- Warsaw HEP Group
Transkrypt
- Warsaw HEP Group
" Eksperyment NA61 (SHINE) -pomiar produkcji hadronów powstałych w wyniku naświetlania wiązką protonową tarcz grafitowych" SEMINARIUM FIZYKI WIELKICH ENERGII Magdalena Posiadała Eksperyment NA61 (SHINE) Program fizyczny Wiązka w T2K Wyniki z pierwszego etapu zbierania danych w 2007 12.11.2009 magdap 1 SHINE-Sps Heavy Ion and Neutrino Experiment 12.11.2009 magdap 2 The NA61/SHINE Collaboration 122 physicists from 24 institutes and 13 countries: University of Athens, Athens, Greece University of Bergen, Bergen, Norway University of Bern, Bern, Switzerland KFKI IPNP, Budapest, Hungary Cape Town University, Cape Town, South Africa Jagiellonian University, Cracow, Poland Joint Institute for Nuclear Research, Dubna, Russia Fachhochschule Frankfurt, Frankfurt, Germany University of Frankfurt, Frankfurt, Germany University of Geneva, Geneva, Switzerland Forschungszentrum Karlsruhe, Karlsruhe, Germany Institute of Physics, University of Silesia, Katowice, Poland Jan Kochanowski Univeristy, Kielce, Poland Institute for Nuclear Research, Moscow, Russia LPNHE, Universites de Paris VI et VII, Paris, France Faculty of Physics, University of Sofia, Sofia, Bulgaria St. Petersburg State University, St. Petersburg, Russia State University of New York, Stony Brook, USA KEK, Tsukuba, Japan Soltan Institute for Nuclear Studies, Warsaw, Poland Warsaw University of Technology, Warsaw, Poland University of Warsaw, Warsaw, Poland Rudjer Boskovic Institute, Zagreb, Croatia ETH Zurich, Zurich, Switzerland NA61 (SHINE) – program fizyczny Dane dla eksperymentów poświęconych badaniu fizyki: neutrin oraz promieniowania kosmicznego Fizyka silnie oddziałującej materii MoŜliwości odkrywcze: Poszukiwania punktu krytycznego silnie oddziałującej materii. wystąpienie Antoniego Aduszkiewicza w kwietniu 2008 roku Dokładne pomiary: Pomiary produkcji hadronów powstałych w wyniku naświetlania tarcz grafitowych, jednej z nich będącej kopią tarczy z projektu badawczegoT2K. Pomiar produkcji hadronów w oddziaływaniach p+C, (π+C) potrzebnych dla eksperymentów: Pierre Auger Observatory oraz Kascade. 12.11.2009 magdap 4 NA61 (SHINE)- Program fizyczny – Pierre Auger i Kascade (I) Pomiary promieniowania kosmicznego są oparte na analizie wtórnych cząstek powstałych w wyniku ewolucji kaskad hadronowych. Hadronowa kaskada promieniowania kosmicznego Ostatnie hadronowe oddziaływania: Cząstki „wiązki”: π , K , p Tarcza: powietrze ( ~C) Wtórne cząstki: π , K Symulacje: RóŜnice pomiędzy modelami Potrzebny pomiar produkcji hadronów Wiązka Tarcza p[GeV] Rok Dni Fizyka p C 31 2007 30 T2K,CR p C 31 2009 21 T2K,CR π- C 158, 300 2009 14 CR 12.11.2009 magdap 5 NA61 (SHINE)- Program fizyczny - T2K (I) Bardzo waŜny punkt programu fizycznego NA61 (SHINE) to : Dokładny pomiar produkcji hadronów niezbędny do precyzyjnego określenia strumienia neutrin dla eksperymentu T2K. T2K (Tokai to Kamioka) w J-PARC (JAPONIA): Eksperyment neutrinowy z „długą bazą” Pomiary kąta θ13 poprzez pojawienie νµ ->ν νe oraz θ23, ∆ m223 w oscylacji νµ ->ν νµ znikanie νµ (31GeV/c) Protony uderzają w tarcze węglową (90 cm) -> intensywna poza osiowa wiązka Widmo neutrin mierzone w bliskim (ND280) oraz dalekim (Super-Kamiokande) detektorze 6 IPJ IFJ 12.11.2009 magdap 7 Jak mierzymy parametry oscylacji w T2K ? 