docKOMUNIKAT PRASOWY Edukacja, młodzież, kultura i sport
download 
Reklamacja Transkrypt
KOMUNIKAT PRASOWY Edukacja, młodzież, kultura i sport
PL RADA U II EUROPEJSKIEJ 10023/14 (OR. en) PRESSE 301 PR CO 28 KOMU IKAT PRASOWY 3316. posiedzenie Rady Edukacja, młodzież, kultura i sport Bruksela, 20 i 21 maja 2014 r. Przewodniczący Athanasios KYRIAZIS Sekretarz generalny ds. edukacji i spraw wyznaniowych Panos PA AGIOTOPOULOS Minister kultury, spraw audiowizualnych i sportu Panagiotis KA ELLOPOULOS Sekretarz generalny ds. młodzieży z Grecji PRASA Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 [email protected] http://www.consilium.europa.eu/press 10023/14 1 PL 20 i 21 maja 2014 r. Główne wyniki posiedzenia Rady Edukacja Rada przyjęła konkluzje w sprawie: – skutecznego kształcenia nauczycieli, w których to konkluzjach poruszyła szczegółowe kwestie, np. jak przyciągnąć i zatrzymać najlepszych kandydatów, jak zapewnić adekwatność programów kształcenia nauczycieli oraz jak lepiej korzystać z potencjału nowych technologii i zasobów. Państwa członkowskie zostały też poproszone o korzystanie z możliwości finansowych, jakie dają instrumenty UE, np. program Erasmus+; – wielojęzyczności oraz rozwijania kompetencji językowych, w których to konkluzjach zwrócono się do państw członkowskich, by przyjęły i doskonaliły środki promujące wielojęzyczność oraz podnoszące jakość i skuteczność uczenia się i nauczania języków; – zapewniania jakości w celu wspierania kształcenia i szkolenia, w których to konkluzjach poruszono szczegółowe problemy, takie jak jakość edukacji transgranicznej oraz to, w jakim stopniu rozwiązania z zakresu zapewniania jakości można rozwinąć w innych dziedzinach kształcenia i szkolenia, np. w szkołach, uczeniu się poprzez praktykę w miejscu pracy oraz w uczeniu się pozaformalnym. Przeprowadziła także – w ramach obrad otwartych dla publiczności – debatę orientacyjną pt. „Edukacja ponad granicami: nowe szanse i wyzwania”. Sekretarz generalny ds. edukacji i spraw wyznaniowych w greckim rządzie, a zarazem przewodniczący Rady, prof. Athanasios KYRIAZIS oświadczył, że „wspomniane trzy dokumenty były podstawą do intensywnej debaty w sprawie, która w Europie zyskuje na znaczeniu. Krajowe i międzynarodowe instytucje szkolnictwa wyższego oraz organizatorzy studiów powinni współpracować, aby zapewnić jakość transgranicznych programów i dyplomów”. Młodzież Rada oraz przedstawiciele rządów państw członkowskich przyjęli dwie rezolucje w sprawie: – planu prac UE na rzecz młodzieży, który jest średnioterminowym planem na 18 miesięcy, przewidującym kluczowe inicjatywy w konkretnych obszarach polityki młodzieżowej, mającym umożliwić UE i jej państwom członkowskim pilne zajęcie się problemem wysokiego bezrobocia wśród młodzieży oraz wpływem obecnego kryzysu na młodych ludzi; – usystematyzowanego dialogu, który jest sposobem stałej wspólnej refleksji nad priorytetami, realizacją i monitorowaniem europejskiej współpracy na rzecz młodzieży, z udziałem młodych ludzi z różnych kręgów oraz różnych organizacji młodzieżowych. 10023/14 2 PL 20 i 21 maja 2014 r. Rada przyjęła także konkluzje w sprawie promowania przedsiębiorczości młodzieży z myślą o włączeniu społecznym młodych ludzi, w których to konkluzjach skupiła się na kreatywności, innowacyjności oraz „zielonych miejscach pracy”, a także zwróciła się do państw członkowskich, by uznały wagę edukacji na rzecz przedsiębiorczości od wczesnego wieku, i wskazała na rolę uczenia się pozaformalnego i nieformalnego w zapewnianiu autonomii i rozwoju osobistego młodych ludzi oraz w ułatwianiu im pomyślnej integracji na rynku pracy. W tym kontekście ministrowie rozmawiali też – w ramach obrad otwartych dla publiczności – o tym, jak sprzyjać postawie przedsiębiorczej wśród obecnego młodego pokolenia. W dyskusji państwa członkowskie dzieliły się doświadczeniami i propozycjami; wziął w niej udział także prelegent z zewnątrz – Konstantinos Kollias (prezes Greckiej Izby Gospodarczej). Panagiotis Kanellopoulos, sekretarz generalny ds. młodzieży, stwierdził, że „kwestia ta jest priorytetem dla prezydencji greckiej ze względu na wciąż wysokie bezrobocie młodzieży w Europie, szczególnie zaś w Grecji”. Kultura i sprawy audiowizualne Rada przyjęła zalecenie w sprawie decyzji wyznaczającej Leeuwarden (Holandia) na Europejską Stolicę Kultury w 2018 r. Rada przyjęła także konkluzje w sprawie dziedzictwa kulturowego jako strategicznego zasobu zrównoważonej Europy, w których to konkluzjach podkreśliła, że dziedzictwo kulturowe – materialne, niematerialne lub cyfrowe – to zasób strategiczny, w który nowoczesna Europa (jeden z regionów świata najbogatszych pod względem kultury) powinna inwestować, tak by wypracować bardziej zrównoważony rozwój społeczny, gospodarczy i środowiskowy. W konkluzjach zaapelowała przede wszystkim o większe inwestycje w dziedzictwo kulturowe w ramach zrównoważonych strategii regionalnych opracowywanych zarówno na szczeblu krajowym, jak i europejskim. Przewodniczący Rady minister Panagiotis Panagiotopoulos powiedział, że „Europa jest nie tylko kolebką kultury, lecz także mostem między kulturami”. Przypomniał też, że „najlepszą odpowiedzią na ruchy antyeuropejskie w kontekście wyborów europejskich są nasza wspólna kultura i nasze wspólne dziedzictwo, z których możemy być dumni i które wszystkich nas łączą”. Rada przeprowadziła także – w ramach obrad otwartych dla publiczności – debatę orientacyjną pt. „Odpowiedź na wyzwania polityki kulturalnej w kontekście kolejnego planu prac Rady w dziedzinie kultury na okres po roku 2014”. Od 2002 r. plany prac Rady w dziedzinie kultury są ramami kształtowania unijnej średnioterminowej polityki kulturalnej. Ponadto ministrowie wymienili poglądy na temat transatlantyckiego partnerstwa handlowoinwestycyjnego między UE a USA, opierając się na informacjach Komisji o stanie negocjacji. Sport Rada i przedstawiciele państw członkowskich przyjęli rezolucję w sprawie planu prac UE w dziedzinie sportu (2014–2017), który to plan uzupełnia i wzmacnia skutki działań podejmowanych w ramach programu Erasmus+ w dziedzinie sportu. Ma też jeszcze bardziej zwiększyć współpracę w dziedzinie sportu między państwami członkowskimi a Komisją. 10023/14 3 PL 20 i 21 maja 2014 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie równości płci w sporcie, w których zwróciła się do państw członkowskich, by rozważyły tworzenie polityk i programów eliminujących stereotypy płciowe i promujących równość płci w programach nauczania i w praktykach edukacyjnych od najmłodszych lat. W konkluzjach zaapelowano także do państw członkowskich, by promowały – we współpracy z organizacjami sportowymi – zapobieganie przemocy na tle płciowym w sporcie oraz ochronę ofiar i potencjalnych ofiar niegodziwego traktowania w celach seksualnych i molestowania seksualnego w sporcie. Ministrowie dyskutowali także – w ramach obrad otwartych dla publiczności – nad gospodarczą, społeczną i środowiskową zrównoważonością dużych imprez sportowych, opierając się na doświadczeniach państw członkowskich z goszczenia tego typu imprez, np. igrzysk olimpijskich czy mistrzostw świata lub Europy. Poruszyli zwłaszcza kwestię spuścizny. 