115 Wojcik1_Layout 1

Transkrypt

115 Wojcik1:Layout 1 2016-06-08 13:43 Strona 1
Medycyna Sportowa / Polish J Sport Med
© MEDSPORTPRESS, 2016; 1(4); Vol. 32, 41-49
DOI: 10.5604/1232406X.1204550
ARTYKUŁ ORYGINALNY / ORIGINAL ARTICLE
Zaangażowanie Autorów
A – Przygotowanie projektu
badawczego
B – Zbieranie danych
C – Analiza statystyczna
D – Interpretacja danych
E – Przygotowanie manuskryptu
F – Opracowanie piśmiennictwa
G – Pozyskanie funduszy
Author’s Contribution
A – Study Design
B – Data Collection
C – Statistical Analysis
D – Data Interpretation
E – Manuscript Preparation
F – Literature Search
G – Funds Collection
Anita Wójcik1(A,B,C,D,E,F,G), Stanisław Legocki2(A,D,E,F),
Maciej Polak3(A,C,D,E), Klaudia Gleb1(A,E,F),
Elżbieta Szczygieł4(A,B,D), Grzegorz Mańko1(A,D,E)
1
Zakład Ergonomii i Fizjologii Wysiłku Fizycznego, Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Jagielloński
Collegium Medicum, Kraków, Polska
Private Practice, Gliwice, Polska
3
Zakład Epidemiologii i Badań Populacyjnych, Instytut Zdrowia Publicznego, Wydział Nauk
o Zdrowiu, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medium, Kraków, Polska
4
Katedra Fizjoterapii, Wydział Rehabilitacji Ruchowej, Akademia Wychowania Fizycznego, Kraków, Polska
1
Department of Ergonomic and Exercise Physiology, Faculty of Health Sciences, Jagiellonian University
Collegium Medicum, Cracow, Poland
2
Private Practice, Gliwice, Polska
3
Department of Epidemiology and Population Studies, Institute of Public Health, Faculty of Health
Sciences, Jagiellonian University Collegium Medicum, Cracow, Poland
4
Department of Physiotherapy, Faculty of Motor Rehabilitation, The University School of Physical
Education, Cracow, Poland
2
ZAKRES WYPROSTU W STAWIE BIODROWYM
W POZYCJI ODCIĄŻENIA A AKTYWNE
USTAWIENIE STAWU W POZYCJI
FUNKCJONALNEJ WŚRÓD MŁODYCH KOBIET
Z BÓLEM I BEZ BÓLU KRĘGOSŁUPA
HIP EXTENSION RANGE OF MOTION IN LIGHTENING POSITION
AND ACTIVE PLACING OF THE HIP JOINT IN FUNCTIONAL
POSITION AMONG YOUNG WOMEN WITH AND WITHOUT LOW
BACK PAIN
Słowa kluczowe: ból dolnego odcinka kręgosłupa, wyprost w stawie biodrowym,
test diagnostyczny
Key words: low back pain, hip extension, diagnostics test
Streszczenie
Wstęp. Ocena zakresu ruchu w stawach biodrowych jest ważna wśród osób z bólem dolnego odcinka kręgosłupa (LBP – low back pain), ponieważ ruch w stawach biodrowych, przez wpływ na pozycję miednicy, wpływa na ustawienie i ruchomość kręgosłupa lędźwiowego. Celem badania było określenie zależności między aktywnym ustawieniem stawu biodrowego w pozycji klęczącej a LBP, a także określenie korelacji między testem oceniającym wyprost w stawie biodrowym wykonanym w pozycji odciążenia a aktywnym ustawieniem tego stawu w pozycji funkcjonalnej.
Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 60 kobiet w wieku 20-26 lat. Do oceny długości mięśni zginaczy stawu biodrowego wykonano test Jandy, aktywne ustawienie stawu biodrowego (AHP
– active hip position) oceniono w pozycji klęczącej. Pochylenie miednicy mierzono za pomocą inklinometru (OPIW), natomiast dolegliwości bólowe kręgosłupa oceniono za pomocą kwestionariusza.
Analiza statystyczna została przeprowadzona za pomocą programu SPSS (IBM, Armonk, NY).
Wyniki. Wykazano istotną różnicę w wartości średniej długości mięśnia biodrowo-lędźwiowego
po stronie prawej w kategoriach AHP (pozytywny AHP 28,1°±6,87°, negatywny AHP 24,4°±5,35,
p<0,05). Nie wykazano istotnej różnicy w wartości średniej przodopochylenia miednicy w pozycji stojącej w kategoriach AHP (p=0,7), natomiast wykazano różnicę w wartości średniej przodopochylenia
w pozycji klęczącej (p=0,001). Istnieje zależność między AHP a LBP (p=0,04).
Wnioski. Testy oceniające wyprost w stawie biodrowym, wykonane w pozycji odciążenia i w pozycji funkcjonalnej, dają odmienne wyniki. Osoby z deficytem wyprostu w stawach biodrowych ocenionym w pozycji klęczącej, częściej odczuwają dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa,
w porównaniu z osobami z pełnym wyprostem.
Summary
Word count:
Tables:
Figures:
References:
6494
2
2
41
Background. Evaluation of the range of motion (ROM) in hip joints is important within people with
lower back pain (LBP), because this ROM influences pelvic location and therefore mobility of the lumbar
spine. The aim of this study was to determine the relationship between the active position of the hip joint
in kneeling and LBP, and to determine the correlation between test assessing the hip extension in a resting position, and a test assessing active position of the hip joint in the functional position.
Material and methods. A group of 60 women aged 20-26 were examined. To assess the length
of the flexors of the hip joint, the Janda test was conducted and active position of the hip joint (AHP
– active hip position) was assessed when kneeling. Pelvic tilt was measured using an inclinometer
(producer: OPIW), LBP was assessed using a questionnaire. Statistical analysis was conducted using
the SPSS program (IBM, Armonk, NY).
Results. A statistically significant difference between the mean length of the iliopsoas muscle on the
right side was demonstrated in the AHP categories (positive AHP 28.1°±6.87° negative AHP 24.4°±5.35,
p<0.05). No significant difference in the mean value of anterior pelvic tilt in an upright position in terms
of AHP (p=0.7) was shown, however there was a statistically significant difference in the mean values of
pelvic tilt when kneeling (p=0.001). There is a correlation between AHP and LBP (p=0.04).
Conclusions. The tests assessing the extension in the hip joint either in resting or functional
position give different results. Participants with a deficit of extension in the hip joints assessed in
kneeling more often reported pain in the lower spine than those with full hip extension.
Adres do korespondencji / Address for correspondence
Anita Wójcik
Zakład Ergonomii i Fizjologii Wysiłku Fizycznego, Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
31-531 Kraków, ul. Grzegórzecka 20, Tel: +48 509-217-736, e-mail: [email protected]
Otrzymano / Received
Zaakceptowano / Accepted
08.04.2016 r.
27.05.2016 r.
41
Wójcik A. i wsp. Deficyt wyprostu w stawie biodrowym a ból dolnego odcinka kręgosłupa
Wstęp
Background
Ocena zakresu ruchomości w stawach (ROM) jest
powszechną procedurą podczas diagnozowania, planowania terapii oraz oceny efektów leczenia pacjentów z dolegliwościami mięśniowo-szkieletowymi. Od
momentu opublikowania pierwszych wytycznych dotyczących pomiarów zakresu ruchu w stawach w 1965
roku [1], w literaturze naukowej pojawiło się wiele
źródeł podających normy dla wyprostu w stawie biodrowym [2-7]. Aktualne normy podawane przez American Academy of Orthopaedic Surgeons (AAOS) [8]
mieszczą się w przedziale 10-30º i zależą od wieku,
płci, BMI oraz sposobu wykonania pomiaru (aktywne/pasywne). Różnice w podawanych normach związane są również z wykorzystywanym narzędziem
(goniometrem), którego wiarygodność była wielokrotnie badana [9-12], jednak może być zakłócana przez
rodzaj badanego stawu oraz budowę fizyczną osoby
badanej [13]. Duże znaczenie ma pozycja, w której
wykonywany jest pomiar [8]. Wyprost w stawie biodrowym oceniany jest w pozycji leżenia przodem,
z wyprostowanym stawem kolanowym w kończynie
badanej. Wiarygodność pomiarów w tej pozycji jest
niska [14-16], a punkty podparcia miednicy zależą od
budowy fizycznej osoby badanej. Do oceny długości
zginaczy stawu biodrowego, a tym samym do oceny
wyprostu w stawie biodrowym, wykorzystywane są
również następujące testy: Thomasa [17], zmodyfikowany test Thomasa [17] oraz test Jandy [18]. Część
badaczy uważa test Thomasa i jego modyfikację za
wiarygodne narzędzie do oceny długości zginaczy
biodra [9,19], czemu zaprzeczają wyniki innych badaczy [20,21]. Normy długości mięśni są różne w zależności od metodologii badania (rodzaju mierzonego
kąta oraz sposobu jego wyznaczania) [9,19-22]. Brak
doniesień naukowych porównujących zakres wyprostu w stawie biodrowym, oceniony w pozycji leżącej
z aktywnym ustawieniem stawu w odniesieniu do linii
ciężkości w pozycji stojącej.
Ze względu na zróżnicowaną metodologię wykonywanych testów, w literaturze naukowej istnieje wiele kontrowersji na temat zależności pomiędzy wyprostem w stawie biodrowym a bólem dolnego odcinka
kręgosłupa. Niektórzy badacze wykazali zależność między długością mięśnia biodrowo-lędźwiowego a bólem
dolnego odcinka kręgosłupa [23-26], podczas gdy inne
badania nie potwierdzają tej zależności [27,28]. Przyczep tego mięśnia do miednicy i kręgosłupa lędźwiowego powoduje, że stan jego zwiększonego napięcia
może prowadzić do zwiększenia lordozy lędźwiowej
i zmian w rozkładzie obciążenia w obrębie struktur
kręgosłupa lędźwiowego [29]. Kumulacja obciążeń
na noceceptywnie unerwione tkanki kręgosłupa może stać się czynnikiem wywołującym ból [30].
Należy zaznaczyć, że wszyscy badacze oceniają
wyprost w stawach biodrowych w pozycji odciążenia
(w pozycji leżącej na plecach lub na brzuchu), w której
możliwy jest pomiar zakresu ruchu (ocena struktur pasywnych oraz długości mięśni). Brak doniesień naukowych opisujących test w pozycji funkcjonalnej (stojącej),
która pozwoli ocenić schematy kompensacyjne, wzorce
ruchowe oraz równowagę i koordynację mięśniową.
Ważne także wydaje się określenie czy deficyt wyprostu
w stawach biodrowych, oceniony w pozycji odciążenia
i w pozycji funkcjonalnej, może być czynnikiem ryzyka
wystąpienia bólu dolnego odcinka kręgosłupa.
Evaluation of the range of motion (ROM) in the
joints is a common procedure during diagnosis, therapy planning and treatment monitoring of patients
with musculoskeletal ailments. Since the first guidelines for measuring the range of motion in the joints
were published in 1965 [1] a number of sources providing the normative values for the hip extension were
published in the scientific literature [2-7]. Current normative values provided by the American Academy of
Orthopaedic Surgeons (AAOS) [8] fall within the range 10-30º and depend on the age, sex, BMI, and the
method of measurement (active/passive). Differences
in these normative values are also associated with
the used tool (goniometer), whose credibility has
been repeatedly investigated [9-12], but the measurement outcome can be interfered by the type of the
joint tested and one’s physical build [13]. Of great importance is also the position at which measurement
is being performed [8]. Extension of the hip is assessed in the prone position with the knee joint flexed on
the examined side. Reliability of the measurements
in this position is low [14-16] and the pelvic support
points depend on the physical build. To evaluate the
length of the hip flexors, and therefore to evaluate the
extension in the hip joint, following tests are also
used: Thomas’s test [17], Thomas’s modified test [17]
and Janda’s test [18]. Some researchers consider the
Thomas’s modified test as a reliable tool for assessing
the length of the hip flexors [9,19], which is contradicted by the results of other researchers [20,21].
