Nazwa przedmiotu - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa we

Transkrypt

Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIE SYMULACJI KOMPUTEROWYCH
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Nauk Społecznych i Informatyki
Przedmiot przeznaczony do realizacji w: Zakładzie Informatyki
Nazwa kierunku studiów:
Informatyka
Nazwa specjalności studiów:
Określenie przedmiotów
wprowadzających wraz
z wymaganiami wstępnymi:
wszystkie
Grafika i komunikacja człowiek – komputer
Algorytmy i złożoność obliczeniowa
Podstawy programowania
Programowanie aplikacji internetowych
Liczba godzin zajęć dydaktycznych na studiach stacjonarnych:
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Projekt:
Seminarium:
Liczba godzin zajęć dydaktycznych na studiach niestacjonarnych:
RAZEM: 30
Wykład: 10
Ćwiczenia:
Laboratorium: 20
Projekt:
Seminarium:
Rok: 2
Semestr: 4
Metody dydaktyczne:
Wykład: Prowadzony z wykorzystaniem technologii e-learningowych
Laboratorium: dwa projekty: implementacja symulacji komputerowej
zagadnienia obliczania trajektorii ruchu N ciał fizycznych zgodnie z
zasadami dynamiki Newtona oraz symulacja komputerowa zagadnienia
optymalizacji ruchu drogowego na skrzyżowaniu dwóch dróg
dwukierunkowych ze światłami sterującymi ruchem z wykorzystaniem
techniki programowania agentowego.
Wykład: opracowanie dwóch referatów połówkowych. Ocena wystawiana
na podstawie wyników oceny obu referatów.
Laboratorium: ocena obu projektów.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu:
ECTS: 4
Nazwiska i imiona osób prowadzących: Przybyszewski Krzysztof, Stokfiszewski Kamil
Założenia i cele przedmiotu:
Celem kursu jest przybliżenie studentom niektórych pojęć oraz metod modelowania
i symulacji w takim ujęciu, aby łatwo zauważalne były ich odniesienia do pojęć, zasad i
metod właściwych informatyce. Kurs ma również za zadanie przedstawienie podstaw
modelowania i symulacji jako narzędzia pomocnego współczesnemu inżynierowi informatyki
przy ogólnie pojętym projektowaniu. Szczególna uwaga zwrócona będzie na modelowanie,
przede wszystkim wykorzystanie wybranych programów użytkowych do projektowania i
budowania modeli geometrycznych będących podstawą wizualizacji symulowanych
i optymalizowanych systemów i procesów.
W celu przybliżenia idei, symulacji studentom przedstawione zostaną zasady wykorzystania
wybranych środowisk programistycznych pozwalających na wizualizację zmiennych
zachowań obiektów oraz przebiegu procesów. Na zajęciach praktycznych będą realizowane
dwa projekty: symulacja rzutu ukośnego z oporami i symulacja wymiany pakietów w lokalnej
sieci komputerowej. Pierwszy projekt jest przykładem zastosowania symulacji w systemach
fizycznych. Drugi projekt jest przykładem wykorzystania najnowszych technik
obliczeniowych (systemów agentowych) do wyznaczania trasy i negocjacji między
aktywnymi elementami sieci. Na zajęciach początkowych rozpatrzone będą klasyczne
sposoby aproksymacji danych i wnioskowania statystycznego realizowane w arkuszu
kalkulacyjnym.
Po ukończeniu kursu student powinien:
• Znać i rozumieć podstawowe zasady modelowania, projektowania systemów i
zachowań oraz symulacji.
• Umieć wykorzystać poznane zasady w działaniach praktycznych w trakcie
modelowania przy pomocy wybranych programów użytkowych przeznaczonych do
tego celu.
• Potrafić zaprojektować prosty schemat blokowy będący reprezentacją systemu lub
procesu.
• Potrafić zaimplementować warstwę matematyczną do opisu zmian i zachowań
zaprojektowanych modeli w celu ich symulacji.
• Potrafić zaproponować prostą metodę optymalizacji działania systemu lub procesu
dostosowaną i wynikającą z wyników symulacji.
Treści programowe:
Po ukończeniu kursu student powinien:
1. Znać i rozumieć podstawowe zasady modelowania, projektowania systemów i
zachowań oraz symulacji.
2. Umieć wykorzystać poznane zasady w działaniach praktycznych w trakcie
modelowania przy pomocy wybranych programów użytkowych przeznaczonych do
tego celu.
3. Potrafić zaprojektować prosty schemat blokowy będący reprezentacją systemu lub
procesu.
4. Potrafić zaimplementować warstwę matematyczną do opisu zmian i zachowań
zaprojektowanych modeli w celu ich symulacji.
5. Potrafić zaproponować prostą metodę optymalizacji działania systemu lub procesu
dostosowaną i wynikającą z wyników symulacji.
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej:
Literatura podstawowa:
―
―
―
―
―
―
Biniek Z., Elementy teorii systemów, modelowania i symulacji, INFOPLAN,
Szczecin,
2002.
Dostępne w sieci (sprzedaż): http://finus.com.pl/ksiazki.html
Gutenbaum J., Modelowanie matematyczne systemów, Akademicka Oficyna
Wydawnicza EXIT, Warszawa 2005.
Krupa K., Modelowanie, symulacja i prognozowanie. Systemy ciągłe, WNT,
Warszawa 2008
Mortenson M.E., Geometrical modelling, John Willey & Sons, New York
1985.
http://zut.ftpd.pl/ZUT/WI_S5/MiSS/MIS_wyklad_1.pdf
http://prace.ippt.gov.pl/IFTR_Reports_4_2007.pdf
Literatura uzupełniająca:
―
―
―
―
―
―
Choraś R. S., Komputerowa wizja. Metody interpretacji i identyfikacji
obiektów, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2005.
Kiciak P., Podstawy modelowania krzywych i powierzchni. Zastosowania w
grafice komputerowej. Wydawnictwo WNT, Warszawa 2000
Kleiber M., Modelowanie i symulacja komputerowa - moda czy naturalny
trend rozwojowy nauki?, Nauka, nr 4, 1999.
Stachurski A., Wierzbicki A., Podstawy optymalizacji, Oficyna Wydawnicza
PW, Warszawa 1999.
http://www.zn.dmef.put.poznan.pl/content/006/ciszak.pdf
http://pl.wikipedia.org/wiki/Symulacja_komputerowa
Nazwa przedmiotu: Inżynieria oprogramowania
Informatyka
Sieci komputerowe i telekomunikacja
Grafika komputerowa i aplikacje internetowe
Systemy informatyczne i bazy danych
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Projekt:
Seminarium:
RAZEM: 60
Wykład: 30
Ćwiczenia:
Laboratorium: 30
Projekt:
Seminarium:
Rok: 2
Semestr: 4
ECTS: 7
Metody dydaktyczne:
1. Wykład wspierany prezentacjami multimedialnymi
2. E-learning - materiały wykładowe na portalu
3. Laboratorium realizowane metodą projektów nadzorowanych
Laboratorium: Ocena końcowa jest średnią ocen otrzymanych z
przedmiotu:
poszczególnych faz projektu (3 oceny cząstkowe)
Wykład: egzamin pisemny
Nazwiska i imiona osób prowadzących: Wosiak Agnieszka
1. Zdobycie wiedzy zagadnieniami i narzędziami modelowania i projektowania obiektowego
2. Pozyskanie umiejętności budowania logicznego modelu systemu.
Efekty kształcenia:
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
− wyjaśnić podstawowe zagadnienia inżynierii oprogramowania związane z procesem
wytwarzania systemów, inżynierią wymagań, analizą i projektowaniem w UML,
użytecznością systemów, testowaniem i ewolucją oprogramowania,
− identyfikować i dokumentować wymagania systemu informatycznego,
− proponować określone rozwiązania problemów analityczno-projektowych
− zbudować model logiczny systemu z użyciem języka UML
− pracować w grupie przy tworzeniu projektu systemu informatycznego
Treści programowe:
Wykład
1. Wprowadzenie do inżynierii oprogramowania.
2. Modele cyklu życia oprogramowania.
3. Fazy procesu wytwarzania oprogramowania.
4. Narzędzia CASE i ich rola w procesie tworzenia oprogramowania.
5. Metodyki obiektowe służące do analizy i projektowania systemów informatycznych.
6. Języki wspomagające proces wytwarzania oprogramowania, szczegółowa
charakterystyka UML.
7. Dokumentacja produktu programistycznego.
Laboratorium
W ramach zajęć laboratoryjnych studenci podzieleni są na grupy pracujące nad własnymi
projektami informatycznymi. Studenci budują model systemu w języku UML oraz wskazują
rozwiązania implementacyjne. Całość opracowują w postaci dokumentacji systemu.
− Booch G., Rumbaugh J., Jacobsen I.: UML przewodnik użytkownika. WNT, 2001
− Górski J. (red.): Inżynieria oprogramowania w projekcie informatycznym, MIKOM, 2002
− Beynon-Davies P: Inżynieria systemów informatycznych, WNT, 1999
− Sommerville I., Inżynieria oprogramowania. WNT, 2003
− Szejko S. (red): Metody wytwarzania oprogramowania, MIKOM 2002
− Yourdon E., Argila C., Analiza obiektowa i projektowanie, Przykłady zastosowań, WNT,
2000
OPIS PRZEDMIOTU
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA WE WŁOCŁAWKU
Nazwa przedmiotu: Sztuczna Inteligencja
Informatyka
Nazwa specjalności studiów/specjalizacji
studiów:
Jednostka prowadząca dany kierunek
studiów/przedmiot
Grafika komputerowa i aplikacje internetowe,
systemy informatyczne i bazy danych, sieci
komputerowe i teleinformatyka
Instytut Nauk Społecznych i Technicznych,
Zakład Informatyki
Profil/profile kształcenia
praktyczny
Język wykładowy:
język polski
Kategoria przedmiotu:
Kierunkowy
Status przedmiotu:
obowiązkowy
Poziom studiów: pierwszego stopnia
Rok: III
Kod
przedmiotu
11.3SZI 551
Semestr: V
RAZEM
60
ćwiczenia
Wykład
30
laboratoria
-
30
projekty
Seminarium
-
-
Praktyka zawodowa
-
RAZEM
Wykład
ćwiczenia
laboratoria
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
30
10
-
20
-
-
-
Sposób realizacji zajęć:
Zajęcia realizowane są:
• zajęcia w sali dydaktycznej
Określenie przedmiotów wprowadzających
wraz z wymaganiami wstępnymi:
Cel kształcenia:
Algorytmy i złożoność obliczeniowa
Wykład
Przedstawienie zagadnień związanych z dziedziną nauki - sztuczną
inteligencją.
Poznanie najnowszych metod i przykładów zastosowań sztucznej
inteligencji.
Ćwiczenia
Celem zajęć jest wykształcenie u studentów nawyków logicznego,
sprawnego i praktycznego stosowania pojęć omawianych na
wykładzie, czyli praktycznego wykorzystania właściwych
algorytmów sztucznej inteligencji.
.
Celem przedmiotu jest nabycie przez studenta umiejętności i
kompetencji w następującym zakresie:
1. Poznania podstawowych algorytmów sztucznej
inteligencji oraz wyrobienie umiejętności ich
praktycznego wykorzystania.
2. Umiejętność przenoszenia idei metod inteligentnych na
konkretne rozwiązania praktycznych problemów.
3. Zrozumienie zadań klasyfikacji, grupowania oraz
4.
5.
Efekty kształcenia;
wnioskowania.
Umiejętność samodzielnego projektowania i realizacji
programowej wybranych metod inteligentnych.
Umiejętność oceny wyników uzyskiwanych przy
stosowaniu gotowych, często komercyjnych narzędzi
implementujących omawiane metody.
Wiedza:
- zna podstawowe metody, techniki i narzędzia
stosowane przy rozwiązywaniu nieskomplikowanych
zadań informatycznych z zakresu projektowania i
implementacji systemów informatycznych, systemów
operacyjnych, sieci komputerowych i systemów
rozproszonych, sztucznej inteligencji, baz danych,
inżynierii oprogramowania oraz bezpieczeństwa
systemów informatycznych K_W07
- ma wiedzę ogólną lub szczegółową w zakresie
algorytmów i ich złożoności, systemów operacyjnych,
technologii sieciowych, języków i paradygmatów
programowania, grafiki i technologii multimedialnych,
komunikacji człowiek-komputer, sztucznej inteligencji,
baz danych, inżynierii oprogramowania, systemów
wbudowanych oraz bezpieczeństwa systemów
informatycznych K_W06
Umiejętności:
rozpoznaje problemy do rozwiązania, których
celowe jest stosowanie metod sztucznej inteligencji;
potrafi wybrać i zastosować odpowiednie metody
sztucznej inteligencji do rozwiązania zadań K_U11

