pobierz
Transkrypt
pobierz
Tomasz Bajkowski Agnieszka Nowakowska Tomasz Sosnowski Inaczej zwana dorastaniem, to okres przejściowy między dzieciństwem i dorosłością. To okres wzmożonego rozwoju fizycznego, psychicznego (kształtowanie się osobowości i tożsamości), psychoseksualnego, społecznego. Początek tego stadium zwiastują zmiany zachodzące w ciele: dojrzewanie fizyczne i płciowe (obecnie ok. 10-11 r.ż.) Natomiast koniec tego stadium wyznacza gotowość do zmiany w zakresie rozwoju społecznego, a więc podejmowania dorosłych ról społecznych. POKWITANIE ( dojrzewanie, ok. 10 r.ż r.ż.) Pod wpł wpływem hormonó hormonów : Zmiany w wyglądzie i budowie ciała Budzi się seksualność Rozwój pierwszorzędnych i drugorzędnych cech płciowych CEL osiągnięcie gotowości do dawania nowego życia oraz ukształtowanie dojrzałej sylwetki Ciał Ciało nastolatka rozwija się się własnym rytmem, rytmem, co powoduje: Nieproporcjonalność, wydarzenia „niepunktualne” Napięcia emocjonalne, tzw. „okres burzy i naporu” (kumulacja zmian biologicznych z ich konsekwencjami społecznymi i psychologicznymi) Konflikty z rodzicami (przez hormony, estradiol u dziewcząt, testosteron u chłopców) Nieakceptowanie siebie, gdyż znane do tej pory ciało zmienia się i młody człowiek „traci w nim oparcie” – ciało zaczyna ono żyć własnym rytmem. Zmieniające się ciało nastolatka powoduje, że otoczenie zaczyna go traktować inaczej, a on sam zaczyna myśleć o sobie jak o osobie dorosłej. Wzrost poziomu hormonów wpływa na przebieg procesu emocjonalnego oraz na zachowania: U dziewczą dziewcząt wysoki poziom estradiolu podwyższa poziom agresji werbalnej, U chł chłopcó opców wysoki poziom testosteronu odpowiada za agresję instrumentalną, drażliwość i niecierpliwość. Obserwujemy obecnie tzw. trend sekularny, czyli przyspieszenie procesu dojrzewania płciowego i m.in. występowania u dziewcząt pierwszej miesiączki. Średni wiek pierwszej miesiączki zmieniał się na przestrzeni ostatnich 150 lat. W roku 1840 w zachodnich krajach uprzemysłowionych wynosił 17 lat – od tego czasu systematycznie się obniżał (z prędkością ok. 4 miesięcy na 10 lat). Proces ten uwarunkowany jest znacznymi zmianami trybu życia i dietą, w szczególności zwiększonym spożyciem produktó produktów bogatych w biał białko. ko W okresie adolescencji chłopcy stają się silniejsi, dzięki przyrostowi masy mięś mięśniowej ęśniowej, niowej dziewczęta natomiast nabierają tkanki tł tłuszczowej i zyskują, dzięki rozwojowi piersi, kobiecy wygląd. Uwarunkowania kulturowe i propagowane w mediach w danym społeczeństwie wizerunki kobiet i mężczyzn mają duży wpł wpływ na samoocenę samoocenę młodzieży w tym okresie. Zmiany w ciele, których adolescent nie rozumie lub nie akceptuje, zwłaszcza jeśli nie są zgodne z kulturowym wyobrażeniu o pięknym wyglądzie (np. chorobliwie szczupła sylwetka kobiet), mogą przyczyniać się do negatywnego wizerunku wł własnego ciał ciała. Nauczyciel wychowania fizycznego powinien ze szczególną uwagą i wrażliwością dostosowywać dostosowywać ćwiczenia i aktywności sportowe do możliwości uczniów: - Ze zrozumieniem akceptować akceptować zmiany zachodzące w ciele nastolatków, a także uczyć akceptacji tych zmian przez samych nastolatków; - Dobierać ćwiczenia tak, by uczniowie np. z nadwagą mogli z satysfakcją uczestniczyć w zajęciach. Taka postawa nie zniechę zniechęci tej grupy uczniów do aktywności sportowej w przyszłości, a może przyczynić się do pozytywnych zmian w ciele (np. spadek wagi, wzrost masy mięśniowej) i w poziomie samooceny. FUNKCJONOWANIE EMOCJONALNE (10(10-16/17 r.ż r.ż.) Labilność emocjonalna, wahania nastroju Nadmiernie silne reakcje emocjonalne (gdy rzeczywistość nie przystaje do wyobrażeń czy ideałów), zwłaszcza do osób znaczących, takich jak rodzice Buntowanie się przeciwko zastanym zasadom, aktualnej sytuacji Egocentryzm afektywny Negacja Uleganie naciskom ze strony grupy rówieśniczej Konflikty z rodzicami FUNKCJONOWANIE POZNAWCZE Myślenie refleksyjne – przewidywanie konsekwencji działań Myślenie z zastosowaniem operacji formalnych (od 11-12 r.