Pobierz plik studium

Transkrypt

STUDIUM
UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
MIASTA JÓZEFÓW
ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
ZATWIERDZONEGO UCHWAŁĄ NR 273/III/2001 RADY MIASTA JÓZEFOWA
Z DNIA 1 LUTEGO 2001 R.
AMPLUS PROJEKT
WRZESIEŃ 2009
…………………………..…………SPIS TREŚCI………………….……………………
D Z I A Ł I. W P R O W A D Z E N I E
1. ZADANIA STUDIUM
2. PODSTAWY FORMALNO – PRAWNE OPRACOWANIA
3. CEL OPRACOWANIA
4. ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
5. MATERIAŁY WYJŚCIOWE
5.1 Materiały geodezyjno-kartograficzne i inwentaryzacyjne
5.2 Plany miejscowe
5.3 Opracowania planistyczne i studialne
5.4 Opracowania i materiały studialne i analityczne
6. STAN OPRACOWAŃ PLANISTYCZNYCH
D Z I A Ł II. U W A R U N K O W A N I A R O Z W O J U
Rozdział I. Stan środowiska przyrodniczego i kulturowego
1. DIAGNOZA STANU ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1.1. Położenie geograficzne miasta i powiązania przyrodnicze z otoczeniem
1.2. Charakterystyka warunków środowiska naturalnego
1.3. Obszary i obiekty prawnie chronione
1.4 Degradacje i skażenia
1.5 Uwarunkowania ochrony i kształtowania środowiska
2. ŚRODOWISKO KULTUROWE
2.1 Rozwój historyczny miasta
2.2 Obiekty chronione
2.3 Charakter miasta jako wartość kulturowa
Rozdział II. Stan zagospodarowania miasta
1. CHARAKTERYSTYKA MIASTA
2. UWARUNKOWANIA PLANISTYCZNE – WYTYCZNE I WNIOSKI
2.1 Dokumenty planistyczne o charakterze ponadregionalnym
2.2 Dokumenty planistyczne o charakterze regionalnym
2.3 Dokumenty planistyczne o charakterze gminnym
2.4 Wnioski i postulaty do zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego miasta
3. POWIĄZANIA ZEWNĘTRZNE WPŁYWAJĄCE NA PRZESTRZEŃ MIASTA
3.1 Powiązania funkcjonalne
3.2 Powiązania infrastruktury
4. ISTNIEJĄCE ZAINWESTOWANIE TERENÓW I PRZESĄDZENIA Z NIEGO WYNIKAJĄCE
4.1 Stan zagospodarowania terenów
4.2 Ocena stopnia ukształtowania przestrzennego terenów
5. STAN PRAWNY GRUNTÓW
6. UKŁAD KOMUNIKACYJNY
6.1 Stan istniejący
6.2 Pomiary i prognozy ruchu
7. INFRASTRUKTURA TECHNICZNA
7.1 Gospodarka wodno-ściekowa
7.2 Gospodarka odpadami
7.3 Gospodarka energetyczna
7.4 Podsumowanie problematyki infrastruktury technicznej
8. ZADANIA SŁUŻĄCE REALIZACJI PONADLOKALNYCH CELÓW PUBLICZNYCH
Rozdział III. Infrastruktura społeczna
1. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z JAKOŚCI I WARUNKÓW ŻYCIA MIESZKAŃCÓW
1.1 System oświaty
1.2 System opieki zdrowotnej i socjalnej
1.3 Działalność kulturalna i rekreacyjno-wypoczynkowa
2. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z POTRZEB ZAPEWNIENIA
BEZPIECZEŃSTWA LUDNOŚCI I JEJ MIENIA
3. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z POTRZEB I MOŻLIWOŚCI ROZWOJU MIASTA
2
Str. 4
Str. 4
Str. 4
Str. 5
Str. 7
Str. 7
Str. 7
Str. 8
Str. 8
Str. 8
Str. 10
Str. 10
Str. 10
Str. 10
Str. 13
Str. 15
Str. 15
Str. 16
Str. 16
Str. 17
Str. 18
Str. 18
Str. 18
Str. 19
Str. 19
Str. 19
Str. 20
Str. 20
Str. 21
Str. 21
Str. 21
Str. 22
Str. 22
Str. 23
Str. 23
Str. 24
Str. 24
Str. 25
Str. 25
Str. 25
Str. 28
Str. 29
Str. 29
Str. 30
Str. 31
Str. 31
Str. 31
Str. 32
Str. 32
Str. 33
Str. 33
D Z I A Ł III. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Rozdział I. Struktura funkcjonalno – przestrzenna miasta
1. KIERUNKI ZMIAN W STRUKTURZE PRZESTRZENNEJ MIASTA ORAZ W
PRZEZNACZENIU TERENÓW, W TYM WSKAŹNIKI DOTYCZĄCE
ZAGOSPODAROWANIA ORAZ UŻYTKOWANIA TERENÓW
1.1 Omówienie ogólne
1.2 Skala i tempo potencjalnego rozwoju miasta
1.3 Przeznaczenie terenów i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów
2. KIERUNKI ROZWOJU KOMUNIKACJI
2.1 Rola powiązań zewnętrznych i identyfikacja podstawowych zadań
2.2 Rozwój systemu komunikacyjnego
2.3 Układ komunikacyjny a przekształcenia przestrzenne
2.4 Wytyczne do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
3. ROZWÓJ INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ MIASTA
3.1 Zaopatrzenie w wodę
3.2 Odprowadzanie ścieków i wód deszczowych
3.3 Zaopatrzenie w gaz
3.4 Zaopatrzenie w energię cieplną
3.5 Zaopatrzenie w energię elektryczną
3.6 Gospodarka odpadami stałymi
4. TERENY ZAMKNIĘTE
Rozdział II. Środowisko przyrodnicze i dziedzictwo kulturowe
1. OBSZARY I ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1.1 Obszary wartości przyrodniczej miasta
1.2 Zasady ochrony środowiska przyrodniczego i przeciwdziałanie zagrożeniom
2. OBSZARY I ZASADY OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO
Rozdział III. Cele i zadania polityki przestrzennej
1.1 Inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym
1.2 Inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym
1.3 Kierunki sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
3
Str. 36
Str. 36
Str. 36
Str. 36
Str. 38
Str. 42
Str. 42
Str. 43
Str. 44
Str. 44
Str. 45
Str. 45
Str. 46
Str. 51
Str. 51
Str. 51
Str. 52
Str. 52
Str. 53
Str. 53
Str. 53
Str. 54
Str. 54
Str. 55
Str. 55
Str. 56
Str. 56
STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO MIASTA JÓZEFÓW
Dział I – Wprowadzenie
D Z I A Ł I. W P R O W A D Z E N I E
1. ZADANIA STUDIUM
Dokument studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego ma za
zadanie określenie polityki przestrzennej dla obszaru gminy.
Wymóg sporządzenia studium wprowadzony został w 1995 r. przez Ustawę z 7.07.1994 r. o
zagospodarowaniu przestrzennym i utrzymany w obowiązującej Ustawie z 27.03.2003 r. o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).
Studium jest zbiorczym opracowaniem koncepcyjnym, wskazującym najistotniejsze problemy
w skali gminy. Stanowi źródło informacji koordynacyjnych przy prowadzeniu polityki
przestrzennej i wskazuje jej główne kierunki. Jest dokumentem bazowym dla opracowywania
planów miejscowych oraz zmian w obowiązujących planach. Obowiązująca ustawa o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym podkreśla znaczenie studium, gdyż jego
ustalenia są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.
Dokument studium nie może stanowić podstawy do wydawania decyzji o warunkach
zabudowy i decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, ponieważ nie jest przepisem
gminnym. Stanowi natomiast niezbędny dla władz samorządowych instrument do kierowania
polityką przestrzenną.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego odgrywa
fundamentalną rolę w powiązaniu prawa lokalnego, stanowionego w planach miejscowych, z
planowaniem przestrzennym województwa i koncepcją przestrzennego zagospodarowania
kraju.
2. PODSTAWY FORMALNO – PRAWNE OPRACOWANIA
Uwarunkowania ustawowe sporządzania studium:
Æ Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).
Æ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004r. w sprawie zakresu
projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy.
Æ Obowiązujące państwowe akty prawne, których postanowienia wiążą się z
gospodarką przestrzenną.
Æ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta
Józefowa zatwierdzone uchwałą nr 273/III/2001 Rady Miasta Józefowa z dnia 1
lutego 2001r.
Æ Uchwała Nr 31/V/2007 Rady Miasta Józefowa z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie
przystąpienia do sporządzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego miasta Józefowa.
3. CEL OPRACOWANIA
Celem opracowania Studium jest określenie kierunków zmian w strukturze przestrzennej
miasta oraz w przeznaczeniu terenów, w oparciu o uwarunkowania wynikające z istniejącego
zagospodarowania i możliwości rozwoju.
Uchwalone dnia 1 lutego 2001r. obowiązujące dotychczas Studium uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego Józefowa sporządzone zostało w
4
nieaktualnym obecnie systemie planistycznym. Organ sporządzający niniejsze opracowanie
uznał konieczność wprowadzenia korekt wynikających ze zmieniających się potrzeb i
możliwości rozwoju miasta, jak i konieczności dostosowania zakresu i formy Studium do
obecnych wymogów Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i wydanego w
oparciu o tę ustawę rozporządzenia wykonawczego.
Zmiana Studium dotyczy terenu całego miasta i została dokonana w następującym zakresie,
w szczególności obejmując:
Æ aktualizację uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta
zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i obecną sytuacją
społeczno-gospodarczą miasta;
Æ wnioski i postulaty do studium.
W szczególności Studium określa kierunki racjonalnego rozwoju miasta poprzez
wyodrębnienie i wskazanie:
Æ obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów: ochrony środowiska i ochrony
przyrody (w tym zasad ochrony środowiska kulturowego),
Æ wartości zasobów środowiska przyrodniczego oraz zagrożeń dotyczących tych
zasobów i określenie polityki w stosunku do obszarów zagrożonych,
Æ obszarów i zasad ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury
współczesnej,
Æ obszarów szczególnie wartościowych z punktu widzenia potrzeb gospodarki rolnej
i leśnej (w tym wskazanie obszarów potencjalnych zalesień),
Æ terenów
niezbędnych do zabezpieczenia realizacji zadań rządowych i
samorządowych (inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym i ponad
lokalnym),
Æ obszarów zabudowanych oraz przeznaczonych pod zabudowę z określeniem funkcji
i wskaźników zagospodarowania,
Æ terenów zainwestowanych wymagających przekształceń, rehabilitacji i rekultywacji,
Æ głównych zasad i kierunków rozwoju systemów infrastruktury technicznej,
Æ kierunków
rozwoju układu komunikacyjnego z uwzględnieniem powiązań
zewnętrznych i wewnętrznych poszczególnych rejonów w obrębie miasta,
Æ obszarów, dla których sporządzenie miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego będzie obowiązkowe (w tym obszarów wymagających
przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości, obszarów rozmieszczenia
obiektów o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 i obszarów przestrzeni
publicznej),
Æ obszarów,
dla
których
miasto
zamierza
sporządzić
miejscowy
plan
zagospodarowania przestrzennego (w tym obszarów wymagających zmiany
przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne).
4. ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
Niniejsze opracowanie zawiera materiały o charakterze analitycznym i studialnym, wykonane
zarówno na etapie prac nad Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego miasta Józefowa, jak i zmian do Studium. Obejmuje rozpoznanie
zewnętrznej i wewnętrznej sytuacji miasta oraz określa problemy i sposoby ich
rozwiązywania.
Dokument niniejszy utrzymuje główne tendencje i kierunki zmian określone w
dotychczasowym opracowaniu studialnym, z uwzględnieniem wynikających z upływu czasu i
postępującego rozwoju miasta zmian, niezbędnych do prowadzenia właściwej polityki
przestrzennej.
5
Studium ma formę nowego, jednolitego i kompletnego dokumentu. Zakres i jego układ
podporządkowany został wymaganej ustawowo treści Studium oraz wypełnieniu wyżej
wymienionych funkcji.
W związku z powyższym problematykę studium miasta Józefowa ujęto w rozdziałach
tematycznych, w których zawarto zagadnienia wskazane w Art. 10 ustawy o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym.
Tabela 1. Problematyka Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta
Józefowa (zgodnie z Art. 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym)
DZIAŁ I. WPROWADZENIE
OBEJMUJE PODSTAWOWE INFORMACJE O OPRACOWANIU
DZIAŁ II. UWARUNKOWANIA ROZWOJU
Rozdział I.
Stan środowiska przyrodniczego i
kulturowego
OBEJMUJE UWARUNKOWANIA:
WYNIKAJĄCE Z ROZPOZNANIA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
WYNIKAJĄCE Z ROZPOZNANIA WARTOŚCI KULTUROWYCH
Rozdział II.
Stan zagospodarowania miasta
WYNIKAJĄCE Z DOTYCHCZASOWEGO PRZEZNACZENIA I
ZAGOSPODAROWANIA TERENU
WYNIKAJĄCE ZE STANU ŁADU PRZESTRZENNEGO I WYMOGÓW
JEGO OCHRONY
WYNIKAJĄCE Z STANU PRAWNEGO GRUNTÓW
WYNIKAJĄCE ZE STANU SYSTEMÓW KOMUNIKACJI I
INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ
WYNIKAJĄCE Z ZADAŃ SŁUŻĄCYCH REALIZACJI
PONADLOKALNYCH CELÓW PUBLICZNYCH
Rozdział III.
Infrastruktura społeczna
WYNIKAJĄCE Z JAKOŚCI I WARUNKÓW ŻYCIA MIESZKAŃCÓW
WYNIKAJĄCE Z POTRZEB ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA
LUDNOŚCI I JEJ MIENIA
WYNIKAJĄCE Z POTRZEB I MOŻLIWOŚCI ROZWOJU GMINY
DZIAŁ III. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Rozdział I.
Struktura funkcjonalnoprzestrzenna miasta
Rozdział II.
Środowisko przyrodnicze i
dziedzictwo kulturowe
Rozdział III.
Cele i zadania polityki
przestrzennej
KIERUNKI
ZMIAN
W
STRUKTURZE
PRZESTRZENNEJ
I
PRZEZNACZANIU TERENÓW
KIERUNKI I WSKAŹNIKI DOTYCZĄCE ZAGOSPODAROWANIA ORAZ
UŻYTKOWANIA TERENÓW
KIERUNKI ROZWOJU KOMUNIKACJI
KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ
TERENY ZAMKNIĘTE
OBSZARY I ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA, JEGO ZASOBÓW,
OCHRONY PRZYRODY I KRAJOBRAZU KULTUROWEGO
OBSZARY WYMAGAJĄCE REKULTYWACJI
OBSZARY I ZASADY OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO I
ZABYTKÓW
INWESTYCJE CELU PUBLICZNEGO O ZNACZENIU
PONADLOKALNYM
INWESTYCJE CELU PUBLICZNEGO O ZNACZENIU LOKALNYM
OBSZARY DLA KTÓRYCH GMINA ZAMIERZA SPORZĄDZIĆ
MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
6
Ze względu na położenie miasta Józefowa, jak i szczególną specyfikę niektórych
określonych w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uwarunkowań, jako
nie występujące na obszarze miasta, pominięte zostały zagadnienia związane z
występowaniem: obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych (art. 10 ust. 1 pkt 10),
udokumentowanych złóż kopalin (art. 10 ust. 1 pkt 11), terenów górniczych (art. 10 ust. 1 pkt
12), obiektów i obszarów, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny (art. 10
ust. 2 pkt 12), obszarów pomników zagłady i ich stref ochronnych (art. 10 ust. 2 pkt 13), nie
występuje także w obrębie miasta Józefowa problematyka, która wprowadza ustawowy
wymóg sporządzenia planów miejscowych (art. 10 ust. 2 pkt 8)
Pozostałe uwarunkowania i ustalenia zostały połączone w bloki problemowe
zaprezentowane w powyższej tabeli i przedstawione w kolejności ich faktycznego
analizowania.
Problematykę uwarunkowań, zasad i kierunków rozwoju miasta przedstawiono na planszach
tematycznych. Na elaborat studium składają się:
Æ Wielobranżowa część opisowa z załączonymi schematami i rysunkami obrazującymi
uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego;
Æ Plansza graficzna w skali 1:5000 „Kierunki zagospodarowania przestrzennego
miasta”.
5. MATERIAŁY WYJŚCIOWE
W trakcie prac nad Studium analizie poddano następujące materiały i opracowania:
5.1 Materiały geodezyjno-kartograficzne i inwentaryzacyjne
Æ
Æ
Æ
Æ
podkład geodezyjny miasta; skala 1:5000;
mapa zasadnicza miasta, skala 1:1000;
mapa topograficzna; skala 1:10000;
uproszczona inwentaryzacja urbanistyczna (wykonana dla potrzeb niniejszego
opracowania - materiał roboczy), skala 1:5000.
5.2 Plany miejscowe
Æ Nieobowiązujący już Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miasta
Józefowa zatwierdzony Uchwałą Nr 35/VI/89 Miejskiej Rady Narodowej w Józefowie
z dnia 29 marca 1989 roku (Dz. Urz. WSW Nr 12/1989 poz. 89), zmieniony Uchwałą
Nr 52/II/94 Rady Miejskiej w Józefowie z dnia 28 listopada 1994 roku (Dz. Urz. Woj.
Warszawskiego Nr 24/1994 poz. 844-845);
Æ Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Józefowa etap I, uchwalona Uchwałą Nr 392/III/2002 Rady Miasta Józefowa z dnia 18 stycznia
2002 r.;
Æ Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Józefowa etap II, uchwalona Uchwałą Nr 418/III/2002 Rady Miasta Józefowa z dnia 11 lipca
2002 r.;
Æ Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Józefowa etap IIIA, uchwalona Uchwałą Nr 69/IV/2003 Rady Miasta Józefowa z dnia 9 maja
2003 r.;
Æ Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Józefowa dla terenów
objętych uchwałą Nr 164/IV/2004r z dnia 26 lutego 2004r. uchwalony Uchwałą Nr
235/IV/2004 Rady Miasta Józefowa z dnia 23 września 2004 r.;
7
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego otoczenia projektowanej ul.
Szerokiej na obszarze miasta Józefowa uchwalony Uchwałą Nr 392/III2002 Rady
Miasta Józefowa z dnia 27 maja 2004 r.;
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego „Centrum miasta Józefowa”
uchwalony Uchwałą Nr 251/IV/2004 Rady Miasta Józefowa z dnia 10 grudnia 2004 r.;
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Józefowa ograniczony
ulicami: Nadwiślańską, Graniczną, projektowaną Godebskiego, Kempingową oraz
granicami korytarza projektowanej Trasy Nadwiślańskiej uchwalony Uchwałą Nr
386/IV/2005 Rady Miasta Józefowa z dnia 28 czerwca 2005 r.;
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy Drogowców i Alei
Przyszłości w Józefowie, uchwalony Uchwałą Nr 504/IV/2006 Rady Miasta Józefowa
z dnia 31 marca 2006 r.;
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru Kolonia Błota w
Józefowie uchwalony Uchwałą Nr 426/IV/2005 Rady Miasta Józefowa z dnia 29 lipca
2005 r.
5.3 Opracowania planistyczne i studialne
Æ Koncepcja
Polityki Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, opublikowana
w Monitorze Polskim Nr 26, poz. 432 z 16.08.2001 r.;
Æ Strategia Rozwoju Województwa Mazowieckiego;
Æ Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego;
Æ Strategia Zrównoważonego Rozwoju Powiatu Otwockiego;
Æ Strategia Rozwoju Józefowa;
Æ Plan Rozwoju Lokalnego Miasta Józefowa.
5.4 Opracowania i materiały studialne i analityczne
Æ Roczniki statystyczne GUS z lat 1998 – 2006,
Æ Ludność, ruch naturalny i migracje w województwie mazowieckim w 2001r. –
publikacja Urzędu Statystycznego w Warszawie, 2002r. (Narodowy Spis
Powszechny),
Æ Zmiany strukturalne grup podmiotów gospodarki narodowej w województwie
mazowieckim w 2001 r. – publikacja Urzędu Statystycznego w Warszawie, 2002 r.
(Narodowy Spis Powszechny),
Æ Materiały
dotyczące poszczególnych zagadnień branżowych ujętych w
dotychczasowym studium uwarunkowań, zaktualizowane dla potrzeb niniejszego
opracowania z zakresu: inżynierii, komunikacji i ochrony środowiska.
Æ Problemy ochrony środowiska naturalnego gmin w Polsce u progu XXI wieku,
R. Kalbarczyk – raport Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej, Warszawa 2001r.,
6. STAN OPRACOWAŃ PLANISTYCZNYCH
Na terenie miasta Józefowa obowiązuje 8 miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego.
W chwili obecnej opracowywane są kolejne plany dla wybranych fragmentów miasta. Wśród
nich wyróżnić należy dwie grupy planów ze względu na stan zaawansowanie prac i
procedury planistycznej:
Plany zaawansowane – na etapie uzyskanych uzgodnień projektu planu:
Æ Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Górki w
Józefowie.
Æ Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Centrum Michalina w
Józefowie.
8
Plany w trakcie opracowywania – na etapie koncepcji i wstępnego projektu planu:
Æ Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu Nowej Wsi.
Æ Projekt
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Michalina
Wschodniego w Józefowie.
Æ Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu „hotelu Pod
Dębami i otoczenia terenu hotelu Pod Dębami”.
Æ Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Józefowa etap IIIB.
9
Dział II – Uwarunkowania Rozwoju
D Z I A Ł II. U W A R U N K O W A N I A
ROZWOJU
Rozdział I. Stan środowiska przyrodniczego i kulturowego
1. DIAGNOZA STANU ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1.1. Położenie geograficzne miasta i powiązania przyrodnicze z otoczeniem
Miasto Józefów położone jest w Dolinie Środkowej Wisły, w jej wschodniej części.
Reprezentowane są tu wszystkie plejstoceńskie i holoceńskie formy geomorfologiczne
występując w dolinie Wisły.
Pod względem przyrodniczym Józefów jest jednym z ważniejszych ogniw systemu
przyrodniczego regionu.
Stanowi fragment:
Æ Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 – Dolina Środkowej Wisły;
Æ Mazowieckiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny;
Æ Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu;
Æ kompleksu lasów i osiedli leśnych o walorach klimatyczno-uzdrowiskowych tzw.
pasma otwockiego.
Kompleks lasów pasma otwockiego jest podstawową bazą zasilającą w systemie
nawietrzania Warszawy. Lasy wchodzące w skład Mazowieckiego Parku Krajobrazowego i
jego otuliny są częścią ponadregionalnego ciągu przyrodniczego od Garwolina po Puszczę
Białą.
