specyfikacje techniczne i. wykonanie i odbiór

SPECYFIKACJE TECHNICZNE
I. WYKONANIE I ODBIÓR ROBÓT MIKROPALOWYCH
1. Zakres specyfikacji
Specyfikacja obejmuje następujące zagadnienia związane z wykonawstwem pali:
- wymagane dane
- badania geotechniczne podłoża
- materiały i wyroby
- zagadnienia projektowe
- wykonanie
- nadzór, monitorowanie i badania
- dokumentacja wykonawcza
- wymagania specjalne
-wykonawstwo mikropali
2. Pojęcia
Pal; smukły element konstrukcyjny zastosowany do przeniesienia obciążeń budowli
poprzez warstwy gruntów słabych do głębiej położonych warstw gruntu nośnego lub
skały.*
Mikropal; pal o średnicy mniejszej od 300 mm.
Pal przemieszczeniowy; pal wykonany w gruncie bez usuwania urobku, przez wbijanie,
wibrowanie, wkręcanie, wciskanie,
Pal wciskany; pal pogrążony w grunt przez oddziaływanie statyczne
Pal wciskany; pal przenoszący siły wciskające
Pal wyciągany; pal przenoszący siły wyciągające
Pal próbny; pal wykonany w celu określenia przydatności danego typu pala w warunkach
gruntowych, w których ma być zastosowany.
Pal kotwiący; pal przenoszący siły wyciągające od budowli lub służący do zakotwienia
konstrukcji do próbnych obciążeń.
Pal stojący; pal przenoszący obciążenie budowli przez podstawę
Pal tarciowy; pal przenoszący obciążenie przez tarcie i przyczepność pomiędzy
powierzchnią boczną a przyległym gruntem.
Pal prefabrykowany; palowy element konstrukcyjny wykonany przed wbudowaniem
Pal iniektowany; pal z poszerzoną stopą. Po wprowadzeniu w grunt, przestrzeń
wytworzone przez poszerzenie pomiędzy trzonem pala o gruntem wypełniana jest
metodą iniekcjną.
But pala; stożkowe, prętowe lub płaskie zakończenie czoła pala zabezpieczające przed
zniszczeniem podczas wciskania i zamykające element rurowy.
Popłukiwanie; rozluźnienie gruntu strumieniem wody skierowanym pod podstawę pala w
celu ułatwienia jego wbijania
Próbne obciążenie statyczne pala; Próbne obciążenie, podczas którego pal jest
obciążany siłą zwiększaną stopniami, utrzymywanymi aż do zaniku osiadań
3. Normy związane powołania-normy EN:
1. ENV 1997-1: Projektowanie geotechniczne – Część 1: Zasady podstawowe
2. PN-83/B -2482 -Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych.
3. EN 1536:1999 PN-ERN 1536 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych Pale
wiercone
4. EN12699:2000 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych.- Pale
przemieszczeniowe
5. PN-EN 12715: 2002 Wykonawstwo specjalnych robot geotechnicznych- Iniekcja
6. prPN-EN 13369:2002(U), Wspólne wymagania dla prefabrykatów betonowych
7. PN-EN 206-1, czerwiec 2003, Beton- Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.
8. PN-B- 03264, grudzień 2002. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone
9. EN ENV 197-1:1992 PN-B-19701:1997 Cement-Cement powszechnego użytku- Skład,
wymagania i ocena zgodności
10. 791:1996, PN-EN 791:1998 Wiertnice- Bezpieczeństwo
11. prEN 1008:1997 Mixing water for concrete12. prEN 12794:1997 , Precast concrete foundation piles
13. ENV 1993-5, Eurocode 3 : Design of steel structures – Part 5 : Piling
4. Wymagane dane
Ogólne wymagania podano w normach [1, 2]
Dane dotyczące wykonawstwa robót palowych i informacje dotyczące warunków budowy
powinny być dostępne przed rozpoczęciem robót. Powinny one obejmować następujące
dane;
- projekt wykonawczy
- dane geotechniczne,
- warunki terenowe;- lokalizacja placu budowy, drogi dojazdowe, rzędne, spadki,
obecność drzew, linii napowietrznych, ograniczenia wysokości i dostępu, warunki
topograficzne, bliskość potencjalnie niestabilnych skarp i zboczy, ograniczenia
środowiskowe (hałas, drgania, zanieczyszczenia, możliwość abrazji i korozji)
-instalacje i przeszkody podziemne (pozostałości konstrukcji i fundamentów, sieci
uzbrojenia, głazy)
-obecność i stan zagrożonych budowli, fundamentów przyległych budynków, lub
instalacji w pobliżu robót
-wcześniejsze doświadczenia z palowaniem lub innymi fundamentami na terenie budowy
-wymagania dodatkowe dotyczące wykonawstwa, nadzoru, monitoringu i kontroli robót,
ograniczenia prawne i ustawowe.
