K8. Zmiany

F2 - 2015/2016 - Seminarium Uzdrowienia Wewnętrznego „Rozwój”
K8. Zmiany – początek jest w myślach
Przyjdź Duchu Święty, przyjdź do mojego serca, umysłu, woli…
Błogosław duszo moja Pana i całe moje wnętrze Święte Imię Jego !
Błogosław duszo moja Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego łaskach !
Pan jest Pasterzem moim… prowadzi mnie po właściwych ścieżkach…
i choćbym szedł nawet ciemną doliną, zła się nie ulęknę bo Ty jesteś ze mną.
Dobroć Twoja i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana po wieczne czasy. Amen
Dzień 1 i 2. Słuchają Mojego głosu… J10,27;
Przeczytaj uważnie z podręcznika „Rozwój – jak współpracować z łaską” str. 117-127 (rozdział V.
„Praca z myślami”).
Dlaczego mam „pracować z myślami” – poznawać ich źródło, kierunek w którym idą, wybierać i
decydować o czym i co będę myśleć? Dlaczego myśli są takie ważne?
Umysł wskazuje nam Prawdę. Żyjemy zgodnie z tym co przyjęliśmy jako prawdę. Początek naszego
działania jest w myślach i dlatego o sferę myśli toczy się walka duchowa. To myśli:
 interpretują rzeczywistość
 wartościują (co lepsze, co gorsze)
 są podstawą naszych wyborów i decyzji
 kształtują postawy
 dyktują sposób działania
 budują lub rujnują relacje z osobami
Autorzy książki /uwzględniając fakt że czytelnikiem może być osoba niewierząca lub nie znająca
Reguł Ignacjańskich/ używają nazewnictwa spoza obszaru wiary i piszą o odkryciu przepływu myśli,
które można rozpoznać jako obce („Ktoś mi myśli”). My wiemy, że myśli mogą pochodzić od Bożego,
dobrego ducha lub od ducha złego, a także od nas samych (obciążonych grzechem egoizmu).
Propozycja autorów książki jest prosta i bardziej praktyczna, pomaga zacząć odróżniać od siebie:
 myśli pochodzące z „ja fałszywego” – myśli nieprawdziwe – sprzeczne z Prawdą (zarówno te
osądzające, przykre, negatywne jak i zbudowane na iluzjach, przyjemne i pozytywne)
 myśli pochodzące z „ja prawdziwego” – zbudowane na Prawdzie obiektywnej objawionej w
Słowie Bożym, a najdoskonalej w życiu Jezusa Chrystusa i poznawalnej w Duchu Św. Prawdy
(zarówno te przyjemne o bezwarunkowej miłości Boga, obdarowaniu i zaproszeniu do komunii
jak i trudne pokazujące grzech, wzywające do nawrócenia, zachęcające do zmiany)
Drugim kryterium (obok Prawdy) jest Miłość:
 myśli pochodzące z „ja fałszywego” /ukierunkowują nas/ prowadzą ku ego: zaspakajaniu
swoich potrzeb (znaczenia, władzy, doskonałości), ku zyskom materialnym i przyjemnościom
 myśli pochodzące z „ja prawdziwego” /ukierunkowują nas/ prowadzą w rozwoju ku pełni
miłości, spotkaniu osoby i obdarowaniu jej, ku życiu w wolności dzieci Bożych
Rozważ na modlitwie – w Duchu Świętym: J10,25a. 27-28;
„Rzekł do niego Jezus: „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie
wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.”
Czy znasz głos Jezusa? Proś Ducha Świętego o światło by rozróżniać skąd pochodzą myśli, które
Cię nawiedzają. Pytaj by zrozumieć dokąd chcą Cię prowadzić: „Jakim człowiekiem się stanę, gdy
pójdę za nimi w swoich słowach i czynach? Proś Ducha Świętego o przylgnięcie do Boga w Prawdzie
i Miłości (Możesz modlić się swoimi słowami lub uczyń swoją modlitwę tego tygodnia)
Dzień 3 i 4. Co wybierasz (myśleć )…?
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
„Niemal każdy, komu proponujemy radykalne odcięcie się od fałszywego myślenia, wykazuje na
początku opór, jakby mu było żal zostawić coś cennego, nawet jeśli intelektualnie zgadza się z tym,
że jego myślenie jest błędne i hamuje go w rozwoju.” (str121) Prawda jest taka, że „stary człowiek”
nie chce zmian bo dostosował się do bagna grzechu. Wezwanie do nowego życia oznacza wysiłek:
poznawanie prawdy, wybór i decyzje oraz praktyczne ćwiczenie się w odnawianiu swojego umysłu.
Praktyczne wskazówki – o czym warto pamiętać:
1. Definiuje nas dobro (jest bytem) a nie zło (to brak dobra)
2. Żyjemy tu i teraz – unikać oderwania od rzeczywistości (spiętrzenia wyobraźni:
rozpamiętywanie przeszłości lub marzenia o przyszłości)
3. Wybrać dialog wewnętrzny z Bogiem (modlitwa nieustanna, zawierzanie mu tego czym żyję)
zamiast rozpamiętywania krzywd i dialogu ze złym duchem (który drażni i pobudza do sporu
lub napompowywania swojego ego)
4. Odróżniać myślenie pozytywne nieprawdziwe (oparte na iluzjach i życzeniowych mantrach) od
myślenia pozytywnego prawdziwego opartego na obietnicach Boga (nadziei chrześcijańskiej)
Rozważ na modlitwie – w Duchu Świętym: Rz12,2;
„(2) Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli
rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.”