Dolina środkowej Wisły charakteryzuje się szczególnymi wartościami przyrodniczymi w skali
ponadregionalnej. Walory przyrodnicze i krajobrazowe tego obszaru sprawiły, że znalazł się
on w strukturze Europejskiej Sieci Obszarów Ekologicznych (ECONET). Głównym celem
utworzenia Europejskiej Sieci Ekologicznej było zintegrowanie obszarów chronionych
istniejących w poszczególnych krajach europejskich i potencjalnych obszarów
przewidzianych do ochrony w spójny system ECONET, zgodnie z przyjętymi kryteriami i
standardami (za dr Anną Liro 1995).
Minister Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Rolnictwa objął ten fragment rzeki
ochroną rezerwatową. Na terenie miasta Józefowa w dolinie Wisły zostały utworzone dwa
rezerwaty przyrody: Wyspy Świderskie i Wyspy Zawadowskie.
Dolina Świdra również została objęta ochroną rezerwatową i tworzy ciąg przyrodniczy o
znaczeniu regionalnym.
1.2. Charakterystyka warunków środowiska naturalnego
Rzeźba terenu.
Miasto Józefów położone jest w dolinie Wisły i Świdra. Reprezentowane są tu wszystkie
poziomy tarasowe doliny od tarasu zalewowego poprzez tarasy nadzalewowe do tarasu
wydmowego.
Najwyżej położone tereny występują przy północno-wschodniej granicy miasta, na wydmie
(113 m npm.), najniżej w zachodniej części, w strefie korytowej Wisły (85 m npm.).
Przestrzennie w większości zabudowa miejska zlokalizowana jest na tarasie nadzalewowym
i wydmowym Wisły. Granica tarasów jest nieczytelna w terenie, często przykryta utworami
eolicznymi. Formy wydmowe występują w części wschodniej i północno-zachodniej miasta.
10
Wyraźną formą w terenie jest skarpa oddzielająca taras zalewowy od tarasu nadzalewowego
Wisły (wysokość względna osiąga około 5 m).
Powierzchnia tarasu zalewowego jest urozmaicona, z licznymi obniżeniami - dolinkami
przelewowymi i zbiornikami wodnymi. Strefę korytową oddziela od wyższej części tarasu 2-3
metrowa krawędź. Jest to granica terenów zalewanych przy tzw. średniej wysokiej wodzie.
Dolina Świdra jest wyraźnie wykształcona w terenie. Krawędzie erozyjne osiągają wysokość
1,5-4 m. Taras zalewowy stanowi płaską powierzchnię wyniesioną 1-2 m. nad zwierciadło
wody w rzece przy stanie średnim; taras nadzalewowy jest wyniesiony 1-3,5 m nad taras
zalewowy i nie stanowi ciągłej powierzchni.
Wody powierzchniowe.
Układ hydrograficzny terenu opracowania tworzą rzeki: Wisła, Świder i Mienia. Są to rzeki
graniczne.
Koryto Wisły na wysokości Józefowa ma charakter naturalny. Brak jest obwałowań.
Teoretycznie przy stanie średnim wody, zalewana jest cała zachodnia część tarasu
zalewowego.
Przy stanach powodziowych zalewany jest cały taras.
W obrębie strefy korytowej liczne smugi i obniżenia przelewowe wypełnione są wodą także
przy stanach niskich i średnich Wisły.
W strefie przykrawędziowej tarasu zalewowego występuje szereg drobnych zbiorników
wodnych lokalnych podmokłości. Na wysokości osiedla Nowa Wieś uformowało się jezioro
Łacha, jedna z największych łach - starorzeczy Wisły w tym rejonie. Odpływ wód z jeziora
następuje do Wisły poprzez "Strugę pod Małpim Gajem". Wysokie walory przyrodnicze i
krajobrazowe doliny Wisły spowodowały wprowadzenie na te tereny ochrony rezerwatowej.
Świder i Mienia biorą początek poza terenem opracowania. Rzeki te płyną również
naturalnymi dolinami z wykształconymi tarasami. Obie rzeki są w obrębie miasta chronione
jako rezerwaty.
Budowa geologiczna. Grunty budowlane.
Dolina środkowej Wisły była w plejstocenie miejscem intensywnej erozji i gromadzenia się
osadów rzecznych i wodnolodowcowych. W podłożu na obszarze prawie całego Józefowa
występują zatem wyłącznie piaski różnych frakcji, pospółki i żwiry osiągające miąższość
ponad 70 m i spoczywające na iłach pstrych pliocenu.
Jedynie we wschodniej części miasta wśród osadów tarasu otwockiego na niewielkim
fragmencie w podłożu spotkać można serię rzeczno-zastoiskowych pyłów, pyłów
piaszczystych i glin pylastych o miąższości 2,5 m, a występujących na głębokości ponad
3 m.
Osady rzeczne tarasów plejstoceńskich pokryte są serią piasków eolicznych tworzących
cienkie pokrywy, lub budujących wydmy.
Holoceński taras zalewowy jest formą bardzo młodą. Uformowany został przez Wisłę w ciągu
ostatnich 200 lat. W jego obrębie na korytowych piaskach rzecznych leżą mady powodziowe,
pyły, namuły pylaste o miąższości do 2,5 m. W dolinkach przelewowych piaski rzeczne
przewarstwiają się z madami.
Podłoże budowlane na terenie miasta stanowią piaski eoliczne i plejstoceńskie piaski
rzeczne. Piaski eoliczne drobne występują w stanie luźnym lub średniozagęszczonym. Są
one dość dobrym podłożem budowlanym.
Plejstoceńskie piaski rzeczne są średniozagęszczone, sporadycznie luźne i stanowią dobre,
jednorodne podłoże budowlane.
Grunty tarasu zalewowego stanowią słabe podłoże budowlane i praktycznie nie nadają się
do bezpośredniego posadowienia.
Wody gruntowe.
Wody podziemne na terenie miasta Józefowa występują w utworach piaszczysto-żwirowych,
tworząc jedną warstwę wodonośną o miąższości do 70 m. Zwierciadło wód jest swobodne,
11
odpływ następuje w kierunku Wisły i Świdra. Poziom wód gruntowych zależy od okresowego
bilansu opadów i parowania na tarasie zalewowym jak również od stanów wód w Wiśle.
Wpływ stanów wód w Wiśle na wody podziemne praktycznie ogranicza się do obszaru tarasu
zalewowego.
Na tarasach nadzalewowych poziom wód gruntowych zależy w zasadzie wyłącznie od
przebiegu pór roku i opadów.
Generalnie część miasta leżąca na tarasie nadzalewowym i wydmowym charakteryzuje się
stosunkowo głębokim (3-4 m ppt.) występowaniem wód gruntowych.
Taras zalewowy nawet w okresach średnich stanów wody w Wiśle charakteryzuje się
wysokim poziomem wód gruntowych; notuje się tu też znaczne jego wahania.
Gleby.
Gleby rolnicze występują w obrębie tarasu zalewowego. Są to mady średnie i lekkie o
niewykształconym profilu, w obniżeniach mady ciężkie.
Szata roślinna.
Dominującym elementem roślinnym na terenie Józefowa są lasy. Rocznik statystyczny
Województwa Warszawskiego z 2003 roku podaje wielkość powierzchni miasta zajętą przez
lasy - 802 ha, co stanowi 33,5% jego powierzchni.
Dominującym gatunkiem zieleni wysokiej jest sosna w wieku 25-85 lat. W części wschodniej
znaczny udział ma drzewostan ponad 100 letni.
Nikły udział w strukturze gatunkowej mają drzewostany liściaste. Są to niewielkie fragmenty
z dominacją dębu, brzozy, w dolinach olchy.
Michalin i Józefów, to typowe osiedla leśne - ostatnio jednak w znacznym stopniu
zabudowujące się kosztem powierzchni leśnej.
W strefie korytowej Wisły dominuje zieleń naturalna - typowe zbiorowiska łęgowe o dużej
wartości przyrodniczej, oraz zarośla wikliny.
W obrębie wyższych części tarasu zalewowego przeważają użytki zielone z dużym udziałem
zadrzewień pojedynczych, kępowych, smugowych wzdłuż cieków i obniżeń. Gatunkowo
dominuje olcha, wierzba, topola.
Rzece Świder towarzyszą bogate zakrzewienia. Przeważają gatunki liściaste: głównie olcha,
rzadziej jesion, wiąz, klon.
Klimat.
Według podziału Polski na dzielnice rolniczo-klimatyczne (R. Gumińskiego), Józefów
położony jest w klimatycznej Dzielnicy Środkowej, obejmującej wschodnią część Niziny
Wielkopolskiej oraz Nizinę Mazowiecką. Jest to obszar o najmniejszym w Polsce opadzie
rocznym (poniżej 550mm).
Liczba dni mroźnych wynosi od 30 do 50 w roku, a dni z przymrozkami od 100 do 110, czas
trwania pokrywy śnieżnej od 38 do 60 dni w roku. Częstość opadu gradowego jest mała.
Częstość silnych wiatrów zmniejsza się od zachodu ku wschodowi. Okres wegetacyjny trwa
200-220 dni.
Liczbową charakterystykę warunków klimatycznych wg. danych Instytutu Meteorologii i
Gospodarki Wodnej podaje poniższe zestawienie:
O
Æ średnia roczna temperatura: 6,9 - 7,1 C
O
Æ średnia temperatura miesiąca najcieplejszego, lipca: 17,6 - 18 C
O
Æ średnia temperatura miesiąca najchłodniejszego, lutego: 4,1 – 4,8 C
Æ średnia suma opadu rocznego (okres 1956-1970): 560 - 623 mm
Æ liczba dni z pokrywą śnieżną: 40 – 45
Æ średnia roczna wilgotność powietrza: 69%
Æ średnia prędkość wiatru: 3,0 m/sek.
Na badanym terenie najczęściej notowane są wiatry z kierunku zachodniego (17,7%).
Najrzadziej są notowane wiatry z sektora północno-wschodniego. Częste są wiatry
południowo-zachodnie.
12
Józefów charakteryzuje się specyficznym klimatem lokalnym kształtowanym śródleśnym
położeniem i charakterem leśnym jego osiedli.
Są to suche, ciepłe, zaciszne tereny. Specyficzna wartość klimatyczna lasów Józefowa
polega na wyjątkowo wysokim stężeniu olejków eterycznych - fitoncydów, których największe
stężenie występuje w warstwach przyziemnych.
Cecha ta decyduje o wartościach uzdrowiskowych klimatu miasta.
1.3 Obszary i obiekty prawnie chronione
Miasto Józefów położone jest na terenach o wysokich walorach przyrodniczych i
krajobrazowych. Są to tereny o znacznym stopniu naturalności jak: strefa korytowa i taras
zalewowy Wisły, dolina Świdra, pokrywy eoliczne tarasu nadzalewowego i wydmowego
Wisły z zabudową położoną w lasach, kompleksy leśne z udziałem starodrzewu, wydmy.
Głównym bogactwem są lasy kształtujące specyficzny mikroklimat charakteryzujący się
wartościami uzdrowiskowymi zbliżonymi do klimatu sąsiedniego Otwocka.
Wymienione wartości spowodowały objęcie znacznych części miasta różnymi formami
ochrony.
Rezerwaty przyrody
Koryto środkowej Wisły, w tym odcinek na wysokości Józefowa, ze względu na wysoką
wartość przyrodniczą i krajobrazową, zostało objęte ochroną rezerwatową, w szczególności
kompleks elementów kształtujących charakter rzeki: rzeźba terenu, flora i fauna.
W 1998 roku powstały dwa rezerwaty "Wyspy Zawadowskie” i „Wyspy Świderskie”.
Rezerwat Wyspy Świderskie położony na obszarze gminy Konstancin - Jeziorna oraz w
miastach Karczew, Otwock i Józefów o łącznej powierzchni 572,28 ha, na terenie miasta
Józefowa o powierzchni 180,23 ha obejmuje obszary następujących działek: działki nr ewid.
1, 2, 3 w obrębie 54, działki nr ewid. 1, 2 w obrębie 58, działki nr ewid. 1, 2, 3, 4 w obrębie
65, działki nr ewid. 1, 3 w obrębie 70, działki nr ewid. 1, 2, 3, 4, 12 w obrębie 72, działki nr
ewid. 1, 2, 3 w obrębie 74.
Rezerwat Wyspy Świderskie położony na obszarze gminy Konstancin - Jeziorna oraz w
mieście Warszawa (dzielnice: Wilanów i Wawer) oraz mieście Józefów o łącznej powierzchni
530,28 ha, na terenie miasta Józefowa o powierzchni 139,87 ha obejmuje obszary
następujących działek: działka nr ewid. 1 w obrębie 1, działki nr ewid. 1, 2, 3, 4, 5 w obrębie
6, działki nr ewid. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 w obrębie 8, działki nr ewid. 1, 2, 3, 4, 5, 6 w obrębie 13,
działka nr ewid. 1 w obrębie 51.
Bezpośrednim celem ochrony rezerwatowej jest zachowanie i ochrona miejsc gniazdowania i
żerowania rzadkich gatunków ptaków, ostoi bogatej fauny związanej ze środowiskiem
wodnym.
Ochroną rezerwatową objęto także rzekę Świder, jest to rezerwat krajobrazowy. Obejmuje
rzekę od mostu w Świdrach Wielkich w górę oraz rzekę Mienię z terenami przyległymi do
nich o szerokości 20 m od linii brzegowej z każdej strony.
Celem utworzenia rezerwatu było zachowanie naturalnego charakteru rzek, tworzących
bogato rozwiniętą dolinę (skarpy, przełomy, meandry, starorzecza, zakola) oraz nadbrzeżnej
roślinności i bogatej fauny nadwodnej. Rezerwat jest otwarty dla ruchu turystycznego.
Mazowiecki Park Krajobrazowy
Lasy wschodniej części miasta wchodzą w skład Mazowieckiego Parku Krajobrazowego.
Park ten o ogólnej powierzchni wynoszącej ponad 14 tys. ha, obejmuje oprócz fragmentu
Józefowa części terenu 6 innych gmin w województwie mazowieckim.
13
Park utworzony został w celu ochrony szczególnych wartości krajobrazowych,
przyrodniczych i klimatycznych. Obejmuje głównie kompleksy leśne różnych siedlisk.
Strefa ochronna – otulina MPK obejmuje swym zasięgiem fragment lasów i zabudowy na
działkach leśnych i dolinę Świdra do linii kolejowej.
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu
Znaczne fragmenty miasta wchodzą w skład Warszawskiego Obszaru Chronionego
Krajobrazu. Na tych terenach obowiązują zakazy i ograniczenia dotyczące
zagospodarowania, wynikające z przepisów szczególnych.
Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków
Szczególną formą ochrony o znaczeniu ponadregionalnym stało się ustanowienie Obszarów
Specjalnej Ochrony Ptaków (OSO) - (Special Protection Areas - SPA) wyznaczonej na
podstawie Dyrektywy Rady 79/409/EWG w sprawie ochrony dzikich ptaków w ramach
projektu Natura 2000, tzw. dyrektywy "Ptasiej". W granicach OSO, ustanowionych
Rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków
Natura 2000, znalazło się blisko 500 ha gruntów położonych w granicach miasta Józefowa w
ramach obszaru Dolina Środkowej Wisły. Na terenie miasta obszar ten pokrywa się
częściowo z rezerwatami przyrody, obejmując swym zasięgiem rezerwaty "Wyspy
Zawadowskie” i „Wyspy Świderskie” oraz w całości znajduje się w obszarze Warszawskiego
Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Uznanie obszaru za Obszar Szczególnej Ochrony (OSO) pociąga za sobą zarówno pewne
ograniczenia, jak i ukierunkowania prowadzonej na tym obszarze gospodarki. Stwierdzenie
to nie odnosi się do tych obszarów, które niezależnie od uznania za OSO, objęte są innymi
formami ochrony przyrody, takimi jak rezerwat przyrody czy park krajobrazowy. Na
obszarach takich obowiązują rygory odpowiednich planów ochrony.
Lasy ochronne
Zgodnie z przepisami szczególnymi, lasy położone w granicach administracyjnych miasta
mają status lasów ochronnych.
Pomniki przyrody
W obrębie miasta znajduje się 14 drzew wpisanych do rejestru Konserwatora Przyrody jako
pomniki przyrody. Są to:
Tabela 1. Wykaz drzewostanu ujętego w rejestrze Konserwatora Przyrody
Nr rejestru
Lokalizacja
Opis
101
os. Dębinka, ul. Nadwiślańska 122, obok zabudowań
dąb szypułkowy
227
os. Dębinka, ul. Nadwiślańska 252, na skarpie
dąb szypułkowy - „Dąb adm.
Józefa Unruga”
793
3 dęby szypułkowe
794
3 dęby szypułkowe
183
os. Dębinka, przy szosie Warszawa - Karczew
dąb szypułkowy
320
os. Nowa Wieś
dąb szypułkowy
545
ul. 3 Maja 83, obok kościoła
sosna zwyczajna
584
ul. Powstańców Warszawy 27
lipa drobnolistna
636
ul. Wspólna
dąb szypułkowy
637
ul. Westerplatte / ul. Teatralna
jarząb pospolity
14
Patrz Rysunek 1. Uwarunkowania środowiska przyrodniczego
1.4. Degradacje i skażenia
Głównym zagrożeniem dla środowiska przyrodniczego Józefowa jest proces niszczenia
środowiska leśnego, głównie poprzez nieuzasadnioną a czasami wręcz samowolną wycinkę
drzew na zabudowywanych działkach oraz poprzez traktowanie pozostających bez kontroli
lasów jako miejsc wywózki odpadów.
W granicach miasta, ani w jego bezpośrednim sąsiedztwie, nie występują duże zakłady
przemysłowe oraz inne obiekty uciążliwe. Zanieczyszczenia powietrza są pochodzenia
miejscowego, lokalnego i wynikają z dużej ilości rzemiosła (warsztatów) produkcyjnego, z
ruchu samochodowego i z ogrzewania budynków.
Brak monitoringu uniemożliwia jednoznaczną ocenę zagrożeń. Można jednak przyjąć, że
poziom zanieczyszczeń utrzymuje się w granicach dopuszczalnych norm.
Brak kanalizacji w dużej części miasta i przepuszczalne grunty są przyczyną zagrożeń dla
wód podziemnych. Wody środkowej i zachodniej części określone zostały jako słabo lub
wyraźnie zmienione. Zanieczyszczenia pochodzą z lokalnych szamb. Ocena powyższa nie
dotyczy poziomu użytkowego 20-40 m.
Zanieczyszczone są wody powierzchniowe. Źródła zanieczyszczeń zlokalizowane są poza
terenem opracowania.
Przez teren opracowania biegną trasy komunikacyjne będące źródłem hałasu. Są to Trakt
Nadwiślański – droga wojewódzka nr 801, ul. Marsz. J. Piłsudskiego, Gen. W. Sikorskiego,
droga wojewódzka nr 721 (biegnąca ulicami: Wiązowska, Jarosławska, Wawerska i Kard. S.
Wyszyńskiego) oraz linia PKP.
1.5. Uwarunkowania ochrony i kształtowania środowiska
Uwarunkowania i predyspozycje wynikające z naturalnych warunków i walorów
środowiska.
Warunki budowlane w przeważającej części miasta są bardzo dobre i dobre. Grunty
nośne przepuszczalne, poziom wody gruntowej na głębokości przeważnie 3-5 m ppt.
Tereny niebudowlane to tarasy Wisty i Świdra, gdzie występują zalewy powodziowe,
utrzymuje się wysoki poziom wód gruntowych i występują słabonośne grunty.
Podstawowym walorem i wartością przyrodniczą Józefowa są lasy i zadrzewienia,
kształtujące specyficzny - o charakterze uzdrowiskowym - klimat miasta.
Zachowanie powierzchni leśnych jest możliwe poprzez kształtowanie zagospodarowania
wyłącznie na dużych działkach (minimum 1500 m2) z zachowaniem co najmniej 80%
powierzchni biologicznie czynnej na każdej działce. Konieczne jest również ograniczenie
gabarytów, kubatury i wysokości budynków.
Ochronie prawnej podlegają: rezerwat rzeki Świder, rezerwaty „Wyspy Świderskie” i
„Wyspy Zawadowskie”, Mazowiecki Park Krajobrazowy, Obszar Specjalnej Ochrony
Ptaków – Natura 2000, Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu oraz pomniki
przyrody.
Doliny Wisły i Świdra predysponują do rozwoju funkcji rekreacyjnej i turystycznej.
Walory bioklimatyczne predysponują do rozwoju funkcji sanatoryjnej i rekreacyjnej.
15
2. ŚRODOWISKO KULTUROWE
2.1 Rozwój historyczny miasta
Józefów jest stosunkowo młodym miastem. Prawa miejskie otrzymał w 1962 roku.
Do czasu wybudowania w 1877 roku linii kolejowej do Lublina przez Otwock na terenie
obecnego Józefowa znajdowały się niewielkie osady. Według „Topograficznej karty
Królestwa Polskiego” z około 1825 roku osadami tymi były Błota, Świdry Małe, Górki i
Ryczyca (patrz załączona mapka).
Rozwój osadnictwa po oddaniu do użytku linii kolejowej związany był głównie z odkryciem
przez mieszkańców Warszawy niezwykłych walorów przyrodniczych i klimatycznych tzw.
pasma otwockiego. Istotną rolę w tym odkryciu i później w jego rozpropagowaniu miał Michał
Elwiro Andriolli - rysownik i ilustrator (m.in. ówczesnego wydania „Pana Tadeusza” Adama
Mickiewicza).
Miejscowości położone wzdłuż kolei pomału zaczęły przekształcać się w letniska i
uzdrowiska.
Na przełomie XIX i XX wieku coraz więcej dokumentów historycznych wymienia
miejscowości położone w tzw. paśmie otwockim, wchodzące obecnie w obszar miasta.
Pojawiają się nazwy: Józefów, Dębinka, Michalin, Emilianów.
W roku 1905 na terenie Emilianowa zostaje wybudowany kościół rzymsko-katolicki, a w roku
1919 powstaje parafia i niedługo po tym cmentarz.
W roku 1912 zostaje wybudowana kolejka wąskotorowa Warszawa - Karczew biegnąca
przez teren obecnego Józefowa i Otwocka, co powoduje większy napływ wczasowiczów i
osób pragnących osiedlić się w tej okolicy.
W roku 1921 liczba ludności stałej w Józefowie wynosiła 553 osoby, w Michalinie 136 osób,
a w roku 1938 odpowiednio 1480 i 640 osób - co oznacza ok. trzykrotny wzrost liczby
ludności na obszarze obecnego miasta w okresie międzywojennym. Szacuje się, że w roku
1938 ludności sezonowej (wczasowiczów) było w Józefowie ok. 4100 osób, w Michalinie ok.
