Infrastruktura szkolnictwa wyższego - WRPO 2007-2013

Transkrypt

Infrastruktura szkolnictwa wyższego - WRPO 2007-2013
Wytyczne do sporządzenia Studium Wykonalności
Działanie 5.1 „Infrastruktura szkolnictwa wyŜszego”
Wielkopolski Regionalny Program Operacyjny na lata 2007-2013
Poznań, maj 2008 r.
Spis treści:
I.
Wnioski ze Studium Wykonalności
II.
Charakterystyka projektu
III.
Opis bieŜącej sytuacji Beneficjenta oraz analiza otoczenia projektu
IV.
Logika interwencji
V.
Analiza instytucjonalna i prawna inwestycji
VI.
Analiza techniczna / technologiczna
VII.
Analiza specyficzna dla sektora
VIII.
Analiza finansowa i ekonomiczna
IX.
Analiza oddziaływania na środowisko
X.
Zgodność z politykami i prawem wspólnotowym
XI.
Promocja i informacja
XII.
Załączniki do Studium Wykonalności
XIII.
Oświadczenie Wnioskodawcy
2
Dla kaŜdego projektu inwestycyjnego Wnioskodawca ubiegający się o dofinansowanie z funduszy
Unii Europejskiej powinien przedstawić Studium Wykonalności, umoŜliwiające dokonanie oceny projektu.
Niniejsze wytyczne są skierowane do wszystkich podmiotów ubiegających się o wsparcie w ramach
Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007- 2013 w ramach Działania 5.1
„Infrastruktura szkolnictwa wyŜszego”.
Przygotowując Studium Wykonalności naleŜy mieć na uwadze następujące zasady:
1. Dane przedstawione w Studium Wykonalności muszą być zgodne z danymi zawartymi we wniosku o
dofinansowanie.
2. Studium musi być aktualne na dzień składania wniosku.
3. Studium Wykonalności musi być zgodne z:
•
Wielkopolskim Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013,
•
Szczegółowym opisem priorytetów Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego
na lata 2007-2013,
•
Wytycznymi Instytucji Zarządzającej Wielkopolskim Regionalnym Programem Operacyjnym
na lata 2007-2013 w sprawie kwalifikowalności kosztów w ramach Priorytetu I – działanie 1.7
oraz Priorytetów II-VI,
•
Przewodnikiem – Analiza kosztów i korzyści projektów inwestycyjnych (Fundusz Strukturalny
- EFRR, Fundusz Spójności i ISPA), Komisja Europejska,
•
Wytycznymi dotyczącymi metodologii przeprowadzania analizy kosztów i korzyści. Nowy
okres programowania 2007-2013. Dokument roboczy nr 4, Komisja Europejska, Dyrekcja
Generalna ds. Polityki Regionalnej, 08/2006,
•
Wytycznymi w zakresie wybranych zagadnień związanych z przygotowaniem projektów
inwestycyjnych, w tym projektów generujących dochód, opracowanymi przez Ministerstwo
Rozwoju Regionalnego.
4. Analizę naleŜy przeprowadzać w odniesieniu do istniejącego stanu, a nie stanu „0”, czyli metodą
przyrostu. Przedstawić naleŜy wariant bezinwestycyjny, wariant uwzględniający realizację
wnioskowanego projektu w połączeniu ze stanem obecnym oraz projekt jako ujęcie róŜnicowe
(wnioskowany projekt = wariant inwestycyjny – wariant bezinwestycyjny). W przypadku gdy stan
istniejący jest toŜsamy ze stanem zerowym lub istnieje moŜliwość jednoznacznego oddzielenia
przepływów finansowych z inwestycji od ogólnych przepływów Beneficjenta, analiza moŜe być
prowadzona z punktu widzenia projektu (szczegóły w dalszej części)
5. NaleŜy wskazać wszystkie źródła pozyskania danych (zarówno liczbowych, jak i nieliczbowych) oraz
okres, którego dotyczą. Dane muszą być wiarygodne i realne. Dane statystyczne powinny być nie
starsze niŜ 2 lata, natomiast źródła danych finansowych (np. kosztorysy) nie mogą być starsze niŜ 1
rok. Jeśli w momencie składania Wniosku o dofinansowanie projekt jest w trakcie realizacji
(zakończony) – zostały zlecone działania zakładane do realizacji w ramach projektu – do analizy
muszą zostać przyjęte wartości rzeczywiste wynikające z zaakceptowanych warunków/podpisanych
umów.
Wszyscy Beneficjenci zobowiązani są do sporządzenia studiów wykonalności w formie
tabelarycznej, zgodnie z przedstawionym schematem. Sporządzając Studium Wykonalności naleŜy
stosować czcionkę Arial, rozmiar 10, z pojedynczymi odstępami pomiędzy wierszami.
3
I.
Wnioski ze Studium Wykonalności
Krótkie wprowadzenie do projektu, które jest jednocześnie streszczeniem całego opracowania i
przedstawieniem wniosków z przeprowadzanych w całym studium analiz. Wstęp jest więc elementem
wtórnym, którego sporządzanie naleŜy rozpocząć po przygotowaniu całego Studium Wykonalności.
Obligatoryjne jest wypełnienie poniŜszej tabeli
Wyszczególnienie
1.
8.
Nazwa Programu
Operacyjnego
Numer i nazwa Priorytetu w
ramach Programu
Operacyjnego
Numer i nazwa Działania w
ramach Priorytetu Programu
Operacyjnego
Numer Schematu w ramach
Działania (jeśli dotyczy)
Nazwa Wnioskodawcy
Tytuł projektu
Daty rozpoczęcia i
zakończenia realizacji projektu
Krótki opis przedmiotu projektu oraz jego odbiorców.
9.
Cele projektu
2.
3.
4.
5.
6.
7.
10.
Skwantyfikowane wskaźniki rezultatu i produktu
11.
Całkowity koszt projektu z
podziałem na koszty
kwalifikowalne i
niekwalifikowalne
Okres odniesienia
(referencyjny) stosowany w
analizie finansowej (w latach)
Finansowa stopa dyskontowa
(w %)
Łączny koszt inwestycji
(PLN)
Wartość rezydualna – liczona
metodą księgową (PLN)
Luka w finansowaniu (w %)
Rzeczywisty poziom
dofinansowania (w %)
Kwota rzeczywistego
poziomu dofinansowania
(PLN)
Wnioski z analizy finansowej i ekonomicznej (łącznie z podaniem podstawowych
wskaźników)
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
4
II.
Charakterystyka projektu
Pełna nazwa Wnioskodawcy (lidera wiodącego
projektu)
Adres Wnioskodawcy
Numer telefonu
Numer faksu
Adres e-mail
Adres do korespondencji
Numer NIP
Numer REGON
Status prawny
Dane osoby wyznaczonej do kontaktu
Krótka charakterystyka działalności Wnioskodawcy
(w przypadku partnerstwa projektowego
wszystkich zaangaŜowanych podmiotów)
Doświadczenie Beneficjenta we wdraŜaniu
projektów współfinansowanych ze środków
europejskich
NaleŜy podać w skrócie m.in.: program w ramach
którego realizowane było/jest zadanie, tytuł
projektu, wartość, podmioty zaangaŜowane, stan
realizacji inwestycji (czy projekt jest przed
podpisaniem umowy finansowej, w trakcie
realizacji, zakończony. W przypadku, gdy projekt
zakończono, to czy osiągnięto zakładane cele,
rozliczono dotację).
Dane osób do kontaktu (naleŜy wskazać osobę/osoby, które będą mogły wyjaśnić wątpliwości
powstałe w wyniku oceny Studium Wykonalności)
Osoba 1
Osoba 2
1. Imię i nazwisko
2. Adres
3. Nazwa pracodawcy
4. Zajmowane stanowisko
5. Numer telefonu / faksu
6. Adres e-mail
Dane autora sporządzającego Studium Wykonalności (jeśli niniejszy dokument został przygotowany
samodzielnie, to tabelę naleŜy pozostawić nie wypełnioną. Jeśli natomiast korzystano z pomocy
innej osoby (innych osób) lub firmy, naleŜy podać jej (ich) dane):
1. Nazwisko i imię autora
2. Nazwa firmy
3. Adres
4. Numer telefonu kontaktowego, faksu
Adres e-mail
Tytuł projektu
Główny obszar priorytetowy
Działanie, w które wpisuje się
projekt
tytuł powinien być zwięzły, praktyczny, oddawać charakter projektu oraz
określać lokalizację projektu
naleŜy podać numer Priorytetu WRPO, w ramach którego składany jest
projekt
naleŜy podać numer działania WRPO, w ramach którego składany jest
projekt
5
Opis projektu
Geneza projektu i opis
przedmiotu projektu
Określenie rodzaju projektu
infrastrukturalnego
Uzasadnienie zgodności
projektu z celami Działania
Uzasadnienie potrzeby
realizacji projektu
(odpowiedź na pytanie,
dlaczego powinien być
realizowany właśnie ten
projekt)
Lokalizacja przedsięwzięcia
Zgodność ze strategiami
Komplementarność
III.
co będzie realizowane w ramach projektu (ogólnie, szczegółowy opis
przedstawiony powinien być w rozdz. VI)
Czy będzie to budowa, rozbudowa, modernizacja, itd.
uzasadnienie powinno udzielić odpowiedzi na zasadność realizacji
wszystkich elementów projektu (elementy projektu niezgodne z celami
priorytetu traktowane będą jako koszty niekwalifikowalne)
naleŜy podać:
• nazwę województwa, powiatu, gminy i miejscowości, w której
będzie realizowany projekt,
• opis i krótką charakterystyka lokalizacji,
• dodatkowe dane niezbędne do uzasadnienia interwencji EFRR w
przedmiot
Uwaga:
Dane dotyczące obszaru, na którym zlokalizowany jest projekt naleŜy
pokazać w taki sposób, aby moŜna było łatwo zauwaŜyć i zrozumieć
problemy, które realizacja projektu ma rozwiązać. NaleŜy zwrócić
szczególną uwagę, aby opis ten odpowiadał tematyce projektu. Nie naleŜy
przepisywać danych statystycznych, które nie są bezpośrednio związane z
projektem (podrozdział ten nie moŜe być prezentacją wszystkich danych –
powinien odnosić się wyłącznie do najwaŜniejszych z nich).
Zawsze, kiedy jest to moŜliwe, naleŜy powoływać się na wiarygodne
źródła informacji, takie jak lokalne statystyki, statystyki krajowe, inne
opracowania strategiczne – np. strategia rozwoju gminy, województwa,
Ponadto bardzo istotną częścią podrozdziału jest określenie wraz z
uzasadnieniem
obszaru
oddziaływania
projektu
(ogólnopolski,
regionalny/lokalny).
NaleŜy uzasadnić miejsce działalności jako potencjalnego regionalnego
centrum rozwoju edukacji. NaleŜy teŜ podać cechy społecznoekonomiczne wynikające ze specyfiki połoŜenia geograficznego (np.
odizolowanie od ośrodków rozwoju gospodarczego), połoŜenie i odległość
najbliŜszych placówek prowadzących podobną działalność, itd.
Projekt powinien być zgodny z takimi dokumentami jak np. Strategia
Rozwoju Województwa Wielkopolskiego do roku 2020.
Punkt ten przedstawia makroekonomiczny kontekst projektu. Nawiązuje
do dokumentów źródłowych/strategicznych związanych z planowanym
projektem. Wszystkie dokumenty źródłowe powinny być dokładnie
zidentyfikowane.
Komplementarność
oznacza
powiązanie
projektu
z
innymi
przedsięwzięciami. Komplementarność dotyczy powiązań z projektami,
które w jakikolwiek sposób są powiązane z proponowanym do realizacji
zadaniem lub mogą mieć jakikolwiek wpływ na jego realizację. Dodatkowo
oznacza to takŜe sytuację, gdy potencjalny projekt zgłaszany do realizacji
stanowi element szerszego przedsięwzięcia.
Opis bieŜącej sytuacji Beneficjenta oraz analiza otoczenia projektu
Otoczenie społeczne
Infrastruktura techniczna
Otoczenie gospodarcze
Podstawowe dane demograficzne dotyczące obszaru
wraz z prognozami (przede wszystkim naleŜy
zidentyfikować ewentualne problemy lub przewagi w
aspekcie społecznym obszaru na tle regionu)
Opis podstawowej infrastruktury technicznej w
obszarze realizacji projektu
Opis charakteru, struktury i skali działalności
gospodarczej w regionie/obszarze; identyfikacja
ewentualnych szans i zagroŜeń
6
Potencjał obszaru
Zidentyfikowane problemy
Krótka charakterystyka naukowo - dydaktyczna
Wnioskodawcy (w przypadku partnerstwa
projektowego wszystkich zaangaŜowanych
podmiotów)
Charakterystyka obiektu
IV.
