PL - Europa.eu
Transkrypt
PL - Europa.eu
PL RADA U II EUROPEJSKIEJ 10984/14 (OR. en) PRESSE 341 PR CO 34 KOMU IKAT PRASOWY 3322. posiedzenie Rady Rolnictwo i rybołówstwo Luksemburg, 16 i 17 czerwca 2014 r. Przewodniczący Georgios KARASMA IS minister rozwoju obszarów wiejskich i żywności Grecji PRASA Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 [email protected] http://www.consilium.europa.eu/press 10984/14 1 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. Główne wyniki posiedzenia Rady Program dystrybucji owoców, warzyw i mleka w szkołach Prezydencja zwróciła uwagę na postępy poczynione w pierwszej połowie 2014 r. w zakresie wniosków dotyczących rozporządzeń w sprawie połączenia programów pomocy polegających na dystrybucji owoców i warzyw, bananów oraz mleka w szkołach. Wniosek ten ma na celu dostosowanie istniejących programów z myślą o poprawie ich wydajności i skuteczności oraz zmniejszeniu ich obciążeń administracyjnych. Programy dystrybucji mleka i owoców w szkołach zostały ustanowione w UE, odpowiednio, w 1977 r. i 2007 r., aby promować w szkołach spożycie owoców, warzyw oraz przetworów mlecznych. W świetle dyskusji na forum Rady główne zidentyfikowane kwestie to podstawa prawna wniosku, cel i zakres stosowania systemu oraz przepisy dotyczące finansowania. Przyszłość przetworów mlecznych Rada zapoznała się ze sprawozdaniem Komisji dotyczącym rozwoju sytuacji rynkowej w sektorze mleczarskim przewidzianym w tzw. pakiecie mlecznym. Dyskusja po przedstawieniu sprawozdania nie doprowadziła do przyjęcia konkluzji w sprawie sektora mleczarskiego przygotowanych przez prezydencję z myślą o próbie pogodzenia stanowisk między państwami członkowskimi apelującymi o dodatkowe środki w celu zapewnienia odpowiedniego miękkiego lądowania a innymi państwami członkowskimi wnoszącymi o środki na rzecz przyszłości sektora. Wszelkie decyzje w sprawie przyszłego postępowania z tym dossier pozostawia się zatem następnej prezydencji. Konkluzje Rady w sprawie sektora owoców i warzyw Rada przyjęła konkluzje dotyczące komunikatu Komisji w sprawie sektora owoców i warzyw od czasu reformy w 2007 r. Rada stwierdziła, że reforma wciąż musi osiągnąć swój pełen potencjał: organizacje producentów odgrywają centralną rolę, lecz można zrobić więcej, by usprawnić ich funkcjonowanie i zwiększyć ich atrakcyjność. Rada podkreśliła również, że trzeba zmniejszyć biurokrację oraz uprościć przepisy i procedury, zapewniając producentom jasne, przewidywalne i przejrzyste ramy. Obowiązek wyładunku i zakaz odrzutów Ministrowie zapoznali się ze stanem przygotowań do przyjęcia przez Radę jej stanowiska odnośnie do wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku. Ponadto państwa członkowskie przedstawiły stan przygotowań planów dotyczących odrzutów na poziomie regionalnym zgodnie z przygotowaniem do wdrażania nowej wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). Pozwoliło to państwom członkowskim na wymianę opinii, doświadczeń i informacji. 10984/14 2 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. Zdrowie zwierząt, zdrowie roślin, rynek nasion i kontrole Prezydencja przedstawiła Radzie sprawozdanie z postępów prac nad wnioskami w sprawie pakietu dotyczącego zdrowia zwierząt i zdrowia roślin oraz kontroli. W pakiecie tym najbardziej kontrowersyjny jest wniosek Komisji w sprawie materiału rozmnożeniowego roślin i został on odrzucony w pierwszym czytaniu przez Parlament Europejski. W świetle wyników tego głosowania prezydencja zebrała opinie państw członkowskich na temat struktury ewentualnego zmienionego wniosku Komisji w sprawie rozporządzenia. Inne punkty Rada przyjęła decyzję w sprawie upoważnienia do otwarcia negocjacji umów między UE a państwami trzecimi w sprawie handlu produktami ekologicznymi. Powinno to lepiej wyważyć te negocjacje, które obecnie opierają się na systemie jednostronnej ekwiwalencji. Rada przyjęła również rozporządzenie ustanawiające partnerstwo publiczno-prywatne zwane wspólnym przedsięwzięciem Shift2Rail, które ma sprzyjać rozwojowi innowacji kolejowych w Europie. Przyjęła również rozporządzenie wydłużające mandat wspólnego przedsięwzięcia SESAR do końca 2024 r. 10984/14 3 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. SPIS TREŚCI1 UCZEST ICY ................................................................................................................................... 6 OMAWIA E PU KTY ROLNICTWO...................................................................................................................................... 8 Program dystrybucji owoców, warzyw i mleka w szkołach................................................................ 8 Przyszłość sektora mleczarskiego ........................................................................................................ 9 Wdrażanie nowej wspólnej polityki rolnej ........................................................................................ 10 Sektor owoców i warzyw – konkluzje Rady....................................................................................... 11 RYBOŁÓWSTWO ............................................................................................................................ 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku ............................................ 12 Wdrażanie WPRyb: plany odrzutów.................................................................................................. 13 Sprawy różne...................................................................................................................................... 14 – Oznaczenie pochodzenia mięsa ............................................................................................................................. 14 – Skutki burz dla lasów ............................................................................................................................................ 15 – Konferencja pt. „Naukowe wsparcie dla rolnictwa” ............................................................................................. 16 – Pułapy emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza..................................................................... 16 – Zdrowie zwierząt, zdrowie roślin, rynek nasion i kontrole ................................................................................... 17 – Stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych w hodowli zwierząt ................................................................. 18 – Gospodarowanie zasobami gromadnika – stan prac.............................................................................................. 18 1 Ÿ Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Ÿ Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady (http://www.consilium.europa.eu). Ÿ Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. 