1 PROTOK Ó Ł ZESPOTKANIAKONSULTACY JNEGOW spotkaniu

P R O T O K Ó Ł
Z E
S P O T K A N I A
K O N S U L T A C Y J N E G O
Data sporządzenia: 25.07- 06.08.12r.
Sygn.: MPEC/KE/17/12
Data i miejsce spotkania: 24.07.2012 r., Aula Collegium Biologiae - Wydział Biologii
i Biotechnologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, ul. Oczapowskiego 1A.
Tematyka: Konsultacje społeczne dotyczące "Wyboru rozwiązań technologicznych
i organizacyjnych związanych z zabezpieczeniem mieszkańców Olsztyna w ciepło po roku 2017"
W spotkaniu udział wzięło ok. 120 osób.
PRZEBIEG SPOTKANIA:
Spotkanie rozpoczął Piotr Grzymowicz Prezydent Olsztyna. Przywitał wszystkich
zebranych oraz podziękował za to, że po raz kolejny w przedmiotowej sprawie mieszkańcy
Olsztyna licznie uczestniczą w spotkaniu informacyjno-konsultacyjnym. Przekazał,
że dzisiejsze spotkanie będzie poświęcone przyszłości ciepłownictwa. Podkreślił, że władze
miasta będą szukały rozwiązań najlepszych, które zapewnią po roku 2017 możliwość
dostarczania ciepła po cenach akceptowalnych społecznie.
Następnie przedstawiciele MPEC Sp. z o.o. w Olsztynie udzielili odpowiedzi
na najczęściej zadawane pytania przez mieszkańców Olsztyna:
Konrad Nowak Prezes MPEC Sp. z o.o. w Olsztynie:
• Czy i w jakim zakresie rozpatrywano możliwe warianty technologiczne?
Przedstawił chronologicznie przebieg analiz wariantowych możliwości realizacji projektu.
Analiza wariantów rozpoczęła się w styczniu 2010 r. Początkowo analizie poddano
9 możliwych wariantów realizacji projektu, które ujęte zostały w Strategii Rozwoju MPEC
Sp. z o.o. w Olsztynie na lata 2011 – 2016 opracowanej przez pracowników Spółki.
Dokument ten został poddany w marcu 2011 r. weryfikacji przez naukowców Politechniki
Warszawskiej. Na podstawie przeprowadzonych analiz wyłoniono dwa warianty:
- budowy nowej elektrociepłowni + Ciepłowni Kortowo, jako źródła uzupełniającoszczytowego;
- dwóch źródeł pracujących w sposób równoważny (wariant A1-50).
Poinformował, że niezależnie od działań MPEC, Prezydent Olsztyna zlecił wykonanie
Założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe Miasta Olsztyn.
Założenia zostały opracowane przez zewnętrzną firmę ENERGOEKSPERT z Katowic. Firma
ta dokonała analizy kilku wariantów technologicznych (W1, W2 i W3). Brano pod uwagę,
podobnie, jak w Strategii opracowanej przez MPEC:
- gruntowną modernizację i rozbudowę Ciepłowni Kortowo do końca 2015 roku oraz
budowę nowego, uzupełniającego źródła ciepła także do końca 2015 roku (W1);
- gruntowną modernizację i rozbudowę Ciepłowni Kortowo do końca roku 2015 oraz
budowę nowych, rozproszonych źródeł ciepła także do końca 2015 roku (W2);
- budowę nowego, podstawowego źródła ciepła do końca 2015 roku, przy
jednoczesnym ograniczeniu mocy w paliwie w Ciepłowni Kortowo poniżej 200 MW
(W3).
Dokument ten wskazał, że najlepszym wariantem jest wariant W3 – czyli budowa nowej
elektrociepłowni, jako nowego źródła ciepła dla miasta.
1
Z trzech wyżej wymienionych dokumentów wynikało, iż najlepszym rozwiązaniem
jest budowa nowej elektrociepłowni dla miasta - na etapie tworzenia studium wykonalności
ograniczono liczbę wariantów do takich rozwiązań, które zakładały budowę nowego źródła.
Przedstawił w formie multimedialnej kilka wariantów, które różnią się technologią spalania,
rodzajem paliw oraz wielkością poszczególnych jednostek. W wyniku opracowania studium
wykonalności zostały zaproponowane dwa warianty budowy bloku kogeneracyjnego
zasilanego paliwem gazowym w technologii parowo-gazowej, lub zespół dwóch jednostek
wytwórczych, składający się z bloku parowo-gazowego zasilanego gazem ziemnym oraz
bloku parowego zasilanego paliwem alternatywnym (stabilat, RDF) oraz biomasą. Warianty
te zostały przedstawione na spotkaniu informacyjnym w dniu 26 czerwca br.
Podkreślił, że jeżeli dojdzie do realizacji koncepcji w formule partnerstwa publicznoprywatnego, to o rozwiązaniu technicznym budowy nowego źródła zdecyduje etap negocjacji
z potencjalnymi partnerami, czy inwestorami.
• Czy negocjacje z Michelin prowadzono w stopniu wystarczającym i jakie są powody
wycofania się fabryki z dostaw?
Poinformował, że odnośnie przyszłej współpracy z firmą Michelin Polska S.A. rozpoczęto
rozmowy już w 2007 r. Wówczas MPEC podjął próbę renegocjacji warunków umowy
w zakresie bezpieczeństwa dostaw ciepła. MPEC zaproponował zmianę zapisów odnośnie
terminu wypowiedzenia umowy na okres 10-letni (obecnie jest 24 miesiące). Dopiero w 2010
r. Michelin zawiadomiło o zamiarze obniżenia dostaw ciepła na potrzeby odbiorców ciepła.
Informacja ta zainicjowała MPEC do podjęcia prac nad opracowaniem alternatywnych
rozwiązań. Wówczas rozpoczął się proces negocjacji z Michelin. W powyższej sprawie,
pomiędzy Michelin a MPEC, odbyło się 13 spotkań oraz wymieniono ok. 23 pism (w tym
również ze strony Władz Miasta). Przedstawił chronologiczne zestawienie pism oraz spotkań,
z których najistotniejsze omówił szerzej:
- w listopadzie 2011r. Michelin poinformowało, że nie może udostępnić MPEC części
wodnej. Natomiast fabryka zaproponowała odkupienie działki z hałdą popiołu
z możliwością jej usunięcia przez MPEC. Jednak po dokonaniu specjalistycznej analizy
kosztów, okazało się, że usunięcie hałdy popiołu byłoby zbyt kosztowne, a uzyskane
grunty (3 ha) byłyby zbyt małe do wybudowania nowego źródła.
- w maju 2012 r. Michelin poinformowało o zamiarze zaprzestania produkcji ciepła dla
klientów zewnętrznych po roku 2015.
- w marcu 2012 r., po interwencji Prezydenta Olsztyna, Michelin wyraził zgodę
na podpisanie listu intencyjnego w zakresie przedłużania dostaw ciepła do roku 2017.
Podkreślił, że przez kilka lat czynnie próbowano wynegocjować u Michelin możliwe
rozwiązania, które pozwoliłyby na dalszą kontynuację współpracy, albo na inne alternatywne
rozwiązania (np. przejęcia części wodnej, co zostało odrzucone przez Michelin oraz
potwierdzone przez przedstawiciela Michelin na ostatnim spotkaniu).
Henryk Krzyżak – MPEC Sp. z o.o. w Olsztynie:
• Czy uwzględniono koncepcję budowy rozproszonych źródeł gazowych w mieście?
Przedstawił założenia przyjęte przez MPEC na etapie tworzenia koncepcji budowy źródła
ciepła pokrywającego zapotrzebowanie miejskiej sieci ciepłowniczej w wyniku zaprzestania
dostaw z EC Michelin. W koncepcji wzięło pod uwagę budowę „rozproszonych źródeł
ciepła”. Koncepcja ta jest oparta o budowę 5 wysoko parametrowych źródeł szczytowych
(135/65°C), opalanych gazem lub olejem opałowym o łącznej mocy wytwórczej 100 MW,
2
włączanych automatycznie lub za pomocą systemu telemetrycznego do pracy na wspólną sieć
ciepłowniczą w okresie trwania szczytowego poboru ciepła, to jest przy temperaturach
powietrza zewnętrznego poniżej -12°C.
