BIULETYN PARAFIALNY

Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie
Intencje mszalne
Poniedziałek 14.03.2016
700 – W pewnej intencji Jadwigi
830 – Za śp. Rudolfa, Gertrudę i Zofię Czarnowskich , Anastazję i Józefa
Witkowskich, Helenę, Albina i Tadeusza Leśniczak oraz Józefę Tymińską
1830 - Za śp. rodziców: Jadwigę i Bolesława Garbowskich w 29 rocznicę śmierci ojca
Wtorek 15.03.2016
700 –
830 – Za śp. Edmunda Kamińskiego w 11 rocznicę śmierci, Helenę, Michała i brata
Franciszka
1830 - O zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Stanisławy Parda i z rodziny Kuźmińskich
Środa 16.03.2016
700 – Za śp. Henryka
830 – Za śp. męża; Kazimierza w 15 rocznicę śmierci, rodziców z obojga stron, braci i
Danutę
1830 – Za śp. Krystynę Rzeszotarską w rocznicę urodzin oraz Ryszarda, Janusza, Wandę,
Grażynę i prawnuka Adriana
Czwartek 17.03.2016
700 – O kanonizację bł. Stanisława Papczyńskiego
830 – Za śp. Piotra w 13 rocznicę śmierci oraz za zmarłych z rodziny Klimek i Chamela
1830 – Za śp. Joannę i Jana Zakrzewskich oraz Czesławę Maciejewską, Irenę Szałkowską i
pozostałych zmarłych z rodziny
Piątek 18.03.2016
700 – O uwolnienie od działania złego ducha dla Magdy przez wstawiennictwo św. Ojca Pio
i Michała Archanioła
830 – Dziękczynna za szczęśliwą operację męża Franciszka, z prośbą o powrót do zdrowia
1830 – Dziękczynna, z prośbą o błogosławieństwo Boże, zdrowie i potrzebne łaski dla
Jana z okazji urodzin oraz za śp. Zofię Rzęndkowską
Sobota 19. 03.2016
700 –
830 – Za śp. Ryszarda Bujnowskiego w 1 rocznicę śmierci
1830 - Za śp. męża Kazimierza w 16 rocznicę śmierci i rodziców z obojga stron
Niedziela 20.03.2016
730 – Za śp. rodziców: Wandę i Stefana oraz braci: Zenona, Ryszarda i Hieronima
900 – Za śp. zmarłych z rodzin: Gorczyca, Mańczak i Kensbok
1030 – ZA PARAFIAN
1030 – Za śp. Barbarę Szczublewską w 10 rocznicę śmierci
1200 - Za śp. Leokadię, Aleksandra, Józefa i Stanisława Kołakowskich oraz za wszystkich
zmarłych w rodzinie
1830 – Za śp. Krystynę i Wacława Sobolewskich w 15 rocznicę śmierci oraz za zmarłych z
rodziny Drozd i Betlejewskich
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.
BIULETYN
PARAFIALNY
Parafia Niepokalanego Serca NMP
Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43,
86-300 Grudziądz, tel. 881 762 522
www.grudziadz.marianie.pl
Numer konta na remont dachu: 91 1240 3998 1111 0010 5093 0549
Kancelaria parafialna czynna we wtorki i czwartki : 10.00 - 12.00 i 17.00 - 18.00
w piątki od 9.00 - 12.00 i 17.00 - 18.00
13 marca 2016 roku V Niedziela Wielkiego Postu
Przeżywamy V Niedzielę Wielkiego Postu. Podczas wieczornej Mszy świętej posługę
pełnić będą członkowie wspólnot Drogi Neokatechumenalnej.
2. We wtorek 15 marca w Wielkich Lniskach o godzinie 19.15 Msza święta w intencji
pokoju.
3. Serdecznie zapraszamy do udziału w nabożeństwach pasyjnych. Droga Krzyżowa
odprawiana jest w każdy piątek o godzinie 8.00 i 18.00. O godzinie 16.30 Droga
Krzyżowa dla dzieci. Gorzkie Żale w każdą niedzielę po Mszy świętej o godzinie
10.30.
4. W piątek 18 marca odbędzie się Droga Krzyżowa ulicami naszego miasta. Początek o
godzinie 17.00 w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego. Zakończenie około
godziny 19.00 Mszą świętą w kościele św. Apostołów Piotra i Pawła na osiedlu
Lotnisko.
5. Na stoliku pod chórem można nabyć wodę święconą i ozdoby na stół wielkanocny.
Dobrowolne ofiary składane przy tej okazji do puszki przeznaczymy na pokrycie
kosztów związanych z wyjazdami ministrantów na różne spotkania i obozy.
6. Obok wejścia do kościoła prowadzimy zbiórkę żywności jako pomoc ludziom
biednym i potrzebującym. Zbiórka prowadzona jest przed południem do godziny
13.00 oraz podczas wieczornej Mszy świętej.
