Rozważanie ZNALAZŁAM CIĘ Znalazłam Cię w tylu

Rozważanie ZNALAZŁAM CIĘ
Znalazłam Cię w tylu miejscach, Panie!
Słyszałam Cię w głębokiej ciszy małego kościoła w górach,
w półmroku tabernakulum pustej katedry,
w płonącym z jednej duszy oddechu tłumu,
który Cię kocha i wypełnia sklepienia Twojej świątyni
śpiewem i miłością.
Znalazłam Cię w radości.
Mówiłam do Ciebie, sięgając poza gwiaździsty firmament,
kiedy wieczorem, w ciszy,
po pracy wracałam do domu.
Szukam Cię i często znajduję.
Lecz zawsze znajduję Cię w cierpieniu.
Cierpienie, każde cierpienie jest jak dźwięk dzwonka,
który wzywa Twoją oblubienicę do modlitwy.
Gdy cień krzyża się zjawia,
dusza skupia się
w tabernakulum swego wnętrza
i zapominając o dźwięku dzwonka
<<widzi>> Cię i mówi do Ciebie.
To Ty przychodzisz mnie odwiedzić,
a ja Ci odpowiadam:
<<Oto jestem Panie, chcę Ciebie, Ciebie pragnęłam>>
I w tym spotkaniu
dusza moja nie czuje już swego cierpienia,
lecz jest upojona Twoją miłością,
Ogarnięta Tobą, przeniknięta Tobą:
ja w Tobie, Ty we mnie, aż staniemy się jedno.
A potem otwieram znów oczy na życie,
na to życie mniej prawdziwe,
uzbrojona przez Ciebie,
aby prowadzić Twą walkę.
Chiara Lubich, Tylko Jedno, Katowice 1986