Informacja ogólna dot. ustawy o zawodzie pracownika

Informacja ogólna dot. ustawy o zawodzie pracownika socjalnego
Polskie Towarzystwo Pracowników Socjalnych zgodnie z wnioskami
zgłaszanymi na ostatnim zjeździe krajowym PTPS, podjęło prace nad
przygotowaniem ustawy o zawodzie pracownika socjalnego.
Zapisy o potrzebie uchwalenia takiej ustawy zostały także zawarte
w projekcie Strategii Polityki Społecznej Polski na lata 2002–2005
przygotowywanej przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej,
opracowywanej w związku z procesem integracji Polski z Unią Europejską.
Celem głównym opracowywanej ustawy o zawodzie pracownika socjalnego
jest podniesienie jakości pracy świadczonej przez pracowników socjalnych
i uregulowanie statusu pracownika socjalnego.
Poniżej zamieszczamy tekst zawierający główne założenia do ustawy. Jest to
pierwsza robocza wersja, przyjętą do dalszych prac przez Zarząd Główny PTPS
w dniu 6 grudnia 2002 r. Poniższy tekst założeń do ustawy kierujemy do
szerokiej konsultacji środowiska pracowników socjalnych; przedstawicieli
jednostek organizacyjnych pomocy społecznej i organizacji pozarządowych
skupiających osoby związane z pomocą społeczną oraz pracowników
naukowych i szkół pracowników socjalnych jak również organizacji
związkowych.
Przedstawione założenia oparto na następujących przesłankach:
1. Zachodzi konieczność określenia zakresu zadań i uprawnień wynikających
z wykonywania zawodu przez osoby zatrudnione poza jednostkami
organizacyjnymi pomocy społecznej lub organizacjami realizującymi
zadania pomocy społecznej. W chwili obecnej brak jest zapisów
regulujących pracę pracowników socjalnych zatrudnionych np. w
szpitalach psychiatrycznych.
2. Pracownik socjalny musi posiadać odpowiednie umiejętności i wiedzę do
wykonywania zawodu, nie mogą wykonywać tego zawodu osoby
nieprzygotowane, przypadkowe. – stąd zaostrzenie kryteriów dotyczących
wykształcenia i stażu pracy oraz odbywanych obowiązkowych szkoleń.
Zakładamy że szkolenia obowiązkowe muszą mieć określony zakres, być
dostępne dla wszystkich pracowników socjalnych i być w dużej mierze
finansowane z środków publicznych.
3.Wymagania oraz dane dotyczące wykształcenia i doświadczenia
zawodowego pracowników socjalnych mają być jasno i precyzyjnie
określone i ewidencjonowane, stąd pojawiają się zapisy dotyczące
prowadzenia Rejestru Pracowników Socjalnych, osób uczących itp.
4. Podstawową czynnością wykonywaną przez pracownika socjalnego jest
przeprowadzanie wywiadów środowiskowych i alimentacyjnych, zaówno
dla potrzeb pomocy społecznej jak i innych instytucji i organizacji
(przekazywane w odpowiedniej skróconej formie). Praca socjalna jest
podstawową
techniką
wykonywania
zawodu
w
procesie
usamodzielniania, a nie czynnością wykonywaną przez pracownika
socjalnego. ( np. pielęgniarka robi zastrzyki, są one traktowane jako
czynności wykonywana w procesie leczenia a nie samym leczeniem ).
5. Dotychczasowe zapisy dotyczące pracowników socjalnych zawarte w
ustawie o pomocy społecznej jako akceptowane przez środowisko mają
zostać przeniesione do opracowywanej ustawy o zawodzie, tak aby
zapewnić wszystkim wykonującym dotychczas ten zawód zachowanie
zdobytych kwalifikacji i wynikających z nich uprawnień. Zapisy te
zostaną zawarte w przepisach przejściowych, po napisaniu w oparciu o
przedstawione założenia projektu ustawy.
6. Przedstawione założenia nie są spójne z obecnie funkcjonującymi
przepisami ustawy o pomocy społecznej, szczególnie z rozporządzeniami
do tej ustawy. Tworzymy nową ustawą, która powinna umożliwić
wykonywanie zawodu w sposób nowoczesny dostosowany do
zmieniających się warunków życia i przyjętych międzynarodowych zasad
świadczenia pracy socjalnej, oraz dostosowana do zapisów
opracowywanej przez MPiPS ustawy o zawodach zaufania publicznego.