7. Pod chórem można także nabyć świecie Caritas. Dochód z ich sprzedaży
przeznaczony jest na cele charytatywne.
8. Członkowie Rady Parafialnej prowadzą zbiórkę ofiar przeznaczonych na spłatę długu
zaciągniętego na remont dachu naszego kościoła. Zbiórka będzie kontynuowana
jeszcze w przyszłą niedzielę.
9. W NIEDZIELĘ PALMOWĄ 20. marca odbędzie się w naszej parafii muzyczno poetycki KONCERT WIELKOPOSTNY w wykonaniu Chóru Tibi Mariae. Serdecznie
zapraszamy na godzinę 17:30.
40 DNI WIELKIEGO POSTU
Ks. Prof. Maciej Ostrowski wyjaśnia, że liczba 40 pojawia się wielokrotnie w Biblii.
Podaje przykłady: 40 dni padał deszcz, który spowodował 40 – dniowy potop. Potop
oczyścił świat ze zła. 40 lat wędrowali Izraelici przez pustynię z Egiptu do Ziemi
1.
Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie
Pro Christo et Ecclesia – Dla Chrystusa i Kościoła
Obiecanej. To był czas ich oczyszczenia i przygotowania do wejścia do Ziemi Obiecanej.
40 dni i nocy był Mojżesz przed obliczem Pana na Synaju. Otrzymał wtedy prawo od Boga
i zawarł z Nim przymierze. Eliasz mocą pokarmu szedł 40 dni i nocy do góry Horeb, by
tam spotkać się blisko z Bogiem. Niniwa na wezwania proroka Jonasza pokutowała 40 dni
i dzięki temu uniknęła kary Bożej. Jezus pościł na pustyni 40 dni. Jezus ukazywał się
uczniom przez 40 dni po zmartwychwstaniu. Liczba 40 oznacza najczęściej w Biblii okres
pokuty, postu i modlitwy albo kary. Ojcowie Kościoła mówili m. in., że jest symbolem
kary za grzechy, ale też okresem poprawy, przez który zdobywamy zasługę przed Bogiem,
stąd też oznacza życie (św. Ambroży). Liczba 40 według św. Augustyna jest symbolem
ziemskiego życia, będącego pielgrzymką, podczas której znosimy udręczenia z daleka od
Pana (40 lat wędrówki Izraelitów przez pustynię). Ojcowie Kościoła wskazują też, że
liczba 40 symbolizuje wypełnienie czasów (kres świata), kiedy oczekuje nas radość po
okresie próby. Kościół, nawiązując do biblijnych wzorów – a zwłaszcza do 40 dni postu
Jezusa na pustyni – przyjął 40 dni Wielkiego Postu. Uważa WIELKI POST ZA CZAS
POKUTY I ZDOBYWANIA ZASŁUGI, ALE TEŻ ODNOWIENIA ŻYCIA
CHRZEŚCIJAŃSKIEGO. Po 40 dniach czeka nas radość ze zmartwychwstania Chrystusa i
bliskiego spotkania z Bogiem.
Renata Kucharska
MIŁOSIERDZIA W Liście na Rok Życia Konsekrowanego papież Franciszek wskazał
m.in., że życie konsekrowane ma być świadectwem komunii, poczynając od samych
wspólnot zakonnych, poprzez współpracę z innymi środowiskami kościelnymi, kończąc na
twórczych relacjach z niekatolikami (zob. II, 3). Jednocześnie papież podkreśla, że
niemożliwe jest budowanie wspólnoty bez miłosierdzia: „Droga miłosierdzia, która się
przed nami otwiera, jest niemal nieskończona, ponieważ trzeba dążyć do wzajemnej
akceptacji i troski, praktykować wspólnotę dóbr materialnych i duchowych, braterskie
upominanie, szacunek dla osób najsłabszych [...]” (List na Rok Życia Konsekrowanego, II,
3). W życiu wielu założycieli zakonów istotną rolę odgrywało z jednej strony osobiste
doznanie Bożego miłosierdzia i darmowego przebaczenia, a z drugiej doświadczenie
materialnej i duchowej biedy napotkanych ludzi. Zadawali oni sobie wówczas pytania,
które znajdujemy w Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli: „Co uczyniłem dla
Chrystusa, co czynię dla Chrystusa i co powinienem uczynić dla Chrystusa?”. Przy czym
zdawali sobie sprawę, że służba Chrystusowi miłosiernemu wiedzie przez miłosierną
służbę ludziom. Wspólnoty życia konsekrowanego, zjednoczone w modlitwie i wspólnej
misji, były odpowiedzią na tego rodzaju pytania. W adhortacji Vita consecrata św. Jan
Paweł II napisał: „Pragnąłem zwrócić szczególną uwagę na ten stały element historii
Kościoła: na rzeszę założycieli i założycielek, świętych mężczyzn i kobiet, którzy wybrali
Chrystusa, idąc drogą radykalizmu ewangelicznego i braterskiej służby – przede wszystkim
ubogim i opuszczonym” (VC nr 5). Ta służba przybierała różne formy – od modlitwy za
grzeszników i przepowiadania łaski nawrócenia, po prowadzenie instytucji charytatywnych,
szpitalnych i wychowawczych. XXI wiek jeszcze bardziej niż minione wieki potrzebuje
tego rodzaju świadectwa, potrzebuje tego, co św. Jan Paweł II nazwał „wyobraźnią
miłosierdzia”, by odpowiedzialnie reagować 15 na współczesne problemy. Wyobraźnia ta
dotyczy ubogich, odrzuconych, migrantów, cierpiących z powodu różnych form
niesprawiedliwości, ale także ludzi pogrążonych w grzechu, zamkniętych na Bożą łaskę
przebaczenia i nawrócenia. Nadzieja, jaką głosi Kościół, nie ogranicza się bowiem do życia
doczesnego, ale pozostaje otwarta na wieczność, do której zaprasza nas Bóg. Osoby
konsekrowane są obecne w newralgicznych punktach świata, próbując odpowiadać słowem
i czynami miłosierdzia na przemoc i niesprawiedliwość oraz na duchową pustkę, w którą
wchodzi grzech. Są posłane do służby, ale potrzebują naszego wsparcia. Wspomagajmy ich
posługę naszą modlitwą, współpracą, dobrym słowem i zapewnieniem o bliskości.