10984/14 4 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. I E ZATWIERDZO E PU KTY ROL9ICTWO – Handel produktami ekologicznymi – negocjacje porozumień między UE a państwami trzecimi......................... 19 SPRAWY ZAGRA9ICZ9E – Układy o stowarzyszeniu z Gruzją i Republiką Mołdawii .................................................................................... 19 – Wsparcie finansowe UE dla Narodowej Władzy Palestyńskiej ............................................................................ 20 – Zwalczanie min przeciwpiechotnych .................................................................................................................... 21 SPRAWY GOSPODARCZE I FI9A9SOWE – Audytor zewnętrzny Bank of Malta ...................................................................................................................... 23 WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEW9ĘTRZ9E – Europol – Czarnogóra............................................................................................................................................ 23 PRAWO ŻYW9OŚCIOWE – Członkowie zarządu EFSA.................................................................................................................................... 24 TRA9SPORT – Wspólne przedsięwzięcie SESAR ......................................................................................................................... 25 – Wspólne przedsięwzięcie Shift2Rail ..................................................................................................................... 25 E9ERGIA JĄDROWA – Układ o stowarzyszeniu z Gruzją .......................................................................................................................... 25 – Układ o stowarzyszeniu z Mołdawią..................................................................................................................... 26 10984/14 5 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. UCZEST ICY Belgia: Sabine LARUELLE minister ds. klasy średniej, MŚP, samozatrudnienia i rolnictwa Bułgaria: Dimityr GREKOW minister rolnictwa i polityki żywnościowej Republika Czeska: Marian JUREČKA minister rolnictwa Dania: Dan JØRGENSEN minister żywności, rolnictwa i rybołówstwa iemcy: Christian SCHMIDT Robert KLOOS federalny minister żywności i rolnictwa sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo Żywności i Rolnictwa Estonia: Ivari PADAR Clyde KULL minister rolnictwa zastępca stałego przedstawiciela Irlandia: Simon COVENEY minister rolnictwa, żywności i gospodarki morskiej Grecja: Georgios KARASMANIS Dimitrios MELAS minister rozwoju obszarów wiejskich i żywności Ministerstwo Rozwoju Obszarów Wiejskich i Żywności – sekretarz generalny ds. polityki rolnej i stosunków międzynarodowych Hiszpania: Isabel GARCIA TEJERINA minister rolnictwa, żywności i środowiska Francja: Alexis DUTERTRE zastępca stałego przedstawiciela Chorwacja: Snježana ŠPANJOL wiceminister rolnictwa Włochy: Giuseppe CASTIGLIONE sekretarz stanu ds. polityki rolnej, żywnościowej i leśnej Cypr: Nicos KOUYIALIS minister rolnictwa, zasobów naturalnych i środowiska Łotwa: Gatis ĀBELE sekretarz parlamentarny, Ministerstwo Rolnictwa Litwa: Vigilijus JUKNA minister rolnictwa Luksemburg: Fernand ETGEN Węgry: György CZERVÁN Malta: Roderick GALDES 10984/14 minister rolnictwa, uprawy winorośli i ochrony konsumentów, minister ds. kontaktów z parlamentem sekretarz stanu ds. gospodarki rolnej, Ministerstwo Rozwoju Obszarów Wiejskich sekretarz parlamentarny ds. rolnictwa, rybołówstwa i praw zwierząt, Ministerstwo Zrównoważonego Rozwoju, Środowiska i Zmiany Klimatu 6 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. iderlandy: Wepke KINGMA Austria: Andrä RUPPRECHTER zastępca stałego przedstawiciela federalny minister rolnictwa, leśnictwa, środowiska i gospodarki wodnej Polska: Marek SAWICKI Kazimierz Florian PLOCKE minister rolnictwa i rozwoju wsi sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Portugalia: Assunção CRISTAS José DIOGO ALBUQUERQUE Manuel PINTO DE ABREU minister rolnictwa i środowiska sekretarz stanu ds. rolnictwa sekretarz stanu ds. gospodarki morskiej Rumunia: George TURTOI Cristian BADESCU sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi zastępca stałego przedstawiciela Słowenia: Dejan ŽIDAN Tanja STRNIŠA wicepremier, minister rolnictwa i środowiska sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Środowiska Słowacja: Ľubomír JAHNÁTEK minister rolnictwa i rozwoju wsi Finlandia: Jari KOSKINEN minister rolnictwa i leśnictwa Szwecja: Eskil ERLANDSSON minister rolnictwa Zjednoczone Królestwo: George EUSTICE Richard LOCHHEAD Alun DAVIES parlamentarny podsekretarz stanu ds. gospodarki rolnej, żywności i środowiska morskiego, Ministerstwo Środowiska, Żywności i Wsi minister ds. wsi i środowiska minister ds. zasobów naturalnych i żywności Komisja: Dacian CIOLOȘ Tonio BORG komisarz komisarz 10984/14 7 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. OMAWIA E PU KTY ROL ICTWO Program dystrybucji owoców, warzyw i mleka w szkołach Prezydencja przedstawiła swoje sprawozdanie z postępów prac (10456/14) nad wnioskami Komisji dotyczącymi rozporządzeń łączących programy dystrybucji owoców i warzyw, bananów oraz mleka w szkołach (5958/14). W sprawozdaniu prezydencji zwrócono uwagę na postępy osiągnięte w pracach nad tymi wnioskami Komisji w pierwszej połowie 2014 r. po wstępnym przedstawieniu Radzie przez Komisję w lutym. Sprawozdanie zostało sporządzone pod kierunkiem prezydencji na podstawie stanowisk prezentowanych na forum Rady i jej organów przygotowawczych. Jeden z tych dwóch wniosków zmienia nowe rozporządzenie ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych przyjęte w ramach reformy wspólnej polityki rolnej (WPR). Zmiana ta ma na celu dostosowanie istniejących programów z myślą o poprawie ich wydajności i skuteczności oraz zmniejszeniu obciążeń administracyjnych. Programy dystrybucji mleka i owoców w szkołach zostały ustanowione w UE, odpowiednio, w 1977 r. i 2007 r., aby promować w szkołach spożycie przetworów mlecznych oraz owoców i warzyw. Jako uzupełnienie tego wniosku Komisja przedstawiła również wniosek zmieniający rozporządzenie określające środki dotyczące ustalania niektórych dopłat i refundacji związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rolnych (6054/14). W wyniku dyskusji na forum Rady prezydencja określiła następujące główne kwestie: – podstawa prawna wniosków: delegacje jednogłośnie poparły opinię Służby Prawnej Rady, że to art. 43 ust. 3 TFUE (kompetencja Rady) – a nie art. 43 ust. 2 TFUE (zwykła procedura ustawodawcza) – jest prawidłową podstawą prawną do ustalania poziomu pomocy; – cel i zakres stosowania systemu: delegacje opowiedziały się zasadniczo za celem polegającym na połączeniu obu programów dla szkół, aby zwiększyć ich skuteczność i efektywność oraz skonsolidować ramy prawne i finansowe. Potwierdziły również pierwotne cele tych programów, tzn. wspieranie