Oczekujemy na uwagi do przedstawionego materiału ( za i przeciw ). Prosimy o
przesyłanie opinii i konkretnych zapisów – zmian do zamieszczonego tekstu, do
końca stycznia 2003 roku. Zapewniamy, że wszystkie wnioski będą przez nas
uważnie przeczytane. Projekt ustawy zostanie opracowany po analizie
zgłaszanych uwag .
Z góry dziękujemy za współpracę.
Prezes
Zarządu Głównego
Polskiego Towarzystwa Pracowników Socjalnych
Barbara Kucharska
Nasz adres:
Polskiego Towarzystwa Pracowników Socjalnych
00- 554 Warszawa ul. Marszałkowska 34/50
e- mail: [email protected],
www.ptps.ops.pl
ZAŁOŻENIA
DO USTAWY O ZAWODZIE PRACOWNIKA SOCJALNEGO
GRUDZIEŃ 2002 R
ROZDZIAŁ I
Art. 1
Ustawa określa zasady i warunki wykonywania zawodu pracownika socjalnego.
Art. 2
Zawód pracownika socjalnego jest zawodem samodzielnym.
Art. 3
Pracownicy socjalni realizują swą działalność zawodową w celu pomocy
osobom i rodzinom we wzmocnieniu lub odzyskaniu zdolności samodzielnego
funkcjonowania w społeczeństwie oraz tworzą warunki sprzyjające temu celowi.
(obecny Art. 8 p. 5 ustawy o pomocy społecznej.)
Art. 4
Do zadań pracownika socjalnego należy:
1) przeprowadzanie wywiadów środowiskowych na potrzeby pomocy
społecznej i innych instytucji administracji publicznej, w tym między
innymi: policji, sądu, zakładów karnych, określających sytuację osób i ich
rodzin,
(konieczność
wprowadzenia
skróconego
wywiadu
środowiskowego dla innych niż pomoc społeczna instytucji Rozporządzenie w którym będzie określony wzór takiego wywiadu,
sposób jego ewidencji i tryb przekazywania),
2) przeprowadzanie wywiadów alimentacyjnych u rodziny zobowiązanej do
alimentacji w myśl przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,
3) wspomaganie osób i rodzin wymagających pomocy w osiągnięciu
możliwie pełnej aktywności społecznej,
4) współdziałanie z grupami i społecznościami lokalnymi , mające na celu
rozwijanie w nich zdolności do samodzielnego rozwiązywania własnych
problemów,
5) organizowanie różnorodnych form pomocy, a także udział w rozwijaniu
infrastruktury odpowiadającej zmieniającym się potrzebom społecznym,
6) zapobieganie procesowi marginalizacji osób i grup a także
przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom w środowisku lokalnym.
Art. 5
1. Wykonywanie zawodu pracownika socjalnego polega między innymi na :
1) rozeznaniu sytuacji osoby lub rodziny wymagającej pomocy w miejscu
zamieszkania i w miejscu jej pobytu,
2) rozeznaniu sytuacji osób zobowiązanych do alimentacji w myśl przepisów
kodeksu rodzinnego i opiekuńczego na rzecz osoby lub rodziny
wymagającej pomocy ,
3) zbieraniu dokumentacji dotyczącej klienta mającej wpływ na formę i
rodzaj udzielanej pomocy,
4) udzielaniu wsparcia w załatwianiu spraw urzędowych,
5) informowaniu o prawach i obowiązkach wynikających z przepisów
prawa,
6) dokonywaniu diagnozy przypadku,
7) nawiązaniu współpracy z osobami , instytucjami, organizacjami
pozarządowymi, wolontariuszami mogącymi uczestniczyć w procesie
usamodzielnienia,
8) opracowaniu planu pomocy w uzgodnieniu z klientem w formie
kontraktu,
9) opracowaniu i wdrożeniu projektu socjalnego umożliwiającego
wykonanie założeń zaakceptowanego do realizacji planu pomocy,
10) prawowaniu stałego nadzoru nad realizacją projektu socjalnego,
11) Prowadzeniu działań terapeutycznych w zakresie uzyskanej specjalizacji
pracy socjalnej lub wynikających z charakteru jednostki w jakiej działania
te są prowadzone,
12) Prowadzeniu działań profilaktycznych i innowacyjnych w środowisku
lokalnym.