10023/14 4 PL 20 i 21 maja 2014 r. SPIS TREŚCI1 UCZEST ICY ................................................................................................................................... 7 OMAWIA E PU KTY EDUKACJA....................................................................................................................................... 10 Kształcenie nauczycieli...................................................................................................................... 10 Kompetencje językowe ...................................................................................................................... 10 Zapewnianie jakości........................................................................................................................... 11 Edukacja ponad granicami: nowe szanse i wyzwania ....................................................................... 12 Sprawy różne...................................................................................................................................... 13 – Klasyfikacja szkół wyższych................................................................................................................................. 13 – Zwiększanie umiejętności korzystania z mediów przez dzieci.............................................................................. 13 – Program prac kolejnej prezydencji ........................................................................................................................ 13 MŁODZIEŻ ....................................................................................................................................... 14 Plan prac UE na rzecz młodzieży ...................................................................................................... 14 Usystematyzowany dialog ................................................................................................................. 14 Przedsiębiorczość młodzieży ............................................................................................................. 15 Sprawy różne...................................................................................................................................... 17 – 2. Europejska Konwencja w sprawie Pracy z Młodzieżą ...................................................................................... 17 – Program prac kolejnej prezydencji ........................................................................................................................ 17 1 Ÿ Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Ÿ Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady (http://www.consilium.europa.eu). Ÿ Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. 10023/14 5 PL 20 i 21 maja 2014 r. KULTURA I SPRAWY AUDIOWIZUALNE.................................................................................. 18 Europejskie Stolice Kultury ............................................................................................................... 18 Dziedzictwo kulturowe ...................................................................................................................... 19 Wyzwania związane z polityką kulturalną......................................................................................... 20 Transatlantyckie partnerstwo handlowo-inwestycyjne...................................................................... 22 Sprawy różne...................................................................................................................................... 23 – Kino europejskie w dobie cyfrowej....................................................................................................................... 23 – Program prac kolejnej prezydencji ........................................................................................................................ 23 SPORT ............................................................................................................................................... 24 Plan prac UE w dziedzinie sportu ...................................................................................................... 24 Równość płci w sporcie ..................................................................................................................... 25 Zrównoważoność dużych imprez sportowych................................................................................... 26 Sprawy różne...................................................................................................................................... 27 – Światowa Agencja Antydopingowa (WADA) ...................................................................................................... 27 – Finansowe fair play ............................................................................................................................................... 27 – Program prac kolejnej prezydencji ........................................................................................................................ 27 I E ZATWIERDZO E PU KTY SPRAWY OGÓLCE – Kontrola jednorazowa w ramach unijnej polityki spójności.................................................................................. 28 WSPÓLCA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBROCY – Misja EUBAM Libya ............................................................................................................................................ 28 PRZEJRZYSTOŚĆ – Publiczny dostęp do dokumentów......................................................................................................................... 28 10023/14 6 PL 20 i 21 maja 2014 r. UCZEST ICY Belgia: Philippe MUYTERS Olivier BELLE flamandzki minister finansów, budżetu, zatrudnienia, zagospodarowania przestrzennego i sportu zastępca stałego przedstawiciela Bułgaria: Anelija KLISAROWA Jordan JOWCZEW Wasił WASILEW minister edukacji i nauki wiceminister ds. młodzieży i sportu wiceminister kultury Republika Czeska: Daniel HERMAN Petr MLSNA Jakub DÜRR minister kultury pierwszy wiceminister edukacji, młodzieży i sportu zastępca stałego przedstawiciela Dania: Christine ANTORINI Marie HANSEN minister edukacji sekretarz stanu ds. kultury iemcy: Monika GRÜTTERS parlamentarna sekretarz stanu przy Federalnym Ministrze Edukacji i Badań Naukowych Georg SCHÜTTE Guido PERUZZO sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych minister edukacji, młodzieży i sportu Brandenburgii oraz przedstawicielka Rady Związkowej zastępca stałego przedstawiciela Estonia: Jevgeni OSSINOVSKI Urve TIIDUS minister edukacji i badań naukowych minister kultury Martina MÜNCH Irlandia: Ciarán CANNON Jimmy DEENIHAN Tom HANNEY minister ds. szkoleń i umiejętności minister sztuki, dziedzictwa i regionu irlandzkojęzycznego (Gaeltacht) wiceminister odpowiedzialny za turystykę i sport (Ministerstwo Transportu, Turystyki i Sportu) zastępca stałego przedstawiciela Grecja: Panagiotis PANAGIOTOPOULOS Athanasios KYRIAZIS Panagiotis KANELLOPOULOS minister kultury i spraw audiowizualnych sekretarz stanu ds. edukacji i spraw wyznaniowych sekretarz generalny ds. młodzieży Hiszpania: José Ignacio WERT ORTEGA José Maria LASSALLE RUIZ Miguel CARDENAL José Pascual MARCO MARTINEZ Irene Rigau i Oliver MFerrán Mascarell i Canalda minister edukacji, kultury i sportu sekretarz stanu ds. kultury sekretarz stanu ds. sportu zastępca stałego przedstawiciela radca ds. edukacji w Autonomicznej Wspólnocie Katalonii radca ds. kultury w Autonomicznej Wspólnocie Katalonii Francja: Aurélie FILIPPETTI Thierry BRAILLARD Alexis DUTERTRE minister kultury i komunikacji sekretarz stanu ds. sportu zastępca stałego przedstawiciela Chorwacja: Saša ZELENIKA Goran ŠTEFANIĆ wiceminister nauki, edukacji i sportu zastępca stałego przedstawiciela Michael RING Włochy: Dario FRANCESCHINI Roberto REGGI Marco PERONACI 10023/14 minister dziedzictwa kulturowego i działalności kulturalnej sekretarz stanu ds. edukacji, szkolnictwa wyższego i badań naukowych zastępca stałego przedstawiciela 7 PL 20 i 21 maja 2014 r. Cypr: Costas KADIS minister edukacji i kultury Łotwa: Ina DRUVIETE Dace MELBĀRDE minister edukacji i nauki minister kultury Litwa: Dainius PAVALKIS Šarūnas BIRUTIS Gintaras KLIMAVIČIUS Elvinas JANKEVICIUS minister edukacji minister kultury wiceminister zabezpieczenia społecznego i pracy wiceminister spraw wewnętrznych Luksemburg: Claude MEISCH Romain SCHNEIDER Georges FRIDEN minister edukacji narodowej, minister ds. dzieci i młodzieży minister sportu zastępca stałego przedstawiciela Węgry: Olivér VÁRHELYI zastępca stałego przedstawiciela Malta: Neil KERR zastępca stałego przedstawiciela iderlandy: Jet BUSSEMAKER Wepke KINGMA minister edukacji, kultury i nauki zastępca stałego przedstawiciela Austria: Gabriele HEINISCH-HONEK Sophie KARMASIN Gerald KLUG Harald GÜNTHER federalna minister edukacji i spraw kobiet federalna minister ds. rodzin i młodzieży federalny minister obrony i sportu zastępca stałego przedstawiciela Polska: Andrzej BIERNAT Ewa DUDEK Tomasz HUSAK minister sportu i turystyki podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej zastępca stałego przedstawiciela Portugalia: Nuno CRATO Emídio GUERREIRO Pedro COSTA PEREIRA minister edukacji i nauki sekretarz stanu ds. sportu i młodzieży zastępca stałego przedstawiciela Rumunia: Cristian COSMIN Csilla HEGEDUS Carmen TOCALĂ Cristian BADESCU sekretarz stanu w Ministerstwie Młodzieży i Sportu sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Spraw Audiowizualnych sekretarz stanu w Ministerstwie Młodzieży i Sportu zastępca stałego przedstawiciela Słowenia: Jernej PIKALO Uroš GRILC minister edukacji, nauki i sportu minister kultury Słowacja: Ivan SEČÍK Alexander MICOVČIN sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury zastępca stałego przedstawiciela Finlandia: Pia VIITANEN Marianne HUUSKO-LAMPONEN Szwecja: Ulrika STUART HAMILTON Joakim STYMNE 10023/14 minister kultury i mieszkalnictwa zastępca stałego przedstawiciela sekretarz stanu przy Ministrze ds. Równouprawnienia sekretarz stanu (odpowiedzialny za kulturę, media i sport) 8 PL 20 i 21 maja 2014 r. Zjednoczone Królestwo: Ed VAIZEY Angela CONSTANCE Shan MORGAN minister kultury, komunikacji i branż twórczych szkocka minister ds. szkoleń oraz zatrudnienia młodzieży i kobiet zastępca stałego przedstawiciela Komisja: Androulla VASSILIOU komisarz 10023/14 9 PL 20 i 21 maja 2014 r. OMAWIA E PU KTY EDUKACJA Kształcenie nauczycieli Rada przyjęła konkluzje w sprawie skutecznego kształcenia nauczycieli (dok. 8883/14), w których poruszyła szczegółowe kwestie, np. jak przyciągnąć i zatrzymać najlepszych kandydatów, jak zapewnić adekwatność programów kształcenia nauczycieli oraz jak lepiej korzystać z potencjału nowych zasobów i technologii. W konkluzjach zwrócono uwagę, jak ważne jest zidentyfikowanie kompetencji zawodowych, których potrzebują edukatorzy nauczycieli, oraz wiedzy, umiejętności i postaw, w których rozwijaniu powinni oni pomóc przyszłym nauczycielom. Państwa członkowskie zostały także poproszone o korzystanie z możliwości finansowych, jakie dają instrumenty UE, np. program Erasmus+, a w stosownym przypadku Europejski Fundusz Społeczny. Kształcenie i szkolenie nauczycieli – zarówno w ramach przygotowywania ich do zawodu, jak i podczas całej kariery – jest jednym z kluczowych elementów zapewniania wysokiej jakości nauczania, które z kolei jest jednym z kluczowych czynników pozwalających uzyskać lepsze efekty uczenia się i sukces edukacyjny. Komisja zwróciła uwagę na znaczenie tej kwestii i zaznaczyła, że choć wiele państw członkowskich zapewnia wsparcie nauczycielom i liderom edukacyjnym, nie zawsze dysponuje konkretnymi strategiami czy przepisami adresowanymi do edukatorów nauczycieli. Dlatego zachęciła państwa członkowskie, by wymieniały się sprawdzonymi rozwiązaniami w tej dziedzinie. Przypomniała także, że w czerwcu udostępnione zostaną wyniki pierwszego międzynarodowego badania na temat nauczycieli (TALIS, projekt OECD). Kompetencje językowe Rada przyjęła konkluzje w sprawie wielojęzyczności oraz rozwijania kompetencji językowych (dok. 9513/14). W konkluzjach zwrócono się do państw członkowskich, by przyjęły i doskonaliły środki promujące wielojęzyczność i podnoszące jakość oraz skuteczność uczenia się i nauczania języków. W zadaniu tym ma pomóc państwom członkowskim zaproponowana w konkluzjach ocena kompetencji językowych; ma ona też przyczynić się do pomiaru ogólnych postępów całej UE w rozwijaniu takich kompetencji. 10023/14 10 PL 20 i 21 maja 2014 r. Różnorodność językowa jest podstawowym komponentem kultury europejskiej, a dialog międzykulturowy i umiejętność porozumiewania się w języku innym niż język ojczysty to jedna z kompetencji kluczowych przyczyniająca się do mobilności, zatrudnialności i rozwoju osobistego obywateli UE, zwłaszcza młodych, zgodnie z celami strategii „Europa 2020” na rzecz wzrostu i zatrudnienia. Jednak niedawne europejskie badanie1 pokazało, że poziom uczenia się języków obcych w Europie jest generalnie słaby: zbyt wielu uczniów nie osiąga nawet poziomu podstawowego, a niemal połowa Europejczyków deklaruje, że nie jest w stanie przeprowadzić rozmowy w języku innym niż ojczysty. Komisja przypomniała, że opowiada się za europejskim benchmarkiem w tej dziedzinie, ale że jest świadoma złożoności i różnorodności pejzażu językowego w UE, w którym na politykę językową wpływa wiele czynników krajowych. Konkluzje są cenną podstawą do przyszłych prac, ponieważ definiują kryteria ogólnounijnego badania kompetencji językowych, które Komisja proponuje przeprowadzić w latach 2016–2017 i które będzie finansowane głównie z programu Erasmus+. Zapewnianie jakości Rada przyjęła konkluzje w sprawie zapewniania jakości w celu wspierania kształcenia i szkolenia (dok. 9516/1/14 REV 1). Nie tylko podsumowano w nich inicjatywy z zakresu zapewniania jakości w sektorze szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego, lecz także poruszono szczegółowe problemy, takie jak jakość edukacji transgranicznej oraz to, w jakim stopniu rozwiązania z zakresu zapewniania jakości można rozwinąć w innych dziedzinach kształcenia i szkolenia. Promowanie jakości we wszystkich sektorach systemu kształcenia i szkolenia to jeden z istotnych priorytetów wszystkich państw członkowskich, choć zapewnianie jakości i przejrzystości jest ważne nie tylko na szczeblu krajowym, lecz także europejskim, jako że coraz więcej studentów uczestniczy w programach mobilności transgranicznej, choćby finansowanych z nowego programu Erasmus+. Komisja wyraziła chęć wspierania pastw członkowskich w tej dziedzinie, zwłaszcza jeśli chodzi o uczenie się poprzez praktykę w miejscu pracy oraz uczenie się pozaformalne i nieformalne. Przypomniała o swoich niedawnych sprawozdaniach w tej dziedzinie2. Ponadto podkreśliła, że potrzebne jest zapewnianie jakości także na poziomie edukacji przedszkolnej i szkolnej i że należy zwiększyć synergię między jakością i mobilnością w kształceniu i szkoleniu zawodowym. 1 2 http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/index_en.php Sprawozdania Komisji: „Sprawozdanie z postępów w zapewnianiu jakości w szkolnictwie wyższym” (dok. 5855/14) oraz „Europejskie ramy odniesienia na rzecz zapewniania jakości w kształceniu i szkoleniu zawodowym” (dok. 5856/14). 10023/14 11 PL 20 i 21 maja 2014 r. Edukacja ponad granicami: nowe szanse i wyzwania1 Po przyjęciu wyżej wymienionych konkluzji ministrowie – na podstawie pytań przygotowanych przez prezydencję (dok. 9127/14) – omówili problematykę edukacji transgranicznej. Choć zjawisko edukacji transgranicznej – wynikające z internacjonalizacji, konkurencji i istnienia internetu – upowszechnia się w Europie, państwa członkowskie angażują się w ten sektor w różnym stopniu. Państwa członkowskie generalnie zgodziły się, że podstawą edukacji transgranicznej jest proces boloński i że zasadniczą sprawą są współpraca i wymiana sprawdzonych rozwiązań na szczeblu europejskim. Kilka państw członkowskich wprowadziło już partnerstwa między placówkami szkolnictwa wyższego na szczeblu krajowym, ale też międzynarodowym i część z nich chciałaby rozszerzyć tę współpracę o kształcenie i szkolenie zawodowe. Wiele państw członkowskich, choć ma świadomość możliwości, jakie stwarza edukacja transgraniczna, nalegało, by były oparte na rygorystycznych standardach jakości i na jak największej przejrzystości mającej zastosowanie albo do instytucji krajowych lub instytucji państwa trzeciego, albo do podmiotów oferujących programy studiów. Edukacja transgraniczna nie powinna prowadzić do powstawania „fabryk dyplomów”. Kilka państw członkowskich zwróciło uwagę na kwestie, które wyłaniają się w przypadku edukacji transgranicznej w związku z akredytacją i uznawaniem dyplomów, i stwierdziło, że należy udoskonalić na szczeblu europejskim systemy zapewniania jakości. Inne przypomniały także, jak ważna jest biegłość językowa, by móc w pełni skorzystać z edukacji za granicą. Niektóre państwa członkowskie zwracały uwagę na fakt, że istnienie filii wymaga solidnego potencjału zarządczego i dużych inwestycji, co dla instytucji macierzystej może być ryzykowne. Większość państw członkowskich była zdania, że nie ma potrzeby tworzyć nowych europejskich instrumentów w tym sektorze, ale że należy skuteczniej korzystać z instrumentów już istniejących, niektóre jednak opowiedziały się za utworzeniem europejskiej platformy do wymiany informacji w sprawach związanych z edukacją transgraniczną. Ponadto Słowenia, poparta przez kilka innych państw członkowskich, wystąpiła o stworzenie pakietu stypendiów dla studentów z państw Bałkanów Zachodnich. Komisja zaznaczyła, że liczba stypendiów dostępnych dla studentów z regionu Bałkanów Zachodnich już znacznie wzrosła i że program Erasmus+ da im jeszcze więcej możliwości mobilności i wymiany. 1 Zob. także: konkluzje Rady w sprawie globalnego wymiaru europejskiego szkolnictwa wyższego (Dz.U. C 28 z 31.1.2014). „Nowe podejście do edukacji: inwestowanie w umiejętności na rzecz lepszych efektów społeczno-gospodarczych” (dok. 14871/12). 10023/14 12 PL 20 i 21 maja 2014 r. Sprawy różne – Klasyfikacja szkół wyższych Rada zapoznała się z informacją Komisji o U-Multirank, nowym globalnym narzędziu do tworzenia rankingów szkół wyższych, powstałym przy wsparciu w wysokości 2 mln euro ze strony Unii Europejskiej. Ocenia on efekty pracy ponad 850 instytucji szkolnictwa wyższego na świecie, klasyfikując je według szerszego zakresu kryteriów niż istniejące rankingi międzynarodowe, skupiające się głównie na wynikach badań naukowych. Nowe narzędzie ma zapobiec powstawaniu nazbyt uproszczonych tabel, które mogą mylnie porównywać instytucje bardzo różnego typu lub maskować istotne różnice jakości między różnymi zajęciami w tej samej szkole wyższej. Indywidualni użytkownicy będą mogli stosownie do własnych potrzeb tworzyć rankingi spersonalizowane. – Zwiększanie umiejętności korzystania z mediów przez dzieci Rada zapoznała się z prezentacją Komisji w sprawie projektu „Film Club” realizowanego przez brytyjską organizację charytatywną, która od 2007 r. współpracuje ze szkołami w całym Zjednoczonym Królestwie i wprowadza dzieci i młodzież w świat kina, zwłaszcza europejskiego. Dzieci i młodzież w wieku od 5 do 19 lat – niezależnie od pochodzenia i umiejętności – mają możliwość oglądać, omawiać i recenzować filmy oraz zyskują dostęp do szkoleń i zasobów internetowych pozwalających kręcić własne filmy. Komisarz Androulla Vassiliou uważa ten projekt za przykład sprawdzonego rozwiązania w dziedzinie umiejętności korzystania z mediów, ponieważ otwiera on drzwi do świata kina i twórczości filmowej, pobudza wyobraźnię oraz sprzyja krytycznemu myśleniu. – Program prac kolejnej prezydencji Rada przyjęła do wiadomości informację delegacji włoskiej o programie jej prac jako przyszłej prezydencji. Program ten przewiduje następujące priorytety: – promowanie innowacyjności, kreatywności i przedsiębiorczości; – rola kształcenia i szkolenia w kontekście zbliżającego się przeglądu strategii „Europa 2020”; – dobrostan w szkole; – promowanie wielojęzyczności od najmłodszych lat. 10023/14 13 PL 20 i 21 maja 2014 r. MŁODZIEŻ Plan prac UE na rzecz młodzieży Rada i przedstawiciele rządów państw członkowskich przyjęli rezolucję w sprawie planu prac UE na rzecz młodzieży (2014–2015) (dok. 9523/14). Jest to średnioterminowy ustrukturyzowany plan na 18 miesięcy, przewidujący kilka kluczowych inicjatyw w konkretnych obszarach polityki młodzieżowej, mający umożliwić UE i jej państwom członkowskim pilne zajęcie się problemem wysokiego bezrobocia wśród młodzieży oraz wpływem obecnego kryzysu na młodych ludzi. Wyznaczono trzy priorytety: – rozwijanie pracy z młodzieżą oraz uczenia się pozaformalnego i nieformalnego; – zwiększanie współpracy międzysektorowej; oraz – wzmocnienie pozycji, ze szczególnym naciskiem na dostęp do praw, autonomię, zaangażowanie i aktywność obywatelską. Plan ma też zwiększyć współpracę między państwami członkowskimi a Komisją oraz stworzyć synergię z polityką kształcenia, szkolenia i zatrudnienia w celu zapewnienia wkładu polityki młodzieżowej w europejski semestr. Plan prac zostanie oceniony w drugiej połowie 2015 roku. Usystematyzowany dialog Rada oraz przedstawiciele rządów państw członkowskich przyjęli rezolucję w sprawie usystematyzowanego dialogu, obejmującego włączenie społeczne młodzieży (dok. 9026/14). Usystematyzowany dialog z młodzieżą jest sposobem stałej wspólnej refleksji nad priorytetami, realizacją i monitorowaniem europejskiej współpracy na rzecz młodzieży; angażuje on młodych ludzi z różnych kręgów oraz różne organizacje młodzieżowe w konsultacje na wszystkich szczeblach w państwach członkowskich, na konferencjach UE na temat młodzieży1 i podczas Europejskiego Tygodnia Młodzieży. 