katalog - Ciało/Umysł

Transkrypt

2015
to, czego nie widać | the unseen
Ana Borralho, João Galante
sexyMF
David Weber-Krebs
Tonight, lights out!
str. 10–11
str. 12–13
Rachid Ouramdane
TORDRE
Karol Tymiński
This is a musical
Isabelle Schad
Collective jumps
str. 14–15
str. 16–17
str. 18–19
Ramona Nagabczyńska
Actions to relate to Verbs
Iza Szostak
Balet koparyczny
Csaba Molnár
Decameron
str. 20
str. 21
str. 22–23
to, czego nie widać | the unseen
organizator | organizer
14. międzynarodowy festiwal
ciało/umysł
26 września — 1 października 2015
miejsca | venues
bilety | tickets
Teatr Studio
im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
Pałac Kultury i Nauki
pl. Defilad 1
00-901 Warszawa
kasa Teatru Studio
tel. 22 656 69 41
[email protected]
www.teatrstudio.pl/bilety
Teatr Powszechny
im. Zygmunta Hübnera
ul. Jana Zamoyskiego 20
03-801 Warszawa
14. international festival
ciało/umysł
26 september — 1 october 2015
kasa Teatru Powszechnego
tel. 22 818 25 16
[email protected]
www.powszechny.com/bilety
ceny biletów: 15–50 zł
Komuna// Warszawa
ul. Lubelska 30/32
00-446 Warszawa
Studio Taneczno-Aktorskie
Twarda 42
01-869 Warszawa
oznaczenia | symbols
premiera | premiere
premiera polska | Polish premiere
po spektaklu spotkanie z artystami | after talk
wstęp wolny | admission free
www.cialoumysl.pl
to, czego nie widać
Czternaście edycji w dwadzieścia lat. Nietypowo.
Jak to wyliczyć? Zaczęło się w 1995 roku. Przez
dekadę co dwa lata, potem przestój, po czym
ze zdwojoną siłą co roku, jesienią. Wiele miejsc
i teatrów, gdzie manifestował się taniec…
Jestem dumna z tego, że wciąż się zmieniamy
i że po dwudziestu latach mogę przedstawić
Państwu kolejną, czternastą edycję festiwalu.
Czysty taniec już nam nie wystarcza; taniec,
sztuka bardzo ekspansywna, wchodzi bowiem
w mariaż z innymi dziedzinami sztuki –
a także nauki – tworząc nowe, wieloznaczne,
hybrydowe formy oczekujące zdefiniowania.
Stąd w tym roku zmiana nazwy festiwalu na
jej skrótową formę.
W tegorocznym programie C/U kładziemy
nacisk na dwa aspekty dynamicznie rozwijającej
się sztuki tańca. Włączamy się do trwającej
od niedawna w Polsce dyskusji wokół relacji
między sztukami wizualnymi i tańcem oraz
zastanawiamy się nad zagarniającą wciąż nowe
obszary sztuką performansu. Zaprosiliśmy
artystów, którzy dotykają złożonych problemów
społecznych, eksperymentują z formą i inspirują
rozmowę o sprawach kultury. Festiwal rozpoczyna się instalacją performatywną, której
miejscem zwykle jest galeria (u nas – teatr),
a kończy performansem choreograficznym
z dźwigiem, kojarzonym raczej z placem
budowy. Proponujemy widzom między innymi
spotkanie z mitem Hermafrodyty, godzinę
wspólnoty w ciemności na scenie, poszukiwanie
przyczyn i sensu ruchu… Ciało/Umysł umożliwia
obserwację nieustannej ewolucji tańca, jednocześnie burząc stereotypy na jego temat.
the unseen
Androginiczne ciało, rozluźnione, ale pozostające
w pełnej napięcia relacji z widzem… Tancerka
wygina się, odrzuca ramię i głowę w tył, kierując
ruch w przeciwne strony… Ciało kobiety w czerni
wiruje coraz dynamiczniej… Niewidzialne
ruchome linie tworzone przez tancerzy, manifestujących siłę w geometrycznych konfiguracjach… Początkowo powolny ruch rozkręca
ciała tancerzy, którzy pędzą z jednej strony sceny
na drugą, tworząc napięcie w przestrzeni…
Dumne męskie ciało poddawane samokontroli…
Tancerze bez twarzy poddający swe ciała
fizycznej manipulacji…
Fourteen editions in twenty years. Unusual.
How to get to that? It all started in 1995…
Biennially for a decade, then some time out,
then with renewed vigour – every Autumn…
So many places and theaters where dance was
able to manifest itself… I am proud that we are
still changing and that after these twenty years
I am able to present to you yet another,
fourteenth edition of the festival! The art
expansion is so vigorous that dance alone is
not enough for us anymore. Nowadays dance
gets involved with other artistic and scientific
fields, creating new, ambiguous, hybrid forms
awaiting definitions. That is why we have
changed the festival’s name this year, replacing
it with the abbreviated form.
Takie obrazy wyłaniają się z prezentowanych
na festiwalu spektakli. To fascynujące, że jedną
choreografię można interpretować na wiele
sposobów, w zależności od naszej wiedzy,
doświadczeń, wyobraźni. Zarówno dzielące
nas różnice, jak i podobieństwa wyzwalają
nieograniczone możliwości interpretacji. Jedno
jest pewne: poprzez sztukę, taniec skomplikowane realia współczesnego świata zaczynają
nabierać nowego kształtu. Taniec pozwala
nam zobaczyć świat oczami innego, poczuć
i doświadczyć czegoś, czego jeszcze nie znamy.
Namawiam do odkrywania własnych relacji
z tańcem, a z tych obserwacji może wyłonić się
nowa perspektywa, ta, której jeszcze nie widać.
Miło mi przywitać naszą publiczność na
tegorocznym festiwalu!
Edyta Kozak
dyrektor artystyczna
6
7
This year’s C/U program focuses on two aspects
of the dynamically growing art of dance. It gets
involved in a fledgling Polish discussion of
relationship between visual arts and dance and
it ponders on the ever growing performance
culture, too. We invited artists, who touch
on complex social issues, carrying out formal
experiments and who inspire conversations
on cultural matters. The festival starts with
a performative installation – one that would
have previously found its place in a gallery
– presented at the theater, and it concludes
with a choreographic performance involving
a large industrial excavator more commonly
found on a construction site. Individual events
let the audience come across the Hermaphrodite myth, experience an hour of unity in the
darkness on a stage… They assist in discovery
of causes and sense of scenic motions… C/U
enables the observation of constant evolution
dance undergoes, at the same time demolishing
stereotypes and safeguarding against imitation.
An androgynous body, relaxed, facing the
audience, with tension arching in the midst…
The dancer’s body flexes, she throws her arm
and head back, motion in two opposite
directions… A woman in black swirls enhances
the dynamics… Imaginary moving lines
created by dancers, manifesting strength
through geometric configurations… The crowd
moves slowly at first, the motion accelerate
and propels the dancers’ bodies, they run from
one side of the stage to the other, tension
materializing in between… A proud male body
going through self-control to self-appropriation…
Physical manipulation of faceless dancers’
bodies… – these are images emerging from
parts of performances to be presented during
the festival. They cannot be analyzed without
reference to meaning and context. It is
fascinating how the same choreography can
be interpreted in so many different ways,
depending on our knowledge, experience and
imagination. Our differences and similarities
unleash indefinite fields for interpretation.
