fragment rozdziału

Transkrypt

fragment rozdziału
Specyfika ruchu Road Protesters
45
Wprowadzenie
Wspólnie podzielany œwiatopogl¹d jest
niew¹tpliwie jednym z podstawowych
czynników bezpoœrednio wp³ywaj¹cych na
konsolidacjê ruchu Road Protesters. Ma on
te¿ niew¹tpliwy wp³yw na cele, za³o¿enia oraz
sposób dzia³ania ekologów.
Œwiatopogl¹d Road Protesters
Termin ekologia g³êboka po raz pierwszy
pojawi³ siê w artykule norweskiego filozofa
Arne Naessa pt. The Shallow and the Deep,
Long–Range Ecology Movement z 1973 roku.
Od tego czasu doktryna g³êbokiej ekologii
sta³a siê podstawow¹ ide¹ spajaj¹c¹ radykalny ruch ekologiczny. Korzenie g³êbokiej
ekologii wywodz¹ siê z wielu tradycji
i kierunków filozoficznych: z filozofii wieczystej, naturalistycznej tradycji literackiej,
ekologii naukowej, tzw. nowej fizyki”,
“
z niektórych Ÿróde³ chrzeœcijañskich, m¹dro-
46
Specyfika ruchu Road Protesters
œci ludów pierwotnych oraz z tradycji
duchowych Wschodu, a szczególnie buddyzmu i taoizmu.
Filozofia g³êbokiej ekologii k³adzie
nacisk na ca³oœciowe podejœcie do œrodowiska naturalnego oraz do miejsca w nim
cz³owieka. Tym samym pozostaje w opozycji
do tak zwanej ekologii p³ytkiej (shallow) –
antropocentrycznej, która postrzega cz³owiek jako istotê stoj¹c¹ ponad natur¹, bêd¹c¹
zarazem Ÿród³em wszelkich wartoœci, a
naturze przypisuje jedynie wartoœci instrumentalne lub u¿ytkowe.
W przeciwieñstwie do ekologii p³ytkiej,
g³êboka ekologia nie oddziela cz³owieka od
œrodowiska naturalnego. Nie postrzega
œwiata jako zbioru wyizolowanych obiektów.
Postrzega go jako sieæ zjawisk wzajemnie
ze sob¹ powi¹zanych i wspó³zale¿nych Mowa
tu o tak zwanym biocentryŸmie. Doktryna
sformu³owana przez Naessa nadaje wartoœæ
nie tylko wszystkim ¿ywym istotom, lecz
tak¿e jej nieo¿ywionym elementom: wszy“
stkim sk³adnikom biosfery przyznaje siê
prawo do ¿ycia, rozwoju oraz osi¹gania
w³asnych indywidualnych form wzrostu i
samorealizacji [...]”.14 Wed³ug g³êbokiej
ekologii, cz³owiek jest jedynie zwyk³ym
“
cz³onkiem” biotycznej spo³ecznoœci i nasza
arogancja w stosunku do tej spo³ecznoœci
zagra¿a nie tylko nam, ale wszystkiemu, co
¿yje – wyrz¹dzaj¹c bowiem szkodê pozosta³ej
“
czêœci Natury, wyrz¹dzamy szkodê sobie
samym”.15 Dlatego g³êboka ekologia odrzuca
14. Bill Devall,
George Sessions,
Ekologia g³êboka.
¯yæ w przekonaniu, i¿
natura coœ znaczy,
Pusty Ob³ok,
Warszawa 1994, s. 16.
15. Tam¿e, s. 16.
Specyfika ruchu Road Protesters
16. Paul Shepard,
Ecology and Man,
w: P. Shepard, D. McKinley,
The Subversiv Science, M.A.
Houghton Miffin, Boston
1969, s. 40.
47
antropocentryzm i zwi¹zany z nim paradygmat potwierdzaj¹cy naczeln¹ rolê
cz³owieka na Ziemi. Widzi w nim przyczynê
wszelkich kryzysów ekologicznych i spo³ecznych. Krytykuje te¿ nadanie szczególnej
wartoœci technologii, która jest podstawowym
czynnikiem destruktywnie dzia³aj¹cej na
ekosystem. Tym samym neguje oœwieceniow¹ doktrynê nieuchronnego postêpu”
“
maj¹c¹ byæ gwarantem dostatku oraz
szczêœcia ludzkiego bytu.
Pojêcie ducha ludzkiego” jest rozu“
miane jako rodzaj œwiadomoœci, w której
jednostka czuje siê zwi¹zana z kosmosem
jako ca³oœci¹: jesteœmy czêœci¹ krajobrazu
“
lub ekosystemu, poniewa¿ piêkno i z³o¿onoœæ krajobrazu objawia siê tak¿e w nas
[…] musimy zgodziæ siê z tym, ¿e œwiat jest
istot¹, czêœci¹ naszego w³asnego cia³a”.16
Przyjmuj¹c takie za³o¿enia, œwiadomoœæ
ekologiczna staje siê duchow¹ w swej
najg³êbszej istocie. Nowa etyka ekologiczna
jest zakorzeniona w duchowoœci – tak
twierdz¹ wyznawcy g³êbokiej ekologii.
W roku 1976 Arne Naess opublikowa³
kolejn¹ ksi¹¿kê pod tytu³em Ecology, Community and Lifestyle, w której precyzuje
termin g³êbokiej ekologii. Swoj¹ filozofiê
wywodzi z piêciu tradycji myœli filozoficznych: umi³owania dzikoœci oraz sprzeciwu wobec antropopresji – zawart¹ w