NaleŜy podać cechy obszaru, które świadczą o jego
potencjale, specyfice, i które mogą być wykorzystane
lub wzmocnione poprzez realizację inwestycji z
zakresu infrastruktury edukacji. W tym miejscu naleŜy
równieŜ opisać:
• stopień wykształcenia społeczeństwa w
rejonie oddziaływania inwestora na tle kraju
• potrzeby edukacyjne społeczeństwa, kierunki
edukacji
• powiązania programu edukacyjnego ze
zwiększaniem konkurencyjności regionu
• dostosowanie programu edukacyjnego do
specyfiki regionu
NaleŜy zawrzeć opis i analizę problemów, które
dotykają Beneficjenta. Jak realizacja projektu wpłynie
na ich rozwiązanie.
Element ten jest zawęŜeniem charakterystyki
przedstawionej w części dotyczącej Wnioskodawcy punkt II Studium.
W punkcie tym powinno znaleźć się określenie
aktualnego stanu budynków, budowli i innych
przedmiotów projektu naleŜy podać cechy fizyczne
terenu i obiektów, w tym między innymi: powierzchnię
terenu zabudowanego, liczbę i powierzchnię
budynków związanych z realizacją projektu: kubaturę
budynków, pojemność obiektów, powierzchnię terenów
niezabudowanych.
NaleŜy równieŜ podać architektoniczne i konstrukcyjne
cechy obiektu realizowanego w ramach projektu oraz
przeprowadzić ocenę zdolności realizacji celów przez
placówkę w kontekście zwiększenia liczby studentów.
Techniczne cechy i układ budynków:
parametry techniczne projektowanych sal.
Wykazanie zbieŜności z celami edukacyjnymi
(laboratoria, komunikacja);
logika
dostosowania
budynku
do
poszczególnych celów. Opis funkcjonalności
rozwiązań technicznych, wyposaŜenia;
przedstawienie sposobu zasilania budynku w
media, wewnętrzne sieci, rodzaj paliw
wewnętrzne
i
zewnętrzne
systemy
komunikacyjne (parkingi, korytarze);
znaczące techniczne elementy, takie jak
szczególnie
waŜne
architektoniczne
konstrukcje, laboratorium albo specjalistyczne
wyposaŜenie;
ocena dostosowania wyposaŜenia i jego
tempa uŜycia do celów.
Logika interwencji
Zasady przedstawiania wskaźników muszą być zgodne z zasadami ujmowania wskaźników we
wniosku o dofinansowanie.
Cel/cele projektu.
Cel/cele
projektu
Określanie celów projektu powinno polegać na przedstawieniu od jednego do kilku realnych i
konkretnych celów. Cele projektu powinny zostać określone w oparciu o analizę potrzeb
danego środowiska gospodarczo – społecznego, z uwzględnieniem zjawisk najbardziej
adekwatnych do skali oddziaływania projektu.
Cele projektu powinny:
7
- jasno wskazywać, jakie korzyści społeczno – ekonomiczne moŜna osiągnąć dzięki wdroŜeniu
projektu,
- być logicznie powiązane ze sobą,
- uwzględniać skutki społeczno – ekonomiczne przedsięwzięcia,
- być logicznie powiązane z celami Działania 5.1.
Planowane efekty rzeczowe (produkty) uzyskane w wyniku realizacji projektu
Źródło
Jedn.
Wskaźnik produktu
Rok 0
r.
r.
Lp.
danych
miary
Wskaźniki kluczowe
1.
2.
3.
Wskaźniki uzupełniające
1.
2.
3.
Planowane rezultaty realizacji projektu – bezpośredni wpływ na otoczenie
Jedn.
Lp.
Wskaźnik rezultatu
Źródło danych
Rok 0
r.
miary
Wskaźniki kluczowe
1.
2.
3.
Wskaźniki uzupełniające
1.
2.
3.
r.
suma
r.
r.
Jednym z rezultatów wspólnych niemalŜe dla wszystkich inwestycji są powstające w ich efekcie (w sposób
bezpośredni lub pośredni) miejsca pracy. W ramach niniejszego punktu Wnioskodawca winien odnieść się
do bezpośrednich miejsc pracy. Opis winien zawierać liczbę i rodzaj (zakres stanowiska) powstających
(stałych) miejsc pracy. To, czy dane miejsce pracy kwalifikowalne jest jako bezpośrednie czy pośrednie
zaleŜne jest od tego, kto ponosi koszty zatrudnienia. Jeśli jest to podmiot zarządzający produktem inwestycji,
wówczas będzie to bezpośrednie miejsce pracy, w pozostałych przypadkach mówić moŜna o pośrednich
miejscach pracy.
Ewentualny przyrost miejsc pracy, jako efekt pośredni realizacji inwestycji winien być uwzględniony
w ramach analizy ekonomicznej projektu.
V.
Analiza instytucjonalna i prawna inwestycji
Analiza instytucjonalna ma na celu opis bezpośrednich i pośrednich Beneficjentów projektu oraz
problemów ich dotykających, instytucji/osób zaangaŜowanych w realizację projektu, podział zadań i
odpowiedzialności, opis innych organizacji zaangaŜowanych w realizację projektu lub na które realizacja
projektu będzie miała oddziaływanie, ewentualne powiązanie z innymi podmiotami, ewentualne rozwiązania
dotyczące udostępniania wybudowanej infrastruktury podmiotom trzecim. Określenie kto będzie pełnił
funkcję zamawiającego oraz kto stanie się właścicielem inwestycji finansowanej ze środków EFRR po jej
zakończeniu. Określenie sposobu wyboru inŜyniera / menadŜera projektu.
Analiza prawna przedstawia kwestie prawne związane z realizacją projektu, tj. dotyczące własności
gruntu/obiektów - gdzie będzie realizowany projekt, dostępności gruntu, a takŜe mediów pod inwestycję.
Określenie Beneficjentów
końcowych projektu
Instytucje zaangaŜowane
NaleŜy zidentyfikować odbiorców projektu (Beneficjentów końcowych
projektu). WaŜne jest takŜe określenie potrzeb odbiorców projektu.
NaleŜy przedstawić realne prognozy (gdy istnieją – potwierdzone wykonaniem
konkretnych badań, dostępnymi danymi statystycznymi, itp.) określające
przyszłe
zainteresowanie
produktami/usługami
oferowanymi
przez
zrealizowany projekt, obejmujące zmiany jakościowe w zakresie realizowanej
inwestycji. Szczegółowe prognozy zostaną przedstawione w analizie
finansowej i ekonomicznej
W przypadku partnerstwa w stosunku do Wnioskodawcy/Partnera Wiodącego,
8
w realizację projektu
Oddziaływanie projektu
Zdolność organizacyjna
Prawna wykonalność
inwestycji
podmiotu eksploatującego i innych zaangaŜowanych w realizację projektu
podmiotów, naleŜy podać ich rolę, podział zadań i obowiązków, które będą
realizować w ramach projektu, a takŜe określić zakres ich odpowiedzialności
(w tym organizacyjnej i finansowej). Dodatkowo w przypadku partnerstwa
projektowego naleŜy podać podstawę jego zawarcia i cel utworzenia.
- ogólnopolski,
- ponadregionalny,
- regionalny,
- lokalny.
Wraz z uzasadnieniem skali oddziaływania
NaleŜy udowodnić zdolność organizacyjną (prawną, instytucjonalną) i
finansową do wdroŜenia projektu. Punkt ten powinien przede wszystkim
odpowiedzieć na pytanie: Czy Beneficjent posiada zdolność organizacyjną
i finansową do wdroŜenia projektu?
Czy Wnioskodawca posiada stosowne struktury organizacyjne i zespół ludzki
o kwalifikacjach zapewniających funkcjonowanie projektu w fazie zarówno
realizacji jak i w fazie operacyjnej projektu (równieŜ zakładany rozwój kadr). W
przypadku fazy realizacji projektu naleŜy wykazać czy Beneficjent planuje
skorzystać z usługi inwestora zastępczego lub inŜyniera kontraktu, czy teŜ
planuje realizację zadania inwestycyjnego za pomocą własnych kadr. W
przypadku realizacji zadania za pomocą własnych struktur kadrowych naleŜy
opisać kompetencje osób, które będą czuwać nad prawidłową realizacją
projektu. W przypadku braku w/w struktur naleŜy uwzględnić informację dot.
planów Beneficjenta w zakresie stworzenia odpowiedniego zespołu – skąd
zostaną pozyskane osoby, jakie będą ich kwalifikacje i doświadczenie
zawodowe w w/w zakresie, zakres obowiązków oraz planowana perspektywa
czasowa utworzenia takiego zespołu. W przypadku planów przekazania
zarządu produktami projektu na rzecz innej jednostki, analogicznie jak w
przypadku Beneficjenta naleŜy wykazać, iŜ jednostka ta posiada
doświadczenie oraz odpowiedni zespół ludzki dla celów zarządzania
projektem w fazie eksploatacji.
W przypadku projektów z zakresu edukacji - naleŜy wskazać, czy Beneficjent
dysponuje programem wykorzystania obiektu/urządzenia, czy zaplanował
sposób i zakres eksploatacji produktów projektu oraz uŜytkowników obiektu.
W przypadku projektów inwestycyjnych Beneficjentem projektu jest instytucja,
która będzie stroną kontraktu podpisanego z wykonawcą. W punkcie tym
naleŜy określić kto będzie pełnił funkcję Pracodawcy, tj. Zamawiającego.
MoŜna równieŜ określić w jaki sposób wybrany będzie inŜynier/menadŜer
projektu, tj. niezaleŜny pośrednik pomiędzy pracodawcą, a kontraktorem –
wykonawcą projektu. InŜynier projektu jest wybierany w drodze przetargu,
więc na etapie przygotowania projektu nie moŜna określić kto będzie pełnił tę
funkcję. Dodatkowo w Studium Wykonalności naleŜy wskazać, kto stanie się
właścicielem inwestycji finansowanej ze środków EFRR po jej zakończeniu.
NaleŜy opisać kwestie prawne związane z realizacją projektu, w tym stan
formalno-prawny nieruchomości, gruntów, dokumenty warunkujące wykonanie
inwestycji np. pozwolenia odpowiednich organów/instytucji, pozwolenia na
budowę, itp. W punkcie tym moŜna równieŜ podać informację na temat
dostępności gruntu, a takŜe mediów pod inwestycję.
Ocena długoterminowej
trwałości finansowo –
instytucjonalnej projektu
Długotrwałość finansowo - instytucjonalna projektu oznacza, iŜ projekt musi
spełniać kryteria i normy obowiązujące w Unii Europejskiej. W podpunkcie
naleŜy opisać (wraz z załączeniem odpowiednich dokumentów
uwierzytelniających opisany stan rzeczy):
• kto będzie zarządzał projektem (w ciągu co najmniej 5 lat od chwili
jego zakończenia),
• kto odpowiedzialny będzie za utrzymanie i eksploatację inwestycji,
• zakładany sposób finansowania Wnioskodawcy (Wnioskodawców w
przypadku partnerstwa projektowego) przez okres 5 lat po
zakończeniu,
• sposób zarządzania i eksploatacji majątku, który powstanie dzięki
realizacji projektu.
9
VI.
Analiza techniczna/technologiczna
Na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek wykazania, Ŝe wybrany przez niego wariant realizacji projektu
reprezentuje najlepsze rozwiązanie spośród wszelkich moŜliwych alternatywnych rozwiązań.
Analiza powinna obejmować następujące elementy:
• Opis aktualnych rozwiązań technicznych oraz proponowanych zmian, które mają przynieść rezultaty
zmierzające do osiągnięcia celów projektu.
• Analizę kilku opcji (jeŜeli to moŜliwe) realizacji projektu.
• Określenie kosztów inwestycyjnych oraz kosztów eksploatacji w poszczególnych latach przyjętego
okresu realizacji i eksploatacji, dla kaŜdej rozpatrywanej opcji.
Analiza techniczna i/lub technologiczna powinna wykazać,
Ŝe zaproponowane rozwiązanie jest:
• wykonalne pod względem technicznym i/lub technologicznym;
• zgodne z najlepszą praktyką w danej dziedzinie;
• optymalne pod względem zaspokojenia popytu ze strony uŜytkowników;
• przedstawia optymalny stosunek jakości do ceny
• jest zgodne z obowiązującymi normami prawnymi
Analiza opcji technicznych
Niezbędnym elementem Studium Wykonalności jest prezentacja alternatywnych wariantów realizacji
inwestycji. Głównym celem identyfikowania alternatywnych rozwiązań jest zapewnienie moŜliwości
dokonania wyboru najlepszego z dostępnych wariantów realizacji inwestycji. W tym celu niezbędne jest
zidentyfikowanie moŜliwych, rozsądnych wariantów realizacji projektu, róŜniących się sposobem dojścia do
osiągnięcia załoŜonego celu głównego projektu między innymi poprzez zmianę zakresu projektu, zmianę
działań, moŜliwe warianty układu strukturalnego lub rozplanowania infrastruktury, wykorzystania moŜliwych
alternatywnych (w tym nowoczesnych) technologii, struktury zarządzania. NaleŜy określić równieŜ, jakie
byłyby efekty zaniechania inwestycji.
