Pan Jezus leczy moje chore oczy, poranione serce

Bardzo trudno jest być autentycznym świadkiem Jezusa, dlatego proszę Cię Jezu
uzdolnij mnie Mocą Ducha Świętego, abym z pokorą, miłością i oddaniem mogła zaświadczyć
o Tobie.
Pan Jezus leczy moje chore oczy, poranione serce, porządkuje również moje życie. Ten
proces rozpoczął się, gdy ciężko zachorowałam i trwa nadal. Wydarzyło się to w czerwcu 2008
roku. Znalazłam się w szpitalu z powodu utraty wzroku. Bóg dopuszczając tę chorobę wyświadczył
mi ogromną przysługę. Dzisiaj potrafię być wdzięczna za to doświadczenie, ponieważ
zrozumiałam, że cierpienie i choroba, które mnie wówczas dotknęły były za Jego dopustem. Stało
się tak, bym mogła nawrócić się i zbliżyć do Jezusa, do Jego Krzyża.
Kiedy byłam w szpitalu stan mojego zdrowia i psychika były w okropnym stanie. Dotychczasowy
świat legł w gruzach. Bardzo się bałam. Tam zaczęłam błagać Boga o to, by przywrócił mi wzrok.
To była moja jedyna nadzieja!
Pomału następowała poprawa widzenia. Po wyjściu ze szpitala nie mogłam pracować. Długo
przyjmowałam leki, ciągle musiałam robić różne badania, ponieważ lekarzom ciężko było
zdiagnozować chorobę oraz przyczynę jej powstania. Po trzech miesiącach zdecydowałam, że
wrócę do pracy wbrew zaleceniom lekarzy. Bardzo chciałam żeby wszystko wróciło do normy.
Bałam się również, że dłuższe chorobowe spowoduje zwolnienie mnie z pracy. Przez cały ten czas,
od momentu pobytu w szpitalu, uczyłam się na nowo modlitwy. Prosiłam o pomoc Jezusa i Maryję.
Na ile potrafiłam oddawałam siebie i swoje życie w Ich opiekę. Modliłam się często tymi słowami:
Panie Boże niech się stanie Twoja wola! Prosiłam o wzrost wiary, wzmocnienie nadziei, o
rozpalenie miłości w moim sercu do Boga, Jezusa, Ducha Świętego.
Stan zdrowia pomału polepszał się, co pozwalało na większą aktywność m.in. czytanie oraz
lepsze wykonywanie obowiązków w pracy i domu. To z kolei wpływało na wzrost mojej wiary i
wdzięczność Bogu. Miałam większą nadzieję, że wszystko się ułoży. Pragnienie zbliżenia się do
Jezusa, poznania Go, również rosło i rośnie z dnia na dzień!
Patrząc wstecz sama się dziwię, jak ogromna zmiana nastąpiła w moim życiu. Jak bardzo Bóg
uzdolnił mnie do działania, jaką dał mi siłę do pokonywania trudności, do codziennego zmagania
się z chorobą i obowiązkami, do zaakceptowania siebie i innych. Jestem zadziwiona ogromem
Miłości Bożej i tym jak cudownie Bóg działa w moim życiu. Działanie Jezusa i Ducha Świętego
odczuwam na co dzień w ludziach, których spotykam, z którymi pracuję, modlę się ale także
podczas każdej Eucharystii, kiedy to Jezus uzdrawia mnie. Dowodem uzdrowienia ciała jest mój
wzrok. W obecnej chwili po przejściu choroby w 2008 roku i nawrocie choroby rok później, mogę
pracować, prowadzić samochód, mało tego zdecydowałam się na kontynuację nauki.
Trudniej natomiast jest zaświadczyć o uzdrowieniu duszy i ducha, jednak to się również dzieje. Za
każdym razem kiedy uczestniczę w Eucharystii, a szczególnie podczas Eucharystii z modlitwą o
uzdrowienie, obojętnie czy jestem w Gliwicach w Kościele p.w. Chrystusa Króla, czy w
Częstochowie w Archikatedrze, czy w Jastrzębiu, czy w naszej parafii, kiedy gorąco proszę o
uzdrowienie i kiedy otwieram się na Jego działanie - Jezus uzdrawia mnie! Dotyka mojego
zranionego serca, podnosi z każdego upadku, dodaje wiary w chwilach zwątpienia i wlewa w moje
serce swoją miłość, dzięki której staję się innym człowiekiem.
Tym świadectwem dzielę się ze względu na Jezusa Chrystusa, żeby choć trochę odwdzięczyć
się za Jego Miłość, którą tak hojnie Mnie obdarza. To nic, że niektórzy po przeczytaniu będą
niedowierzać, że mogą wytykać mnie palcami, a nawet śmiać się ze mnie.
Ja wierzę, że Jezus żyje! Żyje w moim sercu - przemienionym i uzdolnionym Jego Miłością.
Jezu, dziękuję Ci za odwagę, którą mnie obdarzasz do tego, by świadczyć o Tobie. Jestem
pewna, że działasz Tu i Teraz! Dziękuję za Miłość, dzięki której czuję się kochana, za każdy
gest
Miłosierdzia,
którego
doświadczam,
za
każdy
dzień
nowego
życia
u Twego boku!
Chwała Panu!