Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych Raport z

Transkrypt

Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych
ul. Szpitalna 5/5, 00-031 Warszawa
Joanna Chodor
Raport z monitoringu działalności przedstawicieli
organizacji pozarządowych
w Komitetach Monitorujących i Sterujących
część I: styczeń 2004 r. – maj 2005 r.
część II: czerwiec 2005 r. – listopad 2005 r.
Warszawa, grudzień 2005
1
Spis treści:
RAPORT, część I: styczeń 2004-maj 2005
1. Wstęp
2. Rozdział I. Wprowadzenie
2.1. Czym są Komitety Monitorujące i Sterujące
2.2. Podstawa prawna powołania komitetów
2.3. Sposób wyboru przedstawicieli organizacji pozarządowych
3. Rozdział II. Raporty z uczestnictwa przedstawicieli trzeciego sektora
3.1. Sposób zbierania i sumowania danych
3.2. Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich (SPO RZL)
3.2.1.
Zakres tematyczny programu
3.2.2.
Komitet Monitorujący
3.2.3.
Komitety Sterujące
3.2.3.1.
KS dla Priorytetu 1 SPO RZL
3.2.3.2.
KS dla Działań 2.1 i 2.2 SPO RZL
3.2.3.3.
KS dla Działań 2.3 i 2.4 SPO RZL
3.2.3.4.
KS dla Priorytetu 3 SPO RZL
3.2.4.
Podsumowanie
3.3. Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL
3.3.1.
3.3.2.
Komitet Monitorujący PIW EQUAL
3.3.3.
Podsumowanie
3.4. Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego
3.4.1.
3.4.2.
Komitet Monitorujący ZPORR
3.4.3.
Krajowy Komitet Sterujący dla Działania 1.6. ZPORR
3.4.4.
Regionalne Komitety Sterujące i Monitorujące
3.4.5.
Podsumowanie
3.5. Program Operacyjny Pomoc Techniczna
3.5.1.
3.5.2.
Komitet Monitorujący PO PT
3.5.3.
Komitet Sterujący PO PT
3.5.4.
Podsumowanie
3.6. Podstawy Wsparcia Wspólnoty / Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006
3.6.1. Komitet Monitorujący NPR / Podstawy Wsparcia Wspólnoty
3.6.2. Podsumowanie
3.7. Sektorowy Program Operacyjny Transport
3.7.1.
3.7.2.
Komitet Monitorujący SPOT
3.7.3.
Komitet Sterujący SPOT
3.7.4.
Podsumowanie
3.8. Strategia wykorzystania Funduszu Spójności
3.8.1. Zakres tematyczny programu
3.8.2. Komitet Monitorujący strategię wykorzystania Funduszu Spójności
3.8.3. Komitet Sterujący strategią wykorzystania Funduszu Spójności – transport
3.8.4. Komitet Sterujący strategią wykorzystania Funduszu Spójności – środowisko
3.8.5. Podsumowanie
2
3.9. Sektorowy Program Operacyjny „Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw”
3.9.1.
3.9.2.
Komitet Monitorujący SPO-WKP
3.9.2. Komitet Sterujący SPO-WKP
3.9.3. Podsumowanie
3.10.
Sektorowy Program Operacyjny „Restrukturyzacja i Modernizacja Sektora
Żywnościowego oraz Rozwój Obszarów Wiejskich”
3.10.1.
Zakres tematyczny programu.
3.10.2.
Komitet Monitorujący SPO „Rolnictwo”
3.10.3.
Komitet Sterujący SPO „Rolnictwo”
3.10.4.
Podsumowanie
3.11.
Sektorowy Program Operacyjny „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 20042006”
3.11.1.
Komitet Monitorujący SPO „Ryby”
3.11.2.
Komitet Sterujący SPO „Ryby”
3.11.3.
Podsumowanie
RAPORT, część II: czerwiec 2005-listopad 2005
4. Rozdział III. Raporty z uczestnictwa przedstawicieli organizacji pozarządowych
4.1. Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich
4.1.1. Komitet Monitorujący SPO RZL
4.1.2. Komitety Sterujące
4.1.2.1. KS dla Priorytetu 1 SPO RZL
4.1.2.2. KS dla Działań 2.1 i 2.2. SPO RZL
4.1.2.3. KS dla Działań 2.3 i 2.4. SPO RZL
4.1.2.4. KS dla Priorytetu 3 SPO RZL
4.1.3. Podsumowanie
4.2.1.
Komitet Monitorujący PIW EQUAL
4.2.2.
Podsumowanie
4.3.1.
Komitet Monitorujący ZPORR
4.3.2.
Krajowy Komitet Sterujący dla Działania 1.6. ZPORR
4.3.3.
Podsumowanie
4.4.1.
Komitet Monitorujący PO PT
4.4.2.
Komitet Sterujący PO PT
4.4.3.
Podsumowanie
4.5. Podstawy Wsparcia Wspólnoty/Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006
4.5.1.
Komitet Monitorujący PWW/NPR
4.5.2.
Podsumowanie
4.6.1.
Komitet Monitorujący SPOT
4.6.2.
Komitet Sterujący SPOT
4.6.3.
Podsumowanie
4.7.1.
Komitet Monitorujący strategię wykorzystania Funduszu Spójności
4.7.2.
Komitet Sterujący ds. Funduszu Spójności – transport
4.7.3.
Komitet Sterujący ds. Funduszu Spójności – środowisko
3
4.7.4.
Podsumowanie
4.8. Sektorowy Program Operacyjny „Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw”
4.8.1.
Komitet Monitorujący SPO-WKP
4.8.2.
Komitet Sterujący SPO-WKP
4.8.3.
Podsumowanie
4.9. Sektorowy Program Operacyjny „Restrukturyzacja i Modernizacja Sektora
Żywnościowego oraz Rozwój Obszarów Wiejskich”
4.9.1.
Komitet Monitorujący SPO „Rolnictwo”
4.9.2.
Komitet Sterujący SPO „Rolnictwo”
4.9.3.
Podsumowanie
4.10.
Sektorowy Program Operacyjny „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 20042006”
4.10.1.
Komitet Monitorujący SPO „Ryby”
4.10.2.
Komitet Sterujący SPO „Ryby”
4.10.3.
Podsumowanie
5. Rozdział IV. Analiza wypowiedzi członków komitetów z ramienia organizacji
pozarządowych
5.1. Uwagi metodologiczne – sposób zbierania danych
5.2. Wypowiedzi członków komitetów
5.2.1.
Strona organizacyjna pracy komitetów
5.2.2.
Rola przedstawicieli organizacji pozarządowych w komitetach
5.2.3.
Ocena działalności komitetów
5.2.4.
Postulowane zmiany
5.3. Podsumowanie
6. Zakończenie
7. Wskazówki bibliograficzne
8. Lista załączników
Załączniki A: Analizy aktywności członków poszczególnych komitetów
Załącznik B: Lista przedstawicieli
Załącznik C: Lista uczestników biorących udział w badaniach jakościowych
4
RAPORT część I: styczeń 2004-maj 2005
1. Wstęp:
Projekt „Razem można więcej”, realizowany przez Ogólnopolską Federację
Organizacji Pozarządowych, jest finansowany ze środków udzielonych przez
Ministerstwo Polityki Społecznej w ramach Rządowego Programu - Fundusz
Inicjatyw Obywatelskich.
Celem projektu jest wzmocnienie roli organizacji pozarządowych we
współpracy z administracją publiczną poprzez poprawę jakości rzecznictwa interesów
sektora pozarządowego oraz monitoring działalności jego reprezentantów.
Jednocześnie projekt ten ma za zadanie zwiększenie potencjału trzeciego sektora
poprzez promocję i wsparcie dla wewnętrznej integracji sektora i procesu
federalizacji, jak również poprawę wizerunku organizacji pozarządowych i procesu
samoregulacji.
Niniejszy raport jest częścią projektu „Razem można więcej”. Raport jest
poświęcony badaniom jakości reprezentacji i rzecznictwa interesów trzeciego sektora
w aspekcie członkostwa przedstawicieli organizacji pozarządowych w Komitetach
Monitorujących i Sterujących.
Raport został opracowany zarówno z intencją stworzenia systemu
monitorowania działalności przedstawicieli organizacji pozarządowych w ciałach
dialogu obywatelskiego, jak i wypracowania standardów reprezentacji i rekomendacji
dotyczących funkcjonowania komitetów.
Raport składa się z dwóch części. Pierwsza z nich zawiera dane z okresu
początkowego działania komitetów od stycznia 2004 r. do maja 2005 r. Jako górną
cezurę przyjęto styczeń 2004 r. Nie wszystkie komitety rozpoczęły jednak swoją
działalność w tym okresie, choć funkcjonowały już zespoły do spraw monitorowania
wydatkowania poszczególnych funduszy pomocowych. Niektóre z nich do swojego
składu dokooptowały partnerów społecznych i gospodarczych dopiero po uzyskaniu
przez Polskę członkostwa w UE oraz wejściu w życie ustawy o Narodowym Planie
Rozwoju z 20 kwietnia 2004 r. Wówczas też uległy zasadniczemu przekształceniu z
Zespołów – Komitetów we właściwe Komitety. Pierwsza część raportu analizuje
zatem pierwszy rok funkcjonowania Komitetów w aspekcie aktywności w nich
przedstawicieli trzeciego sektora.
Druga część Raportu analizuje dane z okresu od czerwca 2005 r. do listopada
2005 r. Zawiera także analizę wypowiedzi samych członków Komitetów z ramienia
organizacji pozarządowych. Wypowiedzi na temat udziału w pracach Komitetów
Monitorujących i Sterujących zostały zebrane na podstawie wywiadów
przeprowadzonych osobiście bądź telefonicznie oraz poprzez ankiety rozprowadzone
pocztą elektroniczną.
Podstawowe źródło informacji przy sporządzeniu niniejszego raportu stanowią
protokoły z posiedzeń Komitetów i listy obecności udostępnione przez
przedstawicieli administracji publicznej. Materiały te zostały na wniosek nadesłane z
sekretariatów poszczególnych Komitetów, bądź też udostępniono je do wglądu na
miejscu. Jedynie nieliczne protokoły, jak np. z posiedzeń Komitetu Monitorującego
Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL, są regularnie umieszczane na stronach
5
internetowych urzędów. Druga część raportu powstała również w oparciu o, wyżej
wzmiankowane, wywiady przeprowadzone z przedstawicielami Komitetów,
zasiadającymi w nich z ramienia organizacji pozarządowych.
2. Rozdział I. Wprowadzenie:
2.1. Czym są Komitety Monitorujące i Sterujące
Z chwilą przystąpienia do Unii Europejskiej jednym z warunków koniecznych
do spełnienia przez Polskę po uzyskaniu członkostwa było uwzględnienie głosu
społeczeństwa w działaniach administracji publicznej dotyczących rozdzielania
środków finansowych pozyskanych z budżetu UE. Warto podkreślić, że na poziomie
wspólnotowym kładziony jest bardzo duży nacisk na zapewnienie udziału obywateli
w procesie decyzyjnym. Stąd też w systemie ustrojowym Unii funkcjonuje wiele ciał
opiniodawczo-kontrolujących z udziałem przedstawicieli społecznych, z Komitetem
Ekonomiczno-Społecznym na czele, który pełni funkcje doradcze wobec Parlamentu
Europejskiego i Komisji Europejskiej. Natomiast programy regulujące wydatkowanie
środków z budżetu UE są przygotowywane przy uwzględnieniu zasady partnerstwa i
dialogu społecznego, a zatem przy współudziale przedstawicieli z sektora
pozarządowego – partnerów społecznych i gospodarczych.
Wdrażanie funduszy wspólnotowych zostało poddane szczegółowemu
monitoringowi z uwzględnieniem udziału przedstawicieli społecznych, na podstawie
Rozporządzenia Rady Wspólnot Europejskich Nr 1260 z 1999 r. - Dz. U. UE nr L 161
z 26 czerwca 1999 r.
Monitoring jest elementem procesu bieżącego zarządzania środkami
publicznymi, mającym na celu zapewnienie prawidłowości i wydajności wdrażania
programów finansowanych z tych środków, poprzez zbieranie wiarygodnych danych
o tych programach, porównywanie ich z zakładanymi wskaźnikami oraz
podejmowanie przy udziale partnerów samorządowych, gospodarczych i społecznych
decyzji o zmianach w tych programach.
Fundusze wspólnotowe, do których Polska ma dostęp po uzyskaniu
członkostwa obejmują Fundusz Spójności oraz cztery fundusze strukturalne:
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Orientacji i
Gwarancji Rolnej, Finansowy Instrument Wspierania Rybołówstwa oraz Europejski
Fundusz Społeczny. Plany realizacji zadań finansowanych z tych funduszy zawarte są
w Narodowym Planie Rozwoju oraz w Sektorowych Programach Operacyjnych. W
oparciu o aktualnie realizowany Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006 jest
obecnie wdrażanych 7 programów operacyjnych. Są to następujące Sektorowe
Programy Operacyjne:
• SPO Rozwój Zasobów Ludzkich,
• SPO Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw,
• SPO Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 20042006,
• SPO Transport,
• SPO Pomoc Techniczna
6
•
SPO „Restrukturyzacja i Modernizacja Sektora Żywnościowego oraz Rozwój
Obszarów Wiejskich”,
• SPO „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004-2006”
oraz
• Program Operacyjny Pomoc Techniczna
Obok Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich podobną rolę
odgrywa Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL, finansowany z Europejskiego
Funduszu Społecznego. Inicjatywa Wspólnotowa EQUAL jest częścią strategii UE na
rzecz tworzenia miejsc pracy i przeciwdziałania zjawiskom dyskryminacji na rynku
pracy.
Komitety Monitorujące działają jako niezależne ciała doradczo - opiniodawcze dla
Instytucji Zarządzającej danym programem operacyjnym. Udzielają one rekomendacji
w zakresie wszelkich dostosowań i zmian w kierunkach i sposobach wdrażania
funduszy, zarówno odnoszących się do postępu merytorycznego i finansowego
programu, jak i zarządzania środkami strukturalnymi.
Komitety Monitorujące ogrywają zatem bardzo ważną rolę w procesie
zagospodarowywania środków, i to nie tylko tych pochodzących z budżetu UE, ale
również publicznych środków krajowych. Zatem podstawowym zadaniem Komitetów
Monitorujących jest nadzór nad realizacją programu operacyjnego i
wykorzystywaniem środków finansowych.
Natomiast Komitety Sterujące są odpowiedzialne za ocenę i rekomendowanie
projektów, które mogą otrzymać dofinansowanie. A zatem zajmują się bezpośrednio
wdrażaniem funduszy. Warto podkreślić, że wzmiankowane powyżej Rozporządzenie
Rady Wspólnot Europejskich nie zawiera regulacji dotyczących Komitetu
Sterującego. Jednakże strona polska wprowadziła Komitety Sterujące jako
obligatoryjny organ w procesie wdrażania funduszy.
Komitety Monitorujące i Sterujące zostały powołane dla każdego Programu
Operacyjnego, dla strategii wdrażania Funduszu Spójności oraz Narodowego Planu
Rozwoju i Podstawy Wsparcia Wspólnoty (PWW). Przy czym, należy podkreślić, że
ilość Komitetów Sterujących przekracza ilość Komitetów Monitorujących, ponieważ
zostały one powołane również oddzielnie do wielu działań i priorytetów w ramach
poszczególnych Programów Operacyjnych, jak np. w przypadku SPO Rozwój
Zasobów Ludzkich.
Spotkania Komitetów odbywają się z częstotliwością nie mniejszą niż dwa razy w
roku. Składają się one z kilkunastu do kilkudziesięciu członków. W składzie każdego
z Komitetów znajdują się przedstawiciele administracji rządowej, samorządowej i
partnerów społeczno – gospodarczych.
Warto podkreślić, że przedstawiciele partnerów społeczno – gospodarczych
uczestniczą w pracach Komitetów na prawach stałego członka, bez wynagrodzenia.
W tym też przejawia się społeczny wymiar, a nawet wręcz misja ich członkostwa.
Działają bezinteresownie, pro publico bono.
2.2. Podstawa prawna powołania Komitetów
7
Pierwsze Zespoły – Komitety, jak również Komitety Monitorujące i Sterujące zostały
utworzone w oparciu o tymczasową podstawę prawną – na podstawie art. 12 ustawy z
dnia 8 sierpnia 1996 r, o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie
działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929 z późniejszymi zmianami).
Natomiast począwszy od dnia 8 czerwca 2004 r., czyli z chwilą wejścia w życie
Ustawy o Narodowym Planie Rozwoju z 20 kwietnia 2004 r. (Dz.U. z 2004 r., nr
116, poz. 1206) zaistniała podstawa prawna regulująca w sposób szczegółowy
zarówno sposób powoływania Komitetów, jak i zasady ich funkcjonowania. Przepisy
dotyczące Komitetów zawarte są w Rozdziale 7. ustawy.
W świetle przepisu art. 39 ustawy, najwyższą rangę ma Komitet Monitorujący
Narodowy Plan Rozwoju i Podstawy Wsparcia Wspólnoty, ponieważ powołuje go, w
drodze zarządzenia, premier na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju
regionalnego. Tenże minister przewodniczy pracom Komitetu.
Komitety Monitorujące poszczególne Programy Operacyjne powołują, również w
drodze zarządzenia, właściwi ministrowie. Natomiast minister właściwy do spraw
rozwoju regionalnego powołuje Komitet Monitorujący strategię wykorzystania
Funduszu Spójności.
W ramach Komitetów mogą działać podkomitety monitorujące i grupy robocze.
Zakres ich prac, skład oraz tryb działania określają w drodze uchwały same Komitety
Monitorujące.
Podstawę prawną funkcjonowania Komitetów Sterujących nadaje art. 23 ustawy,
który stanowi, że Komitety Sterujące powołuje się w celu opiniowania i
rekomendowania:
• Po pierwsze, instytucji zarządzającej, instytucji pośredniczącej albo zarządom
województw wyboru projektów zgodnie z zasadami wyboru projektów.
• Po drugie, właściwym ministrom listy projektów.
Warto dodać, że zasady wyboru projektów, które wszakże stanowią wskazówki dla
podejmowania decyzji przez członków Komitetów Sterujących, wymienia
szczegółowo art. 11 ustawy. A zatem wybór projektów ma uwzględniać skalę i
trwałość korzyści społecznych, gospodarczych i przestrzennych, jak również
efektywność wykorzystania środków finansowych.
Komitety Sterujące są powoływane w drodze zarządzenia przez właściwych
ministrów, zaś na poziomie regionalnym przez zarząd województwa.
Zarządzenia powołujące Komitety, zarówno Sterujące, jak i Monitorujące, określają
szczegółowy zakres działania Komitetów, jak również tryb ich pracy.
Ustawa o Narodowym Planie Rozwoju określa, jaki powinien być skład Komitetów.
W art. 39 i 42 ustawy zawarty jest wymóg zachowania proporcji 1/3 pomiędzy
różnymi kategoriami członków. A zatem 1/3 składu Komitetów mają stanowić
przedstawiciele administracji publicznej, 1/3 – przedstawiciele administracji
8
samorządowej, w tym konwentu marszałków i organizacji samorządowych oraz 1/3 –
przedstawiciele partnerów społecznych i gospodarczych.
Warto szczegółowo przyjrzeć się temu, jak definiowana jest w świetle ustawy
kategoria partnerów społecznych i gospodarczych. Stanowią ją zasadniczo trzy grupy
- poza reprezentantami organizacji pozarządowych są to przedstawiciele organizacji
pracowników i organizacji pracodawców, jak również przedstawiciele środowiska
naukowego.
2.3. Sposób wyboru przedstawicieli organizacji pozarządowych w Komitetach
Wszyscy przedstawiciele organizacji pozarządowych zasiadający w krajowych
Komitetach Sterujących i Monitorujących zostali wyłonieni na podstawie
rekomendacji Rady Działalności Pożytku Publicznego, która jednocześnie
kontrolowała ten proces.
Tryb wyłaniania członków Komitetów był podobny w odniesieniu do poszczególnych
programów operacyjnych. Nabór prowadzony był przez następujące ministerstwa:
Ministerstwo Gospodarki i Pracy, Ministerstwo Środowiska, Ministerstwo
Infrastruktury oraz Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Procedura naboru miała
kolejne etapy. Ukazywało się najpierw ogłoszenie o naborze, zarówno w prasie, jak i
na stronie internetowej danego ministerstwa. Organizacje mogły zgłaszać swoje
kandydatury za pomocą formularza umieszczonego na stronach internetowych.
Następnie do procesu naboru włączała się Rada Działalności Pożytku Publicznego,
która ostatecznie rekomendowała nowych członków danemu ministrowi, po
zapoznaniu się z propozycjami poszczególnych kandydatur oraz ocenie stopnia ich
społecznego poparcia.
Niestety, nie zostały dotychczas wypracowane jednolite zasady powoływania
partnerów społecznych i gospodarczych do regionalnych Komitetów Sterujących i
Monitorujących Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego. O
wyborze przedstawicieli decydują: wojewoda w przypadku Komitetów
Monitorujących oraz Zarząd Województwa z Marszałkiem na czele w przypadku
Komitetów Sterujących. Należy podkreślić, że nabór członków regionalnych
komitetów nie był jednak pozbawiony elementów demokratycznych procedur. Z
reguły decyzja o dokooptowaniu partnerów społecznych była poprzedzona albo
ogłoszeniem o naborze w prasie lokalnej, bądź też organy administracji
wystosowywały oficjalne pismo do organizacji z prośbą o wytypowanie członka
komitetu. Niekiedy stosowano też imienne zaproszenie od władz regionalnych.
Należy ocenić bardzo wysoko wysiłki środowiska ekologicznych organizacji
pozarządowych, które tworząc w 2004 r. Koalicję Polskich Organizacji
Ekologicznych na Rzecz Funduszy Unijnych dobrze przygotowały się do podjęcia
zadania reprezentacji w Komitetach. Koalicja wyłoniła i zarekomendowała – również
za pośrednictwem Rady Działalności Pożytku Publicznego - kandydatów z
organizacji ekologicznych do udziału w tych wszystkich Komitetach, które mają
związek z problematyką środowiska: SPO Transport, SPO „Restrukturyzacja i
modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich”, SPO
„Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004-2006”, Fundusz Spójności oraz
9
Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego łącznie z jego
regionalnymi komponentami.
Koalicja Polskich Organizacji Ekologicznych zajmuje się wspieraniem działalności i
koordynowaniem współpracy swoich przedstawicieli w Komitetach Sterujących i
Monitorujących. Przejawia się to, m.in., organizowaniem spotkań i prowadzeniem
strony internetowej i grupy dyskusyjnej. Koalicja, którą nota bene tworzą: Instytut
Ekonomii Środowiska, Instytut na rzecz Ekorozwoju, WWF Polska oraz Związek
Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć, przygotowuje także wspólne stanowiska w
odniesieniu do funduszy wspólnotowych z punktu widzenia organizacji
ekologicznych, w których uwzględniana jest dążność do zachowania i wdrażania
zasady zrównoważonego rozwoju.
Swój wkład w procesie wyłaniania partnerów społecznych do Komitetów ma także
Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych, która zorganizowała nabór
przedstawicieli spośród organizacji członkowskich federacji. Ostatecznie z
rekomendacji OFOP-u weszło łącznie siedem osób w skład następujących komitetów:
Komitetu Monitorującego ZPORR, Komitetu Monitorującego Inicjatywy
Wspólnotowej EQUAL oraz Komitetu Monitorującego Podstawy Wsparcia
Wspólnoty/NPR.
3. Rozdział II. Raporty z uczestnictwa przedstawicieli trzeciego
sektora
3.1. Sposób zbierania i sumowania danych
Podstawą źródłową opracowania niniejszego raportu są protokoły z posiedzeń
Komitetów, jak również listy obecności. Protokoły bardzo różnią się formą, podobnie
jak i w znaczącym stopniu zróżnicowana jest tematyka poszczególnych programów
operacyjnych.
Należy stwierdzić, że część protokołów ze względu na bardzo daleko posuniętą
zwięzłość, ani nie oddaje w pełni atmosfery, ani nie relacjonuje wiernie przebiegu
posiedzeń. W niektórych protokołach pojawiają się np. zapisy: wywiązała się
dyskusja członków Komitetu, zgłoszono następujące uwagi. Nie ma natomiast w
ogóle mowy o tym, kto zgłosił te uwagi, albo pojawia się ogólna informacja, że głos
w dyskusji zabrali przedstawiciele organizacji pozarządowych, bez wskazania
konkretnej osoby.
Część protokołów, zwłaszcza z posiedzeń Komitetów Sterujących, zawiera tylko
zapisy mówiące o głosowaniu nad poszczególnymi wnioskami oraz o liczbie
oddanych głosów, i czy wniosek został zaakceptowany, czy nie. Tak właśnie
wyglądają protokoły z posiedzeń Komitetu Sterującego Sektorowym Programem
Operacyjnym Transport.
Należy podkreślić, że większość protokołów jednak oddaje w dostateczny sposób
przebieg posiedzeń Komitetów i dostarcza szczegółowych informacji o aktywności
ich członków.
10
Na potrzeby przeanalizowania materiału źródłowego została opracowana ankieta do
badania aktywności członków danego Komitetu w świetle protokołów i list obecności
na posiedzeniach.
Budowa ankiety odzwierciedla główne zadanie tego raportu, które polega na ukazaniu
stopnia zaangażowania przedstawicieli organizacji pozarządowych w pracach
Komitetów Monitorujących i Sterujących. A zatem ankieta zawiera rubryki
poświęcone poszczególnym organizacjom reprezentowanym w danym Komitecie,
ukazując obecność ich przedstawicieli oraz liczbę złożonych przez nich wniosków,
zadanych pytań oraz innego rodzaju wypowiedzi. Dolna część tabeli, już bardziej
syntetycznie, odzwierciedla ogółem obecność przedstawicieli pozostałych partnerów
społeczno-gospodarczych oraz przedstawicieli administracji publicznej i
samorządowej. Są również rubryki ukazujące liczbę wniosków, zapytań i innych
wypowiedzi.
Wszystkie dane zostały zsumowane z protokołów. Obecności członków Komitetów z
ramienia organizacji pozarządowych zostały podane indywidualnie w odniesieniu do
poszczególnej organizacji macierzystej danego członka. Należy podkreślić, że ujęta
została obecność członka i/lub jego zastępcy. Zdarzały się bowiem sytuacje, że w
niektórych posiedzeniach uczestniczyli zarówno członkowie, jak i ich zastępcy.
Natomiast kategoria „obecność” w odniesieniu do pozostałych grup – innych
partnerów społecznych, przedstawicieli administracji publicznej i samorządowej jest
ujęta bardziej ogólnie. W rubryce „obecność” rzymska cyfra oznacza kolejne
posiedzenie, a arabska – liczbę obecnych przedstawicieli danej grupy członków
Komitetu.
3.2. Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich
Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich 2004-2006 jest jednym z
programów służących wdrożeniu aktualnie obowiązującego Narodowego Planu
Rozwoju na lata 2004 - 2006. Jego postanowienia są uszczegółowione w
Uzupełnieniu do Programu, uchwalonym przez Komitet Monitorujący SPO RZL.
Głównym celem SPO Rozwój Zasobów Ludzkich jest budowa otwartego i opartego
na wiedzy społeczeństwa poprzez zapewnienie warunków do rozwoju zasobów
ludzkich w drodze kształcenia, szkolenia i pracy. Realizacja programu ma służyć
rozwijaniu konkurencyjnej gospodarki opartej na wiedzy i przedsiębiorczości.
Cele SPO Rozwój Zasobów Ludzkich są realizowane przez trzy Priorytety:
• Priorytet 1: Aktywna polityka rynku pracy oraz integracji zawodowej i społecznej
• Priorytet 2: Rozwój społeczeństwa opartego na wiedzy
• Priorytet 3: Pomoc techniczna
Program wyróżnia również szereg działań, które są realizowane w ramach
poszczególnych priorytetów. Wszystkie działania SPO RZL są współfinansowane z
Europejskiego Funduszu Społecznego.
3.2.2. Komitet Monitorujący SPO Rozwój Zasobów Ludzkich
Do zadań Komitetu należy:
11
•
opiniowanie i rekomendowanie Uzupełnienia Programu oraz propozycji jego
zmian, w tym wskaźników monitorowania oraz kryteriów wyboru projektów
w ramach działań Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów
Ludzkich;
• okresowe monitorowanie postępu w zakresie osiągnięcia szczegółowych
celów, określonych w Sektorowym Programie Operacyjnym Rozwój Zasobów
Ludzkich i Uzupełnieniu Programu;
• monitorowanie rezultatów realizacji Sektorowego Programu Operacyjnego
Rozwój Zasobów Ludzkich, w szczególności osiągnięcia celów programu
wyznaczonych dla poszczególnych działań oraz oddziaływania realizacji
Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich na osiąganie
celów wyznaczonych w Narodowym Planie Rozwoju;
• opiniowanie i rekomendowanie raportów okresowych, rocznych oraz raportów
na zakończenie realizacji programu;
• opiniowanie i rekomendowanie propozycji zmian zapisów w Sektorowym
Programie Operacyjnym Rozwój Zasobów Ludzkich, w tym zmian i przesunięć
alokacji pomiędzy działaniami w ramach jednego priorytetu w obrębie
Programu;
• zgłaszanie Instytucji Zarządzającej Sektorowym Programem Operacyjnym
Rozwój Zasobów Ludzkich propozycji dostosowań lub zmian pomocy w
ramach programu;
• opiniowanie i rekomendowanie planu działań promocyjnych w ramach
Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich i
sugerowanie jego zmian oraz korekt.
Komitetowi przewodniczy Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki,
nadzorujący prace Departamentu Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym.
Posiedzenia Komitetu zwołuje przewodniczący Komitetu, przynajmniej dwa razy do
roku. Przewodniczący może zwoływać posiedzenia Komitetu częściej, z własnej
inicjatywy, na pisemny wniosek Instytucji Zarządzającej Sektorowym Programem
Operacyjnym Rozwój Zasobów Ludzkich lub określonej w regulaminie liczby
członków Komitetu.
Jeśli zakres omawianych spraw tego wymaga, w obradach Komitetu, na pisemne
zaproszenie Przewodniczącego, mogą uczestniczyć bez prawa do głosowania eksperci
oraz przedstawiciele innych instytucji, grup społecznych i zawodowych.
W posiedzeniach Komitetu uczestniczą w charakterze obserwatorów przedstawiciele
Komisji Europejskiej oraz Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Mogą w nich
również uczestniczyć przedstawiciele kontroli skarbowej, także bez prawa do udziału
w głosowaniu.
Z ramienia organizacji pozarządowych w skład Komitetu wchodzą: Joanna StaręgaPiasek i Witold Monkiewicz (status zastępcy) z Fundacji Rozwoju Demokracji
Lokalnej, Anna Machalica-Pułtorak i Adam Stecki (zastępca) z Ogólnopolskiego
Związku Organizacji na Rzecz Zatrudnienia Socjalnego, Alicja Jankiewicz i Tadeusz
Krasoń (zastępca) z Polskiej Federacji Związków Stowarzyszeń Osób
Niepełnosprawnych, Aldona Wiktorska–Święcka i Krzysztof Kołodziejczyk
(zastępca) ze Związku Harcerstwa Polskiego, Robert Kula i Anna Konert (zastępca)
ze Związku Młodzieży Wiejskiej, Henryk Narwojsz i Jolanta Ślęczkowska (zastępca)
ze Związku Zakładów Doskonalenia Zawodowego.
12
Posiedzenia Komitetu Monitorującego odbyły się w dniach: 19 lipca 2004 r.,
15grudnia 2004 r., 18 marca 2005 r. oraz 17 maja 2005 r.
Zważywszy na analizę frekwencji członków Komitetu, należy stwierdzić, że
przedstawiciele trzeciego sektora sumiennie uczestniczyli w posiedzeniach. Każda z
organizacji, której członkowie weszli w skład Komitetu była reprezentowana na
wszystkich posiedzeniach bądź przez członka, bądź stałego zastępcę. Na dwóch
posiedzeniach nie byli obecni przedstawiciele Ogólnopolskiego Związku Organizacji
na Rzecz Zatrudnienia Socjalnego. Natomiast wyjątek stanowi Związek Harcerstwa
Polskiego. Na czterech pierwszych posiedzeniach Komitetu Monitorującego
przedstawiciele ZHP w ogóle się nie pojawili.
Reprezentanci organizacji pozarządowych nie byli szczególnie aktywni w trakcie
kolejnych posiedzeń Komitetu Monitorującego SPO RZL. Zadali łącznie 3 pytania,
złożyli 1 wniosek oraz zgłosili 7 innych wypowiedzi. Oczywiście brali również udział
w głosowaniach. Nieco lepiej na tym tle wypadają pozostali partnerzy społecznogospodarczy, którzy złożyli 4 wnioski i zadali 18 pytań. Zaprotokołowano również 14
innego rodzaju ich wypowiedzi.
Dla porównania przedstawiciele administracji rządowej, co zrozumiałe najbardziej
zaangażowani w pracach Komitetu, łącznie zabierali głos ponad 110 razy w trakcie
wszystkich trzech posiedzeń.
Wśród przedstawicieli organizacji pozarządowych szczególnie aktywni byli: Alicja
Jankiewicz z Polskiej Federacji Związków Stowarzyszeń Osób Niepełnosprawnych
oraz Henryk Narwojsz, reprezentujący Związek Zakładów Doskonalenia
Zawodowego.
Alicja Jankiewicz zabierała głos na każdym z czterech posiedzeń. W dniu 29 lipca
2004 r. podkreśliła, że w stosunku do tekstu Uzupełnienia Programu z lutego 2004 r.
nastąpiła duża zmiana w Działaniu 1.4 Integracja zawodowa i społeczna osób
niepełnosprawnych polegająca na usunięciu szkoleń dla osób niepełnosprawnych z
typów projektów i poprosiła o wyjaśnienie tej kwestii. Stwierdziła, że w obecnym
kształcie Uzupełnienia praktycznie nie ma szans na przeprowadzenie szkoleń dla osób
niepełnosprawnych, tym bardziej, że środki alokowane na tryb konkursowy w
poszczególnych Działaniach są bardzo niskie. Tak samo, na posiedzeniu w dniu 15
grudnia 2004 r. zaakcentowała, że w Działaniu 1.4 Integracja zawodowa i społeczna
osób niepełnosprawnych nie przewidziano szkoleń dla osób niepełnosprawnych.
Zapytała o możliwość wprowadzenia subsydiowanych staży pracy dla osób
niepełnosprawnych. Na posiedzeniu w dniu 18 marca 2005 r. zwróciła się z prośbą o
przedstawienie dokładniejszej informacji na temat projektów realizowanych w danym
roku w ramach trybów pozakonkursowych. Na posiedzeniu w dniu 17 maja 2005 r.
zapytała o wielkość budżetu przedstawionego projektu oraz poprosiła o informację,
czy na stronie internetowej przedstawiona zostanie krótka charakterystyka projektów
przyjętych do realizacji w ramach Działania 1.6 SPO RZL. Zapytała także, czy został
już zakończony przetarg dotyczący ewaluacji systemu zarządzania i wdrażania SPO
RZL.
Natomiast Henryk Narwojsz na posiedzeniu w dniu 18 marca 2005 r. zadał pytanie o
przyczynę niewielkiej ilości pozytywnie ocenionych pod względem formalnym
wniosków, zwłaszcza w ramach Działań 1.5 i 1.6 SPO RZL.
13
W ramach procesu wdrażania Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój
Zasobów Ludzkich Minister Gospodarki i Pracy powołał łącznie 4 Komitety
Sterujące:
•
Komitet Sterujący dla Priorytetu 1 SPO RZL
•
Komitet Sterujący dla Działań 2.1 i 2.2 SPO RZL
•
Komitet Sterujący dla Działań 2.3 i 2.4 SPO RZL
•
Komitet Sterujący dla Priorytetu 3 SPO RZL
Komitety Sterujące zajmują się opiniowaniem i rekomendowaniem Instytucji
Zarządzającej SPO RZL Ramowych Planów Realizacji Działania. Szczegółowo
ujmując, zadania te obejmują:
1. przedkładanie Instytucji Zarządzającej opinii i zaleceń w sprawie rocznego
podziału środków na projekty przedkładane przez instytucje wdrażające,
przeznaczone do współfinansowania z Europejskiego Funduszu Społecznego,
2. opiniowanie i rekomendowanie Instytucji Zarządzającej Ramowych Planów
Realizacji Działań przedstawianych przez instytucje wdrażające,
3. okresowe weryfikowanie postępów realizacji Ramowych Planów Realizacji
Działań wdrażanych przez instytucje wdrażające,
4. opiniowanie i rekomendowanie Instytucji Zarządzającej projektów
wyłanianych w trybie pozakonkursowym, w tym projektów pomocy
technicznej.
Warto dodać, że rolę Instytucji Zarządzającej dla SPO RZL pełni Wydział
Zarządzania w Departamencie Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym w
Ministerstwie Gospodarki. Instytucjami Wdrażającymi SPO RZL są m.in: Urząd
Służby Cywilnej, Biuro Wdrażania Europejskiego Funduszu Społecznego w
Ministerstwie Edukacji i Nauki, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości oraz Wojewódzkie
Urzędy Pracy.
3.2.3.1. Komitet Sterujący dla Priorytetu 1 SPO RZL
Priorytet 1 SPO RZL: „Aktywna polityka rynku pracy oraz integracji zawodowej i
społecznej” obejmuje łącznie 6 typów działań:
1) Rozwój i modernizacja instrumentów i instytucji rynku pracy,
2) Perspektywy dla młodzieży,
3) Przeciwdziałanie i zwalczanie długotrwałego bezrobocia,
4) Integracja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych,
5) Promocja aktywnej polityki społecznej poprzez wsparcie grup szczególnego
ryzyka – czyli przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu,
6) integracja i reintegracja zawodowa kobiet.
14
W Komitecie Sterującym dla Priorytetu 1 SPO RZL organizacje pozarządowe
reprezentują: Janusz Zugaj i Teresa Jednoróg (zastępca) ze Wspólnoty Roboczej
Związków Organizacji Socjalnych WRZOS, Piotr Kowalski i Katarzyna Goleman
(zastępca) ze Związku Harcerstwa Polskiego, Andrzej Terlecki i Barbara Jóźwiak
(zastępca) z Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji Bezrobotnych oraz Grzegorz
Śliwa i Leszek Kotula (zastępca) z Fundacji Wiedza i Rozwój przy PWSZ w Nowym
Sączu.