Just one thing is certain – through art and
dance the complex contemporary realities
start to simplify and take a new shape. Dance
allows us to see the world through the eyes of
someone else, sense and experience something
we do not yet know. I urge you to explore your
own relationship with dance – these observations may yield a new perspective, the yet
unseen one.
I am pleased to welcome our audience at this
year’s festival!
Edyta Kozak
Artistic Director
kalendarium | programme
warsztaty
Teatr Powszechny
21–23 . 09 |
pon. – środa
26 . 09 |
30 . 09 |
sobota
środa
Komuna// Warszawa
Studio Taneczno-Aktorskie
18.00
20.00
sexyMF
Ana Borralho & João Galante
warsztaty
str. 24
Rachid Ouramdane
warsztaty
str. 24
foyer
Duża Scena
Family Affair
ZimmerFrei
pokaz projektu
str. 24
Collective jumps
Isabelle Schad
str. 18–19
19.00
Mała Scena
Teatr Studio
26 . 09 |
This is a musical
Karol Tymiński
str. 16–17
sobota
19.00–22.00
20.00
foyer
Malarnia
sexyMF
str. 10–11
David Weber-Krebs
str. 12–13
18.00
20.00
foyer
Duża Scena
Actions to relate to Verbs
str. 20
Decameron
Csaba Molnár
str. 22–23
16.00
18.00
19.00
21.00
Malarnia
Duża Scena
Mała Scena
foyer
David Weber-Krebs
str. 12–13
TORDRE
Rachid Ouramdane
str. 14–15
This is a musical
Karol Tymiński
str. 16–17
Balet koparyczny
Iza Szostak
str. 21
27 . 09 |
1 . 10 |
niedziela
8
9
czwartek
sexyMF to instalacja performatywna stawiająca
pytanie, czym rzeczywiście są społeczne
tożsamości: kobieta i mężczyzna, artysta i widz.
Charakteryzacja twarzy, która nadaje jej cechy
odmiennej od reszty ciała płci, zaburza standardową wymianę spojrzeń. Aby uciec od wrażenia
iluzji, widz musi zdecydować, co i kogo widzi.
Siedząc naprzeciwko performerów i słuchając
piosenek o miłości, widzowie mają szansę
spotkania twarzą w twarz w intymnej,
bezpośredniej relacji. Widzowie sami decydują
jednak tak o wejściu w interakcję, jak
i o długości spotkania. Performerzy zostali
wyłonieni podczas przeprowadzonych
w Warszawie warsztatów.
Opozycje ciało/umysł, wnętrze/zewnętrze, my/
inni w erotycznej sytuacji uwodzenia przestają
mieć znaczenie. Relacja z drugą osobą usuwa
podziały, także te płciowe. Jednocześnie zaciera
się granica między sztuką i życiem, widownią
i sceną. sexyMF to symulacja powrotu do
mitycznych czasów androginicznej harmonii,
poszukiwanie jedności w erze antagonizmów
i wyraz nostalgii za obejmującą wszystkich
wspólnotą.
A performative installation pondering on the
reality of social identities: woman and a man,
artist and spectator. Naked performers selected
by the authors during workshops held in
Warsaw encourage face to face encounters.
The seductive situation triggers a special kind
Ana Borralho i João Galante to pochodzący
z Portugalii artystyczny duet, od 2002 roku
realizujący projekty z zakresu sztuki performans,
tańca, instalacji, fotografii, wideo i sound-artu.
fot. Bruno Simão
W ubiegłym roku na Festiwalu Ciało/Umysł
gościliśmy duet z projektem ATLAS Warszawa,
który nawiązywał do figury mitologicznego
boga Atlasa. W tym roku rewolucyjną energię
wyzwoli inne z plejady starożytnych bóstw:
Hermafrodyta.
Materią ich pracy są ciała – własne (no body
never mind, 2004-2006), wyłonionych drogą
castingu performerów (projekt ATLAS, 2011)
czy uczestników protestów i wydarzeń
społecznych (EN GRÈVE, 2014) – za pomocą
których artyści próbują wydobywać rewolucyjną, wywrotową siłę społeczeństw. W swoich
pracach podejmują tematy związane z cielesnością, seksualnością. Stosując subwersywne
strategie i ostre, nierzadko związane z fizjologią
gesty, umieszczają ciało w kontekście społeczo-politycznym. W kręgu ich zainteresowania
także relacja między widzem i artystą, sztuką
i zwykłym życiem.
Ana i João w życiu prywatnym są parą, co
pozwala im na symultaniczne aplikowanie
męskiej i żeńskiej energii w procesie twórczym. O sobie mówią, że są jednością
podzieloną na dwa ciała, a w swojej pracy
często przypominają o utraconym symbolu
ludzkiej jedności.
| Portugalia sexyMF
26 września | 19.00—22.00 | Teatr Studio – foyer
bilety: 15–20 zł
instalacja performatywna tylko dla dorosłych
of relationship that blurs not only gender
divisions, but also boundaries between art
and life, the audience and the stage. In order
to escape the impression of illusion, the viewer
needs to decide who and what they see in the
first place.
10
11
choreografia | concept, light, space, sound and artistic direction: Ana Borralho & João Galante
asystent | artistic assistant: André Uerba
wykonanie | performance: uczestnicy warsztatów | performers selected through workshops
charakteryzacja | make-up: Jorge Bragada
produkcja | production: casaBranca
koprodukcja | co-production: Culturgest, Festival Temps d’Images
premiera | premiere: 2006 / Lizbona
produkcja i prezentacja na Festiwalu C/U w ramach | production and presentation at the C/U Festival:
Open Latitudes, przy wsparciu Programu Kultura Unii Europejskiej
www.anaborralhojoaogalante.weebly.com
David Weber-Krebs jest pracującym w Brukseli
artystą i badaczem. Studiował na Uniwersytecie
we Freiburgu i School of the Arts w Amsterdamie. W centrum swoich eksperymentów
umieszcza relację między dziełem sztuki
a publicznością. Tworzy sytuacje interaktywne,
w których wykorzystuje różne media i materiały.
W projekcie Balthazar (2013) na scenie występuje
osioł, natomiast instalacja Fade out (2005) polega
na powolnym wyciemnianiu przestrzeni teatru.
Uważa, że ograniczona do minimum forma
pozwala publiczności nie odczytywać, ale
produkować znaczenie.
fot. INFINITE ENDINGS
„Dzisiaj, między 20.00 a 20.05 gasimy światło!”
w ten sposób 8 grudnia 2007 roku niemiecki
tabloid „Bild Zeitung” zachęcał czytelników do
wyrażenia troski o klimat Ziemi. Symboliczne
wyłączenie świateł miało być jednocześnie
gestem włączenia się w globalną wspólnotę.
Zamiast pytać o pragmatyczny wymiar akcji,
Weber-Krebs zadaje pytanie o jakość tego
momentu. Co robili ludzie w ciągu tych pięciu
minut ciemności? I czy spontaniczną akcję
społeczną da się spreparować? Czy możliwe
jest zainscenizowanie sytuacji, w której
poczucie bycia wspólnotą pozwoli choć na
chwilę coś rzeczywiście zmienić? A nawet
jeśli nie zmienić, to spowodować?