2. Za wykonywanie zawodu pracownika socjalnego uważa się również:
1) Nauczanie zawodu pracownika socjalnego,
2) Prowadzenie prac kontrolno - nadzorczych w zakresie pomocy
społecznej,
3) Kierowanie jednostkami pomocy społecznej,
4) Prowadzenie prac naukowo-badawczych w dziedzinie pomocy
społecznej.
Art. 6
Pracownik socjalny to osoba która:
1. posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i
obywatelskich,
2. jest zdolna ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków
pracownika socjalnego,
3. posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe,
4. kieruje się zasadą dobra osób i rodzin, którym służy, poszanowania ich
godności i praw tych osób do samostanowienia,
5. ma obowiązek przeciwdziałania praktykom niehumanitarnym i
dyskryminującym osobę, rodzinę lub grupę,
6. jest zobowiązana zachować w tajemnicy informacje uzyskane w toku
wykonywania czynności zawodowych a także po ustaniu zatrudnienia,
chyba że działa to przeciwko dobru osoby lub rodziny,
7. jest zobowiązana do podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych.
Art. 7
Pracownicy socjalni mogą być zatrudniani w jednostkach administracji
publicznej realizujących zadania pomocy społecznej i w innych instytucjach a w
szczególności u pracodawców oraz w jednostkach organizacyjnych właściwych
w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, szpitalach, ośrodkach
opiekuńczo-wychowawczych, leczniczych, w zakładach karnych, wykonując
zadania tych jednostek w zakresie pomocy społecznej.
Art. 8
Pracownicy socjalni mogą być również zatrudniani w organizacjach
społecznych, fundacjach, stowarzyszeniach, kościołach i związkach
wyznaniowych , które realizują zadania z zakresu pomocy społecznej.
Art. 9
1.
Pracownik socjalny korzysta z prawa pierwszeństwa przy wykonywaniu
swoich zadań w urzędach instytucjach i innych placówkach. Organy
administracji rządowej i samorządowej są zobowiązane do udzielenia
pracownikowi socjalnemu pomocy w zakresie wykonywania tych czynności.
2.
Pracownikowi socjalnemu przysługuje ochrona prawna przewidziana dla
funkcjonariuszy publicznych.
3.
Pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w ośrodku pomocy społecznej,
miejskim ośrodku pomocy rodzinie, do którego obowiązków należy
prowadzenie pracy socjalnej oraz przeprowadzanie wywiadów rodzinnych
środowiskowych , jeżeli przepracował nieprzerwanie co najmniej 5 lat,
przysługuje raz na dwa lata dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 7 dni
roboczych.
4.
Dzień 21 listopada ustanawia się dniem pracownika socjalnego.
5.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może przyznać
pracownikom socjalnym nagrodę specjalną za wybitne i nowatorskie działania
w pomocy społecznej o której mowa w art.50 ust.6 ustawy o pomocy
społecznej.
Art. 10
1.
Pracownicy socjalni kierujący jednostkami organizacyjnymi pomocy
społecznej zobowiązani są posiadać co najmniej 3-letni staż pracy w zawodzie
pracownik
socjalny,
ukończoną
specjalizację
I stopnia
oraz ukończoną specjalizację z zakresu organizacji pomocy
społecznej.
2.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi w drodze
rozporządzenia minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji
pomocy społecznej, podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji oraz
tryb postępowania w nadaniu specjalizacji.
Art.11
Prawa i obowiązki pracowników socjalnych zatrudnionych w jednostkach
administracji samorządowej regulują przepisy o pracownikach samorządowych.
Art. 12
1.
Ustala się następujące stopnie zawodowe dla pracowników socjalnych:
1) pracownik socjalny, starszy pracownik socjalny
2) specjalista pracy socjalnej,
3) konsultant pracy socjalnej.
2.
Stopnie zawodowe uzyskuje się w drodze awansu zawodowego
potwierdzonego uzyskaniem odpowiedniego stopnia specjalizacji .
