SC ENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH Temat: Jestem asertywny
Transkrypt
SC ENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH Temat: Jestem asertywny
Y F T ra n sf o A B B Y Y.c bu to re he C lic k he k lic C w. om w w w w rm y ABB PD re to Y 2.0 2.0 bu y rm er Y F T ra n sf o ABB PD er Y SC ENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH Temat: Jestem asertywny. Adresaci: uczniowie klas I – III gimnazjum. Cele główne: 1. Kształtowanie umiejętności komunikacyjnej w kontaktach społecznych. 2. Kształtowanie postawy asertywnej w relacjach społecznych. Cele szczegółowe: 1. Kształcenie umiejętności wyrażania własnych myśli. 2. Kształcenie umiejętności rozwiązywania problemu poprzez poznanie technik komunikacji asertywnej. 3. Wzbudzanie aktywności dziecka. 4. Kształcenie kulturalnej komunikacji wśród wychowanków. Cele operacyjne. Po przeprowadzonych zajęciach uczeń: 1. Rozumie pojęcie asertywność. 1. Potrafi wyrazić własne myśli , poglądy, odmówić bez obaw, lęku i złości. 2. Wykorzystuje komunikację do kulturalnego odnoszenia się do innych. Metody: aktywne, burza mózgów, scenki sytuacyjne, kula śnieżna Środki dydaktyczne: arkusze papieru, przybory do pisania. Forma pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa: Czas trwania : ok. 1 godz. Miejsce: świetlica szkolna Przebieg zajęć: Burza mózgów – poznanie pojęcia wyrazu asertywność. Układanie dekalogu człowieka asertywnego. Uczniowie na arkuszu papieru wypisują cechy człowieka asertywnego, a następnie je omawiają. Wspólnie układają dekalog zachowań, którymi kieruje się osoba asertywna. w. A B B Y Y.c om Y F T ra n sf o A B B Y Y.c bu to re he C lic k he k lic C w. om w w w w rm y ABB PD re to Y 2.0 2.0 bu y rm er Y F T ra n sf o ABB PD er Y Przedstawianie scenek – z zachowaniem agresywnym , uległym i asertywnym. Nauczyciel dzieli wychowanków na trzy grupy, które przedstawiają scenki : I grupa - kolega namawia cię do kina , a Ty nie masz ochoty, II grupa -z siostrą masz wspólny pokój w którym ona ciągle bałagani. Spróbuj porozmawiać z nią na ten temat, III grupa - nauczyciel postawił Ci nieodpowiednią ocenę, a Ty uważasz , że powinna być wyższazareaguj. Każda scenka odgrywa się na trzy sposoby: zachowanie agresywne, uległe i asertywne. Po zakończeniu omówienie, uczniowie dzielą się swoimi wrażeniami, tym co czuli grając rolę, w której postawie czuli się dobrze, w której źle i dlaczego. Na zakończenia zajęć uczniowie w 2-3 osobowych grupach układają pytanie do quizu na temat asertywności. Następnie czytają je na głos i tworzą całość . Ewaluacja i podsumowanie zajęć. Literatura: G. Gajewska, A. Szczęsna, A Doliński „Teoretyczno- metodyczne aspekty wychowania młodzieży a warsztat pedagoga”, PEKW „GAJA” Zielona Góra 2002. Opracowała: Bogusława Kucharzewska Wychowawca świetlicy Zespół Szkół Małomicach. w. A B B Y Y.c om