W badanym okresie Komitet zbierał się pięciokrotnie: 1 października 2004 r., 1
grudnia 2004 r., 7 stycznia 2005 r., 18 lutego 2005 r. oraz 24 lutego 2005 r.
Frekwencja przedstawicieli dwóch organizacji pozarządowych na posiedzeniach
Komitetu nie była zbyt wysoka. Zarówno przedstawiciele ZHP, jak i Fundacji Wiedza
i Rozwój przy PWSZ w Nowym Sączu, byli w tym okresie zaledwie dwukrotnie na
posiedzeniach. Regularnie natomiast uczestniczyli w pracach Komitetu Sterującego
reprezentanci dwóch pozostałych organizacji: Wspólnoty Roboczej Związków
Organizacji Socjalnych WRZOS oraz Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji
Bezrobotnych. W tym ostatnim przypadku, w jednym z posiedzeń brały udział aż
dwie osoby, zarówno członek, jak i zastępca.
W świetle protokołów wynika, że przedstawiciele organizacji nie zabierali w ogóle
głosu podczas posiedzeń Komitetu. Wyjątek stanowi Janusz Zugaj, przedstawiciel
WRZOS-u, który był bardzo aktywny na posiedzeniu w dniu 7 stycznia 2005 r. Zabrał
wówczas trzykrotnie głos. Zgłosił pytanie, czy w ramach ogłoszonego konkursu
wpłynęły również wnioski o dofinansowanie projektów dotyczące tworzenia Centrów
Integracji Społecznej. Ustosunkował się również do wniosku Komendy Głównej
Ochotniczych Hufców Pracy, wskazując że powinien być w nim także przewidziany
zakup oprogramowania dla sprzętu komputerowego. Wyraził także obawę, czy
zakładane rezultaty ukończenia omawianego projektu przez 85% uczestników, są
rzeczywiście osiągalne.
W porównaniu z przedstawicielami organizacji pozarządowych, pozostali partnerzy
społeczni również nie wykazali się szczególną aktywnością, zgłaszając 2 wnioski oraz
5 innego rodzaju wypowiedzi, na łączną liczbę 261 wypowiedzi, z których
dominująca większość należy do przedstawicieli administracji publicznej.
3.2.3.2. Komitet Sterujący dla Działań 2.1. i 2.2. Sektorowego Programu
Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich
Priorytet 2 SPO RZL: „Rozwój społeczeństwa opartego na wiedzy” obejmuje łącznie
4 obszerne działania.
Warto podkreślić, że w pierwszym kwartale 2004 r. sformował się Zespół – Komitet
Sterujący dla Priorytetu 2 SPO RZL. W jego skład nie wchodzili przedstawiciele
organizacji pozarządowych. W miesiącach marcu i kwietniu 2004 r. odbyły się 3
posiedzenia Zespołu – Komitetu.
Następnie doszło do podzielenia obszarów aktywności tego organu i w październiku
2004 r. utworzono w odniesieniu do Priorytetu 2 SPO RZL dwa nowe Komitety
15
Sterujące, w skład
pozarządowych.
których
weszli
również
przedstawiciele
organizacji
Komitet Sterujący dla Działań 2.1. i 2.2. Sektorowego Programu Operacyjnego
Rozwój Zasobów Ludzkich na pierwszym posiedzeniu, w dniu 8 października 2004 r.
postanowił podtrzymać decyzje Zespołu-Komitetu Sterującego dla Priorytetu II SPO
RZL oraz zajął się rozpatrzeniem i rekomendowaniem projektów przyjmowanych w
ramach procedury pozakonkursowej dla Działania 2.1 i 2.2 SPO RZL.
Celem Działania 2.1. jest promocja kształcenia przez całe życie poprzez zwiększenie
dostępu do edukacji na wszystkich poziomach kształcenia – począwszy od edukacji
przedszkolnej do kształcenia ustawicznego osób dorosłych, ze szczególnym
uwzględnieniem obszarów wiejskich.
Działanie 2.2. jest ukierunkowane na podnoszenie jakości edukacji w celu
wzmocnienia zdolności uczniów do przyszłego zatrudnienia, m.in., poprzez
upowszechnienie wykorzystania technologii informacyjnych i komunikacyjnych w
procesie kształcenia, doskonalenie zawodowe nauczycieli, akredytację instytucji
edukacyjnych oraz budowę systemu zbierania i analizy edukacyjnych danych
statystycznych.
W skład Komitetu Sterującego dla Działań 2.1. i 2.2. SPO RZL z ramienia organizacji
pozarządowych wchodzą: Maria Wróblewska z Fundacji Rozwoju Wsi i Rolnictwa,
Tomasz Perkowski z Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej oraz Bohdan Kamiński z
Krajowego Stowarzyszenia Sołtysów.
W analizowanym okresie odbyły się dwa posiedzenia komitetu: 18 października 2004
r. oraz 21 stycznia 2005 r.
Zasadniczo przedstawiciele wszystkich trzech organizacji regularnie uczestniczyli w
posiedzeniach. Reprezentant Krajowego Stowarzyszenia Sołtysów, jako jedyny
spośród przedstawicieli sektora organizacji pozarządowych zabierał głos (trzykrotnie)
w trakcie posiedzeń. Aktywność pozostałych członków komitetu przejawiła się 1
wypowiedzią w grupie partnerów społecznych, 32 wypowiedziami przedstawicieli
administracji rządowej oraz 4 wypowiedziami reprezentantów administracji
samorządowej.
3.2.3.2. Komitet Sterujący dla Działań 2.3. i 2.4. Sektorowego Programu
Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich
Celem Działania 2.3. SPO RZL: „Rozwój kadr nowoczesnej gospodarki” jest
podniesienie konkurencyjności i rozwój potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw
poprzez inwestycje w kadry.
Projekty realizowane w ramach tego działania obejmują szkolenia, pomoc doradczą
dla kadr zarządzających i pracowników przedsiębiorstw, staże, studia i kursy
podyplomowe mające na celu zdobycie nowych kwalifikacji i pogłębienie
umiejętności.
Działanie 2.4. SPO RZL: „Wzmocnienie zdolności administracyjnych” jest
ukierunkowane na techniczne i finansowe wsparcie procesu szkoleniowego.
16
Realizacja projektów w ramach tego działania ma doprowadzić do wzmocnienia
zdolności administracyjnych urzędów administracji publicznej.
W skład Komitetu Sterującego dla Działań 2.3. i 2.4. SPO RZL wchodzą z ramienia
organizacji pozarządowych: Wojciech Żurowicz i Krystyna Oleś, jako zastępca
(Fundacja Instytut Karpacki), Dorota Pietrzkiewicz i Krzysztof Foremniak, jako
zastępca (Stowarzyszenie Samorządność i Przedsiębiorczość), Anna Dąbrowa i
Grzegorz Kondek, jako zastępca (Zrzeszenie Studentów Polskich Rada Naczelna),
Krzysztof Lipski i Elżbieta Rusielewicz jako zastępca (Fundacja Rozwoju
Demokracji Lokalnej) oraz Ewa Mańkiewicz-Cudny i Mariusz Kiełb, jako zastępca
(Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT).
W badanym okresie posiedzenia komitetu odbyły się czterokrotnie: 5 października
2004 r., 10 stycznia 2005 r., 17 lutego 2005 r., 13 maja 2005 r.
Przedstawiciele organizacji pozarządowych nie uczestniczyli zbyt regularnie w
posiedzeniach. Najgorzej pod tym względem wypada Stowarzyszenie Samorządność i
Przedsiębiorczość, ze względu na obecność przedstawiciela na zaledwie jednym
posiedzeniu. Nieco lepiej jest w przypadku Fundacji Instytut Karpacki – dwie
obecności. Członkowie pozostałych organizacji byli obecni na trzech z pięciu
posiedzeń.
Poza niską frekwencją przedstawiciele organizacji pozarządowych wykazali się w
badanym okresie również bardzo słabą aktywnością. Jedyne jej przejawy, w świetle
protokołów, to dwa pytania zadane przez członka Zrzeszenia Studentów Polskich.
Pozostali partnerzy społeczni zadali w trakcie posiedzeń 13 pytań i zgłosili 12 innych
wypowiedzi. Najbardziej aktywni byli przedstawiciele administracji rządowej: łącznie
110 wypowiedzi, 9 pytań i jeden formalny wniosek. Natomiast reprezentanci
administracji samorządowej zgłosili jeden wniosek, jedno pytanie i dodatkowo trzy
inne wypowiedzi.
Zadaniem Priorytetu 3 SPO RZL: „Pomoc techniczna” jest ułatwienie jak
najpełniejszego wykorzystania planowanych środków na właściwe zarządzanie oraz
promocję Europejskiego Funduszu Społecznego. Pomoc techniczna jest realizowana
poprzez wsparcie procesu zarządzania, monitoringu i kontroli finansowej SPO RZL
oraz wsparcie procesu ewaluacji, promocji i systemu informacji o Europejskim
Funduszu Społecznym.
W skład Komitetu Sterującego dla Priorytetu 3 SPO RZL wchodzą z ramienia
organizacji pozarządowych: Kazimierz Jankowski i Magdalena Klimek, jako
zastępca, z Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego - Oddział w Bydgoszczy,
Bronisław Wesołowski i Małgorzata Wojnarowska, jako zastępca, z Federacji
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, Helena Żuraw i Piotr Hańderek, jako
zastępca, z Europejskiego Centrum Zrównoważonego Rozwoju oraz Dorota
Kołakowska i Dariusz Supeł, jako zastępca, ze Związku Harcerstwa Polskiego.
17
W analizowanym okresie odbyły się cztery posiedzenia komitetu: 20 października
2004 r., 13 grudnia 2004 r., 21 lutego 2004 r., 16 maja 2005 r.
Najsumienniej, bo we wszystkich posiedzeniach, uczestniczyli przedstawiciele
Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT. ZHP ma na koncie tylko jedną
obecność, natomiast dwie pozostałe organizacje mogą wykazać się, w świetle analizy
list obecności, udziałem swoich reprezentantów w dwóch posiedzeniach komitetu.
W protokołach nie zanotowano żadnej wypowiedzi przedstawicieli organizacji
pozarządowych. Inni partnerzy społeczni zgłosili 3 wnioski, 13 pytań oraz 4 inne
wypowiedzi. Największą aktywnością wykazali się przedstawiciele administracji
rządowej, zabierając głos 276 razy.
3.2.4. Podsumowanie
Problematyka Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich,
wraz ze wszystkimi trzema jego priorytetami jest niewątpliwie bardzo ważna dla
trzeciego sektora. Zarówno Komitet Monitorujący SPO RZL, jak i Komitety Sterujące
zawierają w swym składzie dosyć silną reprezentację organizacji pozarządowych.
Członkowie i ich stali zastępcy z ramienia organizacji pozarządowych we wszystkich
pięciu komitetach SPO RZL to liczna grupa – aż 40 osób. Należy wziąć pod uwagę
fakt, że nie oznacza to, iż wszystkie te osoby powinny aktywnie uczestniczyć w
pracach komitetów. Wielu spośród zastępców nigdy nie miało okazji wypełnić swej
funkcji, która wszakże jest tylko pomocnicza w stosunku do zadań pełnego członka.
Jednakże należy stwierdzić, że partnerzy społeczni reprezentujący w komitetach
organizacje pozarządowe nie wykazali się dużą aktywnością. Zbyt często opuszczali
również posiedzenia, co zważywszy na możliwość udziału zastępców, nie powinno w
ogóle mieć miejsca.
3.3. Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL 2004-2006
Inicjatywa Wspólnotowa EQUAL jest częścią strategii UE na rzecz stworzenia
lepszych miejsc pracy, zapewnienia jak najszerszego dostępu do miejsc pracy i
przeciwdziałania zjawiskom dyskryminacji na rynku pracy, w tym wsparcia na rynku
pracy dla osób ubiegających się o status uchodźcy. Inicjatywa Wspólnotowa EQUAL
jest finansowana z Europejskiego Funduszu Społecznego.
31 sierpnia 2004 r. zostało opublikowane i weszło w życie rozporządzenie Ministra
Gospodarki i Pracy w sprawie przyjęcia programu operacyjnego Program Inicjatywy
Wspólnotowej EQUAL.
Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL jest realizowany przez wybrane w drodze
konkursu Partnerstwa na rzecz Rozwoju.
PIW EQUAL obejmuje pięć tematów:
• Ułatwianie wchodzenia i powrotu na rynek pracy osobom mającym trudności z
integracją lub reintegracją celem promowania rynku pracy otwartego dla
wszystkich.
18
•
•
•
•
Wzmocnienie krajowej gospodarki społecznej (trzeciego sektora), a w
szczególności usług na rzecz społeczności lokalnych, z akcentem na podnoszenie
jakości miejsc pracy.
Wspieranie zdolności dostosowania się firm i pracowników do zmian
gospodarczych oraz wspieranie wykorzystania technologii informacyjnych i
innych nowych technologii.
Godzenie życia rodzinnego i zawodowego oraz ponowna integracja kobiet i
mężczyzn, którzy opuścili rynek pracy, poprzez rozwój bardziej elastycznych i
efektywnych form organizacji pracy oraz działań towarzyszących.
Wsparcie integracji społecznej i zawodowej osób ubiegających się o status
uchodźcy.
Do kompetencji Komitetu Monitorującego PIW EQUAL należy:
1. rozpatrywanie i zatwierdzanie raportów monitorujących dotyczących
przebiegu wdrażania Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL,
2. rozpatrywanie innych informacji na temat przebiegu wdrażania Inicjatywy
Wspólnotowej EQUAL,
3. rozpatrywanie i przyjmowanie propozycji przesunięć środków w ramach
Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL,
4. monitorowanie wdrażania Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL oraz
formułowanie propozycji dostosowań, które usprawnią to wdrażanie.
Z ramienia organizacji pozarządowych w skład Komitetu Monitorującego PIW
EQUAL weszło 14 osób: Monika Hawkes i Małgorzata Gebert, jako zastępca, z
Polskiej Akcji Humanitarnej, Marta Titatniec i Jarosław Bittel, jako zastępca, z
Caritas Polska, Marek Stefaniak i Aleksandra Goc, jako zastępca, z Ogólnopolskiego
Związku Organizacji na Rzecz Zatrudnienia Socjalnego OZOS, Agnieszka Grzybek i
Małgorzata Dymowska, jako zastępca, z Ośrodka Informacji Środowisk Kobiecych
OśKA, Urszula Biegańska i Joanna Waszak, jako zastępca, z Polskiego Czerwonego
Krzyża, Marcin Dadel i Alina Gałązka, jako zastępca, ze Stowarzyszenia
KLON/JAWOR oraz Anna Kruczek i Jacek Sutryk, jako zastępca, ze Wspólnoty
Roboczej Związków Organizacji Socjalnych WRZOS.
W badanym okresie posiedzenia Komitetu Monitorującego PIW EQUAL odbyły się
pięciokrotnie: 31 sierpnia 2004 r., 15 listopada 2004 r., 17 grudnia 2004 r., 20 grudnia
2004 r., 10 marca 2005 r.
Przedstawiciele organizacji pozarządowych uczestniczyli dosyć regularnie w
posiedzeniach komitetu. Przedstawiciel Caritas Polska pojawiał się niekiedy wraz z
zastępcą. Słabszą frekwencją wykazali się natomiast reprezentanci PAH (2 obecności)
oraz PCK (3 obecności).
Ogólnie przedstawiciele trzeciego sektora byli bardzo aktywni na posiedzeniach
komitetu, zgłaszając łącznie 6 wniosków, 17 pytań i 17 innego rodzaju wypowiedzi.
19
Podobnie pozostali partnerzy społeczni wykazali się sporym zaangażowaniem w
pracach komitetu. Zgłosili oni również 6 wniosków formalnych oraz zadali 12 pytań,
jak również 29 innego rodzaju wypowiedzi na forum komitetu.
Najbardziej aktywni członkowie Komitetu Monitorującego PIW EQUAL z ramienia
organizacji pozarządowych, to: Marcin Dadel reprezentujący Stowarzyszenie
KLON/JAWOR, Agnieszka Grzybek z Ośrodka Informacji Środowisk Kobiecych
OśKA oraz Jacek Sutryk ze Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych
WRZOS.
Marcin Dadel na pierwszym posiedzeniu Komitetu Monitorującego PIW EQUAL w
dniu 31 sierpnia 2004 r. zgłosił uwagi do regulaminu komitetu. Zaproponował nowe
brzmienie punktu 6 w § 9 Posiedzenia i dokumenty: „Przewodniczący, w
uzasadnionych przypadkach, może zastrzec, aby członkowie i ich zastępcy nie
rozpowszechniali treści poszczególnych dokumentów, które są przedmiotem obrad,
do czasu podjęcia przez Komitet decyzji w ich sprawie”. Proponowaną przez siebie
zmianę w regulaminie uzasadnił tym, że wprowadzenie takiego zastrzeżenia umożliwi
konsultację wybranych materiałów. Jako przykład pożądanej konsultacji wskazał
możliwość przekonsultowania strategii informacji i promocji z partnerami organizacji
uczestniczących w pracach KM PIW EQUAL. Zgłosił także pytanie: czy procedura
opisana w Uzupełnieniu Programu będzie dotyczyła także tych organizacji, które
brały udział w przygotowaniu wniosku lub tych, które były wnioskodawcą do
Działania 1, ale ostatecznie umowę o finansowanie Działania 1, w imieniu
partnerstwa, podpisała jednostka budżetowa (np. ze względu na brak możliwości
pozyskania gwarancji przez organizację, która była wnioskodawcą). Zaproponował
również, aby dokumenty opisujące Strategię Informacyjno-Promocyjną na kolejne
okresy były przesyłane członkom KM PIW EQUAL wcześniej niż dotychczas. Na
posiedzeniu 17 grudnia 2004 r. podniósł kwestię 60-dniowego terminu, określonego
w umowie o dofinansowanie działania, w jakim środki zostaną przekazane
partnerstwu; podkreślił że tak długi termin może być poważnym zagrożeniem dla
realizacji projektu. Powiedział, iż docierają do niego sygnały o wykluczaniu
mniejszych organizacji i instytucji z partnerstw; sytuacja ta dotyczy także takich
instytucji, które często były pomysłodawcami, jednak same nie składały projektów ze
względu na problemy z zabezpieczeniami. To dotyczy również przypadku jednej z
dużych organizacji, w której zmieniły się władze. W związku z tym, wyraził pogląd,
iż powinien być wyraźny sprzeciw wobec takiego postępowania ze strony KM, IZ i
KSW. Zwrócił się z apelem o budowanie pozytywnego wizerunku Programu EQUAL
i jego promocję. Na posiedzeniu 20 grudnia 2004 r. zgłosił formalny wniosek, aby ci
członkowie Komitetu, których organizacje/instytucje biorą udział w złożonym
projekcie nie brali udziału w dyskusji nad danym projektem. Na posiedzeniu 10
marca 2005 r. zapytał, czy Instytucja Zarządzająca IW EQUAL próbowała reagować
na nieprawidłowości, które miały miejsce w partnerstwach i wpływać na wyjaśnienie
takich sytuacji. Zwrócił uwagę na problemy sygnalizowane przez partnerstwa, takie
jak: trudności w przepływie informacji pomiędzy partnerstwami a KSW, długie
oczekiwanie na odpowiedź w sprawie kwalifikowalności kosztów, trudności w
uzyskaniu zabezpieczeń i brak środków na bieżącą działalność partnerstw. Zauważył
także, iż brakuje instrumentów prawnych zobowiązujących liderów do wywiązywania
się ze zobowiązań zawartych w umowach o partnerstwie. Zapytał również o
wysokość środków w ramach Działania 1, które zostały zaoszczędzone w wyniku
negocjacji budżetowych oraz o przewidywaną długość oczekiwania na środki z
budżetu. Zwrócił się o podanie nazw partnerstw, w których dochodzi do największych
20
nieprawidłowości. Argumentował, że członkowie KM jako organu, który czuwa nad
prawidłowym przebiegiem realizacji programu, powinni je poznać. Stwierdził, iż jego
zdaniem wciąż jest zbyt mało informacji na temat IW EQUAL, a dla budowania
wizerunku programu i jego rozpoznawalności informacji tych powinno być więcej.
Zaproponował również, aby na stronie internetowej IW EQUAL, która powinna
służyć promocji Inicjatywy, znalazły się informacje nie tylko dla partnerstw, ale także
dla osób niezwiązanych bezpośrednio z IW EQUAL.
Agnieszka Grzybek na posiedzeniu 31 sierpnia 2004 r. złożyła wniosek, aby lista
rankingowa zatwierdzonych projektów, przedkładana członkom KM PIW EQUAL
zawierała również krótki opis każdego projektu oraz przyznaną liczbę punktów.
Zgłosiła pytanie, czy w deklaracji bezstronności zawarte będzie pytanie na temat
ewentualnej współpracy eksperta z organizacją, której projekt będzie oceniał.
Zwróciła się również z prośbą o uwzględnienie w informacji na temat projektów
umieszczonych na liście rankingowej, która będzie przedstawiona do wiadomości KM
PIW EQUAL następujących danych: liczba punktów, które uzyskał projekt oraz czy
angażowano trzeciego eksperta do oceny wniosku.
Jacek Sutryk na posiedzeniu 31 sierpnia 2004 r. zgłosił pytanie, dlaczego KM PIW
EQUAL nie jest uwzględniony w procedurze odwoławczej dla wnioskodawców. Na
posiedzeniu 10 marca 2005 r. zapytał, czy przewiduje się dodatkowe czynności
monitorujące, zwłaszcza w stosunku do partnerstw, w których dochodzi do
nieprawidłowości. Zapytał, czy w związku z przeciągającą się procedurą
podpisywania umów o partnerstwie, można przyspieszyć proces przekazywania
środków. W przypadku 45 dniowego terminu, ustalonego w rozporządzeniu, środki te
zostaną przekazane w końcu maja, wtedy gdy kończy się już okres realizacji
Działania 1.
3.3.3. Podsumowanie
W świetle analizy protokołów z posiedzeń Komitetu Monitorującego PIW EQUAL
wyraźnie widać, że członkowie komitetu z ramienia organizacji pozarządowych mogą
i potrafią odgrywać pozytywną rolę w pracach komitetu. Należy stwierdzić, że w
Komitecie Monitorującym PIW EQUAL sumiennie traktują oni swoje zadania
wiążące się z członkostwem, co przejawia się zarówno w regularnym uczestnictwie w
posiedzeniach, jak i zadawaniu konstruktywnych pytań oraz istotnych
wypowiedziach.
W świetle zapisów Narodowego Planu Rozwoju na lata 2004-2006, jeden z głównych
kierunków rozwoju kraju w tym okresie stanowi wzmocnienie potencjału
rozwojowego regionów i przeciwdziałanie marginalizacji niektórych obszarów.
Polityka rozwoju regionalnego wzmiankowana w NPR obejmuje działania wdrażane
za pomocą Zintegrowanego Programu Rozwoju Regionalnego (ZPORR). Program ten
jest współfinansowany z dwóch źródeł: z zasobów Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego.
21
Zintegrowany Program Rozwoju Regionalnego w porównaniu z innymi programami
operacyjnymi posiada pewną specyficzną cechę, jaką jest jego wielopoziomowość.
Jest on wprawdzie zarządzany na poziomie krajowym, ale jest programowany
częściowo centralnie, a częściowo na poziomie regionalnym. Natomiast proces
wdrażania ZPORR dokonuje się na poziomie regionalnym.
Celem Zintegrowanego Programu Rozwoju Regionalnego jest tworzenie warunków
wzrostu konkurencyjności regionów oraz przeciwdziałanie marginalizacji w taki
sposób, aby sprzyjać długofalowemu rozwojowi gospodarczemu kraju, jego spójności
ekonomicznej, społecznej i terytorialnej oraz integracji z UE.
Wdrażanie ZPORR opiera się na trzech priorytetach:
• rozbudowie i modernizacji infrastruktury służącej wzmocnieniu
konkurencyjności regionów,
• wzmocnieniu regionalnej bazy ekonomicznej i zasobów ludzkich,
• rozwoju lokalnym.
Realizacja poszczególnych działań w ramach tych priorytetów ma przynieść takie
efekty, jak:
1) rozbudowa i modernizacja regionalnej infrastruktury drogowej;
2) rozwój miejskich systemów komunikacyjnych, budowa i modernizacja
regionalnej infrastruktury ochrony środowiska oraz infrastruktury edukacyjnej
szkolnictwa wyższego i naukowo-badawczej,
3) modernizacja i rozbudowa dziedzictwa kulturowego oraz społeczeństwa
informacyjnego;
4) zmiana struktury wytwarzania dochodu w każdym z województw na korzyść
sektorów o wysokiej wartości dodanej na zatrudnionego, w tym usług
rynkowych;
5) wzrost zatrudnienia w poszczególnych województwach, zwłaszcza w
budownictwie i usługach rynkowych, z jednoczesnym ograniczeniem
zatrudnienia w rolnictwie i przemysłach tradycyjnych;
6) poprawa zdolności marketingowych i zarządzania wśród pracowników firm,
jak również poprawa zdolności adaptacyjnych przedsiębiorstw do
zmieniających się warunków otoczenia;
7) wzrost poziomu inwestycji lokalnych przedsiębiorstw;
8) wzrost współpracy w zakresie tworzenia i transferu innowacji pomiędzy
regionalnymi instytucjami naukowo-badawczymi oraz lokalnymi firmami;
9) zwiększenie udziału osób pracujących w populacji osób w wieku aktywności
zawodowej we wszystkich województwach;
10) podniesienie poziomu wykształcenia społeczeństwa.
Instytucją Zarządzającą ZPORR zostało ustanowione Ministerstwo Gospodarki, Pracy
i Polityki Społecznej. Obecnie rolę tę przejęło Ministerstwo Polityki Regionalnej.
3.4.2. Komitet Monitorujący ZPORR
Komitet Monitorujący Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju
Regionalnego sprawuje nadzór nad wdrażaniem programu. Został on powołany na
mocy zarządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 lipca
22
2004 r., zastępując funkcjonujący od stycznia 2004 r. organ doradczy Ministra,
Zespół – Komitet Monitorujący ZPORR.
Do zadań komitetu należy: opiniowanie i rekomendowanie Uzupełnienia Programu
oraz propozycji jego zmian, jak również raportów rocznych oraz raportów na
zakończenie realizacji programu i propozycji zmian zapisów w programie, w tym
zmian i przesunięć alokacji pomiędzy działaniami. Zadaniem komitetu jest także
okresowe monitorowanie postępu w zakresie osiągnięcia szczegółowych celów,
określonych w ZPORR i Uzupełnieniu Programu.
W skład Komitetu Monitorującego ZPORR z ramienia organizacji pozarządowych
wchodzą: Elżbieta Streker-Dembińska i Mariusz Płaczkiewicz, jako zastępca, z
Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, Małgorzata Rulińska i Witold
Monkiewicz, jako zastępca, z Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, Edward
Dawidowski i Lidia Sulicka, jako zastępca, z Caritas Diecezji Katowickiej, Grzegorz
Szwed i Iwona Troc, jako zastępca, z Bractwa Młodzieży Prawosławnej w Polsce,
Piotr Rymarowicz i Anna Mendel, jako zastępca, z Fundacji Wspierania Inicjatyw
Ekologicznych, Grzegorz Siwiński i Barbara Czachura, jako zastępca, z Krajowego
Stowarzyszenia Sołtysów oraz Krzysztof Zasiadły ze Stowarzyszenia Organizatorów
Ośrodków Innowacji i Przedsiębiorczości.
W badanym okresie odbyły się cztery posiedzenia komitetu: 27 lipca 2004 r., 16
grudnia 2004 r., 17 marca 2005 r., 12 maja 2005 r.
Przedstawiciele organizacji pozarządowych, z wyjątkiem Caritas Diecezji
Katowickiej, jak również Bractwa Młodzieży Prawosławnej w Polsce, uczestniczyli
dosyć regularnie w posiedzeniach komitetu. Najsłabiej była reprezentowana Fundacja
Wspierania Inicjatyw Ekologicznych. W analizowanym okresie przedstawiciel
fundacji był obecny tylko na dwóch posiedzeniach.
W przeciwieństwie do pozostałych partnerów społeczno-gospodarczych, którzy
łącznie 31 razy wypowiadali się w trakcie posiedzeń, reprezentanci organizacji
pozarządowych nieczęsto zabierali głos, bo tylko sześciokrotnie. Najbardziej aktywni
na posiedzeniach komitetu byli: Elżbieta Streker-Dembińska z Federacji
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT oraz Grzegorz Siwiński z Krajowego
Stowarzyszenia Sołtysów.
Grzegorz Siwiński na posiedzeniu 27 lipca 2004 r. zadał pytanie, czy tzw. środki
pokrewne do środków publicznych, w tym m.in. środki organizacji pozarządowych,
są kwalifikowalne zarówno w ZPORR jak i innych programach operacyjnych.
Elżbieta Streker-Dembińska na tym samym posiedzeniu zgłosiła wniosek, aby nie
wprowadzać do grupy beneficjentów Działań 3.1, 3.2 oraz 3.3 podmiotów
wojewódzkich. Wniosek ten został jednakże odrzucony w głosowaniu przez
pozostałych członków komitetu. Natomiast na posiedzeniu 16 grudnia 2004 r.
przedstawiła w imieniu Federacji NOT i Związku Powiatów Polskich „Uwagi do
programu stypendialnego” z postulatem udzielania stypendiów finansowych nie tylko
studentom, ale również uczniom oraz „Uwagi do projektu umowy o dofinansowanie
projektu w ramach priorytetu II”. Oba te dokumenty zostały poddane dyskusji i
następnie włączone do protokołu.
3.4.3. Krajowy Komitet Sterujący dla Działania 1.6. ZPORR
23
Wyjątkiem na tle regionalnego poziomu wdrażania ZPORR pozostaje Działanie 1.6.
„Rozwój transportu publicznego w aglomeracjach”, dla którego utworzono Krajowy
Komitet Sterujący. Działanie to przynależy do priorytetu 1 ZPORR – rozbudowa i
modernizacja infrastruktury. Co istotne, dotyczy ono jednak tylko dwóch aglomeracji,
jako że ma na celu rozbudowanie kompleksowych systemów komunikacji publicznej
w aglomeracji warszawskiej i górnośląskiej. W ramach Działania 1.6. są realizowane
zintegrowane projekty z zakresu miejskiego transportu publicznego. Mają one
doprowadzić do rozbudowy i integracji transportu szynowego, takiego jak tramwaje,
kolej dojazdowa i metro, z innymi formami komunikacji: portami lotniczymi oraz
komunikacją autobusową i transportem prywatnym.
Z ramienia organizacji pozarządowych w skład Krajowego Komitetu Sterującego dla
Działania 1.6. w ramach ZPORR wchodzi: Jakub Majewski z Instytutu Promocji i
Rozwoju Kolei.
W badanym okresie nie odbyło się żadne posiedzenie Komitetu, jako że inauguracja
jego prac nastąpiła z dniem 16 sierpnia 2005 r.
3.4.4. Regionalne Komitety Sterujące i Monitorujące
Zgodnie z Narodowym Planem Rozwoju na lata 2004-2006 oraz na podstawie art. 45
ustawy o NPR, na poziomie regionalnym funkcjonuje 16 Regionalnych Komitetów
Sterujących i 16 Regionalnych Komitetów Monitorujących, pełniących w istocie rolę
podkomitetów monitorujących komponent regionalny ZPORR.
W odniesieniu do nazewnictwa regionalnych komitetów monitorujących i sterujących
należy stwierdzić, że wynika ono z ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie
Rozwoju, która wprowadza szersze pojęcie kontraktu wojewódzkiego. Zgodnie z
ustawą, kontrakt wojewódzki określa tryb oraz warunki realizacji działań wynikające
zarówno z programów rozwoju regionalnego, jak i Sektorowych oraz Regionalnych
Programów Operacyjnych, w tym również ZPORR. Zatem regionalny komitet
monitorujący kontrakt wojewódzki obejmuje z reguły swoją właściwością
monitorowanie wszystkich programów rozwoju regionalnego realizowanych na
obszarze danego województwa.
Regionalne komitety sterujące są powoływane przez zarząd danego województwa w
drodze uchwały. Mają one za zadanie ocenić wpływ poszczególnych projektów na
realizację potrzeb regionu i zgodności projektów z priorytetami Strategii Rozwoju
Województwa. Regionalne komitety sterujące, podobnie, jak komitety krajowe,
zajmują się opiniowaniem i rekomendowaniem wyboru projektów zarządom
województw.
Analizie zostało poddanych w badanym okresie funkcjonowanie łącznie 23 RKS i
RKM, z których to posiedzeń udostępnione zostały protokoły na potrzeby niniejszych
badań. W świetle przeprowadzonych badań ilościowych można sformułować
następujące wnioski:
• Regionalne komitety zbierają się znacznie częściej, niż komitety krajowe, przy
czym w okresie od maja 2004 do maja 2005 odbyło się średnio od 5 do 7
posiedzeń RKM oraz od 7 do 13 posiedzeń RKS.
• Skład komitetów regionalnych jest bardziej zróżnicowany. Z ramienia organizacji
pozarządowych działają najmniej 1 osoba (pomorski RKS), zaś najwięcej - 7 osób
24
•
(wielkopolski i łódzki RKM). Najczęściej są to jednak po dwie osoby
reprezentujące trzeci sektor.
Co znamienne, przedstawiciele w regionalnych komitetach są znacznie bardziej
aktywni i regularniej uczestniczą w posiedzeniach, niż ich koledzy w komitetach
krajowych
3.4.5. Podsumowanie
Zintegrowany Program Rozwoju Regionalnego posiada szczególne znaczenie ze
względu na analizowaną problematykę. W pracach komitetów związanych z
wdrażaniem tego programu uczestniczy szczególnie liczna grupa reprezentantów
trzeciego sektora. Wprawdzie na poziomie krajowym w skład KM i KS – Działanie
1.6. ZPORR wchodzi łącznie 14 osób (w tym zastępcy) z ramienia organizacji
pozarządowych. Ale na poziomie regionalnym w KS i KM jest zaangażowanych
łącznie 81 osób. W świetle analizy materiałów z posiedzeń komitetów, nawet wobec
cząstkowego jedynie badania regionalnych komitetów, należy stwierdzić, że poziom
zaangażowania przedstawicieli organizacji pozarządowych, poza kilkoma
znakomitymi wyjątkami, jest ledwie zadowalający.
3.5. Program Operacyjny Pomoc Techniczna 2004-2006
W świetle Narodowego Planu Rozwoju na lata 2004 – 2006, Program Operacyjny
Pomoc Techniczna ma za zadanie zapewnić efektywność zarządzania funduszami
strukturalnymi oraz prawidłowość interwencji i przejrzystość operacji środków
pomocowych, a także podnieść poziom wiedzy związanej z pomocą strukturalną
wśród potencjalnych beneficjentów oraz wśród ogółu społeczeństwa.
Program Operacyjny Pomoc Techniczna dostarcza środki i narzędzia dla zaspokojenia
potrzeb Instytucji Zarządzającej i Instytucji Płatniczej, jako jednostek koordynujących
zadania pozostałych podmiotów zaangażowanych we wdrażanie funduszy
strukturalnych. Program obejmuje usprawnienie i rozwój systemu informatycznego
SIMIK. Z POPT korzystają także Urzędy Kontroli Skarbowej i Jednostki
monitorująco-kontrolne wszystkich funduszy strukturalnych. Jest zatem programem
narzędziowym, który ma polepszyć proces wdrażania funduszy.
POPT jest jednym z najmniejszych programów. Kwota przeznaczona na ten program
to ok. 37 mln Euro, w tym 28 mln Euro z Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego. POPT stanowi 20% całości kwoty przeznaczonej na pomoc
techniczną. Większa część tej kwoty znajduje się w poszczególnych sektorowych
programach operacyjnych. Należy bowiem pamiętać o tym, że każdy z SPO, jak
również ZPORR posiadają priorytet pomoc techniczna.
W ramach Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna 2004-2006 zostały
zdefiniowane dwa priorytety:
• efektywne zarządzanie funduszami strukturalnymi;
• informacja i promocja działań funduszy strukturalnych.
Oba priorytety są realizowane poprzez następujące działania:
25
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Działanie 1.1. „Wsparcie informatyczne”
Działanie 1.2. „Monitorowanie Podstaw Wsparcia Wspólnoty (PWW)
i programów operacyjnych”
Działanie 1.3. „Ocena realizacji PWW i programów operacyjnych”
Działanie 1.4. „Rozwijanie systemu kontroli finansowej”
Działanie 1.5. „Poprawa kwalifikacji osób uczestniczących w
operacjach funduszy strukturalnych”
Działanie 2.1. „Upowszechnianie informacji i promocja interwencji
funduszy strukturalnych”
Działanie 2.2. „System wymiany informacji wewnątrz administracji”
Należy podkreślić, że POPT służy wsparciu wdrażania funduszu strukturalnych a nie
pomocy potencjalnym beneficjentom. POPT jest programem, który jest przede
wszystkim skierowany do administracji centralnej.
3.5.2. Komitet Monitorujący POPT
Zespół – Komitet Monitorujący POPT poprzedził powstanie Komitetu
Monitorującego. W okresie od powstania Zespołu do jego ostatecznego
przekształcenia się w Komitet odbyło się tylko jedno posiedzenie, w dniu 12 marca
2004 r.
Zadania Komitetu Monitorującego Program Operacyjny Pomoc Techniczna obejmują,
podobnie jak w przypadku innych komitetów monitorujących, opiniowanie i
rekomendowanie Uzupełnienia Programu, raportów okresowych i rocznych,
propozycji zmian zapisów w programie, w tym zmian i przesunięć alokacji, jak
również planu działań promocyjnych w ramach POPT.
W skład Komitetu Monitorującego POPT z ramienia organizacji pozarządowych
wchodzą: Joanna Krasnodębska i Łukasz Domagała, jako zastępca, z Sieci
Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT oraz Ewa Jasińska i Grzegorz
Nowakowski, jako zastępca, z Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej.
Posiedzenia komitetu dobyły się: 30 lipca 2004 r., 13 grudnia 2004 r. oraz 10 marca
2005 r.
W świetle protokołów i list obecności, przedstawiciele organizacji pozarządowych
wykazali się bardzo słabą aktywnością w pierwszym okresie funkcjonowania
komitetu. Na łączną liczbę trzech posiedzeń, tylko na jednym z nich pojawił się
przedstawiciel Sieci Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT. Należy jednak
podkreślić, że wykazał się dużym zaangażowaniem i profesjonalizmem, zabierając
kilkakrotnie głos i składając wnioski. Łukasz Domagała zadał pytania dotyczące
ilości i jakości dotychczas złożonych w ramach POPT wniosków. Zapytał również o
aktywność beneficjentów w kontekście nadrobienia strat finansowych i
legislacyjnych. Złożył także wniosek, aby Priorytet 3 rozszerzyć o doradztwo i
szkolenia. Uzasadnił swoją propozycję m.in. trudnościami projektodawców przy
pisaniu montażu finansowego przy realizacji swoich przedsięwzięć z różnych
funduszy. Zadał również pytanie o procedurę wcześniejszego zatwierdzenia wniosku.
26
Dla porównania, pozostali partnerzy społeczni i gospodarczy zadali łącznie 10 pytań
oraz zgłosili 1 wniosek i 2 innego rodzaju wypowiedzi. Natomiast przedstawiciele
administracji zadali w sumie 9 pytań i 101 innego rodzaju wypowiedzi.
3.5.3. Komitet Sterujący POPT
Komitet Sterujący wspiera Instytucję Zarządzającą w procesie wyboru projektów,
które są realizowane w ramach Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna.
Zadaniem Komitetu Sterującego jest ponadto zapewnienie koordynacji i spójności
działań z działaniami wiążącymi się ze wsparciem technicznym w ramach innych
programów operacyjnych.
W skład komitetu wchodzą, jako reprezentanci organizacji pozarządowych: Hanna
Szczeblewska z Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej oraz Paweł GizbertStudnicki z Fundacji Instytut Studiów Strategicznych.
Posiedzenia Komitetu Sterującego POPT odbyły się: 2 marca 2005 r., 19 i 22
kwietnia 2005 r.
Ponieważ sekretariat Komitetu Sterującego POPT nie udostępnił wszystkich
materiałów dotyczących poszczególnych posiedzeń, można było przeprowadzić
jedynie częściową analizę. Na posiedzeniu w dniu 19 kwietnia stawiło się jedynie 15
członków komitetu, w tym przedstawicielka FRDL. Ze względu na brak kworum nie
przeprowadzono głosowania, ale dyskutowano nad poszczególnymi wnioskami. W
świetle udostępnionego protokołu, reprezentantka organizacji pozarządowych nie
zabierała głosu w trakcie tego posiedzenia, podobnie jak pozostali czterej partnerzy
społeczni i gospodarczy.
3.5.4. Podsumowanie
W skład obu komitetów zajmujących się Programem Operacyjnym Pomoc
Techniczna wchodzi nieliczna grupa przedstawicieli z ramienia organizacji
pozarządowych. Jest to łącznie 6 osób, w tym dwóch zastępców członków. W świetle
analizowanych materiałów uwidacznia się słaby poziom ich zaangażowania w
pracach komitetów. Zarówno frekwencja, jak i aktywność w trakcie posiedzeń
okazały się być niskie w badanym okresie.
Podstawy Wsparcia Wspólnoty (PWW) to dokument, przyjęty przez Radę Ministrów
w dniu 23 grudnia 2003 r., który określa kierunki i wysokość wsparcia ze strony
funduszy strukturalnych na realizację zamierzeń rozwojowych i stanowi podstawę
interwencji z Funduszu Spójności. Dokument PWW został przygotowany w oparciu o
Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006. Jest on realizowany poprzez wszystkie
programy operacyjne.
3.6.1. Komitet Monitorujący PWW/NPR
W świetle ustawy o NPR Komitet Monitorujący Podstawy Wsparcia Wspólnoty i
Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006 zajmuje kluczową pozycję w hierarchii
27
wszystkich komitetów monitorujących. Komitet początkowo działał na podstawie
Zarządzenia Nr 15 Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 lutego 2004 r., zaś obecnie na
podstawie ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju.
Do zadań komitetu należy:
• monitorowanie przebiegu oraz ocena efektywności i skuteczności realizacji
Podstaw Wsparcia Wspólnoty;
• opiniowanie i rekomendowanie rocznych raportów i raportu końcowego z
realizacji PWW przed ich przedłożeniem Radzie Ministrów;
• formułowanie propozycji dostosowania lub rewizji pomocy udzielanej w ramach
poszczególnych programów operacyjnych, które umożliwią osiągnięcie celów
PWW lub usprawnią zarządzanie pomocą;
• opiniowanie i rekomendowanie propozycji przesunięć środków pomiędzy
programami i priorytetami w ramach PWW;
• formułowanie propozycji mających na celu zapewnianie zgodności działań
podejmowanych w ramach Podstaw Wsparcia Wspólnoty z regulacjami prawnymi
krajowymi i wspólnotowymi oraz politykami horyzontalnymi Unii Europejskiej.
Na posiedzeniu w dniu 28 lipca 2004 r. doszło do formalnego przekształcenia
Komitetu Monitorującego Podstawy Wsparcia Wspólnoty na Komitet Monitorujący
Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006, co znalazło swoje odzwierciedlenie w
przyjętej wówczas poprawce do regulaminu komitetu.
W ramach Komitetu Monitorującego PWW/NPR działa 5 podkomitetów do spraw:
zatrudnienia i zasobów ludzkich, środowiska, innowacyjności i społeczeństwa
informacyjnego, polityki regionalnej oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Na
uwagę zasługuje to, że partnerom społecznym zasiadającym w Komitecie
Monitorującym przypadły obowiązki prowadzenia sekretariatów dwóch spośród
podkomitetów:
•
Podkomitet ds. Innowacyjności i Społeczeństwa Informacyjnego – rolę
sekretariatu Podkomitetu pełni Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
NOT.
•
Podkomitet ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw – rolę sekretariatu pełni Polska
Konfederacja Pracodawców Polskich „Lewiatan”.
W skład komitetu wchodzi łącznie 18 osób z ramienia organizacji pozarządowych:
Arkadiusz Lewicki i Ewelina Rozpara, jako zastępca, ze Stowarzyszenia „Pro
Europa”, Elżbieta Wojciechowska-Lipka i Grzegorz Pysz, jako zastępca, ze
Stowarzyszenia Agro Biznes Klub, Tadeusz Romanowicz i Bogumiła NawrockaFuchs, jako zastępca, z Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT,
Renata Koźlicka i Tomasz Kozłowski, jako zastępca, ze Stowarzyszenia na rzecz FIP,
Waldemar Zbytek i Anna Dąbrowa, jako zastępca, ze Zrzeszenia Studentów Polskich,
Marek Rymsza i Kamila Hernik, jako zastępca, z Instytutu Spraw Publicznych,
Tomasz Saryusz Wolski i Elżbieta Królikowska, jako zastępca, z Towarzystwa
Inicjatyw Europejskich, Tadeusz Pomianek i Agata Jurkowska, jako zastępca, ze
Stowarzyszenia Promocji Przedsiębiorczości oraz Jolanta Woźnicka i Zenon
Matuszko, jako zastępca, z Sieci Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT.
28
W badanym okresie odbyły się trzy posiedzenia komitetu: 23 lutego 2004 r., 28 lipca
2004 r. oraz 7 grudnia 2004 r.
Po zanalizowaniu list obecności z trzech pierwszych posiedzeń Komitetu
Monitorującego PWW/NPR należy stwierdzić, że na łączną liczbę dziewięciu
organizacji pozarządowych reprezentanci znacznej większości regularnie
uczestniczyli w posiedzeniach. Są to następujące organizacje: Stowarzyszenie „Pro
Europa”, Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, Instytut Spraw
Publicznych, Towarzystwo Inicjatyw Europejskich oraz Stowarzyszenie Promocji
Przedsiębiorczości. Z kolei przedstawiciel Sieci Wspierania Organizacji
Pozarządowych SPLOT pojawił się w tym okresie na zaledwie jednym posiedzeniu.
Mimo, że frekwencja reprezentantów NGO była bardzo wysoka, to jednak ich
aktywność w świetle protokołów okazuje się być niewielka. Zdecydowana większość
była bierna w trakcie posiedzeń. Łącznie ze strony przedstawicieli III sektora w
badanym okresie zostało złożonych 5 pytań i 5 innego rodzaju wypowiedzi. Dla
porównania, pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy zabierali głos 18 razy, zaś
przedstawiciele administracji rządowej – wypowiadali się 122 razy.
Pięciu reprezentantów organizacji pozarządowych wykazało się aktywnością w
trakcie posiedzeń Komitetu Monitorującego PWW/NPR: Tadeusz Romanowicz,
Arkadiusz Lewicki, Renata Koźlicka, Elżbieta Wojciechowska-Lipka oraz Elżbieta
Królikowska.
Tadeusz Romanowicz, reprezentant Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
NOT, na posiedzeniu w dniu 23 lutego 2004 r. w toku dyskusji nad projektem
Regulaminu Komitetu Monitorującego Podstawy Wsparcia Wspólnoty zwrócił uwagę
na brak spójności pomiędzy zapisami § 3 ust.1 lit. c projektu Regulaminu, a zapisami
w pozostałych dokumentach, mówiącymi o Podkomitecie Monitorującym do spraw
innowacyjności i społeczeństwa informacyjnego.
Arkadiusz Lewicki, ze Stowarzyszenia „Pro Europa”, na posiedzeniu w dniu 23
lutego 2004 r. zadał pytanie dotyczące procedury, a mianowicie, czy członek
Komitetu może jednocześnie być członkiem więcej niż jednego Podkomitetu oraz czy
rola wyznaczonego zastępcy członka Komitetu ogranicza się jedynie do zastępowania
członka Komitetu w wypadku jego absencji, czy też może on kandydować do udziału
w pracach Podkomitetu. Zwrócił się także z zapytaniem o możliwość zaangażowania
w pracach Podkomitetów, w oparciu o udzielone pełnomocnictwa, innych osób niż
członkowie Komitetu, bądź ich zastępcy.
Renata Koźlicka, reprezentująca Stowarzyszenie na rzecz FIP, na posiedzeniu w dniu
28 lipca 2004 r. zaproponowała umieszczenie w Regulaminie Komitetu zapisu o
zadaniach i kompetencjach Komitetu. Inicjatywa ta zaowocowała przyjęciem zapisu
w paragrafie 1, ust. 2: „Komitet działa i realizuje zadania zgodnie z postanowieniami
ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz.
1206).”
Elżbieta Wojciechowska-Lipka, reprezentująca Stowarzyszenie Agro Biznes Klub, na
posiedzeniu w dniu 7 grudnia 2004 r., zadała pytanie dotyczące sytuacji
przedsiębiorstw przetwórczych z branży spożywczej prowadzących działalność, w
którą wpisanych jest kilka rodzajów PKD, a tym samym mogą korzystać z jednej
strony z SPO „Rolnictwo”, dotyczącego przetwórstwa i marketingu, a z drugiej strony
z SPO Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw. Pytanie dotyczyło sytuacji, w
której takie przedsiębiorstwo składa projekt, gdyż trudno wtedy podzielić jego
29
działalność w stosunku do dwóch różnych wniosków oraz dwóch różnych działań i
priorytetów. Na tym samym posiedzeniu zaproponowała także, aby przeprowadzić
szkolenia dla przedstawicieli mediów, aby przekazywali informacje zgodnie z
prawdą. Stwierdziła również, że do niskiego kworum na posiedzeniach Podkomitetów
przyczyniają się przedstawiciele administracji, słabo uczestniczący w tych
spotkaniach.
Elżbieta Królikowska, reprezentująca w komitecie Towarzystwo Inicjatyw
Europejskich, na posiedzeniu w dniu 7 grudnia 2004 r., zadała pytanie dotyczące
kwestii instrumentów prefinansowania dla stowarzyszeń. Zapytała, czy w ramach
Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL organizacja pozarządowa ma szanse na
otrzymanie środków prefinansowania „z góry”.
3.6.2. Podsumowanie
Komitet Monitorujący Podstawy Wsparcia Wspólnoty i Narodowy Plan Rozwoju
posiada bardzo wysoką rangę wśród wszystkich komitetów, a jego prace dotyczą w
istocie wszystkich programów operacyjnych. Z dużym znaczeniem tego komitetu
wiąże się również wysoka liczebność członków. Zasiada w nim łącznie 18 osób (w
tym 9 zastępców członków) z ramienia organizacji pozarządowych. O ile ich
obecność na posiedzeniach jest regularna, to jednak jakość tego uczestnictwa jest
obniżona poprzez zbyt słabe zaangażowanie w pracach Komitetu Monitorującego. Na
uwagę zasługuje to, że przedstawiciele aż czterech organizacji w ogóle nie zabierali
głosu. Są to: Zrzeszenie Studentów Polskich, Instytut Spraw Publicznych,
Stowarzyszenie Promocji Przedsiębiorczości oraz Sieć Wspierania Organizacji
Pozarządowych SPLOT.
3.7.1. Zakres tematyczny programu.
Głównym celem Sektorowego Programu Operacyjnego Transport jest zwiększenie
spójności transportowej kraju oraz polepszenie dostępności przestrzennej miast,
obszarów i regionów Polski w układzie Unii Europejskiej.
Program służy realizacji Podstaw Wsparcia Wspólnoty. Program ten, wraz z częścią
transportową strategii dla wykorzystania Funduszu Spójności, rozwija cele PWW,
określając kierunki, priorytety, działania i wysokość środków przeznaczonych na
rozwój sfery transportu. SPO Transport jest współfinansowany z Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego.
Głównym celem programu jest zwiększenie spójności transportowej kraju oraz
polepszenie dostępności przestrzennej miast, obszarów i regionów Polski w układzie
Unii Europejskiej.
W ramach programu są realizowane dwa priorytety:
• zrównoważony gałęziowo rozwój systemu transportowego,
• bezpieczniejsza infrastruktura drogowa.
Realizacja SPO Transport ma przyczynić się do poprawy stanu infrastruktury
drogowej, kolejowej i infrastruktury portowej, a także do rozwoju systemów
intermodalnych i sterowania ruchem.
Dlatego też głównymi beneficjentami programu są m.in. Generalna Dyrekcja Dróg
Krajowych i Autostrad, Polskie Koleje Państwowe, Polskie Linie Kolejowe S.A.
30
Rolę Instytucji Zarządzającej SPO Transport do końca 2005 r. pełni Ministerstwo
Infrastruktury, zaś od stycznia 2006 - Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.
3.7.2. Komitet Monitorujący SPO Transport
W skład komitetu wchodzą dwaj reprezentanci organizacji pozarządowych: Jacek
Poniewierski ze Stowarzyszenia Sympatyków Kolei Szynowej oraz Krzysztof Rytel
ze Stowarzyszenia Kulturalno-Ekologicznego „Zielone Mazowsze”.
W badanym okresie posiedzenia komitetu odbyły się dwukrotnie: 10 września 2004 r.
i 8 grudnia 2004 r.
W świetle analizy materiałów źródłowych zaznacza się bardzo wysoka aktywność
przedstawicieli III sektora. Obaj zabierali głos znacznie częściej niż wszyscy
pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy, zadając łącznie 15 pytań oraz zgłaszając
8 wniosków i dodatkowo 16 innego rodzaju wypowiedzi. Tymczasem pozostali
partnerzy społeczno-gospodarczy złożyli 2 wnioski, 8 pytań i również 16 innych
wypowiedzi. Dla porównania – łącznie 137 razy zabierali głos w trakcie posiedzeń
przedstawiciele administracji publicznej.
Krzysztof Rytel, reprezentujący Stowarzyszenie Kulturalno-Ekologiczne „Zielone
Mazowsze”, na posiedzeniu w dniu 10 września 2004 r., ustosunkował się do
Uzupełnienia SPOT. Zgłosił poprawkę dotyczącą definicji przewoźnika kolejowego
na stronie 8, wnioskując aby określenie „koncesja” zamienić na „licencja”.
Zasugerował zrezygnowanie z wyszczególnienia parametru prędkości przy
przewozach towarowych, gdyż ich maksymalna prędkość wynosi 110 km/h.
Zauważył także w Uzupełnieniu brak informacji na temat długości głównych linii
kolejowych i transportu kombinowanego. Na posiedzeniu w dniu 8 grudnia 2004 r.
zapytał dlaczego we wskaźnikach rezultatów w tabeli na stronie 16 sprawozdania
wpisane są same wartości zerowe. Zaproponował żeby przedmiotowe wskaźniki były
aktualizowane w każdym sprawozdaniu kwartalnym. Zgłosił wniosek dotyczący
wykreślenia z zasad koniecznych wyboru projektów dla poddziałania 1.1.2. Zakup
pasażerskiego taboru kolejowego oraz lokomotyw interoperacyjnych podpunktu: „e)
skrajnia taboru zgodna z normami UIC dla taboru 1435mm”. Zmiana ta miałaby
umożliwić finansowanie z SPOT kolei wąskotorowych o znaczeniu lokalnym.
Jacek Poniewierski, reprezentujący Stowarzyszenie Sympatyków Kolei Szynowej, na
posiedzeniu w dniu 10 września 2004 r., w trakcie dyskusji nad Uzupełnieniem SPOT
zgłosił zastrzeżenia do zapisu na stronie 128, twierdząc, że informacja o
przystosowaniu linii kolejowej do jazdy z prędkością 160 km/h dla pociągów
pasażerskich, a nie z prędkością 140-160 km/h może wprowadzać w błąd. Podobnie
ustosunkował się krytycznie wobec zapisu na stronie 129, odnoszącego się do jednego
z kryteriów wyboru projektów dla poddziałania 1.1.2., a wskazującego wymóg
posiadania świadectwa dopuszczenia typu taboru kolejowego do eksploatacji. W
związku z tym zapytał, czy producenci pojazdów kolejowych, którzy nie będą mogli
dostarczyć takiego świadectwa, zostaną wykluczeni z udziału w SPOT. W trakcie
tego posiedzenia zadał szereg innych pytań, m.in.: o wskaźniki monitorowania dla
taboru pasażerskiego; kiedy, kto i w jakim trybie będzie mógł występować o zakup
taboru pasażerskiego w ramach SPOT; w jaki sposób na zostać zagwarantowana
możliwość osiągnięcia prędkości 160 km/h dla pociągów pasażerskich na odcinku
31
Skierniewice – Łódź Fabryczna; jakie jest zakładane rozwiązanie taborowe, aby
osiągnąć prędkość aż o 20 km/h wyższą od prędkości konstrukcyjnej linii dla
pociągów klasycznych. Następnie zgłosił wniosek, aby wprowadzić zmiany na stronie
129 Uzupełnienia, dotyczące spełnienia odpowiednich wymagań technicznych: „a)
prędkość maksymalna dla lokomotyw elektrycznych przeznaczonych dla obsługi linii
magistralnych - nie mniejsza niż 160 km/h, pozostałe pojazdy - nie mniejsza niż 120
km/h; b) prędkość maksymalna dla lokomotyw elektrycznych przeznaczonych dla
przewozów w aglomeracjach i między aglomeracjami - nie mniejsza niż 140 km/h,
pozostałe pojazdy - nie mniejsza niż 90 km/h; c) wskaźnika dla lokomotyw innych
pojazdów przeznaczonego dla obsługi linii znaczenia lokalnego – nie określa się.”
Zgłosił również wniosek dotyczący rozdzielenia parametru prędkości na trzy
kategorie, w zależności od wykorzystania danego taboru dla konkretnych grup linii:
lokalnych, magistralnych, aglomeracyjnych. Na posiedzeniu w dniu 8 grudnia 2004 r.
zapytał dlaczego na stronie 16 sprawozdania w liczbie przeprowadzonych szkoleń
finansowanych ze środków pomocy technicznej zakładanych było 20 a wykonano 6.
Natomiast liczba założonych osoboszkoleń wynosiła 1500 a wykonanych zostało 37.
Poza tym, chciał dowiedzieć się w jaki sposób będzie mierzony wskaźnik (w
działaniu 3.1. na stronie 17) procentowego wzrostu wiedzy pracowników Instytucji
Zarządzającej i beneficjentów na temat SPOT oraz wskaźnik (w działaniu 3.2. na
stronie 17) wzrostu świadomości społecznej na temat SPOT. Zaproponował
wykorzystanie licznych organizacji pozarządowych do poszerzania świadomości
wśród społeczeństwa na temat SPOT.
3.7.3. Komitet Sterujący SPO Transport
W skład Komitetu Sterującego SPOT wchodzi łącznie 9 osób, w tym z ramienia
organizacji pozarządowych na prawach pełnego członka tylko jedna osoba: Stefan
Krychniak ze Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Jednakże w
pracach komitetu uczestniczy również trzech przedstawicieli sektora w charakterze
obserwatorów. Są to: Ryszard Bogusz z Ogólnopolskiego Stowarzyszenia
Samorządów na rzecz Kolei Lokalnych, Jakub Majewski z Instytutu Rozwoju i
Promocji Kolei oraz Robert Cyglicki z Instytutu Ekonomii Środowiska.
W badanym okresie posiedzenia komitetu odbyły się sześciokrotnie: 29 listopada
2004 r., 10 grudnia 2004 r., 21 grudnia 2004 r., 14 stycznia 2005 r., 18 lutego 2005 r.,
15 kwietnia 2005 r.
Należy stwierdzić, że protokoły z posiedzeń Komitetu Sterującego SPO Transport są
nazbyt zwięzłe i zawierają w istocie jedynie wyniki głosowań nad poszczególnymi
projektami. Z pewnością nie oddają one w pełni przebiegu posiedzeń i nie ukazują np.
w jaki sposób dyskutowano w trakcie obrad komitetu. W świetle protokołów udało się
wynotować 1 wypowiedź reprezentanta Stowarzyszenia Inżynierów i Techników
Komunikacji RP oraz dwie inne autorstwa członka Ogólnopolskiego Stowarzyszenia
Samorządów na rzecz Kolei Lokalnych. Łącznie, poza wynikami głosowania nad
projektami, protokoły przekazują jedynie 28 różnego rodzaju wypowiedzi
przedstawicieli administracji publicznej i partnerów społeczno-gospodarczych.
Dlatego też, tym bardziej warto przyjrzeć się zaprotokołowanym wypowiedziom
Ryszarda Bogusza, z Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Samorządów na rzecz Kolei
Lokalnych. Na posiedzeniu w dniu 15 kwietnia 2005 r. złożył on wniosek o
32
przesunięcie środków EFRR w ramach Priorytetu 2: z Działania 2.1: Budowa i
przebudowa dróg krajowych do Działania 2.2: Usprawnienia przejazdu drogami
krajowymi przez miasta na prawach powiatu. Zadał także pytanie o kwestię transportu
miejskiego w miastach w SPO Transport i w polityce transportowej państwa.
3.7.4. Podsumowanie
Udział w pracach obu komitetów zawiadujących Sektorowym Programem
Operacyjnym Transport wiąże się z wymogiem posiadania odpowiedniego
doświadczenia i przygotowania merytorycznego w zakresie problematyki transportu.
Przedstawiciele społeczni w obu komitetach posiadają w istocie status ekspertów. W
sytuacji, gdy protokoły dokładnie odzwierciedlają przebieg posiedzeń, a jest tak w
przypadku Komitetu Monitorującego SPO Transport, rola ekspercka przedstawicieli
trzeciego sektora jest bardzo wyraźna. Mimo braku, w świetle zapisów protokołów,
ich wyraźnej aktywności w pracach drugiego z komitetów, czyli Komitetu
Sterującego SPO Transport, należy stwierdzić, że reprezentanci organizacji
pozarządowych pełnią podobne zadanie, i to nawet wówczas, gdy posiadają jedynie
status obserwatora.
3.8.1. Zarys tematyczny programu
Zgodnie z zapisami Narodowego Planu Rozwoju na lata 2004-2006, równolegle z
wdrażaniem sektorowych programów operacyjnych i ZPORR są realizowane duże
projekty współfinansowane z Funduszu Spójności. Co istotne, środki pochodzące z
tego funduszu nie są przekazywane na działania wykonywane w ramach
poszczególnych programów operacyjnych, jednakże są z nimi powiązane, zwłaszcza z
SPO Transport. Bowiem w ramach Funduszu Spójności uzyskały wsparcie dwa
sektory: transport i środowisko. Ze strategią wykorzystania Funduszu Spójności
wiąże się funkcjonowanie łącznie trzech komitetów: Komitetu Monitorującego,
Komitetu Sterującego dla komponentu transportu i Komitetu Sterującego dla
komponentu środowiska.
Należy podkreślić, że w okresie przed przystąpieniem do UE, podobną rolę odgrywał
fundusz ISPA – jeden z trzech (obok PHARE i SAPARD) przedakcesyjnych
instrumentów pomocy wspólnotowej. Fundusz Spójności stanowi kontynuację ISPA.
Według założeń Narodowego Planu Rozwoju celem strategii pro-środowiskowej dla
Funduszu Spójności jest wsparcie realizacji zadań inwestycyjnych władz publicznych,
wynikających z wdrażania prawa ochrony środowiska Unii Europejskiej.
Wyodrębniono cztery zasadnicze kierunki strategii wykorzystania Funduszu
Spójności w ochronie środowiska:
1. Poprawa jakości wód powierzchniowych oraz polepszenie dystrybucji i
jakości wody pitnej;
2. Racjonalizacja gospodarki odpadami i ochrona powierzchni ziemi;
3. Poprawa jakości powietrza;
4. Poprawa bezpieczeństwa przeciwpowodziowego.
33
Jako oczekiwane rezultaty przedsięwzięć realizowanych przy wsparciu z Funduszu
Spójności wymienia się zarówno poprawę stanu środowiska, jak i pozytywne efekty
w sferze społeczno-ekonomicznej poprzez polepszenie warunków życia w kraju.
W sektorze transportu strategia wykorzystania Funduszu Spójności obejmuje
modernizację krajowej sieci drogowej oraz kolejowego systemu transportowego.
Oczekiwanym rezultatem projektów finansowanych z Funduszu Spójności jest
osiągnięcie spójności kraju i poszczególnych regionów z przestrzenią europejską.
Komitet Monitorujący strategię wykorzystania Funduszu Spójności działa na
podstawie zarządzenia nr 19 Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 11 sierpnia 2004 r.
Komitet ten jest sukcesorem Komitetu Monitorującego ISPA. Posiada on również
podobne zasady procedowania. Specyfiką prac komitetu jest to, że jednocześnie, bądź
też w zbliżonych terminach, odbywają się oddzielne posiedzenia dla sektora
środowiska i transportu. Jest niezwykle trudno poddać dokładnej analizie zawartość
protokołów. Protokoły z wielogodzinnych i jednocześnie kilkuczęściowych posiedzeń
mają objętość nawet powyżej 70 stron. Ze względu na tę długość, informacje w nich
podane są też raczej schematyczne i nie oddają wiernie przebiegu posiedzenia.
W badanym okresie posiedzenia odbyły się: 22 listopada 2004 r., 20-21 kwietnia 2005
r., 26 kwietnia 2005 r., 27 kwietnia 2005 r.
Z ramienia organizacji pozarządowych w Komitecie Monitorującym strategię
wykorzystania Funduszu Spójności zasiadają: Bohdan Szymański z Polskiego Klubu
Ekologicznego oraz Marta Wiśniewska z WWF Polska. Oboje, niestety, posiadają
jedynie status obserwatora.
W protokołach nie znajdują się żadne wzmianki na temat ich udziału w pracach
komitetu, z wyjątkiem informacji o ich obecności. Dają się natomiast wyróżnić
wypowiedzi przedstawicieli administracji publicznej. Szacunkowo udało się ustalić
łącznie 706 wszystkich wypowiedzi.
3.8.3. Komitet Sterujący strategią wykorzystania Funduszu Spójności –
transport
Aktualną prawną podstawę działania Komitetu Sterującego ds. Funduszu Spójności w
sektorze transportu stanowi zarządzenie Ministra Infrastruktury z 4 października 2005
r. W skład komitetu, od początku jego działania, a zatem od grudnia 2003 r., wchodzi
jeden przedstawiciel z ramienia organizacji pozarządowych – Robert Cyglicki z
Instytutu Ekonomii Środowiska, który reprezentuje jednocześnie Związek
Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć. Łącznie w komitecie jest dziewięciu członków.
Sekretariat Komitetu Sterującego, mieszczący się w Ministerstwie Infrastruktury,
udostępnił materiały z których wynika, że Komitet nie zbierał się w badanym okresie,
a rozpoczął pracę w związku z realizowaniem projektów w ramach Funduszu
Spójności dopiero w drugiej połowie 2005 r. Wywiad z Robertem Cyglickim
pozwolił na skorygowanie tej informacji. Komitet zbierał się po raz pierwszy w
drugiej połowie 2005 r. wyłącznie na podstawie nowego zarządzenia i w zmienionym
składzie. Niestety, najwyraźniej ze względu na reorganizację Sekretariatu KS, nie
34
udało się zdobyć brakujących informacji dotyczących wcześniejszych posiedzeń,
odbywających się w poprzednim składzie.
środowisko
W skład komitetu wchodzi dwóch przedstawicieli pozarządowych organizacji
ekologicznych (POE): Andrzej Guła z Instytutu Ekonomii Środowiska oraz Andrzej
Kassenberg z Instytutu na rzecz Ekorozwoju.
W badanym okresie odbyło się siedem posiedzeń komitetu: 29 stycznia 2004 r., 11
marca 2004 r., 1 kwietnia 2004 r., 5 maja 2004 r., 2 czerwca 2004 r., 13 stycznia 2005
r., 9 maja 2005 r. Ze względu na to, iż część działań była przedstawicieli POE
stanowiła kontynuację inicjatyw, które wcześniej podejmowali, w niniejszym
rozdziale został umieszczony ich krótki opis w celu przedstawienia szerszego
kontekstu w jakim podejmowane były działania POE w analizowanym okresie.
Obaj przedstawiciele organizacji ekologicznych działający w KS wykazali się dużą
aktywnością. Należy podkreślić, że w analizowanym okresie uczestniczyli oni bardzo
regularnie w posiedzeniach komitetu, zabierając głos przynajmniej 33 razy. Ich udział
w pracach KS jest tym ważniejszy, iż w ciągu pięciu posiedzeń byli jedynymi
parterami społecznymi w komitecie. Dopiero 13 stycznia 2005 r. Komitet Sterujący
strategią wykorzystania Funduszu Spójności zebrał się w nowym składzie,
rozszerzonym o 4 dodatkowych partnerów społeczno-gospodarczych.
Od samego początku prac KS zwracali uwagę na konieczność ustanowienia
przejrzystego i metodologicznie spójnego systemu wyboru projektów. Zgłosili oni
swoje postulaty odnoszące się do metodologii wyboru projektów. Na samym
początku prac KS Andrzej Guła przygotował i przedstawił członkom Komitetu
Komentarz do zestawienia projektów do dofinansowania z Funduszu Spójności oraz
kryteriów układania rankingu najlepszych projektów. W analizowanym okresie
przedstawiciele POE w KS poprosili również zewnętrznego eksperta o opracowanie
uwag do procedur wyboru projektów wspieranych w ramach Funduszu Spójności.
Przedstawione zostały również szczegółowe uwagi przedstawicieli POE do
dokumentów służących ocenie projektów m.in. protokołu oceny inwestycji; metodyka
ocen w poszczególnych obszarach – gospodarka wodno-ściekowa, gospodarka
odpadami. W analizowanym okresie uwagi odnoszące się do systemu oceny
projektów były podnoszone przez Andrzeja Gułę m.in. na posiedzeniach KS w dniu
11 marca 2004 r., 5 maja 2004 r. oraz 2 czerwca 2004 r. Przykład stanowią uwagi
dotyczące sprzeczności terminologicznych i metodologicznych dokumentów oceny
projektu, uwagi dotyczące niekompletności składanej dokumentacji: na posiedzeniu w
dniu 5 maja 2004 r. podkreślił, że bez ustanowienia jednolitego systemu wyboru
projektów nie jest możliwe dokonanie obiektywnego wyboru projektów. Zadał także
pytanie, dlaczego system punktowy oceny projektów, stosowany przez NFOŚiGW do
oceny projektów kierowanych do Funduszu Spójności, nie jest jedynym systemem
oceny projektów. Zwrócił uwagę, że kryteria można sprowadzić do systemu punktacji
ważonej, ułożyć ranking najlepszych inwestycji i według tego rankingu wybierać
projekty. Wskazał na to, że ocena dokonywana na wielu etapach według różnych
35
kryteriów jest niespójna. Podkreślił, że system powinien umożliwić udzielenie
wnioskodawcom odpowiedzi, jakich kryteriów wniosek nie spełnia – w przypadku
negatywnej rekomendacji. Zaznaczył jednocześnie, że stworzenie takiego systemu
jest zadaniem administracji rządowej.
Należy podkreślić, że bardzo wysoki jest poziom merytoryczny uwag, pytań i
wniosków zgłaszanych przez obu przedstawicieli ekologicznych organizacji.
Działania przedstawicieli POE nie ograniczały się wyłącznie do prac w KS,
prezentowali oni problemy związane z systemem wyboru projektów do Funduszu
Spójności wśród przedstawicieli różnych środowisk, informacje te trafiały również do
mediów.
Przedstawiciele POE interweniowali także w innych sprawach związanych z pracami
KS. Na przykład, na posiedzeniu KS w dniu 11 marca 2004 r. Andrzej Kassenberg
stanowczo zaprotestował przeciw obecności na posiedzeniu KS przedstawiciela
beneficjenta. Podkreślił, iż taka praktyka narusza zasadę obiektywizmu w stosunku do
pozostałych projektów.
Andrzej Kassenberg, prezes Instytutu na rzecz Ekorozwoju, wielokrotnie zabierał głos
podczas oceny merytorycznej poszczególnych projektów, wnosząc istotne uwagi. Na
posiedzeniu w dniu 13 stycznia 2005 r. poruszył kwestię dokumentowania sposobu
przebiegu procesu oceny oddziaływania na środowisko z udziałem społeczeństwa
oraz konieczności zamieszczania takiej informacji dla projektów, które będą
przedmiotem obrad Komitetu Sterującego. Na tym samym posiedzeniu obaj panowie,
Kassenberg i Guła, zgłosili wniosek, aby w materiałach informacyjnych o projektach,
zamieszczane były szczegółowe informacje dotyczące efektu ekologicznego i efektu
ekonomicznego, wskazujące stopień poprawy środowiska, np. stopień czystości
wody, informacje dotyczące przebiegu procesu oddziaływania na środowisko, stopnia
jego zaawansowania, wpływ przedsięwzięcia na obszary objęte siecią Natura 2000
oraz kwestie własności i uregulowania prawa do terenu.
Na posiedzeniu w dniu 9 maja 2005 r. Andrzej Kassenberg zgłosił także wątpliwość,
czy KS w obecnym składzie jest uprawniony do rozpatrywania projektów na następny
okres programowania, gdyż został on powołany do rozpatrywania projektów w
okresie programowania 2004-2006. Stwierdził, iż istnieje obawa, że te projekty, które
zostaną teraz już wskazane do przygotowania, mogą w przyszłości wrócić pod obrady
KS ze względu na możliwe zmiany w zapisach dokumentów strategicznych i
programach operacyjnych w następnym okresie programowania. Mogą istnieć
rozbieżności, co do zapisów dokumentów w obecnym i przyszłym okresie
programowania. Na tym samym posiedzeniu zgłosił propozycję istotnego
usprawnienia procedury. Zaproponował podzielenie przedstawianych projektów na
trzy grupy: grupa I – wnioski odrzucone; grupa II – wnioski przyjęte warunkowo,
które po uzupełnieniu i poprawieniu zostaną ponownie rozpatrzone na jednym z
kolejnych posiedzeń Komitetu; grupa III – wnioski przyjęte do przygotowania w celu
przekazania ich do Komisji Europejskiej. Ta propozycja została przyjęta przez
Komitet.
Przedstawiciele POE interweniowali również w sprawie niezgodności finansowania
dużych projektów hydrotechnicznych ze środowiskowej części Funduszu Spójności z
priorytetami stawianymi tej części funduszu. Wskazywali m.in. na zagrożenia jakie
niesie za sobą przeznaczenie znaczącej części alokacji FS na tego typu inwestycje, co
w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia środków na realizację koniecznych
36
inwestycji w zakresie ochrony środowiska (i utrudnia realizację zobowiązań
akcesyjnych w tym zakresie). Wskazywali również na negatywne konsekwencje
przyrodnicze projektów hydrotechnicznych zaproponowanych do FS. Na posiedzeniu
10.12.2003 r. Andrzej Kassenberg przedstawił materiał przygotowany na zlecenie
organizacji
pozarządowych.
Podkreślił,
iż
duża
część
projektów
przeciwpowodziowych nie mieści się w sektorze środowiska i powinna być
rozpatrywana w sektorze transportu. Dyskusja, na temat projektów wodnych była
kontynuowana na kolejnych posiedzeniach w 2005 r. Z ustaleń KS wynika, iż jedynie
jeden projekt z zakresu inwestycji hydrotechnicznych będzie finansowany z
środowiskowej części FS (por. wypowiedź Ministra Szamałka, protokół z dnia
10.12.2003 i uwaga dr Kassbenberga w protokole z dnia 9 maja 2005 r.). Należy
podkreślić, iż przedstawiciele POE prowadzili w tym zakresie liczne konsultacje z
organizacjami ekologicznymi prosząc o zgłaszanie swoich opinii i komentarzy.
3.8.5. Podsumowanie
Należy stwierdzić, że udział przedstawicieli organizacji pozarządowych w pracach
komitetów zawiadujących strategią wykorzystania Funduszu Spójności jest znaczący,
a ich wypowiedzi mają bez wątpienia charakter ekspercki. Co istotne, materiały z
posiedzeń Komitetu Sterującego komponentem środowiskowym Funduszu Spójności
są najbardziej szczegółowe i kompletne, co pozwala na staranną analizę prac tego
komitetu, w przeciwieństwie do dwóch pozostałych.
3.9. Sektorowy Program Operacyjny „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw
2004-2006”
Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006 wskazuje jako jedno z ważniejszych
wyzwań dla Polski po wejściu do Unii Europejskiej podniesienie konkurencyjności
polskiego przemysłu i sektora usług oraz osiągnięcie wyższego poziomu
innowacyjności w gospodarce. Służyć temu ma wdrażanie przedsięwzięć w ramach
SPO „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw”. Głównymi beneficjentami wsparcia
udzielanego w ramach tego programu są przedsiębiorcy, instytucje otoczenia biznesu
oraz instytucje naukowo-badawcze.
Program ma zdefiniowane dwa priorytety:
• rozwój przedsiębiorczości i wzrost innowacyjności z wykorzystaniem instytucji
otoczenia biznesu,
• wzmocnienie pozycji konkurencyjnej przedsiębiorstw działających na Jednolitym
Rynku Europejskim.