spożycia owoców, warzyw i mleka, co leży u podstaw walorów odżywczych w odniesieniu do dzieci. Z drugiej strony, podczas gdy kilka delegacji było w stanie poprzeć – zgodnie z propozycją Komisji – koncepcję stworzenia zawężonego wykazu kwalifikujących się produktów do regularnej dystrybucji, wiele innych delegacji uznało zaproponowany zakres stosowania za niezadowalający i opowiedziało się za zachowaniem zakresu stosowania istniejących programów, w szczególności w przypadku przetworów mlecznych; 10984/14 8 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. – przepisy dotyczące finansowania: o ile większość delegacji była w stanie poprzeć łączną kwotę przyznaną w pulach środków finansowych na owoce i warzywa, banany oraz mleko, o tyle szeroko dyskutowano kryteria przyznawania pomocy UE. Kilka delegacji zakwestionowało wybór kryterium „historycznego wykorzystania funduszy w ramach poprzednich programów na rzecz dostarczania mleka i przetworów mlecznych dla dzieci” jako kryterium określania puli środków na mleko. Ich zdaniem kryterium to byłoby niekorzystne dla tych państw członkowskich, które do tej pory nie w pełni korzystały z programu „Mleko w szkole” lub nie mogły udokumentować takiego wykorzystania, gdyż dopiero niedawno przystąpiły do UE. Jednak pewna liczba innych delegacji uznała kryterium historycznego wykorzystania funduszy za szczególnie istotne w celu zapewnienia, by nie doszło do zakłóceń w funkcjonowaniu programu „Mleko w szkole” w ich państwie członkowskim. Oczekuje się, że Parlament Europejski rozpocznie prace nad przedmiotowym wnioskiem wczesną jesienią, po przerwie związanej z wyborami. Przyszłość sektora mleczarskiego Rada zapoznała się ze sprawozdaniem Komisji dotyczącym rozwoju sytuacji rynkowej w sektorze mleczarskim. Sprawozdanie było przewidziane w tzw. pakiecie mlecznym, który wszedł w życie w październiku 2012 r. w celu polepszenia sytuacji przedsiębiorstw mleczarskich oraz przygotowania sektora mleczarskiego na wygaśnięcie systemu kwot w 2015 r. (10911/14). Większość państw członkowskich z zadowoleniem przyjęła sprawozdanie Komisji, w którym oceniono w szczególności skutki przepisów zawartych w „pakiecie mlecznym” w odniesieniu do producentów mleka oraz produkcji mleka w regionach w niekorzystnym położeniu, a także uwzględniono potencjalne zachęty, które skłonią rolników do zawierania umów o wspólnej produkcji. W sprawozdaniu odnotowuje się, że sytuacja na rynku mleka w UE jest obecnie korzystna oraz że prognozy średnioterminowe są dobre pomimo zagrożenia skrajnymi wahaniami cen. Komisja wyjaśniła, w jaki sposób „pakiet mleczny” został przetransponowany do ustawodawstwa krajowego, co w niektórych przypadkach doprowadziło do wprowadzenia obowiązkowych umów między rolnikami i przetwórcami, a w innych przypadkach – do ustanowienia kodeksów dobrych praktyk. Prawie wszystkie państwa członkowskie przyjęły krajowe kryteria uznawania organizacji producentów. Uznane organizacje producentów przeprowadziły również zbiorowe negocjacje w ramach „pakietu mlecznego” W sprawozdaniu stwierdza się jednak, że jest zbyt wcześnie, by w pełni docenić skutki „pakietu mlecznego” dla sektora mleczarskiego w regionach o niekorzystnej sytuacji. Komisja przypomniała, że ustanowiono Europejskie Centrum Obserwacji Rynku Mleka, a jego tworzenie jest obecnie realizowane przez służby Komisji w celu uzupełnienia narzędzi „pakietu mlecznego” i zwiększenia przejrzystości w sektorze. Centrum to monitoruje ten specyficzny rynek. Ma ono dostarczyć podmiotom gospodarczym narzędzi jakościowych i ilościowych, które podmioty te mogą wykorzystywać w celu zwiększenia swojej świadomości rynkowej i zapewnienia sobie pomocy w podejmowaniu decyzji biznesowych. 10984/14 9 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. Po prezentacji odbyła się dyskusja, podczas której państwa członkowskie podtrzymały rozbieżne opinie na temat możliwości dodatkowych środków umożliwiających „miękkie lądowanie” w ostatnim roku obowiązywania systemu kwot. Niektóre delegacje uznały, że ze względu na obecne sprzyjające warunki rynkowe należałoby zapewnić łagodniejsze „miękkie lądowanie” we wszystkich państwach członkowskich, w szczególności w tych, które ryzykują przekroczenie swoich krajowych kwot mlecznych, poprzez dostosowanie współczynników korekty tłuszczowej. Pewna liczba delegacji sprzeciwiła się jednak temu postulatowi i wyraziła opinię, że zasady określone w 2008 r. w odniesieniu do zakończenia systemu kwot należy ściśle stosować, by uniknąć zakłócenia konkurencji w UE. W związku z powyższym nie mogły zostać przyjęte żadne konkluzje w sprawie sektora mleczarskiego; kolejna prezydencja będzie musiała podjąć decyzję w sprawie dalszych działań w związku z tym dossier. Wdrażanie nowej wspólnej polityki rolnej Ministrowie przeprowadzili wymianę poglądów na temat sposobów, w jakie państwa członkowskie zamierzają wdrażać na szczeblu krajowym główne elementy nowej wspólnej polityki rolnej (WPR), zwłaszcza w odniesieniu do płatności bezpośrednich (10476/14). Nowe ramy regulacyjne WPR zostały przyjęte pod koniec ubiegłego roku. Po upływie okresu przejściowego w tym roku, większość środków przewidzianych w tekście będzie stosowana w całej UE od 1 stycznia 2015 r. Do 1 sierpnia 2014 r. państwa członkowskie będą musiały powiadomić Komisję o swoich decyzjach dotyczących kilku głównych elementów zawartych w rozporządzeniu o płatnościach bezpośrednich (rozporządzenie 1307/2013) reformującym WPR, w szczególności w odniesieniu do: – stosowania puli środków krajowych (np. części przeznaczonych na dobrowolne wsparcie połączone z produkcją, program dla młodych rolników oraz na obszary o ograniczeniach naturalnych, stosowania mechanizmu w celu unikania niewykorzystanych środków oraz uproszczonego programu dla drobnych producentów rolnych); – opcji przenoszenia środków między dwoma filarami WPR (o ile o takiej decyzji nie powiadomiono przed 31 grudnia 2013 r.); – zmniejszenia kwoty płatności bezpośrednich powyżej 150 000 EUR (tj. możliwości przekroczenia stawki minimalnej na poziomie 5%); – ustanowienia systemu płatności podstawowych (np. stosowania na szczeblu krajowym lub regionalnym możliwości zachowania istniejących uprawnień); 10984/14 10 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. – wyboru dotyczącego kontynuacji systemu jednolitej płatności obszarowej (SAPS) lub przejścia na nowy system płatności podstawowej; – tempa i rytmu ujednolicenia wewnętrznego (przejścia do ryczałtowych płatności bezpośrednich na szczeblu krajowym lub regionalnym); – wprowadzenia płatności redystrybucyjnej; – stosowania pewnych przepisów dotyczących zazieleniania (np. rodzajów obszarów proekologicznych stosowanych na ich terytorium, stosowania wskaźników ważenia, możliwości utrzymania trwałych użytków zielonych). Najważniejszym elementem elastyczności w nowej WPR jest opcja przenoszenia środków między filarami WPR. Kilka państw