Normative values of muscle’s length are different and
depend on the methodology of the study (the kind of
the angle measured and the method of its desigantion) [9,19-22]. There is a lack of scientific reports
comparing the range of extension in the hip joint, assessed in the lying position, with the range assessed
in the active position with respect to the line of gravity
in the upright position.
Due to the different methodology of the tests performed, there is a lot of controversy in the scientific
literature, regarding the relationship between the
extension in the hip joint and lower back pain. Some
researchers have demonstrated a relationship between
the length of the iliopsoas muscle and lower back pain
[23-26], while other studies do not confirm this association [27,28]. The attachment of this muscle to the
pelvis and lumbar spine may lead to increased tension, and, as a consequence, to increased lumbar
lordosis and changes in the load distribution within
the lumbar spine structures [29]. This overload on
nociceptive innervated tissues of the spine may become a factor causing pain [30].
It should be noted that all the evaluated the extension in the hip joints in the resting (prone or supine
position), which allows the measurement of the range
of motion (assessment of the passive structures and
muscle’s length). There are no scientific reports describing the test in the functional position (standing),
which would allow the assessment of the compensation schemes, movement patterns as well as balance
and muscle coordination. It is also important to determine whether the deficit of the extension in the hip
joints, assessed in the resting position and in a functional position, can be a risk factor for lower back pain.
42
Wójcik A. et al. Deficit of hip extension and low back pain
Celem badania jest określenie zależności między
aktywnym ustawieniem stawu biodrowego w pozycji
klęczącej a bólem dolnego odcinka kręgosłupa, a także określenie korelacji między testem oceniającym
wyprost w stawie biodrowym wykonanym w pozycji
odciążenia a aktywnym ustawieniem tego stawu
w pozycji klęczącej.
The aim of the study is to determine the relationship between the active position of the hip in a kneeling and lower back pain, and to determine the correlation between the test assessing the hip extension,
performed in the resting position, and the test assessing the active position of this joint in kneeling.
Materiał i metody
Material and methods
Uczestnicy badania
Badanie przeprowadzono wśród 60 zdrowych kobiet w wieku 20-26 lat. Średnia wieku wynosiła 22,3±
2,25 lat. Do badania zrekrutowano tylko kobiety, aby
zminimalizować zmienność związaną z występującymi różnicami zakresu ruchu w stawach w zależności
od płci [31].
Respondenci w dniu badania i w dniu poprzedzającym badanie nie podejmowali nadmiernej (znacznie większej niż zazwyczaj) aktywności fizycznej. Badane kobiety to studentki Uniwersytetu Jagiellońskiego, które wyraziły zgodę na udział w badaniu. Kryteria
wykluczenia z badania stanowiły: wiek >30 lat i <18 lat,
uraz kręgosłupa, przebyta operacja kręgosłupa, zdiagnozowane choroby reumatologiczne, neurologiczne,
ortopedyczne, asymetria długości kończyn, wady wrodzone, skolioza, ciąża, choroby nowotworowe. Na prowadzenie badania uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Participants
The study was conducted on a group of 60 healthy women aged 20-26. Mean age was 22.3±2.25
years. Only women were recruited to participate in this
study, to minimize the variability associated with differences occurring in the range of motion in the joints
between the sexes [31].
Participants on the day of examination and on previous days did not undertake excessive activity (greater than usually). The examined women were students from Jagiellonian University, who gave their
consent to participate in the study. Exclusion criteria
were: age >30 years and <18 years, spinal injuries,
having undergone any spinal operation, diagnosed
rheumatological, neurological or orthopaedic illnesses, asymmetrical limbs, the presence of congenital
defects, scoliosis, pregnancy, cancer. Prior to carrying out research an agreement from Bioethical Comission from Jagiellonian University was obtained.
Procedury pomiarowe
Do oceny bólu kręgosłupa wykorzystano kwestionariusz ankiety, który powstał w oparciu o Nordic pain questionnaire – trafne i powtarzalne narzędzie oceny bólu kręgosłupa [32] oraz kwestionariusz Staesa
[33]. Zawierał pytania dotyczące bólu kręgosłupa
(częstotliwość bólu, okoliczności, w których się pojawia, charakter i lokalizacja bólu oraz dotychczasowe
sposoby leczenia). Do oceny nasilenia bólu zastosowano Numeric Rating Scale (NRS). Badany zaznaczał nasilenie odczuwanego przez siebie bólu na odcinku z przypisanymi wartościami od 0 do 10 [34].
Wyprost w stawach biodrowych oceniono za pomocą testu Jandy, wykonanego w pozycji leżenia na
plecach [18]. Badany siedział na brzegu leżanki i rękami utrzymywał pełne zgięcie w stawie kolanowym
i biodrowym. Następnie badanemu polecano położyć
się na leżance z luźno spuszczoną poza leżankę drugą nogą. Test wykonano po prawej i lewej stronie. Kąt
między opuszczoną nogą a poziomem leżanki mierzono za pomocą goniometru, wynik podawano
w stopniach.