W ramach tych priorytetów został wyznaczony szereg działań, takich jak:
wzmocnienie instytucji wspierających działalność przedsiębiorstw, poprawa
dostępności do zewnętrznego finansowania inwestycji przedsiębiorstw, tworzenie
korzystnych warunków dla rozwoju firm, wzmocnienie współpracy między sferą
badawczo-rozwojową a gospodarką, wzrost konkurencyjności małych i średnich
przedsiębiorstw, wsparcie dla inwestycji w zakresie dostosowania przedsiębiorstw do
wymogów ochrony środowiska. Dodatkowo, tak jak w przypadku pozostałych
37
programów operacyjnych, w SPO-WKP są także realizowane działania z zakresu
pomocy technicznej.
3.9.2. Komitet Monitorujący SPO-WKP
Komitet Monitorujący Sektorowy Program Operacyjny „Wzrost konkurencyjności
przedsiębiorstw, lata 2004-2006” (SPO-WKP) został powołany na podstawie
zarządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 26 lipca 2004 r. W świetle tego
zarządzenia, w skład komitetu wchodzi 26 członków. Wśród nich w komitecie
działają z ramienia organizacji pozarządowych przedstawiciele Federacji
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT: Włodzimierz Hausner, jako stały
członek oraz Halina Grzelakowska, jako zastępca.
Posiedzenia Komitetu Monitorującego SPO-WKP odbyły się w dniach: 26 lipca 2004
r., 18 października 2004 r., 10 grudnia 2004 r., 16 marca 2005 r. oraz 16 maja 2005 r.
W świetle protokołów należy stwierdzić, że przedstawiciel NOT był obecny i
aktywny na wszystkich posiedzeniach komitetu. Podobnie wysokim zaangażowaniem
wykazali się pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy, w tym reprezentanci
Naczelnej Rady Zrzeszeń Handlu i Usług.
Przedstawiciel NOT zabierał głos 11 razy, zaś pozostali partnerzy społecznogospodarczy zgłosili 3 wnioski formalne oraz 20 innego rodzaju wypowiedzi. W tym
samym czasie przedstawiciele administracji publicznej wypowiadali się łącznie 129
razy.
Włodzimierz Hausner na posiedzeniu w dniu 10 grudnia 2004 r. zgłosił uwagi
dotyczące strony formalnej funkcjonowania Komitetu. Mianowicie, stwierdził, że
najważniejsze w pracy KM nie są stanowiska poszczególnych osób, lecz decyzje
podejmowane przez KM. Zaproponował w związku z tym, aby protokół był
przyjmowany na następnym posiedzeniu z zachowaniem dotychczasowego trybu
rozsyłania protokołu przed posiedzeniem. Jednocześnie opowiedział się przeciwko
rozsyłaniu stenogramu, a jedynie za możliwością wglądu do niego przez członków
KM. Zwrócił się także z zapytaniem, czy zmiany do Uzupełnienia SPO WKP, lata
2004 –2006, proponowane przez Ministra Nauki i Informatyzacji uwzględniają
sytuację prawną, jaka będzie mieć miejsce po wejściu w życie ustawy o zasadach
finansowania nauki w lutym 2005 r. Ponadto przedstawił doświadczenia instytucji
stowarzyszonych w Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT przy
wydawaniu opinii na temat zaawansowanych technologii. Zapytał, jakie są
dotychczasowe doświadczenia związane z funkcjonowaniem Regionalnych Instytucji
Finansujących w systemie oceny projektów w ramach SPO WKP. Powołując się na
doświadczenia innych organizacji, w tym NOT, zaproponował, aby upubliczniać listę
projektów zgłoszonych oraz zakwalifikowanych, bez podawania szczegółów (kwoty,
uzasadnienia), natomiast w przypadku wyłonienia projektów do wsparcia informacja
powinna również zawierać kwotę uzyskanej pomocy. Opowiedział się za
ujawnieniem nazwisk osób dokonujących oceny bez podawania ich adresów,
telefonów itp. i bez przypisywania do konkretnych projektów. Na posiedzeniu w dniu
16 marca 2005 r. powiedział, że od potencjalnych beneficjentów otrzymuje
informacje o niejasnych kryteriach wyboru projektów dla działania 1.4. Dodał, iż
NOT organizował konkurs na wsparcie podobnych projektów, jak te z działania 1.4.
Konkurs ten spotkał się z dużym zainteresowaniem ze strony potencjalnych
38
beneficjentów. Poprosił zatem o wyjaśnienie, dlaczego działanie 1.4 cieszy się tak
małym zainteresowaniem. Na posiedzeniu w dniu 16 maja 2005 r. zabierał trzykrotnie
głos. Poprosił o wyjaśnienie, dlaczego z prezentacji w części dotyczącej podziałania
1.1.2 wynika, iż wszystkie 103 projekty rekomendowane do wsparcia przez Komitet
Sterujący SPO-WKP (KS) dostaną dofinansowanie, podczas, gdy niektórzy
projektodawcy dostali informacje od Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości
(PARP) o wstrzymaniu podpisywania umów o dofinansowanie z powodu
wyczerpania się środków. (W trakcie posiedzenia KM okazało się, że istotnie z
powodu wyczerpania środków nie na wszystkie projekty rekomendowane przez KS
do wsparcia zostaną podpisane umowy o dofinansowanie.) Następnie zwrócił uwagę
na problemy występujące podczas pracy KS, a wynikające z braku zaangażowania
niektórych członków. Skutkuje to bardzo małą frekwencją podczas posiedzeń, a w
konsekwencji nawet uniemożliwieniem prac KS. Jego zdaniem należy podjąć
działania dyscyplinujące członków KS. Podzielił się z obecnymi swoimi
nienajlepszymi doświadczeniami ze współpracy z Regionalnymi Instytucjami
Finansującymi (RIF). W związku z tym zapytał, czy do Instytucji Zarządzającej SPOWKP (IZ) spływają negatywne oceny pracy RIF.
W skład Komitetu Sterującego SPO-WKP z ramienia organizacji pzarządowych
wchodzą: Halina Miłaszewicz i Tomasz Jung, jako zastępca, ze Stowarzyszenie
Federacji Naukowo-Technicznych NOT, Jerzy Polaczek i Jan Kawiński, jako
zastępca, ze Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów oraz Andrzej
Kidyba i Ewa Rybińska, jako zastępca, z Krajowego Stowarzyszenia Agencji
Rozwoju Regionalnego.
Posiedzenia komitetu odbyły się siedmiokrotnie, w dniach: 14 października 2004 r., 4
lutego 2004 r., 17 marca 2005 r., 11 kwietnia 2005 r., 29 kwietnia 2005 r., 20 maja
2005 r. oraz 30 maja 2005 r.
Mimo, że przedstawiciele organizacji pozarządowych uczęszczają regularnie na
posiedzenia KS (w jednym ze spotkań Komitetu uczestniczyły aż dwie osoby z
ramienia Krajowego Stowarzyszenia Agencji Rozwoju Regionalnego - i członek, i
zastępca), to nie są oni jednak zbyt aktywni.
W grupie reprezentantów NGO w komitecie, jedynie przedstawiciel Krajowego
Stowarzyszenia Agencji Rozwoju Regionalnego, Andrzej Kidyba zabierał głos w
trakcie posiedzeń. W dniu 4 lutego 2005 r., zwrócił uwagę na nieco kontrowersyjną
kwestię – na liście rankingowej przekazanej Komitetowi Sterującemu, wśród
wniosków rekomendowanych do wsparcia w ramach poddziałania 1.1.2. znalazły się
dwa wnioski złożone przez fundację, która została pozwana do sądu o naruszenie
dóbr osobistych z powodu zmiany nazwy. Poruszył problem, jak od strony
proceduralnej powinien być potraktowany ten wnioskodawca, zanim nie dojdzie do
prawomocnego orzeczenia sądu.
Na łączną liczbę 72 wypowiedzi, tylko 5 pochodzi od pozostałych partnerów
społecznych. Zatem oni również nie byli szczególnie aktywni w analizowanym
okresie.
39
3.9.4. Podsumowanie
W odniesieniu do SPO „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw” należy stwierdzić,
że materiały źródłowe jednoznacznie wskazują na wyższy poziom zaangażowania
przedstawicieli organizacji pozarządowych w pracach Komitetu Monitorującego. Do
działalności Komitetu Sterującego zastrzeżenia wysuwano również na posiedzeniach
samego Komitetu Monitorującego. W dniu 16 maja 2005 r. na spotkaniu Komitetu
Monitorującego poruszono problem słabej frekwencji członków KS, skutkującej
niemożnością podejmowania decyzji ze względu na brak kworum. Wypowiadał się na
ten temat m.in. przedstawiciel NOT. Mimo, że zarzut dotyczący nieobecności nie był
skierowany wobec reprezentantów NGO w Komitecie Sterującym, to jednak i tak nie
można oceniać wysoko ich udziału w pracach komitetu, ze względu na bardzo słabą
aktywność.
3.10. Sektorowy Program Operacyjny „Restrukturyzacja i modernizacja sektora
żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich”
3.10.1. Zakres tematyczny programu.
Sektorowy Program Operacyjny „Restrukturyzacja i modernizacja sektora
żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich” (SPO „Rolnictwo”) określa
strategię oraz kierunki działań w zakresie rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich.
Według założeń Narodowego Planu Rozwoju na lata 2004-2006, realizacja programu
ma wpłynąć pozytywnie na rozwój społeczno - gospodarczego kraju, jak również
doprowadzić do przekształcenia struktur rolnictwa i gospodarki żywnościowej oraz
poprawy warunków życia i prowadzenia działalności gospodarczej na terenach
wiejskich.
Projekty realizowane w ramach tego programu są finansowane z Europejskiego
Funduszu Orientacji i Gwarancji w Rolnictwie - Sekcja Orientacji (EAGGF), a
ponadto również z krajowych środków publicznych. Ponadto pomoc strukturalna na
rzecz rozwoju obszarów wiejskich i rolnictwa jest uzupełniona poprzez transfery
środków przeznaczonych na rozwój infrastruktury (Europejski Fundusz Rozwoju
Regionalnego – ERDF), jak również poprzez środki z Europejskiego Funduszu
Socjalnego na tworzenie pozarolniczych miejsc pracy i rozwój zasobów ludzkich.
Ponadto jednocześnie z SPO „Rolnictwo” wdrażany jest obecnie Plan Rozwoju
Obszarów Wiejskich, współfinansowany przez Sekcję Gwarancji EAGGF (z części
budżetu UE przeznaczonej na Rozwój obszarów wiejskich). Działania realizowane w
ramach Panu Rozwoju Obszarów Wiejskich obejmują: renty strukturalne, programy
rolnośrodowiskowe, zalesianie gruntów rolnych, płatności dla terenów trudnych dla
gospodarki rolnej, płatności dla gospodarstw niskotowarowych, wsparcie dostosowań
do standardów Wspólnotowych, grupy producenckie oraz pomoc techniczną.
Oba programy są współzależne i wzajemnie uzupełniają się.
W ramach SPO „Rolnictwo” określono dwa cele strategiczne:
Cel 1 „Poprawa konkurencyjności gospodarki rolno – żywnościowej” traktowany jako najważniejszy cel strategiczny rozwoju polskiego rolnictwa oraz
przetwórstwa żywności w pierwszych latach integracji z UE.
40
Cel 2 „Zrównoważony rozwój obszarów wiejskich” - realizowany również poprzez
Plan Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) oraz inne programy operacyjne w
ramach Narodowego Planu Rozwoju.
Powyższe cele realizowane są w ramach dwóch priorytetów:
• Wspieranie zmian i dostosowań w sektorze rolno-żywnościowym
• Zrównoważony rozwój obszarów wiejskich
7 lipca 2004 r. Komisja Europejska podjęła Decyzję zatwierdzającą program
operacyjny „Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój
obszarów wiejskich”. 16 sierpnia 2004 r. uruchomiono dwa Działania SPO:
„Wsparcie doradztwa rolniczego” oraz „Inwestycje w gospodarstwach rolnych”, a 15
września 2004 r. pozostałe działania, w których Instytucją Wdrażającą jest Agencja
Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Fundacja Programów Pomocy dla
Rolnictwa. Natomiast rolę Instytucji Zarządzającej programem pełni Ministerstwo
Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
3.10.2. Komitet Monitorujący SPO „Rolnictwo”
W skład komitetu wchodzą z ramienia organizacji pozarządowych: Anna Potok i
Krzysztof Kwatera, jako zastępca, z Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich oraz
Radosław Gawlik ze Stowarzyszenia Ekologicznego EKO-UNIA.
W badanym okresie odbyły się trzy posiedzenia komitetu: 30 lipca 2004, 2 grudnia
2004 oraz 13 kwietnia 2005.
Przedstawiciele trzeciego sektora bardzo regularnie uczestniczyli w posiedzeniach.
Na uwagę zasługuje także ich wysoka aktywność. Złożyli łącznie 4 wnioski, 4 pytania
oraz 20 innego rodzaju wypowiedzi, gdy tymczasem pozostali partnerzy społeczni w
tym samym okresie złożyli tylko 2 wnioski i 8 innych wypowiedzi.
Anna Potok, reprezentująca Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich, na posiedzeniu
2 grudnia zgłosiła uwagę dotyczącą systemu wdrażania w zakresie działania Leader,
podkreślając konieczność doprecyzowania kryteriów wyboru projektów, które są
podstawą rankingu projektów, dodając, że ich brak uniemożliwia spełnienie zasady
przejrzystości i jawności. Ponadto złożyła wniosek do Uchwały nr 4 w sprawie
zatwierdzenia kwartalnego sprawozdania z realizacji SPO „Restrukturyzacja i
modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich” – do punktu
Rekomendacje dla dalszej realizacji w sprawie prowadzenia bardziej intensywnej
akcji informacji i promocji w zakresie SPO. Kolejny złożony przez nią wniosek
dotyczył uproszczenia procedur przetargowych przy zakupach i przedsięwzięciach
budowlanych w działaniach programu.
Anna Potok wykazała się także dużą aktywnością na kolejnym posiedzeniu w dniu 13
kwietnia. Złożyła wówczas wniosek, aby w ocenie sprawności przepływu informacji
w ramach systemu wdrażania nie ograniczać się przy gromadzeniu opinii na temat
dostępu do informacji o programie jedynie do ośrodków doradztwa rolniczego, ale by
uwzględnić również samorządy na najniższym szczeblu, organizacje pozarządowe i
punkty informacji europejskiej. Złożyła również wniosek, aby przyjąć rozwiązanie
odnośnie zapisów działania „Pilotażowy Program Leader +”, dotyczących dostępu w
Schemacie II, a mianowicie obowiązku utrzymania proporcji co najmniej 50%
41
przedstawicieli partnerów społeczno-gospodarczych w strukturze organu decyzyjnego
– zarządu, w przypadku fundacji i walnego zebrania członków albo zebrania
delegatów w przypadku stowarzyszenia. Zgłosiła uwagę, aby wszystkie szczegóły co
do kryteriów i wytycznych do strategii oraz kwestie regrantingu, które były poruszane
na poprzednich spotkaniach, znalazły się w specjalnie opracowanych wytycznych i
instrukcjach.
Radosław Gawlik, ze Stowarzyszenia Ekologicznego „EKO-UNIA”, na posiedzeniu 2
grudnia zgłosił swoje wątpliwości co do zapisu pułapu 10% w przyjętej już przez
Komitet Monitorujący propozycji zmiany nr 13, dotyczącej Zasady rozliczania
projektów oraz dokonywania płatności w Schemacie II Działania „Pilotażowy
Program Leader +”. W związku z obniżeniem o połowę przez Komitet Monitorujący
maksymalnej kwoty dofinansowania projektów, zaproponował, aby podnieść do 20 %
wysokość kosztów, wchodzących w zakres kosztów kwalifikowanych, a związanych
z zatrudnieniem pracowników. Zgłosił zapytania dotyczące: możliwości korzystania z
innych środków finansowych przez lokalne grupy działania, które mogłyby wspierać
realizację ich strategii rozwoju obszarów wiejskich; przesunięcia terminu składania
wniosków w II schemacie; możliwości „regrantingu”, tj. udzielania ze środków II
schematu małych grantów rolnikom, sołectwom; określenia i upublicznienia
kryteriów oceny wniosków w I i II schemacie programu.
3.10.3. Komitet Sterujący SPO „Rolnictwo”
W badanym okresie komitet zbierał się pięciokrotnie: 25 listopada 2004 r., 29 grudnia
2004 r., 14 marca 2005 r., 18 lutego 2005 r. oraz 12 maja 2005 r.
Reprezentantem trzeciego sektora w Komitecie Sterującym SPO „Restrukturyzacja i
modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich” jest Wiesław
Różański, ze Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy RP. W świetle protokołów
uczestniczy on bardzo regularnie w pracach komitetu. Także dwukrotnie zabierał głos
w trakcie posiedzeń. W dniu 29 grudnia 2004 r. poruszył kwestię procedury
zamówień publicznych w Działaniu 1.5. SPO „Poprawa przetwórstwa i marketingu
artykułów rolnych”, sugerując, aby była ona podobna jak w Programie SAPARD. Na
posiedzeniu w dniu 18 lutego 2005 r. zadał pytanie dotyczące spółek jawnych i
procedury przetargowej w Działaniu 1.5. „Poprawa przetwórstwa i marketingu
artykułów rolnych”.
Dla porównania, w protokołach nie ma śladu żadnej aktywności ze strony pozostałych
partnerów społeczno-gospodarczych, poza udziałem w głosowaniach, natomiast
przedstawiciele administracji publicznej wypowiadali się łącznie 60 razy.
3.10.4. Podsumowanie
W świetle protokołów należy wysoko ocenić udział przedstawicieli organizacji
pozarządowych, zwłaszcza ekologicznych, w pracach komitetów zajmujących się
SPO „Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów
wiejskich”. Wykazali się oni sumiennością uczestnicząc we wszystkich posiedzeniach
i zgłaszając w ich trakcie wyjątkowo liczne i bardzo kompetentne uwagi.
42
3.11. Sektorowy Program Operacyjny „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 20042006”
Celem wdrożenia Sektorowego Programu Operacyjnego „Rybołówstwo i
przetwórstwo ryb 2004-2006” (SPO „Ryby”) jest racjonalna gospodarka żywymi
zasobami wód i poprawa efektywności sektora rybackiego oraz podniesienie
konkurencyjności polskiego rybactwa i przetwórstwa rybnego. W efekcie realizacji
programu produkty rybołówstwa oraz chowu i hodowli ryb, jak również produkty
przetwórstwa mają odpowiadać zapotrzebowaniu rynku krajowego pod względem
ceny i jakości oraz powinny być konkurencyjne na rynkach zagranicznych.
SPO „Ryby” jest współfinansowany ze środków Finansowego Instrumentu Orientacji
Rybołówstwa (FIFG), który powstał w 1993 roku w ramach reformy funduszy
strukturalnych.
Za pośrednictwem FIFG w ramach SPO „Ryby” finansowane są projekty w
następujących dziedzinach:
• rozwój hodowli ryb
• rozwój infrastruktury portów rybackich oraz ich wyposażenie w niezbędne
zaplecze i urządzenia
• restrukturyzacja i unowocześnienie floty rybackiej oraz metod połowu i
przetwarzania ryb
• podnoszenie konkurencyjności produktów rybnych i ich promowanie na rynku
W ramach Sektorowego Programu Operacyjnego „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb
2004-2006” określono cztery priorytety i następujące działania:
Priorytet 1. Dostosowanie nakładu połowowego do zasobów
• złomowanie statków rybackich
• przeniesienie statków do krajów trzecich lub zmiana ich przeznaczenia
• wspólne przedsięwzięcia
Priorytet 2. Odnowa i modernizacja floty rybackiej
• budowa nowych statków rybackich
• modernizacja istniejących statków rybackich
• wycofanie (bez pomocy publicznej) związane z odnową
Priorytet 3. Ochrona i rozwój zasobów wodnych, chów i hodowla, rybacka
infrastruktura portowa, przetwórstwo i rynek rybny, rybołówstwo śródlądowe
• ochrona i rozwój zasobów wodnych
• chów i hodowla ryb
• rybacka infrastruktura portowa
• przetwórstwo i rynek rybny
• rybołówstwo śródlądowe
Priorytet 4. Inne działania
• rybołówstwo przybrzeżne
43
•
•
•
•
•
działania społeczno-ekonomiczne
znajdowanie oraz promowanie nowych rynków zbytu na produkty rybne
działanie organizacji obrotu rynkowego
czasowe zawieszenie działalności
działania innowacyjne i inne
Rolę Instytucji Zarządzającej programem, podobnie jak w przypadku SPO
„Rolnictwo”, pełni Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
3.11.2. Komitet Monitorujący SPO „Ryby”
W badanym okresie odbyły się cztery posiedzenia komitetu: 19 marca 2004 r., 20
października 2004 r., 17 grudnia 2004 r. oraz 23 marca 2005 r.
W skład Komitetu Monitorującego SPO „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 20042006” wchodzi Bogusław Szemioth z Polskiego Stowarzyszenia Przetwórców Ryb.
W świetle protokołów uczestniczy on regularnie w pracach komitetu i bardzo często
zabiera głos. W badanym okresie złożył 1 wniosek formalny, 1 pytanie oraz 6 innego
rodzaju wypowiedzi. Dla porównania, pozostali partnerzy społeczni zgłosili 3
wnioski, 8 pytań oraz 11 innych wypowiedzi, natomiast przedstawiciele administracji
publicznej wypowiadali się łącznie 63 razy.
Bogusław Szemioth na posiedzeniu w dniu 20 października 2004 r., wyraził głęboki
protest przeciwko nierównemu traktowaniu przetwórców ryb w stosunku do innych
działów przetwórstwa. Złożył formalny wniosek, aby Komitet Monitorujący podjął
niezbędne środki w celu przeciwdziałania dyskryminacji. Na posiedzeniu w dniu 16
grudnia 2004 r. wyraził wątpliwość, czy uzasadniona jest alokacja środków na analizy
w Działaniu 3.1 w Priorytecie 3 (w zakresie ochrony i rozwoju zasobów wodnych),
jeżeli w przypadku innych działań, np. przetwórstwo, koszty ekspertyzy obciążają
inwestora. Stwierdził także, że według szacunkowych obliczeń zostało spożytkowane
50% środków przeznaczonych na złomowanie statków rybackich. Dotychczas
zgłoszone wnioski na złomowanie obejmują ok. 30-40 % potencjału połowowego. W
związku z tym wyraził zaniepokojenie, że po przyjęciu następnych 50% wniosków
wycofaniu ulegnie nawet do 80% polskiego potencjału połowowego. Na posiedzeniu
w dniu 15 marca 2005 r. zadał pytanie o możliwość określenia, jakie segmenty floty
reprezentują wycofywane statki, ze względu na ukierunkowanie połowów na
poszczególne gatunki ryb. Stwierdził także, iż tonaż polskich statków dalekomorskich
jest tak mały, że nie istnieje niebezpieczeństwo zbyt dużego wykorzystania środków
na złomowanie statków z tego segmentu. Zapytał również, czy istnieje możliwość
przesunięcia środków pomiędzy poszczególnymi priorytetami SPO „Rybołówstwo i
Przetwórstwo Ryb 2004-2006”. Złożył też wniosek o uwzględnienie sektora
przemysłu rybnego w programie promocji produktów rybnych.
3.11.3. Komitet Sterujący SPO „Ryby”
W skład Komitetu Sterującego Sektorowym Programem Operacyjnym „Rybołówstwo
i Przetwórstwo Ryb 2004-2006” wchodzą z ramienia organizacji pozarządowych:
Ryszard Klimczak ze Stowarzyszenia Armatorów Rybackich oraz Kazimierz
44
Wołosiuk i Ryszard Okrój z Polskiego Stowarzyszenia Przetwórców Ryb. Natomiast
Anna Daczko z WWF Polska posiada jedynie status obserwatora.
W badanym okresie komitet często się zbierał, zaś jego posiedzenia odbyły się: 14
października 2004 r., 4 listopada 2004 r., 7 grudnia 2004 r., 5 stycznia 2004 r., 22
lutego 2005 r., 22 marca 2005 r. oraz 19 kwietnia 2005 r.
W świetle analizy protokołów należy stwierdzić, że przedstawiciele obu stowarzyszeń
regularnie i aktywnie uczestniczą w pracach Komitetu Sterującego SPO „Ryby”,
zarówno zgłaszając wnioski, jak i włączając się do dyskusji. Protokoły zawierają
informacje dotyczące 33 różnego rodzaju ich wypowiedzi, w tym często bardzo
krótkich uwag.
Krzysztof Wołosiuk, reprezentujący Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb, na
posiedzeniu 4 listopada 2004 r., zaapelował o dostarczanie członkom komisji bardziej
szczegółowych informacji, stwierdzając że brak informacji przy poszczególnych
wnioskach powoduje błędne zatwierdzanie projektów. Złożył także wniosek w
odniesieniu do list projektów o rozszerzenie informacji o dwie pozycje – odnoszące
się do daty budowy statku i tonażu statku likwidowanego. Na posiedzeniu 22 lutego
2005 r. jeszcze raz poruszył to zagadnienie. Podkreślił, że jest przeciwny
dokonywania teraz zmiany wzorca kart informacyjnych, zaś te dodatkowe informacje
powinny znajdować się w postaci załącznika. Wyraził ubolewanie, że dotychczas
kwestia ta nie została w ogóle rozwiązana przez Instytucję Wdrażającą.
Ryszard Klimczak ze Stowarzyszenia Armatorów Rybackich również odniósł się do
problematyki kształtu kart informacyjnych. Na posiedzeniu 22 lutego 2005 r.
stwierdził, że w kartach informacyjnych wniosków dotyczących likwidacji powinny
znajdować się informacje na temat wieku, roku budowy statku oraz wielkość tonażu.
Zatwierdzanie kart informacyjnych bez tych dodatkowych danych jest nie do
przyjęcia, zaś Komitet Sterujący nie jest w stanie opiniować list projektów. Zadał
także pytanie, czy wpływają wnioski rybaków w ramach działania społecznoekonomicznego – wypłata premii 10 000 EURO z tytułu utraty miejsc pracy w
wyniku złomowania statków rybackich. Zapytał, dlaczego te projekty nie są
przedstawiane na posiedzeniach Komitetu Sterującego i kiedy będą wypłaty tych
środków.
Bardzo słabą aktywnością wykazała się natomiast przedstawicielka WWF Polska,
która w świetle analizowanych protokołów przybyła tylko na trzy posiedzenia i ani
razu nie zabrała głosu. Należy pamiętać jednak o tym, że nie posiada ona praw
pełnego członka, a jedynie status obserwatora.
Reprezentanci trzeciego sektora w Komitecie Monitorującym i Komitecie Sterującym
SPO „Rybołówstwo i Przetwórstwo Ryb 2004-2006” to wyłącznie przedstawiciele
organizacji branżowych, zajmujących się problematyką rybołówstwa. Z tego względu
dysponują oni pogłębioną wiedzą na temat tego programu operacyjnego, a w pracach
komitetów mogli zająć pozycję ekspertów. W świetle analizowanych materiałów
bardzo dobrze pełnili oni swoją rolę, regularnie uczestnicząc w posiedzeniach i
wykazując się dużym zaangażowaniem poprzez liczne i trafne wypowiedzi.
45
RAPORT część II: czerwiec 2005-listopad 2005
4. Rozdział III. Raporty z uczestnictwa przedstawicieli organizacji
pozarządowych w komitetach
W odniesieniu do II części raportu z monitoringu udziału przedstawicieli organizacji
pozarządowych w pracach komitetów monitorujących i sterujących, podobnie, jak w
przypadku I części raportu, materiał źródłowy stanowią protokoły i listy obecności z
posiedzeń. Informacje w nich zawarte zostały opracowane na podstawie tego samego
wzorca analizy ukazującej obecność i aktywność przedstawicieli organizacji
pozarządowych oraz poszczególnych kategorii członków – pozostałych partnerów
społeczno-gospodarczych, administracji rządowej i samorządowej. Analizy znajdują
się na końcu niniejszej publikacji, jako załączniki A. Ze względu na uproszczenie
dostępu do informacji w nich zawartych, jak również z powodu ograniczenia liczby
załączników do niezbędnego minimum, załączniki zawierają zbiorcze dane dotyczące
obydwu analizowanych okresów. Obrazują zatem wszystkie posiedzenia, na których
temat zostały udostępnione informacje na rzecz niniejszego raportu. Należy
stwierdzić, że druga część raportu ogranicza się do znacznie krótszego okresu,
obejmując zaledwie sześć miesięcy. Dla części komitetów, zwłaszcza sterujących, był
to jednak okres wytężonej pracy, w którym odbyło się po kilka posiedzeń.
Należy pamiętać o tym, że niektóre spośród komitetów zebrały się jeszcze raz w
grudniu 2005 roku. Ze względu na brak możliwości dostępu do materiałów z tych
ostatnich posiedzeń, nie zostały one uwzględnione w raporcie.
4. 1. Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich
4.1.1. Komitet Monitorujący SPO RZL
Komitet Monitorujący SPO Rozwój Zasobów Ludzkich zebrał się w badanym okresie
dwa razy: 10 czerwca oraz 5-6 września 2005 r. Drugie z tych posiedzeń miało
charakter objazdowy. Jego celem było zaprezentowanie członkom Komitetu efektów
szkoleń Ochotniczych Hufców Pracy (OHP), realizowanych w ramach projektu
„Twoja wiedza – Twój sukces” oraz przybliżenie działalności OHP w obszarze
wdrażania programów europejskich w trzech miejscowościach: w Skierniewicach,
Łodzi i Dobieszkowie.
W trakcie posiedzeń przedstawiciele organizacji pozarządowych zabierali głos 10
razy, pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy – 17 razy, natomiast przedstawiciele
administracji publicznej zgłosili łącznie 82 wypowiedzi. Mimo wysokiej frekwencji,
z wyjątkiem Związku Harcerstwa Polskiego, którego przedstawiciele nie pojawili się
na żadnym z posiedzeń, aktywnością wykazali się reprezentanci tylko połowy
organizacji pozarządowych.
Witold Monkiewicz, reprezentujący Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej, na
posiedzeniu w dniu 10 czerwca włączył się do dyskusji nad proponowanymi
zmianami w regulaminie KM, zmierzającymi do obniżenia kworum członków do 1/3
przy podejmowaniu decyzji przez komitet. Mianowicie, zwrócił uwagę, iż w
46
regulaminie Komitetu Monitorującego Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju
Regionalnego znajduje się zapis umożliwiający członkom delegowanie swoich
przedstawicieli. Dodał, iż jego zdaniem jest to lepsze rozwiązanie niż zmniejszenie
kworum i zaproponował przyjęcie podobnego zapisu. Na tym samym posiedzeniu
zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie przyczyn unieważnienia przetargów na dostawę
pracowni komputerowych do 4961 szkół. Zapytał również, czy zdaniem MENiS
możliwe jest rozstrzygnięcie przetargu na studia podyplomowe dla nauczycieli, skoro
termin ogłoszenia zamówienia publicznego przewidziany jest na czerwiec br., a studia
powinny rozpocząć się w październiku. Wyraził także wątpliwość co do możliwości
zakończenia wszystkich edycji studiów podyplomowych do końca marca 2008 r.,
czyli do ostatecznego terminu wydatkowania środków.
Alicja Jankiewicz, reprezentująca Polską Federację Stowarzyszeń Osób
Niepełnosprawnych, na posiedzeniu w dniu 10 czerwca 2005 r., wyraziła
zaniepokojenie niskim wykorzystaniem środków w ramach niektórych działań
Priorytetu 1 SPO RZL. Zapytała również, co stanie się ze środkiem specjalnym,
będącym dotychczas źródłem finansowania projektów wybieranych do realizacji w
trybie konkursowym w ramach schematu b) Działań 1.2 i 1.3 SPO RZL. Zwróciła się
z prośbą o wyjaśnienie kwestii staży, które jako forma aktywizacji zawodowej osób
niepełnosprawnych są wymienione w ramach Działania 1.4 SPO RZL. Na
posiedzeniu w dniu 6 września poprosiła o dokładniejsze wyjaśnienie zmiany
wprowadzonej w rozdziale VI, odnoszącej się do sposobu przeprowadzania ewaluacji.
Stwierdziła, iż uczestnicząc w Grupie Sterującej ds. Ewaluacji miała już okazję
zapoznać się z wnioskami zawartymi w raporcie Grupy Sterującej. Zawarta jest w
nim teza, iż członkowie Komitetu Monitorującego SPO RZL są za mało aktywni
podczas posiedzeń i nie wykorzystują danej im szansy. Zaznaczyła również, iż
członkowie Komitetu powinni wcześniej otrzymać więcej informacji dotyczących
odwiedzanych projektów Ochotniczych Hufców Pracy. Pozwoliłoby to na lepsze
zrozumienie i ocenę prezentowanych projektów. Zaproponowała również, aby
rozszerzyć grupę beneficjentów korzystających ze środków w ramach pomocy
technicznej SPO RZL o członków organizacji pozarządowych biorących udział w
pracach Komitetu Monitorującego.
Henryk Narwojsz, ze Związku Zakładów Doskonalenia Zawodowego, na posiedzeniu
w dniu 10 czerwca 2005 r. wyraził obawę dotyczącą możliwości zrealizowania do
końca 2005 r. projektu w ramach Działania 2.2 schemat d) SPO RZL, związanego z
opracowaniem przewodnika procedur akredytacyjnych placówek prowadzących
kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, jak również innych projektów
przewidzianych do realizacji w ramach postępowania akredytacyjnego. Na
posiedzeniu w dniu 6 września stwierdził, iż jego zdaniem kuratoria oświaty nie są
dobrze przygotowane do realizacji przetargów. Brakuje tam przede wszystkim osób
zajmujących się kwestiami zamówień publicznych. Postulował więc, aby raczej
wzmocnić zatrudnienie w ramach odpowiedniego departamentu Ministerstwa
Edukacji Narodowej.
47
W analizowanym okresie odbyły się dwa posiedzenia Komitetu Sterującego dla
Priorytetu 1 SPO Rozwój Zasobów Ludzkich: 15 czerwca 2005 r. oraz 10 sierpnia
2005 r. W obu tych posiedzeniach uczestniczyli przedstawiciele tylko dwóch
organizacji: Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych WRZOS oraz
Związku Harcerstwa Polskiego, natomiast reprezentant Ogólnopolskiego
Porozumienia Organizacji Bezrobotnych był obecny na jednym posiedzeniu, zaś z
Fundacji Wiedza i Rozwój przy PWSZ w Nowym Sączu nikt nie zjawił się na
żadnym z posiedzeń.
Przedstawiciele NGO (Janusz Zugaj i Piotr Kowalski) zabierali głos 6 razy, zaś
pozostali partnerzy społeczni wypowiadali się 10 razy. W porównaniu z nimi bardzo
aktywni byli przedstawiciele administracji publicznej, którzy w trakcie obu posiedzeń
zgłosili łącznie 120 wypowiedzi.
Janusz Zugaj, ze Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych WRZOS, na
posiedzeniu w dniu 15 czerwca 2005 r. wypowiedział się na temat wniosku
Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Gdańsku w ramach Działania 1.3 - „Nowe
umiejętności i powrót na rynek pracy po długiej przerwie EFS 2004-2005”. Poprosił o
wyjaśnienie, dlaczego liczba osób przedstawiona w projekcie, korzystająca z
doradztwa dla osób zamierzających rozpocząć działalność gospodarczą nie jest równa
liczbie osób korzystających z jednorazowych środków na podjęcie działalności
gospodarczej, co wynika z ustawy o promocji zatrudnienia. Włączył się również do
dyskusji nad wnioskiem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych w ramach Działania 1.4 – „Praca dla każdego
niepełnosprawnego” - kampania medialna. Zadał pytanie, w jaki sposób informacja o
projekcie ma dotrzeć do osób niepełnosprawnych.
Piotr Kowalski, reprezentujący Związek Harcerstwa Polskiego, na posiedzeniu w dniu
15 czerwca 2005 r. odniósł się do tego samego projektu - zakwestionował niską
częstotliwość spotów reklamowych, sugerując zwiększenie ich liczby, bądź skrócenie
czasu trwania projektu. Na posiedzeniu w dniu 10 sierpnia 2005 r., w nawiązaniu do
wniosku MGiP: „Opracowanie procedury pomocy pracodawcom w doborze
kandydatów na stanowiska pracy”, wyraził swoje zastrzeżenia dotyczące wysokiego
kosztu szkolenia oraz zadał pytanie dotyczące miejsca przeprowadzanych szkoleń.
4.1.2.2. Komitet Sterujący dla Działań 2.1 i 2.2. SPO RZL
W analizowanym okresie odbyły się trzy posiedzenia Komitetu Sterującego dla
Działań 2.1 i 2.2. SPO Rozwój Zasobów Ludzkich. W świetle protokołów, należy
stwierdzić wysoką frekwencję przedstawicieli wszystkich trzech organizacji
pozarządowych w tym Komitecie Sterującym. Należy przyznać, że były to bardzo
aktywne spotkania. W ich trakcie partnerzy społeczni zabierali głos 17 razy,
przedstawiciele administracji samorządowej – 10 razy, zaś przedstawiciele
administracji rządowej wypowiadali się aż 246 razy. Ogółem, 22 wypowiedzi
sformułowane podczas posiedzeń pochodzą od sektora NGO, jednakże ich autorem
była tylko jedna osoba – przedstawiciel Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.
Reprezentujący fundację Tomasz Perkowski, na posiedzeniu w dniu 28 czerwca
wypowiadał się szczegółowo na temat większości z omawianych projektów. Zabrał
głos w dyskusji nad wnioskiem Centralnej Komisji Egzaminacyjnej w ramach
Działania 2.2 „Badania dotyczące wyników egzaminów zewnętrznych”. Zauważył, że
48
nie istnieje związek między tym projektem, a rozwijaniem u uczniów zdolności do
przyszłego zatrudnienia. Przekazał przy tym kilka cennych spostrzeżeń: osoba pisząca
projekt powinna widzieć różnicę między efektywnością kształcenia i jakością
kształcenia; efektywność kształcenia może być nastawiona na rynek pracy; badanie
jakości kształcenia i jakość kształcenia może istnieć w oderwaniu od rynku pracy.