4300 osób.
Analizując mapę sztabową WIG z 1932 roku można stwierdzić, że już w latach trzydziestych
większość obecnie zainwestowanych terenów było rozparcelowanych na działki budowlane i
posiadało regularną siatkę ulic dojazdowych (patrz załączona mapka).
Tuż przed wybuchem wojny rozpoczęto budowę budynku szkolnego dla działającej już od
kilku lat szkoły powszechnej oraz rozpoczęto budowę tymczasowej remizy dla powstałej na
terenie Józefowa Ochotniczej Straży Pożarnej.
Najdynamiczniejszy rozwój osadnictwa na obszarze obecnego miasta nastąpił w latach
powojennych, a dokładnie w latach 1945-1960. Wówczas to z liczących łącznie niewiele
ponad 2 tys. mieszkańców miejscowości powstało kilkunastotysięczne miasto. Tak ogromny
wzrost liczby ludności związany był z prawie całkowitym zniszczeniem Warszawy w okresie
wojny.
Ludność powracająca po wojnie do Warszawy nie mogąc znaleźć na jej obszarze mieszkań
chętnie zamieszkiwała w Józefowie - miejscowości dobrze skomunikowanej ze stolicą.
Sprzyjała temu także ówczesna polityka państwa (objęcie prawem kwaterunkowym prawie
wszystkich ocalałych w czasie wojny domów mieszkalnych).
Józefów w chwili otrzymania praw miejskich w 1962 roku liczył prawie 17 tys. mieszkańców.
W latach powojennych zmienił się także charakter miasta. Z letniskowej miejscowości
podmiejskiej Józefów stał się miastem, w którym podstawową funkcją jest mieszkalnictwo.
Dominującą formą zabudowy mieszkaniowej są domy jednorodzinne na dużych działkach
przeważnie zalesionych.
2.2 Obiekty chronione
16
W Józefowie znajdują się 2 obiekty wpisane do rejestru zabytków oraz grupa obiektów o
wyjątkowych walorach kulturowych predysponowanych do ochrony.
Wśród nich dominują drewniane domy mieszkalne z przełomu wieków. Zdarzają się także
budynki z okresu międzywojennego.
Stan obiektów zabytkowych jest różny. W najgorszym stanie są budynki drewniane, po
wojnie przejęte przez urząd kwaterunkowy. Część z nich nie nadaje się już w praktyce do
remontu lecz najwyżej do rozbiórki i odtworzenia.
Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków:
Æ budynek mieszkalny przy ul. Leśnej 19,
Æ budynek mieszkalny przy ul. ul. Nadwiślańskiej 100 (budynek w Nowej Wsi).
Pozostałe obiekty zabytkowe (w ewidencji wojewódzkiego konserwatora zabytków):
Æ budynek mieszkalny przy ul. 3 Maja 65,
Æ budynek mieszkalny przy ul. 3 Maja 100 (Wiślana 2),
Æ Kościół p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej przy ul. 3 Maja,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Polnej 11,
Æ budynek mieszkalny przy ul. P. Skargi 1,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Gen. W. Sikorskiego 65,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Sosnowej 29,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Topolowej 2
Æ budynek mieszkalny przy ul. Uroczej 4b,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Uroczej 6a,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Uroczej 6b,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Uroczej 6c,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Kard. Wyszyńskiego 2,
Æ budynek Urzędu Miasta przy ul. Kard. Wyszyńskiego 3,
Æ budynek mieszkalny przy ul. ul. Wiosennej 9,
Æ budynek mieszkalny przy ul. ul. Wiślanej 4 (budynek przy ulicy),
Æ cmentarz przy parafii rzymsko-katolickiej z pomnikiem ofiar II wojny światowej przy ul.
M. Kopernika,
Æ budynek mieszkalny przy ul. ul. Bocznej / ul. Grota-Roweckiego,
Æ budynek mieszkalny przy ul. Wodociągowej (budynek należący do narożnej posesji
ul. M. Rodziewiczówny).
Na terenie miasta znajduje się 12 zabytkowych stanowisk archeologicznych, 7 z nich
znanych jest jedynie z odkryć przedwojennych i posiada przybliżoną lokalizację.
2.3 Charakter miasta jako wartość kulturowa
Józefów powstawał jako podmiejskie wczasowisko położone pośród lasów, w pobliżu rzek
Świder i Wisły. Jeszcze po wojnie przez długie lata stanowił ważne dla mieszkańców
17
Warszawy miejsce wypoczynku letniego. Chętnie też osiedlali się tu ludzie pragnący
mieszkać w bliskości z przyrodą. Te właśnie czynniki spowodowały, że po latach
dynamicznego rozwoju Józefów, już jako miasto, wciąż ma charakter osiedla leśnego. Na
terenie miasta dominuje zabudowa jednorodzinna niska na stosunkowo dużych
zadrzewionych działkach. Tego typu charakter miasta - ogrodu staje się na obszarze
aglomeracji warszawskiej coraz większą rzadkością. Utraciły go w dużym stopniu np. Otwock
i Sulejówek. W związku z tym wydaje się słuszne, aby ten specyficzny charakter miasta
został uznany za wartość kulturową.
Należy dążyć, aby leśny charakter części centralnej miasta oraz układ przestrzenny ulic i
działek (ustalony już na przełomie XIX i XX wieku) nie został w przyszłości - w wyniku
działań planistycznych i inwestycyjnych zagubiony.
Rysunek 2. Obiekty i obszary podlegające ochronie i nadzorowi Konserwatora Zabytków
Rozdział II. Stan zagospodarowania miasta
1. CHARAKTERYSTYKA MIASTA
Położenie i podstawowe wielkości charakteryzujące miasto
W wyniku reformy administracyjnej kraju (Ustawa o wprowadzeniu zasadniczego
trójstopniowego podziału terytorialnego państwa z 24 lipca 1998 r., Dz. U. Nr 96, poz. 603 i
Nr 104, poz. 656) miasto Józefów od 1999 r. znajduje się w granicach administracyjnych
utworzonego powiatu otwockiego, wchodzącego w skład województwa mazowieckiego.
Gmina miasto Józefów stanowi jedną z 8 gmin powiatu otwockiego, sąsiadując:
Æ od północy z m. st. Warszawą (dzielnica Wawer);
Æ od wschodu i południa z gminami: Wiązowa i Otwock;
Æ od zachodu przez rzekę Wisłę – z gminą Konstancin-Jeziorna.
Józefów położony jest w centralnej części województwa mazowieckiego, przy linii kolejowej
Warszawa – Lublin. Stanowi część aglomeracji warszawskiej.
Józefów jest gminą miejską. Prawa miejskie Józefów otrzymał w 1962 roku.
Miasto zajmuje obszar o powierzchni 2389 ha.
Liczba ludności, stan z 2007 r. – 17 112 osób.
W związku z powyższym gęstość zaludnienia wynosi - 681 mieszkańców/km2.
2. UWARUNKOWANIA PLANISTYCZNE – WYTYCZNE I WNIOSKI
2.1 Dokumenty planistyczne o charakterze ponadregionalnym
„Koncepcja polityki przestrzennego zagospodarowania kraju – Polska 2000 Plus” stanowi
podstawowy dokument o charakterze studialno-planistycznym, przedstawiający poglądy na
temat polityki przestrzennej państwa.
18
W ww. dokumencie wymieniono następujące uwarunkowania, które odnoszą się do
badanego obszaru, m.in.:
Æ aglomerację
warszawską
uznano
jako
biegun
wzrostu
efektywności,
konkurencyjności, innowacji i przedsiębiorczości;
Æ uznano Warszawę za metropolię o znaczeniu europejskim, wskazując jednocześnie,
że stanowi ona główne ogniwo dynamizujące przekształcenia strukturalne polskiej
przestrzeni;
Æ podkreślono europejską wagę warszawskiego węzła transportowego oraz wyznacza
korytarze transportowe pasm przyspieszonego rozwoju o znaczeniu europejskim,
krajowym i regionalnym;
Æ zaakcentowano znaczenie różnorodności biologicznej i krajobrazowej w odniesieniu
do europejskich sieci ekologicznych.
Rysunek 3. Diagram koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju
2.2 Dokumenty planistyczne o charakterze regionalnym
Regionalnymi dokumentami strategicznymi, które zawierają wykładnię niezbędnych
prorozwojowych założeń są: „Strategia rozwoju regionalnego województwa mazowieckiego”
oraz „Plan zagospodarowania przestrzennego województwa mazowieckiego”. Dokumenty te
stanowią kompleksową koncepcję działania na rzecz długotrwałego rozwoju regionu.
Zgodnie z Planem Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego
obszary będące w bezpośrednim sąsiedztwie Warszawy to obszary największych wpływów
aglomeracji o znacznych szansach dalszego rozwoju poprzez ich uznanie jako „obszarów
wsparcia” w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2000r. o zasadach wspierania rozwoju
regionalnego.
Do podstawowych cech aglomeracji warszawskiej, istotnych ze względu prowadzenia polityki
przestrzennej regionu zaliczyć należy:
Æ wysoki w skali kraju stopień urbanizacji;
Æ znaczący oraz stale rosnący potencjał gospodarczy i intelektualny;
Æ presja inwestycyjna na strefę podstołeczną;
Æ niewydolność układu komunikacyjnego;
Æ urbanizacja terenów leśnych i cennych przyrodniczo.
Priorytetami rozwoju województwa określonymi przez Strategię są natomiast:
Æ ochrona środowiska,
Æ transport i łączność,
Æ czynszowe budownictwo komunalne,
Æ bezpieczeństwo,
Æ edukacja,
Æ kultura.
Konkluzje:
Przyjęte podstawowe założenia polityki przestrzennej w ujęciu regionalnym pozwalają
zakładać, że na rozwój i prawidłowe przekształcanie się Józefowa największe znaczenie ma
dynamika rozwoju aglomeracji warszawskiej w połączeniu z dbałością o ochronę środowiska.
2.3 Dokumenty planistyczne o charakterze gminnym
Na obszarze Józefowa obowiązuje 9 miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego, obejmujących przede wszystkim bardziej zurbanizowane tereny, w tym
centralną część miasta.
19
Ze względu na fakt, że część z analizowanych opracowań sporządzono w oparciu o nie
obowiązujące już przepisy na mapach w skali 1:5000, ustalenia ich poddano analizie w
niniejszym studium.
Ponieważ plan ogólny dla obszaru całego miasta stracił moc, od 1 stycznia 2004 r.
prowadzenie polityki przestrzennej dla terenów nieposiadających obowiązującego planu
miejscowego, sprowadza się do wydawania decyzji o warunkach zabudowy i decyzji o
lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Konkluzje:
Z analizy uchwalonych w ostatnich latach planów oraz projektów planów o przesądzonych
rozwiązaniach przestrzennych, jak i tendencji inwestycyjnych określonych na podstawie
wydawanych decyzji o warunkach zabudowy wynika, że zmiany w Studium dotyczą w
głównej mierze:
Æ przesądzeń odnośnie podstawowego układu komunikacyjnego;
Æ dopuszczenia zabudowy mieszkaniowej na terenach dotychczas wyłączonych spod
zabudowy.
Zmiany te sprowadzają się do weryfikacji i uściślenia wypracowanych już ustaleń. W związku
z powyższym nie przewiduje się znaczących zmian w zakresie przeznaczenia terenów,
dążąc do zachowania specyficznego charakteru miasta w zieleni.
Proponowane w Studium zmiany dostosowane są do aktualnych i dających się przewidzieć
w najbliższej przyszłości potrzeb mieszkańców oraz tendencji rozwojowych miasta.
2.4
Wnioski i postulaty do zmiany
zagospodarowania przestrzennego
studium
uwarunkowań
i
kierunków
Jedną z podstawowych wytycznych, wpływających na kształtowanie przestrzeni miasta, są
wnioski i postulaty mieszkańców dążących do realizacji swych zamierzeń inwestycyjnych
oraz chcących wyrazić swoją opinię na temat polityki przestrzennej. Zgłaszane sukcesywnie
do Urzędu Miasta – szczególnie w okresie od kwietnia 2002 r. – postulaty stanowią cenną
informację o aktualnych tendencjach rozwojowych. Do niniejszego opracowania formalnie
złożonych wniosków, w ustawowym terminie, wpłynęło 78, ale analizie poddano również
wszystkie wcześniej zgłaszane kwestie. Dominują wnioski i postulaty dotyczące
dopuszczenia możliwości realizacji zabudowy mieszkaniowej, w tym szczególnie na
działkach leśnych oraz sugestie weryfikacji przebiegu ciągów komunikacyjnych.
Żądania dopuszczenia zabudowy na działkach, stanowiących grunt leśny, nie są dla władz
Józefowa nowym problemem. Już w latach 1995÷1999 ówczesny Zarząd Miasta trzykrotnie
występował do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z wnioskiem
o wydanie stosownych w tej sprawie decyzji, ponieważ uznano zasadność znacznej części
wniosków. Minister wydał szereg decyzji dopuszczających zabudowę na ponad stu działkach
w obrębie lasów ochronnych. Warunkiem dopuszczenia zabudowy było niezabudowywanie
więcej niż 20% powierzchni każdej z działek oraz zakaz wtórnych podziałów. Niekiedy
decyzje dotyczyły działek nie posiadających dojazdów, co stanowi do tej barierę dla ich
zabudowy. Konsekwentnie odmawiano jednak wydawania zgody na dopuszczenie zabudowy
na działkach leśnych w obrębie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego.
Wydane przez Ministra decyzje oraz zmiany w przebiegu granic Warszawskiego Obszaru
Chronionego Krajobrazu, powodują konieczność weryfikacji terenów, na których powinien
obowiązywać zakaz zabudowy.
Rysunek 4. Wnioski złożone do zmiany studium
3. POWIĄZANIA ZEWNĘTRZNE WPŁYWAJĄCE NA PRZESTRZEŃ MIASTA
20
Stopień powiązań zewnętrznych danej jednostki terytorialnej ma decydujące znaczenie w jej
rozwoju społecznym, gospodarczym oraz przestrzennym. W skali kraju oznacza to relacje
międzyregionalne,
wynikające
z
powiązań
administracyjnych,
ekonomicznych,
komunikacyjnych czy kulturowych. Dla stosunkowo niewielkich ośrodków miejskich, do
których zaliczyć należy Józefów, bardziej znaczącą rolę odgrywają powiązania
administracyjne w skali regionu – powiązania z aglomeracją warszawską.
Powiązania zewnętrzne można podzielić na powiązania komunikacyjne, funkcjonalne,
przyrodnicze i powiązania infrastruktury. Powiązania przyrodnicze i komunikacyjne zostały
omówione odpowiednio w rozdziałach: „Diagnoza środowiska przyrodniczego” oraz „Układ
komunikacyjny”.
3.1 Powiązania funkcjonalne
Józefów jako miasto ościenne Warszawy jest ściśle powiązane funkcjonalnie z aglomeracją
warszawską. Intensywny rozwój miasta w okresie powojennym związany był z
zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych dla osób pracujących w stolicy. Przez lata
miejscowości położone w paśmie otwockim, w tym także Józefów stanowiły istotne zaplecze
rekreacyjno-letniskowe dla mieszkańców aglomeracji warszawskiej. Związki gospodarcze z
Warszawą zakładów rzemieślniczych i zakładów drobnej wytwórczości działających w
Józefowie (kooperacja, rynek zbytu, świadczenie usług), są od dawna bardzo silne, zaś
wyjazdy do pracy do Warszawy stanowią znaczną część ogółu wyjazdów do pracy. Jest to
cecha trwała, niezależna od zmian administracyjnych i ekonomiczno-ustrojowych.
Atrakcyjność stolicy jako stosunkowo blisko położonego ośrodka usług wyższego stopnia (w
tym szkolnictwa) również ma znaczenie jako cecha charakterystyczna związków Józefowa z
Warszawą.
Podsumowując: ciążenia Józefowa do aglomeracji warszawskiej z racji ich różnorodności i
długotrwałości należy uznać za powiązanie bardzo ważne i trwałe.
Powiązania z Otwockiem, uwarunkowane wzajemnym sąsiedztwem, historią rozwoju obu
miast nasiliły się w wyniku nowego podziału administracyjnego kraju obowiązującego od
stycznia 1999 roku, czyli ustanowienia przynależności Józefowa do powiatu otwockiego.
Otwock jako siedziba rejonowych władz i instytucji (sądu, prokuratury, urzędów finansowych
itp.) i jako miasto większe, nasycone większą ilością obiektów usługowych i zakładów pracy
pełni ważną rolę w funkcjonowaniu sąsiadującego z nim Józefowa.
3.2 Powiązania infrastruktury
Spośród podstawowych urządzeń infrastruktury technicznej w zakresie zaopatrzenia w
wodę, oczyszczania i odprowadzania ścieków, zaopatrzenia w gaz i energię elektryczną na
terenie Józefowa znajdują się: miejskie ujęcie wody, stacja rozdzielcza 110/15 kV oraz
centralna przepompownia ścieków tłocząca ścieki do kanalizacji w Otwocku.
Miejskie ujęcie wody obsługuje wyłącznie obszar Józefowa. Stacja elektroenergetyczna
„Józefów” obsługuje także sąsiednie tereny położone w Otwocku i gm. Wiązowna.
W gaz miasto zaopatrywane jest ze stacji redukcyjno-pomiarowych I stopnia „Karczew” w
Karczewie i „Wólka Mlądzka” na granicy Otwocka z gm. Wiązowna.
Odprowadzanie ścieków sanitarnych z terenu Józefowa odbywa się do oczyszczalni w
Otwocku poprzez układ kanalizacyjny tego miasta.
4. ISTNIEJĄCE ZAINWESTOWANIE TERENÓW I PRZESĄDZENIA Z NIEGO
WYNIKAJĄCE
21
4.1 Stan zagospodarowania terenów
Zainwestowaną część Józefowa stanowią tereny o stosunkowo jednorodnym sposobie
zagospodarowania.
Dominuje funkcja mieszkaniowa w formie jednorodzinnej zabudowy wolnostojącej na
działkach leśnych lub zadrzewionych. Sporadycznie występuje zabudowa kilku i
wielorodzinna, o gabarytach z reguły harmonizujących z otoczeniem. Są to przeważnie
pojedyncze budynki, niekiedy zespoły dwóch lub trzech budynków. Na obszarze miasta nie
powstały w ogóle, typowe dla lat minionych, wielkie osiedla wielorodzinne.
Jeszcze do niedawna pewną specyfiką Józefowa było to, że na wielu działkach z zabudową
jednorodzinną lokalizowano obiekty warsztatowe lub drobnej wytwórczości. Stan ten nie
rodził aż tylu konfliktów, jak można byłoby się spodziewać, jednakże obecne tendencje idą w
kierunku charakteru bardziej willowego obrazu miasta. W obrazie tym pośród terenów
zabudowy mieszkaniowej występują niewielkie tereny wydzielonych obiektów o innych
funkcjach - przeważnie o funkcji usługowej, rzadziej technicznej lub produkcyjnej. Ze
względu na swoja skalę, ilość i fakt, że większość z nich służy obsłudze miasta i jej
mieszkańców, na ogół nie budzą sprzeciwu okolicznej ludności.
W mieście nie występują wyraźnie wyodrębnione obszary (dzielnice) przemysłowe czy
usługowe.
W związku z wyżej opisanym stanem należy wnioskować, że miasto będzie dalej
funkcjonować i rozwijać się w sposób podobny do dotychczasowego, ze stopniowym
ograniczaniem działalności o charakterze rzemieślniczym i wzrostem znaczenia usług i
mieszkalnictwa willowego.
Nie zainwestowaną część Józefowa stanowią głównie lasy, a w sąsiedztwie rzeki Wisły
tereny zieleni naturalnej (nadrzecznej) oraz łąki i pastwiska. Niewielką część terenów nie
zainwestowanych stanowią też role występujące głównie w Nowej Wsi i Górkach.
Obszary otwarte, położone wzdłuż rzek Świdra i Wisły, mimo braku odpowiedniego zaplecza
i wyposażenia są chętnie wykorzystywane przez mieszkańców Warszawy w celach
rekreacyjnych i wypoczynkowych.
Oceny stopnia obecnego zainwestowania dokonano w obrębie poszczególnych rejonów
miasta. Ustalono trzy przedziały charakteryzujące stopień zainwestowania. W pierwszym
przedziale znalazły się tereny z procentem powierzchni już zainwestowanej wynoszącej 0%
÷ 33%, w drugim 33% ÷ 66% i w trzecim 66% ÷ 100%.
W mieście dominują tereny z drugiego i trzeciego przedziału, leżące przeważnie w centralnej
jego części. Oznacza to, że na tym obszarze możliwe będą wyłącznie inwestycje polegające
na dogęszczaniu, wymianie lub poprawie standardu użytkowego istniejącej zabudowy.
Tereny mieszczące się w pierwszym przedziale położone są głównie na obszarach
przylegających do Al. Nadwiślańskiej (drogi Warszawa - Dęblin), zwłaszcza w rejonie Nowej
Wsi. Tu możliwa jest jeszcze realizacja nowych większych inwestycji, takich jak np. zespołów
zabudowy mieszkaniowej, zespołów obiektów usługowych czy drobnej wytwórczości.
Rysunek 5. Stan zagospodarowania terenów
4.2 Ocena ukształtowania przestrzennego terenów
W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że przeważająca część zainwestowanych
terenów miasta jest prawidłowo ukształtowana przestrzennie. Nieliczne wyjątki stanowią
tereny położone obrzeżnie w stosunku do części centralnej. Są to obszary położone w Nowej
Wsi, Świdrach Małych i na południe od ul. Wiązowskiej.
W przypadku innych terenów niezainwestowanych należy stwierdzić, że spora ich część
posiada co najmniej prawidłową strukturę podziałów na działki (z punktu widzenia możliwości
22
zabudowy), a niektóre także prawidłowo ukształtowany układ ulic. Dotyczy to głównie
terenów z działkami leśnymi np. rejonu położonego we wschodniej części Michalina, terenu
położonego w sąsiedztwie miejskiego ujęcia wody (między ul. Kard. S. Wyszyńskiego i rz.
Świder), terenu między ul. Dworską i ul. Kard. S. Wyszyńskiego, terenów przy ul. Polnej czy
też terenów położonych przy ul. Granicznej.
5. STAN PRAWNY GRUNTÓW
Dominującą w mieście Józefowie formą własności jest własność prywatna. Sytuacja ta
dotyczy zarówno terenów zainwestowanych, terenów rolnych, jaki i lasów. Własność osób
fizycznych stanowi blisko 64% wszystkich gruntów. Drugą grupę pod względem wielkości
posiadanego areału stanowi własność Skarbu Państwa – blisko 27%, w tym przeważają
grunty leśne w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych.