  p otrafi stworzyć model obiektowy i implementację
programową nieskomplikowanego systemu
Sztucznej inteligencji w sposób pozwalający na późniejszy jego
rozwój K_U04
  p otrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych
źródeł; potrafi integrować uzyskane
informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski
oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U17
Kompetencje społeczne:
- rozumie potrzebę podnoszenia kwalifikacji zawodowych
spowodowane postępem technicznym K_K01
Pełny opis przedmiotu/treści programowe
Wykład:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Wyjaśnienie podstawowych pojęć: inteligencja naturalna,
sztuczna inteligencja, rodzaje inteligencji - inteligencja
maszynowa, obliczenia inteligentne,
Logika rozmyta. Opis niepewności. Rozmytość a
prawdopodobieństwo.
Wnioskowanie Bayesowskie. Sieci Bayesa
Metoda k-NN. Klasyfikator bayesowski.
Drzewa klasyfikacyjne i rodziny klasyfikatorów.
Bazy wiedzy i metody wnioskowania.
Projektowanie uogólnionego systemu ekspertowego.
Biologiczne źródła sztucznych sieci neuronowych oraz
podstawowe koncepcje sztucznych sieci neuronowych
(neurony, architektury sieci
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Wybrane architektury i metody uczenia sieci neuronowych
Zbieżność algorytmu uczenia perceptronu.
Sieci wielowarstwowe.
Uczenie metodą wstecznej propagacji błędów.
Adaptacyjny neuron liniowy. Równanie Wienera-Hoffa.
Algorytm Newtona-Raphsona. Idealna metoda
najszybszego spadku gradientu. Reguła delta WidrowaHoffa.
Rekurencyjna metoda najmniejszych kwadratów. Sieci
samoorganizujące się. Sieci typu CP.
Klasyfikacja. Separowalność liniowa.
Podstawowy algorytm genetyczny oraz możliwości
współpracy algorytmu genetycznego z sieciami
neuronowymi.
Wybrane zastosowania, np. predykcja, animacja,
medycyna, robotyka, wyszukiwanie informacji.
Laboratorium:
Metody prowadzenia zajęć:
Obciążenie pracą studenta/ punkty ECTS
I. Studia stacjonarne- godziny realizowane ze
studentem nie wliczane do pensum:
1) konsultacje/konsultacje e-mailowe- 4
2) egzaminy/egzaminy poprawkowe- 4
3) zaliczenia przedmiotów w dodatkowych
terminach- 2
4) inne formy zaliczeń (określone i podane do
wiadomości studentów jako forma weryfikacji
wiedzy z danego przedmiotu), np. cząstkowe
sprawdziany weryfikujące przygotowanie do zajęć,
omawianie wyników tych sprawdzianów i związane
z tym ewentualne dodatkowe konsultacje- 2
5) praktyki- 0
6) egzamin dyplomowy- 0
7) praca dyplomowa - w wymiarze do 30% liczby
punktów ECTS określonej w ww. Uchwale Senatu
dla danego rodzaju pracy dyplomowej
(licencjackiej, inżynierskiej)- 0
8) inne związane z kierunkiem studiów- 0
II Studia niestacjonarne- godziny realizowane ze
studentem nie wliczane do pensum:
terminach- 3
4) inne formy zaliczeń (określone i podane do
wiadomości studentów jako forma weryfikacji
Program laboratorium stanowi ilustrację wybranych metod
omawianych na wykładzie. Ćwiczenia podstawowe obejmują
realizację różnych metod (np. logika rozmyta, drzewa decyzyjne,
wnioskowanie Bayesa, sieci neuronowe, itd.).
-prezentacje multimedialne i narracja
-analiza przypadków użycia
-praca indywidualna z pomocami i oprogramowaniem
-korzystanie z materiałów e-learningowych
Formy aktywności
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Stacjonarne
Niestacjonarne
W
AF/...
…….
W
Godziny kontaktowe z
nauczycielem akademickim
Godziny bez udziału
nauczyciela akademickiego
1. Przygotowanie się do zajęć,
w tym studiowanie zalecanej
literatury
2.Opracowanie
wyników/przygotowanie do
egzaminu, zaliczenia,
kolokwium
3.Przygotowanie raportu,
prezentacji, dyskusji
Suma
36
36
20
Sumaryczna liczba punktów
ECTS dla danej formy zajęć
AF/
……
….
30
14
14
30
20
5
5
10
5
3
3
10
5
6
6
10
10
50
50
50
50
2
2
2
2
ECTS dla przedmiotu
1 punkt ECTS=25 godzin
wiedzy z danego przedmiotu), np. cząstkowe
sprawdziany weryfikujące przygotowanie do zajęć,
omawianie wyników tych sprawdzianów i związane
z tym ewentualne dodatkowe konsultacje- 3
5) praktyki- 0
Forma i sposób zaliczenia oraz kryteria
oceny lub wymagania
Wykaz literatury :
4
4
Sposób zaliczenia:
• Wykład – egzamin pisemny
• Laboratorium – zaliczenie na ocenę
Formy zaliczenia
• Egzamin pisemny
• Laboratorium – projekt, zadania cząstkowe na ćwiczeniach
Podstawowe kryteria:
Wynikową ocenę z części wykładowej stanowi ocena uzyskana na
testach
• Wynikową oceną z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną
ocen uzyskanych w czasie trwania zajęć.
1. Cichosz P., Systemy uczące się, Wydawnictwo NaukowoTechniczne, Warszawa, 2000
2. Kasperski M.J., Sztuczna Inteligencja. Droga do
myślących maszyn. Helion 2003.
3. Kisielewicz A., Sztuczna inteligencja i logika.
Podsumowanie przedsięwzięcia naukowego. Wyd. NaukTechniczne 2011
4. Korbicz J., Obuchowicz A. , Uciński D., Sztuczne sieci
Neuronowe. Podstawy i zastosowania. Akademicka
Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa, 1994.
5. Mulawka J., Sztuczna Inteligencja (1995), dość ogólna.
6. Osowski S. (2000): Sieci neuronowe do przetwarzania
informacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa, 2000.
7. Rutkowska D., Inteligentne systemy obliczeniowe.
Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa, 1997.
8. Rutkowska D., Piliński M., Rutkowski L., Sieci
neuronowe, algorytmy genetyczne i systemy rozmyte.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Łódź, 1997.
9. Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji,
PWN, Warszawa, 2005
10. Tadeusiewicz R., Sieci neuronowe. Akademicka Oficyna
Wydawnicza RM, Warszawa, 1993.
11. Arbas J., Wykłady z algorytmów ewolucyjnych. WNT,
Warszawa, 2001.
12. Goldberg D., Algorytmy genetyczne i ich zastosowania.
WNT, Warszawa, 1995.
13. Haykin S., Neural Networks. A Comprehensive
Foundation. Macmillan Publ. Company, Englewood
Cliffs, NY, 1994.
14. Hertz J., Krogh A., Palmer R. G., Wstęp do teorii obliczeń
neuronowych. WNT, Warszawa (Wyd. oryginalne 1991):
Introduction to the Theory of Neural Computation.
Addison-Wesley Publ. Company, Reading, Massachusetts,
USA, 1993.
15. Hippe Z., Zastosowanie metod sztucznej inteligencji w
16.
17.
18.
19.
20.
chemii (PWN, Warszawa 1993), wprowadzenie, chociaż
głównie na temat zastosowań AI w chemii.
Kartalopoulos S.V., Understanding Neural Networks and
Fuzzy Logic. IEEE Press, New York, 1996.
Kecman V., Learning and Soft Computing. The MIT
Press, Cambridge, London, 2001
Osowski S., Sieci neuronowe w ujęciu algorytmicznym.
WNT, Warszawa, 1996.
Ritter H., Martinetz T., Schulten K., Neuronale Netze.
Addison-Wesley Publ. Company, Bonn, Műnchen, 1991.
Żurada J., Barski M., Jędruch W., Sztuczne sieci
neuronowe. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa,
1996.
Nazwiska i imiona osób prowadzących/osoby prowadzącej: Adam Niewiadomski
Nazwa przedmiotu: Grafika i komunikacja człowiek-komputer
Informatyka
RAZEM:0
Wykład: 0
Ćwiczenia:0
Laboratorium: 0
Projekt: 0
Seminarium:0
RAZEM:30
Wykład:0
Ćwiczenia:0
Laboratorium:30
Projekt:0
Seminarium:0
Rok:2011/2012
Semestr: III
ECTS:
Metody dydaktyczne:
Laboratorium
Zajęcia polegają na rozwiązywaniu zadań i problemów z wykorzystaniem
wybranych programów grafiki komputerowej.
Wynikowa ocena z laboratorium jest średnią wartości sumy ocen z zadań
przedmiotu:
laboratoryjnych
Nazwiska i imiona osób prowadzących: mgr inż. Artur Ziółkowski
Opanowanie technik tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej. Wykorzystają w tym celu
oprogramowanie CorelDRAW do grafiki wektorowej oraz Adobe Photoshop do pracy z
grafiką rastrową.
Treści programowe:
Program zakłada opanowanie dwóch technik tworzenia grafiki. Ćwiczenia laboratoryjne będą
podzielone na dwie części, które zajmować się będą opisanymi w założeniach przedmiotu
zagadnieniami.
Ćwiczenia z programem CorelDRAW:
1. Interfejs graficzny programu, poznanie narzędzi i funkcji
2. Podstawy rysunku wektorowego, manipulacja prostymi kształtami i ich
właściwościami. Rodzaje konturów i wypełnienia.
3. Transformacje obiektów (obroty, przesunięcia, skalowanie)
4. Zarządzanie obiektami, tworzenie kopii, grupowanie, rozmieszczanie na warstwach,
wielokrotne wykorzystanie
5. Wykorzystanie tekstu w grafice, formatowanie, dopasowanie do ścieżki
6. Elementy kompozycji
7. Wektoryzacja grafiki rastrowej (trasowanie)
Ćwiczenia z programem Adobe Photoshop:
8. Interfejs graficzny programu, poznanie narzędzi i sposobu nawigacji
9. Praca ze zdjęciami. Kadrowanie, korekcja barwy, nasycenia, kontrastu
10. Praca z plikami RAW. Wstępna obróbka
11. HDR (High Dynamic Range) Obrazy z dużą rozpiętością tonalną
12. Wykorzystanie narzędzi do usuwania artefaktów, kopiowanie fragmentów obrazu,
narzędzia zaznaczania, filtry
13. Efekty specjalne, cienie, światła, łączenie obrazów
Zimek R.: CorelDRAW X4 PL, ćwiczenia praktyczne. Helion
[ 2. ] Owczarz-Dadan A.: Photoshop CS4 PL, ćwiczenia praktyczne. Helion.
[ 3. ] Zimek R.: ABC CorelDRAW X4 PL. Helion
[ 4. ] Adobe Photoshop CS4/CS4 PL, oficjalny podrecznik. Helion 2009
[ 1. ]
―
Nazwa przedmiotu: Języki i paradygmaty programowania
Informatyka
RAZEM:0
Wykład: 0
Ćwiczenia:0
Laboratorium: 0
Projekt: 0
Seminarium:0
RAZEM:30
Wykład:0
Ćwiczenia:0
Rok:2011/2012
Semestr:III
Metody dydaktyczne:
Laboratorium
Laboratorium:30
Projekt:0
Seminarium:0
ECTS:
Zajęcia polegają na rozwiązywaniu zadań i problemów z wykorzystaniem
języka programowania Java i wybranego środowiska programistycznego
Wynikowa ocena z laboratorium jest średnią wartości sumy ocen z zadań
przedmiotu:
laboratoryjnych
Opanowanie umiejętności programowania w języku obiektowym Java. Stosowanie
paradygmatów programowania w praktycznych problemach. Zrozumienie abstrakcji
obiektowego języka programowania.
Treści programowe:
Na zajęciach studenci nauczą się w jaki sposób programować aplikację w języku
obiektowym. Poznają zasady tworzenia obiektowego świata języka Java. Wyjaśnione zostaną
wszystkie zjawiska zachodzące we wspomnianym języku, takie jak dziedziczenie,
polimorfizm, wielokrotne wykorzystanie kodu.
6. Środowisko programistyczne. Nawigacja, edycja kodu, tworzenie projektu
7. Obsługa repozytorium Subversion z poziomu środowiska programistycznego
8. Tworzenie klas obiektów wyposażonych w zadaną funkcjonalność
9. Posługiwanie się kolekcjami obiektów za pomocą kontenerów języka Java
10. Serializacja obiektów
11. Klasy abstrakcyjne
12. Interfejsy i implementacja interfejsu
13. Metody obsługi obiektowych baz danych, dodawanie, usuwanie, wyszukiwanie,
eksport i import
14. Sortowanie obiektów. Implementacja interfejsów sortowania
15. Budowanie graficznego interfejsu użytkownika
16. Pliki XML. Obsługa w programie. Zapis i odczyta danych.
Eckel B.: Thinking in Java. Edycja polska. Wydanie IV. Helion 2006
[ 6. ] Kubiak M. J..: Java. Zadania z programowania z przykładowymi
rozwiązaniami. Helion 2011
[ 7. ] Lis M.: Java. Ćwiczenia praktyczne. Wydanie III. Helion 2011
[ 5. ]
Piotr Wróblewski: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania.
Wydanie IV, Helion 2009
[ 2. ] Bruegge B., Dutoit Allen H.: Inżynieria oprogramowania w ujęciu
obiektowym. UML, wzorce projektowe i Java, Helion 2011
[ 1. ]
Nazwa przedmiotu:
JĘZYKI I PARADYGMATY PROGRAMOWANIA
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
Instytut Nauk Społecznych i Informatyki
Przedmiot przeznaczony do realizacji w:
Zakład Informatyki
Informatyka
- sieci komputerowe i telekomunikacja
- grafika komputerowa aplikacje internetowe
- systemy informatyczne i bazy danych
Algorytmy i złożoność obliczeniowa, Podstawy
programowania
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
RAZEM: 30
Rok: II
Wykład: 30
2011/2012
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Semestr: III
Seminarium:
ECTS: 7
Metody dydaktyczne:
W trakcie wykładu przedstawiana jest teoria z zakresu
programowania obiektowego, ilustrowana kodami
źródłowymi programów, prezentacją ich kompilacji,
wykonania i uzyskanymi wynikami. Ćwiczenia
laboratoryjne polegają na samodzielnym tworzeniu i
uruchamianiu przez studentów programów z zakresu
materiału wykładowego oraz prezentacji wyników ich
działania.
Egzamin pisemny lub ustny z treści przedmiotu oraz
zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych polegające na analizie
i ocenie tworzonych kodów źródłowych oraz poprawności
ich wykonania.
przedmiotu:
Wynikowa ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną ocen
uzyskanych w czasie ćwiczeń, zaokrągloną do najbliższej
regulaminowej oceny.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr Piotr Milczarski
Przekazanie wiedzy z zakresu programowania obiektowego i komponentowego jako jednych
z podstawowych mechanizmów stosowanych w praktyce programistycznej i/lub
implementacjach systemów informacyjnych. Wyrobienie umiejętności modelowania
obiektowego podstawowych zagadnień oraz swobodnego posługiwania się bibliotekami
komponentów w wybranych technologiach obiektowych
Treści programowe:
WYKŁAD:
Przegląd języków i paradygmatów programowania. Definicje dotyczące pojęć
programowania imperatywnego, deklaratywnego (declarative), funkcyjnego, logicznego,
strukturalnego, proceduralnego, obiektowego, liniowego, aspektowego i inne.
Programowanie niskopoziomowe i języki wysokiego poziomu.
Programowanie funkcyjne, funkcje jako model programowania, mieszanie paradygmatu
funkcyjnego z imperatywnym. Przykładowe języki programowania funkcyjnego Haskell i
Lisp.
Programowanie logiczne. Rachunek predykatów w Prologu. Mieszanie paradygmatu
logicznego z imperatywnym.
Programowanie obiektowe i komponentowe.
Deklarowanie i tworzenie tablic – typy odnośnikowe. Operacje na tablicach. Tablice
wielowymiarowe.
Obiektowość Klasy, pola i metody. Argumenty metod. Przeciążanie. Konstruktory.
Dziedziczenie. Klasa rodzicielska i klasy potomne. Specyfikatory dostępu i pakiety.
Przesłanianie metod i składowe statyczne. Klasy i składowe finalne. Dekompozycja
algorytmów i projektowanie klas. Polimorfizm. Konwersje typów i rzutowanie obiektów.
Konstruktory i klasy abstrakcyjne. Interfejsy. Tworzenie interfejsów. Implementowanie wielu
interfejsów. Adaptery. Klasy wewnętrzne. Tworzenie klas wewnętrznych i dostęp do klasy
zewnętrznej. Rodzaje klas wewnętrznych i dziedziczenie. Klasy anonimowe i zagnieżdżone.
Programowanie wielowątkowe. Kontenery. Klasy kontenerowe i przeglądanie kontenerów.
Typy uogólnione.
Połączenie z bazą danych. Aplikacja bazodanowa. Operowanie na zbiorach wyników.
Inżynieria oprogramowania. Komputerowo wspomagane programowane, zintegrowane
środowiska uruchomieniowe i zintegrowane środowiska uruchomieniowe RAD(IDE).
Standardowe biblioteki.
1. Clocksin W. F., Mellish C. S., Prolog, programowanie, „Helion”, Gliwice 2003
2. Podręcznik do języka Haskell, http://pl.wikibooks.org/wiki/Haskell/Wersja_do_druku
3. Marcin Lis, Praktyczny kurs Java, Helion 2007.
4. Krzysztof Barteczko, Programowanie obiektowe i zdarzeniowe w Javie, Wydawnictwo
PJWSTK 2005.
5. Jesse Liberty, C#. Programowanie, Helion 2005
1. Bruce Eckel, Thinking in Java. Helion 2001.
2. Rebecca Wirfs-Brock, Alan McKean, Projektowanie obiektowe. Role, odpowiedzialność i
współpraca, Helion 2006
Nazwa przedmiotu: Grafika i komunikacja człowiek-komputer
Informatyka
Wymagania wstępne – znajomość podstawowego
materiału z analizy matematycznej i algebry liniowej i
informatyki.
RAZEM: 30
Wykład: 30
Rok: 2
Metody dydaktyczne:
przedmiotu:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium: -
Semestr: 3
ECTS: 4
Wykład
Na wykładzie prezentowana jest teoria z zakresu podstaw
grafiki komputerowej i wskazówki dotyczące wybranych
programów graficznych. Wykład składa się z części
przekazywanej przez wykładowcę podczas spotkania w
siedzibie szkoły (2g) oraz części przekazywanej w postaci
plików w sieci do samodzielnego opanowania z
konsultacjami wykładowcy (28g).
Laboratorium
Zajęcia polegają na rozwiązywaniu zadań i problemów z
wykorzystaniem wybranych programów grafiki
komputerowej.
Sprawdzenie wiedzy z zakresu przedmiotu obejmuje
ocenę postępów w opanowaniu materiału teoretycznego
na podstawie odpowiedzi na pytania i rozwiązań
problemów umieszczanych w materiałach wykładowych
oraz egzaminu testowego obejmującego zagadnienia
teoretyczne przedstawione na wykładzie. Ocena z
egzaminu jest średnią oceny postępów opanowania
materiału wykładowego drogą e-lerning oraz oceny z
egzaminu testowego.
Wynikowa ocena z laboratorium jest średnią wartości
sumy ocen z dwóch kolokwiów, zaokrągloną do
najbliższej regulaminowej oceny.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Janusz Kacerka
Przedstawienie głównych pojęć grafiki komputerowej, komunikacji człowiek-komputer i
