Psalmiści

P
ortrety duszpasterzy
Uzdrawiająca bezpośredniość
rok duszpasterstwa
– wkład psalmistów w dzieje duszpasterstwa
2011
Prezentację galerii portretów dusz■ krzyk o pomoc – „Wybaw mnie, kich ludzi”, którym często lupasterzy rozpoczynamy od psalmi- Boże, bo wody grożą duszy mojej!” (Ps bimy szermować.
stów. Owi starotestamentowi pieśnia- 69,2).
Z powyższych przykładów
rze posiedli szczególną zdolność dziewynika
zadanie duszpasterstwa:
To pozwala im na nowo pozyskać
lenia się swymi doświadczeniami, co zaufanie, a poczynione uzdrawiające tak prowadzić partnera rozmow duszpasterstwie odgrywa istotną ro- doświadczenie wylewania przed swym wy, aby dokonywał podobnych
lę. Ich konkretna, a zarazem bezpo- Bogiem niedoli prowadzi do odkrycia: odkryć, jak starotestamentowi
średnia opowieść pełna jest życiodaj- „Zmieniłeś skargę moja w taniec, roz- pieśniarze, by dostrzegł nowy
nych słów, które w momentach życio- wiązałeś mój wór pokutny i przepasa- horyzont darowanych mu szans
wych zawirowań mogą wiele zmienić. łeś mnie radością” (Ps 30,12).
i możliwości doświadczania
Fascynujący jest ich sposób szczerego
Psalmiści, odczuwając na co dzień Bożej obecności.
i niezwykle otwartego wyrażania emo- Bożą obecność, nazywają Boga:
Psalmiści wykazują się zaangażocji, co sprawia, że pomiędzy
wanym staraniem o swe dusze.
autorami psalmów a współMy również powinniśmy zaczesnymi ich czytelnikami nie
przestać ignorowania i lekcema historycznego dystansu.
ważenia swej duszy, zwłaszcza,
Nie odczuwamy też konieczgdy jest chora, gdy krzyczy i doności wczuwania się w menmaga się pomocy. Niepotrzebtalność ludzi żyjących w tamnie się buntujemy, gdy nasza
przypominają o potrzebie
tych czasach w basenie Modusza nie zawsze podporządkorza Śródziemnego. Otwarsię naszym planom, nieprowadzenia dialogu z duszą. wuje
tość wypowiedzi psalmistów
jednokrotnie je zakłócając. Warumożliwia nam również nato zwracać baczną uwagę na
zywanie, często ukrywanych,
wysyłane przez nią sygnały, abprzemilczanych odczuć i pozwala od● tym, który „ma moc” (Ps 18,2; solutnie ich nie ignorując, gdyż, jak
rzucić balast oraz wyzbyć się niepo- 22,20; 28,7; 59,10.18; 62,8; 118,14; podkreślał Marcin Luter, dusza zna i retrzebnych lęków.
spektuje istniejące zagrożenie.
140,8),
Oceniając wkład psalmistów w dzieNie podlega dyskusji, że psalmiści
● „skałą” (Ps 18,3.47; 28,1; 31,3.4;
je duszpasterstwa należy bezsprzecz- 42,10; 62,8; 71,3; 89,27; 94,22; 95,1),
wykazują się szczególnym podejściem
nie podkreślić, że zreformowali sposób
do duszy, tym samym przypominają
● „grodem” (Ps 31,3.22, 46,8.12),
prowadzenia dialogu, w którym parto potrzebie prowadzenia swoistego dia● „ratunkiem”(Ps 71,3),
nerem rozmowy jest sam Bóg. Nie
logu z nią: „Czemu rozpaczasz duszo
● „ochroną” (Ps 27,1; 32,7),
ukrywają swych negatywnych emocji,
moja i czemu drżysz we mnie? Ufaj Bo● „pasterzem”(Ps 23,1),
ale zanoszą przed Boże oblicze –
● „światłością” (Ps 27,1; 119,105). gu, gdyż jeszcze sławić Go będę” (Ps
„Głośno do Pana wołam, głośno Pana
Czasem czynią to opisowo, jak 42,6.12) lub: „Wróć, duszo moja, do
błagam. Wylewam przed nim moja proś- w Psalmie 103,3-5: „On odpuszcza spokoju swego, bo Pan był dobry dla
bę i o niedoli mojej jemu opowiadam” wszystkie winy twoje, leczy wszystkie ciebie!” (Ps 116,7). Na wielkie rozmo(Ps 142,2-3) następujące odczucia:
choroby twoje, On ratuje od zguby ży- wy z duszą napotkamy zwłaszcza
■ narzekanie – „Jestem jak rozbite cie twoje, On wieńczy cię łaską i litoś- w Psalmie 103 i 104, które uwieńczone
naczynie” (Ps 31,13);
cią”. Nie jest to przesada, lecz każde są wspaniałym refrenem: „Błogosław,
■ rozgoryczenie – „Siła moja wy- z tych określeń celnie określa konkret- duszo moja, Panu”. Te rozmowy proschła jak skorupa” (Ps 22,16);
ne przeżycie lęku i towarzyszy mu. wadzą do powstania pieśni uwielbienia
■ rozczarowanie – „Zmęczyłem się W psałterzu odnajdziemy także wiele (Ps 69,31), odkrycia wielkości (Ps 48,2)
wołając, wyschło gardło moje; zamro- innych słów skierowanych przeciw lę- i całego piękna (Ps 50,2) wokół nas,
czyły się oczy moje od czekania na Bo- kowi: „Prawica twoja podtrzymuje pojmowanego, jak powiada nikaraguga mego” (Ps 69,4);
mnie” (Ps 63,9), „Ty ze mną” (Ps 23,4). ański autor współczesnych psalmów
■ frustrację – „Boże mój! Wołam co Swym konkretem zupełnie inaczej od- Ernesto Cardenala, jako „pozdrowienie
dnia, a nie odpowiadasz, i w nocy nie działują one na psychikę niż ogólniko- Bożej miłości” (Ps 16,2; 103,5).
mam spokoju” (Ps 22,3);
ks. Adrian Korczago
we stwierdzenie „Bóg kocha wszyst-
P
Psalmiści
1/2011
11