Kolejną liczącą się grupę stanowią grunty, których właścicielem bądź władającym jest miasto
Józefów – blisko 3,5%. Pozostałe grunty stanowią nieznaczną w skali miasta powierzchnię
nie przekraczającą łącznie 6,5%.
Szczegółowy wykaz właścicieli nieruchomości i władających według danych pochodzących z
ewidencji gruntów zamieszczony został w poniższej tabeli.
Tabela 2. Stan prawny gruntów
Lp.
Właściciel lub władający
1.
Skarb Państwa w tym:
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe
615
Państwowe Jednostki organizacyjne nie posiadające 22
osobowości prawnej, Organy administracji publicznej
gospodarujące zasobem Skarbu Państwa, Osoby i
jednostki organizacyjne
Powierzchnia w ha
2.
Miasto Józefów w tym:
Własność gminna
Własność gminna oddana w użytkowanie wieczyste
56
25
3.
Osoby fizyczne
1523
4.
Kościoły i związki wyznaniowe
19
5.
Województwo
8
6.
Powiat
8
7.
Spółdzielnie
4
8.
Wspólnoty gruntowe
4
9.
Inne osoby niewymienione
108
SUMA
2392
6. UKŁAD KOMUNIKACYJNY
23
Analiza stanu istniejącego pozwala na identyfikację problemów systemu transportowego,
dotyczących jego funkcjonowania i wyposażenia.
6.1 Stan istniejący.
Układ drogowy i powiązania.
Podstawowy układ drogowo-uliczny miasta, umożliwiający powiązania z sąsiednimi
gminami tworzą:
drogi wojewódzkie:
Æ Al. Nadwiślańska - droga nr 801 (Warszawa - Karczew - Dęblin - Puławy - Lublin);
Æ ciąg ulic: Kardynała S. Wyszyńkiego, Wawerska, Jarosławska, Wiązowska - droga nr
721 (Józefów - Wiązowa - Duchnów).
drogi powiatowe:
Æ ciąg ulic: Marszałka J. Piłsudskiego, Mostowa ( Warszawa - Józefów - Otwock);
Æ ul. Gen. W. Sikorskiego (Warszawa - Józefów);
Æ ul. 3 Maja (Wawer - Józefów);
Æ ul. Graniczna (powiązania wewnętrzne).
drogi gminne:
Æ system ulic i dróg gminnych o łącznej długości ok. 110 km, w tym ok. 35 km
utwardzonych.
Układ komunikacji zbiorowej.
Przewozy pasażerskie na terenie miasta i w powiązaniach zewnętrznych odbywają się
poprzez kolej i autobusy.
Przez miasto na kierunku północ - południe przebiega linia kolejowa Warszawa - Pilawa. W
obrąbie miasta znajdują się dwa przystanki kolejowe: "Michalin" i "Józefów".
Znacznie większy udział niż kolej ma w przewozach pasażerskich komunikacja autobusowa:
Æ podmiejska - linia nr 702 prowadzona Al. Nadwiślańską z centrum Grochowa (Rondo
Wiatraczna) do Otwocka;
Æ prywatne linie autobusowe - o dłuższym zasiągu, łączące Józefów z centrum
Warszawy, Otwockiem, Karczewem. Linie prywatne obsługują Józefów poprzez: ul.
Marszałka J. Piłsudskiego, ul. Gen. W. Sikorskiego, ul. 3 Maja i Al. Nadwiślańską.
Stan istniejący nawierzchni dróg i ulic.
Wszystkie drogi wojewódzkie i powiatowe przebiegające przez miasto Józefów mają
nawierzchnie bitumiczne.
Niewielki odsetek dróg gminnych w skali miasta (ok. 32%) posiada nawierzchnię bitumiczną.
Na rysunku przedstawiającym stan istniejący układu komunikacyjnego miasta zaznaczono
ulice główne, zbiorcze, lokalne i dojazdowe z nawierzchniami utwardzonymi.
Obsługa komunikacyjna miasta.
Istniejący układ komunikacyjny miasta w dostatecznym stopniu zapewnia obsługę
istniejącego zagospodarowania. Występują jednak pewne niedomagania, które w miarę
rozwoju miasta oraz szybkiego wzrostu motoryzacji będą się pogłębiać.
Podstawowymi problemami, które należy wymienić są:
Æ niewystarczająca przepustowość istniejących dróg, którymi odbywają się powiązania
zewnętrzne, przede wszystkim z Warszawą;
Æ drogi wojewódzkie nr 721 i 801, którymi prowadzony jest ruch ciężarowy, stanowiące
dużą uciążliwość dla istniejącej zabudowy mieszkaniowej;
Æ konieczność usprawnienia powiązań drogowych i pieszych pomiędzy obszarami
miasta położonymi po obu stronach terenów kolejowych.
Rysunek 6. Stan istniejący układu komunikacyjnego miasta.
24
6.2 Pomiary i prognozy ruchu.
Na podstawie pomiarów ruchu z 1995 r. określono prognozowany ruch dla roku 2000, 2005,
2010, 2015 (oprac. BP "Transprojekt").
Wyniki pomiaru i prognoz ruchu przedstawiono w tabeli.
Tabela 3. Średnio dobowy ruch pojazdów
Numer
Odcinek pomiaru
Okres czasowy
drogi
1995
2000
2005
2010
2015
721
Świdry Małe - Duchnów
2930
3950
4980
6015
7045
801
Warszawa - Świdry Wielkie
6860
9055
11250
13450
15640
7. INFRASTRUKTURA TECHNICZNA
Część ta obejmuje charakterystykę istniejącego stanu wyposażenia miasta w urządzenia z
zakresu infrastruktury technicznej (wodociągi, kanalizacja, elektroenergetyka, gazownictwo),
stanowiących istotne elementy warunkujące rozwój miasta, zarówno w odniesieniu do
obszaru zainwestowania, jak i standardów wyposażenia budownictwa, a tym samym
standardów korzystania z w/w mediów przez użytkowników.
7.1 Gospodarka wodno-ściekowa.
Zaopatrzenie w wodę.
Zaopatrzenie miasta Józefowa w wodę odbywa się częściowo z wód podziemnych
czwartorzędowych za pośrednictwem wodociągu miejskiego, a w znacznej części z ujęć
indywidualnych - własnych płytkich studni wierconych, bądź studni kopanych.
Ujęcie wodociągu miejskiego składa się z 3 studni:
Æ studnia Nr 1 o głębokości
H1 = 54,0 m
H4 = 52,5 m
H5 = 54,0 m,
wykonanych w latach 1984-1987, z których studnie Nr 1 i Nr 5 są eksploatowane
naprzemianlegle, zaś studnia Nr 4 stanowi ujęcie zapasowe.
Istniejące w swoim czasie studnie Nr 2 i Nr 3 zostały zlikwidowane wobec występujących
trudności techniczno-eksploatacyjnych.
Zatwierdzone w kat. "B" obszarowe zasoby eksploatacyjne (decyzja Głównego Geologa
Kraju w MOŚiZN z dn. 25.08.86 r.) wynoszą:
Qgodz. = 450 m3/godz. przy depresji s =3,0 m
Posiadane przez miasto pozwolenie wodnoprawne (decyzja Urzędu Wojewódzkiego Wydział Ochrony Środowiska i Leśnictwa w Warszawie z dn. 28.09.90 r. oraz z dn.
12.05.94 r.) ustala natomiast wielkość dozwolonego poboru wody w ilości:
Qgodz. = 43 m3/godz.
tj. Qdob. = 1.032 m3/dob.
Rzeczywisty pobór wody z w/w zasobów wynosił w 1998 roku:
Qroczne = 58.000 m3/rok
25
Qdob. = 160 m3/dob.
(przy jednostkowym zużyciu wody q = 150 l/d/M),
co stanowi zaledwie 15,5% wielkości ustalonej w pozwoleniu wodnoprawnym.
Pozostałe 85,5% tj. 872 m3/d = 36,3 m3/godz. stanowi rezerwę dla potrzeb rozwojowych
miasta.
Jakość ujmowanych wód podziemnych jest typowa dla wód czwartorzędowych w
omawianym terenie. Badania składu fizyko-chemicznego wody wykazują podwyższoną
zawartość związków żelaza (od 0,7 ÷ 2,4 mg/l Fe), manganu (od 0,3 ÷ 0,8 mg/l Mn).
Długość sieci wodociągowej wynosi łącznie 32,2 km. Liczba korzystających z wodociągu
miejskiego na koniec 2004 roku wynosiła szacunkowo 2900 osób, tj. zaledwie 17% ogólnej
liczby mieszkańców miasta.
Ujęcie wód podziemnych dla wodociągu m. Józefowa zlokalizowane jest w widłach rzek
Wisły i Świdra w południowej, peryferyjnej, słabo zabudowanej i w znacznej części zalesionej
części miasta, między ul. Nadwiślańską i ul. Drogowców. W skład ujęcia, poza w/w
studniami, wchodzi stacja wodociągowa (stacja uzdatniania wody) usytuowana przy ul.
Drogowców 20.
Studnie ujęcia zlokalizowane są w znacznej odległości od stacji wodociągowej tj.:
Æ studnia Nr 1 - 180 m na SSW;
Æ studnia Nr 4 - 160 m na W;
Æ studnia Nr 5 - 240 m na SW .
Wygrodzony i zagospodarowany teren wokół studni stanowi strefę ochrony bezpośredniej i
pośredniej (wewnętrznej i zewnętrznej) o rygorystycznych formach użytkowania.
Strefa ochrony bezpośredniej studni ujęcia wodociągowego obejmuje odpowiednio tereny,
na których usytuowane jest ujęcie wody wraz z terenem bezpośrednio przyległym,
stanowiącym:
Æ dla studni Nr 1 - obszar o wymiarach 21 x 21 m;
Æ dla studni Nr 4 - obszar o wymiarach 21 x 42 m;
Æ dla studni Nr 5 - obszar o wymiarach 20 x 30 m.
Strefa ochrony pośredniej - wewnętrznej, wyznaczona wg metody Weselinga, zajmuje
obszar:
2
Æ dla studni Nr 1 - 2.375 m ok. 0,24 ha;
2
Æ dla studni Nr 4 - 2.506 m ok. 0,25 ha;
2
Æ dla studni Nr 5 - 2.595 m ok. 0,26 ha.
Strefa ta przylega do terenu ochrony bezpośredniej i zabezpiecza ujęcie przed skażeniem
bakteryjnym. Jest to strefa wyznaczona 30-dniowym czasem przepływu wody, w warstwie
wodonośnej do ujęcia.
Strefę ochrony pośredniej - zewnętrznej tworzy pas o szerokości 180 ÷ 620 m i długości
ok. 1 km o przebiegu SW-NE, zajmując obszar 50 ha.
Schemat technologiczny stacji uzdatniania wody, pracującej w systemie Culligana, obejmuje:
Æ zbiornik kontaktowy wody surowej;
Æ układ dozowania koagulanta PF-81;
Æ utlenianie wstępne podchlorynem sodu;
Æ pompownię II st. (podawanie wody na filtry);
Æ filtrację dwustopniową na filtrach wielowarstwowych (2 zbiorniki ciśnieniowe);
Æ filtrację w zbiorniku ciśnieniowym z filtrem węglowym;
3
Æ zbiornik wody czystej o pojemności 400 m ;
Æ pompownię II st. - tłoczenie wody do sieci miejskiej; pompy typu 100 PJM 215 (1+1R)
z regulacją obrotów dla utrzymania stałego ciśnienia w sieci;
Æ zbiornik wód popłucznych.
Wydajność stacji uzdatniania wody Q = 40 m3/godz.
Dostawa wody do odbiorców odbywa się przy pomocy wodociągowej sieci magistralnorozdzielczej i rozdzielczej o średnicach ∅ 300, 250, 200, 150 i 100 mm, wykonanej z rur
żeliwnych i z PE.
26
Główny pierścień wodociągowy w mieście stanowi magistrala ∅ 300 i 200 mm,
przebiegająca od stacji ujęcia wody ulicami: Wodociągową, Kard. S. Wyszyńskiego, 3-go
Maja, Rozkoszną, przejście pod torami PKP, Dobrą, Obywatelską, I. Paderewskiego,
Świerkową, M. Skłodowskiej-Curie, powtórne przejście pod torami PKP do ul. Kard. S.
Wyszyńskiego.
Drugi pierścień wodociągowy stanowi układ sieci ∅ 250 i 150 mm, przebiegający od
przyłącza do magistrali ∅ 300 mm na skrzyżowaniu ulic Wodociągowej i Kard. S.
Wyszyńskiego, ulicami: C. Godebskiego, Krótką, J. Bema, Wiślaną, H. Sienkiewicza, Polną i
3-go Maja do ul. Kard. S. Wyszyńskiego.
Odprowadzenie ścieków bytowo-gospodarczych.
Łączna długość sieć kanalizacyjnej na terenie miasta wynosi 21 km (stan na I kwartał
2005r.). Siecią kanalizacji sanitarnej objęta jest jedynie niewielka część miasta Józefowa, nie
adekwatna do terenów objętych siecią wodociągową.
Sieć ta, pracuje w systemie grawitacyjno-pompowym.
Podstawowym kanałem kanalizacji sanitarnej jest kolektor zbiorczy ∅ 0,30 ÷ 0,60 ÷ 0,80 m,
przebiegający w ul. Polnej, Świderskiej, Powstańców Warszawy, 3-go Maja i Jarosławskiej.
Układ kanalizacji sanitarnej obejmuje 2 przepompownie ścieków:
Æ przepompownię centralną, zlokalizowaną przy ul. Jarosławskiej;
Æ przepompownię lokalną, zlokalizowaną przy skrzyżowaniu ul. Polnej i Świderskiej.
Przepompownię centralną stanowi zbiornik żelbetowy z zainstalowanymi 2 pompami
zatapialnymi ABS typ AFP , o wydajności q = 60 l/sek. każda. Przepompownia wyposażona
jest w aparaturę do automatycznego pomiaru i rejestrowania ilości i jakości odprowadzanych
ścieków.
Przepompownię lokalną stanowi przepompownia typu "Metalchem", wyposażona w pompę
zatapialną typ MS, o przepustowości q - 77 l/sek.
Dopływające do przepompowni centralnej ścieki sanitarne kierowane są następnie dwoma
przewodami tłocznymi o średnicy ∅ 0,35 m wzdłuż ul. Turystycznej do kolektora
grawitacyjnego ∅ 0,60 m systemu kanalizacji m. Otwocka. Podłączenie do sieci
kanalizacyjnej w Otwocku odbywa się poprzez połączeniową studnię żelbetową,
wybudowaną na istniejącym kanale ∅ 0,40 m w ul. Zacisznej, na skrzyżowaniu z
ul. Turystyczną. Doprowadzone w ten sposób ścieki sanitarne z m. Józefowa spływają dalej
do centralnej miejskiej oczyszczalni ścieków w Otwocku, a następnie po oczyszczeniu do
rz. Wisły.
Na mocy porozumienia komunalnego z dn. 4 kwietnia 1995 roku, zawartego z władzami
administracyjnymi m. Otwocka oraz Otwockim Zakładem Wodociągów i Kanalizacji, miasto
Józefów ma zapewnione przyjęcie swych ścieków sanitarnych do systemu kanalizacji
sanitarnej m. Otwocka i skierowanie ich do miejskiej oczyszczalni ścieków w Otwocku,
początkowo w ilości do Q = 1.000 m3/dob, zaś docelowo w ilości Q = 5.600 m3/dob.
W końcu roku 2004 ilość ścieków sanitarnych, odprowadzanych systemem kanalizacji
sanitarnej w mieście Józefowie wynosiła:
Qść. = 340,0 m3/dob.,
zaś liczba mieszkańców, korzystających z kanalizacji wyniosła 1186 osób, co stanowi
zaledwie ok. 7% ogólnej liczby mieszkańców miasta.
Liczba przyłączy jak i liczba osób korzystających z miejskiej sieci kanalizacji sanitarnej
sukcesywnie wzrasta w szybkim tempie.
Ścieki sanitarne z budynków mieszkalnych w dominującej większości odprowadzane są do
szamb lokalnych, skąd wywożone są taborem asenizacyjnym do punktu zlewnego przy
oczyszczalni ścieków w Otwocku.
Odprowadzenie wód deszczowych.
Na terenie Józefowa brak jest wyodrębnionej kanalizacji deszczowej. Ścieki deszczowe
27
odprowadzane są bezpośrednio do gruntu, czemu sprzyja naturalne podłoże zbudowane z
przepuszczalnych utworów piaszczystych, bądź do szczątkowych, fragmentarycznych rowów
chłonnych, odparowywalnych.
7.2 Gospodarka odpadami
Na terenie miasta istnieje nieczynne składowisko odpadów, zlokalizowane w pobliżu
skrzyżowania ulic J. Ejsmonda i M. Kopernika. Składowisko to powstało w latach 70-tych
jako obiekt o nieuregulowanym stanie formalno-prawnym, zajmując powierzchnię blisko 3 ha,
na której złożono około 140 tys. m3 odpadów. Obiekt wymaga rekultywacji.
Śmieci i odpady komunalne gromadzone są w pojemnikach i wywożone są w sposób
zorganizowany. W chwili obecnej usługi w zakresie zbierania i transportu odpadów
komunalnych świadczy 8 firm. Odpady wywożone są poza teren miasta na wysypiska i
składowiska odpadów zlokalizowanych w Otwocku, Górze Kalwarii, Kamieńsku i Markach.
Blisko ¾ odpadów komunalnych pochodzących z miasta Józefowa wywożone jest na
wysypisko „Sater” w Otwocku.
Na terenie całego miasta prowadzona jest selektywna zbiórka surowców wtórnych. Raz w
miesiącu wyselekcjonowane odpady (tj. makulatura, szkło i tworzywa sztuczne) odbierane są
bezpośrednio od właścicieli nieruchomości. Szacuje się, że w selektywnej zbiórce odpadów
aktywnie uczestniczy ok. 90% mieszkańców. Zbierane odpady przekazywane są przez firmy
zbierające do odzysku i recyklingu.
Ponadto Urząd Miasta Józefowa organizuje sezonowe, akcyjne zbiórki odpadów
polegających na:
Æ zbiórce odpadów niebezpiecznych (baterie, przeterminowane lekarstwa, itp.);
Æ corocznej zbiórce odpadów wielkogabarytowych (odpadów powstających w
gospodarstwach domowych, które ze względu na swój rozmiar nie mogą być
gromadzone w pojemnikach przydomowych);
Æ corocznej, wiosennej zbiórce opon;
Æ dorocznej akcji sprzątania lasów.
Analiza stanu istniejącego pozwala na identyfikację problemów oraz określenie założeń
rozwoju miejskiego systemu usuwania i unieszkodliwiania odpadów. W związku z w/w
uwarunkowaniami uważa się za celowe:
Æ opracowanie i wdrożenie programu rekultywacji nieczynnego miejskiego wysypiska
śmieci;
Æ wykazanie dbałości o prawidłową segregację i wstępne unieszkodliwianie odpadów
poprzez wydzielenie miejsc na składowanie: surowców wtórnych, odpadów
organicznych przeznaczonych do kompostowania i odpadów niebezpiecznych.
7.3 Gospodarka elektroenergetyczna
Zaopatrzenie w energię cieplną.
Józefów nie posiada miejskiego systemu ciepłowniczego. Aktualnie źródła ciepła stanowią
indywidualne piece grzewcze w budynkach lub lokalne, wbudowane i wolnostojące nieduże
kotłownie. W większości piece grzewcze opalane są gazem.
Zaopatrzenie w gaz.
Miasto jest zaopatrywane w gaz przewodowy średniego ciśnienia. Zasilanie w gaz odbywa
się od strony południowej ze stacji redukcyjno-pomiarowej I stopnia "Karczew", zasilanie
wspomagające ze stacji I stopnia "Wólka Mlądzka".
28
Obecnie odbiorcami gazu przewodowego jest ok. 28% mieszkańców miasta. Mieszkańcy
nieposiadający gazu przewodowego korzystają indywidualnie z gazu propan-butan,
pochodzącego z butli gazowych.
Na terenie Józefowa są dwie magistrale gazowe średniego ciśnienia o maksymalnym
ciśnieniu do 0,4 MPa:
Æ ∅ 300 mm w ul. Nadwiślańskiej;
Æ ∅ 200 mm w ul. Sikorskiego.
Długość sieci rozdzielczej wynosi ponad 100 km, podłączeń do budynków ponad 12 km.
Zużycie gazu wynosiło ok. 11 500 tys.m3 (stan na 2005 r.).
Gaz służy głównie do przygotowywania posiłków, ogrzewania wody, jak również do
ogrzewania budynków mieszkalnych, co jest zgodne z planem ochrony środowiska
przyrodniczego obszaru.
Zaopatrzenie w energię elektryczną.
Miasto jest zaopatrywane w energię elektryczną ze stacji rozdzielczej 110/15 kV "Józefów",
zlokalizowanej przy ul. Mostowej. RPZ (rejonowy punkt zasilania) wyposażony jest w dwa
transformatory o mocy 25 MVA każdy i zasilany jest linią wysokiego napięcia 110 kV relacji
Otwock Teklin - Karczew.
Dostawa energii elektrycznej w mieście odbywa się przy pomocy sieci rozdzielczej SN 15 kV.
Na terenie miasta linie napowietrzne SN 15 kV mają łączną długość 34,25 km, natomiast
linie kablowe SN 15 kV mają łączną długość 14,25 km. Miasto posiada 63 napowietrzne
stacje transformatorowe 15/0 4 kV i 19 wnętrzowych stacji transformatorowych 15/0,4 kV.
Miasto posiada dobrze rozwiniętą sieć niskiego napięcia - 0,4 kV ,w której skład wchodzi:
Æ 185,5 km linii napowietrznych nie izolowanych;
Æ 7,8 km linii napowietrznych izolowanych;
Æ 8,4 km linii kablowych.
7.4 Podsumowanie problematyki infrastruktury technicznej
W wyniku przeprowadzonej analizy obecnego stanu zainwestowania i wyposażenia miasta w
sieciowe urządzenia inżynieryjne, nasuwają się następujące wnioski, warunkujące dalszy
rozwój miasta:
Æ konieczność dalszej rozbudowy sieci wodociągowej, w szczególności w strefach
mocno zurbanizowanych;
Æ konieczność intensywnej rozbudowy kanalizacji sanitarnej, przede wszystkim w
strefie śródmiejskiej i w wymienionych uprzednio częściach miasta, w formie płytko
posadowionej kanalizacji grawitacyjno-tłocznej;
Æ rozbudowa
sieci elektroenergetycznych i gazowych powinna współgrać z
zapotrzebowaniem na energię elektryczną i gaz, oraz umożliwiać odbiorcom
właściwe parametry eksploatacyjne tych mediów;
Æ modernizacja sieci elektroenergetycznych i gazowych winna odbywać się w miarę
występowania konieczności i potrzeb w tym zakresie, zgodnie z obowiązującymi
przepisami.
