Proces komunikacji

Transkrypt

Proces komunikacji
STRATEGIA INFORMACYJNO PROMOCYJNA GRUP PARTNERSKICH
Irena Krukowska - Szopa
Profesjonalna komunikacja
Š
Š
Š
Š
Komunikacja
Proces komunikacji
W procesie komunikacji posługujemy się
ciałem, dźwiękiem o słowami. Informacje
przekazywane tymi kanałami stanowią
odpowiednio:
Š ciało – 55%
Š głos – 38%
Š słowa – 7%
Siły oddziaływania na rozmówcę
Komunikacja jednokierunkowa
i dwukierunkowa
Š Komunikacja jednokierunkowa zabiera mniej czasu
niż dwukierunkowa
Š Komunikacja dwukierunkowa jest dokładniejsza,
informacja zwrotna pozwala nadawcy na
udoskonalenie komunikatu, tak, że staje się on
dokładniejszy i precyzyjniejszy
Š Odbiorcy są pewniejsi siebie i swoich sądów przy
komunikacji dwukierunkowej, mogą wyjaśnić
ewentualne wątpliwości
Š Nadawcy mogą uznać, że są atakowani przy
komunikacji dwustronnej, gdyż odbiorcy zwrócą
uwagę na niejasność i błędy w komunikacji
Profesjonalna komunikacja to umiejętność odbierania
informacji płynących od rozmówcy i przekazywania treści jakie
chcemy podać, przy zachowaniu pełnego komfortu obu stron.
Osobę komunikującą się profesjonalnie cechują:
świadomość tego, co dzieje się w każdej chwili kontaktu
umiejętność odpowiedniego reagowania
świadomość popełnianych błędów i niedociągnięć
trenowanie umiejętności podwyższających skuteczność
komunikacji
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Komunikacja jest to proces przekazywania
znaczeń od nadawcy do odbiorcy. Rzeczywista
komunikacja wymaga zrozumienia – odczytania
wiadomości.
Pamiętaj! Nie możesz unikać komunikowania się.
Komunikować – dzielić się.
Zadawaj sześć pytań:
KTO? DLACZEGO? GDZIE? KIEDY? CO? JAK?
Sprawdzaj czy Twój rozmówca usłyszał i zrozumiał.
Zapewnij pełne możliwości sprzężeń zwrotnych.
Pamiętaj, że komunikujesz się za pomocą języka, symboli,
zachowania.
Słuchaj, zadawaj pytania – dopiero potem mów.
Najważniejsze elementy
dobrej komunikacji
Š umiejętność mówienia
Š umiejętność słuchania
Š szacunek dla partnera
Š język ciała
Przeszkody w komunikowaniu
się
Š różnice w postrzeganiu
Š różnice językowe
Š szum
Š emocje
Š niezgodne komunikaty werbalne i
pozawerbalne
Š nieufność
Promocja
„Promocja to instrument za pomocą, którego
przedsiębiorstwo (instytucja) nawiązuje kontakty
z docelowymi nabywcami swoich produktów.
Istota i funkcja promocji to komunikowanie się
przedsiębiorstwa (instytucji) z docelowymi
nabywcami. Formami promocji są:
sprzedaż osobista
public relations
promocja uzupełniająca
sponsoring
reklama”
Określenie celów
informowania
Cel jest jasno sformułowanym stwierdzeniem wskazującym co pragniemy
uzyskać poprzez informowanie otoczenia społecznego.
Typy celów:
1. edukacyjne, uświadamiające „często informacyjne” – ich rolą jest
rozbudzenie świadomości istnienia jakiegoś problemu, poinformowanie
o faktach,
2. perswazyjne, nastawione na pogłębianie wiedzy na jakiś temat,
wytłumaczenie, uzyskanie akceptacji, przyzwolenia społecznego,
przychylności,
3. modyfikacyjne, dotyczące pożądanych zmian zachowań, propagujące
jakieś akcje, etc.
4. będące odpowiedzią lub reakcją na krytykę, obawy, etc.
Informowanie społeczności
(public relation)
„Informowanie społeczności oznacza wszelkie działania podjęte przez jakąś
instytucję użyteczności publicznej w celu upowszechnienia informacji wśród
ludności lub grup ludzi poza obrębem tej instytucji”.
PUBLIC RELATIONS
„Public relations” to:
1.
informacja przekazywana społeczności,
2.
perswazja skierowana do odbiorców, aby zmodyfikować jej postawy i
zachowania,
3.
działania w celu wzajemnego dostosowania postaw i działań danej
instytucji z jej otoczeniem społecznym i grup z otoczenia tej instytucji
z nią samą”
„Public raklations jest planowym, perswazyjnym komunikowaniem, którego
zadaniem jest wpływanie na otoczenie społeczne (grupy społeczne) w sposób
korzystny dla organizacji”
Strategia informacyjna
Analiza otoczenia
(popularność,wpływy,
pozycja)
Określenie i
zidentyfikowanie
potrzeb
informacyjnych
Określenie własnych
potrzeb informacyjnych
Obserwowanie osiągniętych
efektów
•ankietyzacja społeczności
•analiza opinii w mediach
•analiza słabych i mocnych
stron organizacji
•identyfikacja problemów
•identyfikacja grup
odbiorców
•sformułowanie celów
•zasady komunikowania się z otoczeniem
wewnętrznym i zewnętrznym (kanały
informacyjne, formy i treści przekazu)
•partnerzy działań
•harmonogram działań
•ocena stopnia osiągnięcia
założeń celów
•korekty
Określenie i analiza grup
odbiorców
do kogo chcemy dotrzeć?
co o nich wiemy?
Grupa odbiorców zmienia się w zależności od sprawy lub
przedsięwzięcia, które jest głównym przedmiotem
prowadzonej akcji informacyjnej.
Adresowanie akcji informacyjnej do całej nie zróżnicowanej
społeczności jest nieskuteczne, natomiast identyfikowanie
bardzo szczegółowych grup odbiorców często kosztowne
(jeżeli chcemy różnicować kampanię do każdej z wyodrębnionych
grup).
Wizerunek i tożsamość
organizacji
Wizerunek – wizerunek czegoś lub kogoś jest
sumą opinii ocen, sadów, emocji zdobytych
przez odbiorcę w trakcie kontaktu z danym
produktem, instytucją, osoba lub miejscem.
Tożsamość – identyfikacja wewnętrzna i
wyróżnienie się organizacji z otoczenia
(nazwa, logo, ulotki, liderzy).

Podobne dokumenty