Podkreślił, że w punkcie 2.3 c wspomina się o wypracowaniu instrumentarium i
procedur oraz o wdrażaniu metodologii pomocnej, jako o dowodzie na sukces
przedsięwzięcia. Według niego, nie można tego nazwać celem. Celem jest to, co
chcemy osiągnąć, a nie sposób osiągnięcia celu. Zauważył także, że nieuzasadnione
jest badanie bardzo dużej ilości osób. Badanie powinno obejmować jedynie próbkę
populacji. Zgłosił również wątpliwość dotyczącą przetargu, stwierdzając, że nie jest
on potrzebny. W sumie ocenił ten wniosek bardzo negatywnie i uznał, że jest on do
odrzucenia.
Natomiast w odniesieniu do wniosku Departamentu Kształcenia Ogólnego i
Specjalnego MENiS w ramach Działania 2.1. „Zakup nowoczesnego sprzętu
ułatwiającego kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami”, zadał pytanie
dotyczące audytu. Dociekał, czy chodzi o audyt merytoryczny czy finansowy, gdyż
zastanawiający jest jego wysoki koszt. Zgłosił obawę, że wykonawców pomocy
naukowych projektów jest niewielu, więc można mówić o wzmocnieniu wybranych
producentów.
W trakcie dyskusji nad wnioskiem w ramach Działania 2.2. „Wyposażenie CKU i
CKP oraz wybranych szkół zawodowych w specjalistyczne stanowiska do
przeprowadzania egzaminów zawodowych.” - II edycja, zauważył, że projekt
przewiduje dofinansowanie stanowisk egzaminacyjnych, zaś sprzęt nie będzie mógł
być wykorzystany w codziennej pracy dydaktycznej. W związku z tym zapytał o
doposażenie jednostek w sprzęt do pracy dydaktycznej.
Z kolei, w odniesieniu do wniosku w ramach Działania 2.2. „Kursy doskonalące dla
nauczycieli w zakresie języków obcych”, zapytał o koszt przeszkolenia 1 nauczyciela i
liczbę godzin, jakie koszt obejmuje. Poprosił również o podanie informacji, ilu
nauczycieli weźmie udział w kursach oraz na jakiej podstawie zostaną wybrani
nauczyciele, którzy uczestniczyć będą w kursach. Zgłosił obawę, czy kurs, który jest
bezpłatny odniesie zamierzony skutek.
W związku z kolejnym wnioskiem w ramach Działania 2.2. „Studia podyplomowe dla
nauczycieli w zakresie ICT, języków obcych oraz nauczania dwóch przedmiotów”
zadał pytanie, czy nauczyciele uczestniczący w studiach podyplomowych mają
zagwarantowane miejsca pracy. Zgłosił wątpliwość, czy konieczne są tego rodzaju
studia podyplomowe, ponieważ zostanie zredukowanych wiele miejsc pracy
nauczycieli, może powinno się przeszkolić ich w innym zawodzie.
Na posiedzeniu w dniu 24 października 2005 r. również zabierał kilkakrotnie głos. W
nawiązaniu do wniosku w ramach Działania 2.2. „Kursy doskonalące dla nauczycieli
z zakresu pedagogiki specjalnej” stwierdził, iż jest statystyczna zależność między
liczbą dzieci niepełnosprawnych na danym obszarze, a liczbą dzieci
niepełnosprawnych, które mogą przyjść do szkoły. Brak tych danych dyskwalifikuje
projekt. Zasugerował przeprowadzenie ewaluacji zewnętrznej. Zapytał także o
doświadczenie wykonawcy przy realizacji dużego projektu, liczbę planowanych
szkoleń, wysokie koszty audytu oraz o przyszłość przeszkolonych nauczycieli, a także
wyposażenie placówek ich zatrudniających.
4.1.2.3. Komitet Sterujący dla Działań 2.3 i 2.4 SPO RZL
49
Komitet Sterujący dla Działań 2.3 i 2.4 Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój
Zasobów Ludzkich zbierał się dwukrotnie w analizowanym okresie: 29 września oraz
14 listopada 2005 r. Na żadnym z tych posiedzeń nie pojawili się przedstawiciele
Fundacji Instytut Karpacki, zaś na jednym z nich – reprezentanci Zrzeszenia
Studentów Polskich. Jednak przedstawiciel ZSP zadał 1 pytanie. Ponadto 3 pytania
zgłosiła reprezentantka Stowarzyszenia Samorządność i Przedsiębiorczość. Na tle
raczej słabej aktywności przedstawicieli NGO bardzo pozytywnie wygląda
zaangażowanie pozostałych partnerów społeczno-gospodarczych, którzy w trakcie
obu posiedzeń zgłosili: 1 wniosek, 23 pytania oraz 16 innego rodzaju wypowiedzi.
Grzegorz Kondek, reprezentujący Zrzeszenie Studentów Polskich, na posiedzeniu w
dniu 29 września 2005 r. zadał pytanie odnoszące się do trzech projektów
przedłożonych przez PARP, dotyczące wkładu własnego oraz ujęcia kosztów działań
promocyjnych w budżecie.
Dorota
Pietrzkiewicz,
reprezentująca
Stowarzyszenie
Samorządność
i
Przedsiębiorczość, na posiedzeniu w dniu 29 września 2005 r. zadała pytanie
dotyczące jednego z wniosków PARP: „Firma XXI wieku. Program szkoleń
wspierających rozwój e-biznesu”. Zapytała o wzmiankę w harmonogramie realizacji
projektu na temat realizacji wizyt szkoleniowych w wybranych krajach. Na
posiedzeniu w dniu 14 listopada 2005 r., w trakcie dyskusji nad wnioskiem Urzędu
Służby Cywilnej „Opracowanie założeń programowych szkoleń generalnych i
specjalistycznych”, zadała pytanie, w jaki sposób USC chce zagwarantować
najwyższą jakość usługi, jeśli będzie tylko jeden wykonawca, a zakres tematyczny
projektu jest bardzo szeroki. Zapytała również, kto wnosi wkład prywatny
przewidziany w projekcie zgłoszonym przez Centrum Onkologii – Instytut im. Marii
Skłodowskiej – Curie w Warszawie: „Szkolenie w zakresie skryningu raka piersi i
raka szyjki macicy”.
W badanym okresie odbyły się dwa posiedzenia: 26 lipca oraz 30 września 2005 r.
Mimo, że frekwencja przedstawicieli organizacji pozarządowych, z wyjątkiem
Europejskiego Centrum Zrównoważonego Rozwoju, była wysoka, to jednak również
w tym czasie, w świetle analizowanych protokołów, nie wykazali się oni żadną
aktywnością. Podobnie, pozostali partnerzy społeczni w ogóle nie zabierali głosu na
posiedzeniach. Natomiast przedstawiciele administracji publicznej wypowiadali się
łącznie 201 razy.
4.1.3. Podsumowanie
W analizowanym okresie należy stwierdzić generalnie zwiększenie aktywności
przedstawicieli trzeciego sektora w komitetach zawiadujących SPO Rozwój Zasobów
Ludzkich. Jednak nie we wszystkich komitetach ich uczestnictwo było na tym samym
poziomie. O ile frekwencja zasadniczo poprawiła się, to jednak jako podstawowy
problem jawi się wciąż duża bierność członków komitetów, którzy w przeważającej
większości ograniczali się w trakcie posiedzeń do brania udziału w głosowaniu.
Najlepiej pod względem stopnia aktywności wypada Komitet Monitorujący SPO
RZL, najsłabiej zaś Komitet Sterujący dla Priorytetu 3 SPO RZL. W sytuacji, gdy w
komitecie działa osoba z dużym doświadczeniem i dobrym przygotowaniem
merytorycznym, tak jak w przypadku przedstawiciela Fundacji na Rzecz Nauki
50
Polskiej w Komitecie Sterującym dla Działań 2.1 i 2.2. SPO Rozwój Zasobów
Ludzkich, wówczas łatwo dochodzi do spektakularnego zdominowania, wręcz
przyćmienia pozostałych reprezentantów trzeciego sektora, którzy czują się być może
zbyt onieśmieleni, aby zabrać głos.
4.2.1. Komitet Monitorujący PIW EQUAL
Komitet Monitorujący zebrał się dwukrotnie w analizowanym okresie: 16 czerwca
oraz 21 września 2005 r. Bardzo regularnie w posiedzeniach uczestniczyli
przedstawiciele czterech organizacji: Polskiej Akcji Humanitarnej, Ogólnopolskiego
Związku Organizacji na Rzecz Zatrudnienia Socjalnego OZOS, Ośrodka Informacji
Środowisk Kobiecych OśKA oraz Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji
Socjalnych WRZOS. Przedstawiciele Caritas Polska i Polskiego Czerwonego Krzyża
byli obecni na jednym posiedzeniu, natomiast reprezentanci Stowarzyszenia
KLON/JAWOR nie pojawili się na żadnym z posiedzeń w badanym okresie.
Należy stwierdzić, że przedstawiciele organizacji pozarządowych nie byli szczególnie
aktywni, gdyż łącznie zabrali głos tylko trzykrotnie – byli to: Marek Stefaniak oraz
Anna Kruczek. Pozostali partnerzy społeczni w tym samym okresie wypowiadali się
19 razy, zaś przedstawiciele administracji rządowej – 81 razy.
Marek Stefaniak, reprezentujący Ogólnopolski Związek Organizacji na Rzecz
Zatrudnienia Socjalnego (OZOS), na posiedzeniu w dniu 16 czerwca włączył się do
dyskusji nad propozycją zmiany regulaminu Komitetu Monitorującego PIW EQUAL,
przedstawioną przez Instytucję Zarządzającą. Zmiany polegały na wprowadzeniu
dwóch nowych punktów w § 3 regulaminu. W świetle punktu 5: „Członkiem
Komitetu/zastępcą nie może być osoba zaangażowana w realizację projektu
EQUAL”, natomiast punktu 6 brzmi: „Członkowie Komitetu/ zastępcy składają
oświadczenie o zaangażowaniu lub braku zaangażowania w realizację
projektu/projektów EQUAL: osobistym lub instytucjonalnym”. Celem tych zmian
było wprowadzenie do regulaminu Komitetu Monitorującego zapisu
uniemożliwiającego udział w głosowaniu tym członkom, którzy w jakikolwiek sposób
są powiązani z głosowanym wnioskiem. Wzbudziło to kontrowersje. Marek Stefaniak
zaznaczył, iż jako Dyrektor Wielkopolskiego Centrum Pomocy Bliźniemu jest
osobiście zaangażowany w dwa projekty. Jest również członkiem stowarzyszenia
MONAR oraz OZOS, które uczestniczą w kilkunastu projektach i nigdy nie bierze
udziału w głosowaniu w sprawach dotyczących danego projektu. Takie rozwiązanie
uważa za wystarczające. Dodał również, iż nie jest w stanie z pełną
odpowiedzialnością określić, w jakich projektach biorą udział poszczególne ośrodki
MONAR, czy też OZOS.
W związku z tym, zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie, czy przy składaniu
oświadczenia należy brać pod uwagę instytucję reprezentowaną w Komitecie
Monitorującym, czy także instytucję reprezentowaną np. w ramach stowarzyszenia.
Anna Kruczek, reprezentująca Wspólnotę Roboczą Związków Organizacji Socjalnych
WRZOS, na posiedzeniu w dniu 12 września zwróciła się z prośbą o wyjaśnienie, czy
w ramach PIW EQUAL istnieje możliwość finansowania odsetek od kredytów
zaciąganych w celu prefinansowania projektu. Zwróciła uwagę na to, że wiele
organizacji pozarządowych, uczestniczących w partnerstwach, ma bowiem problemy
z utrzymaniem płynności finansowej. W związku z tym, są one zmuszone zaciągać
51
kredyty, aby realizować poszczególne działania. Stwierdziła, że ten problem będzie
narastał, gdyż opóźnienia w podpisywaniu umów do Działania 2 spowodują
opóźnienia w przekazywaniu środków finansowych.
4.2.2. Podsumowanie
W porównaniu z poprzednim okresem, kiedy to wprawdzie odbyło się 5 posiedzeń, w
świetle protokołów daje się zaobserwować zdecydowany spadek aktywności
przedstawicieli organizacji pozarządowych. Zdecydowanie zbyt rzadko zabierali głos
w trakcie posiedzeń. Na taką sytuację bez wątpienia miały wpływ także nieobecności
części reprezentantów NGO w Komitecie PIW EQUAL.
4.3.1. Komitet Monitorujący ZPORR
Komitet Monitorujący ZPORR zbierał się w badanym okresie dwukrotnie: 15
czerwca i 16 września 2005 r. W obydwu posiedzeniach, przedstawiciele organizacji
pozarządowych, z wyjątkiem Caritas Diecezji Katowickiej oraz Bractwa Młodzieży
Prawosławnej w Polsce, wykazali się bardzo słabą frekwencją. W ogóle w
analizowanym okresie nie pojawili się na posiedzeniach reprezentanci trzech
organizacji: FRDL, Krajowego Stowarzyszenia Sołtysów oraz Stowarzyszenia
Organizatorów Ośrodków Innowacji i Przedsiębiorczości, zaś reprezentanci Federacji
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT oraz Fundacji Wspierania Inicjatyw
Ekologicznych byli obecni tylko na jednym posiedzeniu. Jedyna wypowiedź ze strony
trzeciego sektora została przedstawiona przez przedstawiciela organizacji ekologów.
Bohdan Szymański, przedstawiciel Polskiego Klubu Ekologicznego i zarazem
Fundacji Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, na posiedzeniu w dniu 16 września
2005 r. zastępując Piotra Rymarowskiego, członka Komitetu z ramienia Fundacji,
przedstawił stanowisko Koalicji Polskich Organizacji Ekologicznych. Zaapelował do
przewodniczącego Komitetu o podjęcie odpowiednich działań kompensujących w
związku z wyczerpaniem dostępu do środków w ramach działań 1.4 i 3.1 ZPORR w
niektórych województwach. Podkreślił, że długotrwały brak notyfikacji ze strony KE
dotyczących pomocy publicznej ograniczył dostęp do środków pomocowych dla
wielu organizacji pozarządowych.
4.3.2. Krajowy Komitet Sterujący dla Działania 1.6. ZPORR
Krajowy Komitet Sterujący, nazwany tak w odróżnieniu od regionalnych komitetów
sterujących ZPORR, zajmujący się Działaniem 1.6. „Rozwój transportu publicznego
w aglomeracjach” zaczął funkcjonować dopiero od połowy 2005 r. W badanym
okresie odbyły się łącznie trzy posiedzenia: 16 sierpnia 2005 r., 6 października 2005 r.
i 28 października 2005 r.
Z ramienia organizacji pozarządowych i rekomendacji Koalicji Polskich Organizacji
Ekologicznych w komitecie zasiada Jakub Majewski z Instytutu Rozwoju i Promocji
Kolei. Był on obecny na wszystkich trzech posiedzeniach. Trzykrotnie zabierał głos,
natomiast pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy zgłosili 4 różnego rodzaju
wypowiedzi w trakcie posiedzeń. W tym samym okresie przedstawiciele administracji
publicznej – rządowej i samorządowej – zabierali głos 85 razy w trakcie posiedzeń
komitetu.
52
Jakub Majewski na posiedzeniu w dniu 16 sierpnia 2005 r. poparł w trakcie dyskusji
wniosek, aby nie kwalifikować do oceny merytoryczno - formalnej tych projektów,
które nie spełniają kryteriów formalnych. Uzasadnił swoje stanowisko, stwierdzając,
że gdyby dopuścić takie projekty do dalszej oceny, to działałoby to na niekorzyść tych
beneficjentów, którzy przygotowali kompletną dokumentację w czasie wyznaczonym
przez Instytucję Zarządzającą ZPORR.
Na posiedzeniu w dniu 6 października 2005 r. zgłosił zastrzeżenia do procedury
działania Komitetu. Stwierdził, że członkowie Komitetu Sterującego nie otrzymali
wystarczających materiałów, aby zapoznać się z projektami.
Na posiedzeniu w dniu 28 października 2005 r. odniósł się do dyskusji nad
wnioskiem dotyczącym budowy metra warszawskiego. Powiedział, że nie zgadza się
ze stwierdzeniem, że decyzja Komitetu była podjęta po dyskusji merytorycznej, gdyż
decyzja była podjęta w kontekście regionalnym i nie dyskutowano w ogóle o
zasadności budowy metra.
4.3.3. Podsumowanie
W badanym okresie daje się stwierdzić obniżenie aktywności przedstawicieli
organizacji pozarządowych w Komitecie Monitorującym ZPORR. Nastąpiło zarówno
pogorszenie ich frekwencji, jak i stopnia zaangażowania w pracach komitetu.
Jednocześnie, dzięki rozpoczęciu prac Krajowego Komitetu Sterującego dla Działania
1.6. ZPORR, poprawia się w tym czasie ogólny wizerunek uczestnictwa NGO w
komitetach zawiadujących Zintegrowanym Programem Operacyjnym Rozwoju
Regionalnego, ze względu na sumienne uczestnictwo w pracach Krajowego Komitetu
Sterującego przedstawiciela Koalicji Polskich Organizacji Ekologicznych.
4.4.1. Komitet Monitorujący PO PT
Należy stwierdzić, że sekretariat Komitetu Monitorującego PO Pomoc Techniczna nie
dostarczył dokładnych danych dotyczących posiedzeń w badanym okresie. W świetle
udzielonych informacji, wynika, że odbyło się jedno posiedzenie w dniu 28 listopada
2005 r. Protokół nie był jeszcze dostępny w trakcie przygotowywania niniejszego
raportu.
4.4.2. Komitet Sterujący PO PT
W przypadku Komitetu Sterującego PO Pomoc Techniczna mamy do czynienia z
podobną sytuacją braku kompletnych materiałów źródłowych. Na podstawie
udostępnionych informacji zostało przeanalizowane tylko jedno posiedzenie – z dnia
28 czerwca 2005 r. W świetle protokołu, na posiedzeniu tym nie było reprezentantki
FRDL, natomiast był obecny i zabierał głos Paweł Gizbert-Studnicki, przedstawiciel
Fundacji Instytut Studiów Strategicznych. Zgłosił on wniosek, aby w przyszłości
umożliwić członkom komitetu głosowanie elektroniczne w trybie obiegowym. Ze
względu na brak na posiedzeniu kworum - 2/3 członków, wniosku jednak nie
przegłosowano.
4.4.3. Podsumowanie
Analiza działalności obu komitetów zajmujących się Programem Operacyjnym
Pomoc Techniczna w badanym okresie była utrudniona, z powodu braku
szczegółowych informacji dotyczących przebiegu posiedzeń i obecności członków
53
komitetów. W przypadku jednego z posiedzeń Komitetu Sterującego PO PT, całość
przekazanych materiałów sprowadza się do dwustronicowego zestawienia w postaci
tabeli wskazującej poszczególne wnioski i wyniki głosowania nad nimi. Nie da się
zatem jednoznacznie określić stopnia zaangażowania przedstawicieli NGO w pracach
tych komitetów.
4.5.1. Komitet Monitorujący PWW/NPR
W analizowanym okresie odbyły się dwa posiedzenia Komitetu Monitorującego
PWW/NPR: 8 czerwca 2005 r. oraz 21 września 2005 r. W skład komitetu wchodzą
reprezentanci 9 organizacji pozarządowych. Na podstawie analizy list obecności
należy stwierdzić, że ponad połowa z nich uczęszczała regularnie na posiedzenia. Są
to członkowie następujących organizacji: Stowarzyszenie Agro Biznes Klub,
Zrzeszenie Studentów Polskich, Towarzystwo Inicjatyw Europejskich i Instytut
Spraw Publicznych, natomiast na posiedzeniu w dniu 21 września pojawiły się aż
dwie osoby reprezentujące Stowarzyszenie „Pro Europa”. Przedstawiciele dwóch
organizacji: Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT oraz
Stowarzyszenia na rzecz FIP byli obecni tylko na jednym posiedzeniu, zaś na żadnym
z nich nie pojawili się członkowie Stowarzyszenia Promocji Przedsiębiorczości oraz
Sieci Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT.
Ogółem frekwencja reprezentantów NGO w komitecie była zatem wysoka. Mimo to,
nie wykazali się oni żadną aktywnością, z wyjątkiem przedstawiciela Stowarzyszenia
„Pro Europa”, który zgłosił 1 wniosek, 4 pytania oraz 1 wypowiedź.
Arkadiusz Lewicki, na posiedzeniu w dniu 8 czerwca 2005 r., zapytał o udział
partnerów społecznych i gospodarczych w prowadzonych w Ministerstwie Rolnictwa
i Rozwoju Wsi pracach nad wstępnym projektem programu operacyjnego
Wzmocnienie potencjału rozwojowego regionu i programu operacyjnego
Przekształcenia strukturalne obszarów wiejskich. Zapytał także o szczegółowe
przyczyny, dla których nie udało się poddać analizie wstępnych projektów
programów regionalnych. Zadał pytanie dotyczące realizacji strategii działań
promocyjnych i szkoleniowych. Zwrócił się z zapytaniem, czy wnioski w zakresie
promocji, dotyczące zamiaru brania pod uwagę przedstawicieli sektora public
relations, jako partnerów w prowadzonych rozmowach i konsultacjach, podjęte na
posiedzeniach Podkomitetów, zostały uwzględnione w informacji zawartej w
materiałach do punktu 9. porządku obrad.
Pozostali partnerzy społeczni zabierali w tym okresie 18 razy głos, zaś
przedstawiciele administracji publicznej – łącznie 78 razy.
4.5.2. Podsumowanie
W świetle analizy protokołów należy stwierdzić, że reprezentanci trzeciego sektora
nie byli szczególnie aktywni w pracach Komitetu Monitorującego PWW/NPR w
badanym okresie. Mimo, że przybywali dosyć regularnie na posiedzenia, to nie
zabierając głosu, za wyjątkiem jednej osoby, ograniczyli się do roli nieco biernych
obserwatorów obrad komitetu.
54
4.6.1. Komitet Monitorujący SPOT
W analizowanym okresie Komitet Monitorujący SPO Transport zbierał się
dwukrotnie: 16 czerwca 2005 r. oraz 16 września 2005 r. Reprezentujący organizacje
pozarządowe przedstawiciele Koalicji Polskich Organizacji Ekologicznych
uczestniczyli w obu posiedzeniach. Należy podkreślić z uznaniem ich wysoki stopień
aktywności, podobnie jak w poprzednim okresie. Jacek Poniewierski, członek
Stowarzyszenia Sympatyków Kolei Szynowej zabierał głos łącznie 10 razy.
Na posiedzeniu w dniu 16 czerwca 2005 r. zadał pytanie dotyczące Kwartalnego
Sprawozdania z realizacji SPOT za I kwartał 2005 r. Poprosił o udzielnie informacji
dotyczącej wyników przeprowadzonego badania opinii społecznej na temat wiedzy o
SPOT. Zgłosił wniosek dotyczący realokacji środków wsparcia finansowego Unii
Europejskiej dla działania 1.3. Rozwój systemów intermodalnych do poddziałania
1.1.1 Przebudowa linii kolejowych. W związku z tymże wnioskiem, podkreślił, iż
modernizacja linii Warszawa – Radom jest niezwykle ważna. Stwierdził, że
przesunięto środki na tabor kolejowy, który nie będzie miał po czym jeździć, jeśli nie
będzie zmodernizowana linia kolejowa. Zapytał również o informacje dotyczące stanu
zaawansowania budowy centrów logistycznych. Na posiedzeniu w dniu 16 września
2005 r. wnioskował o poszerzenie zakresu wykonania uchwały nr 3 z uwzględnieniem
problemu linii kolejowych. Poprosił o dostarczanie informacji drogą elektroniczną o
wnioskach składanych na Komitecie Sterującym ds. SPOT. Zgłosił trafną propozycję
dotyczącą sytuacji, gdy kogoś z członków Komitetu Monitorującego ds. SPOT
zainteresuje jakiś projekt lub zagadnienie. Wówczas, dzięki tym informacjom,
mógłby on wziąć udział w posiedzeniu Komitetu Sterującego na prawach
obserwatora.
Warto dodać, że w trakcie obu analizowanych posiedzeń Komitetu Monitorującego
SPO Transport pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy zabierali głos 16 razy, zaś
przedstawiciele administracji rządowej 45 razy, a administracji samorządowej 7 razy.
4.6.2. Komitet Sterujący SPOT
Podobnie jak w poprzednim okresie, na posiedzeniach Komitetu Sterującego SPO
Transport rozpatrywano bardzo liczne wnioski. Komitet zbierał się trzykrotnie: 17
czerwca 2005 r., 20 września 2005 r., 18 października 2005 r. Protokoły mają jeszcze
bardziej schematyczną postać, bez wątpienia z powodu znaczącej długości posiedzeń,
i zawierają jedynie wyniki głosowań nad poszczególnymi projektami. Nie została w
nich zanotowana żadna wypowiedź przedstawicieli organizacji pozarządowych, ani w
ogóle jakikolwiek ślad dyskusji. Bez wątpienia protokoły nie stanowią wiernego
odzwierciedlenia przebiegu obrad komitetu. W ich świetle udało się jednak
zanalizować obecność reprezentantów NGO. Wszystkie cztery organizacje:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP, Ogólnopolskie
Stowarzyszenie Samorządów na rzecz Kolei Lokalnych, Instytut Rozwoju i Promocji
Kolei oraz Instytut Ekonomii Środowiska były regularnie reprezentowane na
posiedzeniach. Należy przy tym pamiętać, że przedstawiciel tylko pierwszej z nich
ma pełne prawa członkowskie, pozostali zaś posiadają jedynie status obserwatora.
55
4.6.3. Podsumowanie
Materiały źródłowe są bardziej szczegółowe w odniesieniu do Komitetu
Monitorującego SPO Transport. W ich świetle należy stwierdzić duży stopień
zaangażowania i pełną obecność na posiedzeniach reprezentantów trzeciego sektora.
Natomiast protokoły Komitetu Sterującego są nazbyt schematyczne i poza
frekwencją, równie wysoką w przypadku członków z ramienia organizacji
pozarządowych, nie ukazują w ogóle przebiegu posiedzeń poza wynikami głosowania
nad poszczególnymi projektami.
W analizowanym okresie nie odbyło się żadne posiedzenie Komitetu Monitorującego.
Komitet zebrał się dopiero w grudniu 2005 r.
transport
W świetle informacji dostarczonych przez sekretariat Komitetu Sterującego wynika,
że w analizowanym okresie odbyły się dwa posiedzenia: 2 czerwca 2005 r. oraz 7
września 2005 r. Na żadnym z nich przedstawiciel organizacji pozarządowych nie był
obecny.
środowisko
W analizowanym okresie odbyło się jedno posiedzenie Komitetu Sterującego
strategią wykorzystania Funduszu Spójności w sektorze środowiska: 23 września
2005 r. Na posiedzeniu tym był obecny tylko przedstawiciel Instytutu na rzecz
Ekorozwoju, jednakże w świetle protokołu, nie zabierał on głosu. W protokole są
zawarte informacje wyłącznie na temat 18 wypowiedzi przedstawicieli administracji
rządowej.
4.7.4. Podsumowanie
Analizowany okres nie charakteryzuje się znaczącą intensywnością prac komitetów
zawiadujących strategią wykorzystania Funduszu Spójności. Jednocześnie należy
zaznaczyć, iż decyzje podejmowane w pierwszym okresie działania tych komitetów
dotyczyły wykorzystania większości alokacji w ramach FS. Stąd też wynika
ograniczona częstotliwość spotkań komitetów.
4.8.
Sektorowy
przedsiębiorstw”
Program
Operacyjny
„Wzrost
konkurencyjności
4.8.1. Komitet Monitorujący SPO-WKP
56
W analizowanym okresie Komitet Monitorujący SPO-WKP zebrał się jeden raz, w
dniu 20 czerwca 2005 r. Na posiedzeniu tym był obecny przedstawiciel trzeciego
sektora, Włodzimierz Hausner z Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
NOT. Podobnie, jak w poprzednim okresie był on bardzo aktywny, zabierając głos
łącznie 7 razy.
Podziękował za przygotowanie informacji dotyczących efektów pracy Komitetu
Sterującego SPO-WKP, w tym na temat podjętych środków dyscyplinujących
członków KS. Zauważył, że praca członków obu Komitetów oraz Grup Roboczych
wymaga dużo zaangażowana i dyspozycyjności. Wyraził niezadowolenie z faktu, iż
członkowie Grupy Roboczej ds. oceny wniosków w działaniu 2.3 dostali
wynagrodzenie za swoją pracę z dużym opóźnieniem. Ponadto poinformował, że w
Polsce jest realizowany – poza SPO-WKP - program wiązania środków
przeznaczonych na naukę ze środkami pochodzącymi od biznesu. Powiedział, że z
doświadczeń Naczelnej Organizacji Technicznej wynika, iż przedsięwzięcie
innowacyjne tylko wtedy może być realizowane prawidłowo, jeśli przedsiębiorca
otrzyma pomoc nie tylko na badania i rozwój, ale także na inwestycje. Zauważył
również, że jest bardzo dużo składanych wniosków, natomiast mało wniosków
przechodzi system oceny formalnej. Stwierdził, że z tego wynika, iż albo przyjęty
system oceny jest zły, albo też dużo jest składanych wniosków złej jakości.
W porównaniu z innymi komitetami Komitet Sterujący Sektorowym Programem
Operacyjnym „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw” zbierał się bardzo często w
analizowanym okresie, bo aż sześciokrotnie: 27 czerwca 2005 r., 20 lipca 2005 r., 17
sierpnia 2005 r., 27 września 2005 r., 19 października 2005 r. oraz 15 listopada 2005
r.
W komitecie znajdują się przedstawiciele trzech organizacji pozarządowych.
Uczestniczyli oni bardzo regularnie w posiedzeniach, jednakże głos zabierali tylko:
Andrzej Kidyba z Krajowego Stowarzyszenia Agencji Rozwoju Regionalnego
(łącznie 9 razy) oraz Halina Miłaszewicz z Federacji Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT (1 wypowiedź).
Prof. Kidyba na posiedzeniu w dniu 20 lipca 2005 r. poruszył kwestię
przetransferowania środków z I rundy aplikacyjnej do funduszy poręczeniowych i
pożyczkowych. Wyraził również aprobatę dla sposobu rozpowszechniania informacji
na potrzeby członków Komitetu Sterującego, stwierdzając, że każdy członek
Komitetu w razie jakichkolwiek wątpliwości miał możliwość otrzymania
dodatkowych materiałów. Zwrócił także uwagę, że dla zewnętrznych ekspertów nie
przewidziano refundacji wydatków dojazdu członków grup roboczych do spraw
oceny wniosku. W tym kontekście stwierdził, że w przyszłości takie dofinansowanie
powinno być uwzględnione. Poddał krytyce poziom dofinansowania Regionalnych
Instytucji Finansujących. Powiedział, że zbyt małe finansowanie RIF-ów w efekcie
prowadzi do zadłużania poszczególnych instytucji finansujących. Na posiedzeniu 19
października 2005 r., zasugerował, aby wprowadzić pewien filtr dla odwołujących się
przedsiębiorców.
Natomiast Halina Miłaszewicz na posiedzeniu w dniu 27 września 2005 r. zgłosiła
zastrzeżenie co do sposobu uzasadnienia projektów, które znalazły się na liście
57
rankingowej. Zwróciła uwagę na przypadki, kiedy recenzje poszczególnych członków
oceniających wniosek mają wydźwięk oceny negatywnej.
Pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy zabierali głos 8 razy, natomiast
przedstawiciele administracji publicznej – 67 razy.
4.8.3. Podsumowanie
W porównaniu z poziomem aktywności przedstawicieli organizacji pozarządowych w
innych komitetach sterujących i monitorujących reprezentanci trzeciego sektora w
komitetach zawiadujących Sektorowym Programem Operacyjnym „Wzrost
konkurencyjności przedsiębiorstw” wykazali się bardzo dużym zaangażowaniem.
Przy tym bardzo regularnie uczestniczyli w posiedzeniach.
4.9. Sektorowy Program Operacyjny „Restrukturyzacja i modernizacja sektora
4.9.1. Komitet Monitorujący SPO „Rolnictwo”
W badanym okresie Komitet Monitorujący SPO „Restrukturyzacja i modernizacja
sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich” zebrał się 7 czerwca 2005 r.
oraz 23 września. Protokół z ostatniego posiedzenia nie został jeszcze udostępniony,
ze względu na to, że zostanie zatwierdzony dopiero na kolejnym posiedzeniu, po
wprowadzeniu ewentualnych poprawek.
Należy stwierdzić, że oboje przedstawiciele trzeciego sektora w komitecie: Anna
Potok i Radosław Gawlik, byli bardzo aktywni w analizowanym okresie. Łącznie
zabierali głos 10 razy, w tym zgłaszając 2 wnioski i 1 pytanie. Dla porównania,
pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy zabierali głos trzykrotnie, zaś
przedstawiciele administracji publicznej – 23 razy.
Anna Potok, przedstawicielka Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich, na
posiedzeniu w dniu 7 czerwca 2005 r. złożyła wniosek, aby wykluczyć kryterium
dostępu w Schemacie II „Pilotażowego Programu Leader+”, jakim jest gęstość
zaludnienia 120 osób na km2, ze względu na polską specyfikę obszarów wiejskich,
gdzie głównym problemem nie jest, jak w krajach „15” pustoszenie wsi, ale jest nim
wysoka liczba osób bezrobotnych, którym należy stworzyć miejsca pracy i źródła
utrzymania. Słusznie zauważyła przy tym, że ta sytuacja dotyczy właśnie takich
regionów, jak województwo świętokrzyskie i małopolskie, w których złożona jest
największa ilość projektów, a które jednak ze względu na niespełnienie w/w
kryterium mogą nie zostać zaakceptowane. Wypowiadała się również na temat
propozycji zmian do Uzupełnienia Programu, zgłaszając szereg uwag. W trakcie
posiedzenia zadała pytanie, kiedy zostanie uruchomiony priorytet Pomoc techniczna
w SPO „Rolnictwo”. Wyraziła także zaniepokojenie faktem, że w ramach „Programu
Pilotażowego Leader +” dotychczas nie zostały opublikowane kryteria i wytyczne
dotyczące strategii i szczegółowe procedury regrantingu. W związku z tym,
zaapelowała o jak najszybsze upowszechnienie tych dokumentów.
Radosław Gawlik, reprezentujący w komitecie Stowarzyszenie Ekologiczne EKOUNIA, na posiedzeniu w dniu 7 czerwca 2005 r. wyraził zaniepokojenie w związku z
opóźnieniami w realizacji umów w ramach Działania „Pilotażowy Program Leader+”.
58
Natomiast w trakcie dyskusji nad propozycją zmian Uzupełnienia Programu zgłosił
wniosek, aby sformułowano dodatkowy koszt kwalifikowalny, jakim miałyby być
wydatki na przeprowadzenie konsultacji społecznych opracowywanych ekspertyz czy
projektów dokumentów programowych z rolnikami, beneficjentami, samorządem
terytorialnym, przedsiębiorcami, organizacjami społecznymi. Zwrócił również uwagę
na potrzebę weryfikacji systemu wynagrodzeń dla doradców publicznych – zwłaszcza
doradców rolnośrodowiskowych - podległych Ośrodkom Doradztwa Rolniczego
(ODR). Poddał krytyce obecnie funkcjonujący system, w którym instytucje ODR
przejmują niemałe środki w ramach SPO „Rolnictwo”, a nie występują żadne
wewnętrzne mechanizmy motywujące doradców. Efektem tego jest niewielka liczba
wniosków o płatności rolnośrodowiskowe.
4.9.2. Komitet Sterujący SPO „Rolnictwo”
Komitet Sterujący SPO „Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego
oraz rozwój obszarów wiejskich” zbierał się siedmiokrotnie w badanym okresie: 3
czerwca 2005 r., 4 lipca 2005 r., 29 lipca 2005 r., 30 sierpnia 2005 r., 19 września
2005 r., 18 października 2005 r., 25 listopada 2005 r.
Przedstawiciel trzeciego sektora uczestniczył w każdym z tych posiedzeń. Był
również dosyć aktywny, zabierając czterokrotnie głos. Pozostali partnerzy społecznogospodarczy zgłosili w tym okresie 3 wnioski oraz 5 innego rodzaju wypowiedzi.
Najbardziej aktywni byli przedstawiciele administracji publicznej, którzy łącznie
wypowiadali się 69 razy.
Wiesław Różański, ze Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy RP, na posiedzeniu
w dniu 19 września 2005 r. poruszył problem zawierania w ramach SPO „Rolnictwo”
umów z podmiotami będącymi spółkami jawnymi.
Na posiedzeniu w dniu 25 listopada 2005 r. przejął przewodnictwo grupy roboczej do
spraw Działania 1.5. „Poprawa przetwórstwa i marketingu artykułów rolnych”.
Zadaniem grupy było dokonanie analizy dotychczasowego sposobu rekomendowania
list projektów w ramach Działania 1.5. SPO „Restrukturyzacja i modernizacja sektora
żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich”.
4.9.3. Podsumowanie
W badanym okresie przedstawiciele organizacji pozarządowych uczestniczyli bardzo
aktywnie w pracach obu komitetów funkcjonujących w ramach SPO
„Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów
wiejskich”. Obok 100% frekwencji wykazali się dużym zaangażowaniem i
profesjonalizmem. W przypadku Komitetu Sterującego należy stwierdzić, że
aktywność przedstawiciela NGO wzrosła w porównaniu z poprzednim okresem.
4.10. Sektorowy Program Operacyjny „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 20042006”
4.10.1. Komitet Monitorujący SPO „Ryby”
W drugiej połowie 2005 roku Komitet Monitorujący SPO „Rybołówstwo i
przetwórstwo ryb 2004-2006” zbierał się trzykrotnie: 15 czerwca, 19 października
59
oraz 16 listopada. Reprezentant trzeciego sektora – Bogusław Szemioth z Polskiego
Stowarzyszenia Przetwórców Ryb - uczestniczył w każdym z nich, wielokrotnie
zabierając głos. Zgłosił 3 wnioski, 2 pytania oraz 10 innego rodzaju wypowiedzi,
czasem bardzo krótkich.
Na posiedzeniu w dniu 15 czerwca 2005 r. zapytał, czy założenie o przyjęciu do
wycofania do 40% floty, które to założenie było przyjęte kilka lat temu, jest wciąż
uzasadnione w odniesieniu do obecnego stanu zasobów. Stwierdził, że ewentualne
czasowe wstrzymanie przyjmowania wniosków powinno być poprzedzone informacją
dla rybaków o takich planach. Natomiast w odniesieniu do problemu niskiego stopnia
wykorzystania funduszy w ramach niektórych działań SPO, wypowiedział się w
imieniu przetwórców, że jest to powodowane, m.in. trudną współpracą z bankami i
wysokimi wymogami przy udzielaniu przez nie kredytów. Jako dowód na to podał
fakt, iż najwięcej wniosków dotyczy dziedziny, w której współdziałanie z bankiem
nie jest niezbędne dla wnioskodawcy.