W koncepcji rozważano następujące potencjale lokalizacje tych źródeł i możliwości
optymalizacji hydraulicznej pracy MSC (miejska sieć ciepłownicza):
przy ul. Zamenhofa (teren byłej kotłowni osiedlowej) optymalna moc do 20MW,
odległość od MSC 20m.
przy ul. Popiełuszki (teren gminy Stawiguda) optymalna moc do 30MW odległość od
MSC powyżej 3500m. – konieczność budowy przyłącza o średnicy DN 300. (Uwaga,
nie przewidziano w projekcie zagospodarowania przestrzennego gminy Stawiguda
terenów pod budowę ciepłowni).
dzielnica przemysłowa miasta rejon ulic Lubelska, Towarowa, tereny Specjalnej
Strefy Ekonomicznej, Piłsudskiego ( tereny gminy Ostrzeszewo) optymalna moc
do 30MW, odległość od MSC 3600m.
tereny przyległe do byłego poligonu wojskowego, optymalna moc do 20MW,
odległość od MSC 4600m, średnica przyłącza DN 300mm
teren istniejącej kotłowni zlokalizowanej WKTS, optymalna moc do 20MW
odległość od MSC 50m, średnica przyłącza DN 300mm
Przy powyższym rozwiązaniu oprócz nakładów na źródła ciepła należałoby ponieść
wysokie nakłady na budowę przyłączy.
Następnie przeprowadził krótką analizę pracy takiego systemu z uwzględnieniem
możliwości hydraulicznych MSC, z której wynika, że optymalnym rozwiązaniem pod
względem hydraulicznym jest zlokalizowanie takich źródeł po stronie północnej miasta.
Ze względu na silnie zurbanizowany teren oraz kształt sieci ciepłowniczej zaproponował
połączenie tych źródeł w jedno duże źródło z kotłami szczytowymi zlokalizowane w rejonie
dzielnicy przemysłowej, przyjmując wstępną lokalizację takiego źródła na granicy miasta
przy ulicy Lubelskiej.
dr Piotr Paszko – Inercon Wrocław:
• Dlaczego MPEC nie może sam zrealizować tego przedsięwzięcia?
Wyjaśnił, że skala przedsięwzięcia jest niewspółmierna do zasobów i potencjału MPEC.
Zaprojektowanie i budowa źródła ciepła o wymaganej mocy (ok. 100 MWt)
to nakłady rzędu 500 mln PLN. Natomiast MPEC posiada stosunkowo skromny potencjał
samofinansowania. Do 2022 roku Ciepłownia Kortowo będzie wymagała dalszych
proekologicznych inwestycji o wartości ok. 100 mln PLN. Bieżąca wartość majątku spółki
(koniec 2011) wynosi 77 mln PLN, roczne obroty (śred. 2009-11): 89 mln PLN, stan gotówki
(na koniec 2011 roku): 0,5 mln PLN. Wskazał, że przeciętne operacyjne przepływy pieniężne
(2007-2011) wynoszą 7,3 mln PLN. Przedstawił również konsekwencje zmian
oprocentowania pożyczek na rynku międzybankowym za ostatnie 2 lata. Z danych tych
wynika że MPEC Sp. z o.o. nie jest w stanie samodzielnie udźwignąć ciężaru inwestycji.
• Dlaczego nie stać miasta na poręczenie kredytu?
Podkreślił, że współfinansowanie inwestycji przez Gminę musiałoby oznaczać
wstrzymanie projektów inwestycyjnych planowanych na lata 2015-2018 i przekazanie
środków na budowę EC. Poręcznie kredytu traktowane jest jak zobowiązanie i wpływa
na wskaźniki zadłużenia Gminy.
3
• Czy planowane przedsięwzięcie doprowadzi do degradacji majątku Spółki?
Przekazał, że wprowadzenie zorganizowanej części majątku MPEC w postaci ciepłowni
Kortowo do nowej Spółki pozwoli objąć udziały w nowej spółce. MPEC zyska udział w dużej
nowoczesnej elektrociepłowni, uzyskując kontrolę nad dużą jednostką wytwórczą utrzyma
częściową kontrolę nad wniesionym do Spółki majątkiem. Ciepłownia Kortowo musi być
modernizowana celem dostosowania tego żródła do wymogów EID, więc nie może być mowy
o degradacji majątku.
• Czy planowane wniesienie ciepłowni Kortowo w formie zorganizowanej części
przedsiębiorstwa do spółki celowej nie obniży wartości MPEC?
Poinformował, że wniesienie ciepłowni Kortowo w formie zorganizowanej części
przedsiębiorstwa poprzedzone zostanie wyceną, która określi wartość ciepłowni. Udziały
w nowej Spółce obejmowane będą w wysokości odpowiadającej rynkowej wartości ciepłowni
Kortowo. Natomiast pozostałe udziały będą obejmowane za gotówkę. Nastąpi wymiana
środków trwałych C Kortowo na udziały w Nowej Spółce o tej samej wartości. A więc nie
dojdzie do degradacji majątku Spółki.
Lidia Warnel – MPEC Sp. z o.o. w Olsztynie:
• Czy jest możliwość uzyskania wsparcia finansowego ze środków unijnych?
Przekazała, że dokumentem precyzującym ogólne zasady i reguły realizacji programu,
priorytetów oraz poszczególnych działań Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko
jest „Szczegółowy opis priorytetów PO IiŚ”. Zgodnie z tym dokumentem wybór projektów
może następować w trybie indywidualnym lub konkursowym. Tryb przeprowadzania naboru
wniosków o dofinansowanie w ramach każdego działania jest z góry określony. Ze względu
na rodzaj projektu oraz kategorię beneficjenta, Spółka MPEC może ubiegać się o środki
unijne dla niniejszego projektu wyłącznie w ramach Priorytetu IX: Infrastruktura
energetyczna przyjazna środowisku i efektywność energetyczna. W przypadku tego Priorytetu
„Szczegółowy opis priorytetów PO IiŚ” określa, że wszystkie realizowane projekty będą
wybierane w ramach procedury konkursowej. Nie przewidziano możliwości wyboru
projektów na zasadzie trybu indywidualnego. W ramach Działania 9.1 w roku 2009 odbyły
się konkursy na wysokosprawne wytwarzanie energii. Maksymalna wartość dofinansowania
wynosiła maksymalnie 45%, jednak nie więcej niż 30 mln zł. Alokacja środków w dwóch
konkursach w roku 2009 i 2010 została wyczerpana na skalę całego kraju i nie wszyscy
wnioskujący mogli otrzymać dofinansowania. MPEC analizował projekty krajowe z NFOŚ,
gdzie dotacje sięgały 20%, natomiast Spółka musiała posiadać 30% wkładu własnego, aby
uzyskać kredyt na 50% wartości projektu.
Przedstawiła również projekty dofinansowane ze źródeł zewnętrznych, w których Spółka
MPEC była wnioskodawcą.
• Za co MPEC będzie płacił nowemu dostawcy ciepła?
Wyjaśniła, że obecnie MPEC zakupuje ciepło z Michelin Polska S.A. Fabryka opon ma
swoją taryfę oraz koncesję na wytwarzanie ciepła i sprzedaje ją do MPEC-u. Natomiast
MPEC wnosi opłaty i posiada koncesję na obrót ciepłem. MPEC wytwarza również swoje
ciepło w Ciepłowni Kortowo na podstawie własnej taryfy. Dystrybucja ciepła odbywa się
za pomocą miejskiego systemu ciepłowniczego. MPEC od swoich klientów pobiera opłatę
za ciepło wg następujących proporcji: 60% cena MPEC i 40% ceny Michelin + opłaty
za dystrybucję ciepła.
4
Po roku 2018, jeżeli powstałaby spółka celowa w formule PPP sytuacja nie zmieni się w
znacznym stopniu. Oba źródła – nowa elektrociepłownia i Ciepłownia Kortowo będą w jednej
spółce. Rozporządzenie taryfowe nakazuje kalkulować ceny dla każdego źródła ciepła
oddzielnie. Wówczas MPEC będzie wnosił opłaty dla nowej spółki PPP, po czym będzie
dostarczał ciepło dla odbiorców. Odbiorcy będą wnosili opłaty za ciepło za pośrednictwem
MPEC.
Dodała również, że wytwarzanie ciepła w elektrociepłowni nie obciąża w całości ceny
ciepła tak, jak wytwarzanie ciepła w źródle konwencjonalnym. W źródle kogeneracyjnym
koszty elektrociepłowni i uzasadniony wzrost z kapitału rozkładają się na dwa produkty:
ciepło w 39% i energię elektryczną, a dodatkowo na prawa majątkowe ze świadectw
pochodzenia. Aktualnie cena ciepła po uśrednieniu z Michelin i Kortowa wynosi ok. 32 zł,
natomiast produkowanego z gazu w kogeneracji w Ciepłowni Kortowo: ok. 45 zł, a z małych
źródeł lokalnych bez kogeneracji wynosi 67 zł.
Agata Kozłowska – Investment Support
• Czy w Polsce funkcjonują inne tego typu przedsięwzięcia w oparciu o PPP?
Poinformowała, że w Brzegu toczy się postępowanie na wybór koncesjonariusza
dla budowy i eksploatacji dwóch układów kogeneracyjnych. Przedmiotem koncesji jest
zaprojektowanie, sfinansowanie, wykonanie i eksploatacja dwóch układów kogeneracyjnych,
które stanowić będą źródło ciepła Koncesjonariusza. Wynagrodzenie dla Koncesjonariusza
stanowić będzie wyłączne prawo do korzystania – na zasadzie wyłączności z wykonanych
układów kogeneracyjnych oraz sprzedaż energii cieplnej do Koncesjodawcy. Ponadto
Koncesjonariusz będzie uzyskiwał przychody z tytułu sprzedaży energii elektrycznej
oraz certyfikatów (świadectwa pochodzenia) związanych z produkcją energii elektrycznej
w skojarzeniu z produkcją energii cieplnej.
Wyjaśniła, że jeżeli podmiot publiczny zamierza pozyskać finansowanie inwestora
zewnętrznego, z którym planuje zrealizować przedsięwzięcie, to z mocy prawa zobligowany
jest do zastosowania ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym. W celu zoptymalizowania
i zabezpieczenia interesu publicznego dodatkowo wybrano procedurę zamówień publicznych
– dialog konkurencyjny dla wyboru partnera prywatnego.
Podkreśliła, że formuła PPP nie jest prywatyzacją. Umowa o PPP zawarta w trybie prawa
zamówień publicznych jest umową o zamówienie publiczne, jak każda inna umowa o roboty
budowlane, dostawy czy usługi.
dr inż. Ryszard Śnieżyk:
Przedstawił w formie multimedialnej alternatywną „Koncepcję Funkcjonowania systemu
ciepłowniczego Miasta Olsztyna”. Zaprezentował propozycję budowy elektrociepłowni
na gaz w oparciu o silniki gazowe o łącznej mocy cieplnej 22-23MW oraz o mocy
elektrycznej 24MW. W dalszym ciągu podstawowym źródłem byłaby Ciepłownia Kortowo,
która jest w dobrym stanie technicznym. Przekazał, że nowa elektrociepłownia wytworzy
74% energii. Poinformował, że przyjmując udział gazu w 74% cena średnia za ciepło
wyniesie w 2018 r. 99,79 zł GJ.
Założył, że ceny wytwarzania ciepła w lata 2011 – 2026 w zależności od paliwa będą
przedstawiały się następująco:
1.Węgiel 31,3 zł/GJ (4%/a),
2. Gaz ziemny 64,91 zł/GJ (6%/a),
3. Biomasa 42,98 zł/GJ (12%/a),
5
4. Olej opałowy 82,31 zł/GJ (6%/a).
Gaz ziemny do roku 2026 wzrośnie o 151,64%. Od roku 2013 do 2020 dzięki derogacji
MPEC otrzyma część emisji bezpłatnie, natomiast za część będzie musiał zapłacić. Z kolei
po roku 2020 za emisje CO2 będzie trzeba płacić w 100%. Przy 9 Euro/tonę w roku 2013 do
każdego GJ w Olsztynie trzeba by było dopłacić 1,37 zł, natomiast w roku 2021 – 4,61 zł.
Przy cenie 30 Euro za emisję CO2 trzeba będzie płacić ok. 15 zł/GJ. W roku 2026 cena węgla
z uprawnieniami prawdopodobnie będzie stanowiła 40% ceny z gazu. Aby Ciepłownia
Kortowo otrzymała derogację jeden kocioł powinien być przebudowany na biomasę.
Poinformował, że MPEC powinien podjąć działania zmierzające do obniżenia kosztów
eksploatacji MPEC Olsztyn poprzez:
1. Dostawę ciepła w sezonie ogrzewczym,
2. Dostawę ciepła latem,
3. Warunki hydrauliczne w ciepłowni,
4. Ekonomiczny rozdział obciążeń kotłów,
5. Wykres centralnej regulacji,
6. Indywidualne wykresy regulacyjne odbiorców,
7. Optymalizacja sieci ciepłowniczej.
8. Zastosowanie biomasy,
9. Osłona meteorologiczna,
10.Metoda krocząca.
Powyższe działania powinny dać rocznie obniżenie od 8 do 12 mln zł oszczędności.
Obecnie pracujący w MPEC-u są w stanie to zrealizować. Wystarczy podjąć powyższe
działania.
Zaproponował zastosowanie skojarzonego wytwarzania energii elektrycznej i ciepła
w technologii:
1. Obieg parowy (z węgla),
2. Turbina gazowa (z gazu ziemnego, biogazu, węgiel),
3. Blok siłowniano-ciepłowniczy (gaz ziemny),
4. Blok gazowo-parowy (gaz ziemny),
z wykorzystaniem agregatów kogeneracyjnych firmy Jenbacher. Założył, że potrzeby cieplne
będą wynosiły tyle ile wskazuje MPEC w swoich opracowaniach. Zasadnicza różnica
pomiędzy turbiną parową a silnikiem gazowym polega na tym, że sprawność jest znacznie
wyższa w przypadku silnika gazowego. W przypadku mniejszego obciążenia ubytek
sprawności jest drastycznie większy w przypadku turbiny gazowej. Ze współczynnika
skojarzenia wynika, iż z 1 MW ciepła osiąga się ponad 1 MW energii elektrycznej. Dlatego
należy wykorzystać potencjał kogeneracyjny systemu ciepłowniczego. Na podstawie popytu
na wodę ciepłą w sezonie letnim należy określać zapotrzebowanie do układu
kogeneracyjnego. Zaproponował zainstalowanie 6 agregatów kogeneracyjnych o mocy
3,6 MW ciepła i 4 MW energii elektrycznej każdy. Cena jednego agregatu wynosi
9,46 mln zł, a więc całkowity koszt inwestycji wyniósłby ok. 60 mln zł. Z 6 agregatów
kogeneracyjnych można wyprodukować 208 000 MWh energii elektrycznej i 671 000 GJ/a
ciepła. Udział ciepła z kogeneracji wynosić będzie 25%. Natomiast trzeba będzie zużyć
48 000 000 m3/a gazu ziemnego a moc zamówiona gazu wynosi 5 580 m3/h. Cena
jednostkowa gazu ziemnego wynosi ok. 1,40 zł/m3/h. Wpływy za energię elektryczną przy
cenie ok. 200 zł i przy cenie ciepła ok. 65 zł wyniosą ok. 85 mln zł. Gdyby udało się uzyskać
wpływy z certyfikatów, to można uzyskać dodatkowo przychody w wysokości 26 mln zł
rocznie. Zasugerował, aby przebudować jeden kocioł w Ciepłowni Kortowo na biomasę
i wystawić nowy kocioł.
