WOJCIECH MŁYNARSKI WŁODZIMIERZ NAHORNY

Transkrypt

WOJCIECH MŁYNARSKI WŁODZIMIERZ NAHORNY
WOJCIECH MŁYNARSKI
Wojciech Młynarski (ur. 26 marca 1941 w
Warszawie, poeta, reżyser i wykonawca piosenki
autorskiej, satyryk, artysta kabaretowy, autor
tekstów piosenek i librett, tłumacz, znany przede
wszystkim z autorskich recitali; członek
Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Absolwent
Liceum Ogólnokształcącego im. Tomasza Zana w
Pruszkowie. Debiutował na początku lat 60. w
kabarecie i teatrze w klubie studenckim Hybrydy. W
1963 ukończył polonistykę na Uniwersytecie
Warszawskim, zaprezentował się również na
Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu jako autor
tekstu piosenki Ludzie to kupią wykonywanej przez
Janinę Ostalę.
Od połowy lat 60. współpracował z kabaretami
(Dudek, Owca i Dreszczowiec). Utwory z tego
okresu to m.in.: W Polskę idziemy, Po prostu wyjedź
w Bieszczady, Ludzie to kupią, W co się bawić.
Pracował również w telewizyjnej redakcji rozrywki.
Stworzył wówczas cykl Porady sercowe, w tym utwór Polska miłość, a także piosenkę
Niedziela na Głównym (1964) nawiązującą do Dimanche à Orly Gilberta Bécauda.
W latach 70. zaczął pisać większe formy, zwłaszcza libretta operowe i musicalowe: Henryk
VI na łowach, Cień, Awantura w Recco. Jest autorem przekładów piosenek z musicali:
Kabaret, Jesus Christ Superstar i Chicago. Na scenie Teatru Ateneum realizował również
programy autorskie poświęcone wybitnym artystom i twórcom, m.in.: Brelowi, Hemarowi,
Ordonównie oraz Wysockiemu.
Uznawany jest za twórcę nowej formy artystycznej - tzw. felietonów śpiewanych. Teksty
autorstwa lub w przekładzie Wojciecha Młynarskiego zostały zamieszczone w książce "Moje
ulubione drzewo czyli Młynarski obowiązkowo" wydanej w 2007 przez Społeczny Instytut
Wydawniczy Znak (ISBN 978-83-240-0900-8).
Stryjeczny wnuk Emila Młynarskiego, brat Barbary Ahrens. Córka Emila Młynarskiego i
ciotka Wojciecha, Aniela zwana także Neli, wyszła za mąż za słynnego pianistę Artura
Rubinsteina. Dzieci Anieli i Artura Rubinsteinów, m.in. aktor John Rubinstein i fotografka
Eva Rubinstein, są kuzynami drugiego stopnia Wojciecha Młynarskiego. Był żonaty z
Adrianną Godlewską. Ich dziećmi są prezenterki telewizyjne: Agata i Paulina. Mają także
syna Jana. W 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Laureat nagrody Grand Prix 45. Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2008) i Diamentowego
Mikrofonu. W październiku 2008 uhonorowany przez Fundację Kultury Polskiej nagrodą
Złotego Berła.
14 grudnia 2007 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego
odebrał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". W 2011 r. Polska Akademia
Fonograficzna uhonorowała go Złotym Fryderykiem. W sierpniu 2011 otrzymał Krzyż
Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
WŁODZIMIERZ NAHORNY
Włodzimierz Andrzej Nahorny (ur. 5 listopada
1941 w Radzyniu Podlaskim) – polski muzyk
jazzowy, pianista, saksofonista, flecista, kompozytor
i aranżer. Nahorny przeszedł wszystkie stopnie
muzycznej edukacji uzyskując absolutorium w klasie
klarnetu sopockiej PWSM. Już w okresie studiów w
1959 stworzył swój pierwszy kwartet Little Four.
Jeszcze w tym samym roku rozpoczął współpracę z
zespołem North Coast Combo oraz – jako klarnecista
– z zespołem jazzu tradycyjnego Tralabomba Jazz
Band. Występował też w orkiestrze Filharmonii
Bałtyckiej.
W 1962 wystąpił po raz pierwszy na Jazz Jamboree i
to w roli solisty – saksofonisty altowego w big
bandzie Jana Tomaszewskiego. Na tej imprezie
pojawiał się prawie przez 15 lat (prezentując się w
różnych – głównie Andrzeja Trzaskowskiego – zespołach w latach 1962-1977). Autorskie trio
zaprezentował w 1965 na festiwalu Jazz nad Odrą. W Wiedniu (1966-1967) uhonorowany
został nagrodą otrzymaną z rąk Duke'a Ellingtona. Współpracował z Bim Bomem.
Nahorny sięgał po rozmaite muzyczne tworzywo: raz komponując balladę "Jej portret", z
drugiej strony realizował się w jazzowych zespołach Andrzeja Kurylewicza, Krzysztofa
Sadowskiego, Andrzeja Trzaskowskiego, Ptaszyna Wróblewskiego. Bywał też muzykiem
rockowej grupy Breakout (nagrał z nimi dwie płyty), towarzyszył wokalistom – Mariannie
Wróblewskiej, Łucji Prus, grupie Novi Singers oraz łączył jazz z muzyką klasyczną. Sporym
sukcesem stały się jego jazzowe interpretacje cyklu "Mity" Karola Szymanowskiego.
Nahorny jest muzykiem wszechstronnym, zapraszanym do nagrań i koncertów innych
twórców (np. orkiestr radiowych, zespołów Kazimierza Jonkisza, Jana Jarczyka, Tomasza
Szukalskiego). Swoich sił próbował także jako kompozytor muzyki filmowej i teatralnej.
Spod jego pióra wyszły znane tematy jazzowe i popularne piosenki.
Współcześnie nagrał serię płyt "Fantazja Polska" z jazzową interpretacją twórczości Karola
Szymanowskiego ("Mity", 1997), Fryderyka Chopina ("Nahorny-Chopin. Fantazja polska",
2000) i Mieczysława Karłowicza ("Nahorny gra Karłowicza", 2000). Obecnie jest
wykładowcą Akademii Muzycznej w Gdańsku na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa. 23
marca 2003 Opera Bałtycka wystawiła premierę baletu "Fantazja Polska". Odznaczony
Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011.
źródło: pl.wikipedia.org
Fot. PG