cdn.
Słowo na Niedzielę Iz 43,16-21; Ps 126,1-2.4-6; Flp 3,8-14; J 12,13; J 8,1-11
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził
się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze
przyprowadzili do Niego kobietę którą pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją
pośrodku, powiedzieli do Niego: Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na
cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz? Mówili
to wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał
palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: Kto z
was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. I powtórnie nachyliwszy się
pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając
od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku. Wówczas
Jezus podniósłszy się rzekł do niej: Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił? A ona
odrzekła: Nikt, Panie! Rzekł do niej Jezus: I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili
już nie grzesz.
OSOBY KONSEKROWANE ŚWIADKAMI MIŁOSIERDZIA LIST PASTERSKI
EPISKOPATU POLSKI NA DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO
ROKU DRODZY BRACIA I SIOSTRY, Liturgia święta Ofiarowania Pańskiego
przypomina nam scenę, w której Maryja i Józef przynieśli do Jerozolimy Dzieciątko Jezus,
aby – zgodnie z prawem żydowskim – poświęcić je Bogu. Kiedy Jezus umierał na krzyżu
okazało się w pełni, że nie był to jedynie rytuał. Ofiarowując swe życie, objawił światu
Boże miłosierdzie. Bez odniesień do Boga, który jest Miłością Miłosierną i który tej
Miłości uczy każdego wierzącego, prawdy Ewangelii nie będą przekazywane i nie napełnią
świata radością z tego, że: „[…] nasze oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował
wobec wszystkich narodów” (Łk 2, 30- 31). Ofiarowanie Jezusa w świątyni, które dzisiaj
wspominamy, jest pierwszą manifestacją Miłości Miłosiernej i zapowiedzią Jego ofiary,
którą złoży za zbawienie świata pod koniec swojego życia. W tym roku w święto
Ofiarowania Pańskiego kończy się ogłoszony przez papieża Franciszka Rok Życia
Konsekrowanego. Był to czas wielu wydarzeń organizowanych przez Kościół w Polsce i na
świecie. Refleksja i modlitwa dotyczyła całego życia konsekrowanego w jego rozmaitych
formach: zakonów i zgromadzeń zakonnych, instytutów świeckich, stowarzyszeń życia
apostolskiego, dziewic, wdów konsekrowanych i pustelników. Pragniemy wyrazić
wdzięczność wszystkim, którzy zaangażowali się w inicjatywy i wydarzenia Roku Życia
Konsekrowanego, służąc swoim doświadczeniem i wiedzą. Dzięki temu mogliśmy spojrzeć
z wdzięcznością na dar, jakim jest życie konsekrowane w Kościele i w społeczeństwie oraz
głębiej poznać jego blaski i cienie, aby z odnowioną ewangeliczną pasją bez lęku spojrzeć
w przyszłość. 14 Koniec Roku Życia Konsekrowanego przypada w czasie
Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Ten znaczący splot wydarzeń przypomina nam,
że w głoszeniu orędzia o Bożym Miłosierdziu wielką rolę odegrały i odgrywają osoby
konsekrowane. Ich życie jest także ofiarowaniem siebie, ale nie dla samej ofiary, lecz po to,
by poprzez czystość, ubó- stwo i posłuszeństwo doświadczać miłosierdzia i dzielić się nim
z innymi. Nie ma bowiem miłosierdzia bez poświęcenia i ofiary, wyrzeczenia się własnych
planów, ambicji i dóbr. 1. SZKOŁA KOMUNII W KOŚCIELE – SZKOŁA