Art.13
Pracownik socjalny uprawniony jest do:
1.
podejmowania
zatrudnienia
w
samorządowych
jednostkach
organizacyjnych pomocy społecznej i jednostkach prowadzonych na zlecenie
samorządu terytorialnego przez organizacje pozarządowe.
2.
Do wykonywania zawodu pracownika socjalnego w jednostkach i
instytucjach oraz organizacjach pozarządowych nie wymienionych w pkt 1
wymagane jest uzyskanie I stopnia specjalizacji,o którym mowa w art. ???
i posiadanie aktualnych uprawnień do wykonywania zawodu, o których mowa
w art. ???
3.
Osoby pracujące w dniu wejścia w życie przepisów ustawy w instytucjach
i organizacjach o których mowa w pkt 2 mogą wykonywać obowiązki
pracownika socjalnego przez okres nie dłuższy niż trzy lata i są w tym okresie
zobowiązane do ukończenia odpowiedniej specjalizacji I stopnia w zawodzie
pracownika socjalnego wym. w art.
ROZDZIAŁ II
UZYSKIWANIE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH
Art.14
1. Pracownik socjalny uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu :
1)
szkoły (policealnej) pracowników socjalnych
2)
wyższych studiów zawodowych o specjalności „praca socjalna”,
3)
studiów wyższych na kierunkach: pedagogika, politologia i nauki
społeczne, psychologia, socjologia jeżeli w zakres studiów wchodził przedmiot
metodyka pracy socjalnej.
2.Osoby które ukończyły studia wyższe magisterskie na kierunkach
wymienionych w pkt 3 i nie posiadają zdanego egzaminu z metodyki pracy
socjalnej w celu zdobycia kwalifikacji zawodowych muszą ukończyć szkolenie
z zakresu pracy socjalnej oraz zdać egzamin przed Regionalną Komisją
Egzaminacyjną potwierdzający posiadanie niezbędnej wiedzy i umiejętności do
wykonywania zawodu pracownika socjalnego. (konieczność wydania
rozporządzenia dot. zakresu tematycznego egzaminu.)
3.
Osoby posiadające wykształcenie o kierunkach nie wymienionych w
ust. 1, które przed dniem wejścia w życie ustawy ukończyły lub kończą
specjalizację z zakresu pracy socjalnej lub organizacji pomocy społecznej,
zachowują lub uzyskują uprawnienia do wykonywania zawodu pracownika
socjalnego. (art.49 ust.2 ustawy o pomocy społecznej).
4.
Osoby, które legitymują się co najmniej 5 letnim stażem pracy w
zawodzie pracownika socjalnego, uzyskują tytuł starszego pracownika
socjalnego po zdaniu egzaminu kwalifikacyjnego przed Regionalną Komisją
Egzaminacyjną.
5.
Osoby które utraciły prawo wykonywania zawodu w tym także ze
względu na przerwę w wykonywaniu zawodu trwającą przez okres dłuższy niż 5
lat zobowiązane są do zdania egzaminu przed Regionalną Komisją
Egzaminacyjną, potwierdzającego posiadanie wiedzy i umiejętności niezbędnej
do wykonywania zawodu pracownika socjalnego.
6.
Osoby posiadające prawo wykonywania zawodu pracownika socjalnego
są zobowiązane do
podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych i
uczestniczenia przynajmniej raz na dwa lata w obowiązkowych szkoleniach
których tematykę i zakres określa w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zabezpieczenia społecznego Krajowa Rada Pracowników Socjalnych
(konieczność wydania rozporządzenia dotyczącego zakresu takiego szkolenia )
Art.15
Ustala się następujące stopnie specjalizacji zawodowej w zawodzie pracownik
socjalny:
1. I stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej mający na celu
pogłębienie wiedzy i doskonalenie umiejętności pracy z określoną kategorią
osób. Po zdaniu egzaminu z I stopnia specjalizacji pracownik socjalny uzyskuje
tytuł specjalisty pracy socjalnej w jednej z następujących dziedzin:
1) pracy z dzieckiem,
2) pracy z rodziną
3) pracy z osobami niepełnosprawnymi psychicznie,
4) pracy z osobami uzależnionymi,
5) pracy z osobami bezdomnymi,
6) pracy z osobami bezrobotnymi,
7) pracy z osobami niepełnosprawnymi i przewlekle chorymi,
8) pracy z osobami starszymi,
9) pracy w sytuacjach zagrożenia i kryzysu.
