„Praktyka Teoretyczna” – standardy redagowania tekstów

„Praktyka Teoretyczna” – standardy redagowania tekstów
1. Format tekstu: Microsoft Word lub Open Office (pliki .doc, .docx i .odt).
2. Rozmiar tekstu: czcionka Times New Roman 12 pkt, interlinia 1.5 pkt, marginesy 2.5 cm.
3. Maksymalna objętość tekstu: jeden arkusz wydawniczy (40 tys. znaków ze spacjami).
4. Sposób zapisywania tytułów:

Imię i nazwisko autora tekstu, tytuł (i podtytuł) tekstu: czcionka 14 pkt, pogrubienie,
wyrównanie do lewego marginesu. Śródtytuły: czcionka 12 pkt, pogrubienie, wyrównanie do
lewego marginesu.

Przywoływane w tekście tytuły książek, artykułów, dzieł sztuki, filmów, audycji
telewizyjnych i radiowych, konferencji: zapis kursywą (np. Kapitał, Altergodzina).

Przywoływane w tekście tytuły gazet, czasopism i innych druków ciągłych: zapis kursywą
bez cudzysłowu (np. Le Monde Diplomatique, Przegląd Filozoficzny).
5. Sposób zapisywania cytatów:

Krótsze cytaty (max. 3 wersy): zapis w cudzysłowie, krój prosty.

Dłuższe cytaty (powyżej 3 wersów): od nowego wersu, z wcięciem 1.25 pkt, czcionka 10 pkt,
interlinia 1.5 pkt, krój prosty, bez cudzysłowów.

Cytaty drugiego stopnia: cudzysłów ostrokątny, krój prosty (np. „Kowalski powiedział
»Nie«.”).
6. Wyrazy obcojęzyczne: zapis kursywą (np. implicite, know-how).
7. Sposób zapisywania dat:

Dzień i rok: zapis liczbowy, miesiąc: zapis słowny (np. 12 maja 2001 roku, w 1998 roku, 28
kwietnia).

Wieki i dziesiątki lat: zapis słowny (np. w dwudziestym wieku, w latach dwudziestych
dziewiętnastego wieku).

Przedziały dat: pełne liczby (np. w latach 1971–1977).
8. Sposób zapisywania liczebników (poza datami):

W miarę możliwości zapis słowny. Jeśli taki zapis wymaga zbyt dużej liczby słów lub tekst
zawiera dużo danych liczbowych: zapis cyfrowy (np. dwadzieścia trzy osoby,
w wieku trzydziestu ośmiu lat, trzy tysiące osób).

