1990 rok - DmochowskiGallery.net
Transkrypt
1990 rok - DmochowskiGallery.net
1990 rok Fonoteka: „Rozmowy Piotra Dmochowskiego ze Zdzisławem Beksińskim” 27.02.1990 A: 27.02.1990 Filmy: "Blade Runner" Ridleya Scotta, "Bestseller" (1987) w reżyserii Johnego Flynna i komplementy pod ich adresem Beksińskiego. Sensacyjna "Szklana pułapka" i zachwyty nad jej stroną wizualną P. D. Dowartościowanie innego filmu francuskiego pod tytułem "Diva" (1981) w reżyserii Jean-Jacques Beineix. Film "Brazil" (1985) w reżyserii Terry'ego Gilliama. I docenienie jego treści zarówno przez Beksińskiego i P. D. Beksiński kwestionuje niektóre zapisy umowy z P. D. z uwagi na zmieniającą się sytuację polityczną w Polsce. Artysta-malarz Michel Henricot z Paryża i porównanie jego sytuacji finansowej przez P. D., z sytuacją Beksińskiego. Malarz Franciszek Starowieyski, jego paryska kariera oraz porównanie jego sytuacji finansowej z Beksińskim. P. D. przytacza jeden z listów Beksińskiego. P. D. zarzuca Beksińskiemu nieinteresowanie się jego sprawami związanymi z działalnością jego galerii, oraz wypomina mu prezenty dla syna. P. D. mówi o groźbie zamknięciu galerii Beksińskiego w Paryżu. Beksiński mówi o "samobójstwie artystycznym" oraz "niewolnictwie" wynikłych ze zbyt sztywnej umowy z P. D. Twierdzi, że P. D. "wydziera" mu jego wszystkie obrazy. Także artysta nie ma czym zapełnić ścian we własnym mieszkaniu. P. D. deklaruje zwrot niektórych obrazów Beksińskiemu. Określanie nowej ceny za obrazy Beksińskiego. P. D. zarzuca Beksińskiemu, że zaczyna "kombinować" w celu ustalenia nowej stawki za sprzedaż obrazów. B: 27.02.1990 Beksiński opisuje P. D. swoje wydatki m. in. na antenę satelitarną, ksero do tworzenia rysunków. P. D. żartobliwie dopowiada, czy Beksiński przypadkowo nie potrzebuje fabryki atomowej. Beksiński twierdzi, że drażnią go wszystkie wystawy, w tym te organizowane przez P. D. Beksiński wylicza, co go drażni w procesie lansowania jego twórczości na zachodzie m. in. to, że P. D. zwracał się do Czesława Miłosza, aby napisał coś na temat twórczości Beksińskiego. Czy prośba P. D. do Muzeum Watykańskiego, aby zapoznało się z twórczością Mistrza. P. D. opisuje jak galerzyści Paryża wrócą z pokorą do sztuki Beksińskiego, którą początkowo odrzucili. P. D. proponuje, aby Beksiński sam zorganizował przyszłą wystawę w Paryżu. Beksiński na to przystaje. P. D. zarzuca Beksińskiemu, że "myśli tylko o pieniądzach", oraz nie angażuje się w ogóle w jego ciężką pracę. W wywiadach ciągle podkreślając, że „nie interesuje go to, co robi Dmochowski”. Film sensacyjny "Die Hard" (1988) i ponowne zachwyty P. D. nad filmem. Tomasz Beksiński wyznaje w dyskusji z P. D. że uwielbia koszmary senne. Film "Testament" (1988) "Testimony" fabularyzowany dokument poświęcony życiu i twórczości wybitnego rosyjskiego kompozytora Dymitryja Szostakowicza. P. D. rekomenduje ten film Beksińskiemu, który jest admiratorem jego twórczości. C: 27.02.1990 Beksiński opowiada o swojej drakońskiej diecie. P. D. mobilizuje Beksińskiego do pracy nad przyszłą wystawą. P. D. solennie przekonuje Beksińskiego, aby przybył na wystawę w Paryżu, w celu zapewnienia image'u swojej twórczości. Beksiński mówi o przełamywaniu barier psychicznych, i stresu związanego z udziałami w wystawach oraz lęku przed podróżowaniem. Utrata „euforycznej satysfakcji” we wzajemnych kontaktach między P. D. i Beksińskim. Beksiński opowiada o tym, co najchętniej chciałby zrobić ze swoim dorobkiem twórczym. Oraz o tym, na czym polega diametralna różnica między malowaniem dla siebie, a malowaniem wyrobniczym dla innych m. in. dla P. D. P. D. jako mecenas Beksińskiego, opowiada o swoim głębokim żalu do społeczeństwa francuskiego, że nie doceniło twórczości Beksińskiego, i galerii prezentującej twórczość Mistrza. Negocjowanie nowych warunków umowy dotyczących obrazów Mistrza. Rozważania o pośmiertnym losie obrazów Beksińskiego. D: 27.02.1990 Wzajemne pretensje Beksińskiego i P. D. Beksiński wypomina P. D., że nie wywiązuje się tak jak powinien z kupowania płyt muzycznych. P. D. opisuje swój stosunek do zarabiania pieniędzy. P. D. mówi o galerii Beksińskiego jako o "dziurze bez dna" pochłaniającej każdą ilość pieniędzy. Wzmianka o sytuacji politycznej w Polsce i kwestii ustalania zachodniej granicy Polski. P. D. narzeka na Beksińskiego, że obkupuje się sprzętem elektronicznym m.in. kamerami wideo, sprzętem satelitarnym, i nie potrafi oszczędzać. Beksiński pokazuje P. D. listę swoich codziennych sprawunków. P. D. wypomina Beksińskiemu egoizm i życie w zbyt wysokim standardzie. Beksiński twierdzi, że jego syn go nie przeżyje, przypuszczając, że w końcu zrealizuje swoje tendencje samobójcze. Beksiński porównuje swój standard życia, ze standardem życia P. D. Organizowanie przyszłej wystawy przez Beksińskiego i spisywanie przez P. D. E: 27.02.1990 Beksiński obawia się o zmiany na gorsze sytuacji politycznej w Polsce, i dewaluacji wartości swoich obrazów. Beksiński opisuje tragiczno-komiczną sytuację z udziałem P. D. I wypomina mu jego prawnicze skrzywienie zawodowe. Beksiński przekonuje P. D., że prawdopodobnie nie będzie dał rady psychicznie wyjechać do Paryża na organizowaną przez nich obu przyszłą wystawę. Beksiński opowiada P. D. o swoich planach kupienia żonie kuchenki mikrofalowej i zgłębiania tematu fal mikrofalowych od strony naukowej. Tak jak miał to w zwyczaju robić z wszelkim sprzętem elektronicznym w który się zaopatrywał. Beksiński przejawiał w tym naturę naukowca i analizował dogłębnie jego działanie. Sprzęt elektroniczny pozostał dla niego wielką pasją do końca życia.