postulatach Henryego Davida Thoreau,
Johna Muira i Johna Stuarta Milla; druga
opiera siê na ekologicznej perspektywie
48
Specyfika ruchu Road Protesters
zaczerpniêtej z naukowego rozumienia roli
cz³owieka oraz degradacji œrodowiska
naturalnego, sformu³owanych przez Georga
Perkinsa Marscha, Aldo Leopolda oraz
Rachel Carson; trzecia to ekocentryczne
wizje krytyki spo³eczeñstwa, zawarte w
publikacjach Paula Sheparda, Garyego
Snydera, Edvarda Abbeya. Czwartym postulatem jest zaproponowane przez Gandhiego
zjednoczenie wszystkich form ¿ycia poprzez
dzia³anie od¿egnuj¹ce siê od przemocy. Pi¹ty
bezpoœrednio odwo³uje siê do tradycji
filozoficznej i nawi¹zuje do postulatów
sformu³owanych przez Spinozê, mówi¹cych
o tym, i¿ jednostka ludzka powinna byæ
œwiadoma w³asnych dzia³añ, które powinny
byæ zgodne z wyznawanymi przez ni¹
priorytetami ¿yciowymi, realizowanymi w
codziennym ¿yciu.
W ksi¹¿ce tej zawarta zostaje równie¿
tak zwana platforma g³êbokiej ekologii –
Deep Ecology Platform, bêd¹ca swoistym
dekalogiem ekologicznym:
1. Jako ¿e istnienie i rozkwit wszelkich
“
form ¿ycia na ziemi (human, non-human) stanowi wartoœæ oczywist¹ i
równorzêdn¹, relacja cz³owiek – natura
winna podlegaæ relacji partnerstwa i
symbiozy, nie zaœ opieraæ siê nadrzêdnoœci jednego z czynników.
2. Bogactwo i ró¿norodnoœæ form ¿ycia
na Ziemi jest wartoœci¹ sam¹ w sobie.
3. Ludzie nie maj¹ prawa do redukcji
tego bogactwa i zró¿nicowania, poza
Specyfika ruchu Road Protesters
17. Arne Naess, Ecology,
Community and Lifestyle,
CUP, Cambridge 1989,
s. 29.
49
zaspokojeniem podstawowych potrzeb
¿yciowych.
4. Obecnie obserwujemy zbyt znaczny
wzrost ingerencji cz³owieka w œwiat
przyrody.
5. Harmonia i równowaga w naturze
zaburzona jest przez niewspó³miernie
wysoki przyrost populacyjny. Obecny
stan natury wymaga zmniejszenia siê
ludzkiej populacji. Umo¿liwi to uzyskanie równowagi miêdzy natur¹ a kultur¹
oraz rozkwit obydwu czynników w
takim samym stopniu, bez dominacji
jednego kosztem drugiego.
6. Aby dokona³y siê korzystne zmiany
w standardzie ¿ycia, wymagane s¹
modyfikacje strategii politycznych, a co
za tym idzie – zmiany struktur ekonomicznych, technologicznych czy wreszcie ekonomicznych.
7. G³êboka ekologia podkreœla potrzebê
uwzglêdniania przede wszystkim wartoœci, jak¹ jest jakoœæ ¿ycia, nie zaœ
permanentnego podnoszenia jego
standardu. Nale¿y zatem w³aœciwie
odczytywaæ znaczenie s³ów du¿y i
wspania³y, zdaj¹c sobie sprawê, i¿ nie
s¹ to synonimy.
8. Osoby, które identyfikuj¹ siê z
powy¿szymi za³o¿eniami zobowi¹zane s¹
do bezpoœredniego b¹dŸ poœredniego
wdra¿ania ich w ¿ycie”.17
50
Specyfika ruchu Road Protesters
Sformu³owana w ten sposób nowa
“
etyka”, deprecjonuj¹ca naczeln¹ pozycjê
cz³owieka w œwiecie, sta³a siê drogowskazem
dla wspó³czesnych ruchów ekologicznych.
Zwi¹zek cz³owieka z kultur¹ i natur¹
od pocz¹tku istnienia ruchu ekologicznego
stanowi³ jedno z najwa¿niejszych rozwa¿añ
filozoficznych. Wystêpuje w nich wyraŸna
negacja kultury opartej na euroamerykañskim wzorcu zachowania, nadaj¹cym
wartoœæ konsumpcyjnemu stylowi ¿ycia. To
on wed³ug zwolenników tej filozofii, jest
bezpoœredni¹ przyczyn¹ bezpoœredniego
zagro¿enia stanu natury.
Wyznawcy nowej etyki niejednokrotnie
odwo³uj¹ siê do kultur pierwotnych, nieska¿onych cywilizacj¹, jako istniej¹cego wzorca
prawid³owej wspó³egzystencji cz³owieka i
natury. Mowa tu o tzw. micie dobrego
“
dzikusa”, który obok g³êbokiej ekologii jest
g³ównym Ÿród³em ideologii wspó³czesnych
wojowników ziemi.
Wspominaj¹c o œwiatopogl¹dzie, zwróæmy uwagê na kulturê duchow¹ Road Protesters œciœle zwi¹zan¹ z wiar¹ wywodz¹ca
siê z kultywowania si³ natury. Warta
przybli¿enia jest równie¿ symbolika, do
której odwo³uj¹ siê brytyjscy ekolodzy.

Podobne dokumenty