Mk 1,21-28 - Lectio Divina
Transkrypt
Mk 1,21-28 - Lectio Divina
Łk 9,42 Gdy on jeszcze się zbliŜał, zły duch porwał go i zaczął targać. Jezus rozkazał IV Niedziela Zwykła w roku B: Mk 1,21-28 surowo duchowi nieczystemu, uzdrowił chłopca i oddał go jego ojcu. Łk 11,22 Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, zabierze całą broń jego, na której polegał, i łupy jego rozda. 27. A wszyscy się zdumieli, tak Ŝe jeden drugiego pytał: Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne. 21. 22. 23. Mk 7,37 I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę». Mt 9,33 Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!» Mt 12,22-23 Wówczas przyprowadzono Mu opętanego, który był niewidomy i niemy. Uzdrowił go, tak Ŝe niemy mógł mówić i widzieć. A wszystkie tłumy pełne były podziwu i mówiły: «CzyŜ nie jest to Syn Dawida?» Mt 15,31 Tłumy zdumiewały się widząc, Ŝe niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela. Łk 4,36 Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: «CóŜ to za słowo? Z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą». Łk 9,1 Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. Łk 10,17-20 Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają». Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po węŜach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, Ŝe duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, Ŝe wasze imiona zapisane są w niebie». 28. I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej. Mk 1,45 Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak Ŝe Jezus nie mógł juŜ jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego. Mi 5,3 Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aŜ po krańce ziemi. Mt 4,24 A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. Mt 9,31 Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy. Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego. Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane! 24. 25. 26. 27. 28. Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty BoŜy. Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego. Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak Ŝe jeden drugiego pytał: Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne. I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej. 21. Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Łk 10,15 A ty, Kafarnaum, czy aŜ do nieba masz być wyniesione? AŜ do Otchłani zejdziesz! Mk 6,2 Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce! Mt 4,23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. Łk 4,16 Przyszedł równieŜ do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. 22. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Jer 23,29 Czy moje słowo nie jest jak ogień - wyrocznia Pana - czy nie jest jak młot kruszący skałę? Mt 13,54 Przyszedłszy do swego miasta rodzinnego, nauczał ich w synagodze, tak Ŝe byli zdumieni i pytali: «Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Łk 4,32 Zdumiewali się Jego nauką, gdyŜ słowo Jego było pełne mocy. Łk 21,15 Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której Ŝaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. J 7,46 StraŜnicy odpowiedzieli: «Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek przemawia». Dz 9,21-22 Wszyscy, którzy go słyszeli, mówili zdumieni: «Czy to nie ten sam, który w Jerozolimie prześladował wyznawców tego imienia i po to tu przybył, aby ich uwięzić i zaprowadzić do arcykapłana?» A Szaweł występował coraz odwaŜniej, dowodząc, Ŝe Ten jest Mesjaszem, i szerzył zamieszanie wśród śydów mieszkających w Damaszku. 2 Kor 4,2 Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do Ŝadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa BoŜego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia kaŜdego człowieka. Hbr 4,12-13 śywe bowiem jest słowo BoŜe, skuteczne i ostrzejsze niŜ wszelki miecz obosieczny, przenikające aŜ do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. 23. Był właśnie w synagodze nieczystego. Zaczął on wołać: człowiek opętany przez ducha Mk 1,34 Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, poniewaŜ wiedziały, kim On jest. Mk 5,2 Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez ducha nieczystego. Mk 7,25 Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg, Mk 9,25 A Jezus widząc, Ŝe tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: «Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!». Mt 12,43 Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku, ale nie znajduje. Łk 4,33-37 A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy; «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty BoŜy». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego nie wyrządzając mu Ŝadnej szkody. Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: «CóŜ to za słowo? Z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą». I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy. 24. Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty BoŜy. Wj 14,12 CzyŜ nie mówiliśmy ci wyraźnie w Egipcie: Zostaw nas w spokoju, chcemy słuŜyć Egipcjanom. Lepiej bowiem nam było słuŜyć im, niŜ umierać na tej pustyni». Łk 8,28 Gdy ujrzał Jezusa, z krzykiem upadł przed Nim i zawołał: «Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga NajwyŜszego? Błagam Cię, nie dręcz mnie!» Jk 2,19 Wierzysz, Ŝe jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz takŜe i złe duchy wierzą i drŜą. Ps 16,10 bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. Ps 89,19 Bo puklerz nasz naleŜy do Pana, a król nasz - do Świętego Izraela. 20 Mówiłeś niegdyś w widzeniu do świętych Twoich i powiedziałeś: «WłoŜyłem na głowę mocarza koronę; wyniosłem wybrańca z ludu. Dn 9,24 Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by połoŜyć kres nieprawości, grzech obłoŜyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić to, co najświętsze. Dz 3,14 Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Ap 3,7 Aniołowi Kościoła w Filadelfii napisz: To mówi Święty, Prawdomówny, Ten, co ma klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera. 25. Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego. Mk 1,34 Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, poniewaŜ wiedziały, kim On jest. Mk 3,11-12 Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn BoŜy». Lecz On surowo im zabraniał, Ŝeby Go nie ujawniały. Mk 9,25 A Jezus widząc, Ŝe tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: «Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!». Ps 50,16 A do grzesznika Bóg mówi: «Czemu wyliczasz moje przykazania i masz na ustach moje przymierze Łk 4,35 Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego nie wyrządzając mu Ŝadnej szkody. Łk 4,41 TakŜe złe duchy wychodziły z wielu, wołając: «Ty jesteś Syn BoŜy!» Lecz On je gromił i nie pozwalał im mówić, poniewaŜ wiedziały, Ŝe On jest Mesjaszem. Dz 16,17 Ona to, biegnąc za Pawłem i za nami wołała: «Ci ludzie są sługami Boga NajwyŜszego, oni wam głoszą drogę zbawienia». 26. Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. Mk 9,20 I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł szarpać chłopca, tak Ŝe upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach. Mk 9,26 A on krzyknął i wyszedł wśród gwałtownych wstrząsów. Chłopiec zaś pozostawał jak martwy, tak Ŝe wielu mówiło: «On umarł». Łk 9,39 A oto duch chwyta go, tak Ŝe nagle krzyczy; targa go tak, Ŝe się pieni, i tylko z trudem odstępuje od niego, męcząc go.