5. Dokumentacja projektowa
Dokumentacja projektowa powinna obejmować;
- warunki zagospodarowania i zabudowy terenu
- projekt budowlany
- projekt wykonawczy
Dokumentacja projektowa fundamentowania na palach powinna zawierać, opis projektu,
opis terenu budowy, dokumentację geotechniczną, opis typu pali; długości,
rozmieszczenia, sposobu powiązania z konstrukcją, i wymagania materiałowe. Inwestor
2
jest obowiązany dostarczyć wykonawcy specyfikację techniczną. W razie odstępstw od
rozmieszczenia pali, typu, długości itp. wymagane jest uzyskanie zgody projektanta.
6. Dokumentacja geotechniczna
Wymagania dotyczące dokumentacji technicznej podano w [1,2,3,13,14]]
Dokumentacja geotechniczna powinna zawierać;
− opis geologiczny i szczegółowe dane z wierceń, wraz profilem geotechnicznym, z
podaniem poziomu terenu w każdym punkcie wiercenia
− wydzielenie warstw gruntów ze szczególnym uwzględnieniem warstw nasypowych,
luźnych, gruntów słabych podatnych na rozluźnienie lub upłynnienie wskutek uderzeń
i wibracji, pęcznienie lub utratę stateczności w otworze
− określenie warstwy skalnej; - rodzaju, pochylenia, głębokości i stopnia zwietrzenia
wierzchniej warstwy
- występowanie kamieni, głazów, albo innych przeszkód podziemnych
− poziomy piezometryczne wody gruntowej ich wahania, z uwzględnieniem możliwości
wystąpienia wody o zwierciadle napiętym
− agresywność wody gruntowej, występowanie gruntów zanieczyszczonych lub
odpadów
− obecność gruntów gruboziarnistych, o dużej przepuszczalności lub pustek, które
mogą spowodować nagłą ucieczkę cieczy stabilizującej lub nagły spadek poziomu
mieszanki betonowej
Badania geotechniczne należy prowadzić na taką głębokość, aby określić warunki
gruntowe i wszystkie warstwy oraz ich parametry mające wpływ na wykonanie i
uzyskanie projektowanej nośności pali.
7. Materiały
Wszystkie materiały i wyroby do wykonywania pali należy stosować zgodnie
odpowiednimi normami europejskimi (lub z krajowymi jeśli brak europejskich),
wymaganiami technicznymi oraz ze specyfikacjami dotyczącymi tych robót.
Źródła dostawy materiałów należy dokumentować. Należy zachowywać certyfikaty
jakości otrzymane od dostawców.
7.1. Cement
Do mikropali należy używać cementów podanych w specyfikacjach. Nie należy
stosować cementów glinowych. Zalecane jest stosowanie cementów z dodatkami (typu
II) poprawiającymi urabialność, trwałość i redukujących wydzielanie ciepła podczas
wiązania.
7.2. Kruszywa
Należy używać kruszyw odpowiadających normom betonowym. Przy wykonywaniu
prefabrykowanych elementów mikropali największy wymiar ziaren nie może
przekraczać 8 mm.
