie galilejskiej.
Mk 1,45 Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak Ŝe Jezus
nie mógł juŜ jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie
zewsząd schodzili się do Niego.
Mi 5,3 Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana Boga swego.
Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aŜ po krańce ziemi.
Mt 4,24 A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich
cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i
paralityków, a On ich uzdrawiał.
Mt 9,31 Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
24.
25.
26.
27.
28.
Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał.
Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a
nie jak uczeni w Piśmie.
Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego.
Zaczął on wołać:
Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić.
Wiem, kto jesteś: Święty BoŜy.
Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego.
Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z
niego.
A wszyscy się zdumieli, tak Ŝe jeden drugiego pytał: Co to jest? Nowa
jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu
posłuszne.
I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie
galilejskiej.
21. Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i
nauczał.
Łk 10,15 A ty, Kafarnaum, czy aŜ do nieba masz być wyniesione? AŜ do Otchłani
zejdziesz!
Mk 6,2 Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się,
pytało ze zdziwieniem: «Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda
dzieją się przez Jego ręce!
Mt 4,23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc
Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.
Łk 4,16 Przyszedł równieŜ do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się
swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.
22. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma
władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.
Jer 23,29 Czy moje słowo nie jest jak ogień - wyrocznia Pana - czy nie jest jak młot
kruszący skałę?
Mt 13,54 Przyszedłszy do swego miasta rodzinnego, nauczał ich w synagodze, tak Ŝe byli
zdumieni i pytali: «Skąd u Niego ta mądrość i cuda?
Łk 4,32 Zdumiewali się Jego nauką, gdyŜ słowo Jego było pełne mocy.
Łk 21,15 Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której Ŝaden z waszych
prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić.
J 7,46 StraŜnicy odpowiedzieli: «Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek
przemawia».
Dz 9,21-22 Wszyscy, którzy go słyszeli, mówili zdumieni: «Czy to nie ten sam, który w
Jerozolimie prześladował wyznawców tego imienia i po to tu przybył, aby ich uwięzić i
zaprowadzić do arcykapłana?» A Szaweł występował coraz odwaŜniej, dowodząc, Ŝe Ten
jest Mesjaszem, i szerzył zamieszanie wśród śydów mieszkających w Damaszku.
2 Kor 4,2 Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do
Ŝadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa BoŜego, lecz okazywaniem prawdy
przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia kaŜdego człowieka.
Hbr 4,12-13 śywe bowiem jest słowo BoŜe, skuteczne i ostrzejsze niŜ wszelki miecz
obosieczny, przenikające aŜ do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić
pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne,
przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać
rachunek.
23. Był właśnie w synagodze
nieczystego. Zaczął on wołać:
człowiek
opętany
przez
ducha
Mk 1,34 Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów
wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, poniewaŜ wiedziały, kim On jest.
Mk 5,2 Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany
przez ducha nieczystego.
Mk 7,25 Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha
nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg,
Mk 9,25 A Jezus widząc, Ŝe tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu:
«Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!».
Mt 12,43 Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych,
szukając spoczynku, ale nie znajduje.
Łk 4,33-37 A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on
krzyczeć wniebogłosy; «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas
zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty BoŜy». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z
niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego nie wyrządzając mu Ŝadnej
szkody. Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: «CóŜ to za słowo? Z
władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą». I wieść o Nim rozchodziła
się wszędzie po okolicy.
24. Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas
zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty BoŜy.
Wj 14,12 CzyŜ nie mówiliśmy ci wyraźnie w Egipcie: Zostaw nas w spokoju, chcemy
słuŜyć Egipcjanom. Lepiej bowiem nam było słuŜyć im, niŜ umierać na tej pustyni».
Łk 8,28 Gdy ujrzał Jezusa, z krzykiem upadł przed Nim i zawołał: «Czego chcesz ode
mnie, Jezusie, Synu Boga NajwyŜszego? Błagam Cię, nie dręcz mnie!»
Jk 2,19 Wierzysz, Ŝe jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz takŜe i złe duchy wierzą i
drŜą.
Ps 16,10 bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie
zaznał grobu.
Ps 89,19 Bo puklerz nasz naleŜy do Pana, a król nasz - do Świętego Izraela. 20 Mówiłeś
niegdyś w widzeniu do świętych Twoich i powiedziałeś: «WłoŜyłem na głowę mocarza
koronę; wyniosłem wybrańca z ludu.
Dn 9,24 Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem,
by połoŜyć kres nieprawości, grzech obłoŜyć pieczęcią i odpokutować występek, a
wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić to, co
najświętsze.
Dz 3,14 Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla
zabójcy.
Ap 3,7 Aniołowi Kościoła w Filadelfii napisz: To mówi Święty, Prawdomówny, Ten, co
ma klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera.
25. Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego.
Mk 1,34 Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów
wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, poniewaŜ wiedziały, kim On jest.
Mk 3,11-12 Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty
jesteś Syn BoŜy». Lecz On surowo im zabraniał, Ŝeby Go nie ujawniały.
Mk 9,25 A Jezus widząc, Ŝe tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu:
«Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!».
Ps 50,16 A do grzesznika Bóg mówi: «Czemu wyliczasz moje przykazania i masz na
ustach moje przymierze
Łk 4,35 Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił
go na środek i wyszedł z niego nie wyrządzając mu Ŝadnej szkody.
Łk 4,41 TakŜe złe duchy wychodziły z wielu, wołając: «Ty jesteś Syn BoŜy!» Lecz On je
gromił i nie pozwalał im mówić, poniewaŜ wiedziały, Ŝe On jest Mesjaszem.
Dz 16,17 Ona to, biegnąc za Pawłem i za nami wołała: «Ci ludzie są sługami Boga
NajwyŜszego, oni wam głoszą drogę zbawienia».
26. Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem
wyszedł z niego.
Mk 9,20 I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł szarpać chłopca,
tak Ŝe upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach.
Mk 9,26 A on krzyknął i wyszedł wśród gwałtownych wstrząsów. Chłopiec zaś pozostawał
jak martwy, tak Ŝe wielu mówiło: «On umarł».
Łk 9,39 A oto duch chwyta go, tak Ŝe nagle krzyczy; targa go tak, Ŝe się pieni, i tylko z
trudem odstępuje od niego, męcząc go.