Aktywne ustawienie stawu biodrowego (AHP) oceniono w pozycji klęczącej (zbliżonej do funkcjonalnej
i równocześnie możliwie najbardziej izolowanej) – z wyłączeniem stawów skokowych i kolanowych. Oceniano położenie krętarza większego względem linii ciężkości [35]. Na ciele badanego zaznaczono punkty
orientacyjne wyznaczające oś długą kości udowej:
szczyt krętarza większego oraz nadkłykieć boczny
kości udowej. Badanemu polecano przyjęcie swobodnej pozycji klęczącej wzdłuż linii wyznaczonej na
brzegu leżanki, tak aby podstawa rzepki znajdowała
się wzdłuż linii, a stopy nie dotykały podłoża. W celu
utrzymania pozycji w płaszczyźnie strzałkowej wzrok
badanej osoby był skierowany na wyznaczony punkt,
znajdujący się na wysokości oczu, 1,5 m od osoby ba-
Procedures
To assess the spinal pain, the questionnaire, based on the Nordic Pain Questionnaire, an accurate
and recurrent evaluation tool used to assess spinal
pain, was used [32] as well as Staea’s questionnaire
[33]. It included questions concerning back pain (its
frequency, circumstances which exacerbate it, the
character and the location of pain, as well as details
of any current courses of treatment). To assess the
level of pain the Numeric Rating Scale (NRS) was
used. The examined person marked the level of pain
experienced with a value from 0 to 10 [34].
The extension of hip joints was assessed using
the Janda test in a supine position [14]. The examined person sat on the edge of the couch, hands holding one knee, with a full bend in that knee and hip
joint. Then, the participant was asked to lie on the
couch with the other leg loosely descended from the
couch.
Active hip position (AHP) was assessed in the
kneeling position (similar to functional and at the
same time possibly the most isolated) – excluding
ankle joints and knee joints. The position of the greater trochanter was assessed with respect to the gravity line (GL) [32]. The landmarks outlining the long
axis of the femur were marked on the examined
person’s body: the peak of the greater trochanter and
the lateral epicondyle of the femur. The participant
was asked to assume a free kneeling position so that
the base of the patella was located along the line and
the feet did not touch the ground (Fig. 2). To keep the
body stable in this position, participants were asked
to look at the point set 1.5 m in front of them at eye
level. The person was then asked to hold the position
for 30 seconds and the examiner checked, both
visually and palpably, whether they held it without the
extension in the lumbar region of the spine. Later on,
43
danej. Uczestnik utrzymywał pozycję klęczącą przez
30 sekund, a badający sprawdzał wzrokowo i palpacyjnie czy badany utrzymywał swobodną pozycję bez
wykonywania wyprostu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Następnie oceniano położenie krętarza większego względem linii pionowej przechodzącej przez
nadkłykieć boczny kości udowej. Pozycja stawu określana była jako pozytywna, jeżeli krętarz większy znajdował się z tyłu od linii pionowej. Natomiast jeśli krętarz większy znajdował się wzdłuż linii pionowej, na karcie badania zaznaczano, że test był negatywny. Procedurę wykonano po prawej i po lewej stronie ciała.
Pochylenie miednicy oceniono w dwóch pozycjach
za pomocą inklinometru Duometr (OPIW). Badanie
wykonano według metodologii opisanej przez Crowella [36], uwzględniając kąt zawarty pomiędzy linią
łączącą kolce biodrowe górne przedni i tylny a poziomem. Badanie rozpoczynano w swobodnej pozycji
stojącej. Na ciele badanego zaznaczono punkty orientacyjne: kolce biodrowe przednie górne oraz kolce
biodrowe tylne górne. Następnie ramiona duometru
przykładano do kolca biodrowego przedniego górnego (ASIS) i kolca biodrowego tylnego (PSIS) po prawej stronie i odczytywano wynik pochylenia miednicy
(w stopniach). W dalszej kolejności, bez odrywania
ramion duometru, badanego proszono o przyjęcie
swobodnej pozycji klęczącej na brzegu leżanki (tak
jak podczas AHP) i odczytywano wynik (w stopniach).
Pomiary były wykonywane przez jednego badacza,
aby zminimalizować błąd pomiarowy [37].
the position of the greater trochanter was assessed
with respect to a vertical line, passing through the
lateral epicondyle of the femur. The position of the
joint was defined as positive if the greater trochanter
was rearwardly from the vertical line. However, if the
greater trochanter was perpendicular to the vertical
line, it was marked that the test was negative. The
procedure was performed on the left and right sides.
Pelvic tilt was assessed in two positions using an
inclinometer Duometr (OPIW). The examination was
performed according to methodology described by
Crowell [36], considering the angle between the line
joining upper iliac spine front and back and the
horizontal line. The examination was conducted in
a free standing position. Landmarks along the anterior
superior iliac spine and posterior superior iliac spine
were marked. Next, shoulders of duometer were put
to the anterior superior iliac spine (ASIS) and to
posterior superior iliac spine (PSIS) on the right-hand
side, and a result of pelvic tilt was read out (in
degrees). Next, without taking duometer’s shoulders
away, examined person was asked to assume a free
kneeling position on the edge of the couch (like while
AHP) and a result was read out (in degrees). The
measurements were performed by a single researcher to minimize the measurement error [37].
Analiza statystyczna
Rozkład badanych zmiennych opisano poprzez
podanie procentów w przypadku zmiennych jakościowych oraz podanie wartości średniej i odchylenia
standardowego (SD) w przypadku zmiennych ilościowych. Związek pomiędzy zmiennymi jakościowymi
oceniano za pomocą testu chi-kwadrat. Do oceny różnicy średnich wartości testu Jandy pomiędzy kategoriami bólu kręgosłupa, jak i kategoriami AHP użyto testu t-Studenta. Zależność między przodopochyleniem
miednicy zmierzonym w pozycji klęczącej a przodopochyleniem ocenionym w pozycji stojącej badano
za pomocą korelacji liniowej Pearsona. Przyjęto poziom istotności α=0,05. Wszystkie obliczenia wykonano za pomocą SPSS Software, IBM, Armonk.
Statistical analyzes
Distribution of the tested variables was described
in percentages for qualitative variables and as mean
value and standard deviation for quantitative variables.
The association between qualitative variables was
assessed with the chi-square test. To evaluate the
differences in the mean values of the Janda’s test between categories of back pain as well as categories
of AHP, Student’s t-test was used. The relationship
between the pelvic anteversion measured in a kneeling and anteversion assessed in the standing position was examined using Pearson’s linear correlation.
The level of significance α=0.05 was assumed. All
calculations were performed using SPSS Software,
IBM, Armonk.