NaleŜy wziąć pod uwagę:
• alternatywne rozwiązania technologiczne i lokalizacyjne inwestycji,
• alternatywne rozwiązania organizacyjne prowadzenia inwestycji i jej eksploatacji,
• wstępne szacunki kosztów dla rozwaŜnych alternatywnych rozwiązań,
Na wstępie naleŜy podać zakres analizy. W wyniku identyfikacji wariantów alternatywnych zdefiniować
naleŜy
Opis wariantu wraz z szacunkowymi kosztami
Wariant
wariant bezinwestycyjny („nie robić nic”
i/lub „zaniechać realizacji inwestycji”),
wariant „minimum” (podejmujemy
działania minimalne, „prowizoryczne”,
odpowiadające na potrzeby chwili),
warianty inwestycyjne („zrobić coś”) –
co najmniej dwa.
1
2
Uwaga: Cel wariantu inwestycyjnego jest toŜsamy z celem projektu. Wariant bezinwestycyjny i minimum
stanowią warianty bazowe, definiowane w celu porównania z nimi kaŜdego ze zidentyfikowanych wariantów
inwestycji (tzw. porównania „z inwestycją” i „bez inwestycji”).
Dodatkowo (gdy dotyczy) naleŜy opisać i uzasadnić wykorzystanie w projekcie technik (technologii)
multimedialnych i ICT (w zaleŜności od typu projektu).
Szczegółowy opis planowanej inwestycji wraz z
opisem przyjętej koncepcji technicznej.
NaleŜy zawrzeć opis braków i potrzeb inwestycyjnych
w odniesieniu do planowanego projektu oraz określić
wszelkie potrzeby co do dalszego jego rozwoju. W
przypadku tworzenia nowych elementów infrastruktury
naleŜy określić dotychczasowy sposób zaspokajania
danej usługi. NaleŜy opisać wszelkie utrudnienia z
tego wynikające a takŜe stopień jego zaspokojenia
10
(lub jego brak) w zakresie analizowanych usług. W
przypadku modernizacji istniejących elementów
infrastruktury naleŜy podać opis stan technicznego
obiektu.
Dodatkowo
analiza
techniczna
/
technologiczna moŜe zostać poszerzona o opis
rozwiązań, które są innowacyjne w dziedzinie, jaką
realizuje przedmiotowy projekt.
Opis wybranej technologii
Zakres prac z wyszczególnieniem ich głównych cech
charakterystycznych i elementów składowych. Wszędzie gdzie
jest to moŜliwe naleŜy wykorzystać wskaźniki określone
ilościowo
Minimalny projekt koncepcyjny oraz rysunki projektowe
Poczynione załoŜenia techniczne oraz cechy techniczne planu
inwestycyjnego
Twórcy / źródło planu inwestycyjnego
Opisując optymalne rozwiązanie
technologiczne naleŜy skupić się na
ogólnych technologiach
Jako załącznik do sw
ZałoŜenia techniczne dotyczące
głównych elementów.
Harmonogram realizacji projektu (w tym zamówienia publiczne)
W SW naleŜy precyzyjnie opisać działania związane z przygotowaniem inwestycji do realizacji (np. etap
poprzedzający rozpoczęcie robót budowlanych powinien zawierać najwaŜniejsze fazy realizacji projektu z
uwzględnieniem przygotowania dokumentacji projektowej oraz planowanego terminu przetargu i zawarcia
umowy z wykonawcą). Proponuje się takŜe ujęcie dodatkowych etapów, takich jak: rozpoczęcie robót
budowlanych, oddanie inwestycji do uŜytkowania.
NaleŜy przewidzieć odrębny wpis w tabeli dla kaŜdego kontraktu lub etapu, w stosownych przypadkach.
JeŜeli wniosek dotyczy etapu projektu, naleŜy wyraźnie wskazać w tabeli części projektu, w stosunku do
których składany jest wniosek o pomoc.
Harmonogram powinien zostać przedstawiony w ujęciu kwartalnym.
Podejmowana czynność
Termin
wykonania
Opis podejmowanych działań
1. Opracowanie Studium
Wykonalności
2. Uregulowanie stanu prawnego
terenu inwestycji - zakup działki
gruntowej dla potrzeb realizacji
projektu
3. Przygotowanie przetargu na
wykonanie projektów budowlanych
oraz realizację obiektów
4. Ogłoszenie przetargu
5. ZłoŜenie wniosku o
dofinansowanie projektu
6. Zgłaszanie ofert w ramach
przetargu / przetargów
7. Wyłonienie menadŜera / inŜyniera
kontraktu
8. Wyłonienie wykonawcy /
wykonawców projektów i robót
budowlanych
9. Wykonanie projektu / projektów
architektoniczno– budowlanych
10. Wydanie i uprawomocnienie się
decyzji o pozwoleniu na budowę
11
11. Przyznanie środków na
dofinansowanie projektu
12. Promocja projektu
13. Rozpoczęcie robót budowlanych
14. Zakończenie realizacji obiektu
15. Przygotowanie, przeprowadzenie
przetargu i wyłonienie wykonawcy
audytu zewnętrznego projektu
16. Audyt zewnętrzny realizacji
projektu
Plan finansowania
Plan finansowania musi być spójny z harmonogramem realizacji projektu.
UWAGA: przy określaniu kosztów kwalifikowalnych naleŜy kierować się Wytycznymi Instytucji
Zarządzającej Wielkopolskim Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013 w sprawie
kwalifikowalności kosztów w ramach Priorytetu I – działanie 1.7 oraz Priorytetów II-VI,
Planowane wydatki w ramach projektu
200_
Lata realizacji
200_ 200_ 200_
Suma
200_
Koszty
kwalifikowalne
(poniŜej
naleŜy
wymienić
poszczególne kategorie kosztów kwalifikowalnych z
rozbiciem na kwoty netto i podatek VAT):
Kategoria kosztu
a. kwota netto
b. podatek VAT (tylko w przypadku gdy VAT jest
kwalifikowany. Jeśli nie jest kwalifikowany naleŜy
wpisać poniŜej w kosztach niekwalifikowalnych)
Koszty kwalifikowalne razem
Koszty niekwalifikowalne (poniŜej naleŜy wymienić
poszczególne kategorie kosztów niekwalifikowalnych z
rozbiciem na kwoty netto i podatek VAT):
Kategoria kosztu
a. kwota netto
b. podatek VAT
Koszty niekwalifikowalne razem
Koszty kwalifikowalne cross-financing (jeśli dotyczy)
Suma
Źródła finansowania kosztów
kwalifikowalnych projektu
EFRR
Wkład własny Beneficjenta
Pozostałe (jakie?)
Pozostałe (jakie?)
…………
Razem
Kwota (zł)
Procent całości %
12
VII.
Analiza specyficzna dla sektora
Wysoko wykwalifikowana kadra nauczycielska ze stopniem doktora habilitowanego lub tytułem
profesorskim w odniesieniu do liczby
nauczycieli akademickich w uczelni
NaleŜy podać zarówno wartości procentowe jak i
bezwzględną liczbę nauczycieli akademickich.
Udział kierunków kończących się stopniem
magistra w odniesieniu do wszystkich kierunków
prowadzonych przez uczelnię
NaleŜy podać zarówno wartości procentowe jak i
bezwzględną liczbę kierunków wraz z ich nazwami.
Prawo do nadawania stopnia naukowego
doktora (dziedziny, kierunki)
NaleŜy podać liczbę oraz nazwy kierunków
(dziedzin) w których uczelnia ma prawo nadawać
stopień doktorski.
Proszę udowodnić w sposób opisowy oraz
wartościowy w oparciu o wiarygodne źródła
atrakcyjność
prowadzonej
przez
uczelnię
działalności edukacyjnej. Szczególnie w odniesieniu
do kierunków korzystających bezpośrednio ze
wsparcia zapewnionego realizacją niniejszego
projektu (np. atrakcyjność specjalności na rynku
pracy itd.).
NaleŜy opisać komu i na jakich warunkach
(odpłatnie lub nie) udostępnia się dany obiekt /
pomieszczenie. Jeśli jest to obiekt tworzony od
podstaw
naleŜy
podać
planowany sposób
wykorzystania pomieszczeń.
Obecny stan obszaru w aspekcie atrakcyjności
edukacyjnej oraz dostosowanie programu
edukacyjnego do potrzeb rynku pracy
Sposób wykorzystania obiektów/sal
dydaktycznych
Obecna lub planowana liczba uŜytkowników
wybudowanych/wyremontowanych pomieszczeń
w ujęciu rocznym (w podziale np. na kierunki
itp.)
Obszar oddziaływania edukacyjnego
VIII.
Jaki zasięg oddziaływania ma uczelnia. Jacy
studenci studiują, czy równieŜ obcokrajowcy, w
jakim procencie, itd.
Analiza finansowa i ekonomiczna
Analiza finansowa i ekonomiczna stanowi najwaŜniejszą i najobszerniejszą część przygotowywanego
Studium Wykonalności. Wszelkie tabele studium naleŜy załączyć w wersji papierowej oraz w wersji
elektronicznej w formacie MS Excel. Część tabel jest dostępna w wersji elektronicznej jako załącznik do
wytycznych (w tym przypadku naleŜy stosować tylko i wyłącznie podane przez nas schematy). Tabele,
których forma sporządzania nie jest narzucona naleŜy wykonać według własnych preferencji. W zaleŜności
od charakteru projektu, generowanych przychodów, dochodów, itd. analiza wyglądać będzie inaczej.
Generalnie analiza finansowa ma za zadanie pokazać inwestycję głównie pod kątem:
• opłacalności projektu z punktu widzenia inwestora,
• trwałości finansowej projektu,
• zabezpieczenia wkładu własnego,
• wymagań w zakresie finansowania zewnętrznego (w tym wyliczenie luki),
Aby poprawnie przeprowadzić analizę niezbędne jest przygotowanie:
• planu nakładów inwestycyjnych (w tym odtworzeniowych)
• przychodów i kosztów operacyjnych,
• zapotrzebowania na kapitał obrotowy,
• źródeł finansowania, w tym określenie poziomu dofinansowania projektu,
• wskaźników efektywności finansowej,
• badania trwałości finansowej projektu.
Pełną analizę finansową przeprowadza się dla projektów generujących jakiekolwiek przychody (nawet w
przypadku kiedy przychody nie pokrywają kosztów, a więc dochód moŜe nie wystąpić). Dla projektów nie
generujących przychodów przeprowadzamy analizę uproszczoną (bez obliczania NPV i IRR. W takim
przypadku zaprezentowane dane będą się ograniczać do: kosztów operacyjnych projektu, planu nakładów
inwestycyjnych i odtworzeniowych, źródeł finansowania z określeniem poziomu finansowania oraz weryfikacji
trwałości finansowej projektu)
13
Analiza ekonomiczna natomiast w zaleŜności od wartości projektu (szczegóły w dalszej części) będzie
wykonana w formie analizy wielokryterialnej lub analizy kosztów i korzyści. WaŜnym uzupełnieniem tej części
studium jest analiza wraŜliwości i ryzyka. Aby obliczenia w analizie ekonomicznej i finansowej były
miarodajne, naleŜy rozpocząć od przyjęcia załoŜeń, które z jednej strony są wypełnieniem przyjętych na
poziomie wspólnotowym oraz krajowym wymogów, z drugiej natomiast dostosowaniem ich do realiów
projektowych. Przyjęcie jednolitych załoŜeń jest kluczowe dla zapewnienia porównywalności projektów.
WAśNE!
Odpowiednie dane, obliczenia, tabele itd. (wymagane elementy wyszczególnione są w załączniku arkuszu kalkulacyjnym) naleŜy sporządzić zarówno w wersji papierowej (jako załącznik), jak i
elektronicznej. Przesłanie danych w innej formie niŜ narzucona przez Urząd Marszałkowski
Województwa Wielkopolskiego moŜe skutkować odrzuceniem wniosku.
1. Wyjaśnienie wybranych pojęć z zakresu analizy ekonomicznej i finansowej
Analiza kosztów i korzyści (Cost-Benefit Analysis ): jest schematem analitycznym, którym posłuŜyć się
moŜna w ramach dowolnej usystematyzowanej, ilościowej oceny wstępnej projektu prywatnego lub
publicznego do ustalenia tego, czy lub w jakiej mierze dany projekt zasługuje na realizację z publicznego lub
społecznego punktu widzenia. Analiza ta róŜni się od zwykłej oceny finansowej tym, Ŝe uwzględnia wszystkie
korzyści i koszty, niezaleŜnie od tego, kto je ponosi. Wyniki analizy kosztów i korzyści moŜna wyrazić na
wiele sposobów, w tym w postaci ekonomicznej wewnętrznej stopy zwrotu, ekonomicznej zaktualizowanej
wartości netto i wskaźnika Korzyści/Koszty. Analiza kosztów i korzyści jest podstawowym sposobem
przeprowadzania analizy ekonomicznej.
Analiza ryzyka – badanie prawdopodobieństwa tego, Ŝe projekt wygeneruje określone wyniki, jak równieŜ
ustalanie najbardziej prawdopodobnego przedziału odchyleń tych wyników od wartości reprezentującej
najbardziej dokładny ich szacunek.
Analiza wraŜliwości – technika analityczna umoŜliwiająca systematyczne badanie tego, co dzieje się z
wynikami projektu w sytuacji, kiedy zdarzenia odbiegają od ich wartości szacunkowych ustalonych na etapie
planowania i polega na określeniu wpływu zmiany pojedynczych zmiennych krytycznych o określoną
procentowo wartość, na wartość finansowych i ekonomicznych wskaźników efektywności. Zmianie
poddawana być powinna tylko jedna zmienna, podczas gdy inne parametry pozostają niezmienne.
Ceny bieŜące: zwane inaczej nominalnymi, są cenami występującymi faktycznie w danym czasie. Ceny
takie uwzględniają efekt ogólnej inflacji i naleŜy je odróŜniać od cen stałych.
Ceny kalkulacyjne: alternatywny koszt dóbr, który zazwyczaj róŜni się od aktualnych cen rynkowych i od
wysokości regulowanych taryf. UŜycie cen kalkulacyjnych we wstępnej ocenie projektu pozwala ująć w
bardziej adekwatny sposób rzeczywiste koszty nakładów i rzeczywiste korzyści dla społeczeństwa.
Ceny rynkowe: ceny po których określone dobra lub usługi wymieniane są na inne dobra/usługi lub na
pieniądze.
Ceny stałe: (ceny realne) ceny roku bazowego, stosowanie których pozwala wyeliminować wpływ inflacji na
dane ekonomiczne. Mogą to być ceny rynkowe lub ceny kalkulacyjne. NaleŜy odróŜniać je od cen bieŜących.
Dyskontowanie: proces dostosowywania przyszłej wartości wpływu lub wydatku do ich bieŜącej wartości
przy uŜyciu stopy dyskontowej, tzn. na drodze przemnoŜenia przyszłej wartości przez współczynnik
dyskontowy, który maleje wraz z upływem czasu.
Efekty zewnętrzne: w analizie projektów efekt zewnętrzny jest to rezultat projektu odczuwany przez jego
otoczenie i stąd nie uwzględniony w ocenie projektu z punktu widzenia inwestora.
Faza inwestycyjna (faza realizacji projektu) - obejmuje szeroki zakres działań konsultingowych i
inŜynieryjnych. Podstawowe etapy tej fazy to: stworzenie prawnej, finansowej i organizacyjnej bazy dla
realizacji projektu, projektowanie techniczne, nabycie nieruchomości, prace budowlane i instalacyjne,
zakupy majątkowe itp., wdroŜenie projektu.
Kapitał obrotowy netto: róŜnica pomiędzy bieŜącymi aktywami i bieŜącymi pasywami.
14
Koszty operacyjne: całość kosztów poniesionych w związku z eksploatacją i utrzymaniem inwestycji
przedstawione w układzie rodzajowym i podziale na zmienne i stałe.
Nakłady inwestycyjne definiuje się jako sumę wartości majątku trwałego wytworzonego, nabytego w
ramach projektu.
Nakłady odtworzeniowe – nakłady inwestycyjne ponoszone w okresie eksploatacji projektu (po
zakończeniu jego realizacji), przeznaczone na odtworzenie lub ulepszenie pewnych elementów projektu i
powiększające wartość tych elementów majątku powstałego w wyniku realizacji projektu, których dotyczą
Płatności transferowe: przepływy pienięŜne, które nie stanowią kosztów ani korzyści ekonomicznych,
poniewaŜ wiąŜą się jedynie z przekazaniem kontroli nad pewnymi zasobami pomiędzy grupami społecznymi.
Projekt generujący dochód: w myśl art. 55 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 są to wszelkie
operacje obejmujące inwestycję w infrastrukturę, korzystanie z której podlega opłatom ponoszonym
bezpośrednio przez korzystających oraz wszelkie operacje pociągające za sobą sprzedaŜ gruntu lub
budynków lub dzierŜawę gruntu lub najem budynków, lub wszelkie inne odpłatne świadczenie usług.
Przychody operacyjne: oczekiwane, naleŜne jednostce kwoty za sprzedane produkty, towary, materiały i
inne rzeczowe oraz finansowe składniki zasobów majątkowych.
Przychód netto (dochód): w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 jest to wartość bieŜąca
operacyjnych przepływów pienięŜnych netto (róŜnica między zdyskontowanymi oczekiwanymi wpływami
oraz oczekiwanymi zdyskontowanymi monetarnymi kosztami operacyjnymi)
Stopa dyskontowa: stopa za pomocą której przyszłe wartości sprowadza się do wartości bieŜącej.
Wartość rezydualna: na potrzeby niniejszych wytycznych: wartość netto majątku (wartość nominalna) w
ostatnim roku okresu odniesienia przyjętego do analizy. Do obliczania wartości rezydualnej bierze się pod
uwagę aktywa trwałe netto, aktywa obrotowe oraz zobowiązania bieŜące (inne niŜ kredyt).
Wpływ: to kaŜde zwiększenie stanu środków pienięŜnych podmiotu (projektu). Oznacza to, Ŝe nie wszystkie
wpływy są jednocześnie przychodami. Przy porównywaniu wpływów z przychodami istnieje moŜliwość
rozbieŜności czasowej pomiędzy nimi, która odzwierciedlona jest w postaci zmiany stanu naleŜności i
rozliczeń międzyokresowych np. wystawienie dowodu sprzedaŜy z odroczonym terminem płatności
(powstanie przychodu i naleŜności) poprzedza wpływ środków pienięŜnych (uregulowanie naleŜności).
Przykładem wpływów, które nie prowadzą do powstania przychodów są np. zaciągnięcie kredytów, poŜyczek
itp.
Wskaźnik „luki w finansowaniu”: to ta część zdyskontowanych nakładów inwestycyjnych pierwotnej
inwestycji, która nie jest pokryta zdyskontowanym dochodem z projektu, generowanym w okresie
referencyjnym.
Wydatek: to kaŜde zmniejszenie stanu środków płatniczych podmiotu (projektu). Wynika z tego, Ŝe nie
wszystkie wydatki są jednocześnie kosztami. Przykładem wydatków, które nie prowadzą do powstania
kosztów są np. spłata kredytów bankowych, wypłaty z zysku itp.; natomiast wszystkie koszty w podmiocie
połączone są z koniecznością ponoszenia wydatków. Przy porównywaniu wydatków z kosztami istnieje
moŜliwość rozbieŜności czasowej pomiędzy nimi, która odzwierciedlona jest w postaci zmiany stanu
zapasów, zobowiązań i rozliczeń międzyokresowych np. naliczanie wynagrodzeń dla pracowników (koszty
wynagrodzeń) poprzedza wypłatę wynagrodzeń (wydatek z tego tytułu).
2. ZałoŜenia do analizy finansowej
Analizę finansową naleŜy przeprowadzić w oparciu o metodologię zdyskontowanego przepływu środków
pienięŜnych (metoda DCF). Przyjęte załoŜenia (równieŜ makroekonomiczne takie jak np.: stopa wzrostu
PKB, wskaźnik inflacji, stopa bezrobocia, itd.) wraz z określeniem wykorzystanych źródeł równieŜ naleŜy
przedstawić w osobnym skoroszycie w formacie Excel (takŜe w wersji elektronicznej). Analiza oparta jest na
pewnych załoŜeniach, przedstawionych w tabeli poniŜej:
•
wszelkie wielkości finansowe przyjęte w ramach analizy finansowej
15
Ujmowanie
wielkości
finansowych
•
•
•
•
•
•
Wartość
rezydualna
•
Stopa
dyskontowa
•
Amortyzacja
•
Podatek VAT
•
Ceny
•
Przepływy
środków
pienięŜnych
•
Okres
referencyjny
ujmowane są z punktu widzenia Beneficjenta (lub Beneficjentów). Chodzi
głównie o: nakłady inwestycyjne, przychody operacyjne, koszty operacyjne
itd. dotyczące projektu (określające przepływy pienięŜne projektu). Jednak
gdy w realizację projektu zaangaŜowanych jest więcej niŜ jeden podmiot (np.
projekt realizowany przez związek międzygminny, centrum transferu
technologii, urząd miasta i zarząd budynków komunalnych itp.) naleŜy
przeprowadzić analizę finansową jedynie dla projektu. Analiza powinna być
przeprowadzona w PLN.
Analiza finansowa uwzględnia przepływy pienięŜne w roku, w którym miała
miejsce rzeczywista zmiana stanu środków pienięŜnych.
Dyskontowanie przepływów pienięŜnych odbywać się powinno na moment
rozpoczęcia pierwszego roku przyjętego okresu referencyjnego.
Rokiem obrotowym w przyjętych załoŜeniach jest rok kalendarzowy.
Projekcję skumulowanych przepływów pienięŜnych w fazie realizacji naleŜy
przedstawić w ujęciu kwartalnym, natomiast dla fazy przedrealizacyjnej oraz
eksploatacyjnej naleŜy stosować okresy roczne.
Punktem wyjścia prognoz finansowych są dane finansowo-księgowe
podmiotów eksploatujących przedsięwzięcie (system) w danej gminie,
instytucji itd. obejmujące ostatni dostępny okres (kwartał, półrocze). W
przypadku braku dostępności do danych historycznych naleŜy oprzeć się na
wiedzy eksperckiej i koncepcji technicznej. ZałoŜenia makroekonomiczne
równieŜ powinny opierać się na moŜliwie najnowszych prognozach.
Projekcja uwzględnia wartość rezydualną projektu. Wartość rezydualną
naleŜy liczyć wyłącznie metodą historyczną (księgową). Jest to
(niezamortyzowana część nakładów inwestycyjnych i odtworzeniowych)
Uwzględnia zmianę wartości pieniądza w czasie. Przepływy pienięŜne
podlegają dyskontowaniu dla kolejnych lat przy zastosowaniu jednakowej dla
całego okresu referencyjnego stopy dyskontowej na poziomie 5%.
Okres amortyzacji naleŜy ustalać w oparciu o wykaz rocznych stawek
amortyzacyjnych zawartych w ustawie o podatku dochodowym. Amortyzację
naleŜy liczyć metodą liniową dla poszczególnych grup środków.
Ceny towarów i usług podawane w studium to ceny netto (bez podatku VAT).
Jednak w przypadku kiedy podatek VAT nie podlega zwrotowi (podmiot nie
ma moŜliwości odzyskania go) powinien być ujęty w cenach. To samo
dotyczy nakładów inwestycyjnych. Jeśli nakłady inwestycyjne projektu
planowane są w cenach brutto naleŜy dokonać wyodrębnienia podatku VAT
(podać osobno cenę netto oraz VAT ze wskazaniem stawki podatku).
W prognozach finansowych, przepływach pienięŜnych itd., naleŜy stosować
ceny stałe, tj. nie uwzględniające wpływu inflacji.
Analiza finansowa uwzględniać powinna wyłącznie przepływ środków
pienięŜnych (rzeczywistą kwotę pienięŜną). W związku z powyŜszym
przedmiotem analizy nie moŜe być:
o Amortyzacja
o Rezerwa na pokrycie nieprzewidzianych wydatków uznawana jest za
koszt niekwalifikowalny. Nieprzewidziane wydatki nie mogą być
wliczane do kosztów uwzględnianych przy wyliczaniu luki w
finansowaniu.
Okres referencyjny (okres odniesienia, horyzont czasowy) – to okres
czasu dla którego naleŜy przygotować prognozę przepływów pienięŜnych.
Stanowi on sumę okresów: ponoszenia nakładów inwestycyjnych (obejmujący fazę realizacyjną) oraz fazę eksploatacyjną. Bardzo istotne
jest, aby do obliczania wszystkich wskaźników w analizie ekonomicznej
stosować ten sam okres odniesienia. Skrócenie okresu referencyjnego
dopuszczalne jest tylko i wyłącznie w przypadkach uzasadnionych
ekonomicznym czasem eksploatacji produktu. Przypadki takie wymagają
wyczerpującego uzasadnienia. W zaleŜności od sektora długość fazy
eksploatacji wynosi:
o Energetyka - 20 lat,
o Kolejnictwo - 30 lat,
16
o Porty morskie i lotnicze - 25 lat,
o Drogi - 25 lat,
o Przemysł - 10 lat,
o Edukacja – 20 lat,
o Inne (nie wymienione wyŜej) - 15 lat.
(Jeśli więc okres ponoszenia nakładów wynosi przykładowo 2 lata, okres eksploatacji
20 lat (uczelnie wyŜsze) to naleŜy przyjąć 22 letni okres referencyjny) i na taki okres
sporządzać projekcje finansowe
3. Kategorie inwestycji
Inwestycje podzielić moŜna na dwie kategorie. RozróŜnienie to stosuje się w zaleŜności od moŜliwości
oddzielenia strumienia wpływów i wydatków projektu od wpływów i wydatków Beneficjenta. Zastosowany
sposób określenia przepływów pienięŜnych uzaleŜniony jest więc od odpowiedzi na następujące pytania:
Czy istnieje moŜliwość wyodrębnienia strumienia wpływów z projektu od ogólnego
strumienia wpływów Beneficjenta?
Czy istnieje moŜliwość wyodrębnienia strumienia wydatków projektu od
ogólnego strumienia wydatków Beneficjenta?
JeŜeli odpowiedź, na jedno z powyŜszych pytań jest negatywna naleŜy zastosować w kalkulacji przepływów
projektu podejście przyrostowe (kategoria 2). W sytuacji takiej naleŜy przedstawić równocześnie projekcje
dla: „scenariusza bez projektu” i „scenariusza z projektem”, a następnie wyliczyć róŜnicę dla poszczególnych
wielkości. W przypadku, gdy projekt został określony jako kategoria 1, czyli inwestycja, dla której moŜliwe
jest oddzielenie przepływów pienięŜnych projektu od ogólnych przepływów Beneficjenta, powyŜsze plany
naleŜy opracować: dla samego projektu, dla Beneficjenta bez projektu, a następnie dla Beneficjenta z
projektem. Schematycznie obrazuje to poniŜsza tabela:
Kategoria 1
Kategoria 2
dotyczy inwestycji, dla których moŜliwe jest oddzielenie przepływów pienięŜnych projektu
od ogólnych przepływów Beneficjenta (np. budowa nowej drogi, kanalizacja gminy itp.).
Stosowana metoda obliczeniowa:
Metoda standardowa - analiza w oparciu o tę metodę wymaga określenia przez
Beneficjenta wydatków oraz wpływów dla analizowanej inwestycji, przeprowadzenia
projekcji dla Beneficjenta bez projektu a następnie dla Beneficjenta z projektem.
dotyczy inwestycji, dla których niemoŜliwe jest rozdzielenie przepływów pienięŜnych,
zarówno oddzielnie dla kategorii wpływów oraz wydatków, jak i dla obydwu kategorii
równocześnie.
Stosowana metoda obliczeniowa
Metoda złoŜona – metoda oparta na róŜnicowym modelu finansowym w którym strumienie
pienięŜne szacowane są jako róŜnica pomiędzy strumieniami pienięŜnymi dla scenariusza
„podmiot z projektem” (operator z inwestycją) / działalność gospodarcza z
projektem oraz strumieniami pienięŜnymi dla scenariusza „podmiot bez projektu”
(operator bez inwestycji) / działalność gospodarcza bez projektu.
W ramach kategorii 2 dopuszczalne jest stosowanie dwóch podejść
Podejście 1
Podejście 2
Strumienie finansowe szacowane są jako
róŜnica
pomiędzy
strumieniami
finansowymi dla scenariusza „podmiot z
projektem”
(operator
z
inwestycją)
oraz
strumieniami
finansowymi
dla
scenariusza „podmiot bez projektu”
(operator bez inwestycji) Zastosowanie
tego podejścia wymaga przygotowania dla
całego horyzontu czasowego dwóch
prognoz
poszczególnych
wielkości
finansowych Beneficjenta np. Gminy X. W
Strumienie finansowe szacowane są jako
róŜnica pomiędzy strumieniami
finansowymi dla scenariusza „działalność
gospodarcza z projektem” oraz strumieniami
finansowymi dla scenariusza „działalność
gospodarcza bez projektu”.
Pojęcie działalności gospodarczej nie jest
jednoznacznie zdefiniowane, moŜna je
rozumieć jako:
• usługa (działalność) / pakiet usług
17
pierwszym
przypadku
dla
wariantu
zaniechania, czyli gdyby inwestycja nie
była realizowana i w drugim ujęciu
pokazując
projekcje
finansowe
Beneficjenta z uwzględnieniem realizacji
projektu.
Metoda ta ma zastosowanie w:
•
•
w branŜach regulowanych i/lub
branŜach sieciowych, w tym w
szczególności
dla
projektów
dotyczących wody, kanalizacji,
odpadów i sieci grzewczych/
ciepłownictwa.
zalecana jest dla całego sektora
regulowanego
(gospodarka
wodna,
energetyka,
telekomunikacja itd.), w którym
wartość projektu inwestycyjnego
jest znacząca (powyŜej 20%
wartości netto aktywów podmiotu
•
•
oferowanych w obrębie
zdefiniowanego obszaru.
usługa (działalność) / pakiet usług
oferowanych w ramach kilku
regionów
inne.
Np. w przypadku podmiotu działającego na
obszarze całej Polski, nie ma potrzeby
analizować jego finansów w skali całego
kraju, wystarczy przeprowadzić analizę
finansową w aspekcie danego regionu bądź
usługi (działalności; o ile tego typu dane są
moŜliwe
do
wyodrębnienia
z
ksiąg
rachunkowych).
W
przypadku
branŜ
sieciowych (np. koleje),
wystarczające
będzie przeprowadzenie analizy dotyczącej
modernizowanej lini.
4. Opłacalność projektu (rentowność)
Dla wyznaczenia wskaźników opłacalności projektu konieczne jest oszacowanie wielkości przepływów
pienięŜnych projektu. Szacowanie wielkości przepływów pienięŜnych naleŜy przeprowadzać w całym okresie
obliczeniowym. Realizacja tego zagadnienia wymaga przygotowania szeregu projekcji:
4.1 Projekcja nakładów inwestycyjnych
Konieczne jest przedstawienie tutaj całkowitych nakładów inwestycyjnych obejmujących: nakłady
przedinwestycyjnej oraz inwestycyjnej w podziale na koszty kwalifikowalne i niekwalifikowalne oraz nakłady
odtworzeniowe (wykazywane w fazie operacyjnej projektu). W punkcie tym naleŜy przedstawić harmonogram
rzeczowo-finansowy nakładów wraz z określeniem źródła szacunku (np., przetarg, kosztorys, oferty, a w
przypadku braku powyŜszych- doświadczenie inwestora). NaleŜy pamiętać aby przedstawiony harmonogram
był zbieŜny z innymi ewentualnymi elementami przedstawionymi w studium. Harmonogram naleŜy
przedstawić:
• w ujęciu kwartalnym,
• z podziałem na wydatki kwalifikowalne i niekwalifikowalne,
• z wydzielonym podatkiem VAT i wskazaniem który podlega odliczeniu
• z uwzględnieniem rezerw na nieprzewidziany wzrost wydatków (waŜne jest, aby rezerw nie
ujmować przy zestawianiu przepływów pienięŜnych projektu i obliczaniu luki finansowej)
Ponadto w przypadku uwzględnienia wydatków fazy przedrealizacyjnej naleŜy stworzyć osobną kategorię.
Nakładów odtworzeniowych nie naleŜy mylić z kosztami bieŜących napraw, remontów i konserwacji.
4.2 Projekcja kosztów eksploatacji
Szacowanie kosztów eksploatacji (operacyjnych) odbywa się według układu rodzajowego z uprzednim
określeniem złoŜeń. W przypadku gdy efektem projektu są tzw. oszczędności kosztowe to w modelu
róŜnicowym w kategorii kosztów operacyjnych naleŜy przedstawić je ze znakiem ujemnym. Dodatkowym
elementem jest przedstawienie planu bieŜących remontów inwestycji za cały okres eksploatacji projektu.
Pozycję tę naleŜy ująć w rachunku zysków i strat w kosztach materiałów i surowców oraz usług obcych.
W razie braku danych naleŜy korzystać z ostatniego dostępnego okresu lub wiedzy konsultantów i danych
rynkowych. Kluczowe jest podanie źródła informacji. Szacowanie kosztów naleŜy odnosić do cen rynkowych i
przyjętej koncepcji technicznej.
Koszty
Komentarz
18
Amortyzacja
Wysokość amortyzacji naleŜy obliczać oddzielnie dla kaŜdej grupy majątku
trwałego. Generalnie amortyzację naleŜy szacować w podziale na dwie grupy:
amortyzacja powstałych w wyniku realizacji inwestycji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacja nakładów
odtworzeniowych.
Amortyzacja liczona jest metodą liniową. Okres amortyzacji dla kaŜdego typu
aktywa wynika z odpowiednich przepisów. NaleŜy opierać się na następujących
dokumentach:
• Ustawa z dnia 9 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002., nr 76,
poz.694 ze zmianami),
• Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych,
• Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie
amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U.
Nr 6, poz. 35 ze zmianami)
Beneficjent odejmując od wartości brutto poniesionych nakładów inwestycyjnych i
odtworzeniowych wartość amortyzacji aktywów trwałych netto, aktywów obrotowych
oraz zobowiązań bieŜących (innych niŜ kredyt) z całego okresu uŜytkowania,
uzyskuje tzw. wartość rezydualną inwestycji.
Usługi obce
Koszty nabycia usług ponoszone na rzecz innych podmiotów wskutek realizacji
projektu. Wydatki te związane są np. z: najmem obiektów, leasingiem operacyjnym,
remontami, serwisem i konserwacją środków trwałych, łącznością (usługi pocztowe,
telekomunikacyjne), transportem towarów i osób, dozorem mienia przez obce
jednostki, doradztwem, sprzątaniem obiektów, innymi świadczeniami zaliczonymi do
usług (np. usługi informatyczne, wydawnicze, szkoleniowe, pralnicze, komunalne
itp.). Poziom tych kosztów naleŜy szacować w oparciu o planowane
zapotrzebowanie na danego rodzaju usługi.
ZuŜycie materiałów i Ujmowane są tutaj koszty zuŜytych materiałów podstawowych (materiałów
energii
bezpośrednich), koszty materiałów o charakterze pomocniczym, koszt zuŜytej
energii elektrycznej, opałowej, wody, gazu oraz wartość środków obrotowych
zaliczanych bezpośrednio w koszty (np. materiały biurowe, itp.)
Wynagrodzenia
Prognozowane na podstawie planowanego zatrudnienia i przeciętnego
planowanego wynagrodzenia brutto. Szacunki naleŜy opierać na analizie
wykonalności technicznej projektu
Ubezpieczenia
Podstawą wymiaru składek jest wynagrodzenie brutto. Są to, np. składka na
społeczne i inne
ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe, fundusz pracy, fundusz
świadczenia
gwarantowanych świadczeń pracowniczych itd.). Wysokość obciąŜeń wynikać musi
z obowiązującego prawa oraz danych księgowych podmiotu. Wynagrodzenie brutto
jest podstawą do obliczania składek ZUS.
Podatki i
Podatek od nieruchomości, od środków transportu, opłata za wieczyste
opłaty
uŜytkowanie, opłaty środowiskowe, notarialne, skarbowe, itp – ustalone zgodnie z
przepisami prawa.
Pozostałe koszty
Np: składki ubezpieczeń majątkowych i osobowych, koszty podróŜy słuŜbowych,
rodzajowe
koszty reprezentacji i reklamy itp. W tej kategorii naleŜy ująć koszty nie
wyszczególnione w pozostałych kategoriach, czyli te, które nie zostały
uwzględnione powyŜej.
Koszty operacyjne obok pozycji związanych ze zmianą w kosztach utrzymania infrastruktury powinny
obejmować koszt zatrudnienia personelu niezbędnego do eksploatacji projektu. NaleŜy równieŜ przedstawić
plan remontów na cały okres eksploatacji.
1.3 4.3 Zapotrzebowanie na kapitał obrotowy netto
Ten element analizy naleŜy pominąć dla inwestycji w których nie występuje istotne zapotrzebowanie na
kapitał obrotowy lub zapotrzebowania nie ma. Szacowanie zapotrzebowania wynika z załoŜonego cyklu
rotacji zapasów, naleŜności krótkoterminowych i zobowiązań bieŜących (krótkoterminowych). Wyliczenia
naleŜy opierać na danych finansowo-księgowych podmiotu a w razie ich braku na danych branŜowych.
Poszczególne wskaźniki obliczane są według wzorów:
Nazwa wskaźnika
Stosunek obliczeniowy
19
Wskaźnik rotacji zobowiązań
Zobowiązania krótkoterminowe x 365 dni
Koszty operacyjne – amortyzacja
Zapasy x 365 dni
Koszty operacyjne – amortyzacja – wynagrodzenia z narzutami
Wskaźnik rotacji zapasów
NaleŜności krótkoterminowe x 365 dni
Przychody ze sprzedaŜy
Wskaźnik rotacji naleŜności
Uwaga: przy obliczaniu wskaźnika luki finansowej kapitał obrotowy netto ujmuje się po stronie
przepływów inwestycyjnych.
1.4 4.4 Projekcja przychodów operacyjnych
Szacowanie przychodów operacyjnych naleŜy przedstawić (w zaleŜności od charakteru projektu) w podziale
na rodzaj produktów/usług/towarów lub grupy odbiorców. Obliczony poziom musi wynikać wprost z
planowanej ilości sprzedaŜy oraz przyjętych opłat. Ten punkt analizy finansowej jest wymagany jedynie w
przypadku inwestycji, w wyniku których będą w okresie eksploatacji świadczone odpłatne usługi, bądź
dostarczane odpłatnie wyroby gotowe i towary
Dla oszacowania prognozy przychodów naleŜy określić:
ZałoŜenia popytu i prognozy
sprzedaŜy
ZałoŜenia cenowe za
produkty/usługi
Prognoza ilościowa planowanej sprzedaŜy w rozbiciu na poszczególne
wyroby/usługi/towary. Szacunki oparte powinny być na analizie popytu w
oparciu o rzetelne badania i dane historyczne. Poza szacunkami
przyszłościowymi naleŜy przedstawić dane historyczne w oparciu o które
szacowanie się odbywa (klika lat wstecz), załoŜone trendy wraz z
uzasadnieniem oraz przyjęte załoŜenia.
ZałoŜenia cenowe (wysokość opłat, cen taryf) muszą być ustalane z
zachowaniem przepisów prawa (jeśli istnieją takie obwarowania).
Wysokość przyjętych załoŜeń powinna być oparta na racjonalnych
przesłankach i odzwierciedlać rzeczywisty koszt danego produktu. WaŜne
jest podanie podstaw do przyjmowania konkretnych stawek.
Przykładowa tabela słuŜąca projekcji przychodów operacyjnych projektu
Cena – naleŜy określić historyczny, obecny oraz planowany poziom cen produktów/usług które
związane są z realizacją projektu.
Rok 1
Rok 2
Rok 3
Rok 5
Rok 6
Rok…
Wysokość czesnego za studia zaoczne
(cena jednostkowa)
1) kierunek….
2) kierunek….
3) itd
Wysokość czesnego za studia
podyplomowe (cena jednostkowa)
1) kierunek
2) kierunek
3) itd….
Cena wynajmu sali…
Inne płatne usługi uboczne…
Cena organizacji imprez…
Inne…
20
Prognoza sprzedaŜy – wielkość sprzedaŜy (sztuki, jednostki, itp.) w kolejnych okresach
Rok 1
Rok 2
Rok 3
Rok 5
Rok 6
Rok…
Liczba studentów studiów zaocznych
1) kierunek….
2) kierunek….
3) itd
Liczba studentów studiów podyplomowych
1) kierunek
2) kierunek
3) itd….
Cena wynajmu sali…
Inne płatne usługi uboczne…
Cena organizacji imprez…
Inne…
Kalkulacja przychodów ze sprzedaŜy
(liczba studentów, konferencji itd. * koszt ponoszony przez studenta, firmę, itd.)
(dane są iloczynem wartości w tabelek ceny i ilości – ujętych w tabelach poniŜej)
Rok 1
Rok 2
Rok 3
Rok 5
Rok 6
Rok 7
Rok …
Rok 7
Rok …
I. Przychody ogółem* - wariant
bezinwestycyjny
Przychód ze studiów zaocznych
1) kierunek….
2) kierunek….
3) itd
Przychód ze studiów podyplomowych
1) kierunek
2) kierunek
3) itd….
Przychód w wynajmu sali…
Inne płatne usługi uboczne…
Przychód z organizacji imprez…
Inne…
II. Przychody ogółem - wariant
inwestycyjny
Przychód ze studiów zaocznych
1) kierunek….
2) kierunek….
3) itd
Przychód ze studiów podyplomowy
4) kierunek
5) kierunek
6) itd….
Przychód z wynajmu sali…
Inne płatne usługi uboczne…
Przychód z organizacji imprez…
Inne…
III. RóŜnica przychodów wariantu
inwestycyjnego i
bezinwestycyjnego (II - I)
Suma przychodów (III) w
poszczególnych latach
Dane historyczne (przychody dotychczasowe) – 10 lat wstecz
Rok 1
Rok 2
Rok 3
Rok 5
Rok 6
21
I. Przychody ogółem*
Przychód ze studiów zaocznych
1) kierunek….
2) kierunek….
3) itd
Przychód ze studiów podyplomowych
1) kierunek
2) kierunek
3) itd….
Przychód w wynajmu sali…
Inne płatne usługi uboczne…
Przychód z organizacji imprez…
Inne…
*NaleŜy dodać wszelkie rodzaje działalności przynoszące przychód. Lista nie jest zamknięta. Dane historyczne
naleŜy przedstawić dla okresu 10 letniego, natomiast prognozy na lata przyszłe zgodnie z wymaganym okresem
referencyjnym. Ponadto naleŜy podać źródła pozyskanych informacji.
Planując przychody operacyjne naleŜy wskazać zmianę w liczbie studentów spowodowaną realizacją
projektu. Z kalkulacji powinna wynikać zmiana przychodów związanych z wdraŜaniem programu
edukacyjnego lub innego związanego z realizacją infrastruktury technicznej. W przychodach naleŜy
uwzględnić wszelkie przychody, między innymi: czesne, usługi badawczo-naukowe, subwencje
państwowe, inne ewentualne płatne usługi uboczne (np. wynajem powierzchni, aparatury itp.).
Dane z powyŜszych tabel naleŜy przedstawić równieŜ jako załącznik w zakładce pt „Przychody operacyjne”
w pobranym pliku w formacie Ms Excell.
5. Wyliczanie poziomu dofinansowania projektu
Aby wyliczyć we właściwy sposób poziom dofinansowania danego projektu naleŜy ustalić następujące
kwestie:
Czy projekt podlega zasadom pomocy publicznej?
TAK
Ustalenie poziomu dofinansowania w oparciu
o zasady i limity wskazane we właściwym
programie pomocy publicznej. Obliczamy
według wzoru:
NIE
Przejście do kolejnego pytania
Dotacja UE = EC x MaxCRpa(pp)
EC – wysokość kosztów kwalifikowalnych
projektu na podstawie stosownych
wytycznych (uwaga na nieco inne zasady
kwalifikowalności projektu dla projektów
objętych pomocą publiczną)
MaxCRpa(pp) – maksymalna stopa
współfinansowania określona w odpowiednim
programie pomocy publicznej
Czy projekt generuje przychody?
TAK
Przejście do kolejnego pytania
NIE
Ustalenie dofinansowania w oparciu o wyznaczony w
uszczegółowieniu WRPO poziom. Obliczamy wg
wzoru
Dotacja UE = EC x MaxCRpa
EC – wysokość kosztów kwalifikowalnych
22
projektu na podstawie stosownych wytycznych
MaxCRpa – maksymalna stopa współfinansowania
określona w Uszczegółowieniu WRPO
Czy projekt generuje dochód? Dochód rozumiany jest tu jako nadwyŜka przychodów
operacyjnych z projektu (wraz z wartością rezydualną) nad jego kosztami operacyjnymi (bez
amortyzacji)
1
TAK
Ustalamy poziom w oparciu o metodę luki w
finansowaniu (4 etapy)
NIE
Ustalenie dofinansowania w oparciu o
wyznaczony w uszczegółowieniu WRPO poziom.
Obliczamy jak wyŜej:
Etap 1 – wskaźnik luki finansowej (Lf)
Dotacja UE = EC x MaxCRpa
R = MaxEE / DIC x 100%
R – wskaźnik luki finansowej
MaxEE = DIC – DNR
DIC – suma zdyskontowanych nakładów
inwestycyjnych projektu (bez rezerwy na
nieprzewidziane wydatki) wraz z uwzględnieniem
zmiany zapotrzebowania na kapitał obrotowy netto
i nakładów odtworzeniowych.
DNR = Suma zdyskontowanych dochodów netto
(róŜnica pomiędzy przychodami operacyjnymi i
kosztami operacyjnymi bez amortyzacji. W
ostatnim roku horyzontu czasowego skorygowana
o wartość rezydualną)
EC – wysokość kosztów kwalifikowalnych projektu na
podstawie stosownych wytycznych
MaxCRpa – maksymalna stopa współfinansowania
określona w Uszczegółowieniu WRPO
Etap 2 – określenie kwoty decyzji (KD)
DA = EC x R
DA – kwota decyzji – koszty kwalifikowalne
przemnoŜone przez wskaźnik luki finansowej
EC – wysokość niezdyskontowanych kosztów
kwalifikowalnych projektu ustalonych na podstawie
stosownych wytycznych
Etap 3 – określenie maks. dotacji UE
Dotacja UE = DA x MaxCRpa
Dotacja UE – maks. poziom dofinansowania
projektu ze środków UE
MaxCRpa – maksymalna stopa współfinansowania
określona w uszczegółowieniu WRPO
Etap 4 – określenie wskaźnika rzeczywistego
poziomu dofinansowania (efektywnej stopy
dofinansowania)
Wrzf = Dotacja UE / EC x 100%
1
Art. 55 ust. 2 Rozporządzenia WE 1083/2006.
23
lub alternatywnie
Wrzf = R x MaxCRpa
6. Źródła finansowania inwestycji
Przedstawić tutaj naleŜy strukturę finansowania inwestycji (montaŜ finansowy). Szczegółowo naleŜy omówić
poszczególne źródła finansowania. W przypadku korzystania z kredytów naleŜy podać warunki kredytowe
(oprocentowanie, okres kredytowania, rodzaj spłat, ewentualny okres karencji). NaleŜy pamiętać, Ŝe odsetki
od kredytów w okresie realizacji projektu stanowią nakłady inwestycyjne. Ponadto w rozdziale tym
konieczne jest przedstawienie zdolności kredytowej Beneficjenta (lub operatora jeśli nie jest to jedna
instytucja), jego sytuację finansową, moŜliwość pozyskania wymienionych wcześniej w strukturze
finansowanej środków.
7. Wskaźniki efektywności (opłacalności, rentowności)
Do obliczenia rentowności projektu naleŜy posłuŜyć się przepływami pienięŜnymi projektu w
kolejnych latach okresu referencyjnego. Stosować naleŜy następujące wskaźniki do obliczania
efektywności inwestycji:
Wskaźnik
Finansowa Zaktualizowana
Wartość Netto
NCFt – finansowe przepływy
pienięŜne netto projektu w roku t
(róŜnica pomiędzy wpływami i
wydatkami projektu w roku t)
n- liczba lat okresu
referencyjnego
t=1,…n– kolejny rok okresu
referencyjnego
r- finansowa stopa dyskontowa
Finansowa wewnętrzna stopa
zwrotu
Wskaźnik Korzyści/Koszty
Komentarz
Wskaźnik informuje nas, o ile dzisiejsza wartość korzyści finansowych
netto przekracza zdyskontowaną wartość nakładów i późniejszych
kosztów utrzymania projektu. JeŜeli jest to wartość ujemna oznacza, Ŝe
nakłady przekraczają korzyści finansowe, a tym samym projekt nie
powinien być realizowany (z punktu widzenia inwestora) poniewaŜ jest
finansowo nieefektywny (nawet gdyby był to jedyny projekt).
Jest to stopa dyskontowa, przy której zrównuje się wartość teraźniejsza
prognozowanych korzyści i wydatków projektu, inaczej mówiąc, przy której
finansowa zaktualizowana wartość korzyści netto (FNPV) jest równa zero
Wskaźnik jest równieŜ miarą zwrotu z projektu. Jest miarą relatywnego zwrotu
nakładów projektu, pozwala określić, jaki zysk (stratę) wygeneruje projekt z
jednostki dodatkowego nakładu. W celu jego obliczenia dzielimy
zdyskontowane korzyści przez zdyskontowane koszty projektu w całym
horyzoncie czasowy
Bt -korzyści finansowe
generowane przez projekt w
kolejnych latach okresu
24
referencyjnego
Ct -koszty generowane przez
projekt w kolejnych latach
okresu referencyjnego.
WyróŜniamy dwie grupy wskaźników finansowych w zaleŜności od tego czy odnosimy się do
efektywności finansowej inwestycji, czy teŜ do efektywności kapitału własnego (krajowego),
Wskaźniki
Wskaźniki efektywności finansowej
inwestycji
• finansowa bieŜąca wartość netto
(FNPV/C),
• finansowej stopy zwrotu (FRR/C),
• wskaźnika Korzyści/Koszty z inwestycji
(B/C-C),
.
Wskaźniki efektywności finansowej inwestycji
są obliczane z perspektywy całości inwestycji,
bez względu na to, jak jest ona finansowana
oraz z perspektywy podmiotu odpowiedzialnego
za jego realizację. Określają one efektywność
finansową
projektu
z
uwzględnieniem
całkowitych nakładów inwestycyjnych. Powinny
być obliczane na podstawie prognozy
przepływów
pienięŜnych
odpowiadającej
przyjętemu horyzontowi czasowemu projektu i
obejmować:
• nakłady inwestycyjne i odtworzeniowe,
• koszty działalności operacyjnej,
• przychody generowane przez projekt
• wartość rezydualną aktywów na koniec
okresu referencyjnego.
Komentarz
Wskaźniki efektywności finansowej z kapitału
własnego (krajowego)
• finansowa bieŜąca wartość netto kapitału
własnego (FNPV/K),
• finansowa stopa zwrotu kapitału własnego
(FRR/K),
• wskaźnik Korzyści/Koszty kapitału własnego
(B/C-K).
PowyŜsze wskaźniki oblicza się na podstawie tej samej
prognozy przepływów pienięŜnych z pewnymi
modyfikacjami:
• nakłady pokazuje się bez części sfinansowanej
dotacją,
• w latach kolejnych naleŜy wyszczególnić w
przepływach spłatę rat kapitałowych i odsetek.
Do wyliczenia wskaźników efektywności finansowej z
kapitału stosuje się następujące
kategorie strumieni pienięŜnych:
• wpływy - przychody operacyjne, wartość
rezydualna;
• wydatki - koszty operacyjne (bez amortyzacji),
koszty finansowe, spłata kredytów i poŜyczek,
kapitał własny prywatny (wolne środki
Beneficjenta), krajowy wkład publiczny (na
poziomie lokalnym, regionalnym i centralnym)
inne wydatki. Nie bierze się w tym przypadku
nakładów w części refinansowanej dotacją z
UE.