członkowskich zasygnalizowało, że zamierzają skorzystać z tego przepisu. Kilka z nich przeniesie środki z drugiego do pierwszego filaru, inne zaś przeniosą środki w drugą stronę. Państwa członkowskie oświadczyły, że nadal oczekują od Komisji odpowiedzi na kilka pytań dotyczących wdrażania płatności z tytułu zazieleniania. Sektor owoców i warzyw – konkluzje Rady Rada przyjęła konkluzje dotyczące sprawozdania Komisji w sprawie wdrożenia przepisów dotyczących organizacji producentów, funduszy operacyjnych i programów operacyjnych w sektorze owoców i warzyw od momentu wprowadzenia reformy z 2007 r. W sprawozdaniu Komisji (7312/14) stwierdzono, że reforma z 2007 r. doprowadziła do wzrostu udziału w łącznej wartości produkcji owoców i warzyw w UE sprzedawanej przez organizacje producentów. Odnotowuje się jednak również, że w niektórych państwach członkowskich nadal niski jest stopień zorganizowania między producentami i że istnieją różnice w stopniu zorganizowania między producentami w różnych państwach członkowskich i w różnych regionach. Rada uważa zatem, że organizacje producentów działające zgodnie ze zrównoważonymi programami operacyjnymi na mocy rozporządzenia 1308/2013 powinny nadal odgrywać kluczową rolę w osiąganiu celów wspólnej polityki rolnej (WPR) dla sektora owoców i warzyw. Rada zwraca się do Komisji, by dokonała przeglądu i analizy podstawowych przyczyn i możliwości poprawy w celu lepszego osiągania celów wyznaczonych przez WPR w tym sektorze, a także, po odpowiednim okresie wdrażania nowego rozporządzenia, podjęła w stosownych przypadkach konieczne inicjatywy. 10984/14 11 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. RYBOŁÓWSTWO Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku Ministrowie zapoznali się ze stanem przygotowań do przyjęcia przez Radę jej stanowiska odnośnie do wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku (lub „rozporządzenia zbiorczego”) (18021/13). Niektóre państwa członkowskie ogólnie poparły kompromisową propozycję prezydencji z myślą o zakończeniu prac przed końcem tego roku, lecz wyraziły rozbieżne opinie na temat kilku głównych otwartych kwestii, w tym rezygnacji z minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony dla gatunków pelagicznych w północno–wschodnim Atlantyku oraz wprowadzenia zwolnień dla niewymiarowych organizmów morskich. Komisja zaproponowała rozporządzenie zbiorcze, aby wesprzeć przyszłe wdrożenie zakazu odrzutów, jak uzgodniono w reformie wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). Wniosek ten stanowi tymczasowe i pilnie potrzebne rozwiązanie, które musi zostać przyjęte do końca tego roku. Składa się on z szeregu poprawek do kilku rozporządzeń ustanawiających środki techniczne oraz przepisy dotyczące kontroli w odniesieniu do sektora rybołówstwa. Rada przygotowuje swoje stanowisko z myślą o rozpoczęciu negocjacji z Parlamentem Europejskim w drugiej połowie tego roku. Celem jest przyjęcie rozporządzenia do końca 2014 r. Jednym z głównych celów reformy obowiązującej WPRyb jest stopniowa eliminacja odrzutów w całym rybołówstwie UE poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku (art. 15 rozporządzenia 1380/20131). Ma to na celu lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów i wyjście naprzeciw społecznym oczekiwaniom dotyczącym zakończenia stosowania praktyki wyrzucania z powrotem do morza ryb nadających się do sprzedaży. Wysokie poziomy odrzutów zidentyfikowano jako ważny czynnik leżący u podstaw braku środowiskowej zrównoważoności WPRyb. Parlament Europejski i Rada zgodziły się na stopniowe wprowadzanie obowiązku wyładunku od dnia 1 stycznia 2015 r. jako początkowej daty wdrażania. W celu wprowadzenia w życie obowiązku wyładunku należy znieść lub zmienić niektóre przepisy w ramach obowiązujących rozporządzeń w sprawie środków technicznych, środków zarządzania i kontroli, które są sprzeczne z obowiązkiem wyładunku i zobowiązują rybaków do dokonywania odrzutów ryb. Jednakże te nowe ramy na pewno nie będą gotowe na tyle wcześnie, by pierwsza grupa łowisk została objęta obowiązkiem wyładunku. W oczekiwaniu na te nowe ramy należy zatem tymczasowo przyjąć przepisy eliminujące wszelkie prawne i praktyczne przeszkody, które mogłyby zakłócić wdrożenie tego obowiązku. 1 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22. 10984/14 12 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. W odniesieniu do środków technicznych, pewna liczba przepisów zawartych w obowiązujących rozporządzeniach jest sprzeczna z obowiązkiem wyładunku i zobowiązuje rybaków do dokonywania odrzutów. To oznacza, że należy zmienić przepisy dotyczące minimalnych rozmiarów ryb do wyładunku, przepisy dotyczące składu połowu oraz przepisy dotyczące przyłowów. System kontroli UE mający zapewniać przestrzeganie przepisów WPRyb również należy dostosować do obowiązku wyładunku. Jako że pierwsza grupa łowisk zostanie objęta obowiązkiem wyładunku w 2015 r., przedmiotowym rozporządzeniem należy zmienić odpowiednie przepisy rozporządzeń w sprawie środków technicznych, środków zarządzania i środków kontroli, aby zapewnić terminowe zniesienie prawnych przeszkód w stosowaniu obowiązku wyładunku. Wdrażanie WPRyb: plany odrzutów Komisja przedłożyła Radzie dokument przedstawiający aktualną sytuację w zakresie przygotowania planów odrzutów przez państwa członkowskie. Dotyczy to przygotowania odnośnych aktów delegowanych, które muszą zostać przyjęte przed końcem 2014 r.(10217/14). Podczas tego posiedzenia ministrowie przedstawili poglądy w odniesieniu do stanu przygotowania planów odrzutów, aby wymienić się doświadczeniami dotyczącymi najlepszych praktyk i podzielić się informacjami na temat głównych kwestii i obaw (10872/14). Ministrowie z państw członkowskich, które obecnie przewodzą grupom regionalnym, z zadowoleniem przyjęli przygotowanie planów odrzutów zatwierdzonych na poziomie basenów morskich (na przykład: regionu Bałtyku, Morza Północnego, Morza Śródziemnego, wód południowo-zachodnich). W większości przypadków plany te mają w najbliższej przyszłości zostać przekazane Komisji. Określają one wspólne zalecenia, które Komisja przekształca w prawo UE, przyjmując odpowiedni akt delegowany przed końcem roku. Wiele delegacji uznało wartość dodaną prac przeprowadzonych na szczeblu regionalnym, które dotyczą konkretnych kwestii odnoszących się do stad ryb i angażują podmioty zawodowe. Kilka państw członkowskich zwróciło jednak uwagę na konieczność przyjęcia wspólnego podejścia w odniesieniu do poszczególnych zaleceń regionalnych, aby uniknąć rozbieżności. Delegacje podniosły również kilka kluczowych kwestii, które wyłoniły się w czasie przygotowywania planów odrzutów. Kwestie te obejmują: – konieczność ustalenia, czy środki techniczne mogą zostać włączone do regionalnych planów odrzutów; – konieczność wyjaśnienia i ujednolicenia interpretacji zasady de minimis zawartej w rozporządzeniu podstawowym; – rozwiązania dotyczące postępowania z uszkodzonymi rybami. 