7.3. Woda
Woda zarobowa powinna odpowiadać wymaganiom europejskich norm betonowych
3
7.4. Domieszki
Dodatki i domieszki powinny odpowiadać wymaganiom norm europejskich
Powinny być stosowane zgodnie z dokumentami dopuszczeniowymi (Aprobatami
Technicznymi) i instrukcjami producentów. Można stosować domieszki redukujące
ilość wody (plastyfikatory lub superplastyfikatory) i opóźniające wiązanie. Dodatki te
mogą być używane w celu uzyskania dużej plastyczności, przedłużenia urabialności,
ograniczenia wydzielania się mleczka cementowego, segregacji składników
7.5. Mieszanka betonowa
Skład mieszanki betonowej powinien być zaprojektowany zgodnie z ENV 206 i EN
1536
Beton do mikropali powinien być odporny na segregację, wykazywać wysoką
plastyczność, urabialność, dobrą zwięzłość, zdolność do samozagęszczenia i mieć
dobrą zdolność rozpływu. Zawartość cementu przy układaniu na sucho ≥325 kg/m3, a
przy układaniu podwodnym ≥375 kg/m3. Wskaźnik W/C powinien być <0,6.
Konsystencja świeżego betonu powinna charakteryzować się opadem stożka 13-18 cm
przy betonie układanym na sucho, ≥16 cm przy betonie pompowanym lub układanym
podwodnie przez rurę ≥ 18 cm. Skład mieszanki powinien zaprojektowany z
uwzględnieniem zagrożenia korozją w środowisku agresywnym.
Pobieranie i badania próbek świeżego betonu powinny być zgodne z wymaganiami
ENV 206
7.6. Zaczyn iniekcyjny
Zaczyny iniekcyjne są stosowane do iniekcji podstawy i pobocznicy mikropali. Skład
zaczynu i wskaźnik wodno-cementowy powinien być dostosowany do rodzaju iniekcji i
warunków gruntowych. Typowe W/C zawiera się pomiędzy 0,40 i 0,55. Dodatki stosuje
się dla poprawy pompowalności i ograniczenia sedymentacji.
7.7. Stal na zbrojenie, rurowanie.
Stalowe pręty, kształtowniki i rury używane do zbrojenia pali powinny być zgodne z
odpowiednimi normami na elementy stalowe. Przy łączeniu elementów powinno stosować
się stal spawalną. Przygotowane do wprowadzenia do otworów w mikropalu zbrojenie
powinno być oczyszczone z łuszczącej się rdzy i zanieczyszczeń gruntem trawą itp.
8. Sprzęt do robót mikropalowych
Wykonawca pali musi dysponować specjalistycznym sprzętem do palowania. Ze względu
na specyfikę robót, w podłożu gruntowym o zmiennych i często nieprzewidywalnych
właściwościach, urządzenia powinny być sprawne i posiadać wystarczający zapas mocy.
Urządzenia udarowe i wibratory powinny mieć możliwość tłumienia emitowanego hałasu i
drgań. Urządzenia do wciskania powinny być wyposażone w manometr pozwalający na
precyzyjne odczytywania aktualnej siły wciskającej. Podobnie manometr pompy iniekcyjnej
powinien wskazywać ciśnienie iniekcji. Ze względu na bezpieczeństwo, szczególnie w
warunkach pracy w pomieszczeniach, niedopuszczalne jest używanie maszyn nie w pełni
sprawnych np. o zużytych silnikach, nieszczelnych i wyeksploatowanych instalacjach
hydraulicznych,
9. Prefabrykowane elementy żelbetowe lub stalowe
Betonowe elementy prefabrykowane muszą być zaprojektowane na przeniesienia sił od
wciskania i konstrukcji, powinny być odporne na obciążenia występujące w transporcie i
4
przenoszeniu elementów mikropali. Beton powinien mieć klasę B 45. Otulina prętów
głównych (jeśli występują) powinna wynosić co najmniej 5 cm, strzemion 4 cm.
Nasiąkliwość powinna być mniejsza od 5 % a wodoszczelność W8. Prefabrykaty powinny
posiadać zabetonowane łączniki mechaniczne, umożliwiające bezpieczne pogrążanie i
ciągłość przedłużanych pali. Łączniki powinny zapewniać zachowanie kierunku wciskania.
Powinny być odporne na korozję i dostosowane do naprężeń występujących przy wbijaniu
i pracy pala.