1 Ostatnia odbyła się w Salonikach w dniach 10–12 marca 2014 r. http://gr2014.eu/events/conferences-and-seminars/european-youth-conference. 10023/14 14 PL 20 i 21 maja 2014 r. Ogólnym priorytetem tematycznym europejskiej współpracy na rzecz młodzieży w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. jest włączenie społeczne. Państwa, które przez 18 miesięcy kolejno sprawują prezydencję (Irlandia, Litwa i Grecja), wspólnie ustaliły szczegółowe priorytety w ramach tematu ogólnego. W 2013 roku prezydencja irlandzka skupiła się na wkładzie dobrej jakościowo pracy z młodzieżą we wzmacnianie rozwoju, dobrostanu i włączenia społecznego wszystkich młodych ludzi, a prezydencja litewska położyła nacisk na zwiększanie włączenia społecznego młodych ludzi, zwłaszcza niepracujących, niekształcących się ani nieszkolących (tzw. NEETs). W pierwszej połowie 2014 r. prezydencja grecka postawiła sobie za cel wzmacnianie wśród młodych ludzi ducha przedsiębiorczości. Następny cykl usystematyzowanego dialogu rozpocznie się w październiku, za prezydencji włoskiej, konferencją UE na temat młodzieży. Tematem priorytetowym na najbliższych 18 miesięcy będzie wzmacnianie pozycji młodzieży. Przedsiębiorczość młodzieży Rada przyjęła konkluzje w sprawie promowania przedsiębiorczości młodzieży z myślą o włączeniu społecznym młodych ludzi (dok. 8378/14), który to temat jest priorytetem horyzontalnym prezydencji greckiej z uwagi na wciąż wysoki poziom bezrobocia młodzieży w UE, zwłaszcza w Grecji1. W konkluzjach skupiono się na sprzyjaniu przedsiębiorczości społecznej, kreatywności, innowacyjności oraz „zielonym miejscom pracy”, a także zwrócono się do państw członkowskich, by uznały wagę edukacji na rzecz przedsiębiorczości od wczesnego wieku, a przy tym wskazano na rolę uczenia się pozaformalnego i nieformalnego w zapewnianiu autonomii i rozwoju osobistego młodych ludzi oraz w ułatwianiu im pomyślnej integracji na rynku pracy. Na kompetencje przedsiębiorcze składają się m.in. umiejętności i postawy przekrojowe oraz wiedza; metodą rozwijania tych umiejętności może być praca z młodzieżą. Do młodych ludzi może szczególnie przemawiać model przedsiębiorczości społecznej, stawiający sobie za cel przede wszystkim przyczynianie się do ogólnego dobra społecznego; model ten może pozwolić młodym ludziom w nowatorski sposób reagować na bieżące wyzwania gospodarcze, społeczne i środowiskowe. Unia Europejska, poprzez swoją strategię „Europa 2020” i jej inicjatywy przewodnie: „Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia”, „Europejską agendę cyfrową”, „Unię innowacji” oraz „Mobilną młodzież”2, promuje przedsiębiorczość, wspierając umiejętności i kompetencje mogące pobudzać konkurencyjność oraz inteligentny, trwały wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu. 1 2 23,2% w UE-28 i 23,8% w strefie euro (grudzień 2013). Zob. także: plan działania na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r. http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sme/entrepreneurship-2020/index_en.htm. 10023/14 15 PL 20 i 21 maja 2014 r. W tym kontekście ministrowie – opierając się na dwóch pytaniach przygotowanych przez prezydencję (dok. 9012/14) – dyskutowali nad tym, jak sprzyjać postawie przedsiębiorczej wśród młodego pokolenia. Aby debata była bardziej otwarta, prezydencja zaprosiła prelegenta z zewnątrz, Konstantinosa Kolliasa (prezesa Greckiej Izby Gospodarczej). Zdaniem Konstantinosa Kolliasa europejskie systemy edukacji pozostają w tyle za systemami amerykańskimi i azjatyckimi, ponieważ ich programy nie są dostosowane do potrzeb obecnego rynku pracy. W ramach systemów edukacji należy doskonalić umiejętności miękkie, pracę grupową, komunikację – które są wymogiem podstawowym, niezależnie od wybranego typu studiów. UE musi dostosowywać swoją politykę do potrzeb młodych ludzi, a nie odwrotnie. Przeszkodą dla początkującego przedsiębiorcy są ograniczenia podatkowe i ubezpieczeniowe, a młodzi ludzie mają problem z dostępem do programów UE – częściowo ze względu na biurokrację, a częściowo na ograniczony zakres takich programów. Porażka nie powinna oznaczać końca; to także pewien rodzaj doświadczenia, który można uznać za początek drogi do sukcesu. Komisja przyjęła szeroką interpretację „przedsiębiorczości”, uznając, że jest to umiejętność dostrzegania szans. Przed ukończeniem studiów każda młoda osoba powinna zdobyć doświadczenie z zakresu przedsiębiorczości, ewentualnie poprzez uczenie się pozaformalne i nieformalne, które jest doskonałym sposobem uczenia się poprzez praktykę. Komisarz podkreśliła, że edukacja na rzecz przedsiębiorczości jest jednym z aspektów programu Erasmus+. Główne wnioski z debaty były następujące: – edukacja na rzecz przedsiębiorczości powinna się rozpoczynać w szkole od jak najmłodszego wieku; – uczenie się pozaformalne i nieformalne mają do odegrania kluczową rolę w rozwijaniu umiejętności miękkich; – możliwość porażki należy postrzegać pozytywnie, ale równocześnie należy utworzyć zabezpieczenia i usługi bezpieczeństwa; – należy stworzyć system monitorowania młodych przedsiębiorców; – należy zwiększyć dostęp do finansowania i usunąć bariery biurokratyczne; – należy promować kulturę przedsiębiorczości. 10023/14 16 PL 20 i 21 maja 2014 r. Sprawy różne – 2. Europejska Konwencja w sprawie Pracy z Młodzieżą Rada zapoznała się z informacją delegacji belgijskiej na temat 2. Europejskiej Konwencji w sprawie Pracy z Młodzieżą, która odbędzie się w 2015 r. podczas przewodnictwa Belgii w Radzie Europy. Tematem konferencji będzie praca z młodzieżą. – Program prac kolejnej prezydencji Rada przyjęła do wiadomości informację delegacji włoskiej o programie jej prac jako przyszłej prezydencji. Program ten przewiduje następujące priorytety: – wzmocnienie pozycji młodzieży, zwłaszcza dostępu do praw; – polityczne i społeczne zaangażowanie młodych ludzi; – europejska służba publiczna, zwłaszcza transgraniczna mobilność wolontariuszy. 