10984/14 13 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. Wraz z nową WPRyb obowiązek wyładunku jest wprowadzany stopniowo dla wszystkich łowisk (zob. poprzedni punkt) W dniu 1 stycznia 2015 r. obowiązkowi wyładunku będą podlegały następujące połowy (na wodach UE): połowy małych gatunków pelagicznych, połowy dużych gatunków pelagicznych, połowy do celów przemysłowych, połowy łososia oraz połowy w Morzu Bałtyckim. Nowa WPRyb zawiera szereg przepisów, które mają ułatwiać wdrożenie obowiązku wyładunku. Obejmują one ogólne przepisy dotyczące elastyczności, które mogą być stosowane przez państwa członkowskie w kontekście rocznego zarządzania ich kwotami krajowymi. Ponadto nowa WPRyb przewiduje szczególne narzędzia elastyczności wykorzystywane w planach wieloletnich lub – w przypadku braku planów wieloletnich – w tzw. planach w zakresie odrzutów (okres obowiązywania wspomnianych planów jest ograniczony do 3 lat). Tymi narzędziami elastyczności są: – wyłączenia dla gatunków, które mają wysoki wskaźnik przeżywalności po uwolnieniu do morza; – wyłączenia de minimis, pod pewnymi warunkami, do 5% całkowitych rocznych połowów (w pierwszych czterech latach odsetek ten może być wyższy). Sprawy różne – Oznaczenie pochodzenia mięsa Komisja poinformowała Radę o rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lutego 2014 r. w sprawie rozporządzenia wykonawczego Komisji nr 1337/20131 ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia nr 1169/20112 w odniesieniu do wskazania kraju pochodzenia lub miejsca pochodzenia świeżego, schłodzonego i zamrożonego mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu (10857/14). Ponadto wyjaśniła, dlaczego jej rozporządzenie wykonawcze stanowi najlepsze możliwe rozwiązanie. Kilka państw członkowskich poparło Komisję. Nie zgodziły się one z rezolucją Parlamentu Europejskiego i oświadczyły, że stosowanie do mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu zasad porównywalnych do tych, które stosuje się do mięsa wołowego, byłoby niezwykle trudne i bardzo kosztowne. 1 2 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1337/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wskazania kraju pochodzenia lub miejsca pochodzenia świeżego, schłodzonego i zamrożonego mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu. Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18. 10984/14 14 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. Kiedy w 2010 r. omawiano rozporządzenie 1169/2011 w sprawie etykietowania żywności, zgodzono się, że obowiązkowe wskazywanie kraju lub miejsca pochodzenia w przypadku nieprzetworzonego mięsa ze świń, z owiec, kóz oraz drobiu wymagałoby dalszych ocen skutków. W następstwie takich ocen Komisja musiałaby dalej rozważyć opcje w odniesieniu do wskazania pochodzenia tej żywności, w szczególności w odniesieniu do miejsca urodzenia, chowu i uboju tych zwierząt. W tym względzie rozporządzenie 1169/2011 upoważniło Komisję do przyjęcia niezbędnych przepisów w drodze aktów wykonawczych. Na tej podstawie Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze 1337/2013, które przewiduje obowiązkowe oznaczanie państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym miały miejsce „chów” i „ubój” zwierząt. W rezolucji przyjętej dnia 6 lutego 2014 r. Parlament Europejski oświadczył, że Komisja przekroczyła uprawnienia wykonawcze powierzone jej na mocy rozporządzenia 1169/2011, i wezwał ją do przygotowania nowego rozporządzenia. Należy w nim stosować do danych rodzajów żywności dokładnie te same zasady, które mają zastosowanie do mięsa wołowego: wskazanie miejsca urodzenia, chowu i uboju, z wykluczeniem wszelkich odstępstw dla mięsa mielonego i mięsa drobnego. – Skutki burz dla lasów Na wniosek delegacji Słowacji Rada zapoznała się z trudną sytuacją w sektorze leśnym będącą wynikiem burz, które nawiedziły ten kraj w połowie maja tego roku (10765/14). W dniach 14 i 15 maja 2014 r. na całym terytorium Republiki Słowackiej wystąpiły obfite opady deszczu i silne wiatry. Gleba i korony drzew nasiąknięte wodą deszczową w połączeniu z dużymi prędkościami wiatru w dużym stopniu uszkodziły drzewa i spowodowały wielkie zniszczenia lasów na dużych połaciach kraju. Komisja uznała, że Słowacja może wystąpić o pomoc finansową z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej, oraz wskazała na dostępność innych opcji. Należą do nich specjalne środki w programach rozwoju obszarów wiejskich oraz dotacje w postaci pomocy państwa na ochronę lasów. 10984/14 15 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. – Konferencja pt. „)aukowe wsparcie dla rolnictwa” Prezydencja przedstawiła ministrom główne wyniki konferencji wysokiego szczebla pt. „Naukowe wsparcie dla rolnictwa: konkurencyjność, jakość i zrównoważoność”, która odbyła się w Atenach w dniu 23 kwietnia 2014 r. (10874/14). W przyszłości należy zwiększyć wydajność rolnictwa, aby zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe dla rosnącej populacji. Należy również zwiększyć produkcję biomasy, aby wytwarzać energię i wyroby przemysłowe. Obu tym wyzwaniom należy sprostać, mając na uwadze niepewność związaną ze zmiana klimatu i jej oddziaływanie oraz ogólne uznanie, że powiększanie rolnictwa należy osiągnąć za pomocą podejścia, które uwzględnia ochronę środowiska i zasobów naturalnych. Konferencja została zorganizowana wspólnie przez prezydencję grecką oraz Wspólne Centrum Badawcze (JRC) Komisji Europejskiej. Miała na celu stymulowanie debaty i poprawę naukowego zrozumienia tych wyzwań. – Pułapy emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza Delegacja Węgier, popierana przez delegacje Belgii, Estonii, Chorwacji, Republiki Słowackiej i Łotwy, zwróciła się do Komisji o składanie regularnych sprawozdań Radzie ds. Rolnictwa na temat pakietu dotyczącego polityki w zakresie czystości powietrza oraz na temat krajowych pułapów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza („dyrektywa w sprawie krajowych pułapów emisji”) (10633/14). Pierwsze sprawozdanie na ten temat zostało przedstawione Radzie ds. Rolnictwa, która odbyła się w grudniu 2013 r. Oprócz delegacji, które od początku popierały wniosek Węgier, wiele delegacji zgodziło się, że z uwagi na możliwy wpływ tego wniosku na rolnictwo Rada ds. Rolnictwa powinna być regularnie informowana o pracach nad tym dossier, którym zajmuje się Rada ds. Środowiska. Komisja przedstawiła pakiet dotyczący polityki w zakresie czystości powietrza w grudniu 2013 r. Zgodnie z wnioskiem od 2020 r. ustalone zostaną nowe krajowe wymogi w zakresie ograniczenia emisji, a od 2030 r. – dla dwutlenku siarki, tlenków azotu, niemetanowych lotnych związków organicznych, amoniaku, drobnych cząstek stałych (PM2,5) i metanu. Wymogi w zakresie ograniczania emisji zawarte w powyższym wniosku są szczególnie istotne dla sektora rolnego. Ma to zwłaszcza zastosowanie do ograniczenia emisji amoniaku i