Mikropale należy wykonywać z segmentów stanowiących betonowe prefabrykaty. Każdy
segment musi być zaopatrzony w kanały iniekcyjne z otworami poprzecznymi
uniemożliwiającymi, po wciśnięciu, iniekcję ośrodka gruntowego wokół mikropala. W
projekcie przyjęto, że średnica nominalna mikropala (prefabrykatu) wynosi 140mm,
długość pojedynczego elementu 0.5m.
Dopuszcza się inne rozwiązania konstrukcji mikropala po uzgodnieniu z projektantem.
Elementy mikropali mogą być wykonane z rur stalowych. Końce rur powinny być
zakończone gwintem, wytoczeniami tworzącym zamek po połączeniu lub nakładkami
rurowymi (mufami). Pierwszy element powinien mieć but lub zaślepkę. Wybrane elementy
powinny mieć wykonane otwory iniekcyjne z osadzonymi króćcami (np. kolankami) do
podłączenie rurek iniekcyjnych od środka rury. Prefabrykaty rurowe mogą być dostarczone
jako puste lub wypełnione betonem.
10. WYKONAWSTWO MIKROPALI
10.1. Roboty przygotowawcze
Przed przystąpieniem do robót należy uporządkować plac budowy, zabezpieczyć drogi
dojazdowe, dostęp do miejsc wykonywania mikropali. Z pomieszczeń należy usunąć
wszelkie mienie a następnie posprzątać pomieszczenia i zapewnić dobre oświetlenie, po
czym zweryfikować odkryte instalacje elektryczne, rury i urządzenia CO oraz instalacje
wod-kan. Po analizie wytrzymałości odsłoniętych murów, uwzględniając ich osłabienia
przez otwory, sklepienia, nieciągłości itp., należy wytyczyć rozmieszczenie mikropali oraz
zabezpieczyć zaznaczone osie. Rozmieszczenie mikropali może odbiegać od projektu,
lecz ich liczba na dany fragment fundamentu nie może być mniejsza niż w projekcie.
10.2. Wciskanie pali
Mikropale wykonywane będą w wykopach przy ścianach zewnętrznych od strony
zewnętrznej budynku oraz przy ścianie wewnętrznej klatki schodowej od wewnątrz
budynku. Wykopy przy ścianach fundamentowych wykonywać należy nie głębiej niż do
wierzchu ław fundamentowych. Po wyznaczeniu lokalizacji mikropali wycina się
bezudarowo nisze fundamentowe w ścianach przy pomocy piły diamentowej a następnie
wykuwa za pomocą młotów udarowych. Po wykuciu nisz wykonuje się otwory rdzeniowe
ø162 mm w ławach fundamentowych.
Przy opieraniu siłowników o istniejące elementy konstrukcyjne obiektu należy wykonać
obliczenia sprawdzające dopuszczalną siłę nacisku.
Mikropale należy wciskać siłownikami opartymi poprzez blachę oporową 400x300z16mm
o mur w niszach wykutych lub wyciętych w ścianach. Wymiary nisz należy dostosować do
gabarytów urządzenia wciskającego z tym, że szerokość nie powinna być większa 0.5 m a
wysokość nie większa niż 1.0m.(optymalnie szerokość powinna wynosić 40 cm, a
wysokość 80 cm). Głębokość wycięć zależna jest od grubości ścian. Wykucia (wycięcia) w
ścianach, jak i wciskanie mikropali należy wykonywać w odstępach co trzeci mikropal.
Kolejne nisze mogą być wykuwane (wycinane) dopiero po zabetonowaniu sąsiednich.
Odległość wykonania pala w sąsiedztwie świeżo-wykonanych musi być nie mniejsza od 6ciu średnic tak, aby nie spowodować ich uszkodzeń przez uniesienie, przerwanie
5
ciągłości, zakłócenia wiązania. W gruncie luźnym odległość ta może wzrosnąć do 10
średnic wg rysunku w normie EN 12699: 2000. Przy stosowaniu mieszanki ubijanej
odległości te mogą zostać zmniejszone do połowy.
Podczas wciskania uzyskuje się dodatkowe dane odnośnie zasięgu słabych gruntów.
