JA CEK MA CIEJ JAR KOW SKI

INSTYTUT RADIOELEKTRONIKI
jarkowski
JACEK
MACIEJ JARKOWSKI
Jacek Maciej Jarkowski urodzi³ siê 12 stycznia
1938 roku w Warszawie. Tam te¿ w 1952 roku
ukoñczy³ szko³ê podstawow¹, a w 1956 roku
liceum ogólnokszta³c¹ce. W 1957 roku podj¹³
studia na Wydziale £¹cznoœci Politechniki Warszawskiej, które ukoñczy³ w 1964 roku, otrzymuj¹c dyplom magistra in¿yniera ze specjalnoœci¹ Radiokomunikacji, w 1975 roku otrzyma³ stopieñ doktora na Wydziale Elektroniki
tej Uczelni. Jeszcze przed ukoñczeniem studiów rozpocz¹³ pracê w Katedrze Urz¹dzeñ
Radiotechnicznych Politechniki Warszawskiej.
W 1964 roku podj¹³ obowi¹zki nauczyciela
akademickiego w tej¿e katedrze, a nastêpnie
(po reorganizacji), w Instytucie Radioelektroniki, jako asystent (1964 –1975) i póŸniej —
starszy asystent, zaœ w latach 1976 –2003 jako
adiunkt. W latach 1982–1988 pe³ni³ funkcje
sekretarza naukowego w Komitecie Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk,
wicedyrektora ds. dydaktyki w Instytucie Radioelektroniki (1988 –1992), kierownika Zak³adu
Radiokomunikacji (1997–1999) kierownika Podyplomowego Studium Radioelektroniki oraz
Wieczorowych Studiów Zawodowych na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych
Politechniki Warszawskiej. W zwi¹zku z wygaœniêciem ustawowych uprawnieñ nauczyciela mianowanego, w 2002 roku podj¹³ pracę
w Instytucie £¹cznoœci na stanowisku adiunkta, pozostaj¹c w Instytucie Radioelektroniki
Politechniki Warszawskiej na cz¹stkowym wymiarze etatu technicznego starszego specjalisty
i póŸniej g³ównego specjalisty.
W 2003 roku przeszed³ na emeryturê, nie
porzucaj¹c czynnej pracy zawodowej.
W ramach swoich obowi¹zków dydaktycznych opracowa³ prowadzone przez siebie wyk³ady: „Anteny i propagacja fal radiowych”,
„Radiodyfuzja satelitarna” oraz „Wzorce czêstotliwoœci”, wraz z materia³ami pomocniczymi
dla s³uchaczy. By³ inicjatorem powstania w Instytucie Radioelektroniki Politechniki Warszawskiej „Laboratorium anten”, dla którego opracowa³ trzy pierwsze æwiczenia. W okresie bez
ma³a 40-letniej pracy dydaktycznej by³ promotorem 120 prac magisterskich i in¿ynierskich.
Od pocz¹tku swej pracy na Politechnice
Warszawskiej Jacek Jarkowski bra³ czynny
udzia³ w badaniach. W latach szeœædziesi¹tych
uczestniczy³ w pracach nad budow¹ wysokostabilnych kwarcowych wzorców czêstotliwoœci w zespole kierowanym przez profesora Stefana Hahna. Wytworzone przy jego udziale
wzorce czêstotliwoœci znalaz³y zastosowanie
w Krajowej S³u¿bie Czêstotliwoœci Wzorcowej. W ramach tej s³u¿by wytworzone wzorce
stabilizowa³y falê noœn¹ d³ugofalowej Radiostacji Centralnej Polskiego Radia pocz¹tkowo
Słowa kluczowe
n radiokomunikacja
n technika antenowa
n sieci bezprzewodowe
INSTYTUT RADIOELEKTRONIKI
J
w Raszynie, a nastêpnie w Konstantynowie.
Emisja stanowi³a system odniesienia dla lokalnych wzorców czêstotliwoœci w ca³ym kraju. W celu umo¿liwienia korzystania z emisji
czêstotliwoœci wzorcowej w Instytucie Radioelektroniki zbudowano (1970 –1976) seriê
odbiorników czêstotliwoœci wzorcowej, tzw.
wtórnych wzorców czêstotliwoœci, których by³
wspó³twórc¹. Kontynuacj¹ prac nad generacj¹
czêstotliwoœci wzorcowej by³a budowa stanowisk pomiaru czêstotliwoœci z dok³adnoœci¹
10 –12. Pod jego kierunkiem zbudowany zosta³
miernik czêstotliwoœci wzorcowej z tzw. powielaniem odchy³ki czêstotliwoœci, co umo¿liwia³o pomiar metod¹ cyfrow¹.
W 1966 roku odby³ pó³roczny sta¿ naukowy w Marconi Instruments Ltd. w St. Albans,
Wielka Brytania. Uczestniczy³ te¿ w krótkoterminowych kursach zawodowych m.in. w USA,
we Francji i W³oszech.
Od 1991 roku prowadzi³ prace nad wdro¿eniem w Polsce radiofonii cyfrowej na falach
poni¿ej 30 MHz. Kierowa³ wyodrêbnionym
projektem badawczym zamawianym (PBZ)
Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego,
w wyniku którego powsta³ (2008 –2011) doœwiadczalny nadajnik DRM pracuj¹cy na czêstotliwoœci 27 MHz. Za poœrednictwem tego
odbiornika zosta³y przeprowadzone pierwsze
w Polsce emisje radia cyfrowego w formacie
DRM. W latach 2005 –2006 kierowa³ polskim
udzia³em w Sieci Doskona³oœci 6. Programu
Ramowego IST UE „TARGET” — Top Amplifier
Research Groups in a European Team. W latach
1980 –1990 kierowa³ pracami zespo³u zajmuj¹cego siê zaawansowanymi metodami syntezy charakterystyk promieniowania anten.
W 2002 roku podj¹³ pracê w Instytucie
£¹cznoœci, gdzie m.in. kierowa³ polskim udzia³em w Sieci Doskona³oœci 5. Programu Ramowego IST UE „NEXWAY” — Network of Excellence in Wireless Application and Technology
— Membership (2004 –2006) i nastêpnie —
6. Programem Ramowym IST „CRUISE” —
Creating Ubiquitous Intelligent Sensing Environments, Network of Excellence on the Application and Communication Aspects of Wireless
Sensor Networking. Doœwiadczenia wyniesione ze wspó³pracy miêdzynarodowej w ramach
Sieci Doskona³oœci pozwoli³y na rozwiniêcie
tematyki inteligentnych bezprzewodowych sieci sensorowych.
Za osi¹gniêcia w pracach dydaktycznych
i naukowych by³ wyró¿niony nagrodami zespo³owymi Ministra Oœwiaty i Szkolnictwa Wy¿szego (1969), Ministra Nauki, Szkolnictwa
Wy¿szego i Techniki (1975), wielokrotnie nagrodami Rektora Politechniki Warszawskiej
oraz odznakami — z³ot¹ „Zas³u¿ony dla Resortu £¹cznoœci” (1979) i srebrn¹ „Za zas³ugi
dla Rozwoju Przemys³u Maszynowego” (1986).
Jest odznaczony Z³otym Krzy¿em Zas³ugi.
Jest ¿onaty, ma jednego syna.