8. ZADANIA SŁUŻĄCE REALIZACJI PONADLOKALNYCH CELÓW PUBLICZNYCH
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym obliguje studia gminne do
zachowania zgodności z wyznaczonymi na szczeblu krajowy i regionalnym zadaniami
służącymi realizacji ponadlokalnych celów publicznych.
Zgodnie z art. 11 pkt 7 oraz na podstawie art. 48 ust. 1 w/w ustawy studium uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego winno zawierać ustalenia zawarte w:
29
„Programach zadań rządowych” sporządzonych w oparciu o Koncepcję Polityki
Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, w zakresie rządowych zadań służących
realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym.
Æ Planach
Zagospodarowania
Przestrzennego
Województw,
w
zakresie
rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, w
szczególności zaś w odniesieniu do obiektów infrastruktury społecznej, technicznej,
transportu, turystyki i gospodarki wodnej.
Ustalenia zawarte w Koncepcji Polityki Przestrzennego Zagospodarowania Kraju oraz Planie
Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego zostały omówione w
rozdziale II, 2.1 Dokumenty planistyczne o charakterze ponadregionalnym.
Æ
Do podstawowych celów publicznych o znaczeniu ponadlokalnym zaliczyć należy:
Æ Wzmocnienie dostępności komunikacyjnej obszaru poprzez budowę nowego oraz
rozbudowę istniejącego odcinka Al. Nadwiślańskiej – odcinka drogi wojewódzkiej nr
801.
Æ Budowa projektowanego odcinka drogi wojewódzkiej nr 721 ze skrzyżowaniem z w/w
drogą wojewódzką nr 801 oraz przeprawą (bezkolizyjną w stosunku do rezerwatu
przyrody, nie mającą formy mostu – przebiegającą na odcinku rezerwatu np. w
tunelu, którego wlot znajdować się będzie poza granicami terenów prawnie
chronionych) i docelowym powiązaniem z istniejącym odcinkiem drogi wojewódzkiej
nr 721 po zachodniej stronie rzeki Wisły;
Æ Wzmocnienie znaczenia kolei podmiejskiej łączącej aglomerację warszawską z
obszarem pasma otwockiego.
Æ Utrzymanie istotnych dla prowadzenia polityki energetycznej kraju przebiegów linii
elektroenergetycznych 110 kV oraz gazociągów magistralnych ∅ 300 mm i ∅ 200
mm.
Æ Utrzymanie i intensyfikacja ochrony Mazowieckiego Parku Krajobrazowego oraz jego
otuliny w ramach programu ochrony Parku.
Æ Ochrona obszarów zgodnie z wytycznymi europejskiej sieci ekologicznej Natura
2000.
Æ Wskazanie w dolinie rzeki Wisły terenów zagrożonych powodzią.
Wskazane działania o charakterze ponadlokalnym istotnie będą oddziaływać na istniejące w
mieście uwarunkowania. Właściwe ich wykorzystanie może w przyszłości skutkować
poprawą czynników wpływających na rozwój społeczno-gospodarczy.
Rysunek 7. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa mazowieckiego
-
Kierunki polityki
Środowisko przyrodnicze
Rozdział III. Infrastruktura społeczna
1.
UWARUNKOWANIA
MIESZKAŃCÓW
WYNIKAJĄCE
Z
30
JAKOŚCI
I
WARUNKÓW
ŻYCIA
O jakości zaspokajania zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej oraz poprawie standardów
życia mieszkańców miasta Józefowa świadczy dostęp do urządzeń szeroko rozumianej
infrastruktury społecznej i poziom funkcjonowania jej obiektów. Najistotniejszą problematykę
związaną z prawidłowym funkcjonowaniem miasta i jej mieszkańców omówiono w blokach
tematycznych zaprezentowanych poniżej.
1.1 System oświaty
Na terenie miasta działają 3 państwowe placówki oświatowe:
Æ Szkoła Podstawowa nr 1 im. O. Palmego, ul. A. Mickiewicza 11;
Æ Szkoła podstawowa nr 2 im. R. Traugutta, ul. Graniczna 26;
Æ Gimnazjum nr 1, ul. Leśna 39.
oraz szkoły prywatne:
Æ Społeczna Szkoła Podstawowa nr 25 i Społeczne Gimnazjum S.T.O. Al. Armii
Krajowej 5;
Æ Katolickie gimnazjum i katolickie liceum ogólnokształcące ul. P. Skargi 24;
Æ Prywatna Szkoła Muzyczna B. Budzyńskiego, ul. Świerkowa 11.
W Józefowie funkcjonuje również 6 przedszkoli, w tym 4 przedszkola niepubliczne:
Æ Miejskie Przedszkole nr 1, ul. W. Kossaka 14;
Æ Miejskie Przedszkole nr 2, ul. Kard. S. Wyszyńskiego 1A;
Æ Niepubliczne przedszkole Językowo–Artystyczne „MAŁY ŚWIAT” ul. Samorządowa
30;
Æ Przedszkole Krasnoludków, ul. Puszkina 25;
Æ Przedszkole „Szczęśliwych dzieci”, ul. Skłodowskiej 11,
Æ SMART KIDS, ul. Szczygla 2A;
Æ obecnie trwa budowa przedszkola publicznego (inwestycja gminy), przy ul. Sosnowej
róg Świderskiej.
Spośród publicznych obiektów edukacyjnych, nowy bogato wyposażony budynek posiada
jedynie gimnazjum nr 1. Pozostałe obiekty nie są w pełni przygotowane i wyposażone do
prowadzenia zajęć dla dzieci i młodzieży, brakuje przede wszystkim zaplecza kubaturowego
infrastruktury sportowej. Zakłada się, że przy obu szkołach podstawowych powstaną sale
gimnastyczne.
Na terenie miasta swoją siedzibę ma także jedna uczelnia wyższa – Wyższa Szkoła
Gospodarki Euroregionalnej.
Kształcenie na poziomie szkół licealnych i technicznych odbywa się głównie w oparciu o
placówki zlokalizowane w Otwocku i Warszawie, na wyższym poziomie o ośrodki
akademickie Warszawy.
Konkluzje:
Istniejące publiczne obiekty oświaty zlokalizowane są przeważnie w centralnej części miasta.
W chwili obecnej nadal występuje zapotrzebowanie na obiekty szkolne nauczania
podstawowego i gimnazjalnego. Należy również spodziewać się stopniowej przebudowy i
rozbudowy istniejących obiektów.
Odczuwalny jest brak nowych obiektów przedszkolnych. Występuje również konieczność
stopniowej likwidacji i przenoszenia w inne bardziej dostosowane do funkcji i wynikających z
nich potrzeb, obiektów przedszkolnych.
W przyszłości ze względu na przewidywany rozwój zachodniej części miasta może także w
tym rejonie wystąpić zapotrzebowanie na pełnostandardowy obiekt szkolny.
1.2 System opieki zdrowotnej i socjalnej
31
Usługi medyczne i opiekę zdrowotną na terenie miasta świadczy SPZOZ Przychodnia
Miejska, znajdująca się ul. M. Skłodowskiej-Curie 5/7.
Na terenie miasta swoją siedzibę ma również Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii
i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży „Józefów” zlokalizowane przy ul. 3 Maja 127.
Ochrona zdrowia mieszkańców miasta na specjalistycznym poziomie, realizowana jest w
systemie opieki zdrowotnej powiatu otwockiego i miasta stołecznego Warszawy.
Realizacją zadań z zakresu pomocy społecznej na terenie Józefowa zajmuje się Miejski
Ośrodek Pomocy Społecznej. Działania te wspierane są poprzez pomoc społeczna
realizowaną przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Otwocku oraz pozostałe
podległe starostwu tego typu ośrodki, jak i parafialne oddziały Caritas.
Na obszarze miasta działają również ponadlokalne instytucje opiekuńczo-wychowawcze:
Æ Ośrodek Wsparcia Dziecka i Rodziny, ul. Marszałka Piłsudskiego 22;
Æ Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii "Jędruś", ul. Główna 10”.
Na terenie Józefowa prowadzona jest aktywna polityka gospodarowania miejskim zasobem
mieszkaniowym.
W roku 2007 stan zarządzanych zasobów komunalnych wynosił: 110 budynków o łącznej
powierzchni 19.692 m2, składających się z 528 lokali mieszkalnych, w których zamieszkiwało
1.465 lokatorów.
Stan komunalnych zasobów mieszkaniowych uznać należy za niewystarczający.
Zdecydowana większość komunalnej substancji mieszkaniowej (około 83% lokali)
zlokalizowana jest w budynkach wysoce zdekapitalizowanych, wzniesionych przed 1945 r.
Ok. 17% lokali posiada wodę z systemu sieci miejskiej, ok. 10% kanalizację miejską,
natomiast tylko 10% lokali posiada gaz i ogrzewanie centralne. O substandardowym
charakterze większości lokali świadczy również fakt, że aż 52% lokali nie posiada
sanitariatów.
Ocenia się, że około 31 budynków, będzie musiało ulec rozbiórce, pozostała część wymaga
remontów kapitalnych.
Konkluzje:
Z uwagi na istniejące potrzeby w zakresie mieszkalnictwa komunalnego, jak i bardzo niski
standard większości istniejących budynków, niezbędna jest dalsza rozbudowa komunalnej
substancji mieszkaniowej.
1.3 Działalność kulturalna i rekreacyjno-wypoczynkowa
Działalność Miejskiego Ośrodka Kultury z siedzibą w centrum miasta polega na organizacji i
promowaniu wśród mieszkańców przedsięwzięć o charakterze kulturalno – rekreacyjnym.
Prowadzone są całoroczne oraz sezonowe programy oraz imprezy zarówno dla dzieci,
młodzieży jak i dorosłych. W ramach ośrodka prowadzonych jest kilka stałych sekcji w formie
zajęć tematycznych. W ramach ośrodka funkcjonuje również DKF w kinie Muza.
W ostatnich latach powstał Klub „Hydrofornia” oraz „Dom Nauki i Sztuki” w ramach
Miejskiego Ośrodka Kultury.
Ważnym ośrodkiem dla funkcjonowania społeczności lokalnej jest Integracyjne Centrum
Sportu i Rekreacji. Obiekt składa się z gimnazjum, pływalni krytej, hali sportowej i boisk oraz
– w sezonie zimowym – sztucznego lodowiska.
W w/w obiekcie prowadzone są zajęcia nauki pływania, funkcjonuje szkółka pływacka,
organizowane są zajęcia dla dzieci, itp. Ważnym profilem działalności centrum są
prowadzone profesjonalne zajęcia dla niepełnosprawnych o charakterze rehabilitacyjnym.
32
W ramach Centrum, w hali sportowej, odbywają się zajęcia sekcji koszykarskiej i siatkarskiej
ICSiR, oraz zajęcia karate i zajęcia rekreacyjne dla mieszkańców Józefowa.
Na terenie miasta działa ponadto kilka organizacji o charakterze kulturalnym,
wychowawczym i rekreacyjno-sportowym:
Æ Biblioteka miejska;
Æ Szczep Drużyn Harcerskich i Zuchowych im. R.G. Hamiltona, należący do Związku
Harcerstwa Polskiego;
Æ MLKS "Józefovia".
2. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z POTRZEB ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA
LUDNOŚCI I JEJ MIENIA
Na tle powiatu otwockiego miasto Józefów charakteryzuje się średnim poziomem
przestępczości. Za bezpieczeństwo życia i mienia mieszkańców odpowiada Komisariat
Policji Komendy Powiatowej w Otwocku oraz Straż Miejska.
Zadania w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla obszaru miasta wypełnia Powiatowa
Straż Pożarna z siedzibą w Otwocku. Jednostka ta jest wyposażona w specjalistyczny sprzęt
do walki z pożarami i klęskami żywiołowymi oraz wspomagana przez Ochotniczą Straż
Pożarną. Na terenie miasta funkcjonuje 2 tego typu jednostki:
Æ OSP Świdry Małe;
Æ OSP Józefów.
Podstawowe wymogi w zakresie bezpieczeństwa społeczności lokalnej miasta Józefowa są
zapewnione.
Konkluzje:
Działające w mieście formacje wymagają dokapitalizowania. W ostatnich latach zrealizowano
nowy budynek Komisariatu przy ul. Wyszyńskiego, natomiast zlokalizowana w centrum
miasta siedziba jednostki OSP wymaga przeniesienia na inny teren.
3. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z POTRZEB I MOŻLIWOŚCI ROZWOJU MIASTA
Potrzeby oraz możliwości rozwoju miasta zostały sformułowane w „Strategii rozwoju
Józefowa” oraz w dokumencie bazującym m. in. na strategii „Planie rozwoju lokalnego
miasta Józefowa”. Opracowania te wskazują bariery i możliwości rozwoju społeczno –
gospodarczego miasta. Stanowią materiał bazowy niezwykle istotny dla skutecznej realizacji
zadań własnych gminy i są cennym elementem informacyjno – postulatywnym do
opracowania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
Ustalenie kierunków rozwoju miasta i określenie polityki przestrzennej wymaga
sprecyzowania celu nadrzędnego i grupy celów strategicznych, które wynikają
z podstawowych potrzeb jednostki gminnej oraz jej społeczności. Określenie celów będzie
podstawowym wyznacznikiem dla działań zmierzających do rozwoju gminy, poprawy
standardu życia mieszkańców oraz ochrony jej środowiska przyrodniczego i kulturowego.
Działania te powinny być zgodne z polityką władz samorządowych i oczekiwaniami
społeczności lokalnej.
33
Wizja miasta została określona jako „Miasto zieleni rozwijające się w zgodnie z warunkami
naturalnymi i tradycją, sprawnie zarządzane i jak najlepiej dbające o swoich mieszkańców”,
której to wizji towarzyszyć powinien wskazany obraz miasta, tj. wizerunek „Józefów nad
Świdrem - miasto sosen, mikroklimatu i trzech rzek”.
Misją miasta wskazaną w „Strategii rozwoju” jest „Zaspokajać potrzeby wszystkich
mieszkańców dla umożliwienia pełnego rozwoju jednostki”.
Nadrzędny cel, tzw. misję, pozwalającą osiągnąć wybraną wizję, a za tym wizerunek,
sformułowano pod hasłem: „Zaspokojenie potrzeb wszystkich mieszkańców dla umożliwienia
pełnego rozwoju jednostki”.
Dla osiągnięcia wyżej określonych zamierzeń wskazane zostały grupy następujących celów
strategicznych:
Z celu nadrzędnego miasta wynikają szczegółowe cele zadaniowe. Cele te, wzajemnie się
uzupełniając, wyznaczają podstawowe kierunki przekształceń i zmian determinujących
funkcjonowanie miasta w bliskiej i dalekiej przyszłości.
34
Dział III – Kierunki zagospodarowania przestrzennego miasta
D Z I A Ł III. K I E R U N K I Z A G O S P O D A R O W A N I A
PRZESTRZENNEGO
Rozdział I. Struktura funkcjonalno-przestrzenna miasta
1.
KIERUNKI ZMIAN W STRUKTURZE PRZESTRZENNEJ MIASTA ORAZ W
PRZEZNACZENIU
TERENÓW,
W
TYM
WSKAŹNIKI
DOTYCZĄCE
ZAGOSPODAROWANIA ORAZ UŻYTKOWANIA TERENÓW
1.1 Omówienie ogólne
Utrzymanie dotychczasowego kierunku polityki przestrzennej w planowanej strukturze miasta
i generalnym rozlokowaniu poszczególnych funkcji przyjmuje się w niniejszym Studium jako
jedno z podstawowych założeń dla dalszego zagospodarowania.
Wprowadzane modyfikacje dotyczą lokalnych korekt wynikających przede wszystkim z
przesądzeń planistycznych dokonanych w uchwalonych w latach 2002÷2006 planach
miejscowych, gdzie w skali dokładniejszej i po szczegółowej analizie przyjęto rozwiązania
bardziej odpowiednie dla poszczególnych sytuacji terenowych. Jako tego typu przesądzenia
należy również traktować większość ustaleń zawartych w przygotowywanych obecnie
planach miejscowych znajdujących się w zaawansowanej fazie opracowania.
Elementami korygującymi były także zgłoszone do niniejszego Studium konkretne wnioski i
postulaty, które uznano za możliwe do uwzględnienia i sprzyjające rozwojowi miasta.
Wyżej wymienione korekty stanowią również skutek zmian, które w ostatnich latach
zaistniały w przebiegu granic terenów podlegających ochronie w zakresie środowiska
przyrodniczego, czyli Mazowieckiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny oraz
Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i jego strefy urbanistycznej, natomiast
uwarunkowaniem nowym w tej dziedzinie stał się ustanowiony w 2004 r. obszar specjalnej
ochrony ptaków w systemie Natura 2000, rozszerzony w 2007 r.
Generalnie omówione grupy czynników obejmują, więc zmiany w kontekście
zagospodarowania przestrzennego najważniejsze tj.: wymagania wynikające z przepisów
odrębnych (przede wszystkim ochrony środowiska), uogólnione wnioski ze stanu
zagospodarowania przestrzennego, stanu ładu przestrzennego i wieloletniej ciągłości
planowania w skali całego miasta (w tym planowanego zasięgu urbanizacji, szkieletu
komunikacyjnego i najważniejszych elementów infrastruktury technicznej), ponadlokalne
przesądzenia inwestycyjne (z zakresu komunikacji) oraz zobowiązania, wynikające z
obowiązujących planów miejscowych.
Czynniki te stanowią zasadniczą podstawę ustaleń niniejszego Studium i punkt odniesienia
do interpretowania pozostałych, bardziej szczegółowych i mniej zobiektywizowanych
dyspozycji (np. przy rozmieszaniu drugorzędnych elementów systemów komunikacji,
określaniu rodzaju funkcji i granic poszczególnych terenów czy miejsc usytuowania
przestrzeni publicznych).
1.2 Skala i tempo potencjalnego rozwoju miasta
Miasto Józefów liczy obecnie w granicach administracyjnych ponad 17 tys. mieszkańców.
Potencjalny rozwój miasta można rozpatrywać w aspekcie ludnościowym, przestrzennym i
jakościowym, (gdy miernikiem jest stopień zaspokajania szeroko rozumianych potrzeb
społecznych).
36
Z punktu widzenia osiągania określonych celów społecznych ten ostatni wzgląd jest
niewątpliwie najistotniejszy. Rozwój jakościowy nie musi przekładać się wprost ani na wzrost
liczby ludności miasta, ani na rozszerzanie się terenów zurbanizowanych, najczęściej jednak
czynniki te wzajemnie na siebie oddziałują. Można więc przyjąć, że w miarę realizacji celu
podstawowego, jakim jest podnoszenie standardów i zaspokajania potrzeb społecznych
Józefów będzie zarówno przekształcać się przestrzennie, jak i zwiększać liczbę ludności.
Jeśli mówimy o możliwym wzroście liczby ludności, mamy oczywiście na myśli nie przyrost
naturalny (dodatnie saldo liczby urodzeń w stosunku do liczby zgonów), ze swej istoty mało
elastyczny i w skali Józefowa praktycznie niewiele znaczący, ale przyrost liczby
mieszkańców w wyniku imigracji, która będzie decydować o skali i tempie rozwoju
ludnościowego miasta.
Wielkość imigracji zależy od stopnia atrakcyjności miasta, na którą składają się w przypadku
Józefowa warunki osiedlenia się przez osoby związane z Warszawą (głównie pracą), a
pragnące mieszkać w mieście o niewątpliwe wysokich walorach środowiska przyrodniczego,
jak również przez osoby zajmujące się handlem i drobną wytwórczością. Ważne zatem będą:
dostępność mieszkań, dostępność terenów do budowy domów mieszkalnych i do budowy
obiektów działalności gospodarczej, standardy zamieszkania, w tym standard wyposażenia
terenów w miejską infrastrukturę techniczną, dostępność i zróżnicowanie usług - w
porównaniu z analogiczną ofertą, jaką będą mogły dysponować inne miejscowości
zurbanizowane wchodzące w skład aglomeracji warszawskiej. Ważnym czynnikiem będzie
także drożność układu drogowego i sprawność systemu komunikacji publicznej,
zapewniających połączenia z Warszawą i innymi miejscowościami aglomeracji. Mniejsze
znaczenie w przypadku Józefowa będzie miał taki czynnik jak rynek pracy, tj. wielkość i
różnorodność oferty możliwego zatrudnienia.
Położenie Józefowa w obszarze aglomeracji stołecznej, przy ciągach komunikacyjnych o
znaczeniu krajowym i wojewódzkim (kolej i droga) sprawia, że może on oferować korzystne
warunki:
Æ jako miejsce zamieszkiwania w zasięgu stołecznego ośrodka pracy i usług,
Æ jako miejsce lokalizowania się i rozwoju różnych jednostek gospodarczych,
pracujących dla aglomeracji i z nią współdziałających.
W tym kontekście należy się liczyć z trwale utrzymującym się trendem imigracyjnym do
Józefowa, a więc z będącym jego konsekwencją stopniowym przyrostem liczby
mieszkańców miasta.
W studium przyjęto, że w okresie perspektywy (15 ÷ 20 lat) liczba mieszkańców miasta
wzrośnie do 20 tysięcy, zaś w kierunku (40 ÷ 50 lat) do 24 tysięcy.
Czynnikiem hamującym dla tych tendencji - poza nieprzewidywalnymi okolicznościami
zewnętrznymi - może stać się obniżenie walorów inwestycyjnej atrakcyjności Józefowa
spowodowane głównie ograniczeniami narzuconymi rygorami ochrony środowiska
przyrodniczego. Ustanowienie na obszarze Józefowa trzech rezerwatów przyrody,
ustanowienie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego wraz z otuliną oraz objęcie dużej części
dotychczas nie zabudowanych terenów Warszawskim Obszarem Chronionego Krajobrazu
może sprzyjać zjawisku wyczerpywania się terenów odpowiednich dla zabudowy
mieszkaniowej (brak wolnych działek) oraz dla dalszego rozwijania działalności
gospodarczej. W tym kontekście jest więc szczególnie ważne zabezpieczenie w Studium
odpowiedniej ilości terenów potencjalnie budowlanych jako rezerwy rozwojowej dla
podstawowych funkcji i form zabudowy, również takich, które obecnie wydają się mniej
potrzebne. Przy zachowaniu indywidualnego, wykształconego już charakteru miasta
wachlarz oferowanych możliwości inwestycyjnych w takich granicach powinien być
maksymalnie szeroki – zwłaszcza, że przy omawianych wyżej rygorach ochrony środowiska,
terenów do dyspozycji będzie relatywnie mało.
