Część tekstowa prognozy oddziaływania na środowisko mpzp

Prognoza oddziaływania na środowisko
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
miasta Józefowa terenu „Nowa Wieś”
Autor:
mgr Wojciech Zaczkiewicz
Warszawa, czerwiec 2011 r.
SPIS TREŚCI
I. WPROWADZENIE
1. Uwagi wstępne
2. Cel opracowania prognozy
3. Podstawowe założenia i metodyka pracy
4. Powiązania projektowanego dokumentu z innymi dokumentami dotyczącymi
obszaru opracowania
5. Ogólna charakterystyka terenu opracowania
II.
CELE
OCHRONY
ŚRODOWISKA
USTANOWIONE
NA
SZCZEBLU
MIĘDZYNARODOWYM, WSPÓLNOTOWYM I KRAJOWYM, ISTOTNE Z PUNKTU
WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU ORAZ SPOSOBY, W JAKICH TE
CELE I INNE PROBLEMY ŚRODOWISKA ZOSTAŁY UWZGLĘDNIONE PODCZAS
OPRACOWYWANIA DOKUMENTU
III. UWARUNKOWANIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO I KULTUROWEGO
DO ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
1. Uwarunkowania ekofizjograficzne
2. Uwarunkowania wynikające z dokumentów strategicznych miasta Józefowa
3. Uwarunkowania wynikające z przepisów szczegółowych, w tym z ochrony
obszarów i obiektów objętych odrębnym statusem prawnym
IV. CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO
1. Główne cele planu
2. Przeznaczenie - funkcje terenów
3. Ustalenia z zakresu ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego
i dziedzictwa kulturowego
4. Ustalenia w zakresie infrastruktury technicznej
V. POTENCJALNE ZMIANY AKTUALNEGO STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU
BRAKU REALIZACJI PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
VI. ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCE Z PROJEKTU
PLANU
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Emisja gazów i pyłów do powietrza atmosferycznego
Hałas i wibracje
Odpady
Gospodarka wodno-ściekowa
Promieniowanie elektromagnetyczne
Osuwanie się mas ziemi
Zagrożenie powodzią
Zagrożenie pożarowe
Nadzwyczajne zagrożenia środowiska
2
VII. WPŁYW REALIZACJI ZAPISÓW PLANU NA POSZCZEGÓLNE ELEMENTY
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1. Eksploatacja surowców mineralnych, powierzchnia terenu, grunty i gleby
2. Warunki wodne
3. Szata roślinna i fauna
4. Warunki klimatyczne
5. Obszary dziedzictwa kulturowego, zabytki, dobra kultury współczesnej oraz dobra
materialne
6. Obszary i obiekty chronione, systemy przyrodnicze, różnorodność biologiczna
7. Krajobraz
8. Transgraniczne oddziaływania na środowisko
VIII. POWSTANIE ZAGROŻEŃ DLA ŚRODOWISKA I ZDROWIA LUDZI NA TERENIE
OBJĘTYM PLANEM I W STREFIE JEGO POTENCJALNEGO ODDZIAŁYWANIA
IX.PROBLEMY OCHRONY ŚRODOWISKA ISTOTNE Z PUNKTU WIDZENIA
PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU
X. ANALIZA PLANU POD KĄTEM REALIZACJI UWARUNKOWAŃ PRZYRODNICZYCH
XI. ZGODNOŚĆ PLANU Z PRZEPISAMI PRAWA DOTYCZĄCYMI OCHRONY
ŚRODOWISKA
XII. ZGODNOŚĆ ZAPISÓW PLANU Z
DOTYCZĄCYMI OBSZARU OPRACOWANIA
DOKUMENTAMI
STRATEGICZNYMI
XIII. OPIS PRZEWIDYWANYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCYCH
Z REALIZACJI USTALEŃ ZAPISÓW PLANU
1. Oddziaływanie bezpośrednie, pośrednie, wtórne, chwilowe, krótkoterminowe,
średnioterminowe, długoterminowe, stałe
2. Oddziaływanie skumulowane i znaczące
3. Zasięg przestrzenny oddziaływań, odwracalność zjawisk
XIV. ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE, OGRANICZAJĄCE LUB KOMPENSUJĄCE
NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
1. Rozwiązania eliminujące negatywne oddziaływania
2. Rozwiązania alternatywne do rozwiązań przedstawionych w projekcie planu
XV. METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI POSTANOWIEŃ PLANU ORAZ
CZĘSTOTLIWOŚĆ ICH PRZEPROWADZANIA
XVI. STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM
3
I. WPROWADZENIE
1. Uwagi wstępne
Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne we wszystkich sferach rozwojowych:
społecznej, gospodarczej, ekologicznej - zapewnia sprzężenie długookresowego
planowania i programowania z procesem realizacji inwestycji oraz przyjmuje za podstawę
tych działań zrównoważony rozwój i ład przestrzenny.
Zrównoważony rozwój rozumiany jest tutaj jako rozwój społeczno - gospodarczy,
w którym następuje proces integrowania działań gospodarczych i społecznych,
z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów
przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb
poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia,
jak i przyszłych pokoleń. Przez ład przestrzenny należy natomiast rozumieć takie
ukształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia
w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne:
społeczno - gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno - estetyczne.
Jednym z instrumentów dla tworzenia warunków zrównoważonego rozwoju i ładu
przestrzennego, a także uwzględniającego wymagania ochrony środowiska jest Miejscowy
Plan Zagospodarowania Przestrzennego.
„Prognoza” jest realizacją obowiązku określonego w art. 51. Ustawy z dnia 3 października
2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 199
poz. 1227) oraz art. 17, ust. 4 Ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717).
2. Cel opracowania prognozy
Opracowanie „Prognozy oddziaływania na środowisko do Miejscowego Planu
Zagospodarowania Przestrzennego miasta Józefowa dla terenu „Nowa Wieś” ma na celu
ocenę ustaleń planu w aspekcie ochrony walorów środowiska przyrodniczego, jak również
określenie przewidywanych jego przekształceń i związanych z tym warunków życia ludzi
wynikających z realizacji przyjętych ustaleń planu.
3. Podstawowe założenia i metodyka pracy
Podstawowym założeniem prognozy, opracowywanej równocześnie z projektem planu jest
poszukiwanie i wskazanie możliwości rozwiązań planistycznych najkorzystniejszych dla
stanu środowiska, poprzez:
− Identyfikację i ocenę najbardziej prawdopodobnych wpływów na biofizyczne i zdrowotne
komponenty środowiska określonego obszaru, jakie może wywołać realizacja dyspozycji
przestrzennych zawartych w projekcie planu,
− Dyskusje i współprace autora prognozy z autorem projektu planu celem eliminacji
rozwiązań i ustaleń niemożliwych do przyjęcia ze względu na ewentualne negatywne
skutki dla środowiska lub zagrożenie dla zdrowia mieszkańców,
− Pełne poinformowanie podmiotów planu, tj. wnioskodawców, społeczność lokalną
i organy samorządu o skutkach wpływu ustaleń planu dla środowiska przyrodniczego.
Zadanie to wymaga interdyscyplinarnej analizy procesów i zjawisk zachodzących
w środowisku, przy uwzględnieniu zmian w szeroko rozumianym otoczeniu (niezwiązanym
z planem), na które składa się system prawny, postęp cywilizacyjny i techniczny,
zachowania i przemiany świadomości społeczności lokalnej itp.
Analizy przeprowadzone w ramach prognozy oparto na założeniach, że:
• Stanem odniesienia dla prognozy są:
− Istniejący stan środowiska przyrodniczego i zagospodarowania terenu, określony
w opracowaniu ekofizjograficznym wykonanym dla terenu objętego planem,
− Uwarunkowania wynikające z ustaleń projektu planu oraz Studium Uwarunkowań
4
i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego miasta Józefowa,
• Działania związane z realizacją systemów technicznych na obszarze objętym planem
realizowane będą zgodnie z zasadami przyjętymi w planie miejscowym.
• Ocenę możliwych przemian komponentów środowiska przeprowadzono w oparciu
o analizę ich funkcjonowania w istniejącej strukturze przestrzennej.
• Etapem końcowym jest ocena skutku, czyli wynikowego stanu komponentów środowiska,
powstałego na skutek przemian w jego funkcjonowaniu, spowodowanych realizacją
ustaleń planu oraz sformułowanie propozycji zmian lub alternatywnej wersji ustaleń,
wynikających z troski o osiągnięcie możliwie korzystnego stanu środowiska w warunkach
projektowanego zagospodarowania przestrzennego obszaru.
4. Powiązania projektowanego dokumentu z innymi dokumentami dotyczącymi
obszaru opracowania
Projektowany dokument powiązany jest z następującymi opracowaniami:
1. Program Ochrony Środowiska dla Miasta Józefowa (2005 r).
2. Plan Gospodarki Odpadami dla Miasta Józefowa (2005 r).
3. Plan Rozwoju Lokalnego Miasta Józefowa.
4. Strategia rozwoju Józefowa (2007 r.).
5. Zmiana Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego
Miasta Józefowa (2010 r.).
6. Prognoza oddziaływania na środowisko do zmiany Studium Uwarunkowań i
Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego miasta Józefowa (2009 r.).
7. Opracowanie ekofizjograficzne dla rejonu Nowej Wsi w mieście Józefów (2005),
5. Ogólna charakterystyka terenu opracowania
Teren opracowania położony jest w północno-zachodniej części miasta Józefowa.
Pod względem morfologicznym przeważająca część terenu objętego opracowaniem
należy do tarasu nadzalewowego Wisły, jedynie bardzo niewielki zachodni fragment
omawianego obszaru położony jest w obrębie tarasu zalewowego Wisły. Powierzchnia
tarasu nadzalewowego wykazuje pewne zróżnicowanie konfiguracji terenu. Jest to
związane z ciągiem wydm występujących wzdłuż granicy tarasu nadzalewowego z
tarasem zalewowym. Szczyty wydm położone są na rzędnych 96 m n.p.m., natomiast
przyległy do nich od wschodu teren na wysokości przeciętnie nieco powyżej 88 m n.p.m.,
czyli na małym obszarze deniwelacje wynoszą ponad siedem metrów.
Następną wyraźnie zaznaczającą się formą morfologiczną jest strefa krawędziowa
oddzielająca taras zalewowy od tarasu nadzalewowego. Nachylenia powierzchni terenu
przekraczają tu miejscami 10%, a deniwelacje na małym obszarze 11 m – taras zalewowy
jest położony na rzędnych około 85 m n.p.m., a przylegające wydmy tarasu
nadzalewowego na rzędnych ponad 96 m n.p.m. Miejscami powierzchnia tarasu
nadzalewoego urozmaicona jest niewielkimi zagłębieniami. Są to formy o genezie
deflacyjnej, płytkie o głębokości do 1 m.
W strefie przypowierzchniowej, w obrębie tarasu zalewowego, występują piaski
humusowe, namułu piaszczyste oraz namuły pylaste – są to osady starorzeczy.
Pozostałe obszary tarasu zalewowego pokrywają plastyczne osady listo-mułkowate tzw.
mady ciężkie, których miąższość w tym rejonie osiąga 2,0 m.
Ze strefą skarpy oddzielającą tarasy, związane są osady stokowe. Są to utwory luźne
charakteryzujące się zróżnicowanym składem petrograficznym i małą miąższością.
Największe rozprzestrzenienie w strefie przypowierzchniowej tarasu nadzalewowego mają
tak zwane mady lekkie. W osadach tych dominuje frakcja pylasta, niekiedy przechodząca
we frakcję piaszczystą. Utwory te z reguły mają miąższość mniejszą niż 2,0 m i
podścielone są piaskami rzecznymi.
Wyżej wymienione mady, miejscami przykryte są cienką warstwą osadów eolicznych. Są
to piaski średnioziarniste i drobnoziarniste o stosunkowo niewielkim zapyleniu. Miąższość
5
piasków eolicznych jest bardzo mała i nie przekracza 1,0 m, jedynie w obrębie pagórków
wydmowych może osiągać ponad 5,0 m.
Przez centralną część omawianego obszaru przebiega pas wychodni osadów ilastomułkowatych, tzw. mad ciężkich tarasu nazdalewowego, których miąższość w tym rejonie
nie przekracza 2,0 m.
Na omawianym obszarze występuje jeden zasadniczy poziom wód gruntowych w
utworach czwartorzędowych. Warstwę wodonośną tworzą piaski rzeczne doliny Wisły
akumulowane w różnych okresach jej rozwoju - miąższość tych utworów dochodzi tu
miejscami do 35 metrów. Występująca tu warstwa wodonośna charakteryzuje się dużymi
zasobami odnawialnymi. Wody podziemne pierwszego poziomu są powszechnie
eksploatowane - wszystkie ujęcia wód podziemnych na terenie Józefowa z niego
korzystają, czego efektem jest powstanie lokalnego leja depresyjnego.
Wody podziemne doliny Wisły nie mają izolacji od powierzchni i dlatego są narażone na
zanieczyszczenia.
Tworzące warstwę wodonośną piaski rzeczne odznaczają się dobrymi warunkami filtracji
umożliwiającymi swobodny, podziemny przepływ wód. Warstwa wodonośna, którą tworzą
piaski łatwo poddaje się drenażowi. Duża miąższość warstwy wodonośnej i dobre warunki
filtracji sprzyjają szerokiemu rozwojowi leja depresyjnego. Równocześnie w zasadzie
nieograniczony obszar zasilania warstwy wodonośnej i możliwości dopływu wód z
zewnątrz z bardzo dużego obszaru alimentacji sprawiają, że ograniczenie miejscowego
zasilania infiltracyjnego wynikającego np. z budowy kanalizacji deszczowej i uszczelnienia
powierzchni na terenach zabudowanych nie spowoduje istotnego obniżenia zwierciadła
wody gruntowej.
Ogólny kierunek przepływu wód podziemnych jest skierowany na zachód, gdzie wody
podziemne drenowane są przez Wisłę. Wahania zwierciadła wody gruntowej odbywają się
w rytmie sezonowych zmian opadów. Przeciętne wahania zwierciadła wód gruntowych w
obrębie tarasu otwockiego wynoszą w skali roku 0,5-0,7 m. Najwyższe stany obserwuje
się na wiosnę i na jesieni, kiedy to występują intensywne opady lub roztopy, a parowanie
jest małe. Swobodne zwierciadło wód gruntowych na omawianym terenie z reguły
występuje dosyć głęboko, głębiej niż 4,0 m ppt, czyli wody gruntowe nie stanowią
istotnego problemu dla posadawiania obiektów budowlanych. Sytuacja to oczywiście nie
dotyczy tarasu zalewowego, gdzie wody gruntowe mogą pojawiać się w poziomie
posadowienia obiektów budowlanych.
Obszar objęty planem charakteryzuje się zróżnicowaniem walorów przyrodniczych szaty
roślinnej.
Według podziału geobotanicznego W. Szafera (1972) teren opracowania położony jest w
Okręgu Warszawskim Krainy Mazowieckiej. Kraina ta odznacza się brakiem jodły, jawora,
jarząba oraz buka. Charakterystyczne jest natomiast występowanie na jej obszarze
modrzewia polskiego i świerka, zanik kserotermicznych gatunków pontyjskich oraz roślin
atlantyckich, a także panowanie borów sosnowych i borów mieszanych z lipą drobnolistną.
Na podstawie przeprowadzonych obserwacji terenowych można stwierdzić, że na
obszarze opracowania nie występują naturalne zbiorowiska roślinne, istniejąca tu szata
roślinna wykształcona w chwili obecnej ukształtowała się pod bezpośrednim lub pośrednim
wpływem działalności człowieka takiej jak osadnictwo i rekreacja.
Na omawianym terenie można generalnie wyróżnić następujące zasadnicze grupy
roślinności:
- roślinność półnaturalna tzn. zdegradowane, zniekształcone naturalne zespoły
roślinności - głównie lasy
- roślinność pól uprawnych,
- bagienno-łąkowa roślinność tarasu zalewowego Wisły,
6
-
roślinność ruderalną tzn. samorzutnie rozwijające się zespoły roślinne
towarzyszące siedliskom ludzkim
- roślinność kultywowana tzn. roślinność uprawiana przez człowieka w ogródkach
przydomowych,
Na obszarach niezabudowanych, dominują lasy, agrocenozy oraz zespoły roślinności
trawiasto-zielnej o charakterze muraw wydepczyskowych, jak również zespoły zieleni
spontanicznej rozwijającej się na nieużytkach.
W obrębie wałów wydmowych występują lasy na siedliskach suchych, natomiast poza nimi
na siedliskach świeżych, a naturalna (potencjalna) roślinność występująca tu w przeszłości
to bory sosnowe. Obszar istniejących lasów zastał zredukowany, a ich skład gatunkowy i
struktura drzewostanu zaburzone lub niekiedy całkowicie zmienione w stosunku do
pierwotnych zbiorowisk naturalnych.
Dominują tu lasy z drzewostanem sosnowym, w wieku ponad 30 lat, z licznymi
domieszkami brzozy, dębu i robinii. Cechują się on ubogim podszytem, w którym dominuje
jałowiec. Lasy te mają niewielkie zwarcie, dzięki czemu są przydatne dla celów
rekreacyjnych. Pełnią również ważne funkcje klimatotwórcze i krajobrazowe.
Jak wspomniano wyżej, duże rozprzestrzenienie na omawianym terenie mają nieużytki i
murawy wydepczyskowe z udziałem roślinności spontanicznej. Obszary te mają niskie
walory przyrodniczo-krajobrazowe i powinny być przeznaczone pod zainwestowanie w
pierwszej kolejności.
Teren objęty planem częściowo zainwestowany jest luźną zabudową. Jest to zabudowa
mieszkaniowa jednorodzinna, z towarzyszącą zielenią urządzoną w ogródkach
przydomowych. Najczęściej występujące w ogródkach gatunki drzew i krzewów
ozdobnych to: wierzba, brzoza brodawkowata, dąb szypułkowy, klon pospolity, topola
zwykła i topola włoska, świerk pospolity i kłujący, żywotnik zachodni, jałowiec pospolity,
dereń biały, róża pospolita i bez. Roślinność towarzysząca zabudowie mieszkaniowej na
ogół jest w dobrym stanie zdrowotnym i mimo wielu zastrzeżeń odnośnie kompozycji
poszczególnych zespołów roślin stanowi wartościowy element szaty roślinnej.
Poza ty na całym obszarze występują pojedyncze drzewa oraz ich zespoły o walorach
krajobrazowych wskazane do zachowania są to: dęby, brzozy, sosny i olchy.
Występujące na obszarze planu gleby są wytworzone przede wszystkim z piasków, mają
one przeciętną i niską przydatność dla celów rolniczych, należą do V i VI klasy gruntów.
Obszar miasta Józefów charakteryzuje się występowaniem znacznych amplitud
rocznych temperatur powietrza, których wartości wzrastają w kierunku wschodnim.
Średnie roczne temperatury powietrza wahają się od 7,4°C do 8,1°C. Najcieplejszym
miesiącem jest lipiec z średnimi temperaturami od 17,5 °C do 18,2 °C, a najchłodniejszym
- styczeń o średniej temperaturze - 3°C. Opady roczne są niższe od średniej wartości dla
Polski i wynoszą: 550 - 650 mm (posterunek meteorologiczny Świder - 628 mm). Okres
wegetacyjny trwa średnio około 215 - 220 dni, a okres bezprzymrozkowy: 167 - 185 dni.
Średnia roczna liczba dni z pokrywą śnieżną wynosi 70-80 dni.
Podstawowe znaczenie dla kształtowania się warunków topoklimatycznych, ma wymiana
energii zachodząca na powierzchni granicznej między atmosferą a podłożem.
Zróżnicowanie topoklimatyczne terenu objawia się najsilniej w warunkach pogody
radiacyjnej- bezchmurnej lub z małym zachmurzeniem i bezwietrznej.
Na omawianym terenie warunki topoklimatyczne są kształtowane głównie przez sześć
czynników:
 dosyć duży udział zieleni wysokiej,
 sąsiedztwo dużych ekosystemów leśnych,
 sąsiedztwo rozległej formy dolinnej,
 niewielka odległość od aglomeracji warszawskiej,
7
II.
CELE
OCHRONY
ŚRODOWISKA
USTANOWIONE
NA
SZCZEBLU
MIĘDZYNARODOWYM, WSPÓLNOTOWYM I KRAJOWYM, ISTOTNE Z PUNKTU
WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU ORAZ SPOSOBY, W JAKICH TE
CELE I INNE PROBLEMY ŚRODOWISKA ZOSTAŁY UWZGLĘDNIONE PODCZAS
OPRACOWYWANIA DOKUMENTU
Ochrona środowiska na szczeblu międzynarodowym i wspólnotowym realizowana jest w
Polsce między innymi poprzez wprowadzanie w życie odpowiednich aktów prawnych,
w tym ustaw i rozporządzeń. Za jedną z najważniejszych należy uznać ustawę
z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko na podstawie, której sporządzona została niniejsza prognoza. Ustawa ta
jest wynikiem wieloletnich dyskusji i ustaleń na szczeblu międzynarodowym.
Już Konwencja o Różnorodności Biologicznej sporządzona w Rio de Janeiro w czerwcu
1992 r. wprowadza odpowiednie procedury wymagające wykonania oceny oddziaływania
na środowisko projektów, które mogą mieć znaczenie dla różnorodności biologicznej.
Szczególną wagę ma aspekt ekologiczny w planowaniu przestrzennym ujęty w Polityce
Ekologicznej Państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016. W jego świetle
projekt planu powinien kształtować ład przestrzenny pozwalając jednocześnie
na prowadzenie racjonalnej gospodarki. Przez ład przestrzenny należy rozumieć sposób
ukształtowania przestrzeni tworzący harmonijną całość. Nie należy przy tym zapominać
o zasadzie zrównoważonego rozwoju, o której mówi Konstytucja RP w artykule 5
– „Rzeczpospolita Polska (...) zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą
zrównoważonego rozwoju”. Pojęcie zrównoważonego rozwoju może być różnie
definiowane. Generalnie zasada zrównoważonego rozwoju w planowaniu przestrzennym
powinna przejawiać się dążeniem do takiego zagospodarowania, które z jednej strony
ochroni zasoby środowiska, a z drugiej zapewni dalszy rozwój danego obszaru.
Nie zawsze pełna realizacja założeń tej idei, szczególnie na niewielkich analizowanych
obszarach, jest możliwa. Niekiedy wyższość nad aspektami środowiskowymi biorą
potrzeby społeczno-gospodarcze i odwrotnie.
Również w Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju nacisk położony jest na
ideę zrównoważonego rozwoju, przy czym „koncepcja przestrzennego zagospodarowania
kraju przyjmuje takie rozumienie przyrody, które polega na stopniowym ograniczaniu
tempa tworzenia nowych obszarów chronionych oraz upowszechnianiu rozwoju form
ochrony przyrody, związanych z użytkowaniem terenu zgodnym z celami ekologicznymi,
uwzględniających różne formy własności ziemi i różne metody zarządzania”.
Koncepcja przedmiotowa sięga korzeniami do innego dokumentu ustalonego na szczeblu
unijnym - Zrównoważona Europa dla lepszego świata: Strategia zrównoważonego rozwoju
dla Unii Europejskiej. Dokument ten został przyjęty na szczycie Rady Europy
w Goeteborgu w 2001 r., a podstawowe jego założenia dotyczą czterech celów
strategicznych:
 ograniczenia zmian klimatycznych i wzrostu znaczenia „zielonej” energii,
 wzrostu bezpieczeństwa zdrowotnego,
 usprawnienia systemu transportowego i gospodarowania przestrzenią,
 odpowiedzialnego gospodarowania zasobami naturalnymi.
Najważniejszymi ustaleniami w zakresie ochrony środowiska na szczeblu państw
członkowskich są dyrektywy, wśród których jako najważniejsze należy wymienić:
 dyrektywę Rady 79/40/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikich
ptaków ze zmianami (Dyrektywa Ptasia);
 dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk
przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywa Siedliskowa).
8
Obie dyrektywy są podstawą prawną tworzenia sieci NATURA 2000, której celem jest
zachowanie zagrożonych wyginięciem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin
i zwierząt w skali Europy.
Oprócz ww. aktów prawnych na uwagę zasługują także:
 dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/42/WE z 27 czerwca 2001 r.
w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko;
 dyrektywa Rady nr 85/337/EWG z 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków
wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko
naturalne.
Elementem ochrony środowiska jest również kształtowanie i zachowanie cennych struktur
krajobrazu. Przejawem znaczenia i roli tych działań są zapisy zawarte w Europejskiej
Konwencji Krajobrazowej Rady Europy z 2001 roku, która zobowiązuje kraje Europy do
ochrony oraz właściwego gospodarowania i planowania krajobrazów.
Zapisy wymienionych dyrektyw zostały uwzględnione i niejako „skonsumowane” przez
stanowiącą podstawę niniejszej prognozy ustawę o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko.
Analizowany projekt planu stara się realizować zasadę zrównoważonego rozwoju oraz
kształtować ład przestrzenny. Pełne uzyskanie zamierzonego celu może być bardzo
trudne na skutek dość niewielkiej powierzchni planu, istniejącego już w obrębie
omawianego terenu i w jego otoczeniu zagospodarowania oraz często sprzecznych
oczekiwań i dążeń mieszkańców. Pomimo wszystko cele ochrony środowiska na
szczeblach międzynarodowym i krajowym zostały tu uwzględnione. Uwidacznia się to w
próbie zapisania jak najbardziej racjonalnych zasad kształtowania przestrzeni,
zachowujących najcenniejsze przyrodniczo elementy oraz powiązania ekologiczne.
III. UWARUNKOWANIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO I KULTUROWEGO
DO ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
1. Uwarunkowania ekofizjograficzne
1. W obrębie obszaru opracowania występują obiekty i obszary prawnie chronione:
pomnik przyrody oraz Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu.
2. O zachodu teren objęty planem graniczy z obszarem Natura 2000 – „Dolina Środkowej
Wisły”.
3. Obszar tarasu zalewowego wraz z przylegającymi lasami (taras nadzalewowy)
powinny pełnić funkcje przyrodnicze – wchodzą one w skład ciągu ekologicznego o
znaczeniu regionalnym. Tereny te należy wykluczyć z lokalizacji zabudowy
kubaturowej.
4. W strefie skarpy oddzielającej taras zalewowy od nadzalewowego oraz w obrębie
wydm należy zachować naturalną konfigurację terenu.
5. Obszary położone na tarasie nadzalewowym posiadają korzystne warunki gruntowowodne dla lokalizacji zabudowy.
6. Z uwagi na występujący tu nieizolowany od powierzchni poziom wód gruntowych nie
należy tu lokalizować obiektów mogących pogorszyć ich jakość.
7. Nowe budynki należy w miarę możliwości podłączać do kanalizacji sanitarnej, do
czasu ich podłączenia muszą być wyposażone w szczelne i atestowane szamba.
8. Na terenie objętym planem należy wprowadzić zakaz stosowania do celów grzewczych
i ewentualnie technologicznych paliwa stałego.
9. Istniejąca na omawianym terenie roślinność jest typowa dla peryferyjnie położonego
miejskiego osiedla o charakterze leśno-parkowym.
9
10. Nowo powstające obiekty budowlane powinny mieć charakter rozproszonej zabudowy
jednorodzinnej, gdzie w sposób maksymalny byłyby chronione istniejące zadrzewienia
i zakrzewienia śródpolne.
11. Wskazane jest uzupełnienie zieleni wysokiej wzdłuż głównych ciągów
komunikacyjnych.
12. Nową zabudowę mieszkaniową należy lokalizować poza zasięgiem uciążliwości
głównych ciągów komunikacyjnych.
2. Uwarunkowania wynikające z dokumentów strategicznych miasta Józefowa
Plan Rozwoju Lokalnego miasta Józefowa (cele operacyjne mające wpływ na stan
i funkcjonowanie środowiska przyrodniczego i kulturowego miasta):
 poprawa warunków życia mieszkańców miasta, m.in. poprzez zwiększenie
poziomu jego skanalizowania i zwodociągowania,
 zapobieganie złym wpływom antropogenicznym na stan środowiska naturalnego
i przywracanie stanu pożądanego,
 polepszenie jakości funkcjonowania układu drogowego na obszarze miasta,
 poprawa bezpieczeństwa pieszego i kołowego,
Strategia Rozwoju Józefowi
Jednym z głównych celów Strategii jest „zachowanie środowiska naturalnego”. Cel ten ma
być realizowany poprzez następujące działania:
1. Ochrona wód podziemnych i powierzchniowych.
a. Rozbudowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej
c. Rozpoczęcie kontroli realizacji umów na wywóz nieczystości ciekłych na obszarach
nieskanalizowanych.
2. Ochrona powierzchni ziemi i gospodarka odpadami
a. Systematyczna likwidacja dzikich wysypisk odpadów
b. Organizacja systemu selektywnej zbiórki odpadów dla mieszkańców
c. Opracowanie programu dopłat do usuwania pokryć dachowych z płyt azbestowocementowych
d. Rozpoczęcie kontroli realizacji umów na odbieranie odpadów komunalnych
3. Ochrona powietrza atmosferycznego
a. Wprowadzenie zapisów chroniących powietrze (ograniczenie niskiej emisji)
w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego
b. Wprowadzenie zapisów ograniczających spalanie pozostałości roślinnych
na terenie nieruchomości
4. Ochrona przed hałasem
a. Wprowadzanie zapisów zobowiązujących do zachowania minimalnego %
powierzchni biologicznie czynnej w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego i decyzjach o warunkach zabudowy.
Program Ochrony Środowiska dla Miasta Józefowa
1. Podniesienie jakości powietrza atmosferycznego:
 podjęcie działań mających na celu ograniczanie niskiej emisji poprzez promowanie
w lokalnej prasie termorenowacji (ocieplania) budynków,
 uświadomienie mieszkańców o wpływie jakości węgla i koksu spalanego przez
mieszkańców na stan czystości środowiska naturalnego, promowanie poprzez
prasę wykorzystywania alternatywnych źródeł w postaci energii słonecznej lub
energii z biomasy,
 współpraca ze Strażą Miejską polegająca na sprawdzaniu umów i rachunków na
odbiór odpadów komunalnych zmierzająca do wyeliminowania praktyk
polegających na spalaniu odpadów w piecach domowych,
 nadzór nad egzekwowaniem przepisów dotyczących zakazu wypalania liści na
terenie miasta;
10
 rozbudowa ścieżek rowerowych na terenie miasta,
2. Ochrona zasobów wód podziemnych i poprawa jakości wód powierzchniowych
 rozbudowa sieci zbiorowego zaopatrzenia w wodę,
 rozbudowy kanalizacji sanitarnej w mieście,
 ochrona źródeł zaopatrzenia w wodę do celów komunalnych,
 ewidencja zbiorników bezodpływowych i przydomowych oczyszczalni ścieków,
 polityka miasta ułatwiająca podłączenie nieruchomości do kanalizacji sanitarnej
poprzez stosowanie zwolnień z podatku adiacenckiego.
3. Ograniczenie uciążliwości hałasu
 budowa oraz modernizacja ulic, budowa rond na skrzyżowaniach ulic,
modernizacja przejazdu kolejowego,
 utrzymanie zieleni izolacyjnej jako elementu przeciwhałasowego wzdłuż dróg
krajowych i linii kolejowych,
 sukcesywne ograniczanie ruchu samochodów ciężarowych w obszarze zabudowy
zwartej, właściwa lokalizacja obiektów, które mogą być potencjalnym źródłem
hałasu,
4. Ochrona walorów przyrodniczych i kulturowych miasta
 ochrona istniejącego drzewostanu oraz zieleni miejskiej,
 ochrona i uzupełnianie zadrzewień przyulicznych,
 uwzględnienie projektów nasadzeń zieleni miejskiej przy projektowaniu i realizacji
budowy dróg,
 zapewnienie harmonii zabudowy, dostosowanie nowej zabudowy do już istniejącej
i otaczającej ją zieleni,
 promowanie działań na rzecz zwiększenia powierzchni biologicznie czynnej
poprzez redukcję pokryć z kostki brukowej do niezbędnego minimum oraz
propagowanie innych przyjaznych dla środowiska metod utwardzania gruntu,
 dosadzanie drzew gatunków rodzimych typowych dla krajobrazu lokalnego zgodnie
z siedliskiem,
 systematyczne dosiewanie trawników na terenach publicznych,
 propagowanie stosowania zielonych ogrodzeń z żywopłotów lub pasów krzewów
i drzew,
 nadzór nad terenami chronionymi,
 ochrona przeciwpożarowa,
 tworzenie ścieżek dydaktycznych na obszarach cennych pod względem
przyrodniczym i krajobrazowym,
5. Ochrona powierzchni ziemi
 kontrola i egzekwowanie kar za nielegalne składowanie odpadów,
Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Józefowa
1. Obszary i obiekty prawnie chronione, winny być bezwzględnie chronione przed
zainwestowaniem i zmianami form użytkowania, zgodnie z przepisami
szczególnymi.
