CHEŁMSKIE TORFOWISKA WĘGLANOWE

Biuro projektu
OTOP – Birdlife
ul. Odrowąża 24, 05-270 Marki k. Warszawy
tel. +48 22 761 82 05, fax. +48 22 761 90 51
www.otop.org.pl
Chełmskie
Torfowiska
Weglanowe
Projekt Wodniczka i biomasa realizowany jest przez
Współpraca
Partnerzy projektu
Projekt LIFE+ Zarządzanie siedliskiem wodniczki
(Acrocephalus paludicola) poprzez wdrożenie
zrównoważonych systemów zagospodarowania
biomasy
Sponsorzy
LIFE09 NAT/PL/000260
Kłoć
Chełmskie Torfowiska Węglowe
www.wodniczka.pl
Lepsza natura człowieka
„Chełmskie Torfowiska Węglanowe”
– lokalizacja projektu „Wodniczka i Biomasa”
i charakterystyka siedliska – max. 850 znaków
bez spacji
Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 „Chełmskie Torfowiska
Węglanowe” to kompleks czterech torfowisk niskich
leżących na wschód od Chełma, na pograniczu Nizin
Poleskich i Wyżyny Lubelskiej na obszarze ok. 2 000
ha. Cechą charakterystyczną dla Torfowisk Chełmskich
jest to, że nagromadzone od czasu ostatniego zlodowacenia osady torfowe, które rozwinęły się w strefach źródliskowych małych
rzek oraz w licznych na tym terenie zagłębieniach krasowych, zawierają
znaczne ilości węglanu wapnia. Istotnym elementem tutejszego krajobrazu są – występujące pośród powierzchni zatorfionych – wyniosłości terenu
z płytko zalegającymi pokładami kredy, zwane grądzikami. Występowanie
w bezpośrednim sąsiedztwie zbiorowisk torfowiskowych i kserotermicznych (grądziki) jest cechą wyróżniającą ten obszar i decydującą o jego
wyjątkowej wartości przyrodniczej.
Działania ochronne na terenie lokalizacji Największym problemem torfowisk jest zanikanie siedlisk spowodowane
sukcesją, czyli zarastaniem przez gęste trzciny, krzaki i drzewa. Zarzucenie
w latach 70. XX wieku ręcznego koszenia bardzo przyspieszyło ten proces.
Ochrona czynna torfowisk niskich polega więc, w głównej mierze, na zapobieganiu zarastaniu poprzez regularne koszenie oraz usuwaniu krzewów
i drzew wkraczających na torfowisko. W ramach projektu zaplanowano
na tej lokalizacji usunięcie na 60 ha krzaków i wykonania pierwszego koszenia na 150 ha torfowisk. Te zabiegi przygotują siedlisko do regularnych
działań ochronnych z zastosowaniem programów rolnośrodowiskowych.
W czasie koszenia uzyskuje się bardzo dużo ściętej biomasy (kłoć wiechowata, trawy, trzcina i inne), która nie nadaje się na paszę dla zwierząt
gospodarskich. W ramach projektu biomasa jest spalana w kotłach cementowni „Chełm” albo przetwarzana na pellet lub brykiet.
Dlaczego wybraliśmy właśnie to miejsce
Chełmskie Torfowiska Węglanowe należą do najważniejszych w Polsce ostoi wodniczki. Występują one tu w odmiennym niż w innych regionach
kraju siedlisku – szuwarach kłoci wiechowatej, rosnących na torfowiskach
w wielosethektarowych łanach. Z innych cennych gatunków, w siedlisku
tym stwierdzono także kolonijne gniazdowanie błotniaków łąkowych
i stawowych. Co więcej na obrzeżu szuwarów koci, w turzycowiskach i na
grądzikach znajdują się tokowiska dubeltów. Przez właściwe gospodarowanie na tym obszarze (usuwanie krzewów, koszenie) jest możliwe utrzymanie, a nawet wzrost populacji wodniczki i innych gatunków ptaków
wymagających terenów otwartych.
Zlotowisko żurawi
Goryczka