37
1.3 Przeznaczenie terenów i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania
terenów
Kierunki zmian zagospodarowania przestrzennego określa się przez rozlokowanie i
wzajemne relacje przestrzenne poszczególnych obszarów i obiektów, w ramach przyjętego
systemu typów przeznaczenia terenu.
Podstawowe obszary funkcjonalne miasta
Z punktu widzenia systematyki przestrzennej miasto Józefów tworzą dwa współzależne
układy obszarów funkcjonalnych:
Æ układ obszarów ochrony wartości ekologicznych;
Æ układ obszarów zabudowy.
Możliwości rozwoju ludnościowego miasta znajdują się przede wszystkim w tym drugim
układzie. W ograniczonym zakresie występują także w układzie obszarów ochrony wartości
ekologicznych jako forma graniczna pomiędzy dwoma podstawowymi.
Wzajemne oddziaływanie tych – właściwie trzech – form przestrzennych decyduje o
specyficznym charakterze Józefowa. Walory środowiskowe stanowią najcenniejszy jego
składnik, ale równocześnie poważne ograniczenie gospodarcze. W dalszym rozwoju
przestrzennym obszary te muszą więc pozostawać w równowadze.
Obszary ochrony wartości ekologicznych – tereny wyłączone spod zabudowy
Układ obszarów ochrony stanowią:
Æ rezerwat rzeki Świder;
Æ rezerwaty „Wyspy Zawadowskie” i „Wyspy Świderskie”;
Æ Mazowiecki Park Krajobrazowy;
Æ część terenów w obszarze specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 – Dolina
Środkowej Wisły.
Obszary rezerwatów przyrody, józefowska część Mazowieckiego Parku Krajobrazowego
oraz zieleń naturalna i lasy doliny Wisły winny być chronione przed zainwestowaniem i
zmianami form użytkowania – w niniejszym Studium ustala się zatem dla tych terenów
poniższe rodzaje przeznaczenia oznaczające wyłączone spod zabudowy.
W przyjętym w Studium systemie rodzajów przeznaczenia terenów wszystkie obszary w
mieście oznaczone na planszy „Kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta”
symbolami: L, Ld, Zn i W, stanowią tereny otwarte tj. lasy i dolesienia, zieleń naturalna,
nadrzeczna, łąki i pastwiska oraz wody.
Obszary ochrony wartości ekologicznych – tereny z ograniczonym dopuszczeniem
zabudowy
Æ Otulina Mazowieckiego Parku Krajobrazowego;
Æ Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu;
Æ część terenów zainwestowanych w obszarze specjalnej ochrony ptaków Natura 2000
– Dolina Środkowej Wisły.
W obrębie w/w obszarów ochrona większości terenów leśnych ma inny, mniej rygorystyczny
charakter. W związku z istniejącym tu zainwestowaniem oraz decyzjami dopuszczającymi
zabudowę na konkretnych działkach w określonych rejonach, wskazuje się tereny zabudowy
mieszkaniowej na działkach leśnych. Nie oznacza to, że każda z występujących w obrębie
tych terenów działek może zostać zabudowana. Chodzi raczej o planistyczne
usankcjonowanie wydanych wcześniej w/w decyzji i o umożliwienie działań inwestycyjnych
na działkach obecnie zabudowanych (tj. umożliwienie modernizacji i rozbudowy istniejących
budynków, w szczególnych przypadkach wymiany na nowe) oraz potencjalną możliwość
uzyskania nowych decyzji o dopuszczeniu zabudowy na gruntach geodezyjnie leśnych, która
38
będzie rozpatrywana indywidualnie dla poszczególnych działek przy sporządzaniu planów
miejscowych dla wybranych terenów.
Tereny zabudowy mieszkaniowej na działkach leśnych podzielono na dwa typy, oznaczone
symbolami:
Ml – stanowiące element ściśle zurbanizowanych obszarów w znacznym stopniu już
zainwestowanych i przekształconych, gdzie możliwa jest realizacja zabudowy
mieszkaniowej jednorodzinnej przy zachowaniu podstawowych parametrów do
zastosowania w planach miejscowych:
Æ układ zabudowy: wolnostojąca lub bliźniacza;
Æ maksymalna wysokość zabudowy (rozumiana jako nieprzekraczalny pionowy wymiar
budynku w metrach, mierzony od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do
budynku - nie będącym wyłącznie wejściem do pomieszczeń gospodarczych lub
technicznych - do najwyższej górnej krawędzi dachu) – 12 m;
Æ obowiązek zastosowania i zachowania dachów spadzistych (rozumianych jako dachy
o kącie nachylenia połaci dachowych nie mniejszym niż 25o),
Æ dla działek stanowiących grunt leśny – posiadających zgodę organów administracji
samorządowej oraz takich, które taką zgodę uzyskają – minimalny procentowy
wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej - 80% (obowiązek zachowania
drzewostanu na warunkach zgody leśnej),
Æ dla działek nie stanowiących gruntu leśnego parametry dla nowego zainwestowania
powinny być zbliżone do podanych wyżej.
Wyżej wymienione parametry są ograniczane, rozszerzane lub uzupełniane ustaleniami z
zakresu „Szczególnych uwarunkowań i ograniczeń dla zainwestowania”.
Lm – stanowiące element mniej zurbanizowanych terenów obrzeżnych, w małym stopniu
zainwestowanych, gdzie dopuszcza się zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na
działkach leśnych, posiadających zgodę organów administracji samorządowej oraz takich,
które taką zgodę uzyskają – na warunkach zawartych w tych zgodach oraz przy
zachowaniu parametrów do zastosowania w planach miejscowych:
Æ układ zabudowy: wyłącznie wolnostojąca;
Æ obowiązek realizacji zainwestowania kubaturowego wyłącznie w formie jednej
wspólnej bryły;
o kącie nachylenia połaci dachowych nie mniejszym niż 25o);
Æ powierzchnia wyłączona z produkcji leśnej nie może przekroczyć 20% powierzchni
działki;
Æ obowiązek zachowania drzewostanu na pozostałej powierzchni działki;
Æ jako ogólną regułę przyjmuje się nie wprowadzanie funkcji towarzyszących
podstawowemu przeznaczeniu terenu, od czego wyjątkiem są konkretnie wskazane
miejsca w ramach kwartałów zabudowy o symbolu Lm;
Æ dla działek nieleśnych w obrębie obszaru Lm – w zakresie wskaźnika powierzchni
biologicznie czynnej parametry dla nowego zainwestowania powinny być zbliżone do
w/w parametrów podanych dla działek leśnych.
zakresu „Szczególnych uwarunkowań i ograniczeń dla zainwestowania”.
Obszary zabudowy
Układ obszarów zabudowy tworzą tereny, oznaczone na planszy „Kierunków
zagospodarowania przestrzennego miasta” odpowiednimi symbolami, przeznaczone pod:
39
M – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, gdzie możliwa jest realizacja
zabudowy przy zachowaniu podstawowych parametrów do zastosowania w planach
miejscowych:
Æ układ zabudowy: wolnostojący, bliźniaczy oraz szeregowy, z tym że ograniczony do
maksimum trzech segmentów w ramach jednego zespołu stanowiącego jedną bryłę;
o kącie nachylenia połaci dachowych nie mniejszym niż 25o);
Æ minimalny procentowy wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej – dla działek nowo
zabudowywanych:
− o powierzchni od 600 m2 do 1000 m2 - 45%;
− o powierzchni od 1000 m2 do 1500 m2 - 50%;
− o powierzchni powyżej 1500 m2 - 60%.
zakresu „Szczególnych uwarunkowań i ograniczeń dla zainwestowania”;
O – tereny siedzib zgromadzeń religijnych, stanowiące formę mieszkalnictwa zbiorowego,
gdzie dopuszcza się w miarę potrzeb rozbudowę obiektów istniejących i ewentualną
budowę nowych – na warunkach określonych w planach miejscowych oraz z
uwzględnieniem ustaleń Studium z zakresu „Szczególnych uwarunkowań i ograniczeń dla
zainwestowania”;
U – tereny usług miastotwórczych i ogólnomiejskich tj. obiektów, w których prowadzona
jest działalność o istotnym znaczeniu dla miasta jako ośrodka administracyjnego,
handlowego i turystycznego, obiektów wyższego stopnia obsługi, czy obiektów służącym
realizacji potrzeb społecznych – z wykluczeniem obiektów, które zalicza się do
przedsięwzięć wymagających sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko realizowane na warunkach określonych w planach miejscowych uwzględniających
ustalenia Studium z zakresu „Szczególnych uwarunkowań i ograniczeń dla
zainwestowania”;
R – tereny usług różnych tj. nieuciążliwych obiektów, w których może być prowadzona
szeroko rozumiana działalność usługowa, przede wszystkim w zakresie handlu,
gastronomii i biurowości – realizowane na warunkach określonych w planach
miejscowych uwzględniających ustalenia Studium z zakresu „Szczególnych uwarunkowań
i ograniczeń dla zainwestowania”;
T – tereny turystyki, sportu, rekreacji tj. obiektów i urządzeń służących uprawianiu sportu
wyczynowego lub amatorskiego i podnoszeniu sprawności fizycznej (hale sportowe,
stadiony, zespoły boisk, place gier itp.) oraz służących wypoczynkowi, rekreacji i ich
obsłudze (kąpieliska, ośrodki wypoczynku świątecznego, domy wypoczynkowe,
pensjonaty, motele, pensjonaty przydrożne, zakłady gastronomiczne, sklepy i punkty
usługowe związane z funkcją podstawową, a także ośrodki wczasowe, wczasowo –
szkoleniowe, wczasowo – konferencyjne itp.).
W ramach wyżej omówionego rodzaju przeznaczenia terenu wydziela się tereny
rekreacyjnej zieleni urządzonej, funkcjonujące przy kubaturowym obiekcie usług turystyki,
bądź niezależnie w formie ogólnodostępnej. Na terenach tych dopuszcza się jedynie
obiekty małej architektury, obiekty oraz urządzenia infrastruktury miejskiej i utrzymania
porządku – realizowane na warunkach określonych w planach miejscowych
uwzględniających ustalenia Studium z zakresu „Szczególnych uwarunkowań i ograniczeń
dla zainwestowania”;
P – tereny produkcji, magazynowania, składowania tj. obiektów służących działalności
gospodarczej o charakterze produkcyjnym, składowo-usługowym (handel hurtowy),
rzemieślniczym i obsługowo – technicznym (zakłady sprzedaży paliw do pojazdów,
zakłady naprawy pojazdów mechanicznych) – realizowane na warunkach określonych w
40
planach miejscowych uwzględniających ustalenia Studium z zakresu „Szczególnych
uwarunkowań i ograniczeń dla zainwestowania”;
I – tereny obiektów i urządzeń miejskiej infrastruktury technicznej, gdzie symbol I-no –
oznacza główną przepompownię ścieków, a symbol I-ee stację elektroenergetyczną
110/15 kV – dla których dopuszcza się w miarę potrzeb ewentualną rozbudowę tych
obiektów na warunkach określonych w planach miejscowych.
Obszary terenów miejskich bez zainwestowania kubaturowego:
Formę tę tworzą tereny wspomagające strukturę obszarów zabudowy zasadniczo nie
podlegające zabudowie kubaturowej, ale przekształcane dla potrzeb miejskich, na których
możliwość realizacji stałych obiektów występuje tylko wyjątkowo. Są to:
Æ teren miejskiego cmentarza i jego rezerwy (oznaczone symbolem Zc) - gdzie
dopuszcza się ewentualną realizację kaplicy i obiektów pomocniczych dla cmentarza
– na warunkach określonych w planach miejscowych;
Æ teren miejskiego ujęcia wody wraz ze stacją uzdatniania wody (oznaczony symbolem
I-uw) – gdzie dopuszcza się w miarę potrzeb ewentualną rozbudowę urządzeń i
obiektów już istniejących – na warunkach określonych w planach miejscowych.
Dopuszczalna funkcja towarzysząca podstawowemu przeznaczeniu terenu:
W studium ustala się możliwość dopuszczenia realizacji funkcji towarzyszących terenom o
innym przeznaczeniu (drugorzędnych) – oznaczonych na planszy „Kierunków
zagospodarowania przestrzennego miasta” symbolem graficznym – z zakresu: usług różnych
– bez przesądzania ich profilu, turystyki, sportu i rekreacji oraz – w postaci szczególnej –
usług ogólnomiejskich, które rozumie się tu jako możliwość dopuszczenia dla danego
kwartału w/w usług różnych, w ramach których jednak jest promowana możliwość realizacji
obiektów wyższego stopnia obsługi. Ustalenie to nie narzuca kolejności realizacji
poszczególnych funkcji drugorzędnych tzn. realizacja obiektu wyższego rzędu nie jest
obligatoryjna.
Dopuszczalna funkcja towarzysząca, zgodnie z ustaleniami na planszy „Kierunków
zagospodarowania przestrzennego miasta”, może także obejmować dopuszczenie
zabudowy mieszkaniowej na terenach przeznaczonych pod usługi. Ustala się, że
dopuszczenie to dotyczy zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Od reguły tej wyjątkiem
jest sytuacja, gdy na konkretnym terenie przeznaczonym pod usługi wskazano możliwość
ewentualnego dopuszczenia realizacji budynków kilkurodzinnych – co w tym przypadku
oznacza, że dopuszczalna funkcja towarzysząca może obejmować również taką zabudowę,
na zasadach określonych w planach miejscowych.
W studium przyjmuje się, że funkcja towarzysząca nie będzie stanowiła więcej niż 40%
łącznej powierzchni użytkowej wszystkich obiektów realizowanych na działce, przy czym na
wybranych terenach w/w udział procentowy może być wyższy.
Ogólnie zakłada się, że szczegółowe zasady wprowadzania na poszczególne tereny funkcji
towarzyszących będą przedmiotem ustaleń miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego.
„Szczególne uwarunkowania i ograniczenia dla zainwestowania i zagospodarowania
Na planszy „Kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta” zostały wskazane tereny,
dla których - ze względu bądź na położenie, bądź na specyfikę istniejącego
zagospodarowania - określa się dodatkowe uwarunkowania lub ograniczenia. Są to
wyszczególnione w legendzie:
Æ tereny zabudowy mieszkaniowej (M i Ml), wyłącznie w obrębie których możliwe jest
ewentualne dopuszczenie w planach miejscowych budynków wielorodzinnych, przez
co należy rozumieć zabudowę, która:
o w postaci preferowanej w Studium miałaby formę budynków wolnostojących,
mieszczących od 2 do 6 lokali mieszkalnych, o maksymalnej wysokości
zabudowy 2,5 kondygnacji, tj. 12 m od poziomu terenu do najwyższej górnej
krawędzi dachu, maksymalnej powierzchni zabudowy 400 m2 – pozostałe
41
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
wskaźniki przyjmuje się jak dla omówionych powyżej terenów zabudowy
mieszkalnej (odpowiednio M i Ml),
o w postaci dopuszczanej w Studium miałaby formę budynków wolnostojących, o
maksymalnej wysokości zabudowy 3,5 kondygnacji, tj. 15 m od poziomu terenu
do najwyższej górnej krawędzi dachu, maksymalnej powierzchni zabudowy 700
m2 – pozostałe wskaźniki przyjmuje się jak dla omówionych powyżej terenów
zabudowy mieszkalnej (odpowiednio M i Ml);
tereny zabudowy, w obrębie których ograniczenie dla nowego inwestowania powinna
stanowić występująca zieleń o charakterze leśnym;
tereny zabudowy mieszkaniowej, w obrębie których parametry dla nowego
zainwestowania powinny być zbliżone do obowiązujących dla terenów zabudowy
mieszkaniowej na działkach leśnych;
postulowane dopuszczenie dla wybranych terenów zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej na działkach leśnych (Lm) funkcji towarzyszącej w formie usług
różnych – bez przesądzania ich profilu;
tereny w zasięgu strefy ochrony miejskiego ujęcia wody, dla których obowiązują
ograniczenia zawarte w przepisach szczególnych;
tereny w zasięgu pasa izolacyjnego od cmentarza, dla których obowiązują
ograniczenia zawarte w przepisach szczególnych;
obszar byłego miejskiego wysypiska śmieci wskazany do rekultywacji - docelowo do
zalesienia;
tereny przyległe do szlaków komunikacyjnych o znacznym oddziaływaniu
akustycznym, gdzie mogą wystąpić przekroczenia dopuszczalnych standardów
akustycznych i jakości powietrza, dla których w planach miejscowych powinny zostać
określone zasady i rozwiązania chroniące przez hałasem;
tereny zasięgu oddziaływania napowietrznych linii elektroenergetycznych wysokiego
napięcia 110 kV, dla których obowiązują ograniczenia zawarte w przepisach
szczególnych.
2. KIERUNKI ROZWOJU KOMUNIKACJI
2.1 Rola powiązań zewnętrznych i identyfikacja podstawowych zadań.
Miasto Józefów wchodzi w skład aglomeracji warszawskiej i z tego powodu, na sposób
kształtowania systemu transportowego miasta, istotny wpływ wywierają potrzeby realizacji i
obsługi powiązań stolicy z obszarem województwa, jak i zapewnienie powiązań z innymi
regionami kraju.
Warunkiem dalszego prawidłowego rozwoju miasta jest podjęcie działań w zakresie
komunikacji w celu:
Æ lepszej dostępność komunikacyjną miasta w układzie północ – południe, wschód –
zachód oraz uwolnienia terenów zabudowy mieszkaniowej wzdłuż Al. Nadwiślańskiej
i ul. Kard. S. Wyszyńskiego od uciążliwości ruchu ciężarowego poprzez wybudowanie
nowych odcinków dróg wojewódzkich nr 801 i 721, a w ramach tego również węzła
tych dróg z zakładaną kierunkowo przeprawą przez rz. Wisłę i docelowym
powiązaniem odcinków drogi nr 721 na linii Józefów – Konstancin Jeziorna,
zapewniającym bezkolizyjne przejście przez obszary chronione (przejście nie będzie
miało formy mostu – może być realizowane np. jako tunel przebiegający pod
rezerwatem przyrody, z wlotem znajdującym się poza jego granicami; rozwiązania
techniczne oraz warunki realizacji, w tym ewentualne odstępstwo uzyskane od
Ministra Środowiska, zostaną rozstrzygnięte na etapie sporządzania planu
miejscowego lub wydawania decyzji o lokalizacji drogi oraz realizacji inwestycji);
42
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
Æ
powiązań komunikacyjnych pomiędzy terenami po obu stronach linii kolejowej
poprzez:
− realizację bezkolizyjnego przejścia drogowego nad torami PKP na osi ul.
J. Matejki – Cicha;
− realizację bezkolizyjnego przejścia drogowego nad torami PKP na osi ul.
Werbeny – A. Brucknera;
− bezpieczne przeprowadzenie ruchu pieszego oraz budowa parkingów w rejonie
przystanków kolejowych (Michalin, Józefów);
wykorzystania w większym stopniu kolei do przewozów pasażerskich;
poprawy przepustowości ul. Marszałka J. Piłsudskiego poprzez modernizację ulicy
oraz ograniczenie ilości wlotów ulic poprzecznych;
przedłużenia ul. gen. W. Sikorskiego do połączenia z ul. Warszawską w Otwocku;
modernizacja istniejących ulic (w szczególności: J. Matejki, Cichej, 3 Maja) w celu
nadania im docelowych parametrów technicznych dla ich klasy;
sukcesywne zapewnianie ulicom nawierzchni ulepszonych;
bezwzględnego przestrzegania rygorów urządzania parkingów dla powstających
inwestycji.
2.2 Rozwój systemu komunikacyjnego.
Układ drogowo-uliczny.
Przeprowadzone analizy dla zakładanego kierunku rozwoju miasta potwierdziły celowość
rozbudowy układu komunikacyjnego według dotychczasowych ustaleń planistycznych i
programów ponadlokalnych.
Rozbudowa układu podstawowego powinna mieć zakres przewidywany w dotychczasowych
założeniach polityki przestrzennej miasta i utrzymany w Studium tj. obejmować realizację
nowych odcinków ulic i modernizację istniejących.
Zgodnie z powyższymi zasadami przyjmuje się następujące klasy ulic podstawowego układu
drogowo – ulicznego miasta:
Æ Al. Nadwiślańska (droga wojewódzka nr 801) – droga główna ruchu przyspieszonego;
Æ ciąg ulic stanowiących drogę wojewódzką nr 721 – ulica główna;
Æ ul. Marszałka J. Piłsudskiego – ulica główna;
Æ ul. Gen. W. Sikorskiego (do połączenia z ul. Warszawską w Otwocku) - ulica
zbiorcza;
Æ ciąg ulic: Cicha – J. Matejki - ulica zbiorcza;
Æ ul. 3 Maja – ulica zbiorcza;
Æ ul. Werbeny (na odcinku pomiędzy ul. 3 Maja i ul. Marszałka J. Piłsudskiego) – ulica
zbiorcza;
Æ ul. Graniczna – ulica zbiorcza;
Æ ul. Kard. Wyszyńskiego (na odcinku Al. Nadwiślańska – ul. 3 Maja) – ulica zbiorcza.
Wyżej wymienione ulice oznaczono na planszy „Kierunki zagospodarowania przestrzennego
miasta” w formie schematu ich klas i rodzaju skrzyżowań. Uzupełnienie schematu stanowią
ulice tworzące układ miejski tj. ciągi o klasie ulic lokalnych i ważniejsze ulice dojazdowe. W
stosunku do tych ostatnich elementów układu ustaleniem studium jest konieczność i zasada
realizacji powiązania komunikacyjnego we wskazanym rejonie, tj. zakłada się, że dokładny
przebieg danej ulicy, określony liniami rozgraniczającymi, zostanie wytyczony w planie
miejscowym, po szczegółowej analizie istniejącego zagospodarowania i stanu własności.
Wszystkie odcinki ulic rozróżniono na elementy istniejące i projektowane, przy czym zakłada
się możliwość wytyczania nowych dróg dojazdowych na etapie sporządzania planów
miejscowych.
43
Komunikacja publiczna.
W zakresie komunikacji publicznej obsługa miasta nadal opierać się będzie o kolej i system
autobusowy.
Zakłada się większe wykorzystanie kolei w dojazdach do Warszawy, sąsiednich miast i gmin
oraz rozwój komunikacji lokalnej mającej za zadanie powiązanie obszarów obrzeżnych z
rejonami centralnymi miasta, szkołami i przystankami kolejowymi.
Dla poprawy bezpieczeństwa oraz usprawnienia powiązań pieszych pomiędzy obszarami po
obu stronach torów kolejowych i przystankami kolejowymi zaproponowano dwa bezkolizyjne
przejścia piesze w rejonie tych przystanków.
Komunikacja rowerowa.