Wskaźniki efektywności finansowej z kapitału
własnego (krajowego) obliczamy tylko dla projektów
o wartości całkowitej przekraczającej 50 mln EUR
8. Sprawozdania finansowe
Prognoza finansowa dla wszystkich podmiotów (niezaleŜnie od formy organizacyjnej podmiotu
eksploatującego projekt: zakład budŜetowy, spółka prawa handlowego, itd), musi być przygotowana w
ujednoliconej formie, zgodnej z obowiązującym prawem. Oznacza to, Ŝe dla wszystkich podmiotów
sprawozdania finansowe sporządzić naleŜy zgodnie z wymogami Ustawy o rachunkowości.
Dla wszystkich projektów naleŜy przygotować pro forma sprawozdania finansowe: bilans, rachunek
zysków i strat, sprawozdanie z przepływów pienięŜnych. Sprawozdania te opracować naleŜy dla:
scenariusza bez projektu, scenariusza z projektem i dla projektu UE - a więc ująć zmianę poszczególnych
wielkości finansowych wywołanych inwestycją (metoda róŜnicowa). W przypadku sporządzania sprawozdań
finansowych naleŜy pamiętać o poprawnym ujęciu dotacji UE. Zgodnie z zasadami rachunkowości powinna
ona być rozliczana zgodnie z okresem amortyzacji pozyskanych dzięki niej środków trwałych: jako
rozliczenia międzyokresowe bierne, a w rachunku zysków i strat jako pozostałe przychody operacyjne.
9. Finansowa trwałość projektu
25
^L
Weryfikacja trwałości finansowej to zbadanie stanu środków pienięŜnych na koniec poszczególnych
okresów. Stany te są równe skumulowanym przepływom pienięŜnym. Trwałość ocenia się na podstawie
projekcji przepływów pienięŜnych. Projekt uznaje się za trwały finansowo, jeŜeli saldo to jest większe bądź
równe zeru we wszystkich latach objętych analizą. Jeśli sam projekt nie jest trwały (saldo przepływów
mniejsze od zera), nie oznacza to, Ŝe nie naleŜy go realizować. NaleŜy wtedy wskazać opcję Beneficjenta z
projektem. Jeśli przepływy dla Beneficjenta z projektem są dodatnie, projektu nie naleŜy odrzucać. Chodzi o
skumulowane przepływy dla całego horyzontu czasowego, co oznacza, Ŝe jeśli np. w jednym roku
występuje nadwyŜka środków, to w kolejnym roku dopuszczalna jest odpowiednia wartość ujemna itd.
WaŜne jest zabezpieczenie przez Beneficjenta środków pienięŜnych wystarczających do wdroŜenia projektu
oraz do zarządzania aktywami i wykorzystania ich zgodnie z normami technicznymi i środowiskowymi.
Trwałość finansowa oznacza, Ŝe podmiot odpowiedzialny/Beneficjent pozostaje finansowo stabilny w
kaŜdym roku analizy. Jest to szczególnie waŜne, poniewaŜ metoda luki finansowej opiera się na
przepływach pienięŜnych netto generowanych w ciągu okresu referencyjnego.
Beneficjent powinien zastosować model dla scenariusza z projektem przyjmując te same dane, co w
obliczeniach wymaganych w przypadku analizy luki finansowej, z jednym wyjątkiem: taryfy/ceny za usługi
nie są ograniczone przez zdolność do płacenia za usługi. NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe w tym przypadku trzeba
sprawdzić trwałość podmiotu odpowiedzialnego za inwestycję, a nie tylko trwałość samej inwestycji. Jeśli
operator zbankrutuje, trwałość samej inwestycji jest bez znaczenia. Analiza przepływów pienięŜnych
wskazuje, czy Beneficjent/operator ma dodatnie roczne saldo skumulowanych przepływów pienięŜnych na
koniec kaŜdego roku wdraŜania inwestycji i jej eksploatacji.
10. Analiza ekonomiczna
Celem analizy ekonomicznej jest dokonanie oceny wkładu projektu z punktu widzenia społeczności
jako całości. Za jej pomocą naleŜy sprawdzić, czy inwestycja jest uzasadniona z ogólnospołecznego punktu
widzenia, jeŜeli nawet z finansowego punktu widzenia (wyniki analizy finansowej) pociąga za sobą koszt
netto. Metoda stosowanej analizy ekonomicznej uzaleŜniona jest od całkowitych nakładów inwestycyjnych.
Projekty o wartości mniejszej niŜ 20 mln PLN
Projekty o wartości równej lub wyŜszej niŜ 20
mln PLN
Metoda wielokryterialna
Analiza kosztów i korzyści
Ma na celu jakościową i ilościową ocenę
ekonomicznych i społecznych korzyści, jakie
generuje projekt dla otoczenia, a które nie zostały
uwzględnione w ramach analizy finansowej. Metoda
ta polega na szczegółowym opisie efektów
zewnętrznych projektu, z kwantyfikacją tych
wielkości, dla których jest to moŜliwe. W tym
przypadku nie ma konieczności przeliczania
wskazanych korzyści na wartości pienięŜne.
Beneficjent powinien wymienić i opisać wszystkie
istotne środowiskowe, ekonomiczne i społeczne
skutki projektu i - jeśli to moŜliwe - ująć je ilościowo.
Punktem wyjścia analizy kosztów i korzyści są
przepływy pienięŜne określone w analizie finansowej
projektu. Uwzględniamy tutaj tylko pozycje
wywołujące wpływy i wydatki u inwestora
spowodowane projektem (jeśli w analizie finansowej
stosowano
metodę
róŜnicową,
do
analizy
ekonomicznej stosujemy wielkości róŜnicowe).
Podobnie jak w analizie finansowej stosujemy
metodykę DCF (zdyskontowanych przepływów
pienięŜnych). ZałoŜenia są takie same jak w analizie
finansowej (patrz punkt 1 niniejszego rozdziału).
Przy
określaniu
ekonomicznych
wskaźników
efektywności naleŜy jednak dokonać niezbędnych
korekt dotyczących:
Prawidłowe zastosowanie metody wielokryterialnej w
ramach analizy ekonomicznej wymaga:
•
prezentacji korzyści i kosztów społecznych
(rezultaty i oddziaływania),
•
przypisanie im (w miarę moŜliwości)
określonych wartości, niekoniecznie
wyraŜonych w pieniądzu. MoŜe zostać
zastosowana dowolna jednostka
wartościująca zjawisko. Podstawowym
kryterium wyboru powinna być
a) efektów fiskalnych (transferów);
•
odliczeniu podatków pośrednich od
cen nakładów i produktów (np.
podatku VAT,
który w analizie
finansowej jest uwzględniany w
cenach, pod warunkiem, Ŝe nie
podlega zwrotowi);
•
odliczeniu
mających
subwencji
charakter
i
wpłat,
wyłącznie
26
przekazu pienięŜnego – tzw. ”czyste”
płatności transferowe na rzecz osób
fizycznych (np. płatności z tytułu
ubezpieczeń społecznych);
wiarygodność wyraŜanego efektu
społecznego,
•
uzasadnienie przedstawionych korzyści i
metodologii szacunków. Wykazanie
związków przyczynowo-skutkowych
osiągnięcia poszczególnych rezultatów i
oddziaływań.
•
doliczeniu do cen nakładów objętych
analizą podatków bezpośrednich;
•
uwzględnieniu
w
cenie
tych
konkretnych podatków pośrednich /
subwencji / dotacji, które mają za
zadanie zmienić efekty zewnętrzne.
JednakŜe naleŜy pamiętać, aby w
trakcie analizy nie liczyć ich
podwójnie (przykładowo jako podatek
włączony do danej ceny oraz jako
szacunkowy
zewnętrzny
koszt
środowiskowy).
b) efektów zewnętrznych
mających na celu ustalenie wartości negatywnych i
pozytywnych
skutków
projektu
(odpowiednio
kosztów i korzyści zewnętrznych). PoniewaŜ efekty
zewnętrzne, z samej definicji, następują bez
pienięŜnego przepływu, nie są one uwzględnione w
analizie finansowej, w związku z czym muszą zostać
oszacowane i wycenione. W przypadku, gdy
wyraŜenie ich za pomocą wartości pienięŜnych jest
niemoŜliwe, naleŜy skwantyfikować je w kategoriach
materialnych w celu dokonania oceny jakościowej.
NaleŜy wówczas wyraźnie zaznaczyć, Ŝe nie zostały
one ujęte przy obliczaniu wskaźników analizy
ekonomicznej.
c) przekształceń z cen rynkowych na
ceny rozrachunkowe.
Mają one na celu uwzględnienie czynników
mogących
oderwać
ceny
od
równowagi
konkurencyjnej (tj. skutecznego rynku), takich jak:
niedoskonałości rynku, monopole, bariery handlowe,
regulacje w zakresie prawa pracy, niepełna
informacja, itp. W tego typu przypadkach
obserwowane ceny rynkowe (tj. finansowe) powinny
zostać przeliczone za pomocą współczynników
przeliczeniowych, tzw. czynników konwersji na ceny
rozrachunkowe tak, aby nie miały charakteru
mylącego i odzwierciedlały koszt alternatywny
wkładu w projekt oraz gotowość klienta do zapłaty
za produkt końcowy.
Korzyści społeczne projektu z zakresu infrastruktury dydaktycznej szkolnictwa wyŜszego mogą obejmować
następujące elementy:
■ wzrost efektywnej stopy rekrutacji w porównaniu do wskaźników naboru potencjalnego
■ osiągnięcie uprzednio przyjętych, mierzalnych standardów dydaktycznych,
■ podniesienie jakości materiałów dydaktycznych,
■ wzrost wyposaŜenia i wskaźnika jego wykorzystania,
■ przyrost liczby badań
■ ilość nowych osób poddanych programowi edukacyjnemu dzięki realizacji inwestycji;
■ wzrost kapitału ludzkiego określany jako skrócenie czasu na poszukiwanie pracy po
uzyskaniu wykształcenia (punktem odniesienia powinien być czas na poszukiwanie pracy
bez uzyskania wykształcenia),
■ wzrost wynagrodzenia (studenta) po uzyskaniu wykształcenia (punktem odniesienia winno
być wynagrodzenie bez uzyskania wykształcenia)
■ wzrost dochodów dzięki innym pobudzonym przez inwestycję formom działalności
27
(działalność handlowa, restauracja, zajęcia rekreacyjne itd.), tam gdzie moŜna ich
oczekiwać,
Koszty społeczne: moŜna je wycenić w kategoriach straty dla społeczeństwa z powodu wykorzystania
czynników w sposób odbiegający od optymalnego przeznaczenia alternatywnego:
■ utrata gruntów i innych surowców,
■ utrudnienia w przemieszczaniu się lub przeciąŜenie ruchem w związku z instalacją infrastruktury.
■ problem miejsc parkingowych.
Analiza kosztów i korzyści (dla projektów o wartości 20 mln. zł lub więcej) prowadzi do obliczenia nowych
ekonomicznych przepływów pienięŜnych, które są podstawą obliczenia wskaźników ekonomicznej
efektywności projektu.. Są one analogiczne do wskaźników z analizy finansowej (uwzględniają jednak
korzyści dla szerokiej grupy Beneficjentów, a nie samego inwestora) NaleŜą do nich.
• Ekonomiczna Zaktualizowana Wartość Netto - ENPV,
• Ekonomiczna Wewnętrzna Stopa Zwrotu - ERR,
• Ekonomiczny Wskaźnik Korzyści/Koszty - B/C.
11. Analiza wraŜliwości i ryzyka
Analiza powinna wykazać, czy określone czynniki ryzyka nie spowodują utraty płynności finansowej
projektu. Celem tej analizy jest więc identyfikacja kluczowych czynników, zarówno jakościowych jak i
ilościowych, mogących mieć wpływ na zakres, harmonogram, efektywność finansowo-ekonomiczną
przedsięwzięcia oraz trwałość finansową.
Analiza wraŜliwości powinna zostać opracowana dla wszystkich projektów. Analiza ryzyka jest
natomiast obligatoryjna dla projektów, dla których przeprowadzona została Analiza kosztów i korzyści (czyli
nie ma konieczności dla projektów, dla których zastosowano metodę wielokryterialną). Analiza ryzyka w
pełnym zakresie powinna jednak zostać przeprowadzona pod warunkiem, Ŝe istnieje moŜliwość
sformułowania prawidłowych wniosków, co do rozkładu prawdopodobieństwa krytycznych zmiennych. W
przypadku, gdy nie jest to moŜliwe, Wnioskodawca powinien sporządzić jakościową ocenę ryzyka.
1) Analiza wraŜliwości
Procedura przeprowadzania analizy wraŜliwości:
1. identyfikacja zmiennych mających wpływ na wyniki projektu – stworzenie szerokiej listy zmiennych.
Przykładowe zmienne to:
i.
Ceny za oferowane usługi
ii.
Podstawowe dane makroekonomiczne, np. załoŜony wskaźnik inflacji, stopa
dyskontowa
iii.