metanu, ponieważ pułapy emisji w znacznym stopniu wpłynęłyby na całe rolnictwo UE. 10984/14 16 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. – Zdrowie zwierząt, zdrowie roślin, rynek nasion i kontrole Prezydencja przedstawiła Radzie swoje sprawozdanie z postępu prac nad wnioskami zawartymi w pakiecie dotyczącym zdrowia zwierząt, zdrowia roślin oraz kontroli (10629/14) i zwróciła szczególną uwagę na wniosek dotyczący materiału rozmnożeniowego roślin (10618/14). W odniesieniu do wniosku dotyczącego zdrowia roślin, szczególna rozbieżność poglądów między delegacjami wystąpiła w kwestii podejścia do przywozu roślin potencjalnie zarażonych. Kilka delegacji poparło wniosek Komisji, w którym promuje się system „otwarty” oraz wykaz negatywny (tj. wszystkie rośliny / produkty roślinne niewymienione w wykazie mogą być swobodnie przywożone). Kilka państw członkowskich chciałoby jednak odwrócić strategię i opowiada się za systemem „zamkniętym” i wykazem pozytywnym (tylko rośliny / produkty roślinne wymienione w wykazie mogą być swobodnie przywożone). Wniosek w sprawie systemu UE dotyczącego materiału rozmnożeniowego roślin został odrzucony przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu w dniu 11 marca 2014 r. W związku z tym prezydencja zebrała opinie państw członkowskich na temat ewentualnego zmienionego wniosku Komisji, określające nową strukturę tego rozporządzenia. Wiele delegacji poparło kierunek wyznaczony przez prezydencję. Ponadto kilka państw członkowskich oświadczyło, że rozporządzenie to powinno złagodzić przepisy lub wprowadzić kilka wyjątków w odniesieniu do leśnego materiału rozmnożeniowego lub podmiotów niezawodowych, aby uprościć procedurę. Celem tego pakietu środków jest lepsze egzekwowanie norm zdrowotnych i bezpieczeństwa w odniesieniu do całego łańcucha rolno-spożywczego. Pakiet obejmuje wnioski dotyczące następujących rozporządzeń: – odnoszącego się do przeglądu ram prawnych w sprawie zdrowia roślin; – mającego na celu zapewnienie zdrowia, tożsamości i jakości materiału rozmnożeniowego roślin; – służącego uproszczeniu ogółu aktów prawnych regulujących zdrowie zwierząt; – mającego na celu przegląd i wyjaśnienie przepisów dotyczących kontroli urzędowych w łańcuchu żywnościowym; – odnoszącego się do zarządzania wydatkami za pośrednictwem wspólnych ram finansowych dla żywności i paszy unowocześniających obowiązujące przepisy finansowe. Rada w wyniku osiągnięcia porozumienia w pierwszym czytaniu z Parlamentem Europejskim przyjęła już (8 maja 2014 r.) jedno z rozporządzeń z tego pakietu ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do proponowanych środków (PE-CONS 24/14). Prace nad tym pakietem w Radzie rozpoczęły się w czerwcu ubiegłego roku. 10984/14 17 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. – Stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych w hodowli zwierząt Delegacje Szwecji i Danii poprosiły Komisję o przedstawienie sprawozdania na temat stanu realizacji różnych działań wymienionych w jej planie działania dotyczącym zwalczania rozprzestrzeniającej się oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (10828/14). Kilka delegacji poparło wniosek i objaśniło kroki już podjęte na ich terytorium. Komisja zwróciła uwagę, że do końca tego roku ma się ukazać sprawozdanie z postępów prac oceniające wdrażanie tego planu działania. Ponadto wkrótce powinny zostać przedstawione przez Komisję wnioski dotyczące przeglądu prawodawstwa w zakresie weterynaryjnych produktów leczniczych oraz paszy leczniczej. Zaplanowane są również wytyczne dotyczące stosowania weterynaryjnych środków przeciwdrobnoustrojowych. Kluczowe dla leczenia zakażeń u ludzi i zwierząt stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych jest poważnie zagrożone z uwagi na rozwój i rozprzestrzenianie się szczepów bakterii opornych na najpowszechniejsze antybiotyki. Problem ten został uznany zarówno przez Radę, jak i przez Parlament Europejski, a Komisja przedsięwzięła kilka ważnych kroków, zarówno w leczeniu ludzi, jak i w produkcji zwierzęcej. Wzmocniono na przykład ustawodawstwo w zakresie kontroli, wydano zalecenia dotyczące stosowania antybiotyków oraz sprawozdawczości, a także zainwestowano środki w badania nad nowymi lekami. Wprawdzie podjęte dotychczas działania zmierzają w dobrym kierunku, nie doprowadziły one do powstrzymania rosnącego zagrożenia wynikającego z oporności na antybiotyki. Jesienią 2011 r. Komisja zainicjowała zatem pięcioletni plan działania zawierający 12 konkretnych przedsięwzięć w celu wyeliminowania pojawiania się i rozprzestrzeniania oporności na antybiotyki. – Gospodarowanie zasobami gromadnika – stan prac Delegacja Danii poinformowała Radę o potrzebie szybkiego ustanowienia całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) dla gromadnika na 2014 r. Kwestia ta jest szczególnie istotna dla Danii, która jest najważniejszym podmiotem połowów gromadnika. Z uwagi na krótkie życie tego gatunku sezon połowowy gromadnika rozpoczyna się zwykle 20 czerwca. Opinie naukowe dotyczące tego stada udostępniane są zazwyczaj tuż przed rozpoczęciem sezonu połowowego, ale to konkretne stado ryb jest zarządzane wspólnie przez UE, Grenlandię i Islandię. W tym roku opinia naukowa na 2014 r. została opublikowana w dniu 7 maja. Niedawno władze Grenlandii przedstawiły UE propozycje dotyczące gromadnika. Pozwoli to na przygotowanie i przyjęcie szczegółowej decyzji w tej kwestii. 10984/14 18 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. I E ZATWIERDZO E PU KTY ROL)ICTWO Handel produktami ekologicznymi – negocjacje porozumień między UE a państwami trzecimi Rada przyjęła decyzję w sprawie upoważnienia do otwarcia negocjacji umów między UE a państwami trzecimi w sprawie handlu produktami ekologicznymi. W przyszłości powinno to lepiej wyważyć te negocjacje, które obecnie opierają się na systemie jednostronnej ekwiwalencji. Obecny system prowadzi do uznania przez UE za równorzędne stosowanych w państwach trzecich norm dotyczących produktów ekologicznych bez wzajemności dla produktów ekologicznych UE wywożonych do tych państw. Realizowany obecnie przegląd prawnych ram sektora produkcji ekologicznej pozwolił ustalić niedociągnięcia w obecnym systemie uznawania państw trzecich dla celów równoważności. Rada w konkluzjach dotyczących rolnictwa ekologicznego przyjętych podczas 3237. posiedzenia Rady ds. Rolnictwa i Rybołówstwa zachęciła Komisję do udoskonalenia obecnych mechanizmów przewidzianych w celu ułatwienia międzynarodowego obrotu produktami ekologicznymi oraz do wymagania wzajemności i przejrzystości we wszelkich umowach handlowych. Komisja i państwa członkowskie zostały wezwane do zapewnienia, by procedury przywozu były odporne i nie stawiały podmiotów UE w niekorzystnej pozycji. Komisja tymczasowo wdrożyła rozporządzenie 442/2014 do dnia 1 lipca 2014 r. w odniesieniu do wniosków o wpis do wykazu państw trzecich uznanych dla celów równoważności w zakresie przywozu produktów ekologicznych. Przyjęta dzisiaj decyzja zapewni ciągłość i pozwoli Komisji na negocjację porozumień między UE a państwami trzecimi po tym terminie. SPRAWY ZAGRA)ICZ)E Układy o stowarzyszeniu z Gruzją i Republiką Mołdawii Rada zatwierdziła podpisanie i zawarcie umów o stowarzyszeniu między UE i Gruzją oraz między UE i Republiką Mołdawii. Zatwierdziła również tymczasowe stosowanie obu umów o stowarzyszeniu. Więcej informacji w komunikacie prasowym. 10984/14 19 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. Wsparcie finansowe UE dla arodowej Władzy Palestyńskiej Rada przyjęła następujące konkluzje na temat sprawozdania Trybunału Obrachunkowego w sprawie bezpośredniego wsparcia finansowego Narodowej Władzy Palestyńskiej przez UE: „1. Rada z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego nr 14/2013 opublikowane w dniu 11 grudnia 2013 r. w sprawie bezpośredniego wsparcia finansowego Narodowej Władzy Palestyńskiej przez UE za pomocą mechanizmu PEGASE, które dokładnie przeanalizowała. 2. Rada jest zadowolona zwłaszcza z wniosku, do którego doszedł Trybunał, a mianowicie, że służby Komisji i ESDZ z powodzeniem w trudnych okolicznościach wdrożyły bezpośrednie wsparcie finansowe, że wprowadzone procedury finansowe są odpowiednie i brak jest śladów korupcji, złego zarządzania lub sprzeniewierzenia środków. 3. Rada zgodziła się, że zgodnie z celami UE w bliskowschodnim procesie pokojowym PEGASE spełnił zadanie namacalnego przyczynienia się do przygotowania rozwiązania dwupaństwowego. Rada odnotowuje także wniosek Trybunału, zgodnie z którym niektóre aspekty mechanizmu PEGASE należy poddać przeglądowi, by zapewnić jego trwałość. Należy także rozważyć sporządzenie szczegółowych ocen ryzyka, wybiegających poza kryteria kwalifikowalności. 4. Rozważając tę uwagę Trybunału, Rada podkreśliła znaczenie dostrzeżenia złożonych i trudnych okoliczności politycznych towarzyszących współpracy UE z Narodową Władzą Palestyńską (NWP), w tym kontekst okupacji izraelskiej, fakt, że NWP nie ma jeszcze uprawnień rządu państwa oraz że część okupowanych terytoriów palestyńskich – Strefa Gazy – jest rządzona przez władze nieoficjalne, z którymi UE nie utrzymuje stosunków politycznych. 5. Rada przyjmuje do wiadomości zalecenia Trybunału. Rada uznaje fakt, że większość z tych zaleceń już jest realizowana. Rada zauważa, że zarówno służby ESDZ, jak i Komisji dokonują już regularnego przeglądu mechanizmu PEGASE, z uwzględnieniem zmian zachodzących na miejscu. Rada zauważa także, że Komisja podjęła już kroki niezbędne do zmniejszenia kosztów zarządzania mechanizmem PEGASE, w tym poprzez korzystanie z procedur przetargowych. Rada z zadowoleniem przyjmuje także zalecenia, by mechanizm PEGASE ściślej połączyć z przyjętym w 2013 r. planem działania UE–NWP w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa. 10984/14 20 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. 6. Jeśli chodzi o kwestię urzędników służby cywilnej w Gazie, którzy nie są w stanie pracować ze względu na sytuację polityczną, Rada podkreśliła, że ze względów politycznych ważne jest dalsze wspieranie decyzji Narodowej Władzy Palestyńskiej, by opłacać swoich pracowników w Strefie Gazy, gdyż stanowią oni główny element utrzymania obecności NWP w Gazie i zachowania jedności przyszłego państwa palestyńskiego. Rada odnotowała, że służby ESDZ i Komisji zgodziły się rozpocząć rozmowy z NWP, by znaleźć rozwiązanie, które uwzględni zastrzeżenia Trybunału, a jednocześnie umożliwi NWP dalsze wspieranie jej pracowników w Gazie. Rada podkreśliła, że tam, gdzie to możliwe, należy przeprowadzić reformy, przyznając jednak, że ważna jest uważna ocena politycznych skutków wszelkich zmian w obecnych praktykach. 7. Jeśli chodzi o warunkowość, Rada zauważa, że kluczowe znaczenie ma wprowadzenie wskaźników wydajności w proponowanych przez Trybunał obszarach, przy czym należy pamiętać, że wiele elementów koniecznych do realizacji tych wskaźników znajduje się częściowo lub całkowicie poza kontrolą Narodowej Władzy Palestyńskiej. W tym względzie Rada zgadza się z poglądem służb ESDZ i Komisji, że należy uwzględnić wyjątkowe i trudne okoliczności, w jakich realizowany jest program. Rada odnotowuje także, że zgodnie z zaleceniem Trybunału Komisja zaczęła już udzielać NWP kompleksowego wsparcia z przeznaczeniem na reformę służby cywilnej. W związku z tym Rada wzywa NWP, by przyspieszyła reformy swojej służby cywilnej, przeprowadziła reformy zarządzania finansami publicznymi oraz dalej prowadziła dialog z UE i innymi darczyńcami w odpowiednich sektorowych grupach roboczych. 8. Rada uznaje także fakt, że służby Komisji i ESDZ aktywnie dążyły i dążą do zapewnienia współpracy z Izraelem we wdrażaniu bezpośredniego wsparcia finansowego dla NWP, i wzywa władze Izraela do podjęcia kroków, które zwiększyłyby skuteczność pomocy finansowej UE”. Zwalczanie min przeciwpiechotnych Rada przyjęła następujące konkluzje na temat trzeciej konferencji przeglądowej Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (konwencji ottawskiej): „1. Rada przypomina, że cała UE dąży do realizacji celów konwencji o zakazie stosowania min przeciwpiechotnych – obecnie wszystkie państwa członkowskie (28) są stronami tej konwencji – oraz że UE i jej państwa członkowskie od dawna popierają usuwanie min oraz niszczenie składowanych min przeciwpiechotnych, a także popierają pomoc dla ofiar tych min. 10984/14 21 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. 2. Rada z zadowoleniem przyjmuje zbliżającą się trzecią konferencję przeglądową konwencji o zakazie stosowania min przeciwpiechotnych, która odbędzie się w dniach 23– 27 czerwca 2014 r. w Maputo (Mozambik). Rada wyraża nadzieję, że konferencja ta zakończy się sukcesem i że potwierdzi nasze wspólne zobowiązanie na rzecz położenia kresu cierpieniom powodowanym przez używanie min przeciwpiechotnych na całym świecie. 3. Rada przypomina, że państwa-strony konwencji zobowiązały się nigdy nie stosować min przeciwpiechotnych w żadnych okolicznościach. W związku z tym UE apeluje do wszystkich zainteresowanych stron, zarówno państwowych, jak i innych, o powstrzymanie się od używania min przeciwpiechotnych. 4. Rada uważa, że trzecia konferencja przeglądowa stanowi również okazję do uzgodnienia konkretnych planów, a także realistycznych zestawów działań zapewniających dalsze postępy w następnej fazie realizacji postanowień i celów konwencji, z uwzględnieniem zarówno dokonań, jak i nowych problemów. 5. Rada ponownie zapewnia o nieustannym poparciu Unii Europejskiej dla państw-stron w pełnej i skutecznej realizacji tej konwencji oraz zobowiązanie UE do propagowania rozpowszechniania konwencji, zapewniania zasobów w celu finansowania działań dotyczących min, oraz zapewniania konkretnej i dającej się podtrzymać pomocy ofiarom min przeciwpiechotnych, rodzinom tych ofiar i społecznościom. W związku z tym Rada przywołuje przyjętą w dniu 13 listopada 2012 r. decyzję Rady 2012/700/WPZiB wspierającą realizację planu działania z Cartageny. 