2. Ochronie podlega generalnie cały zasób leśny miasta. Jednakże w związku
z istniejącym zainwestowaniem występującym na tych terenach oraz decyzjami
dopuszczającymi zabudowę na działkach leśnych oraz w związku z faktycznym
i przyszłym rozwojem miasta wskazuje się część tych terenów jako lasy
z dopuszczeniem zabudowy.
Poza wymaganiami wynikającymi z przepisów odrębnych oraz ustanowionych prawnie
zasad ochrony konkretnych obszarów należy również zwrócić uwagę na następujące
zadania:
11
Środowisko leśne Józefowa stanowi podstawową bazę zasilającą w systemie
nawietrzania Warszawy. Funkcja ta może być utrzymana przy zachowaniu wysokiego
poziomu czystości powietrza oraz potencjału leśnego miasta.
 Utrzymanie funkcjonalności głównych ciągów przyrodniczych przebiegających przez
teren miasta wymaga: utrzymania terenów otwartych czynnych przyrodniczo,
utrzymania ciągłości powierzchni biologicznie czynnych, ochrony ekosystemów
naturalnych i pół naturalnych (lasów, zadrzewień, łąk, zieleni łęgowej, wód otwartych),
ochrony przed zanieczyszczeniem.
 Dla zachowania charakteru miasta należy ograniczyć do niezbędnego minimum proces
wylesiania miasta.
 Wskazane jest ograniczenie lokalizowania funkcji uciążliwych dla środowiska i życia
ludzi.
 Tereny zamkniętego wysypiska śmieci należy poddać rekultywacji, przy czym po
dokonaniu specjalistycznych badań i stwierdzeniu zgodności z wymaganiami
przepisów szczególnych dopuszcza się możliwość zalesienia lub zagospodarowania
terenu pod funkcje rekreacji.
 Kwestią zasadniczą w problematyce ochrony powietrza jest przestrzeganie nakazu
stosowania do ogrzewania paliw proekologicznych przy realizacji kotłów lokalnych.
 W celu określenia konkretnych zadań mających przeciwdziałać zagrożeniom,
szczególnie dotyczących problemu zanieczyszczeń, należy wprowadzić system
monitoringu ich poziomu i skali.
 Należy przyjąć, że dalsza rozbudowa systemu kanalizacji sanitarnej jest jednym
z podstawowych warunków ochrony wód podziemnych.
 Ochrona wód powierzchniowych zależeć będzie w dużej mierze od czynników
ponadlokalnych (źródła zanieczyszczeń znajdują się poza granicami miasta). Sytuacja
ta wymaga działań na szczeblu co najmniej wojewódzkim.
3. Uwarunkowania wynikające z przepisów szczegółowych, w tym z ochrony
obszarów i obiektów objętych odrębnym statusem prawnym
Na terenie objętym planem występuje jeden pomnik przyrody, jest to dąb szypułkowy (nr w
rejestrze 320), znajdujący się w rejonie północnej granicy omawianego terenu.
Zachodnia część terenu położona jest w obrębie Obszaru Specjalnej Ochrony Ptaków
(OSO) – Dolina Środkowej Wisły (PLB 140004).
W granicach OSO, ustanowionych Rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie
obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000, znalazło się blisko 500 ha gruntów
położonych w granicach miasta Józefowa w ramach obszaru Dolina Środkowej Wisły.
Na terenie miasta obszar ten pokrywa się częściowo z rezerwatami przyrody, obejmując
swym zasięgiem rezerwaty "Wyspy Zawadowskie” i „Wyspy Świderskie” oraz częściowo
znajduje się w obszarze Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Jest to ostoja ptasia o randze europejskiej E 46.
Występują co najmniej 22 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 9 gatunków z
Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Bardzo ważna ostoja ptaków wodno-błotnych gniazduje 40-50 gatunków. W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji
krajowej następujących gatunków ptaków: brodziec piskliwy, krwawodziób, mewa
czarnogłowa, mewa pospolita, ostrygojad (PCK), płaskonos, podgorzałka (PCK),
podróżniczek (PCK), rybitwa białoczelna (PCK), rybitwa rzeczna, sieweczka obrożna
(PCK), sieweczka rzeczna (PCK), śmieszka, zimorodek; w stosunkowo wysokim
zagęszczeniu
występuje bocian czarny, czajka i rycyk. W okresie wędrówek w
stosunkowo wysokim zagęszczeniu występuje bocian czarny (do 245 osobników).
W okresie zimy występuje co najmniej 1% populacji szlaku wędrówkowego czapli siwej i
krzyżówki; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu zimuje gągoł i bielczek; ptaki wodnobłotne występują zimą w koncentracjach powyżej 20 000 osobników .

12
Obszar bardzo ważny dla ptaków zimujących i migrujących.
Ujemny wpływ na obszar może mieć planowana regulacja koryta rzeki, a w szczególności
długoterminowe plany jej kaskadyzacji; zanieczyszczenie wód, niszczenie lasów
nadrzecznych; płoszenie ptaków w okresie lęgowym.
Zagrożenia lokalne to kłusownictwo rybackie, palenie ognisk i pożary łąk, penetracja
(raczej rzadka) przez wędkarzy wysp w okresie lęgowym ptaków, wycinanie przez
miejscową ludność drzew (głównie w międzywalu).
Obszar podlega działaniom z zakresu ochrony przeciwpowodziowej. Istniejące obiekty
i urządzenia związane z ochroną przeciwpowodziową oraz koryto rzeczne wymagają
utrzymywania ich w należytym stanie technicznym. Na obszarze będą prowadzone
działania zapewniające swobodny spływ wód oraz lodu. Przy wykonywaniu powyższych
zadań zachowana zostanie dbałość o utrzymanie dobrego stanu ekologicznego doliny.
Wykonywanie tych prac obejmuje różne fragmenty doliny rzecznej i nie ma istotnego
wpływu na całość obszaru Natura 2000.
Ponad to w część miasta Józefowa objęta zostanie dwoma projektowanymi obszarami
Natura 2000: Wisła Środkowa i Dolina Świdra
Część omawianego terenu usytuowana jest w obrębie Warszawskiego Obszaru
Chronionego Krajobrazu. Na tych terenach obowiązują zakazy i ograniczenia dotyczące
zagospodarowania, wynikające z przepisów szczególnych.
IV. CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO
1. Główne cele planu
Nadrzędnym celem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest ochrona
i kształtowanie ładu przestrzennego oraz ponadlokanych i lokalnych interesów publicznych
w zakresie komunikacji, inżynierii i ochrony środowiska. Ponadto zadaniem planu jest
regulacja działali inwestycyjnych na obszarze objętym planem, oraz określenie zasady
wzajemnych powiązań funkcjonalnych i przestrzennych przy uwzględnieniu uwarunkowań
środowiska i istniejącego zainwestowania oraz wymogów zawartych w odrębnych
przepisach.
Plan ustała zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego poprzez ustalenia
dotyczące kształtowania zabudowy oraz uporządkowania istniejących i wykształcenia
nowych przestrzeni publicznych. Plan uwzględnia i sankcjonuje istniejące obecnie
zagospodarowanie terenu i jednocześnie porządkuje oraz wprowadza szereg zapisów
mających zabezpieczyć stan środowiska oraz zrównoważyć oddziaływanie,
co w konsekwencji jest korzystne dla środowiska.
2. Przeznaczenie - funkcje terenów
Ustala się następujące przeznaczenie terenów objętych planem:
1) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, oznaczone na
rysunku planu MNL;
2) teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej albo bliźniaczej,
oznaczony na rysunku planu MN;
3) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem zabudowy
usługowej, oznaczone na rysunku planu MN/U;
4) teren mieszkalnictwa zbiorowego, oznaczony na rysunku planu MZ;
5) tereny zabudowy usługowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej, oznaczone na rysunku planu U/MN;
6) tereny zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu ZP;
7) lasy, oznaczone na rysunku planu ZL;
8) teren zalesień, oznaczony na rysunku planu ZLz;
13
9) tereny rolne, oznaczone na rysunku planu R;
10) Tereny komunikacji, w tym:
a) tereny dróg publicznych, w tym:
- droga o kategorii technicznej ulicy zbiorczej, oznaczona na rysunku planu
KDZ,
- drogi o kategorii technicznej ulic lokalnych, oznaczone na rysunku planu KDL,
- drogi o kategorii technicznej ulic dojazdowych, oznaczone na rysunku planu
KDD,
b) tereny dróg wewnętrznych, oznaczone na rysunku planu KDW.
Dla terenów MNL ustala się:
1) przeznaczenie podstawowe – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojące
oraz obiekty towarzyszące;
2) następujące parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy:
a) wysokość zabudowy do 12,0 m,
3) następujące parametry i wskaźniki zagospodarowania terenu:
a) maksymalną intensywność zabudowy na 30%,
b) minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej na 70%, przy czym na gruntach,
które uzyskały zgodę na zmianę przeznaczenia na cele nieleśne – 80%,
c) minimalną powierzchnię nowo wydzielanych działek budowlanych na 1500 m2;
Dla terenu MN ustala się:
1) przeznaczenie podstawowe – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca
albo bliźniacza oraz obiekty towarzyszące;
2) następujące parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy:
a) wysokość zabudowy do 12,0 m,
3) następujące parametry i wskaźniki zagospodarowania terenu:
a) maksymalną intensywność zabudowy na 95%,
b) minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej na 5%,
c) minimalną powierzchnię nowo wydzielanych działek – nie określa się;
Dla terenów MN/U ustala się:
1) przeznaczenie podstawowe – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i bliźniacza z
dopuszczeniem zabudowy usługowej oraz obiekty towarzyszące;
2) następujące parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy:
a) wysokość zabudowy do 12,0 m,
3) następujące parametry i wskaźniki zagospodarowania terenu:
a) maksymalną intensywność zabudowy na 40%,
b) minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej na 60%,
c) minimalną powierzchnię nowo wydzielanych działek 450-1200 m2;
Dla terenu MZ ustala się:
1) przeznaczenie podstawowe – teren zamieszkania zbiorowego oraz obiekty
towarzyszące;
2) następujące parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy:
a) wysokość zabudowy do 12,0 m,
3) następujące parametry i wskaźniki zagospodarowania terenu:
a) maksymalną intensywność zabudowy na 30%,
b) minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej na 70%,
c) minimalną powierzchnię nowo wydzielanych działek 1500 m2;
Dla terenów U/MN ustala się:
1) przeznaczenie podstawowe – zabudowa usługowa z dopuszczeniem zabudowy
mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, bliźniaczej i szeregowej oraz obiekty
towarzyszące;
2) następujące parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy:
14
a) wysokość zabudowy do 12,0 m,
3) następujące parametry i wskaźniki zagospodarowania terenu:
a) maksymalną intensywność zabudowy na 70%,
b) minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej na 30%,
c) minimalną powierzchnię nowo wydzielanych działek 1000 m2;
Dla terenów ZP ustala się:
Tereny zieleni urządzonej, z dopuszczeniem obiektów małej architektury i urządzeń
infrastruktury technicznej.
Ustala się następujące zasady kształtowania zabudowy i wskaźniki zagospodarowania
terenu:
1) maksymalna intensywność zabudowy – 10%;
2) minimalna powierzchnia biologicznie czynna – 90%;
Dla terenów ZL ustala się:
Lasy w rozumieniu art. 3 pkt 1 a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. nr
101, poz. 444 ze zmianami), nie posiadający zgody na zmianę przeznaczenia na cele
nieleśne. Teren objęty całkowitym zakazem zabudowy.
Dla terenów ZLz ustala się – tereny dolesień.
Dla terenów R ustala się:
Tereny rolne przeznaczony pod łąki trwałe i/ lub pastwiska trwałe w rozumieniu
rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Tereny nie posiadają zgody na
zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze oraz są objęte całkowitym zakazem zabudowy.
Ponadto zakazuje się zmiany wymienionych użytków gruntowych na inne użytki rolne.
3. Ustalenia z zakresu ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego
i dziedzictwa kulturowego
W zakresie ochrony środowiska ustala się:
1) Uciążliwość związana z wykonywaniem usług oraz funkcjonowaniem urządzeń
infrastruktury technicznej musi zamykać się w granicach terenu, do którego powodujący
uciążliwość ma tytuł prawny.
2) Zakazuje się lokalizacji przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na
środowisko w rozumieniu rozporządzenia z dnia 9 listopada 2010 r. Rady Ministrów w
sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213,
poz. 1397).
3) Ustala się obowiązek zastosowania odpowiednich środków mających na celu
zachowanie dopuszczalnego przepisami prawa i normami poziomu hałasu w budynkach
przeznaczonych na pobyt ludzi.
4) Na terenach oznaczonych na rysunku planu od 1MNL do 4MNL, MN od 1MN/U do
8MN/U oraz MZ nakazuje się utrzymać dopuszczalny poziom hałasu, taki jak dla terenów
przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową, w rozumieniu art. 113 ustawy z dnia 27
kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze
zmianami).
5) Na terenach oznaczonych na rysunku planu od 1MNL do 4MNL,od 1MN/U do 8MN/U,
MZ, 1U/MN do 15U/MN zakazuje się wycinania i uszkadzania istniejących drzew, z
wyjątkiem przypadków wycinki wynikającej z konieczności dokonania zabiegów
pielęgnacyjnych i realizacji ustaleń planu oraz nakazuje się kompensację przyrodniczą w
postaci nasadzeń – jedno drzewo wycięte – jedno posadzone.
6) Ustala się obowiązek dokonania nasadzeń szpalerów drzew i żywopłotów w liniach
rozgraniczających drogi KDL1.
7) Ustala się obowiązek dokonania nasadzeń żywopłotów na fragmentach działek
położonych pomiędzy linią rozgraniczającą dróg a nieprzekraczalna linią zabudowy.
Stwierdza się, że na obszarze objętym granicami planu występują tereny chronione z
15
mocy przepisów odrębnych:
1) szczególne formy ochrony przyrody w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004
r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zmianami), w tym:
a) Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu, w tym strefa ochrony
urbanistycznej i strefa szczególnej ochrony ekologicznej,
b) obszar Natura 2000 – Dolina Środkowej Wisły,
c) pomnik przyrody;
2) lasy;
3) tereny rolne,
4) wydmy.
Ustala się, że wszelkie prace na obszarach wymienionych powyżej oraz przy pomniku
przyrody należy prowadzić zgodnie z przepisami odrębnymi, po uzgodnieniu z właściwymi
w sprawie organami.
Ustala się zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego polegające na:
1) całkowitym zakazie zabudowy dla lasów (1LZ do 5ZL), terenu pod zalesienia ZLz,
terenów rolnych 1R i 2R oraz wydm niezdewastowanych;
2) ustanowieniu zasady strefowania
intensywności zabudowy i powierzchni
zabudowy – od najmniejszej na WOCHK do największej na styku z projektowaną,
poza obszarem objętym planem, drogą główną ruchu przyspieszonego;
3) ustanowieniu zasady strefowania wielkości działki budowlanej - od największej na
WOCHK (1MNL do 4MNL i MZ) do najmniejszej na styku z projektowaną drogą
KDL1 (1MN/U do 7MN/U).
Kierunki działań w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego
Stwierdza się, że na obszarze objętym planem występują:
1) zabytki archeologiczne w postaci stanowiska archeologicznego nr 58-68/38;
2) granica strefy, w której należy liczyć się z wyznaczeniem stanowiska
archeologicznego nr 58-68a.
Ustala się, że w określonych na rysunek planu granicach wyżej wymienionych obiektów,
roboty budowlane, wymagające wykonania prac naruszających powierzchnie ziemi oraz
prowadzenie badań archeologicznych należy prowadzić zgodnie z przepisami odrębnymi,
po uzgodnieniu z właściwym w sprawie organem.
