Środki czystości do toalet

Utrzymanie toalet
Dorota Jędruch
specjalista ds. marketingu
Medi-Sept Sp. z o.o.
Środki czystości do toalet
Toaleta to najważniejsze
pomieszczenie w otoczeniu
człowieka.
W
domu, w miejscu pracy, czy często odwiedzanych obiektach
użyteczności publicznej – jej
stan wpływa na nasze samopoczucie, zdrowie i komfort życia. Wygląd i czystość toalet
mówią wiele o miejscu, w którym toalety się
znajdują oraz o ich gospodarzach i zarządcach. Możemy śmiało stwierdzić, iż stanowią one papierek lakmusowy dla poziomu higieny, jaki utrzymywany jest w danym miejscu, oraz jakości usług świadczonych przez
firmy zajmujące się sprzątaniem w obiekcie.
Strefy czystości
Aby świadomie wpływać na jakość
toalet, czyli przede wszystkim poziom ich
czystości, należy zdać sobie sprawę z ważności doboru odpowiednich chemicznych
środków do utrzymania higieny wszystkich powierzchni występujących w toaletach. Chcąc dokonać właściwego wyboru,
musimy wziąć pod uwagę kilka kryteriów: po pierwsze – rodzaj czyszczonych
16
powierzchni, czyli ich podział pod względem stref czystości, materiału, z jakiego
są wykonane, oraz aktualnego stanu ich
zużycia. Wyróżniamy tu strefy o potencjalnie wysokim, średnim i niskim skażeniu szkodliwymi mikroorganizmami.
Do tych pierwszych zaliczymy muszle
klozetowe, pisuary i podłogi w ich najbliższym otoczeniu, a także kurki baterii kranowych, pojemniki na śmieci oraz
wanny i brodziki. Średnie zagrożenie stanowią np. klamki, dozowniki ręczników
jednorazowych, włączniki światła, niskie
zaś to zazwyczaj powierzchnie pionowe,
czyli ściany, lustra, szyby albo zewnętrzne
obudowy kabin prysznicowych. O doborze odpowiedniej chemii decyduje także
materiał, z którego wykonana jest dana
powierzchnia. Wyróżniamy tu materiały o różnej tolerancji na agresywne
związki chemiczne; te bardziej wrażliwe
to np. elementy emaliowane czy chromowane, delikatne tworzywa sztuczne, które
w razie kontaktu z agresywną chemią mogą
ulec odbarwieniu czy wręcz uszkodzeniu.
Niemniej ważny jest stan powierzchni –
Nr [15] 1/2011 • www.firmasprzatajaca.pl
czy jest ona nowa, czy stara i zniszczona,
z zatem porowata i bardziej narażona na
możliwość gromadzenia się brudu i bytowania drobnoustrojów chorobotwórczych.
Rodzaje zabrudzeń
Drugim istotnym kryterium decydującym o doborze preparatów chemicznych, jakimi czyścimy łazienki, jest rodzaj
zabrudzeń, których chcemy pozbyć się ze
wszystkich opisanych powyżej rodzajów
powierzchni. Wyróżniamy tu zabrudzenia trwałe, np. osady „kamienia” z twardej wody, i powierzchowne – np. osady
mydlane czy kurz. Dalej: zabrudzenia
o pochodzeniu organicznym i nieorganiczne, o niskim bądź o wysokim zagrożeniu biologicznym (bakterie, wirusy, grzyby).
Rodzaje preparatów
Preparaty używane łazience w zależności od ich działania na różne typy brudu
możemy ogólnie podzielić na neutralne,
kwaśne i alkaliczne. Ze względu na specyfikę toalet, tych pierwszych używamy zdecydowanie najmniej.
Utrzymanie toalet
Preparaty kwaśne
Kwaśne koncentraty w formie nierozcieńczonej pozwalają na usuwanie starych, nawarstwionych osadów wapiennych, natomiast rozcieńczone służą do
codziennej higieny np. umywalek, pisuarów, muszli klozetowych. Zaleca się
regularne i dość częste używanie rozcieńczonego preparatu do czyszczenia baterii łazienkowych. Ogromnie ważne jest,
aby był to preparat posiadający specjalny
układ kwasów, odpowiednio dobranych,
który nie powoduje matowienia chromowanych powierzchni. Wykluczone
jest zatem, aby preparat zawierał tani
kwas solny, niszczy on bowiem większość
wrażliwych materiałów. Inna forma preparatów to kwaśne żele. Są one stosowane
bez rozcieńczenia, powinny być używane codziennie, w zależności od liczby
użytkowników toalety – nawet kilka
razy dziennie. Usuwają osady wapienne,
kamień moczowy i rdzę, a regularne ich
stosowanie zapobiega tworzeniu się zacieków wodnych. Gęsta konsystencja sprawia, że produkt w muszli klozetowej czy
pisuarach długo utrzymuje się na ściankach, uzyskując lepsze działanie czyszczące oraz stwarzając warunki niesprzyjające rozwojowi bakterii i wirusów.
Preparaty alkaliczne
Preparaty alkaliczne – np. na bazie
podchlorynu sodu – myją, wybielają
powierzchnie już naruszone zębem czasu
i usuwają nieprzyjemne zapachy. Mogą być
stosowane bez rozcieńczenia w łazience,
toalecie, w okolicach otworów kanalizacyjnych i śmietników. Rozcieńczone zaś,
ze względu na ich właściwości grzyboi pleśniobójcze, nadają się do mycia
kabin, zasłon prysznicowych, desek sedesowych i koszy na śmiecie. Preparaty te
nie tylko usuwają glony, grzyby i pleśnie,
ale także zapobiegają ich tworzeniu się na
powierzchniach. Muszle klozetowe należy
myć tymi preparatami codziennie, mając
na uwadze fakt, że na ściankach muszli
tworzą się żółte zacieki, a pod obrzeżami
gromadzą się osady. Myjemy nimi także
akcesoria toaletowe, takie jak dozowniki
do mydła, maty prysznicowe, szczotki do
toalety, czy kosze na śmieci.
Preparaty neutralne
Jeśli chodzi o mycie podłóg, robimy
to preparatami neutralnymi o przyjemnym zapachu, na pewno raz dziennie lub
w razie potrzeby. W szkołach czy innych
sanitariatach użyteczności publicznej, gdzie jest duże natężenie ruchu,
możemy podłogę myć rozcieńczonymi
preparatami opartymi na podchlorynie sodu. Detergenty o neutralnym pH
służą również do mycia glazury łazienkowej, luster, szyb i innych wertykalnych
powierzchni.
Dezynfekcja
Kolejną grupą środków higieny są
preparaty do dezynfekcji powierzchni,
mające status produktów biobójczych
bądź nawet wyrobów medycznych. Produkty te spełniają rygorystyczne wymagania normy dotyczącej chemicznych
środków dezynfecyjnych EN14885, mają
bardzo szerokie spektrum bójcze wobec
większości zidentyfikowanych mikroorganizmów chorobotwórczych, a ich użycie zapewnia czystość bakteriologiczną
powierzchni. Preparaty dezynfekcyjne
można podzielić na alkoholowe – do
szybkiej dezynfekcji powierzchni (w formie gotowego do użycia płynu w wygodnej formie sprayu albo w postaci nasączonych płynem chusteczek) i niealkoholowe (w formie koncentratu, gotowej
do użycia pianki lub chusteczek), najczęściej oparte na czwartorzędowych związkach amonowych. Te drugie mają zazwyczaj nieco dłuższy czas działania, ale ich
Utrzymanie toalet
organicznych – skrobi, węglowodanów,
tłuszczy – czyli brudu, na który natrafiamy
w łazience. Biopreparaty są przyjazne środowisku, mają neutralne pH i są bezpieczne
dla otoczenia. Ze względu na ich łagodną
formułę oraz wielozadaniowość mogą być
stosowane codziennie do mycia i zwalczania przykrych zapachów na wszystkich
powierzchniach w toaletach, od ścian i podłóg, po pisuary, muszle klozetowe, odpływy
i kosze na śmieci. Przede wszystkim świetnie
sprawdzają się w miejscach, gdzie problem
stanowią nieprzyjemne zapachy.