Na posiedzeniu w dniu 16 września 2005 r. wystąpił z wnioskiem o wyjątkowo
wnikliwy monitoring procesu redukcji floty ze strony Instytucji Zarządzającej. Złożył
także wniosek o relokację środków z Działania 3.3 Rybacka infrastruktura portowa
do Działania 3.4 Przetwórstwo i rynek rybny. Na posiedzeniu w dniu 8 listopada 2005
r. wyraził głębokie zaniepokojenie stanowiskiem Instytucji Zarządzającej w sprawie
kontynuowania procesu złomowania. Podkreślił, że redukcja statków będzie się
wiązała również ze zmniejszeniem liczby miejsc pracy w sektorze przetwórstwa w
regionach zagrożonych bezrobociem strukturalnym.
Wszyscy pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy zgłosili w trakcie posiedzeń
zbliżoną liczbę wypowiedzi, zabierając głos łącznie 16 razy. Natomiast
przedstawiciele administracji publicznej wypowiadali się 92 razy.
4.10.2. Komitet Sterujący SPO „Ryby”
Posiedzenia komitetu odbyły się pięciokrotnie w badanym okresie: 3 czerwca 2005 r.,
30 czerwca 2005 r., 26 sierpnia 2005 r., 22 września 2005 r. oraz 27 października
2005 r.
W świetle analizy protokołów należy stwierdzić bardzo duże zaangażowanie
przedstawicieli trzeciego sektora. Przy czym obaj członkowie Polskiego
Stowarzyszenia Przetwórców Ryb uczestniczyli we wszystkich posiedzeniach,
natomiast reprezentant Stowarzyszenia Armatorów Rybackich był obecny jedynie na
dwóch posiedzeniach. Przedstawicielka WWF Polska, która posiada tylko status
obserwatora, nie była w tym okresie na żadnym z posiedzeń.
Członek Stowarzyszenia Armatorów Rybackich zabierał głos trzykrotnie, natomiast
szczególną aktywnością wykazał się Krzysztof Wołosiuk, jeden z przedstawicieli
Polskiego Stowarzyszenia Przetwórców Ryb, zgłaszając 3 wnioski, 1 pytanie oraz 16
innego rodzaju wypowiedzi. Pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy zabierali głos
łącznie 20 razy.
Krzysztof Wołosiuk na posiedzeniu 3 czerwca 2005 r. wypowiedział się
zdecydowanie przeciwko blokowaniu wniosków poprzez odkładanie ich rozpatrzenia
do następnych posiedzeń Komitetu Sterującego. Na posiedzeniu 26 sierpnia 2005 r.
60
powrócił do tej kwestii powodowany zastrzeżeniami co do szczegółowości
protokołów. Uznał, że jego wypowiedź z 3 czerwca nie została wystarczająco
zaprotokołowana. Złożył zatem formalny wniosek, o uzupełnienie protokołu.
Przekładanie wniosków na następne posiedzenia uznał za bezprawne (wywołało to
ożywioną dyskusję). Stwierdził: „My jesteśmy oczywiście po to żeby pytać, chronić
wydawanie publicznych pieniędzy, ale nie jesteśmy od tego, żeby po wszystkich,
którzy sprawdzali ten wniosek, decydować o merytorycznych sprawach i
rozwiązaniach zakładu.” Na tym samym posiedzeniu, w trakcie dyskusji nad zmianą
regulaminu Komitetu Sterującego, złożył również wniosek formalny, aby ograniczyć
głosowanie projektów w drodze korespondencyjnej tylko do działania społecznoekonomicznego.
Ryszard Klimczak, reprezentujący w Komitecie Sterującym Stowarzyszenie
Armatorów Rybackich, na posiedzeniu w dniu 26 sierpnia 2005 r. zadał pytanie, jak
należałoby potraktować sytuację, gdy podczas złomowania kutra rybackiego jego
właściciel zmarł nie zdążywszy złożyć wniosku o rekompensatę. Wątpliwości budzi
to, czy jego spadkobiercy (w tym przypadku żona zmarłego rybaka) mogą uzyskać
rekompensatę.
Przedstawiciele III sektora w Komitecie Monitorującym i Sterującym SPO
„Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004-2006” reprezentują organizacje branżowe.
Podobnie, jak w poprzednim okresie, uczestniczyli oni regularnie i bardzo aktywnie w
posiedzeniach. Stopień ich zaangażowania jest zbliżony do tego, jaki wykazali
pozostali partnerzy społeczno-gospodarczy. Należy przyznać, że korzystając z
posiadanej wiedzy i doświadczenia, starali się oni głównie o ochronę interesów grup,
które reprezentują, a zatem przetwórców i armatorów.
5. Rozdział IV. Analiza wypowiedzi członków komitetów z ramienia
organizacji pozarządowych
5. 1. Uwagi metodologiczne – sposób zbierania danych
Nie ulega wątpliwości, że gdyby ograniczyć się wyłącznie do analizy protokołów z
posiedzeń komitetów, obraz aktywności przedstawicieli sektora nie rysowałby się tak
pełnie, jak z sięgnięciem do opinii ich samych na temat komitetów, których są oni
członkami. Dlatego też w drugiej fazie badań, przedstawiciele organizacji
pozarządowych, wchodzący w skład komitetów monitorujących i sterujących,
również regionalnych, zostali poproszeni o udzielenie odpowiedzi na 8 pytań
dotyczących komitetów:
Co
należałoby zmienić w pracy komitetów od strony organizacyjnej?
Na
jakim
etapie - programowania, finansowania czy monitorowania wydatkowania
funduszy - powinien być bardziej słyszalny głos przedstawicieli
organizacji pozarządowych?
61
powinna być
komitetach?
-
-
rola
przedstawicieli
organizacji
Jaka
pozarządowych
w
Czy
członkowie komitetów powinni przechodzić specjalne szkolenie? Jeżeli
tak, to jakiego rodzaju?
Jak Pani/Pan
ocenia funkcjonowanie komitetu, którego jest Pani/Pan członkiem?
Czy
kiedykolwiek miała miejsce sytuacja, że czuli się Państwo, jako
przedstawiciele społeczni lekceważeni, a Wasz głos pomijany?
Czy
kiedykolwiek miała miejsce sytuacja, że w związku z uczestnictwem w
pracach komitetu wywierano na Panią/Pana jakąkolwiek presję albo
próbowano wpłynąć na podjęte decyzje, udział w głosowaniu itp.?
Co
przyniosło dotychczas największą satysfakcję w związku z udziałem
Pani/Pana w pracy komitetu, a co traktuje Pani/Pan jako największe
niepowodzenie?
Łącznie 24 przedstawicieli organizacji pozarządowych wypowiedziało się na temat
swojego udziału w pracach komitetów, zarówno krajowych, jak i regionalnych. Pełną
listę tych osób zawiera załącznik C. Zdecydowana większość respondentów wypełniła
i odesłała pocztą elektroniczną specjalnie przygotowaną ankietę z zestawieniem
powyższych pytań. Część przedstawicieli udzieliła natomiast wywiadu przez telefon,
bądź osobiście. Nadesłano także jedną opinię samodzielnie zredagowaną.
5.2. Wypowiedzi członków komitetów
5.2.1. Strona organizacyjna pracy komitetów
Respondenci chętnie wypowiadali się na temat strony organizacyjnej pracy
komitetów, ich regulaminu i procedur. Wskazywali również, co należałoby zmienić
w pracy komitetów, aby usprawnić ich funkcjonowanie.
Według Marty Wiśniewskiej, zasiadającej z ramienia WWF Polska w Komitecie
Monitorującym strategię wykorzystania Funduszu Spójności, powinno być więcej
czasu na omówienie poszczególnych projektów, dokumenty powinny być generalnie
lepszej jakości oraz konieczne jest przesyłanie ich w wersji elektronicznej przed
posiedzeniami.
Na podobną niedogodność wiążącą się ze zbyt krótkim czasem na omówienie
projektów wskazują reprezentanci Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
NOT w Komitecie Sterującym dla Priorytetu 3 SPO RZL: Małgorzata Wojnarowska i
Bronisław Wesołowski, wskazując że materiały do posiedzeń powinny być
przekazywane przynajmniej z tygodniowym wyprzedzeniem, ponieważ duża ilość
wniosków na każdym posiedzeniu wymaga kilkugodzinnej analizy.
Robert Cyglicki, przedstawiciel Instytutu Ekonomii Środowiska i Koalicji POE,
postuluje zapewnienie jeszcze większej ilości czasu członkom komitetów. Sądzi, że
byłoby idealnie, gdyby członkowie KS dostawali również dane dotyczące wniosków i
projektów, które będą rozpatrywane w dalszej kolejności. To pozwoliłoby na
62
pełniejsze rozeznanie i ewentualne przekonsultowanie projektów w tych miejscach,
gdzie miałyby one być realizowane. Jest to pomysł ze wszech miar słuszny. Tym
niemniej, trudny do zrealizowania ze względu na zbyt dużą bierność organizacji
pozarządowych. Potwierdził to Robert Cyglicki, który poprzez prowadzoną przez
siebie listę dyskusyjną samodzielnie stara się o zdobycie jak największej ilości opinii
na temat celowości i zasadności projektów dotyczących sektora transportu na danym
obszarze.
Anna Potok, reprezentująca Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich, w Komitecie
Monitorującym SPO „Rolnictwo” stwierdza, że nie ma pod względem
organizacyjnym żadnych zasadniczych uwag krytycznych. Jako negatywne zjawisko
wskazuje jednak na częste nieobecności na posiedzeniach przewodniczącego
komitetu. Dodaje również, że nie są w ogóle przygotowywane na posiedzenia
poważniejsze opracowania analityczne, które pozwalałyby członkom komitetu na
merytoryczną dyskusję.
Włodzimierz Hausner, ze Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT,
działający w Komitecie Monitorującym SPO-WKP ocenia pozytywnie stronę
organizacyjną swojego komitetu: „Posiedzenia są dobrze przygotowane i sprawnie
prowadzone”. A jednak wskazuje na pewną niedogodność: „Krytycznie oceniam
nadmiar przesyłanych materiałów – raz drogą e-mailową, później pocztą, a trzeci raz
są doręczone na posiedzeniu Komitetu. Na posiedzeniach powinno być więcej
prezentacji i przykładów z realizacji Programu, mniej zaś wcześniej przesyłanych
materiałów”.
Piotr Kowalski sądzi, że pracę KS dla Priorytetu 1 SPO RZL, w którym zasiada z
ramienia ZHP, usprawniłaby możliwość poproszenia o opinię ekspertów
zewnętrznych w konkretnych przypadkach, które budzą kontrowersje. Taki właśnie
zapis powinien zatem znaleźć się w regulaminie komitetu.
Natomiast, mimo że w regulaminie Komitetu Sterującego SPO-WKP jest
przewidziana możliwość powoływania ekspertów i grup roboczych, to nie jest ona
wykorzystywana. Budzi to zastrzeżenia Jerzego Polaczka, członka KS z ramienia
Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (SPWiR). Mimo, że jego
organizacja zgłosiła do dyspozycji Komitetu Sterującego SPO-WKP kilku ekspertów
(z listy rzeczoznawców SPWiR), jednakże komitet nie korzysta z ich pomocy, co
uzasadniono poufnym charakterem materiałów stanowiących przedmiot obrad.
Robert Cyglicki stwierdził, że w przypadku Komitetu Sterującego ds. Funduszu
Spójności (komponent transport) dwukrotnie dochodziło do zmiany składu, zmieniał
się też przewodniczący. To natomiast nieco dezorganizuje pracę komitetu. Według
niego, dużym utrudnieniem organizacyjnym dla udziału przedstawicieli organizacji
pozarządowych w pracach Komitetu Sterującego SPO Transport jest to, że regulamin
tego komitetu nie przewiduje zwrotu kosztów podróży dla obserwatorów, a są oni
tamże jedynie obserwatorami. Jest to przykładem swoistej dyskryminacji partnerów
społecznych. Robert Cyglicki osobiście wnioskował odpowiednią zmianę w
regulaminie, która zmieniłaby ten stan rzeczy.
Tomasz Perkowski z Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej jest przeświadczony, że
sprawy formalne, takie jak konieczność uzupełnienia wniosków czy zmiany
numeracji stron, powinny być omawiane wcześniej pomiędzy zainteresowanymi
stronami (jednostka wdrażająca, przedstawicielstwo UE, jednostka monitorująca). W
trakcie spotkań komitetów powinny być natomiast rozstrzygane sprawy
merytorycznego uzasadnienia realizacji wniosku, na co tymczasem zwykle brakuje
czasu. Przy tym, dodaje gorzką uwagę: „Sensowność wniosków nie jest oceniana ani
przez niezależnych recenzentów ani przez Komitet”.
63
Podobnie, Ewa Mańkiewicz-Cudny z Federacji Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT zgłosiła zastrzeżenia do zbyt sformalizowanej prezentacji
wniosków na posiedzeniach. Dyskusja, wszakże moderowana przez
przewodniczącego komitetu, często dotyczy drugorzędnych zagadnień we wniosku, a
nie jego istoty.
Szczegółowe uwagi na temat strony organizacyjnej RKS zgłosiła Barbara
Szczerbińska, reprezentująca Ośrodek Wspierania Organizacji Pozarządowych w
podlaskim RKS. Według niej, należałoby uszczegółowić dostępność członków
komitetu do dokumentów. W początkowym okresie funkcjonowania RKS jego
członkowie otrzymywali przed posiedzeniem pełną dokumentację na CD-Romie.
Natomiast od listopada 2004 r. jest dostarczany tylko skrócony opis projektów.
Całość dokumentacji jest do wglądu w siedzibie Urzędu Marszałkowskiego, między
godz. 10 a 14, co stanowi pewne utrudnienie. Wszyscy członkowie komitetu powinni
otrzymywać całość materiałów, albo tak jak było wcześniej na nośnikach CD, albo
np. poprzez Internet za pośrednictwem specjalnego kodu dostępu. Regulamin
powinien także bardziej szczegółowo rozstrzygać, co jest jawne a co tajne, jeżeli
chodzi o obrady komitetu. Kolejną kwestią do rozwiązania jest określenie
kompetencji Komitetu Sterującego. Jego głos jest za mało słyszalny, jest rzeczywiście
tylko doradczy, a nie obligatoryjny. W efekcie ciekawym zjawiskiem jest to, że często
dany wniosek otrzymuje zupełnie inne miejsce na liście rankingowej panelu
ekspertów i na posiedzeniu Komitetu, gdy tymczasem Urząd Marszałkowski pomija
te oceny i wybiera, coś innego, niż było to rekomendowane.
Jacek Gądecki z kujawsko-pomorskiego RKS stwierdza, że początki pracy komitetu
były trudne, w związku z brakiem ostatecznych procedur i słabym przygotowaniem
niektórych członków RKS. Mimo, że obecnie praca w ramach komitetu przebiega bez
większych problemów, to pewną trudnością jest ciągłe dokooptowywanie nowych
członków RKS, którzy pojawiają się na kolejnych spotkaniach. Oczywiście takie
nowoprzybyłe osoby mają problemy z wdrożeniem się w prace komitetu.
5.2.2. Rola przedstawicieli organizacji pozarządowych w komitetach
Przeważają opinie, że głos przedstawicieli organizacji pozarządowych powinien być
słyszalny na każdym etapie wdrażania funduszy strukturalnych – począwszy od
okresu programowania, a zatem ustalania kształtu poszczególnych programów
operacyjnych, po etap finansowania konkretnych projektów i monitorowania
wydatkowania funduszy. Część przedstawicieli jest jednak przekonana, że kluczowy
jest etap programowania. Jak podkreśla Piotr Kowalski z ZHP, działający w
Komitecie Sterującym dla Priorytetu 1 SPO RZL, proponowane działania często nie
przystają do potrzeb diagnozowanych przez organizacje pozarządowe. Podobnie
uważa Tomasz Perkowski z Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej wskazując przy tym, że
programowanie stanowi najważniejszy, a jednocześnie najmniej doceniany etap w
procesie wydatkowania funduszy. Jako kluczowy wskazują również etap
programowania Małgorzata Wojnarowska i Bronisław Wesołowski z Federacji
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT oraz Robert Cyglicki reprezentujący
Koalicję Polskich Organizacji Ekologicznych.
Natomiast Mariola Roguska-Kopańczyk, reprezentantka Naczelnej Rady Zrzeszeń
Handlu i Usług w Komitecie Monitorującym SPO-WKP wskazuje na etap
monitorowania, jako najistotniejszy z punktu widzenia partnerów społecznych.
64
Respondenci wyraźnie dzielą się na dwie grupy – zwolenników eksperckiej roli
przedstawicieli trzeciego sektora oraz roli głównie obserwatora społecznego. Obu
kierunkom nie sposób odmówić racji i słuszności ich argumentacji.
Zdecydowana większość przedstawicieli wypowiedziała się za tym, aby członkowie
komitetów dysponowali odpowiednią wiedzą merytoryczną. A zatem powinni być
bardziej aktywnymi ekspertami niż jedynie społecznymi obserwatorami w trakcie
posiedzeń. Wszyscy uczestnicy badania przyznawali, że częstokroć omawiane
projekty - dotyczy to przede wszystkim prac komitetów sterujących - wymagają
posiadania specjalistycznej wiedzy. Na szczególną uwagę w tym kontekście zasługuje
wypowiedź Włodzimierza Hausnera, ze Federacji Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT, który stwierdza, że wszyscy członkowie Komitetu powinni
posiadać fachową wiedzę i doświadczenie w tematyce związanej z pracami komitetu.
„Posiedzenia Komitetu Monitorującego to nie konferencja naukowa – ale posiedzenie
„sztabu” oceniającego realizację programu i władnego dokonywać w nim
niezbędnych zmian i ustalania reguł postępowania.”
Najbardziej reprezentatywna dla drugiego stanowiska jest opinia Tomasza
Perkowskiego z Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. „Przedstawiciel społeczny
powinien mieć przygotowanie w roli recenzenta projektów grantowych. Fachowa
wiedza ani doświadczenie nie są konieczne, gdyż autorzy projektów też nimi nie
dysponują.” Podobnie Ewa Mańkiewicz-Cudny, przedstawicielka Federacji
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, podkreśla wagę społecznego punktu
widzenia reprezentantów organizacji w komitetach. Ten społeczny wymiar musi
jednak być podbudowany wiedzą o mechanizmach funkcjonowania gospodarki i jej
wpływie na społeczny rozwój. Słusznie stwierdza przy tym, że członkowie
reprezentujący organizacje pozarządowe winni bardziej oceniać samą celowość
realizacji danego projektu, niż to, czy jest on dobrze wypełniony i czy są poprawne
szczegóły.
Tak samo, Jacek Gądecki z kujawsko-pomorskiego RKS sądzi że bardzo ważna jest
rola społecznego obserwatora prac komitetu, którą nazywa funkcją „uwrażliwiającą”.
Dodaje przy tym, że to panel ekspertów musi wykazywać się profesjonalnym
przygotowaniem do rozwiązywania konkretnych problemów i decydowaniu o jakości
wnioskowanych projektów.
Na tle tych wypowiedzi na uwagę zasługuje stanowisko Roberta Cyglickiego,
łączącego doświadczenia z udziału w pracach dwóch komitetów: KS SPO Transport i
KS ds. Funduszu Spójności w sektorze transportu. Stwierdza on, że w przypadku
SPO Transport przedstawiciele organizacji pozarządowych pełnią właśnie rolę
ekspertów. Nie ulega wątpliwości, że mimo iż ekspertów się wysłuchuje, to
niekoniecznie się ich opinię bierze później pod uwagę. O wiele większą rolę
odgrywałby głos całej grupy – środowiska NGOs a nie poszczególnych ekspertów.
Tych się niestety czasem lekceważy.
Według Roberta Cyglickiego, przedstawiciel społeczny w Komitecie powinien pełnić
podobną rolę, jak w przypadku koordynatora jakiegoś projektu. Nie musi on znać się
na wszystkim, ale powinien umieć dobierać sobie współpracowników. Tak samo
przedstawiciel społeczny w Komitecie powinien umieć się komunikować w ramach
danego sektora i wyszukiwać sobie ludzi z odpowiednią wiedzą, którzy by się z nim
tą wiedzą później podzielili. Najważniejsze, aby rolę przedstawiciela społecznego
pełnili ludzie, którzy dysponują czasem i jednocześnie autorytetem w swoim
środowisku. Muszą mieć duże kontakty, rozwijać je i konsultować się ze swoim
środowiskiem.
65
Kwintesencją tej problematyki zdaje się być wypowiedź Anny Łączkowskiej,
reprezentantki FRDL w zachodniopomorskim RKS: „wiedza fachowa jest bardzo
przydatna, ale czasami wystarczy jedynie tzw. głos rozsądku”.
N uwagę zasługuje również wypowiedź Doroty Lasockiej, reprezentującej FRDL w
Świętokrzyskim Komitecie Monitorującym Kontrakt Wojewódzki: „widzę bardziej
przedstawicieli jako apolitycznych społeczników, próbujących dociekać co jest dobre
dla regionu i ekspertów w swoich dziedzinach, ale nie obserwatorów, bo wtedy nie
mieliby prawa głosu”. Bardzo słuszne jest także jej stwierdzenie, że trudno na
obradach regionalnych komitetów wykazać się wiedzą merytoryczną, gdyż ta
musiałaby być wręcz wszechstronna. O ile w odniesieniu do RKM wystarczyłaby
dobra znajomość ZPORR, PHARE, Kontraktu Wojewódzkiego i strategii rozwoju
województwa, to na RKS dyskutuje się dodatkowo o konkretnych projektach – od
pływalni po drogę, poprzez projekty miękkie.
5.2.3. Ocena działalności komitetów
W odniesieniu do krajowych komitetów przeważają raczej pozytywne oceny. Nikt
spośród osób biorących udział w badaniu nie spotkał się z próbami wywarcia nacisku
w związku z pracami komitetów. Na przykład, Monika Hawkes z Komitetu
Monitorującego PIW EQUAL stwierdza wprost, że każdy, kto jest obecny na
posiedzeniu Komitetu i ma ochotę zabrać głos w jakiejś sprawie, jest wówczas do
głosu dopuszczany.
Tym niemniej, liczne są również negatywne opinie przedstawicieli. Według Marty
Wiśniewskiej, z WWF Polska, reprezentującej Koalicję Polskich Organizacji
Ekologicznych w Komitecie Monitorującym strategię wykorzystania Funduszu
Spójności należy negatywnie ocenić prace komitetu ze względu na to, że posiedzenia
zbyt rzadko się odbywają. W konsekwencji tego, na spotkaniach projekty omawiane
są zbyt pobieżnie z powodu braku czasu. Ponadto jako ujemny aspekt funkcjonowania
komitetu wskazała status obserwatora zarezerwowany dla przedstawicieli organizacji
pozarządowych. Należy przyznać, że to zdecydowanie obniża rangę ich udziału i
pozbawia zasadniczo wpływu na przebieg prac komitetów. Podobne zastrzeżenie
wysunął Robert Cyglicki, powodowany doświadczeniami z udziału jedynie w
charakterze obserwatora w Komitecie Sterującym SPO Transport.
Monika Hawkes jako ujemną stronę funkcjonowania Komitetu Monitorującego PIW
EQUAL, którego jest członkiem z ramienia PAH, wskazuje na to, że część członków
Komitetu jest bierna. Widać po tym ich słabe przygotowanie merytoryczne. Anna
Potok z Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich, bardzo negatywnie ocenia poziom
zaangażowania członków Komitetu Monitorującego SPO „Rolnictwo”. Podkreśla, że
część spośród nich jest stale nieobecna, większość nie zabiera w ogóle głosu, albo
interesuje ich tylko jedno, wąskie zagadnienie. Słuszna jest zatem konkluzja, że
komitet taki jest bardzo łatwym narzędziem do manipulacji i jest mało kreatywny.
Zdecydowanie negatywna ocena działania reprezentowanego komitetu padła ze strony
Tomasza Perkowskiego. Przedstawiciel Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej określił
wprost Komitet Sterujący dla Działania 2.1 i 2.2 SPO RZL jako maszynkę do
głosowania o żenującym poziomie dyskusji i totalnym braku aktywności ze strony
66
członków komitetu. Pejoratywnej oceny dopełniło sformułowanie „tragiczna klęska”
w odniesieniu do jakości prac tegoż komitetu.
Podobnie z dużą krytyką można się spotkać w odniesieniu do regionalnych
komitetów. Anna Łączkowska z zachodniopomorskiego RKS ocenia negatywnie swój
komitet i stwierdza wprost „Czułam się lekceważona, kiedy próbowałam walczyć z
bardzo nietransparentnym sposobem tworzenia listy rankingowej projektów.
Ostatecznie tą karkołomną procedurę zmieniono, ale dopiero na wniosek z
Ministerstwa. Mam tylko nadzieję, że Ministerstwo zdecydowało się na ingerencję ze
względu na informację, które otrzymało od społecznych przedstawicieli RKS i RKM
(spotkania odbywały się w ramach Partnerstwa dla III Sektora). A nasz glos bywa po
prostu przegłosowywany”.
Ks. Stanisław Słowik, reprezentujący Caritas Diecezji Kieleckiej w świętokrzyskim
RKS wielokrotnie podkreśla w swojej wypowiedzi, że komitet nie jest w pełni
niezależny i pozostaje pod zbyt dużym wpływem przedstawicieli administracji i
Zarządu Województwa, począwszy od etapu powoływania członków komitetu po
decyzje podejmowane w odniesieniu do poszczególnych wniosków. Komitet
funkcjonuje na pozór sprawnie, ale jego funkcjonowanie sprowadza się do
potwierdzania tego, co Zarząd Województwa przygotował. Ks. Słowik stwierdza
również, że o ile głos partnerów społecznych zazwyczaj jest wysłuchany z
szacunkiem, a wniosek formalny poddany pod głosowanie, to jednak, jak zauważa z
ironią „niestety Pan Marszałek zazwyczaj miał odmienne zdanie i jego koledzy
popierali sugestię Pana Marszałka, aby nie narazić życzliwości dla swojej sprawy”.
Zwraca on również uwagę na to, że sporą część składu komitetu stanowią pracownicy
Urzędu oraz przedstawiciele samorządów składający swoje projekty do ZPORR. Stąd
też, według ks. Słowika, zdanie komitetu staje się listkiem figowym dla decyzji
politycznych Zarządu Województwa. Komitet sterujący, a tym bardziej monitorujący,
pozostaje fasadą bez praktycznego znaczenia.
Co istotne, Dorota Lasocka, reprezentantka FRDL w świętokrzyskim RKM również
wyraziła rozczarowanie „nie do końca dobrą formułą RKM, która nie daje szerokich
możliwości dyskutowania, wymiany poglądów”. Przyznała także, że komitet pełni
nieco „dekoracyjną” rolę, a powinna być ona bardziej praktyczna.
Barbara Szczerbińska, przedstawicielka OWOP w podlaskim RKS również uważa, że
nie jest właściwa taka sytuacja, gdy w ramach ZPORR wnioski mogą też składać
Urzędy Marszałkowskie. Mając decydujący głos przy podziale środków, same UM
przyznają sobie pieniądze. To kłóci się z zasadą bezstronności RKS. Barbara
Szczerbińska stwierdziła ponadto: „zdarzało się, że Przewodniczący Komitetu nie
dopuszczał mnie do głosu. Został też raz pominięty fakt zgłoszenia przeze mnie
wniosku. Trzeba było się o to upominać”.
Z negatywną oceną funkcjonowania regionalnego komitetu spotykamy się również w
wypowiedzi Ewy Gałki, która z ramienia Stowarzyszenia Centrum Promocji i
Rozwoju Inicjatyw Obywatelskich PISOP jest członkiem wielkopolskiego RKM.
Jako zasadniczy problem wskazuje ona na fakt, że przedstawiciele organizacji to tylko
dwie osoby, które tak naprawdę nie mogą nic zdziałać. Ocenia zatem komitet źle, jako
„ciało, które dla wszystkich jest koniecznością, wszystko jest „robione pod
wojewodę” nawet jeśli są głosy sprzeciwu, to i tak wszystko końcowo zostaje
zatwierdzone”.
Także Krzysztof Gorczyca, reprezentujący w lubelskim RKM organizację
ekologiczną Towarzystwo dla Natury i Człowieka, nie wyklucza, że głosy bardziej
kontrowersyjne mogłyby się spotkać z lekceważeniem podczas obrad komitetu,
67
mimo, że ocenia on raczej pozytywnie RKM oraz nie podaje faktów wywierania
jakiegokolwiek nacisku podczas podejmowania decyzji.
Jan M. Grabowski z Pomorskiej Fundacji Rozwoju, Kultury i Sztuki wystawił dobrą
ocenę kujawsko-pomorskiemu RKS, stwierdzając, że jest to bardzo sprawnie
działający komitet. Są w trakcie jego obrad prowadzone rzeczowe dyskusje, padają
merytoryczne uzasadnienia. Jako jedyny problem widzi natomiast wysoką absencję
członków komitetu na posiedzeniach.
Niezwykle cenne jest to, że również drugi przedstawiciel organizacji pozarządowych
w tym komitecie, Jacek Gądecki ze Stowarzyszenia Inicjatyw Niemożliwych
„Motyka”, przekazał swoje opinie na temat funkcjonowania RKS. Co istotne,
potwierdza on pozytywną opinię o komitecie, wystawiając mu ocenę 4, w
zaproponowanej przez siebie skali 1-5. Jako negatywne zjawisko wskazał jednak na
to, że nie wszyscy członkowie komitetu podchodzą do pracy z należytą sumiennością.
Przyznał również, że miały miejsce sytuacje lekceważenia i pomijania opinii
przedstawicieli organizacji pozarządowych. Zarzucano im również początkowo brak
wystarczającej wiedzy na temat funduszy strukturalnych. Sam jednak usprawiedliwia
to zjawisko: „lekceważenie wynika z naszego młodego wieku (mamy ok. 26 lat przy
średniej wieku ok. 50) i oczywiście nielicznej reprezentacji – 2 osoby”.
Większości ankietowanych satysfakcję przynosiło przede wszystkim odrzucanie złej
jakości wniosków. Mają oni także poczucie, tak jak Ewa Mańkiewicz-Cudny z
Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, że uczestniczą w działaniach
istotnych z punktu widzenia interesów państwa i mają wpływ na realizowanie planów
i potrzeb innych ludzi, instytucji i przedsiębiorstw. Według dwojga innych
reprezentantów Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, Małgorzaty
Wojnarowskiej i Bronisława Wesołowskiego miarą sukcesu wypływającego z udziału
w pracach komitetu jest realny wpływ na kształt projektów akceptowanych i na ich
koszty oraz fakt, że wnioskowane projekty były wielokrotnie korygowane pod
wpływem uwag zgłoszonych przez członków komitetów. Jerzy Polaczek podkreśla,
że poprzez swoje uczestnictwo w pracach Komitetu Sterującego SPO-WKP nie
realizuje żadnych osobistych ambicji i pracę traktuje wyłącznie jako społeczny
obowiązek. W przypadku, gdyby spotkał się z sytuacją, którą zakwalifikowałby jako
„niepowodzenie” natychmiast zrezygnowałby z pracy w komitecie.
Warto odnotować, że ci przedstawiciele, którzy są bardzo aktywni w trakcie
posiedzeń komitetów, odnoszą przy tym dużą satysfakcję ze swojego udziału w
pracach. Tak jest w przypadku Włodzimierza Hausnera, który z dużym
zaangażowaniem i profesjonalizmem wielokrotnie zabierał głos w trakcie posiedzeń
Komitetu Monitorującego SPO-WKP. Dzięki temu mógł też z zadowoleniem
obserwować pozytywne efekty zgłoszonych przez siebie uwag i wniosków.
5.2.4. Postulowane zmiany
W świetle wielu wypowiedzi przedstawicieli, konieczne jest lepsze przygotowanie do
udziału w pracach komitetów. W Komitecie Monitorującym strategię wykorzystania
Funduszu Spójności, według Marty Wiśniewskiej, przydałyby się szkolenia na temat
legislacji środowiskowej UE. Marta Wiśniewska uważa także, że członkowie
komitetu powinni reprezentować różne grupy i być przygotowani merytorycznie w
swoim temacie, a ponadto powinny być także reprezentowane filary: społeczny i
środowiskowy.
68
Anna Łączkowska z Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej sądzi, że członkowie
RKS powinni uczestniczyć w dodatkowych szkoleniach, które po pierwsze
dotyczyłyby konkretnych działań związanych z rekomendowanymi projektami, po
drugie zaś poświęcone byłyby monitorowaniu i kontrolowaniu realizowanych
projektów. Zaś ks. Słowik stwierdza sentencjonalnie „szkoleń nigdy nie za wiele”. Nie
sposób też nie zgodzić się z jego stwierdzeniem: „jeżeli oczekujemy, aby cokolwiek
liczono się z naszym głosem, to oczywiste jest posiadanej fachowej wiedzy i
doświadczenia w tym zakresie”. Zaś Ewa Gałka z wielkopolskiego RKM sądzi, że
najbardziej przydatne byłyby szkolenia pokazujące członkom Komitetów w jaki
sposób mają one pracować, a jak nie powinny oraz wskazujące możliwe kroki w
sytuacjach niezgodności z zasadami.
Minimum stanowi szkolenie przybliżające i wyjaśniające zasady aplikowania o środki
oraz omawiające kwestie rozliczeń i realizacji projektów, jak stwierdza Piotr
Kowalski. Podobnie sądzi Ewa Mańkiewicz-Cudny, wskazując że członkowie
powinni sami znać zasady pisania wniosków i oceny kosztów, jak również lepiej
poznać te elementy NPR, których realizację przybliżają oceniane projekty.
Z kolei, według Roberta Cyglickiego, szkolenia ogólne raczej niewiele dają,
natomiast szkolenia i treningi branżowe są jak najbardziej potrzebne, zwłaszcza takie,
które dotyczą oceny studiów wykonalności czy wstępnych analiz finansowych. A
zatem przede wszystkim potrzebne jest rozwijanie wiedzy praktycznej. Przydałoby się
również więcej ekspertyz zewnętrznych na rzecz KS, finansowanych ze środków PO
Pomoc Techniczna. Bardzo podobną opinię przekazał Włodzimierz Hausner, z
Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT: „W moim przekonaniu w
ramach szkolenia powinniśmy uzyskać większą wiedzę np. jak sporządzić wnioski do
Programu i jak je oceniać i rozliczać. Uzyskanie płatności w odpowiednim terminie to
wg mnie najsłabsza strona naszego SPO-WKP. Wiedza ogólna musi być poparta
przykładami.”
Zwolennikiem minimalnego poziomu szkoleń dla członków komitetów jest natomiast
Stefan Krychniak, ze Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP,
zasiadający w Komitecie Sterującym SPO Transport. Podobnie, Jerzy Polaczek,
działający z ramienia Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów w
Komitecie Sterującym SPO-WKP jest usatysfakcjonowany poziomem wstępnych
szkoleń przygotowujących do pracy w komitecie. Szkolenia te dotyczyły głównie
spraw formalno-prawnych związanych z pracą Komitetu Sterującego i jak to zwięźle
określił -„filozofią” pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych. Trzeba
jednak pamiętać o tym, że obaj panowie dysponują dobrym przygotowaniem
merytorycznym i zajmują w istocie pozycję ekspercką w swoich komitetach. Zatem
to, co jest dla nich wystarczające, nie zawsze będzie stanowić odpowiednie
wprowadzenie dla osób, nie dysponujących specjalistyczną wiedzą w zakresie
tematyki programu operacyjnego, którym zajmuje się dany komitet.
Tak samo, Wiesław Różański reprezentujący branżową organizację - Stowarzyszenie
Rzeźników i Wędliniarzy RP - w Komitecie Sterującym SPO „Rolnictwo” również
uważa, że nie są potrzebne żadne dodatkowe szkolenia. Wyraził przy tym opinię, że
wszyscy członkowie komitetów powinni bezwzględnie wykazywać się fachową
wiedzą i doświadczeniem w odniesieniu do tematyki prac komitetu już z chwilą
przyjęcia członkostwa w komitecie.
69
Na uwagę zasługuje propozycja Tomasza Perkowskiego, który uważa, że zasadnicze
prace Komitetu Sterującego powinny być poprzedzone przygotowawczym
spotkaniem. Na takim spotkaniu członkowie Komitetu mogliby zająć się ustaleniem
strategii działania, wyznaczenia kryteriów oceny wniosków i priorytetów całego
programu.
Z ciekawym pomysłem wystąpiła Monika Hawkes, z Polskiej Akcji Humanitarnej,
która stwierdziła, że przydałoby się, aby jeszcze przed zgłoszeniem kandydatur do
komitetów potencjalni członkowie przechodzili minimum szkoleniowe w swoich
organizacjach.
Ewa Mańkiewicz-Cudny, z Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
uważa, że aby nastąpiła poprawa jakości prac komitetów, jego członkowie powinni
się lepiej poznać, a ponadto wiedzieć, jakie projekty preferują ich organizacje, aby
wypełniać dobrze swoją rolę reprezentantów. Stwierdziła na podstawie własnych
doświadczeń, że Komitet Sterujący dla działań 2.3 i 2.4 SPO RZL jest zbyt
zatomizowany. Z podobną sugestią wystąpił ks. Słowik, stwierdzając „ważne też
wydaje się być zintegrowanie składu komitetu”. Tak samo, Barbara Szczerbińska, na
podstawie obserwacji funkcjonowania podlaskiego RKS twierdzi, że przedstawiciele
społeczni działający w Komitecie stanowią bardzo zróżnicowaną grupę, nie potrafią
się czasem oderwać od swojego zaplecza, interesują się głównie sprawami
związanymi ze swoim środowiskiem, gdy tymczasem strona samorządowa jest
bardziej solidarna i konsekwentna w swoich postawach.
Natomiast Marta Wiśniewska z WWF Polska, na podstawie swoich doświadczeń
wyniesionych z uczestnictwa w Komitecie Monitorującym strategię wykorzystania
Funduszu Spójności, jako konieczne zmiany wskazuje zapewnienie większej
reprezentatywność grup interesu, zróżnicowanie partnerów społecznych, w tym
oczywiście organizacji pozarządowych.