1) 2) 3) 4) Stworzenie wąskopasmowej wiązki νµ Detekcja neutrin Przewidywanie strumienia neutrin w SK (Nobs=Φobs*σ) Wyliczenie parametrów oscylacji przez porównanie liczby przypadków (Nskobs , Nskexp) oraz (Φskobs , Φskexp) w funkcji energii. Φskexp=Φ ΦNDobs* RMC (E) 12.11.2009 magdap ekstrapolacja 8 Stacja tarczy- schemat 12.11.2009 magdap 9 12.11.2009 magdap 10 Poza-osiowa wiązka νµ θ=2.50 Symulacje: „jnubeam” π+ które w wyniku rozpadu produkują neutrina mionowe Cechy wiązki poza osiowej: węŜsze widmo energetyczne niŜ dla osiowej wiązki νµ o mniejszej średniej energii ( zmniejszone tło od oddziaływań NC) νµ + N= νµ + N + π0 12.11.2009 magdap 11 R = ΦMCFar / ΦMCNear ND280 ν beam SK 295 km FAR far near Gdy mamy punktowe oraz idealnie izotropowe źródło to : ΩND = SND / ( LND)2 = (3m)2 /(280m)2 ∼ 10-4 rad ΩSK = SSK/ (LSK)2 = (40m)2 /(295m)2 * 10-6 ∼2* 10-8 rad Zatem R = ΩSK / ΩND = 0.02*10-6 12.11.2009 magdap 12 R= ΦMCFar / ΦMCNear 1. przewidzieć strumień νµ w dalekim det. 2. oszacować tło νe SK ND280 ν beam 295 km far near Bliski i daleki detektor widziane są pod róŜnymi kątami: 1. 2. SK: źródło punktowe pod 2.5o Bliski det: rozciągnięte źródło 1o to 3o ⇒ współ. R=Far/Near zaleŜy od energii neutrin daleki det. max rozkładu dla widma νµ przesunięte do większych energii aby poprawnie przewidzieć strumień νµ , potrzebna jest znajomość produkcji cząstek rodziców (kinematyka procesów) zamiast modeli hadronowych (Fluka et al.) trzeba uŜyć zmierzonych przekrojów czynnych dla pionów i kaonów 12.11.2009 magdap wydłuŜone źródło dla bliskiego det 13 Strumień νµ w nd280 i Super Kamiokande - symulacje Dwa modele hadronowe wykorzystane w symulacji „jnubeam” wiązki T2K : gfluka, fluka RóŜnice w produkcji hadronów z których powstaje wiązka T2K Rejestrowany sygnał w Super Kamiokande 12.11.2009 magdap 14 Sygnał dla oscylacji νµ ->νe ► T2K: νµ ->νe pomiar sin22θ13~0.006 (90%CL) teraz sin22θ13 <0.14 (90%CL) ► ► Aby osiągnąć cel T2K błąd systematyczny na produkcję tła musi być δNbg< 10 % Tło stanowią: produkcja π0 powstałych z oddziaływania νµ : ►νµ ► CHOOZ +atm, solar + KAMLAND + N= νµ + N + π0 oraz zanieczyszczenie wiązki neutrinami elektronowymi (νe/νµ z MC jest na poziomie ~ 0.5%) ►νe + n= e- + p 12.11.2009 magdap 15 Strumień νe oraz Re przewidywania, symulacje K+->(π0) e+ +νe, K0L -> π-/+ + e+/- + νe Takie νe będą stanowiły tło do poszukiwania sygnału oscylacji νµ ->νe 12.11.2009 magdap 16 R = ΦMCFar / ΦMCNear - zaleŜność od modeli hadronowych Ken Sakashita – współpraca T2K, NA61 RóŜnice pomiędzy modelami hadronowymi są rzędu δRνµ~20% 20% dla Eν <1 GeV cel δRν νµ<3% Potrzebne jest 200k zrekonstruowanych torów π+ aby osiągnąć wspomniany cel. Stosunek K/π π powinny być zmierzony z dokładnością δ(K/π π)<10% CERN-SPS-2007-019 17 Akceptacja dla T2K- symulacje Piony oraz kaony, które w wyniku rozpadu produkują neutrina mionowe trafiające do detektora SK. Symulacje „jnubeam” wiązki T2K. 18 T2K - fakty