Pozwala to na ustalenie kierunków mikropalowania, na których należy dodać pewną liczbę
mikropali lub z innych zrezygnować. Zmiany takie muszą być zgłoszone projektantowi i
Inwestorowi przed ich realizacją.
10.3. Betonowanie mikropali rurowych
Przed rozpoczęciem betonowania wciśniętego już mikropala rurowego należy
skontrolować podłączenie rurek iniekcyjnych. Powinny one przebiegać pionowo bez
zagięć. Betonowanie prowadzi się przez elastyczną rurę do betonowania z lejem
zasypowym od dna mikropala, podciągając rurę tak, aby jej koniec był zawsze zanurzony
pod powierzchnią betonu.
10.4. Iniekcje wzmacniające podstawę i pobocznicę pala
Iniekcja pobocznicy zwiększa adhezję pomiędzy palem a gruntem. Powinna ona być
wykonana przed iniekcją podstawy. Iniekcję pobocznicy prowadzi się przez rurki
przymocowane do króćców w otworach w elementach rurowych. Przy zastosowaniu
prefabrykatów betonowych iniekcję prowadzi się przez otwory osiowe w elementach. Do
nich podłącza się rurki iniekcyjne za pomocą pakera wielokrotnego użycia. Iniekcje mogą
być wielofazowe. Zaleca się stosowanie rurek odpowietrzających zapewniających
kontrolę penetracji iniektu.
10.5. Zalecenia konstrukcyjne i technologiczne
Rozmieszczenie mikropali, wg projektu, należy zweryfikować na placu budowy. Przed
rozpoczęciem mikropalowania należy ustalić kolejność ich wykonania. Wykonanie
kolejnych pali nie może naruszać już wykonanych ani gruntu w ich otoczeniu. Zbyt bliskie
wciskanie może być przyczyną zmniejszenia nośności już wykonanych mikropali albo
powodować przemieszczenia bądź złamanie już wykonanych, wpływa też osłabiająco na
beton w trakcie wiązania. W grupie mikropali wciskanie należy rozpoczynać od mikropali
pali zewnętrznych.
W przypadku natrafienia na przeszkodę w gruncie niemożliwą do przejścia należy zmienić
lokalizację pala po uzgodnieniu z projektantem.
Długości obliczeniowe należy na bieżąco korygować w trakcie wciskania kolejnych
elementów. Podstawowym kryterium oceny musi być wartość siły wciskającej. Jeżeli w
trakcie wciskania mikropala po osiągnięciu długości obliczeniowej siła wciskająca jest
mniejsza niż 100%Qr wciskanie należy kontynuować. Zbrojenie mikropala (o ile jest
zaprojektowane) wprowadza się do otworu wypełnionego świeżym betonem, przy
wspomaganiu lekką wibracją, jeśli to okaże się konieczne.
11. Nadzór i monitoring
Roboty palowe będące robotami specjalistycznymi powinny być prowadzone i
nadzorowane przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu. Należy
zapewnić ciągły nadzór nad robotami palowymi. Roboty powinny być prowadzone zgodnie
z normami europejskimi i zatwierdzonymi specyfikacjami. Należy prowadzić dzienniki
palowania. Powinny one być przechowywane przez okres co najmniej 5 lat od
zakończenia robót. Po zakończeniu robót palowych należy wykonać dokumentację
powykonawczą i przechowywać ją wraz z dokumentacja budowy.
6
Należy dokumentować wszystkie istotne elementy procesu wykonawczego decydujące o
prawidłowości i jakości palowania. Monitoring powinien obejmować:
-kontrolę rozeznania uzbrojenia podłoża i przygotowania placu budowy
-wytyczenie usytuowania pali
-dane dotyczące wciskania (ocena zgodności oporów wciskania ze spodziewanymi
na podstawie danych geotechnicznych z projektu,), , przeszkody, przestoje, woda
gruntowa, czas wciskania
-dane dotyczące wciskania; zastosowany zestaw sprzętu, opory wciskania,
stosowanie podpłukiwania, czas pogrążania mikropala,
-głębokość wciśnięcia całego mikropala
-dane o wykonaniu iniekcji podstawy i pobocznicy
prawidłowość wbudowania zbrojenia (jeśli jest projektowane).