Podsumowując, poinformował, że proponuje wyprodukowanie 1/3 energii elektrycznej
i 1/3 energii cieplnej, zużycie ¼ gazu za 1/10 nakładów inwestycyjnych przy podwyżce dla
6
odbiorców w wysokości poniżej 50% tych, które będą jeżeli dojdzie do wybudowania nowej
elektrociepłowni. Przedstawił również wnioski końcowe:
− Zaproponowana strategia pozwala na elastyczną rewitalizację systemu
ciepłowniczego Olsztyna w ramach istniejących warunków finansowych MPEC,
− Zrealizowanie strategii umocni pozycję MPEC Olsztyn oraz zapewni dostawę
ciepła po kosztach dostosowanych do możliwości odbiorców,
− Ze względu na zagrożenia finansowe, prawne, technologiczne, nie należy
realizować inwestycji pn. ”Kombinat Energetyczny”;
− Należy wprowadzić zmiany w sposobie eksploatacji systemu ciepłowniczego,
− Należy przeprowadzić optymalizację sieci ciepłowniczej,
− Należy jeden kocioł w ciepłowni Kortowo przystosować do spalania biomasy,
− Należy wybudować układ kogeneracyjny z silnikami na gaz ziemny, o mocy
cieplnej 22,0 MW i elektrycznej 24 MW,
Realizacja jego koncepcji spowoduje:
− Stabilizację sytuacji załogi MPEC Olsztyn oraz wzrost zatrudnienia,
− Pozwoli maksymalnie ograniczyć wzrost cen ciepła dla odbiorców,
− Pozostawienie wpływu właściciela – Miasta Olsztyn na rynek ciepłowniczy,
− Miasto Olsztyn może wywiązywać się z obowiązku zapewnienia ogrzewania.
Konrad Nowak Prezes MPEC Sp. z o.o. w Olsztynie:
Podziękował Panu dr inż. R. Śnieżykowi za prelekcję i przekazał, że MPEC ustosunkuje
się do przedstawionej koncepcji. Odniósł się do przedstawionych przez
p. dr. inż. R. Śnieżyka informacji:
1. MPEC na ostatnim spotkaniu informacyjnym nie przedstawił prognozy ceny
ciepła do roku 2018 a analizę porównawczą względem analizy, którą
przedstawił Komitet Obrony Mieszkańców Olsztyna Przeciwko Drastycznemu
Wzrostowi Cen powołując się na wyliczenia SIMP. Wyliczenia dokonano
na warunki obecne, ponieważ nikt nie jest w stanie zaprognozować cen paliw,
które są głównym składnikiem cen ciepła, na okres dziesięcioletni.
Przedstawiane wyliczenia na tak długi okres mogą być jedynie niewiążącą
prognozą.
2. Na slajdzie nr 18 p. dr. Snieżyk pokazał rok 2011 i projekcję projektu MPEC
zaczynającą się od kwoty 62 zł/GJ. Jest to cena gazu, którą można uzyskać
w małych gazowych kotłowniach lokalnych. Na dzień dzisiejszy cena ciepła
z bloków parowo-gazowych, które pracują w Polsce (np.: Zielona Góra,
Gorzów, Lublin, Wrotki) wynosi ok. 30 zł, dlatego wykres przedstawiający
ceny wytwarzania ciepła po uruchomienia Nowej EC powinien zaczynać się
od tej ceny a nie od 62 zł. Dlatego wyliczenia przedstawione przez
p. dr. Śnieżyka obarczone są błędem o 100%, co ma ogromny wpływ na dalsze
wyliczenia. Na chwilę obecną w układach parowo-gazowych cena z węgla jest
na tym samym poziomie co cena z gazu. Dodał również, że nie kwestionuje
trendu wzrostu cen, jednak na chwilę obecną nikt nie jest w stanie określić, jak
ceny z węgla i gazu będą kształtowały się za 10 lat.
3. Ceny uprawnień do emisji CO2 w ciągu ostatniego roku wahały się od 14 do
30 Euro. Nie można mówić, tak jak Pan dr Śnieżyk, że trend cen jest stały na
poziomie 7-8 Euro przedstawiając wyniki z jednego miesiąca.
4. Dziewięć z dziesięciu punktów przedstawionych na slajdzie nr 36 (Działania
zmierzające do obniżenia kosztów eksploatacji MPEC Olsztyna) MPEC już
7
dawno realizuje. W efekcie podjęcia tych działań sprawność wytwarzania sięga
prawie 90%. Mimo tak wysokiej sprawności i podjęciu wielu działań
optymalizujących koszty działalności osiągnięcie oszczędności na poziomie
8 - 12 mln zł rocznie jest nierealne.
5. Na slajdzie nr 48 prezentacji p. dr Śnieżyk podał koszty inwestycji wstawienia
agregatów na poziomie 60 mln zł (6x 9,46 mln zł), jednak nie wziął pod
uwagę kosztów ich instalacji. MPEC w roku 2011 wykonał układ w oparciu
o silnik gazowy i cena agregatu wynosiła 50% wartości inwestycji. Dlatego nie
może się zgodzić, że wartość inwestycji będzie wynosiła jedynie koszt zakupu
agregatów.
Ryszard Śnieżyk:
Poinformował, że cena 9,46 mln zł jest ceną kontenera a nie samego agregatu łącznie
z częścią elektryczną. Elektrownia ta będzie pracować wyspowo, która nie będzie podnosić
napięcia do 110 kV, tylko będzie pracowała na 10 kV. Jenbacher twierdzi, że 95% kosztów
całego układu stanowi cena agregatu.
prof. dr hab. inż. Krzysztof Wojdyga – Politechnika Warszawska:
Zwrócił się z zapytaniem do p. Śnieżyka o koszty bieżącej eksploatacji układów
gazowych, ponieważ po ok. 10 latach każdy silnik takich układów powinien być wymieniony
na nowy.
Ryszard Śnieżyk:
Przekazał, że posługuje się prostym czasem zwrotu. Publikacja dotycząca pełnych
kosztów eksploatacji wskazuje, że koszty eksploatacji/serwisu wynoszą tyle, co amortyzacja,
czyli są relatywnie wysokie, ale czas zwrotu nie przekracza 6 lat. Jeżeli weźmiemy wszystkie
koszty, łącznie ze zużyciem oleju do smarowania, serwisu, który musi być dokonany co 2200
godz., przy założeniu, że układ będzie pracował ponad 8500 godz. w roku (czyli odejmując
tylko czas na serwis). Kapitalny remont układu musi być dokonany po 60 tys. godz.
(po 8 latach). Koszt kapitalnego remontu wynosi ok. 50% ceny agregatu.
Konrad Nowak:
Poinformował, że żeby można było utrzymać Kortowo, jako źródło główne, to w roku
2016 należy dostosować się do dyrektywy IED, ponieważ Ciepłownia Kortowo nie podlega
aktualnie derogacjom (przydział darmowych uprawnień do emisji CO2). Aby mogła podlegać
derogacjom należy ją zmniejszyć. Ponadto biorąc pod uwagę propozycję p. Śnieżyka, koszty
przebudowy i dostosowania Ciepłowni Kortowo do nowych wymogów unijnych wyniosą
min. 120 mln zł. Łącznie inwestycja zaproponowana przez p. Śnieżyka wyniesie
ok. 300 mln zł.
Ryszard Śnieżyk:
Stwierdził, że przebudowa jednego kotła na biomasę załatwi sprawę, tzn. będzie można
uzyskać derogację.
8
Grzegorz Myka – Główny Specjalista ds. Ochrony Środowiska MPEC Sp. z o.o.
w Olsztynie:
Poinformował, że przepisy dyrektywy IED jasno wskazują, że aby móc skorzystać z
derogacji dla ciepłownictwa, czyli dla źródła o mocy poniżej 200 MW w paliwie (niezależnie
od tego, czy to będzie sam gaz, węgiel, czy biomasa) nie wystarczy wybudować drugiego
komina. Wyjaśnił, że wybudowanie drugiego komina nie traktujemy według odrębnych
przepisów, ale jako źródło łączne.