nie ma precyzyjnych pomiarów produkcji cząstek na tarczy węglowej w przedziale 30-50 GeV energii padających protonów widmo neutrin dla bliskiego i dalekiego detektora nie jest identyczne, zaleŜy od energii neutrin niepewności dla współczynnika R=F/N są rzędu 20% (bazując tylko na podstawie modeli hadronowych z MC) nie ma pomiaru oddziaływań wtórnych hadronów dla wiązki T2K – wymagany pomiar odpowiednich przekrojów czynnych waŜny pomiar π+ dla zakresu pędów 1<p<6 GeV/c, oraz kąta θ<400mrad K+ waŜne-> stanowi tło dla badania powstałych w wyniku oscylacji νe, 12.11.2009 magdap 19 Akceptacja NA61 (SHINE) a potrzeby T2K JNUBEAM –symulacje wiązki neutrinowej T2K Dodatnie cząstki – dane NA61 zebrane w 2007 roku θ (rad) ► JNUBEAM p (GeV/c) 12.11.2009 magdap 20 NA61 (SHINE)- detektor Wielki spektrometr dla naładowanych cząstek TPCs główne elementy systemu rejestracji powstałych torów 2 dipole magnesy-z siłą zakrzywiania 9 Tm na 7m długości (2007 rok: 1.14Tm) Nowy detektor czasu przelotu ToF-F 2 = 10-4 GeV/c Zdolność rozdzielcza σp/p σ Dobra zdolność identyfikacji cząstek (PID) : σ(dE/dx)/<dE/dx>=0.04 21 Rozdzielczość detektorów czasu przlotu:σ(ToF-L/R)=60ps, σ(ToF-F)<=120ps Akceptacja detektorów czasu przelotu (ToF) 12.11.2009 magdap 22 New ToF Wall for NA61 total area 577 ´ 120 cm2 σt = 120 ps (4σ σ K/pi @ 5 GeV) 64 scintillator bars read out on both sides 128 readout channels single element PMT R1828 51 mm ∅ 15 cm light guide (top view) scintillator BC-408 1200 ´ 100 ´ 25 mm3 (front view) 10 cm 120 cm 120 cm from Alan Blondel 64 staggered scintillator bars (10 mm overlap) 577 cm Si cookie 8 scintillators mounted on a single frame → 8 ToF modules PMT 23 Produkcja światłowodów IPJ 12.11.2009 magdap 24 UŜyte tarcze węglowe Cienka węglowa tarcza 2cm dł., rozmiar 2.5x2.5 ρ=1.84 g/cm3 ∼ 0.04 λint Replika tarczy T2K dł. 90 cm, φ=2.6 cm ρ=1.83 g/cm3 ∼ 1.9 λint W 2007 roku dane dla T2K oraz CR były zbierane przez 2 tygodnie. Cienka tarcza: ∼670k triggers Replika tarczy T2K: ~230k triggers 25 bez tarczy: ~80k triggers Wyzwalanie sygnału -trigger Definicja wiązki = S1&& S2 && V1&& V2&& C1&& C2 Oddziaływanie= wiązka * S4 12.11.2009 magdap 26 S1 Instalacja detektorów wyzwalania sygnału BPD1 A. Marchionni, Zebranie współpracy NA61 (SHINE) New flange BPD3 V0 BPD2 S2 V1 12.11.2009 magdap New flange 27 Identyfikacja cząstek - strategia (I) Pomiar strat energii: poniŜej 1GeV/c dedykowana analiza strat energii dE/dx obszar pędu od 1 do 4 GeV/ckrzywe Bethe-Bloch’a przekrywają się identyfikacja niewiarygodna powyŜej 4 GeV/c analiza dE/dx 12.11.2009 magdap 28 Jak błąd na straty energii zaleŜy od liczby mierzonych punktów (N) na torze (1) ? 