Fragment 2 - AlmaPress
Transkrypt
Fragment 2 - AlmaPress
150 najsłynniejsze karabiny i pistolety Funkcjonalna broń rolki opóźniające otwarcie zamka, wchodząc w opory ryglowe po obu stronach komory nabojowej. Rolki nie ryglują zamka na sztywno (jak np. w przypadku ryglowania przez obrót zamka), ale opóźniają odrzut tak, by ciśnienie w lufie spadło do bezpiecznego poziomu przed cofnięciem się zamka. Rolki chowają się do wewnątrz dwuczęściowego zamka, odryglowując go i pozwalając mu na cofnięcie się pod wpływem odrzutu i następnie przeładowanie broni. Ten system jest solidny, niezawodny i działa gładko. Mimo iż kbk G3 strzela silnym nabojem 7,62 x 51 mm NATO, jest bronią samoczynno-samopowtarzalną. Przy strzelaniu ogniem ciągłym opróżnia 20-nabojowy magazynek z szybkostrzelnością 500–600 strz./min, aczkolwiek strzelanie ogniem pojedynczym Dane techniczne Wymiary długość całkowita: 1025 mm długość lufy: 450 mm Masa 4,4 kg Kaliber 7,62 mm x 51 mm NATO Zasada działania odrzut zamka półswobodnego hamowanego rolkami Zasilanie 20-nabojowy wymienny magazynek pudełkowy Prędkość wylotowa pocisku 800 m/s Zasięg ognia skutecznego 400 m z mechanicznymi przyrządami celowniczymi Szybkostrzelność 500–600 strz./min Karabin wyborowy H&K G3SG/1 pozwala na zamontowanie celownika optycznego obok standardowych mechanicznych przyrządów celowniczych. Umożliwia on prowadzenie ognia na odległość ponad 600 m. jest opcją preferowaną pod względem taktycznym z uwagi na celność i oszczędzanie amunicji. Skrzydełko przełącznika rodzaju ognia znajduje się z lewej strony komory zamkowej tuż nad spustem i ma trzy położenia: zabezpieczony, ogień pojedynczy i ogień ciągły. Charakterystyczne jest umieszczenie rączki zamkowej z lewej strony osłony lufy, w odróżnieniu od wielu innych karabinów automatycznych, w których rączka zamkowa znajduje się na komorze zamkowej. Na wylocie lufy umieszczony jest duży szczelinowy tłumik płomienia. Kbk G3 został skonstruowany z przeznaczeniem do masowej produkcji i użyte materiały są tego dowodem. Duża część komory zamkowej jest wytwarzana metodą tłoczenia. Ponadto, o ile pierwszy wariant G3 miał drewnianą kolbę i łoże, od wersji G3A3 te części są wykonane z tworzyw sztucznych (łoże może być opcjonalnie wentylowane). Łoże nie styka się z lufą – jest zaprojektowane tak, by wspomagać celność, dlatego odkształcenia łoża pod wpływem temperatury nie zmienią ustawienia lufy. Pod wylotem lufy opcjonalnie można zamontować dwójnóg, czyniąc z kbk G3 coś w rodzaju ręcznego karabinu maszynowego. Jeśli chodzi o przyrządy celownicze, pierwszy G3 miał muszkę i przerzutową szczerbinkę, jednak od wersji G3A3 wzwyż wprowadzono tylny obrotowy celownik bębnowy – obracanie bębna pozwala na wybór między otwartą szczerbinką dla odległości 100 m i trzema przeziernikami o coraz mniejszej średnicy dla odległości 200–400 m w przedziałach co 100 m. 151 Heckler & Koch G3 (1959) Kbk G3 nie jest bronią szczególnie elegancką ani skomplikowaną, ale też nigdy nie miał taki być. Został zaprojektowany jako „koń roboczy”, broń indywidualna dla masowych armii, zapewniająca im potrzebną siłę ognia. Pod tym względem kbk G3 jest wielkim sukcesem. Jeśli wliczy się wszystkie warianty i wersje licencyjne, kbk G3 jest na wyposażeniu wojsk 70 krajów w różnym charakterze. W swoim długim życiu kbk G3 nadążał za potrzebami rynku i nowoczesnymi technologiami w długiej linii wariantów wojskowych i przeznaczonych dla organów ścigania. Kbk G3A3 był najbardziej znaną i rozpowszechnioną wersją standardowej serii Heckler & Koch, ale powstały też wersje z obustronnymi bezpiecznikami i składanymi kolbami metalowymi. Była też wersja skrócona, karabinkowa (G3KA4), w której połączono składaną kolbę z krótką lufą o długości 315 mm. Do bardziej wyspecjalizowanych odmian należą warianty przeznaczone do użycia w charakterze karabinu wyborowego. Przykładowo wariant G3SG/1 to wybrane, szczególnie precyzyjnie wykonane Afgańskie doświadczenia Niemiecki żołnierz uzbrojony w karabin wyborowy G3SG/1 patroluje ulice Mazar-e-Sharif w Afganistanie w lipcu 2011 r. Siły talibów i Al-Kaidy były wyposażone głównie w karabinki AK i karabiny maszynowe RPK i PKM. Pochodziły one ze starych zapasów z wojny sowiecko-afgańskiej z lat 1979–1989 i dostaw przez Pakistan, ale jest też sporo broni dostarczonej armii Afganistanu przez Stany Zjednoczone, której nie przeliczono. Dochodzenie przeprowadzone w 2014 r. wykazało 203 888 niezewidencjonowanych sztuk broni. Ponadto, w momencie powstawania tej książki afgańskie siły bezpieczeństwa mają nadwyżki 80 000 karabinków AK, 5800 granatników i 2500 sowieckich karabinów maszynowych PKM. W walce broń produkcji zachodniej dobrze spisuje się przeciwko uzbrojeniu sowieckiemu, aczkolwiek na dystansach powyżej 500 m karabiny kalibru 7,62 mm, takie jak G3, mają przewagą nad bronią kalibru 5,56 mm. Wojska zachodnie mają też przewagę pod względem celowników optycznych do precyzyjnego strzelania na duże odległości. egzemplarze wyposażone w celownik optyczny Zeiss o powiększeniu 1,5–6x, wydłużoną kolbę z cięższą oporą, pochłaniającą odrzut i regulowaną oporą policzkową i bardzo delikatny mechanizm spustowy. Do innych wariantów wyborowych należą MSG3 (ze zmodernizowanym mocowaniem celownika optycznego), PSG-1 (z lufą samonośną) i MSG90 (tańszy wariant rozwojowy PSG-1). Do odmian pochodnych produkowanych w innych krajach należy irańska wersja w układzie bullpup i brytyjski karabinek maszynowy. Ewolucja H&K Kbk G3 rozszerzył swoje wpływy i potencjał rynkowy jako podstawa do opracowania dalszej serii karabinków H&K na nabój 5,56 x 45 mm NATO. Pierwszym z nich był HK33, opracowany pod koniec lat 60. Do serii tej należał też wariant skrócony i wariant ręcznego karabinka maszynowego. Przedłużeniem rozwoju był karabinek G41. W istocie jest to HK33E z dodanym ogranicznikiem długości serii do 3 pocisków. Liczne są też odmiany cywilne kbk G3.