Tytuł specjalisty pracy socjalnej w określonej specjalności mogą uzyskać osoby
legitymujące się co najmniej 3 letnim stażem pracy w wykonywaniu zawodu
pracownik socjalny.
2. II stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej mający na
celu pogłębienie wiedzy i doskonalenia umiejętności pracy socjalnej w celu
udzielania konsultacji dla pracowników socjalnych, zarządzania złożonymi
projektami socjalnymi i prowadzenia szkoleń dla kadry pomocy społecznej.
Po ukończeniu II stopnia specjalizacji pracownik socjalny otrzymuje tytuł:
konsultant pracy socjalnej.
3. osoby które podejmują naukę na II stopniu specjalizacji muszą legitymować
się co najmniej 7 letnim stażem pracy w wykonywaniu zawodu pracownik
socjalny i ukończeniu co najmniej dwóch specjalizacji kierunkowych I stopnia.
Art.16
1. Stopnie specjalizacji zawodowej nadawane są przez Centralną i Regionalne
Komisje Egzaminacyjne do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników
socjalnych.
2. Centralna Komisja Egzaminacyjna działa przy ministrze właściwym do
spraw zabezpieczenia społecznego, który pokrywa koszty jej działalności.
W skład Komisji... wchodzi 10 członków w tym:
- dwóch przedstawicieli szkół pracy socjalnej,
- sześciu przedstawicieli Krajowej Rady Pracowników Socjalnych
- dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw zabezpieczenia
społecznego.
3. Skład Komisji... zatwierdza minister właściwy do spraw zabezpieczenia
społecznego.
4. Centralna Komisja Egzaminacyjna realizuje następujące zadania:
a. nadaje II stopnia specjalizacji ,
b. Na wniosek marszałka województwa zatwierdza skład Regionalnych
Komisji Egzaminacyjnych,
c. prowadzi rejestr wydanych dyplomów i przekazuje informacje o
nadanych stopniach specjalizacji do
Centralnego Rejestru
Pracowników Socjalnych,
d. Przeprowadza egzaminy potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności
potwierdzających zdolność wykonywania zawodu, przez osoby które
ukończyły II stopień specjalizacji a które utraciły prawo wykonywania
zawodu,
e. opiniuje sprawy sporne dotyczące pracy Regionalnych Komisji
Egzaminacyjnych,
f. przedkłada ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego
informację
o przebiegu i poziomie szkoleń.
5. Regionalne Komisje Egzaminacyjne działają przy marszałku województwa,
który pokrywa koszty jej działalności .
6. Regionalne Komisje Egzaminacyjne realizują następujące zadania:
a. nadają I stopień specjalizacji zawodowej,
b. przeprowadzają egzaminy potwierdzające posiadanie wiedzy i
umiejętności potwierdzających zdolność do wykonywania zawodu
pracownika socjalnego dla osób, które utraciły prawo wykonywania
zawodu oraz osób posiadających wykształcenie określone w art. ???
c. przeprowadzają szkolenie dla starszych pracowników socjalnych,
d. prowadzą rejestr nadanych stopni specjalizacji zawodowej i
przeprowadzonych szkoleń oraz przekazują dane o nadanych stopniach
specjalizacji do Centralnego Rejestru Pracowników Socjalnych,
e. opracowują informacje o przebiegu i poziomie szkoleń dla Centralnej
Komisji Egzaminacyjnej.
7 .Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi w
porozumieniu z Krajową Radą Pracowników Socjalnych w drodze
rozporządzenia minimum programowe obowiązujące w zawodzie pracownik
socjalny, tryb postępowania w sprawie nadawania stopni specjalizacji
zawodowych i wydawania dyplomów i legitymacji.