opanowanie tworzenia grafiki komputerowej w wybranych programach graficznych.
Treści programowe:
WYKŁAD
Zastosowania grafiki komputerowej. Grafika rastrowa i wektorowa. Sprzęt dla potrzeb grafiki
komputerowej.
Podstawowe operacje rastrowe.
Współrzędne jednorodne. Opis macierzowy przekształceń dwuwymiarowych i
trójwymiarowych.
Reprezentacja przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyźnie. Rzutowanie, kamera i wirtualne
studio.
Modelowanie brył. Modelowanie krzywych i powierzchni.
Eliminacja elementów zasłoniętych.
Światło i barwa w grafice komputerowej.
Modelowanie oświetlenia. Cieniowanie.
Oświetlenie globalne. Metoda śledzenia promieni. Metoda energetyczna.
Dążenie do realizmu w grafice komputerowej. Animacja
LABORATORIUM
Ćwiczenia z programem CorelDRAW
− Uruchamianie programu, zapisywanie, otwieranie i drukowanie rysunków. Okno
podpowiedzi.
− Podstawy rysunku wektorowego.
− Rysowanie podstawowych obiektów. Kształty podstawowe. Obiekty z trzech
punktów.
− Kolorowanie obiektów.
− Transformacje obiektów.
− Tworzenie kopii obiektów. Ustalanie kolejności obiektów.
− Operacje na grupach obiektów: blokowanie, wyrównywanie, rozkładanie.
− Tekst. Wprowadzanie i formatowanie tekstu. Dopasowanie do obiektów. Znaki
specjalne.
− Tabele. Tworzenie i formatowanie.
− Tworzenie wypełnień. Stosowanie różnych typów wypełnień.
− Rysowanie konturów. Wypełnianie części wspólnej.
− Sposoby precyzyjnego rysowania.
Ćwiczenia z programem Photoshop
−
−
−
Interfejs programu
Praca z obrazami. Kadrowanie, prostowanie.
Powielanie i usuwanie elementów obrazu.
−
−
−
−
−
Retusz obrazów.
Korekcja ekspozycji.
Korekcja kontrastu.
Korekcja kolorów.
Efekty specjalne
― Foley J. D., van Dam A., Feiner S. K., Hughes J. F., Philips R. L.:
Wprowadzenie do grafiki komputerowej, wyd. drugie, WNT 2001
― Jankowski M.: Elementy grafiki komputerowej, WNT 2005
14. Zimek R.: CorelDRAW X4 PL, ćwiczenia praktyczne. Helion
15. Owczarz-Dadan A.: Photoshop CS4 PL, ćwiczenia praktyczne. Helion.
16. Zimek R.: ABC CorelDRAW X4 PL. Helion
17. Adobe Photoshop CS4/CS4 PL, oficjalny podrecznik. Helion 2009
18. Gajda W. GIMP w zastosowaniach. Warszawa, Mikom 2004
19. Phyllis D. Po prostu GIMP. Gliwice, Helion 2000
20. Benicewicz-Miazga A. Grafika w biznesie. Projektowanie elementów tożsamości
wizualnej - logotypy, wizytówki oraz papier firmowy. Gliwice, Helion 2004
21. Maestri G. Animacja cyfrowych postaci. Gliwice, Helion 2000
22. Fleming B., Dobbs D. Animacja cyfrowych twarzy. Gliwice, Helion 2002
23. Pastuszak W. Barwa w grafice komputerowej. Warszawa, PWN 2000
Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PROGRAMOWANIA
Informatyka
Algorytmy i złożoność obliczeniowa- przedmiot będzie
realizowany na I roku I semestrze oraz wybrane wiadomości
z przedmiotu inżynieria internetowa który będzie realizowany na
I roku II semestr
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
120 godzin
60 godzin
-
Laboratorium:
60 godzin (projekt)
Seminarium:
-
Rok: I
Semestr:I i II
Metody dydaktyczne:
W trakcie wykładu przedstawiana jest wiedza teoretyczna
ipraktyczna z zakresu programowania w języku
wysokiego poziomu, ilustrowana kodami źródłowymi
programów, prezentacją ich kompilacji, wykonania i
uzyskanymi wynikami. Ćwiczenia laboratoryjne polegają
na samodzielnym tworzeniu i uruchamianiu przez
studentów prostych programów z zakresu materiału
wykładowego oraz prezentacji wyników ich działania.
2 kolokwia pisemne z materiału wykładowego po
zakończeniu każdego semestru oraz zaliczenie ćwiczeń
laboratoryjnych polegające na analizie i ocenie
tworzonych kodów źródłowych oraz poprawności ich
wykonania.
Ocena z wykładu jest średnią arytmetyczną z 2
kolokwiów.
Wynikowa ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną
ocen uzyskanych w czasie ćwiczeń, zaokrągloną do
przedmiotu:
ECTS:
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr Piotr Milczarski
Po zaliczeniu modułu student powinien znać :
• Środowisko uruchomieniowe: kompilator, debugger.
• Składnię języka.
• Operacje wejścia i wyjścia dla algorytmów obliczeniowych.
• Implementować algorytmy obliczeniowe w języku programowania
•
•
•
•
•
•
Projektować oprogramowanie z wykorzystaniem techniki programowania zorientowanego
obiektowo, inżynieria oprogramowania.
Projektować algorytmy z wykorzystaniem tablic, łańcuchów znaków i struktur danych,
Projektować interaktywne aplikacje oparte o zdarzenia,
Wykorzystywać obiekty graficzne oraz obiekty zapewniające dostęp do plików,
Wykorzystywać biblioteki komponentów do projektowania interaktywnego interfejsu
użytkownika,
Wykorzystywać środowisko uruchomieniowe do projektowania systemów informatycznych
Treści programowe:
Wykład:
• Definicja i podział języków programowania
• Środowisko uruchomieniowe Javy (J2SDK, IDE), maszyna wirtualna Javy. Pliki źródłowe, kompilacja
i interpretacja kodów.
• Wprowadzenie do programowania obiektowo-zorientowanego, podstawowe pojęcia (obiekty, klasy,
atrybuty, metody, enkapsulacja, dziedziczenie, tworzenie i niszczenie obiektów). Diagramy klas,
pakiety, sekwencje.
•
•
•
•
•
•
Składnia języka: Słowa kluczowe, zmienne, stałe, modyfikatory, zarządzanie pamięcią (stos, sterta),
literały, instrukcje, tablice, operatory, definicje obiektów, klas i metod, konstruktory i destruktory.
Instrukcje przypisania, konwersje typów danych, wyrażenia arytmetyczne i logiczne, instrukcje
sterujące, instrukcje wejścia – wyjścia.
Taksonomia języków programowania, języki imperatywne, Metody i paradygmaty programowania.
Programowanie zorientowane obiektowo: struktury danych, klasy, interfejsy, obiekty i komponenty
oprogramowania. Hermetyzacja, abstrakcja, dziedziczenie i polimorfizm składowych. Typy danych,
operatory i instrukcje sterujące. Tworzenie i kasowanie obiektów. Zarządzanie pamięcią. Modułowość
programów, pakiety oprogramowania. Paradygmat wielokrotnego użycia kodów. Działania na
tablicach i łańcuchach znaków. Operacje wej/wyj – strumienie, pliki.
Struktura aplikacji. Interaktywny i graficzny interfejs użytkownika GUI. Tworzenie interfejsów
użytkownika w oparciu o biblioteki komponentów oprogramowania wielokrotnego użycia.
Programowanie zdarzeniowe i wizualne. Zdarzenia i modele ich obsługi. Grafika niezależna
sprzętowo, obiekty graficzne i kontekst urządzenia.
Inżynieria oprogramowania. Cykl życia oprogramowania. Analiza zorientowana obiektowo.
Komputerowo wspomagane programowane, zintegrowane środowiska uruchomieniowe i zintegrowane
środowiska uruchomieniowe RAD(IDE). Standardowe biblioteki.
Oprogramowanie: środowisko uruchomieniowe SDK i RAD (IDE), kursy języków w wersji
elektronicznej, programy przykładowe, dokumentacja bibliotek. JDK
Projekt
Wykonanie i uruchomienie przykładowych programów wykorzystujących zakres materiału podanego na
wykładzie. Edycja, kompilacja i uruchomienie pierwszego programu w języku Java w trybie konsolowym.
Pisanie i uruchamianie programów zawierających zmienne skalarne i dokonujących prostego ich przetwarzania.
Programy przetwarzające zmienne tablicowe. Programy z zastosowaniem instrukcji pętli. Programy z
zastosowaniem instrukcji warunkowych. Programy z zastosowaniem prostych obiektów. Przykłady apletów i
prostych aplikacji graficznych. Tworzenie graficznego interfejsu użytkownika.
1.
Barteczko K., Java od podstaw do technologii, część I i II. Komplet dwóch
podręczników, Mikom 2003
2.
Eckel Bruce, Thinking in Java. Edycja polska, Helion 2003
3.
Marcin Lis, Ćwiczenia praktyczne. Java, Helion 2006.
-
Walczak K., JAVA. Nauka programowania dla początkujących, W&W 2004
-
Horstmann C. S., Cornell G., Java 2. Podstawy, Helion, 2003
Nazwa przedmiotu: Systemy operacyjne
Informatyka
RAZEM:0
Wykład: 0
Ćwiczenia:0
Laboratorium: 0
Projekt: 0
Seminarium:0
RAZEM:20
Rok: II
Wykład:0
2011/2012
Ćwiczenia:0
Laboratorium:20
Semestr: IV
Projekt:0
Seminarium:0
ECTS:
Metody dydaktyczne:
Laboratorium
Na zajęciach studenci poznają budowę i mechanizmy działania systemów
operacyjnych. Dodatkowo wskazane będą możliwości użycia i konfiguracji.
Zaliczenie laboratorium wymaga realizacji wybranego zagadnienia z listy
dostępnych tematów poprzez przygotowanie pracy pisemnej oraz prezentacji
multimedialnej i zaprezentowanie jej kolegom/koleżankom z grupy.
Przygotowane przez studentów prace posłużą za źródło wiedzy do
przygotowania testu końcowego. Warunkiem zaliczenia laboratorium jest