1 wyspa-> vtpc 2 wyspa –> mtpc+vtpc Zdolność rozdzielcza dE/dx jest na poziomie 4-5% dla torów przechodzących przez obie komory VTPC oraz MTPC. 12.11.2009 magdap Do analizy wybrano tory z liczba punktów mierzonych N>30 29 Opis metody identyfikacji cząstek (1) Wykorzystując znajomość pędu dla kaŜdego toru wyliczono teoretyczne wartości funkcji BetheBlocha (dEdxtheor) dla kaŜdej z hipotezy cząstki π ,K, p, e. Teoretyczne rozkłady start energii zostały rozmyte funkcją Gaussa stosując poniŜsze wielkości: Srednia = dE/dxtheor wyliczona dla kaŜdego toru Sigma = δdata *(dEdx_theor/dEdx_data) dla kaŜdego toru po rozmyciu funkcją Gaussa 12.11.2009 magdap dE/dx (mip) dE/dx (mip) 30 Prawdopodobieństwo identyfikacji danej cząstki Prawdopodobieństwo identyfikacji danej cząstki: Przykładowy obrazek dla pędu p=(0.2-0.3) GeV/c jest po lewej. Kolory przedstawiają dE/dxtheor π+ (czarny), e+ (czerwony), K+ (fioletowy). Dla kaŜdego binu dE/dx „i” przy załoŜeniu danej hipotezy cząstki wyliczono jej prawdopodobieństwo. Np. dla π+ uŜyto wzór: dE/dx (MIP) i prob prob prob π+ i π = Nπ i Nπ i i + N K + N ie + i N p Graficzna ilustracja prawdopodobieństwa danej cząstki: Bin p=(0.2-0.3) GeV/c poniŜej 4 (MIP) widoczny jest wkład tylko od π+, K+, e+ K+ + NA61 Collaboration Meeting, e prob 27.05.2009 , CERN Wybieram biny dE/dx gdzie p>=95%. Liczbę pionów w tym binie mnoŜę przez wartość prawdopodobieństwa identyfikacji pionu w tym binie dE/dx. 31 ZaleŜność strat energii od kąta produkcji θ W kaŜdym binie(p,θ) (przykład dla p=(0.7-0.8)GeV/c oraz θ=(300-360) mean_d mrad): Fit funkcji Gaussa do rozkładów danych oraz dE/dx_data (mip) teoretycznych dE/dx. Wyliczenie przesunięcia ( δ) δ=mean_d- mean_t. π+ mean_t dE/dx_theory (mip) a_π π+=(42 ±1)*10-5 (mip/mrad); a _π π- =(31 ±4)*10-5 (mip/mrad) b _π π+ =-(81+2)*10-3 (mip); b _π π- =-(64±1)*10-3 (mip) δ=theta*a+ b; δ=theta*a+ b; dedx=dedx_old - dedx_old*δ; dedx=dedx_old - dedx_old*δ; 32 ► dodatnie cząstkipoprawione straty energii dE/dx na zaleŜność od kąta produkcji 12.11.2009 magdap corrected 33 p (GeV/c) ► ujemne cząstkipoprawione straty energii dE/dx na zaleŜność od kąta produkcji 12.11.2009 magdap corrected 34 p (GeV/c) Pozytony versus elektrony Dla poprawionych strat energii dE/dx wyliczono liczby pozytonów oraz elektronów. π- π+ e- π- Od p>0.5 GeV/c liczba pozytonów oraz elektronów jest sobie równa. Główne źródło e+, e- to rozpady mezonu π0 e+ p π+ e- 12.11.2009 magdap e+ p 35 Opis metody identyfikacji cząstek (2) W kaŜdym binie(p,θ) p>=95% (przykład dla p=(0.7-0.8) GeV/c oraz θ(300-360) mrad): 1) uwzględniam tory w takim przedziale dE/dx, w którym spełniony jest warunek p>=95% dE/dx_cut Teoretyczny rozkład dE/dx dla dodatnich pionów, dla których spełniony jest warunek p>=95% 2) poprawiam na przedziały nie spełniające warunku p>=95% 3) stosuję poprawkę kątową Opisana metoda została uŜyta do otrzymania zidentyfikowanych widm dodatnich oraz ujemnych pionów w przestrzeni (p,θ). 12.11.2009 magdap 36 Poprawki detektorowe - symulacje ► ► ► ► Widma pionów zostały poprawione równieŜ na akceptacje geometryczna detektora NA61 (SHINE), wydajność programów rekonstrukcji, rozmycie kinematyczne oraz poprawność rekonstrukcji torów do głównego wierzchołka. Poprawki wyliczono wykorzystując pakiet symulacyjny detektora NA61 (GEANT3 wraz z generatorami VENUS oraz GHEISHA) Macierz poprawek C-1 (p,θ) została zdefiniowana następująco: zrekonstruowane π do pierwotnego wierzchołka (p,θ ) −1 C ( p, θ ) = wszystkie wygenerowane π z pierwotnego wierzchołka (p,θ ) Ostateczne wyniki poprawionych widm pionów otrzymałam stosując poniŜszą