10023/14 17 PL 20 i 21 maja 2014 r. KULTURA I SPRAWY AUDIOWIZUAL E Przed przystąpieniem do formalnych punktów porządku obrad minister Panagiotis Panagiotopoulos, jako przewodniczący Rady, wyraził zaniepokojenie w związku z przypadkami zniszczenia zabytków lub stanowisk archeologicznych w wyniku klęsk żywiołowych, takich jak niedawne powodzie na Bałkanach, czy konfliktów zbrojnych, np. w Syrii i w innych państwach Bliskiego Wschodu. UE ma obowiązek chronić i zabezpieczać dziedzictwo kulturowe, i dlatego minister zaproponował, by Rada zbadała, jak lepiej chronić obiekty naturalne lub artystyczne dotknięte lub zagrożone klęskami żywiołowymi lub katastrofami powodowanymi przez człowieka. W tym kontekście minister zasugerował utworzenie grupy zadaniowej ds. kultury w celu podejmowania działań w takich sytuacjach. Europejskie Stolice Kultury Rada wyznaczyła Leeuwarden (Holandia) na Europejską Stolicę Kultury w 2018 r. (dok. 9252/14). Drugą stolicą kultury w tym samym roku będzie Valletta (Malta), wyznaczona przez Radę w maju 2013 r. Inicjatywa Europejskich Stolic Kultury powstała w 1985 r. Od tamtego czasu tytuł ten uzyskało ponad 50 miast. Założeniem było sprzyjanie większemu wzajemnemu zrozumieniu między obywatelami Europy oraz wzmacnianie poczucia obywatelstwa europejskiego, a jednocześnie zwrócenie uwagi na bogactwo europejskich kultur oraz na ich różnorodność i cechy wspólne. W decyzji 1622/2006/WE1 ustanowiono procedurę wybierania Europejskich Stolic Kultury. W załączniku do niej wskazano porządek, według którego państwom członkowskim przysługuje prawo nominowania swojego miasta. Do 2019 r. na Europejską Stolicę Kultury wyznaczane będą co roku miasta z dwóch państw członkowskich. Holenderska minister przypomniała, że tytuł ten już wcześniej przyznano Amsterdamowi i Rotterdamowi i że mottem Leewuarden będą „Społeczności otwarte”. Program ma zarówno wymiar lokalny, jak i europejski, obejmuje także otoczenie miasta i przewiduje projekty w całej Europie. Uwzględni nie tylko aspekty kulturalne, lecz także środowiskowe i społeczne. Rada przyjęła także decyzję wykonawczą w sprawie rozwiązań dotyczących mianowania przez Radę trzech członków zespołu wybierającego i monitorującego na potrzeby działania na rzecz Europejskich Stolic Kultury (2020–2033) (dok. 9128/14). 1 Dz.U. L 304 z 3.11.2006. 10023/14 18 PL 20 i 21 maja 2014 r. Rada przyjęła niedawno decyzję 445/2014/UE1, w której przewidziano nowe ramy prawne działania na rzecz Europejskich Stolic Kultury od 2020 do 2033 r. Decyzja przewiduje ustanowienie europejskiego zespołu dziesięciu ekspertów, wyznaczanego przez Parlament Europejski, Radę i Komisję (po trzech ekspertów każda) oraz przez Komitet Regionów (jeden ekspert). Rolą zespołu będzie wybieranie miast, którym należy przyznać tytuł Europejskiej Stolicy Kultury, oraz monitorowanie ich podczas całej procedury. W decyzji stwierdzono także, że każda instytucja UE musi ustalić własne procedury wyboru swoich ekspertów. Rada ma mianować pierwszych trzech swoich ekspertów do końca 2014 r., tak by na początku 2015 r. pierwszy zespół już istniał i mógł rozpocząć procedurę wyboru Europejskich Stolic Kultury na 2020 r. (w Irlandii i w Chorwacji). Komisja zwróciła uwagę, że na mocy nowej decyzji odpowiedzialność spoczywa na wszystkich czterech instytucjach, i podkreśliła, że rola zespołu będzie kluczowa, ponieważ to on przede wszystkim będzie odpowiedzialny za jakość programów, a tym samym za sukces wyznaczonych miast. Dziedzictwo kulturowe Rada przyjęła konkluzje w sprawie dziedzictwa kulturowego jako strategicznego zasobu zrównoważonej Europy (dok. 9129/14). To pierwsze konkluzje Rady konkretnie na ten temat. W konkluzjach podkreślono, że dziedzictwo kulturowe – materialne, niematerialne lub cyfrowe – to zasób strategiczny, w który nowoczesna Europa (jeden z regionów świata najbogatszych pod względem kultury) powinna inwestować, tak by wypracować bardziej zrównoważony rozwój społeczny, gospodarczy i środowiskowy. Fakt, że dziedzictwo kulturowe jest niepowtarzalne i nieodnawialne, stwarza szanse, ale i wyzwania. Wśród szans wskazano wpływ dziedzictwa kulturowego na spójność społeczną i na gospodarkę, polegający na pobudzaniu rozwoju regionalnego, tworzenia lokalnych miejsc pracy, rewitalizacji miast oraz turystyki kulturalnej. Z drugiej strony, kryzys gospodarczy oraz ograniczone środki publiczne na kulturę mogą mieć szczególnie negatywny wpływ na utrzymywanie i ochronę dziedzictwa kulturowego, które często jest postrzegane jako kosztowny zbytek. Kolejnym dużym wyzwaniem jest zmiana klimatu, która może doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń lub do utraty dóbr kultury, a także skutki zmian cyfrowych. 1 Dz.U. L 132 z 3.5.2014. 10023/14 19 PL 20 i 21 maja 2014 r. W konkluzjach zaapelowano przede wszystkim o większe inwestycje w dziedzictwo kulturowe w ramach zrównoważonych strategii regionalnych opracowywanych zarówno na szczeblu krajowym, jak i europejskim. Z uwagi na przekrojowy charakter dziedzictwa kulturowego państwa członkowskie i Komisja zostały poproszone o lepsze koordynowanie swoich polityk i działań dotyczących dziedzictwa kulturowego lub mających na nie wpływ, w tym na szczeblu międzynarodowym. Państwa członkowskie zostały także poproszone o rozważenie możliwości uznania dziedzictwa kulturowego za jeden z tematów, których dotyczyć będzie następny plan prac Rady w dziedzinie kultury. Komisja zapowiedziała, że do wakacji przyjmie komunikat w sprawie dziedzictwa kulturowego, mający zwiększyć wiedzę o nim i jego ochronę oraz zwracający uwagę zwłaszcza na jego wpływ na realizację celów strategii „Europa 2020”. Wyzwania związane z polityką kulturalną Rada przeprowadziła także debatę orientacyjną pt. „Odpowiedź na wyzwania polityki kulturalnej w kontekście kolejnego planu prac Rady w dziedzinie kultury”. Od 2002 r. ramami kształtowania unijnej średnioterminowej polityki kulturalnej są plany prac Rady w dziedzinie kultury. Obecny taki plan1 ma sześć obszarów priorytetowych: różnorodność kulturowa, dialog międzykulturowy oraz kultura dostępna i sprzyjająca włączeniu społecznemu; sektor kultury i sektor kreatywny; umiejętności i mobilność; dziedzictwo kulturowe; kultura w ramach stosunków zewnętrznych oraz statystyki w zakresie kultury. Wygasa on jednak w dniu 31 grudnia 2014 r. Komisja uważa, że Europejska agenda kultury, choć przyjęta w 2007 r., nadal stanowi dobry punkt wyjścia do tworzenia przyszłego planu prac. Ponadto kilka priorytetów obecnego planu można by przenieść na kolejny okres, np. sektor kultury i sektor kreatywny, wpływ kultury na dialog międzykulturowy, a także rolę kultury w sprawach zewnętrznych. Pojawiły się też jednak nowe wyzwania, na które trzeba odpowiedzieć, np. rosnąca globalizacja i digitalizacja. Komisja zwróciła także uwagę na wyniki oceny obecnego planu, przeprowadzonej w 2013 r. przez państwa członkowskie; podkreślono w nich zwłaszcza, że: – plan prac jest istotny dla polityki kulturalnej w państwach członkowskich; – preferowany byłyby sprawniejszy plan, o ograniczonej liczbie bardzo istotnych priorytetów; – należy włączać kulturę we wszystkie ważne polityki UE. 1 Dz.U. C 325 z 2.12.2010. 