ż.) – tj. już nie tylko logiczne, ale także hipotetyczno – dedukcyjne Początkowo egocentryzm poznawczy (widzenie świata tylko z własnej perspektywy), następnie zdolność do decentracji Zaniżone lub zawyżone poczucie własnej wartości Idealizowanie, np. miłości Intelektualny egocentryzm – przekonanie że to świat ma się podporządkować systemom, a nie systemy rzeczywistości CEL przygotowanie nastolatka do funkcjonowania w świecie ludzi dorosłych, podejmowania różnych ról, ze znajomością i rozumieniem zasad życia społecznego, organizacji państwa i różnych instytucji. W stadium adolescencji osobami tzw. znaczącymi w życiu człowieka stają się rówieś wieśnicy. nicy Przypomnijmy, że w poprzednim stadium wczesnoszkolnym (późnego dzieciństwa) byli to rodzice oraz nauczyciel. W związku z tym, bardzo ważne dla nastolatka jest budowanie swojej pozycji w grupie: grupie jest to kluczowe dla kształtowania samooceny, tożsamości i osobowości nastolatka. OBSZAR ZMIAN w rozwoju społecznym I. GRUPA RÓWIEŚNICZA – przynależność do niej może wzmocnić tożsamość nastolatka poczucie bezpieczeństwa, podzielanie zainteresowań, poglądów – potrzebne, gdy nastolatek nie akceptuje zmian w nim samym zachodzących całkowite identyfikowanie się z grupą, przejmowanie jej poglądów grupa przybliża dorastającemu reguły funkcjonowania społecznego oraz poszerza jakościowo i ilościowo jego interakcje społeczne pomaga oddalić się od rodziców, usamodzielnić. Kategorie grup rówieśniczych 1/ Klika - początek dorastania - 4-6 osób tej samej płci, silnie ze sobą związanych. Duża spójność i poziom intymności 2/ Paczka – łączące się kliki, przedstawiciele obu płci 3/ Dwupłciowe kliki, pary – tworzenie pierwszych relacji preintymnych i intymnych II. ZWIĄZKI INTYMNE 1. Preintymne - wczesna faza dorastania. Niestałość uczuć, ukrywanie bądź afiszowanie się związkiem, brak poczucia bliskości, brak zdolności do poświęceń na rzecz związku. 2. Zwią Związki intymne – późna faza dorastania Zdolność do partnerstwa, zdolność do realnego, a nie tylko idealnego patrzenia na związek, stawianie czoła zadaniom , tj. zachowania proporcji między zaangażowaniem uczuciowym, a np. nauką. 3. Homoseksualiś Homoseksualiści - mają utrudnione zadanie formowania własnej tożsamości, radzenia sobie z nietolerancją, odrzuceniem, bądź ukrywaniem podwójnej tożsamości. Faza homofilna - eksperymentowanie z własną seksualnością, faza przejściowa, poznawanie własnego ciała, uczenie się zachowań seksualnych. 4. Zwią Związki oparte na przyjaź przyjaźni – budowanie relacji intymnych zawsze powinno opierać się na przyjaźni. Młodzi ludzie uczą się troski o drugą osobę, współpracy, życzliwości, lojalności, nabywają świadomości wspólnych doświadczeń. III. RELACJE Z DOROSŁYMI Zachodzące często w tym okresie konflikty są wyrazem poszukiwania własnego „Ja” i samodzielnego rozumienia świata. Rodzice mimo wszystko wciąż stanowią dla swojego dziecka autorytet i punkt odniesienia (dający poczucie bezpieczeństwa). Dokonują się 2 procesy : 1. Indywidualizacja – zwiększenie autonomii, choć nie utrata więzi rodzinnych. Po początkowych manifestacjach własnej niezależności nastolatek w końcu wraca do wartości przekazywanych mu w domu. Wartości na nowo rozumie i traktuje jako własne, a nie tylko „nadane” przez rodziców. 2. Separacja GŁÓWNE ŹRÓDŁA INFORMACJI O ŚWIECIE Dom rodzinny, Osoby uważane za autorytet, Koledzy, Lektury, Własne doświadczenia i przemyślenia, Środki masowego przekazu. Zagroż Zagrożenia: ZJAWISKO PRAGMATYZACJI ŚWIADOMOŚ WIADOMOŚCI - wyznawanie wartości, które sugerują, że odniesienie sukcesu na rynku pracy i własna majętność stanowią warunek ich życiowego powodzenia, nawet w takich sferach jak partnerstwo. TOŻ TOŻSAMOŚĆ SAMOŚĆ MEDIALNA - opieranie się na informacjach z mediów. Młody człowiek pozostaje na poziomie wyobrażeń, nie konfrontując własnej wizji świata w realnych sytuacjach. Początek : okres dojrzewania Koniec : nawet ok. 30 r.