przygotowanie pracy pisemnej, wykonanie prezentacji oraz rozwiązanie
testu. W ramach zajęć można otrzymać trzy oceny z następującymi wagami:
przedmiotu:
− Za przygotowanie pracy pisemnej na wybrany temat (waga
0.3)
− Za przedstawienie tematu w formie prezentacji (waga 0.2)
− Rozwiązanie testu zaliczeniowego (waga 0.5)
Na zajęciach studenci poznają mechanizmy działania systemu operacyjnego. Zrozumienie
zjawisk zachodzących w systemie operacyjnym pozwoli lepiej go wykorzystać i uchronić się
przed zagrożeniami.
Treści programowe:
•
•
•
•
•
Boot Loader - program rozruchowy (ntldr, lilo, grub)
Ststem plikó FAT
System plików NTFS
System plików EXT
Planista systemu operacyjnego - Algorytm szeregowania
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Wielozadaniowość systemó operacyjnych
Model architektury systemu Windows Phone
Model architektury systemu Linux
Model architektury systemu Android
Model architektury systemu Windows NT
Standard CORBA
Modele COM i DCOM
Web Service
Podstawowe problemy bezpieczeństwa systemów operacyjnych
Analiza zagrożeń systemu operacyjnego
Powłoka systemu Linux (Bash)
Powłoka systemu Windows (SSH)
Pulpit zdalny
Kerberos - Protokół uwierzytelniania i autoryzacji
LDAP - Lightweight Directory Access Protocol
Active Directory - usługa katalogowa systemu Windows
Zarządzanie użytkownikami. Mechanizm uprawnień Windows
Zarządzanie użytkownikami. Mechanizm uprawnień Linux
Linux-PAM (modularny system uwierzytelniania)
Techniki wirtualizacji Linux (KVM, Xen, itp.)
Techniki wirtualizacji Windows (HyoerV)
GRID (siatka komputerowa)
Chmura obliczeniowa
−
−
−
−
−
Tanenbaum A.S. „Systemy operacyjne wyd. III”, Helion 2010
Sosna Ł., „Linux. Komendy i poleceniea wyd. III”, Helion 2010
Wilson E., „Windwos PowerShell Przewodnik po Skryptach”, Microsoft 2009
Serafin M. „Wirtualizacj w praktyce”, Helion 2011
Ableson W.F., Sen R., King C. „Android w akcji”, Helion 2011
24. Goodheart B. Cox J. „Sekrety Magicznego Ogrodu UNIX System V Wersja 4 od
środka.”, WNT 2001
25. Opracowanie zbiorowe, „Windows oczami programisty”, Mikom Multimedia 2003
26. Tanenbaum A. „Systemy rozproszone. Zasady i paradygmaty”, WNT 2006
OPIS PRZEDMIOTU
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA WE WŁOCŁAWKU
Nazwa przedmiotu: Projekt zespołowy
Informatyka
Nazwa specjalności studiów/specjalizacji
studiów:
Jednostka prowadząca dany kierunek
studiów/przedmiot
Grafika komputerowa i aplikacje internetowe,
systemy informatyczne i bazy danych, sieci
komputerowe i telekomunikacja
Instytut Nauk Społecznych i Technicznych,
Zakład Informatyki
Profil/profile kształcenia
praktyczny
Język wykładowy:
język polski
Kategoria przedmiotu:
Kierunkowy
Status przedmiotu:
obowiązkowy
Poziom studiów: pierwszego stopnia
Rok: III
Kod
przedmiotu
11.3 PZE 661
Semestr: VI
RAZEM
ćwiczenia
Wykład
30
laboratoria
-
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
30
-
RAZEM
Wykład
20
ćwiczenia
laboratoria
-
Sposób realizacji zajęć:
Określenie przedmiotów wprowadzających
wraz z wymaganiami wstępnymi:
Cel kształcenia:
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
20
-
Zajęcia realizowane są:
• zajęcia w sali dydaktycznej
Prowadzenie projektów informatycznych
Głównym celem projektu zbiorowego jest zaznajomienie
i przeprowadzenie studentów przez pełny cykl projektowy
średniej wielkości sieciowej aplikacji komercyjnej (sklep
internetowy, portal aukcyjny, gra sieciowa, portal
społecznościowy, platforma e-learningowa itp.)
Studenci na początku semestru wybierają
technologię tworzenia projektu, np. jedną spośród:
LAMP/WAMP = MySQL + Apache + PHP +
Zend/Symfony Framework
Ruby = SqlLite+ Mongrel + Ruby + Ruby on Rails Framework
.NET = MS SQL Server + IIS + C# + .NET
Framework
po czym w ustalonych grupach 5-6 osobowych
realizują kolejne etapy projektu (patrz: Metody
prowadzenia zajęć)
Efekty kształcenia;
Wiedza:
-K_W05 ma szczegółową wiedzę na temat analizy, specyfikacji,
modelowania, projektowania i implementacji systemów
oprogramowania metodami obiektowymi; ma podstawową
wiedzę o testowaniu, pielęgnacji, cyklu życia oprogramowania inżynierii oprogramowania
-K_W07 zna podstawowe metody, techniki i narzędzia
stosowane przy rozwiązywaniu nieskomplikowanych zadań
informatycznych z zakresu projektowania i implementacji
systemów informatycznych, systemów operacyjnych, sieci
komputerowych i systemów rozproszonych, grafiki i systemów
multimedialnych, sztucznej inteligencji, baz danych, inżynierii
oprogramowania oraz bezpieczeństwa systemów
informatycznych
- K_W08 ma podstawową w zakresie standardów i norm
technicznych związanych ze studiowanym kierunkiem
UMIEJĘTNOŚCI
- K_U22 ma umiejętność samokształcenia się m.in. w celu
podnoszenia kompetencji
zawodowych
- K_U23 potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań
obejmujących
projektowanie systemów informatycznych – dostrzegać ich
aspekty pozatechniczne, w
tym środowiskowe, ekonomiczne i prawne
- K_U25 ma doświadczenie związane z utrzymaniem w ruchu
systemów
informatycznych i komputerowych
- K_U19 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji
zadania informatycznego i przygotować tekst zawierający
- K_U20 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację
poświęconą wynikom realizacji zadania informatycznego
Kompetencje społeczne:
K_K04 ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną
oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole
i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane
zadania
1. Analiza wymagań
•
Specyfikacja wymagań projektu. Wymagania
funkcjonalne i niefunkcjonalne, ,,user-stories''.
•
Określenie formatów i typów danych przetwarzanych
przez system.
•
Projekt bazy danych – Diagram relacji (ERD),
określenie grup użytkowników i ich praw dostępu.
2. Projektowanie
•
projekt warstwy danych na podstawie
zaprezentowanego ERD i przy użyciu wybranego
oprogramowania DBMS, mapowanie obiektoworelacyjne,
•
Projekt warstwy logiki biznesowej, diagramy UML,
diagramy akcji
Projekt warstwy interfejsu użytkownika
3. Impelmentacja – kodowanie ustaleń projektowych w języku
programowania.
4. Wdrożenie i testy
•
testy jednostkowe, testy integralności, testy regresyjne
•
testy bezpieczeństwa, testy ergonomii
•
testy akceptacyjne
•
kalkulacja kosztów wdrożenia
5. Eksploatacja i konserwacja systemu, uwagi do następnej
•
wersji oprogramowania
Metody prowadzenia zajęć:
Obciążenie pracą studenta/ punkty ECTS
I. Studia stacjonarne- godziny realizowane
ze studentem nie wliczane do pensum:
terminach- 1
4) inne formy zaliczeń (określone i podane
do wiadomości studentów jako forma
weryfikacji wiedzy z danego przedmiotu),
np. cząstkowe sprawdziany weryfikujące
przygotowanie do zajęć, omawianie
wyników tych sprawdzianów i związane z
tym ewentualne dodatkowe konsultacje- 1
5) praktyki- 0
7) praca dyplomowa - w wymiarze do 30%
liczby punktów ECTS określonej w ww.
Uchwale Senatu dla danego rodzaju pracy
dyplomowej (licencjackiej, inżynierskiej)- 0
8) inne związane z kierunkiem studiów- 0
II Studia niestacjonarne- godziny
realizowane ze studentem nie wliczane do
pensum:
2) egzaminy/egzaminy poprawkowe-
Studenci pracują w zespołach 5-6 osobowych z podziałem na
role (analityk, projektant, programista, tester
oprogramowania, grafik itp.). Wykonany projekt winien być
nieskomplikowaną ale funkcjonalną i poprawnie
udokumentowaną aplikacją.
Formy aktywności
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Stacjonarne Niestacjonarn
e
W
AF/...
…….
W
Godziny kontaktowe z
nauczycielem akademickim
Godziny bez udziału
nauczyciela akademickiego
1. Przygotowanie się do zajęć,
w tym studiowanie zalecanej
literatury
2.Opracowanie
wyników/przygotowanie do
egzaminu, zaliczenia,
kolokwium
3.Przygotowanie raportu,
prezentacji, dyskusji
Suma
-
35
-
AF/
……
….
25
-
40
-
50
-
10
-
10
-
15
-
25
-
15
-
15
-
75
-
75
ECTS dla danej formy zajęć
-
3
-
3
ECTS dla przedmiotu
1 punkt ECTS=25 godzin
terminach- 2
4) inne formy zaliczeń (określone i podane
do wiadomości studentów jako forma
weryfikacji wiedzy z danego przedmiotu),
np. cząstkowe sprawdziany weryfikujące
przygotowanie do zajęć, omawianie
wyników tych sprawdzianów i związane z
Forma i sposób zaliczenia oraz kryteria
oceny lub wymagania
3
3
Sposób zaliczenia:
• zaliczenie na ocenę
Formy zaliczenia