Konrad Nowak:
Zwrócił się z pytaniami do p. Śnieżyka:
1. jak Spółka MPEC będzie w stanie zrealizować inwestycję własnymi siłami
(możliwości finansowe i zasoby ludzkie), biorąc pod uwagę przedstawione przez
firmę Inercon informacje o faktycznych możliwościach inwestycyjnych Spółki?
2. Z dokumentów i opracowań sporządzonych na potrzeby MPEC wynika, że moc
zainstalowana niezbędna do pokrycia potrzeb mieszkańców Olsztyna w ciepło wynosi
ok. 240 MW. Jak to się bilansuje w Pana opracowaniu?
Ryszard Śnieżyk:
Odpowiedział, że:
1. Czas
nie
stoi
w
miejscu.
Możliwy
jest
postęp
techniczny
i technologiczny. Jeżeli jest możliwa produkcja kotłów kondensacyjnych na gaz,
to dlaczego nie może być kotłów kondensacyjnych na węgiel. Zaproponował
przeznaczenie jednego kotła na badania eksperymentalne dotyczące zmian sposobu
eksploatacji kotła, żeby połączyć pewne procesy typu odpylania, odsiarczania,
czy odazotowania w jeden proces.
2. Zamierza wykorzystać 184 MW z Ciepłowni Kortowo i 24 MW z agregatów
kogeneracyjnych na gaz. Dwa kotły na ścianie szczelnej mogą osiągać 35 MW. Ostra
zima zdarza się raz na 11 lat i nie powinno się tego bilansować, dlatego nie zgadza się
z mocą 240 MW. Uważa, że jeżeli wykorzysta się termomodernizację i zmieni
wykresy regulacyjne dla każdego węzła, to moc będzie niższa.
Konrad Nowak:
Odniósł się merytorycznie do odpowiedzi ad. 2. Zwrócił uwagę, że p. Śnieżyk proponuje
pracę 6 kotłów z pełnym przeciążeniem. Potwierdził, że w MPEC dla każdego węzła
tworzy się wykresy regulacyjne z krzywą grzania. MPEC bada dokładnie wszystkie faktyczne
dane o wykorzystaniu mocy zamówionej na węzłach.
Zauważył również, że z wniosków p. Śnieżyka wynika dziwna zależność, że obniżenie
kosztów ciepła jest równoważne ze wzrostem zatrudnienia, co nie jest uzasadnione
ekonomicznie.
prof. dr hab. inż. Krzysztof Wojdyga – Politechnika Warszawska:
Poinformował, że na podstawie danych uzyskanych przez MPEC, jeżeli temperatura
zewnętrzna w sezonie zimowym sięga -22C0, to należy przyjąć minimalną moc zainstalowaną
w wysokości 240 MW. Jeżeli nie będzie takiej mocy, to przy wystąpieniu niższej temperatury
9
przez kilka dni w roku może nastąpić problem z dostarczeniem odpowiedniej ilości ciepła
odbiorcom. Oczywiście będzie można zaproponować mieszkańcom Olsztyna, aby na kilka
dni założyli kożuszki, ale tego typu problem analizował Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
i stwierdził, że są to działania bezprawne. Przedstawił wykresy zapotrzebowania na moc
cieplną w miesiącach letnich (na potrzeby ciepłej wody). Zapotrzebowanie w okresie letnim
jest na poziomie ok. 19-20MW (podobnie tę wartość przedstawił p. Śnieżyk).
Zaprezentował stan obecny mocy zainstalowanej:
• Kortowo
175 MW
• EC Michelin
95 MW
• Razem
270 MW
• Realne potrzeby 240 MW msc
Podkreślił, że jeżeli porówna się powyższe wielkości, to nowa inwestycja powinna mieć
minimalną moc 60 MW, jeżeli uwzględnione zostaną potrzeby SM „Pojezierze”, to moc
należy zwiększyć o 30 MW.
Przedstawił również różne możliwości produkcji ciepła oraz produkcji kombinowanej
(ciepła i energii elektrycznej). Zwrócił uwagę, że przy układzie funkcjonalnym: produkcja
ciepła w kotle na potrzeby c.o. i układ C C para na potrzeby grzewcze, sprawność całkowita
wytwarzania jest zbliżona. Wskazał, że ze względu na uwarunkowania takie, jak:
• Polityka energetyczna Polski do 2030r;
• Bezpieczeństwo energetyczne miasta – nie należy tego rozumieć tylko, jako dostawę
ciepła, ale również, jako dostawę energii elektrycznej. Mapa systemu
elektroenergetycznego wskazuje, że Olsztyn jest zasilany z centralnej Polski, czyli
następuje przesuwanie energii przez całą Polskę. Jeżeli dojdzie do awarii na przesyle
Olsztyn będzie pozbawiony dostawy energii elektrycznej. Tak jak stało się to kilka lat
temu, kiedy przez Puszczę Piską przeszły wichury, które uszkodziły linie przesyłające,
co spowodowało wstrzymanie dostaw energii w niektórych miejscowościach nawet na
kilka tygodni. Podkreślił, że Olsztyn nie jest bezpośrednio podłączony do systemu
elektroenergetycznego Gdańska. Ponadto wyjaśnił, że z Ostrołęki energia przesyłana
jest do Warszawy, a z Warszawy do Olsztyna. Poprzez budowę, jak proponuje MPEC,
źródła energii elektrycznej zwiększy się bezpieczeństwo energetyczne Olsztyna. Podał
za przykład miasta, które mają własne układy kogeneracyjne (Białystok, Zielona Góra,
Gorzów, Lublin);
• Cena ciepła dla mieszkańców;
• Środowisko naturalne
konieczna jest budowa nowego źródła w Olsztynie. W wytycznych polityki energetycznej
państwa jest wskazane, że sposobem produkcji ciepła powinna być kogeneracja – jest
to kierunek preferowany w Polsce i państwach zachodnich. Zwrócił uwagę, że mieszkańcy
Olsztyna powinni się zastanowić, czy chcą mieć nowoczesny system do produkcji ciepła
i energii elektrycznej, czy kotły węglowe, które będą sprzeczne z polityką energetyczną
Polski i Unii Europejskiej. Możliwe są tańsze rozwiązania, np. budowa osiedlowych
kociołków węglowych o mocy 2-3MW. Na razie nie obowiązują w stosunku do tak małych
źródeł dyrektywy unijne i nie trzeba będzie płacić za emisje CO2. Jednak powinniśmy zadbać
o środowisko naturalne, za co trzeba zapłacić. Nie jest możliwe posiadanie czystego
powietrza za darmo, trzeba ponieść koszty. Zwrócił uwagę, że władzy miasta zależy,
aby mieszkańcy miasta byli zadowoleni i cena za ciepło była niska. Jeżeli cena za ciepło
wzrośnie do 90 -150 zł/GJ, to mieszkańcy Olsztyna Prezydenta na następną kadencję nie
wybiorą.
Przedstawił warianty realizacji projektu:
1. Zachowanie stanu obecnego, jeżeli Michelin podejmie decyzję o dalszym dostarczaniu
ciepła:
10
• Moc zainstalowana 240 MW – w dwóch źródłach (Kortowo + Michelin).
• Koszty (w okresie 14 lat) - 1 044 mln zł. (modernizacja, instalacja
oczyszczania, produkcja i uprawnienia).
• Przychody (w okresie 14 lat) – 925 mln zł. Wyjaśnił, że koszty i przychody
rozliczane są w okresie 14 lat, ponieważ do roku 2026 wiadomym jest, jakie są
warunki narzucone przez Unię Europejską odnośnie emisji CO2. Po roku 2026
nie wiadomo, jakie dyrektywy będą obowiązywały.
• Wzrost ceny ciepła o 3 zł/GJ.
2. Jeżeli Michelin nie będzie dostarczało ciepła konieczna będzie modernizacja
„Kortowa” oraz wybudowanie nowego źródła (minimum 2 kotły WR-25):
• Moc zainstalowana 240 MW – w dwóch źródłach (Kortowo + nowe).