Instalacja z żarówek, a każda z nich należy
do jednego z widzów. Właściciele żarówek,
kierowani drobnymi impulsami, decydują
kiedy i czy je wyłączą. Metafora światła
i ciemności potraktowana dosłownie staje
się testerem idei demokracji.
Za pomocą tej prostej instalacji belgijski
badacz i artysta stymuluje energię zbiorowości. Pyta o skłonność do podporządkowania
się, uczestnictwa, wyjścia ze strefy komfortu
w imię wspólnego doświadczenia. Jako mistrz
ceremonii proponuje widzom wspólne
doświadczenie ciemności. Opowiadana przez
niego legenda o egipskim chłopcu, w której
dyskurs ekologiczny miesza się z innymi
współczesnymi dylematami, wymaga zajęcia
stanowiska. Wykonanie skromnego gestu
zyskuje wagę zbiorowej decyzji.
An installation made of light bulbs, each for
one person in the audience. A Belgian
researcher and artist uses this simple
installation to stimulate communal energy.
He ponders on the willingness to conform,
to participate, to get out of one’s comfort
zone in the name of a common experience.
David Weber-Krebs
| Belgia Tonight, lights out!
26 września | 20.00 | czas: 50 min. | Teatr Studio – Malarnia
27 września | 16.00 | czas: 50 min. | Teatr Studio – Malarnia
bilety: 15–20 zł
spektakl w języku angielskim
As a master of the ceremony he offers the
audience to experience the darkness together.
Symbolically, putting the lights out becomes
a gesture of participation in a community.
The light and darkness metaphor treated
literally becomes a litmus paper for the idea
of democracy.
12
13
koncepcja, tekst, wykonanie | concept, text, performance: David Weber-Krebs
dźwięk | sound: Coordt Linke
technika | technique: Hans Westendorp
menedżer trasy | tour manager: Martin Kaffarnik
produkcja, wsparcie | production, support: Marie Urban
A Stichting Infinite Endings production in co-prodution with Frascati, STUK,
Zeitraumexit and Theater Zeebelt.
premiera | premiere: 2011 / Festival Wunder der Prairie, Zeitraumexit
prezentacja na Festiwalu C/U w ramach | presentation at the C/U Festival: Open Latitudes,
przy wsparciu Programu Kultura Unii Europejskiej
www.davidweberkrebs.org
Poszukiwanie przyczyny i sensu ruchu na scenie
składa się w dwa niezwykłe portrety, w których
materiałem są wspomnienia i charakterystyczne
cechy tańca od lat współpracujących z choreografem Lory Juodkaite i Annie Hanauer.
Tancerki dekodują wybory, które składają się
na ich taneczne interpretacje. Śledząc własne
nawyki przenoszą widza w świat osobistych
doświadczeń. Praca z pamięcią sprawia,
że spotkanie tancerek na scenie staje się
niemożliwe, ale ich wyeksponowana samotność paradoksalnie staje się kluczem do
magicznej opowieści o wzajemności.
Ouramdane proponuje spojrzenie na taniec
przez pryzmat historii tancerza – z jednej
strony unikatowej, ale z drugiej zawsze
pozostającej formą praktyki społecznej.
Pytając o to, w jakim stopniu ruch jest rolą,
a w jakim ekspresją osobowości, proponuje
widzowi intymny wgląd w przestrzeń mentalną
dwóch kobiet. Tym samym daje sygnał, że każda
historia toczy się między jednostką a światem,
między podświadomością, a ciałem. TORDRE
to opowieść o tym, czego nie widać, ale co
składa się na rzeczywistość – wyłaniającą się
spod powierzchni znaków i gestów.
Two remarkable feminine portraits suspended
between the body and the subconscious, the
individual story and the social practice. By
asking dancers about the reasons and senses
behind movements on stage, Rachid Ouramdane focuses on the invisible: interior motives
Rachid Ouramdane, francuski choreograf
algierskiego pochodzenia, od lat łączy sztukę
tańca z dokumentem. Materiał jego pracy to
archiwa – ślady społecznej pamięci złożone
z indywidualnych historii. W przestrzeni pustki
pomiędzy indywidualnym doświadczeniem,
a powszechnym systemem znaczeń – pomiędzy
intymnością, a obiektywizmem – zadaje pytania
o istotę wspólnoty.
fot. Patrick Imbert
Analizując proste choreograficzne dylematy,
Rachid Ouramdane – choreograf-dokumentalista – rozpoczyna poszukiwanie podstawowego
gestu, który wprowadza ciało tancerza w ruch.
Dlaczego tańczę w taki właśnie sposób? O czym
myślę, kiedy decyduję się wykonać taki, a nie
inny gest? Prywatne historie tancerek, które
próbują dociec istoty swoich ruchów tworzą
archiwum, z którego wyłania się subtelna
choreografia.
W swoich pracach wykorzystuje elementy
wywiadu i wideo, pracuje z muzyką, światłem,
amatorami i tancerzami o alternatywnej
motoryce. Ouramdane pierwszy autorski projekt
zrealizował w 2004 roku. Było to solo Discreet
Deaths podejmujące temat internetowych
reprezentacji śmierci. Do jego najważniejszych
dzieł zaliczyć należy For Far… (2008) – autobiograficzne solo, w którym autor rewiduje
historię swojej rodziny, oparty na relacjach osób
torturowanych Ordinary Witnesses, stworzony
w Brazyli w 2009, powstałe w Chinach Sfumato
(2012), w którym Ouramdane zastanawiał się
nad kategorią znikania, oddając głos tamtejszym
uchodźcom, czy w końcu POLICES! (2013) –
oparty na tekście Sonii Chiambretto i muzyce
Jeana-Baptiste Juliena spektakl odzwierciedlający napięcie między wspomnieniami i poezją.
Zainteresowanie językiem powraca w aktualnych projektach Rachida Ouramdane, który
od 2007 roku pracuje pod szyldem swojej
marki L’A.
that nourish, destroy and deform the body.
By asking dancers why they dance and what
they dance about, he touches on the intimate
sphere of their memories. TORDRE is the story
of the invisible elements of the reality – reaching
out from beneath surface signs and gestures.
Rachid Ouramdane
| Francja TORDRE
27 września | 18.00 | czas: 75 min. | Teatr Studio – Duża Scena
bilety: 35–50 zł
14
15
koncepcja, choreografia | concept, choreography: Rachid Ouramdane
wykonanie | performance: Annie Hanauer, Lora Juodkaite
reżyseria światła | lighting design: Stéphane Graillot
kierownictwo techniczne sceny | technical stage direction: Sylvain Giraudeau
producent wykonawczy | executive producer: Erell Melscoët
menedżer | general manager: Anaïs Métayer
produkcja | production: L’A.
L’A. is supported by the DRAC Île-de-France / Ministère de la Culture et de la Communication, by the Region Île-de-France and by Institut français pour ses projets à l’étranger.
