Tutaj

Święta Eucharystia
Ryt II
Według Modlitewnika Powszechnego Kościoła
Episkopalnego z 1979 r.
SŁOWO BOŻE
Panie Jezu Chryste,
Jednorodzony Synu Ojca,
[Zgromadzeni wstają, celebrans Panie Boże, Baranku Boży,
który gładzisz grzechy świata;
mówi]
zmiłuj się nad nami;
Błogosławiony niech będzie Bóg: który siedzisz po prawicy Ojca:
Ojciec, Syn i Duch Święty.
przyjmij modlitwę naszą.
Zgromadzeni I błogosławione
Jego Królestwo, teraz i na wieki.
Amen.
[Celebrans może odmówić
następującą modlitwę]
Wszechmogący Boże, przed
Tobą otwarte są wszystkie serca,
Tobie znane są wszystkie
pragnienia i żadna tajemnica nie
jest przed Tobą zakryta: Oczyść
myśli naszych serc przez
tchnienie Twego Ducha
Świętego, abyśmy doskonale Cię
miłowali i godnie wysławiali
Twe święte Imię, przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.
[Stojąc, wszyscy odmawiają
następujący hymn]
Chwała na wysokości Bogu
A pokój Jego ludziom na ziemi.
Panie Boże, Królu nieba,
wszechmogący Boże i Ojcze,
wielbimy Cię, dzięki Ci
składamy,
wysławiamy Cię, bo wielka jest
chwała Twoja.
Albowiem tylko Tyś jest święty,
Tylko Tyś jest Panem,
Tylko Tyś Najwyższy,
Jezu Chryste,
Z Duchem Świętym,
w chwale Boga Ojca.
Amen.
Czytania
[Zgromadzeni siadają. Następują
czytania, zapowiadane przez
lektora]
Czytanie z 2 Księgi Samuela
25 Dawid oznajmił posłańcowi:
"Tak powiesz Joabowi: "Nie trap
się tym, co się stało. Miecz
dosięga raz tego, raz innego.
Bądź wytrwały w walce
przeciwko miastu i zniszcz je!"
Ty sam dodaj mu odwagi!" 26
Żona Uriasza dowiedziawszy się,
Kolekta [modlitwa] dnia
że Uriasz, jej mąż, umarł,
opłakiwała swego pana. 27 Gdy
[Celebrans, zwracając się do
czas żałoby przeminął, posłał po
zgromadzonych]
nią Dawid i sprowadził do
Pan z wami
swego pałacu. Została jego żoną
i urodziła mu syna. Postępek
Zgromadzeni I
jednak, jakiego dopuścił się
z tobą niech będzie Pan
Dawid, nie podobał się Panu.
1 Pan posłał do Dawida
Celebrans Módlmy się.
[proroka] Natana. Ten przybył
do niego i powiedział: "W
Zachowaj, Panie, Kościół twe
pewnym mieście było dwóch
domostwo w swej niezachwianej ludzi, jeden był bogaczem, a
wierze i miłości, abyśmy, przez drugi biedakiem. 2 Bogacz miał
Twoja łaskę, mogli śmiało głosić owce i wielką liczbę bydła, 3
Twą prawdę i ze współczuciem biedak nie miał nic, prócz jednej
służyć Twojej sprawiedliwości,
małej owieczki, którą nabył. On
przez wzgląd na naszego
ją karmił i wyrosła przy nim
Zbawiciela Jezusa Chrystusa,
wraz z jego dziećmi, jadła jego
który żyje i króluje z Tobą i
chleb i piła z jego kubka, spała u
Duchem Świętym, jeden Bóg,
jego boku i była dla niego jak
teraz i na wieki. Amen.
córka. 4 Raz przyszedł gość do
bogacza, lecz jemu żal było brać
Zgromadzeni Amen.
coś z owiec i własnego bydła,
1
czym mógłby posłużyć
podróżnemu, który do niego
zawitał. Więc zabrał owieczkę
owemu biednemu mężowi i tę
przygotował człowiekowi, co
przybył do niego". 5 Dawid
oburzył się bardzo na tego
człowieka i powiedział do
Natana: "Na życie Pana,
człowiek, który tego dokonał,
jest winien śmierci. 6 Nagrodzi
on za owieczkę w czwórnasób,
gdyż dopuścił się czynu bez
miłosierdzia". 7 Natan
oświadczył Dawidowi: "Ty jesteś
tym człowiekiem. To mówi Pan,
Bóg Izraela: Ja namaściłem cię
na króla nad Izraelem. Ja
uwolniłem cię z rąk Saula. 8
Dałem ci dom twojego pana, a
żony twego pana na twoje łono,
oddałem ci dom Izraela i Judy, a
gdyby i tego było za mało,
dodałbym ci jeszcze więcej. 9
Czemu zlekceważyłeś <słowo>
Pana, popełniając to, co złe w
Jego oczach? Zabiłeś mieczem
Chetytę Uriasza, a jego żonę
wziąłeś sobie za małżonkę.