Na uwagę zasługuje propozycja Anny Potok, reprezentantki Forum Aktywizacji
Obszarów Wiejskich w Komitecie Monitorującym SPO „Rolnictwo”, która
zauważyła że bardzo przydatne mogą być okresowe spotkania przedstawicieli
organizacji pozarządowych z różnych Komitetów. Jako przykład pozytywnego
oddziaływania takiego rodzaju spotkań może posłużyć środowisko organizacji
ekologicznych.
Należy podkreślić, że przedstawiciele organizacji ekologicznych dzięki bardzo
sprawnemu zorganizowaniu i koordynacji ze strony Koalicji POE od początku mają
okazję wymieniać swoje doświadczenia oraz uzyskiwać wsparcie merytoryczne na
regularnie organizowanych spotkaniach dla reprezentantów POE w komitetach.
Andrzej Guła reprezentujący Instytut Ekonomii Środowiska oraz Andrzej Kassenberg
z Instytutu na Rzecz Ekorozwoju podkreślają, że jedną z istotnych zasad jaką
kierować powinni się przedstawiciele w ciałach doradczych, takich jak komitety
sterujące czy monitorujące, jest sprawozdawczość i komunikowanie się ze
środowiskiem, które ci przedstawiciele reprezentują. Co więcej, członkowie
organizacji ekologicznych zobowiązali się do dzielenia się informacjami i wymiany
doświadczeń jeszcze w okresie, gdy kandydowali do komitetów. Panowie Guła i
Kassenberg wywiązują się z tego obowiązku poprzez rozsyłanie do zainteresowanych
organizacji drogą e-mailową tzw. ekonotek oraz zamieszczane informacji na stronach
internetowych swoich organizacji (www.iee.org.pl, www.ine-isd.org.pl).
Andrzej Guła i Andrzej Kassenberg przekazali również istotne uwagi dotyczące
usprawnienia prac Komitetu Sterującego ds. Funduszu Spójności – komponent
70
środowisko, wskazując na konieczność wypracowania spójnego i przejrzystego
systemu oceny projektów inwestycyjnych. Uważają oni, że jasne i przejrzyste kryteria
wyboru projektów powinny zostać zdefiniowane i być ogólnodostępne dla
potencjalnych beneficjentów Funduszu Spójności.
Bez wątpienia powinno nastąpić zwiększenie rangi przedstawicieli organizacji
pozarządowych w tych komitetach, gdzie mają oni jedynie status obserwatorów, tak
aby uzyskali oni prawa pełnego członka. Zwracali na to uwagę Robert Cyglicki i
Marta Wiśniewska.
W odniesieniu do regionalnych komitetów, jak sądzi ks. Słowik, ważne byłoby
wskazanie praktycznych instrumentów ograniczających samowolę Marszałków
Województwa. Ewa Gałka dodaje także, że konieczne jest na przyszłość
dotrzymywanie 7-dniowych terminów powiadamiania o posiedzeniach, co w
przypadku wielkopolskiego RKM nie jest niestety stosowane.
Jan M. Grabowski uważa, że należałoby zmienić rolę RKS w procesie wdrażania
funduszy strukturalnych. RKS winien być ostatnim ogniwem w łańcuchu oceny
projektów, a nie jak jest obecnie jedynie organem doradczym dla samorządu
województwa, który decyduje o przyznaniu dofinansowania konkretnemu wnioskowi.
5.3. Podsumowanie
Bez wątpienia sam fakt wzięcia udziału w badaniach jest ważnym wskaźnikiem
stopnia zaangażowania przedstawicieli organizacji pozarządowych w pracach
komitetów. Wśród członków komitetów, którzy nie udzielili odpowiedzi na wysłane
im drogą mailową ankiety, większość to osoby bardzo słabo uczestniczące - bądź
rzadko obecne, bądź też zupełnie bierne w trakcie posiedzeń.
Tym bardziej godna uznania jest uprzejmość i sumienność tych przedstawicieli,
którzy mimo natłoku zajęć zgodzili się podzielić swoimi doświadczeniami wiążącymi
się z członkostwem w komitetach. Należy uznać, że grupa 24 osób jest już całkiem
reprezentatywna dla przeprowadzenia w skromnym zakresie badań jakościowych.
Poprzez zapoznanie się z opiniami przedstawicieli, jak również z ich bezpośrednią
oceną funkcjonowania komitetów, badania te stanowią istotny czynnik dla ustalenia
poziomu aktywności przedstawicieli organizacji pozarządowych w pracach
komitetów, uzupełniający, a niekiedy nawet znacznie korygujący zasób informacji
zawarty w udostępnionych protokołach. Na przykład, wywiad z przedstawicielem
trzeciego sektora w Komitecie Sterującym ds. Funduszu Spójności w sektorze
transportu, pozwolił na odtworzenie rzeczywistego obrazu funkcjonowania tego
komitetu, łącznie z jego historią. W świetle informacji udzielonych przez sekretariat
KS wynikało, że komitet ten rozpoczął swoje działanie dopiero w czerwcu 2005 r.,
gdy tymczasem komitet działa, mimo zmiany składu członkowskiego, przy
niezmienionej nazwie od grudnia 2003 roku.
Wśród respondentów 16 osób to przedstawiciele krajowych komitetów, zaś 8 to
członkowie regionalnych KS i KM. Należy stwierdzić w odniesieniu do
przynależności organizacyjnej przedstawicieli biorących udział w badaniu, że są to
zarówno mniejsze organizacje pozarządowe, np. Stowarzyszenie Inicjatyw
Niemożliwych „Motyka” z Torunia, organizacje branżowe (Stowarzyszenie
Rzeźników i Wędliniarzy RP, Stowarzyszenie Inżynierów i Techników RP), jak i
71
duże organizacje i federacje o zasięgu ogólnopolskim – Federacja Stowarzyszeń
Naukowo-Technicznych NOT, FRDL, Koalicja POE, ZHP, czy też organizacje
wyjątkowe w swoim rodzaju, o dużym prestiżu w swoim środowisku – Fundacja na
Rzecz Nauki Polskiej i PAH. A zatem organizacje te stanowią dokładne
odzwierciedlenie trzeciego sektora w Polsce.
Największa liczba respondentów to reprezentanci organizacji ekologicznych, łącznie
6 osób, w następnej kolejności zaś to przedstawiciele NOT (4 osoby) oraz FRDL – 2
osoby.
Z następujących komitetów krajowych nikt nie wziął udziału w badaniu: KM SPO
RZL, oba komitety krajowe ZPORR, PO PT, KM SPOT oraz komitety SPO
„Rybołówstwo”. Zatem również większość komitetów krajowych, które wszakże są
zasadniczym przedmiotem analizy niniejszego opracowania, jest reprezentowana w
badaniu. Wprawdzie udało się uzyskać opinie przedstawicieli tylko 7, na łączną liczbę
32, komitetów regionalnych, ale zgodnie z przyjętymi założeniami i tak stanowią one
jedynie uzupełnienie obrazu funkcjonowania komitetów krajowych.
Wśród respondentów 7 osób oceniło swój komitet źle lub bardzo źle, natomiast 17,
czyli zdecydowana większość, wystawiła pozytywną lub raczej pozytywną ocenę.
Tym niemniej także w tej grupie przedstawicieli zdarzały się opinie krytyczne w
stosunku do pewnych aspektów funkcjonowania reprezentowanych komitetów. Jako
zasadnicza przyczyna negatywnej oceny są wymieniane – brak przejrzystości lub
upolitycznienie komitetów (dotyczy to RKS) oraz niski poziom merytoryczny obrad i
słabe przygotowanie członków, brak skuteczności. Trzeba podkreślić, że krytyczne
oceny dotyczą głównie komitetów regionalnych.
Natomiast, nawet ci przedstawiciele, którzy ogólnie dobrze oceniają komitety,
również wskazują na pewne negatywne zjawiska. Rzadziej negowana jest strona
organizacyjna pracy komitetów i pewne niedogodności w regulaminach, np. brak
zwrotu kosztów podróży dla członków ze statusem obserwatora, niemożność
sięgnięcia do dodatkowych opinii zewnętrznych ekspertów, zbyt duża ilość
materiałów udostępniana z małym wyprzedzeniem czasu przed posiedzeniem, brak
dostępu do pełnej dokumentacji (dotyczy to obrad KS), zbyt rzadko odbywające się
posiedzenia i w związku z tym przeciągające się obrady.
Dużym utrudnieniem i przeszkodą w efektywności działania przedstawicieli jest fakt
ich zaangażowania w różnorodne działania społeczne i zawodowe, co skutkuje
brakiem czasu i niską frekwencją na posiedzeniach. Jak zauważyła Anna Łączkowska
z zachodniopomorskiego RKS, większość przedstawicieli nie uczestniczyłaby nawet
w dodatkowych szkoleniach z racji braku czasu.
Przedstawiciele sądzą, że głos partnerów społecznych powinien być uwzględniany na
każdym etapie wydatkowania funduszy strukturalnych – począwszy od okresu
planowania, tworzenia programów operacyjnych po monitorowanie wydatkowania
środków. Opinie są podzielone odnośnie roli przedstawicieli. Według niektórych
ważne jest odgrywanie funkcji społecznego obserwatora i watchdoga. Większość
jednak sądzi, że partnerzy społeczni powinni dysponować dużą wiedzą, wręcz
ekspercką, połączoną z doświadczeniem w dziedzinie dotyczącej danego programu
operacyjnego.
Zdecydowana większość respondentów uważa, że członkowie komitetów powinni
powiększać swoje kwalifikacje poprzez specjalistyczne szkolenia. Poprawiłyby także
funkcjonowanie komitetów dodatkowe spotkania integrujące członków. Idealnym
rozwiązaniem byłoby rozwijanie tego kierunku, który wybrały organizacje
72
ekologiczne, tworząc Koalicję POE, koordynującą prace swoich przedstawicieli w
komitetach.
6. Zakończenie
W ramach opracowywania obu części niniejszego raportu, w przeciągu sześciu
miesięcy, począwszy od czerwca 2005 r., zostały przeanalizowane setki stron
materiałów źródłowych – protokołów, list obecności i tekstów zarządzeń
powołujących poszczególne komitety. Łącznie zostały szczegółowo zbadane prace 22
komitetów krajowych w okresie: styczeń 2004 – listopad 2005, a dodatkowo w celach
porównawczych zostały przeanalizowane udostępnione materiały z posiedzeń 23
komitetów regionalnych w okresie styczeń 2004 – maj 2005. W drugiej fazie badań
udało się przeprowadzić wywiady z 24 przedstawicielami organizacji pozarządowych
w komitetach, zarówno krajowych, jak i regionalnych.
Raport natomiast nie obejmuje Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW). W
jego ramach funkcjonują: Zespół - Komitet ds. Monitorowania PROW, Komitet
Sterujący Działaniem 8: „Pomoc techniczna” oraz regionalne komitety ds. PROW.
Tak samo badaniem nie został objęty działający wciąż Zespół – Komitet ds.
Monitorowania SAPARD, który wygasza swoją aktywność w 2006 r. Liczbę
komitetów krajowych uzupełniają trzy inne, których funkcjonowanie wykracza poza
ramy czasowe niniejszego raportu. Na przełomie 2005 i 2006 r. rozpoczynają swoją
działalność: Komitet Monitorujący dla Mechanizmu Finansowego Europejskiego
Obszaru Gospodarczego oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, jak również
dwa komitety sterujące: Komitet Sterujący dla priorytetu „Polityka regionalna i
działania transgraniczne” Norweskiego Mechanizmu Finansowego i Komitet
Sterujący dla priorytetu „Rozwój zasobów ludzkich” Mechanizmu Finansowego
Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
W świetle materiałów źródłowych udało się ustalić, że w poddanych analizie 22
krajowych komitetach monitorujących i sterujących, znajduje się 115 członków z
ramienia organizacji pozarządowych. Należy pamiętać o tym, że lista obejmuje
zarówno członków, jak i ich stałych zastępców. Jest to liczba szacunkowa,
wynikająca z formalnej przynależności przedstawicieli w chwili powoływania
komitetów i znajdująca odzwierciedlenie w podstawie prawnej ich funkcjonowania,
jaką stanowią stosowne zarządzenia. Niektórzy zastępcy z racji nieuczęszczania na
posiedzenia nawet nie poczuwają się do swojego członkostwa w komitetach. W
sytuacji, gdy ich obecność nie jest wymagana, ponieważ stali członkowie regularnie
przybywają na posiedzenia, taka postawa jest całkowicie usprawiedliwiona.
Jednocześnie analiza protokołów wykazała, że są również tacy zastępcy członków,
którzy stopniem zaangażowania i profesjonalizmem przewyższają zastępowane przez
siebie osoby.
Należy pamiętać o tym, że członkostwo komitetów ulega pewnym zmianom, co
najbardziej jest widoczne wśród reprezentantów administracji publicznej. W tym
przypadku to nie konkretne osoby, a urzędy są reprezentowane w komitetach. Po
ostatnich przekształceniach w administracji publicznej wskutek zmiany rządu,
odejście np. podsekretarzy stanu, przewodniczących niektórym komitetom stało się
oczywiste. Pewny problem stanowi jednak zmiana przynależności organizacyjnej
danego partnera społecznego. W związku z tym jawi się pytanie, które było także
wielokrotnie poruszane w trakcie posiedzeń różnych komitetów ze względu na
73
kwestię zastępstwa: czy ważniejsze jest to, że to dana osoba jest członkiem, wybrana
wszakże ze względu na swoje predyspozycje i doświadczenie, czy też najistotniejszy
jest fakt reprezentowania danej organizacji pozarządowej. Różnie radzono sobie z
tym problemem. Doszło, na przykład, do zmiany zarządzenia powołującego Komitet
Sterujący dla Priorytetu 3 SPO RZL specjalnie w celu ułatwienia wprowadzania
zmian w składzie osobowym komitetu. Zmiana polegała na rezygnacji z imiennego
przedstawiania członków Komitetu w zarządzeniu na rzecz wskazania jedynie
instytucji delegujących swych przedstawicieli.
Trzeba jednak pamiętać o tym, że bezwarunkowe przyjęcie i nadużywanie tego
drugiego stanowiska (liczy się fakt reprezentowania danej organizacji) skutkowałoby
pewnym chaosem. Gdyby z posiedzenia na posiedzenie dana organizacja czy
instytucja przysyłałaby wciąż nowych zastępców stałego członka przez siebie
wysuniętego, to taka osoba mimo zapewnienia frekwencji, nie mogłaby zbyt aktywnie
uczestniczyć w pracach komitetu, z którymi wcześniej nie byłaby dobrze zapoznana.
W chwili obecnej pełna lista przedstawicieli może zatem nieco dobiegać od stanu,
jaki jest ukazany w Załączniku B. Dotyczy to także grupy 81 przedstawicieli, którzy
formalnie reprezentują organizacje pozarządowe w RKS i RKM.
Jako ciekawostkę można podać fakt, że 5 osób posiada „podwójne członkostwo”,
zasiadając jednocześnie w jednym z ogólnopolskich komitetów oraz w komitecie
regionalnym, jedna osoba zaś jest jednocześnie członkiem komitetu i zastępcą w
innym, aktywnie zresztą uczestnicząc w pracach obu gremiów. Występuje również
przypadek posiadania równocześnie statusu członka oraz obserwatora w dwu różnych
komitetach krajowych.
Przeprowadzenie podziału przedstawicieli w odniesieniu do ich przynależności
organizacyjnej pozwala stwierdzić, jakie typy organizacji posiadają swoich
reprezentantów w komitetach. Podsumowanie tego rodzaju zostało dokonane
oddzielnie w odniesieniu do komitetów krajowych i regionalnych.
Tabela 1: Komitety krajowe – podział ze względu na organizacje
Nazwa/typ organizacji
liczba przedstawicieli
FRDL
8
NOT
12
Koalicja POE
14
organizacje młodzieżowe
10
organizacje socjalne
22
organizacje kulturalne i edukacyjne
organizacje branżowe
organizacje infrastrukturalne
inne
Razem
3
12
9
25
115
Poza wyraźnie rysującym się podziałem na 6 różnego rodzaju typów organizacji:
ekologiczne (Koalicja POE), młodzieżowe, socjalne, kulturalne i edukacyjne,
74
branżowe i infrastrukturalne, w zestawieniu tym, jako osobne kategorie zostały
wydzielone dwie organizacje: FRDL oraz Federacja Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT, co uzasadnione jest ich szczególnie licznym reprezentowaniem
w komitetach. O ile najwięcej przedstawicieli posiadają organizacje socjalne (22
osoby), to na drugim miejscu plasują się organizacje ekologiczne z 14
przedstawicielami, a następnie Federacja NOT i organizacje branżowe (po 12
przedstawicieli), przy czym stowarzyszenia sfederalizowane w Naczelnej Organizacji
Technicznej bez wątpienia przynależą również do kategorii organizacji branżowych.
Następną kategorię stanowią organizacje młodzieżowe (ZHP i ZSP) – 10
reprezentantów. 9 przedstawicieli zasiada w komitetach z ramienia organizacji
infrastrukturalnych. Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej posiada łącznie 8
reprezentantów w komitetach krajowych. Najmniej, bo tylko 3 członków komitetów
reprezentuje organizacje kulturalne i edukacyjne.
W przypadku regionalnych komitetów podział ze względu na przynależność
organizacyjną przedstawicieli wygląda następująco:
Tabela 2: Komitety regionalne – podział ze względu na organizacje
Nazwa/typ organizacji
liczba przedstawicieli
FRDL
10
NOT
2
Koalicja POE
8
organizacje młodzieżowe
3
organizacje socjalne
14
organizacje kulturalne i edukacyjne
6
organizacje branżowe
2
organizacje infrastrukturalne
5
inne
31
Razem
81
Zważywszy na przynależność organizacyjną przedstawicieli należy stwierdzić, że w
RKS i RKM, podobnie jak w komitetach krajowych, najwięcej znajduje się
reprezentantów organizacji socjalnych, następna zaś pod względem liczebności
przedstawicieli jest Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej. Stosunkowo liczni są
także członkowie organizacji ekologicznych i kulturalno-edukacyjnych. Bardzo duża
jest również w regionalnych komitetach grupa przedstawicieli organizacji, których nie
da się jednoznacznie zakwalifikować do żadnej z wymienionych kategorii. Wśród
nich znajdują się osoby, które tylko formalnie reprezentują organizacje pozarządowe,
tak jak np. Polskie Towarzystwo Studentów Stomatologii i Polski Związek Łowiecki,
w istocie zaś wcale nie są one partnerami społecznymi. Jest to wyraźnym przejawem
złego systemu rekrutowania przedstawicieli do komitetów regionalnych - mało
przejrzyste i nie w pełni demokratyczne procedury wyboru.
Zważywszy na frekwencję i ilość oraz jakość wypowiedzi zgłaszanych w trakcie
posiedzeń, na pierwszym miejscu należy wymienić przedstawicieli organizacji
75
ekologicznych oraz Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT. Z reguły
aktywni byli w trakcie posiedzeń przedstawiciele organizacji branżowych, organizacji
socjalnych, jak również FRDL. Analiza protokołów z posiedzeń niektórych
komitetów wskazuje jednak na znaczną bierność przedstawicieli. Jest to znamienne
dla KM ZPORR, a zwłaszcza w przypadku KS dla Priorytetu 3 SPO RZL.
Przeprowadzone badania pozwalają na wskazanie pewnych rekomendacji
dotyczących funkcjonowania komitetów. Z pewnością korzystne byłoby
uregulowanie podstawowych błędów w ich funkcjonowaniu. Są to obok wyżej
wymienionego niewłaściwego systemu rekrutacji przedstawicieli komitetów
regionalnych, przede wszystkim zbyt duża bierność członków komitetów, co dotyczy
nie tylko przedstawicieli organizacji pozarządowych. W skutek tego, często
posiedzenia ograniczają się do prezentacji dokonanych przez przedstawicieli
administracji oraz rutynowego przeprowadzania głosowania. Na słaby poziom
zaangażowania, niską frekwencję i niewystarczające przygotowanie merytoryczne
wielu członków komitetów wskazywali również sami przedstawiciele, co potwierdza
ogólne konkluzje rysujące się w świetle analizy protokołów z posiedzeń. W
przeciwieństwie do dużej częstotliwości posiedzeń komitetów regionalnych, komitety
krajowe zbierają się częstokroć zbyt rzadko. W efekcie posiedzenia są przeciążone
ilością rozpatrywanych zagadnień, a członkowie komitetów nie są w stanie
efektywnie w nich uczestniczyć. Wśród opinii przedstawicieli niejednokrotnie
zdarzały się negatywne wypowiedzi na temat zbyt późnego dostarczania materiałów
na posiedzenia.
Są również wysuwane zastrzeżenia co do nadużywania klauzuli poufności w
odniesieniu do prac komitetów, zwłaszcza sterujących. Zatem należałoby oficjalnie
uregulować tę kwestię. Zakres obowiązywania deklaracji bezstronności i poufności z
reguły obejmuje wszystko, co dotyczy zamówień publicznych, jak również
szczegółowych informacji zawartych w projektach rozpatrywanych przez komitet,
które nader często są osłaniane tajemnicą handlową.
Problem dostępu do informacji to również kwestia upublicznienia informacji
odnoszących się do prac komitetów. Wszystkie protokoły z posiedzeń powinny być
jawne. W świetle ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, jak
również art. 61 Konstytucji, wszelka informacja o sprawach publicznych, jeżeli nie
została na podstawie innych ustaw szczegółowych objęta tajemnicą państwową lub
służbową i jeżeli nie narusza prywatności bądź godności człowieka – podlega
ujawnieniu. O ile komitety krajowe są pod tym względem stosunkowo przejrzyste –
sytuacją idealną jest umieszczanie protokołów na stronach internetowych ministerstw,
to w stosunku do komitetów regionalnych można już wysunąć poważne zastrzeżenia
w tym zakresie. Często można się spotkać z brakiem zrozumienia, co należy rozumieć
pod pojęciem protokołu. Nie są nim z pewnością prezentacje ani uchwały z
posiedzeń.
Na podstawie przeprowadzonych badań można pokusić się o danie odpowiedzi na
zasadnicze pytanie, jaki powinien być przedstawiciel w komitetach:
zdyscyplinowany, dysponujący czasem, posiadający fachową wiedzę, ale i kierujący
się głosem zdrowego rozsądku. Przedstawiciel powinien, możliwie szeroko,
konsultować się w zakresie decyzji podejmowanych w ramach działalności w
komitecie, szukać wsparcia pośród organizacji i ekspertów pozarządowych, a nawet
odwoływać się do szerszej opinii. Nie powinno być mowy o pilnowaniu tylko
interesów własnego środowiska. Na pierwsze miejsce wysuwa się rola strażnicza
76
przedstawicieli. Kwintesencją tego mogą być słowa jednego z reprezentantów,
Kazimierza Wołosiuka, jakie padły w trakcie gorącej dyskusji na jednym z posiedzeń
KS SPO „Ryby”: „My jesteśmy oczywiście po to, żeby pytać, chronić wydawanie
publicznych pieniędzy”. Monitorowanie działalności administracji publicznej w
zakresie zarządzania środkami finansowymi jest zatem podstawowym zadaniem, ale i
zarazem wyzwaniem dla przedstawicieli.
Komitety powinny być bardziej zintegrowane. Należy zgodzić się z opinią, wysuwaną
przez samych przedstawicieli, że bardzo przydatne mogą być okresowe spotkania
reprezentantów organizacji pozarządowych z różnych Komitetów, także na poziomie
regionalnym. Dałoby to możliwość dzielenia się wiedzą praktyczną. Przydałoby się
również stałe podnoszenie kwalifikacji przedstawicieli poprzez szkolenia.
Podwyższenie poziomu merytorycznego skutkowałoby również wzrostem rangi i
autorytetu przedstawicieli w komitetach.
77
7. Wskazówki bibliograficzne
•
Narodowy Plan Rozwoju 2004-2006. Dokument przyjęty przez Radę Ministrów w
dniu 11 lutego 2003 r., Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej,
Warszawa 2003 r.
• Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz.U. nr 116,
poz. 1206)
• Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr
112, poz. 1198)
• Rozporządzenie Rady Wspólnot Europejskich Nr 1260 z 1999 r. - Dz. U. UE nr L
161 z 26 czerwca 1999 r.
• Opracowania dotyczące funkcjonowania poszczególnych komitetów, zob.:
http://www.funduszestrukturalne.gov.pl
http://www.minrol.gov.pl/DesktopDefault.aspx?TabOrgId=1062
http://www.mtib.gov.pl/prezentacje/78.html
http://www.spot.gov.pl
http://www.ekoportal.pl/jetspeed/portal/portal/Fundusze_UE/Fundusz_spojnosci
http://www.bkkk-cofund.org.pl/index.php?gr=11&act=565
78
8. Załączniki A
Załącznik 1: Analiza aktywności członków Komitetu Monitorującego Sektorowy
Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich
W skład Komitetu wchodzą: Joanna Staręga-Piasek / Witold Monkiewicz (Fundacja
Rozwoju Demokracji Lokalnej) oraz Anna Machalica-Pułtorak / Adam Stecki
(Ogólnopolski Związek Organizacji na Rzecz Zatrudnienia Socjalnego), Alicja
Jankiewicz / Tadeusz Krasoń (Polska Federacja Związków Stowarzyszeń Osób
Niepełnosprawnych), Aldona Wiktorska–Święcka / Krzysztof Kołodziejczyk
(Związek Harcerstwa Polskiego), Robert Kula / Anna Konert (Związek Młodzieży
Wiejskiej), Henryk Narwojsz / Jolanta Ślęczkowska (Związek Zakładów
Doskonalenia Zawodowego)
Posiedzenia Komitetu Monitorującego odbyły się w dniach: 19 lipca 2004 r., 15
grudnia 2004 r., 18 marca 2005 r., 17 maja 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Fundacja Rozwoju
Demokracji Lokalnej
Ogólnopolski Związek
Organizacji na Rzecz
Zatrudnienia
Socjalnego
Polska Federacja
Związków
Stowarzyszeń Osób
Niepełnosprawnych
Związek Harcerstwa
Polskiego
Związek Młodzieży
Wiejskiej
Związek Zakładów
Doskonalenia
Zawodowego
Razem
6
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
1
Liczba innych
wypowiedzi
3
2
5
8
1
2
2
7
13
4
18
14
2
2
110
1
2
21
126
4
6
0
5
6
I/6, II/5,
III/4, IV/7,
V/7, VI/6
I/12, II/9,
III/10, IV/7,
V/12, VI/10
I/6, II/4,
III/4, IV/1,
V/2, VI/3
6
79
Załącznik 2: Analiza aktywności członków Komitetu Sterującego dla Priorytetu
1 Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich
W skład komitetu wchodzą: Janusz Zugaj / Teresa Jednoróg (Wspólnota Robocza
Związków Organizacji Socjalnych WRZOS); Piotr Kowalski / Katarzyna Goleman
(Związek Harcerstwa Polskiego); Andrzej Terlecki / Barbara Jóźwiak (Ogólnopolskie
Porozumienie Organizacji Bezrobotnych); Grzegorz Śliwa / Leszek Kotula (Fundacja
Wiedza i Rozwój przy PWSZ w Nowym Sączu).
Posiedzenia komitetu odbyły się: 1 października 2004 r., 1 grudnia 2004 r., 7 stycznia
2005 r., 18 lutego 2005 r., 24 lutego 2005 r., 15 czerwca 2005 r., 10 sierpnia 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Wspólnota Robocza
Związków Organizacji
Socjalnych WRZOS
Związek Harcerstwa
Polskiego
Ogólnopolskie
Porozumienie
Organizacji
Bezrobotnych
Fundacja Wiedza i
Rozwój przy PWSZ w
Nowym Sączu
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
6
Liczba
zapytań
4
Liczba innych
wypowiedzi
2
4
1
2
5
4
2
8
7
1
15
341
1
7
17
4
30
365
7
2
I/6, II/6,
III/2, IV/7,
V/5
I/15, II/14,
III/14, IV/8,
V/10
I/4, II/7,
III/8, IV/3,
V/6
80
Załącznik 3: Analiza aktywności członków Komitetu Sterującego dla Działań 2.1.
i 2.2. Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich
W skład komitetu wchodzą: Maria Wróblewska (Fundacja Rozwoju Wsi i Rolnictwa),
Tomasz Perkowski (Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej), Bohdan Kamiński (Krajowe
Stowarzyszenie Sołtysów)
Posiedzenia komitetu odbyły się: 18 października 2004 r., 21 stycznia 2005 r., 28
czerwca 2005 r., 19 lipca 2005 r., 24 października 2005 r.
Nazwa organizacji
Fundacja Rozwoju
Wsi i Rolnictwa
Fundacja na Rzecz
Nauki Polskiej
Krajowe
Stowarzyszenie
Sołtysów
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Obecność
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
Liczba innych
wypowiedzi
10
12
4
4
5
3
0
I/3 , II/5,
III/5, IV/7,
V/7
I/9 , II/9,
III/9, IV/9,
V/8
I/7 , II/5,
III/3, IV/8,
V/6
1
1
10
15
3
15
6
161
2
12
11
188
81
Załącznik 4: Analiza aktywności członków Komitetu Sterującego dla Działań 2.3
i 2.4 Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich
W skład komitetu wchodzą: Wojciech Żurowicz / Krystyna Oleś (Fundacja Instytut
Karpacki), Dorota Pietrzkiewicz / Krzysztof Foremniak (Stowarzyszenie
Samorządność i Przedsiębiorczość), Anna Dąbrowa / Grzegorz Kondek (Zrzeszenie
Studentów Polskich Rada Naczelna), Krzysztof Lipski / Elżbieta Rusielewicz
(Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej), Ewa Mańkiewicz-Cudny / Mariusz Kiełb
(Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT)
Posiedzenia komitetu odbyły się: 5 października 2004 r., 10 stycznia 2005 r., 17
lutego 2005 r., 13 maja 2005 r., 29 września 2005 r., 14 listopada 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Fundacja Instytut
Karpacki
Stowarzyszenie
Samorządność i
Przedsiębiorczość
Zrzeszenie Studentów
Polskich Rada
Naczelna
Fundacja Rozwoju
Demokracji Lokalnej
Federacja
Stowarzyszeń
NaukowoTechnicznych NOT
Razem
2
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
3
3
4
3
Liczba innych
wypowiedzi
5
5
I/6, II/5,
III/5, IV/7
I/14, II/13,
III/12,
IV/12
I/11, II/7,
III/3, IV/4
0
6
0
1
36
28
1
13
177
1
3
7
3
52
212
82
Załącznik 5: Analiza aktywności członków Komitetu Sterującego dla Priorytetu
3 Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich
W skład komitetu wchodzą: Kazimierz Jankowski / Magdalena Klimek (Polskie
Towarzystwo Ekonomiczne Oddział w Bydgoszczy), Bronisław Wesołowski /
Małgorzata Wojnarowska (Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT),
Helena Żuraw / Piotr Hańderek (Europejskie Centrum Zrównoważonego Rozwoju),
Dorota Kołakowska / Dariusz Supeł (Związek Harcerstwa Polskiego).
Posiedzenia komitetu odbyły się: 20 października 2004 r., 13 grudnia 2004 r., 21
lutego 2004 r., 16 maja 2005 r., 26 lipca 2005 r., 30 września 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Polskie Towarzystwo
Ekonomiczne Oddział
w Bydgoszczy
Federacja
Stowarzyszeń
Europejskie Centrum
Zrównoważonego
Rozwoju
Związek Harcerstwa
Polskiego
Razem
4
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
Liczba innych
wypowiedzi
3
13
4
1
10
455
2
10
21
6
33
480
6
2
2
I/5, II/6,
III/5, IV/6,
V/2, VI/4
I/14, II/9,
III/13,
IV/12, V/13,
VI/12
I/9, II/8,
III/2, IV/4,
V/5, VI/5
83
Załącznik 6: Analiza aktywności członków Komitetu Monitorującego Program
Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL
W skład komitetu wchodzą: Monika Hawkes / Małgorzata Gebert (Polska Akcja
Humanitarna), Marta Titatniec / Jarosław Bittel (Caritas Polska), Marek Stefaniak /
Aleksandra Goc (Ogólnopolski Związek Organizacji na Rzecz Zatrudnienia
Socjalnego OZOS), Agnieszka Grzybek / Małgorzata Dymowska (Ośrodek
Informacji Środowisk Kobiecych OśKA), Urszula Biegańska / Joanna Waszak (Polski
Czerwony Krzyż), Marcin Dadel / Alina Gałązka (Stowarzyszenie KLON/JAWOR),
Anna Kruczek / Jacek Sutryk (Wspólnota Robocza Związków Organizacji Socjalnych
WRZOS)
Posiedzenia komitetu odbyły się: 31 sierpnia 2004 r., 15 listopada 2004 r., 17 grudnia
2004 r., 20 grudnia 2004 r., 10 marca 2005 r., 16 czerwca 2005 r., 21 września 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Polska Akcja
Humanitarna
Caritas Polska
Ogólnopolski Związek
Organizacji na Rzecz
Zatrudnienia
Socjalnego OZOS
Ośrodek Informacji
Środowisk Kobiecych
OśKA
Polski Czerwony
Krzyż
Stowarzyszenie
KLON/JAWOR
Wspólnota Robocza
Związków Organizacji
Socjalnych WRZOS
Razem
4
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
Liczba
wypowiedzi
2
2
1
2
2
2
3
4
8
12
4
1
6
18
19
6
19
41
2
6
224
4
2
29
267
9
7
7
4
5
7
I/7, II/7,
III/8, IV/7,
V/4
I/11, II/12,
III/11, IV/9,
V/8
I/5, II/6,
III/5, IV/2,
V/4
8
84
Załącznik 7: Analiza aktywności członków Komitetu Monitorującego
Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006
W skład komitetu wchodzą: Elżbieta Streker-Dembińska / Mariusz Płaczkiewicz
(Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT), Małgorzata Rulińska /
Witold Monkiewicz (Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej), Edward Dawidowski
/ Lidia Sulicka (Caritas Diecezji Katowickiej), Grzegorz Szwed / Dariusz Danuk,
Magdalena Rosiczenko, Iwona Troc (Bractwo Młodzieży Prawosławnej w Polsce),
Piotr Rymarowicz /Anna Mendel (Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych),
Grzegorz Siwiński / Barbara Czachura (Krajowe Stowarzyszenie Sołtysów),
Krzysztof Zasiadły (Stowarzyszenie Organizatorów Ośrodków Innowacji i
Przedsiębiorczości)
Posiedzenia komitetu odbyły się w dniach:
27 lipca 2004 r., 16 grudnia 2004 r., 17 marca 2005 r., 12 maja 2005 r., 15 czerwca
2005 r., 16 września 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Federacja Stowarzyszeń
Naukowo Technicznych
NOT
Fundacja Rozwoju
Demokracji Lokalnej
Caritas Diecezji
Katowickiej
Bractwo Młodzieży
Prawosławnej w Polsce
Fundacja Wspierania
Inicjatyw
Ekologicznych
Krajowe
Stowarzyszenie
Sołtysów
Stowarzyszenie
Organizatorów
Ośrodków Innowacji i
Przedsiębiorczości
Razem
4
Inni partnerzy społeczni
I/9, II/8,
III/6,IV/8,V/9,
VI/6
I/28, II/25,
III/26, IV/26,
V/23, VI/24
I/17, II/18,
III/19, IV/16,
V/13, VI/16
Administracja rządowa
Administracja
samorządowa
Liczba
wniosków
2
Liczba
zapytań
1
Liczba
wypowiedzi
5
1
6
1
6
3
1
4
1
3
2
2
3
5
11
15
10
7
227
5
10
63
85
Załącznik 8: Analiza aktywności członków Krajowego Komitetu Sterującego dla
Działania 1.6. „Rozwój transportu publicznego w aglomeracjach” w ramach
Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006
W skład Komitetu wchodzi Jakub Majewski, Instytut Rozwoju i Promocji Kolei.
Posiedzenia Komitetu odbyły się w dniach: 16 sierpnia 2005 r., 6 października 2005
r., 28 października 2005 r.
Nazwa organizacji
Instytut Rozwoju i
Promocji Kolei
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Obecność
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
3
Liczba innych
wypowiedzi
3
3
I/6, II/4,
III/1
I/8, II/4,
III/7
I/7, II/7,
III/9
1
1
3
4
39
1
3
29
2
8
71
86
Załącznik 9: Analiza aktywności członków Komitetu Monitorującego Program
Operacyjny Pomoc Techniczna
W skład komitetu wchodzą: Joanna Krasnodębska / Łukasz Domagała (Sieć
Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT), Ewa Jasińska / Grzegorz
Nowakowski (Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej)
Posiedzenia komitetu odbyły się w dniach: 30 lipca 2004 r., 13 grudnia 2004 r., 10
marca 2005 r., 28 listopada 2005 r. (brak danych)
Nazwa organizacji
Obecność
Sieć Wspierania
Organizacji
Pozarządowych
SPLOT
Fundacja Rozwoju
Demokracji Lokalnej
Razem
1
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
I/0, II/6,
III/6
I/4, II/4,
III/6
I/4, II/5,
III/5
Liczba
wniosków
1
Liczba
zapytań
3
Liczba innych
wypowiedzi
4
1
3
4
1
10
2
1
89
8
12
19
103
1
87
Załącznik 10: Częściowa analiza aktywności
członków Komitetu Sterującego Programem Operacyjnym
Pomoc Techniczna 2004-2006
W skład komitetu wchodzą: Hanna Szczeblewska (Fundacja Rozwoju Demokracji
Lokalnej), Paweł Gizbert-Studnicki (Fundacja Instytut Studiów Strategicznych)
Posiedzenia komitetu odbyły się, między innymi: 2 marca 2005 r., 19 kwietnia 2005
r., 22 kwietnia 2005 r., 28 czerwca 2005 r., 10 października 2005 r.