Rachid Ouramdane is associated to Théâtre de la Ville, Paris et à Bonlieu, Scène nationale
Annecy.
koprodukcja | co-production: Bonlieu Scène nationale Annecy et La Bâtie – Festival de Genève
dans le cadre du projet PACT bénéficiaire du FEDER avec le programme INTERREG IV
A France-Suisse, and with the support of Musée de la Danse-Centre Chorégraphique
National de Rennes et de Bretagne
premiera | premiere: 2014 / Bonlieu
partner | partner: Instytut Francuski
www.rachidouramdane.com
Karol Tymiński jest choreografem/performerem rezydującym w Berlinie, współtwórcą
Centrum w Ruchu, absolwentem Performing
Arts Research and Training Studios (P.A.R.T.S.)
w Brukseli i Warszawskiej Szkoły Baletowej.
Artysta wpierany przez network APAP, przy
wsparciu Fundacji Ciało/Umysł zrealizował
Pussy (2014), E-Sound (2014ł), Doll House (2011),
Beep (2013). Inne autorskie spektakle artysty to
Liminal (2015), Orlando (2008), Crete for C (2006).
A sound-creating observation of a human body.
The performer gets in-depth insight into his
own physicality while seeking the mechanisms
of motion and generating sounds. The body is
partitioned and presented as a set of mechanisms
and physical tissues. The human is becoming
an instrument. The body is experienced and
experiences in parallel. The need for a full
experience, where sheer interaction with
a physical tissue is not enough, pushes the
performer to the extreme. He balances
between roughness and tenderness.
fot. P. Płanik
This is a musical jest spektaklem poddającym
obserwacji dźwiękotwórczy potencjał ludzkiego
ciała. Performer, angażując się w poszukiwania
mechanizmów ruchu, które mają skutkować
wytwarzaniem dźwięków służących do
stworzenia muzycznej kompozycji, zgłębia
tajniki swojej fizyczności. Ciało w twórczym
eksperymencie zostaje rozparcelowane,
przedstawione jako skupisko mechanizmów
i fizycznych tkanek. Człowiek, jak i żywa
materia, z której jest zbudowany, nabierają
cech instrumentu, przedmiotu. Ciało staje się
głównym tematem spektaklu, mechanizmem
tworzącym język, poprzez który mówi o swojej
istocie. Jest ono jednocześnie doświadczane
i doświadczające, staje się receptorem samego
siebie. Potrzeba doznania pełnego, gdzie samo
obcowanie z fizyczną tkanką nie jest wystarczająco satysfakcjonujące, popycha performera
do skrajnych działań. Balansuje on na granicy
brutalności i czułości, zacierając granicę między
nimi.
Rozwijając swój język choreograficzny, Tymiński
skłania się ku eksploracji mechanizmów ruchu,
których finalna forma odnosi się do kondycji
performera i szerzej – kondycji ludzkiej.
Działania podejmowane przez tancerza mają
często wymiar rytualny, prowadzą ku obserwacji ciała jako źródła ruchu i głównego medium.
Karol Tymiński
| Polska This is a musical
30 września + 1 października | 19.00 | czas: 40 min. | Teatr Powszechny – Mała Scena
bilety: 30–40 zł
choreografia i wykonanie | choreography and performance: Karol Tymiński
reżyseria światła | lighting director: Jan Cybis
produkcja | production: Fundacja Ciało/Umysł
koprodukcja | co-production: Instytut Sztuk Performatywnych, Open Latitudes przy wsparciu
Programu Kultura Unii Europejskiej
prezentacja na Festiwalu C/U w ramach | presentation at the C/U Festival: Performing Europe,
16
17
Osiemnaścioro tancerzy w oparciu o metodę
Body-Mind Centering – wzajemnego wyczuwania się i reagowania na propozycje innych osób
– zamienia tłum w jedno społeczne ciało.
Tancerze przenikają się w prostych, transowych
figurach, granice pomiędzy nimi powoli się
zacierają. Widz staje się świadkiem przemiany
pojedynczych ruchów w maszynę o wielkiej sile.
Isabelle Schad jest berlińską choreografką,
której prezentowane na całym świecie spektakle
są wynikiem poszukiwań cielesnych (głównie
w oparciu o praktykę Body-Mind Centering)
i badań nad procesami cielesnej reprezentacji.
Jej projekty powstają na styku tańca, performansu i sztuk wizualnych. Ważne dla pracy
Isabelle Schad okazało się spotkanie
z Laurentem Goldringiem, artystą wizualnym
i fotografikiem, z którym od 2009 roku wspólnie
kreują cykl przedstawień Unturtled(s).
fot. Jakub Wittchen for Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
Potraktowanie współczesnych ruchów miejskich,
protestów, publicznych akcji i manifestacji jako
formy ruchu, która konstytuuje wspólnotę,
pozwala na uznanie ich za nowe tańce ludowe.
Taniec jako społeczny atawizm dzisiaj musi
zostać wpisany w kontekst polityczny. Ciało
w kulturze masowej to jednostka traktowana
nie jakościowo, ale ilościowo. Ale jednak istotą
zgromadzenia jest możliwość mówienia jednym
głosem. Czym zatem jest ekspresja wielości
ciał? Czy z grupowego chaosu można zbudować
kompozycję? I czy mechanizm może przerodzić
się w organizm?
Isabelle współtworzyła wiele artystycznych
kolektywów (Good Work, Praticable). Jako
pedagog i choreografka współpracuje z berlińską
uczelnią HZT, prowadzi warsztaty na całym
świecie (w marcu 2010 roku była wykładowcą
w ramach Alternatywnej Akademii Tańca).
Obecnie artystka współprowadzi przestrzeń
twórczą Wiesenburg-Halle w Berlinie, studiuje
i praktykuje także zen shiatsu.
Berlińska choreografka Isabelle Schad proponuje
spojrzeć na ciało jako miejsce oporu, a na taniec
jako akt polityczny, w którym spotykają się
i w zmysłowej formie ścierają społeczne procesy
i tradycje. Taniec jest nie tylko medium uczestnictwa w życiu społecznym, ale również przestrzenią opresji i magicznym narzędziem do jej
przekraczania. Ciało staje się więc szczególną
obecnością. Propozycja Schad to forma podsumowania, ale i niezgoda na traktowanie społecznego spektaklu jako zastanej, pozbawionej
estetycznych konsekwencji, oczywistości.
Isabelle Schad, a choreographer from Berlin,
offers an insight into the body as the location
of resistance and into dance as a political act,
a meeting point and a sensual melting pot of
social processes and traditions. 18 dancers
utilizing the Body-Mind Centering method –
sensing one another’s intent and reacting to
Isabelle Schad
| Niemcy Collective jumps
30 września | 20.00 | czas: 60 min. | Teatr Powszechny – Duża Scena
bilety: 30–40 zł
others’ proposals – transform a group into
a single communal body. The dancers interweave using simple, trance-like figures, with
boundaries between them slowly blending.
The spectator becomes a participant of the
transformation going from single moves into
powerful machinery.