ż. CEL : 1/ Odkrycie kim się jest 2/ Odkrycie zasobów osobistych - jakim się jest, co się potrafi, a czego nie 3/ Skonfrontowanie własnej wizji siebie z tym, jak widzą mnie inni 4/ Odkrycie zasobów otoczenia (środowiska) w kontekście własnych potrzeb i możliwości 5/ Odnalezienie własnego miejsca w świecie, a więc wykorzystanie własnego potencjału rozwojowego w odpowiednim do tego środowisku KROKI W PROCESIE FORMOWANIA TOŻ TOŻSAMOŚ SAMOŚCI (wymiary): 1. 2. Eksploracja, czyli aktywne poszukiwanie, eksperymentowanie, próbowanie, sprawdzanie, testowanie siebie, swoich możliwości oraz relacji łączących jednostkę z innymi ludźmi. Podję Podjęcie zobowią zobowiązania, dokonanie wyboru, przyjęcie na siebie odpowiedzialności za swoje konsekwencje bliskie i dalekie, świadome podjęcie dorosłych ról życiowych. MORATORIUM – zaprogramowane opóźnienie,, czas na dokonanie wyboru drogi życiowej. Zatrzymanie się na pewnym etapie formowania tożsamości. Przedłużony czas eksploracji bez podejmowania zobowiązania. I. TOŻ TOŻSAMOŚĆ SAMOŚĆ ROZPROSZONA Pierwszy etap formowania tożsamości. Związany głównie z dojrzewaniem biologicznym. Radzenie sobie ze zmianami własnego ciała, skoncentrowanie na sobie, szukanie łatwych sposobów radzenia sobie z lękiem, związane z sięganiem po alkohol i narkotyki. Nastolatek szuka wówczas ludzi, grup, przez które będzie akceptowany, którzy zwolnią go z wysiłku podejmowania dalszych poszukiwań. Istnieje ryzyko zaangażowania i przynależności do grup o charakterze destruktywnym i manipulacyjnym (np. sekt, subkultur, gangów) II. TOŻ TOŻSAMOŚĆ SAMOŚĆ LUSTRZANA (przybrana) Identyfikowanie się z grupami, przyjmowanie ich reguł postępowania, różnego rodzaju wyborów, bez uprzedniego ich sprawdzania. Manifestowanie przynależności do danej grupy poprzez np. noszenie specyficznych strojów, zachowywanie się w określony sposób; identyfikowanie się z idolami. Obrona przed jakimikolwiek zmianami. Tożsamość lustrzana występuje wtedy, gdy brakuje procesu eksploracji, a następuje podjęcie zobowiązania. Często młodzi ludzie pod wpływem nacisków autorytetów (np. rodziców) podejmują role życiowe i wybory, z którymi nie utożsamiają się, a robią to jedynie ze względu na społeczną presję. W późniejszym wieku tych osób często dochodzi do procesu eksploracji i podjęcia zobowiązania zgodnie z własnymi, autonomicznymi wyborami. III. TOŻ TOŻSAMOŚĆ SAMOŚĆ MORATORYJNA (odroczona) Czas aktywnego poszukiwania czegoś dla siebie w ramach oferty dostępnej młodemu człowiekowi w danym społeczeństwie. Etap ten skłania do krytycznego myślenia, otwartości na rzeczy nowe oraz poszukiwania możliwości rozwoju. Występują tu częste zmiany decyzji, angażowanie się w skrajne ideologie. Jest to czas eksploracji, podejmowania różnych ról, eksperymentowania - w celu weryfikacji swoich zasobów osobistych i odkładania procesu podjęcia zobowiązania. Po przejściu MORATORIUM uzyskuje się TOŻSAMOŚĆ DOJRZAŁĄ. POTRZEBA WSPARCIA WG ETAPÓW FORMOWANIA TOŻSAMOŚCI I. Toż Tożsamość samość rozproszona – dorosły-autorytet, potrzeba wzorców, gdyż młody człowiek dopiero formuje własne wartości. II. Toż Tożsamość samość lustrzana - osadzenie się wokół wartości, które pozwolą mu przejść przez ten szczególnie trudny moment rozwoju. Dorosły nie może narzucać i zmuszać do podejmowania zobowiązania, gdyż wybory młodego człowieka nie będą wówczas dojrzałe. III. Toż Tożsamość samość moratoryjna - dorosły-doradca, dający przyzwolenie na odejście od utrwalonych wcześniej schematów postępowania. Dorosły pozwala na samodzielne szukanie własnych obszarów zainteresowań. Określa granicę obszarów eksploracji, zabezpieczając przed zagrożeniami dla formowania tożsamości. IV. Toż Tożsamość samość dojrzał dojrzała – dorosły-konsultant, a następnie partner. Pozwolenie na samodzielny wybór obszarów zaangażowania, pozwolenie na analizę korzyści i zagrożeń wynikających z podjętych decyzji. RELACJE Z NAUCZYCIELEM - oparte na zaufaniu i szacunku. Aby tak się stało szkoła musi akceptować czas moratorium oraz pojawiające się wówczas treści. Szkoła powinna wykształcić ramy bezpieczeństwa, aby minimalizować lęk młodych ludzi, towarzyszący poszukiwaniu tożsamości.