dyskretyzacji równania ciepła
Transkrypt
dyskretyzacji równania ciepła
ROZWIĄZYWANIE DWUWYMIAROWYCH USTALONYCH ZAGADNIEŃ PRZEWODZENIA CIEPŁA PRZY POMOCY ARKUSZA KALKULACYJNEGO OPIS METODY Do rozwiązania ustalonego pola temperatury wykorzystana jest metoda bilansów elementarnych. W metodzie tej dokonuje się dyskretyzacji przestrzeni poprzez dokonanie podziału różnicowego obszaru na elementy – komórki bilansowe. Dla kartezjańskiego układu współrzędnych i obszaru płaskiego (dwuwymiarowego) komórkami tymi mogą być prostokąty o bokach ∆x, ∆y. W tej metodzie wielkością fizyczną podlegającą bilansowaniu jest energia. S y j i Q ji x x • Q ji = T j − Ti R jS + RSi ( ) RSi = ∆x 2λ i ∆ y ⋅ 1 = k ji T j − Ti Opory przewodzenia ciepła R jS = ∆x 2λ j ∆ y ⋅ 1 Opory cieplne w połączeniu szeregowym sumują się i przewodność kji wyraża zależność: 1 ∆ x 1 1 = + k ji ∆ y 2λ j 2λ i Przewodność kji jest średnią harmoniczną z oporów cieplnychBilans energii przy uwzględnieniu działania objętościowego źródła ciepła qvi wyraża dla komórki „i” równanie: 1 ∑ • • Q ji + qVi ∆ x ∆ y⋅ 1 = 0 j które po prostych przekształceniach prowadzi do związku między temperaturami: Ti = ∑ • k ji T j + qVi ∆ x ∆ y j ∑ k ji j W obszarze jednorodnym (λ=idem) i bezźródłowym, dla siatki kwadratowej (∆x=∆y) temperatura w węźle „i” jest średnią arytmetyczną z temperatur w węzłach sąsiednich. TB − Ti T − Ti = B = k B i ( TB − Ti ) ∆x RB i I rodzaju (znana temperatura TB na brzegu) 2λ i ∆ y 1 WARUNKI BRZEGOWE • QBi = 1 ∆x 1 = ⋅ k B i ∆ y 2λ i gdzie • II rodzaju (znana gęstość strumienia ciepła q na brzegu) • • Q Bi = q ∆ y ⋅1 III rodzaju (konwekcyjna wymiana ciepła z płynem o temperaturze T0 , przy współczynniku wnikania ciepła α ) 2 Q Bi = T0 − Ti = k 0 i ( T0 − Ti ) R0 B + RB i gdzie 1 1 ∆x = + k 0 i α ∆ y ⋅ 1 2λ i ∆ y ⋅ 1 • IV rodzaju W przypadku styku idealnego (brak oporów cieplnych) dwu obszarów różniących się współczynnikami przewodzenia ciepła jest uwzględniony we wzorach, gdy ich powierzchnia styku pokrywa się z granicą komórek. Można to zapewnić przez dobór wielkości kroku przy podziale różnicowym. PRZYGOTOWANIE ARKUSZA DO OBLICZEŃ • Tworzy się skoroszyt grupujący arkusze o nazwach: T – gdzie obliczane są temperatury w komórkach obszaru i ewentualnie rysowany wykres powierzchniowy pola temperatury, Widoczna powyżej formuła jest skopiowana adaptacyjnie do wszystkich komórek obszaru q – który zawiera dane o wydajności źródeł ciepła w poszczególnych komórkach, k – gdzie znajdują się dane dotyczące współczynnika przewodzenia ciepła w poszczególnych komórkach rozważanego obszaru (współczynnik ten może być funkcją temperatury), l – który zawiera przewodności cieplne pomiędzy daną komórką, a komórką sąsiadującą z „lewej” strony, g – który zawiera przewodności cieplne pomiędzy daną komórką, a komórką sąsiadującą „od góry”, 3 p – który zawiera przewodności cieplne pomiędzy daną komórką, a komórką sąsiadującą z „prawej” strony, d – który zawiera przewodności cieplne pomiędzy daną komórką, a komórką sąsiadującą „od dołu”. • Ustawia się iteracyjny tryb obliczeń W menu programu Excel: narzędzia-opcje-przeliczanie należy ustawić opcje: iteracje (podać liczbę iteracji) i ręczny tryb obliczeń. • Przeprowadza się kolejne cykle iteracyjne N (obejmujące taką samą liczbę iteracji) i notuje wartości strumienia ciepła • • QN dla wybranego brzegu. Wyznacza się iloraz ciągu dla przyrostów wartości strumienia • QN : • Q N + 1− Q N pN = • • • , QN − QN−1 • Drogą obliczeń określa się liczbę cykli iteracyjnych N po wykonaniu których pN można uznać za stały • Oblicza się przybliżenie wartości dokładnej strumienia ciepła dla wybranego brzegu: • • Q = QN + • • QN+1− QN 1 − pN 4 Przykład obliczeniowy I W celu zilustrowania prezentowanej metody rozwiązano przy pomocy arkusza kalkulacyjnego ustalone zagadnienie przewodzenia ciepła w płaskim przekroju radiatora stosowanego do chłodzenia elektronicznego układu scalonego jak na rysunku to α Zadany strumień ciepła dostarczonego: = 1250 W/m dane do obliczeń: to t0 = 200C α α = 100 W/m2K 31 mm Δx=Δy=0,25mm (Liczba komórek bilansowych – 7040) λ = 200 W/mK izolacja q = idem izolacja 26 mm 12 mm 5 Przykład obliczeniowy II t0 α Zadana temperatura na brzegu: tb= 600C dane do obliczeń t0 t0 = 200C α 31 mm α = 100 W/m2K Δx=Δy=0,25mm λ = 200 W/mK izolacja tb 26 mm 6