18
19
koncepcja, choreografia | concept, choreography: Isabelle Schad we współpracy
z Laurentem Goldringiem
asystent choreografa | choreographer’s assistant: Lea Moro
wykonanie | performance: Magda Bartczak, Sonia Borkowicz, Barbara Bujakowska,
Halina Chmielarz, Tomasz Foltyn, Paulina Grochowska, Ewa Hubar, Magdalena Jędra,
Aniela Kokosza, Irena Lipińska, Jakub Margosiak, Dorota Michalak, Gosia Mielech,
Janusz Orlik, Marta Romaszkan, Iza Szostak, Krystyna Szydłowska, Ula Zerek
dźwięk, kompozycja | sound, composition: Patryk Lichota
światło | lighting: Łukasz Kędzierski
produkcja | production: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
koprodukcja | co-production: Goethe-Institut w Warszawie
Produkcja dofinasowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
premiera | premiere: 2014 / Poznań
koprodukcja
www.artstationsfoundation5050.com
fot. studioFILMLOVE
fot. Kamil Domański shotclub.eu
Iza Szostak
| Polska | Polska Balet Koparyczny / work in progress
Actions to relate to Verbs / work in progress
1 października | 21.00 | czas: 40 min. | Teatr Powszechny – foyer
1 października | 18.00 | czas: 30 min. | Teatr Powszechny – foyer
koncepcja, choreografia, wykonanie | concept, choreography, performance: Iza Szostak
dramaturgia | dramaturgy: Anka Herbut
muzyka | music: Kuba Słomkowski
produkcja | production: Cricoteka
koprodukcja | coproduction: Ciało/Umysł
partner: Bergerat Monnoyeur Sp. z o.o.
koordynator produkcji | production coordinator: Dominik Skrzypkowski
Projekt realizowany w ramach programu kuratorskiego „Maszyna Choreograficzna”
Anny Królicy w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora – Cricoteka w Krakowie.
Artystka jest członkinią Centrum w Ruchu.
choreografia, reżyseria, koncepcja | choreography, direction, concept: Ramona Nagabczyńska
wykonanie, wkład twórczy | performance, creative input: studenci Warsaw Dance Department –
Agnieszka Bogusławska, Joanna Gruntkowska, Patryk Jarczok, Borys Aleksander Jaźnicki,
Aleksandra Kostrzewa
muzyka | music: Nissennenmondai
światło | light: Jan Cybis
dramaturgia | dramaturgy: Maria Stokłosa
produkcja | production: Fundacja Ciało/Umysł, Warsaw Dance Department
Artystka jest członkinią Centrum w Ruchu.
Inspiracją projektu jest stworzona w latach
sześćdziesiątych przez rzeźbiarza Richarda Serrę
lista znana jako Verb List Compilation: Actions
to Relate to Oneself. Kompilacja Serry to partytura,
lista zadań do zrealizowania. Tancerze poddając
kolejne fragmenty osobistej interpretacji zmuszeni są do bezustannej negocjacji, aby powstał
wspólny system ruchowy. Gra w przestrzeni
foyer teatru staje się przestrzenią dialogu
i pokazuje efekt choreograficznej pracy jako
formę kompromisu.
The project was inspired by a 1960s Verb List
Compilation: Actions to Relate to Oneself by
sculptor Richard Serra. His compilation is
a score, a list of tasks to be accomplished.
The dancers subject consecutive items from
that list to personal interpretation. They are
forced to endlessly negotiate in order to arrive
with a joint motion system. Playing in the
theater foyer turns it into a space of dialogue,
exhibiting the result as a form of compromise.
20
21
Pokaz work in progress nawiązujący do przełomowego w historii tańca współczesnego
Baletu triadycznego Oskara Schlemmera.
Iza Szostak stawia przed wykonawcami ramę
formalną, która całkowicie zmienia istotę
ruchu. Przekłada choreografię stworzonego
prawie sto lat temu baletu na język maszyn
budowlanych. Koparka budowlana staje się
przedłużeniem ciała tancerki, tworzy hybrydę
opartą na szczególnego rodzaju relacji.
Work in progress refers the Triadic Ballet by
Oskar Schlemmer, the breakthrough work in
the history of contemporary dance. Iza Szostak
puts a formal framework before the performers,
one totally changing the essence of movement.
She translates the choreography prepared for
a ballet over a century ago into the language
of construction machinery. The heavy duty
excavator becomes an extension of the
dancer’s body. A hybrid emerges based on
a special kind of relationship.
Molnár swobodnie łączy swoje intuicje oraz
obrazy wizualne i audialne w absurdalny ciąg
omyłek, przemian i transgresji. Elementy
komiczne i tragiczne, wulgarne i święte, przeciętne i heroiczne splatają się w dynamice, która
odtwarza strukturę Decameronu. Widz musi
wybierać pomiędzy komfortem, możliwością
oceny a wrażeniową wędrówką opartą na
niezobowiązujących, często ironicznych
skojarzeniach.
Csaba Molnár studiował w Szkole Tańca
Współczesnego w Budapeszcie oraz prestiżowej
P.A.R.T.S. w Brukseli. Jako performer pracował
m.in. z Adrienn Hód, Eszter Gál, Wally Cardona.
Przez dwa lata był członkiem Compania Virgilio
Sieni Danza we Florencji. Założyciel kolektywu
BLOOM!, który dwukrotnie otrzymał nagrodę
Rudolfa Lábána, przyznawaną najlepszym
twórcom i zjawiskom w tańcu współczesnym,
w 2011 (CITY) oraz 2014 roku (SKIN ME).
Spektakl CITY – choreograficzny pamflet, który
analizuje tożsamość współczesnego Europejczyka – był prezentowany podczas Festiwalu
Ciało/Umysł w 2011 roku. Molnár obecnie
współpracuje z węgierską grupą taneczną
Hodworks i jest nauczycielem tańca wpółczesnego i kompozycji w budapeszteńskiej
Contemporary Dance Academy.
fot. archiwum artysty
Spektakl w formie i treści podejmuje temat
odmienności. Przywołuje twórczość dwóch
niepokornych Włochów – Boccaccia i Pasoliniego – aby z właściwą im frywolnością i nonkonformizmem opowiedzieć historię ludzkości
z ukosa i pewnego dystansu. Częste zwroty akcji,
iluzje i blefy składają się w kolaż groteskowych
postaci. W przewrotnych sytuacjach odbijają się
przeświadczenia, prawdy i klisze, które, chcąc
nie chcąc, wszyscy znamy. Epopeja rozpisana
w brudnopisie albo choreograficzny kamp,
w którym widz konfrontowany jest z nieprzewidywalnością i nieoczywistością świata.
Csaba Molnár
Decameron
1 października | 20.00 | czas: 60 min. | Teatr Powszechny – Duża Scena
Wkroczenie w zmysłowy świat, w którym
niełatwo postawić jasne diagnozy, ma wymiar
polityczny. Pozwala przyjrzeć się rzeczywistości
jako materii elastycznej, subwersywnej, ciążącej
ku ciągłym przepoczwarzeniom i metamorfozom. Prezentując rzeczywistość jako przestrzeń,
w której wszystko jest możliwe, Molnár subtelnie
odwołuje się do estetyki queer.