Projekt – odpowiedź ustna i sprawozdanie pisemne (raport)
Podstawowe kryteria:
Zgodność oprogramowania z dokumentacją i
założeniami projektowymi.
Wykaz literatury :
Dokumentacja techniczna stosowanych technologii (języków
programowania, baz danych, systemów operacyjnych itp.) –
patrz ,, Cel kształcenia”
Nazwiska i imiona osób prowadzących/osoby prowadzącej: Adam Niewiadomski
Nazwa przedmiotu: Prowadzenie projektów informatycznych
Przedmiot przeznaczony do realizacji w: Zakładzie INFORMATYKI
Informatyka
Informatyka
- Bazy danych
- Projektowanie systemów informatycznych
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Projekt:
Seminarium:
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
10(6E)
Laboratorium:
Projekt:
Seminarium:
20
Rok: II
Semestr: IV
Metody dydaktyczne:
Wykład, e-learning
Wykład:
zaliczenie w postaci testu wielokrotnego wyboru (ostatni tydzień zajęć w
semestrze), ocena pracy i aktywności na platformie WWW
przedmiotu:
ECTS: 4
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Wanda Gryglewicz-Kacerka
Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie się ze specyfiką metod prowadzenia projektów
informatycznych (rozpoznanie zagadnienia, studium wykonalności projektu, wstępny plan projektu,
metody opisu )
Treści programowe:
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
1. Zagadnienia realizacji przedsięwzięć informatycznych
Motywacje, przedmiot i metodyki inżynierii oprogramowania
Cykl życia oprogramowania; cykle tradycyjne i nowoczesne; ewolucja oprogramowania
Projekt informatyczny – pojęcie, zakres, udziałowcy, kontekst prowadzenia
Ryzyko przedsięwzięcia; czynniki ryzyka
Strategie realizacji projektu; dobór strategii
Faza przedprojektowa
Identyfikacja problemu
Metody opisu sytuacji problemowej; Wzbogacony Wizerunek sytuacji
Formułowanie wizji rozwiązania; dokument Założeń Wstępnych
Studium wykonalności projektu
Wstępne planowanie projektu
Studium wykonalności projektu informatycznego
Cele i zakres analizy wykonalności
− Kształt studium
− Raport Wykonalności
− Przykłady i praktyczna realizacja elementów studium
•
•
J. Górski (red): Inżynieria oprogramowania w projekcie informatycznym, Mikom, 2000.
K. Subieta: Wprowadzenie do inżynierii oprogramowania, PJWSTK 2003
[1.] St. Szejko (red): Metody wytwarzania oprogramowania, Mikom 2002
Nazwa przedmiotu: Algorytmy i złożoność obliczeniowa
Informatyka
•
•
•
•
sieci komputerowe i telekomunikacja
grafika komputerowa i aplikacje internetowe
systemy informatyczne i bazy danych
programowanie, sieci komputerowe i grafika komputerowa
Wymagania wstępne – znajomość podstawowego
materiału z informatyki (z zakresu szkoły średniej).
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium: -
Seminarium: -
RAZEM: 60
Wykład: 30
Rok: I
Metody dydaktyczne:
przedmiotu:
Ćwiczenia: 30
Laboratorium: -
Seminarium: -
Semestr: I
ECTS: 6
Przedstawienie treści wykładowych w oparciu o liczne
przykłady i ich dokładną analizę. Rozwiązywanie przez
studentów zadań problemowych - analiza
zaproponowanych rozwiązań.
Sprawdzenie wiedzy z zakresu przedmiotu obejmuje
przeprowadzenie dwóch kolokwiów z materiału
wykładowego oraz egzaminu testowego obejmującego
zagadnienia teoretyczne przedstawione na wykładzie.
Ocena z egzaminu jest średnią oceną z dwóch kolokwiów
wykładowych oraz oceny z egzaminu E testowego.
Wynikowa ocena z ćwiczeń jest średnią wartością sumy
ocen z odpowiedzi na ćwiczeniach, dwóch kolokwiów,
zaokrągloną do najbliższej regulaminowej oceny.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: doc. dr inż. Wanda Gryglewicz-Kacerka
W ramach wykładu przekazywana jest wiedza z zakresu podstawowych struktury danych oraz
algorytmów wykorzystywanych w praktyce programowania, a także teorii złożoności
obliczeniowej.
Celem ćwiczeń jest wypracowanie umiejętności konstruowania algorytmów z użyciem
podstawowych technik algorytmicznych, a także umiejętności analizy oraz oceny złożoności
algorytmów.
Treści programowe:
Wykład
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Wprowadzenie: pojęcie typu danej, podstawowe podziały typów danych,
implementacja typów prostych,
Definicja pojęcia algorytm, metody opisu algorytmów,
Wprowadzenie: pojęcie analizy algorytmów, pojęcie asymptotycznej złożoności
obliczeniowej, złożoność pamięciowa algorytmów,
wprowadzenie O – notacji, przedstawienie innych sposobów szacowania złożoności
czasowej algorytmów,
Analiza i ocena złożoności przykładowych algorytmów,
Typy tablicowe: reprezentacja tablic w pamięci, tablice statyczne, dynamiczna
alokacja danych, tablice wielowymiarowe,
Algorytmy obsługi tablic: wstawianie, odczyt oraz wyszukiwanie elementów,
Proste algorytmy sortowania tablic: sortownie bąbelkowe, sortowanie przez proste
wstawianie, sortowanie przez prostą zamianę,
Algorytmy obsługi tablic indeksowych,
Algorytmy typu rządź i zwyciężaj, schemat algorytmu szybkiego sortowania,
Cechy algorytmów sortowania tablic.
Rekurencje: kłopoty z rekurencją: zagnieżdżone wywołanie, przekazywanie
parametrów,
Porównanie rekurencja a iteracja, przykładowe algorytmy,
Sortowanie szybkie oraz , inne przykłady algorytmów rekurencyjnych.
Typy plikowe i strumienie: pojęcie pliku sekwencyjnego, bufora pliku, pliku
logicznego i fizycznego,
Przykłady komunikacji programu z urządzeniami poprzez strumienie wejścia/wyjścia.
Charakterystyka typów: strukturowy i obiektowy, podstawowe definicje, metody
dostępu do składowych,
Alokacja statyczna i dynamiczna zmiennych, typy wskaźnikowe i referencyjne.
Listy liniowe: kolejki typu LIFO (stosy) oraz FIFO, kolejki z priorytetem,
Właściwości jedno i dwukierunkowych list, cyklicznych i niecyklicznych, listy
samoorganizujące się, słowniki, przykłady implementacji list
Algorytmy obsługi list liniowych,
Charakterystyka struktur : drzewa i lasy, rekurencyjna definicja drzewa,
Drzewa binarne, algorytm przekształcania dowolnego drzewa w drzewo binarne,
Algorytmy obsługi drzew binarnych: wyszukiwanie elementu, wybór elementu
minimalnego i maksymalnego, wstawianie i usuwanie elementów,
Charakterystyka struktur: drzewa zrównoważone i lasy,
•
•
•
•
•
Grafy: pojęcie grafu, definicje grafu skierowanego, grafu nieskierowanego oraz grafu
ważonego, metody reprezentacji grafów w pamięci, wyznaczanie najkrótszych dróg
w grafie ważonym,
Algorytmy przeszukiwania przeszukiwanie grafu, algorytm szukania w głąb i wszerz
grafu.
Algorytm przeszukiwania z nawrotami (schemat ogólny, przykłady),
Algorytmy zachłanne: problem komiwojażera,
Elementy algorytmiki przeszukiwania tekstów.
Ćwiczenia:
W ramach ćwiczeń studenci nabywają praktyczne umiejętności w zakresie tworzenia struktur
danych i algorytmów przetwarzania zmiennych skalarnych, tablic jedno- i dwuwymiarowych,
plików i list oraz drzew binarnych, a także analizy złożoności algorytmów.
27. N. Wirth, Algorytmy + struktury danych = programy, WNT 2004
28. P. Wróblewski, Algorytmy, struktury danych i techniki programowania, Helion 2003
29. A. V. Aho, J. E. Hopcroft, J. D. Ullman, Algorytmy i struktury danych, Helion 2003
30. A. V. Aho, J. E. Hopcroft, J. D. Ullman, Projektowanie i analiza algorytmów, Helion
2003
•
P. Kotowski, Algorytmy + struktury danych = abstrakcyjne typy danych, BTC2006
Nazwa przedmiotu: Architektura systemów komputerowych
Informatyka
- grafika komputerowa i aplikacje internetowe
Podstawowe zagadnienia informatyki
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
15 godzin
Rok: I
Semestr: II
Metody dydaktyczne:
Ćwiczenia laboratoryjne polegają na samodzielnym
tworzeniu i uruchamianiu przez studentów programów
asemblerowych z zakresu materiału wykładowego oraz
prezentacji wyników ich działania. Ponadto studenci
projektują proste układy logiczne.
przedmiotu:
ECTS:
Nazwiska i imiona osób prowadzących: mgr inż. Marcin Kacprowicz
Studenci nabywają umiejętności: projektowania prostych układów kombinacyjnych
i sekwencyjnych, rozumienia różnych architektur współczesnych komputerów,
interpretowania danych w postaci maszynowej oraz pisania prostych programów
asemblerowych.
Treści programowe:
― Systemy liczbowe
― Bramki logiczne
― Układy cyfrowe
― Edycja, kompilacja i uruchamianie programów asemblerowych
1. William Stallings, Organizacja i architektura systemu komputerowego. WNT 2000.
2. Peter Abel, Programowanie: Asembler IBM PC. Wyd. RM 2004.
3. Eugeniusz Wróbel, Asembler. Wkrocz w świat programowania w języku asemblera.
Helion 2004.
4. L.Bułhak, R.Goczyński, M.Tuszyński, DOS 5.0 od środka. HELP 1997.
1. Gary Syck, Turbo Assembler – Biblia użytkownika. LT&P 2002.
2. Billy Taylor, System BIOS dla programujących w językach C I C++, Wydawnictwo
Nakom Poznań 1996.
3. Vlad Pirogov, Asembler. Podręcznik programisty, Helion 2005.
Nazwa przedmiotu: Bazy danych
Informatyka
-grafika komputerowa i aplikacje internetowe
Podstawowe wiadomości z zakresu: architektury
komputerów, języków programowania.
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
30 godzin
Laboratorium:
Seminarium:
30 godzin
Rok: II
Semestr: III
Metody dydaktyczne:
Ćwiczenia laboratoryjne polegają na samodzielnym tworzeniu baz
danych, zapytań, poleceń, funkcji i procedur składowanych z zakresu
materiału wykładowego oraz prezentacji wyników ich działania.
Podstawą oceny jest projekt realizowany w trakcie zajęć
laboratoryjnych oparty o wiedzę uzyskaną na wykładzie oraz w
trakcie zajęć zaokrągloną do najbliższej regulaminowej oceny. Przy
wystawianiu oceny pod uwagę brana jest również aktywność podczas
zajęć, oceny z kolokwiów, oraz zrealizowane zadania laboratoryjne.
przedmiotu:
ECTS:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadą działania oraz sposobami i zasadami
tworzenia relacyjnych baz danych, poleceniami i składnią języka SQL, procedurami i funkcjami
składowanymi, funkcjami agregującymi, funkcjami znakowymi, numerycznymi i daty.
Treści programowe:
•
Budowa relacyjnych baz danych
•
Polecenia i składnia języka SQL
•
Klauzule języka SQL
•
Funkcje znakowe, numeryczne i daty
•
Funkcje agregujące
•
Podzapytania
•
Instrukcję manipulacji danych – INSER, UPDATE, DELETE
― M. Szeliga: ABC języka SQL. HELION.
― A. Jakubowski: Podstawy SQL. Ćwiczenia praktyczne. HELION.
― M. Gruber: SQL. HELION.
― R. Coburn: SQL dla każdego. HELION.
Nazwa przedmiotu: Problemy społeczne i zawodowe informatyki
Informatyka
brak
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
RAZEM:
Wykład:20
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
Rok: I
Semestr: I
ECTS:
Metody dydaktyczne:
Wykład (z dyskusją)
Praca pisemna (esej) na zadany temat, aktywność podczas
przedmiotu:
moderowanej dyskusji w czasie wykładu
Założenia i cele przedmiotu: Zapoznanie studentów ze społecznymi i zawodowymi
problemami, na jakie napotykają użytkownicy informatyki, a przede wszystkim informatycy
w swej codziennej pracy.
Przejście do społeczeństwa informacyjnego. Odpowiedzialność zawodowców wiążąca się z
wykorzystywaniem i budowaniem systemów informatycznych. Problemy etyczne i prawne,
związane głównie z własnością intelektualną i prawem patentowym.
Treści programowe:
1. Społeczeństwo informacyjne.
2. Problemy zawodowe: profesje informatyczne, zarobki, miejsca pracy.
3. Kluczowe umiejętności i predyspozycje pracownika IT.
4. Odpowiedzialność zawodowa.
5. Etyka informatyczna; kodeksy etyczne i postępowania zawodu informatyka (PTI,
NTIE, DiS,
IEEE-CS/ACM, AIS).
6. Internetowy savoir-vivre, zachowania sprzeczne z netykietą.
7. Prawne podstawy ochrony prywatności; prawa i obowiązki podmiotu danych
osobowych.
8. Prawa autorskie w społeczeństwie informacyjnym (majątkowe i osobiste).
9. Licencje i patenty na oprogramowanie.
10. Podpis elektroniczny.
11. Ryzyko i odpowiedzialność związane z systemami informatycznymi.
12. Zagrożenia w społeczeństwie informacyjnym.
13. Przestępstwa komputerowe i ich prawna klasyfikacja (wyroki sądowe).
14. Zmiany społeczne związane z telepracą
•
Wybrane problemy społeczne i zawodowe informatyki , Marek Cieciura
•
Piotr Waglowski, Prawo w sieci. Zarys regulacji Internetu, Helion 2005.
•
Źródła internetowe
Nazwa przedmiotu: Prowadzenie projektów informatycznych
Informatyka
Informatyka
- Bazy danych
- Projektowanie systemów informatycznych
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Projekt:
Seminarium:
RAZEM: 20
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium: 20
Projekt:
Seminarium:
Rok: II
Semestr: IV
ECTS:
Metody dydaktyczne:
Zajęcia laboratoryjne z wykorzystaniem oprogramowania MSProject
2010PL
Zadanie realizowane przez cały semestr, składające się z 5 części,
przedmiotu:
oddawane w formie elektronicznej na ostatnich zajęciach
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Zbigniew Wiśniewski
Celem zajęć jest nabycie przez studentów umiejętności wykorzystania narzędzi
wspomagających planowanie i realizację projektów informatycznych.
Treści programowe:
1
Cykl realizacji przedsięwzięć informatycznych w ramach zarządzania projektami
Trójkąt zarządzania projektem,
Projekt przedsięwzięcia: cele główne, cechy funkcjonalne systemu (aplikacji), szacowany
zakres, produkty, czas realizacji, koszt
Środowisko MSProject 2010PL, ustawienia
Parametry projektu
Kalendarz projektu
Planowanie ręczne i automatyczne
Etapy, zadania, podzadania
2
Podział zadań na etapy i pakiety zadań
Dekompozycja pakietów roboczych
Struktura podziału pracy
Szacowanie czasów trwania - sposoby szacowania, wybór właściwej metody
Zadania sumaryczne - szacowanie czasów trwania
Zadania cykliczne
Kamienie milowe
3
Zależności czasowe, związki przyczynowo – skutkowe
Ograniczenia czasowe zadań
Definiowanie zasobów pracy
Zasoby materiałowe
Zasoby kosztowe
4
Problematyka deficytu zasobów
Przydzielanie zasobów do zadań
Równoważenie obciążenia pracą
Metody korygowania nadmiernych alokacji
5
Realizacja projektów
Śledzenie projektów
Ocena wydajności
Aktualizacja postępów
Raportowanie kosztów
Raportowanie harmonogramów i zasobów
― B. Biafore: Microsoft Project 2007PL-Nieoficjalny podręcznik, Helion 2009
― K. Subieta: Wprowadzenie do inżynierii oprogramowania, PJWSTK 2003
•
S. Szejko (red): Metody wytwarzania oprogramowania, Mikom 2002
Nazwa przedmiotu: SYSTEMY OPERACYJNE
Przedmiot przeznaczony do realizacji w: Zakład Informatyki
Informatyka
Sprawne posługiwanie się systemem operacyjnym MS
Windows XP/Vista/7 w zakresie podstawowym Sprawna
obsługa edytora tekstów.
RAZEM:
Wykład:
-
-
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
-
-
-
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
20 godzin
20 godzin
-
Laboratorium:
Seminarium:
-
Rok: II
Semestr: IV
Metody dydaktyczne:
WYKŁAD:
ECTS: 4
31. Prezentacje multimedialne
32. Symulacje w czasie rzeczywistym
33. Animacje
34. Lekcje interaktywne
przedmiotu:
WYKŁAD:
Poziom wiedzy wykładowej jest oceniany poprzez
egzamin w postaci testu komputerowego.
W sytuacjach wątpliwych, rozmowa ustna.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: Piotr Milczarski
WYKŁAD:
Poznanie najważniejszych elementów architektury nowoczesnych systemów
operacyjnych, wraz z cechami charakteryzującymi poszczególne implementacje (UNIX, MS
Windows NT, Linux), najważniejszych zagadnień bezpieczeństwa systemów operacyjnych.
Zasady
budowy
podstawowych
serwisów
usługowych
w
systemie
operacyjnym,
najpopularniejsze metody ataków sieciowych na systemy operacyjne i metody ochrony.
Treści programowe:
WYKŁAD:
Treści programowe jakie będą realizowane w zakresie przedmiotu systemy operacyjne
przedstawiają się następująco:
•
Zadania stawiane przed systemem operacyjnym i rodzaje systemów operacyjnych.
Zasady działania systemów operacyjnych.
•
Trzy podstawowe architektury systemów: monolityczny, warstwowy, klient-serwer.
•
Przegląd systemów operacyjnych.
•
Systemy plików w różnych systemach operacyjnych.
•
Procesy współbieżne (Programy, procesy i wątki; Komunikacja międzyprocesowa;
Semafory, monitory; Obieg komunikatów)
•
Jądro systemu (Architektura; Reprezentacja procesów; Wstępna obsługa przerwań;
Dystrybutor)
•
Zarządzanie pamięcią operacyjną (Zadania; Szeregowanie zadań; Implementacja
pamięci wirtualnej; Strategie przydziału pamięci; Model zbioru roboczego)
•
System wejścia-wyjścia
•
System plików
•
Przydział zasobów i planowanie (Mechanizmy przydziału zasobów; Blokada systemu;
Algorytmy planowania; Hierarchie procesów)
•
Podstawowe problemy synchronizacji; problemy producent-konsument, czytelnicypisarze oraz problem pięciu filozofów;
•
Bezpieczeństwo sieciowe systemów operacyjnych
•
Wymagania systemów operacyjnych pracujących jako zapory ogniowe
•
Nowoczesne metody uwierzytelniania użytkowników
•
Identyfikowanie typowych ataków na system i obrona przed nimi
•
Andrew S. Tanenbaum, Systemy operacyjne. Wydanie III, Helion 2010
