poznawanie imion i nazwisk dzieci z grupy

ZADANIA OPIEKUŃCZO – WYCHOWAWCZE I KSZTAŁCĄCE
NA WRZESIEŃ
GRUPA IV
 Współtworzenie przyjaznej atmosfery w grupie;
– poznawanie imion i nazwisk dzieci z grupy
– przestrzeganie ustalonych umów i zasad regulujących
współżycie w grupie.
 Poznawanie zasad bezpieczeństwa, przestrzeganie ich
prawidłowego i bezpiecznego poruszania się po drogach;
– poznawanie zasad ruchu drogowego dotyczących
poznawanie wybranych środków transportu: lądowego,
wodnego, powietrznego
– poznawanie znaczenia pasów, sygnalizacji świetlnej.
 Obserwowanie środowiska przyrodniczego: zwracanie uwagi
na dominującą kolorystykę, zmiany, jakie zachodzą w
przyrodzie;
– oglądanie drzew znajdujących się w bliskim otoczeniu,
– zbieranie owoców drzew, wzbogacanie nimi kącika
przyrody,
– poznawanie wybranych przedstawicieli grzybów jadalnych
(borowik, maślak) i niejadalnych (np. muchomor sromotnikowy),
– pokazywanie na wybranych przykładach (np. jeża, wiewiórki,
bociana), jak zwierzęta przygotowują się do zimy (odlatują
do Afryki, gromadzą zapasy, zasypiają).
Tematy kompleksowe:
1. W przedszkolu
2. Droga do przedszkola
3. Nadeszła jesień
4. Co robią zwierzęta jesienią?
Piosenka do nauki
Przedszkole - drugi dom
Tydzień wstaje i wita świat
Ranną porą wstaję i ja.
Mama pomaga ubierać się,
Do przedszkola prowadzi mnie.
Ref.: Ja chodzę tam co dzień
Obiadek dobry jem
A po spacerze w sali wesoło bawię się.
Kolegów dobrych mam
Nie jestem nigdy sam
Przedszkole domem drugim jest.
I.
II.
Czasem rano trudno mi wstać,
Chciałoby się leżeć i spać.
Lecz na mnie auto czeka i miś
W co będziemy bawić się dziś?
III.
Zamiast mamy panią tu mam,
Bardzo dużo wierszyków znam.
Śpiewam i tańczę, wesoło mi.
I tak płyną przedszkolne dni.
Wiersz do nauki
Żołędzie Joanna Kulmowa
Pytały dębu żołędzie:
-Tato, co z nami będzie?
Wiatr zerwie nas, pospadamy,
brzuszki poobijamy,
pogubimy kapelusiki,
a może nas zjedzą dziki?
Daj jakąś radę na to,
dźwigałeś nas całe lato,
radź teraz, tato!
A dąb: – Jest jedna rada: kto dojrzał, niechaj spada.
Jak przytuli się mocno do ziemi,
to okryję go liśćmi zeschłymi.
Śmiało, dzieci, skaczcie, raz, dwa –
byle dalej od mego pnia –
i pod ziemię, i w dół, i w głąb
niechaj każdy rośnie jak dąb,
a spotkamy się znowu, synkowie,
w dąbrowie.