An epic story roughly drafted or a choreographic camp, where the spectator is forced
to choose between comfort and judgment
vs. an impressionistic journey based on loose
and ironic associations. Frequent narration
twists, illusion and bluffs make up a collage
| Węgry bilety: 30–40 zł
choreografia, reżyseria | choreography, direction: Csaba Molnár
artyści wykonawcy | performers: Marcio Canabarro, Emese Cuhorka, Viktória Dányi, Marco Torrice
muzyka | music: J. Mahler, J.S. Bach, I. Strawiński, C. Janequin, Zoltán Mizsei
kostiumy | costumes: Csaba Molnár
światło | lights: Katalin Dézsi
kierownik produkcji | production manager: Anikó Rácz
produkcja | production: SÍN Culture Centre
wsparcie | support: Ministry of Human Resources, Trafó House of Contemporary Arts,
departs, Culture Programme of the European Union
partner | partner: Węgierski Instytut Kultury
of grotesque figures. Subversive situations
showcase convictions, truths and cliches that
we are all aware of. By presenting the reality
as a space where anything can happen, Molnár
subtly draws on queer aesthetics.
22
23
wydarzenia towarzyszące
warsztaty
spotkanie
Ana Borralho & João Galante | Portugalia
sexyMF
Open Latitudes
1 października | godz. 10.00–17.00 | Muzeum Warszawskiej Pragi
2 października | godz. 10.00–14.00
21 – 23 września | Komuna// Warszawa
Festiwal C/U na corocznym spotkaniu networku Open Latitudes gości partnerów
z ośmiu krajów Europy. W ramach wizyty producenci i dyrektorzy teatrów
i festiwali wybierają produkcje, które wspierać będą w roku 2016, zapoznają się
z linią programową C/U, jak i spotykają się z goszczącymi na festiwalu artystami.
Uczestnicy warsztatów będą zajmować się tematyką gender w kontekście sztuk performatywnych.
Kilkudniowe spotkanie ma na celu wyłonienie wykonawców do instalacji performatywnej sexyMF
prezentowanej 26.09.15 na C/U.
Warsztat poprowadzą znani już warszawskiej publiczności artyści portugalskiego kolektywu
Casabranca, którzy w ubiegłym roku zaprezentowali efekt pracy ze stoma mieszkańcami
Warszawy podczas festiwalu C/U w spektaklu Atlas Warszawa.
Rachid Ouramdane | Francja
26 września | Studio Taneczno-Aktorskie
Podczas warsztatu uczestnicy będą mieli okazję zapoznać się ze składnikami tworzącymi spektakl
Tenir le temps – są to: akumulacja ruchu, ruchy powtarzalne, rytm, praca z muzyką, efekt domina,
lawiny, kuli śnieżnej, reakcje łańcuchowe…
prezentacja projektu
ZimmerFrei | Włochy
Family Affair
30 września | godz. 18.00 | Teatr Powszechny – foyer
Włoski kolektyw ZimmerFrei, w swojej praktyce artystycznej zajmujący się aktywnością
w szeroko pojętej przestrzeni publicznej, zaprezentuje projekt związany z tematem rodziny.
Punktem wyjścia było stworzenie europejskiej kolekcji idei związanej z problematyką rodziny
jako modelu relacji we współczesnym społeczeństwie. Projekt realizowany będzie w ośmiu
miastach europejskich wraz z partnerami networku Open Latitudes, przy wsparciu Programu
Kultura Unii Europejskiej.
24
25
C/U jest członkiem międzynarodowych sieci:
APAP oraz Open Latitudes
C/U is a member of international dance networks:
APAP and Open Latitudes
APAP
APAP
| www.apapnet.eu
W ramach APAP (Advancing Performing
Arts Project), Fundacja C/U, wraz z ośmioma
partnerami z Europy, od 2012 r. prowadzi
program rozwoju współczesnych sztuk
performatywnych – Performing Europe,
wspierany przez Unię Europejską. W ciągu
trzech lat Ciało/Umysł zorganizowało siedem
rezydencji, sześć produkcji, zaprezentowało
dziesięć spektakli goszcząc w Warszawie
sześćdziesięciu dwóch artystów.
Open Latitudes
W tym roku na Festiwalu zobaczymy spektakl
premierowy Karola Tymińskiego This is a musical.
The APAP (Advanced Performing Arts Project)
is a vehicle under which C/U Foundation
together with its eight European partners have
been supporting a contemporary performing
arts development program Performing Europe
since 2012, with support from the EU. Over
3 years, C/U has organized 7 residencies,
6 productions and presented 10 performances,
hosting 62 artists in Warsaw as a part of the
process. During this year’s Festival we are
APAP tworzą: SZENE Salzburg, BIT Teatergarasjen Bergen, Centrale Fies Dro, Arts Centre
BUDA Kortrijk, Maison de la Culture d’Amiens,
Student Centre Zagreb, Tanzfabrik Berlin,
Fundacja Ciało/Umysł.
Open Latitudes
| www.latitudescontemporaines.com
W 2013 r. Fundacja C/U rozpoczęła trzeci
etap europejskiego projektu Open Latitudes.
Utworzony przy wsparciu Programu Kultura
Unii Europejskiej w 2008 roku projekt, został
wysoko oceniony i otrzymał 2 mln euro dotacji
na jego kontynuację do 2016 r. Na tegorocznym
Festiwalu C/U zobaczymy aż cztery spektakle
artystów wspieranych przez Open Latitudes.
Będą to Rachid Ouramdane, David Weber-Krebs, Csaba Molnár, a także projekt specjalny
tworzony przez portugalskie duo: Anę Borralho
i João Galante z mieszkańcami Warszawy.
| www.apapnet.eu
Open Latitudes tworzą: Latitudes Contemporaines (Francja), le Teatro delle Moire, interdyscyplinarne centrum SÍN Culture Centre
w Budapeszcie (Węgry), Le Phénix-Scène
Nationale de Valenciennes (Francja), Vooruit
Kunstencentrum à Gand (Belgia), Materiais
Diversos à Minde (Portugalia), l’Arsenic
(Szwajcaria), festiwal MIR w Atenach (Grecja)
i Fundacja Ciało/Umysł.
27
APAP members include: SZENE Salzburg,
BIT Teatergarasjen Bergen, Centrale Fies Dro,
Arts Centre BUDA Kortrijk, Maison de la
Culture d’Amiens, Student Centre Zagreb,
Tanzfabrik Berlin, Fundacja Ciało/Umysł.
| www.latitudescontemporaines.com
In 2013, the C/U Foundation has launched
a third stage of an European Open Latitudes
project. Established in 2008 with the support
from the EU Culture Programme, the project
has received positive feedback and a 2 milllion
Euro grant for its continuation until 2016.
During this year’s Body/Mind Festival we
are going to see as many as 4 performances
by artists supported by Open Latitudes. These
are Rachid Ouramdane, David Weber-Krebs,
Csaba Molnár, and a special project created
by a Portuguese duo: Ana Borralho and João
Galante together with Warsaw citizens.
26
going to see a premiere performance by Karol
Tymiński: This is a musical.
Open Latitudes is created by: Latitudes
Contempo¬raines (France), le Teatro delle
Moire, the interdisciplinary SÍN Culture
Centre in Budapest (Hungary), Le PhénixScène Nationale de Valenciennes (France),
Vooruit Kunstencentrum à Gand (Belgium),
Materiais Diversos à Minde (Portugal),
l’Arsenic (Switzerland), MIR festival in Athens
(Freece) and Fundacja Ciało/Umysł.
Fundacja / Festiwal Ciało/Umysł
Fundacja Ciało/Umysł to organizacja zajmująca
się szeroko pojętą sztuką contemporary dance.