Zamordowałeś go mieczem
Ammonitów. 10 Dlatego właśnie
miecz nie oddali się od domu
twojego na wieki, albowiem
Mnie zlekceważyłeś, a żonę
Uriasza Chetyty wziąłeś sobie za
małżonkę.
15 Potem Amnon poczuł do niej
bardzo wielką nienawiść.
Nienawiść ta była większa niż
miłość, którą ku niej odczuwał.
Rzekł do niej Amnon: "Wstań i
odejdź stąd!"
Oto Słowo Pańskie albo Tu
kończy się czytanie
Zgromadzeni Bogu
niech będą dzięki
10 Liczne są boleści grzesznika,
Psalm responsoryjny [części
oznaczone kursywą wypowiadają lecz łaska ogarnia ufających
Panu.
wszyscy]
1. Szczęśliwy ten, komu została
odpuszczona nieprawość,
którego grzech został puszczony
w niepamięć.
11 Cieszcie się sprawiedliwi i
weselcie w Panu,
wszyscy o prawym sercu,
wznoście radosne okrzyki!
2 Szczęśliwy człowiek, któremu
Pan nie poczytuje winy, w
którego duszy nie kryje się
podstęp.
Czytanie z listu św. Apostoła
Pawła do Galatów
3 Póki milczałem, schnęły kości
moje, wśród codziennych mych
jęków.
4 Bo dniem i nocą ciążyła
nade mną Twa ręka,
język mój ustawał
jak w letnich upałach.
5 Grzech mój wyznałem Tobie
i nie ukryłem mej winy.
Rzekłem: "Wyznaję nieprawość
moją wobec Pana",
a Tyś darował winę mego
grzechu.
6 Toteż każdy wierny będzie się
modlił do Ciebie
w czasie potrzeby.
Choćby nawet fale wód
uderzały,
jego nie dosięgną.
7 Tyś dla mnie ucieczką:
z ucisku mnie wyrwiesz,
otoczysz mnie radościami
ocalenia.
8 "Pouczę cię i wskażę drogę,
którą pójdziesz; umocnię moje
spojrzenie na tobie.
9 Nie bądźcie bez rozumu
niczym koń i muł:
tylko wędzidłem i uzdą można je
okiełznać,
nie zbliżą się inaczej do ciebie".
2
15 My jesteśmy Żydami z
urodzenia, a nie pogrążonymi w
grzechach poganami. 16 A
jednak przeświadczeni, że
człowiek osiąga
usprawiedliwienie nie przez
wypełnianie Prawa za pomocą
uczynków, lecz jedynie przez
wiarę w Jezusa Chrystusa, my
właśnie uwierzyliśmy w
Chrystusa Jezusa, by osiągnąć
usprawiedliwienie z wiary w
Chrystusa, a nie przez
wypełnianie Prawa za pomocą
uczynków, jako że przez
wypełnianie Prawa za pomocą
uczynków nikt nie osiągnie
usprawiedliwienia. 17 A jeżeli to,
że szukamy usprawiedliwienia w
Chrystusie, poczytuje się nam za
grzech, to i Chrystusa
należałoby uznać za sprawcę
grzechu. A to jest niemożliwe. 18
A przecież wykazuję, że sam
przestępuję [Prawo], gdy na
nowo stawiam to, co uprzednio
zburzyłem. 19 Tymczasem ja dla
Prawa umarłem przez Prawo,
aby żyć dla Boga: razem z
Chrystusem zostałem przybity
do krzyża. 20 Teraz zaś już nie
ja żyję, lecz żyje we mnie
Chrystus. Choć nadal prowadzę
życie w ciele, jednak obecne
życie moje jest życiem wiary w
Syna Bożego, który umiłował
mnie i samego siebie wydał za
mnie. 21 Nie mogę odrzucić łaski
danej przez Boga. Jeżeli zaś
usprawiedliwienie dokonuje się
przez Prawo, to Chrystus umarł
na darmo.