ROZDZIAŁ III
CENTRALNY REJESTR PRACOWNIKÓW SOCJALNYCH
Art. 17
1. Tworzy się Centralny Rejestr Pracowników Socjalnych, który prowadzi za
pośrednictwem samodzielnej jednostki organizacyjnej minister właściwy do
spraw zabezpieczenia społecznego. W Centralnym Rejestrze Pracowników
Socjalnych gromadzone są następujące dane :
1) wykaz pracowników socjalnych posiadających aktualne uprawnienia do
wykonywania zawodu pracownika socjalnego,
2) wykazy pracowników socjalnych, którzy posiadają stopnie specjalizacji
zawodowej,
3) wykaz osób, które utraciły uprawnienia do wykonywania zawodu
pracownika socjalnego,
4) wykaz osób uprawnionych do nauczania metodyki pracy socjalnej,
5) wykaz pracowników naukowych specjalizujących się w tematyce pracy
socjalnej i pomocy społecznej.
2. Informacje do Centralnego Rejestru Pracowników Socjalnych przekazują
służby marszałka województwa oraz Centralne i Regionalne Komisje
Egzaminacyjne, Krajowa Rada Pracowników Socjalnych oraz okręgowe Rady
Pracowników Socjalnych.
Art.18
1. Dane z Centralnego Rejestru Pracowników Socjalnych udostępniane są:
1) na wniosek pracownika socjalnego w celu potwierdzenia jego uprawnień do
wykonywania zawodu pracownik socjalny , oraz potwierdzenia uzyskania
stopnia specjalizacji zawodowej.
2) na wniosek pracownika również w celu podjęcia zatrudnienia w zawodzie
pracownika socjalnego poza terenem Polski.
ROZDZIAŁ IV
Centralny Rejestr szkół i uczelni posiadających uprawnienia do kształcenia
dyplomowanych pracowników socjalnych.
Art.19
CRSZiU prowadzi minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw edukacji.
Art.20
Obsługę CRSZiU zapewnia jednostka organizacyjna działająca przy ministrze
właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego.
.
W CRSZiU gromadzi się następujące dane:
1. Wykaz szkół pracy socjalnej ,
2. Wykaz uczelni wyższych kształcących w zawodach uprawniających do
wykonywania zawodu wym. w art.3???
!!!Dział do rozbudowania w konsultacji z przedstawicielami szkół pracy
socjalnej.
ROZDZIAŁ V
SAMORZĄD ZAWODOWY
Art.21
Pracownicy socjalni tworzą samorząd pracowników socjalnych.
Art.22
1.Organami samorządu pracowników socjalnych są:
1) Krajowa Rada Pracowników Socjalnych,
2) Regionalne Rady Pracowników Socjalnych,
3) Regionalne zgromadzenia pracowników socjalnych.
2. Kadencja Krajowej Rady Pracowników Socjalnych i Regionalnych Rad
Pracowników Socjalnych trwa 4 lata.
Art.23
1. Krajową Radę Pracowników Socjalnych tworzą delegaci wybrani w
poszczególnych rejonach przez regionalne zgromadzenia pracowników
socjalnych. Regionalne zgromadzenie wybiera 1 delegata do Krajowej Rady
Pracowników Socjalnych.
2. Krajowa Rada dokonuje wyboru przewodniczącego ,jego zastępcy i
sekretarza, którzy tworzą Prezydium Krajowej Rady Pracowników Socjalnych.
3.Krajowa Rada Pracowników Socjalnych jest reprezentantem krajowym
pracowników socjalnych .
Art.24
1. Do zadań Krajowej Rady Pracowników Socjalnych należy:
1) uchwalanie kodeksu etycznego pracowników socjalnych,
2) prowadzenie działań w celu zapewnienia możliwości podnoszenia
kwalifikacji zawodowych pracowników socjalnych oraz poziomu
wykonywanej przez nich pracy,
3) opiniowanie aktów prawnych dotyczących pracowników socjalnych oraz
występowanie
z inicjatywą opracowywania aktów prawnych dotyczących pracowników
socjalnych i pomocy społecznej,
4) inicjowanie badań naukowych nad funkcjonowaniem pomocy społecznej,
5) dokonywanie oceny pracy pracowników socjalnych i przedstawianie
wniosków w tym zakresie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia
społecznego,
6) uchwalanie regulaminu pracy Krajowej Rady Pracowników Socjalnych,
7) prowadzenie corocznej oceny działań prowadzonych przez Krajową Radę
Pracowników Socjalnych,
8) prowadzenie współpracy z organizacjami pracowników socjalnych,
9) zgłaszanie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego
wniosków dotyczących powoływania
składów Krajowej Komisji
Egzaminacyjnej do spraw nadawania stopni specjalizacji zawodowej
pracowników socjalnych.
