OŁOWIANY MEDALISTA

OŁOWIANY MEDALISTA
muzyka: Jerzy Stachurski
słowa: Bogdan Malach
Rytmicznie
F
r r œr œj.
œ œ
&b c ‰
O - ło - wia-nych
3
C
&b ‰
5
F
&b ‰
r r j j œ
œ œ œ œ J
a7
&b ‰
&b
czoł - gi - ści,
r r œr œj.
œ œ
j
œ.
r r j
œ œ œ.
œ œr œ
R J
z me
j
œ œJ
D7
& b œJ œ .
me - dal
bo się
Czwa - rty
Œ
G7
‰ nœ
J
tak
˙
wciąż
o
Trze - ci
na pier - wszym
F
za ga - da - nie,
œ.
j
œ
œ.
g
sma - lec.
C
œ œ
R J
pię - kne
œ œ
R J
œ
œ œ
R R
me - da - le.
Pier-wszy
œ œ Ó
-
dwa-żał.
me - dal
Dru - gi
Œ
me - dal za na - dwa - gę
œ œ Œ œj j
œ ˙
g
za strze - la - nie
ku - lą
C
za ga - da - nie,
a
œ œ œ œ
œ œ Œ Jœ n Jœ
F
j
j
œ œj œ œ .
œ
J
pla - nie
bły - szczą jak
œ œ . Œ œj œj œj œ . Œ œj œj
˙
J
g
me-dal
C7
F
F
ku - cha - rza.
& b œ œ Œ Jœ n œJ
g
co
zdo - był
j
œ
r r œr œj.
œ œ
œ œ Œ œ nœ œ œ œ œ
J J
20
25
gdzie
C7
& b œ œ œ nœ
‰
j
œ
œ
J
œ œr œ
J
R
a
C
o - dwa-gę,
G7
sia - da.
się
g
œ œ œ
œ
do - stał od
œ
J
mam ca - łą kom - pa - nię.
‰
d
g
‰
F
da - la - mi
-
œ Œ œj œj ˙
œ
F
me - dal za
15
j j j
œ œ œ
r r œr œj. œj œ .
œ œ
d
łnie - rzy - ków
i
Każ - dy dzi - wi
9
-
żo
Są pie - chu - rzy
jest ge - ne - rał
7
r r j
œ œ œ.
j
œ.
C
˙
Bo wspa - nia
j
œ œ.
œ
-
˙
w płot
są
-
F
Bo wspa - nia - le
j j
œ œ œ
C
le
Œ œ nœ
j
J J
œ œ.
ga - dał.
b
Czwa - rty
F
œ œ Ó
ga - dał.
2
OŁOWIANY MEDALISTA
1.
Ołowianych żołnierzyków mam całą kompanię.
Są piechurzy i czołgiści, a na pierwszym planie
Jest generał z medalami co błyszczą jak smalec.
Każdy dziwi się gdzie zdobył tak piękne medale.
Pierwszy medal za odwagę Bo się wciąż odważał.
Drugi medal za nadwagę Dostał od kucharza.
Trzeci medal za strzelanie Kulą w płot sąsiada.
Czwarty medal za gadanie Bo wspaniale gadał.
3.
Ołowiane żołnierzyki śpią znów na komodzie.
I do tego głośno chrapią bo to ponoć w modzie.
Razem z nimi - pan generał - równie okazale,
Tak, że słychać jak mu dzwonią na piersi medale.
Pierwszy medal za odwagę Bo się wciąż odważał.
Drugi medal za nadwagę Dostał od kucharza.
Trzeci medal za strzelani Kulą w płot sąsiada.
Czwarty medal za gadanie Bo wspaniale gadał.
2.
Ołowiane żołnierzyki poszły na ćwiczenia.
Są piechurzy i czołgiści, nie ma dowodzenia.
Bo generał ćwiczeniami nie przejął się wcale Wyjął z szafy dużą szczotkę i czyści medale.
Pierwszy medal za odwagę Bo się wciąż odważał.
Drugi medal za nadwagę Dostał od kucharza.
Trzeci medal za strzelanie Kulą w płot sąsiada.
Czwarty medal za gadanie Bo wspaniale gadał.
4.
Ołowiane żołnierzyki poszły na złomowiec,
No bo ołów to jest cenny dla kraju surowiec.
Poszedł także pan generał, chociaż z wielkim żalem,
Bo zostawić musiał w domu wszystkie swe medale.
Pierwszy medal za odwagę Bo się wciąż odważał.
Drugi medal za nadwagę Dostał od kucharza.
Trzeci medal za strzelanie Kulą w płot sąsiada.
Czwarty medal za gadanie Bo wspaniale gadał.