Oto Słowo Pańskie albo Tu
kończy się czytanie
Zgromadzeni Bogu
niech będą dzięki
[Następnie wszyscy wstają, a
diakon albo kapłan czyta
Ewangelię z następującym
wprowadzeniem]
Święta Ewangelia naszego Pana
Jezusa Chrystusa według św.
Łukasza
36 Jeden z faryzeuszów zaprosił
Go do siebie na posiłek. Wszedł
więc do domu faryzeusza i zajął
miejsce za stołem. 37 A oto
kobieta, która prowadziła w
mieście życie grzeszne,
dowiedziawszy się, że jest
gościem w domu faryzeusza,
przyniosła flakonik alabastrowy
olejku, 38 i stanąwszy z tyłu u
nóg Jego, płacząc, zaczęła łzami
oblewać Jego nogi i włosami
swej głowy je wycierać. Potem
całowała Jego stopy i
namaszczała je olejkiem. 39
Widząc to faryzeusz, który Go
zaprosił, mówił sam do siebie:
"Gdyby On był prorokiem,
wiedziałby, co za jedna i jaka
jest ta kobieta, która się Go
dotyka, że jest grzesznicą". 40
Na to Jezus rzekł do niego:
"Szymonie, mam ci coś
powiedzieć". On rzekł:
"Powiedz, Nauczycielu!" 41
"Pewien wierzyciel miał dwóch
dłużników. Jeden winien mu był
pięćset denarów, a drugi
pięćdziesiąt. 42 Gdy nie mieli z
czego oddać, darował obydwom.
Który więc z nich będzie go
bardziej miłował?" 43 Szymon
odpowiedział: "Sądzę, że ten,
któremu więcej darował". On
mu rzekł: "Słusznie osądziłeś".
44 Potem zwrócił się do kobiety
i rzekł Szymonowi: "Widzisz tę
kobietę? Wszedłem do twego
domu, a nie podałeś Mi wody do
nóg; ona zaś łzami oblała Mi
stopy i swymi włosami je otarła.
45 Nie dałeś Mi pocałunku; a
ona, odkąd wszedłem, nie
przestaje całować nóg moich. 46
Głowy nie namaściłeś Mi oliwą;
ona zaś olejkiem namaściła moje
nogi. 47 Dlatego powiadam ci:
Odpuszczone są jej liczne
grzechy, ponieważ bardzo
umiłowała. A ten, komu mało
się odpuszcza, mało miłuje". 48
Do niej zaś rzekł: "Twoje
grzechy są odpuszczone". 49 Na
to współbiesiadnicy zaczęli
mówić sami do siebie: "Któż On
jest, że nawet grzechy
odpuszcza?" 50 On zaś rzekł do
kobiety: "Twoja wiara cię ocaliła,
idź w pokoju!" 1 Następnie
wędrował przez miasta i wsie,
nauczając i głosząc Ewangelię o
królestwie Bożym. A było z Nim
Dwunastu 2 oraz kilka kobiet,
które uwolnił od złych duchów i
od słabości: Maria, zwana
Magdaleną, którą opuściło
siedem złych duchów; 3 Joanna,
żona Chuzy, zarządcy u Heroda;
Zuzanna i wiele innych, które
im usługiwały ze swego mienia.
Wierzę w jednego Boga,
[Po Ewangelii czytający mówi]
Wierzę w Ducha Świętego, Pana
i Ożywiciela,
który od Ojca i Syna pochodzi,
który z Ojcem i z Synem
wspólnie odbiera uwielbienie i
chwałę,
który mówił przez proroków.
Oto Ewangelia Pana.
Zgromadzeni Sława Tobie,
Chryste.
Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi,
wszystkich rzeczy widzialnych i
niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa
Chrystusa,
Syna Bożego Jednorodzonego,
który z Ojca jest zrodzony przed
wszystkimi wiekami,
Bóg z Boga,
Światłość ze Światłości,
Bóg prawdziwy z Boga
prawdziwego.
Zrodzony a nie stworzony,
współistotny Ojcu,
a przez Niego wszystko się stało.
On to dla nas ludzi i dla naszego
zbawienia zstąpił z nieba.
I za sprawą Ducha Świętego
przyjął ciało z Maryi Dziewicy i
stał się człowiekiem.
Ukrzyżowany również za nas,
pod Poncjuszem Piłatem został
umęczony i pogrzebany.
I zmartwychwstał dnia
trzeciego,
jak oznajmia Pismo.