Dane dotyczą tylko dwóch posiedzeń: 19 kwietnia 2005 r. oraz 28 czerwca 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Fundacja Rozwoju
Demokracji Lokalnej
Fundacja Instytut
Studiów
Strategicznych
Razem
1
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
1
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
Liczba innych
wypowiedzi
0
0
1
1
I/4, II/4
2
I/6, II/5
4
11
2
1
2
2
6
13
I/2, II/5
88
Narodowy Plan Rozwoju na lata 2007-2013 / Podstawy Wsparcia Wspólnoty
W skład komitetu wchodzą: Arkadiusz Lewicki / Ewelina Rozpara (Stowarzyszenie
„Pro Europa”); Elżbieta Wojciechowska-Lipka / Grzegorz Pysz (Stowarzyszenie
Agro Biznes Klub); Tadeusz Romanowicz / Bogumiła Nawrocka-Fuchs (Federacja
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT); Renata Koźlicka / Tomasz Kozłowski
(Stowarzyszenie na rzecz FIP); Waldemar Zbytek /Anna Dąbrowa (Zrzeszenie
Studentów Polskich); Marek Rymsza / Kamila Hernik (Instytut Spraw Publicznych);
Tomasz Saryusz Wolski / Elżbieta Królikowska (Towarzystwo Inicjatyw
Europejskich); Tadeusz Pomianek / Agata Jurkowska (Stowarzyszenie Promocji
Przedsiębiorczości), Jolanta Woźnicka / Zenon Matuszko (Sieć Wspierania
Organizacji Pozarządowych SPLOT)
Posiedzenia komitetu odbyły się: 23 lutego 2004 r., 28 lipca 2004 r., 7 grudnia 2004
r., 8 czerwca 2005 r., 21 września 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Stow. „Pro Europa”
Stow. Agro Biznes
Klub
NOT
Stow. na rzecz FIP
ZSP
Instytut Spraw
Publicznych
Towarzystwo
Inicjatyw
Europejskich
Stow. Promocji
Sieć SPLOT
Razem
6
4
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
1
Liczba
zapytań
6
1
4
3
3
5
Liczba innych
wypowiedzi
1
3
1
1
5
2
3
1
I/9, II/8,
III/7, IV/7,
V/7
I/35, II/23,
III/26,
IV/18, V/20
I/20, II/13,
III/13,
IV/15, V/10
1
9
6
5
11
20
2
2
194
1
20
14
234
7
89
Załącznik 12: Analiza aktywności
członków Komitetu Monitorującego Sektorowy Program Operacyjny Transport
W skład komitetu wchodzą: Jacek Poniewierski (Stowarzyszenie Sympatyków Kolei
Szynowej), Krzysztof Rytel (Stowarzyszenie Kulturalno-Ekologiczne „Zielone
Mazowsze”)
Posiedzenia komitetu odbyły się: 10 września 2004 r., 8 grudnia 2004 r., 16 czerwca
2005 r., 16 września 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Stowarzyszenie
Sympatyków Kolei
Szynowej
Stowarzyszenie
KulturalnoEkologiczne „Zielone
Mazowsze”
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
4
Liczba
wniosków
5
Liczba
zapytań
12
Liczba innych
wypowiedzi
11
4
3
3
5
8
15
16
2
12
16
4
8
103
5
17
25
136
I/5, II/5,
III/4, IV/3
I/12, II/11,
III/13,
IV/13
I/7, II/6,
III/4, IV/6
6
90
Załącznik 13: Analiza aktywności członków Komitetu Sterującego Sektorowym
Programem Operacyjnym Transport
W skład komitetu wchodzą: Stefan Krychniak (Stowarzyszenie Inżynierów i
Techników Komunikacji RP), Ryszard Bogusz (Ogólnopolskie Stowarzyszenie
Samorządów na rzecz Kolei Lokalnych) – status obserwatora, Jakub Majewski
(Instytut Rozwoju i Promocji Kolei) – status obserwatora, Robert Cyglicki (Związek
Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć, Instytut Ekonomii Środowiska) – status
obserwatora.
Posiedzenia komitetu odbyły się w dniach: 29 listopada 2004 r., 10 grudnia 2004 r.,
21 grudnia 2004 r., 14 stycznia 2005 r., 18 lutego 2005 r., 15 kwietnia 2005 r., 17
czerwca 2005 r., 20 września 2005 r., 18 października 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Stowarzyszenie
Inżynierów i
Techników
Komunikacji RP
Ogólnopolskie
Stowarzyszenie
Samorządów na rzecz
Kolei Lokalnych
Instytut Rozwoju i
Promocji Kolei
Instytut Ekonomii
Środowiska
9
9
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
zapytań
Liczba innych
wypowiedzi
1
1
1
1
1
1
1
1
2
7
6
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Liczba
wniosków
I/2, II/2,
III/2, IV/2,
V/2, VI/2,
VII/2,
VIII/5, IX/4
I/3,
II/3,
III/2, IV/2,
V/3, VI/3,
VII/2,
VIII/3, IX/3
I/2, II/3,
III/3, IV/2,
V/2, VI/2,
VII/2,
VIII/2, IX/1
1
22
1
2
2
24
91
Załącznik 14: Analiza aktywności członków Komitetu Monitorującego Strategię
Wykorzystania Funduszu Spójności
W skład komitetu wchodzą: Bohdan Szymański – status obserwatora (Polski Klub
Ekologiczny), Marta Wiśniewska – status obserwatora (Związek Stowarzyszeń Polska
Zielona Sieć, WWF Polska)
Posiedzenia odbyły się: 22 listopada 2004 r., 20-21 kwietnia 2005 r., 26 kwietnia
2005 r., 27 kwietnia 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Polski Klub
Ekologiczny
Związek Stowarzyszeń
Polska Zielona Sieć
Razem
4
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
Liczba
wypowiedzi
6
50
651
4
brak danych
brak danych
brak danych
2
651
6
52
92
Załącznik 15: Analiza aktywności członków Komitetu Sterującego do spraw
Funduszu Spójności (część – środowisko)
W skład Komitetu wchodzą: Andrzej Guła (Instytut Ekonomii Środowiska), Andrzej
Kassenberg (Instytut na rzecz Ekorozwoju)
Posiedzenia Komitetu odbyły się w dniach:
29 stycznia 2004 r., 11 marca 2004 r., 1 kwietnia 2004 r., 5 maja 2004 r., 2 czerwca
2004 r., 13 stycznia 2005 r., 9 maja 2005 r., 23 września 2005 r.
Nazwa organizacji
Instytut Ekonomii
Środowiska
Instytut na rzecz
Ekorozwoju
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Obecność
7
Liczba
wniosków
3
Liczba
zapytań
2
Liczba innych
wypowiedzi
8
6
2
2
16
5
4
24
2
1
2
128
2
2
8
2
6
137
VI/4, VII/4,
VIII/3
I/10, II/9,
III/8, IV/9,
V/8,
VI/8,VII/8,
VIII/6
I/2, II/2,
III/2, IV/2,
V/1, VI/4,
VII/4,
VIII/4
93
Sektorowy Program Operacyjny Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw
W skład komitetu wchodzą: Włodzimierz Hausner / Halina Grzelakowska (Federacja
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
Posiedzenia komitetu odbyły się w dniach: 26 lipca 2004 r., 18 października 2004 r.,
10 grudnia 2004 r., 16 marca 2005 r., 16 maja 2005 r., 20 czerwca 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Federacja
Stowarzyszeń
Razem
6
Inni partnerzy
społeczni
I/9, II/8,
III/8, IV/8,
V/8, VI/8
I/8, II/8,
III/7, IV/8,
V/8, VI/8
I/3, II/5,
III/5, IV/4,
V/2, VI/3
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Liczba
wniosków
1
Liczba
zapytań
6
Liczba innych
wypowiedzi
12
1
6
12
3
7
27
2
5
137
5
13
17
177
5
94
Programem Operacyjnym Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw,
lata 2004-2006
W skład komitetu wchodzą: Halina Miłaszewicz / Tomasz Jung (Federacja
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT), Jerzy Polaczek / Jan Kawiński
(Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów), Andrzej Kidyba / Ewa
Rybińska (Krajowe Stowarzyszenie Agencji Rozwoju Regionalnego)
Posiedzenia komitetu odbyły się w dniach: 14 października 2004 r., 4 lutego 2004 r.,
17 marca 2005 r., 11 kwietnia 2005 r., 29 kwietnia 2005 r., 20 maja 2005 r., 30 maja
2005 r., 27 czerwca 2005 r., 20 lipca 2005 r., 17 sierpnia 2005 r., 27 września 2005 r.,
19 października 2005 r., 15 listopada 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Stowarzyszenie
Federacji NaukowoTechnicznych NOT
Stowarzyszenie
Polskich Wynalazców
i Racjonalizatorów
Krajowe
Stowarzyszenie
Agencji Rozwoju
Regionalnego
Razem
10
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
Liczba innych
wypowiedzi
1
3
8
3
9
2
10
11
13
I/10, II/11,
III/6, IV/8,
V/8, VI/9,
VII/9,
VIII/8,
IX/10, X/8,
XI/7, XII/7,
XIII/7
I/12, II/12,
III/10,
IV/14, V/11,
VI/12,
VII/11,
VIII/12,
IX/9, X/9,
XI/7,
XII/11,
XIII/8
1
1
118
95
Administracja
samorządowa
Razem
I/10, II/8,
III/4, IV/10,
V/6, VI/5,
VII/0,
VIII/9, IX/6,
X/6, XI/2,
XII/8,
XIII/7
1
4
10
3
6
138
96
Załącznik 18: Analiza aktywności
Członków Komitetu Monitorującego Sektorowy Program Operacyjny
„Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów
wiejskich”
W skład komitetu wchodzą: Anna Potok / Krzysztof Kwatera (Forum Aktywizacji
Obszarów Wiejskich), Radosław Gawlik (Stowarzyszenie Ekologiczne EKO-UNIA)
Posiedzenia odbyły się w dniach: 30 lipca 2004, 2 grudnia 2004, 13 kwietnia 2005, 7
czerwca 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Forum Aktywizacji
Obszarów Wiejskich
Stowarzyszenie
Ekologiczne EKOUNIA
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
4
Liczba
wniosków
5
Liczba
zapytań
1
Liczba innych
wypowiedzi
17
4
1
4
10
6
5
27
2
1
9
1
90
I/1, II/10,
III/6, IV/5
I/7, II/5,
III/7, IV/7
I/7, II/10,
III/10, IV/3
1
3
10
2
109
97
Programem Operacyjnym „Restrukturyzacja i modernizacja sektora
W skład komitetu wchodzi
Wędliniarzy RP)
Wiesław Różański (Stowarzyszenie Rzeźników i
Posiedzenia odbyły się w dniach: 25 listopada 2004 r., 29 grudnia 2004 r., 18 lutego
2005 r., 14 marca 2005 r., 12 maja 2005 r., 3 czerwca 2005 r., 4 lipca 2005 r., 29 lipca
2005 r., 30 sierpnia 2005 r., 19 września 2005 r., 18 października 2005 r., 25 listopada
2005 r.
Nazwa organizacji
Stowarzyszenie
Rzeźników i
Wędliniarzy RP
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
Obecność
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
1
Liczba innych
wypowiedzi
5
0
1
5
10
I/2, II/5,
III/3, IV/3,
V/4, VI/3,
VII/2,
VIII/4, IX/2,
X/2, XI/3,
XII/4
I/8, II/9,
III/9, IV/8,
V/7, VI/9,
VII/8,
VIII/8, IX/8,
X/9, XI/8,
XII/7
I/3, II/3,
III/2, IV/6,
V/4, VI/4,
VII/2,
VIII/3, IX/6,
X/3, XI/4,
XII/2
3
5
4
121
1
7
8
0
133
98
Sektorowy Program Operacyjny „Rybołówstwo i Przetwórstwo Ryb 2004-2006”
W skład komitetu wchodzi Bogusław Szemioth (Polskie Stowarzyszenie Przetwórców
Ryb).
Posiedzenia komitetu odbyły się: 19 marca 2004 r., 20 października 2004 r., 17
grudnia 2004 r., 23 marca 2005 r., 15 czerwca 2005 r., 19 października 2005 r., 16
listopada 2005 r.
Nazwa organizacji
Polskie
Stowarzyszenie
Przetwórców Ryb
Razem
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
publiczna
Administracja
samorządowa
Razem
Obecność
6
I/5, II/5,
III/3, IV/5,
V/3,VI/4,
VII/7
I/6, II/6,
III/4, IV/4,
V/5,VI/4,
VII/4
I/1, II/0,
III/1, IV/1,
V/1,VI/0,
VII/1
Liczba
wniosków
4
Liczba
zapytań
3
Liczba innych
wypowiedzi
16
4
3
16
5
12
23
2
1
147
1
4
14
174
7
99
Programem Operacyjnym „Rybołówstwo i Przetwórstwo Ryb 2004-2006”
W skład komitetu wchodzą: Ryszard Klimczak (Stowarzyszenie Armatorów
Rybackich), Kazimierz Wołosiuk / Ryszard Okrój (Polskie Stowarzyszenie
Przetwórców Ryb), Anna Daczko /status obserwatora/ (WWF Polska)
Posiedzenia komitetu odbyły się:
14 października 2004 r., 4 listopada 2004 r., 7 grudnia 2004 r., 5 stycznia 2004 r., 22
lutego 2005 r., 22 marca 2005 r., 19 kwietnia 2005 r., 3 czerwca 2005 r., 30 czerwca
2005 r., 26 sierpnia 2005 r., 22 września 2005 r. oraz 27 października 2005 r.
Nazwa organizacji
Obecność
Stowarzyszenie
Armatorów Rybackich
Polskie
Stowarzyszenie
Przetwórców Ryb
WWF Polska
Razem
7
Inni partnerzy
społeczni
Administracja
rządowa
Administracja
samorządowa
Razem
17
Liczba
wniosków
Liczba
zapytań
3
Liczba innych
wypowiedzi
14
3
2
33
3
5
47
5
6
27
7
3
237
2
2
7
14
11
271
3
I/5, II/5,
III/5,IV/6,
V/3, VI/4,
VII/5,
VIII/6, IX/5,
X/4, XI/4,
XII/3
I/10, II/6,
III/7,IV/10,
V/7, VI/9,
VII/9,
VIII/10,
IX/8, X/6,
XI/9, XII/7
I/4, II/9,
III/5,IV/5,
V/5, VI/4,
VII/4,
VIII/4, IX/2,
X/5, XI/4,
XII/4
100
Załącznik B: Lista przedstawicieli
Komitet Monitorujący Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów
Ludzkich
• Joanna Staręga-Piasek – Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
• Witold Monkiewicz (zastępca) - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
• Anna Machalica-Pułtorak - Ogólnopolski Związek Organizacji na Rzecz
Zatrudnienia Socjalnego
• Adam Stecki (zastępca) - Ogólnopolski Związek Organizacji na Rzecz
Zatrudnienia Socjalnego
• Alicja Jankiewicz - Polska Federacja Związków Stowarzyszeń Osób
Niepełnosprawnych
• Tadeusz Krasoń (zastępca) - Polska Federacja Związków Stowarzyszeń Osób
Niepełnosprawnych
• Aldona Wiktorska–Święcka - Związek Harcerstwa Polskiego
• Krzysztof Kołodziejczyk (zastępca) - Związek Harcerstwa Polskiego
• Robert Kula - Związek Młodzieży Wiejskiej
• Anna Konert (zastępca) - Związek Młodzieży Wiejskiej
• Henryk Narwojsz - Związek Zakładów Doskonalenia Zawodowego
• Jolanta Ślęczkowska (zastępca) - Związek Zakładów Doskonalenia
Zawodowego
Komitet Sterujący dla Priorytetu I Sektorowego Programu Operacyjnego
Rozwój Zasobów Ludzkich
5. Janusz Zugaj - Wspólnota Robocza Związków Organizacji Socjalnych
WRZOS
6. Teresa Jednoróg (zastępca) - Wspólnota Robocza Związków Organizacji
Socjalnych WRZOS
7. Piotr Kowalski - Związek Harcerstwa Polskiego
8. Katarzyna Goleman (zastępca) - Związek Harcerstwa Polskiego
9. Andrzej Terlecki - Ogólnopolskie Porozumienie Organizacji Bezrobotnych
10. Barbara Jóźwiak (zastępca) - Ogólnopolskie Porozumienie Organizacji
Bezrobotnych
11. Grzegorz Śliwa - Fundacja Wiedza i Rozwój przy PWSZ
w Nowym Sączu
12. Leszek Kotula (zastępca) - Fundacja Wiedza i Rozwój przy PWSZ
w Nowym Sączu
Komitet Sterujący dla Działań 2.1 i 2.2 Sektorowego Programu Operacyjnego
• Maria Wróblewska - Fundacja Rozwoju Rolnictwa, Wsi i Obszarów Wiejskich
• Tomasz Perkowski - Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej
• Bohdan Kamiński - Krajowe Stowarzyszenie Sołtysów
Komitet Sterujący dla Działań 2.3 i 2.4 Sektorowego Programu Operacyjnego
• Wojciech Żurowicz - Fundacja Instytut Karpacki
• Krystyna Oleś (zastępca) - Fundacja Instytut Karpacki
101
•
•
•
•
•
•
•
•
Dorota Pietrzkiewicz - Stowarzyszenie Samorządność i Przedsiębiorczość
Krzysztof Foremniak (zastępca) - Stowarzyszenie Samorządność i
Przedsiębiorczość
Anna Dąbrowa - Zrzeszenie Studentów Polskich - Rada Naczelna
Grzegorz Kondek (zastępca) - Zrzeszenie Studentów Polskich - Rada Naczelna
Krzysztof Lipski - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Elżbieta Rusielewicz (zastępca) - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Ewa Mańkiewicz-Cudny - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
Mariusz Kiełb (zastępca) - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
Komitet Sterujący dla Priorytetu III Sektorowego Programu Operacyjnego
• Kazimierz Jankowski - Polskie Towarzystwo Ekonomiczne Oddział w
Bydgoszczy
• Magdalena Klimek (zastępca) - Polskie Towarzystwo Ekonomiczne Oddział w
Bydgoszczy
• Bronisław Wesołowski - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
• Małgorzata Wojnarowska (zastępca) - Federacja Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT
• Helena Żuraw - Europejskie Centrum Zrównoważonego Rozwoju
• Piotr Hańderek (zastępca) - Europejskie Centrum Zrównoważonego Rozwoju
• Dorota Kołakowska - Związek Harcerstwa Polskiego
• Dariusz Supeł (zastępca) - Związek Harcerstwa Polskiego
Komitet Monitorujący Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL
• Monika Hawkes - Polska Akcja Humanitarna
• Małgorzata Gebert (zastępca) - Polska Akcja Humanitarna
• Marta Titaniec - Caritas Polska
• Jarosław Bittel (zastępca) - Caritas Polska
• Marek Stefaniak - Ogólnopolski Związek Organizacji na Rzecz Zatrudnienia
Socjalnego (OZOS)
• Aleksandra Goc (zastępca) - Ogólnopolski Związek Organizacji na Rzecz
Zatrudnienia Socjalnego (OZOS)
• Agnieszka Grzybek - Ośrodek Informacji Środowisk Kobiecych OśKA
• Małgorzata Dymowska (zastępca) - Ośrodek Informacji Środowisk Kobiecych
OśKA
• Urszula Biegańska - Polski Czerwony Krzyż
• Joanna Waszak (zastępca) - Polski Czerwony Krzyż
• Marcin Dadel - Stowarzyszenie KLON/JAWOR
• Alina Gałązka (zastępca) - Stowarzyszenie KLON/JAWOR
• Anna Kruczek - Wspólnota Robocza Związków Organizacji Socjalnych
(WRZOS)
• Jacek Sutryk (zastępca) - Wspólnota Robocza Związków Organizacji
Socjalnych (WRZOS)
Komitet Monitorujący strategię wykorzystania Funduszu Spójności
1. Bohdan Szymański (status obserwatora) - Polski Klub Ekologiczny
102
2. Marta Wiśniewska (status obserwatora) - Związek Stowarzyszeń Polska
Zielona Sieć, WWF Polska
Komitet Sterujący do spraw Funduszu Spójności w sektorze transportu
• Robert Cyglicki - Związek Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć
Komitet Sterujący do spraw Funduszu Spójności w sektorze środowiska
• Andrzej Guła - Instytut Ekonomii Środowiska
• Andrzej Kassenberg - Instytut na rzecz Ekorozwoju
Komitet Monitorujący Program Operacyjny Pomoc Techniczna 2004-2006
• Joanna Krasnodębska - Sieć Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT
• Łukasz Domagała (zastępca) - Sieć Wspierania Organizacji Pozarządowych
SPLOT
• Ewa Jasińska - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
• Grzegorz Nowakowski (zastępca) - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Komitet Sterujący Programem Operacyjnym Pomoc Techniczna 2004-2006
• Paweł Gizbert-Studnicki – Fundacja Instytut Studiów Strategicznych
• Hanna Szczeblewska – Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Komitet Monitorujący Narodowy Plan Rozwoju / Podstawy Wsparcia
Wspólnoty
- Arkadiusz Lewicki - Stowarzyszenie „Pro Europa”
- Ewelina Rozpara (zastępca) - Stowarzyszenie „Pro Europa”
- Elżbieta Wojciechowska-Lipka - Stowarzyszenie Agro Biznes Klub
- Grzegorz Pysz (zastępca) - Stowarzyszenie Agro Biznes Klub
- Tadeusz Romanowicz - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
NOT
- Bogumiła Nawrocka-Fuchs (zastępca) - Federacja Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT
- Renata Koźlicka – Stowarzyszenie na rzecz Forum Inicjatyw Pozarządowych
- Tomasz Kozłowski (zastępca) - Stowarzyszenie na rzecz Forum Inicjatyw
Pozarządowych
- Waldemar Zbytek - Zrzeszenie Studentów Polskich – Rada Naczelna
- Anna Dąbrowa (zastępca) - Zrzeszenie Studentów Polskich – Rada Naczelna
- Marek Rymsza - Fundacja Instytut Spraw Publicznych
- Kamila Hernik (zastępca) - Fundacja Instytut Spraw Publicznych
- Tomasz Saryusz-Wolski - Towarzystwo Inicjatyw Europejskich
- Elżbieta Królikowska (zastępca) - Towarzystwo Inicjatyw Europejskich
- Tadeusz Pomianek - Stowarzyszenie Promocji Przedsiębiorczości
- Agata Jurkowska (zastępca) - Stowarzyszenie Promocji Przedsiębiorczości
Komitet Sterujący Sektorowym Programem Operacyjnym „Rybołówstwo i
Przetwórstwo Ryb 2004-2006”
1. Ryszard Klimczak - Stowarzyszenie Armatorów Rybackich
2. Kazimierz Wołosiuk - Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb
3. Ryszard Okrój - Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb
4. Anna Daczka (status obserwatora) – WWF Polska
103
Komitet Monitorujący Sektorowego Programu Operacyjnego „Rybołówstwo i
Przetwórstwo Ryb 2004-2006”
9. Bogusław Szemioth - Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb
Komitet Monitorujący Sektorowy Program Operacyjny „Restrukturyzacja i
modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 20042006”
1. Anna Potok - Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich
2. Radosław Gawlik - Stowarzyszenie Ekologiczne EKO-UNIA
Komitet Sterujący Sektorowym Programem Operacyjnym „Restrukturyzacja i
modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 20042006”
1. Wiesław Różański - Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP
Komitet Sterujący Sektorowym Programem Operacyjnym Transport
• Stefan Krychniak - Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP
• Krzysztof Rytel - Stowarzyszenie Kulturalno-Ekologiczne Zielone Mazowsze
• Ryszard Bogusz - Ogólnopolskie Stowarzyszenie Samorządów na rzecz Kolei
Lokalnych
• Robert Cyglicki (status obserwatora) - Związek Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć
• Jakub Majewski (status obserwatora) - Instytut Rozwoju i Promocji Kolei
Komitet Monitorujący Sektorowego Programu Operacyjnego „Wzrost
Konkurencyjności Przedsiębiorstw”
7) Włodzimierz Hausner - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
NOT
8) Halina Grzelakowska (zastępca) - Federacja Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT
Komitet Sterujący Sektorowym Programem Operacyjnym „Wzrost
Konkurencyjności Przedsiębiorstw”
• Halina Miłaszewicz - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
• Tomasz Jung (zastępca) - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
• Jerzy Polaczek - Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów
• Jan Kawiński (zastępca) - Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i
Racjonalizatorów
• Andrzej Kidyba - Krajowe Stowarzyszenie Agencji Rozwoju Regionalnego
• Ewa Rybińska (zastępca) - Krajowe Stowarzyszenie Agencji Rozwoju
Regionalnego
Komitet Monitorujący Sektorowego Programu Operacyjnego „Restrukturyzacja
i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich, 20042006”
1. Radosław Gawlik – Stowarzyszenie EKO-UNIA
2. Anna Potok – Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich
104
Komitet Sterujący Sektorowym Programem Operacyjnym „Restrukturyzacja i
modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich, 20042006”
• Wiesław Różański - Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP
Komitet Monitorujący Sektorowego Programu Operacyjnego „Rybołówstwo i
przetwórstwo ryb, 2004-2006”
• Bogusław Szemioth – Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb
Komitet Sterujący Sektorowym Programem Operacyjnym „Rybołówstwo i
przetwórstwo ryb, 2004-2006”
5. Ryszard Klimczak - Stowarzyszenie Armatorów Rybackich
6. Ryszard Okrój - Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb
7. Kazimierz Wołosiuk - Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb
8. Anna Daczka /obserwator/ - WWF Polska
Komitet Monitorujący Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju
Regionalnego
1. Elżbieta Streker-Dembińska - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
NOT
2. Mariusz Płaczkiewicz (zastępca) - Federacja Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT
3. Małgorzata Rulińska - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
4. Witold Monkiewicz (zastępca) - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
5. Edward Dawidowski - Caritas Archidiecezji Katowickiej
6. Lidia Sulicka (zastępca) - Caritas Archidiecezji Katowickiej
7. Grzegorz Szwed - Bractwo Młodzieży Prawosławnej w Polsce
8. Iwona Troc (zastępca) - Bractwo Młodzieży Prawosławnej w Polsce
9. Piotr Rymarowicz - Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych
10. Anna Mendel (zastępca) - Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych
11. Grzegorz Siwiński - Krajowe Stowarzyszenie Sołtysów
12. Barbara Czachura (zastępca) - Krajowe Stowarzyszenie Sołtysów
13. Krzysztof Zasiadły - Stowarzyszenie Organizatorów Ośrodków Innowacji i
Krajowy Komitet Sterujący działaniem 1.6. Zintegrowanego Programu
Operacyjnego Rozwoju Regionalnego
• Jakub Majewski - Instytut Rozwoju i Promocji Kolei
Dolnośląski Regionalny Komitet Sterujący
• Maciej Badora – Polskie Towarzystwo Studentów Stomatologii, Polski Związek
Łowiecki
• Renata Berent – Mieszczanowicz – Dolnośląski Ośrodek Organizacji
Pozarządowych WROS
• Andrzej Jaroch - AZS Politechnika Wrocławska
• Andrzej Łoś - Ośrodek Inicjatyw Obywatelskich
• Krzysztof Smolnicki - Dolnośląska Fundacja Ekorozwoju
105
Dolnośląski Regionalny Komitet Monitorujący
11) Barbara Matuszewska – Związek Harcerstwa Polskiego
Kujawsko-pomorski Regionalny Komitet Sterujący
1. Jacek Gądecki - Stowarzyszenie Inicjatyw Niemożliwych MOTYKA z
Torunia
2. Jan Grabowski - Regionalne Centrum Informacji z Torunia, Pomorska
Fundacja Rozwoju, Kultury i Sztuki
Kujawsko-pomorski Regionalny Komitet Monitorujący
5. Elżbieta Rusielewicz – Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Lubelski Regionalny Komitet Sterujący
1. Alicja Jankiewicz - Lubelskie Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych
2. Andrzej Kidyba - Lubelska Fundacja Rozwoju Regionu
Lubelski Regionalny Komitet Monitorujący
• Agnieszka Niedziałek - Kraśnickie Stowarzyszenie Przyjaciół Dzieci Specjalnej
Troski
• Agata Czwórnóg - Forum Lubelskich Organizacji Pozarządowych
• Krzysztof Gorczyca - Towarzystwo dla Natury i Człowieka
Lubuski Regionalny Komitet Sterujący
I.
Małgorzata Rulińska - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
II.
Wiesława Kowal – Polski Klub Ekologiczny – Oddział Lubuski
III.
Alina Jaszewska – Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich –
Oddział Lubuski
Lubuski Regionalny Komitet Monitorujący
1. Kazimierz Kisiel - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Łódzki Regionalny Komitet Sterujący
1. Lucyna Ciborska - Stowarzyszenie Bezrobotnych Wszyscy Razem "In
Corpore"
Łódzki Regionalny Komitet Monitorujący
1. Bogusław Kaczmarek – Stowarzyszenie Ordynacka
2. Stanisław Liszewski – Łódzkie Towarzystwo Naukowe
3. Włodzimierz Magin - Łódzkie Stowarzyszenie Pomocy Szkole, Rada
Organizacji Pozarządowych Województwa Łódzkiego
4. Andrzej Grochulski – Łódzkie Stowarzyszenie Zarządców Nieruchomości
Regionu Łódzkiego
5. Mirosław Konwerski – Liga Ochrony Przyrody
6. Zbigniew Kubiński – Stowarzyszenie Pośredników w Obrocie
Nieruchomościami Polski Centralnej
7. Jarosław Sokołowski – Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa
106
Małopolski Regionalny Komitet Sterujący
1. ks. Marek Głownia – Krakowska Fundacja „Centrum informacji, spotkań,
dialogu, wychowania i modlitwy w Oświęcimiu”
2. Antoni Rapacz – Małopolskie Stowarzyszenie Sołtysów
3. Zbigniew Witkowski – Polski Klub Ekologiczny
Małopolski Regionalny Komitet Monitorujący
1. Agnieszka Ścigaj – łącznik regionalny – ekspert ds. funduszy strukturalnych
Mazowiecki Regionalny Komitet Sterujący
- Marzena Mendza-Drozd – Stowarzyszenie Dialog Społeczny
Mazowiecki Regionalny Komitet Monitorujący
• Piotr Todys – Federacja Organizacji Służebnych MAZOWIA
• Zbigniew Wejcman – Stowarzyszenie BORIS
Opolski Regionalny Komitet Sterujący
I.
Arnold Czech - Fundacja Rozwoju Śląska oraz Wspierania Inicjatyw
Lokalnych
II.
Jadwiga Silarska – Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej, łącznik
regionalny – specjalista ds. funduszy strukturalnych
Opolski Regionalny Komitet Monitorujący
1. Tomasz Ciesielczuk - Polski Klub Ekologiczny
2. Irena Halota - Liga Kobiet Polskich
Podkarpacki Regionalny Komitet Sterujący
• Bogusław Kosman - Podkarpacka Rada ds. Osób Niepełnosprawnych
• Teresa Tomaka - Związek Stowarzyszeń pomocy Osobom Niepełnosprawnym
powiatu rzeszowskiego
Podkarpacki Regionalny Komitet Monitorujący
- Grzegorz Nowakowski - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej, specjalista
EURO-NGO, łącznik regionalny – ekspert ds. funduszy strukturalnych
Podlaski Regionalny Komitet Sterujący
1. Barbara Szczerbińska - Ośrodek Wspierania Organizacji Pozarządowych w
Białymstoku, łącznik regionalny – ekspert ds. funduszy strukturalnych
Podlaski Regionalny Komitet Monitorujący
• Piotr Znaniecki - Stowarzyszenie na rzecz Ekorozwoju „AGRO -GROUP”,
łącznik regionalny – ekspert ds. funduszy strukturalnych
• Barbara Kuprel (zastępca) - Stowarzyszenie na rzecz Ekorozwoju „AGRO GROUP”
• Anna Jełmak – Podlaski Oddział Polskiego Stowarzyszenia Właścicielek Firm
• Danuta Kaszyńska (zastępca) - Podlaski Oddział Polskiego Stowarzyszenia
Właścicielek Firm
107
Pomorski Regionalny Komitet Sterujący
1. Waja Jabłonowska - Fundacja Pokolenia
Pomorski Regionalny Komitet Monitorujący
• Beata Matyjaszczyk – Związek Harcerstwa Polskiego Hufiec Gdańsk-Śródmieście
• Magdalena Skiba - Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzenie
Umysłowym Koło w Gdańsku, Pomorskie Forum Organizacji Osób
Niepełnosprawnych
Śląski Regionalny Komitet Sterujący
• Anna Kruczek - Śląskie Forum Organizacji Socjalnych KaFOS
• Ewa Hajduk – Polski Klub Ekologiczny Koło Gliwice
Śląski Regionalny Komitet Monitorujący
• Anna Szelest - Stowarzyszenie Wspierania Organizacji Pozarządowych MOST
• Andrzej Michalik (zastępca) - Stowarzyszenie Wspierania Organizacji
Pozarządowych MOST
• Bogdan Kasperek - Stowarzyszenie "Region Beskidy"
• Anna Hansel (zastępca) - Stowarzyszenie "Region Beskidy"
• Zbigniew Michniowski - Stowarzyszenie „Region Beskidy”
• Piotr Tatara (zastępca) - Stowarzyszenie „Region Beskidy”
Świętokrzyski Regionalny Komitet Sterujący
• Małgorzata Misztela - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
• Andrzej Neimitz – Fundacja im. Stanisława Staszica
• ks. Stanisław Słowik – Caritas Diecezji Kieleckiej
Świętokrzyski Regionalny Komitet Monitorujący
• ks. Andrzej Drapała – Caritas Diecezji Kieleckiej
• Piotr Sadocha (zastępca) – Caritas Diecezji Kieleckiej
• Dorota Lasocka - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
• Małgorzata Misztela (zastępca) – Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Warmińsko-mazurski Regionalny Komitet Sterujący
• Monika Falej - Polskie Stowarzyszenie "DOM EUROPEJSKI" Regionu
Warmińsko-Mazurskiego
• Zbigniew Mieruński - Gołdapski Fundusz Lokalny
Warmińsko-mazurski Regionalny Komitet Monitorujący
• Marek Borowski - Związek Stowarzyszeń Warmińsko-Mazurski Bank Żywności
• Dorota Czarzasta-Wardyn - Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej, Ośrodek
Samorządu Lokalnego w Olsztynie
Wielkopolski Regionalny Komitet Sterujący
• Beata Przybylska – łącznik regionalny – ekspert ds. funduszy strukturalnych
Wielkopolski Regionalny Komitet Monitorujący
• Jacek Guliński – Fundacja UAM Poznański Park Naukowo-Technologiczny
• Ewa Gałka – Stowarzyszenie Centrum Promocji i Rozwoju Inicjatyw
Obywatelskich PISOP
108
•
•
•
•
•
Rafał Jaworski (zastępca) - Stowarzyszenie Centrum Promocji i Rozwoju
Inicjatyw Obywatelskich PISOP
Jerzy Witkowski – Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
Jan Kapsa (zastępca) - Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
Piotr Sadowski - Fundacja Kaliski Inkubator Przedsiębiorczości
Monika Otrębska-Juszczak (zastępca) - Fundacja Kaliski Inkubator
Zachodniopomorski Regionalny Komitet Sterujący
• Barbara Jaskierska - Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem
Umysłowym
• Anna Łączkowska – Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej, łącznik regionalny –
ekspert ds. funduszy strukturalnych
• Halina Pietrusińska - Liga Kobiet Polskich
• Zbigniew Świrski - Zachodniopomorskie Zrzeszenie Organizacji Turystycznych
Zachodniopomorski Regionalny Komitet Monitorujący
• Maria Idziak - Koszalińskie Towarzystwo Społeczno–Kulturalne
• Bogumił Rogowski - Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Szczecina i Pomorza
Zachodniego
109
Załącznik C
Lista uczestników biorących udział w badaniach jakościowych:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
KS SPO RZL p.1 – Piotr Kowalski, Związek Harcerstwa Polskiego
KS SPO RZL dz. 2.1. i 2.2. - Tomasz Perkowski, Fundacja na Rzecz Nauki
Polskiej
KS SPO RZL dz. 2.3. i 2.4. - Ewa Mańkiewicz-Cudny, Federacja Stowarzyszeń
Naukowo-Technicznych NOT
KS SPO RZL p.3 – Bronisław Wesołowski i Małgorzata Wojnarowska, Federacja
Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT
KM PIW EQUAL – Monika Hawkes, Polska Akcja Humanitarna
KM strategię wykorzystania FS – Marta Majka Wiśniewska, WWF Polska
KS ds. FS – transport – Robert Cyglicki, Instytut Ekonomii Środowiska, Polska
Zielona Sieć
KS ds. FS – środowisko – Andrzej Guła, Instytut Ekonomii Środowiska; Andrzej
Kassenberg, Instytut na rzecz Ekorozwoju
KS SPOT – Robert Cyglicki, Instytut Ekonomii Środowiska, Polska Zielona Sieć;
Stefan Krychniak, Stowarzyszenie Inżynierów i Techników RP
KM SPO „Rolnictwo” - Anna Potok, Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich
KS SPO „Rolnictwo” - Wiesław Różański, Stowarzyszenie Rzeźników i
Wędliniarzy RP
KM SPO-WKP – Włodzimierz Hausner, Federacja Stowarzyszeń NaukowoTechnicznych NOT; Mariola Roguska-Kopańczyk, Naczelna Rada Zrzeszeń
Handlu i Usług
KS SPO-WKP – Jerzy Polaczek, Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i
Racjonalizatorów
Kujawsko-pomorski RKS - Jacek Gądecki - Stowarzyszenie Inicjatyw
Niemożliwych MOTYKA z Torunia; Jan Grabowski - Pomorska Fundacja
Rozwoju, Kultury i Sztuki, Regionalne Centrum Informacji z Torunia
Lubelski RKM – Krzysztof Gorczyca, Towarzystwo dla Natury i Człowieka
Podlaski RKS – Barbara Szczerbińska, Ośrodek Wspierania Organizacji
Pozarządowych w Białymstoku, łącznik regionalny – ekspert ds. funduszy
strukturalnych
Świętokrzyski RKM – Dorota Lasocka, Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
Świętokrzyski RKS – ks. Stanisław Słowik, Caritas Diecezji Kieleckiej
Wielkopolski RKM – Ewa Gałka, Stowarzyszenie Centrum Promocji i Rozwoju
Inicjatyw Obywatelskich PISOP
Zachodniopomorski RKS – Anna Łączkowska, Fundacja Rozwoju Demokracji
Lokalnej, łącznik regionalny – ekspert ds. funduszy strukturalnych
110

Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych Raport z

Transkrypt

Podobne dokumenty

powołanie - TRANSFORMEX

POWOŁANIE

11_W_Radzio-Zasady zarządzania projektem [tryb zgodności]

Sprawozdanie Komitetu ds. Ryzyka i Kapitału Rady Nadzorczej

E-Akademia_poziomy z..

SPRAWOZDANIE z działalności Komitetu ds. Strategii - orange

Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy o Filmie i Komunikacji Społecznej

Jak zgłosić obywatelski projekt ustawy? Prawo

Pełny tekst () - Progress in Plant Protection