-dane dotyczące iniekcji podstawy i pobocznicy pala- ciśnienie, skład i zużycie
iniektu
Jeśli wystąpią niepewności, co do jakości wykonanych pali, należy przeprowadzić ich
badania i określić czy niezbędne jest podjęcie środków zaradczych (np.dodatkowa iniekcja
lub dociśnięcie pala) lub dyskwalifikacja i wykonanie nowego pala. Badania mogą polegać
na próbnym obciążeniu pala, wykonaniu badań nieniszczących i badaniu wytrzymałości
gruntów w sąsiedztwie pali wątpliwych.
Szczegółowe przedmioty monitoringu podane są w tablicach 6-15 normy PN-EN 1536
12. Próbne obciążenia
Każdy mikropal wciskany poddany jest kontrolowanemu obciążeniu w procesie
wciskania. Wciskanie kończy się po uzyskaniu wymaganej nośności z odpowiednim
współczynnikiem bezpieczeństwa. Nie jest spełniony normowy warunek
stopniowanego obciążania i pomiaru osiadania mikropala przy danym stopniu
obciążenia. Przy projektowanej liczbie 80 pali należy wybrać 2 pale wciśnięte w różnych
warunkach gruntowych i wykonać ich próbne obciążenie.
Próbne obciążenia mikropali pali zaleca się wykonać zgodnie z PN-83/B -2482.
Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych. Należy wykonać próbne
obciążenie przed wykonaniem iniekcji.
Sprawozdanie z próbnych obciążeń powinno zawierać zgodnie z EN 1997-1:2004: i
powinno zawierać:
- opis terenu robót, lokalizacja,
-dane o rodzaju budowy, wykonawcy, inwestorze, nadzorze, projektancie
- ocenę warunków gruntowych na podstawie danych z badań podłoża
- typ pala, wymiary, zbrojenie, klasa betonu
- opis wykonania pala i trudności napotkanych podczas robót, metryka pala
- opis konstrukcji do próbnych obciążeń i urządzeń pomiarowych wraz z
dokumentami cechowania
- wyniki badań wraz z wykresami czas- osiadanie i obciążenie– osiadanie dla
każdego stopnia obciążenia
-interpretacja wyników, ocena nośności granicznej badanego pala
7
13. Dokumentacja powykonawcza
Dokumentacja powykonawcza powinna zawierać następujące dane:
- Dane ogólne o obiekcie
- dane o metodzie palowania,
- szczegółowe informacje dotyczące wykonywania pali.
Dane ogólne powinny zawierać informacje o miejscu i rodzaju budowy, wykonawcy,
inwestorze, nadzorze, projektancie.
Dane o metodzie palowania powinny obejmować opis typu palowania, rodzaj ,
zastosowanych maszyn, sposób zabezpieczenia ścian odwiertu.
Szczegółowe informacje zawarte powinny być w metryce wykonywanej dla każdego
pala. Szczegółowe dane powinny być ujęte tabelarycznie wg wzoru.
Dane
Opis
uwagi
Lokalizacja/ Numer pala/ Data
Średnica
Głębokość wciśnięcia
Czas wciskania/przeszkody
Rodzaj/Długość zbrojenia
Początek/
koniec
iniekcji
(data,godz.min)
Zużycie iniektu/ ciśnienie
Betonowanie/ zamurowanie niszy
Objętość betonu/próbki
Odbiór końcowy
Odbioru dokonuje Inspektor po zgłoszeniu robót do odbioru przez Wykonawcę.
