WOJCIECH MŁYNARSKI WŁODZIMIERZ NAHORNY
Transkrypt
WOJCIECH MŁYNARSKI WŁODZIMIERZ NAHORNY
WOJCIECH MŁYNARSKI Wojciech Młynarski (ur. 26 marca 1941 w Warszawie, poeta, reżyser i wykonawca piosenki autorskiej, satyryk, artysta kabaretowy, autor tekstów piosenek i librett, tłumacz, znany przede wszystkim z autorskich recitali; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Tomasza Zana w Pruszkowie. Debiutował na początku lat 60. w kabarecie i teatrze w klubie studenckim Hybrydy. W 1963 ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, zaprezentował się również na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu jako autor tekstu piosenki Ludzie to kupią wykonywanej przez Janinę Ostalę. Od połowy lat 60. współpracował z kabaretami (Dudek, Owca i Dreszczowiec). Utwory z tego okresu to m.in.: W Polskę idziemy, Po prostu wyjedź w Bieszczady, Ludzie to kupią, W co się bawić. Pracował również w telewizyjnej redakcji rozrywki. Stworzył wówczas cykl Porady sercowe, w tym utwór Polska miłość, a także piosenkę Niedziela na Głównym (1964) nawiązującą do Dimanche à Orly Gilberta Bécauda. W latach 70. zaczął pisać większe formy, zwłaszcza libretta operowe i musicalowe: Henryk VI na łowach, Cień, Awantura w Recco. Jest autorem przekładów piosenek z musicali: Kabaret, Jesus Christ Superstar i Chicago. Na scenie Teatru Ateneum realizował również programy autorskie poświęcone wybitnym artystom i twórcom, m.in.: Brelowi, Hemarowi, Ordonównie oraz Wysockiemu. Uznawany jest za twórcę nowej formy artystycznej - tzw. felietonów śpiewanych. Teksty autorstwa lub w przekładzie Wojciecha Młynarskiego zostały zamieszczone w książce "Moje ulubione drzewo czyli Młynarski obowiązkowo" wydanej w 2007 przez Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (ISBN 978-83-240-0900-8). Stryjeczny wnuk Emila Młynarskiego, brat Barbary Ahrens. Córka Emila Młynarskiego i ciotka Wojciecha, Aniela zwana także Neli, wyszła za mąż za słynnego pianistę Artura Rubinsteina. Dzieci Anieli i Artura Rubinsteinów, m.in. aktor John Rubinstein i fotografka Eva Rubinstein, są kuzynami drugiego stopnia Wojciecha Młynarskiego. Był żonaty z Adrianną Godlewską. Ich dziećmi są prezenterki telewizyjne: Agata i Paulina. Mają także syna Jana. W 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Laureat nagrody Grand Prix 45. Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2008) i Diamentowego Mikrofonu. W październiku 2008 uhonorowany przez Fundację Kultury Polskiej nagrodą Złotego Berła. 14 grudnia 2007 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". W 2011 r. Polska Akademia Fonograficzna uhonorowała go Złotym Fryderykiem. W sierpniu 2011 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. WŁODZIMIERZ NAHORNY Włodzimierz Andrzej Nahorny (ur. 5 listopada 1941 w Radzyniu Podlaskim) – polski muzyk jazzowy, pianista, saksofonista, flecista, kompozytor i aranżer. Nahorny przeszedł wszystkie stopnie muzycznej edukacji uzyskując absolutorium w klasie klarnetu sopockiej PWSM. Już w okresie studiów w 1959 stworzył swój pierwszy kwartet Little Four. Jeszcze w tym samym roku rozpoczął współpracę z zespołem North Coast Combo oraz – jako klarnecista – z zespołem jazzu tradycyjnego Tralabomba Jazz Band. Występował też w orkiestrze Filharmonii Bałtyckiej. W 1962 wystąpił po raz pierwszy na Jazz Jamboree i to w roli solisty – saksofonisty altowego w big bandzie Jana Tomaszewskiego. Na tej imprezie pojawiał się prawie przez 15 lat (prezentując się w różnych – głównie Andrzeja Trzaskowskiego – zespołach w latach 1962-1977). Autorskie trio zaprezentował w 1965 na festiwalu Jazz nad Odrą. W Wiedniu (1966-1967) uhonorowany został nagrodą otrzymaną z rąk Duke'a Ellingtona. Współpracował z Bim Bomem. Nahorny sięgał po rozmaite muzyczne tworzywo: raz komponując balladę "Jej portret", z drugiej strony realizował się w jazzowych zespołach Andrzeja Kurylewicza, Krzysztofa Sadowskiego, Andrzeja Trzaskowskiego, Ptaszyna Wróblewskiego. Bywał też muzykiem rockowej grupy Breakout (nagrał z nimi dwie płyty), towarzyszył wokalistom – Mariannie Wróblewskiej, Łucji Prus, grupie Novi Singers oraz łączył jazz z muzyką klasyczną. Sporym sukcesem stały się jego jazzowe interpretacje cyklu "Mity" Karola Szymanowskiego. Nahorny jest muzykiem wszechstronnym, zapraszanym do nagrań i koncertów innych twórców (np. orkiestr radiowych, zespołów Kazimierza Jonkisza, Jana Jarczyka, Tomasza Szukalskiego). Swoich sił próbował także jako kompozytor muzyki filmowej i teatralnej. Spod jego pióra wyszły znane tematy jazzowe i popularne piosenki. Współcześnie nagrał serię płyt "Fantazja Polska" z jazzową interpretacją twórczości Karola Szymanowskiego ("Mity", 1997), Fryderyka Chopina ("Nahorny-Chopin. Fantazja polska", 2000) i Mieczysława Karłowicza ("Nahorny gra Karłowicza", 2000). Obecnie jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Gdańsku na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa. 23 marca 2003 Opera Bałtycka wystawiła premierę baletu "Fantazja Polska". Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011. źródło: pl.wikipedia.org Fot. PG