6. Od czasu ostatniej konferencji przeglądowej, która odbyła się w Cartagenie (Kolumbia), UE i jej państwa członkowskie przekazały ponad 500 mln euro, co stanowi ponad jedną trzecią światowej pomocy finansowej na rzecz działań dotyczących min, co sprawia, że UE i jej państwa członkowskie są wiodącym darczyńcą w tej dziedzinie. Wsparcie UE było decydujące w łagodzeniu trudnych sytuacji w kilku krajach. Rada przypomina, że na przykład w przypadku Afganistanu instytucje UE wydały 89 mln euro w ciągu ostatnich dziesięciu lat – dokładając się do środków przekazanych przez poszczególne państwa członkowskie i innych członków społeczności międzynarodowej – na oczyszczenie 78% afgańskich pól minowych i budowanie zdolności rządu Afganistanu, by mógł on poradzić sobie z destrukcyjnymi skutkami min przeciwpiechotnych. 7. Rada pragnie podkreślić silne powiązania z Konwencją o prawach osób niepełnosprawnych, która zapewnia szersze ramy pozwalające spełniać potrzeby osób rannych w wyniku wybuchów min przeciwpiechotnych, realizować ich prawa polityczne, a także społeczne i gospodarcze oraz zapewniać szacunek dla ich niezbywalnej godności. 10984/14 22 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. 8. Rada zachęca wszystkie państwa będące stronami konwencji do prowadzenia podczas trzeciej konferencji przeglądowej dalszych prac w duchu współpracy, mając na uwadze ostateczny cel konwencji, jakim jest rzeczywisty kres cierpień i brak ofiar śmiertelnych powodowanych przez miny przeciwpiechotne. Realizacja planu działania z Maputo, który ma zostać przyjęty na trzeciej konferencji przeglądowej, będzie zależała od sprawności struktur roboczych tej konwencji oraz od przejrzystości i sprawozdawczości państw-stron, a także od ich pełnego udziału. UE i jej państwa członkowskie będą dążyły do sprawienia, by struktury te dobrze funkcjonowały. Ich skuteczność będzie zależała od chęci i sprawności ich członków. Sprawność oznacza także optymalizację kosztów różnych spotkań związanych z realizacją konwencji oraz racjonalizację ich harmonogramów. 9. Rada ponownie potwierdza zobowiązanie UE, by dalej wspierać państwa-strony w realizacji przez nie konwencji, i dzięki temu sprawić, abyśmy mogli skutecznie współpracować na rzecz realizacji celów tej konwencji. Należy dokonywać tego w sposób umacniający od dawna istniejącą w ramach tej konwencji atmosferę partnerstwa i współpracy między państwami-stronami, Organizacją Narodów Zjednoczonych, innymi odnośnymi organizacjami lub instytucjami międzynarodowymi, organizacjami regionalnymi, Międzynarodowym Komitetem Czerwonego Krzyża oraz odnośnymi organizacjami pozarządowymi. Unia Europejska będzie nadal wspierać starania na rzecz pełnego upowszechnienia konwencji, jednocześnie propagując przestrzeganie poszczególnych jej norm przez te państwa, które nie są jej stronami. Unia Europejska będzie nadal współpracowała z państwami-stronami, które najbardziej potrzebują wsparcia przy spełnianiu zobowiązań w ramach konwencji, oraz z tymi państwami, które nie są stronami konwencji, lecz w istotny sposób wspierają działania skierowane przeciwko stosowaniu min przeciwpiechotnych, i w miarę możliwości będzie udzielała wspomnianym państwom pomocy; działania te będą nadal prowadzone w koordynacji z pozostałymi darczyńcami i w ścisłej współpracy z zainteresowanymi państwami.” SPRAWY GOSPODARCZE I FI)A)SOWE Audytor zewnętrzny Bank of Malta Rada przyjęła decyzję zatwierdzającą wyznaczenie firmy PricewaterhouseCoopers na audytora zewnętrznego Central Bank of Malta na lata obrachunkowe 2014–2018. WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEW)ĘTRZ)E Europol – Czarnogóra Rada zatwierdziła projekt umowy o współpracy operacyjno-strategicznej między Czarnogórą a Europejskim Urzędem Policji (9090/14), tak by Europol mógł tę umowę zawrzeć. 10984/14 23 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. PRAWO ŻYW)OŚCIOWE Członkowie zarządu EFSA Rada przyjęła decyzję w sprawie mianowania następujących siedmiu osób na członków zarządu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności na okres od 1 lipca 2014 r. do 30 czerwca 2018 r. (9323/14): Stella CANNA MICHAELIDOU Iňaki EGUILEOR Jan MOUSING Raymond O'ROURKE András SZÉKÁCS Robert Van GORCOM Pieter VANTHEMSCHE. Raymond O'Rourke ma doświadczenie w pracy w organizacjach reprezentujących konsumentów, natomiast Jan Mousing i Pieter Vanthemsche mają doświadczenie w pracy w organizacjach reprezentujących inne interesy w łańcuchu żywnościowym. Wszyscy trzej są już członkami zarządu EFSA. W rozporządzeniu 178/2002 ustanawiającym EFSA przewiduje się, że jej zarząd składa się z 14 członków, z których czterech musi mieć doświadczenie w pracy w organizacjach reprezentujących konsumentów oraz inne interesy w łańcuchu żywnościowym. Kadencja siedmiu członków upływa 30 czerwca. Troje z nich ma doświadczenie zdobyte podczas pracy w organizacjach reprezentujących interesy konsumentów i innych stron w łańcuchu dostaw żywności. 10984/14 24 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. TRA)SPORT Wspólne przedsięwzięcie SESAR Rada przyjęła rozporządzenie, które przedłuża czas trwania wspólnego przedsięwzięcia SESAR do dnia 31 grudnia 2014 r. (9391/14; oświadczenie: (9452/14). Wspólne przedsięwzięcie SESAR jest partnerstwem publiczno-prywatnym, które zarządza rozwojem projektu europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR), mającym na celu modernizację zarządzania ruchem lotniczym w Europie. Szczegółowe informacje można znaleźć w komunikacie prasowym 11009/14. Wspólne przedsięwzięcie Shift2Rail Rada przyjęła rozporządzenie ustanawiające publiczno-prywatne partnerstwo zwane wspólnym przedsięwzięciem Shift2Rail (9018/14 + 9018/14 COR1; oświadczenie 10357/14 ADD 1). Ten nowy podmiot będzie kierował programem prac badawczych i innowacyjnych, aby wspierać rozwój lepszych usług kolejowych w Europie. Szczegółowe informacje można znaleźć w komunikacie prasowym 10991/14. E)ERGIA JĄDROWA Układ o stowarzyszeniu z Gruzją Rada zatwierdziła zawarcie przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony (8440/14). Z uwagi na to, że umowa o stowarzyszeniu UE–Gruzja obejmuje również kwestie wchodzące w zakres kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, powinna zostać zawarta w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres stosowania Traktatu EURATOM. 10984/14 25 PL 16 i 17 czerwca 2014 r. Układ o stowarzyszeniu z Mołdawią Rada zatwierdziła zawarcie przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Mołdawią, z drugiej strony (8442/14). Z uwagi na to, że umowa o stowarzyszeniu UE–Mołdawia obejmuje również kwestie wchodzące w zakres kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, powinna zostać zawarta w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres stosowania Traktatu EURATOM. 10984/14 26 PL