• Koszty (w okresie 14 lat) - 1 169 mln zł. (modernizacja, instalacja
oczyszczania, produkcja, nowa inwestycja i uprawnienia). Dodał, że koszty
uprawnień zostały przyjęte zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej
w Brukseli, czyli na lata 2014 (ok. 15 Euro), 2015-2020 (21 Euro), po roku
2020 (30 Euro) – są to oficjalne dane i w każdej analizie ceny te powinny być
stosowane.
• Przychody (w okresie 14 lat) – 925 mln zł.
• Wzrost ceny ciepła o 8 zł/GJ.
3. Modernizacja „Kortowa” + nowe EC –biomasa (koszt ok. 350 mln zł):
• Moc zainstalowana 240 MW – (Kortowo + EC -100 MWth + 50 MWe).
• Koszty (w okresie 14 lat) - 1 556 mln zł. (modernizacja, instalacja
oczyszczania, produkcja i uprawnienia +EC).
• Przychody (w okresie 14 lat) – 2 465 mln zł.
• Różnica 909 mln zł,
• Zyski z eksploatacji EC pokrywają straty w „Kortowo”
• Szansa na obniżenie ceny ciepła.
Dodał, że wariant ten niesie za sobą ryzyko z uwagi na niewiadome uwarunkowania
prawne. Ponadto konieczne będzie znalezienie inwestora, który zagwarantuje odpowiednie
ilości biomasy. Z przeprowadzonych badań dla Klastra wynika, że na terenie województwa
warmińsko-mazurskiego nie ma zbyt wiele biomasy.
4. Modernizacja „Kortowa” + nowe CC – gazowa (440 mln zł.):
• Moc zainstalowana 240 MW – (Kortowo + EC -80 MWth + 100 MWe).
• Koszty (w okresie 14 lat) - 3 047 mln zł. (modernizacja, instalacja
oczyszczania, produkcja i uprawnienia +EC).
• Przychody (w okresie 14 lat) – 3 483 mln zł.
• Różnica 336 mln zł, co daje rocznie na plusie ok. 20 mln zł.
• Zyski z eksploatacji EC pokrywają straty w „Kortowo”.
• Szansa na obniżenie ceny ciepła.
Przedstawił koszty emisji CO2 dla poszczególnych wariantów (14 lat)
1. stan istniejący
- 120 mln zł
2. stan istniejący + 2* WR-25
- 125 + 132 mln. zł
3. stan istniejący + EC biomasa
- 37 mln zł. (szczytowe).
4. stan istniejący + CC gazowy
- 340 mln zł.
Poinformował, że ceny ciepła w eksploatowanych w Polsce w systemach ciepłowniczych
zasilanych z układów gazowo – parowych średnio wynoszą ok. 30 zł, np.:
11
• Lublin - cena uśredniona 28,80 zł/GJ
• Zielona Góra - cena uśredniona 34,82 zł/GJ
• Gorzów Wielkopolski - cena uśredniona 26,73 zł/GJ
Natomiast w Olsztynie obecnie cena za ciepło wynosi 31,28 zł/GJ.
Andrzej Gregorczyk - Polski Związek Inżynierów i Techników Sanitarnych, Oddział
w Olsztynie:
Zaproponował przyjęcie do dalszych analiz kilka wariantów modernizacyjnych,
w których ciepłownia Kortowo będzie centralnym źródłem ciepła dla miasta Olsztyna oraz
dodatkowy wariant kontynuacji współpracy z EC Michalin. Podkreślił, że nie jest
to koncepcja, a jedynie pokazanie założeń, które warto skonsultować. W pierwszej kolejności
przedstawił zrealizowane inwestycje nowych kotłowni, ciepłowni i elektrociepłowni, które są
realizowane wg różnych rozwiązań technicznych, przy zastosowaniu różnych paliw,
o różnych kosztach jednostkowych (np.: Kielce, Brzeg Dolny, Biała Piska – woj.warmińsko –
mazurskie, Ostrów Wielkopolski, Siedlce, Gniewkowo, Świnoujście, Tarnobrzeg).
1. Wariant nr 1 (małe kotłownie szczytowe)
Budowa szczytowych kotłowni gazowych, zlokalizowanych na terenie całego miasta,
ulokowanych w pobliżu istniejących przesyłowych sieci cieplnych. Moc każdej kotłowni
od 0,5 do 10 MW. Dla kotłowni o mocy od 0,5 do 10 MW, instalowanymi w istniejących
obiektach, koszt jednostkowy inwestycji wynosi od 0,5 do 1,5 mln zł/MW. Koszt
jednostkowy inwestycji w Olszynie wstępnie oszacował w wysokości ok. 1,3 mln zł/MW.
Przy założeniu, że łączna moc kotłowni szczytowych ma wynosić 120MW, można oczekiwać
kosztu budowy tych kotłowni w wielkości do 160 mln zł. W wariancie tym dochodzi koszt
wymiany sieci cieplnej w wysokości 30 mln zł. Zatem łączne koszty wariantu z małymi
kotłowniami szczytowymi przewiduje w wysokości 190 mln zł.
2. Wariant nr 2 (mieszkaniówka)
Odłączenie od sieci cieplnej budynków niemieszkalnych i wybudowanie w tych
obiektach indywidualnych kotłowni gazowych. Ponadto budowa jednej szczytowej kotłowni
gazowej o mocy ok. 30 MW. Większość kotłowni w budynkach niemieszkalnych instalowana
byłaby w istniejących pomieszczeniach, często w węzłach cieplnych. W nielicznych
przypadkach byłyby to zewnętrzne kotłownie kontenerowe.
Koszt jednostkowy inwestycji wstępnie oszacował w wysokości ok. 1,2 mln zł/MW. Przy
założeniu, że łączna moc kotłowni indywidualnych w budynkach niemieszkalnych
ma wynosić 90MW, można oczekiwać, że koszt budowy tych kotłowni wyniesie
do 110 mln zł. Dla szczytowej kotłowni gazowej o mocy ok.30 MW przy ulicy Partyzantów
ogrzewającej Zatorze, koszt jednostkowy inwestycji wstępnie oszacował na 1,5 mln zł/MW.
Koszt budowy kotłowni szczytowej wyceniał na 45 mln zł. Natomiast łączne koszty budowy
kotłowni dla tego wariantu przewidział na 155 mln zł.
3. Wariant nr 3 (rejonowe ciepłownie)
Budowa 3 ciepłowni lub elektrociepłowni gazowych lub węglowych o mocy cieplnej
od 25 do 50 MW:
a. Ciepłownia gazowa o mocy ok. 25MW przy ulicy Partyzantów. Koszt
jednostkowy inwestycji wstępnie oszacował na 1,3 mln zł/MW, a więc koszt
budowy tej ciepłowni ocenił na ok. 33 mln zł.
12
b. Ciepłownia gazowa o mocy cieplnej ok. 40MW osiedle Pieczewo. Wstępny
koszt jednostkowy inwestycji: 1,3 mln zł/MW, a więc koszt budowy tej
ciepłowni wyniesie ok. 52 mln zł.
c. Elektrociepłownia przy ul. Towarowej, opalana węglem, biomasą i olejem
opałowym o łącznej mocy cieplnej ok. 55MW. Koszt jednostkowy inwestycji 2,3 mln zł/MW, a więc koszt budowy tej elektrociepłowni rejonowej wyniesie
ok. 127 mln zł.
Przekazał, że łączne koszty budowy trzech rejonowych ciepłowni przewiduje w wysokości
do 212 mln zł.
4. Wariant nr 4 (kontynuacja EC Michelin)
Nadmienił, że wskazana byłaby kontynuacja rozmów z firmą Michelin Polska S.A.
w sprawie dostaw ciepła do miasta przez kolejne lata. EC Michelin jest źródłem ciepła
pracującym od 45 lat. Dalsze modernizacje istniejących urządzeń nie mają sensu, konieczna
jest budowa nowego źródła ciepła, gdyż dalej EC Michelin nie da się eksploatować. Firma
powinna zbudować nowe źródło ciepła. Do czasu zakończenia prac analitycznych nad
ostateczną koncepcją modernizacji systemu ciepłowniczego Olsztyna, warto kontynuować
rozmowy z firmą Michelin.