Liczebniki w jednostkach miar, walut, procentach: zapis liczbowy (np. 5 metrów, 56 złotych,
12 procent).
9. Sposób sporządzania przypisów bibliograficznych:
 Dane bibliograficzne cytowanych publikacji wszelkiego typu podajemy:
- w tekście głównym w zapisie skróconym (nawiasowym) i
- w dołączonym obowiązkowo do tekstu wykazie literatury w zapisie rozwiniętym.
Nie stosujemy przypisów dolnych, o ile nie ma konieczności uzupełnienia zapisu skróconego
komentarzem odautorskim.
10. Wzór sporządzania zapisu w wykazie literatury i przypisu nawiasowego:
a) publikacja zwarta jednego autora:
Kurkiewicz, Roman. 2011. Lewomyślnie. Warszawa: Wydawnictwo „Krytyki Politycznej”.
(Kurkiewicz 2011, 30–31)
Rasiński, Lotar. 2012. Śladami Marksa i Wittgensteina: Krytyka społeczna bez teorii
krytycznej. Warszawa: PWN.
(Rasiński 2012, 16)
b) publikacja zwarta dwóch lub więcej autorów:
Burzyńska, Anna i Michał Paweł Markowski. 2006. Teorie literatury XX wieku: Podręcznik.
Kraków: Znak.
(Burzyńska i Markowski 2006, 178)
c) publikacja zwarta, tłumaczona:
Bachelard, Gaston. 2002. Kształtowanie się umysłu naukowego: Przyczynek do psychoanalizy
wiedzy obiektywnej. Tłum. Damian Leszczyński. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
(Bachelard 2002, 90–91)
Hardt, Michael, i Antonio Negri. 2012. Rzecz-pospolita: Poza własność prywatną i dobro
publiczne. Tłum. Praktyka Teoretyczna. Kraków: korporacja ha!art.
(Hardt i Negri 2012, 164)
d) publikacja w tomie zbiorowym jednego lub wielu autorów:
Tronti, Mario. 2014. „Klasa.” W Marks: Nowe perspektywy, red. Libera Università
Metropolitana. Tłum. Sławomir Królak. Warszawa: PWN.
(Tronti 2014, 103)
Greenblatt, Stephen. 2006. „Marlowe, Marks i antysemityzm.” Tłum. Ł. Romanowski.
W Greenblatt, Stephen, Poetyka kulturowa: Pisma wybrane, red. i wstęp Krystyna
Kujawińska-Courtney. Kraków: Universitas.
(Greenblatt 2006, 130)
e) publikacja w wydawnictwie ciągłym:
Latour, Bruno. 2009. „Dajcie mi laboratorium a poruszę świat.” Tłum. Krzysztof
Abriszewski, Łukasz Afeltowicz. Teksty Drugie 1/2: 163–192.
(Latour 2009, 168)
O’Malley, Pat, Lorna Weir i Clifford Shearing. 1997. „Governmentality, Criticism, Politics.”
Economy and Society 4: 501–517.
(O’Malley, Weir i Shearing 1997, 512)
Piątkowska, Marta. 2013. „Doświadczenie to mit.” Gazeta Wyborcza, 24 października.
(Piątkowska 2013, 14)
f) publikacje internetowe:
Curcio, Anna. 2011. „Przekładanie różnicy na dobro wspólne”, tłum. Mikołaj Ratajczak.
Praktyka Teoretyczna 4. http://www.praktykateoretyczna.pl/a-curcio-przekladanie-roznicy-adobro-wspolne/
(Curcio 2011)
Owen, Margaret. 2014. „Special report. Gender and justice in an emerging nation: My
impressions of Rojava, Syrian Kurdistan.” http://ceasefiremagazine.co.uk/gender-justiceemerging-nation-impressions-rojava-syrian-kurdistan/.
(Owen 2014)
g) recenzja:
Bednarek, Joanna. 2013. „Czy kiedykolwiek byliśmy ponowocześni?” Recenzja książki
Historia egzystencjalna: Krytyczne studium narratywizmu i humanistyki zaangażowanej Ewy
Domańskiej. Praktyka Teoretyczna. http://www.praktykateoretyczna.pl/joanna-bednarek-czykiedykolwiek-bylismy-ponowoczesni/.
(Bednarek 2013)
11. Pozostałe zalecenia bibliograficzne:

jeśli publikacja ma więcej niż 3 autorów/redaktorów, w tekście podajemy imię
i nazwisko pierwszego z dopiskiem et al.: (Barnes et al. 2010). W wykazie literatury
podajemy natomiast wszystkich autorów publikacji;

jeśli w tekście cytujemy kilka tekstów tego samego autora wydanych w tym samym roku, to
stosujemy zapis nawiasowy: (Negri 2012a), (Negri 2012b);

jeśli w tekście cytujemy różnych autorów o tym samym nazwisku, to w zapisie nawiasowym
podajemy inicjał imienia, np. (H. James 2012, 8), (W. James 2012, 67);

znak przypisu dolnego: zawsze przed znakiem przestankowym;

oznaczenie czasu i miejsca wydania: w języku oryginału, pozostałe dane – w języku polskim,
na przykład „New York” (nie: Nowy Jork), Winter 1998 (nie: zima 1998), red. (nie ed. by), nr
(nie no.).
12. Inne zalecenia edytorskie:

zaznaczenia
odautorskie:
czcionka
pogrubiona
(nie
stosujemy
podkreślenia
ani
rozstrzelenia);

odautorskie wtrącenia do cytatów w nawiasie kwadratowym: [przyp. inicjały], np. [przyp.
DL];

skróty w cytatach: wielokropek w nawiasie kwadratowym: [...];

w wyrazach złożonych, nazwiskach dwuczłonowych itp. stosujemy łącznik (nie pauzę), np.
Rydz-Śmigły (nie: Rydz – Śmigły), czarno-biały (nie: czarno – biały).

nie wstawiamy numerów stron oraz nie włączamy opcji dzielenia wyrazów.