Wolumen oferowanych usług, procent wykorzystania istniejących mocy
iv.
Koszty robocizny, stawki godzinowe za robociznę, liczba pracowników
v.
Koszty operacyjne – wielkość zuŜycia poszczególnych mediów, koszt
jednostkowy zakupu mediów, okres amortyzacji, koszt usług obcych, koszt
zuŜycia energii.
2. wyeliminowanie zmiennych zaleŜnych, które są pochodną innych zmiennych wykorzystywanych
w analizie,
3. dokonanie ilościowej analizy oddziaływania poszczególnych czynników, (do dalszej analizy
naleŜy wybrać te wielkości, których zmiana o 1% spowoduje co najmniej zmianę wskaźnika IRR o
1% i zmianę wskaźnika NPV o 5%)
4. do ostatecznej analizy wraŜliwości naleŜy przyjąć maksymalne pięć do siedmiu zmiennych. Jako
kryterium dodatkowe naleŜy przyjąć załoŜenie, Ŝe w pierwszej kolejności uwzględnione
zostaną czynniki wpływające na zmianę w poziomie nakładów inwestycyjnych i w dalszej
kolejności kosztów operacyjnych projektu.
5. Przeprowadzenie analizy wraŜliwości zgodnie z przedstawionymi zasadami pozwoli wskazać
zmienne krytyczne, tzn. te, których negatywna zmiana moŜe w istotny sposób zagrozić
realizacji projektu i jego trwałości. Zmienne krytyczne naleŜy uszeregować w formie rankingu.
6. Podstawowe załoŜenia jakich naleŜy przestrzegać podczas analizy wraŜliwości:
a. W całym horyzoncie czasowym, zmianie poddawana być powinna tylko jedna ze
zmiennych, przy załoŜeniu niezmienności pozostałych załoŜeń i parametrów,
b. Zmianę czynnika zakłada się w całym horyzoncie czasowym.
Jeśli trudna będzie do przeprowadzenia identyfikacja zmiennych w ujęciu poszczególnych kategorii (naleŜy
to uzasadnić), wówczas naleŜy analizę wraŜliwości i ryzyka przeprowadzić dla następujących zmiennych:
a) Kosztów materiałów i surowców
b) kosztów mediów,
28
c)
d)
e)
f)
Nakładów inwestycyjnych,
Kosztów zatrudnienia,
Przychodów operacyjnych,
Innych istotnych w zaleŜności od typu projektu i sektora, w którym będzie realizowany.
Prezentację wyników analizy wraŜliwości naleŜy wykonać w formie tabelarycznej, opisowej oraz wykresu.
Powinna się ona odnosić do efektywności projektu oraz do analizy trwałości finansowej.
Analizy trwałości finansowej
Efektywności projektu
Ocena powinna wykazać, Ŝe określone czynniki
ryzyka nie spowodują utraty płynności finansowej
systemu. Analizę naleŜy przeprowadzić dla
scenariusza pesymistycznego i porównać go do
wariantu wyjściowego (scenariusza podstawowego)
(patrz przykładowa tabela poniŜej). Wybór
parametrów i poziom zmian zaleŜy od typu i
charakteru projektu, specyfiki sektora i lokalnych lub
regionalnych warunków rynkowych). Wypełniając
tabelę naleŜy podać dla wskazanej zmiany
parametrów krytycznych wartość skumulowanych
przepływów pienięŜnych (dla obu scenariuszy)
dla kolejnych lat realizacji i 5-ciu lat eksploatacji
projektu).
NaleŜy wykazać, jak wyliczone wartości wskaźników
finansowych i ekonomicznych (IRR i NPV) zmieniają
się wraz ze zmianą parametrów słuŜących do
ustalenia kosztów i korzyści projektu określonych w
tabeli „Trwałość finansowa”. NaleŜy przedstawić
wartości wskaźników efektywności projektu policzone
przy załoŜonych zmianach poszczególnych wielkości
krytycznych. Uzupełnieniem tej części analizy moŜe
być przedstawienie wyników w formie graficznej.
PoniŜej przedstawiono przykładowe tabele dotyczące analizy wraŜliwości.
Trwałość finansowa
Scenariusze
(wartości skumulowanych przepływów pienięŜnych)
Zmienne krytyczne
wyjściowy
pesymistyczny
Spadek popytu na usługi o 10% po
zakończeniu realizacji projektu
Zwiększenie nakładów o 10 %
(w kolejnych latach realizacji)
Zmiana (wydłuŜenie) czasu
realizacji projektu o 20%
(w kolejnych latach realizacji)
Wzrost najbardziej istotnego
(najwyŜszego) kosztu
eksploatacyjnego o 15%
(w pierwszych 5 latach
eksploatacji)
itd…
Efektywność projektu (dla projektów z pełną analizą finansową)
Zmiana zmiennej
krytycznej w %
Zmiana
FNPV/C
Zmiana
FNPV/K
Zmiana
IRR/C
Zmiana
IRR/K
Zmiana
ENPV
Zmiana
EIRR
29
Zwiększenie nakładów o
10 %
(w kolejnych latach
realizacji)
Zmiana (wydłuŜenie)
czasu realizacji projektu
o 20%
(w kolejnych latach
realizacji)
Wzrost najbardziej
istotnego (najwyŜszego)
kosztu eksploatacyjnego
o 15%
(w pierwszych 5 latach
eksploatacji)
itd…
W przypadku projektów w odniesieniu do których stosuje się analizę wielokryterialną powyŜszą tabelę naleŜy
wypełnić w zakresie wpływu zmiennych krytycznych na wskaźniki efektywności finansowej, pomijając
wskaźniki efektywności ekonomicznej. Wskaźniki efektywności kapitału własnego - /k liczymy równieŜ dla
wybranej grupy projektów – patrz wcześniejszy punkt „wskaźniki efektywności (rentowności)”. KaŜdy
wskaźnik naleŜy przedstawić w odpowiednim przedziale (np. jak podano wyŜej od +20% do - 20%)
2) Analiza ryzyka
Analiza ryzyka powinna mieć charakter jakościowy, gdzie ocenia się prawdopodobieństwo faktycznego
wystąpienia danego ryzyka (niskie, średnie, wysokie) w odniesieniu do trwałości finansowej projektu.
NaleŜy w tym miejscu równieŜ przedstawić okoliczności, które sprawią wystąpienie określonej sytuacji,
dla zmiennych ustalonych na etapie analizy wraŜliwości. Wyniki analizy jakościowej naleŜy przedstawić w
formie tabeli. Przykładowa tabela poniŜej.
Ryzyko
Prawdopodobieństwo:
niskie, średnie, wysokie
Komentarze
Spadek popytu na usługi o 10% po
zakończeniu realizacji projektu
Zwiększenie nakładów o 10 %
(w kolejnych latach realizacji)
Zmiana (wydłuŜenie) czasu realizacji
projektu o 20%
(w kolejnych latach realizacji)
Wzrost najbardziej istotnego
(najwyŜszego) kosztu eksploatacyjnego o
15%
(w pierwszych 5 latach eksploatacji )
itd…
30
IX.
Analiza oddziaływania na środowisko
Krótki opis wpływu realizacji inwestycji
na środowisko – np. w formie
streszczenia Raportu z oceny
oddziaływania na środowisko
Ocena wpływu przedsięwzięcia na
obszary objęte programem NATURA
2000
X.
JeŜeli Raport Ocena Oddziaływania na Środowisko (OOS)
jest wymagany, naleŜy go krótko streścić, podając płynące z
niego wnioski.
Jeśli Raport Ocena Oddziaływania na Środowiska (OOS) nie
jest wymagany naleŜy w tabeli zawrzeć krótkie określenie
wpływu przedsięwzięcia na środowisko – informacje odnośnie
tego, czy projekt moŜe spowodować:
- zagroŜenia dla środowiska w fazie budowy,
- zagroŜenia dla środowiska w fazie eksploatacji projektu.
Opis wpływu – na podstawie decyzji Wojewody
Wielkopolskiego
Zgodność z politykami i prawem wspólnotowym
1. Pomoc publiczna
W punkcie pomoc publiczna tym naleŜy zamieścić następujące informacje:
Stan obecny:
• Czy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą*?
• Jaki jest zakres prowadzonej działalności gospodarczej?
• Na jaki cel Wnioskodawca przeznacza środki z
działalności gospodarczej?
• Czy projekt jest związany w jakikolwiek sposób z
prowadzoną
przez
wnioskodawcę
działalnością
gospodarczą?
Stan przyszły (zakładany w wyniku realizacji projektu):
•
•
2. Udzielanie zamówień
publicznych.
3. Wpływ projektu na polityki
horyzontalne
Czy i w jakim zakresie po zakończeniu realizacji projektu
w obiektach będących przedmiotem inwestycji będzie
(zakłada się) prowadzona przez wnioskodawcę lub przez
inne podmioty (np. w wyniku wynajmu powierzchni)
działalność gospodarczą?
Na co Beneficjent będzie przekazywał środki uzyskane w
wyniku zrealizowania projektu – pochodzące z
działalności gospodarczej realizowanej przez siebie lub
inne podmioty?
Wnioskodawca, który otrzymał bądź otrzymuje pomoc, zobowiązany jest
przedstawić, na etapie składania wniosku o dofinansowanie:
1. informację o otrzymanej pomocy publicznej innej niŜ pomoc de minimis
bądź,
2. jeŜeli otrzymana pomoc spełnia kryteria pomocy de minimis, informację
o pomocy de minimis otrzymanej w okresie trzech ostatnich lat, w tym
zaświadczenie/a o pomocy publicznej uzyskane od podmiotów, które
udzielały pomocy na rzecz wnioskodawcy.
W przypadku, gdy Wnioskodawca/Wnioskodawcy (w przypadku
partnerstwa projektowego dotyczy wszystkich stron umowy partnerstwa)
nie otrzymywał/nie otrzymuje pomocy udzielanej zgodnie z zasadami
pomocy publicznej, naleŜy to dokładnie zaznaczyć.
W punkcie tym naleŜy opisać procedurę wyboru wykonawcy projektu
(dostawca usług lub produktów, wykonawca robót budowlanych) musi
odbyć się zgodnie z przepisami ustawy Prawo Zamówień Publicznych.
Jest to m.in. warunek by środki wydatkowane na realizację projektu mogły
zostać uznane za koszty kwalifikowalne.
Wnioskodawca winien wykazać co najmniej neutralny wpływ projektu w
zakresie:
- równości szans,
- zrównowaŜonego rozwoju.
Neutralny wpływ oznacza, Ŝe projekt spełnia wyznaczone w danym
zakresie minimum lub teŜ brak jest bezpośredniego logicznego powiązania
między realizowanym projektem a daną polityką.
31
XI.
Promocja i informacja
Punkt ten powinien zawierać informacje na temat jawności i publicznej świadomości dotyczącej realizacji
działań finansowanych przy udziale Funduszy Strukturalnych UE 2007-2013. W związku z tym naleŜy
określić cel jaki ma być osiągnięty, grupy docelowe do jakich planowana promocja będzie skierowana, środki
i metody realizacji, odpowiedzialność za realizację, jak równieŜ aktualny budŜet. Instrumenty promocji to
m.in. tablice pamiątkowe, plakaty i inne materiały informacyjne. NaleŜy zwrócić uwagę, aby była to
rzeczywista promocja programu, priorytetu, działania, projektu, a koszty ujęte do dofinansowania z
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego były kwalifikowalne. Opracowując ten rozdział naleŜy
korzystać z Wytycznych dotyczących Informacji i promocji dla okresu programowania 2007-2013 oraz z
Wytycznych Instytucji Zarządzającej Wielkopolskim Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 20072013 dla Beneficjentów w zakresie informacji i promocji.
XII.
Załączniki do Studium Wykonalności
W tym miejscu naleŜy podać dokładny spis załączników do przygotowanego Studium Wykonalności oraz
dołączyć wymagane dokumenty zarówno w formie papierowej jak i elektronicznej.
32
XIII. Oświadczenie Wnioskodawcy:
Oświadczam(y), Ŝe wszelkie informacje przedstawione w niniejszym dokumencie są prawdziwe,
przedstawione w sposób rzetelny oraz przygotowane w oparciu o najpełniejszą wiedzę dotyczącą
projektu oraz perspektyw i moŜliwości jego rozwoju.
Podpis osoby (osób) uprawnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy:
Imię i Nazwisko
Stanowisko
Data
Podpis
Imię i Nazwisko
Stanowisko
Data
Podpis
Imię i Nazwisko
Stanowisko
Data
Podpis
Niniejsze Wytyczne powstały w oparciu o następujące dokumenty:
1. Wytyczne dotyczące metodologii przeprowadzania analizy kosztów i korzyści. Nowy okres
programowania 2007-2013. Dokument roboczy nr 4, Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds.
Polityki Regionalnej, 08/2006;
2. Wytyczne w zakresie wybranych zagadnień związanych z przygotowaniem projektów inwestycyjnych, w
tym projektów generujących dochód, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa, wrzesień 2007 r.,
3. Wytyczne dotyczące przygotowywania Studiów Wykonalności w ramach ZPORR,
4. Wytyczne do Studiów Wykonalności do Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.
33