Podkreślił, że w pierwszej kolejności należy rozwiązać problem deficytu 120 MW.
Krzysztof Wojdyga:
Zwrócił uwagę, że decyzje o budowie elektrociepłowni w Ostrowiu Wielkopolskim
i Siedlacach zapadały po 3-4 miesiącach i dlatego w tych miastach można było uzyskać
dotacje z NFOŚ. Dodał, że Siedlce się rozbudowały tylko dlatego, że Amerykanie kilka lat
temu wybudowali w Starachowicach układ gazowy po czym zbankrutowali. Dzięki temu
Siedlce od syndyka masy upadłościowej kupiły turbinę o mocy 7 MW energii cieplnej
i 5 MW energii elektrycznej. Dodał, że źródła do 50 MW są zwolnione ze stosowania
dyrektyw IED, ale tylko do roku 2023. Po tym czasie nie wiadomo – możliwe,
że zwolnieniom będą podlegały źródła o mocy 10 lub 20MW. Restrykcje odnośnie ochrony
środowiska na pewną będą się zaostrzały.
Grzegorz Myka:
Potwierdził, że przy budowie małych źródeł ciepła uniknie się do roku 2023
konsekwencji wynikających z dyrektywy IED, jednak należy pamiętać o modernizacji
Ciepłowni Kortowo, co generuje ogromne koszty.
Przedstawicielki PGNiG:
1. Marta Maliszewska Kierownik Dział Marketingu
2. Dorota Rajczyk - Gałkowska Kierownik Rozwoju Rynku i Marketingu
Zamierzały wyjaśnić sprawy związane z ceną gazu, uwarunkowań rynku gazu oraz
przyszłości dotyczącej rynku gazowego i bezpieczeństwie dostaw gazu, jednak mieszkańcy
Olsztyna nie dopuścili Pań do przedstawienia swojej prezentacji. Pan Bogdan Bachmura
wskazał, że nie jest to spotkanie lobbystów. Natomiast Pani radna Elżbieta Wirska, odbierając
głos p. Dorocie Rajczyk odczytała tytuł artykułu, który ukazał się w Polityce: „Gazprom
prędzej zakręci kurek niż obniży Polsce ceny”.
13
Pani Dorota Rajczyk, odnosząc się do wypowiedzi p. E. Wirskiej wyjaśniła w jaki sposób
kształtowane są ceny ciepła gazu. Podkreśliła, że PGNiG podejmuje działania w celu
zabezpieczenia dostaw gazu, nie zamierza podejmować działań agitujących. Chce rzetelnie
podejść do rozwiązania problemu, z którego zadowoleni będą mieszkańcy Olsztyna.
Wyjaśniła, że na cenę gazu składa się:
- 63% ceny paliwa,
- 27% opłaty przesyłowe i zmienne w związku z eksploatacją sieci.
Nie jest możliwe określenie ile będzie kosztował gaz, czy inne paliwo za 10 lat. Dodała,
że ceny gazu ustala Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.
Pani Dorota Rajczyk-Godecka nie miała możliwości przekazania przygotowanych
informacji odnośnie przyszłości rynku i bezpieczeństwa dostaw gazu, ponieważ
przedstawiciele Solidarnej Polski nie dopuścili do dalszego wystąpienia.
Następnie prowadzący spotkanie konsultacyjne poprosił uczestników spotkania
o zadawanie pytań.
Ryszard Śnieżyk:
Przekazał, że propozycje przedstawione przez p. Gregorczyka są mało spójne i nie
regulują wszystkich zagadnień, które powinny być ujęte. Dodał również, że URE nie narzuca
cen gazu a bierze pod uwagę kalkulacje kosztów i przychodów.
Piotr Solis – członek partii Polska Jest Najważniejsza, wiceprzewodniczący koła:
Odniósł się do projektu budowy elektrociepłowni – jeżeli dojdzie do realizacji projektu,
to w portfelach konsumentów będzie mniej o 1,75. Dodał, że w okolicach Olsztyna znajdują
się ciepłe solanki, które trzeba wykorzystać. Przestrzegał przed realizacją projektu. Jeżeli
projekt będzie w dalszym ciągu forsowany, to powoła komitet referendalny przeciwko
Prezydentowi i PO.
Marek Przybysz – MPEC Olsztyn:
Poinformował, że czynniki społeczne długo zabiegały (2 lata), aby doszło do konsultacji
społecznych, które odbywają się w dniu dzisiejszym. Zwrócił się do Prezydenta
o niezamykanie konsultacji oraz o przeprowadzenie ich we wrześniu i październiku br.
Konrad Nowak:
Odniósł się do wypowiedzi Pana Marka Przybysza. Podkreślił, że organizacje społeczne
działające w MPEC wielokrotnie były informowane o projekcie w okresie minionych 2 lat,
a więc stwierdzenie powyższe nie jest prawdą.
adw. Józef Lubieniecki:
Zwrócił uwagę, że spotkanie dzisiejsze zorganizowane jest z inicjatywy Prezydenta
Olsztyna i są konsultacjami społecznymi a niektórym uczestnikom pomyliły się role
ekspertów i lobbystów. Zwrócił uwagę, że w koncepcji p. Gregorczyka jest wiele logiki,
ponieważ wspólnoty mieszkaniowe same sobie wybudują źródła ciepła, jeżeli ciepło
z MPEC-u będzie drogie. Przekazał, że konsultacje mogą być dotknięte nieważnością, gdyż
14
nie został wypełniony § 5 pkt. 5 i §3 Uchwały Rady Miasta o konsultacjach społecznych.
Zwrócił Prezydentowi uwagę, że wszystkie dokumenty i materiały dotyczące konsultacji
powinny być, zgodnie z §7 Uchwały, udostępnione na stronie internetowej, ponadto musi być
protokół z ostatniego spotkania. Dodał, że jeżeli będzie sporządzony projekt porozumienia
publiczno-prywatnego, to również powinien być udostępniony na stronie internetowej.
Wszystko musi być jasne i transparentne. Każdy olsztynianin musi wiedzieć, jakie są wyniki
konsultacji.
Joanna Kulczyk – mieszkanka Olsztyna:
Wskazała, że projekt warto zrealizować przy współpracy z innymi spółkami miejskimi
i wykorzystać przy tworzeniu energii odpady. Zwróciła uwagę, że Olsztyn, jako jedyne
miasto w województwie jest w stanie sfinansować inwestycję spalarni odpadów, która
jednocześnie mogłaby zaopatrywać w ciepło.
Agata Kozłowska:
Odniosła się do wypowiedzi Pana adw. J. Lubienieckiego – wskazała, że w Polsce
obowiązuje ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym, w której nie ma delegacji ustawowej
do żadnego aktu wykonawczego. Prawdopodobnie Pan mecenas się pomylił i mówił
o wcześniej obowiązującej ustawie, która została zastąpiona obecną ustawą. Na podstawie
obecnie obowiązującej ustawy o PPP współpraca nie opiera się na porozumieniach
a w ramach pisemnej umowy pisanej w oparciu o zamówienia publicznej.
Bogdan Bachmura – reprezentant Komitetu Obrony Mieszkańców przed Drastycznymi
Podwyżkami Cen Ciepła:
Zwrócił uwagę, że radni Olsztyna nielicznie uczestniczą w spotkaniach konsultacyjnych
a to oni będą podejmować decyzję o realizacji projektu. Przekazał, że Prezydent Olsztyna
otrzymał podpisany przez 72 osoby wniosek o przeprowadzenie konsultacji ze wskazaniem
3 terminów spotkań informacyjnych. Dodał, że Pan Jan Tandyrak złożył deklarację, iż będzie
zmierzał do spotkania radnych z ekspertami w celu podjęcia decyzji.
Wojciech Łachacz – Przewodniczący NSZZ „Solidarność” przy MPEC:
Złożył wniosek o zlecenie autorowi przeprowadzenia studium wykonalności
dla koncepcji opracowanej przez dr. inż. Ryszarda Śnieżyka. Jednocześnie podziękował
wszystkim prelegentom spotkania za przedstawienie koncepcji będących w zasięgu MPEC-u.