4. Ustalenia w zakresie infrastruktury technicznej
1. Ustala się następujące zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów
infrastruktury technicznej:
1) wykonanie sieci:
a) wodociągowej z uzbrojeniem przeciwpożarowym,
b) kanalizacji sanitarnej,
c) elektroenergetycznej – zasilającej średniego i niskiego napięcia oraz
oświetleniowej,
d) gazowej średniego i niskiego ciśnienia dla potrzeb bytowo – socjalnych oraz
celów grzewczych,
e) przy czym dopuszcza się korzystanie z indywidualnych ujęć wody i szamb
szczelnych do czasu realizacji wyżej wymienionych sieci;
2) zagospodarowanie wód opadowych na terenie, do którego ma się tytuł prawny,
przy czym wody opadowe z jezdni i parkingów można odprowadzić do gruntu po
uprzednim podczyszczeniu;
3) wyposażenie obiektów budowlanych wytwarzających ścieki technologiczne w
urządzenia podczyszczające;
4) selektywną zbiórki odpadów i wywóz na wysypisko poza obszar objęty planem;
16
5)
6)
7)
8)
9)
czynniki grzewcze: gaz, olej o niskiej zawartości siarki, elektryczność i/lub
odnawialne źródła energii; dopuszcza się inne ogrzewanie, w tym paliwami
stałymi, pod warunkiem że urządzenia do ich spalania posiadają certyfikat
potwierdzający spełnienie wymagań obowiązujących norm w zakresie
bezpieczeństwa ekologicznego;
prowadzenie linii elektroenergetycznych o różnych napięciach po oddzielnych
trasach, przy czym dopuszcza się w technicznie lub ekonomicznie uzasadnionych
przypadkach prowadzenie napowietrznych linii SN i NN na wspólnych słupach;
stosowanie linii elektroenergetycznych napowietrznych i/lub kablowych oraz stacji
transformatorowych SN/NN słupowych i/lub wnętrzowych;
zasięg strefy szkodliwego oddziaływania linii elektroenergetycznej średniego
napięcia określony na 5 m w każdą stronę od skrajnego przewodu, może być
weryfikowane w decyzjach o pozwoleniu na budowę, po uzgodnieniu z
zarządzającym siecią;
zakaz nasadzeń pod napowietrznymi liniami energetycznymi drzew i krzewów,
których naturalna wysokość może przekroczyć 3 m oraz nakaz przycinanie drzew
i krzewów już rosnących do wysokości nie przekraczała 3 m.
V. POTENCJALNE ZMIANY AKTUALNEGO STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU
BRAKU REALIZACJI PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
W przypadku braku realizacji omawianego planu nie wystąpią istotne przekształcenia
środowiska przyrodniczego. Większość terenów pozostanie w dotychczasowym rolniczym
użytkowaniu. Choć biorąc pod uwagę występujące tu w przewadze gleby o przeciętnej
przydatności dla celów rolniczych, stopniowo będzie zwiększała się powierzchnia odłogów.
W obrębie terenów nieużytkowanych rolniczo nastąpi rozwój zieleni spontanicznej.
Niebezpiecznym zjawiskiem z punktu widzenia ochrony środowiska i walorów
krajobrazowych może być chaotyczny rozwój zabudowy mieszkaniowej i drobnych usług.
W wyniku tego zjawiska powierzchnia biologicznie czynna może być ograniczana
w sposób niekontrolowany, gabaryty budynków mogą być niedopasowane do otoczenia,
zabudowa może nie mieć pełnego uzbrojenia w infrastrukturę np. w kanalizację sanitarną,
co już stanowi zagrożenie dla środowiska przyrodniczego. Poza tym istnieje
niebezpieczeństwo lokalizowania usług, których uciążliwe oddziaływanie będzie
wychodziło poza granice działki.
VI. ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCE Z PROJEKTU
PLANU
1. Emisja gazów i pyłów do powietrza atmosferycznego
Przewidywane jest zwiększenie rozmiarów emisji zanieczyszczeń, wiążące się
z funkcjonowaniem nowych terenów zabudowy wyposażonych w drogi dojazdowe,
a tym samym i wzrostem natężenia ruchu samochodowego. Zatem stan czystości
powietrza pogorszy się nieco w stosunku do stanu istniejącego, nie dojdzie jednak do
przekroczenia dopuszczalnych norm, określonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska
z dnia 3 marca 2008 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu
(Dz. U. nr 47 poz. 281), co plan egzekwuje ustaleniami typu:
- zaopatrzenie obszarów nowej zabudowy w energię cieplną ze źródła indywidualnego
przy wykorzystaniu czynnika grzewczego niskoemisyjnego;
- dopuszcza się inne ogrzewanie, w tym paliwami stałymi, pod warunkiem że urządzenia
do ich spalania posiadają certyfikat potwierdzający spełnienie wymagań obowiązujących
norm w zakresie bezpieczeństwa ekologicznego;
17
- uciążliwość związana z wykonywaniem usług oraz funkcjonowaniem urządzeń
infrastruktury technicznej musi zamykać się w granicach terenu, do którego powodujący
uciążliwość ma tytuł prawny;
- zakazuje się lokalizacji przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na
środowisko w rozumieniu rozporządzenie z dnia 9 listopada 2010 r. Rady Ministrów w
sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213,
poz. 1397);
- zachowanie istniejących lasów;
- na terenach oznaczonych na rysunku planu od 1MNL do 4MNL,od 1MN/U do 8MN/U,
MZ, 1U/MN do 15U/MN zakazuje się wycinania i uszkadzania istniejących drzew, z
wyjątkiem przypadków wycinki wynikającej z konieczności dokonania zabiegów
pielęgnacyjnych i realizacji ustaleń planu oraz nakazuje się kompensację przyrodniczą w
postaci nasadzeń – jedno drzewo wycięte – jedno posadzone;
- ustala się obowiązek dokonania nasadzeń szpalerów drzew i żywopłotów.
Należy zaznaczyć, że część terenów od 1U/MN do 15U/MN położonych będzie w strefie
potencjalnego, uciążliwego oddziaływania drogi głównej ruchu przyspieszonego, która nie
jest przedmiotem ustaleń omawianego planu. W strefie oddziaływania drogi, ze względu
na emisję zanieczyszczeń komunikacyjnych może dochodzić do przekroczenia
dopuszczalnych norm. Zasięg oddziaływania drogi oraz zastosowanie rozwiązań
technicznych i organizacyjnych zabezpieczających projektowaną zabudowę, powinny
zostać określone w raporcie oddziaływania tego przedsięwzięcia na środowisko.
W odniesieniu do budownictwa, czynnikami wpływającymi na poziom emisji
zanieczyszczeń są:
- rodzaj zasilenia w ciepło i rodzaj lokalnych źródeł ciepła;
- intensywność zabudowy;
- rodzaj usług;
- ilości i rodzaju dróg.
Plan zakłada pewien stopień intensyfikacji zabudowy. Jeśli proces realizacyjny dla wielu
obiektów będzie odbywał się jednocześnie, również w fazie ich budowy można
spodziewać się uciążliwości związanych z emisją pyłów i gazów. Dotyczy
to niezorganizowanej emisji spalin z samochodów dostawczych i maszyn budowlanych
jak również emisji pyłów z materiałów budowlanych czy odkrytych powierzchni ziemi
(pozbawionych szaty roślinnej) przeznaczonych pod budowę nowych obiektów. Również
w fazie budowy projektowanych dróg mogą wystąpić uciążliwości w zakresie emisji
zanieczyszczeń. Stan zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego w sąsiedztwie
budowanych dróg będzie bezpośrednio związany z technologią budowy. W przypadku
zastosowania nawierzchni bitumicznej emisja do atmosfery występuje w formie
niezorganizowanej (emisja pyłu podczas robót ziemnych, węglowodorów w czasie
utwardzania nawierzchni), ma charakter lokalny i zanika wraz z zakończeniem budowy
drogi.
W fazie prowadzenia budów emisja pochodząca z pracy urządzeń i maszyn jest
stosunkowo mała i obejmuje swoim zasięgiem jedynie teren budowy. Większe znaczenie
i zasięg ma emisja niezorganizowana spowodowana procesami erozji wietrznej
oraz ruchem samochodów i pojazdów drogowych po nieutwardzanych drogach
dojazdowych. Ograniczenie emisji niezorganizowanej, która obejmować może tereny
położone w znacznej odległości od miejsc powstania, powinno koncentrować się
na maksymalnym ograniczeniu odkrytych wykopów, miejsc składowania zebranego
gruntu, a także utwardzeniu dróg dojazdowych do placu budowy np. płytami „Jumbo”.
Realizacja ustalonego planem pasa zieleni izolacyjnej ograniczy uciążliwe oddziaływania
na omawiany teren, drogi wojewódzkiej.
2. Hałas i wibracje
18
Na etapie projektu planu trudno jest określić ilość i jakość nowych punktowych źródeł
hałasu – będzie to wynikało z rodzaju obiektów usługowych, stosowanych technologii jak
również rozwiązań chroniących środowisko przyrodnicze. Z dużym prawdopodobieństwem
można jednak przypuszczać, że na omawianym terenie nie zostaną zainstalowane
punktowe źródła hałasu powodujące stałe lub okresowe przekraczanie dopuszczalnych
norm. Projektowane ciągi komunikacyjne również nie będą stanowiły istotnych liniowych
źródeł emisji hałasu.
Oczywiście, że zwiększenie intensywności zabudowy, powstanie nowych obiektów
usługowych, zwiększenie ilości ludzi przebywających w obrębie poszczególnych obszarów
spowoduje pogorszenie klimatu akustycznego. Nie dojdzie jednak do przekroczeń
dopuszczalnych norm.
Część terenów od 1U/MN do 15U/MN położonych będzie w strefie potencjalnego,
uciążliwego oddziaływania drogi głównej ruchu przyspieszonego, która nie jest
przedmiotem ustaleń omawianego planu. W strefie oddziaływania drogi może dochodzić
do przekroczenia dopuszczalnych norm emisji hałasu. Zasięg oddziaływania drogi oraz
zastosowanie rozwiązań technicznych i organizacyjnych zabezpieczających projektowaną
zabudowę, powinny zostać określone w raporcie oddziaływania tego przedsięwzięcia na
środowisko.
W fazie budowy poszczególnych obiektów nastąpi zainstalowanie się następujących
źródeł hałasu:
 maszyn budowlanych o poziomie hałasu 80 - 110 dB(A);
 środków transportu samochodowego o poziomie hałasu około 90 dB(A).
Poziom dźwięku spowodowany pracą maszyn budowlanych i urządzeń technicznych może
spowodować krótkoterminowe przekroczenia poziomu dopuszczalnego równoważnego
w porze dziennej w terenie przyległym do osi prac budowlanych. Rzecz jasna w czasie
budowy nastąpi pogorszenie klimatu akustycznego związane z pracą maszyn
budowlanych i środków transportu dostarczających materiały budowlane. Zmiana
ta będzie jednak miała charakter czasowy (na czas prowadzenia robót), niekumulujący się
w środowisku i lokalizujący się raczej wokół skupionego frontu robót.
Inwestor powinien zadbać, by maszyny budowlane były technicznie sprawne
(przez co hałas mechanizmów jest zminimalizowany) oraz nie powinien prowadzić robót
w godzinach nocnych a także w okresach lęgowych ptaków.
Należy dodać, że część terenów przeznaczonych pod nową zabudowę mieszkaniową
położonych jest w strefie potencjalnego, uciążliwego oddziaływania linii kolejowej.
W budynkach należy zastosować rozwiązania techniczne zapewniające komfort
akustyczny. W obrębie tej zabudowy może okresowo dochodzić do uciążliwości
związanych z wibracjami.
Realizacja ustalonego planem pasa zieleni izolacyjnej ograniczy uciążliwe oddziaływania
na omawiany teren, drogi wojewódzkiej.
3. Odpady
Na etapie projektu planu trudno jest określić ilość i jakość powstających odpadów.
Można stwierdzić, że w stosunku do stanu aktualnego powstaną nowe źródła wytwarzania
odpadów.
Będzie to:
 zabudowa mieszkaniowa,
 obiekty usługowe,
 sektor budowlany (na etapie realizacji nowych obiektów),
Zgodnie z „Poradnikiem powiatowe i gminne plany gospodarki odpadami – MOŚ”
przybliżony skład morfologiczny odpadów komunalnych powstających na terenie Polski
jest następujący;
% wagowy
19
Odpady organiczne
Papier i tektura
Tworzywa sztuczne
Szkło
Frakcja drobna
Żelazo i inne metale
Pozostałe odpady niepalne
Pozostałe odpady palne
39%
14%
17%
9%
8%
3%
5%
5%
Obiekty handlowe (hurt i detal) wytwarzają 400 – 600 kg/pracownika/rok odpadów
przemysłowych, biura 50 – 100 kg/pracownika/rok, obiekty gastronomiczne
700 – 1000 kg/pracownika/rok.
Zgodnie z „Poradnikiem powiatowe i gminne plany gospodarki odpadami – MOŚ”
przybliżony skład morfologiczny odpadów sektora publicznego i handlowego.
% wagowy
Handel
Gastronomia
Biura
Odpady organiczne
10%
55%
28%
Tektura
55%
11%
11%
Papier
11%
14%
51%
Tworzywa sztuczne
6%
2%
5%
Pozostałe odpady
8%
palne
Szkło
4%
12%
1%
Żelazo i inne metale
2%
6%
4%
Pozostałe odpady
4%
niepalne
Na terenach zabudowy mieszkaniowej należy się spodziewać powstawania, zgodnie
z obowiązującą od dnia 1 stycznia 2002 r klasyfikacją odpadów (Dz. U. Nr 112,
poz. 1206) głównie odpadów z grupy:
 20 01 – odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie,
a wśród nich:
 20 01 01 – papier i tektura,
 20 01 02 – szkło,
 20 01 08 – odpady kuchenne ulegające biodegradacji,
 20 01 11 – tekstylia,
 20 01 38 – drewno,
 20 01 39 – tworzywa sztuczne,
 20 01 99 – inne nie wymienione frakcje zbierane w sposób selektywny.
Na terenach zabudowy mieszkaniowej w bardzo niewielkiej ilości mogą powstawać
odpady niebezpieczne, a wśród nich przede wszystkim:
 20 01 33 – baterie i akumulatory,
 20 01 35 – zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne,
Drugą istotną grupą odpadów powstających na terenach zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej to:
 20 02 – odpady z ogrodów i parków,
a wśród nich:
 20 02 01 – odpady ulegające biodegradacji,
 20 02 02 – gleba i ziemia, w tym kamienie,
 20 02 03 – inne odpady nie ulegające biodegradacji
20
W tej grupie odpadów nie przewiduje się powstawania odpadów niebezpiecznych.
Ostatnia grupa odpadów powstających na terenach zabudowy mieszkaniowej to:
 20 03 – inne odpady komunalne,
a wśród nich:
 20 03 01 – zmieszane odpady komunalne,
 20 03 03 – odpady z czyszczenia ulic i placów,
 20 03 07 – odpady wielkogabarytowe,
 20 03 99 – odpady komunalne nie wymienione w innych podgrupach.
W tej grupie odpadów nie przewiduje się również powstawania odpadów niebezpiecznych.
Na terenach usług handlu (jeśli będą realizowane na omawianych obszarach) można się
spodziewać powstawania:
 15 01 – odpady opakowaniowe,
a wśród nich:
 15 01 01 – opakowania z papieru i tektury,
 15 01 02 – opakowania z tworzyw sztucznych,
 15 01 05 – opakowania wielomateriałowe,
 15 01 06 – zmieszane odpady opakowaniowe,
 15 01 07 – opakowania ze szkła,
 15 01 09 – opakowania z tekstyliów.
W tej grupie nie przewiduje się powstawania odpadów niebezpiecznych.
Ponad to na terenie usług handlu w niewielkiej ilości będą powstawać;
 20 01 – odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie.
W przypadku lokalizacji obiektów usługowych o programie innym niż handel, trudno jest
prognozować rodzaje powstających odpadów, gdyż na etapie projektu nie jest
sprecyzowane jakiego rodzaju to będą obiekty. Należy przypuszczać, że w obrębie usług
(innych niż w/w) największą grupę będą również stanowiły odpady komunalne
segregowane i gromadzone selektywnie (20 01).
Dodatkowo w fazie prowadzenia robót budowlanych na terenach niezainwestowanych
będą powstawać:
 odpady opakowaniowe (15 01),
 odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej
(17 01),
 odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych (17 02),
 odpady asfaltów, smół i produktów smołowych (17 03), w tej grupie
do odpadów niebezpiecznych zalicza się:
 17 03 01 – asfalt zawierający smołę,
 10 03 03 – smoła i produkty smołowate,
 odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali (17 04), w tej grupie
do odpadów niebezpiecznych zalicza się:
 17 04 10 – kable zawierające ropę naftową, smołę i inne substancje
niebezpieczne
 gleba i ziemia (17 05),
 odpady komunalne segregowane selektywnie (20 01).
Zgodnie z „Poradnikiem powiatowe i gminne plany gospodarki odpadami – MOŚ”, ilość
odpadów budowlanych przeciętnie w Polsce wynosi około 50 kg/m2 powierzchni
zabudowy. Ustalenie szczegółowych ilości wytwarzanych odpadów w oparciu o wskaźniki
nagromadzenia wymaga dokładnych danych charakteryzujących prowadzone na danym
terenie prace. Takie dane można uzyskać od władz odpowiedzialnych za wydawanie
pozwoleń budowlanych. Dane muszą w pewnej mierze odzwierciedlać byłą, obecną
21
i przyszłą działalność sektora budowlanego.
Zgodnie z „Poradnikiem powiatowe i gminne plany gospodarki odpadami – MOŚ”
przybliżony skład odpadów z sektora budowlanego przedstawia się następująco:
Składnik
%wagowy
Beton, cegły
57%
Drewno i inne materiały palne
5%
Papier, tektura, tworzywa sztuczne
Poniżej 1%
Metale
2%
Pozostałe odpady niepalne
3%
Pyły i frakcja drobna
26%
Asfalt
7%
4. Gospodarka wodno-ściekowa
Zasady gospodarowania wodą i zasady odprowadzenia ścieków regulują dwa
najważniejsze akty prawne, są to:
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (z późniejszymi zmianami),
Ustawa z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie Ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę
i zbiorowym odprowadzeniu ścieków oraz zmianie innych Ustaw.
Przepisy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków określają
zasady i warunki zbiorowego zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi
oraz zbiorowego odprowadzenia ścieków, w tym zasady działalności przedsiębiorstw
wodno-kanalizacyjnych.
Źródła wytwarzanych ścieków
Na terenie objętym planem będą powstawać:
 ścieki bytowe,
 ścieki komunalne,
 wody opadowe,
Na etapie projektu planu brak jest dokładnych informacji dotyczących ilości powstających
ścieków. Z reguły ścieki bytowe stanowią około 95% zużytej wody.
Odnośnie ścieków komunalnych trudno w tym momencie prognozować ich ilość i skład,
z uwagi na brak szczegółowych informacji dotyczących charakteru działalności przyszłych
obiektów usługowych.
Ścieki bytowe pochodzą z bezpośredniego otoczenia człowieka, czyli z domów
mieszkalnych, budynków gospodarczych, miejsc użyteczności publicznej, zakładów pracy.
Powstają one w wyniku zaspokajania potrzeb gospodarczych oraz higienicznosanitarnych, są to np.: niedojedzone resztki pożywienia ze zmywanych naczyń, odchody
ludzkie, brudy z prania, środki do mycia i prania. Opisywane ścieki zawierają dużą ilość
zawiesin oraz związków organicznych (białka, tłuszcze, cukry) i nieorganicznych, mogą
również posiadać niebezpieczne wirusy i bakterie chorobotwórcze (żółtaczki zakaźnej,
duru brzusznego, cholery i in.) oraz jaja robaków pasożytniczych, np. tasiemców. Stałym
elementem tych ścieków jest pałeczka okrężnicy (Escherichia coli), - bakteria która sama
nie stanowi większego zagrożenia dla człowieka, lecz jej ilość w ściekach jest
wskaźnikiem obecności czynników wywołujących tyfus, dur brzuszny i dyzenterię.
Skażenie powierzchniowych i podziemnych wód ściekami bytowymi stanowi poważne
zagrożenie higieniczne oraz bakteriologiczne. Ścieki komunalne oraz ścieki bytowe są
oczyszczane w sposób mechaniczny i biologiczny.
Poza tym na terenie objętym planem będą powstawały wody opadowe.
Ilość wód opadowych można obliczyć na podstawie wzoru i współczynników podanych
22
przez Imhoffa:
Q = q x  x  x F gdzie:
F - powierzchnia spływu
q - natężenie deszczu 130 l/s/ha
 - współczynnik spływu 0,95 (dachy), 0,85 (parkingi i drogi) , 0,05 (tereny zielone)
 - współczynnik opóźnienia 0,78
Z uwagi na brak informacji odnośnie powierzchni terenów zadaszonych, powierzchni dróg
i parkingów oraz terenów zielonych, na obecnym etapie nie można podać nawet
szacunkowych ilości powstających wód opadowych.
Należy zaznaczyć, ze zgodnie z § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24
lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do
wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska
wodnego (Dz. U. Nr 137, poz. 984 ze zm.) wody opadowe i roztopowe ujęte w szczelne,
otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne pochodzące z zanieczyszczonej
powierzchni szczelnej terenów przemysłowych, składowych, baz transportowych, portów,
lotnisk, miast, budowli kolejowych, dróg zaliczanych do kategorii dróg krajowych,
wojewódzkich i powiatowych klasy G, a także parkingów o powierzchni powyżej 0,1 ha, w
ilości, jaka powstaje z opadów o natężeniu co najmniej 15 l na sekundę na 1 ha, z
zanieczyszczonej powierzchni szczelnej obiektów magazynowania dystrybucji paliw, w
ilości, jaka powstaje z opadów o częstości występowania jeden raz w roku i czasie trwania
15 minut, lecz w ilości nie mniejszej niż powstająca z opadów o natężeniu 77 l na sekundę
na 1 ha wprowadzane do wód lub do ziemi nie powinny zawierać substancji
zanieczyszczających w ilościach przekraczających 100 mg/l zawiesin ogólnych oraz 15
mg/l węglowodorów ropopochodnych. Natomiast zgodnie z § 19 ust. 2 rozporządzenia
wody opadowe lub roztopowe pochodzące z powierzchni innych niż powierzchnie, o
których mowa w ust. 1, mogą być wprowadzane do wód lub do ziemi bez oczyszczania.
W planie ewentualna konieczność podczyszczania wód opadowych zastała uwzględniona.
Główne zanieczyszczenia wód opadowych to :
 zawiesiny ogólne,
 zanieczyszczenia olejowe ekstrahujące się eterem naftowym (tłuszcze
i ropopochodne),
 trudno rozkładalna materia organiczna wyrażona w ChZT,
 zanieczyszczenia bakteriologiczne.
Odbiorniki ścieków
Ścieki bytowe i komunalne odprowadzane będą do i projektowanej sieci kanalizacji
sanitarnej, do czasu jej realizacji dopuszcza się gromadzenie ścieków w podziemnych
zbiornikach. Dopuszcza się odprowadzenie wód opadowych powierzchniowo do gruntu.
5. Promieniowanie elektromagnetyczne
Plan dopuszcza przeprowadzenie przez omawiany obszar napowietrznych linii
elektroenergetycznych średniego i niskiego napięcia. Jednocześnie zapewnia ochronę
przed polami elektroenergetycznymi, polegającą na zapewnieniu jak najlepszego stanu
środowiska poprzez utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych poniżej
dopuszczalnych norm lub co najmniej na tych poziomach. W planie ustala się zasięg
uciążliwego oddziaływania linii elektroenergetycznej.
6. Osuwanie się mas ziemi
Zagrożenie takie może występować lokalnie w strefach krawędzi tarasów Wisły i lokalnie
wydm w obrębie, których istnieje zabudowa lub dopuszcza się nowe zainwestowanie.
Osuwiska skarp mogą towarzyszyć wykonywaniu głębszych wykopów, przekopów
i wysokich nasypów np. przy budowie dróg. Utrata stateczności skarp i zboczy, będąca
przyczyną osuwania się mas ziemnych, następuje w wyniku przekroczenia wytrzymałości
gruntu na ścinanie wzdłuż dowolnej (ale ciągłej) powierzchni, zwanej powierzchnią
23
poślizgu. Jedną z charakterystycznych cech osuwania się zboczy i skarp jest to,
że zasadniczymi siłami, które je wywołują są:
 siły grawitacyjne pochodzące od ciężaru gruntu i ewentualnej zabudowy,
 siły hydrodynamiczne wywołane przepływem wody przez grunt.
Przyczyny powstawania osuwisk mogą być naturalne, niezależne od człowieka, jak też
przez niego wywołane.
Do najczęściej spotykanych należą:
 podmycie lub podkopanie zbocza,
 obciążenie zbocza lub terenu nad nim przez budowle i składy materiałów,
 pór wody i ciśnienie spływowe w masie gruntowej zbocza powstające na skutek
nagłego obniżenia poziomu wody powierzchniowej (np. zapory i obwałowania
ziemne),
 nasiąknięcie gruntu na skutek opadów deszczu lub tajania śniegu, co powoduje
pęcznienie gruntu, a tym samym zmniejszenie wytrzymałości na ścinanie gruntu,
 sufozja, tzn. wymywanie z masy gruntu drobniejszych ziarn lub cząstek przez
infiltrującą wodę powodujące powstawanie kawern, a następnie ruchy mas
skalnych lub gruntowych,
 przemarzanie i odmarzanie gruntu powodujące zmianę jego struktury
i wytrzymałości na ścinanie,
 wypieranie gruntu (np. po odsłonięciu w wykopie gruntów plastycznych może
nastąpić ich wciśnięcie przez nacisk nadkładu poza wykopem i spowodować
osuwisko skarpy),
 niewłaściwe zaprojektowanie nadkładu, nachylenia skarp wykopu lub nasypu,
Oczywiście, równocześnie może występować więcej niż jedna przyczyna.
Powszechnie uważa się, że projektowane rozwiązanie powinno eliminować przyczyny
wywołujące zagrożenie powstania osuwiska. Trzeba przy tym zwrócić uwagę, że
stabilizacja osuwiska jest zazwyczaj kosztowna. Przy osuwiskach rozległych i głębokich
korzystniejszym rozwiązaniem może okazać się rezygnacja z realizacji planowanej
inwestycji w rejonie zagrożonym.
Często (ale nie zawsze) przyczyną powstania osuwiska jest działanie wody. Stąd też
we wszystkich rozwiązaniach odwodnienie zbocza, a ogólnie rzecz ujmując,
uporządkowanie stosunków wodnych na terenie potencjalnego osuwiska oraz do niego
przyległym jest niezbędne. Na ogół zabieg ten nie jest samodzielnie wystarczający.
Bezpośrednio po wystąpieniu osuwiska konieczne jest podjęcie niezwłocznych działań,
których celem jest minimalizacja zniszczeń i zagrożeń. W zakres tych działań wchodzą
między innymi:
 oznakowanie osuwiska,
 ograniczenie ruchu i prędkości pojazdów,
 odprowadzenie wód poza obszar objęty osuwiskiem,
 wypełnienie szczelin materiałem nieprzepuszczalnym,
 wykonanie tymczasowych zabezpieczeń.
Jako zabezpieczenie doraźne mogą być stosowane przypory, gabiony, gwoździowanie
lub geosiatki i kołki kotwiące.
7. Zagrożenie powodzią
Tereny położone w dolinie Wisły znajdują się w strefie bezpośredniego zagrożenia
powodziowego. W obrębie doliny Wisły (w strefie zagrożenia powodziowego) nie jest
zlokalizowana zabudowa, plan także nie wprowadza nowej.
8. Zagrożenie pożarowe
Teren opracowania charakteryzuje się znacznym stopniem zagrożenia pożarowego.
Wiąże się to przede wszystkim z dużymi, zwartymi powierzchniami lasów. Lasy te
występują głównie na wydmach i piaskach przewianych, czyli występuje tutaj duży udział
24
siedlisk suchych. Miejscami plan dopuszcza lokalizację zabudowy w tych rejonach, co
wiąże się ze wzrostem zagrożenia pożarowego. Poza tym lasy na omawianym terenie
poddawane są silnej presji antropogenicznej, w tym wzmożonej penetracji. Lasy
Nadleśnictwa Celestynów zaliczone są do I klasy zagrożenia pożarowego.
O występowaniu zagrożenia pożarowego w lesie decydują różne czynniki: pora roku, a w
szczególności zaleganie pokrywy śnieżnej, opady; wiek i skład gatunkowy drzewostanów
oraz rodzaj pokrywy gleby; intensywność zabiegów gospodarczych i sposoby użytkowania
drzewostanów; sieć dróg komunikacyjnych i nasilenie ruchu na drogach; atrakcyjność
turystyczna i rozmieszczenie osad ludzkich wśród lasów.
Zwiększenie zagrożenia pożarowego powodują również położone w lasach miejsca
biwakowania, parkingi leśne i miejsca postoju. Największe zagrożenie pożarowe na
terenach leśnych spowodowane jest nieprzestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych
przez ludzi przebywających w lesie. Z ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach wynika
m.in. iż „w lasach oraz na terenach śródleśnych łąk i torfowisk, wrzosowisk, jak również w
odległości do 100 m od granicy lasu zabrania się działań i czynności mogących wywołać
bezpośrednie niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecania ognia poza miejscami
wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z
otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.
9. Nadzwyczajne zagrożenia środowiska
Na omawianym terenie nie występują obiekty, w których mogą wystąpić nadzwyczajne
zagrożenia środowiska.
VII. WPŁYW REALIZACJI ZAPISÓW PLANU NA POSZCZEGÓLNE ELEMENTY
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1. Eksploatacja surowców mineralnych, powierzchnia terenu, grunty i gleby
Biorąc pod uwagę naturalną rzeźbę terenu na którym dopuszcza się nowe
zainwestowanie, jej przekształcenia będą minimalne i niewidoczne w krajobrazie. Wynika
to z faktu, że pozostałe tereny na których dopuszcza się realizację zabudowy
charakteryzują się mało urozmaiconą konfiguracją. Nie wstępują tutaj form morfologiczne,
które w wyniku planowanego zainwestowania mogłyby ulec degradacji.
W wyniku realizacji ustaleń planu nastąpi ograniczenie powierzchni biologicznie czynnej,
stopień ograniczenia będzie zróżnicowany w zależności od rodzaju projektowanej
zabudowy.
W strefach przeznaczonych pod nową zabudowę najbardziej powierzchnia biologicznie
czynna zostanie ograniczona na terenach U/MN – o 70%.
W rejonach przeznaczonych pod nowe ciągi komunikacyjne powierzchnia biologicznie
czynna zostanie zlikwidowana.
Nieodwracalnych przekształceń warunków gruntowych należy spodziewać się w miejscach
lokalizacji budynków oraz elementów obsługi technicznej, takich jak drogi, czy elementy
infrastruktury. Przeobrażeniu ulegnie strefa, w której właściwości geologiczno-gruntowe
mają wpływ na projektowanie, realizację i eksploatację inwestycji, bowiem naturalna gleba
nie spełnia technicznych wymogów lokalizacji budynku, czy realizacji elementów
infrastruktury komunikacyjnej. Skutkiem powstania nowych obiektów będą zatem zmiany
warunków podłoża, usunięcie warstwy próchniczej oraz zagęszczanie i uszczelnianie
gruntów.
Na omawianym terenie występują gleby o przeciętnej przydatności dla celów rolniczych.
W rejonach przeznaczonych pod nową zabudowę, drogi i infrastrukturę techniczną
zostaną one całkowicie zdegradowane.
Na terenie objętym planem nie występują udokumentowane złoża surowców mineralnych
– tak więc, realizacja ustaleń planu nie spowoduje oddziaływań na ten element środowiska
25
przyrodniczego.
2. Warunki wodne
Pod wpływem działalności inwestycyjnej istotnym przekształceniom ilościowym
i jakościowym ulegają przede wszystkim wody gruntowe I-szego poziomu wodonośnego.
Potencjalne zagrożenia dla stanu czystości wód podziemnych mogą w przyszłości płynąć
z niewłaściwej gospodarki wodno-ściekowej i zanieczyszczenia komunikacyjne związane
z ruchem pojazdów i parkowaniem.
Poziom wód gruntowych zalega na znacznej głębokości, jednak jest nieizolowany
od powierzchni warstwą słabo przepuszczalną. Tak, więc istnieje zagrożenie przedostania
się z nieszczelnych szamb lub w wyniku awarii zbiornika na nieczystości zanieczyszczeń
do wód gruntowych.
Zanieczyszczenia wód gruntowych substancjami ropopochodnymi jest tutaj stosunkowo
małe (biorąc pod uwagę niewielki ruch pojazdów).
Obniżenie zwierciadła wód gruntowych lub nawet likwidacja warstwy wodonośnej może
nastąpić w wyniku następujących działań występujących łącznie lub pojedynczo:
 ograniczenie infiltracyjnego zasilania warstwy wodonośnej
 drenaż powierzchniowy lub podziemny
 odcięcie podziemnego dopływu wód
 pobór wody podziemnej
W przypadku omawianego terenu nastąpi niewielkie uszczelnienie podłoża. Przy czym
wody opadowe będą odprowadzane do gruntu, czyli zasilanie warstwy wodonośnej nie
zmniejszy się.
3. Szata roślinna i fauna
Na obszarze objętym planem występuje jeden pomnik przyrody ożywionej oraz lasy
posiadające statut lasów ochronnych – plan w przewadze zapewnia pełną ochronę tych
elementów szaty roślinnej. Jedynie w południowej części omawianego terenu (jednostka
4MNL) dopuszcza się realizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w obrębie
cennych lasów. Spowoduje to częściową degradację drzewostanów oraz ograniczenie
funkcji przyrodniczej tych ekosystemów leśnych. Miejscami dojdzie również do częściowej
degradacji niewielkich powierzchniowo, izolowanych lasów. Z punktu widzenia
funkcjonowania środowiska przyrodniczego tego terenu, sytuacja ta nie ma wielkiego
znaczenia. Są to tereny leśne położone poza systemem przyrodniczym, w chwili obecnej
poddane silnej presji antropogenicznej.