formułę: poprawione widma π ( p,θ ) = zidentyfikowane widma π w przestrzeni (p,θ ) C −1 ( p, θ ) 12.11.2009 magdap 37 Widma pionów w przestrzeni (p,θ) 12.11.2009 magdap 38 Widma cząstek powstałych w wyniku oddziaływań 30 GeV protonów z cienką węglową tarczą na podstawie danych zebranych podczas naświetlań cienkiej tarczy grafitowej w 2007 roku Wyniki prezentowałam w imieniu współpracy NA61 (SHINE) na : XXXIX International Symposium on Multiparticle Dynamics, 4-9 September 2009, Homel, Białoruś 12.11.2009 magdap 39 π+ oraz π-– wyniki z analizy dE/dx dla cząstek poniŜej 1 GeV/c tylko błędy statystyczne 40 Identyfikacja cząstek strategia (II) Pomiar czasu przelotu oraz strat energiipołączona informacja : π+ p~[1-6] GeV/c pomiar czasu przelotu (ToF) łączna analiza dE/dx + ToF π- Sebastien Murphy, Sandro Bravar 41 Identyfikacja cząstek - strategia (III) Analiza ujemnych hadronów: Analiza ujemnych cząstek powstałych w pierwotnym wierzchołku zwana (analizą h-) zakłada, Ŝe większość wyprodukowanych ujemnych cząstek w oddziaływaniach p-C przy energii 30 GeV to mezony π-. Pozostałość to K-, e- oraz zaniedbywalnie mała liczba antyprotonów. Symulacyjny pakiet (Venus-GHEISHA oraz Geant) jest wykorzystywany do obliczeń poprawek związanych z akceptacją geometryczną detektora, wydajnością rekonstrukcji, słabymi rozpadami oraz rekonstrukcja wierzchołka. Tomasz Palczewski, prof. Joanna Stepaniak 42 π- - wyniki z dwóch analiz: dE/dx and h- tylko błędy statystyczne 43 π- - wyniki z dwóch analiz h- oraz dE/dx + TOF Tomasz Palczewski, prof. Joanna Stepaniak Sebastien Murphy, Sandro Bravar 12.11.2009 magdap 44 π- - wyniki z analizy h- Tomasz Palczewski, prof. Joanna Stepaniak 12.11.2009 magdap 45 Naświetlanie tarcz w 2009 roku Start: 26 lipiec Koniec: 16 listopad (~3 miesiące zbierania danych) 12.11.2009 magdap 46 Zebrane dane w 2009 roku- fizyka neutrin p+C at 31 GeV/c 6M events p+(T2K replica target) at 31 GeV/c 4M events Zebrane dane w 2009 rokufizyka promieniowania kosmicznego π+C at 158 GeV/c 5M events π+C at 350 GeV/c 6M events Zebrane dane w 2009 rokufizyka silnie oddziałującej p+p at 158 GeV/c p+p at 80 GeV/c materii 4M events 4M events p+p at 40 GeV/c 6M events p+p at 31 GeV/c 3M events p+p at 20 GeV/c 2M events Podsumowanie (1) ► NA61 (SHINE) to wielki spektrometr hadronowy przy akceleratorze SPS w CERNie, który mierzy cząstki powstałe w wyniku oddziaływania protonów o energii 30 GeV na dwóch grafitowymi tarczach: ► ► ► cienkiej: pomiar przekrojów czynnych repliki tarczy T2K: studia wtórnych oddziaływań W 2007 roku podczas naświetlania grafitowych tarcz: zebraliśmy dobrej jakości dane, ale o malej statystyce zarówno dane jaki i symulacje pokazują pełne pokrycie przestrzeni fazowej wymaganej w eksperymencie T2K. otrzymaliśmy pierwsze widma pionów praca nad analizą danych z długiej tarczy jest jeszcze kontynuowana 12.11.2009 magdap 50 Podsumowanie (2) ► ► zbieranie danych w 2009 roku. ( 26 lipiec- 16 listopad, ok. 3 miesiące pracy na wiązce z SPS) Zmiany detektorowe przygotowane na 2009 rok: nowa elektronika odczytu dla komór projekcji czasowe TPC oraz nowy system akwizycji