Istnieje pierwszy wybór – opcja fundamentalna – decyzja pójścia za Jezusem, który jest Prawdą i
Miłością ucieleśnioną, Bogiem wcielonym. Każdy następny wybór potwierdza ten pierwszy – także w
sferze myślenia, (mowy, działania, postawy) chodzi o naśladowanie Pana. Gdy wybierasz – mów
wyraźnie czego chcesz, wydobywając te elementy, które istotnie akceptuje wola. To bardzo ważne!
Definiuje nas to, co wybieramy a nie to co nam się udaje.
Czy decydujesz się odrzucać myśli złorzeczące innym, pochlebiające Tobie albo porównywanie się z
innymi, zazdrosne lub wyniosłe? Czy wybierasz prawdę w miłości i miłość w prawdzie? Czy tego
chcesz? Proś Ducha Świętego o światło by rozróżniać skąd pochodzą myśli, o moc do odrzucania
tego co fałszywe i wybierania natchnień Bożych. Proś Ducha Świętego o przylgnięcie do Boga w
Prawdzie i Miłości (Możesz modlić się swoimi słowami lub uczyń swoją modlitwę tego tygodnia)
Dzień 5 i 6. Wejdź na drogę miłości … 1Kor12, 31;
Przeczytaj uważnie z podręcznika „Rozwój – jak współpracować z łaską” str. 131-152 (rozdział VI i
VII. „Rozbijanie ja fałszywego. Zmiany”). „Wejście na drogę rozwoju (ku pełni miłości) wymaga
odwagi i determinacji. Tylko decyzje zmieniają życie.” (str.139) Trud jakiego doświadczamy pokazuje
nam jak trudna jest walka duchowa o obecność Boga (Miłości) w naszym wnętrzu.
Rozbijanie „ja fałszywego” czyli mechanizmów obronnych (twierdze grzechu) na 2 sposoby:
1. Bierne – w relacjach, zdarzeniach, sytuacjach, w jakich już jesteśmy (niezależnie od nas)
 zobaczyć w niej szansę i zadanie, okazję dla dobra – wzrostu miłości
 odrzucić determinizm (fatalizm) – wybrać swoją postawę (w tej samej sytuacji inaczej reagują
bohaterowie a inaczej niegodziwcy) w obecności Jezusa, który jest z nami zawsze
 nie polegać tylko na sobie lecz podjąć współpracę z łaską Ducha (Miłości i Prawdy)
2. Czynne – świadome wchodzenie w trudne relacje i sytuacje aby rozbroić mechanizm:
 ujawnienie – przyznanie się do swojej słabości (zdjęcie maski doskonałości)
 prawdomówność i poczucie humoru (dystans do samego siebie)
Zmiany nie dokonują się same, ani natychmiast – jest to proces, który zależy od naszej współpracy z
łaską i wytrwałego ćwiczenia w praktyce, aż do osiągnięcia poziomu cnoty (męstwa, roztropności,
umiarkowania i sprawiedliwości). Warto pamiętać, że:
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
1. Myślenie pozytywne musi być prawdziwe (a nie życzeniowe, złudne karmienie się iluzjami
doskonałości)
2. Myślenie negatywne musi być konstruktywne (żal, przebłaganie, nawrócenie, pojednanie)
3. Zmiany staną się trwałe gdy nasze życie poddajemy refleksji – wyciągamy wnioski,
zapamiętujemy, postanawiamy nie powtarzać grzechów i nie polegamy tylko na sobie lecz
przyjmujemy po-moc Boga
Rozważ na modlitwie – w Duchu Świętym: Rz8, 26-29; (26) Podobnie także Duch przychodzi z
pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w
błaganiach, których nie można wyrazić słowami. (27) Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że
przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. (28) Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała
we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru. (29) Albowiem tych, których od
wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym
między wielu braćmi.
To zaproszenie do rozwoju oznacza zmiany w sposobie myślenia. Potem zmieni się nasza mowa i
czyny, a w końcu postawa. Bóg pragnie nas przeistoczyć w swoje dzieci – podobne do Niego –
czyste w miłości i prawdzie, szczęśliwe w komunii z Nim i relacjach między sobą. Nie osiągniemy
tego szczęścia bez Niego, a On nie może tego uczynić bez nas. Dlatego zaprasza nas do przyjęcia
daru Ducha Świętego i świadomego współdziałania z Nim. Każdy więc odpowiada sam i to nie
deklaracją tylko życiem, każdego dnia, w każdej sytuacji. Proś Ducha Świętego o przylgnięcie do
Boga w Prawdzie i Miłości, o pomoc gdy nie wiesz o co prosić i jak się modlić, o zaufanie Jezusowi, o
wszystko… (Możesz modlić się swoimi słowami lub uczyń swoją modlitwę tego tygodnia)
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl