Sylabus

Sylabus
rok akademicki 2013/2014
1.
NAZWA PRZEDMIOTU
ESTETYKA / AESTHETICS
polska/angielska
2.
KOD PRZEDMIOTU
WTT-A-T-ES-1
3.
KIERUNEK
aktorstwo
4.
SPECJALNOŚĆ
Aktor teatru tańca
5.
WYDZIAŁ
WTT
6.
TYP PRZEDMIOTU
ogólny
7.
LICZBA PUNKTÓW ECTS
1 ECTS
8.
CAŁKOWITY NAKŁAD
Liczba godzin kontaktowych z
PRACY STUDENTA
prowadzącym (semestralnie)
Szacunkowa liczba
Konsultacje
godzin samodzielnej
z pedagogiem
pracy studenta
(semestralnie)
30
30
10
9.
ETYKIETA LEKCYJNA
Zajęcia rozpoczynają się punktualnie; możliwość używania laptopów bez
korzystania z Internetu.
10
CELE PRZEDMIOTU
Moduł ‘estetyka’ prezentuje główne stanowiska i problemy estetyki jako jednej z
subdyscyplin filozoficznych – rozwijanej zarówno jako filozofia piękna, jak i
filozofia sztuki. Podstawowe kategorie estetyczne (tj. piękno, wzniosłość, sztuka,
forma, medium, estetyzacja, etc.) omawiane są w szerszym kontekście
filozoficznym oraz społeczno-kulturowym. Oprócz podstawowych zagadnień
estetyki klasycznej podejmowane są problemy filozofii sztuki współczesnej - jej
statusu w filozofii i szeroko rozumianej kulturze. Moduł ma charakter
wprowadzający do szeroko rozumianej pop-kultury.
11
ZAMIERZONE EFEKTY
KSZTAŁCENIA
W ZAKRESIE WIEDZY:
Student: zna podstawową terminologię z zakresu estetyki i filozofii sztuki; zna i
rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji filozoficzno-estetycznej w
kształtowaniu kultury; zna ogólne zależności między kształtowaniem się idei
artystycznych a zmianami w kulturze i w społeczeństwie;
K_W09
K_W07
W ZAKRESIE UMIEJĘTNOŚCI: Student analizuje argumenty filozoficznoestetyczne, identyfikuje ich kluczowe tezy i założenia; rozumie odmienne
postrzeganie życia społecznego przez osoby pochodzące z różnych środowisk i
1
Sylabus
rok akademicki 2013/2014
kultur; rekonstruuje i konstruuje różnego rodzaju argumentacje odwołując się do
przesłanek normatywnych, merytorycznych a także założeń światopoglądowych,
czy wyobrażeń kulturowych;
K_U01
K-U02
2
W ZAKRESIE KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:
Student zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności;
rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się; ma świadomość znaczenia refleksji
humanistycznej dla kształtowania się więzi kulturowo-społecznych; ma
świadomość znaczenia światowego dziedzictwa filozoficzno-estetycznego dla
rozumienia wydarzeń społecznych i kulturowych
K_U01
K-U02
12
FORMA KSZTAŁCENIA
Wykład kursowy z elementami konwersatorium wykorzystujący metodę map
mentalnych (dyskusja dydaktyczna w oparciu o omawiane zagadnienie służąca
utrwaleniu
materiału
oraz
wspomaganiu
indywidualnych
predyspozycji
studentów w zakresie wymiany i argumentowania poglądów).
13
TREŚĆ ZAJĘĆ
Zakres tematyczny zajęć: estetyka klasyczna (problem piękna i wzniosłości;
pojęcie mimesis; estetyka ikony prawosławnej; żywioł apolliński i dionizyjski),
filozofia sztuki współczesnej ((nad)interpretacja; modernizm – postmodernizm;
zjawisko estetyzacji; estetyka kiczu; filozofia a sztuka; inter-kultura – transkultura; sztuka (w) sieci – wirtualizacja; subkultury – globalizacja i glokalizacja;
ciało w kontekście mediatyzacji i hybrydyzacji; logocentryzm - piktocentryzm)
14
METODY I KRYTERIA
OCENY
aktywność na zajęciach – 70%; krótki esej końcowy (pisany na zajęciach) – 30%
Aktywność oceniana jest pod kątem umiejętności komentowania
prezentowanych zagadnień, ustosunkowania się do podejmowanych problemów
i argumentowania zajętego stanowiska.
15
SPOSÓB ZALICZENIA
Aktywność studenta jest oceniana przez prowadzącego po każdych zajęciach.
Nota końcowa stanowi średnią z poszczególnych ocen cząstkowych.
16
JĘZYK WYKŁADOWY
język polski (ewentualnie język angielski)
17
PROWADZĄCY
dr Mariola Sułkowska-Janowska
[email protected]
tel. +48 509 022 317
18
LITERATURA
Do wyboru:
Platon: Państwo, t. II, ks. X 595-610
Arystoteles: Poetyka, 1447a-1456b, 1460b
Kant, Analityka piękna; W: Krytyka władzy sądzenia, W-wa 1969
Kant, Analityka wzniosłości; W: Krytyka władzy sądzenia, W-a 1969, s. 130 –166, 184233
U. Eco, Interpretacja i nadinterpretacja, Kraków 1996, s. 25 – 65 i 108 – 120
J.-F. Lyotard, Odpowiedź na pytanie: co to jest ponowoczesność?, w: Idem,
Postmodernizm dla dzieci, W-a 1998
R. Morawski, Glosa o postmodernizmie, „Literatura na Świecie”, nr 11-12 (1986).
A. Gwóźdź (red.), Widzieć, myśleć, być; Kraków 2001.
K. Wilkoszewska, Wariacje na postmodernizm, Kraków 2001.
Wł. Panas, Sztuka jako ikonostas; „Znak” 12(1982).
J.-F. Lyotard, Wzniosłość i awangarda, „Teksty drugie” 2-3(1996).
F. Nietzsche, Narodziny tragedii; Wstęp oraz paragrafy 1-10, W-a 1990.
M. Głowiński, Maska Dionizosa; W: Mity przebrane; Kraków 1990, s. 5-33
S. Sontag, Przeciw interpretacji, „Literatura na Świecie” 9 (1979)
H. G. Gadamer, Estetyka i hermeneutyka; W: Rozum, słowo, dzieje. Szkice wybrane; W-a
1978, s. 119-127.
18.
UWAGI
Z. Bauman, Między chwilą a pięknem. O sztuce w rozpędzonym świecie, Łodź 2010.
A. Gwóźdź, S. Krzemień-Ojak (red.), Intermedialność w kulturze końca XX wieku,
Białystok 1998
R. Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów, Kraków 1996.
W. Benjamin, Mała historia fotografii; w: Idem, Anioł historii. Eseje, szkice, Fragmenty,
Poznań 1996, s. 105 – 124.
A. Zeidler-Janiszewska (red.), Problemy ponowoczesnej pluralizacji kultury, Poznań
1998.
M. Popczyk (red.), Muzeum sztuki. Antologia tekstów, Kraków 2006.
Okakuro Kakuzo, Księga herbaty, Warszawa 1986.
możliwość korzystania z projektora multimedialnego;