Wyniki
Results
W Tabeli 1 przedstawiono średnią i odchylenie
standardowe badanych zmiennych. Pozytywny AHP
Table 1 shows the mean and standard deviation
of the assessed variables. Positive AHP was found in
Tab. 1. Średnia i odchylenie standardowe badanych zmiennych
Tab. 1. Mean and standard deviation (SD) the tested variables
44
stwierdzono u 35 osób (58,3%) zarówno w prawym,
jak i lewym stawie biodrowym. Ból kręgosłupa występował u 31 osób (51,7%).
Wykazano istotną różnicę w wartości średniej długości mięśnia biodrowo-lędźwiowego, zmierzonego
za pomocą testu Jandy po stronie prawej w kategoriach AHP (Ryc. 1).
Nie wykazano istotnej różnicy w wartości średniej
przodopochylenia miednicy w pozycji stojącej w kategoriach AHP, natomiast wykazano różnicę w wartości średniej pochylenia miednicy w pozycji klęczącej (Ryc. 2).
Istnieje silna dodatnia korelacja liniowa (r=0,771,
p<0,001) pomiędzy wartościami przodopochylenia
miednicy zmierzonego w pozycji stojącej oraz klęczącej.
35 patients (58.3%) in both the right and left hip joint.
Back pain was present in 31 patients (51.7%).
There was a significant difference in the average
length of the iliopsoas muscle measured with the
Janda test on the right side, in terms of AHP (Fig. 1).
No significant difference in the average value of
anteversion of the pelvis in the standing position, in
terms of AHP, was shown, however there was a difference in the average tilt of the pelvis in kneeling (Fig. 2).
There was a strong, positive, linear correlation
(r=0.771, p<0.001) between the values of pelvic anteversion measured in the standing position and in
kneeling.
No significant relationship between Janda test and
back pain was shown, however a relationship be-
Ryc. 1. Porównanie średniej długośći ± SE (error bars) mięśni biodrowo-lędźwiowych ocenionych za pomocą testu
Jandy (prawa i lewa strona) w kategoriach AHP (pozytywny/negatywny)
Fig. 1. Comparison of mean length ± SE (error bars) of iliopsoas muscles assessed using Janda test (right and left
side) in AHP categories (positive or negative)
Ryc. 2. Średnia ± SE (error bars) wartość pochylenia miednicy w pozycji stojącej oraz klęczącej w kategoriach AHP
(pozytywny/negatywny)
Fig. 2. Mean ± SE (error bars) value of pelvic tilt in standing position and in kneeling in AHP categories (positive or
negative)
45
Tab. 2. Średnia i odchylenie standardowe (SD) badanych zmiennych u osób z bólem i bez bólu kręgosłupa
Tab. 2. Mean and standard deviation (SD) the tested variables in adults with and without low back pain
Nie wykazano istotnej zależności między testem
Jandy a bólem kręgosłupa, natomiast wykazano zależność między AHP a bólem dolnego odcinka kręgosłupa (Tab. 2).
tween the AHP and lower back pain was demonstrated (Tab. 2).
Dyskusja
Discussion
Uzyskane wyniki zakresu wyprostu w stawach
biodrowych mieszczą się w aktualnych normach podawanych przez American Academy of Orthopaedic
Surgeons (AAOS) [8]. Należy jednak zaznaczyć, że do
pomiarów wykorzystano test Jandy, natomiast przytoczone wytyczne powstały w oparciu o wyniki testu wykonanego w pozycji leżenia na brzuchu. Test Jandy
został wybrany, aby umożliwić wykonanie pomiaru
u osób z przykurczem zgięciowym w stawie biodrowym, co nie jest możliwe w pozycji leżenia przodem
[38]. Nasze wyniki odbiegają nieznacznie od norm
wyznaczonych w pozycji leżenia na boku, które dla
osób młodych zawierają się w przedziale 17-19º [38].
Odniesienie uzyskanych wyników do innych autorów,
którzy wyprost w stawie biodrowym oceniali za pomocą testu Jandy lub zmodyfikowanego testu Thomasa jest trudne ze względu na duże zróżnicowanie
podawanych wartości [9,19-22].
Wykazaliśmy istotną różnicę w wartości średniej
długości mięśnia biodrowo-lędźwiowego zmierzonego za pomocą testu Jandy po stronie prawej w kategoriach AHP. Jednak nasze badania wskazują, że
osoby z deficytem wyprostu w stawach biodrowych
w pozycji klęczącej wykazują większą średnią długość mięśni biodrowo-lędźwiowych, ocenioną w pozycji odciążenia, niż osoby z pełnym wyprostem. Uzyskana różnica wskazuje, że ocena wyprostu w stawach biodrowych wykonana w różnych pozycjach (odciążenia i funkcjonalnej) daje odmienne wyniki i może
być spowodowana sposobem wykonania testu w pozycji odciążenia. Podczas wykonywania testu Jandy,
podobnie jak podczas wykonywania testu Thomasa
i zmodyfikowanego testu Thomasa, noga przeciwna
wykonuje maksymalne zgięcie (przyciągnięcie nogi do
klatki piersiowej), co może powodować rotację miednicy o oś podłużną i uniemożliwia dokładny pomiar izolowanego ruchu w stawie biodrowym. Problem ten
zauważyli także inni badacze [11,39]. Ponadto, w po-
The obtained results regarding the range of extension in the hip joints are in the current norms provided by the American Academy of Orthopaedic Surgeons (AAOS) [8]. It should be, however, noted, that
the Janda test was used to perform measurements,
and the cited guidelines are based on the results
from the test performed in the prone position. The
Janda test was chosen to allow the measurements of
patients with flexion contracture of the hip joint, which
would not be possible in the prone position [38]. Our
results slightly differ from the normative values established in the position of lying on the side that the
young people are in the range 17-19º [38]. Reference
to other author’s results, who assesses the extension
in the hip using Janda test or modified Thomas test,
is difficult because of the wide variation of values
[9,19-22].