I wstąpił do nieba, siedzi po
prawicy Ojca.
I powtórnie przyjdzie w chwale,
sądzić żywych i umarłych,
a Królestwu Jego nie będzie
końca.
Kazanie
[W niedziele i w większe święta,
wszyscy stojąc odmawiają]
Nicejskie wyznanie wiary
3
Wierzę w jeden, święty,
powszechny i apostolski Kościół.
Wyznaję jeden Chrzest na
odpuszczenie grzechów.
I oczekuję wskrzeszenia
umarłych
i życia wiecznego w przyszłym
świecie.
Amen
Modlitwy przyczynne (ludu)
Niech Wszechmogący Bóg
zmiłuje się nad wami, odpuści
wam wszystkie grzechy wasze
przez Jezusa Chrystusa Pana
naszego, umocni was we
wszystkim, co dobre, i mocą
Ducha Świętego zachowa was
do życia wiecznego. Amen.
Zgromadzeni Godną i
sprawiedliwą jest rzeczą
dziękować Mu i wysławiać Go.
[Następnie, zwracając się twarzą
do ołtarza,
celebrans kontynuuje]
Zaprawdę godną, dobrą i
radosną jest rzeczą zawsze i
Wyznanie win
wszędzie dzięki Tobie składać,
Ojcze Wszechmogący,
Życzenie pokoju
[Wyznanie win ma miejsce tutaj,
Stworzycielu nieba i ziemi,
jeśli nie było go wcześniej. W
[Wszyscy stoją. Celebrans
przez Jezusa Chrystusa, Pana
przeciwnym razie może zostać
zwraca się do obecnych, mówiąc] naszego.
pominięte.
Diakon lub celebrans wzywa]
Pokój Pański niech będzie
Wysławiamy Cię, łącząc nasze
zawsze z wami.
głosy z aniołami i archaniołami i
Wyznajmy nasze grzechy
z całym zgromadzeniem
przeciwko Bogu i naszemu
Zgromadzeni I
niebiańskim, którzy bez końca
bliźniemu.
z tobą niech będzie pokój.
wyśpiewują ten hymn, głosząc
chwałę Twojego Imienia:
[Można zachować ciszę]
[Duchowni i zgromadzeni mogą
wymienić pozdrowienie w imię
Celebrans i zgromadzeni
[Duchowny i zgromadzeni modlą Pańskie]
się wspólnie]
Święty, Święty, Święty Pan Bóg
Komunia Święta (A)
Zastępów.
Najmiłościwszy Boże,
Pełne są niebiosa i ziemia
wyznajemy, że zgrzeszyliśmy
Wielka Modlitwa
Chwały Twojej.
przeciwko Tobie
Dziękczynna
Hosanna na wysokości.
myślą, mową i uczynkiem,
(Eucharystyczna)
Błogosławiony, który idzie w
tym, co uczyniliśmy,
Imię Pańskie.
[Zgromadzeni nadal stoją.
i tym, co zaniedbaliśmy.
Hosanna na wysokości.
Celebrans (biskup lub kapłan)
Nie miłowaliśmy Cię całym
zwraca się do nich i śpiewa lub
naszym sercem;
[Zgromadzeni stają lub klękają
mówi]
nie miłowaliśmy naszych
Celebrans następnie kontynuuje]
bliźnich jak siebie samych.
Szczerze żałujemy i odczuwamy Pan z wami.
Święty i łaskawy Ojcze: w swej
głęboką skruchę.
nieskończonej miłości uczyniłeś
Zgromadzeni I
Przez wzgląd na Twego Syna
nas dla siebie, kiedy zaś
z tobą niech będzie Pan.
Jezusa Chrystusa,
popadliśmy w grzech i
zmiłuj się nad nami i przebacz
zostaliśmy podporządkowani
Celebrans W górę serca.
nam;
złu i śmierci, w swoim
abyśmy odtąd z radością
miłosierdziu posłałeś Jezusa
Zgromadzeni
Wznosimy
je
do
wypełniali Twoją wolę
Chrystusa, swego jedynego i
Pana.
i podążali Twoimi drogami,
wiekuistego Syna, aby dzielił z
ku chwale Twego Imienia.
nami naszą ludzką naturę, żył i
Celebrans
Dzięki
składajmy
Amen.
umarł jak jeden z nas, by nas
Panu Bogu naszemu.
pojednać z Tobą, Bogiem i
[Biskup, jeśli jest obecny, albo
Ojcem wszystkich.
kapłan, wstaje i mówi]
4
On rozpostarł swoje ramiona na
krzyżu i, posłuszny Twojej woli,
złożył siebie samego
w doskonałej ofierze za cały
świat.