10023/14 20 PL 20 i 21 maja 2014 r. Kilku ministrów wspomniało o Forum de Chaillot poświęconym kulturze, które miało miejsce w kwietniu we Francji1. Francuska minister przypomniała główne przesłania tego forum i zaapelowała o prawdziwą europejską strategię kulturalną. W tym kontekście kilku ministrów uznało, że ważne jest, by wykształcić w obywatelach UE zapotrzebowanie na kulturę i wykorzystać ją do zbliżania ludzi do siebie, co jest szczególnie ważne w czasach rosnącego eurosceptycyzmu. Zasadniczo państwa członkowskie zgodziły się, że: – kultura jest tematem przekrojowym, dlatego potrzebne jest strategiczne podejście do niej. Kilku ministrów zaapelowało o uwzględnienie kultury w średniookresowym przeglądzie strategii „Europa 2020”, z uwagi na jej udowodniony wkład w gospodarkę; – kultura ma wartość sama w sobie, ale wciąż istnieje realne zapotrzebowanie na dokładne i porównywalne dane statystyczne w tej dziedzinie, tak by można było udowodnić, że wpływa ona na tworzenie miejsc pracy i na wzrost; – jednym z kluczowych wyzwań dla kultury i różnorodności kulturowej są przemiany cyfrowe; – należy przyspieszyć digitalizację dziedzictwa kulturowego, w tym dziedzictwa filmowego i audiowizualnego, po to by poszerzyć dostęp do kultury. W tym względzie kilku ministrów zwracało uwagę na konieczność zajęcia się kwestią praw autorskich; – należy wzmocnić powiązania z edukacją formalną i nieformalną oraz ulepszyć edukację artystyczną, co z kolei powinno zwiększyć dostęp do kultury i sprzyjać różnorodności kulturowej; – należy zastanowić się nad alternatywnymi źródłami finansowania kultury, w tym finansowaniem społecznościowym, oraz lepiej wykorzystywać europejskie programy z innych dziedzin, np. z dziedziny badań (program „Horyzont 2020” obejmuje badania w zakresie kultury) czy przedsiębiorczości (program COSME). Komisja poinformowała, że spodziewa się postępów co do statystyk kulturalnych z uwagi na nowe zasoby Eurostatu w tej dziedzinie. Przypomniała także, że od 2016 r. będzie działać fundusz gwarancyjny na rzecz sektora kultury i sektorów kreatywnych, ustanowiony w ramach programu „Kreatywna Europa”. 1 http://www.culturecommunication.gouv.fr/Presse/Communiques-de-presse/. 10023/14 21 PL 20 i 21 maja 2014 r. Transatlantyckie partnerstwo handlowo-inwestycyjne Ministrowie wymienili poglądy na temat transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego między UE a USA, opierając się na informacjach komisarza Karela De Guchta o stanie negocjacji. Partnerstwo to jest kompleksową umową dotyczącą szeregu dwustronnych kwestii handlowych i inwestycyjnych, a jego celem jest pobudzić handel i inwestycje między obiema stronami. Negocjacje rozpoczęły się w połowie 2013 r., a w tym tygodniu odbędzie się ich piąta runda. Z mandatu udzielonego Komisji przez państwa członkowskie w czerwcu ubiegłego roku jednoznacznie wyłączono usługi audiowizualne, tak jak ma to miejsce pod ponad dwóch dekad w negocjacjach z państwami trzecimi. Komisarz Karel De Gucht zaznaczył, że nie należy oczekiwać dużych postępów w negocjacjach przed zbliżającymi się wyborami do Kongesu w USA, ale jest zdania, że najlepiej, by do porozumienia doszło przed końcem roku. Stanowczo oznajmił, że będzie ściśle przestrzegać otrzymanego mandatu, dlatego też nie prowadzi się negocjacji w sprawach audiowizualnych. Przyznał jednak, że USA wykazały zainteresowanie pewnymi obszarami unijnej polityki audiowizualnej. Odpowiadając na pytania kilku państw członkowskich o kwestie przejrzystości, komisarz oświadczył, że we wszelkich negocjacjach potrzebna jest pewna doza poufności. Ograniczenia w dostępie do dokumentów związanych z negocjacjami wynikały w szczególności z bardzo restrykcyjnego podejścia USA do tych kwestii. Jednak wyraził on nadzieję, że niebawem uda się ustanowić system „czytelni”, który pozwoli na przeglądanie projektów tekstów podlegających negocjacjom. Przypomniał, że Komisja regularnie składa sprawozdania Komitetowi ds. Polityki Handlowej w Radzie, który podlega w pierwszym rzędzie Radzie do Spraw Zagranicznych (Handel), oraz że musi też składać sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu. Komisarz podkreślił także, że nie było porozumienia wśród państw członkowskich co do upublicznienia mandatu negocjacyjnego. Część państw członkowskich ponowiła całkowity sprzeciw wobec włączania sektora audiowizualnego w zakres negocjacji, przypominając, że jest to sprawa kluczowa dla różnorodności kulturowej, a zwłaszcza dla europejskiego sektora filmowego i kreatywnego. 10023/14 22 PL 20 i 21 maja 2014 r. Sprawy różne – Kino europejskie w dobie cyfrowej Rada zapoznała się z informacją Komisji o jej niedawnym komunikacie na przedmiotowy temat (dok. 10024/14), w którym to komunikacie proponuje ona środki mające zwiększyć liczbę odbiorców europejskich filmów i inaczej wyważyć podział środków między produkcję a dystrybucję. – Program prac kolejnej prezydencji Rada przyjęła do wiadomości informację delegacji włoskiej o programie jej prac jako przyszłej prezydencji. Program ten przewiduje następujące priorytety: – przyjęcie nowego planu prac w dziedzinie kultury; – dziedzictwo kulturowe; – sprawy audiowizualne, w tym digitalizacja i prawa autorskie; – mobilność artystów; – turystyka kulturalna. 10023/14 23 PL 20 i 21 maja 2014 r. SPORT Plan prac UE w dziedzinie sportu Rada i przedstawiciele rządów państw członkowskich przyjęli rezolucję w sprawie planu prac UE w dziedzinie sportu (2014–2017) (dok. 9131/14), który to plan opiera się na osiągnięciach pierwszego planu prac UE1, powszechnie uznawanego za dość udany2, oraz uzupełnia i wzmacnia skutki działań podejmowanych w ramach programu Erasmus+ w dziedzinie sportu. Ma też jeszcze bardziej zwiększyć współpracę w dziedzinie sportu między państwami członkowskimi a Komisją. W rezolucji podkreślono, że UE powinna ściśle współpracować z ruchem sportowym i ze stosownymi właściwymi organizacjami szczebla krajowego, europejskiego i międzynarodowego, np. z Radą Europy i ze Światową Agencją Antydopingową, zwłaszcza poprzez usystematyzowany dialog. W drugim planie prac ponownie uznano, że sport ma istotny wkład w realizację ogólnych celów strategii „Europa 2020”, gdyż może znacznie przyczynić się do inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz do tworzenia nowych miejsc pracy, a także może pozytywnie wpłynąć na włączenie społeczne, kształcenie i szkolenie, zdrowie publiczne oraz aktywność w starszym wieku. W planie prac wyznaczono następujące obszary priorytetowe: – uczciwość w sporcie, w tym walka z dopingiem i z ustawianiem wyników zawodów sportowych, ochrona nieletnich, dobre zarządzanie i równość płci; – gospodarczy wymiar sportu, w szczególności stabilne finansowanie sportu, dziedzictwo dużych imprez sportowych, korzyści gospodarcze wynikające ze sportu i z innowacji; – sport i społeczeństwo, w tym prozdrowotna aktywność fizyczna, wolontariat, zatrudnienie w sporcie, a także kształcenie i szkolenie w sporcie. W pierwszej połowie 2017 r. Rada oceni realizację tego planu, opierając się na sprawozdaniu, które Komisja opracuje do listopada 2016 roku. 1 2 Dz.U. C 162 z 1.6.2011. Zob. sprawozdanie Komisji w sprawie realizacji planu prac w dziedzinie sportu na lata 2011–2014 (dok. 5842/14). 