TP Metodyka pracy korekcyjno-kompensacyjnej
Transkrypt
TP Metodyka pracy korekcyjno-kompensacyjnej
SYLLABUS PRZEDMIOTOWY Państwowa WyŜsza Szkoła Zawodowa w Raciborzu Instytut Neofilologii Kierunek: filologia Specjalność: filologia germańska nauczycielska Przedmiot: METODYKA PRACY KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNEJ Z DZIECKIEM Z TRUDNOŚCIAMI W NAUCE MATEMATYKI Liczba punktów ECTS: 6 Status przedmiotu: z zakresu dodatkowej specjalności nauczycielskiej – terapia psychopedagogiczna, obowiązkowy Rodzaj studiów/semestr: stacjonarne/semestr V, VI Forma zajęć i liczba godzin: wykłady (15 godz.), ćwiczenia (30 godz. + 15 godz.) Rygor: zaliczenie/egzamin, zaliczenie z oceną Cele realizacji przedmiotu: Celem zajęć jest dostarczenie studentom wiedzy na temat istoty specyficznych trudności w nauce matematyki zwanych dyskalkulią rozwojową, uwraŜliwienie na trudności w psychospołecznym funkcjonowaniu dzieci z dyskalkulią i na rolę emocji w uczeniu się matematyki. WyposaŜenie w umiejętności z zakresu wczesnej diagnozy pedagogicznej oraz organizowania pracy terapeutycznej z tymi dziećmi. Treści programowe: I. Przyczyny i symptomy specyficznych trudności w uczeniu się matematyki. Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych. Istota specyficznych trudności w uczeniu się. Trudności w uczeniu się matematyki. Podobieństwa i odrębności między dysleksją a dyskalkulią. Wspólne i odmienne uwarunkowania obu syndromów. Językowy i pozajęzykowy aspekt matematyki. Współwystępowanie trudności w czytaniu, pisaniu i liczeniu. Symptomatologia zaburzeń rozwoju umiejętności arytmetycznych. Dzieci z trudnościami w czytaniu, pisaniu i liczeniu. Prawidłowo czytające dzieci z trudnościami w matematyce. Przejawy ryzyka dyskalkulii rozwojowej. Dojrzałość do uczenia się matematyki. Problem wraŜliwości i podatności w zakresie uczenia się matematyki na sposób szkolny. Dziecięce liczenie, podstawą uczenia się matematyki w szkole. Rozwój operacyjnego rozumowania i jego znaczenie w uczeniu się matematyki. Zdolność do posługiwania się reprezentacjami ikonicznymi i symbolicznymi. Dojrzałość emocjonalna i jej znaczenie w uczeniu się matematyki. Integracja czynności percepcyjno- motorycznych a uczenie się matematyki w szkole. Diagnoza specyficznych trudności w uczeniu się matematyki. Podstawy diagnozy działalności matematycznej. Techniki oceny umiejętności szkolnych. Metody pomiaru zdolności specyficznych. Analiza kliniczna w diagnozie dyskalkulii. Diagnoza na uŜytek zajęć korekcyjno-kompensacyjnych. Interpretacja wyników badań. Terapia dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Pomoc dzieciom z dyskalkulią w świetle badań i praktyki. Terapia zaburzeń rozwoju umiejętności arytmetycznych a wyniki badań naukowych. Zasady postępowania terapeutycznego z dzieckiem z dyskalkulią według L.Kosca. Zalecenia do pracy z dziećmi z dyskalkulią rozwojową według J. Strang i B. Rourke. Radzenie sobie z lękiem przed matematykąprogram trzech kroków B. Butterwortha. ZałoŜenia terapeutyczne w pracy z dzieckiem z trudnościami w matematyce według E. Gruszczyk-Kolczyńskiej. Cele i zasady prowadzenia terapii pedagogicznej. Teoretyczne podstawy zajęć korekcyjno-kompensacyjnych. Konstruowanie programów zajęć dostosowanych do potrzeb i moŜliwości dzieci. Organizacja pracy w zespołach korekcyjno-kompensacyjnych. Dokumentacja zajęć. Konstruowanie programów indywidualnych. Analiza przykładowych scenariuszy zajęć korekcyjnokompensacyjnych oraz samodzielne tworzenie scenariuszy zajęć.. Planowanie jednostki metodycznej. WyposaŜenie gabinetu terapii pedagogicznej. Pomoce dydaktyczne wykorzystywane w terapii dzieci z dyskalkulią. Metody prowadzenia zajęć korekcyjnokompensacyjnych z dziećmi. Literatura podstawowa: Czajkowska I., Herda K., Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole., WSiP 2004, Gruszczyk-Kolczyńska E., Dlaczego dzieci nie potrafią uczyć się matematyki, IWZW, Warszawa 1989, Gruszczyk-Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze, WSiP, Warszawa 1992. Kaja B., Zarys terapii dziecka, Wyd. Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2001. Košč L., Psychologia i patopsychologia zdolności matematycznych, WRiT, Warszawa 1982, Oszwa U., Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii, Impuls, Kraków 2006, Oszwa U., Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu, Impuls, Kraków 2008, Oszwa U., Psychologia trudności arytmetycznych u dzieci, Impuls, Kraków 2008, Skorek E.M., Red., Terapia pedagogiczna. T. I, Zaburzenia rozwoju psychoruchowego, Impuls, Kraków 2005. Literatura uzupełniająca: Bogdanowicz M., Terapia pedagogiczna. Przewodnik bibliograficzny, „Harmonia”, Gdańsk 2005, Bogdanowicz M., O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniuodpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli, LINEA, Lubin 1995, Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji . Problem i diagnozowanie, „Harmonia” Gdańsk 2002, Bogdanowicz M., Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria-diagnoza-terapia, CMPPP, Warszawa 2000, Oszwa U., Przetwarzanie fonologiczne a rozumowanie arytmetyczne u dzieci. W: KrasowiczKupis G. (red.) Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna, Harmonia, Gdańsk 2006, Oszwa U., Dyskalkulia, „Remedium”,2, 8-9,2002.