W nocy, zanim został wydany
na mękę i śmierć, nasz Pan
Jezus Chrystus wziął chleb i,
dzięki Tobie składając, łamał i
dawał swoim uczniom, mówiąc:
“Bierzcie i jedzcie: To jest Ciało
moje, za was wydane. To
czyńcie na moja pamiątkę”.
Po wieczerzy wziął kielich i,
dzięki Tobie składając, dawał
im, mówiąc: “Pijcie z niego
wszyscy: To jest Krew moja
Nowego Przymierza, która za
was i za wielu jest wylana na
odpuszczenie grzechów. To
ilekroć czynić będziecie, na
moją pamiątkę czyńcie”.
Przeto ogłaszamy tajemnicę
wiary:
Celebrans i zgromadzeni
Chrystus umarł.
Chrystus zmartwychwstał.
Chrystus przyjdzie ponownie.
[Celebrans kontynuuje]
W tej ofierze chwały i
dziękczynienia obchodzimy,
Ojcze, pamiątkę naszego
odkupienia. Wspominając Jego
śmierć, zmartwychwstanie i
wniebowstąpienia, ofiarujemy Ci
te dary.
Uświęć je swoim Duchem
Świętym, ażeby były dla Twego
ludu ciałem i krwią Twego Syna,
świętym pokarmem i napojem
nowego i wiecznego życia w
Nim. Uświęć też nas, abyśmy z
wiarą przyjęli ten święty
Sakrament i służyli Ci w
jedności, wytrwaniu i pokoju, i
zgromadź
nas w dniu ostatecznym ze
wszystkimi swymi świętymi w
radości Twego wiecznego
Królestwa.
[Zwracając się do
zgromadzonych, celebrans
wypowiada następujące
zaproszenie]
O wszystko to prosimy przez
Twego Syna Jezusa
Chrystusa: Przez Niego, z Nim i
w Nim, Tobie Boże, Ojcze
wszechmogący, w
jedności Ducha Świętego,
wszelka cześć i chwała, teraz i
na wieki. AMEN.
[i może dodać]
Przeto teraz, pouczeni przez
naszego Zbawiciela Chrystusa,
ośmielamy się mówić:
[Celebrans i Zgromadzeni]
Dary Boże dla ludu Bożego.
Przyjmijcie je na pamiątkę tego,
że Chrystus dla was umarł, i
karmcie się Nim w waszych
sercach przez wiarę, z
dziękczynieniem.
[Duchowni przyjmują Sakrament
pod obydwiema postaciami, a
następnie od razu udzielają go
zgromadzonym
Chleb i Kielich jest podawany z
następującymi słowami]
Ojcze nasz, któryś jest w niebie
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie
tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego
daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jako i
my odpuszczamy;
naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie;
ale nas zbaw ode Złego.
Albowiem Twoje jest Królestwo
i moc, i chwała
na wieki wieków. Amen.
Ciało (Krew) Pana naszego
Jezusa Chrystusa niech cie
zachowa w życiu wiecznym.
[Amen.]
Łamanie chleba
[Celebrans i zgromadzeni]
[Celebrans łamie Chleb
konsekrowany
Następuje moment ciszy
Następnie śpiewa się lub mówi]
Wszechmocny i wieczny Boże,
dziękujemy Ci za to, że
nakarmiłeś nas duchowym
pokarmem
najdroższego Ciała i Krwi
swego Syna, naszego Zbawiciela
Jezusa Chrystusa,
i że w tych świętych tajemnicach
dajesz nam pewność,
że jesteśmy żywymi członkami
ciała Twego Syna
i dziedzicami Jego wiecznego
[Alleluja.] Chrystus został
złożony w ofierze jako nasza
Pascha;
Przeto odprawiajmy nasze
święto. [Alleluja.]
5
[albo]
Ciało Chrystusa, chleb z niebios.
[Amen.]
Krew Chrystusa, kielich
zbawienia. [Amen.]
[Po Komunii celebrans wzywa]
Módlmy się.
Królestwa.
A teraz, Ojcze, poślij nas,
abyśmy sprawowali dzieło, które
nam powierzyłeś,
miłowali Cię i służyli Ci
jako wierni świadkowie
Chrystusa, naszego Pana.
Tobie, Jemu i Duchowi
Świętemu
niech będzie cześć i chwała,
teraz i na wieki. Amen.