Zapisy plany chronią cenne pojedyncze drzewa jak również zespoły zadrzewień i
zakrzewień śródpolnych o walorach krajobrazowych.
Na terenach gdzie dominuje szata roślinna o niewielkich wartościach przyrodniczych,
częściowo zdegradowana przez człowieka z dużym udziałem roślinności spontanicznej i
ruderalnej, projektowane zainwestowanie będzie wiązać się z jego uporządkowaniem i
wprowadzeniem ozdobnej roślinności przydomowej, w tym zieleni wysokiej – czyli
przekształcenia szaty roślinnej będą tu korzystne.
Na terenach użytkowanych rolniczo, a przeznaczonych w planie pod zabudowę można się
spodziewać stosunkowo dużych przekształceń szaty roślinnej. Rośliny uprawne zostaną tu
także zastąpione przez urządzoną zieleń przydomową
Wprowadzenie nowej zabudowy z równoczesną realizacją ogrodzeń działek budowlanych
jak również zwiększenie natężenia ruchu pojazdów przyczyni się do częściowej likwidacji
miejsc bytowania fauny oraz do ograniczenia swobodnej jej migracji. Należy spodziewać
się, że pojawią się nowe gatunki charakterystyczna dla terenów zasiedlonych przez
człowieka.
4. Warunki klimatyczne
Nieuniknioną konsekwencją zakładanego procesu urbanizacji terenu objętego planem
będzie przekształcenie warunków topoklimatycznych (klimatu lokalnego) terenów
26
dotychczas otwartych (niezainwestowanych).
Zmiana obecnego charakteru zagospodarowania terenów
(tereny otwarte,
niezabudowane) wpłynie niewątpliwie modyfikująco na warunki klimatu lokalnego.
Wprowadzenie nowej zabudowy będzie sprzyjać rozwojowi lokalnej wymiany pionowej
i poziomej powietrza, szczególnie w nocy. Zmniejszy się również niebezpieczeństwo
występowania przymrozków radiacyjnych. Negatywnym zjawiskiem będzie ograniczenie
przewietrzania terenów otwartych dotychczas, pozbawionych zabudowy oraz pogorszenie
warunków klimatu zdrowotnego na terenach bezpośrednio przyległych od omawianego
obszaru.
W odniesieniu do naturalnych warunków klimatycznych, na terenach zurbanizowanych
obserwuje się:
 mniejsze natężenie promieniowania całkowitego o ok.10 -20%,
 wzrost średniej temperatury powietrza o 0,5 - 3,00C oraz zmniejszenie amplitudy
dobowej i rocznej,
 wzrost średniej temperatury minimalnej o 1,0 - 2,00C,
 wzrost częstości inwersji temperatury powietrza,
 niższą wilgotność względną powietrza,
 większą częstość występowania zamglenia (szczególnie w zimie),
 znacznie większe zapylenie i większa liczba jąder kondensacji oraz większe
stężenie zanieczyszczeń gazowych (SO2 , CO2 , CO),
 mniejszą o 20 - 30% średnią prędkość wiatru i wzrost liczby dni z ciszą
atmosferyczną o 5 - 20%,
 deformacje pola prędkości wiatru i jego kierunku.
5. Obszary dziedzictwa kulturowego, zabytki, dobra kultury współczesnej oraz dobra
materialne
W granicach planu występują obiekty zabytkowe w postaci stanowisk archeologicznych.
Zapisy planu w sposób właściwy chronią te stanowiska.
Realizacja ustaleń planu nie spowoduje negatywnego oddziaływania na dobra materialne.
6. Obszary i obiekty chronione, systemy przyrodnicze, różnorodność biologiczna
Na terenie opracowania występują następujące obiekty i obszary przyrodnicze prawnie
chronione:
 pomnik przyrody,
 obszar chronionego krajobrazu,
 istniejące i potencjalne obszary Natura 2000
Zapisy planu zapewniają ochronę w/w obiektów zgodnie z przepisami odrębnymi, w
stosunku do obszarów prawnie chronionych w planie stosuje się zakazy, nakazy i
ograniczenia w sposobie zagospodarowania i użytkowania wynikające z przepisów
powołujących te obszary.
Można stwierdzić, że ustalenia planu nie naruszają ciągłości powiązań przyrodniczych w
tym rejonie, a nawet wzmacniają ten system poprzez proponowane dolesienia. Jednakże
przeznaczenie części powierzchni leśnej (w jednostce 4MNL), powodują niewielkie
ograniczenie zasięgu przestrzennego systemu powiązań przyrodniczych.
W planie kładzie się duży nacisk na kształtowanie walorów krajobrazowych oraz
ograniczenie niekorzystnego charakteru i intensywności zmian w środowisku.
Plan zasadniczo zachowuje wszystkie najwartościowsze enklawy zieleni.
Zapisy planu w sposób optymalny chronią lokalną różnorodność biologiczną.
Istotnym zagadnienie z punktu widzenia ochrony środowiska przyrodniczego i wpływu na
obszary prawnie chronione jest analiza oddziaływania projektowanego zainwestowania na
obszar Natura 2000 „Dolina Środkowej Wisły”.
Prognozowanie wpływu projektowanego zainwestowania na cele ochrony OSOP "Dolina
Środkowej Wisły" i rezerwatów przyrody przeprowadzono integrując informację odnośnie
27
podstawowych elementów analizowanego układu. W szczególności:
- dokonano identyfikacji możliwych niekorzystnych oddziaływań w oparciu
parametry techniczne przedsięwzięcia oraz wyniki publikowanych badań nad
wpływem określonych czynników na awifaunę i jej siedliska;
- ustalono zasięg przestrzenny możliwych niekorzystnych oddziaływań;
- określono walory awifauny w strefie możliwych niekorzystnych oddziaływań;
- ustalono wskaźniki oceny istotności oddziaływań.
Podstawowe czynniki negatywnego oddziaływania przedsięwzięcia na ptaki i ich siedliska
Najważniejsze czynniki możliwych oddziaływań opisanego przedsięwzięcia na populacje
ptaków, zidentyfikowane w oparciu o opis przedsięwzięcia oraz wiedzę o ekologii ptaków,
są zestawione poniżej.
Zajęcie i zmiany użytkowania terenu
Emisja hałasu na etapie budowy i eksploatacji
Wzrost natężenia ruchu pojazdów
Emisja zanieczyszczeń powietrza
Zmiany ilości i jakości wód powierzchniowych
Zmiany poziomu wód gruntowych
Zmiany ukształtowania terenu (w tym morfologii koryta rzeki)
Zaburzenie procesów denudacji i akumulacji rumowiska w korycie rzeki
Wzrost penetracji ludzkiej
Bezpośrednia śmiertelność ptaków i innych kręgowców
Bezpośrednie niszczenie siedlisk i wyrąb zadrzewień
W praktyce, wiele z tych czynników zazwyczaj oddziałuje łącznie i często trudno
prognozować efekty ich działania w oderwaniu od oddziaływań sprzężonych. Stąd też,
przy prognozowaniu istotności możliwych oddziaływań, powyższy podział nie zawsze jest
ściśle utrzymany. Część z tych oddziaływań jest ograniczona do okresu budowy
poszczególnych obiektów, ale wiele z nich będzie utrzymywać się również (choć w
zmienionym zakresie czy natężeniu) na etapie eksploatacji.
Zakres możliwych oddziaływań
Zakres przestrzenny większości zidentyfikowanych wyżej potencjalnych oddziaływań
przedsięwzięcia jest znacznie ograniczony, nie przekraczając kilku metrów od rejonu
budowy poszczególnych obiektów. W tym kontekście, znaczące oddziaływania
projektowanego przedsięwzięcia na przedmiot ochrony obszarowej w granicach OSOP
"Dolina Środkowej Wisły" nie wystąpi.
Awifauna rejonu realizacji projektu
Awifauna terenów potencjalnego oddziaływania inwestycji nie była przedmiotem specjalnie
zaplanowanych badań terenowych, wykonywanych na potrzeby tego opracowania.
W oparciu o wizję terenową oraz istniejące, publikowane dane można stwierdzić, że w
rejonie realizacji projektu nie gniazduje żaden spośród gatunków, dla ochrony których
powołano OSOP "Dolina Środkowej Wisły" (tj. wymienionych w SDF; MŚ 2004). Nie da się
jednak wykluczyć gniazdowania w tym rejonie pojedynczych par dzięcioła białoszyjego
(gatunek z załącznika I Dyrektywy Ptasiej nie wymieniony w oficjalnej dokumentacji
obszaru),
dla którego występują tu dogodne siedliska lęgowe i który notowany jest w nadwiślańskich
łęgach już 1 km na południe od Mostu Świętokrzyskiego (na wysokości Saskiej Kępy) .
Nie da się również wykluczyć okazyjnego przystępowania do lęgów pojedynczych samic
nurogęsia, kolejnego gatunku wskazanego w dokumentacji obszaru.
Awifauna lęgowa zadrzewień na prawym brzegu Wisły reprezentuje zubożony wariant
zgrupowania typowego dla łęgów. Charakterystyczny jest wysoki udział wrony siwej, sroki,
wróbla i krzyżówki w tym zgrupowaniu oraz jego niskie bogactwo gatunkowe, kształtujące
się na poziomie niewiele przekraczającym 20 gatunków.
28
Koryto Wisły w omawianym rejonie jest miejscem żerowania i odpoczynku szeregu nie
gniazdujących lokalnie gatunków ptaków, dla ochrony których powołano OSOP "Dolina
Środkowej Wisły". Regularnie żerują tu rybitwy rzeczne (zapewne również ptaki
gniazdowe), mewy (śmieszka, srebrzysta/białogłowa, siodłata) i kaczki (krzyżówka,
nurogęś, gągoł).
Wskaźniki istotności negatywnych oddziaływań inwestycji na integralność obszaru Natura
2000
Prognoza istotności oddziaływania zidentyfikowanych w trakcie oceny czynników
mogących potencjalnie negatywnie wpływać na OSOP "Dolina Środkowej Wisły" opierała
się na oszacowaniach ryzyka wystąpienia oraz natężenia (zakresu) możliwych zmian
w niżej wymienionych kluczowych wskaźnikach determinujących integralność obszaru.
 zmniejszenie liczebności lokalnych populacji kluczowych gatunków ptaków
lęgowych i przelotnych;
 zmniejszenie powierzchni podstawowych siedlisk lęgowych i żerowiskowych
tych gatunków, przede wszystkim wysp i wypłyceń w nurcie rzeki, zadrzewień
i zakrzewień (w szczególności starodrzewów łęgowych) oraz zbiorników
wodnych na tarasie zalewowym;
 zmiany reżimu hydrologicznego rzeki ;
 zmiany morfologii koryta rzecznego (w szczególności zmniejszenie rozmiarów i
okresu ekspozycji piaszczystych ławic w nurcie oraz zasięgu wypłyceń w
korycie rzeki);
 pogorszenie wskaźników fizyko-chemicznej jakości wody w rzece;
 zwiększenie fragmentacji siedlisk kluczowych gatunków ptaków;
 wzrost natężenia ludzkiej penetracji terenu;
 zmiany użytkowania gruntów indukowane realizacją inwestycji, w
szczególności zabór terenów zielonych pod zabudowę mieszkalną i
przemysłową;
Oszacowania prawdopodobnych zmian w powyższych wskaźnikach, w powiązaniu
z wiedzą o wymaganiach ekologicznych ptaków, pozwoliły na prognozowanie wpływu
planowanych przedsięwzięć na osiągnięcie celu ochrony polegającego na zachowaniu
korzystnego stanu ochrony lokalnych populacji ptaków, dla ochrony których powołano
OSOP "Dolina Środkowej Wisły".
Zajęcie i zmiany użytkowania terenu
Przewidywane zajęcie terenu w granicach obszaru chronionego związane z realizacją
przedsięwzięcia nie będzie miała miejsca.
Wzrost natężenia ruchu pojazdów
Budowa nowych obiektów generować będzie dodatkowy ruch pojazdów, głównie
ciężarowych, na ciągach komunikacyjnych przebiegających w pobliżu granicy obszaru
chronionego.
Ruch drogowy niekorzystnie oddziałuje na populacje ptaków i ich siedliska, a wachlarz
negatywnych czynników obejmuje m.in. degradację siedlisk wskutek hałasu, podwyższoną
śmiertelność w wyniku kolizji z pojazdami, efekt bariery, przebudowę składu zgrupowań.
Wprowadzenie do ruchu dodatkowych pojazdów związanych obsługą budowy będzie
zapewne powodować spadek przepustowości przeciążonych ciągów komunikacyjnych.
Oznacza to m.in. wzrost hałasu, spadek średniej prędkości pojazdów, wzrost emisji spalin
i zanieczyszczeń, zwiększenie stężenia pyłów w powietrzu. Spadek prędkości pojazdów
może zmniejszać ryzyko ich kolizji z przelatującymi ptakami, lecz jest to jedyny możliwy
pozytywny efekt tej sytuacji. Wpływ kolejnego źródła dodatkowego hałasu na nadrzeczne
łęgi w rejonie opracowania – choć ewidentnie negatywny – powinien mieć ograniczony
wymiar przestrzenny i nie będzie znacząco zmieniać wskaźników integralności obszaru.
29
Podwyższone stężenia spalin silników samochodowych, pyłów oraz zanieczyszczeń
ropopochodnych podłoża będą negatywnie oddziaływać na siedliska łęgów, choć trudno
ocenić zakres i natężenie tych efektów. Zapewne łączne, negatywne efekty
podwyższonego natężenia ruchu pojazdów w tym rejonie nie będą znacząco negatywnie
oddziaływać na integralność całego obszaru chronionego.
Wzrost ludzkiej penetracji terenu
Realizacja planowanego zainwestowania może spowodować wzrost penetracji ludzkiej na
obszarze chronionym. Jednak sytuację tę nie można zaliczyć do oddziaływań znaczących.
Hałas
Nie należy się spodziewać, że realizacja przedsięwzięcia może nieco pogorszyć klimat
akustyczny. Możliwe (choć bardzo mało prawdopodobne) negatywne oddziaływanie
hałasu na walory awifauny OSOP powinno być nieznaczące w skali obszaru chronionego.
Emisja zanieczyszczeń powietrza
Dodatkowe zanieczyszczenia powietrza, generowane przez pracujący przy budowach
poszczególnych obiektów sprzęt oraz samochody transportowe mogą niekorzystnie
oddziaływać na stan siedlisk łęgowych w granicach OSOP "Dolina Środkowej Wisły". Nie
przewiduje się jednak przekroczeń wymaganych standardów jakości powietrza, co
pozwala prognozować punktowe efekty emisji zanieczyszczeń powietrza, generowane w
rejonie placu budowy jako nieznaczące dla obszaru Natura 2000.
Odpady oraz zmiany jakości i ilości wód powierzchniowych
Odpady powstające na etapie budowy oraz w trakcie eksploatacji powinny być utylizowane
w sposób nie stanowiący zagrożenia dla celów ochrony OSOP "Dolina Środkowej Wisły"..
Nie przewiduje się wystąpienia zmian w ilości lub w obiegu wód powierzchniowych
we fragmentach obszaru Natura 2000 położonych w rejonie opracowania. W
szczególności brak jest przesłanek prognozowania znaczącego wpływu przedsięwzięcia
na reżim hydrologiczny rzeki w tym rejonie i poniżej niego.
Zmiany poziomu zwierciadła wód gruntowych
Realizacja planowanego zainwestowania nie powinna wpływać na poziom wód
gruntowych.
Zmiany ukształtowania terenu
Projekt nie przewiduje zauważalnych zmian w ukształtowaniu terenów położonych
w granicach obszaru chronionego.
Bezpośrednie niszczenie siedlisk i wycinka zadrzewień
Plan nie przewiduje jakiegokolwiek nowego zainwestowania na terenach wchodzących w
skład obszaru chronionego. Tak, więc nie przewiduje się bezpośredniego niszczenia
siedlisk.
Bezpośrednia śmiertelność zwierząt
Charakterystyka przedsięwzięcia nie obejmuje działań wiążących się z ryzykiem
bezpośredniej śmiertelności kręgowców (w szczególności ptaków) o rozmiarach
stanowiących zagrożenie dla korzystnego stanu ochrony populacji, dla ochrony których
powołano OSOP "Dolina Środkowej Wisły".
7. Krajobraz
Krajobraz w wyniku realizacji ustaleń planu zostanie miejscami silnie przekształcony.
Na znacznej części terenu objętego planem krajobraz ma charakter naturalny
lub półnaturalny w przyrodniczym i geograficznym sensie. Całkowicie ulegnie zmianie
krajobraz na terenach, na których powstaną nowe inwestycje. Przeważająca część
obszarów dotychczas otwartych zastanie zabudowana kubaturowo.