Została powołana w 2007 r. w trosce o jego
rozwój i promocję. Jej misją jest tworzenie
profesjonalnych warunków do manifestowania,
rozwoju i promocji tańca, tworzenie miejsca
dialogu między artystą a widzem. Mając
świadomość, jak szerokim i wymykającym się
definicjom pojęciem jest contemporary dance,
C/U inspiruje i promuje działalność artystyczną
wykorzystującą w procesie twórczym środki
właściwe różnym dziedzinom sztuki – od
nowej choreografii i teatru tańca, przez performance i video art, po sztuki interaktywne.
Poprzez swoje działania Fundacja dąży do
powstania w Warszawie profesjonalnego
miejsca dla prezentacji, produkcji, edukacji
i promocji tańca. Przestrzeni, skupiającej
i integrującej polskich i międzynarodowych
twórców, a także odbiorców tej dziedziny sztuki.
Działalność C/U obejmuje organizację międzynarodowego festiwalu, regularną prezentację
polskich i zagranicznych artystów, projektów
edukacyjnych, społecznych i konferencji
naukowych. Jednym z priorytetów programowych jest działanie na rzecz współpracy krajowej i międzynarodowej, a także praca na rzecz
lokalnej społeczności i z nią, aktywizująca
amatorów tańca i performansu. Fundacja
sprzyja artystom odważnym i poszukującym,
dla których ciało i umysł stanowią punkt
wyjścia do twórczych działań na scenie.
C/U Foundation / Festival
Fundacja należy do dwóch międzynarodowych
sieci: Open Latitudes i APAP oraz jest
członkiem Komisji ds. Tańca przy Biurze
Kultury m.st. Warszawy.
The C/U Foundation is an organization dedicated to broadly defined contemporary dance.
It was created in 2007 to help develop and
promote this form of art. Its mission is to
create professional conditions for presentation,
development and promotion of dance, as well
as a place for a dialogue between the artist and
the audience. The C/U is fully aware of how
broad and difficult it is to define the contemporary dance term, and therefore inspires and
promotes artists that use means typical of
various art forms in the creative process –
from new choreography and dance theater
through performance and video art to
interactive art.
Festiwal Ciało/Umysł to projekt autorski,
zainicjowany w 1995 roku przez tancerkę
i choreografkę Edytę Kozak, który w ostatnich
latach stał się najważniejszym cyklicznym,
międzynarodowym festiwalem tańca współczesnego w stolicy. Daje on szerokiej publiczności możliwość zapoznania się z nowym
myśleniem w tańcu, zrywa ze standardowymi
rozwiązaniami twórczymi, otwiera na eksperymenty. Przedstawia taniec jako sztukę prowokującą do myślenia, integrującą materię (ciało)
z ideą (umysł) otwierającą nowe możliwości
prezentacji sztuki najnowszej.
The foundation aims to create a physical space
in Warsaw, a place for the professionals to
present, produce, educate and promote dance
– a space gathering and integrating Polish and
international creators, as well as the audience
of this art form. The activities of the C/U
include organization of an international festival,
regular presentation of Polish and local artists,
educational and social projects and science
conferences. One of the program priorities is
to work towards national and international
cooperation, as well as to work with/for the
local communities, activating dance and
performance aficionados. The foundation
encourages brave and searching artists, for
whom body and mind are a starting point
Festiwal C/U początkowo odbywający się jako
biennale, od 2008 roku jest organizowany
cyklicznie w drugiej połowie września. Fundacja
kładzie nacisk na rolę Festiwalu nie tylko jako
wydarzenia o międzynarodowym zasięgu, ale
także jako wydarzenia w mieście, w którym nie
istnieje ani jeden teatr, ani jedna scena wyspecjalizowana w prezentacji współczesnego tańca.
W sytuacji braku miejsca w Warszawie, które
pozwalałoby na regularną prezentację nowych
idei i bogactwa form tańca, rolą Festiwalu jest
szczególne wzmocnienie tej dziedziny sztuki
i partnerowanie miejskim instytucjom
zajmującym się innymi dziedzinami sztuki
współczesnej.
28
29
to express their creativity on scene. The
foundation is a member of 2 international
networks: Open Latitudes and APAP, and
also a member of the Committee of Dance
in the Office of Culture of the capital city of
Warsaw.
C/U Festival is an original project, started in
1995 by a dancer and choreographer, Edyta
Kozak. It has lately become the most important
annual international contemporary dance
festival in Warsaw. It gives a broad audience
the opportunity to witness new dance movements and ideas, does away with standard
creative solutions, and opens it up to experiments. It shows dance as a thought-provoking
form of art, combining matter (body) with
ideas (mind) and enabling new possibilities
of presenting modern art.
The C/U Festival was at first organized
biennially but since 2008 it has become an
annual event, that takes place in the second
half of September. The foundation treats the
festival not only as an international stage, but
also as an event dedicated to the city, in which
no theater or stage focuses solely on the art
of contemporary dance. Since Warsaw lacks
a place for regular exhibitions of new ideas
and variety of dance forms, the festival aims
to strengthen this art form and help other
institutions dealing with various forms of
contemporary art.
zespół C/U | C/U team
organizator | organizer dyrektor artystyczna | artistic director: Edyta Kozak
dyrektor zarządzająca | managing director: Anna Szaniawska
koordynator festiwalu | festival coordinator: Konrad Szpindler
promocja | promotion: Edyta Sudoł
koordynator biura festiwalowego | festival office coordinator: Beata Tatarczuk
produkcja techniczna | technical production: Cahida Tomasz Opęchowski
koordynator zespołów | teams coordinator: Miłosz Lindner
koordynator zaproszeń | invitations coordinator: Linda Hakim
współpraca promocyjna | promotion collaborator: Emilia Cholewicka
księgowość | accountancy: Ekspert Kancelaria Rachunkowo-Podatkowa Agnieszka Boniakowska
grafika | graphic design: beton.