Odbiorowi podlegają następujące elementy procesu wykonywania mikropali:
rozmieszczenie mikropali zgodnie z projektem
zmiany rozmieszczenia spowodowane przeszkodami lub słabym murem
fundamentowym
elementy prefabrykowane mikropali pod względem ich jakości, wymiarów i cech
technologicznych (otwory iniekcyjne, zamki)
sposób wykonania nisz w murze i przewiercenia ławy fundamentowej, stan i rodzaj
odkrytego podłoża pod fundamentami
głębokość wciśnięcia mikropali
końcowe siły wciskania- zgodność z założeniami projektowymi
stan ostatnich (górnych) elementów mikropali po wciśnięciu lecz przed
zamknięciem wycięć w murze (spękania, odchylenia od pionu)
sposób zamknięcia wycięć w murze, jakość betonu lub muru zamykającego,
przywrócenie przekroju ściany i wyglądy zewnętrznego zamurowanej ściany
sposób wykonania iniekcji , uzyskane ciśnienia i rozchód iniektu.
8
Odbiory częściowe są wpisywane do Dziennika Budowy, natomiast końcowe oraz
wyniki próbnych obciążeń wymagają sporządzenia protokółów odbiorów.
II.
WYKONANIE I ODBIÓR ROBÓT POLEGAJĄCYCH NA
INIEKCYJNYM
WYPEŁNIENIU RYS I SPĘKAŃ ŚCIAN
BUDYNKU
1. Normy krajowe i dokumenty związane
PN-EN 1542:2000 Wyroby i systemy do napraw konstrukcji betonowych. Metody badań.
PN-EN 1542:2000 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych
2. Przedmiot Specyfikacji
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące
robót związanych z naprawą rys i pęknięć w zewnętrznych ścianach budynku
mieszkalnego przy ul. Grochowskiej 331 w Warszawie.
3. Zakres Stosowania Specyfikacji
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zleceniu i realizacji robót.
4. Zakres robót objętych Specyfikacją
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą wykonania robót bezpośrednio
związanych z naprawą rys i spękań murów budynku i obejmują:
a) przygotowanie elementów konstrukcji ścian do iniekcji, w tym:
wyznaczenie trasy przebiegu rysy lub pęknięcia na ścianie
nacięcie bruzdy wzdłuż pęknięcia lub rysy
wypełnienie bruzdy zaprawą szybkosprawną
trasowanie otworów po obu stronach rysy lub pęknięcia w rozstawach określonych
w projekcie
b)
wiercenie otworów i obsadzenie rurek iniekcyjnych w wyznaczonych punktach
c)
iniekcja mineralna oparta na zaczynach cementowych modyfikowanych
plastyfikatorami lub gotowych suspensjach mikrocementowych w ścianach
ceglanych.
d)
likwidacja rurek iniekcyjnych
5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z
Dokumentacją Projektową, Specyfikacją i poleceniami Inspektora nadzoru.
6. MATERIAŁY
Podstawowe materiały stosowane przy wykonywaniu robót wg zasad niniejszej
Specyfikacji:
a)
szybkosprawna zaprawa mineralna, modyfikowana polimerami
b)
Zawiesina na bazie cementu do iniekcji rys i spękań ścian ceglanych, o
następujących właściwościach:
–
niskolepka zawiesina cementowa , modyfikowana domieszkami upłynniającymi i
plastyfikującymi oraz przeciwdziałającymi sedymentacji kruszywa;
9
–
_
–

d)
e)
zakres zastosowania: zamykanie, uszczelnianie i wzmacnianie wypełnionych rys w
obiektach murowanych
wypełnianie wewnętrznych ubytków oraz porów
możliwość iniekcji rys suchych lub wilgotnych o rozwartości >0,5 mm
rurki iniekcyjne bez zaworów zwrotnych przystosowane do ciśnień do 90 bar.
wiertła spiralne do wierceń udarowo– obrotowych w murze ceglanym lub betonie
7. SPRZĘT
–
pompa tłokowa z napędem hydraulicznym lub pneumatycznym , o regulowanym
ciśnieniu w zakresie 0–100 bar do iniekcji cementowych
_
sprężarka powietrza z napędem elektrycznym lub pompa hydrauliki
wysokociśnieniowej
_
mieszarki wolnoobrotowe, z mieszadłami przeciwbieżnymi
_
młotowiertarki, szlifierki kątowe
8. TRANSPORT
Materiały mogą być dowożone na budowę dowolnymi środkami transportu. Należy je
przewozić w opakowaniach fabrycznych, na paletach, w puszkach, workach zależnie od
rodzaju materiału.
9. WYKONANIE ROBÓT
Iniekcja ciśnieniowa wykonywana jest przy pomocy pomp iniekcyjnych. Przy
powierzchniach pionowych proces iniekcji rozpoczyna się w najniższym miejscu pęknięcia
elementu budowlanego, przy powierzchniach poziomych rozpoczyna się dowolnie lecz
iniekcje przeprowadza się konsekwentnie w jednym kierunku, względnie od miejsca
najszerszego. Materiał iniekcyjny aplikowany jest do wnętrza pęknięcia lub rysy przez rurki
(wentyle) iniekcyjne osadzone w wywierconych uprzednio otworach. Otwory wierci się
naprzemiennie po dwóch stronach pęknięcia w odstępach równych połowie grubości
iniektowanego elementu. Kąt wiercenia i odległość od osi pęknięcia przyjmuje się tak, aby
przeciąć szczelinę w połowie grubości iniektowanej konstrukcji.
Rysę (pęknięcie) przed iniekcją należy naciąć tarczą szlifierską dla wyrobienia bruzdy o
głębokości 5- 10 mm a bruzdę wypełnić szybkosprawną zaprawą mineralną.
Średnica wierconych otworów powinna zawierać się w przedziale 13-18 mm
Otwory po wierceniu należy przeczyścić na całej długości, wolnym od zanieczyszczeń
olejowych sprężonym powietrzem. Sprężarka powinna być wyposażona w dodatkowy filtr
olejowy i aplikator o długości i średnicy odpowiadających wierconym otworom.
Dodatkowym zabiegiem przy iniekcjach mineralnych jest przepłukanie wnętrza rysy wodą.
Wodę pompuje się pod ciśnieniem przez zamontowane w otworach rurki iniekcyjne.
Przebieg płukania jest identyczny jak przy iniekcji zasadniczej.
Płukanie pozwala określić chłonność rys i zlokalizować niewidoczne dla oka
mikropęknięcia, które należy doszczelnić.
W trakcie prac iniekcyjnych sąsiednie rurki powinny być otwarte dla kontroli efektywności
iniekcji.
Pompowanie zaczynu wykonuje się do chwili, aż materiał iniekcyjny wydostanie się
przez sąsiednią rurkę (wentyl). Wtedy rurkę iniekcyjną należy zaślepić (dokręcić) a
iniekcję kontynuować do momentu osiągnięcia maksymalnego dla używanego materiału,
ciśnienia na pompie.
Przy iniekcjach zaczynami cementowymi maksymalne ciśnienie wynosi 30 bar Tylko w
uzasadnionych warunkach dopuszcza się stosowanie ciśnień wyższych. Zalecane
ciśnienie robocze wynosi 9 bar.
.
10
10. KONTROLA ROBÓT
Kontrola robót powinna polegać na sprawdzeniu zgodności wykonania i zastosowanych
materiałów z wymaganiami określonymi w niniejszej Specyfikacji oraz w Dokumentacji
Projektowej.
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia dokumentacji przebiegu prac iniekcyjnych
w zakresie:
pomiarów długości i rozwartości rys i pęknięć
chłonności rys i pęknięć przewidzianych do iniekcji mineralnych na podstawie
próbnego – oczyszczającego pompowania wody
ilości zużycia materiałów iniekcyjnych.
stosowanych ciśnień i czasów pompowania.
11. OBMIAR ROBÓT
Obmiary robót prowadzi się w jednostkach liniowych długości rysy (pęknięcia), tj. w
metrach
12. ODBIÓR ROBÓT
Podstawą do dokonania odbioru jest pisemne zgłoszenie przez Wykonawcę faktu
zakończenia robót oraz przedstawienie Inspektorowi nadzoru następujących dokumentów:
Dokumentacja Projektowa z naniesionymi zmianami dokonywanymi w trakcie
realizacji prac
Dziennik Budowy.
Dokumentacja przebiegu robót iniekcyjnych
Świadectwa kontroli zastosowanych materiałów
Obmiary robót .
Inne dokumenty zebrane w trakcie realizacji robót a dotyczące przedmiotu odbioru.
11