Wyrok Komisji Europejskiej dotyczący Castro Verde w Portugalii

Wyrok Komisji Europejskiej dotyczący Castro Verde w Portugalii

Wyrok Komisji Europejskiej dotyczący Castro
Verde w Portugalii
27 października zapadł wyrok w sprawie C-239/04 Komisja Europejska / Portugalia (tzw. sprawa
Castro Verde). Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, podzielił argumentację Komisji
Europejskiej.
27 października zapadł wyrok w sprawie C-239/04 Komisja Europejska / Portugalia (tzw.
sprawa Castro Verde). Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, podzielił
argumentację Komisji Europejskiej, że realizując przedsięwzięcie polegające na budowie
autostrady, której trasa przebiega przez SOO Castro Verde, mimo negatywnej oceny jego
oddziaływania na środowisko i nie wykazując braku rozwiązań alternatywnych w stosunku
do wspomnianej trasy, Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą
na mocy art. 6 ust. 4 dyrektywy siedliskowej.
To bardzo interesujący wyrok, choćby w kontekście sprawy rozbudowy kolei linowej na Kasprowy
Wierch i budowy drogi szybkiego ruchu przez dolinę Rospudy.
Przypomnijmy kulisy sprawy Castro Verde w Portugalii. W 1997 r. zaprojektowano autostradę,
przecinającą obszar ważny dla ptaków. W 1999 r. obszar ten został wyznaczony jako obszar Natura
2000. Sporządzono ocenę oddziaływania na środowisko, która stwierdziła istotny wpływ na ptaki. W
ocenie przeanalizowano wiele alternatyw przebiegu trasy, wszystkie jednak przecinały obszar
Natura 2000. W 2001 r. wydano zezwolenie na realizację autostrady „w imię nadrzędnego
interesu publicznego”, przewidując kompensację przyrodniczą. Autostrada została zbudowana i w
lipcu 2001 r. otwarta.
Komisja zarzuciła Portugalii, że nie udowodniła braku rozwiązań alternatywnych, ponieważ nie
przeanalizowała alternatywy omijającej obszar Natura 2000, która to alternatywa wydaje się możliwa
po spojrzeniu na mapę. Portugalia broniła się, że taka alternatywa nie była szczegółowo badana,
ponieważ „powodowałaby istotne szkody społeczne, gospodarcze i ekologiczne, ponieważ dotykałby
mieszkańców Conceiçao, Aivados i Estaçao de Ourique, jak również zlewnię zapory Monte da
Rocha”.
Trybunał podzielił jednak argumentację Komisji i orzekł: „W niniejszej sprawie pozostaje bezspornym,
że władze portugalskie zbadały i odrzuciły wiele propozycji tras, które omijały miejscowości Alcarias,
Conceiçao, Aivados i Estaçao de Ourique, ale które przebiegały przez zachodnią część SOO Castro
Verde. Natomiast z akt sprawy nie wynika, by władze portugalskie zbadały trasy położone poza
granicami wspomnianego obszaru i na zachód od przywołanych miejscowości, podczas gdy na
podstawie informacji dostarczonych przez Komisję nie sposób było wykluczyć a priori, że przyjęcie
tego rodzaju rozwiązań mogłoby odpowiadać rozwiązaniom alternatywnym w rozumieniu art. 6 ust. 4
dyrektywy siedliskowej, nawet jeśli, jak podnosi Republika Portugalska, mogły one powodować
pewne trudności. Stąd też nie badając tego rodzaju rozwiązania, władze portugalskie nie wykazały
braku rozwiązań alternatywnych w rozumieniu wspomnianego przepisu. W tych okolicznościach
należy stwierdzić, że realizując przedsięwzięcie polegające na budowie autostrady, której
trasa przebiega przez SOO Castro Verde, mimo negatywnej oceny jego oddziaływania na
środowisko i nie wykazując braku rozwiązań alternatywnych w stosunku do wspomnianej
trasy, Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 6
Wyrok Komisji Europejskiej dotyczący Castro Verde w Portugalii
1
ust. 4 dyrektywy siedliskowej”.
W uzasadnieniu Trybunał przypomniał także interpretację art. 6 Dyrektywy Siedliskowej,
przypominając, że zezwolenie na realizację planu lub przedsięwzięcia może zostać udzielone pod
warunkiem, że właściwe władze krajowe uzyskają pewność, iż plan lub przedsięwzięcie nie będzie
miało negatywnych skutków dla terenu, którego dotyczy. Ma to miejsce wówczas, gdy z naukowego
punktu widzenia brak jest racjonalnych wątpliwości, że skutki takie nie wystąpią (wyrok w
sprawie Waddenvereniging i Vogelbeschermingsvereniging).
Zgodnie z zasadami funkcjonowania Unii Europejskiej, wyroki ETS stają się automatycznie z chwilą
ich wejścia w życie częścią porządku prawnego Państw członkowskich (tj. stają się regułami prawa,
na które także w państwach członkowskich można powoływać się bezpośrednio).
W tym momencie niewiadomą sprawą jest to, co stanie się ze zbudowaną już autostradą.
Czytaj więcej:
●
Pełen wyrok na stronach Trybunału
Źródło: Klub Przyrodników
Wyrok Komisji Europejskiej dotyczący Castro Verde w Portugalii
2