[Biskup, jeśli jest obecny, albo
kapłan, może udzielić
błogosławieństwa
zgromadzonym]
[Diakon albo
celebrans rozsyła zgromadzenie
słowami]
Błogosławmy Panu.
Bogu niech będą dzięki
KANONY Z TAIZE
11. Ubi caritas et amor, Deus ibi
est.
(Tam, gdzie miłość jest i dobroć,
tam, gdzie miłość jest, tam
mieszka Bóg).
przemawia do mnie już. Jezu
Tyś jest światłością mej duszy,
daj mi moc przyjąć dziś miłość
Twą.
9. Wszystkie nasze dzienne
sprawy
1. Wszystkie nasze dzienne
sprawy Przyjm litośnie, Boże
prawy! A gdy będziem zasypiali,
Niech Cię nawet sen nasz
chwali.
2. Twoje oczy obrócone Dzień i
noc patrzą w tę stronę, Gdzie
nicdołężność człowieka Twojego
ratunku czeka!
3. Odwracaj nocne przygody, Od
wszelakiej bron nas szkody. Miej
nas wiecznie w Twojej pieczy,
Stróżu i Sędzio człowieczy.
4. A gdy niebo już posiędziem,
Tobie wdzięcznie śpiewać
będziem, Boże w Trójcy
niepojęty, Święty, po wiek
wieków, Święty!
1. Dziękujmy Bogu wraz
1. Dziękujmy Bogu wraz I
sercem i ustami, Bo wielkość
Jego spraw Objawia się nad
nami. On nas od pierwszych lat
W opiece swojej miał I
12. Laudate omnes gentes,
niezliczonych łask Dowodów
laudate Dominum.
tyle dał.
2. Niezmiennie dobry Bóg Niech
13. Pan jest mocą swojego ludu. wciąż nam błogosławi, Niech
radość w serca tchnie I błogi
Pieśnią moją jest Pan. Moja
tarcza i moja moc, On jest mym pokój sprawi. Niech świętej łaski
Bogiem, nie jestem sam. W Nim swej Nie skąpi nigdy nam I od
wszelkiego zła Wybawi tu i tam.
moja siła, nie jestem sam.
3. Niech będzie chwała cześć i
Ojcu i Synowi I hołd równemu
14. Nie bój się. Nie bój się, nie
Im Świętemu też Duchowi.
lękaj się. Bóg sam wystarczy.
Jedyny w Trójcy Bóg, Jak od
Bóg sam wystarczy. Zostań tu i
początku trwa, Tak zawsze
ze mną się módl, Razem
będzie trwał Niech cześć na
czuwajmy, razem czuwajmy.
wieki ma.
15. Jezu, Tyś jest światłością mej
duszy, niech ciemność ma nie
6
10. Uwielbiam miłość
1. Uwielbiam miłość niepojętą,
Co w Zbawcy mym objawia się;
Uniżam się przed mocą świętą,
Co z prochu wydźwignęła mię.
Już nie chcę żyć dla siebie
dłużej, W miłości morzu się
zanurzę!
2. O jak się mile ku mnie
skłania, Jak mnie pożąda serce
Twe! Potędze Twego
zmiłowania Nie mogę już
opierać się. O Ty miłości
doskonała, Jani Ciebie, a Tyś
mnie obrała!
3. Posiadać Ciebie chcę na
zawsze, Bo jakże żyć bez Ciebie
mam? Nie Twoje dary
najłaskawsze, Ty moim celem
jesteś sam. Bo w Tobie, Chryste,
szczęście wieczne I ukojenie
ostateczne.
4. Gdym żył bez Ciebie, jarzmo
twarde Raniło mój uparty
grzbiet; Lecz nie zważając na mą
wzgardę Tyś sam, o Panie ku
mnie zszedł. O, gdyby Cię
grzesznicy znali, Zapewne by
Cię pokochali.
5. Na wieki Twym me serce,
życie, 0 Zbawco drogi, skarbie
mój! Tyś za mnie duszę wydał
przecie, za mnie stoczyłeś
krwawy bój. Lekarzu mojej
ciężkiej rany, Jam wiecznie Ci
zobowiązany.
6. O, niech Twe imię już na
wieki Zostanie w głębi duszy
mej! Włóż na mnie piętno
swojej męki, Przesłodką miłość
w duszę wlej! I w każdym
słowie, w każdym czynie Twe
tylko Imię niechaj słynie
7