2. Posiedzenia Krajowej Rady Pracowników Socjalnych odbywają się co
najmniej raz w roku .Warunki do odbywania posiedzeń zapewnia minister
właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
Art.25
1. Regionalne Rady Pracowników Socjalnych są reprezentantem pracowników
socjalnych z terenu województwa.
2. Regionalne Rady Pracowników Socjalnych dokonują wyboru
przewodniczącego jego zastępcy i sekretarza, którzy tworzą prezydium
Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych.
3. Do zadań Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych należy:
1) Organizowanie zgromadzeń okręgowych pracowników socjalnych z terenu
województwa ,
2) Zgłaszanie wniosków do marszałka województwa w sprawie składu
Wojewódzkich Komisji Egzaminacyjnych do spraw Nadawania stopni
specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych.
3) Zgłaszanie wniosków do Krajowej Rady Pracowników Socjalnych w
sprawach dotyczących wykonywania zawodu i podnoszeniu poziomu
wykształcenia przez pracowników socjalnych,
4) Dokonywanie okresowej oceny jakości pracy pracowników socjalnych,
5) Współpraca z organizacjami pracowników socjalnych,
6) Dokonywanie corocznej oceny działalności Regionalnej Rady
Pracowników Socjalnych,
7) Przedkładanie corocznego sprawozdania z działalności Krajowej Radzie
Pracowników Socjalnych.
8) Zgłaszanie wniosków do Krajowej Rady Pracowników Socjalnych w
sprawach konieczności zmian przepisów dotyczących zawodu i kształcenia
pracowników socjalnych.
4. Posiedzenia Regionalnych Rad Pracowników Socjalnych odbywają się co
najmniej raz w roku. Warunki do odbywania posiedzeń zapewnia marszałek
województwa.
Art.26
1. Członkami regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych są wszyscy
pracownicy socjalni zatrudnieni na terenie województwa.
2. Przewodniczącym regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych jest
pracownik socjalny wybrany podczas zgromadzenia przez jego członków.
3. Pracę przewodniczącego wspiera prezydium Regionalnej Rady Pracowników
Socjalnych.
4. Członkowie regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych obowiązani
są uczestniczyć w jego posiedzeniach.
Art.27
1. Do podjęcia uchwały regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych
wymagana jest obecność co najmniej połowy liczby jego członków.
2. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów, w razie równej liczby głosów
decyduje głos przewodniczącego.
3. Uchwały regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych zapadają w
głosowaniu jawnym. Głosowanie jest jednakże tajne, jeżeli zażąda tego
chociażby jeden z członków zgromadzenia.
Art.28
1. Regionalne zgromadzenie pracowników socjalnych zbiera się co najmniej raz
w roku.
2. Posiedzenie regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych zwołuje
Przewodniczący Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych z własnej
inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków zgromadzenia.
Art.29
Do zadań regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych należy;
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
wybór członków sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji,
wybór kandydata na członka sądu dyscyplinarnego drugiej instancji,
wybór rzecznika dyscyplinarnego,
wybór przedstawiciela do Krajowej Rady Pracowników Socjalnych,
Wybór Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych ...art...
Wybór Przewodniczącego Regionalnej Rady Pracowników socjalnych
zgłaszanie
kandydatów
na
członka
Regionalnej
Komisji
Egzaminacyjnej...art.???
8) wyrażanie opinii dot. wykluczenia z zawodu ???
9) wysłuchanie i przyjęcie sprawozdania Regionalnej Rady Pracowników
Socjalnych
10) Wyrażanie opinii w sprawach zawodu pracownika socjalnego,
11) Zgłaszanie wniosków o podjęcie niezbędnych działań w sprawach zawodu
pracownika socjalnego i możliwości jego wykonywania.
ROZDZIAŁ VI
Odpowiedzialność porządkowa i dyscyplinarna.
Dział w którym określony zostanie tryb postępowania komisji dyscyplinarnej ds.
etyki i kar wynikających z nienależytego wykonywania zawodu oraz trybu
postępowania w sprawie zawieszenia prawa wykonywania zawodu.
Oczekujemy na propozycje zapisów !!!