8. Transgraniczne oddziaływania na środowisko
Realizacja zapisów planu nie spowoduje transgranicznych oddziaływań na środowisko
przyrodnicze.
30
VIII. POWSTANIE ZAGROŻEŃ DLA ŚRODOWISKA I ZDROWIA LUDZI NA TERENIE
OBJĘTYM PLANEM I W STREFIE JEGO POTENCJALNEGO ODDZIAŁYWANIA
Na terenie opracowania można wskazać tereny, których aktualne i projektowane
zagospodarowanie stwarza konflikty z uwarunkowaniami przyrodniczymi o zróżnicowanym
stopniu natężenia:
 brak konfliktów –tereny leśne, zieleni urządzonej, rolne i tereny dolesień,
 niewielkie – tereny projektowanej zabudowy mieszkaniowej i nieuciążliwych usług
w strefie upraw rolnych i odłogów,
 średnie – tereny projektowanej zabudowy mieszkaniowej i nieuciążliwych usług
zlokalizowanych na lesie, nowe ciągi komunikacyjne,
 duże – brak ,
 bardzo duże – brak,
Większość niekorzystnych oddziaływań na środowisko przyrodnicze należy zaliczyć
do nieuniknionych, wynikających z potrzeb rozwoju tego rejonu
 uszczelnienie powierzchni gruntów przez zabudowę, ciągi komunikacyjne,
która spowoduje zmiany obiegu wody, zmniejszenie zasilania gruntowego,
zwiększenie spływu powierzchniowego,
 pogorszenie stanu higieny atmosfery i warunków akustycznych,
 stworzenie barier technicznych dla migrujących zwierząt wzdłuż tras
komunikacyjnych i ciągów zabudowy,
 zwiększenie ilości wytarzanych odpadów i ścieków,
 możliwość przekształceń jakościowych pierwszego poziomu wód gruntowych,
 wzrost zapotrzebowania na wodę,
Jakakolwiek działalność gospodarcza może wiązać się z potencjalnym zagrożeniem
dla środowiska, jednak bezpośrednie oddziaływania, tzn. oddziaływania wywołane
poprzez samą inwestycję, występujące w tym samym czasie i miejscu, co inwestycja
(związane głównie z budową, ewentualnie likwidacją inwestycji), mogą być ograniczone
przez rozwiązania techniczno-organizacyjne. Natomiast oddziaływania pośrednie
związane ze skutkami, jakie mogą nastąpić w wyniku powstania inwestycji, ograniczane są
ustaleniami planu, w związku z tym ważna jest jego realizacja w zakresie budowy dróg,
systemów zaopatrzenia w wodę, odprowadzenia ścieków bytowych, komunalnych i wód
opadowych, systemów i sposobów ogrzewania, segregowania odpadów stałych
w miejscach ich powstawania, zachowania wysokości zabudowy, wskaźników terenów
biologicznie czynnych, rozwoju terenów zieleni.
Zagrożenie dla środowiska może więc wynikać przede wszystkim z braku kompleksowej
realizacji zapisów planu.
W tabeli przestawiona została prognoza oddziaływania na sąsiednie tereny, w której
określony został charakter oddziaływań:
 korzystny – w przypadku gdy ustalenia mają jednostronny korzystny wpływ
wynikający z pełnionych funkcji zgodnych z warunkami środowiska przyrodniczego,
 obojętny – gdy projektowane funkcje zagospodarowania na terenie objętym
planem i poza jego granicami są takie same albo o zbliżonym charakterze,
stanowią ich uzupełnienie lub nie powodują oddziaływań
 mało korzystny – w przypadku gdy projektowane zagospodarowanie stwarza
konflikty z cechami środowiska przyrodniczego lub obniża standard życia
mieszkańców,
 bardzo niekorzystny – istnieje duży konflikt z cechami środowiska przyrodniczego,
obniżający standard życia mieszkańców, wymagający działań z zakresu jego
ograniczenia,
31
 skrajnie niekorzystny – w przypadku gdy ustalenia planu lub zagospodarowanie
poza jego granicami mogą spowodować nieodwracalne skutki w środowisku, bądź
jego degradację mimo podjęcia działań w zakresie ich ograniczenia.
Projekt planu
Tereny lasów
Tereny zabudowy
mieszkaniowej i
usługowej
Tereny
komunikacyjne
O
MK
Zagospodarowanie terenów w otoczeniu
Zabudowa
Tereny rolne
Dolina Wisły
mieszkaniowa
O
O
MK (do czasu realizacji
kanalizacji sanitarnej –
później O)
MK
O
MK
Rodzaj oddziaływania:
K – korzystne
O – obojętne
MK – mało korzystne
BN – bardzo niekorzystne
SN – skrajnie niekorzystne
— – brak związku między kategoriami terenów
IX.PROBLEMY OCHRONY ŚRODOWISKA ISTOTNE Z PUNKTU WIDZENIA
PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU
Nie prognozuje się problemów związanych z ochroną środowiska wynikających z realizacji
zapisów projektowanego dokumentu, w szczególności w aspekcie obszarów
podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie
przyrody.
X. ANALIZA PLANU POD KĄTEM REALIZACJI UWARUNKOWAŃ PRZYRODNICZYCH
Teren objęty planem charakteryzuje się miejscami znacznym stopniem przekształceń
antropogenicznych. Jego zachodnia część posada wysokie walory przyrodniczokrajobrazowe.
W rozwiązaniach planistycznych położono nacisk na ograniczenie niekorzystnego
charakteru i intensywności zmian w środowisku. Ustalenia planu porządkują zasady
zagospodarowania wprowadzając szereg zapisów mających na celu ograniczenie
przekształceń środowiska przyrodniczego.
Plan kładzie szczególny nacisk na:
- ograniczenie niekorzystnego charakteru i intensywności zmian w środowisku,
- maksymalne ograniczenie niekorzystnego wpływu projektowanego zainwestowania
na ludzi.
Plan wykazuje wysoki stopień zgodności z analizami, wnioskami i wytycznymi
opracowania ekofizjograficznego.
XI. ZGODNOŚĆ PLANU Z PRZEPISAMI PRAWA DOTYCZĄCYMI OCHRONY
ŚRODOWISKA
Zgodność z dokumentami wyższego rzędu
W prognozie przeanalizowano i oceniono zgodność zapisów planu z celami ochrony
środowiska na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym istotne z punktu
widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy
32
środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania dokumentu planu.
W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono zgodność z wymogami stawianymi przez
zapisy zawarte w następujących dokumentach:
Uwarunkowania wynikające ze zobowiązań krajowych, uwzględnione w zapisach
planu:
- Polityka ekologiczna Państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016 (M.P.
Nr 34, poz. 501).
Zgodność z przepisami prawa dotyczącymi ochrony środowiska
W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono zgodność rozwiązań przestrzennych
planu i jego zapisów z podstawowymi regulacjami prawnymi dotyczącymi ochrony
środowiska:
– Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity
z 2008 r Dz. U. Nr 25, poz. 150).
– Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2009 r. w sprawie przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397).
– Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów
instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów
przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. Nr 122, poz. 1055).
– Ustawą z dnia 27 lipca 2001r. o wprowadzeniu ustawy – Prawo ochrony środowiska,
ustawy o odpadach oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085,
z późniejszymi zmianami).
– Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 nr 151 poz. 1220),
– Ustawą z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005r. nr 239 poz.2019 z późn.
zm.),
W zakresie ochrony przed opadami z:
– Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. nr 185, poz. 1243),
– Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie
rodzajów odpadów, które mogą być składowane w sposób nieselektywny (Dz. U. Nr 191,
poz. 1595).
– Ustawą z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Tekst
jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 236, poz. 2008).
W zakresie ochrony przed promieniowaniem z:
– Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie
dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów
sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz. U. Nr 192, poz. 1883).
W zakresie ochrony środowiska w działalności inwestycyjnej z:
– Ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.
U. Nr 80, poz. 717, z późniejszymi zmianami).
W zakresie przeciwdziałania nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska z:
– Ustawą z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. nr 178,
poz. 1380),
– Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie
szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów (Dz. U. Nr 58, poz. 405).
– Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie poważnych
awarii objętych obowiązkiem zgłoszenia do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska
(Dz. U. z 2003 r. Nr 5, poz. 58).
– Rozporządzeniem Wojewody Mazowieckiego nr 3 z dnia 13 lutego 2007 r w sprawie
Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42 poz. 870).
33
XII. ZGODNOŚĆ ZAPISÓW PLANU Z
DOTYCZĄCYMI OBSZARU OPRACOWANIA
DOKUMENTAMI
STRATEGICZNYMI
Zapisy planu z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego, kulturowego, priorytetów
z zakresu rozbudowy i modernizacji infrastruktury technicznej i komunikacyjnej, wykazują
pełną zgodność z celami strategicznymi i nakreślonymi kierunkami działań
w w/w dziedzinach określonych w dokumentach strategicznych rangi wojewódzkiej,
powiatowej i gminnej jak również w Studium Uwarunkowań i Kierunków
Zagospodarowania Przestrzennego miasta Józefowa.
XIII. OPIS PRZEWIDYWANYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCYCH
Z REALIZACJI USTALEŃ ZAPISÓW PLANU
ETAPY BUDOWY NOWYCH
OBIEKTÓW
Ludzie
System przyrodniczy,
różnorodność biologiczna,
Obszary i obiekty chronione
Krajobraz
Rośliny
Świat zwierząt
Klimat
Wody powierzchniowe i
podziemne
Skutki realizacji ustaleń
planu
Powierzchnia ziemi, gleby
Komponent
Powietrze atmosferyczne
1. Oddziaływanie bezpośrednie, pośrednie, wtórne, chwilowe, krótkoterminowe,
średnioterminowe, długoterminowe, stałe
Dla większości przedsięwzięć przewidywanych w planie bezpośrednie oddziaływanie
na środowisko będzie ograniczone do najbliższego sąsiedztwa, a zatem przed
określeniem konkretnych lokalizacji możliwe jest jedynie wskazanie kluczowych
czynników, które będą lub potencjalnie mogą wpływać na zmiany stanu środowiska.
Poniżej przedstawiono te skutki realizacji ustaleń projektu planu, które przewiduje się,
iż będą wywierać najbardziej znaczące oddziaływanie na środowisko wraz z identyfikacją
oddziaływania.
Wzrost emisji
hałasu i wibracji
-
-
-
-
b, c
-
-
-
b, c
Wzrost emisji
zanieczyszczeń
Zmiana wartości
krajobrazowych
Zakłócenie bytu
fauny
Wytwarzanie
odpadów
budowlanych
Prace ziemne
b,
c, k
-
p, c,
k
-
w, c,
k
-
-
b, c,
k
-
b, c,
k
-
-
-
-
-
-
-
w, k
-
b,
c, d
b, st
-
-
b, c,
k,
-
b, k,
ś, d
-
b, c,
k
b, k,
ś, d
-
b, c,
d
-
-
b, c
b, k,
ś, d
st
b, st
w, c,
ś
-
b, st
-
-
b, k,
ś, d
st
-
-
p, st
b, w,
c, k,
st
-
-
-
Zmiana
warunków
gruntowych
--
-
34
-
p
ETAP EKSPLPATACJI
Ludzie
System przyrodniczy,
różnorodność biologiczna,
Obszary i obiekty chronione
Krajobraz
Rośliny
Świat zwierząt
Klimat
Wody powierzchniowe i
podziemne
Powierzchnia ziemi, gleby
Skutki realizacji ustaleń
planu
Powietrze atmosferyczne
Komponent
Wzrost emisji hałasu
i wibracji
-
-
-
-
b, c,
st
-
-
-
b, c, st
Wzrost emisji
zanieczyszczeń
Zmiana wartości
krajobrazowych
Ograniczenie
powierzchni
biologicznie czynnej
Zwiększenie ilości
odpadów
Wzrost poboru wody
Zakłócenie bytu
fauny
b, st
w
w
w
b, st
b, st
-
-
b, st
-
-
-
-
p, st
-
-
b, st
p, st
b, st
p, d,
st
w, st
w, d,
st
b, d,
st
b,
st
b,
st
-
b, st
w, d
p, st
p, d
-
-
-
-
-
-
-
b, d
-
w, d
-
w
p, d
w
p, d
p,
st
w
-
-
-
Wprowadzenie
zalesień
b, d
p, d
b, d
b, d
b, d
b, d
b,
d
-
b, d
Charakterystyka oddziaływań b – bezpośrednie, p – pośrednie, w – wtórne, c – chwilowe,
k – krótkoterminowe, ś – średnioterminowe, d – długoterminowe, st - stałe
2. Oddziaływanie skumulowane i znaczące
Realizacja ustaleń planu nie spowoduje wystąpienia na omawianym terenie oraz na
terenach przyległych oddziaływań znaczących i skumulowanych.
3. Zasięg przestrzenny oddziaływań, odwracalność zjawisk
Realizacja ustaleń projektu planu wpływa, w zróżnicowany sposób, na poszczególne
komponenty środowiska (powietrze, powierzchnię ziemi, glebę, kopaliny, wody
powierzchniowe i podziemne, klimat, zwierzęta i rośliny) i na ich wzajemne powiązania
oraz na ekosystemy i krajobraz.
Zróżnicowanie skutków można usystematyzować jako, w zależności od:
 odwracalności zjawisk
odwracalne
nieodwracalne
(O)
(N)
 zasięgu przestrzennego oddziaływania
regionalne
ponadlokalne
lokalne
(R)
(P)
(L)
Oczywiście oddziaływania te będą zależeć od planowanego przeznaczenia terenu.
1 – Tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową i usługi
- powierzchnia ziemi i gleby:
 degradacja powierzchni glebowej - oddziaływanie negatywne ( N, L),
 intensyfikacja procesów erozyjnych na powierzchniach odkrytych - oddziaływanie
35
negatywne (O, L),
 przekształcenia właściwości wilgotnościowych gleb - oddziaływanie negatywne
(N, L),
 lokalnie przekształcenie naturalnej rzeźby terenu - oddziaływanie negatywne ( N,
L),
 ograniczenie powierzchni biologicznie czynnej - oddziaływanie negatywne (O, L),
- wody podziemne:
 na terenach o nieuregulowanej gospodarce wodno-ściekowej zagrożenie
zanieczyszczenia wód – oddziaływanie negatywne (O, P),
- wody powierzchniowe:
 na terenach o nieuregulowanej gospodarce wodno-ściekowej zagrożenie
zanieczyszczenia wód – oddziaływanie negatywne (O, P),
- klimat i jakość powietrza:
 przekształcenie warunków topoklimatycznych - oddziaływanie negatywne ( N, L),
 pogorszenie stanu higieny atmosfery i klimatu akustycznego - oddziaływanie
negatywne ( O, L)
- szata roślinna i zwierzęta:
 ograniczenie miejsc bytowania lokalnej fauny - oddziaływanie negatywne (N, P),
 ograniczenie możliwości migracji zwierząt i roślin – oddziaływanie negatywne
(N, P),
 częściowa degradacja lasów - oddziaływanie negatywne (N, P),
 zmiana warunków siedliskowych szaty roślinnej - oddziaływanie negatywne ( N, L),
 wprowadzenie nowej zieleni – oddziaływanie pozytywne (O, L)
- krajobraz, system powiązań przyrodniczych, różnorodność biologiczna i obszary prawnie
chronione:
 wprowadzenie zabudowy kubaturowej na tereny otwarte - oddziaływanie
negatywne ( N, L),
 niewielkie ograniczenie zasięgu przestrzennego ciągu ekologicznego – (O, L),
2 – Tereny komunikacje
- powierzchnię ziemi i gleby;
 całkowita degradacja gleb - oddziaływanie negatywne ( N, L),
 częściowe przekształcenie naturalnej rzeźby terenu - oddziaływanie negatywne
(N, L),
 całkowita likwidacja powierzchni biologicznie czynnej - oddziaływanie negatywne
( N, L),
 sztuczne zagęszczenie gruntów – oddziaływanie negatywne (N, L),
 wprowadzenie gruntów nasypowych – oddziaływanie negatywne (N, L)
- wody podziemne;
 częściowe ograniczenie infiltracyjnego zasilania strefy przypowierzchniowej oddziaływanie negatywne (N, L),
 możliwość zanieczyszczenia substancjami ropopochodnymi - oddziaływanie
negatywne (O, L),
- wody powierzchniowe:
 możliwość zanieczyszczenia substancjami ropopochodnymi - oddziaływanie
negatywne ( O, P),
- klimat i jakość powietrza;
 pogorszenie stanu higieny atmosfery i klimatu akustycznego - oddziaływanie
negatywne ( N, L),
- szata roślinna i zwierzęta;
 ograniczenie miejsc bytowania lokalnej fauny - oddziaływanie negatywne ( N, L),
 całkowita degradacja istniejącej szaty roślinnej- oddziaływanie negatywne ( N, L),
36
- krajobraz, system powiązań przyrodniczych, obszary chronione, różnorodność
biologiczna:
 brak oddziaływań,
XIV. ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE, OGRANICZAJĄCE LUB KOMPENSUJĄCE
NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
1. Rozwiązania eliminujące negatywne oddziaływania
Ograniczanie negatywnych oddziaływań powinno być stosowane zarówno na etapie
budowy jak i eksploatacji poszczególnych inwestycji. Ze względu na zasady wyboru
projektów, a w szczególności na skalę możliwych do zaistnienia konfliktów społecznych,
największą uwagę należy zwrócić na kwestie ochrony środowiska przyrodniczego
i warunków życia ludzi.
