F3 - K2. Błogosławieni ubodzy

F3 - 2015/2016- Seminarium 8 Błogosławieństw
K2. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Każdego dnia rozpoczynaj rozważania modlitwą do Ducha Świętego.
„Duchu Św. przyjdź do mojego serca, wzbudź we mnie pieśń chwały i nieustanne dziękczynienie.
Stwórz we mnie duszę miłującą prawdę, abym umiał spotkać Boga w znaku Słowa.
Pomagaj mi dokonywać bez przeszkód mojego uświęcenia, aby wypełnił się we mnie ten plan miłości,
który od wieków zapisany jest w sercu Ojca. Amen”
Czym jest Królestwo Boże na tej ziemi?
To Królestwo miłości, sprawiedliwości, pokoju,
prawdy i życia. To Jezus Chrystus dał nam przykład człowieka żyjącego w Królestwie Bożym,
budującego swoim życiem, miłością Królestwo Boże. Tylko przez przemianę serca poddanego
Jezusowi jako jedynemu Panu i Zbawicielowi - Bogu, który jest Miłością, człowiek może wejść
do Królestwa Bożego i budować je w sobie i wokół siebie.
Dzień 1 – błogosławieni w Królestwie Bożym
Pan Jezus powiedział, że przybliżyło się królestwo Boże. Królestwo Boże jest bardzo blisko,
może być na naszych ustach i w naszym sercu. Królestwo Boże może być przyjęte, bądź
odrzucone. Trzeba modlić się o to, ażeby to królestwo przyszło, aby wzrastało i przynosiło
owoce w moim życiu. Głównym przedmiotem naszego wysiłku, modlitwy, współpracy z łaską
Bożą powinna być przemiana nas samych, naszych serc i naszego sposobu życia.
Rozważ: Mk 1,15; Mt 4,17; Łk 17,20 – 21;
Ojcze proszę przyjdź królestwo Twoje, niech Twoje królestwo miłości wzrasta w moim sercu,
niech przynosi owoce nawrócenia w moim życiu…
Dzień 2 – błogosławieni w Duchu Św.
Duch Św. nas uświęca i sprawia, że stajemy się już za życia uczestnikami królestwa Bożego. Bo
kiedy przychodzi Duch Boży wtedy przychodzi królestwo Boże. Niebo przychodzi do nas i my
stajemy się obywatelami Królestwa Bożego. Rola Ducha Św. jest ogromna w odnowieniu
naszego ideału ubóstwa. Prawo Ducha przemienia serca, jest nową zasadą postępowania, nie
tylko nakazuje co czynić, lecz w tym pomaga. Jezus nazwał Ducha Świętego podczas Ostatniej
Wieczerzy Wspomożycielem.
Rozważ: 1Kor 2,10 – 13; J 3, 5 – 8;
Duchu Św. rozkochaj mnie w ubóstwie, przemieniaj mnie, pragnę otworzyć się i współpracować
z łaską Ojca, daj mi doświadczyć Królestwa Boga w moim sercu i w moim życiu…
Dzień 3 – błogosławieni, którzy są dziećmi Bożymi
Być dzieckiem Boga to naśladować Syna Bożego - Jezusa, upodabniać się, stawać się takim jak
On. Czy w swoim życiu starasz się wprowadzać i wypełniać naukę Jezusa? W jaki sposób? Czy
przyjmujesz królestwo Boże tak jak dziecko z prostotą, pokorą, zaufaniem i pragnieniem
czynienia woli Ojca?
Rozważ: Mt 18, 1- 5; Mt 19, 13 – 15; Mk 10, 13 – 16;
Jezu z pokorą i zaufaniem dziecka staję przed Tobą i pragnę czynić wolę Ojca…
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Dzień 4 – błogosławieni mocni
Jezus mówi, że Królestwo Boże to drogocenny skarb lub perła, kto je odkrył jest gotów sprzedać
wszystko, byle tylko uczestniczyć w królestwie Bożym. Królestwo Boże posiada potężną moc jak
ziarno, które potrafi przebić ziemię i wyrosnąć na wspaniałe drzewo.
Rozważ: Mt 13, 44 – 46; Mt 13, 31 – 32;
Czy troszczysz się o rozwój, wzrost duchowy? W jaki sposób?
Panie oddaję Ci siebie, pragnę oddać Ci wszystko co mam, moje myśli, uczucia, pragnienia,
czyny,… by mieć udział w Twoim królestwie. Pragnę nieść je wszystkim tym, którzy tego
potrzebują…
Dzień 5 – błogosławieni gromadzący skarb w Niebie
Co jest skarbem w niebie? Serce jest tam, gdzie jest skarb człowieka. Tym skarbem może być
Bóg i Niebo. Skarb w Niebie to dobre uczynki miłości czynione w bliskości z Jezusem.
Rozważ: Mt 6, 19 – 21; Mt 19, 21- 22;
Boże pragnę by jedynym skarbem w moim życiu było Niebo w Tobie. Niech życie Twoje wzrasta
we mnie, abym był podobny do Jezusa i miał tak jak On serce otwarte na ubogich…
Dzień 6 - błogosławieni ubodzy (miłosierni)
Miłość staje się troską o każdego bliźniego, nie szuka samej siebie, jest cierpliwa i łaskawa,
poszukuje dobra i czyni dobro, staje się wyrzeczeniem, jest gotowa do poświęceń – to jest
istota miłości i ludzkiego życia.
Do nieba wejdą Ci, którzy pomogli głodnemu, spragnionemu, obcemu, nagiemu, choremu,
więźniowi.
Rozważ: Mt 25, 34 – 40; Mt 5, 16;
Jezu pragnę nieść miłość potrzebującym, pragnę być Twoim narzędziem, proszę Cię bym w
każdym człowieku widział Ciebie… Pragnę być światłością świata, świecić Twoim światłem…
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl