wywiad z panią iwoną rumińską – szkolnym

WYWIAD Z PANIĄ IWONĄ RUMIŃSKĄ – SZKOLNYM
PEDAGOGIEM
1. Co sądzi Pani o uczniach?
Nie mam wyrobionego ogólnego zdania na temat uczniów. W
szkole jest Was 145 i każdy jest inny i nawet jeśli reagujecie
na różne sytuacje w podobny sposób, to jednak nie powinno
to
być
powodem
do
generalizowania
i
wyciągania
uogólnionych wniosków na temat młodzieży. Są jednak takie
sytuacje, w których zdarza mi się uogólnić np. gdy śledzę
sytuację w dziennikach, myślę czasami „nie uczą się”, a
zaglądając do dzienników uwag mam wrażenie, że niektórzy
do szkoły przychodzą dla zabawy. Jednocześnie wiem, że
praktycznie u każdego występują inne czynniki powodujące
takie, a nie innych oceny lub zachowanie. U jednych może to
być brak motywacji do nauki, czy mniejsze zdolności i umiejętności. Ktoś inny może mieć problemy
rodzinne, konflikt z koleżanką lub grupą rówieśniczą, niektórzy nie ufają dorosłym. Jeśli do tego dołożymy to,
że wiek dorastania jest takim czasem gdzie sami nie wiecie kim tak naprawdę jesteście (bo jeszcze nie dorośli,
a przecież dzieci też już nie), to ten proces sam w sobie jest uciążliwy. Niestety każdy musi przez to przejść.
Czasami można jednak zmniejszyć ilość „ofiar” podczas tego procesu, ale o tym porozmawiamy na zajęciach.
2. Czy praca pedagoga jest trudna?
Wykonując jakąkolwiek pracę musimy mieć określone predyspozycje, wiedzę i umiejętności. Jeżeli je
posiadamy ciężko mówić o tym, że jakaś praca jest trudna. Na przykład dla mnie trudna, nie możliwa do
wykonania jest praca chirurga bo nie byłam na medycynie, nie mam wiedzy z tego zakresu, ani umiejętności. I
odwrotnie. Wspomniany chirurg prawdopodobnie czułby się zupełnie niekompetentny do pracy z młodymi
ludźmi w takim zakresie w jakim to robi pedagog. To co łączy oba te zawody, to odpowiedzialność za
drugiego człowieka. Wydaje mi się, że praca w ogóle wiąże się z odpowiedzialnością za to, co i jak robimy.
3. Czy lubi Pani czytać książki?
Bardzo. Czytanie książek zawsze było dla mnie czymś, co potrafiło mnie pochłonąć bez reszty. Gdy jeszcze
byłam uczennicą, często zamiast odrabiać lekcje, godzinami czytałam. Po czym uczyłam się od 4 do 6 rano.
4. Czy lubi Pani swoją pracę?
Należę do osób, które jeśli czegoś nie lubią to tego nie robią. Miałam w swoim życiu taką pracę, której bardzo
nie lubiłam, lubiłam tylko ludzi z którymi tam pracowałam (z niektórymi do dziś utrzymuję kontakt, chociaż
minęło już 14 lat). Wytrzymałam tak rok (szukając przez cały ten czas nowej pracy). Myśl żeby być
pedagogiem pojawiła się gdy miałam 14 lat, ale zanim dojrzała we mnie upłynęło trochę czasu.
5. Jakie jest Pani hobby?
Bardzo interesuję się psychologią w całym jej zakresie i cały czas staram się poszerzać wiedzę z tej dziedziny.
Lubię posłuchać „dobrej” muzyki, poczytać książkę, pograć w siatkówkę, pojeździć na rowerze...
KWIECIEŃ 2014 \ MAŁE GIMNAZJUM WIELKIEGO FORMATU
6