W studium proponuje się możliwość przeprowadzenia ścieżek rowerowych trasami
biegnącymi niżej wymienionymi ulicami. Ścieżki te mogą być realizowane w miarę potrzeb
oraz warunków terenowych i technicznych:
Æ wzdłuż rzeki Wisły;
Æ przez tereny leśne północno-wschodniego rejonu miasta w kierunku Warszawy i do
osiedla Mlądz w Otwocku;
Æ wzdłuż ulic lub ich odcinków: Al. Nadwiślańska, ul. Graniczna, ul. Godebskiego, ul.
Polna, ul. Wawerska, ul. 3 Maja, ul. Kard. Wyszyńskiego, projektowanego odcinka
przedłużenia ul. Jarosławskiej, ul. Jarosławskiej, ul. Wiązowskiej, ul. Piłsudskiego, ul.
Sikorskiego, ul. Cichej, ul. Matejki i ul. Willowej.
Przebiegi ścieżek wyznaczono na planszy „Kierunki zagospodarowania przestrzennego
miasta”.
2.3 Układ komunikacyjny a przekształcenia przestrzenne.
Analiza struktury przestrzennej Józefowa, w tym stopnia i rodzaju zagospodarowania
terenów wskazuje, że tereny stosunkowo jeszcze słabo zainwestowane, możliwe do
dalszych intensywnych przekształceń przestrzennych to:
Æ rejon pomiędzy rzeką Świder a drogą wojewódzką nr 721;
Æ rejon wzdłuż drogi wojewódzkiej nr 801;
Æ rejon północnej granicy miasta.
Zapewnienie sprawnej obsługi komunikacyjnej wymienionych obszarów uzależniony jest w
dużej mierze od budowy projektowanych odcinków w/w dróg wojewódzkich. Szczegółowy
zakres przekształceń i uzupełnień układu drogowego tych obszarów zostanie określony w
miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, po przeanalizowaniu przyjętych
rozwiązań technicznych w projektach przebudowy tras, w tym sposobu obsługi obszarów
przyległych.
2.4 Wytyczne do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Dla umożliwienia dalszego rozwoju miasta niezbędne jest utrzymanie dotychczasowych
priorytetowych rezerw terenowych dotyczących komunikacji:
Æ projektowanego odcinka Al. Nadwiślańskiej (nowego przebiegu drogi wojewódzkiej nr
801);
Æ projektowanych odcinków ciągu drogi wojewódzkiej nr 721;
Æ projektowanego poszerzenia ul. Piłsudskiego;
Æ projektowanego bezkolizyjnego przejścia przez tory PKP na ciągu ulic Werbeny – A.
Brucknera, wraz z niezbędnymi poszerzeniami;
Æ projektowanego bezkolizyjnego przejścia przez tory PKP na ciągu ulic: J. Matejki –
Cicha, wraz z niezbędnymi poszerzeniami – Studium zakłada wariantowe
rozwiązania tego bezkolizyjnego przejścia do rozstrzygnięcia na etapie sporządzania
planu miejscowego.
44
3. ROZWÓJ INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ MIASTA
3.1 Zaopatrzenie w wodę.
Zakłada się, że miasto Józefów będzie zaopatrywane w wodę z istniejącego miejscowego
wodociągu, zasilanego wodami podziemnymi z formacji czwartorzędowych z
wykorzystaniem dotychczasowej stacji wodociągowej, zlokalizowanej pomiędzy Al.
Nadwiślańską, ul. Drogowców i rz. Świder. Docelowo w zasięgu obsługi wodociągu znajdą
się wszystkie tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej w granicach administracyjnych
miasta, tj. Józefów, Michalin, Rycice, Jarosław, Świdry Małe, Kolonia Błota, Emilianów i
Nowa Wieś.
Dostawa wody do odbiorców odbywać się będzie z w/w ujęcia poprzez pierścieniowy układ
sieci wodociągowej.
Magistrale i główne przewody wodociągowe tworzą dwa podstawowe pierścienie,
obejmujące centrum miasta:
Æ pierwszy pierścień przewodów, o średnicach ∅ 300, 250 i 200 mm, zasilający
południowo-zachodnią część miasta przebiega w ulicach: Wodociągowej, Kard. S.
Wyszyńskiego, 3 Maja, Powstańców Warszawy, Wawerskiej (Wiązowskiej) i M.
Rodziewiczówny;
Æ drugi pierścień przewodów, o średnicach ∅ 250 i 200 mm, zasilający północnowschodnią część miasta przebiega w ulicy: Kard. S. Wyszyńskiego, M. SkłodowskiejCurie, I. Paderewskiego, Obywatelskiej, Dobrej, Rozkosznej, 3 Maja z przejściem
przez tory PKP w ulicach M. Skłodowskiej-Curie i Rozkosznej;
Æ trzeci pierścień wodociągowy, już z wykorzystaniem sieci rozdzielczej, stanowi układ
przewodów o średnicach ∅ 250 i 150 mm, przyłączany do magistrali
∅ 300 mm na skrzyżowaniu ul. Wodociągowej i Kard. S. Wyszyńskiego i biegnący
ulicami: C. Godebskiego, Krótkiej, J. Bema, Wiślanej, H. Sienkiewicza, Polnej, 3 Maja
do ul. Kard. S. Wyszyńskiego. Obsługuje on zachodnią część miasta.
Dalsze rozprowadzenie wody w mieście odbywać się będzie przy pomocy ulicznych
przewodów wodociągowej sieci rozdzielczej o przekroju ∅ 150 mm.
Na odcinku od stacji wodociągowej do ul. M. Rodziewiczówny przewiduje się budowę
dodatkowego przewodu ∅ 250 mm asekurującego istniejącą magistralę ∅ 300 mm. Potrzeba
budowy tego przewodu wynika głównie z konieczności zabezpieczenia zasilania miasta w
wodę w przypadku awarii magistrali ∅ 300 mm na tym odcinku. Ze względów hydraulicznych
przewód powinien być wybudowany dla okresu perspektywicznego, tj. przy przekroczeniu
wydajności stacji wodociągowej ok. Qmax. godz. ≥ 130 dm3/sek.
Na dalszym odcinku od ul. M. Rodziewiczówny do ul. Kard. S. Wyszyńskiego budowa
dodatkowego przewodu ∅ 250 mm będzie wymagana w okresie kierunkowym. Pozwoli on
na doprowadzenie wody do rejonu Kolonia Błota i Nowa Wieś. Tereny te zasilane będą
jednym przewodem ∅ 250 mm.
Całkowita długość sieci wodociągowej w mieście wyniesie w okresie perspektywicznym ok.
41 tys. m, w kierunkowym podobnie.
Dla określenia potrzeb wodnych (standardu zużycia wody) przyjęto, że woda z wodociągu
miejskiego używana będzie do celów bytowo-gospodarczych ludności. Woda z wodociągu
używana będzie również do celów ppoż. Natomiast dla celów porządkowych i utrzymania
zieleni przydomowej woda będzie używana z istniejących ujęć własnych.
Wielkość zapotrzebowania wody dla okresu perspektywicznego i kierunkowego ustalono w
oparciu o następujące dane i wskaźniki:
Æ liczba mieszkańców:
− dla okresu perspektywicznego 20.000 osób;
− dla okresu kierunkowego 24.000 osób;
45
Æ
Æ
Æ
Æ
jednostkowy wskaźnik zapotrzebowania na wodę:
− mieszkalnictwo 200 l/ d/ M;
− usługi podstawowe 45 l/ d/ M;
− cele ogólnokomunalne 7 l/ d/ M;
straty w sieci wodociągowej 10%;
współczynniki nierównomierności rozbioru wody:
− dla mieszkalnictwa Nd = 1,5 i Ng = 2,5;
− dla usług Nd = 1,3 i Ng = 3, 0;
− dla potrzeb ogólno komunalnych Nd = 4,0 i Ng - brak;
odsetek mieszkańców korzystających z wodociągu:
− dla okresu perspektywicznego 80%;
− dla okresu kierunkowego 100%.
Szczegółowe obliczenia wielkości zapotrzebowania wody ujęto w tab. 1, zaś dane wynikowe
podano poniżej.
Tabela 1. Zapotrzebowanie wody dla miasta Józefowa
Perspektywa
3
Kierunek
3
Qśr. dob.
= 4.897 m / d
= 204 m / godz.
= 6.986 m3/ d
= 290 m3/ godz.
Qmax. dod.
= 7.187 m3/ d
= 299 m3/ godz.
= 10.214 m3/ d
= 426 m3/ godz.
Qmax. godz.
= 539 m3/ godz.
= 150 l/ sek.
= 770 m3/ godz.
= 214 l/ sek.
Wielkość określonego zapotrzebowania wody dla miasta Józefowa we wszystkich relacjach
dla okresu perspektywicznego i kierunkowego mieści się w granicach zatwierdzonych w kat.
"B" zasobów wód podziemnych istniejącego ujęcia wody w stacji wodociągowej. Przekracza
jednakże wielkość dopuszczalnego poboru z tych zasobów ustaloną w pozwoleniu
wodnoprawnym. Uzyskanie nowego pozwolenia wodnoprawnego na pobór wody z wód
podziemnych w wyliczonych wielkościach dla kolejnych okresów rozwojowych miasta
wymagać będzie odpowiedniego wystąpienia władz miasta do właściwych organów
administracji wodnej.
3.2 Odprowadzenie ścieków i wód deszczowych.
Odprowadzenie ścieków bytowo-gospodarczych.
Odprowadzanie ścieków bytowo-gospodarczych z terenu miasta odbywać się będzie przy
zastosowaniu płytkiego, grawitacyjno-pompowego systemu kanalizacji sanitarnej.
Przyjęcie takiego systemu podyktowane zostało koniecznością uwzględnienia miejscowych
warunków, rozległości miasta, niewielkich spadków terenu oraz istniejącego poziomu wód
gruntowych. System ten składa się głównie z kanałów grawitacyjnych i pompowni
rejonowych oraz dodatkowych przewodów tłocznych kanalizacji ciśnieniowej.
W zastosowanym systemie ścieki z poszczególnych domów, spływają grawitacyjnie do
pompowni rejonowych, skąd transportowane są przewodami tłocznymi do płytko położonych
kanałów grawitacyjnych, którymi przesyłane są do głównej przepompowni ścieków przy
ul. Jarosławskiej. Stąd ścieki kierowane są dwoma przewodami tłocznymi ∅ 0,35 m do
kolektora grawitacyjnego ∅ 0,60 m systemu kanalizacji miasta Otwocka i dalej do centralnej
miejskiej oczyszczalni ścieków w Otwocku, a następnie - po oczyszczeniu - do rzeki Wisły.
Dla etapowej realizacji kanalizacji sanitarnej obszar miasta podzielono na 3 strefy:
Æ strefę śródmiejską o powierzchni 612 ha;
Æ strefę przylegającą do strefy śródmiejskiej, o powierzchni 257 ha;
Æ strefę peryferyjną zabudowy przyszłościowej, o powierzchni 242 ha.
W pierwszej kolejności w kanalizację winny być wyposażone obszary po obu stronach torów
kolejowych, jako obszary najbardziej zurbanizowane. Podstawowy szkielet kanalizacji
46
sanitarnej stanowić tu będzie kolektor "A" i kolektor "B".
Kolektor "A" o średnicy ∅ 0,80/ 0,60/ 0,50/ 0,40/ 0,30 m zbiera ścieki z zachodniej części
miasta i przebiega od głównej przepompowni ścieków przy ul. Jarosławskiej (PR4) w ulicach:
Jarosławskiej, 3 Maja, Powstańców Warszawy, Świderskiej, Polnej, J. Lelewela, M.
Kopernika, Zawiszy Czarnego, Szerokiej, Piaskowej i Uroczej. Jego długość wynosi 5.580 m.
Jest on wyposażony w 3 rejonowe pompownie ścieków:
Æ pompownię PR1 przy skrzyżowaniu ul. Uroczej i Małej;
Æ pompownię PR2 przy skrzyżowaniu ul. Zawiszy Czarnego i Szerokiej;
Æ pompownię PR3 przy skrzyżowaniu ul. Świderskiej i Polnej.
Kolektor "B" o średnicy ∅ 0,50/ 0,40/ 0,30 m zbiera ścieki ze wschodniej części miasta i
przebiega od połączenia z kolektorem "A" na skrzyżowaniu ul. Powstańców Warszawy z
ul. Świderską w ulicach: Powstańców Warszawy, W. Reymonta, S. Moniuszki, M.
Skłodowskiej-Curie, Jodłowej, J. Matejki, Gen. W. Sikorskiego, W. Wilsona, Otwockiej i A.
Grottgera.
Jego długość wynosi 5.125 m.
Kolektor „B” jest wyposażony w 3 rejonowe pompownie ścieków:
Æ pompownię PR5 przy skrzyżowaniu ul. A. Grottgera i 11 Listopada;
Æ pompownię PR6;
Æ pompownię PR7 przy skrzyżowaniu ul. W. Reymonta i torów kolejowych PKP.
Do w/w kolektorów będą pompowane ścieki sanitarne z dzielnic peryferyjnych,
wyposażonych w płytko posadowione kanały grawitacyjne ∅ 0,20 m z pompowniami
lokalnymi i rurociągami tłocznymi.
Zagłębienie kanałów grawitacyjnych dla dzielnic peryferyjnych powinno wynosić do 3,0 ÷ 3,5
m p.p.t., zagłębienie kanałów doprowadzających ścieki do pompowni rejonowych do 4,5 m, a
zagłębienie końcówek kanałów grawitacyjnych 1,3 ÷ 1,8 m p.p.t.
Przewiduje się zastosowanie pompowni podziemnych bezkratkowych z pompami
zatapialnymi. Zagłębienie pompowni rejonowych od 5,5 m do 7,0 m poniżej terenu. Średnice
pompowni od 1,4 m do 2,4 m.
Usytuowanie pompowni o pompach mocy do 3 kW bezpośrednio pod ulicą. Usytuowanie
pompowni większych na przyległych do ulicy posesjach z odpowiednią strefą ochrony
sanitarnej (ok. 15 m). Usytuowanie pompowni przydomowych o średnicy ∅ 1,0, 1,2 m i
głębokości do 3,0 m - bezpośrednio przy budynkach.
Obszary przylegające do strefy śródmiejskiej wyposażone będą również w system kanalizacji
grawitacyjno-pompowy, z którego pompownie lokalne przetłaczać będą ścieki oddzielnymi
przewodami tłocznymi do odpowiednich końcówek kanałów głównych i kolektorów "A" i "B".
Do niektórych odcinków przewodów tłocznych przewiduje się podłączenie budynków przy
pomocy pompowni przydomowych.
Obszary strefy peryferyjnej oraz przeznaczone do przyszłej zabudowy, położone często na
terenach o wysokim poziomie wody gruntowej, przewiduje się do skanalizowania systemem,
zarówno pompowo-grawitacyjnym, jak i ciśnieniowym lub podciśnieniowym. Obecnie
przewiduje się dla tych terenów orientacyjne lokalizacje lokalnych pompowni ścieków (Po)
oraz tras przewodów tłocznych.
Wariantowo przewiduje się odprowadzanie ścieków z terenu koło Ośrodka Drogowców i
SUW oraz osiedla Górki bezpośrednio do istniejącego kanału ∅ 1,0 m kanalizacji miasta
Otwock. Wiąże się to z przejściem przewodem tłocznym nad lub pod rzeką Świder.
Szczegółową charakterystykę przewidywanej sieci kanalizacji sanitarnej, wraz z jej
podstawowym uzbrojeniem w poszczególnych strefach miasta, podano poniżej:
Strefa śródmiejska.
Æ Kanały:
− kanały grawitacyjne główne ∅ 0,80 ÷ 0,25 m długość 8.275 m;
− kanały grawitacyjne boczne ∅ 0,20 m długość 51.000 m;
− kanały ciśnieniowe ∅ 0,05 m długość 3.500 m.
Kanały razem - 62.775 m.
47
Pompownie rejonowe (w tym pompownie centralne):
− PR1 skrzyżowanie ul. Uroczej i Małej (w ulicy);
− PR2 skrzyżowanie ul. Zawiszy Czarnego i Szerokiej (w ulicy);
− PR3 skrzyżowanie ul. Świderskiej i Polnej (poza ulicą);
− PR4 przy ul. Jarosławskiej (pompownia centralna (poza ulicą);
− PR5 skrzyżowanie ul. A. Grottgera i 11 Listopada (w ulicy);
− PR6;
− PR7 skrzyżowanie ul. W. Reymonta i torów kolejowych PKP (poza ulicą).
Razem 1 pompownia centralna i 6 pompowni rejonowych; niezbędna moc do obsługi
pompowni rejonowych - 55,3 kW.
Æ Pompownie przydomowe ok. 30 szt., niezbędna moc do obsługi - 45,0 kW.
Æ

Strefa przylegająca do strefy śródmiejskiej.
Æ Kanały:
− kanały grawitacyjne ∅ 0,25 ÷ 0,20 m długość 18.830 m;
− kanały ciśnieniowe ∅ 0,05 m długość 1.500 m;
− kanały tłoczne ∅ 0,16 ÷ 0,05 m długość 4.575 m.
Æ Pompownie rejonowe:
− PR8 ul. Luksusowa (w ulicy);
− PR9 ul. Róż (w ulicy);
− PR10 ul. J. Bema (w ulicy);
− PR11 ul. Krótka (w ulicy);
− PR12 ul. Ptasia (poza ulicą);
− PR13 ul. Kosmonautów (w ulicy);
− PR14 ul. J. Jachowicza (w ulicy).
Razem pompowni rejonowych 7 szt.; moc zainstalowana - 49,3 kW
Æ Pompownie przydomowe ok. 15 szt., moc zainstalowana - 22,5 kW.

Strefa peryferyjna zabudowy przewidywanej.
Æ Kanały:
− kanały grawitacyjne ∅ 0,20 m długość 24.200 m;
− kanały ciśnieniowe ∅ 0,05 m długość 6.200 m;
− rurociągi tłoczne ∅ 0,16 ÷ 0,05 m długość 14.700 m.
Æ Pompownie lokalne 20 szt.: moc zainstalowana - 92,6 kW.
Ilość ścieków obliczono w podziale na grupy odbiorców. Z uwagi na uzdrowiskowy i
wypoczynkowy charakter miasta oraz jego atrakcyjne położenie (nad trzema rzekami)
przyjęto wysoki procent korzystających z kanalizacji.
Natomiast w przydomowe oczyszczalnie ścieków oraz szamba wyposażone będą jedynie
punktowe zasiedlenia w obrębie lasów oraz niektóre budynki peryferyjne.
Docelowy bilans ścieków miasta Józefowa dla okresu kierunkowego przedstawiono w tabeli
nr 2.
Ilość ścieków odprowadzanych kanalizacją sanitarną z miasta Józefowa w okresie
kierunkowym wynosi:
3
Æ Qść. śr. dob. = 5.808 m / d;
3
Æ Qść. max. dob. = 7.027 m / d;
3
Æ Qść. max. godz. = 685 m / godz. = 190 l/ sek.
Odprowadzenie wód deszczowych.
Odprowadzanie ścieków opadowych z powierzchni jezdni utwardzonych w okresie
perspektywicznym przewidziane jest przy pomocy rowów chłonnych odparowywalnych i
studzienek chłonnych.
48
Dla odprowadzania tych ścieków w okresie kierunkowym przewiduje się budowę kanalizacji
deszczowej o zasięgu ograniczonym do centralnej części miasta. Odprowadzanie ścieków
deszczowych z centrum przewiduje się kanałem deszczowym w ul. Kard. S. Wyszyńskiego,
a po ich podczyszczeniu - do rzeki Wisły.
Tab. 1. Wielkość poboru wody z wodociągu miejskiego m. Józefowa
Perspektywa
2
Qśr. dob.
Nd
Qmax.
Ng
Qmax.
Liczba
użytkow.
1
Wskaźnik
jednost.
% korzyst.
Lp.
Jedn.
Grupa odbiorców
3
4
5
6
7
8
9
10
11
3
m /d
l/ d/ M
dob.
godz.
3
m3/god
z.
m /d
1.
Mieszkalnictwo
M
80
16.000
200
3.200
1,5
4.800
2.0
400
2.
Usługi (dla
mieszkańców całego
miasta)
M
100
20.000
45
900
1,3
1.170
2.0
98
3.
Potrzeby ogólno
komunalne
M
100
20.000
7
140
4,0
560
-
23
-
-
-
-
4.240
-
6.530
-
521
-
-
-
-
424
-
424
-
18
-
-
-
-
4.664
-
6.954
-
539
-
-
-
-
233
-
233
-
-
-
-
-
-
4.897
-
7.187
-
539
Qśr. dob.
Nd
Qmax.
Ng
Qmax.
Razem poz. 1 i 2
4.
Straty w sieci
wodociągowej (10%
Qśr.dob.)
Razem do sieci
5.
Potrzeby własne st.
wodociąg. 5%
Ogółem z ujęcia
Kierunek
Liczba
użytkow.
2
% korzyst
1
Wskaźnik
jednost.
Jedn.
Grupa odbiorców
Lp.
3
4
5
6
7
8
9
10
11
3
m /d
l/ d/ M
dob.
godz.
3
m3/god
z.
m /d
1.
Mieszkalnictwo
M
100
24.000
200
4.800
1,5
7.200
2.0
600
2.
Usługi (dla
mieszkańców całego
miasta)
M
100
24.000
45
1.080
1,3
1.404
2.0
117
3.
Potrzeby ogólno
komunalne
M
100
24.000
7
168
4,0
672
-
28
-
-
-
-
6.048
-
9.276
-
745
-
-
-
-
605
-
605
-
25
-
-
-
-
6.653
-
9.881
-
770
-
-
-
-
333
-
333
-
-
-
-
-
-
6.986
-
10.214
-
770
Razem poz. 1 i 2
4.
Straty w sieci
wodociągowej (10%
Qśr.dob.)
Razem do sieci
5.
Potrzeby własne st.
wodociąg. 5%
Ogółem z ujęcia
49
Tab. 2. Ilość ścieków odprowadzanych kanalizacją sanitarną z m. Józefowa
Kierunek
Nd
Qmax.
Ng
Qmax.
Liczba
jednost.
2
Qśr. dob.
% korzyst
1
Wskaźnik
jednost.
Jedn.
Grupa użytkowników
Lp.
3
4
5
6
7
8
9
10
11
3
m /d
dob.
godz.
3
m3/god
z.
m /d
l/ d/ M
Zabudowa
jednorodzinna
małogabarytowa
M
100
9.820
150
1.473
1,2
1.768
2.0
147
2.
Zabudowa
jednorodzinna na
2
działkach do 1000 m
M
90
7.840
150
1.058
1,2
1.270
2,0
106
3.
Zabudowa
mieszkaniowa na
działkach ponad 1000
2
m
M
80
6.340
150
761
1,2
913
2,0
76
4.
Usługi I i II stopnia
M
80
24.000
45
864
1,3
1,123
2,5
117
5.
Ośrodek
wypoczynkowoturystyczny *
80
1.570
200
251
1,5
377
2,5
39
6.
Domy opieki dziecka*
100
238
200
48
1,2
58
3,0
7
7.
Sanatoria*
100
400
600
240
1,2
288
2,5
29
8.
Wody infiltracyjne Qśr.
dob. wg PN-92/B-10735
9.
SUW z produkcji wody
+ Ośrodek Drogowców
i Instytut Pożarniczy
miejsce
miejsce
480
480
20
100
333
1,5
450
4,5
94
2
stanowiska
35
kurs./dob.
10. Stacja zlewna
nieczystości płynnych
miejsce
1.
300
1,0
300
4,0
50
Ogółem ścieki
5.808
7.027
685
Uwaga: w kol. 9 podano liczbę mieszkańców w danym rodzaju zabudowy
w kol. 8 podano % liczby mieszkańców z danego rodzaju zabudowy korzystających z kanalizacji
* dane przyjęte wg opracowania pt. Zamienny program kanalizacji sanitarnej dla m. Józefowa
(BPBK „Stolica” z 1994 roku)
50
3.3 Zaopatrzenie w gaz.
Miasto Józefów jest zaopatrywane w gaz przewodowy średniego ciśnienia. Zasilanie w gaz
odbywać się będzie w sposób dotychczasowy tj. od strony południowej ze stacji redukcyjnopomiarowych I st. „Karczew” oraz „Wólka Mlądzka”.
Remontowane i modernizowane gazociągi posiadają rezerwę umożliwiającą podłączenie
nowych odbiorców oraz ewentualnie zwiększenie dostawy gazu dla aktualnych odbiorców.
Odnotowuje się stały wzrost sprzedaży gazu dla odbiorców indywidualnych. Decydujące
znaczenie ma w tym przypadku wykorzystanie gazu ziemnego jako paliwa do celów
grzewczych.
Dla potrzeb budowy i rozbudowy sieci gazowej powinny być rezerwowane trasy w liniach
rozgraniczających ulic. Nie przewiduje się budowy urządzeń kubaturowych, pod które należy
rezerwować teren.
Infrastruktura systemu gazowniczego w mieście pozwala na pokrycie zwiększonego
zapotrzebowania na gaz ziemny bez ponoszenia dużych nakładów inwestycyjnych. Prawie
wszyscy aktualni i potencjalni odbiorcy w okresie najbliższych lat mają zapewnione pokrycie
zapotrzebowania na gaz ziemny dla celów grzewczych.
Gaz służy i będzie służył głównie do ogrzewania jednorodzinnych budynków mieszkalnych,
ogrzewania wody jak również do przygotowywania posiłków - co jest zgodne z planem
ochrony środowiska przyrodniczego obszaru.
3.4 Zaopatrzenie w energię cieplną.
W Józefowie nie przewiduje się realizacji miejskiego systemu ciepłowniczego. W związku z
tym, że większą część miasta stanowią osiedla leśne o stosunkowo ekstensywnej
zabudowie, realizacja miejskiej sieci ciepłowniczej jest nieuzasadniona ekonomicznie.
Zakłada się, że źródła ciepła stanowić będą indywidualne piece grzewcze w budynkach lub
lokalne, wbudowane i wolnostojące nieduże kotłownie. Studium zakłada, że zaopatrzenie w
ciepło realizowane będzie w oparciu o ekologicznie systemy grzewcze np. gaz ziemny, olej
niskosiarkowy, energię elektryczną itp.
3.5 Zaopatrzenie w energię elektryczną.
Miasto jest zaopatrywane w energię elektryczną ze stacji rozdzielczej 110/15 kV „Józefów”
zlokalizowanej przy ulicy Mostowej. RPZ (rejonowy punkt zasilania) wyposażony jest w dwa
transformatory o mocy 25 MVA każdy i zasilany jest linią wysokiego napięcia 110 kV relacji
Otwock Teklin – Karczew.
Dodatkowo przewidziana jest budowa linii WN 110 kV jako odgałęzienia od istniejącej linii, co
poprawi niezawodność dostarczania energii. Jednak jej budowa nie jest niezbędna ponieważ
w stacji "Józefów" zapewnione jest dwustronne zasilanie wymagane do należytego
standardu dostarczenia energii elektrycznej. Przebieg projektowanej linii WN jest
przewidziany w liniach rozgraniczających projektowanej drogi relacji Warszawa - Dęblin i
dopiero realizacja w/w drogi pociągnie za sobą budowę tej linii.
W obecnym stanie urządzenia zapewniające dostawę energii są wystarczające do
zapewnienia należytych parametrów eksploatacyjnych sieci dla odbiorców, dlatego nie
przewiduje się modernizacji tych urządzeń w najbliższej przyszłości, ani budowy nowych
urządzeń.
W RPZ nie przewiduje się zwiększenia mocy ponieważ pracuje on obciążony w 0,6 Sn (mocy
znamionowej). W stacji rozdzielczej uzyskano szybką selektywność i eliminację
uszkodzonego odcinka linii zasilającej, co jest istotne w systemie sieci kablowych wrażliwych
na długotrwałe doziemienia. Na bieżąco są wykonywane analizy awaryjności linii
energetycznych.
Przewiduje się stopniowe wymienianie linii napowietrznych na linie kablowe – bardziej
niezawodne i nie stanowiące utrudnienia w zagospodarowaniu terenów.
51
Prawo Energetyczne pozwala na wprowadzenie do energetyki zasad rynkowych np. pozwala
na zakup energii od dowolnych dostawców po cenach negocjowanych. Sytuacja taka sprzyja
odchodzeniu od substydiowania odbiorców w poszczególnych grupach oraz wymusza rozwój
lokalnych rynków energii (skojarzone źródła ciepła, małe elektrownie wodne, wiatrowe itp.)
które mogą być konkurencyjne dla dostawców systemowych.
Kształtowanie cen energii w stosunku do kosztów uzasadnionych, a przede wszystkim
wprowadzenie do obrotu energią źródeł trzecich pozwoli na ustalenie cen energii
elektrycznej na poziomie konkurencyjnym w stosunku do innych źródeł ciepła, a to umożliwi
przejście na ogrzewanie elektryczne.
Na terenie miasta sieć elektroenergetyczna WN, SN i NN jest utrzymana w zadowalającym
stanie. Przyłącza do nowopowstałych budynków są wykonane zgodnie z obowiązującymi
przepisami.
Nowo powstające budynki będą dodatkowo zabezpieczone odgromnikami i ogranicznikami
przepięć – odpowiedniej klasy, które pozwolą wyeliminować uszkodzenia sprzętu
gospodarstwa domowego powstałe wskutek wyładowań atmosferycznych.
Urządzenia energetyczne oraz linie przesyłowe zainstalowane w stacji „Józefów” znajdują
się w dobrym stanie technicznym oraz posiadają znaczne rezerwy mocy elektrycznej.
W związku powyższym istnieją możliwości zastosowania energii elektrycznej dla celów
grzewczych w jednorodzinnym budownictwie mieszkaniowym.
3.6 Gospodarka odpadami stałymi
Przyjmuje się utrzymanie systemu gospodarki odpadami stałymi opartego o wysypiska
zlokalizowane poza granicami miasta.
Podstawowe kierunki rozwoju systemu mają charakter organizacyjny i technologiczny,
polegający na zwiększaniu selektywności zbiórki odpadów, modernizacji systemów
unieszkodliwiania odpadów oraz zorganizowaniu zbiórki odpadów budowlanych,
wielkogabarytowych i niebezpiecznych.
4. TERENY ZAMKNIĘTE
Zgodnie z art. 4 ust. 2a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne
tereny zamknięte jak i ich granice są ustalane przez właściwych ministrów i kierowników
urzędów centralnych w drodze decyzji. Zarządzeniem Ministra Infrastruktury za tereny
zamknięte na obszarze miasta Józefowa uznane są tereny kolejowe, stanowiące ok. 15 ha,
tj. działki: nr ewid. 135 w obrębie 20, nr ewid. 149 w obrębie 25, nr ewid. 69 w obrębie 37, nr
ewid. 74 w obrębie 42, nr ewid. 151 w obrębie 44, nr ewid. 80 w obrębie 48 oraz nr ewid.
1/11 i 59 w obrębie 50.
Brak jest podstaw prawnych i danych merytorycznych dla wyznaczania stref ochronnych tych
obszarów w niniejszym Studium.
Przewidywana w nieodległej przyszłości modernizacja podmiejskich kolei relacji Warszawa –
Otwock - Pilawa wymagać będzie dostosowania istniejących przystanków kolejowych
„Michalin” i „Józefów” do zwiększonego ruchu pasażerskiego oraz stworzenia na terenach w
pobliżu tych przystanków systemu parkingów.
52
Rozdział II. Środowisko przyrodnicze i dziedzictwo kulturowe
1. OBSZARY I ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1.1 Obszary wartości przyrodniczej miasta
Zasoby przyrodnicze Józefowa należy traktować jako całościowy, kompleksowy system
środowiska przyrodniczego, znacząco wpływającego na rozwój miasta. Wartości
przyrodnicze Józefowa są podstawą tworzącą wizerunek i jego charakter – jego specyfikę,
klimat i walory.
Omówione niżej obszary, strefy i obiekty stanowiące podstawy systemu przyrodniczego,
który ma zapewnić wzajemne powiązania i ochronę najbardziej wartościowych przyrodniczo
terenów miasta, zostały zilustrowane na planszy „Kierunków zagospodarowania
przestrzennego” i uszczegółowione na planszy „Obszary ochrony środowiska
przyrodniczego”, stanowiącej załącznik do planszy podstawowej.
Układ obszarów ochrony wartości ekologicznych.
Podstawę układu stanowią obszary:
Æ rezerwatu rzeki Świder;
Æ rezerwatów „Wyspy Zawadowskie” i „Wyspy Świderskie”;
Æ Mazowieckiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny;
Æ Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu;
Æ Europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000 – Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków –
Dolina Środkowej Wisły;
Æ Lasy i zadrzewienia – tereny miasta z zadrzewieniem o charakterze leśnym
nieznajdujące się w granicach w/w obszarów.
Obszary rezerwatów przyrody oraz Mazowieckiego Parku Krajobrazowego, o których mowa
w Rozdziale I. Stan środowiska przyrodniczego i kulturowego, podrozdział 1.3 Obszary i
obiekty prawnie chronione, winny być bezwzględnie chronione przed zainwestowaniem i
zmianami form użytkowania, zgodnie z przepisami szczególnymi.
Ochronie podlega generalnie cały zasób leśny miasta. Jednakże w związku z istniejącym
zainwestowaniem występującym na tych terenach oraz decyzjami dopuszczającymi
zabudowę na działkach leśnych oraz w związku z faktycznym i przyszłym rozwojem miasta
wskazuje się część tych terenów jako lasy z dopuszczeniem zabudowy. Problematykę tą
omówiono szerzej w rozdziale „Przeznaczenie terenów i wskaźniki dotyczące
zagospodarowania oraz użytkowania terenów”.
Pomniki przyrody.
Zgodnie z wykazem zamieszczonym w podrozdziale „Diagnoza stanu środowiska
przyrodniczego” na terenie miasta znajduje się 14 pomników przyrody wpisanych do rejestru
Konserwatora Przyrody.
Zasady ochrony tych obiektów regulują przepisy odrębne – najważniejsze z nich to:
obowiązek zachowania samego obiektu oraz uwzględnienie jego strefy ochronnej (obszaru o
promieniu 15 m od pnia drzewa). Wszelkie inwestycje w bezpośrednim otoczeniu pomników
przyrody podlegają uzgodnieniu z wojewódzkim Konserwatorem Przyrody.
53
1.2 Zasady ochrony środowiska przyrodniczego i przeciwdziałanie zagrożeniom.
Poza wymaganiami wynikającymi z przepisów odrębnych oraz ustanowionych prawnie zasad
ochrony konkretnych obszarów należy również zwrócić uwagę na następujące zadania:
Æ Środowisko leśne Józefowa stanowi podstawową bazę zasilającą w systemie
nawietrzania Warszawy. Funkcja ta może być utrzymana przy zachowaniu wysokiego
poziomu czystości powietrza oraz potencjału leśnego miasta.
Æ Utrzymanie funkcjonalności głównych ciągów przyrodniczych przebiegających przez
teren miasta wymaga: utrzymania terenów otwartych czynnych przyrodniczo,
utrzymania ciągłości powierzchni biologicznie czynnych, ochrony ekosystemów
naturalnych i pół naturalnych (lasów, zadrzewień, łąk, zieleni łęgowej, wód otwartych),
ochrony przed zanieczyszczeniem.
Æ Dla zachowania charakteru miasta należy ograniczyć do niezbędnego minimum
proces wylesiania miasta.
Æ Wskazane jest ograniczenie lokalizowania funkcji uciążliwych dla środowiska i życia
ludzi.
Æ Tereny zamkniętego wysypiska śmieci należy poddać rekultywacji, przy czym po
dokonaniu specjalistycznych badań i stwierdzeniu zgodności z wymaganiami
przepisów szczególnych dopuszcza się możliwość zalesienia lub zagospodarowania
terenu pod funkcje rekreacji.
Æ Należy utrzymać strefy wokół cmentarza: 50 m od cmentarza do zabudowy oraz 150
m do ujęć wody.
Æ Kwestią zasadniczą w problematyce ochrony powietrza jest przestrzeganie nakazu
stosowania do ogrzewania paliw proekologicznych przy realizacji kotłów lokalnych.
Æ W celu określenia konkretnych zadań mających przeciwdziałać zagrożeniom,
szczególnie dotyczących problemu zanieczyszczeń, należy wprowadzić system
monitoringu ich poziomu i skali.
Æ Należy przyjąć, że dalsza rozbudowa systemu kanalizacji sanitarnej jest jednym z
podstawowych warunków ochrony wód podziemnych.
Æ Ochrona wód powierzchniowych zależeć będzie w dużej mierze od czynników
ponadlokalnych (źródła zanieczyszczeń znajdują się poza granicami miasta).
Sytuacja ta wymaga działań na szczeblu co najmniej wojewódzkim.
Zagrożenia powodziowe.
Tereny narażone na zalewy powodziowe występują w dolinie rzeki Wisły i rzeki Świder, nie
stanowiąc istotnego zagrożenia dla zurbanizowanych obszarów miasta. Zasięgi
potencjalnego występowania zagrożenia powodziowego lub lokalnych podtopień zostały
wskazane na planszy „ Kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta”.
Na terenach tych w planach miejscowych należy ustalić:
Æ Zakaz lokalizowania zakładów wykorzystujących lub magazynujących substancje
niebezpieczne;
Æ Nakaz projektowania budynków usługowych zaliczających się do obiektów o
utrudnionej ewakuacji (szpitale, domy opieki, szkoły, przedszkola itp.) wyłącznie na
gruncie odpowiednio podwyższonym w stosunku do terenu otaczającego.
2. OBSZARY I ZASADY OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO
Prawnie chronionymi elementami dziedzictwa kulturowego są obiekty wpisane do rejestru
zabytków - ich wykaz zamieszczono w Rozdziale I. Stan środowiska przyrodniczego i
kulturowego, w podrozdziale 2.2
54
Elementy dziedzictwa kulturowego Józefowa:
Æ budynki wpisane do rejestru zabytków;
Æ inne budynki zainteresowania konserwatorskiego;
Æ stanowiska archeologiczne.
W/w obiekty zostały wskazane na planszy „Kierunków zagospodarowania przestrzennego
miasta”.
Obiekty wpisane do rejestru zabytków są chronione prawnie na podstawie wpisu do rejestru i
wszelkie inwestycje z nimi związane podlegają uzgodnieniu z Wojewódzkim Konserwatorem
Zabytków w zakresie określonym przepisami odrębnymi.
Ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego należy chronić obiekty
zabytkowe ujęte w ewidencji wojewódzkiego konserwatora zabytków oraz pozostałe obiekty
o istotnych walorach architektonicznych i kulturowych.
Wytyczne przy sporządzaniu planów miejscowych:
Przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego wymagane jest
stosowanie następujących zasad ochronny dla obszarów i obiektów według rejestru
konserwatorskiego i stworzonej w przyszłości gminnej ewidencji zabytków:
Ochrona obiektów wpisanych do rejestru zabytków.
Obowiązuje ścisła ochrona konserwatorska obszarów i obiektów wpisanych do rejestru
zabytków. Uzgodnieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w zakresie określonym
odrębnymi przepisami podlegają wszelkie zmiany obiektów zabytkowych i zmiany
zagospodarowania w ich otoczeniu.
Ochrona obiektów zainteresowania konserwatorskiego.
Ochroną objęte są obiekty o wartościach kulturowych, figurujące w dotychczasowej ewidencji
Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Ustalenia planów miejscowych, dotyczące ochrony
tych obiektów i ich otoczenia, podlegają uzgodnieniu Konserwatora Zabytków w zakresie
określonym w przepisach odrębnych.
Szczegółowe wytyczne i granice stref ochrony konserwatorskiej dla zabytków
archeologicznych (stanowisk archeologicznych) będą ustalane na etapie sporządzania
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Ilość stanowisk oraz zasięgi stref
ochrony konserwatorskiej, które należy uwzględnić w planach miejscowych, na skutek
nowych odkryć lub ustaleń, mogą ulec zmianie.
Poza wymaganiami omówionymi powyżej, wynikającymi z przepisów odrębnych, należy
dążyć do zachowania i wyeksponowania, zlokalizowanych na terenie miasta budynków o
znaczących walorach kulturowych, zwłaszcza obiektów architektury drewnianej
(reprezentujących tzw. styl świdermajer), z których nie wszystkie zostały objęte ochroną
prawną. Tworzą one unikatową wartość historyczną i kulturową, świadczącą o przeszłości
terenów podwarszawskich pasma otwockiego, jak i mogą stanowić czynnik sprzyjający
rozwojowi różnorodnych form turystyki krajoznawczej.
Rozdział III. Cele i zadania polityki przestrzennej
1.1 Inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym
Przyjmuje się zakres i rozmieszczenie inwestycji celu publicznego o znaczeniu
ponadlokalnym, wynikające z ustaleń Planu zagospodarowania przestrzennego
Województwa Mazowieckiego. Są to:
w zakresie inżynierii:
Æ utrzymanie istniejącej linii WN 110 kV oraz stacji RPZ 110/15 kV „Józefów”;
55
utrzymanie rezerwy pod projektowaną linię WN 110kV – jej przebieg jest
przewidziany w liniach rozgraniczających Al. Nadwiślańskiej na odcinku
projektowanym i przebudowywanym;
w zakresie komunikacji:
Æ modernizacja linii kolejowej o istotnym znaczeniu dla powiązań międzyregionalnych i
dla aglomeracji warszawskiej;
Æ budowa nowego odcinka drogi wojewódzkiej nr 801 (Al. Nadwiślańska);
Æ budowa nowych odcinków i przebudowa pozostałej części drogi wojewódzkiej nr 721.
Æ
1.2 Inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym
Do podstawowych inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym na terenie miasta
Józefowa, które w znaczący sposób wpływać będą na dalszy rozwój miasta, zaliczono:
w zakresie inżynierii:
Æ dalsza sukcesywna rozbudowa sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej;
w zakresie komunikacji:
Æ budowa, przebudowa i modernizacja sieci dróg powiatowych i gminnych;
Æ rozwój komunikacji publicznej w oparciu o powiązania z m. st. Warszawą;
w zakresie prowadzenia polityki społecznej:
Æ inwestycje dotyczące systemu oświaty w szczególności: budowa nowych przedszkoli,
biblioteki publicznej oraz perspektywicznie szkoły;
Æ realizacja zadań z zakresu pomocy społecznej, przede wszystkim zwiększania
komunalnej substancji mieszkaniowej;
Æ stworzenie centrum administracyjnego, kulturalnego oraz usługowo handlowego o
znaczeniu ogólnomiejskim w rejonie siedziby Urzędu Miasta;
Æ realizacja zadań w zakresie bezpieczeństwa publicznego, w tym budowa nowej
remizy strażackiej;
Æ rozbudowa cmentarza miejskiego.
Rozmieszczenie inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym i lokalnym
zilustrowane zostało na planszy „Kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta”,
poprzez oznaczenie:
- terenów wskazanych do realizacji miejskich inwestycji celu publicznego, dla których
przyjmuje się, że funkcje stanowiące realizację zadań lokalnych powinny stanowić
dominujące przeznaczenie (pod względem zajmowanego przez nie terenu lub znaczenia w
skali i dla miasta);
- terenów, w obrębie których powinny się znajdować większe przestrzenie publiczne.
Na w/w planszy wskazano również obszary potencjalnego rozwoju miasta, w ramach których
szczególnie preferuje się lokalizację inwestycji o charakterze publicznym, tj. celu publicznego
w rozumieniu Ustawy o gospodarce nieruchomościami, ale także inwestycji dotyczących
zieleni publicznej oraz sportu.
Przy sporządzaniu planów miejscowych, również na terenach zabudowy mieszkaniowej,
optuje się za przeznaczaniem działek, pozyskanych przez miasto, pod skwery i zieleńce
miejskie.
1.3 Kierunki sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
Na planszy „Kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta” przedstawione zostały:
Æ Granice terenów, dla których obowiązują plany miejscowe w skali 1 : 1000;
Æ Granice terenów, dla których obowiązują plany miejscowe w skali 1 : 5000;
Æ Granice terenów w ramach wyżej wymienionych predysponowane do opracowania
planów miejscowych w trybie obecnie obowiązującej ustawy z 27 marca 2003 r. o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
Æ Zasięgi obszarów, w ramach których opracowywane są plany miejscowe.
W Studium przyjęto więc założenie, że wszystkie tereny przewidziane do urbanizacji, na
których nie obowiązuje żaden plan zagospodarowania przestrzennego lub na których
56
ustalenia obowiązującego planu różną się od przewidywanych w niniejszym opracowaniu,
względnie wymagają dostosowania do aktualnych przepisów, będą sukcesywnie
obejmowane planami miejscowymi. Zakłada się zatem, że władze miasta dążyć będą do
stworzenia prawa lokalnego dla wszystkich terenów w granicach administracyjnych. Oznacza
to, że na etapie sporządzania planów miejscowych wszystkie działki wskazane w Studium
pod zabudowę, a stanowiące jeszcze grunty ewidencyjnie rolne i leśne, nie posiadające
zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne,
będą wymagały uzyskania tej zgody, według zasad zawartych w przepisach odrębnych.
57

Pobierz plik studium

Transkrypt

Podobne dokumenty

Ośrodek „Stegny” - Construction Club