Dariusz Rudnik – radny PiS:
Powiedział, że jest to koncepcja polityczno-biznesowa, której konsekwencje będą
ponosić wszyscy mieszkańcy Olsztyna. Dodał, że PiS zabiegał o przeprowadzenie
nadzwyczajnej sesji rady miasta w tej sprawie.
Jan Pilipienko:
Zwrócił się z zapytaniem do Prezydenta Olsztyna, czy konsultacje zostaną przedłużone?
15
Elżbieta Wirska radna Solidarna Polska:
Przekazała, że nowe warianty przedstawione w dniu dzisiejszym są dla niej wiarygodne
ze względu na zminimalizowanie kosztów realizacji. Dodała, że działa w interesie miasta
i mieszkańców, dlatego cieszy się, że Prezydent sprowokował spotkania konsultacyjne oraz,
że zgodził się na porównanie innych alternatyw. Zwróciła uwagę, że radni nie rozumieją
proponowanych rozwiązań technologicznych ani biznesowych. Urząd Regulacji nie ma
uprawnień ograniczenia wzrostu cen. Ponadto wskazała, że społeczeństwo jest biedne i nie
stać nas na budowanie mercedesów. Nie możemy inwestować w wielkie źródła gazu, gdyż,
jak wynika z doniesień prasowych „Gazprom prędzej zakręci kurek Polsce, niż obniży ceny”.
Stwierdziła, że dla użytkowników nic nie wynika ze stwierdzenia, że w momencie powołania
spółki celowej wartość MPEC nie obniży się a nawet wzrośnie.
Złożyła wniosek o wykonanie przez ekspertów zrozumiałej prezentacji dla radnych
Olsztyna.
Tadeusz Poźniak – Solidarna Polska:
Wyraził opinię, że jego zdaniem rozwiązania alternatywne wydają się bardziej logiczne,
merytorycznie przyswajalne i akceptowalne, niż rozwiązania główne.
Konrad Nowak:
Poinformował, że Zygmunt Frąk przesłał do MPEC-u oświadczenie oraz poprosił o jego
odczytanie. Wyjaśnił, że p. Frąk jest uznany za eksperta, na którego powołuje się Komitet
Obrony Mieszkańców Olsztyna przeciwko Drastycznym Podwyżkom Cen Ciepła. Następnie
odczytał treść oświadczenia p. Frąka:
„Uwagi do mojego zaangażowania w sprawę budowy elektrociepłowni oraz do sytuacji jaka ostatnio
zaistniała w mediach, a w jakiej użyto mojego nazwiska.
• Stwierdzenie opublikowane na stronie internetowej www. debata. olsztyn.pl : „Wobec
spacyfikowania przez władze miasta specjalisty od ciepłownictwa, emerytowanego
pracownika MPEC (przestał odbierać telefony i odpowiadać na maile) jest nieprawdziwe,
ponieważ nie odbieram telefonów i nie odpowiadam na maile tylko od niektórych osób.
Powód – upolitycznienie sprawy budowy elektrociepłowni w Olsztynie.
Wręcz śmieszne jest twierdzenie o pacyfikacji mojej osoby.
• Moje warianty rozwiązania problemu zaopatrzenia w ciepło miasta Olsztyna po 31.12.2017r.
oraz związane z tym wyliczenia miały na celu pokazanie różnych rozwiązań, opierały się
na ogólnodostępnych danych a więc miały charakter szacunkowy – jednak przy przyjęciu tej
samej metody liczenia dla poszczególnych wariantów - dawały obraz skutków poszczególnych
wariantów.
• Moje zaangażowanie w tematykę budowy elektrociepłowni o mocy 250MW opalanej gazem
dla Olsztyna zostało wywołane trzema problemami, których na początku nie brano pod
uwagę:
brak porównania skutków finansowych opłat związanych z korzystaniem
ze środowiska naturalnego ze skutkami finansowymi planowanej inwestycji.
nie uwzględnienie konfiguracji systemu ciepłowniczego Olsztyna przy
zasadniczej zmianie strumieni ciepła w systemie po wybudowaniu źródła
ciepła o mocy 250MW w usytuowaniu jak źródło „Michelin” - w stosunku
do stanu obecnego oraz nie uwzględnienie kosztów przystosowania sieci oraz
uciążliwości związanych z ich przebudową.
16
przyjęcie jednego rozwiązania a nie rozpatrywanie różnych wariantów
zapewnienia zaopatrzenia w ciepło miasta Olsztyn.
Moje zainteresowanie tematem skończyło się po zasygnalizowaniu powyższych trzech
wątpliwości oraz w momencie uaktywnienia się w tym temacie czynników politycznych.
• W dalszym ciągu uważam, że Olsztyn powinien być zaopatrywany w ciepło z co najmniej
z dwóch źródeł przy zachowaniu mocy cieplnej Ciepłowni Kortowo na poziomie 150MW,
i opalaniu miałem węglowym.
• W dalszym ciągu uważam, że wykorzystanie stabilatu przestało być aktualne,
a wykorzystanie biomasy nierealne z uwagi na coraz trudniejsze nabycie oraz wzrost ceny
biomasy.
Z poważaniem – Zygmunt Frąk”
Piotr Grzymowicz - Prezydent Olsztyna:
Podsumowując spotkanie przekazał, że z zainteresowaniem wysłuchał wszystkich prezentacji.
Wskazał, że sprawa przygotowywania projektu dotyczącego nowego źródła energii ujrzała światło
w roku 2010. Wówczas rozpoczęto pierwsze prace koncepcyjno-przygotowawcze. Dodał, że
uczestniczył, tak jak radni miasta i przedstawiciele załogi MPEC, w spotkaniach dotyczących
projektu, które początkowo odbywały się w siedzibie Spółki a następnie w Urzędzie Miasta.
Podkreślił, o czym była mowa na spotkaniu ze związkami zawodowymi MPEC, że mogą być brane
pod uwagę inne rozwiązania. Ostateczne decyzje nie zapadły i każda propozycja rozwiązania
problemu zgłoszona przez mieszkańców Olsztyna będzie wzięta pod uwagę. W związku z tym
dzisiejsze spotkanie, jako kolejne, nie wyczerpało możliwych wszystkich rozwiązań wyboru
ostatecznej koncepcji. Przedstawione koncepcje zostaną rozpatrzone przez ekspertów z udziałem
prelegentów, Zarządu i pracowników MPEC-u. Przekazał, że zostanie przygotowana najlepsza
koncepcja ze wspólnym udziałem ekspertów. Dyskusja jeszcze się nie zakończyła i nie zostały
wybrane najlepsze warianty, które mogłyby wychodzić naprzeciw oczekiwaniom mieszkańców
Olsztyna. Wszystkie materiały (audio i wideo) z poprzedniego spotkania informacyjnego (26.06.2012)
znajdują się na stronie internetowej konsultacji. Mimo tego, że nie ma spisanego protokołu
z ostatniego spotkania można je odsłuchać w formie audio. Dodał, że dzisiejsze spotkanie również
było nagrywane w formie audio i wideo i będzie zamieszczone na stronie internetowej konsultacji.
Natomiast protokół z dzisiejszego spotkania przygotuje MPEC, jednak jego sporządzenie będzie
wymagało dłuższego czasu.
Prezydent Olsztyna przytoczył również wypowiedź p. Joanny Kulczyk, która zwróciła uwagę
na problem odpadów. Jest to poważny problem, gdyż po roku 2013 śmieci nie będą mogły trafiać
na wysypiska śmieci. Będą musiały być w inny sposób zagospodarowane – są materiałem
energetycznym i powinny być wykorzystywane na potrzeby energii cieplnej lub elektrycznej.
Podziękował wszystkim za czynny udział w spotkaniu. Poprosił prelegentów o możliwość dalszej
współpracy oraz szybkie i efektywne działanie, aby wypracować najlepsze możliwe rozwiązania.
Dodał, że konsultacje w przedmiotowej sprawie będą się jeszcze odbywały.
Spotkanie zakończono ok. godz. 21.00.
17