MonoMousAnti-Hum HLA-DP,DQ,DR antigen

Transkrypt

MonoMousAnti-Hum HLA-DP,DQ,DR antigen
Monoclonal Mouse
Anti-Human
HLA-DP, DQ, DR Antigen
Clone CR3/43
Nr kat. M0775
Przeznaczenie
Do diagnostyki in vitro.
Monoclonal Mouse Anti-Human HLA-DP, DQ, DR, Clone CR3/43 jest przeznaczone do immunohistochemii.
Zestaw M0775 nie jest przeznaczony do typowania tkanek.
Interpretacji wyników może dokonywać osoba wykwalifikowana, w kontekście wywiadu chorobowego i innych
badań diagnostycznych.
Wprowadzenie
Układ antygenu ludzkiego leukocytu (HLA), który został odkryty jako rezultat reakcji transfuzji, jest obecnie
uważany jako jeden z kluczowych czynników w wielu obszarach medycyny klinicznej. Głównym zadaniem
cząsteczek HLA-DP, DQ i DR jest prezentowanie peptydów antygenicznych, głównie o pochodzeniu egzogennym,
przeciwciałom CD4+ limfocytów T. Ponadto uważa się, że cząsteczki HLA są powiązane z różnymi chorobami
autoimmunologicznymi, nieautoimmunologicznymi i zakaźnymi a także ograniczają odpowiedź przeciwciał przeciw
wybranym antygenom i szczepionkom (4).
Cząsteczki HLA są kodowane przez klaster silnie powiązanych genów położonych na krótkim ramieniu
chromosomu 6. Bazując na kilku strukturalnych i funkcjonalnych charakterystykach genów, obszar został
podzielony na trzy obszary: HLA klasy I, klasy II i klasy III (4).
Geny A i B, HLA-DP, DQ i DR klasy II kodują heterodimer tworzony przez dwa niekowalencyjnie powiązane
łańcuchy  i  o przybliżonej masie cząsteczkowej odpowiednio 34 kDa i 28 kDa. Podlegające ekspresji łańcuchy 
i  składają się z czterech domen: dwóch pozakomórkowych i dwóch wewnątrzkomórkowych – jednej
transbłonowej i jednej cytoplazmatycznej (4).
Cząsteczki HLA-DP, DQ i DR są constitutively obecne na prezentujących antygen komórkach takich jak limfocyty
B, monocyty i komórki dendrytyczne, chociaż są też wykrywane na supresorowo-cytotoksycznych limfocytach T i
aktywnych granulocytach. Nie jest pewne, czy antygeny HLA-DP, DQ i DR są obecne na aktywnych płytkach krwi.
Ekspresja cząsteczki HLA klasy I może być też indukowana na takich komórkach i tkankach jak fibroblasty i
komórki nabłonka poprzez aktywację i/lub przez pewne cytokinezy takie jak -interferon, czynnik martwicy
nowotworu (TNF) i interleukin IL10 (4).
Antygen był wykrywany na powierzchni blastów białaczkowych w przypadkach ostrych białaczek limfatycznych
(ALL) wywodzących się z limfocytów B, ALL z prekursorów limfocytów B, ostrych białaczek szpikowych
(mieloblastycznych) (AML) z wyjątkiem przypadków AML-M3, oraz przewlekłych białaczek wywodzących się z
limfocytów T i B, przewlekłych białaczek szpikowych (CML) w przełomie blastycznym oraz chłoniaków z limfocytów
B i T (1-3, 6, 7). Antygen HLA-DP, DQ, DR jest zwykle nieobecny na nowotworach o pochodzeniu niehematopoetycznym i w szpiczakach mnogich(6)
Odczynnik dostarczony
Monoklonalne przeciwciało myszy w formie płynnej jako nadsącz kultury komórek przedializowane wobec 0,05
mol/L soli fizjologicznej buforowanej Tris-em (TRIS/HCl) o pH 7,2. Zawiera 15 mmol/L NaN3.
