co słychać u motyli - Przedszkole nr 117 im. Czecha

CO SŁYCHAĆ U MOTYLI ?
pokoloruj mnie ☺ …
WE WRZEŚNIU:
- uczyliśmy się piosenki powitalnej;
- tworzyliśmy koło wiązane;
- poznawaliśmy przedszkolną salę oraz ogród przedszkolny;
- doskonaliliśmy działania samoobsługowe;
- opowiadaliśmy o sobie i poznawaliśmy imiona kolegów i koleżanek;
- uczyliśmy się reagować na sygnał nauczyciela;
- uczyliśmy się zasad pracy z farbami oraz prawidłowego trzymania kredki;
- kształtowaliśmy świadomość własnego ciała;
- pracowaliśmy z „rytmami”.
W PAŹDZIERNIKU:
- czerpiemy radość z uczestniczenia w zabawach ruchowych;
- wypowiadamy się na bliskie tematy;
- bezpiecznie bawimy się z innymi dziećmi oraz respektujemy zasady zabawy;
- poznajemy słowa i melodie piosenki;
- poznajemy zasady ruchu drogowego;
- poruszamy się w szyku, parami;
- tworzymy prace plastyczne;
- uważnie słuchamy utworów literackich;
- doświadczamy świadomości własnego ciała;
- doskonalimy sprawność motoryczną dłoni;
- przeliczamy w dostępnym zakresie;
- poznajemy i nazywamy warzywa;
- zwracamy uwagę na zmiany zachodzące w naturze związane z jesienią;
- wypowiadamy się na temat własnych uczuć i doznań;
- poznajemy i nazywamy zwierzęta leśne.
W STRONĘ RODZICA – zabawy logopedyczne
Proste i śmieszne zabawy logopedyczne pomogą dziecku w rozwoju mowy.
Ważne aby dostarczyły Twojemu dziecku wiele radości i kojarzyły się z miłym
spędzaniem czasu. Powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb malucha.
Rady
Przed wykonaniem zadania przez dziecko, pokaż mu, jak ma to zrobić.
ZABAWY NA USPRAWNIANIE WARG
Ćwiczenie „buziaczki śmieszaczki”
Usiądźcie wygodnie wraz naprzeciwko siebie i poprzesyłajcie sobie buziaczki
(ściągając wargi) i uśmiechy (rozciągając wargi). Powtórzcie tę zabawę kilka razy. Na
pewno wprawi was w dobry nastój.
Ćwiczenie „wesoły dźwig”
Usiądźcie razem przy stole. Postaw przed dzieckiem talerzyk, na którym rozsypiesz
kilka małych cukierków (kulek zbożowych). Zadaniem dziecka będzie chwytanie ich
ustami i przenoszenie do Twojej dłoni. Usta malucha będą dźwigiem a Twoja dłoń
budowlą.
Ćwiczenie „zmęczony konik”
Tę zabawę możesz przeprowadzić kilka razy w ciągu dnia. Pokaż dziecku jak parska
konik a następnie poproś malucha o powtórzenie. Możecie parskać na zmianę (dwa
koniki) albo tylko dziecko (jeden konik).
ZABAWY NA USPRAWNIANIE JĘZYKA
Ćwiczenie „najedzony kotek”
Twoje dziecko będzie kotkiem, który oblizuje się, bo właśnie wypił pyszne mleko.
Kotek jest zadowolony, ma pełny brzuszek i dokładnie językiem oblizuje swój
pyszczek (najpierw wargę górną a następnie dolną). Powtarza tę czynność kilka razy.
Oczywiście i tym razem najpierw pokaż dziecku, jak ma to wyglądać.
Ćwiczenie „wycieraczka samochodowa”
Twoje dziecko będzie samochodem a jego usta - szybą w tym samochodzie. Język to
wycieraczki. Opowiedz dziecku, że właśnie pada deszcz i wycieraczki muszą wycierać
szybę raz w lewo a raz w prawo.
„DZIECIĘCY ŚWIAT MATEMATYKI”
We wrześniu w grupie Motylków pracujemy nad rytmami.
Trudno określić moment, kiedy dziecko zaczyna odczuwać rytm. Wiele wskazuje na to,
że już w ostatnich tygodniach przed urodzeniem dziecięcy umysł rejestruje rytm bicia
serca matki i rytmiczne kołysanie jej kroków. W tym czasie dziecko żyje w środowisku
wypełnionym rytmami. Te wczesne doznania rzutują na całe przyszłe życie człowieka.
Człowiecza zdolność do wychwytywania regularności jest wzmocniona przez rozmaite
czynniki: przemienność dnia i nocy, stałe następstwo pór roku, uporządkowaną wędrówkę
słońca po niebie. Wszystkie formy życia na ziemi przebiegają według ustalonych rytmów,
także życie człowieka.
Dziecko w wieku 3-4 lat:
- dostrzega powtarzające się elementy i rytmicznie układa szeregi wg podanego
wzoru;
- słucha i powtarza rytm (stukanie, klaskanie);
- odtwarza rytm w ruchach i gestach (podskok, tupnięcie);
- dostrzega zmienność rytmu dnia i nocy.
W październiku w Motylkach przeliczamy w dostępnym zakresie.
Dzięki liczeniu dzieci mogą wcześnie identyfikować i sensownie porządkować to, co się
wokół nich znajduje. Liczenie jest ważnym wskaźnikiem rozwoju umysłowego dzieci – im
sprawniej liczą, tym lepiej radzą sobie w sytuacjach życiowych.
Liczenie wywodzi się z rytmów oraz gestu wskazywania. Większość trzylatków ma duże
kłopoty z koordynacją gestu wskazywania z wypowiadanymi liczebnikami. Na rytm
wskazywania i dotykania nakłada się bowiem rytm oddechu oraz rytm bicia serca. W
miarę nabywania doświadczeń w liczeniu dzieci trzyletnie dążą do precyzji i zaczynają
przestrzegać reguły jeden do jednego : jeden gest, jeden wskazywany obiekt i jeden
wypowiadany liczebnik. Posługują się także coraz większym zasobem liczebników.
Dziecko w wieku 3-4 lat:
- wyodrębnia obiekty do liczenia, szacuje ,,dużo – mało”;
- liczy wyodrębnione przedmioty z zastosowaniem liczebników w zakresie dostępnym
dziecku, dostrzega rolę ostatniego liczebnika oznaczającego liczbę policzonych
przedmiotów;
- liczy na liczmanach.1
1
E. Gruszczyk – Kolczyńska ,,Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci …”.