Do podstawowych działań ograniczających należą:
 ograniczenie zajęcia terenu,
 prawidłowe zabezpieczenie techniczne sprzętu i placu budowy, w tym zwłaszcza
w miejscach styku z ekosystemami szczególnie wrażliwymi na zmiany warunków
siedliskowych;
 stosowania odpowiednich technologii, materiałów i rozwiązań konstrukcyjnych,
 dostosowanie terminów prac do terminów rozrodu zwierząt,
 dostosowanie terminów prac do cyklu wegetacyjnego roślin,
 maskowanie elementów dysharmonijnych dla krajobrazu,
W przypadku zaistnienia niebezpieczeństwa nieodwracalnego zniszczenia szczególnie
cennych elementów przyrody, konieczne jest podjęcie zawczasu działań
kompensacyjnych.
Do najczęściej stosowanych rozwiązań należeć będą:
 odtwarzanie zniszczonych siedlisk w miejscach zastępczych,
 sztuczne zasilanie osłabionych populacji,
 tworzenie alternatywnych połączeń przyrodniczych i różnorodnych tras migracji
zwierząt,
Należy zaznaczyć, że na etapie oceny projektu planu nie jest możliwe oszacowanie prac
kompensacyjnych, które powinny zostać wykonane. Takie ustalenia mogą zostać
dokonane na etapie raportu oddziaływania na środowisko lub w przypadku wystąpienia
szkody w środowisku w rozumieniu Ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r o zapobieganiu
szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 75, poz. 493). Dokładne kryteria oceny
wystąpienia szkody w środowisku oraz prowadzenia działań naprawczych określają akty
wykonawcze tej Ustawy (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008 r.
w sprawie kryteriów oceny występowania szkody w środowisku (Dz. U. Nr 82, poz. 501)
oraz Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 czerwca 2008 r. w sprawie rodzajów
działań naprawczych oraz warunków i sposobów ich prowadzenia (Dz. U. Nr 1003,
poz. 664).
2. Rozwiązania alternatywne do rozwiązań przedstawionych w projekcie planu
Z przedstawionych powyżej analiz wynika, że ewentualny negatywny wpływ ustaleń planu
na środowisko przyrodnicze będzie wynikał z wprowadzenia na tereny do tej pory
niezinwestowane zabudowy, co wiązać się będzie z przekształceniami w środowisku
typowymi dla terenów nowych inwestycji głównie z zakresu emisji zanieczyszczeń
powietrza, hałasu i wibracji. Planowane zainwestowanie może również niekorzystnie
oddziaływać na stan jakościowy wód podziemnych. Obecnie nie są znane technologie,
które umożliwiałyby całkowitą neutralizację tego typu zmian w środowisku przyrodniczym.
Poza tym nie stwierdzono, że realizacja ustaleń planu w jakikolwiek sposób wpłynie
na istniejące i projektowane w tym rejonie Obszary Natura 2000 oraz inne obszary
37
i obiekty przyrodnicze podlegające prawnej ochronie. Poza odstąpieniem od realizacji
ustaleń planu nie można zaproponować innych rozwiązań alternatywnych.
W trakcie sporządzania prognozy nie napotkano na trudności wynikające z niedostatków
techniki lub luk we współczesnej wiedzy.
XV. METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI
ORAZ CZĘSTOTLIWOŚĆ ICH PRZEPROWADZANIA
POSTANOWIEŃ
PLANU
Ze względu na charakter i niewielką skalę zmian, jakie niesie ze sobą realizacja
omawianego planu nie przewiduje się konieczności dokonywania szczególnej analizy
skutków jego postanowień. Oddziaływanie na środowisko, nawet przy realizacji wszystkich
zapisów planu, nie powinno zmienić się tak znacznie by konieczne było wprowadzenie
nowych narzędzi i metod obserwacji środowiska.
Analizę skutków realizacji postanowień planu można wykonać w ramach oceny
aktualności studium i planów sporządzanych przez Burmistrza miasta Józefowa.
Opracowania takie opierają się m.in. na analizie obowiązujących planów miejscowych,
stopniu ich realizacji oraz rejestru decyzji o pozwoleniu na budowę, wydawanych na
podstawie obowiązujących planów. Bada się również aktualne funkcjonowanie środowiska
przyrodniczego. Obowiązek wykonywania takich analiz wynika z ustawy o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717). Przy tworzeniu tego
typu opracowań należy zwrócić szczególną uwagę na stopień realizacji zapisów planu w
zakresie urządzania zieleni, krajobrazu i zachowania powierzchni biologicznie czynnej.
Ocenę aktualności studium i planów sporządza się co najmniej raz w czasie kadencji Rady
Miasta. Z tą samą częstotliwością wykonywana byłaby analiza skutków realizacji
postanowień planu.
Dodatkowym instrumentem analizy skutków realizacji projektowanego dokumentu jest
również monitoring środowiska prowadzony przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony
Środowiska.
Organ ten wykonuje zadania wynikające z Państwowego Programu Monitoringu
Środowiska oraz innych zadań określonych w odrębnych ustawach. Wyniki oceny stanu
środowiska publikowane przez WIOŚ mogą być jedną z metod analizy skutków wdrożenia
planu obrazującą zmiany parametrów jakościowych opisujących stan wód, powietrza, gleb,
fauny, flory itp.
XVI. STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM
Potrzeba sporządzenia opracowania pt. „Prognoza oddziaływania na środowisko
do Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego miasta Józefowa – terenu
„Nowa Wieś”” wynika z art. 51. Ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 199 poz. 1227).
Opracowana prognoza ma na celu wykazanie, czy przyjęte w projekcie planu rozwiązania
niezbędne dla zapobiegania powstawania zagrożeń środowiska, spełniają swoją rolę oraz
w jakim stopniu warunki realizacji ustaleń planu mogą oddziaływać na środowisko.
Zgodnie z zapisami ustawowymi rolą prognozy nie jest ocena przyjętych w planie
rozwiązań planistycznych, a sprawdzenie czy w przyjętych rozwiązaniach zabezpieczony
został we właściwy sposób interes środowiska przyrodniczego i kulturowego.
Generalnie zakres dokumentacji prognozy obejmuje następujące problemy:
- analizę środowiska,
- identyfikację zagrożeń i potencjalnych konfliktów,
- ocenę projektu w kontekście przewidywanych zagrożeń,
38
- ewentualne formułowanie alternatywnych propozycji.
Uwarunkowania ekofizjograficzne omawianego obszaru są następujące:
1. W obrębie obszaru opracowania występują obiekty i obszary prawnie chronione:
pomnik przyrody oraz Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu.
2. O zachodu teren objęty planem obejmuje niewielki fragment obszaru Natura 2000 –
„Dolina Środkowej Wisły” oraz z nim graniczy.
3. Obszar tarasu zalewowego wraz z przylegającymi lasami (taras nadzalewowy)
powinny pełnić funkcje przyrodnicze – wchodzą one w skład ciągu ekologicznego o
znaczeniu regionalnym. Tereny te należy wykluczyć z lokalizacji zabudowy
kubaturowej.
4. W strefie skarpy oddzielającej taras zalewowy od nadzalewowego oraz w obrębie
wydm należy zachować naturalną konfigurację terenu.
5. Obszary położone na tarasie nadzalewowym posiadają korzystne warunki gruntowowodne dla lokalizacji zabudowy.
6. Z uwagi na występujący tu nieizolowany od powierzchni poziom wód gruntowych nie
należy tu lokalizować obiektów mogących pogorszyć ich jakość.
7. Istniejąca na omawianym terenie roślinność jest typowa dla peryferyjnie położonego
miejskiego osiedla o charakterze leśno-parkowym.
Nadrzędnym celem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest ochrona i
kształtowanie ładu przestrzennego oraz ponadlokanych i lokalnych interesów publicznych
w zakresie komunikacji, inżynierii i ochrony środowiska.
Plan ustała zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego poprzez ustalenia
dotyczące kształtowania zabudowy oraz uporządkowania istniejących i wykształcenia
nowych przestrzeni publicznych.
Ustala się następujące przeznaczenie terenów objętych planem:
1. tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, oznaczone na rysunku
planu MNL;
2. teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej
albo bliźniaczej,
oznaczony na rysunku planu MN;
3. tereny
zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem zabudowy
usługowej, oznaczone na rysunku planu MN/U;
4. teren mieszkalnictwa zbiorowego, oznaczony na rysunku planu MZ;
5. tereny zabudowy usługowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej, oznaczone na rysunku planu U/MN;
6. tereny zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu ZP;
7. lasy, oznaczone na rysunku planu ZL;
8. teren zalesień, oznaczony na rysunku planu ZLz;
9. tereny rolne, oznaczone na rysunku planu R;
10. Tereny komunikacji, w tym:
a) tereny dróg publicznych, w tym:
- droga o kategorii technicznej ulicy zbiorczej, oznaczona na rysunku planu
KDZ,
- drogi o kategorii technicznej ulic lokalnych, oznaczone na rysunku planu KDL,
- drogi o kategorii technicznej ulic dojazdowych, oznaczone na rysunku planu
KDD,
b) tereny dróg wewnętrznych, oznaczone na rysunku planu KDW.
W przypadku braku realizacji omawianego planu mogą również wystąpić istotne
przekształcenia środowiska przyrodniczego, ponieważ teren ten łatwo zabudować wydając
decyzje o warunkach zabudowy – brak ochrony w granicach miast użytków rolnych.
39
Nawet jeżeli założyć, że mino braku ochrony prawnej, większość terenów pozostanie w
dotychczasowym rolniczym użytkowaniu, to biorąc pod uwagę występujące tu w
przewadze gleby o przeciętnej przydatności dla celów rolniczych, stopniowo będzie
zwiększała się powierzchnia odłogów.
Przewidywane jest zwiększenie rozmiarów emisji zanieczyszczeń, wiążące się
z funkcjonowaniem nowych terenów zabudowy wyposażonych w drogi dojazdowe,
a tym samym i wzrostem natężenia ruchu samochodowego. Zatem stan czystości
powietrza pogorszy się nieco w stosunku do stanu istniejącego, nie dojdzie jednak do
przekroczenia dopuszczalnych norm.
Na omawianym terenie nie zostaną zainstalowane punktowe źródła hałasu powodujące
stałe lub okresowe przekraczanie dopuszczalnych norm. Projektowane ciągi
komunikacyjne również nie będą stanowiły istotnych liniowych źródeł emisji hałasu.
W stosunku do stanu aktualnego powstaną nowe źródła wytwarzania ścieków i odpadów.
Na terenie objętym planem strefa skarpy oddzielającej tarasy Wisły oraz stoki wałów
wydmowych to obszary zagrożone wystąpieniem powierzchniowych ruchów masowych.
Na omawianym terenie obszar tarasu zalewowego położony jest w strefie zagrożenia
powodziowego – plan nie wprowadza tu nowego zainwestowania.
Na omawianym terenie występujące lasy porastające wydmy, które charakteryzują się
dużym zagrożeniem pożarowym.
Na omawianym terenie nie występują obiekty, w których mogą wystąpić nadzwyczajne
zagrożenia środowiska.
Biorąc pod uwagę naturalną rzeźbę terenu, jej przekształcenia będą niewielkie. Wynika to,
że obszar objęty planem charakteryzuje się mało urozmaiconą konfiguracją. Nie wstępują
tutaj form morfologiczne, które w wyniku planowanego zainwestowania mogłyby ulec
degradacji.
Realizacja ustaleń planu spowoduje ograniczenie powierzchni biologicznie czynnej.
W rejonach przeznaczonych pod nowe ciągi komunikacyjne powierzchnia biologicznie
czynna zostanie zlikwidowana.
Na omawianym terenie występują gleby o przeciętnej przydatności dla celów rolniczych.
W rejonach przeznaczonych pod nową zabudowę, drogi i infrastrukturę techniczną
zostaną one całkowicie zdegradowane.
W wyniku planowanego zainwestowania nie przewiduje się trwałego obniżenia poziomu
wód gruntowych, natomiast do czasu realizacji kanalizacji sanitarnej istnieje
niebezpieczeństwo ich zanieczyszczenia.
Szata roślinna terenu objętego planem charakteryzuje się zróżnicowanymi walorami
przyrodniczymi i krajobrazowymi.
W wyniku planowanego zainwestowania istniejąca szata roślinna w przewadze zostanie
zdegradowana, częściowej degradacji ulegną także cenne ekosystemy leśne.
Zostaną zlikwidowane miejsca bytowania lokalnej fauny, w większości zwierzęta
zamieszkujące ten rejon zostaną zmuszone do przeniesienia się na inne tereny.
Realizacja nowej zabudowy, ogrodzeń poszczególnych działek oraz zwiększenie
natężenia
ruchu
samochodów
spowodują powstanie
barier
utrudniających
przemieszczanie się zwierząt.
Jednocześnie należy przypuszczać, że tereny biologicznie czynne zostaną
zagospodarowane zielenią urządzoną z udziałem zieleni wysokiej. Prawdopodobnie ilość
zieleni wysokiej w porównaniu ze stanem obecnych, w wyniku realizacji ustaleń planu
zwiększy się.
40
Zmiana obecnego charakteru zagospodarowania terenów
(tereny otwarte,
niezabudowane) wpłynie niewątpliwie modyfikująco na warunki klimatu lokalnego.
W granicach planu występują zabytki archeologiczne, które zapisy planu chronią w
sposób właściwy.
Realizacja ustaleń planu nie spowoduje niekorzystnych oddziaływań na istniejące i
projektowane obszary Natura 2000.
Nie przewiduje się również niekorzystnych oddziaływań na pozostałe obszary i obiekty
przyrodnicze prawnie chronione występujące w rejonie terenu objętym planem.
Krajobraz w wyniku realizacji ustaleń planu zostanie bardzo silnie przekształcony.
Realizacja zapisów planu nie spowoduje transgranicznych oddziaływań na środowisko
przyrodnicze.
W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono zgodność zapisów planu z przepisami
dotyczącymi ochrony środowiska oraz z dokumentami strategicznymi rangi wojewódzkiej,
powiatowej i gminnej jak również ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego miasta Józefowa.
Realizacja ustaleń planu nie spowoduje wystąpienia na omawianym terenie oraz na
terenach przyległych oddziaływań znaczących i skumulowanych.
Negatywny wpływ ustaleń planu na środowisko przyrodnicze będzie wynikał z
wprowadzenia na tereny do tej pory niezinwestowane zabudowy, co wiązać się będzie z
przekształceniami w środowisku typowymi dla terenów nowych inwestycji głównie z
zakresu emisji zanieczyszczeń powietrza, hałasu i wibracji. Planowane zainwestowanie
może również niekorzystnie oddziaływać na stan jakościowy wód podziemnych. Obecnie
nie są znane technologie, które umożliwiałyby całkowitą neutralizację tego typu zmian w
środowisku przyrodniczym.
Za najistotniejsze, z punktu widzenia ochrony środowiska, należy uznać monitorowanie
następujących dziedzin i zagadnień:
1. Obserwacje zmian w strukturze użytkowania gruntów (wielkość powierzchni
zainwestowanych, kubatury nowych obiektów budowlanych). Zagadnienia te powinny
być monitorowane na bieżąco przez samorząd lokalny.
2. Obserwacje zmian jakości poszczególnych komponentów środowiska zarówno
na terenie objętym planem jak i na terenach przyległych. Ze szczególnym
uwzględnieniem stanu higieny atmosfery, klimatu akustycznego, stanu jakościowego
wód podziemnych według powierzchniowych – WIOŚ według własnego
harmonogramu.
3. Obserwacje stanu technicznego infrastruktury, ze szczególnym uwzględnieniem
urządzeń do odprowadzania i unieszkodliwiania ścieków – zarządzający siecią według
własnego harmonogramu.
41