We showed a significant difference in the mean
value of the iliopsoas measured with the Janda test
in AHP categories on the right side. However, the outcomes of our study indicate that people with a deficit
of extension in the hip joints, assessed in a kneeling
position, show greater mean iliopsoas muscle’s length
assessed in the resting position relief than those with
full extension. This observation, indicating that the
assessment of the extension in the hip joint performed in different positions (resting and functional) gives
different outcomes, may be due to the way the test in
the resting position was performed. While carrying
out the Janda test, similarly as during Thomas’ test
and Thomas’ modified test, the opposite leg in the
maximum bend (pulling the leg to the chest) what can
cause the rotation of the pelvis against the oblong
pivot, and makes the accurate measurement of the
isolated movement in the hip joint impossible. This
problem was also noted by other researchers [11,39].
Moreover in the supine position, lower limbs are in
a position of maximum loosening of the hip’s synovial
46
zycji leżenia tyłem kończyny dolne ustawiają się
w pozycji maksymalnego rozluźnienia torebki stawowej stawu biodrowego (30° odwiedzenia, 30° rotacji
zewnętrznej, 30° zgięcia), co powoduje, że wykonanie czystego ruchu zgięcia w stawie biodrowym jest
trudne. Moreside [10], oceniając wyprost w stawach
biodrowych za pomocą zmodyfikowanego testu Thomasa, zwrócił uwagę na konieczność utrzymywania
kończyn dokładnie w płaszczyźnie strzałkowej przez
kontrolowanie odwodzenia i rotacji podczas zginania
i prostowania w stawie biodrowym. Badacze wprowadzili także dodatkowy element stabilizujący miednicę, umieszczony pod kręgosłupem lędźwiowym, aby
poprawić dokładność i wiarygodność testu. Zwrócili
uwagę, że podczas wykonywania zmodyfikowanego
testu Thomasa miednica była utrzymywana w maksymalnym tyłopochyleniu, dlatego też od każdego pomiaru odejmowano 10º, co stanowiło zakres ruchu
miednicy. Należy jednak rozważyć czy zakres ruchu
miednicy u wszystkich badanych jest taki sam (10º).
Warto również zaznaczyć, że aktywnie utrzymywana pozycja stawu w pozycji stojącej czy klęczącej
determinowana jest nie tylko przez możliwy do osiągnięcia pasywny zakres ruchu. Wymaga także integracji świadomości i kontroli motorycznej (odpowiedniej aktywności i koordynacji mięśniowej) [31]. Zaburzona czynność mięśni w tym rejonie może powodować zgięciowe ustawienie stawu (wskazywać na deficyt wyprostu), pomimo iż pasywny ROM w pozycji
odciążenia wskazuje na pełen zakres ruchu.
Wykazaliśmy, że nie ma istotnej różnicy w pochyleniu miednicy w pozycji stojącej u osób z pozytywnym i negatywnym AHP. Jest natomiast istotna różnica w pozycji klęczącej, kiedy to osoby z brakiem wyprostu w pozycji funkcjonalnej mają znacznie większą średnią wartość pochylenia miednicy, w porównaniu z osobami z pełnym wyprostem. W tej grupie
osób znacznie większa jest również różnica pochylenia miednicy między ocenianymi pozycjami (stojącą
i klęczącą). Po przyjęciu pozycji klęczącej pochylenie
miednicy zwiększa się w obu grupach, jednak w grupie z pełnym wyprostem zwiększa się nieznacznie
(średnio o 2,75°), podczas gdy w grupie z brakiem
wyprostu zwiększa się znacząco (średnio o 6,45°).
Może to wskazywać na fakt, że deficyt wyprostu
i związane z tym zwiększone przodopochylenie miednicy w pozycji klęczącej, po przyjęciu pozycji stojącej
kompensowane jest w innych stawach kończyn dolnych lub w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, powodując jego przeciążenia. Hipotezę tę potwierdza także uzyskana zależność między bólem dolnego odcinka kręgosłupa a pozytywnym AHP. Zależność między ograniczeniem ROM w stawach biodrowych
a LBP wykazali także inni badacze [26,40,41]. Jednak
należy zaznaczyć, że w przeciwieństwie do innych badaczy [23-25] nie wykazaliśmy zależności między długością mięśni biodrowo-lędźwiowych ocenioną za pomocą testu Jandy a bólem dolnego odcinka kręgosłupa, co może być spowodowane sposobem wykonania testu (maksymalne przyciągnięcie przeciwnej nogi do klatki piersiowej spowodowało rotację miednicy,
co uniemożliwiło dokładną ocenę długości mięśnia
biodrowo-lędźwiowego).
Prezentowane badanie ma kilka ograniczeń. Po
pierwsze, do badania zrekrutowano tylko młode kobiety. W celu weryfikacji otrzymanych wyników należy
przeanalizować bardziej zróżnicowaną (szczególnie
capsule (30° abduction, 30° external rotation, 30°
flexion) what makes an isolated flexion movement in
the hip joint difficult. Moreside et al [33] when assessing the extension in the hip joints with Thomas’
modified test drew attention to the need to keep limbs
precisely in the sagittal plain through controlling abduction and rotation while flexing and extending in
the hip joint. The researchers also introduced an additional element of stabilizing the pelvis placed under
the lumbar spine, to improve the accuracy and reliability of the test. They pointed out that during the execution of the modified Thomas test, the pelvis was
maintained at maximum retroversion, therefore subtracted 10º from each measurement, representing the
range of movement of the pelvis. However, it should
be considered whether the range of movement of the
pelvis in all subjects is the same (10°).
It should also be noted that the position of the
joint, actively maintained in a standing position or
kneeling, is determined not only by the passive range
of motion. It also requires the integration of the senses and motor control (appropriate activity and muscle coordination) [31]. Impaired muscle function in
this area can cause flexed positioning of the joint
(indicate a deficit of extension) despite the fact, that
passive ROM in the resting position indicates a full
range of motion.