•
Lister A.M., Eager R.D.: Wprowadzenie do Systemów Operacyjnych, WNT, 1993
•
Kazimierz Lal, Tomasz Rak.: Linux. Komendy i polecenia. Praktyczne przykłady.
Helion, 2005
•
Silberschatz A., Galvin P.B.: Podstawy Systemów Operacyjnych, WNT, 2000
―
Dokumentacje techniczne LINUX, MS WINDOWS NT, UNIX
― Graham Glass, King Ables.: Linux dla programistów i użytkowników. Helion. 2005
Nazwa przedmiotu: Technologie Sieciowe
INFORMATYKA
•
•
Architektura systemów komputerowych
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium: -
RAZEM: 30
Wykład: -
Ćwiczenia:
Laboratorium: 30
Seminarium: -
Rok: II
Semestr: IV
Metody dydaktyczne:
Na zajęciach praktycznych – planowanie , budowa i
konfigurowanie prostych sieci lokalnych. Instalacja i
konfiguracja serwerów FTP i WEB. Zakończenie każdego
ćwiczenia praktycznego (laboratoryjnego) jest uzupełnione
testem komputerowym sprawdzającym wiedzę i umiejętności.
Wszystkie ćwiczenia są tak dobrane, aby można je było
wykonać w trakcie zajęć.
Zaliczenie ćwiczeń (pracownia) – sprawozdania wykonywane
po każdym cyklu tematycznym , kolokwium i projekt
przykładowej sieci LAN (ok. 100-200 hostów i 6 węzłów).
przedmiotu:
ECTS:
Nazwiska i imiona osób prowadzących: mgr inż. Daniel Filutowicz
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami działania sieci
komputerowych i z terminologią sieciową. Oczekuje się znajomości i zrozumienia modelu
warstwowego sieci i podstawowych protokołów – HDLC, ATM, TCP/IP, Ethernet. Umiejętności
zainstalowania prostej sieci komputerowej z wykorzystaniem narzędzi typu DHCP. Przesyłanie
danych zaszyfrowanych narzędziami PGP.
Treści programowe:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Cel i zastosowanie sieci komputerowych, podstawowe pojęcia i terminologia.
Architektura warstwowa sieci i protokoły, zasady współpracy warstw, model odniesienia
ISO/OSI. Protokoły HDLC, PPP.
Transmisja danych w sieciach komputerowych. Charakterystyka przewodowych mediów
transmisji – kabla koncentrycznego, skrętki, światłowodu.
Podstawy transmisji bezprzewodowej. Zagadnienia multipleksacji transmisji – technologie
TDM, FDM, SONET, SDH.
Topologie sieci lokalnych (LAN). Techniki dostępu do medium na przykładzie sieci Ethernet
(CSMA/CD), Token Ring, FDDI.
Standaryzacja w sieciach komputerowych i standardy IEEE 802.x. Łączenie sieci
komputerowych. Sieci FR i ATM.
Wprowadzenie do architektury TCP/IP i Internetu, schemat komunikacji w intersieci TCP/IP.
Protokoły TELNET, FTP, SMTP, HTTP.
Sieci klasowe i bezklasowe.
Konfiguracja statyczna i dynamiczna (DHCP) sieci.
Zagadnienia bezpieczeństwa sieci i kryptografii. Pakiety typu PGP.
•
•
Kurose, James F., Ross, Keith W. Pilch, Piotr., Werner, Grzegorz.; ,,Sieci komputerowe : od
ogółu do szczegółu z internetem w tle‘‘, Wydawnictwo Helion, 2006.
D.E. Comer, Sieci komputerowe TCP/IP‖;
― Comer Douglas E., Sieci komputerowe i intersieci. Wydawnictwa NaukowoTechniczne, Warszawa 2000.
― Comer D. E.: Sieci komputerowe TCP/IP. Tom 1: Zasady, protokoły i architektura.
WNT, Warszawa 1997..
−
Nazwa przedmiotu: Technologie Sieciowe
INFORMATYKA
•
Podstawy programowania;
•
Architektura systemów komputerowych
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium: -
RAZEM: 30
Wykład: 30
Ćwiczenia: -
Laboratorium: -
Seminarium: -
Rok: II
Semestr: IV
Metody dydaktyczne:
Wykład multimedialny. Wszelkie zagadnienia teoretyczne są
omawiane w trakcie wykładów.
Na zajęciach praktycznych – planowanie , budowa i
konfigurowanie prostych sieci lokalnych. Instalacja i
konfiguracja serwerów FTP i WEB. Zakończenie każdego
ćwiczenia praktycznego (laboratoryjnego) jest uzupełnione
testem komputerowym sprawdzającym wiedzę i umiejętności.
Wszystkie ćwiczenia są tak dobrane, aby można je było
wykonać w trakcie zajęć.
Egzamin ustny lub pisemny (wykład); Zaliczenie (pracownia) –
kolokwium i projekt przykadowej sieci LAN (ok. 100-200
hostów i 6 węzłów). Wynikowa ocena z ćwiczeń jest
przedmiotu:
ECTS: 7
średnią arytmetyczną ocen uzyskanych w czasie ćwiczeń,
zaokrągloną do najbliższej regulaminowej oceny.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr Piotr Miczarski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami działania sieci
komputerowych i z terminologią sieciową. Oczekuje się znajomości i zrozumienia modelu
warstwowego sieci i podstawowych protokołów – HDLC, ATM, TCP/IP, Ethernet. Umiejętności
zainstalowania prostej sieci komputerowej z wykorzystaniem narzędzi typu DHCP. Przesyłanie
danych zaszyfrowanych narzędziami PGP.
Treści programowe:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Cel i zastosowanie sieci komputerowych, podstawowe pojęcia i terminologia.
Architektura warstwowa sieci i protokoły, zasady współpracy warstw, model odniesienia
ISO/OSI. Protokoły HDLC, PPP.
Transmisja danych w sieciach komputerowych. Charakterystyka przewodowych mediów
transmisji – kabla koncentrycznego, skrętki, światłowodu.
Podstawy transmisji bezprzewodowej. Zagadnienia multipleksacji transmisji – technologie
TDM, FDM, SONET, SDH.
Topologie sieci lokalnych (LAN). Techniki dostępu do medium na przykładzie sieci Ethernet
(CSMA/CD), Token Ring, FDDI.
Standaryzacja w sieciach komputerowych i standardy IEEE 802.x. Łączenie sieci
komputerowych. Sieci FR i ATM.
Wprowadzenie do architektury TCP/IP i Internetu, schemat komunikacji w intersieci TCP/IP.
Protokoły TELNET, FTP, SMTP, HTTP.
Sieci klasowe i bezklasowe.
Konfiguracja statyczna i dynamiczna (DHCP) sieci.
Zagadnienia bezpieczeństwa sieci i kryptografii. Pakiety typu PGP.
•
•
Kurose, James F., Ross, Keith W. Pilch, Piotr., Werner, Grzegorz.; ,,Sieci komputerowe : od
ogółu do szczegółu z internetem w tle‘‘, Wydawnictwo Helion, 2006.
D.E. Comer, Sieci komputerowe TCP/IP‖;
― Comer Douglas E., Sieci komputerowe i intersieci. Wydawnictwa NaukowoTechniczne, Warszawa 2000.
― Comer D. E.: Sieci komputerowe TCP/IP. Tom 1: Zasady, protokoły i architektura.
WNT, Warszawa 1997..
−
Nazwa przedmiotu: Bazy danych
Informatyka
systemy informatyczne i bazy danych
Nie są wymagane.
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
-
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
30
30 / 14e
-
Rok: II
Laboratorium:
Seminarium:
-
Semestr: III
ECTS: 7
Wykład:
Metody dydaktyczne:
Wszelkie zagadnienia teoretyczne są omawiane w trakcie
wykładów.
Laboratorium:
W serwisie Szkoły są udostępnione treści i instrukcje do
zadań laboratoryjnych wykonywanych przez studentów
pod nadzorem prowadzącego zajęcia.
Wykłady:
przedmiotu:
Egzamin z treści omawianych na wykładzie w formie
uzgodnionej wcześniej ze studentami.
Laboratorium:
Zaliczenie ćwiczeń: Ocena prawidłowości wykonania
ćwiczeń laboratoryjnych obejmujących zagadnienia
omawiane na wykładzie
Nazwiska i imiona osób prowadzących:
dr inż. Wanda Gryglewicz- Kacerka
WYKŁAD:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi
systemów informatycznych i baz danych oraz modelami danych a w szczególności z
relacyjnym modelem danych.
LABORATORIUM:
Umiejętność utworzenia bazy danych w oparciu o modelu relacyjny model danych.
Umiejętność wyboru danych z wykorzystaniem języka SQL. Zapoznanie się z dostępnym
narzędziem analizy danych i ich wizualizacji.
Treści programowe:
Wykład:
Przechowywanie informacji, modele danych, modele baz danych, język komunikacji z bazą
danych, właściwości relacyjnego modelu danych, integracja danych, normalizacja danych ,
bezpieczeństwo danych, narzędzia projektowania baz danych.
Laboratorium:
W ramach zajęć laboratoryjnych studenci będą wykorzystywać wiedze teoretyczną poznaną
na zajęciach wykładowych. Demonstracja wybranego oprogramowania narzędziowego.
1. Whitehorn Mark, Marklyn Bill: Relacyjne bazy danych, Helion, 2002
2. Hector Garcia-Molina, Jeffrey D. Ullman, Jennifer Widom:, Systemy baz danych.
Kompletny podręcznik, Helion 2011/10
1. Delobel C., Adiba M.: Relacyjne bazy danych, WNT, Warszawa 1989

Nazwa przedmiotu - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa we

Transkrypt

Podobne dokumenty

(pieczęć wydziału)

Warunki zaliczenia przedmiotu

Zasady oceniania Grafika komputerowa – laboratorium

Zaawansowane technologie internetowe

Dr Alicja Gorący

OCENA EFEKTYWNOŚCI SIECI IP 2. Kod przedmiotu

Harmonogram ćwiczeń z laboratorium radionawigacji, semestr

pobierz wykaz

BHP i ergonomia

Technologie internetowe II