10023/14 24 PL 20 i 21 maja 2014 r. Równość płci w sporcie Rada przyjęła konkluzje w sprawie równości płci w sporcie (dok. 9517/14), w których zwróciła się do państw członkowskich, by rozważyły tworzenie polityk i programów eliminujących stereotypy płciowe i promujących równość płci w programach nauczania i w praktykach edukacyjnych od najmłodszych lat. W konkluzjach zaapelowano także do państw członkowskich, by promowały – we współpracy z organizacjami sportowymi – zapobieganie przemocy na tle płciowym w sporcie oraz ochronę ofiar i potencjalnych ofiar niegodziwego traktowania w celach seksualnych i molestowania seksualnego w sporcie. Poproszono państwa członkowskie także o to, by rozważyły opracowanie – wraz z organizacjami sportowymi – odpowiednich i proporcjonalnych środków, zgodnych z prawem krajowym i prawem UE oraz mającym zastosowanie ustawodawstwem o ochronie danych, pozwalających sprawdzić, czy osoby zajmujące się sportem (w szczególności pracujące z małoletnimi) nadają się do tej roli. Ponadto zaapelowano do Komisji, by wspierała inicjatywy transnarodowe (np. kampanie informacyjne, wymianę sprawdzonych rozwiązań, sieci, projekty) skupiające się na realizacji krajowych i międzynarodowych działań strategicznych dotyczących równości płci w sporcie – w ramach programów finansowych UE, np. programu Erasmus+ – koncentrując się na procesie decyzyjnym w organach zarządzających sportem, działalności trenerskiej, a także walce z przemocą na tle płciowym i z negatywnymi stereotypami w sporcie. Równość kobiet i mężczyzn jest jedną z podstawowych zasad Unii Europejskiej, zapisaną w traktatach, a włączanie tej zasady do wszystkich działań i polityk UE jest jednym ze szczegółowych zadań UE. Równość płci jest również zapisana w art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Jednak zasada równości płci w sporcie jest realizowana różnie zależnie od państwa członkowskiego, wciąż więc potrzeba dalszych prac na szczeblu europejskim oraz na szczeblu międzynarodowego ruchu sportowego. 10023/14 25 PL 20 i 21 maja 2014 r. Zrównoważoność dużych imprez sportowych Ministrowie dyskutowali o gospodarczej, społecznej i środowiskowej zrównoważoności dużych imprez sportowych, za punkt wyjścia biorąc dwa pytania przygotowane przez prezydencję (dok. 8751/14). Aby debata była bardziej dynamiczna, prezydencja zaprosiła prelegenta, Gordona Arthura, głównego rzecznika Igrzysk Wspólnoty Narodów (Glasgow 2014)1. Podczas planowania dużych imprez sportowych coraz częściej brane są pod uwagę efekt dźwigni oraz spuścizna takich wydarzeń. Ogólnie rzecz biorąc, spuścizna oznacza trwałe, długofalowe korzyści w skali regionalnej lub krajowej, które przynosi sama impreza lub towarzyszące jej działania mające efekt dźwigni. Gordon Arthur przedstawił krótki film wideo poświęcony przygotowaniom i korzyściom, które Glasgow i cały region odniosą z goszczenia igrzysk. Państwa członkowskie zaprezentowały swoje pozytywne i negatywne doświadczenia związane z goszczeniem dużych imprez sportowych; podczas debaty zwrócono uwagę zwłaszcza na: – wagę dokładnego, szczegółowego planowania w celu zapewnienia miastu lub państwu goszczącemu długofalowej spuścizny; – szczególne trudności, z którymi wiąże się organizacja dużych imprez przez mniejsze państwa i które można ograniczyć poprzez współpracę i wspólną organizację imprezy przez kilka państw; – konieczność zaplanowania, w jaki sposób infrastruktura sportowa – która powinna być zaprojektowana w sposób wielofunkcyjny – będzie użytkowana w przyszłości; – korzyści wynikające z łączenia środków prywatnych i publicznych oraz z udziału trzeciego sektora (wolontariusze i organizacje niekomercyjne); – dumę obywatelską i kulturę wolontariatu, które są najważniejszym zyskiem z udanej imprezy; – wagę dalszego goszczenia w UE jak największej liczby międzynarodowych imprez sportowych, ale z uwzględnieniem bezpieczeństwa oraz obaw związanych z kwestiami społecznymi i ochroną środowiska; – stały dialog z federacjami międzynarodowymi, jeżeli jest konieczny. 1 https://www.glasgow2014.com/. 10023/14 26 PL 20 i 21 maja 2014 r. Sprawy różne – Światowa Agencja Antydopingowa (WADA)1 Rada została poinformowana przez przedstawicieli UE o wynikach posiedzeń WADA, które odbyły się w Montrealu w dniach 17–18 maja 2014 r. UE jest reprezentowana w Radzie Założycielskiej WADA przez Belgię, Irlandię i Luksemburg, a w Komitecie Wykonawczym przez Francję. Licząca 38 członków Rada Założycielska to najwyższy organ decyzyjny WADA, a jej członkowie to przedstawiciele – w równych proporcjach – ruchu olimpijskiego i rządów. Dyskusje podczas posiedzeń WADA koncentrowały się głównie na aktualizacji prawnej (unijne rozporządzenie o ochronie danych), budżecie na 2015 r., paszporcie biologicznym sportowców oraz antydopingowym systemie administracji i zarządzania (ADAMS). Ustanowiona w 1999 r. Światowa Agencja Antydopingowa jest podmiotem prawa prywatnego, którego misją jest propagowanie, koordynowanie i monitorowanie walki z dopingiem w sporcie we wszystkich jego formach. Do jej głównych zadań należą: badania naukowe, edukowanie, rozwijanie potencjału antydopingowego oraz monitorowanie Światowego kodeksu antydopingowego. Nowy kodeks wejdzie w życie w 2015 r. – Finansowe fair play Rada zapoznała się z informacją delegacji francuskiej, która zwróciła się do Komisji o przygotowanie europejskiej inicjatywy wspierającej zasady finansowego fair play (ustalone przez UEFA w 2011 r.) i mającej zastosowanie do wszystkich sportów. – Program prac kolejnej prezydencji Rada przyjęła do wiadomości informację delegacji włoskiej o programie jej prac jako przyszłej prezydencji. Program ten przewiduje następujące priorytety: – sport a innowacje – analiza możliwych synergii między sportem, badaniami naukowymi, szkołami wyższymi i przedsiębiorstwami; – prozdrowotna aktywność fizyczna, zwłaszcza młodzieży. 1 http://www.wada-ama.org/en/ 10023/14 27 PL 20 i 21 maja 2014 r. I E ZATWIERDZO E PU KTY SPRAWY OGÓL:E Kontrola jednorazowa w ramach unijnej polityki spójności Rada przyjęła konkluzje w sprawie sprawozdania specjalnego nr 16/2013 przygotowanego przez Trybunał Obrachunkowy pt. „Stosowanie modelu jednorazowej kontroli oraz poleganie przez Komisję na pracach krajowych instytucji audytowych w obszarze spójności” (dok. 9187/14). WSPÓL:A POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRO:Y Misja EUBAM Libya Rada przyznała środki w wysokości 26,2 mln euro na misję pomocy granicznej Unii Europejskiej w Libii (EUBAM Libya) na okres od dnia 22 maja 2014 r. do dnia 21 maja 2015 r. (obecnie obowiązujący koniec mandatu). PRZEJRZYSTOŚĆ Publiczny dostęp do dokumentów W dniu 20 maja 2014 r. Rada zatwierdziła: – odpowiedź na wniosek nr 11/c/01/14 (ponowny) (dok. 8851/1/14 REV 1). 10023/14 28 PL