We showed that there is no significant difference
in pelvic tilt in standing position between people with
positive and negative AHP. However, we showed a significant difference when kneeling, in which women
with lack of extension in functional position had significantly greater mean value of pelvic tilt comparing to
women with full extension. In this group there is also
a greater difference in pelvic tilt between two of the
assessed positions (standing and kneeling). When
kneeling, pelvic tilt increases in both groups, however
in the group with full extension increases slightly (on
average about 2.75°) while in the group with lack of
extension it increases significantly (on average about
6.45°). It can point out to the fact, that lack of extension and associated increased anterior pelvic tilt when
kneeling, after moving to standing position is compensated in other lower joints of the limb or in lumbar
spine causing its overload. This hypothesis is confirmed by positive correlation between lower back pain
and positive AHP. The relationship between the limitation of the ROM in the hip joints and LBP was also
schown by other researchers [40,41]. It should be
also noted that, in contrast with other researchers [23,
24], we did not show the relation between iliopsoas
muscles’ length assessed using Janda test and lower
back pain, which might be due to the methodology of
the test (maximum pulling of the opposite leg caused
rotation of the pelvis which made the precise evaluation of the iliopsoas’s length impossible).
The presented study has several limitations. Firstly, only young women were recruited in the study. In
order to verify the results obtained, more diverse (particularly in terms of gender and age) and more numerous group of respondents should be examined. Secondly, the value of lumbar lordosis and back extensor muscle’s tension (similar to test whether Thomas
Janda test) were evaluated subjectively (visual inspection and palpation). The use of EMG to assess patterns of muscle activity in the lumbo-pelvic complex
during extension in the hip joint in different positions
47
pod względem płci i wieku) oraz liczebniejszą grupę respondentów. Po drugie, wielkość lordozy lędźwiowej
i pojawiające się kompensacyjne napięcie mięśni prostowników grzbietu (podobnie jak w teście Thomasa
czy teście Jandy) oceniono subiektywnie (wzrokowo
i palpacyjnie). Należy rozważyć zastosowanie badania EMG w celu oceny wzorców aktywności mięśniowej kompleksu lędźwiowo-miednicznego podczas wykonywania wyprostu w stawie biodrowym w różnych
pozycjach. Ponadto przeprowadzone badanie umożliwiło jedynie opisanie aktywnego ustawienia stawów
biodrowych w pozycji zbliżonej do funkcjonalnej i równocześnie możliwie najbardziej izolowanej (z wyłączeniem stawów kolanowych i skokowych). Dalsze
badania mają na celu opracowanie testu, który pozwoli ocenić izolowany ruch wyprostu w stawach biodrowych w pozycji funkcjonalnej.
should be considered. In addition, the assessment conducted allowed only to describe the active hip positioning in a position close to the functional and at the
same time the most isolated (excluding the knee and
ankle). Further studies aim to develop the test, which
would allow evaluation of the isolated extension movement in the hip joints in a functional position.
Wnioski
Conclusions
1. Osoby z deficytem wyprostu w stawach biodrowych,
ocenionym w pozycji klęczącej, częściej odczuwają
dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa,
w porównaniu z osobami z pełnym wyprostem.
2. Testy oceniające wyprost w stawie biodrowym,
wykonane w pozycji odciążenia i w pozycji funkcjonalnej, dają odmienne wyniki. Wskazuje to na
konieczność prowadzenia badań, które określą
czynniki wpływające na wiarygodność testów stosowanych do oceny funkcji stawów biodrowych
i poprawią ich dokładność.
1. People with a deficit of extension in the hip joints
evaluated in kneeling feel the pain in the lower
spine more often compared to those with full extension.
2. Tests assessing the extension the hip joints in the
resting position and in the active position give
different results. This indicates the need for further
research to determine the factors affecting the
reliability of the tests used to evaluate the function
of the hip joints and improve their accuracy.
Piśmiennictwo / References
1. American Academy of Orthopaedic Surgeons. Joint motion: method of measuring and recording. Chicago (Ill): American Academy of Orthopaedic Surgeons 1965.
2. Kendall HO, Kendall FP, Wadswonh GE. Muscles: Testing and Function. 2nd ed. Baltimore; 1971.
3. Daniels L, Wonhingham C. Muck Testiw: Techniques o/Manual Examination. 3rd ed. Philadelphia; 1972.
4. Hoppenfeld S. Pbysical Examination o/tk Spine and Extremities. New York 1976.
5. Mohr T. Musculoskeletal analysis: the hip. [In:] Scully RM, Barnes MR (eds.) Physical Therapy. Philadelphia; 1989.
p. 369-80.
6. Morrissey MC. Musculoskeletal analysis the knee. [In:] Scully RM, Barnes MR (eds) Physical Therapy. Philadelphia; 1989. p.381-96.
7. Roach KE, Miles TP. Normal Hip and Knee Active Range of Motion: The Relationship to Age. Phys Ther 1991; 71:
656-65.
8. Norkin CC, White DJ. Measurement of joint motion. A guide to goniometry. 4rd ed. Philadelphia; 2009.
9. Clapis PA, Davis SM, Davis RO. Reliability of inclinometer and goniometric measurements of hip extension
flexibility using the modified Thomas test. Physiother Theory Pract 2008; 24(2): 135-41.
10. Moreside JM, McGill SM. Quantifying normal 3D hip ROM in healthy young adult males with clinical and laboratory
tools: hip mobility restrictions appear to be plane-specific. Clin Biomech 2011; 26 (8): 824-9.
11. Nussbaumer S, Leunig M, Glatthorn JF, Stauffacher S, Gerber H, Maffiuletti NA. Validity and test-retest reliability
of manual goniometers for measuring passive hip range of motion in femoroacetabular impingement patients. BMC
Musculoskelet Disord 2010; 11(1): 194.
12. Roach S, San Juan JG, Suprak DN, Lyda M. Concurrent validity of digital inclinometer and universal goniometer
in assessing passive hip mobility in healthy subjects. Int J Sports Phys Ther 2013; 8 (5): 680-8.
13. Boone DC, Azen SP, Lin C-M, et al. Reliability of goniometric measurements. Phys Ther 1978; 58: 1355-60.
14. Taylor NF, Dodd KJ, Graham HK. Test-retest reliability of hand-held dynamometric strength testing in young people
with cerebral palsy. Arch Phys Med Rehabil 2004; 85: 77-80.
15. Scott DA, Bond EQ, Sisto SA, et al. The intra- and interrater reliability of hip muscle strength assessments using
a handheld versus a portable dynamometer anchoring station. Arch Phys Med Rehabil 2004; 85: 598-603.
16. Crompton J, Galea MP, Phillips B. Hand-held dynamometry for muscle strength measurement in children with
cerebral palsy. Dev Med Child Neurol 2007; 49: 106-11.
17. Kendall FP, McCreary EK. Muscles, Testing and Function. 3rd ed. Baltimore; 1983.
18. Janda V. Manuelle Muskelfunktionsdiagnostik; Urban&Fischer bei Elsevier 2000.
19. Peeler J, Leiter J. Using digital photography to document rectus femoris flexibility: A reliability study of the modified
Thomas test. Physiother Theory Pract 2013; 29(4): 319-27.
48
20. Wakefield CB, Halls A, Difilippo N, Cottrell T. Reliability of goniometric and trigonometric techniques for measuring
hip-extension range of motion using the modified Thomas test. J Athl Training 2015; 50(5): 460-6.
21. Peeler JD, Anderson JE. Reliability Limits of the Modified Thomas Test for Assessing Rectus Femoris Muscle
Flexibility About the Knee Joint. Journal of Athletic Training 2008; 43(5): 470-6.
22. Corkery M, Briscoe H, Ciccone N, et al. Establishing normal values for lower extremity muscle length in collegeage students. Physical Therapy in Sport 2007; 8: 66-74.
23. Calliet R. Low Back Pain Syndrome. 3rd ed. Philadelphia; 1981.
24. Porterfield JA, De Rosa C. Mechanical Low Back Pain: Perspectives in Functional Anatomy. 2nd ed. Philadelphia;
1998.
25. Paatelma M, Karvonen E, Heiskanen J. Clinical perspective: how do clinical test results differentiate chronic and
subacute low back pain patients from ”non-patients”? J Man Manip Ther 2009; 17(1): 11-9.
26. Roach SM, San Juan JG, Suprak DN, Lyda M, Bies AJ, Boydston CR. Passive hip range of motion is reduced in
active subjects with chronić low back pain compared to controls. Int J Sports Phys Ther 2015; 10(1): 13-20.
27. Youdas JW, Garrett TR, Harmsen S, Suman VJ, Carey JR. Lumbar lordosis and pelvic inclination of asymptomatic
adults. Phys Ther 1996; 76: 1066-81.
28. Bachrach RM. Psoas dysfunction/insufficiency, sacroiliac dysfunction and low back pain. [In:] Vleeming A, Mooney
V, Dorman T, Snijders C, Stoeckart R (eds.) Movement Stability and Low Back Pain. The Essential Role of the
Pelvis. New York; 1997. p. 309-18.
29. Adams MA, Hutton WC. The effect of posture on the role of the apophysial joints in resisting intervertebral
compressive forces. J Bone Joint Surg Br 1980; 62(3): 358-62.
30. Adams MA. Biomechanics of back pain. Acupunct Med 2004; 22(4): 178-88.
31. Moreside JM, Barbado D, Juan-Recio C, Vera-Garcia FJ. Active hip and spine ROM differs when comparing
unconstrained motion with voluntary segmental constraint. Manual Therapy 2013; 18: 557-61.
32. Kuorinka I, Jonsson B, Kilbom A, Vinterberg H, Biering-Sorensen F, Andersson G. Standarised Nordic questionnaires for the analysis of musculoskeletal symptoms. Appl Ergon 1987; 18(3): 233-7.
33. Staes F, Stappaerts K, Vertommen H, Everaet D, Coppieters M. Reproducibility of a survey questionnaire for the
investigation of low back problems in adolescents. Acta Paediatr 1988; 88: 1269-73.
34. Filipczyk P, Kasolik D, Saulicz E, Rottermund J. The use of one-dimensional pain tool assessment – review of the
literature. Medical Rehabilitation 2014; 18(2): 23-30.
35. Massion J. Postural control systems in developmental perspective. Neurosci Biobehav Rev 1998; 22, 4: 465-72.
36. Crowell RD, Cummings GS, Walker JR, Tillman LJ. Intratester and intertester reliability and validity of measures
of innominate bone inclination. J Orthop Sports Phys Ther 1994; 20: 88-97.
37. Boone DC, Azen SP, Lin C, Spence C, Baron C, Lee L. Reliability of goniometric measurements. Phys Ther 1978;
58; 1355-60.
38. Soucie JM, Wang C, Forsyth A, et al. Range of motion measurements: reference values and a database for
comparison studies. Haemophilia 2011; 17: 500-7.
39. Charbonnier C, Chague S, Schmid J, Kolo FC, Bernardoni M, Christofilopoulos P. Analysis of hip range of motion
in everyday life: a pilot study. Hip Int 2015; 25 (1): 82-90.
40. Lee S, Kim SY. Comparison of chronic low-back pain patients hip range of motion with lumbar instability. J Phys
Ther Sci 2015; 27: 349-51.
41. Lee S, Kim SY. Effects of hip exercises for chronic low-back pain patients with lumbar instability. J Phys Ther Sci
2015; 27: 345-8.
Praca zrealizowana przy wsparciu finansowym Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego K/DSC/002874.
This work has been supported by the grant from the Polish Ministry of Science and Higher Education K/DSC/
002874.
49

115 Wojcik1_Layout 1

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zespół taneczny HIP HOP i taniec współczesny 8

plakat

Ośrodek Kultury w Sejnach

Szczegółowy program warsztatów tanecznych

X360 Def Jam: Icon

VII FESTIWAL TAŃCA DISCO I HIP HOPU

Zobacz list