danych-> zwiększenie szybkości odczytu o czynnik ok. 10 (~70 Hz) nowy system wyzwalania danych zwiększona akceptacja detektora czasu przelotu ToF-F (pmin ~ 1 GeV/c → 0.6 GeV/c) nowe detektory pozycji wiązki (BPD) 5x5 cm2 dane zbierane dla eksperymentu T2K (p+C przy 31 GeV/c) przez okres ok. 3 tygodni zebrano 6M przypadków dla cienkiej tarczy oraz ok. 4M na długiej 12.11.2009 magdap 51 Back up 12.11.2009 magdap 52 SPS North Experimental Area NA49 CALICE/ILC GLAST, DREAM, AMS,… CMS ALICE CERF/SCRP CRYSTALS/LHC Coll. LHCb 12.11.2009 magdap ATLAS TOTEM 53 12.11.2009 magdap 54 NA61 (SHINE)- Program fizyczny – Pierre Auger i Kascade (II) NA61 moŜliwości vs potrzeby Pierre Auger oraz Kascade wydajność detektora NA61 dla pionów AUGER - 50-70% pokrycia w przestrzeni (p,θ θ) 55 KASCADE - 80-100% pokrycia w przestrzeni (p,θ θ) νµ + n -> µ- + p Sygnał dla νµ T2K podczas zbierania danych przez 5 lat (z 0.75MW na tarcze) -> pomiar niepewności parametrów mieszania neutrin będzie na poziomie: δ(sin22θ23) ~ 0.01, δ(∆m223)~3* 10-5 eV2 , (c.e. 0.04, 2-3*10-4 SK,K2K,MINOS) Wpływ róŜnych innych wielkości na pomiar niepewności podanych wyŜej parametrów mieszania. normalizacja strumienia :<10% kształt widma energetycznego (FLUKA/GFLUKA/MARS)<20% szerokość widma<10% (NC) /QE <20% skala energetyczna<2% Dla wartości ∆m223 = 2 – 3 *10-3 eV2 niepewności prowadzą do ----> δRµ,e ~2-3% 12.11.2009 magdap 56 12.11.2009 magdap 57 Komory projekcji czasowej (TPC) 1) 2) 3) 4) cząstka jonizuje gaz elektrony dryfują w kierunku padów odczytowych elektrony tworzą lawinę na drutach odczytowych sygnał rejestrowany jest na padach Mieszanka gazowa : VTPC ArCO2 90/10 oraz MTPC ArCO2 95/5 Argon - większe wzmocnienie gazowe CO2 – zmniejsza prędkość dryfu 12.11.2009 magdap 58 Sygnał dla νe νe + n -> e- + p 10% niepewności dla błędu systematycznego na δNbg przekłada się na: δ(Rµ,e)~ 2 – 3 % co sprowadza : δ(Nπ0)< 1.6% (0-1 GeV) i δ(Nπ0) < 1.4% (1 -10 GeV), δ(Ne) < 2.7% (0-1 GeV) i δ(Ne) < 0.4% (1 -10 GeV), 12.11.2009 magdap K.Sakashita plot 59 Oddziaływania wtórne w długiej tarczy π dzielimy na: * wszystkie 68% proton-> 32% nie proton * znajdujące się w akceptacji T2K: 75% proton-> 25% nie proton 12.11.2009 magdap Absorpcja π dla (pπ > 0.5 GeV): 80% wychodzi ->20% zatrzymuje się w tarczy 60 Oddziaływania wtórne vs długość tarczy dla tarczy 2cm efekt wtórnych oddziaływań ~2% dla 90 cm tarczy ~20% T.Nakadaira 12.11.2009 magdap 61 Antoni Aduszkiewicz 12.11.2009 magdap 62 Normalizacja do przekrojów czynnych 12.11.2009 magdap 63 Nieelastyczny przekrój czynny 12.11.2009 magdap C.Strabel, A.Marchionni 64 2 π d σ / (dp d Ω) (mb / (GeV/c sr)) HARP Result (p-Al at 12.9 GeV) 600 600 600 30-60 mrad 60-90 mrad 90-120 mrad 400 400 400 200 200 200 0 0 600 2 4 6 0 0 600 2 4 120-150 mrad 6 0 0 600 400 200 200 200 2 4 6 0 0 2 4 6 4 6 HARP Sanford-Wang parametrization 180-210 mrad 400 0 2 150-180 mrad 400 0 HARP data points 0 0 2 4 6 p (GeV/c) results based on ~200 k reconstructed tracks doubly differential cross-section comparison to previous data: large normalization uncertainty 65 Dane zebrane w 2009 roku - podsumowanie 12.11.2009 magdap 66