Czas na siew warzyw ozimych

Nr 08/2009 (60)
www.wrp.pl
Mgr inż. Cecylia Miłowana Uklańska,
dr inż. Jan Krężel
Uniwersytet Przyrodniczy
we Wrocławiu
Strona Uprawa ozima jest jednym ze sposobów agrotechnicznego przyśpieszania zbiorów. Najbardziej rozpowszechnioną metodą przyśpieszonej produkcji warzyw jest jak najwcześniejszy siew lub sadzenie. Można także przyśpieszać plonowanie przez zastosowanie siewów letnich, jesiennych lub przedzimowych. Tego typu zabiegi dotyczą jedynie części gatunków.
Czas na siew warzyw ozimych
P
óźnym latem można
wysiewać cebulę,
szpinak (Olbrzym
Zimowy), sałatę zimową
(Nasenna) lub odporne na
proces jarowizacji odmiany
kapusty głowiastej białej, a
także roszponkę, rzodkiew
i szczaw. Siew letni wyko-
dową, przy rozstawie rzędów 15-20 cm, zaś między
pasami 40-50 cm. Nasiona
powinno się wysiewać na
głębokość 2-3 cm.
Wymagania pokarmowe
szpinaku, w przeliczeniu
na 1 dm3 gleby wynoszą:
50 mg N, 50-70 mg P, 175-
Pole w rejonie Środy Wielkopolskiej. Cebule ozime Glacier
i Swift. Foto Radosław Koberski (Bejo Zaden Poland).
nuje się w lipcu lub sierpniu
– jednak ta metoda jest rzadziej stosowana. Jesienią,
od końca sierpnia do września, wysiewa się szpinak,
marchew i pietruszkę, także
sałatę i roszponkę. Termin
siewu musi być tak dobrany,
aby rośliny przezimowały w
fazie siewek (rozwiniętych
liścieni) lub małej rozety
liści (faza kilku liści właściwych).
Liściowe oziminy
Norma wysiewu wynosi
20-40 kg nasion na hektar,
a zwiększenie jej wpływa
na uzyskanie roślin o pokroju wzniesionym, co
ułatwia przeprowadzenie zbioru maszynowego.
Niestety gęstszy wysiew
wpływa także na zwiększenie zawartości azotanów
w liściach szpinaku. Może
być on uprawiany metodą
rzędową lub pasowo-rzę-
200 mg K, 60-120 mg Mg
oraz 1000-2000 mg Ca.
Zasobność gleby powinna
być oznaczona przed siewem nasion, aby można
było zastosować odpowiednie dawki nawozów. Azot
najlepiej zastosować w postaci siarczanu amonu, w
dawce dzielonej – połowę
przedsiewnie, resztę wiosną pogłównie, w jednej lub
dwóch dawkach. Nawożenie powinno się zakończyć
na 4-5 tygodni przed planowanym zbiorem. Jeżeli nie
wykonujemy analizy chemicznej gleby, to orientacyjna ilość azotu wynosi
30-60 kg N/ha, fosforu 3070 kg P2O5/ha, zaś potasu
80-150 kg K2O/ha.
Odczyn gleby (pH) pod
uprawę szpinaku powinien wynosić 6,5-7,0, bowiem warzywo to jest bardzo wrażliwe na zmiany
odczynu gleby. Przy zbyt
niskim pH kumuluje zwiększone ilości azotanów w liściach. Jest on jednak wrażliwy na świeże wapnowanie, stąd zabieg ten powinien być przeprowadzany
pod przedplon. Szpinak
korzystnie reaguje na nawożenie organiczne, może
być uprawiany w I roku po
oborniku.
Pielęgnacja uprawy polega na spulchnianiu i odchwaszczaniu międzyrzędzi. Stosować można odchwaszczanie mechaniczne
lub chemiczne, z zastosowaniem herbicydów przed
siewem lub najpóźniej do
3 dni po siewie, zgodnie z
Programem Ochrony Warzyw. Aby zapewnić roślinom lepsze warunki zimowania, można zastosować ściółki organiczne,
np. słomę, łęty czy słomiasty obornik. Wiosną, celem przyśpieszenia wzrostu roślin, można zastosować agrowłókninę o masie 17 g/m2, nakładaną po
wykonaniu nawożenia azotem i utrzymywaną na nich
przez 2-3 tygodnie.
Cebula ozima
Ozimą uprawę cebuli rozpoczyna się w II dekadzie
sierpnia. Siew nasion najlepiej jest przeprowadzić w
terminie 10-25 VIII. Gleba
powinna być wilgotna, starannie uprawiona, o dobrej
strukturze. Rośliny przed
nadejściem mrozów (do
końca listopada) powinny
wytworzyć 3-4 liście, zaś łodyga rzekoma powinna mieć
średnicę 5-8 mm. Podobnie
jak w przypadku szpinaku,
zbyt wczesny wysiew może
powodować zniżkę plonu
wskutek jarowizacji roślin,
zbyt późny zaś zwiększy ryzyko ich wymarznięcia.
Do uprawy ozimej wykorzystywane są odmiany, które charakteryzują się mrozoodpornością i są roślinami dnia krótkiego, tworzącymi zgrubienia cebul już przy 10-14
godzinnym dniu, przy względnie niskich temperaturach. Nie powinny one mieć tendencji do wybijania w pędy kwiatostanowe po przezimowaniu. Dodatkowo powinny
być plenne i odporne na choroby. Należą do nich odmiany takie jak: Glacier, Imai Early
Yellow, Wolf F1, Omega (bardzo wczesne), Ibis F1, Swift, Amigo F1 (wczesne), Agra,
Alix, Tinasa F1 (średnio wczesne) czy Labrador, Pinguin Winter (odm. późne).
Do ozimej uprawy szpinaku nadają się odmiany: Asta F1, Greta F1, Orbita F1, Matador, Olbrzym Zimowy, Lagos F1, Markiza F1, Sporter F1 oraz Ventus F1. Charakteryzują się one dobrą wytrzymałością na mróz, małą skłonnością do wybijania w pędy
kwiatostanowe, małą tendencją do akumulacji azotanów oraz dużą dynamiką wzrostu. Nasiona szpinaku wysiewa się od III dekady sierpnia do połowy września, tak by
rośliny przezimowały w fazie 3-4 liści właściwych. W takiej fazie znoszą one spadki
temperatur nawet do -10°C przy bezśnieżnej zimie. Zbyt wczesny lub zbyt późny wysiew nasion może spowodować obniżenie mrozoodporności roślin.
Norma wysiewu nasion
wynosi 3,5-4,5 kg/ha. Wysiewa się je na głębokość
2-3,5 cm, w zależności od
rodzaju gleby. Wysiew jest
najczęściej pasowo-rzędowy, w pasach o szerokości 135-150 cm, z rzędami
co 20-40 cm. Zwiększenie
liczby rzędów przy niezmienionej normie wysiewu pozwala uzyskać mniejsze zagęszczenie w rzędach, przez
co uzyskuje się bardziej wyrównane pod względem
wielkości cebule.
Nawożenie cebuli powinno być poprzedzone
analizą gleby, którą wykonuje się dwukrotnie: po
zbiorze przedplonu oraz na
wiosnę. W oparciu o wyniki
analizy przeprowadza się
nawożenie, aby doprowadzić zawartość składników
pokarmowych do poziomu
80-100 mg N-NO 3, 70-90
mg P, 130-190 mg K, 60-80
mg Mg oraz 1000-1500 mg
Ca w 1 dm3 gleby. Jeśli nie
wykonano analizy chemicznej gleby, to orientacyjne
artykuł
sponsorowany
Glacier na polu w Topoli Królewskiej k/ Łęczycy. Foto Karol Pytkowski (Bejo Zaden Poland).
dawki nawozów wynoszą:
80-150 kg N/ha, 100-150
kg P 2O 5/ha, oraz 80-150
kg K 2O/ha. Nawozy fosforowe i potasowe stosuje
się przedsiewnie, natomiast
azotowe należy podzielić na
dawkę przedsiewną, stanowiącą 1/3 całej dawki oraz
na 2 dawki pogłówne, z zachowaniem 2-3 tygodniowego odstępu.
Optymalne pH powinno
wynosić 6,5-7,8. Cebula
należy jednak do roślin
bardzo wrażliwych na
świeże wapnowanie, stąd
regulacja odczynu gleby
powinna być przeprowadzona na rok przed planowaną uprawą. Ze względu
na niewielki system korzeniowy cebula dobrze reaguje na nawożenie organiczne w postaci obornika, w dawce 20-35 t/ha.
W zależności od klasy
gleby może być uprawiana
w I lub II roku po oborniku. n
Okres pożniwny jest najlepszą porą na stosowanie
pożytecznych mikroorganizmów w uprawie gleby. Na
pola wywożone są obornik, gnojowica, przyorywane
są resztki pożniwne - doskonały pokarm dla gleb, gdy
ulegnie humifikacji a nie zagniwaniu.
Gleba to ustrój ożywiony
A
by zapobiec coraz
częstszemu ich wyorywaniu w stanie
niezbyt rozłożonym, czy też
pleśnieniu i gniciu, bardzo
ważnym jest wprowadzenie do
gleby pożytecznych mikroorganizmów zawartych w preparacie EM-FarmingTM.
W powstawaniu gleby i jej
życiu wiodącą rolę odgrywają
mikroorganizmy. Odpowiednia zawartość próchnicy (minimum 3%) i bogate życie biologiczne z dominacją pożytecznej mikroflory oznacza obecność na 1 ha w warstwie ornej
od ok. 15 do 20 ton mikroorganizmów. Ta potężna „naturalna fabryka biologiczna” zabezpiecza rośliny w składniki
odżywcze, a zarazem chroni
przed dostępem mikroorganizmów chorobotwórczych.
Gleba mineralna - pozbawiona próchnicy, a tym samym
zawierająca niewielkie ilości mikroflory, w dodatku najczęściej
o dominacji szkodliwej wobec
roślin, nawet bardzo zasobna w
azotany, fosforany, związki potasu, magnezu, wapnia i inne, i
często o odpowiednim pH, jest
coraz trudniejsza do uprawy.
Rolnik zachęcany nowoczesnymi technologiami zwiększającymi plony roślin, słucha porad doradców i stosuje ich zalecenia w swoim gospodarstwie
wierząc, że są właściwe i postępowe. W konsekwencji coraz bardziej chemizuje (kilkanaście zabiegów chemicznych
w sezonie) swoje pola i uprawy,
wapnuje i orze coraz głębiej. Im
więcej, tym uboższe życie biologiczne gleby. Wiele związków
chemicznych wniesionych w
tych zabiegach trudno ulega
biodegradacji, co powoduje zachwianie równowagi w naturalnych ekosystemach.
W glebach zmęczonych ubożeje mikroflora, co lawinowo
zwiększa obecność substancji
toksycznych nie tylko wobec
roślin. Mikroorganizmy zawarte w EM-FarmingTM przywracają w mikroflorze gleby
najbardziej optymalne warunki rozwoju uprawianych roślin. Przede wszystkim regenerują glebę, odtwarzając jej siłę
rodną, Przyspieszają rozkład
materii organicznej. Aktywizują i stabilizują procesy próchnicotwórcze. Wypierają zagniwanie. Gleba odzyskuje zdolność samooczyszczania z substancji szkodliwych, toksycznych. Zdecydowanie poprawia
się jej struktura, a przez to regulują się stosunki powietrznowodne. Dzięki odbudowującej się strukturze gruzełkowatej gleby, roślina ma szansę na
silniejszą rozbudowę swojego
systemu korzeniowego.
Wprowadzenie EM-FarmingTM do gleby skutkuje
wyparciem drobnoustrojów
szkodliwych wobec roślin, co
pozwala między innymi na
zmniejszenie lub całkowite
wyeliminowanie z agrotechniki stosowania zapraw chemicznych.
Preparat EM-FarmingTM w
dużej mierze podnosi wartość
użytkową gleby, dzięki czemu
wpływa na poprawę wyników ekonomicznych gospodarstwa.
Więcej informacji: 0 601
65 75 85
EG/WRP