Clone: CR3/43. Isotyp: IgG1, kappa.
Stężenie IgG myszy: patrz etykietka na fiolce.
Swoistość
Anti-Human HLA-DP, DQ, DR Antigen, CR3/43 reaguje z łańcuchem  heterodimeru  na wszystkich produktach
rodziny genów DP, DQ i DR. Przeciwciało było scharakteryzowane na First International Workshop and Conference
on Monoclonal Antibodies to Human MHC Class II Antigens (1983) a jego swoistość i inne charakterystyki zostały
potwierdzone w oparciu o różne techniki m.in. reaktywność z izolowanym antygenem, immunoblotting i znakowanie
komórek transfekowanych (8).
W normalnej krwi obwodowej przeciwciało barwi limfocyty B i większość monocytów lecz nie reaguje z normalnymi
limfocytami T i polimorfami. Zachodzi jednak barwienie aktywnych limfocytów T w krwi obwodowej. Antygen antyHLA-DP, DQ, DR nie reaguje z erytrocytami i megakariocytami (4-6).
Środki ostrożności
1. Do stosowania przez osoby przygotowane zawodowo.
2. Produkt zawiera azydek sodowy (NaN3), odczynnik chemiczny silnie toksyczny w czystej postaci. W stężeniu
obecnym w produkcie, chociaż nie klasyfikowanym jako niebezpieczne, azydek sodowy może reagować z
elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, tworząc silnie wybuchowe pochodne lub azydki tych
metali. Przy usuwaniu odpadów przepłukać odpływ dużą ilością wody, aby uniknąć tworzenia się azydków w
kanalizacji.
3. Jak w przypadku każdego materiału biologicznego należy stosować odpowiednie procedury.
Przechowywanie
(111626-004)
Przechowywać w temp. 2-8 °C. Nie używać po upływie daty ważności wskazanej na opakowaniu. Jeśli
odczynniki były przechowywane w warunkach innych niż wskazane, użytkownik musi sprawdzić jakość
produktu. Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność produktu, dlatego równocześnie z próbkami
badanymi powinno się oznaczać wiarygodną kontrolę dodatnią i ujemną. Jeżeli uzyskuje się nieoczekiwane
M0775/PL/MBH/04.03.05 str. 1/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17
wyniki bez zmiany procedur laboratoryjnych i można podejrzewać, że dzieje się to z winy przeciwciała, należy
skontaktować się z serwisem technicznym firmy Dako.
Przygotowanie próbek
Skrawki parafinowe: Przeciwciało nadaje się do znakowania skrawków tkanki utrwalonych w formalinie i
zatopionych w parafinie.
Skrawki mrożone i preparaty komórkowe: przeciwciało nadaje się do znakowanie skrawków mrożonych
utrwalonych w acetonie oraz utrwalonych rozmazów komórek.
Procedura barwienia
Rozcieńczenie: Monoclonal Mouse Anti-Human HLA-DP, DQ, DR Antigen, nr kat. M0775 może być używane w
zakresie rozcieńczeń 1:50-1:100, gdy stosuje się go na skrawki tkanki utrwalone w formalinie i zatopione w
parafinie lub na skrawki mrożone tkanki utrwalane acetonem, lub na utrwalone rozmazy komórek, po 30 min.
inkubacji z pierwszym przeciwciałem w temperaturze pokojowej. Optymalne warunki mogą się różnić zależnie
od próbki i metod jej przygotowania, i powinny zostać dobrane w każdym laboratorium. Zalecaną kontrolą
ujemną jest Dako Mouse IgG1, nr kat. X0931, rozcieńczone do takiego samego stężenia przeciwciał Ig myszy jak
roztwór pierwszego przeciwciała. Jeśli nie udowodniono trwałości przeciwciała i kontroli ujemnej w danej
metodzie, zaleca się rozcieńczanie tych odczynników tuż przed użyciem lub rozcieńczanie w Antibody Diluent,
nr kat. S0809. Dodatnia i ujemna kontrola powinny być oznaczane razem z materiałem badanym.