Odświeżacze powietrza
przewagą jest to, że mają wysoką tolerancję materiałową, tzn. nie niszczą czyszczonych powierzchni, a oprócz tego charakteryzują się bardzo dobrymi właściwościami myjącymi.
Preparaty typowo dezynfekcyjne nie są
jeszcze tak powszechnie stosowane w polskich toaletach, ale ich popularność rośnie
stale i wprost proporcjonalnie do wzrostu świadomości społeczeństwa oraz obowiązujących standardów higienicznych.
W miejscach takich jak placówki służby
zdrowia produkty te stosuje się codziennie bądź kilka razy dziennie do mycia
i dezynfekcji podłóg oraz newralgicznych punktów gromadzenia się bakterii:
18
klamek, włączników światła, baterii kranowych, desek sedesowych itp. Dezynfektanty coraz większą popularność zyskują
także w tzw. budynkach klasy A oraz stosowane są wszędzie tam, gdzie użytkownicy szczególnie cenią sobie komfort i bezpieczeństwo korzystania z toalet.
Preparaty biologiczne
Stosunkowo nową grupą środków czyszczących do toalet są preparaty oparte na
bazie biologicznej. Zalicza się do nich najnowszej generacji uniwersalne środki czystości oparte na innowacyjnej formule, zawierającej kultury drobnoustrojów, których zadaniem jest rozkład i trawienie substancji
Nr [15] 1/2011 • www.firmasprzatajaca.pl
W celu zapewnienia toalecie świeżego, ładnego zapachu stosuje się odświeżacze powietrza. Na rynku środków czystości dostępne są one w różnej formie:
aerozole, płyny w butelkach z atomizerem, kostki toaletowe, żelowe krążki
mocowane bezpośrednio na wewnętrznej
powierzchni muszli klozetowych, odświeżacze elektryczne i inne. Różnią się one
między sobą nie tylko formą, ale także
trwałością i intensywnością woni, jaką
wydzielają, oraz wydajnością. Największą
popularność zyskały spraye, gdyż są najprostsze w użyciu, stosunkowo najtańsze
oraz bardzo trwałe. Stosuje się je w zależności od potrzeb do kilku razy dziennie, spryskując nimi dowolną wodoodporną powierzchnię, np. płytkę glazury
łazienkowej. Nie pozostawiają plam, gdyż
zawartość alkoholu powoduje ich szybkie
odparowywanie, zaś zastosowane w nich
pochodne olejków eterycznych utrwalają zapach na bardzo długi czas. Natomiast najmniej polecanymi oraz najwięcej tracącymi na popularności odświeżaczami są z pewnością kostki toaletowe
w tzw. koszyczkach, wykonanych z plastiku. Ponieważ koszyczki narażone są na
największe skażenie, a jednocześnie utrzymanie ich czystości jest kłopotliwe, są one
zbędnym siedliskiem bakterii.
Toaleta to nie tylko najważniejszy pokój
na świecie, ale także pomieszczenie, któremu należy poświecić najwięcej uwagi,
czasu i środków finansowych, aby zapewnić właściwy poziom higieny. Pomocna
w tym jest na pewno bogata oferta środków czystości dostępnych na rynku. Środki,
które wybieramy, powinny być skuteczne
oraz spełniać rygorystyczne wymagania,
częstokroć podobne do tych, jakie obowiązują w służbie zdrowia. Przy ich doborze musimy pamiętać, że sprzątamy w taki
sposób, aby nie tylko usunąć zabrudzenia
i szkodliwe zarazki, ale także zadbać o stan
fizyczny powierzchni, tak aby nie ulegały
one szybkiemu niszczeniu i służyły nam jak
najdłużej.