redakcja materiałów festiwalowych | festival materials editor: Martyna Miler, Edyta Kozak
korekta | proof-reading: Joanna Targoń, Agnieszka Koperniak
tłumaczenia | translations: Kamila Trajnerowicz
Fundacja Ciało/Umysł
www.cialoumysl.pl
miejsca | venues
oraz
zespół Teatru Studio, Teatru Powszechnego i wolontariusze
Teatr Studio team, Teatr Powszechny team and the volunteers
projekt współfinansuje m.st. Warszawa
the project is co-financed by the City
of Warsaw
partnerzy | partners
30
31
patronat medialny | media partners
dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego | the festival is co-financed by the Minister
of Culture and National Heritage
historia C/U | C/U history
1. C/U 1995 — Tatjana Baganova (RUS), Natalia Chirokowa (RUS), Leszek Bzdyl (PL), Witold Jurewicz
8. C/U 2009 — Akram Khan Company (UK), Busy Rocks (A/BR/B), Cie Alias / Guilherme Botelho
(PL), Renat Khasbatow (RUS), Edyta Kozak (PL), Katarzyna Migała (PL), Iwona Olszowska (PL),
(CH), Cie Linga / Katarzyna Gdaniec & Marco Cantalupo (CH), Cie 7273 (CH/F), Club Fisk (DK),
Marta Pietruszka (PL), Marek Wasążnik (PL), Beata Wojciechowska (PL), Karel Vanek (DE)
Edyta Kozak & Roland Rowiński (PL), Keren Levi & Ugo Dehaes (NL), Koncentrat & Nicole Seiler
(PL/CH), Marysia Stokłosa (PL), Muhanad Rasheed & Iraqis Bodies (IRQ/NL), Oona Project / Marisa
Godoy (CH), Robyn Orlin (SAU), Steven Cohen (SAU), Teatr Bretoncaffe & Wytwórnia Teatr (PL)
2. C/U 1997 — Clara Andermatt (P), Leszek Bzdyl (PL), Robert Davidson (USA), Lenka Flory (CZ),
Emily Herb (USA), Suzanne Grace (USA), Witold Jurewicz (PL), Mariusz Olszewski (PL), Paweł
9. C/U 2010 — Alessandro Sciarroni (I), Daniel Linehan (USA), Doris Stelzer (A), Deepblue / Heine
Pniewski / Beata Wojciechowska (PL), Simone Sandroni (I), Roman Woźniak (PL)
Røsdal Avdal & Yukiko Shinozaki (B), Kakuya Ohashi & Dancers / Kentaro!! (J), Cie Figure
Project (F), Compagnie Marie Chouinard (CDN), Nicole Seiler (CH), Olivier Dubois (F), Paulina
3. C/U 1999 — Leszek Bzdyl / Katarzyna Chmielewska (PL), Ana Eulate (SLO), Ryszard Kalinowski (PL),
Święcańska (PL), Ramona Nagabczyńska (PL), Michael Schumacher / Renata Piotrowska (NL/PL),
Alonso King (USA), Edyta Kozak (PL), Beata Owczarek (PL), Paweł Pniewski / Iwona Runowska
Bill Shannon (USA), Superamas (A/FR), Tomasz Bazan (PL), Mélanie Demers (CDN)
(PL), Matjaz Pograjc (SLO), Hanna Strzemiecka (PL), Alexey Taran (CU), Yeannine Willet (USA),
Bill Young (USA)
10. C/U 2011 — Lutz Förster (D), Szumski / Teatr Cinema (PL), Kozak/Rowiński (PL), Janez Janša
(SLO), Teatr Dada von Bzdülöw (PL), Cecko / Tuka / Wach (PL), Daniel Linehan (B), Fabián Barba /
4. C/U 2001 — Jérôme Bel (F), Leszek Bzdyl / Katarzyna Chmielewska (PL), Willy Dorner (A), Rafał
Busy Rocks (B/EQ), Steven Cohen (RPA), Bloom! (H/UK), Weronika Pelczyńska (PL), Kaya Kołodziej-
Dziemidok (PL), Thomas Hauert (B), Anna Jankowska / Heini Nukari (J/PL), Akiko Kitamura (J),
czyk (PL), Raimund Hoghe (D/F), Sudermann & Söderberg (D/S), Karol Tymiński (PL), Jérôme Bel (F)
Thomas Lehmen (D), Katarzyna Kozyra (PL), Aurora Lubos (PL), Marta Pietruszka / Olga Marcinkiewicz (PL), Frank Micheletti (F), Mihai Mihalcea (RO), Xavier Le Roy (F), Magdalena Reiter (PL),
Tsuyoshi Shirai (J)
11. C/U 2012 — Mette Ingvartsen, Guillem Mont de Palol (DK/E), Helena Waldmann & ecotopia
dance productions (D), Tabea Martin (NL), Mathilde Monnier & La Ribot (F), Alessandro Sciarroni (I),
Annie Vigier & Franck Apertet / les gens d’Uterpan (F), Magdalena Chowaniec, Mathieu Grenier
5. C/U 2003 — Gilles Jobin (CH), Kristýna Lhotáková & Ladislav Soukup (CZ), Thomas Hauert (B),
(A/F/PL), Luca Silvestrini / Protein Dance (UK), Iza Szostak (PL), Rafał Dziemidok / Koncentrat (PL),
Maria Clara Villa-Lobos (BR), Rafał Dziemidok / Mirosław Zbrojewicz (PL), Katarzyna Chmielewska
(M)imosa (F/USA/P)
/ Leszek Bzdyl (PL), Anna Godowska / Sławomir Krawczyński (PL), Jacek Owczarek (PL), Anita
Wach (PL), Magdalena Reiter (PL), Ilona Trybuła (PL), Maria Stokłosa (PL), Anna Haracz (PL),
Edyta Kozak / Mirosław Kowalczyk (PL), Helena Gołąb (PL), Iwona Pasińska (PL), Anna Kołek (PL)
12. C/U 2013 — Anita Wach (PL), Daniel Léveillé (CDN), François Chaignaud / Cecilia Bengolea (F),
Grzegorz Laszuk / Michał Libera (PL), Jérôme Bel / Theater HORA (F/CH), John the Houseband (EU),
Juan Domínguez Rojo (E), Karol Tymiński (PL), Kaya Kołodziejczyk (PL), Maria Stokłosa (PL),
6. C/U 2005 — Jérôme Bel (F), Zbigniew Bieńkowski (PL), Leszek Bzdyl (PL), Nicolas Cantillon (F),
Renata Piotrowska (PL), Sławek Krawczyński / Tomasz Wygoda / Anna Godowska (PL), Wojtek
Boyzie Cekwana (RPA), Katarzyna Chmielewska (PL), Krzysztof „Leon” Dziemaszkiewicz (PL),
Ziemilski (PL)
Rafał Dziemidok (PL), Jacques Hœpffner (F), Magdalena Jędra (PL), Gilles Jobin (CH), Cécile Proust (F),
Anna Steller (PL), TWO FISH (D), Sasha Waltz (D), Grzegorz Welizarowicz (PL), Laurence Yadi (F)
7. C/U 2008 — Constanza Macras / Dorky Park (F), Pichet Klunchun (T), Dick Wong (HK), Helena
Gołąb / Johannes M. Lerpeiss (PL/E), Oona project / Marisa Godoy (CH), Magdalena Chowaniec
(PL/A), Magdalena Reiter (PL/SLO), Teatr Bretoncaffe (PL), Les SlovaKs Dance Collective (B),
Velma (CH), Dragana Bulut (SB), Peter Pleyer (D), Kerstin Evert / Janine Schulze (D), Edyta Kozak
(PL), Veronika Blumstein (PL)
32
33
13. C/U 2014 — Olivier Dubois (F), Alessandro Sciarroni (I), Valdimar Jóhannsson (IS), Sigurður Arent
Jónsson (IS), Edyta Kozak (PL), Erna Ómarsdóttir (IS), Ásrún Magnúsdottir (IS), Lech Rowiński (PL),
Roland Rowiński (PL), Iza Szostak (PL), Karol Tymiński (PL), Wiola Ujazdowska (PL), Heine Avdal,
Yukiko Shinozaki (N/B/JP), Les Choses de Rien (F), Felix Mathias Ott (D), Martin Schick, Damir
Todorovic (CH), TALDANS (PL/T), Ana Borralho, João Galante (P)
www.cialoumysl.pl

katalog - Ciało/Umysł

Transkrypt

Podobne dokumenty

wiosna nasza - Krakowskie Biuro Festiwalowe

João de Deus