Uwidocznienie: Zalecane są zestawy odczynnikowe DAKO LSAB™+/HRP, nr kat. K0679, oraz DAKO
EnVision™+/HRP, nr kat. K4004 i K4006. Do oznaczania skrawków mrożonych i preparatów komórkowych w
przypadku gdy problemem jest własne świecenie peroksydazy, wskazaną alternatywą jest zestaw Dako
APAAP, nr kat. K0670. Procedura wykonania jest opisana w każdym z zestawów.
Opis wyników
W normalnej krwi obwodowej M0775 barwi limfocyty B, monocyty i aktywne limfocyty T, lecz nie jest reaktywne
z normalnymi limfocytami T i polimorfami. W szpiku kostnym M0775 nie reaguje z erytrocytami i
megakariocytami, natomiast znaczone są komórki śródbłonka włośniczek i niektóre niezidentyfikowane komórki
jednojądrowe (4-6).
Analiza immunohistochemiczna złośliwych tkanek pokazała, że Anty-HLA-DP, DQ, DR, Antygen CR3/43
znakuje AML (5/5 przypadków (6)), ALL z limfocytów B (3/3 przypadki (6)), przewlekłe białaczki i chłoniaki
wywodzące się z limfocytów B i T (3/3 przypadki (6), 45/46 przypadków (7)) i CML w przełomie blastycznym
(1/1 przypadek (6)). Przeciwciało nie znakuje szpiczaka mnogiego (0/3 przypadki), natomiast uzyskano słabe
barwienie komórek mniejszościowych w 2/5 przypadkach przerzutów raka piersi (6).
Literatura
1. van Dongen JJM, Adriaansen HJ. Chapter 6. Immunobiology of leukaemia. In: Henderson ES, Lister TA,
Greaves MF. Leukemia. Philadelphia, London, Toronto, Montreal, Sydney, Tokyo: WB Saunders Company;
1996. p. 83-130.
2. Mittelman M, Karcher DS, Kammerman LA, Lessin LS. High Ia (HLA-DR) and low CD11b (Mo1) expression
may predict early conversion to leukemia in myelodysplastic syndromes. Am J Hematol 1993;43:165-71.
3. De Zen L, Orfao A, Cazzaniga G, Masiero L, Cocito MG, Spinelli M, et al. Quantitative multiparametric
immunophenotyping in acute lymphoblastic leukemia: correlation with specific genotype. I. ETV6/AML1
ALLs identification. Leukemia 2000;14:1225-31.
4. Naverrete CV. The HLA system in blood transfusion. Baillière’s Clin Haematol 2000;13:511-32.
5. Erber WN, Pinching AJ, Mason DY. Immunocytochemical detection of T and B cell populations in routine
blood smears. Lancet 1984;I:1042-5.
6. Falini B, Martelli F, Tarallo F, Moir DJ, Cordell JL, Gatter KC, et al. Immunohistological analysis of human
bone marrow trephine biopsies using monoclonal antibodies. Br J Haematol 1984;56:365-86.
7. Smith MEF, Holgate CS, Williamson JMS, Grigor I, Quirke P, Bird CC. Major histocompatibility complex
class II antigen expression in B and T cell non-Hodgkin's lymphoma. J Clin Pathol 1987;40:34-41.
8.
Appendix. Table of workshop monoclonal antibodies and a synopsis of their principal characteristics. In:
Steel CM, editor. Disease markers. Special Issue. Human MHC Class II Antigens: Genetics, Structure and
Function. Sussex: John Wiley & Sons, Ltd., 1984;2:363-69.
Objaśnienia symboli
(111626-004)
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Numer serii
Sprawdź w instrukcji
stosowania
Zużyć przed
Producent
M0775/PL/MBH/04.03.05 str. 2/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17

Podobne dokumenty